Uitbreidingsplan - Zuid
in onderdelen akkoord
Kootje en zijn vader ontroerd
door dubbele verrassing
Zangeres Francis
moeder
zonder
van Rooy
ster-allures
men
Hartelijke
brief aan.
de lezers
Kritiek op jubileumviering
gem. elektriciteitsbedrijf
Dooie mus
Feilloos gehoor compenseert
gebrek aan notenkennis
reen weer
weer
de zuiverste tabakken
wereldmerk- from America's
Middelburgse raad sluit zittingsperiode af
Toelagen
Duitse coaster in
moeilijkheden
Schiedammers
exposeren te
Oostburg
Onbewoonbaar
Gouden feest
„Ilc ben het liefst mevrouw
Van Zanten
Carnegie Ileldenfonds
Tilburgse jongen
onderscheiden
Old classics
„Ik oefen nooit
Jlaqblafl jltetn
Kolen en Staal
Driemaal Kennedy
Bommen tegen
Spaanse bladen
Instituut Pasteur
onder bewaking
Kernproef maakt
stralingsgordel
LEXINGTON
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 21 AUGUSTUS 1962
(Advertentie)
(Van onze verslaggever).
Het voor de toekomst van Middelburg zo belangrijke uitbreidings
plan-zuid is door de raad gistermiddag zonder hoofdelijke stemming
in onderdelen goedgekeurd. Met dit besluit gaf de aftredende raad een
waardig slot aan zijn zittingsperiode. De uitvoering van het project
zal voor rekening komen van de nieuwe raad, die in september met
zijn werkzaamheden aanvangt.
In de discussie, die over het voorstel werd gevoerd, viel het accent
op de wegen, die het nieuwe stadsgedeelte moeten verbinden met o.m.
de Middelburgse stadskern en het Sloegebied.
meentepersoneel. Hij achtte het aanbe
velenswaardig te profiteren van de er
varingen, welke 't particuliere bedrijfs
leven in deze heeft opgedaan. Wethou
der A. J. Berenpas was het met de
spreker eens, dat het geen eenvoudige
regeling was. Daar alleen de gemeente
politie onder de verordening valt achtte
hij een wijziging niet gewenst.
N.a.v. vragen van de heer Hubregtse
ging burgemeester Drijber uitvoerig in
op de noodzakelijkheid van de aanstel-
55
Vooral de heer M. A. L. HubregLe
(PvdA) toonde zich zeer bezorgd over
de verbindingen. „Als er geen gcede weg
komt zullen de bewoners van plan Zuid
voor het kopen van duurzame verbruiks-
goederen niet naar het Middelburgse
centrum maar naar Souburg trekken'
aldus de heer Hubregtse.
Ook een zo kort mogelijke verbinding
tussen Zuid en het Sloe achtte hij een
noodzaak. De heer Hubregtse besloot zijn
bedenkingen met het uitspreken van de
vrees, dat het Sloeplan wel eens de
spreekwoordelijke dooie mus" zou kun
nen zijn, waarmee Middelburg zich blij
maakt.
Burgemeester mr. J. Drijber bleek heel
wat optimistischer. Rond de jaren '63
'64 zal de woningbehoefte zeker toene
men. Over de toekomst van het Sloe is
nog weinig concreets bekend, doch vast
staat, dat er een meervoudige belang
stelling van industriële zijde voor het
havenbekken aanwezig is. Een gevolg
voor Middelburg zal zijn een toename
van het aantal verzorgende bedrijven.
Er is nog steeds geen weg van grote
allure tussen de hoofdstad en het Sloe
geprojecteerd, doch bij de provincie be
staat begrip voor de noodzaak van een
dergelijke verbinding, waarvoor onge
twijfeld de Nieuwlandseweg als punt van
uitgang zal worden gekozen.
De voorzitter deelde verder mede, dat
over Middelburgs probleem nummer 1,
de brug, in de afgelopen tijd veelvuldig
overleg is gepleegd om tot verbetering
te komen op korte termijn.
