chten Cultuur in Zuid-Afrika Jan Strube zeventig jaar Profane techniek schenkt de plaat zijn grandioze weergave ia ichten Concertgebouworkest voert dit seizoen veel Nederlandse werken uit (EN, EEN MONTEUR Fraai geïllustreerd nummer van West- Vlaanderen Free as air" in Rotterdam ouder Ide kracht DES N.V. BEVRAAGD mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen - mensen en muzen Meer verwant aan Vlaams dan aan ABN. Problemen Verhaal en essay Beeldende kunst 2°als bekend hebben het rijk en de gemeente Amsterdam in overleg met ïanderen) den in ons v. Assche v/h 9 uur. „Het Wapen ;ot 9 uur. ;adeur", Een- 15 uur. üchap". Hoog- nt de Bruyn, van 7.30 tot 13 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1962 13 voeten voor lustrie en Idelburg. vrijdag van 18.30 uur. pgeleid wil worden. van auto's rkclassificatie met ng. Goès of omgeving schriftelijk aan: Goes in België. Hoog loon - en afwisselend werk - erdags namiddags tot betaald. Referenties 'aaronder 2 Hollandse. 8-00. 5BER is van de grammof etiket dat de gezamenlijke grammofoonplatenmaat schappijen erop geplakt hebben. Dat daar/commerciële bedoelingen achter steken, zullen we zeker niet verdoe zeld. Maar de grammofoonplaat heeft, vooral sinds de lang- speelplwt is uitgevonden en de weergave-apparatuur zo volmaakt TS^eworden, toch e£|ronmiskenbaar grote culturele betek^tk^Bfe"plaai^feeft de grote rijkdommen aan muziek, zowel uit vroeger tijden als die van nu, toe gankelijk gemaakt voor honderdduizenden mensen die, als er geen grammofoonplaten zouden bestaan, nimmer de intense vreugde van het luisteren naar muziek zouden hebben gesmaakt TN DE PLATENBRANCHE is sprake van een zeker seizoen. De zomer maanden trekken heel wat minder ko pers naar de platenwinkel. De winter is de uitgelezen platentijd. En daarom hebben de gezamenlijke platenmaat schappijen de maand oktober bevor derd tot maand van de grammofoon plaat". Het wordt gewoonte het begin van het platenseizoen ook individueel aan te grijpen als een aanleiding om nieuwe plannen bekend te maken: nieuwe platenseries, bijzondere opna men, bepaalde acties. Het gezamenlijk optreden in de Com missie Collectieve Grammofoonplaten Campagne (CCGC) heeft geleid tot een gebeurtenis die onder de naam „Grand Gala du Disque" in korte tijd een groots evenement is geworden. Zoals men weet worden op dat Grand Gala de Edisons uitgereikt aan de kunste naars wier platen door een onafhan kelijke jury bekroond zijn. Het Grand Gala, dat dit jaar voor de derde maal gehouden wordt (28 en 29 september) is als het ware een tegenhanger ge worden van het befaamde Boekenbal. Het is een uniek platenfeest, dat in deze vorm nog nergens ter wereld be staat. Wel worden in Parijs jaarlijks de Grands Prix du Disque toegekend, zoals men weet. Dat gaat echter niet, zoals bij de Nederlandse Edisons, ge paard met een feestelijke bijeenkomst en een concert. De uitreiking van de klassieke Edisons" wordt een cultu rele manifestatie van betekenis. Zoals men reeds weet komt Renata Tebaldi, die tot de winnaars van de Edisons be hoort, naar Scheveningen om er haar prps in ontvangst te nemen en., om te zingen. De grote zangeres is dan voor het eerst in ons land. Om daarbij dan meteen even de belangrijke plaats van de grammo foonplaat aan te stippenhet is gelukkig niet de eerste maal dat ivij haar kunnen horen. Het be perkte aantal bevoorrechten dat vrijdag 28 september in het Kur- haus aanwezig kan zijn is maar in geringe mate bevoorrecht: tiendui zenden gelukkige discofielen bezit ten een of meer platen waarop Renate Tebaldi zingt. Misschien de met de Edison bekroonde „Othello". T>AT HET ACCENT van dit „platen- feest" bepaald op het culturele valt spreekt duidelijk uit de wijze waarop de Edisons worden toege kend. Men moet namelijk goed in de gaten houden dat de Edisons géén prijs is voor