WELVAREND FORMOSA VOELT NIETS VOOR
„VEROVERING VAN CHINESE VASTELAND"
Gaat Tsjang
verzoening
predik
en:
PETROLEUM
Elektrisch verdoven
is volkomen veilig
Gottwalds urn
uit mausoleum
verwijderd
GULF FLAME K
My
BEHAAGLIJKE WARMTE
WEGGEPLAAGDE DUITSER
TERUG NAAR DE HEIMAT
Edith Piaf getrouwd
Gerucht over
akkoord met
vijand Mao
„Derde wereldoorlof
H AARDOLIE
\j /V\v
Engelse treiler vangt onderzeeër
JLuganc SIGAREN
Arrestatie in
Franse moordzaak
Oostduitse arbeidsmarkt
vol netelige problemen
voor moderne mensen
natuurlijk een oliehaard gestookt met
Ondanks Nederlandse hulp
Vinding van arts
in Tennessee
DACHAU-SPEL
wordt onderzocht
BOEKENPKANK
Gods geest in Gods kerk
Onrustige Zenuwen?
19
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 11 OKTOBER 1962
19
(Van een medewerker)
„De beste regering is die waarover niemand hoort". Deze
woorden van Tsjang-Kai-Sjek zijn voor zijn regering in
een vreemd daglicht komen te staan na het U-2-incident
en de herhaaldelijk geuite plannen voor een verovering van
het Chinese vaste land. In oktober zal het China van
Tsjang weer in het nieuws komen. Eerst op „dubbel tien"
zoals alle Chinezen de tiènde oktober noemen. Het is de
dag waarop de omverwerping van het Mantsjoe-regiem
in 1911 wordt herdacht. Eenentwintig dagen later zullen
op Formosa de bewoners weer dansend door de straten
gaan, want dan viert Tsjang-Kai-Sjek zijn vijfenzeven
tigste verjaardag.
„Als ik dit jaar na mijn verjaardag
het vasteland niet kan veroveren, dan
zal het nimmer gebeuren", verklaarde
de nationalistische leider enkele maan
den geleden. Een paar dagen later dook
in enkele Engelse kranten het bericht
op, dat Tsjang-Kai-Sjek en Mao-tse-
Toeng een akkoord gesloten hadden. Op
Formosa werd dit bericht ontkend, maar
politieke kringen wachten daar toch vol
spanning af of Tsjang-Kai-Sjek in zyn
verjaardagsrede inplaats van invasie
plannen niet over verzoening zal spre
ken.
Een vreemde tegenstelling, maar in
zijn hele bewogen leven heeft de grijze
staatsman blijk gegeven een warme
liefde voor het paradox te koesteren en
vriend en vijand zijn er al van overtuigd,
dat Tsjang-Kai Sjek een merkwaardige
psychologische puzzel vormt, die moei
lijk is te doorgronden, en vol voetangels
en klemmen zit.
De bevolking van het „Schatteneiland"
zoals Formosa wel eens wordt genoemd,
is zich dat volkomen bewust, maar de
festiviteiten bij het verjaarsfeest zullen
er niet minder om zijn.
Tsjang-Kai-Sjek kreeg zijn militaire
opleiding in Japan en hij sloot zich daar
zelfs aan bij een nationalistische bewe
ging. Japan betekende vrijwel alles
voor hem. Toen in 1911 het Mantsjoe-
regime omver geworpen was, keerde
Tsjang naar China terug en kreeg op
eens zo'n haat tegen alles wat Japans
was, dat hij zijn uniform terugstuurde
en vijf jaar lang in burgeroorlogjes zijn
liefde voor China bewees.
Maar ook daar kreeg hij genoeg van
en in 1916 ging hij in zaken.
,,Voor een politieke carrière is geld
nodig", verklaarde hij", en hoe dan
ook, dat geld zal ik krijgen. De rest
komt dan vanzelf". Vanzelf is dat niet
gegaan, maar nadat hij geld verzameld
had cn in Rusland van Trotsky had ge
leerd dat voor revolutie geduld nodig
is, werd Tsjang lid van de nationalis
tische partij. In 1926 liet hij voor het
eerst de kreet los dat hij heel China zou
veroveren. In zijn partij ontstond een
breuk en deze was zo groot dat een af
grond ontstond waarin het hele Chinese
volk werd gesleurd. Een burgeroorlog
die miljoenen en miljoenen levens kost
te, ontstond.
