Goedkope Russische olie
graag gekocht in westen
Veertig jaar geleden stierf
de uitvinder van de telefoon
Sovjet-agenten chanteerden
ontvoerde Russische priester
nieuwe
PADDESTOELEN DIE
HUILEN ALS BABIES
Georges Bidault
Frankrijks
staatsvijand
Ook Nederlands meisje
werd bedreigd
RIJKS1
Surpli
'us maakt een snel
stijgende uitvoer mogelijk
Toch eigenlijk
Politieke
bedoelingen
in het spel?
Boodschappen-
pakket
Volgens Brusselse missiepost
Indiaeen land van wonderen
i N AJ AARS)
geschiedenis
ruime export
consequenties
Waarachtig
t ding werkt
zei de keizer
Niet exclusief
Spraakdeskundige
Toeval
Tentoonstelling
V ulkaanuitbarsting
Japan
in
Reuzenzwammen, door
slangen bevolkt
Verraders zullen
gestraft worden
O.A.S. exit?
Verkeerde ve
Bredase
aan was
stroom
jUIT PARIJ:
Regen
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 27 AUGUSTUS 1962
(Eigen buitenlandse dienst)
De aanleg van oliepijpleidingen door de landen van het communis
tische oostblok en dcor het neutrale Oostenrijk naar Italië voor de
transport en afzet van olie naar dit land, alsmede de zaken, die de
almachtige leider van het Italiaanse staatsoliebedrijf, de heer Enrico
Mattei met Russische olie-exploitanten voor Italië drijft hebben de
Sovjetrussische olie-activiteiten in het middelpunt van de belangstel
ling geplaatst. Dit „olie-offensief" breekt op het ogenblik geweldig in
op de economie van het vrije westen.
De Sovjets zijn erin geslaagd met hun olie-uitvoer een aantal weste
lijke landen in economisch opzicht nauwer aan zich te binden. Voor
alsnog kan niet gesproken worden van ernstige gevolgen voor de wes
telijke economie, maar deze olie-leveranties aan sommige landen kun
nen daar op den duur waarschijnlijk politieke invloed hebben.
De toenemende olie-produktie in
Sovjet-Unie heeft een surplus doen ont
staan, dat het mogelijk maakt om een
gooi te doen naar een van dc belang
rijkste plaatsen op de internationale
grondstoffenmarkt. Daarmee beoogt men
in Rusland een tweeledig doel te dienen:
ten eerste flink te concurreren met de
grote westelijke oliemaatschappijen en
ten tweede een soort politieke door
braak in verschillende landen te force
ren.
Rusland heeft een oliegesehiedenis met
ups en downs achter de rug. Een goede
Steeds meer wordt het de huis
vrouw naar de zin gemaakt, maar
ondanks de vele tijdbesparende huis
houdelijke apparaten komt zij toch
nog dikwijls tijd te kort Ofschoon dit
sommigen eenvoudig belachelijk voor
komt zijn de oorzaken overduidelijk.
Enerzijds is het leven immers bij
zonder veeleisend geworden, ander
zijds ontbreekt de ouderwetse huis
houdelijke hulp. Bovendien is de huis
vrouw bijgebracht, dat zij er beter
aan doet haar geest te ontwikkelen,
mee te kunnen leven met man. en
kinderen, iets te begrijpen van poli
tiek en kunst, dan zich te begraven
ir de niet altijd noodzakelijke beslom
meringen van het huishouden. Alle
vernuftige apparatuur ten spijt, blijft
echter het buisvrouw-zijr een veel
zijdige taak die organisatietalent
vraagt en waarvoor zelden een ver
vangster of invalster bestaat.
De betse organisatietalenten erge
ren zich het meest aan nutteloze of
tijdrovende bezigheden, waarvan het
huishouden nog niet is gespeend. Een
daarvan is boodschappen doen. Een
gewone kruidenier kan uitrekenen,
welke artikelen nagenoeg altijd op
de boodschappenlijsten voorkomen.
Om die alledaagse zaken bij elkaar
te krijgen it het in de winkels nodig
de beurt af te wachten, hetgeen óók
in de zelfbedieningszaken behoorlijk
kan ophouden.
In Zweden zijn er in de levens-
middelenzaken rekken gezet met
kant-en-klaar boodschappentas! es.
Tegen afgeronde prijzen kan de
huisvrouio er zo'nètasje wegnemen
en besteden voor bv. tien. twintig
of vijfentwintig gulden.