Eerder had de heer B. A. Hesselink
(VVD) zijn verwondering uitgesproken
over de ingewikkeldheid van de herziene
verordening voor toelagen voor ploegen-
en onregelmatige diensten voor het ge-
De Duitse coaster „Hastet" kwam vrij
dagnacht in moeilijkheden in de omge
ving van de Middensteenbank. Het schip
werd zaterdag door de sleepboot „Jean
Claude Gerling" de Vlissingse haven bin
nengesleept.
Het motordefect zal in Vlissingen wor
den verholpen.
In het Oostburgse raadhuis werd bij
opeenvolging de 4e tentoonstellinng van
beeldende kunst geopend. Ditmaal be
treft het werken van de Schiedamse
Kunstenaarsgemeenschap S 45 van zeer
uiteenlopende aard: olieverfschilderij
en, aquarellen, gouaches, tekeningen,
plastieken en zelfs gedichten.
De heer J. de Raat, voorzitter van de
S 45 herinnerde er in zijn openingswoord
aan dat het verwoeste Oostbu-g na de
bevrijding door Schiedam was geadop
teerd, waardoor een band is ontstaan
tussen deze twee plaatsen, welke door
deze tentoonstelling strakker wordt aan
gehaald. Oostburg heeft de Zeeuwse
spreuk Luctor et Emergo bewaarheid,
vooral in z'n magnifiek raadhuis, uiter
mate geschikt om een tentoonstelling te
organiseren.
Zich uitsprekend over de geëxpo
seerde kunstwerken zei de heer de Raat,
dat zij geen fotografische afbeeldingen
zijn, daarmee zou geen kunstwerk maar
een kunstig werk ontstaan. De schilder,
de beeldhouwer legt in zijn werk iets
van zichzelf, hij drukt zich daarbij uit
in kleur en lijn en vorm.
Burgemeester van Leeuwen sloot zich
hierbij aan met de woorden dat vele
begroepskunstenaars niet van hun kunst
kunnen leven en gedwongfen zijn een
nevenberoep te hebben om voor zichzelf
en de hunnen het dagelijks brood te ver
dienen.
Als lid van de Zeeuwse kunstenaars
prees de heer Heijmans het initiatief
van burgemeester van Leeuwen regel
matig dergelijke exposities te laten
houden om de kunstenaar en zijn werk
dichter bij het publiek te brengen, 't
Moest hem van het hart dat het Zeeuwse
volk op ander gebied zo voortvarend, op
kunstgebied een achterstand heeft in te
lopen. De expositie loopt t.m. 31 aug. en
is dagelijks geopend van 2—5 uur.
ling van een adjunct-commies, die de
hoofdcommies voor woningzaken moet
bijstaan.
Enige kritiek kreeg wethouder W. P.
J. Baars te verduren van de heer P. H.
Geers (PvdA) over de naar zijn gevoe
len te korte termijn van ontruiming (1
week) van een tweetal onbewoonbaar
verklaarde woningen. Hij hoopte voorts,
dat dit geen tactische manoeuvre van
het college inhield om op goedkope wijze
in het bezit van de woningen te komen,
hetgeen door de heer Baars in zijn ant
woord ten stelligste werd ontkend.
Ondanks een pleidooi van de PvdA-
fractievoorzitter werd ook nu op een
subsidieaanvraag van het Humanistische
thuisfront afwijzend beschikt, waarbij
het voornaamste motief blijft, dat deze
instelling geen tehuis in Middelburg be
zit voor de in deze stad gelegerde mili
tairen.
Laatste punt van gesprek vormde de
jubileumviering van het gemeentelijk
elektriciteitsbedrijf (in november a.s. be
staat dit bedrijf vijftig jaar). De heer A.
J. Schot (S.G.P.) vond de wijze van vie
ring, een toneelavond, niet gelukkig ge
kozen, daar velen, om principiële rede
nen, hiervan niet zullen kunnen profi
teren terwijl de heer M. de Bruijne
(A.R.) er zijn verwondering over uit
sprak, dat het feest voor het gehele ge-
meentepersoneel geldt en niet slechts
voor de elektriciteitsmensen.
Hoewel wethouder Th. J. Westerhout
zich in wezen eens kon verklaren met de
geuite bezwaren, achtte hij geen moge
lijkheid aanwezig om met andere voor
stellen te komen.
Dit is Sita II, Kootjes nieuwe
aapje, dat trots in de hoogte ge
stoken wordt.
