chten
Cultuur in Zuid-Afrika
Jan Strube zeventig jaar
Profane techniek schenkt de
plaat zijn grandioze weergave
ia
ichten
Concertgebouworkest
voert dit seizoen veel
Nederlandse werken uit
(EN,
EEN
MONTEUR
Fraai geïllustreerd nummer
van West- Vlaanderen
Free
as air" in Rotterdam
ouder
Ide kracht
DES N.V.
BEVRAAGD
mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen
Meer verwant aan
Vlaams dan aan
ABN.
Problemen
Verhaal en essay
Beeldende kunst
2°als bekend hebben het rijk en de
gemeente Amsterdam in overleg met
ïanderen)
den in ons
v. Assche v/h
9 uur.
„Het Wapen
;ot 9 uur.
;adeur", Een-
15 uur.
üchap". Hoog-
nt de Bruyn,
van 7.30 tot
13
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1962
13
voeten voor
lustrie en
Idelburg.
vrijdag van
18.30 uur.
pgeleid wil worden.
van auto's
rkclassificatie met
ng.
Goès of omgeving
schriftelijk aan:
Goes
in België. Hoog loon -
en afwisselend werk -
erdags namiddags tot
betaald. Referenties
'aaronder 2 Hollandse.
8-00.
5BER is
van de grammof
etiket dat de gezamenlijke grammofoonplatenmaat
schappijen erop geplakt hebben. Dat daar/commerciële
bedoelingen achter steken, zullen we zeker niet verdoe
zeld.
Maar de grammofoonplaat heeft, vooral sinds de lang-
speelplwt is uitgevonden en de weergave-apparatuur zo
volmaakt TS^eworden, toch e£|ronmiskenbaar grote
culturele betek^tk^Bfe"plaai^feeft de grote rijkdommen
aan muziek, zowel uit vroeger tijden als die van nu, toe
gankelijk gemaakt voor honderdduizenden mensen die,
als er geen grammofoonplaten zouden bestaan, nimmer
de intense vreugde van het luisteren naar muziek zouden
hebben gesmaakt
TN DE PLATENBRANCHE is sprake
van een zeker seizoen. De zomer
maanden trekken heel wat minder ko
pers naar de platenwinkel. De winter
is de uitgelezen platentijd. En daarom
hebben de gezamenlijke platenmaat
schappijen de maand oktober bevor
derd tot maand van de grammofoon
plaat". Het wordt gewoonte het begin
van het platenseizoen ook individueel
aan te grijpen als een aanleiding om
nieuwe plannen bekend te maken:
nieuwe platenseries, bijzondere opna
men, bepaalde acties.
Het gezamenlijk optreden in de Com
missie Collectieve Grammofoonplaten
Campagne (CCGC) heeft geleid tot een
gebeurtenis die onder de naam „Grand
Gala du Disque" in korte tijd een
groots evenement is geworden. Zoals
men weet worden op dat Grand Gala
de Edisons uitgereikt aan de kunste
naars wier platen door een onafhan
kelijke jury bekroond zijn. Het Grand
Gala, dat dit jaar voor de derde maal
gehouden wordt (28 en 29 september)
is als het ware een tegenhanger ge
worden van het befaamde Boekenbal.
Het is een uniek platenfeest, dat in
deze vorm nog nergens ter wereld be
staat. Wel worden in Parijs jaarlijks
de Grands Prix du Disque toegekend,
zoals men weet. Dat gaat echter niet,
zoals bij de Nederlandse Edisons, ge
paard met een feestelijke bijeenkomst
en een concert. De uitreiking van de
klassieke Edisons" wordt een cultu
rele manifestatie van betekenis. Zoals
men reeds weet komt Renata Tebaldi,
die tot de winnaars van de Edisons be
hoort, naar Scheveningen om er haar
prps in ontvangst te nemen en., om te
zingen. De grote zangeres is dan voor
het eerst in ons land.
