Scène uit „De Wonderbar
TROEVEN
in
GROEVEN
PERQUIN
FOUTEN!
positie
Goes
Minter en Hinter en het fluwelen ventje
Waar
NCRV-voorzitter
wil geen derde
radioprogramma
maakt
Der Fliegende
Hollander
OPLEIDING
:k bowling
IWATER
indaag
lorgen
Radioprogramma s
Televisieprogramma 's
Luister naar
Drie symfonieën van
Haydn in stereo
I Musici en Vivaldi
Martin Mons
Andere oude Italianen
mmmmm
Western" van Puccini
Tweemaal „Staar"
DAGBLAD DE STEM VAN
SEPTEMBER 1962
hritsendom een levens-
vroeg de bisschop zijn
dt niet alleen voor het
voor gezin, parochie,
erkeer. Hij besloot met
in allen uit te spreken
h-Vlaanderen „waar jk
l en gewerkt heb" een
en.
,ier M. Huijbrechts zei
de Vet als priester de
intdekken. Hier is dan
grondwet van hetbe-
itstaan. Deze waarde-
luit de Kerk gesproken
aardig en zijn nog niet
en mogelijk, aldus de
I. In het bisdom Breda
apostolaat diep wortel
it in de kringen der
'restaties vraag ik niet,
fg. Hij bracht dank aan
[ot de alleroudste mede-
ikend worden. „Alleen
:szelf betekent nergens
zo besloot de hoofd-
Iden door pater Pisters
[mgr. de Vet ieder der
Ind ten afscheid.
rertentie)
STENO
[NTIE
|nes op gunstige
en inlichtingen:
Raar)
ltsestraat 21a23
-2080, b.g.g. 2591
meeste geld voor de
|i de restauratie van de
de provincie Zeeland
|eland tot nu toe niets
Hij sprak de hoop uit
I door deze tentoonstel-
filling zal stijgen. Het
I ïceft met deze tentoon-
1 ledig deel, want naast
I talrijk bezoek heeft de
1 hoop het ledental, dat
I en bedraagt, op te kun-
Imiddel van deze activi-
Instelling is geopend tot
1 ember. Dinsdagavond
Inaud van het Oudheid-
|lerzoek een lezing over
hotel De Korenbeurs.
I vertentie)
[mditionerl
|8. tel. 38452 Breda
tot 24 uur. Za. en
nachts. Vrij entree
huistelevisie, par-
restaurant, bar,
bowlen en speel het
pel voor het hele
11 september zijn de
Jg waterstanden voor de
als volgt: Hansweert
Terneuzen 11.58 uur,
|ur, Wemeldinge 0.38 en
|30 uur Schieting
|ur Misdaad en lokaas,
Iter dagavond - zondag-
wpe Mongolen, 14 j.
In Zaterdagavond - zon-
Jj-
iDe gemaskerde contra
|18 j.
20 uur De duivelsclub
Blue Hawaii
ÖO uur De onschuldi-
Ken pyjama voor twee,
|De Chaplin-revue, a.l.
pek
20 uur Ramona
Het begon in Napels
lüen pyjama voor twee,
Lek
(Advertentie)
2 'ASPR©'5
U\ientmeft jfet!
Gisfcrauond bracht de VARA de
muzikale komedie De Wonderbar
op hettv-scherm. De foto toont
een scène uit dit strik met v.l.n.r.
Hans Boskamp, Petra Laseur en
Johan Kaart.
MAANDAG 10 SEPTEMBER
Hilversum l 402 m
NCRV:
NCRV12.10 uur Pianospel m. ritm. begelei
ding 12.25 uur Voor boer en tuinder. 12.30
uur Mededelingen ten behoeve van land- en
tuinbouw. 12.33 Licht ensemble. 12,53 uur
Grammofoonmuziek, eventueel actualiteiten.
13.00 uur Nieuws. 13.15 uur Licht ensemble.
13.45 uur Italiaanse opera-aria's (gr.) 14.05
uur Schoolradio 14.30 uur Omroeporkest en
solist: Klassieke muziek. 15.20 uur Sopraan
en piano (gr.) 15.40 uur Vocaal ensemble.
16.00 uur Bijbeloverdenking. 16.30 uur Piano
recital: moderne muziek. 17.00 uur Voor de
kleuters. 17.15 uur Musette-ensemble met
zangsolisten. 17.40 uur Beursberichten. 17.45
uur Regeringsuitzendirig: Suriname en de
EEG. door R.A. Ferrier. 18.00 uur Orgelspel
18.30 uur Met band en plaat voor u paraat.
10 00 uur Nieuws en weerpraatje. 19.10 uur
Volksliedzettingen. 19.30 uur Radiokrant.