Op de plastic tasjes staat, waar
voor de inhoud bestemd is, zoals
voor alle dagmaaltijdenvoor de
lunches, avondeten of ontbijt.
De verkoop gaat zó goed, dat er
aan gedacht wordt ook tasjes samen
te stellen met wasmiddelen, dranken
en andere artikelen.
Dat veel van de gezellige, degelijke
huisvrouwelijkheid zal verloren gaan
lijkt ons niet juist. Wie een goede
kokkin is (en Zweden telt er veel)
laat zich de vreugde van het be
reiden van een goede maaltijd niet
ontnemen. Zij zal met het kam-en-
kl aar-pakket, dat zij heeft genomen,
omdat de tijd drong, even voortreffe
lijk werken, als met de los bijeen
gezochte ingrediënten.
En het bezwaar, dat er biefstuk
met boontjes uit het pakket komt ter
wijl men juist trek had in haché
met andijvie? Och, de verschillende
huisgenoten hebben immers ook niet
allemaal trek in precies hetzelfde.
En als de huisvrouw in tijdnood zat
nam zij tóch biefstuk en geen haché!
Foto: Moeder en kinderen in eeii
Zweedse keuken. (Eloxal).
zestig jaar geleden was Rusland met de
produktie van 11.000,000 ton olie per
jaar de belangrijkste producent van deze
steeds begeerde grondstof. De boorto
rens rond de stad Bakoe kregen toen
tertijd een legendarische naam, omdat
bijna 80 pet. van alle olie uit Rusland
vandaan kwam.
De ontwikkeling van de verbrandings
motor in de Verenigde Staten, die daar
een enorme vlucht maakte terwijl in het
begin van deze eeuw van dergelijke
technische snufjes in Rusland nog maar
weinig te bespeuren was, zorgde ervoor,
dat het olie-accent op Amerikr. kwam te
liggen.
Het duurde tot de dertiger jaren, eer
de Sovjet-Unie de olie-produktie weer
od een dusdanig peil wist tc brengen,
dat ze op de wereldranglijst opnieuw
begon mee te tellen. De mechanisatie
van de landbouw eiste tractoren, de
'produktie was de uitbouw en mechani
satie van het enorme rode leger.
Beziet men de resultaten van de Rus
sische olie-produktie gedurende 1950
(40.0000.000 ton) en de cijfers van de
daarop volgende jaren, dan blijkt de
grootste stijging te liggen in het laatste
decennium. In 1938 werd 28 miljoen ton
geproduceerd, in '50 dus 40 miljoen, in
'57 98 miljoen, in '58 114 miljoen, in 1960
148 miljoen en in 1961 165 miljoen.
Deze geweldige produktie-stijging
te danken aan de ontginning van de
nieuwe olie-velden in de buurt van de
stad Koejbisjev aan de vo*>t van het
Oeralgebergte. Niet alleen daar echter,
ook ten noorden van de Kaspische Zee
*n verder naar het zuidoosten in Tasj-
fcent zijn nieuwe 'olie-velden ontdekt of
teeds in exploitatie. De olie-voorraden
van de Sovjet-Unie worden op 5 mil
jard ton in totaal geschat.
Olie wordt in de Sovjet-Unie met der
mate grote hoeveelheden geproduceerd,
dat er een ruime export mogelijk is
Zelfs de dringende noodzaak, om de
nieuwe Siberische industrie-gebieden
van belangrijke hoeveelheden olie te
voorzien, kan niet verhinderen, dat Rus
land met nog veel belangrijker hoeveel
heden van deze grondstof op de inter
nationale markt verschijnt. Dat is ten
enenmale nauwelijks denkbaar voor de
andere Russische grondstoffen.
fn 1960 werd vanuit de Sovjet-Unie
22.6 miljoen ton olie uitgevoerd. Stelt
men daar tegenover de uitvoei van 1950,
die 1 miljoen ton bedroeg, aan is net
wel duidelijk, met welke grote spron
gen deze export vooruit is gegaan.
De uitvoer van Russische olie zou een
wat normaler karakter dragen, ware
het niet, dat de prijs, die door de Sov
jet-olie bedongen wordt, ver beneden die
van de meeste olie-maatschappijen ligt.
Italië bijvoorbeeld krijgt één ton olie
voor 50 roebel, maar de landen van het
oostblok moeten voor eenzelfde hoe
veelheid 75 tot 80 roebel betalen, een
prijs, die overigens nog altijd beduidend
lager ligt dan die van de westelijke olie.
