Stem van
klonk over
Gerard de Haan
gehele wereld
Zwart o
p Wit
Verzorgde
ruim. 4000
journaals
W PERQUIN
FOUTEN!
Minter en Hinter en het fluwelen ventje
onder
i/u en
2Hi de
i.E pk.
ipipM
^locpezec^d
K.R.O.-t.v. brengt
Mozartcyclus
„Sport in beeld
ook donderdags
Luister naar
Kijk naar
Terugblik
|L maakt
nfirrii
XJ
Missionaris
beschoten
VM MIERLO EK ZOON lü.
16
'/De/rsA
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1962
Waardering
Gretig gehoor
Buitenbeentje
Gerard de Haan
Veel ambities
Martin Mons
RECEPT
LOF
GEMAKKELIJK
LAWAAI
Uniforme Beneluxwet
inzake bedrogsdelicten
WATERSTANDEN
BEURS VAN AMSTERDAM
Vast voor Philips
en Kon. Olie
EFFECTEN COUPONS
JOG IN!
AGNE"
G 3
POST-
HAAG.
VAN DER STEEN
(Van onze radio- en tv-redacteur)
De Wereldomroep heeft afscheid
genomen van Gerard de Haan,
omdat hij de pensioengerechtigde
leeftijd heeft bereikt. Misschien
heeft zijn naam in ons land niet
zo'n bekende klank, maar voor de
tienduizenden Nederlanders, die
in den vreemde werken, is hij de
verpersoonlijking van het moe
derland.
Vijftien jaar lang heeft hij de emi
granten, missionarissen in de rimboe of
zakenlieden ver van huis tijdens het
zeven minuten durende dagjournaal op
de hoogte gehouden van het wel en wee
in het moederland. Dat nieuws van thuis
vergaarde hij niet met een nonchalante
hand, maar selecteerde hij nauwkeurig,
omdat hij precies wist, waarmee hij zijn
landgenoten in den vreemde het meeste
plezier kon doen.
De Wereldomroep heeft thans officieel
afscheid van hem genomen met een ge
zellige receptie, waarbij hem een album
werd aangeboden van brieven „all over
the world", waarin dankbare Nederlan
ders hun waardering uitspraken over
deze gezellige nieuwsjager. Naar wij ver
nemen zullen deze luisteraars hem niet
helemaal behoeven te missen, want als
los-medewerker zal Gerard de Haan in
het vervolg op de zondagen de rubriek
Aan de leestafel gaan verzorgen.
In de afgelopen vijftien jaar dat de
heer De Haan bij de Wereldomroep werk
zaam was, heeft hij niet minder dan
vierduizend journaals voor de microfoon
uitgesproken. Hij had een eigen stijl
om dit nieuws op te dienen. Hij zocht
daarbij de zonnige kant van alledag,
maakte graag gebruik van kwinkslagen,
maar paste er wel voor bekend te staan
als de boertige praetvaer, die terwille
van de leut in den vreemde voor de
lollige broek zou worden versleten. Trou
wens gedurende zijn gehele journalistieke
loopbaan verafschuwde hij gemeenplaat
sen en platgetreden paden. Zijn grootste
charme lag misschien in het feit, dat
deze journalist reeds van jongs af aan
een speciale neus had voor alle bijzon
dere facetten van het dagelijkse leven.
Deze Delftenaar, die als jong verslaggever
in de Rijnstreek werkte, kwam ver voor
de laatste wereldoorlog als redactiechef
bij de Nieuwe Bussumse Courant, die
inmiddels al lang weer is opgeheven.
In die tijd schreven de journalisten nog
een hele pagina vol over een weinig
belangrijke raadsvergadering en moest
de jaarvergadering van de plaatselijke
vrouwenvereniging minstens een kolom
ruimte van de stadspagina in beslag
nemen. Maar Gerard de Haan zag liever
het nieuws achter het nieuws. Hij had
een veelzijdige belangstelling en kon
urenlang in oude papieren en dossiers
grasduinen om de lezers iets te kunnen
vertellen over dingen, die ze in andere
en vaak grotere kranten niet lazen.
Hij begreep, dat je de mensen niet
lastig moest vallen met een droge en
dorre opsomming van feiten en uit
spraken. Daarom was hij altijd op
zoek naar het aardige detail, dat de
kopie van hem zo prettig leesbaar
maakte. Ook zijn commentaren op be
paalde gebeurtenissen waren recht
op de man af. Hij huldigde niet de
stelling van „het papier is geduldig",
maar durfde als echte rondborstige
individualist vlijmscherp zijn mening
te zeggen, zonder zijn woorden in fon-
dantzoete conclusies te formuleren.