19.50 uur Koorzang. 20.10 uur Het kind en
de maan, hoorspel. 20.45 uur Kamerorkest
en soliste: klassieke muziek. 21.25 Hammond
orgel met ritmische begeleiding. 21.45 uur
Zang en piano. 22.15 Metropole orkest 22.30
uur Nieuws en S.O.S.-berichten. 22.40 Avond-
overdenking. 22.55 Boekbespreking. 23.05
Lichte grammofoonmuziek 23.30 uur Lichte
grammofoonmuziek. 23.55-24.00 uur Nieuws.
Hilversum II - 298 m
AVRO: 12,00 uur Pianospel en zang. 12,30 uur
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33
uur Voor ons platteland. 12.43 uur Dansmu
ziek. 13.00 uur Nieuws. 13.15 uur Medede
lingen, actualiteiten of grammofoonmuziek
13.25 uur Beursberichten. 13.30 uur Metropole
-orkest en zangsolist. 14.30 uur Pianorecital:
klassieke en moderne muziek. 14,30 uur Ver
oordeeld tot de luit en de kosten van het
geding, literair klankbeeld over Multatuli.
15.00 uur Muziek is troef: Lichte muziek en
zang. 15.45 uur Musette-orkest (gr.) 16.00 uur
Radio Matinee: moderne muziek (gr.) 17.30
uur Grammofoonmuziek voor de jeugd. 17.50
uur Militair commentaar. 18.00 uur Nieuws.
18.15 uur Politieke lezing. 18.25 uur Amateur-
Programma. 18.45 uur Grammofoonmuziek.
18.50 Openbaar kunstbezit. 19.00 Altviool en
piano: Klassieke en moderne muziek. 19.30
uur Voor de jeugd. 20.00 uur Nieuws. 20.05
uur Historische opnamen. 20.35 uur Theater
orkest: lichte muziek. 21,00 uur Regen, hoor
spel. 22.15 uur Blokfluit-recital 22,30 Nieuws
22.40 uur Actualiteiten. 23.00 uur Licht or
kest met zangsolisten. 23.15 uur Klassieke mu
ziek (gr.) 23.55-24.00 uur Nieuws.
Brussel Vlaams
324 meter 12,00 uur Nieuws in het kort.
12.03 Gevarieerde muziek. 12.30 Weerbericht.
12,35 uur Landbouwkroniek. 12.42 Gevarieer
de muziek. 12.50 uur S.O.S -berichten. 13.00
uur Nieuws. 13.15 uur Moderne kamermuziek
144)0 Holland Festival 1962: Zangrecital.
Ld. pauze: klassieke kamermuziek. 15.30
Lichte grammofoonmuziek. 16,00 Beursbe-
richten. 16.06 uur Voor de zieken 17.00 Nieuws
17.15 uur Gevarieerde muziek 18.00 uur Amu
sementsmuziek 18.20 uur Voor de soldaten
18.50 uur Grammofoonmuziek. 19.00 uur
Nieuws. 19.40 uur In en om de opera. 20.00
uur Orgel- en koormuziek. 21.00 uur De ze
ven kunsten. 21.15 uur Lichte grammofoonmu
ziek. 21.45 uur Grammofoonmuziek. 22 00 uur
Nieuws. 22.15 uur Amusementsorkest en zang
22.35 uur Populaire volksmuziek. 22.55 uur
Nieuws. 23.00-23.15 uur Voor de zeelieden.
Brussel Frans
484 meter 13.00 uur Nieuws. 13.15 uur
Gevarieerde muziek. 14.03 uur Orkest en vi
ool: kamermuziek. 15.03 Lichte muziek. 16.08
Operettemuziek 17.00 Nieuws. 17.15 Belgische
kamermlziek. 18.30 uur Populaire mlziek.
19.30 Nieuws. 20.00 uur Hoorspel. 21.12 uur
Gevarieerde muziek 22.00 uur Wereldnieuws
22.15 uur jazzmuziek, 22.55 Nieuws.
DINSDAG 11 SEPTEMBER
Hilversum I - 402 m
KRO: 7.00 uur nieuws. 7.15 uur Oude muziek
7,45 Morgengebed en overweging. 8.00
mu7ipir oWS' 815 uur Llchte grammofoon-
uur w UUT Voor de huisvrouw. 9.35
aterstanden. 9.40 uur Schoolradio. 10.00
Wmcr°°in nd.e kleuters. 10.15 uur Lichtbaken,
ziek li «a uur Klassieke grammofoonmu-
Tieht UUr Voor de vrouw. 11.30 uur
oov, gramm°foonmuziek. 11.50 uur Vol-
aanvooruit, lezing.
m Hilversum II - 298 m
«O. 7.00 uur Nieuws. 7.10 uur Ochtend-
AVRoStielc" 720 uur Ochtendvaria (gr.)