De schade, die de Sovjet-Unie door de
ze zeer goedkope leveranties aan ver
schillende westerse landen lijdt, wordt
dus ten dele weer goedgemaakt door de
auto-industrie kwam in Rusland op I hogere prijzen, die van de communis-
gang en de luchtvaart nam een grote tische landen bedongen wordt. De grote
„vlucht". Maar minstens even belang-^westerse olie-concerns ondervinden reeds
rijk voor de opvoering van de olie- geruime tijd de terugslag van deze schijnt voor hem reeds gewonnen
ontwikkeling: de dalende olie-prijzen
hebben logischerwijze natuurlijk ook
een winstdaling tot gevolg gehad.
Italië betrekt het het leeuweaanndeel
van de Russische uitvoer (in I960 5.3
miljard ton olie). Het topkwantum
daarmee echter nog niet bereikt want
de Italiaanse Staatsmaatschappij voor
Olie is een contract met de Sovjets aan
gegaan voor de afname van meer dan
het dubbele van de afname van 1960. De
leveringen worden bteaald met kapitaal
goederen, in hoofdzaak met stalen bui
zen voor de aanleg van pijpleidingen door
de Russen.
Een van de redenen, dat de Russi'
sche olie-export zo sterk op de wester
se landen is gericht kan ook gezien wor
den in het feit, dat de westerse landen
ruilmiddelen hebben, die Rusland bitter
hard nodig heeft. Ook de betreffende
landen vinden het prettig de olie zo
goedkoop te kunnen betrekken, zonder
er dure dollars voor te moeten uitge
ven.
Er zijn ook landen voor wie het een
bittere noodzaak is, Russische olie te
betrekken. Japan en China zijn van eigen
olie verstoken. Met dat al zijn de grote
olie-concerns onrustig geworden en bij
de Amerikaanse regering zijn dringen
de verzoeken binnengekomen om bui
tenlandse scheepvaartmaatschappijen, die
Russische olie verschepen, niet meer toe
te staan, Amerikaanse olie te vervoeren.
Een verdere toename van de Sovjet
olie-uitvoer kan enkele onaangename
consequenties voor de westerse landen
met zich meebrengen. De kans wordt
geschapen, dat de Russische politieke
invloed in verschillende landen onge
merkt groter gaat worden. Bovendien zal
langzamerhand een daling van de ko-
lenverkoop op de Europese markt zeer
zeker niet onwaarschijnlijk zijn. Inte
gendeel, de belangstelling voor kolen
verflauwt nu al.
Steeds meer pijpleidingen vanaf de
Russische olievelden doorkruisen de
Oosteuropese landen. Steeds meer olie
vloeit vanuit de pijpleidingen naar de
westerse landen. Men kan zich terecht
de vraag stellen, of het Moskou alleen
maar om de olie te doen is. In een van
zijn laatste redevoeringen heeft premier
Kroestjef gepleit voor een vrije handel
met Azië, Afrika en Latijns-Amerika.
Over Europa repte hij niet eens, dat
De Russische katholieke missie in Brussex is ervan overtuigd, dat
priester lvar. Kornievski begin deze maand niet uit vrije wil naar de
Sovjet-Unie is teruggekeerd, hetzelfde, wat wij vorige week reeds
suggereerden.
Kornievski maakte deel uit van een groep geestelijken en leken
die onder de deelnemers aan het recente communistisch-georiën-
teerde wereld-jeugdfestival te Helsinki wilden werken. De priester
verdween; naar wordt gevreesd is hij ontvoerd door communistischs
agenten die hem voor anti-kerkelijke propaganda willen gebruiken.
Volgens welingelichte zegslieden te
Brussel is een Nederlandse 'eelreem-
ster aan de missie naar Helsinki ternau
wernood aan ontvoering kunnen ont
snappen.
De rector van de Russische katho
lieke post in België Antoine Ilc beves
tigde vrijdagavond in een communiqué,
dat als zeker moest worden aangenomen
dat Kornievski tot zijn vertrek was ge
dwongen. Hij maakte tevens melding
van de moeilijkheden die het Nederland
se meisje had ondervonden, zonder ech
ter haar nationaliteit aan te geven.
„Het is vastgesteld dat Kornievski
zich 4 augustus onder de passagiers
heeft bevonden van het toestel van de
Russische luchtvaartmaatschappij Aero-
flot, dat die dag om 19.45 uur uit Hel
sinki naar Leningrad is vertrokken",
aldus het communiqué, „Door de gege
vens waarover wij beschikken zijn wij
tot de slotsom gekomen, dat hij moet
zijn gedwongen om in dit vliegtuig plaats
te nemen".