(Van onze verslaggever)
Kootje heeft zyn aapje. Ont
roerd drukte hij gistermiddag de
hand van de heer Chr. van Dyk
van de Tilburgse dierentuin.
„Hartelijk bedankt, mijnheer", zei
hö zachtjes, „ik zal goed voor
hem zorgen".
Het was een ware hoogtijdag
voor onze Amsterdamse gasten.
Na alle narigheid van de afge
lopen weken deed het hen goed
Qr eens een dagje uit te zijn en
ï'ohd te wandelen in de dier
gaarde. Vader Van Santberghen
vertelde, hoe hij zich in zijn ver
driet gesteund voelde door de
hartelijke blijken van medeleven van onze lezers. Trots toonde hij ons een stapel
brieven van mensen, die schriftelijk hun gevoelens aan hem kenbaar hadden
gemaakt. Hij vertelde honderd-uit. Van het overlijden van zijn vrouw, van de
mysterieuze verdwijning van het aapje, van Kootjes grote verdriet, kortom van
el HWat Öe laatste bjd zoal meegemaakt had. Kootje luisterde amper. Hij
g.uurde do°r de luchtgaatjes in het papier, waarin de kooi verpakt was, naar
zijn nieuwe aapje. Sita II. Hij had het zelf uit mogen kiezen, toen wij voor de ape-
t°°\ ?".den- De keus viel hem niet moeilijk. „Die", zei hij resoluut en prompt
s apte hij parmantig de kooi binnen om zijn nieuwe vriendje, een aardig spin-
aapje over de kop te aaien. Het beestje ging geweldig te keer. Dit was echter
van slechts korte duur. Tijdens de autorit naar Breda lag hij rustig en vredig te
ciommelen in zijn verduisterde kooitje. Even na de overhandiging stond Kootje
egen een muur een dankbrief je aan onze lezers te schrijven. Aan zijn verzoek
om dit te publiceren voldoen wij gaarne,
In Breda stond Kootje en zijn vader een nieuwe verrassing te wachten. De
overhandiging van uw giften. Ons saldo was inmiddels gestegen tot .f 150,
dankzy een royale bijdrage van 25,en enkele andere giften. Vader Van
antberghen was er even stil van. „Hartelijk bedankt, mijnheer", zei hij zachtjes,
»>we zullen het goed besteden".
Kootje had er geen oog voor. Hij deponeerde plakjes tomaat van een consumptie
ie wij hem hadden aangeboden door de tralies in de apekooi. Sita II reageerde
er echter niet op. Zij had kennelijk en beetje last van heimwee.
Het afscheid was kort.maar hartelijk. Welgemeende dankwoorden tot u en tot
ons en wensen als „Sterkte" en „Veel plezier met de aap" gingen over en weer.
Gelukkig gingen vader en zoon huiswaarts, waar een lege kooi stond te wachten
op een nieuwe bewoonster. Krampachtig hielden ze het kooitje tussen hen in.
ang zwaaiden zij ons na, blij met hun aanwinst. Ze lieten ons wuivend achter,
verheugd om hun geluk.
Bij thuiskomst bleek dat intussen nog een bedrag van 10,75 voor Kootje was
mnengekomen. Dit zal alsnog aan zyn vader worden overgemaakt. i
We zitten in een modern interieur in een flatgebouw in Am-
tegenover een charmante jonge vrouw met donker-
haar en staalgrijze sprekende ogen: de bekende radio-zangeres
Francis van Rooy. Ze is moeder van twee kinderen: Ellen (2) en
Yvette (6) en diegenen, die haar op het televiescherm zagen en
via de luidspreker beluisterden, zullen waarschijnlijk niet weten,
dat zij in het dagelijkse leven naar een eenvoudige naam luistert en
van zichzelf bekent: „Ik ben het liefst mevrouw van Zanten...."
Zij behoort tot de artiesten, die weliswaar regelmatig, maar toch
niet vaak optreden, doch die om hun opmerkelijke prestaties steeds
weer de aandacht trekken. (Enige tijd geleden was zij: nog als
zingende gaste bij het afscheid van Jos. Cleber, die zoals men
weet naar naar Zuid-Afrika vertrokken is)
Op het gemeentehuis in Tilburg werd
maandagmiddag de 8-jarige Leon Poot,
wonende Hoogvensestraat 73 te Tilburg,
met zijn ouders door burgemeester mr.