Onder de Gooise journalisten van
voor de oorlog was Gerard de Haan
daarom een echt buitenbeentje en deze
hebbelijkheid vormde tevens zijn char
me, die hij mee naar de Wereldomroep
heeft genomen. Ook hier hield hij zijn
I Het kappen, annex scheren en
knippen, blijkt geen gewoon be
roep te zijn. Het is een sport. Men
organiseert er namelijk geregeld wed
strijden in en over enkele weken is
het weer zo ver. Dan worden in onze
eigen RAI de wereldkampioenschappen
kappen gehouden. Achttien landen
zenden ieder zes dameskappers of
-kapsters en vier herencoiffeurs naar
Amsterdam, waar dan uitgemaakt zal
worden wie het best met schaar en
tondeuse overweg kan.
Evenals in de wieier- of voetbalsport
is alles aan strenge regels gebonden.
De deelnemers krijgen nauw omschre
ven opdrachten. Een stukje ijzerondu
latie is dcChrbij, voorts een modern
dagkapsel en tenslotte, aldus de orga
nisators, „de haute coiffure", waarin
de kappers zich geheel kunnen uit
leven."
Naar dat onderdeel van de wed
strijden ga ik beslist kijken. Het meer
eenvoudige werk, ach, dat kan ik bij
wijn eigen kapper evenzeer bekijken.
Hij is een geoefend man, die.als het
druk is in zijn salonvaak enkele
records breekt. In zes minuten raast
hij over een schooljongenshoofd heen
en op een woensdagmiddag toen hij
in formidabele vorm was heeft hij er
eens, naar hij me vaak trots vertelt,
dertien in een uur afgewerkt. Maar
zich helemaal uitleven kan hij niet
doen, zegt hij dan wat spijtig, want
je moet even rekening houden met
de moeders van de knapen. Oudere
klanten voelen er al helemaal niets
voor.
Eén keer heeft hij er de kans toe
Qekregen. Dat was toen er een heer
°P jaren, wie het om een duistere
yea en allemaal ineens niks meer sche
en kon, tegen de kapper zei: nou,
ocmnt, leef je dan maar eens hele-
al uit. Hij had die verhalen van
,.:,v9aro al zo vaak aangehoord. Hij
e nu wel eens zien wat hij kon.
vrhal kappers ogen begonnen te
kn>m,eren' et scharen, scheermessen,
i?.n borstels in de aanslag
e bij op de klant af, die gedu-
hot 6 e.,e^e minuten volkomen aan
dinh?eZ onttrokken was. Toen de
uiolk van rondvliegende haren
.0P9etrokken, viel de kapper
iniÜ i lrieen stoel. De klant, op
hnJlS °°fd hij zich nu eens helemaal
rin»jVl°9en bleven, zat er overdon
derd bij. Volstrekt kaal. Gen haartje
s er nog te bekennen, noch achter
en oor, noch diep in de nek. En v a k-
ei k, was het gebleven, geen schram-
schedel ontsierde de nu glimmende
En dat gaan ze straks in Amsterdam
tn competitieverband doen. Om I
snelst.
PRAET-MAECKER
...vriend van vele duizenden...
zijn Journaal een vaste band met de
landgenoten in den vreemde heeft ge
smeed bewijzen de duizenden brieven,
die hij in de loop der jaren ontving.
Vaak gebeurde het, dat, wanneer een
bezorgde moeder in de brieven aan een
ver familielid de wederwaardigheden
van de Nederlandse samenleving schreef,
ze een paar weken later een brief terug
kreeg, met de mededeling, dat dit' familie
lid het nieuws al lang gehoord had van
„Gerard van de Wereldomroep". De stem
van Gerard is voor velen ver van huis
een begrip geworden en zij zullen er
aan moeten wennen, dat ze sinds 1 sep
tember zijn sprankelende gesprekjes via
de luidspreker moeten missen. De nieu
weling op de vertrouwde stoel in de
omroepcel is Piet van Soest, die overi
gens al heel wat van zijn voorganger
heeft opgestoken en beslist bij uw ver
wanten eenzelfde sympathie zal verwek
ken als Gerard de Haan.