Geschaduwd
„In de loop van 1958 hebben Russische
functionarissen hem te Brussel onder
druk gezet en getracht te chanteren,
met het oogmerk om hem ertoe te bren
gen naar de Sovjet-Unie terug te keren".
„Hij heeft sedertdien verscheidene
malen geklaagd dat hij werd gescha
duwd".
„Korniesvki is eind juli met een groep
geestelijken naar Finland gegaan om
daar te trachten contacten te leggen met
deelnemers aan het wereld-jeugdfestival,
zowel Russische als andere".
,Een vrouwelijk lid van het gezelschap
heeft de dag waarop Kornievski ver
dween blootgestaan aan Russische dreige
menten en aan een poging tot ontvoe
ring, waaraan zij is kunnen ontkomen.
De groep heeft in Finland meer van
dergelijke dingen ervaren".
„De woning in Helsinki waar Kor
nievski verbleef is blijkens de gegevens
waarover wij beschikken voortdurend
in het oog gehouden. Op die vierde
augustus was de kamer van de priester
een zodanig aanzicht gegeven dat men
de indruk kreeg van een vrijwillig ver
trek"
„Wij hebben in Brussel een korte
boodschap ontvangen van Kor
nievski, die hij de dag van zijn verdwij
ning heeft geschreven. Hij vraagt ons,
gezien de beproevingen waaraan hij bloot
staat, voor hem te willen bidden".
„Wij kennen priester Jean Kornievski
al vele jaren en het is ons onmogelijk om
aan te nemen dat hij vrijwillig naar de
Sovjet-Unie is vertrokken".
Welinrslichte zegslieden deelden me
de dat de groep die naar Helsinki r-is-
de uit negen geestelijken en een aantal
leken uit verschillende landen bestond.
Zij hadden geschriften verspreid onder
de deelnemers aan het festival en hen
vragen gesteld over de situatie waarin
de Kerk zich achter het ijzeren gordijn
bevond.
Priester Kornievski is 22 fabruari
1910 te Omsk in Siberië geboren. In 1941
werd hij door de Duitsers gevangen ge
nomen en verbleef tot het einde van de
tweede wereldoorlog in een krijgsgevan
genenkamp.
Bekeerling
Hij ging in een Belgische olenmyn
werken en werd in het dorpje waar hy
woonde tot het katholieke geloof be
keerd.
Kornievski wilde priester worden. Hij
werd in 1950 naar het „Russicum" te
Rome gezonden en ontving op eerste
Kerstdag 1955 zijn wijding.
Toen hy in 1958 een taak kreeg opge
dragen in de sectie van de „kerk der
stilte" in het paviljoen van het Vaticaan
op de Brusselse wereldtentoonstelling
en deze met bijzondere activiteit uit
voerde kreeg iiy last van Russische
agenten.
Wie vanuit een mistig hotel
letje in een dorpje ergens tem
zuiden van Parijs zijn vrouw via
een telefoontje wil laten weten,
dat de reis met vliegtuig, mé
tro, bus en boerenkar goed verlo
pen is, hoort door een vriende
lijke Parisienne zeggen: „Ne quit
te pas", hetgeen zoveel wil zeg
gen als: als u even aan het toe
stel blijft, maak ik het gevraagde
contact voor elkaar. Te midden
van knopjes en lichtjes doet zij
haar woord.
Nauwelijks drie minuten later
hoort u een gerustgestelde vrouw
en enthousiaste kinderverhalen.
Telefoon is gemeengoed in onze
maatschappij. Er worden miljarden ge
sprekken gevoerd, van babbeltjes van
de buurvrouwen over de dure spercie-
boontjes af tot de transacties over mil
joenen, die industrieën elkaar toespe
len toe. En nog maar enkele weken ge
leden flitste de vraag: „Alie wanneer
kom je thuis?" van Nederland via een
kunstmaan naar de Verenigde Staten,
waar het antwoord prompt volgde.
Deze maand is het veertig jaar gele
den, dat de man, aan wie dit meest
gehanteerde communicatiemiddel te
danken is de Schot Alexander Gra
ham Bell overleed in Nova Scotia,
waar hij schatrijk zijn laatste dagen
sleet.