C. Becht ontvangen. Hij had op 8 fe
bruari van dit jaar zijn 3-jarig broertje
John uit Piushaven gehaald. Van de
burgemeester mocht hij een ballpoint
met inscriptie alsmede een oorkonde
ontvangen. Een bijzonderheid, die op de
ze bijeenkomst nog eens werd opge
haald, was, dat vorig jaar Leon zwemles
ontving van zijn vader.in het Wilhel-
minakanaal. De vader kreeg toen een
proces-verbaal, omdat men in het ka
naal niet mocht zwemmen. De zwemles
heeft toch vruchten afgeworpen, zoals
later bleek, toen Leon zijn broertje
zwemmend naar de wal kon brengen.
Francis van Rooy is niet eerzuchtig en
heeft ook geen ster-allures ze is heel
eenvoudig zichzelf en wil op de eerste
plaats moeder zijn. Ook behoort ze niet
tot de mensen, die almaar iedere zin op
nieuw met het woordje „ik" beginnen.
Ze houdt van het natuurlijke en spon
tane, zodat de bescheidenheid by haar
op de eerste plaats staat. En indien men
haart vraagt, „of ze geloof in zichzelf
heeft", zal ze antwoorden, dat ze hier
over nooit nagedacht heeft.
Maar toch heeft ze het merkwaardige
vermogen en voor menige artiest
misschien benijdenswaardig vermogen
om „zomaar" ieder liedje te zingen, dat
zij slechts eenmaal gehoord heeft.
„Dat gehoor is een voor- en een na
deel. Ik heb een keer pianoles gehad en
ging me toen serieus in notenkennis ver
diepen. Maar wanneer ik eenmaal een
bepaalde melodie gehoord had, was ik
verloren, want alle noten vervaagden in
mijn herinnering. Van de techniek van
de muziek weet ik dan ook niets, maar
ik voel en beleef alles
Francis voelt zich niet in staat om voor
teenagers te zingen, want deze stijl ligt
haar niet. Ze is het type voor het genre
van de zgn. „old classics" en maakte 7
jaar geleden met het Titianakwintet
haar debuut voor de KRO.
Sedert die tijd is zij regelmatig voor de
Avro-micrfoon verschenen, terwijl ze in
het bijzonder een gewaardeerd mede
werkster werd aan de bekende radio-zie-
kenprogramma's Palet en Zonnebloem.
Een kleine vier jaar geleden kwam ze
in het programma „Nieuwe Oogst" voor
het eerst op het tv-scherm en kreeg na
dien vele aanbiedingen.
„Ik zing graag veel oudere dingen
van die melodieën, die zo prettig in het
gehoor liggen en die nooit sterven. In
het bijzonder houd ik van de composities
van Gerswhin en Errol Garner... het is
heerlijk om hun werk te zingen... en als
vk dan voor zo'n groot en machtig orkest
sta met dat fantastische geluid van die
vele violen, voel ik me totaal een ander
mens
Ik weet, dat ik me al zingende niet kan
vergissen, want ik voel me geheel opge
nomen.... ik drijf als het ware op een
grote stroomhet arrangement is als
een grote jas, die me omsluit en ik word
geheel één met de muziek
Inmiddels is haar stem sedert haar
vroegste radio-optreden in veel opzichten
veranderd; haar geluid is niet slechts
buigzamer, doch tevens ook rijper aP.
worden. s
Toen Francis van Rooy op 17-jarige
leeftijd de eerste aarzelende passen bij
een amateurorkestje zette, bestond het
hele repertoire, dat ze uit het hoofd kon
brengen, uit zegge en schryve "n Engels
liedje; „Tea for two".