Nu heeft Gerard dit dagelijks contact
met ztfn verre vrienden verbroken. Goed,
wel niet volledig, want 's zondags komt
hy in elk geval terug met het nieuws
van de leestafel. Maar Gerard de Haan,
die men ztfn 65 jaren beslist niet kan
aanzien en nog bruist van vitaliteit, is
er de man niet naar om heel rustig van
ztfn welverdiende levensavond te gaan
genieten.
Hij is druk bezig met het schrijven
van een roman en er zijn in de loop
der jaren nog zoveel boeken in zijn
hwiskamer terechtgekomen, die hij graag
nog eens wil lezen. Bovendien zal hij
dagelijks de vele bladen en tijdschriften
moeten doorworstelen voor zijn zondagse
rubriek. Verder heeft hij een heerlijke
tuin en de schilders in Laren kunnen er
straks verzekerd van zijn, dat Gerard
hen regelmatig komt opzoeken, want hij
heeft een hobby voor schilderen. Ze
mogen hem daar graag in Laren, want
Gerard is niet alleen een gezellige kerel
om mee te praten, maar een man met
spitse en ook vrolijke gedachten.
luisteraars, waar zij zich ook op de
aardbol mochten bevinden, op de hoogte
van het genoeglijke nieuws uit het va
derland. Vaak gebeurde dat a la minute,
want De Haan had de gewoonte, die
trouwens vele journalisten bezitten, om
zijn kopie eerst op het allerlaatste ogen
blik uit de schrijfmachine te ratelen. En
als hij dan al die romantische en minder
leuke dingen van alledag op papier had
staan, dan stak hij doodrustig een siga
retje op om zich even te kunnen con
centreren op de uitzending. De pape
rassen werden terzijde geschoven en met
een nauwelijks verholen glimlach keek
hij dan door de ruit van de omroepcel
naar de technicus, die al gespannen
tuurde naar de klok en de diverse audio
meters op zijn bedieningslessenaar. Ge
rard de Haan wilde nu eenmaal geheel
ontspannen voor de microfoon komen en
zo losjes langs zijn neus weg de land
genoten in den vreemde de laatste nieuw
tjes uit hun geboorteland vertellen. Stee
vast bewaarde hij altijd de leukste
nieuwtjes voor het slot, want hij wilde
altijd een goede afsluiting van zijn ru
briek hebben. Dat Gerard de Haan met
In het winterseizoen zal het Kunst-
maandorkest wederom voor de KRO-
camera's spelen. Het orkest, onder di
rectie van Anton Kersjes, zal gedurende
het seizoen een Mozartcyclus verzorgen:
twee symfonieën, twee pianoconcerten,
een vioolconcert, twee symfonieën-
concertante, een concert voor fluit en
harp, een concert voor klarinet en con
cert-aria's in het programma, gecombi
neerd met cassationen en dansen en tot
slot een volledige opera van Mozart.
Voor deze cyclus zijn o.a. de volgende
solisten uitgenodigd: dc violisten Theo
Olof, Nap de Klyn en Paul Godwin,
de pianisten Hans Henkemans en Paul
Badura Skoda, de sopraan Erna Spoo-
renberg, de bas Arnold van Mill, de
fluitist Hubert Bahrwasser en de harpiste
Phia Berghout. De cyclus zal volgende
week woensdagavond in het kort door
Wouter Paap worden ingeleid. Daarnaast
zullen met het Kunstmaandorkest enkele
opnamen worden gemaakt van operette
concerten, die op een bepaald tijdstip
in het KRO-programma zullen worden
ingelast.
Het ligt in het voornemen van de
televisiesecties om binnenkort het be
kende gezamenlijke tv-programma Sport
in beeld, dat tot nu toe altijd op zondag
avond werd gepresenteerd, uit te brei
den met een nieuwe aflevering op de
donderdagavonden. Daarnaast zullen de
afzonderlijke secties ook nog hun eigen
sportrubrieken eenmaal per maand blij
ven uitzenden. Naar wij vernemen heeft
het nogal wat voeten in de aarde gehad
voor de vier tv-secties met uitzonde
ring van de NCRV het er over eens
waren, dat zij ook deze tweede serie
Sport in beeld-programma's gezamenlijk
zouden presenteren.
Zaterdagavond biedt de KRO op Hil
versum I (402 m) om 19.55 uur Popu
laire klassieken. Om 21 uur volgt de
Platenkoffer met de uitzending Zingen,
zien en winnen. Om 21.45 uur musiceert
het Promenade-orkest en tot slot wordt
om 23 uur de 2e symfonie van Elgar
uitgevoerd.