Om daarbij dan meteen even de
belangrijke plaats van de grammo
foonplaat aan te stippenhet is
gelukkig niet de eerste maal dat
ivij haar kunnen horen. Het be
perkte aantal bevoorrechten dat
vrijdag 28 september in het Kur-
haus aanwezig kan zijn is maar in
geringe mate bevoorrecht: tiendui
zenden gelukkige discofielen bezit
ten een of meer platen waarop
Renate Tebaldi zingt. Misschien de
met de Edison bekroonde „Othello".
T>AT HET ACCENT van dit „platen-
feest" bepaald op het culturele
valt spreekt duidelijk uit de wijze
waarop de Edisons worden toege
kend. Men moet namelijk goed in de
gaten houden dat de Edisons géén
prijs is voor een goed lopende plaat,
waarvan een bepaald aantal verkocht
moet worden om bekroond te kunnen
worden. Integendeel, alleen talent en
culturele prestatie zijn bepalend. Die
strikt commerciële prijstoekenning is
de „gouden plaat".
Daarmee heeft de Edisonprijs niets
te maken. Want hoe zou b.v. anders
Albert de Klerk een Edison hebben
kunnen krijgen? Zijn Telefunkenplaat
het ensemble dat met zÜn eerste plaat
vol oud-Italiaanse barok groot succes
boekte. De hoes, een reproduktie van
een speciaal voor dit doel vervaardig
de handgeborduurde voorstelling, ge
maakt door de kunstenares Cecile
Dreesmann, zal deze nieuwe Colum-
biaplaat onmiddellijk kenbaar maken
in de etalages.
Bij Columbia is ook een nieuwe
Matthaus Passion" op komst, onder
Otto Klemperer en met o.a. Dietrich
Fischer-Dieskau en Elisabeth Schwarz
kopf als solisten. Het wordt een luxu
euze cassette met een tekstboek erbij.
„Die Emmerich Kalman-Story" is een
nieuwe plaat van HMV; de echtgenote
van deze vermaarde artiest vertelt de
„story" van haar man en zij laat zijn
mooiste melodieën horen.
ÜEN AFZONDERLIJKE activiteit is
de vervaardiging van kindergram
mofoonplaten. Ze bestaan al enige tijd,
maar een beetje stiefmoederlijk waren
ze wel bedeeld. Misschien omdat men
inziet dat de jeugd de toekomstige
platenkopers zijn, wordt er thans meer
werk van gemaakt. Met name Bovema
heeft laten weten grote plannen te heb
ben.
Hannie Lips, van de KRO-televisie
welbekend, gaat kinderplaatjes maken.
Het kinderrepertoire van Bovema
staat onder leiding van Adri van Oir-
schot, die zich daarmee in full-time-
verband gaat bezighouden.
Het 75-jarig jubileum van het Con
certgebouworkest is naar Phonogram
laat weten, aanleiding geworden tot
het maken van drie fraaie nieuwe
platen, waarvan de eerste (met ,,Die
Moldau" van Smetana en „Capriccio
Italien" van Tsjaikovsky) uitgegeven
wordt samen met een boekje over het
terecht over de gehele wereld beroem
de en gevierde Concertgebouworkest.
Het is geschreven door prof. Helène
Nolthenius. De twee andere platen zijn
gewijd aan de derde symfonie van
Beethoven en de eerste van Mahler.
Ook voor de door Phonogram
gevoerde merken (Philips, Decca
j~"^e redactie van het tweemaandelijks tijdschrift „West-Vlaanderen'
(een uitgave van Lannoo te Tielt) heeft de goede gedachte gehad
haar 64e aflevering te wijden aan de Zuidafrikaanse taal en cultuur,
zoals deze zich sedert 1940 ontwikkeld hebben. Dat dit initiatief
door het stamverwante volk hogelijk gewaardeerd wordt, blijkt uit
een inleidend artikeltje van eerste minister dr. H. F. Verwoerd.
RENATA TEBALDI
...voor het eerst naar ons land...
Fontana, Mercury enz.) worden
nieuwe series aangekondigd, die
straks met de talloze andere pla
ten en platenreeksen de platen
winkels tot hoogst verleidelijke
muzikale schatkamers zullen ma
ken.