Men kan niet zeggen, dat 't idee voor de
telefoon van hem is geweest. Al zeker
vijftien jaar voor hij in 1876 een
octrooi-aanvrage indiende op het door
hem geconstrueerde apparaat, waarme
de een complete zin van de ene kamer
naar de andere gebracht kon worden,
dokterden er allerlei mensen aan een
middel om de menselijke stem langs
elektrische weg over een bepaalde af
stand te verplaatsen. Tot 1876 echter
zonder veel succes. Want al v.*as het de
Duitse leraar Johan Philips Reis uit
Friedrichsdorf wel gelukt om een me
chanisme te bouwen, waarmee muziek
met vrij grote nauwkeurigheid kon
worden overgebracht, evenmin als an
deren slaagde hij erin ook de men
selijke stem te laten doorklinken.
Dat Bell er wel in slaagde is waar
schijnlijk toe te schrijven aan het feit,
dat hij meer dan de anderen verstand
had van de menselijke spraak. Hij
werd namelijk op 3 maart 1847 ge
boren uit een familie van spraaklera-
ren en zette deze traditie voort. Op
vijftienjarige leeftijd al vervaardigde
hij een kunstmatige schedel, die be
paalde klanken voortbracht als er met
een handblaasbalg lucht in werd ge
blazen en reeds toen hij zestien was
ging hij spraaklessen geven Met zo
veel succes, dat hij, na emigratie naar
Canada, aan de universiteit van Boston
benoemd werd tot hoogleraar in de fy
siologie van de spraakorganen.
Tot experimenteren kwam hij weer,
toen een rijke leerhandelaar uit Sa
lem wiens dove zoontje privé-onder-
richt kreeg van Bell hem in staat
stelde een klein laboratorium in te
richten, waarin hij kon werken aan de
speurtocht naar middelen om het lot
van doven en doofstommen te verlich
ten. Bell bepaalde zijn belangstelling dan
ook in de eerste plaats tot het con
strueren van instrumenten, waarmede
hij door de spraak verwekte geluids
trillingen kon vastleggen. Hij hoopte
hiermede op een of andere wijze ge-
brekkigen te kunnen helpen. Het toe
val leidde hem in de richting van de
telefonie.
Toen hij namelijk op een dag zijn as
sistent, die hij elders in de kamer ver
onderstelde, wilde roepen, bevond deze
zich in een nevenvertrek, waar een
pffoefontvanger stond opgesteld, waar-
mede die assistent aan het werk was.
Bell riep: „Mr. Watson, kom eens
even. Ik heb U nodig." Watson verstond
het duidelijk.
Enkele dagen later, op 14 februari
1876. diende Bell een octrooi-aanvrage
op zijn uitvinding in. Een paar uren la
ter kwam Eliska Gray met hetzelfde
verzoek. Gray en Bell hadden niets van
eikaars onderzoekingen geweten. Bell
won de race bij toeval. Gray's naam ging
de vergetelheid in, die van Bell leeft
tot op de dag van vandaag voort, ook
al werden zijn patentrechten aanvanke
lijk fel aangevochten.
Desondanks werd de telefoon toch niet
snel gemeengoed. De wereld bleef stoi-
cijns voor het nieuwe communicatiemid
del. Zelfs op de eeuwfeesttentoonstel
ling, die in 1876 in Philadelphia gehou
den werd, nam niemand notitie van het
rare apparaat. Niemand, totdat Don
Pedro, de jonge keizer van Brazilië, die
ooit student bij Bell was geweest, uit
beleefdheid om een demonstratie vroeg.
Die verbaasde hem zo „waarachtig,
het ding spreekt,", riep hij uit dat
hij de. stemming meteen deed omslaan.
Vanaf dat ogenblik kreeg Bells stand
de ereplaats op de expositie. Zijn roem
was gevestigd.
De telefoon nam toen een snelle
vlucht. In 1880 waren er in de Verenigde
Staten al ruim dertigduizend toestellen
in gebruik. Toen Bell als een vermo
gen man stierf veretig jaar geleden
in Nova Scotia was dat aantal ver
duizend voudigd
De vulkaan Oyama op het eiland
Miyake, ten zuiden van de baai van
Tokio, is tot uitbarsting gekomen. Het
zou de hevigste zijn sinds twintig jaar.
Honderden bewoners van dorpen aan
de voet van de vulkaan zijn tijdens de
begeleidende aardbeving op de vlucht
geslagen.
Uit de krater komen vlammen van
driehonderd meter hoogte, terwijl gloei
ende as kilometers in het rond neervalt.
(Van een medewerker)
India is momenteel bezig
met een project, dat de aan
leg van paddestoelplanta
ges omvat. Door Export op
grote schaal, zowel van
paddestoelen in hun geheel
als wel paddestoelenpoeder,
heeft dit land een nieuwe
bron van inkomsten ont
dekt.