Op Hilversum II (298 m) speelt het
Metropole-orkest. Om 21.25 uur volgt de
Melodieën-expres en om 21.55 uur ver
telt H. Wielek zijn Muziek-memoires. Het
Ballroomorkest komt om 22.40 uur voor
de microfoon en tot besluit volgt om
23.10 uur het programma In de lusthof
der lichte muze.
Zondagochtend zendt de KRO om 10
uur de hoogmis uit, die door de bisschop
an Roermond wordt opgedragen in de
Karmelkerk te Geleen. Om 12.25 uur
kunt u luisteren naar populaire gram
mof oonmuziek en om 13.05 uur is er
weer een platenprogramma.
Het avondprogramma bevat om 20 urn-
het luisterspel Triptiek voor moord en
om 20.50 uur een programma van Deense
componisten. De sopraan Elisabeth
Schwarzkopf geeft om 23.15 uur een
liederenrecital.
Op Hilversum II is er om 8.18 uur
Weer of geen weer. Om 13.20 uur musi
ceren de Romancers en om 15.20 uur het
Radio Kamerorkest. Vervolgens spelen
om 16 uur De Zaaiers. Het cabaret U
moet er eens uit wordt om 19 uur uit
gezonden en om 19.30 uur gevolgd door
de muzikale rubriek Spontane reacties.
Het avondprogramma vermeldt om 20.05
uur Muziek uit alle windstreken en om
21 uur de operette Chanson Gitane. Ver
volgens is er om 22 uur de rubriek
Muzikale coryfeeën en tot besluit om
23.30 uur het programma Goedennacht
en welterusten.
Zaterdagmiddag biedt de NCRV om
15 uur een nieuwe aflevering van de
filmserie met de Wiere-brothers. Om
15.25 uur schakelt men over naar het
vliegfeest te Farnborough. Hans Ren-
senbrink verzorgt om 16.05 uur het pro
gramma Dier in het vizier en om 16.35
uur volgt Corky van het circus. Na
dit jeugdprogramma volgt om 17 uur
uit Rotterdam een rechtstreekse repor
tage van het zeslanden-Eurovisie-zwem-
toernooi.
Zaterdagavond vertoont de NCRV om
19.30 uur de rolprent Man met principes.
Na het journaal volgt om 20.20 uur de
rubriek Memo en om 20.30 uur speelt
het orkest Pi Scheffer in de rubriek
Muziek voor u. Om 21 uur kunt u kijken
naar een selectie uit een programma van
circus-variété. Vervolgens zingt om
21.55 uur de Zweedse dramatische so
praan Birgit Nilsson. Na de dagsluiting
van ds. O. Jager om 22.35 uur is er
om 22.45 uur nog een Eurovisie
reportage van de roeiwedstrijden te
Luzern.
Zondagmiddag om half twee volgt een
herhaling van de tiende aflevering van
de serie documentaires gewijd aan de
bezetting. Om 14.45 uur schakelt men
weer over naar Rotterdam voor de
zwemwedstrijden. Om 16 uur zijn er
reportages van de wereldkampioenschap
pen roeien in Luzern en het concours-
hippique te Antwerpen.
Zondagavond geeft het NTS-journaal
om 19.30 uur het weekoverzicht en om
20 uur volgt de rubriek Sport in beeld.
Daarna spreekt dr. L. de Jong in de
rubriek De wereld van vandaag. Om
20.40 uur volgt een kleine filmreportage
van de voorbereidingen van de operette
In einer kleinen Konditorei. Tot besluit
volgt om 20.50 uur de muzikale komedie
De wonderbar van Geza Herczeg onder
muzikale leiding van Henk van Dijk.
Deze televisieregistratie wordt ongeschikt
geacht voor jeugdige kijkers.
Geboeid nebben wij ook gisteren
middag gekeken naar het objectieve
beeldverslag van het Kamerdebat over
Nieuw-Guinea. Een woord van waar
dering voor het knappe camera-regie
van Fred Oster en Wim Bosboom is
hier wel op zijn plaats. Zij gaven van
dit historisch gebeuren een voortreffe
lijke reportage.
In het N.T.S.-journaal zagen wij de
officiële opening van de moderne Maas
r
■;K';
M
53)
,,Ziet je over iets speciaals te pieke
ren?" vroeg Susanne eindelijk.
,,Een deurtje", mompelde haar echt
vriend dromerig, „een klein deurtje."