Een tweede editoriaal is van de hand
van A.B.F. Burger, ambassadeur
van de Republiek Zuid-Afrika te Brus
sel. Deze wijst er op, dat Zuid-Afrika
en Nederlandstalig Europa door me
nigvuldige banden met elkaar verbon
den zijn, hoewel zij door een afstand
van 10.000 km gescheiden zijn.
In een derde voorwoord, dat een
boodschap bevat van Z. Exc. P. Van-
derstichelen, ambassadeur van België,
lezen we de verrassende consta
tering dat de Zuidafrikaanse taal meer
overeenstemt met het Vlaams dan
met het Algemeen Beschaafd Neder
lands. Dit blijkt niet alleen uit de uit
spraak, maar ook uit andere eigen
aardigheden. Zo luidt b.v. het boven-
Moerdijkse „kruis of munt" zowel in
Vlaanderen als in Zuid-Afrika „kop of
letter". Het zou de moeite waard zijn
een onderzoek in te stellen naar de
genealogie van de Zuidafrikaners.
Waarschijnlijk zal men dan tot de ont
dekking komen, dat zeer velen afstam
men van Vlaams-Brabantse families,
die na de val van Antwerpen onder
Parma naar het noorden zijn uitge
weken.
Zuid-Afrika heeft in het laatste decen
nium een fenomenale gedaantever
wisseling ondergaan. Arsène Bultinck
vertelt er van. Hij stipt ook de tal
rijke problemen aan, waarmee de be
woners te kampen hebben, zoals de
JULES DE CORTE heeft dit jaar
eveneens een Edisonprijs gekregen
voor zijn plaat „Liedjes die
eigenlijk niet mogen."
uit de serie „Das Alte Werk" met ,,Die
Kleinorgel" zal beslist nooit een
bestseller worden. De liefhebbers van
orgelmuziek zijn toch al zo talrijk niet
en deze plaat, waarop De Klerk een
aantal oude tot zeer oude kabinet- en
tafelorgeltjes bespeelt zal zeker geen
topverkoop beleven.
Maar de culturele betekenis van zo'n
grammofoonplaat is boven alle twijfel
verheven. Wij hebben „Die Kleinor
gel" direct na het verschijnen in onze
rubriek „Troeven in groeven" bespro
ken en we waren er, zoals men zich
mogelijk zal herinneren, al even en
thousiast over als de „Edison-jury"
kennelijk is!
FR ZULLEN in de komende winter
weer honderdduizenden platen ge
kocht worden. Het is begrijpelijk dat
de maatschappijen, ondanks hun broe
derlijke samenwerking in de CCGC
hun uiterste best doen voor zich afzon
derlijk een zo groot mogelijk deel van
de koek te verwerven.
Het aankondigen van nieuwe reeksen
is een van de manieren waarop zij
aandacht voor hun merken vragen.
Hun belangen latend voor wat ze zijn,
mogen we er toch op wijzen dat die
kleurige folders en biljetten in de
platenwinkels, en de prachtige, vaak
zeer kunstzinnige hoezen de discofiel
sterk aantrekken.
Zo zal iedere muziekliefhebber die
een grammofoon bezit beslist met ver
langen uitzien naar de aangekondigde
tweede lp van „Benedetto Marcello",
karige neerslag, het tekort aan ge
schoolde vaklui en technici, die aan
passing van de immigranten enz. In
het kort geeft de schrijver ook een
overzicht van de constitutionele en
rassenproblemen, waarover een hevige
politieke strijd gevoerd wordt.
Prof. dr. Abel Coetzee g^eft een be
knopt overzicht van de dichtkunst. Eli
sabeth Eybers is in Europa geen on
bekende, evenmin als N.P. van Wyk
Louw. Jonger, maar niet minder be
langrijk is de dichter Dirk Opper
man. Onder de jongsten zijn Ina
Rousseau en Peter Blum sterke fi
guren. Het artikel wordt geïllustreerd
door een aantal verzen van „dichters
onder het Zuiderkruis".