AVRO: 7.50 uur Dagopening. AVRO: 8.00 uur
o n«UWS' 8,15 uur Lichte grammofoonmuziek.
-00 uur Gymnastiek voor de vrouw. 9.10 uur
e Groenteman. 9.15 Moderne kamermuziek
tgr 9.40 uur Morgenwijding. 10.00 uur Ar
beidsvitaminen. (gr.) 10.50 uur Voor de kleu
ters. li no uur Radio Volksuniversiteit: We
ven. een kunst zo oud als de mensheid, door
Mevrouw P. Boorsma-Dietz. 11.30 uur Voor
de zieken.
MAANDAG 10 SEPTEMBER
NTS: 20.00 uur Journaal en weeroverzicht.
AVRO: 20.20 uur Televizier. 20.30 uur De
niet te ketenen Goding, documentaire film.
21,20 uur De sjaal, detectivefilm (1). 21,55-
22.25 uur Nieuwe oogst.
VLAAMS-BELGIë: 19.30 uur Feuilleton voor
de jeugd. 20.00 uur Nieuws. 20.25 Het manne
ke. 20.30 uur Zoeklicht. 20.45 Een boom
groeit in Brooklyn (A tree grows in Brook
lyn). speelfilm. 22.30 Nieuws.
FRANS-BELGIë: 19.30 uur Cigalou. 20.00
Journaal. 20.30 uur Sportuitzending. 21.00 Le
Burlesque et le Non-Sens, film. 21.50 uur
Emanuelle of: een tactvolle echtgenote, co-
medie. 22.15 uur La commedia Degli Zanni,
toneelstuk. 23.15 uur Journaal.
In een hoofdartikel in de Omroep-
gids van de NCRV komt de voorzitter
van deze christelijke radiovereniging
tot de conclusie, dat ons land niet moet
overgaan tot het instellen van. een zoge
naamd „third programme", zoals de
Engelsen dat kennen. Naar zijn opvat
ting zou de derde zender het best benut
kunnen worden door de uitzendende
organisaties, om hen daarmee de gele
genheid te bicden op het terrein van
programma's en zendtijdverdeling aan
bestaande verlangens te voldoen. Daar
mee is ons volk in zijn geheel en niet
uitsluitend een kleine groep gebaat.
Omdat het Nederlandse omroepsys
teem een geheel ander is dan het Britse
is het derde programma naar Brits
voorbeeld zowel in positief als negatief
opzicht verwerpelijk. Het betekent na
melijk een verspilling van een kostbare
golflengte. Veel van de uitgezonden stof
richt zich tot een te kleine kring, de
rest verdient een groter gehoor. Bij het
lezen van dit artikel kregen wij tevens
de indruk, dat de NCRV-voorzitter een
mogelijkheid tot herverdeling van de
zendtijd over drie zenders, zodat er
meer contrastprogramma's zouden ont
staan, niet in overweging neemt. Hij
neemt slechts een verdeling tussen de
huidige organisaties in overweging.
Daarentegen bestaat er zowel bij de
KRO als bij de VARA de neiging om
zo mogelijk wél tot een contrastpro
gramma op de derde zender te komen,
hoewel men zich over het karakter van
dit soort programma's nog niet heeft
uitgesproken.
Na het journaal en weekoverzicht
volgt om 20.20 uur „Televizier" en om
20.30 uur een documentaire van Frank
Capra over het weer. Vervolgens kunt
u om 21.20 uur griezelen bij de eerste
aflevering van het Francis Durbridge-
product ,,De sjaal". Om 21.55 uur
maken jonge vocalisten hun t.v-debuut
in „Nieuwe oogst".
België-Vlaams biedt om 20.30 uur
„Zoeklicht op de cuturele actualiteit"
en om 20.45 uur de speelfilm „Een
boom groeit in Brooklyn" (volw.).
Op Hilversum I (402 m) brengt de
N.CR.V. om 20.10 het hoorspel van
Charles Cordier „Het kind en de maan".
Daarna speelt om 20.45 uur het Radio
Kamerorkest en om 21.25 uur neemt
Eddy de Jong achter het hammond
orgel plaats. William Hill Bowen en
zijn orkest komen om 23.05 uur voor de
microfoon en tot besluit is er om 23.30
uur muziek vor het slapengaan.