een goed lopende plaat, waarvan een bepaald aantal verkocht moet worden om bekroond te kunnen worden. Integendeel, alleen talent en culturele prestatie zijn bepalend. Die strikt commerciële prijstoekenning is de „gouden plaat". Daarmee heeft de Edisonprijs niets te maken. Want hoe zou b.v. anders Albert de Klerk een Edison hebben kunnen krijgen? Zijn Telefunkenplaat het ensemble dat met zÜn eerste plaat vol oud-Italiaanse barok groot succes boekte. De hoes, een reproduktie van een speciaal voor dit doel vervaardig de handgeborduurde voorstelling, ge maakt door de kunstenares Cecile Dreesmann, zal deze nieuwe Colum- biaplaat onmiddellijk kenbaar maken in de etalages. Bij Columbia is ook een nieuwe Matthaus Passion" op komst, onder Otto Klemperer en met o.a. Dietrich Fischer-Dieskau en Elisabeth Schwarz kopf als solisten. Het wordt een luxu euze cassette met een tekstboek erbij. „Die Emmerich Kalman-Story" is een nieuwe plaat van HMV; de echtgenote van deze vermaarde artiest vertelt de „story" van haar man en zij laat zijn mooiste melodieën horen. ÜEN AFZONDERLIJKE activiteit is de vervaardiging van kindergram mofoonplaten. Ze bestaan al enige tijd, maar een beetje stiefmoederlijk waren ze wel bedeeld. Misschien omdat men inziet dat de jeugd de toekomstige platenkopers zijn, wordt er thans meer werk van gemaakt. Met name Bovema heeft laten weten grote plannen te heb ben. Hannie Lips, van de KRO-televisie welbekend, gaat kinderplaatjes maken. Het kinderrepertoire van Bovema staat onder leiding van Adri van Oir- schot, die zich daarmee in full-time- verband gaat bezighouden. Het 75-jarig jubileum van het Con certgebouworkest is naar Phonogram laat weten, aanleiding geworden tot het maken van drie fraaie nieuwe platen, waarvan de eerste (met ,,Die Moldau" van Smetana en „Capriccio Italien" van Tsjaikovsky) uitgegeven wordt samen met een boekje over het terecht over de gehele wereld beroem de en gevierde Concertgebouworkest. Het is geschreven door prof. Helène Nolthenius. De twee andere platen zijn gewijd aan de derde symfonie van Beethoven en de eerste van Mahler. Ook voor de door Phonogram gevoerde merken (Philips, Decca j~"^e redactie van het tweemaandelijks tijdschrift „West-Vlaanderen' (een uitgave van Lannoo te Tielt) heeft de goede gedachte gehad haar 64e aflevering te wijden aan de Zuidafrikaanse taal en cultuur, zoals deze zich sedert 1940 ontwikkeld hebben. Dat dit initiatief door het stamverwante volk hogelijk gewaardeerd wordt, blijkt uit een inleidend artikeltje van eerste minister dr. H. F. Verwoerd. RENATA TEBALDI ...voor het eerst naar ons land... Fontana, Mercury enz.) worden nieuwe series aangekondigd, die straks met de talloze andere pla ten en platenreeksen de platen winkels tot hoogst verleidelijke muzikale schatkamers zullen ma ken. Een tweede editoriaal is van de hand van A.B.F. Burger, ambassadeur van de Republiek Zuid-Afrika te Brus sel. Deze wijst er op, dat Zuid-Afrika en Nederlandstalig Europa door me nigvuldige banden met elkaar verbon den zijn, hoewel zij door een afstand van 10.000 km gescheiden zijn. In een derde voorwoord, dat een boodschap bevat van Z. Exc. P. Van- derstichelen, ambassadeur van België, lezen we de verrassende consta tering dat de Zuidafrikaanse taal meer overeenstemt met het Vlaams dan met het Algemeen Beschaafd Neder lands. Dit blijkt niet alleen uit de uit spraak, maar ook uit andere eigen aardigheden. Zo luidt b.v. het boven- Moerdijkse „kruis of munt" zowel in Vlaanderen als in Zuid-Afrika „kop of letter". Het zou de moeite waard zijn een onderzoek in te stellen naar de genealogie van de Zuidafrikaners. Waarschijnlijk zal men dan tot de ont dekking komen, dat zeer velen afstam men van Vlaams-Brabantse families, die na de val van Antwerpen onder Parma naar het noorden zijn uitge weken. Zuid-Afrika heeft