"pje prozaschrijvers zijn bij ons minder
bekend. Zuidafrikaanse romans en
novellen dringen maar sporadisch tot
onze gewesten door. Genoemde Abel
Coetzee die ook publiceert onder het
pseudoniem Soul Erasmus Smit, wordt
in een bijdrage van S.C. Hatting een
van de belangrijkste prozaisten ge
noemd. W.A. de Klerk is de leidende
novellist. Een van de meest treffen
de romans van deze tijd is „Die Swart-
witpens" van H.J. Vermaas.
Ook prof. dr. Ernst van Heerden
noemt in zijn beschouwing over het
essay, de kritiek en de tijdschriften
vele namen, die nog vrijwel niet tot
Nederland en Vlaanderen zijn doorge
drongen. Van de talrijke tijdschriften
noemen we „Standpunte" het voor
naamste letterkundig blad in het Afri
kaans. Jan Greshoff en Karei Jonck-
heere behoren tot de redactie.
In het overzicht dat drs. Fred Teur-
linckx geeft van pers en uitgeverij,
mag geconcludeerd worden, dat in
Zuid-Afrika enorm veel gelezen wordt.
De oplagecijfers vooral van de Engel
se bladen, spreken boekdelen.
Charles Enlington behandelt enkele as
pecten van de huidige schilderkunst.
Uit de vele artiesten koos hij er 8, van
wie de Antwerpenaar Maurice van
beeldhouwkunst is het stiefkind van de
plastische kunsten. Eduardo Villa is
een van de weinigen, die zich met ab
stracte sculptuur bezighouden. Robert
Hodgins wijdt enkele notities aan hem.
Met de muziek is het anders gesteld.
DR. H. F. VERWOERD
Jan Bouws verklaart in een uitvoerige
bijdrage, dat een opmerkelijk aantal
componisten naar voren is gekomen,
die in hun werk een eigentijds geluid
laten horen. Kenmerkend is de groei
ende belangstelling voor instrumentale
muziek.
Vermelden we voorts nog artikelen
over het onderwijs van prof. dr. B. F.
Nel, over de radio van Lorenz Schultz,
over Vlaamse kunst in Zuid-Afrika van
Louis Vandenbrande en over architec
tuur. Uit deze opsomming zal het wel
duidelijk zijn, dat geen enkel aspect
van het culturele leven vergeten is. De
gebruikelijke rubrieken, met zeer veel
nieuwtjes en wetenswaardigheden,
completeren deze aflevering.
Onnodig te zeggen, dat redactie en
uitgever zich beijverd hebben ook dit
nummer weer rijkelijk te illustreren.
Enkele platen zijn in kleurendruk. Al
les bij elkaar werd het een kostbaar
werkstuk,«dat de samenstellers tot eer
strekt. Ongetwijfeld zal het de belang
stelling voor de overzeese taalgemeen
schap doen toenemen.
WILLEM v. d. VELDEN
EEN bijzondere expositie van prenten
tekeningen en geïllustreerde boeken
van de veelzijdige meester van de Ja
panse houtsnede Katsushika Hokusai
(1760-1849), wordt van zondag 16 sep
tember tot 3 december gehouden in het
rijksprentenkabinet van het Rijksmu
seum te Amsterdam. Het pièce de résis-
tance der tentoonstelling wordt ge
vormd door een complete serie druk
ken van de beroemde prentenserie van
Hokusai „De 36 gezichten op de Fuji"
maakt het mogelijk regel
recht van de opnameband
een plaat te snijden. De
totale tijd die nu tussen
studio-opname en het in
de handel brengen van de
platen verlooptis terug
gebracht tot slechts enke
le uren!