Al spoedig kwam Tsjang in geldnood
en daarom besloot hij een beroep te
doen op de bankiers. Eer opzienbaren
der daad had hij niet kunnen bedenken,
want enkele maanden daarvoor had hij
nog verklaard dat bankiers uitzuigers
waren en dat ze eigenlijk het land uit
gegooid moesten worden. Maar de Chi
nese leider wilde nu eenmaal een groot
h na, en hij was zo gevangen door dit
idee dat alle principes moesten wijken.
^rjn succes werd zo groot, dat Japan
zich zorgen begon te maken en in 1937
aan China de oorlog verklaarde. Als
commentaar gaf Tsjang: ,,Ik heb in 1934
al voorspeld dat er oorlog met Japan
moest komen. Er was alleen nog wat ge
duld nodig."
De staatsman maakt dan opnieuw een
gebaar dat iedereen verrast. Met zijn
communistische landgenoten sluit hij
voorlopig vrede om gezamenlijk Japan
te kunnen weerstaan. Een werkelijke sa
menwerking ontstond echter niet, wel
het fundament voor een geweldige rel
tussen Tsjang-Kai-Sjek en de Amerir
kaanse bevelhebber Stillwell die na
Pearl Harbour de Chinezen in hun strijd
tegen Japan was- komen helpen.
De Amerikaanse bevelhebber had ont
dekt. dat Tsjang zijn beste troepen
steeds op die plaatsen legerde, waar de
grens met zijn vijandelijke landgenoten
lag. en dat hij vertikte zijn manschappen
in te zetten tegen Japan.
Stillwell klapte bijna van woede en in
een brief naar zijn regering omschreef
hij de Chinese generaal als een kleine
bastaard, een pedante hypocriet, een
intrigant en een saboteur.
Tsjang glimlachte daar eens om en
die glimlach werd een grijns, toen
Stillwell door zijn opmerkingen over
geplaatst werd.
De Japanners moesten zich tenslotte
na hevige strijd overgeven en in 1945
maakte Tsjang weer een van zijn op
zienbarende gebaren. Met Rusland sloot
hij een verbond tegen zijn communis
tische landgenoten waarmee hij weer
in gevecht was geraakt. Veel winst le
verde het verdrag met Rusland niet op,
want overal waar de Russen wegtrok
ken, namen de communistische Chine
zen de macht in handen en zij slaagden
er zelfs in de sympathie van de bevol
king te winnen. De macht van Tsjang
werd vager en vager. Steeds meer ter
rein moest hij prijsgeven en op een
gegeven ogenblik riep hij uit: ,,Als ik
verlies, dan betekent dat een derde we
reldoorlog". Toen hij zich op Formosa
moest terugtrekken, sprak hij plechtig:
..De derde wereldoorlog is begonnen".
Op Formosa of Taiwan, dat uit 78
eilandjes bestaat, zag men Tsjang liever
gaan dan komen en bepaald geestdriftig
was zijn ontvangst niet. Onder de be
volking van tien miljoen mensen brak
zelfs een opstand uit en eigenlijk vorm
de dit gebied van Tsjang een soort vijfde
colonne van Mao-tse-Toeng.
Op Formosa was men niet vergeten,
dat de vluchteling in zyn grote tijd
tienduizenden mensen liet vermoorden
omdat ze het niet met hem eens wa
ren. Ze herinnerden zich ook nog, dat
hij de Amerikaanse voedselpaketten
voor de hongerende bevolking gebruik
te om op de zwarte markt te gooien.
Daardoor was Tsjang overal in China
een gehaat persoon geworden. Zelf
wist hij dat ook. Toen een vriend hem
eens vroeg, waarom hij al zijn vijan
den niet liet neerschieten, antwoordde
hy: „Zo veel munitie is in heel China
niet te vinden."
De haat op Formosa is echter verdwe
nen. Tsjang is erin geslaagd het land
Formosa is een sterke burcht
de ;J!nds JsianB er zijn „basis voor
land." --.erm^ yan -e* Chinese vaste-
demp VaU maakteEr zijn talrijke mo-
e Amerikaanse raketten opgesteld.
gewor- Hier bezoekt Tsjang met zijn vrouw
zo'n raketbasis. Maar Washington
heejt ze nadrukkelijk niet voor de
aanval bestemd...