Op Hilversum II (298 m) laat de
A.V.R.O. om 20.05 uur historische op
namen horen van Helene Cals. Ver-
volgs speelt om 20.35 uur het A.V.R.O.-
Theaterorkest en om 21.00 uur volgt het
hoorspel „Regen". Laguestra en zijn
orkest komen om 23.00 uur voor de
microfoon en tot besluit kunt u om
23.15 uur luisteren naar het Chicago
Symfonie-orkest, o.l.v. Pierre Monteux.
Dat de t.v. niet alleen een indringende
maar herhaaldelijk ook vluchtige niets
zeggende en onbeduidende programma's
biedt, is voor u geen onbekend ver
schijnsel. Maar wij, die beroepshalve zo
de kritische kanttekeningen bij deze uit
zendingen dienen te maken, realiseren
ons dit sterker tijdens het weekeinde.
Dan moet men 's zondagsavonds vaak
diep in het geheugen tasten om te kun
nen recapituleren wat er een dag tevoren
op het magisch venster verscheen.
Ditmaal bewaren wij de beste herinne
ringen aan de spectaculaire BBC-uitzen-
ding van het vliegfeest op Farnborough
en de sportreportages op beide dagen uit
Rotterdam en Luzern, zomede het andere
uiterste, de muzikaliteit van de Zweedse
dramatische sopraan Birgit Nilsson.
Zondagavond" presenteerde de VARA
de muzikale komedie „De wonderbar".
De ex-studenten-cabarettier Hans van
den Bergh had van deze oude Duitse
musical uit de dertiger jaren een Neder
landse versie gemaakt. Een twintigtal
bekende artiesten werkten o.l.v. Johan
van Hulzen op de ampex-registratie van
deze nachtclub-story mee.
De camera-regie van Ben de Jong was
slagvaardig en soepel waardoor de stroom
van liedjes en de helaas wat burgerlijke
nachtclubgrappen die aandacht kregen,
welke men er van mocht verwachten,
zonder al te vergrovend en schreeuwerig
te worden. Jammer dat de inhoud onge
schikt was voor de jongeren, die speciaal
de zondagavond gebruiken om naar de
t.v. te kijken. de R.
De Vlaamse t.v. was het voorbije week
end bijzonder rijk aan muziek. Zater
dagavond Carnegie Hall, een Amerikaan
se film, waarin in tegenstelling tot tal
loze hemeltergende soortgelijke films, de
manier viel te bewonderen waarop men
de muzikale passages intact had gelaten.
Het verhaaltje nam men graag op de
koop toe.
Zondagavond liet de Duitse produktie
..Die alte Welle" zien waartoe t.v. in
staat is, wanneer een ai'tistiek gevoel
voor techniek en camera-instelling samen
gaan met een royale voorraad talent en
financiële middelen.
Haydns schier on
uitputtelijke symfo-
nieënreeks (het zijn
er immers meer dan
honderd) biedt de
grammofoonplaten-
fabrikanten ruime
mogelijkheden. On
der die meer dan
honderd symfonieën
zijn er vele die als „minder vaak ge
speeld" te boek staan. In de concert
zalen kwam men daar inderdaad nooit
zo gauw aan toe. maar de grammo
foonplaat is de sleutel gebleken tot
die schatkamers van de muziek.
Zo vinden we de keuze van drie
Haydn-symfonieën voor een nieuwe
Philipsplaat bijzonder gelukkig: het
zijn „La Reine" (nr. 85), „Der Schul-
meister" (nr. 55) en daarnaast nog de
omstreden Kindersymfonie, die zoals
'men weet ook van Leopold Mozart kan
zijn. Deze drie werken worden uitge
voerd door het Orchestre des Concerts
Lamoureux, onder leiding van Ro
berto Benzi en we zijn enthousiast
over de heerlijk-sprankelende vertol-
tolking, die in elke maat ondubbelzin
nig getuigt van pure musiceervreugde.
Deze ongecompliceerde muziek nodigt
onweerstaanbaar uit, met de voeten
mee te trappelen, en dat mag dan ook
best want deze symfonieën waren als
„lichte muziek" bedoeld.
Wat de Kindersymfonie betreft, of die
nu van Haydn of van Mozart is (wie
deze plaat beluistert, neigt beslist weer
tot de eerste!), hier klinkt buiten orkest
en dirigent alle lichtvoetigheid, opge-
wetkheid en spitse geestigheid in uit. Ze
hebben er kennelijk het grootste ple
zier in en het is juist alsof er inder
daad een kinderoptochtje voorbijtrekt,
met mirletons en oudejaarsavond-slag
werk van lege blikjes, en een vals
trompetje. Een kostelijk stukje humor,
knap geïnstrumenteerd. Men moet dit
symfonietje beslist eens voor de kin
deren draaien; ze zullen er met het
grootste plezier naar luisteren.