in het laatste decen nium een fenomenale gedaantever wisseling ondergaan. Arsène Bultinck vertelt er van. Hij stipt ook de tal rijke problemen aan, waarmee de be woners te kampen hebben, zoals de JULES DE CORTE heeft dit jaar eveneens een Edisonprijs gekregen voor zijn plaat „Liedjes die eigenlijk niet mogen." uit de serie „Das Alte Werk" met ,,Die Kleinorgel" zal beslist nooit een bestseller worden. De liefhebbers van orgelmuziek zijn toch al zo talrijk niet en deze plaat, waarop De Klerk een aantal oude tot zeer oude kabinet- en tafelorgeltjes bespeelt zal zeker geen topverkoop beleven. Maar de culturele betekenis van zo'n grammofoonplaat is boven alle twijfel verheven. Wij hebben „Die Kleinor gel" direct na het verschijnen in onze rubriek „Troeven in groeven" bespro ken en we waren er, zoals men zich mogelijk zal herinneren, al even en thousiast over als de „Edison-jury" kennelijk is! FR ZULLEN in de komende winter weer honderdduizenden platen ge kocht worden. Het is begrijpelijk dat de maatschappijen, ondanks hun broe derlijke samenwerking in de CCGC hun uiterste best doen voor zich afzon derlijk een zo groot mogelijk deel van de koek te verwerven. Het aankondigen van nieuwe reeksen is een van de manieren waarop zij aandacht voor hun merken vragen. Hun belangen latend voor wat ze zijn, mogen we er toch op wijzen dat die kleurige folders en biljetten in de platenwinkels, en de prachtige, vaak zeer kunstzinnige hoezen de discofiel sterk aantrekken. Zo zal iedere muziekliefhebber die een grammofoon bezit beslist met ver langen uitzien naar de aangekondigde tweede lp van „Benedetto Marcello", karige neerslag, het tekort aan ge schoolde vaklui en technici, die aan passing van de immigranten enz. In het kort geeft de schrijver ook een overzicht van de constitutionele en rassenproblemen, waarover een hevige politieke strijd gevoerd wordt. Prof. dr. Abel Coetzee g^eft een be knopt overzicht van de dichtkunst. Eli sabeth Eybers is in Europa geen on bekende, evenmin als N.P. van Wyk Louw. Jonger, maar niet minder be langrijk is de dichter Dirk Opper man. Onder de jongsten zijn Ina Rousseau en Peter Blum sterke fi guren. Het artikel wordt geïllustreerd door een aantal verzen van „dichters onder het Zuiderkruis". "pje prozaschrijvers zijn bij ons minder bekend. Zuidafrikaanse romans en novellen dringen maar sporadisch tot onze gewesten door. Genoemde Abel Coetzee die ook publiceert onder het pseudoniem Soul Erasmus Smit, wordt in een bijdrage van S.C. Hatting een van de belangrijkste prozaisten ge noemd. W.A. de Klerk is de leidende novellist. Een van de meest treffen de romans van deze tijd is „Die Swart- witpens" van H.J. Vermaas. Ook prof. dr. Ernst van Heerden noemt in zijn beschouwing over het essay, de kritiek en de tijdschriften vele namen, die nog vrijwel niet tot Nederland en Vlaanderen zijn doorge drongen. Van de talrijke tijdschriften noemen we „Standpunte" het voor naamste letterkundig blad in het Afri kaans. Jan Greshoff en Karei Jonck- heere behoren tot de redactie. In het overzicht dat drs. Fred Teur- linckx geeft van pers en uitgeverij, mag geconcludeerd worden, dat in Zuid-Afrika enorm veel gelezen wordt. De oplagecijfers vooral van de Engel se bladen, spreken boekdelen. Charles Enlington behandelt enkele as pecten van de huidige schilderkunst. Uit de vele artiesten koos hij er 8, van wie de Antwerpenaar Maurice van beeldhouwkunst is het stiefkind van de plastische kunsten. Eduardo Villa is een van de weinigen, die zich met ab stracte sculptuur bezighouden. Robert Hodgins wijdt enkele notities aan hem. Met de muziek is het anders gesteld. DR. H. F. VERWOERD Jan Bouws verklaart in een uitvoerige bijdrage, dat een opmerkelijk aantal componisten naar voren is gekomen, die in hun werk een eigentijds geluid laten horen. Kenmerkend is de groei ende