Tsjang Kai Sjek houdt een toespraak...
Op 31 oktober spreekt hij weer. Ieder
is benieuwd naar wat hij nu zal zeggen.
een ongekende welvaart te geven. Daar
om ziet men er ook niet tegen op de
beproevingen te doorstaan die de vijand
schap tussen Tsjang-Kai-Sjek en Mao-
tse Toeng veroorzaakt.
Op Quemoy, slechts enkele kilometers
van het hongerende China, bevindt zich
de beste en grootste schuilkelder ter
wereld. Een Amerikaanse commandant
verklaarde onlangs: Enkele jaren ge
leden zou het eiland vallen, indien de
communisten daar 30.000 man voor wil
den offeren. Thans zal het 300.000 man
kosten."
Duikers zorgen ervoor dat communis
tische spionnen die vanuit zee komen,
onschadelijk worden gemaakt, en regel
matig stijgen van Formosa balonnen vol
voedsel op die in de richting van het
vasteland drijven.
By het voedsel bevindt zich een briefje
waarop staat: „Jullie hebben honger.
Wij hebben genoeg. Neem dit v
ons." Op Formosa gaat het inderdaad
goed met Tsjang-Kai-Sjek, maar nog
steeds bezorgt hij buitenlandse diplo
maten moeilijkheden door zijn karak
ter.
De staatsman maakt er geen geheim
van, dat hij een hekel aan mensen heeft
en het is vaak genoeg gebeurd dat hij
een groep mensen die hem wilde huldi
gen, wegjoeg. Nimmer zal hij iemand
langer dan een half uur ontvangen. Is
het gesprek dan nog niet afgelopen, dan
verdwijnt Tsjang toch en neemt zijn
vrouw de conversatie over.
Aan fotografen heeft hij een hekel en
wanneer hij er niet onderuit kan dat
hij op de foto moet, laat hij zich het
het liefst zittend fotograferen.
Een andere merkwaardigheid is, dat
hij uitsluitend Japans wenst te spreken.
Misschien wel, omdat tot een van zijn
principes de leuze behoort: „Vergeef je
vijanden wel, maar vergeet ze niet. Je
kan ze nog wel eens nodig hebben."
Met de regelmatigheid van een goed
lopend uurwerk, verklaart Tsjang dat
hij weerheerser over heel China wil
w.orden. De bevolking van Formosa
wenst dat niet. Zij wil alleen de kans
krijgen nog langer van de huidige wel
vaart te genieten. Zij wenst alleen dat
de vijandelijkheden tussen het vaste
land en Formosa spoedig zullen eindi
gen, zonder dat aan hun positie iets ver
andert.
Misschien denken de boeren op Que
moy daar weer iets anders over, want
zij hebben door die oorlog een aardige
bijverdienste. De nationalistische rege
ring betaalt hen namelijk voor elke gra
naat die op het eiland is geschoten, een
aardig geldbedrag. En wanneer men
nagaat, dat van augustus tot februari
1959 650.000 granaten neerploften, dan is
wel duidelijk dat er voor verzamelaars
op het eiland heel wat te verdienen valt.
Op 31 oktober zal Tsjang-Kai-
Sjek zijn volk toespreken. Hope
lijk ziet hij af van avontuurlijke
ondernemingen tegen communis
tisch China en zal hij zich de woor
den van Napoleon herinneren:
„China is een reus die slaapt. Laat
hem in godsnaam slapen, want als
hij wakker wordt zal hij de aarde
laten beven".
(Advertentie)
TUNGSRAM
Dinsdagavond is bij Saint-Quentin in
het noorden van Frankrijk de 34-jarige
Algerijn Kaddour Melyoui gearresteerd
in verband met de viervoudige moord
in een apothekersgezin. Enkele uren te
voren was tegen de Algerijn een arres
tatiebevel uitgevaardigd.
Melyoui is eigenaar geweest van een
winkel, die aan een van de doden toe
behoorde.