India kent een grandioze
rijkdom aan paddestoelen
en is wat dat betreft een
bijzonder merkwaardig land
Want waar nestelen de vo
gels in paddestoelen of waar
huizen slangen en egels in
zwammen van meters in
omvang?
In de Tumbha (is Reuzen-
paddestoelen) dalen in In
dia bereiken de exemplaren
een hoogte van 1 meter 50.
Zeven van dergelijke dalen,
begroeid met dichte jungle,
en gevuld met monstrueuze
paddestoelen, kent het ge
bied van de rivier de Nar-
bada. De paddestoelen bie
den de bewoners voedsel en
verschaffen diverse dieren
onderdak.
Geweckt
Het vlees van de grote
paddestoelen is voor de in
woners daar een voedsel-
soort dat dikwijls erg op
prijs wordt gesteld. Het is
niet ongewoon wanneer men
daar een Indiër met een
grote paddestoel over zijn
schouder ziet lopen op weg
naar huis. Onder de vaardige
handen van de vrouw wordt
deze ontleed en daarna ge
wassen. Het sappige vlees is
een delicatesse. Ook wordt
de paddestoel in glazen in
gemaakt om, wanneer het
paddestoelseizoen voorbij is
op tafel te worden gebracht
als een extra lekkernij.
In de Tumbhas groeien ech
ter ook veel giftige padde
stoelen. Het aantal dezer
overtreft met 100% dat dei-
eetbare. Want naast de
giftige paddestoel wordt ook
de ongenietbare gekend, een
aantal „rassen" die wel eet
baar is maar zo afschuwe-
fosforiserende blauwe, hel
rode, knalgele en gifgroene
zowel als gestreepte „hoe
den" met een doorsnede die
niet zelden 2 meter 30 is.
Dicht onder de hoed zitten
gaten in de stam, die de in
gangen zijn van holen waar
in twee of drie slangen, een
dozijn egels of grote spring-
wormen wonen. Als zodanig
zijn deze paddestoelen een
veelbegeerd object voor de
lijk smaakt dat zelfs de die
ren ze niet willen eten. Al
leen al voorzichtig proeven
is voldoende om iemand on
passelijk te maken.
De Indiase paddestoelenken
ners hebben het zich tot 'n
onvervreemdbaar eigendom
gemaakt de eetbare reuzen-
paddestoelen van ongeniet
bare te kunnen onderschei
den. En de overeenkomst
tussen beide soorten is ve
le malen sterker dan wij die
hier in Europa kennen tus
sen de giftige en geschikte
soorten.
Slangen
Het Tumbha-Sewha dal, het
rijkste aan paddestoelen in
zijn soort, geldt wel als het
paradijs van de grootste ex
emplaren ter wereld. Hier
treft men bewoonde reuzen-
paddestoelen aan met 2 liter
giftvocht erin. Ze dragen
vogels, die het weke padde-
stoele'vlees met hun snavel
openrijten om zo de smake
lijke wormen te verschalken
Niet zelden wordt hem deze
werkwijze noodlottig, want
wanneer de slang hier zijn
domein heeft springt die uit
de bewoonde Jahua of Mu-
mumh, bijt de vogel dood en
verslindt hem.
Vuurzwam
Saphalia, de „huilende vuur
zwam" ziet eruit als een
rood-bruin-witte reuzenkogel
Onder de tropische zon pro
duceert deze in enkele dagen
zoveel sap dat hij uit elkaar
barst. Dat gaat echter zeer
geleidelijk. Daarbij geeft de
tot 2 1/2 meter in omvang
zijnde kogel een kwakend
geluid, dat tot ver hoorbaar
is en het meest lijkt op een
huilende baby. De Blauwe
Specht kan dat geluid niet
verdragen en pikt met zijn
messcherpe snavel de buik
van de paddestoel open,
waarmee de rust is weerge
keerd.
In een geitebaard-vormi-
ge Jugha daarentegen neste
len kleine vogels. Wanneer
men tegen de wand van de
zwam klopt hoort men een
hol geluid. Iedereen in India
weet dat daar de muggenja-
ger in huist, een vogel ter
grootte van 'n Mees. Hier is
hij veilig, want de lucht van
de Jugha hij ruikt door
dringend naar peper houdt
slangen en andere vijanden
op een afstand.
De gifslangen bevolken bij
voorkeur de in doorsnede
80 cm grote Turhwik, de
vliegenzwam van India. Zij
houden het daarbinnen ech
ter niet lang uit, daar zij
op het paddestoelmerg uit
zijn, dat zij graag eten.