Na de bevrijding, in de woelige dagen
van het „Militair Gezag", toen rijp er
groen ten onrechte of ten rechte moest
wachten op de zuivering (geen artiest
mocht in principe met zijn oude beroep
doorgaan, tenzij hij een vergunning had
veroverd), werd Francis meteen maar
„beroeps". Ze kwam bij het orkestje van
Pim en Rudy Jacobs, die toen ook nog
onbekend en in opmars waren. En zo
kon ze dan volgens haar eigen woorden
„wat meesnabbelen" tijdens concerten
voor militairen, terwijl ze tevens in con
tact kwam met mensen als Rob Meyn
(vibrafonist bij de Kro) en de latere
jazz-orkestleider bij de Vara Theo Loe-
vendie.
Het orkestje, waarmede men regelma
tig de boer opging, bestond reeds uit vier
man en de bezetting wisselde van week
tot week. Maar toch waren het allen
mensen, die bij wijze van spreken reeds
met een rode draad met de omroep ver
bonden waren en zo kwam dan ook de
Moeder Francis van Rooy (alias me
vrouw van Zanten) met haar twee
kinderen.
dag, dat Francis door Karei Prior „ont
dekt" werd en voor de microfoon haar
kunnen mocht tonen.
„Ik ben wel op zangles geweest, maai
het was vreselyk moeilyk om dit met de
kinderen vol te houden. In de praktijk
bleek ook, dat ik wel zonder kon.... hoe
wel ik niet gauw met mezelf tevreden
ben. Ik. doe er in elk geval nooit iets
aanik oefen of train nooit en zing
zomaar voor de vuist weg... dit kost vol
strekt geen moeite en ik ben ook nooit
onzeker...."
Hierna vertelde Francis ons, dat zij er
niet van houat, in het Nederlands te zin
gen, want („het kan aan mij liggen....")
ae eigen taal klinkt haar zo „slug" in
de oren. Met Jos. Cleber, Bep Rowold
heeft ze „bijzonder fijn" samengewerkt:
ze mocht de nummers uit het songboek
zelf kiezen, waarna Frans de Kok het
arrangement maakte.
„Er zijn zo van cue liederen, waar je
je hele hart in kunt leggenzoals b.v.
„I 'm beginning tot see the ligt en What
a difference a day made
Ook tijdens de Gastenavonden bij de
Avro onder leiding van Ageeth Scherp
huis heeft Francis haar beste beentje
voorgezet. Verder- heeft men haar ook
kunnen beluisteren met het kwartet van
Piet Sonneveld bij de Vara.
„Het is een groot voordeel, wanneer
je als artieste dit werk niet voor je brood
hoeft te doen. Mijn man werkt in de
automobielLkindel en ik kan me geheel
wijden aan net huishouden en de Kinde
ren. Hoewelzonder mijn Limburgse
Jeanne zou ik het toch niet afkunnen...'
En ze glimlacht in de richting van het
dienstmeisje, dat zojuist met een blad
koffie binnen komt. Hoe dan ook
Francis van Rooy kan met recht en over
gave het liedje zingen: „I 've got my
love". Misschien is haar innerlijke te
vredenheid en haar koelheid ten aan
zien van het begrip „carrière" ook
wel het geheim van haar succes en de
sleutel voor een zich verder ontplooi
ende zangtoekomst, waarin we van haar
onmiskenbaar talent nog meer te ge
nieten zullen krijgen
P)e Kolen- en Staal-Gemeenschap
viert haar tiende verjaardag met
een balans, die enigszins afwijkt van
de aanvankelijke verwachtingen bij
haar oprichting. Men heeft eerst ge
dacht, dat er geen steenkool genoeg
kon geproduceerd worden, maar men
is nu bezig kolenputten te dempen en
zou bij dat al heel graag wat vlotter
van de bestaande voorraden afkomen.
Wat dan ook vooral opvalt in het
verslag: dat de voorzitter van de Hoge
Autoriteit de heer Hellwig te Luxem
burg uitbracht, is de tegenovergestelde
ontwikkeling op de kolen- en de staal-
markt. Terwijl de steenkoolproduktie
van een record van 249 miljoen ton
daalt tot 130 miljoen ton, stijgt de
produktie in de staalsector van 32 tot
73 miljoen ton en terwijl 180.000
arbeiders de mijnen verlaten, neemt
het staalbedrijf er 75.000 in dienst.
Uit de vrijwel algemene hoogconjunc
tuur zou men afleiden, dat ook de
andere afgevloeide mijnwerkers elders
emplooi konden vinden, maar de KSG-
sector als zodanig in haar geheel ver
toont geen werkgelegenheidsexpansie.