Het lijk van Tsjechoslowakije's „stali
nistische" president Klement Gottwald
is uit diens mausoleum weggehaald. De
urn met de as van Gottwald is overge
bracht naar een nabijgelegen „nationaal
herdenkingsmonument" in de loop van
een plechtigheid, die werd bijgewoond
door onder meer president Antonin No-
votny en premier Viliam Siroky.
De regering van Tsjechoslowakije had
al verleden jaar het besluit genomen
Gottwalds lijk te verwijderen „in ver
band met de uitroeiing van alle sporen
van de persoonsverheerlijking"- Terzelf-
dertijd werd ook aangedrongen op het
afbreken van het Stalinmonument in
Praag, het grootste in de communisti
sche wereld.
Het mausoleum werd reeds verleden
jaar voor het publiek gesloten.
Het Duitse instituut voor de industrie
te Keulen heeft bekend gemaakt, dat het
aantal arbeidskrachten in Oost-Duitsland
voortdurend afneemt tengevolge van een
laag geboortecijfer en een hoog sterfte
cijfer.
Van 1951 tot 1961 steeg het sterftecijfer
in Oost-Duitsland van 11.4 tot 12.9 per
sonen per 1000 inwoners. In 1961 was
dit cijfer voor West-Duitsland 11.
Over dezelfde periode daalde het ge
boortecijfer in Oost-Duitsland van 5,5
geboortes per 1000 inwoners tot 4,6 in
1961. Het Westduitse geboortecijfer be
droeg in 1961 7,4.
Van 1946 tot 1961 steeg het percentage
gepensioneerden ten opzichte van de ge
hele Oostduitse bevolking met 50 pro
cent, terwijl het aantal aankomende
krachten van 1950 tot 1961 met meer dan
55 procent daalde.
De toestand op de Oostduitse arbeids
markt wordt bovendien bemoeilijkt door
het feit, dat zoveel jongeren onder de
wapenen worden geroepen.
(Advertentie)
GULF OIL (NEDERLAND) N.V. ROTTERDAM
De Engelse visser Stanley Drake heeft
het arsenaal van sterke vissersverhalen
kunnen verrijken: hij ving gisteren een
onderzeeboot.
Drake was voor de Engelse zuidkust
bij Plymouth de netten van zijn treiler
aan het binnenhalen, toen hij plotseling
bemerkte flink beet te hebben. Na hard
draaien aan de lier kwam de vangst
eindelijk boven water, geheel verwikkeld
in de netten. De vis bleek een Deense
onderzeeër te zijn. Functionarissen van
de NAVO hebben het verhaal bevestigd-
Zij verklaarden, dat de onderzeeboot
tijdens een oefening van de NAVO bij
Plymouth lag. Zodra de kapitein merk
te, dat Drake's netten verwikkeld waren
in de torenfvan,het.,schip,,besloot hij het
vaartuig aah de'oppervlakte "te brengen
en de visser de verrassing, van zijn le
ven te bezorgen.' -c-
De beide schippers wisselden veront
schuldigingen uit, waarna de onderzeeër
weer onder water verdween en Drake
zijn werkzaamheden voortzette.
SCHOON ZUINIG WARM
De volgens zyn beweringen wegens an
ti-joodse ressentimenten uit het West
duitse plaatsje Koeppern weggeplaagde
expediteur Max Kaufmann, die in 1960
een gastvry onderkomen in ons land
vond, heeft zyn verzoek om een verblyfs-
vergunning in Nederland ingetrokken. Hy
heeft dit gedaan in overleg met het
weekblad De Spiegel, dat in 1960 een
inzamelingsactie voor de expediteur heeft
gevoerd, en de Amsterdamse advocaat
p. dr. Benno Stokvis, die lange tyd
voor het verkrygen van deze verblijfs
vergunning heeft geyverd.
Gebleken is namelijk, dat Max Kauf
mann en zijn gezin, dat de beschikking
kreeg over een salonwagen in Ooster
beek (gekocht van gelden, bijeenge
bracht door Ge weekbladlezers) om
streeks Pasen van dit jaar naar Koep
pern is teruggekeerd. Hij werkt daar
thans in loondienst. Ook zijn beide zoons
hebben er een baan gevonden. De salon
wagen heeft Kaufmann meegenomen.