„Een deurtje?" herhaalde zij, terwijl
ze met een energieke handgreep de
koffiekan buiten zijn bereik zette.
„Welk deurtje?"
,,In een zijgevel... Ik kan dat deurtje
maar niet vergeten, m'amie. Maar de
drommel mag me halen als ik weet
waarom. Ik zou niet weten, hoe ik het
in de zaak moest inpassen. En toch kan
ik het niet kwijt worden, dat vermale
dijde deurtje. Een deurtje! Een deur
tje! Nergens in de hele zaak is er
sprake van een deurtje. Er was een
deurtje in de zijgevel en daar kwam een
meisje uit. Het is waarschijnlijk een in
gang voor het personeel veronderstel
ik. Maar waarom moet ik er dan tocl
de hele tijd aan denken? Susanne, wees
een engel en geef me nog één kop kof
fie, ik moet er toch achterkomen, waar
om ik wordt geobsedeerd door een smal
deurtje in de zijgevel van Votre Beauté.
Begrijp jij nu zoiets? Een deur, dat is
een ingang. Maar de moordenares van
Kitty Grijpsma had geen zijdeurtje no
dig om binnen te komen. Die kon rustig
door de hoofdingang gaan. Of ben je dat
niet met mij eens, mon cöeur?"
,,Jaaa," zei Susanne. ,,Ik kan tenmin
ste niet inzien, waarom zij door een zij
deur zou zijn binnengekomen, tenzij ze
een lid van het personeel is. Maar dan
is het heel normaal, dat ze naar binnen
gaat door de personeelsingang. Dat heeft
dan om zo eens te zeggen niets te ma
ken met haar kwaliteit als moordenares,
maar enkel met haar kwaliteit als lid
van het personeel."
„Zie je nu wel," meende Perquin te
leur gesteld. „Jij kunt er ook al geen
touw aan vastknopen."
„Neen, wacht eens even. Een deur.
Door een deur ga je ergens binnen,
maar je gaat er ook door naar buiten,
door een deur. Ik weet natuurlijk niet,
of je dat iets helpt. Ik bedoel of je een
deur, waardoor iemand naar buiten
gaat. wel in de zaak kunt inpassen
Toen je je voor het eerst van het be
staan van die deur bewust werd, kwam
er juist een meisje door naar buiten.
Misschien dat je ergens in je onderbe
wustzijn een of ander verband zag tus
sen die deur, waaruit iemand naar bui
ten kwam en die moord op Kitty Grijps
ma."
„Sacré nom d'un p'tit chien, ik ge-
loof, dat jij het hebt gevonden. Susanne,
m'amie, je bent werkelijk een genie."
„Dat is dan een groot compliment
voor me, maar nu moet je niet denken,
dat je daarmee nog een kop koffie van
me loskrijgt. Weet je hoeveel je er van
avond al hebt gedronken? Zeven."
„Nu, dat is dan een magisch getal."
meende Perquin tevreden.
„Juist," zei Suzanne. „En het zou
zonde zijn als je dat magische getal
zeven nu ging veranderen in een gelijk
vloerse acht."
Het eerste deel van de nacht deed
hoofdinspecteur Perquin geen oog dicht.
Of beter, de ogen sluiten deed hij wel
in een wanhopig pogen in slaap te ko
men. Maar tegen zijn gesloten oogleden
zag hij al maar die smalle kleine deur
in de zijgevel van Votre Beauté.
Hij deed zijn best deze obsessie lo
gisch te beredeneren. Een deur, een
kleine lage deur in een zijgevel had al
tijd een aroom van heimelijkheid. Niet
voor hen, die haar dag in dag uit ge
bruikten, omdat zij voor hen de aan
gewezen entrée was, maar voor de bui
tenstaander. Voor hem wekte zij de ge
dachten aan geheimzinnige figuren, die
door kieren gluurden voor ze haar ge
heel openden om dan nog angstig naar
alle kanten te kijken en gauw, gauw te
verdwijnen om een hoek, in een don
kere steeg of zich op te lossen in het
straatgewoel.
Die deur in de zijgevel van Votre
Beauté was een heel gewone deur. Zij
was de personeelsingang en daarmee
uit. Maar was zij alleen maar dat, de
personeelsingang? Door die deur kon
iemand, die geen lid was van het per
soneel, ongemerkt naar buiten gaan.