Dit merg is voor de mens
levensgevaarlijk, giftig en
dit heeft onder de kinderen
in de dorpen van India, die
aan de Narbada liggen, reeds
verscheidene slachtoffers ge-
eist.
De ruim een meter lange
knalgele dooierzwam is daar
entegen een geliefd voedsel
Een exemplaar is voldoende
om 12 personen met goede
eetlust een complete maal
tijd te verschaffen. Op de
markt worden voor dit spe
cimen goede prijzen betaald
Zo heeft India economisch 'n
bron van inkomsten aange
boord, waarvoor een afzetge
bied bestaat dat misschien
steeds uitgebreid zal wor
den. Wij eten in Europa toch
ook reeds lang veldzwam-
men, of wel.,, champignons!
(Eigen buitenlandse dienst)
Welke rol heeft Georges Bidault, eens een der corypheeën van het na-oorlogse
politieke leven in Frankrijk, voormalig minister-president en partijleider, in de
O.A.S. gespeeld? In hoeverre had hij zich met de activiteiten van generaal Salan
ingelaten en wat is zijn positie thans in het verzet tegen generaal de Gaulle? Toen
in de Franse Kamer het regeringsvoorstel tot opheffing van zijn immuniteit werd
behandeld om een strafrechterlijke vervolging mogelijk te maken, heeft Bidault door
een bevriend kamerlid doen verklaren, dat hij van zijn benoeming door generaal
Salay niets wist en er ook maar in de pers kenis van genomen had; dat hy even
min het geld had ontvangen, dat generaal Salan hem door de schatmeester van de
O.A.S. had laten uitbetalen. Daarmede wilde hij duidelijk suggereren, niets met de
OtA.S. te maken te hebben, al zei hy het niet met zoveel woorden.
Dezer dagen is generaal Salan in de
gevangenis, waarin hij vertoeft, naar de
authenticiteit van de hem toegeschre
ven besluiten ondervraagd en hij heeft
bevestigd, dat hij wel degelijk Bidault
tot zijn opvolger heeft aangewezen en
een groot bedrag aan geld heeft doen
uitbetalen Met deze verklaring heeft
Salan het O.M. de wapen in de hand ge
geven in het proces tegen Bidault.
Had men tegen Bidault echter nog wel
nadere bewijzen nodig? Hoe het met hem
gesteld is, blykt wel zeer duidelijk uit
het augustusnummer van het illegale
weekblad „Appel de la France", die zich
aandient als het officiële orgaan van
de door Bidault geleide „Raad van
Weerstand". Georges Bidault publiceert
daarin een door hem ondertekend arti
kel, waarin hij aankondigt, dat de
verraders voorbeeldig gestraft zullen
worden en dat Frankrijk uiteindelijk uit
het slijk getrokken zal worden. De ex-
kapitein Argoud, die ondertekent als
.generaal gedelegeerde voor het moeder
land", publiceert een -erklaring waarin
het leger als onteerd, de pers als ver
worden en het Franse volk als doof en
stom uitgemaakt wordt. Voorts bevat
het orgaan een interview met Jacques
Soustelle, die voor de eerste maal lid
van het Uitvoerend Orgaan van de Raad
van Weerstand wordt genoemd. Soustelle
beweert in dit interview, dat geen wes
ters land een zo totalitair regime kent
als Frankrijk en dat het fascisme kind
aan huis is in het Elysée.
Over de O.A.S. wordt in het blad
niet meer gesproken. De initialen ver
schijnen niet meer op het titelblad.
Maar de uitlatingen in het blad zijn
identiek aan die van de O.A.S. Er is
een duidelijk streven om dé Raad van
Weerstand overal te introduceren als
een soort overkoepelende organisatie
van alle tegen het huidige regime in
Frankrijk gerichte acties.
De vraag is, of deze Raad van Weer
stand erin zal slagen de leiding van de
oppositie tegen de Gaulle in handen te
krijgen. Zeker niet die van de oppositie
der traditionele partijen. De raad zal het
vooral moeten hebben van de gedesillu
sioneerde aanhangers van de O.A.S., van
de ontevreden elementen in leger, lucht
macht en vloot en speciaal van de hon
derdduizenden vluchtelingen uit Alge
rije, de Colons, die zich verkocht en ver
raden voelen, die weten, dat ze iu
Frankrijk onwelkom zijn bij de bevol
king, en die zich niets meer laten wel
gevallen. Zij zijn gelegerd in en om
Marseille en in de zuidelijke departe-
tementen, waar zij een ware terreur be
ginnen uit te oefenen. Een blik in de
Franse ochtendbladen leert ons boven
dien, dat de politieke aanslagen en
wraakpartijen nog regelmatig verder
gaan. Wanneer Bidault zegt, dat de „na
tionale Fransen opnieuw in de maquis
gaan met alle gevolgen van dien, dan
kan dat betekenen, dat zij op de dui
zenden deperado's vat kunnen krijgen.