De technische kwaliteit van deze plaat
is eveneens voortreffelijk.
(Philips A 02234 L)
HAYDN
...muziek van aanstekelijke
frisheid...
De reeks Philips-lp's waarop I Musici
werken van Vivaldi ten gehore bren
gen is uitgebreid met een fraaie plaat
die 4 concerten uit „Tl elmento dell"
armonia e dell' invenzione" bevat. Het
is de zoveelste I Musici-Vivaldiplaat,
en nog even puur en eerlijk als de
(Advertentie)
O la la
Wat is. die
fijn!
54)
Brigitte Reimers schudde het hoofd.
Het enige wat zij nodig had, was te kun
nen doodgaan, zo gauw mogelijk te kun
nen doodgaan. Ze dacht aan de kinderen,
die nu zouden horen, dat hun moeder
een moordenares was, die haar foto in
de kranten zouden zien. Misschien wel
een foto in de beklaagdenbank. Of moch
ten ze geen foto's nemen in de rechts
zaal? Misschien maakten ze daarom al
tijd die tekeningen, die je in de kranten
zag en waarop de mensen er meestal
zo verschrikkelijk uitzagen. Zo helemaal
niet meer als gewone mensen. Misschien
kwam dat wel omdat de mensen in de
gevangenis zo veranderden. Dat zou zij
ook wel doen. En dat was dan maar
weer een geluk bij een ongeluk, want
dan had ze toch nog altijd kans, dat de
kinderen haar niet herkenden. Als nie
mand er nu maar met hen over sprak
Je had altijd mensen.. En de kinderen
op school, als die thuis iets opvingen..
Kinderen waren zo wreed dikwijls tegen
over elkaar. Maar Wim en Tine zouden
toch wel al het mogelijke doen... Mis
schien konden de kinderen hun naam
krijgen.
Ze dacht, hoe zij dit allemaal niet
had gewild. Ze had toch juist zo haar
best gedaan om te maken dat het niet
zou gebeuren. En nu gebeurde het toch!
Dat kwam ervan als iemand zo zeldzaam
onhandig was als zij. Als Carla zoiets
zou hebben moeten doen, zou het haar
ongetwijfeld wel gelukt zijn. Carla had
altijd succes; zij zou zelfs een moord
kunnen begaan zonder ontdekt te worden
Maar Carla was niet zo'n vrouw. Carla
zou nooit iets doen, dat niet weloverwo
gen en correct was. Wat benijdde zij Car
la. Carla zou nooit er zelfs ook maar aan
gedacht hebben te liegen over dat was
sen van Kits gezicht. Met die leugen
was alle ellende begonnen. Anders had
ze het misschien nog kunnen uitleggen,
maar nu zou niemand haar hebben be
grepen, vooral de politie niet. Dat was
altijd zo geweest, al in haar schoolja
ren. Zij was nu eenmaal de eeuwige
schuldige, al deed ze ook nog zo haar
best de dingen uit te leggen.
Kom er nu maar liever eerlijk voor
uit, Brigitte hadden ze dan gezegd,
de onderwijzers en later ook de leraren.
Begrijp je dan niet, Brigitte, dat je
met al je gelieg en gedraai de dingen
alleen maar erger maakt?
Langzaam, heel langzaam was tot
haar doorgedrongen, dat ze gelijk had
den en hield ze dan ook op verdere po
gingen te doen in die richting. En nu
was ze teruggevallen in haar oude fout
en er was geen uitweg meer, helemaal
geen uitweg. Ze had gemeend een uit
weg te zien, toen ze die tabletjes in
nam, maar natuurlijk had ze dat ook
weer verprutst. Zij verprutste nu een
maal alles, zelfs haar zelfmoord. Carla
zou in dezelfde omstandigheden nu on
herroepelijk en onberispelijk dood zijn
geweest. Haar vrienden zouden diep me
delijden gevoeld hebben met die arme
lieve Carla en niemand zou ooit hebben
geweten, dat zij zo iets ergs was geweest.
Brigitte Reimers begon troosteloos te
schreien. Een dokter kwam bij haar bed
staan en probeerde haar te kalmeren.
De zuster verdween een ogenblik en
kwam weer terug met 'n injectiespuitje.
Even voelde ze de scherpe steek in
haar arm, dan kalmeerde zij en suk
kelde geleidelijk in slaap. Toen zij op
nieuw wakker werd zat hoofdinspecteur
Perquin voor haar bed.
„O neen," zei ze verschrikt, „o neen!
En ze schoof naar de andere kant van
het bed alsof ze bang was, dat hij haar
zou slaan.