belangstelling voor instrumentale muziek. Vermelden we voorts nog artikelen over het onderwijs van prof. dr. B. F. Nel, over de radio van Lorenz Schultz, over Vlaamse kunst in Zuid-Afrika van Louis Vandenbrande en over architec tuur. Uit deze opsomming zal het wel duidelijk zijn, dat geen enkel aspect van het culturele leven vergeten is. De gebruikelijke rubrieken, met zeer veel nieuwtjes en wetenswaardigheden, completeren deze aflevering. Onnodig te zeggen, dat redactie en uitgever zich beijverd hebben ook dit nummer weer rijkelijk te illustreren. Enkele platen zijn in kleurendruk. Al les bij elkaar werd het een kostbaar werkstuk,«dat de samenstellers tot eer strekt. Ongetwijfeld zal het de belang stelling voor de overzeese taalgemeen schap doen toenemen. WILLEM v. d. VELDEN EEN bijzondere expositie van prenten tekeningen en geïllustreerde boeken van de veelzijdige meester van de Ja panse houtsnede Katsushika Hokusai (1760-1849), wordt van zondag 16 sep tember tot 3 december gehouden in het rijksprentenkabinet van het Rijksmu seum te Amsterdam. Het pièce de résis- tance der tentoonstelling wordt ge vormd door een complete serie druk ken van de beroemde prentenserie van Hokusai „De 36 gezichten op de Fuji" maakt het mogelijk regel recht van de opnameband een plaat te snijden. De totale tijd die nu tussen studio-opname en het in de handel brengen van de platen verlooptis terug gebracht tot slechts enke le uren! (Van onze redacteur) Beethoven, Bach, Rachma- ninov en Britten worden in geluidslaboratoria in stukjes verknipt, dooi ingewikkelde elektronische machines ge stuurd, dooi metertjes gewo gen en gepeild, uit hyperge voelige luidsprekers op het hoogste volume te voorschijn gehaald, strikt technisch be oordeeld, door automatisch werkende beitels in groeven gesneden, elektrolytisch met zilver, nikkel en chroom be werktkortom de tech niek heeft zich geheel en al meester gemaakt van de mu ziek. De verregaande perfectie die de grammofoonplatenin dustrie heeft bereikt lijkt datgene, waarom het begon nen is, de muziek bijna tot lijdend voorwerp te hebben gemaakt van technici en technische lieden. Zó zeer zelfs, dat men, rondwande lend door een .platenfabriek' de indruk zou krijgen in een vanuit muzikaal oogpunt be schouwd, zeer profane om geving te zijn verzeild ge raakt. Het is overigens niettemin de genegenheid voor de mu ziek, die het mogelijk heeft gemaakt haar langs techni sche weg zo natuurgetrouw te reproduceren. Bij Bovema in Heemstede hebben we onlangs een van de allermodernste apparaten op het gebied van de platen- fabricage kunnen bezichti gen, een toestel waarvan er nog slechts enkele bestaan, in Nederland zelfs slechts dit ene. Het is een wonder van vernuft, dat het mógelijk maakt van een in de och tenduren gemaakte opname, in de eigen Bovema-studio, 's middags al een grote hoe veelheid verkoopklare pla ten gereed te hebben! Het toestel werkt volkomen automatisch. Wanneer de band met de opname wordt afgedraaid, registreert de machine feilloos het signaal, verwerkt het en laat het via de eveneens automatisch be stuurde snijbeitel in de was plaat snijden. Die wasplaat is het begin van wat de eigenlijke plaat moet worden. Er wordt eerst een zilverlaagje op gegalva niseerd, dat wordt versterkt met nikkel, daarna wordt het van de lakplaat verwij derd om tenslotte in plaats van het te zachte zilver een oppervlak van chroom re krijgen. Die chroomplaat is dan de „mal" die in de ma chine de platen perst. Van een onooglijk „koekje* plas tic, dat er uitziet als een stukje ruw asfalt, maakt de pers in nog geen halve mi nuut een kostbare plaat, vol muziek. Er is, sinds de heer Tho mas Alva Edison, wel het een en ander veranderd. Ge lukkig! Bejaard worden moge een ver dienste genoemd worden ten aan zien van de „weloverwogen" houding die men tegenover de