En onbemerkt terugkeren. Was dat hier
gebeurd? Of was hij voor de zoveelste
keer bezig een van die mooie theorieën
op te bouwen, die alle basis misten?
Goed, dat iemand, die haar entree be
hoorde te maken door de hoofddeur, die
kleine zijdeur gebruikte om ongemerkt
te gaan of te komen, daarin lag niets
onmogelijks. Maar al werd dat gaan
en komen er zo handig door gecamou
fleerd, dat niemand zich ervan bewust
werd, dat wou nog niet zeggen, dat de
afwezigheid van de persoon in kwestie
niet kon worden opgemerkt. En waar
bleef dan het alibi? Ieder, die in Votre
Beauté werkzaam was op de dag van
mevrouw Grijpsma's dood, had een ali
bi. Natuurlijk, je kon uitgaan van de
veronderstelling, dat niemand de afwe
zigheid van een van de beide firmanten
had gemerkt, als een van hen dan wer
kelijk die deur had gebruikt om stille
tjes te verdwijnen. Maar dat zou dan
meer geluk dah wijsheid geweest zijn.
Iemand als de moordenares van Kitty
Grijpsma zou het daarop nooit hebben
laten aankomen, die wist heel precies
wat een alibi voor de bewuste middag
waard was in verband met de beraam
de diefstal van de voor haar belasten
de papieren, die een onafscheidelijk deel
uitmaakte van haar plan voor de moord.
Neen, dacht hij wrevelig, het was niets
met die deur, helemaal niets. Daarbij
kwam nog, dat hij geen van de beide
vrouwen als de schuldige kon zien.
Volgens Elzerman had Kitty Grijpsma
een verband gelegd tussen de grote slag
die zij ging slaan, en de echtscheidingen
en bigame huwelijken. Juffrouw Berke
laar was ongetrouwd en mevrouw Rei-
mers weduwe, geen van beiden kon dus
bigamie plegen. Met de beste wil ter
wereld niet. Een aanstaande huwelijks
partner dan misschien? Voor zover hij
wist bestond er voor geen van beide
dames zo iemand. Noch juffrouw Ber
kelaar noch mevrouw Reimers hadden
trouwplannen. Of toch wel? Hij zou er
Vries nog maar eens voorspannen. Maar
gesteld al dat er zo iemand bestond en
die iemand niet, zoals hij voorgaf, vrij
was 'n nieuw huwelijk aan te gaan.waar
om had die mevr. Grijpsma dan de man
in kwestie niet gechanteerd in plaats
van een vrouw, die eigenlijk met de
zaak niets te maken had? En zeker niet.
zolang dat huwelijk niet was gesloten?
Neen, die deur kon hij gerust vergeten.
En wat de identiteit van een der beide
firmanten van Votre Beauté met de
moordenares betrof, al bekende Brigitte
Reimers ook honderd keer, hij verkoos
aan die bekentenissen geen waarde te
hechten. Brigitte Reimers was evenmin
in staat zo'n volmaakte moord in elkaar
te zetten als een dorpstimmerman om
het ontwerp te leveren voor een brug
over het Nauw van Calais. Neen, met
die deur was het ook al niets.
Waarop hoofdinspecteur Pieter Augus
te Perquin zich voor de zoveelste maal
op zijn andere zij keerde en eindelijk
in slaap sukkelde. Buiten sloeg ergens
een klok drie uur.
HOOFDSTUK XVII
Brigitte Reimers kan het niet uitleggen
Toen Brigitte Reimers, bijna twaalf uren
nadat de ambulance haar in het zieken
huis had afgeleverd, weer bijkwam, gil
de ze en kneep ze als een angstig kind
de ogen stijf dicht.
De zuster kwam naar het bed en boog
zich over haar heen, terwijl ze koel
vriendelijk vroeg, hoe mevrouw zich nu
voelde en of ze haar mond wat zou ver
frissen.
(Wordt vervolgd)
„Het geheim van een lang le
ven is het drinken van een kop
warm water elke morgen vóór
het ontbijt", aldus een 103-jari-
ge te Louisville (V.S.).
Een Parijse politieagent, die door
zijn chef geprezen werd voor de
snelle manier, waarop hij een ge
stolen auto had opgespoord, moest
later bekennen, dat hij deze auto
zelf gestolen had...
Een Londens warenhuis ver
koopt ijskasten in onderdelen,
die men zelf in elkaar kan knut
selen.