„U moet niet zo van me schrikken,
mevrouw Reimers. U doet, alsof u een
tijger voor uw bed ziet zitten. Ik bijt
heus niet, hoor. Ik wil u alleen maar
graag een paar dingen vragen."
„Dat willen ze altijd, allemaal hebben
ze iets te vragen en ik weet nooit de
goede antwoorden," protesteerde zij
angstig.
„Heeft u er dan zo'n moeite mee die
te vinden? Dat is werkelijk erger dan
het lijkt. U moet niet gaan piekeren over
het waarom van een vraag, die men
u doet. Tien tegen een bedoelt de vrager
er niets kwaads mee. U is geloof ik,
altijd bang, dat de vrager kwade be
doelingen heeft, niet? U moet niet zo
wantrouwend zijn en achter de een
voudigste dingen moeilijkheden zoeken.
Zegt u maar gewoon, wat u weet. Of
wat er precies is gebeurd, dan komen
de dingen meestal wel op hun pootjes
terecht. Waarom kon u mij bijvoorbeeld
niet gewoon zeggen, dat u mevrouw
Grijpsma's gezicht had afgewassen?
Daar stak toch niets in?"
„Ik was bang.. U zou natuurlijk ge
dacht hebben.Ik hoopte.. Och, ik weet
het niet meer," zei ze ongelukkig.
„Waarom nam u dat slaapmiddel in?"
„Omdat ik.Ik wou.
,,U wou maar liever van alles af zijn,
geloof ik. U koos de weg, die u de ge
makkelijkste leek."
Zij plukte nerveus aan haar laken en
bleef koppig zwijgen.
„U heeft de laatste tijd anonieme brie
ven gekregen, die u beschuldigden van
een dubbele moord. Waarom is u daar
mee niet bij ons gekomen? U wist toch
heel goed, dat die beschuldiging wat de
moord op uw man betrof onzin was."
„Neen, dat weet ik niet! Dat is het
nu juist, ik weet het niet!" schreeuwde
zij haast. „Hij kwam thuis en hij was
weer., weer dronken. En kleine Geert
had per ongeluk een beeldje gebroken,
dat op zijn bureau stond. Het was een
prijs, die hij indertijd had gewonnen.
Waarmee weet ik niet meer. maar hij
was er erg op gesteld. En ik was toch
zo bang, zo bang, dat hij Geert.. Bob
kon zo wreed zijn. En ik hoorde hem
komen en zag, dat Geert, arm ventje,
verstijfde van angst. Heeft u wel eens
een kind van nog geen drie zien ver
stijven van angst? Ik ging naar de trap.
Ik dacht alleen maar: „Hij mag het
kind niet aanraken. Ik vermoord hem
liever." Toen ineens, lag hij onder aan
de trap. En hij lag zo stil, hij bewoog
zich niet meer. Wie weet, wat ik heb
gedaan tussen dat ogenblik, toen ik hem
de trap zag opkomen en het ogenblik
toen ik hem daar beneden zag liggen?
Zelf weet ik het niet meer, het is net
alsof de tijd tussen die twee ogenblik
ken een donkere holte is. Ik heb er met
Kit Grijpsma over gesproken. Er was
niemand anders en ik kende haar al
van mijn schooltijd. En ze was zo pret
tig nuchter. Kit, ze gaf nooit toe aan
allerlei.. Nu ja, ik wil maar zeggen,
Kit geloofde alleen maar, wat ze met
haar eigen ogen zag. Kit lachte me uit.
Ze zei, dat de dokter als doodsoorzaak
hartverlamming had ingevuld. Wou ik
het dan beter weten dan hij in plaats
van blij te zijn, dat hij dat had opge
geven en niets anders? Maar ik had er
geen vrede mee en ik heb er haar,
toen ze de stad uit was, nog eens over
geschreven ook. Ik wist toen natuurlijk
nog niet, dat Kit., dat ze zulke dingen
deed. Toen ik dat hoorde, ben ik erg
geschrokken. En toen ze vroeg haar gra
tis te behandelen in ruil voor reclame
in haar artikeltjes, heb ik gedacht: „Nu
begint het." En ik heb ja gezegd, ik
durfde eenvoudig niet anders. Later heb
ik gedacht, dat ik haar onrecht had aan
gedaan, want de reclame, die zij voor
Votre Beauté heeft gemaakt, heeft ons
veel meer opgebracht, dan die gratis
behandeling waard was. Maar die onge
lukkige brief heeft zij toch nog bewaard
en mij had ze gezegd, dat zij hem ver
scheurd had. Carla denkt, dat ze met
haar chantage heeft gewacht tot dat
Amerikaanse contract in kannen en
kruiken was. Ze heeft mij nog gewaar
schuwd".
Ze begon weer te huilen.