Daarna is aan Kaufmann duidelijk ge
maakt, dat een verblijfsvergunning voor
Nederland moeilijk kan worden verleend
als het gezin Kaufmann in Duitsland
verblijft.
De heer Kaufmann gaf als reden voor
zijn vertrek uit Nederland te kennen,
dat hij de garage van zijn verlaten be
drijf tot woonruimte wilde verbouwen.
Het weekblad heeft daarop laten we
ten, dat het gezin Kaufmann nog enige
tijd de beschikking kan houden over de
salonwagen, maar dat deze daarna naar
Nederland zal worden teruggehaald. De
directie van het weekblad stelt zich op
het standpunt, dat zijn lezers het geld
voor de salonwagen bijeen hebben ge
bracht om het gezin Kaufmann in de
gelegenheid te stellen daarin in Neder
land te verblijven.
Het is vooralsnog een raadsel waarom
het gezin Kaufmann, dat bezig was zich
in ons land een redelijk bestaan op te
bouwen, plotseling naar dezelfde plaats
is teruggekeerd, die het twee jaar tevo
ren met een gevoel van wrok verliet.
De heer Kaufmann werkte in ons land
als chauffeur bij een goederen-expedi
teur (Arnhem-Scandinavië), zijn zoon
was ook chauffeur, zijn jongste zoon
leerde voor monteur en zijn vrouw werk-
té in een hotel. Mr. Stokvis, die aan
vankelijk dacht dat Koeppern een broei
nest van oplevende anti-joodse gevoelens
was, heeft na een persoonlijk onderzoek
ter plaatse ervaren dat daarvan geen
sprake is.
(Advertentie)
Dr. William H. Dornette, een
arts die graag met transitor-appa-
raten knutselt, heeft een nieuw
toestel geconstrueerd, waarmee
operatiepatiënten verdoofd kun
nen worden langs elektrische weg.
Het is geen nieuwe uitvinding. Het is
slechts de technische verwezenlijking
van wat reeds eerder bekend was in
theorie en beproefd met behulp van
„ruwe" apparaten.
De elektrische methode heeft niet het
nadeel van verdoving langs chemische
weg, waarbij altijd een „kater"-effect
optreedt.
Dr. Dornette is anesthesist van het
ziekenhuis van Memphis in Tennessee.
Hij „prutste" met onderdelen van zijn
eigen hi-fi-radiotoestel een ruw gecon
strueerd apparaat dat zeer bruikbaar
bleek voor het gestelde doel. Het toe
stelletje was echter nog voor zeer in
grijpende verbeteringen vatbaar en
daarom nam de arts contact op met een
elektronische industrie in de stad, die
^ich specialiseerde op elektronische ap
paratuur voor artsen en in onderlinge
samenwerking werd een transistor
apparaat uitgewerkt.
De techniek van verdoven met behulp
van dit apparaat is volkomen veilig, al
dus Dornette. Zowel volwassenen als
kinderen kunnen elektrisch verdoofd
worden.
V erkeersopstopping
Het apparaat werkt als volgt: de pa
tiënt krijgt een soort hoofdtelefoon op,
die even boven de oren op het hoofd
gezet wordt. Dan wordt een 25 volt
elektrisch stroompje tussen deze polen
gezonden. Het is wisselstroom van 700
'asen per seconde.
Dit stroompje veroorzaakt een „blok
kade" van de zenuwstromingen in de
hersenen. Het komt dus neer op het
kunstmatig veroorzaken van een „ver
keersopstopping" in de hersenen. Alle
hersen-activiteit komt daardoor stil te
liggen en de patiënt slaapt binnen en
kele seconden in.
Ongeveer tien seconden nadat de
stroom is uitgeschakeld komt de patiënt
bij. Dat is ook een voordeel boven
chemische methoden, waarbij het vaak
uren duurt voordat de patiënt wakker
wordt.
Maar behalve dat de methode van dr.
Dornette snel werkt, is het ook een
systeem dat vrij is van ongewenste ef
fecten.
De gewone middelen voor verdoving
bijvoorbeeld kunnen een nadelig effect
op hart en longen hebben.
Het apparaat van dr. Dornette werkt
op netspanning, maar kan gemakkelijk
worden omgezet op batterijen, wat van
groot belang is voor nood- en veldhospi
talen.