(Van onze redacteur)
Beethoven, Bach, Rachma-
ninov en Britten worden in
geluidslaboratoria in stukjes
verknipt, dooi ingewikkelde
elektronische machines ge
stuurd, dooi metertjes gewo
gen en gepeild, uit hyperge
voelige luidsprekers op het
hoogste volume te voorschijn
gehaald, strikt technisch be
oordeeld, door automatisch
werkende beitels in groeven
gesneden, elektrolytisch met
zilver, nikkel en chroom be
werktkortom de tech
niek heeft zich geheel en al
meester gemaakt van de mu
ziek.
De verregaande perfectie
die de grammofoonplatenin
dustrie heeft bereikt lijkt
datgene, waarom het begon
nen is, de muziek bijna tot
lijdend voorwerp te hebben
gemaakt van technici en
technische lieden. Zó zeer
zelfs, dat men, rondwande
lend door een .platenfabriek'
de indruk zou krijgen in een
vanuit muzikaal oogpunt be
schouwd, zeer profane om
geving te zijn verzeild ge
raakt.
Het is overigens niettemin
de genegenheid voor de mu
ziek, die het mogelijk heeft
gemaakt haar langs techni
sche weg zo natuurgetrouw
te reproduceren.
Bij Bovema in Heemstede
hebben we onlangs een van
de allermodernste apparaten
op het gebied van de platen-
fabricage kunnen bezichti
gen, een toestel waarvan er
nog slechts enkele bestaan,
in Nederland zelfs slechts dit
ene. Het is een wonder van
vernuft, dat het mógelijk
maakt van een in de och
tenduren gemaakte opname,
in de eigen Bovema-studio,
's middags al een grote hoe
veelheid verkoopklare pla
ten gereed te hebben!
Het toestel werkt volkomen
automatisch. Wanneer de
band met de opname wordt
afgedraaid, registreert de
machine feilloos het signaal,
verwerkt het en laat het via
de eveneens automatisch be
stuurde snijbeitel in de was
plaat snijden.
Die wasplaat is het begin
van wat de eigenlijke plaat
moet worden. Er wordt eerst
een zilverlaagje op gegalva
niseerd, dat wordt versterkt
met nikkel, daarna wordt
het van de lakplaat verwij
derd om tenslotte in plaats
van het te zachte zilver een
oppervlak van chroom re
krijgen. Die chroomplaat is
dan de „mal" die in de ma
chine de platen perst. Van
een onooglijk „koekje* plas
tic, dat er uitziet als een
stukje ruw asfalt, maakt de
pers in nog geen halve mi
nuut een kostbare plaat, vol
muziek.
Er is, sinds de heer Tho
mas Alva Edison, wel het
een en ander veranderd. Ge
lukkig!
Bejaard worden moge een ver
dienste genoemd worden ten aan
zien van de „weloverwogen"
houding die men tegenover de
tand des tijds heeft aangenomen.,
het mag niet als maatstaf gelden,
althans niet kwalitatief, voor
hetgeen in artistieke zin door de
betrokkene aan de gemeenschap
werd geschonken. Het moge
eveneens waar zijn, dat een
jeugdwerk uit het leven van een
beeldend kunstenaar niet de ar
tistieke waarde vertegenwoor
digt van die, welke op rijpere
leeftijd werden getoond 70,
80 of 90 jaar men dient zich
objectief te plaatsen tegenover
het ganse oeuvre van de kunste
naar.
En dan luidt onomwonden: speci
aal Brabant moet zich dankbaar tonen
tegenover een kunstschilder, Amster
dammer van geboorte, die zich, na
zóveel jaren zodanig in de psyche, de
omgeving en het dagelijkse doen en
laten van ons volk heeft ingeleefd,
dat we hem mogen en moeten aanzien
als een der meest kunstzinnige wer
kers op het vlak der beeldende kunst.