(Wordt vervolgd)
eerste, die destijds met één slag het
ensemble wereldfaam bezorgde. I Mu
sici houden nauwgezet vast aan hun
opzet, de muziek der oude Italiaanse
meesters in hun oorspronkelijke stijl
te brengen. En hoewel dat dus een
bijzonder serieus uitgangspunt is, dat
het gevaar van starheid in zich lijkt te
houden blijft het musiceren van I Mu
sici even fris en geinspireerd als altijd.
Aan de andere kant zouden we graag
vergeven hebben als zij in een con
certje als „La tempesta di mare", dat
een van de vier op deze plaat is, een
concessie aan hun strenge beginsel
hadden gedaan. Een getoonzette storm
op zee leent zich beslist tot wat meer
lyriek, die daarmee de meer roman
tisch aangelegde muziekzielen sterker
zou aanspreken. Maar zelfs in het pres
to bezwijken I Musici niet voor de ver
leiding!
Het is in ditzelfde concert dat het
meest te genieten valt van de uitmun
tende vioolpartij van Felix Ayo, prak
tisch het enige lid van het ensemble
dat ooit als solist wordt vermeld.
Weer een juweel van een plaat, die zo
wel een nieuwe bouwsteen is voor het
monument dat onze tijd de lang ver
geten Vivaldi aan het bereiden is, als
een bewijs van de grote culturele
waarde van de grammofoonplaat. Want
zonder de plaat zouden I Musici hun
loffelijk streven nooit hebben kunnen
waar maken.
(Philips A 02220 L)
Een nieuwe „Gouden sleutel" is ge
wijd aan het adagio voor strijkorkest
en orgel van Albinoni, uitgevoerd door
het Amsterdams Kamerorkest. Dit
werk, van de oude Italiaanse meester,
leent zich uitstekend voor de 45-toe-
renplaat en we vinden het een fraaie
aanwinst voor de al bijzonder uitgedijde
Gouden Sleutelserie. Eén ding missen
we aan, of liever op dit plaatje: de
label vermeldt wel de vioolsolist Ste
ven Staryk, maar niet de naam van de
organist.
Zowel in artistiek als in technisch op
zicht is dit plaatje heel goed. (GS 67)
Een ander oud-Italiaans werk is op
een CNR 45-toerenplaat geperst: het
concert in a voor viool en strijkorkest
van Pietro Nardini, die wel de begaafd
ste leerling van Tartini was en die
daarom zijn naam voor eeuwig aan die
van zijn leermeester geklonken zag.
Hetgeen soms zou doen vergeten dat
Nardini, ondanks de aanwijsbare in
vloed van zijn leermeester, toch 'n ge
heel eigen stijl bezit, 't Concert wordt op
dit plaatje uitgevoerd door het Am
sterdams Kamerorkest onder leiding
van André Rieu en de solist is Herman
Krebbers. De vertolking wordt geken
merkt door een plezierig-lichte toets
en wie zich dit plaatje aanschaft zal
ook waardering hebben voor de door
leefde vioolpartij van Krebbers.
(CNR HV 543)
Het gaat „De Vlie
gende Hollander",
het sinistere muziek
werk waarmee Ri
chard Wagner in
1840 zijn muzikale
entree in west-Euro
pa maakte, de laat
ste tijd wel voor de
wind. Er is een half
dozijn opnamen op
grammofoonplaten van deze opera in
de handeL Philips heeft enige tijd
WOLFGANG SAWALLISCH
toontje hoger
geleden de opmerkelijke uitvoering
„Der Fliegende Hollander" uit Bay-
reuth op de plaat vastgelegd en voor
de Wagner-liefhebbers is dit speci
men uit het Mekka van de Wagner-
vereerders natuurlijk het neusje van
de zalm.
De uitvoering, in het kader van de Bay-
reuther Festspiele, kwam tot stand on
der de begeesterde leiding van Wolf
gang Sawallisch. De rollen worden ge
zongen door Josef Greindl, bas (Da
land. een Noorse zeeman,), Anja Silja,
sopraan (Senta, zijn dochter), Rez Fi
scher, mezzo-sopraan (Mary) en Franz
Crass, bariton (de Hollander).
Over het geheel genomen is de uit
voering onder Sawallisch temperament
vol genoeg om de talloze Wagner-ver-
eerders volledig aan hun trek te
laten komen. Spijtig is het alleen te
noemen, dat Anja Silja haar stem ge
weld heeft moeten aandoen om de
grote ballade in de originele toonaard
- a-mol - te zingen. Dit feit heeft overi
gens een voorgeschiedenis, want se
dert de eerste uitvoering van „de
Hollander", is de beroemde ballade
steeds in g-moll gezongen. Sawallisch
is de eerste dirigent die de partituur
geheel en al serieus heeft genomen -
serieuzer zelfs dan Wagner zelf, die
indertijd bij de première van zijn ope
ra, de Senta van toen toestond een
toontje lager te zingen nadat zij had
gezegd: „Ik kan met die rommel niets
beginnen!"