Ontgroening Amsterdam
De rector-magnfficus van de universi
teit van Amsterdam, prof. dr. J. Kok,
heeft gisteren de senaat van het Amster
damse studentencorps ontvangen en deze
meegedeeld, dat hy in overleg met de
procureur-generaal te Amsterdam en
met de vereniging van reünisten van het
A.S.C. een commissie heeft ingesteld,
die op korte termyn rapport zal uit
brengen omtrent de gebeurtenissen, die
zich tijdens de afgelopen groentyd van
het A.S.C. hebben voorgedaan.
Deze commissie bestaat uit mr. H. G.
Stibbe. mr. N. J. P Giltay-Veth, beiden
advocaten te Amsterdam, mr. J. Heintz,
rechter in de arrondissementsrechtbank,
mr. H. W. P. de Vries, substituut officier
van justitie, dr. N. Lubsen, arts te
Amsterdam en als secretaris de heer
N. M. Posch, oud-lid van de senaat van
het A.S.C.
In afwachting van dit rapport zullen
nog geen nadere maatregelen worden
getroffen. De senaat van het A.S.C. heeft
de rector-magnificus toegezegd ingrij
pende wijzigingen in het ontgroenings
systeem te zullen ontwerpen, zodat ge
beurtenissen als thans zijn voorgekomen
niet meer zullen plaatsvinden.
(Advertentie)
Geniet er van paradiso 22ct.
Er hebben de laatste honderd jaar
heel wat Maria-verschijningen plaats
gehad. Iedereen kent Lourdes en Fatima,
wat dichter bij huis Beauraing en Ban-
neux. De verschijningen van de rue du
Bac te Parijs en van la Salette zijn heel
wat minder bekend. Dat is lang niet al
les: uit West-Europa worden tussen 1930
en 1950 dertig reeksen Mariaverschijnin-
gen gemeld met in totaal 300 verschij
ningen. Men zou haast zeggen: teveel
van het goede en de kritische beschou
wer zou geneigd zijn met een gevoel van
onbehagen zijn schouders op te halen en
alles of het merendeel te verwerpen.
Nee, zegt Louis Knuvelder, in dit bij de
Centrale Drukkerij te Nijmegen uitgege
ven boek, want dan heeft juist de satan,
de aap van God, zijn doel bereikt. Want
telkens als er „echte" verschijningen
plaats hebben, komt hij met valse aan
dragen.
Men moet met S. Paulus in alle ernst
„onderscheiding van geesten" toepas
sen en het kaf van het koren scheiden.
Even zeker als er valse verschijningen
zijn, zijn er goede en omgekeerd.
Knuvelder houdt een welsprekend plei
dooi voor de belangrijkheid van de echte
verschijningen, waarvan maar al te
weinig katholieken de zin en de beteke
nis kennen. En dit is een ernstig tekort.
Want als de Hemel zich gewaardigt naar
de aarde te komen, dan moet deze daad
iets geweldigs en vreeswekkends zijn en
niet een tegemoetkoming aan onze sen-
satielust. Als de Hemel iets doet, ge
beurt dat omwille van onze zielen.
Juist op de zin van de verschijningen
en het is merkwaardig dat de meeste
ervan „mariaal" zijn legt Knuvelder
de nadruk, om tegelijkertijd te consta
teren dat té velen aan deze eigenlijke
betekenis zijn voorbijgegaan. Zoals de
titel aanduidt, ziet de auteur echte ver
schijningen als het werken van Gods
Geest zelt en dientengevolge ook als een
genade en een opgave voor ons.
Gods geest in Gods kerk is de neerslag
van een vijfjarige studie van het vraag
stuk. Voor wie zich nader in dit onder
werp wil verdiepen, heeft de schrijver
een literatuurlijst van 115 titels toege
voegd. Het boekje is in een uitstekende
en meeslepende stijl geschreven.
J. H.
In het stadhuis van het zestiende ar
rondissement van Parijs is, zoals wij
gisteren reeds meldden, het huwelijk
voltrokken tussen Edith Piaf en Theo
Saparo. Hier nog een foto van een
moment tijdens de plechtigheid in de
Grieks-orthodoxe kerk van Parijs,
waar het huwelijk kerkelijk bevestigd
werd.
(Advertentie)
Mijnhardt's Zenuwtabletten