Te San Remo (Italië) is een anti-
lawaai-congres gehouden. Zestig af
gevaardigden, die bijeengekomen wa
ren om te bespreken hoe het lawaai
bestreden kan worden, konden zich
nauwelijks verstaanbaar maken. Pu
blieke werken had dit tijdstip uitgeko
zen om arbeiders de straat met iril-
hamers te laten openbreken.
r r T T i i
r i
i J-l
k I 1 1 1
i i i
estT-
„Wil iemand uit de zaal even
op het toneel komen?"
brug in Roermond en konden kennis
nemen van de interessante expositie
..Brug naar een nieuwe tijd" in deze
bisschopsstad.
Dr. De Jong behandelde vervolgens in
de tiende aflevering van de serie „De
bezetting" vele aspecten van het gees
telijk verzet. Mgr. Geerdinck en ds.
Landman herinnerden nog eens aan de
onvergetelijke houding der kerken tegen
het wrede en heidense nazidom. Van
Randwijk vetelde over de moedige man
nen van de illegale pers, die ons volk
inspireerde tot afweer van de nationaal-
socialistische infectie.
Tot besluit van de avond volgde de
eerste kennismaking met de Ameri
kaanse filmserie „De verdedigers",
waarin de rechtszaal een geliefd t.v-
decor is. In het proces over „Jenny
Scott" excelleerden de advocaten Law
rence Preston en zijn zoon Kenneth, die
als pleiters erin slaagden na een vlijm
scherp verhoor de onschuld van hun
cliënten te bewijzen. De R.
Het Nederlandse Kamertoneel presen
teerde zich voor de Vlaamse t.v. met een
opvoering van Ostrowski's „Het dagboek
van een deugniet", onder regie van Peter
Sjarow. Het was een in alle opzichten
verrassende avond: een boeiend blijspel,
met fonkelende dialogen, en vooral voor
treffelijk spel, vlekkeloze dictie en kos
telijke typeringen. Er blijft maar één wens
dit gezelschap meer voor de camera's
te zien onder een even kundige leiding
en met een iets meer geperfectioneerde
microfoonopstelling.
De regeringen van de drie Benelux-
landen hebben aan de raadgevende in
terparlementaire Beneluxraad (het Be-
neluxparlement) een ontwerp voor een
uniforme Beneluxwet inzake bedrogs
delicten toegezonden.
In de toelichting verklaren zij, dat
met de toeneming van het internationale
verkeer ook het aantal gevallen van
zwendel en oplichting toeneemt dat over
de grenzen heen wordt gepleegd. Aan
gezien er voor de daders geen grenzen
meer bestaan, dienen zij ook voor de
justitie te worden opgeheven, aldus de
toelichting.
Het ontwerp bevat een eensluidende
Nederlandse en Franse omschrijving
van oplichting, administratieve oplich
ting en flessentrekkerij.
Een Nederlandse missionaris is don
derdag door een Filippino beschoten en
ernstig gewond.
Volgens het bericht werd pater Carlos
Vernilgen, kapelaan van een door Ne
derlandse paters in de stad San José
bediende parochie (San José ligt in de
provincie Nueva Ecija, ongeveer 160 km
ten noordoosten van Manilla) door een
voormalige employé van de parochie met
een zelfgemaakt vuurwapen beschoten.
Hij werd in de hals en linkerhelft van
het gelaat gewond. Zijn aanvaller was
de 36-jarige Victory Remero, die zich na
zijn daad aan de politie overleverde.
Volgens de politie was Romero in de
afgelopen vijf jaar als timmerman in
dienst van de parochie, maar was hij
onlangs ontslagen.
Konstanz 333 (-3), Rheinfelden 206
(-1)» Ottenheim 258 (+2), Straatsburg
200 (onv.), Maxau 373 (-1), Plochingen
106 (onv.), Mannheim 198 (onv.), Stein-
bach 127 3), Mainz 204 (+4), Bingen
130 (+4), Kaub 138 (+5), Trier 124
33), Koblenz 140 10), Keulen 85
10), Ruhrort 257 (+8), Lobith 861
(+6), Nijmegen 639 (-1), Arnhem 698
(+3), Eefde IJssel 220 (onv,), Deventer
131 (+1), Monsin 5492 (+38), Visé 4985
(+65), Borgharen 3961 121), Belfeld
1098 (+24), Grave beneden de sluis
507 12).
Het Damrak heeft gistermiddag af
scheid van deze beursweek genomen met
een tamelijk vaste stemming voor de
Philipsaandelen en die van Kon. Olie.