Wanneer wij hier citeren, wat we
eens uit zijn mond vernamen: „Geen
kunstenaar heeft het recht het detail
van het door hem behandelde te ne
geren", dan staan we meteen voor
zijn tekentechniek, die „volks" en zeer
precies genoemd moet worden. Jan
Strube werd op 20 september 1892
geboren. Hij is lid van „De Onafhan-
kelijken', van de Vereniging tot Bevor
dering van de Grafische Kunst „Pictu-
ra", van „De Bredasche Kunstkring"
en nam deel aan ontelbare tentoonstel
lingen o.a. aan die van de „Levende
hedendaagse meesters, aan die van de
Brabantse Kunst te Eindhoven. Zijn
werk prijkt in het Rijksprentenkabi
net te Amsterdam, in het gemeente
museum te Den Haag, in Boymans te
Rotterdam, in het Dordtse museum,
in het Provinciaal Museum te Den
Bosch, in ons Stedelijk museum te
Breda, in Praag, in Budapest, in To
ronto..... en Jan zit daar rustigjes in
ons Brabantse Beek, aan de Zanddreef
12, en werkt er onafgebroken in 'n
stilte, die men hoorbaar mag noemen.
En zal daar, in z'n ateliers te zijnen
huize van 21 tot en met 30 september
a.s. aan zijn bewonderaars en die
zijn niet te tellen laten zien, wat een
bejaard kunstenaar van palet op doek
weet te stryken.
Een minder bekend werk van Jan
Strube: een gezicht op de Paryse
Hallen.
We menen al eens meer opgemerkt
te hebben, dat Strube zich door geen
enkel „isme" gegrepen voelt. Hij staat
er weliswaar niet a priori vijandig te
genover, hij prakkizeert eenvoudig niet
over een zwenking in de richting van
•het hypermoderne. Probeer geen zij
ner schilderstukken op hun kop te
zetten.... je merkt dat direct.
Een veertigtal werken exposeert hij
thans, de Grafische Kunst inbegrepen.
In 't smaakvol ingerichte beneden- en
bovenatelier hangen en staan zij daar
tegen de witte wanden en bieden een
helder inzicht in 's Meesters kunnen.
Dit inzicht is gevormd uit het evoluti
onair ontwikkelen van zijn artistieke
gaven. Een 35-jarig verblijf, hoofdza
kelijk op het Brabantse platteland
schonk ons 'n schat van we mogen
wel zeggen specifiek Brabantse ka
rakteristiek. Brabant uit 't verre ver
leden, uit 't heden en, ja, uit de nabije
en misschien wel zeer verre toekomst-
Dit laatste heeft hij uitgebeeld in zijn
sterke, kleurrijke allegorieën, zijn
symboliek, zeer gedurft somtijds maar
steeds raak en gewetensvol afgewerkt
Nu en dan vraagt men zich af (en dit
geldt speciaal voor de, op het bovenate.
lier geëxposeerde werken)..... is dit
Strube? Zijn Kindeke Jezus in Brabant
zijn Strevende Brabant, zijn boeren
en boerinnen.... geen ander dan Strube
kan u die zó verbeelden, maar er zijn
doeken, grote doeken, zo aangrijpend
van tragiek, satire en humor tegelijk,
dat men moeite moet doen om aan te
nemen, dat deze producten zijn van
éénzelfde palet en penseel.
HENRI T' SAS
Het galaconcert van het 15-jarige
Concertgebouworkest onder leiding van
Bernard Haitink op maandag 1 okto
ber in het Amsterdamse Concertge
bouw (dat dan juist zijn 80e verjaardag
viert) zal de luisterrijke opening zijn
van het jubileumseizoen 1962-1963.
het wk
nisten opgedragen een werk ter gele
genheid van dit jubileum te compone
ren. Het ministerie van O. K. en W.
deed dit aan de in 1935 geboren Otto
Ketting, als vertegenwoordiger van de
jongste ontwikkeling, de gemeente
Amsterdam aan de 70-jarige Hendrik
Andriessen als representant van de
vroegere periode. Het orkestbestuur
zelf heeft een opdracht verleend aan
Anton van der Horst.
Op het openingsconcert zal het opus
van Hendrik Andriessen: de symfoni
sche fantasie Mascherata worden uit
gevoerd. Op het programma van deze
feestavond staat ook de eerste sym
fonie van Mahler, die in het geboorte
jaar van het jubilerende orkest werd
gecomponeerd.