Hun aantal zal te gering zijn om
de traditionele partij - politieke
krachten te schokken, maar te vrezen
is, dat ze hun gebrek aan politieke in
vloed zullen trachten te compenseren
door terreur. Met enerzijds dit. en an
derzijds een reeks van te verwachten
stakingen kan men weinig optimistisch
zijn over het komende najaar!
Inmiddels is van allerhoogste zijde
een bevel tot „opsporing, aanhouding en
voorgeleiding van Bidault" uitgevaar
digd. Voorlopig zal dit wel geen gevolgen
hebben, want Bidault zal heus niet in
Frankrijk opduiken. Waar hij wel zit is
onbekend. In Zwitserland? In Beieren?
In Oostenrijk? Met het vele geld van de
O.A S. op zak zal hij het nog wel lange
tijd kunnen uithouden.
102e JAARGANG I
Uitgave: N. V. Uit I
Directeur: E. H B
Hoofdredacteur: J. I
Redactieraad: J. M
C. J. v. Hootegero
Mei, mr H M. U di I
Vercauteren. L. J. t I
Bureau*: Breda I
Tel 22341 (4 lijnen)
Bureau voor de Ze<
Re
(Eigen nieuw
Vermoedelijk tij<
plaatsen van een
maandagmorgen o
acht de drieënvee
vrouw P. J. Taks u
park te Breda do
getroffen en vrijw
dood. Een ondeugdc
aan een schakela
drama veroorzaakt.
Mevrouw Taks, m
kinderen en woonachtig!;
was al vroeg aan de
praktisch met het we
haar oudste dochter,
lag, een angstig geroe
hoorde. Direct daarop
op de grond aangetr
machine was omgevalh
uit het contact gerukt.
Het eerste onderzoek i
dat een onbevoegde del
zaamheden aan de scha
gevoerd. Er was sinds
foutieve verbinding tot
en de vrouw had al p
schokken bemerkt. Het
nodig geoordeeld de w
vaklieden te laten nazit I
Twee werklieden
ochtend in Newcastle
Engeland een supermarl
den een brandkast met
kruiwagen en reden die
wachtende vrachtauto. I
den tegen de winkelen!
dit toch elgelQk geen k:
de maandagochtend. De
ook geen werk. De we
namelijk dieven.
Vandaag vindt u in
hele pagina gewijd ai
t Parjjse herfstmode. Ooi
J vakantie moet, of pas t
J er weinig nodig lijn o
t vereiste najaari-stemm
J Ofschoon ook najz
vrolijk en zonnig zijn.
de grote Parijse mode
J beroemde namen zijn
dtgd laten wij u op
J hoe het wordt. Het za|
reren
t
FINLAND en Ruslanc
akkoord bereikt over het:
Door grenswijziging tij.
raakten de Finnen de
J1.™ kwijt aan Ruslat
behelst, dat de Finner
kunnen huren van Rusl.
DE REGERING van Pai
militaire eenheden de bel
omgeving van de hoofd
een 30 man sterke bend|
door de uit dienst onl
Hurtado wordt aangevoi
houdt.
IN HENGELO (O.) is gi
gebroken in zes winkel
gebouw „De Telgen". I
brekers bedroeg tegen
gulden.
IN EGYPTE is in de
Fayoem een vrachtauto
wagen in een afwaterings
Hierbij werden 27 katoe
op de auto gezeten ware
VOOR HET eerst zal e
TbeVreJgadTnS worden
e internationale"
ring wordt van 11 tot en
in Den Haag gehoui
KNeMVTachting' medeget
J M l geldig tot
5 Ovül maandagavi
I het ?gPnd 'waarbev
I m»ti ea.ten hit regen.
(bre i !?ter "n d* ka
j i|!L,ïj tussen zuldi
„®?elfde mlddagtemp.
gUteren, „f |et5 hogere.
Verwachting van I
J weerkundig instituut
Bewolkte tot zwaar bt
kans °P regen. Max
raturen van 17 tot 21 gr
I v*ndaag zon ondei
maan Onder 19.09 uur.
Morgen zon op 5.45
op 4.44 uur.