De overige hoofdfondsen lagen hoger in
de markt ten opzichte van het vooraf
gaande slotniveau. Mede in verband
met het naderende weekeinde verliep
de handel in de hoeken van de inter
nationale waarden zeer rustig. Amster
dam ondervond ditmaal eindelijk eens
wat steun van Wall Street, dat eergis
teren met verrassende slotkoersen voor
de dag kwam. De betere tendentie op
de New-Yorkse beurs kon Amsterdam
hard gebruiken. Philips opende op f 154,
tegen een vorige slotprijs van f 152.40.
Kon. Olie f 1,50 hoger op f 141. Unilevers
deden het wat kalmer aan met een koers
winst van 60 cent bij een notering op
f 131,20. AKU plus twee punten op 364
terwijl Hoogovens opliepen van 552 tot
554 (550%). Vergeleken met de slotkoers
van de vorige week boekte AKU deze
beursweek een bescheiden koerswinst
van V/2 punt. Hoogovens en Philips ble
ven praktisch onveranderd. Unilevers
gaven circa f2,70 prijs, terwijl Kon. Olie
bijna een gulden verbeterde. Alles bij
elkaar geringe koersverschillen dus. De
Westduitse beurzen bleven rond het slot
niveau van donderdag schommelen.
Van de scheepvaartaandelen werd Hol-
land-Amerika Lijn ruim een punt hoger
afgedaan op 120. De overige aandelen
in deze sector ondergingen weinig ver
andering. Van de leidende cultures wer
den certificaten Deli vijftig cent hoger
geadviseerd op f 141. In de staatsfondsen-
hoek was de stemming door elkaar eer
der iets gemakkelijker met zeer weinig
zaken.
6-9
7-9
Ned. '59 41/4
100/.
9911
Ned. '61 41/4
100
9911
Ned. '47 31/2
9iy«
91j*«
Ned. grootboek 1946
92
92%
AKU
362V4
3631/2
Hoogovens
5501/4
553%
Philips
152.45
153.90
Unilever
130.65
131.20
Kon. Olie
139.55
141.15
H.A.L.
118%
H91/2
Scheepvaartunie
125%
125Ti
Amst. Bank
373
371
Ned. Handelmij.
348
348%
Lucas Bols
840
840
Drie Hoefijzers
397
400
Mach. Breda
232
238
Zeeuwse confectie
332
Bijenkorf
830
835
Simons Emb.f. en houth.
131
132
Van Gelders papier
296
296
Heineken
470
474
Hero Conserven
Holl. Beton Mij.
390
394
Kon. Zout
7221/a
724
Nijverdal-Ten Cate
230
240
De Schelde
255
Scholten Foxhol
760
760
Thomassen en Drijver
683
685
Van Vlissingen Katoen
342
345
Vredestein
373
370
Zwanenberg Organon
870
878
NABEURSKOERSEN
Telefonisch avondverkeer
AKU Kon. Olie 141.30—142.40, Phi
lips 153.00154.30, Unilever 130.50 gb—
131.20 gl, Hoogovens
(Advertentie)
De Bank voor Brabant
8-3. Het was koud boven de wolken
Erg koud.
,.Ik wil een dikke jas," commandeer
de Humpie.
„Hebben we niet," zei Hinter.
„Geef dan je trui!" riep Humpie.
„Hoor je dat, Minter?" zei Hinter pla
gend, ,diet fluwelen ventje is een beet
je koud en wil mijn trui."
„Anders word ik ziek," begon Hum
pie te zeuren. „Ik krijg scheuten en
piepen in mijn buik als het koud is
want mammie zegt dat ik een zwak ge
stel heb."
Hinter plaagde verder. „Hoor jij pie
pen in zijn buik?" vroeg hij aan Minter.
„Luister eens met je oor."
Humpie werd wit van woede en vloog
de tweeling aan. „Ik wil een trui, hoor
je!" riep hij en probeerle Minter een
stomp te geven. Maar dat kon het flu
welen ventje niet erg goed en Minter
en Hinter grepen hem vast.
„Arm ventje," plaagde Hinter, „wil
je naar je warme bedje?"
..Houd op!" riep Humpie huilerig,
„houd op! Mammie!"
Hij begon te worstelen om los te ko
men en ineens kreeg hij een stuk touw
beet. Hij trok en.
Met een sissend geluid begon «r gas
uit de ballon te stromen.
„Ooo!" riep Minter. „We dalen!"