tand des tijds heeft aangenomen., het mag niet als maatstaf gelden, althans niet kwalitatief, voor hetgeen in artistieke zin door de betrokkene aan de gemeenschap werd geschonken. Het moge eveneens waar zijn, dat een jeugdwerk uit het leven van een beeldend kunstenaar niet de ar tistieke waarde vertegenwoor digt van die, welke op rijpere leeftijd werden getoond 70, 80 of 90 jaar men dient zich objectief te plaatsen tegenover het ganse oeuvre van de kunste naar. En dan luidt onomwonden: speci aal Brabant moet zich dankbaar tonen tegenover een kunstschilder, Amster dammer van geboorte, die zich, na zóveel jaren zodanig in de psyche, de omgeving en het dagelijkse doen en laten van ons volk heeft ingeleefd, dat we hem mogen en moeten aanzien als een der meest kunstzinnige wer kers op het vlak der beeldende kunst. Wanneer wij hier citeren, wat we eens uit zijn mond vernamen: „Geen kunstenaar heeft het recht het detail van het door hem behandelde te ne geren", dan staan we meteen voor zijn tekentechniek, die „volks" en zeer precies genoemd moet worden. Jan Strube werd op 20 september 1892 geboren. Hij is lid van „De Onafhan- kelijken', van de Vereniging tot Bevor dering van de Grafische Kunst „Pictu- ra", van „De Bredasche Kunstkring" en nam deel aan ontelbare tentoonstel lingen o.a. aan die van de „Levende hedendaagse meesters, aan die van de Brabantse Kunst te Eindhoven. Zijn werk prijkt in het Rijksprentenkabi net te Amsterdam, in het gemeente museum te Den Haag, in Boymans te Rotterdam, in het Dordtse museum, in het Provinciaal Museum te Den Bosch, in ons Stedelijk museum te Breda, in Praag, in Budapest, in To ronto..... en Jan zit daar rustigjes in ons Brabantse Beek, aan de Zanddreef 12, en werkt er onafgebroken in 'n stilte, die men hoorbaar mag noemen. En zal daar, in z'n ateliers te zijnen huize van 21 tot en met 30 september a.s. aan zijn bewonderaars en die zijn niet te tellen laten zien, wat een bejaard kunstenaar van palet op doek weet te stryken. Een minder bekend werk van Jan Strube: een gezicht op de Paryse Hallen. We menen al eens meer opgemerkt te hebben, dat Strube zich door geen enkel „isme" gegrepen voelt. Hij staat er weliswaar niet a priori vijandig te genover, hij prakkizeert eenvoudig niet over een zwenking in de richting van •het hypermoderne. Probeer geen zij ner schilderstukken op hun kop te zetten.... je merkt dat direct. Een veertigtal werken exposeert hij thans, de Grafische Kunst inbegrepen. In 't smaakvol ingerichte beneden- en bovenatelier hangen en staan zij daar tegen de witte wanden en bieden een helder inzicht in 's Meesters kunnen. Dit inzicht is gevormd uit het evoluti onair ontwikkelen van zijn artistieke gaven. Een 35-jarig verblijf, hoofdza kelijk op het Brabantse platteland schonk ons 'n schat van we mogen wel zeggen specifiek Brabantse ka rakteristiek. Brabant uit 't verre ver leden, uit 't heden en, ja, uit de nabije en misschien wel zeer verre toekomst- Dit laatste heeft hij uitgebeeld in zijn sterke, kleurrijke allegorieën, zijn symboliek, zeer gedurft somtijds maar steeds raak en gewetensvol afgewerkt Nu en dan vraagt men zich af (en dit geldt speciaal voor de, op het bovenate. lier geëxposeerde werken)..... is dit Strube? Zijn Kindeke Jezus in Brabant zijn Strevende Brabant, zijn boeren en boerinnen.... geen ander dan Strube kan u die zó verbeelden, maar er zijn doeken, grote doeken, zo aangrijpend van tragiek, satire en humor tegelijk, dat men moeite moet doen om aan te nemen, dat deze producten zijn van éénzelfde palet en penseel. HENRI T' SAS Het galaconcert van het 15-jarige Concertgebouworkest onder leiding van Bernard Haitink op maandag 1 okto ber in het Amsterdamse Concertge bouw (dat dan juist zijn 80e verjaardag viert) zal de luisterrijke opening zijn van het jubileumseizoen 1962-1963. het wk nisten