JJet orkest maakt in de loop van dit
seizoen een jubileumtournee door het
gehele land. Daarbij zullen zestien
plaatsen worden bezocht, waaronder
Den Bosch, Eindhoven, Tilburg en Mid
delburg. De idee van het orkestbestuur
om, gelet op het bijzondere contact met
de Verenigde Staten, een jonge Ameri
kaanse dirigent dit seizoen met het
jubilerende orkest te doen optreden
wordt verwezenlijkt. Op 25 februari en
daarna nog drie jeugdconcerten zal
Donald Johanos uit Dallas een uitvoe
ring leiden van „Seven stories after
Paul Klee" van Gunther Schuller.
Het 75e seizoen wordt besloten met
drie uitvoeringen tijdens het Holland
festival 1963, resp onder leiding van
Pierre Monteux, Eugen Jochum en
Rafael Kubelik. Laatstgenoemde zal de
achtste symfonie van Mahler ten ge
hore brengen. Het programma van
Jochum zal een werk van Bruckner
bevatten. Monteux zal onder meer wer
ken van Wagner dirigeren.
Voor het eerst in de geschiedenis zal
een concert worden gegeven waarbij
het Concertgebouworkest en een jazz-
ensemble gezamenlijk optreden.
orkest twee Nederlandse compo- Tn voorbereiding is de uitgave (door
:n ODgedracen een we,-ie ten „„ie. A Meulenhoff) van een jubileumboek.
Deze publikatie is mogelijk geworden
dank zij de toegezegde financiële steun
van het Prins Bernhard-fonds en het
cultuur-fonds Buma. De redactie be
rust bij Marius Flothuis. Van de mede
werkers kunnen worden genoemd: prof.
dr. Helene Nolthenius, prof. dr. Eduard
Reeser, dr. Jos Wouters, prof. dr K
Ph. Bernet Kempers, mr. J. W. de Jong
Schouwenburg en Sam Tromp.
^ls solisten zullen o.a. op het podium
komen: Daniël Wayenberg, Paul Ba-
aura Skoda, Robert Casadesus, Theo
Bruins, Geza Anda, George van Renes-
se en Wilhelm Kempff (piano), Yehudi
Menuhm, Arthur Grumiaux, Zino
Francescatti, Henrijk Szeryng, Nap de
Kleijn (viool), Tibor de Machula, Anne
Bijlsma en Paul Godwin (violoncel),
Bram de Wilde (klarinet), Hubert
Barwahser (fluit) en Bernard Barte-
hnk (orgel).
In de loop van het seizoen worden
behalve Andriessen's Mascherata zes
Nederlandse composities uitgevoerd na
melijk: Entelechie I van Peter,Schat
(eerste uitvoering door het Concertge
bouworkest, 13 februari), Bres van Ton
de Leeuw (première, 7 okt.), Katharsis
van Bertus van Lier, de tweede sym
fonie van Willem Pijper in de bewer
king van Karei Mengelberg, Variazioni
van Kees van Baaren en de Vogels van
Alfons Diepenbrock, wiens 100e geboor
tedag dit jaar wordt herdacht.
Free as Air is een Britse Musical,
die 15 september start in de Schouw
burg op het Rotterdamse Zuidplein.
Eli Asser heeft de vertaling op zijn
naam staan. Het gegeven biedt aan
„sterren" geen gelegenheid te excel
leren, wat hier gebracht wordt is lou
ter teamwork. Namen als die van Rijk
de Gooyer, Sylvain Poons en Hans
Boskamp komen in de rolverdeling
voor. Free as Air is gebaseerd op
een luchtig, sprookjesachtig verhaal,
waarin niets onmogelijk is. Zodoende
dat een ballet van Engelse meisjes
te vinden is op het podium dat een ei
land voorstelt. Een uit twintig main be
staand koor luistert de scènes op.
Op de foto Rijk de Gooyer, Rob Mil
ton, die Mutch, het parlementslid
speelt, en Sylvain Poons.