Dat was in 1843 en sindsdien heeft „de
Hollander", de in muziek weergegeven
ervaringen van Wagner tijdens zijn
eerste, verschrikkelijke zeereis van
Riga naar Parijs, miljoenen geboeid.
De Bayreuther uitvoering is niet te
zwaar van romantiek een gevaar
dat „deHollander" altijd bedreigt en
de solisten zijn stuk voor stuk voor
treffelijk. Dat kan ook van de opname
als zodanig gezegd worden.
Philips G. o3092 L.
Op een klein 45-toeren plaatje van
Decca hebben wij een keur van be
roemde Italiaanse zangeressen en zan
gers aangetroffen. Het gaat hier om
een selectie van soli uit het weinig
bekende werk van Puccini: La Fan-
ciulla del West (Het meisje van het
gouden westen), een „Western" met
een overdaad aan bel canto.
Men kan het vreemd vinden, een
goudzoekersdrama vertolkt te zien
door een Italiaan, maar wie deze op
name hoort beseft opeens hoeveel de
eigentijdse musical kan leren van Puc
cini's rake karakteristiek van het leven
in het verre westen. Wij horen de
stemmen van beroemdheden als Tebal-
di en Del Monaco, Tozzi en MacNeil.
Dit allermerkwaardigste stuk werd
uitgevoerd door koor en orkest van de
Academia di Santa Cecilia in Rome
onder directie van Franco Capuana.
Decca mono Cep 733
Aan de populariteit van de Mas.
treechter Staar wordt door niemand ge
twijfeld. Praktisch elk koorwerk dat
op het repertoire van dit beroemde
koor komt gaat zijn succes tegemoet.
Dit is in de eerste plaats te denken aan
de voortreffelijke leiding van dirigent
Martin Koekelkoren. Opmerkelijk is
trouwens, dat „de Staar" al sedert het
eind van de vorige eeuw op een bijna
feilloze manier aansluiting heeft weten
te vinden op de zangcultuur van nage
noeg ieder ogenblik.
Nu zijn er weer twee opnamen (45
toeren) uigekomen, die stellig hun weg
naar de draaitafels zullen vinden. Op
de eerste plaat horen wij het bekende
Ave Verum van Mozart, „O bone Jesu"
van Palestrina, het „Hallelujah" van
Handel en van dezelfde componist:
„Lascia ch'io Pianga".
De tweecV opname bestat uit 4 beroem
de opera-koor-werken, namelijk het
Pelgrimskoor (Wagner-Tannhauser),
het Rebellenkoor (Verdi-„Ernani), het
soldatenkoor (Gounod - Faust") en het
Jagerskoor (Weber - Freischütz). Het
gaat hier om vier wereldvermaarde
opera-hoogtepunt. Zij hebben een ver
tolking gekregen, hun faam waardig.
Philips 412.102. SE en 412.103. SE.
(Advertentie)
9-3. Inderdaad begon de ballon snel te
dalen. Het touw waaraan Humpie ge
trokken had, diende om de gasklep te
openen, waardoor de ballon een beetje
leegliep. Een ogenblik later zakten ze
door de wolken heen, en zagen diep on
der zich de aarde verschijnen.
„De landkaart!" riep Minter, „daar
ligt., daar ligt.."
„Ach wat, dat is de echte groftd," zei
Hinter.
,',Ja maar.het is ook de kaart van.,
van Zeeland," riep Minter.
„Ik zie helemaal geen zee-armen," zei
Hinter.
„Dan. dan is het de kaart van Drente,
bedacht Minter.
„Die is paars van het hoogveen en
hier is het helemaal bruin."
„Oh," begon Minter angstig, „waar
zijn we dan? En hoe vinden we de weg
naar huis terug?"
„Ik wil helemaal niet naar huis!" riep
het fluwelen ventje, dat door de vecht
partij een beetje warmer was geworden.
„Jawel," zei Hinter, „we gaan je naar
huis brengen om de beloning te krijgen,
die in de krant stond."
Maar dat zou toch niet zo gemakke
lijk gaan, want het begon donker te
worden. De zon was als een rode kaats
bal in de grond gezakt, en de eerste
lichtjes waren diep onder hen aange
sprongen. En als ze de ballon nu ver
der lieten dalen zou hij misschien te
gen een kerktoren aan botsen of in een
kanaal terechtkomen.