opgedragen een werk ter gele genheid van dit jubileum te compone ren. Het ministerie van O. K. en W. deed dit aan de in 1935 geboren Otto Ketting, als vertegenwoordiger van de jongste ontwikkeling, de gemeente Amsterdam aan de 70-jarige Hendrik Andriessen als representant van de vroegere periode. Het orkestbestuur zelf heeft een opdracht verleend aan Anton van der Horst. Op het openingsconcert zal het opus van Hendrik Andriessen: de symfoni sche fantasie Mascherata worden uit gevoerd. Op het programma van deze feestavond staat ook de eerste sym fonie van Mahler, die in het geboorte jaar van het jubilerende orkest werd gecomponeerd. JJet orkest maakt in de loop van dit seizoen een jubileumtournee door het gehele land. Daarbij zullen zestien plaatsen worden bezocht, waaronder Den Bosch, Eindhoven, Tilburg en Mid delburg. De idee van het orkestbestuur om, gelet op het bijzondere contact met de Verenigde Staten, een jonge Ameri kaanse dirigent dit seizoen met het jubilerende orkest te doen optreden wordt verwezenlijkt. Op 25 februari en daarna nog drie jeugdconcerten zal Donald Johanos uit Dallas een uitvoe ring leiden van „Seven stories after Paul Klee" van Gunther Schuller. Het 75e seizoen wordt besloten met drie uitvoeringen tijdens het Holland festival 1963, resp onder leiding van Pierre Monteux, Eugen Jochum en Rafael Kubelik. Laatstgenoemde zal de achtste symfonie van Mahler ten ge hore brengen. Het programma van Jochum zal een werk van Bruckner bevatten. Monteux zal onder meer wer ken van Wagner dirigeren. Voor het eerst in de geschiedenis zal een concert worden gegeven waarbij het Concertgebouworkest en een jazz- ensemble gezamenlijk optreden. orkest twee Nederlandse compo- Tn voorbereiding is de uitgave (door :n ODgedracen een we,-ie ten „„ie. A Meulenhoff) van een jubileumboek. Deze publikatie is mogelijk geworden dank zij de toegezegde financiële steun van het Prins Bernhard-fonds en het cultuur-fonds Buma. De redactie be rust bij Marius Flothuis. Van de mede werkers kunnen worden genoemd: prof. dr. Helene Nolthenius, prof. dr. Eduard Reeser, dr. Jos Wouters, prof. dr K Ph. Bernet Kempers, mr. J. W. de Jong Schouwenburg en Sam Tromp. ^ls solisten zullen o.a. op het podium komen: Daniël Wayenberg, Paul Ba- aura Skoda, Robert Casadesus, Theo Bruins, Geza Anda, George van Renes- se en Wilhelm Kempff (piano), Yehudi Menuhm, Arthur Grumiaux, Zino Francescatti, Henrijk Szeryng, Nap de Kleijn (viool), Tibor de Machula, Anne Bijlsma en Paul Godwin (violoncel), Bram de Wilde (klarinet), Hubert Barwahser (fluit) en Bernard Barte- hnk (orgel). In de loop van het seizoen worden behalve Andriessen's Mascherata zes Nederlandse composities uitgevoerd na melijk: Entelechie I van Peter,Schat (eerste uitvoering door het Concertge bouworkest, 13 februari), Bres van Ton de Leeuw (première, 7 okt.), Katharsis van Bertus van Lier, de tweede sym fonie van Willem Pijper in de bewer king van Karei Mengelberg, Variazioni van Kees van Baaren en de Vogels van Alfons Diepenbrock, wiens 100e geboor tedag dit jaar wordt herdacht. Free as Air is een Britse Musical, die 15 september start in de Schouw burg op het Rotterdamse Zuidplein. Eli Asser heeft de vertaling op zijn naam staan. Het gegeven biedt aan „sterren" geen gelegenheid te excel leren, wat hier gebracht wordt is lou ter teamwork. Namen als die van Rijk de Gooyer, Sylvain Poons en Hans Boskamp komen in de rolverdeling voor. Free as Air is gebaseerd op een luchtig, sprookjesachtig verhaal, waarin niets onmogelijk is. Zodoende dat een ballet van Engelse meisjes te vinden is op het podium dat een ei land voorstelt. Een uit twintig main be staand koor luistert de scènes op. Op de foto Rijk de Gooyer, Rob Mil ton, die Mutch, het parlementslid speelt, en Sylvain Poons.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 7