Overeenkomstig deze ontwikkeling
kwam bij de investeringen duidelijk
het zwaartepunt te liggen bij de staal
bedrijven. Toch nemen deze de laatste
tijd ook merkbaar af, met name wat
betreft de sector der platte produk-
ten. Sidemar bij Selzaete behoort nog
tot de aanwinsten in deze produktie-
sfeer.
Uit het jongste kwartaalyerslag van
de KSG blijkt, dat de staalmarkt thans
een vaste basistendens vertoont, want
de staalorders zijn toegenomen. Even
wel niet, wat de orders uit derde
landen betreft. De exportmarkt is
derhalve zwak. Maar de produktië kan
op grond van de Europese behoefte
weer stijgen. In ieder geval ziet het
er voor de staalsector na tien jaar
KSG heel wat aangenamer uit dan
voor het mijnbedrijf.
Uf/ie dagelijks kennis neemt van het
tv-journaal zal er met ons van
overtuigd zijn, dat de Kennedy's niet
over gebrek aan belangstelling heb
ben te klagen. En met de Kennedy's
bedoelen we dan niet alleen de Ame
rikaanse president en zijn ongetwijfeld
charmante echtgenote, maar ook de
broers van Amerika's „first man",
Bobby en Edward Kennedy.
Eerstgenoemde heeft zich tijdens de
verkiezingsstrijd een zo knap organi
sator en politicus getoond, dat hij on
danks zijn 36 prille jaren waardig
werd bevonden het Amerikaanse mi
nisterie van Justitie te gaan leiden.
Dat was tot daaraantoe.
De laatste maanden echter is er een
derde Kennedy op het politieke to
neel verschenen en wel de dertig
jarige Edward, behept met eenzelfde
stralende glimlach als zijn broers. Hij
moet senator van Massachusetts wor
den.
Het behoeft geen verbazing te wek
ken dat de republikeinen de activi
teiten van het trio met argusogen
volgen en alvast notities maken voor
hun eerstvolgende propagandafolders.
Zoals Alfred Schiller in Elseviers
Weekblad terecht opmerkt is Amerika
geen land, waar men van familie
regeringen houdt. Men denkt er te
democratisch voor. Iedereen moet er
zonder kruiwagen maar tonen wat
hij waard is.
We willen natuurlijk niet beweren
dat de gebroeders Kennedy nonvaleurs
zijn. Wel, dat het ook tegenover de
buitenwereld een onprettige indruk
maakt, wanneer een familie zich in
de politiek naar voren gaat dringen
op een manier, waaraan op zijn zachtst
gezegd de persoonlijke ambities niet
vreemd schijnen.
Een president heeft daarmee nu
eenmaal rekening te houden. Zeker
wanneer hij waarden representeert,
die niet alleen door Amerika, maar
door de gehele vrije wereld telkens
weer op hun zuiverheid plegen te
worden getoetst.
Met een tussentijd van minder dan drie
uur zijn gisteren bommen ontploft bij
de bureaus van de Madrileense kranten
„Ya" en „Pueblo". Dit laatste is het
orgaan van de Spaanse vakbonden. Ya
is een katholiek ochtendblad.
In beide gevallen werd lichte schade
aangericht en vielen geen slachtoffers.
Zondag is in de buurt van het zomer
verblijf van het Spaanse staatshoofd in
San Sebastian een bom ontploft. Ook
hier was de schade gering en er vielen
geen slachtoffers.
Het Instituut-Pasteur te Algiers is
gisteren onder Franse militaire bewa
king gesteld, nadat Algerijnse militairen
en burgers het donderdag en vrijdag
hadden overvallen.
De Algerijnen, die zeiden dat zij zoch
ten naar mensen die een Frans Algerije
voorstonden, ontvoerden drie personeels
leden van het instituut. Later werd een
van hen dood gevonden.
Functionarissen van het instituut uit
ten de waarschuwing dat epidemieën
zouden kunnen uitbreken indien ratten,
honden en andere dieren, die met pest-,
tyfus- en cholerabacteriën waren inge
ënt, ten gevolge van de verwarring die
door dergelijke overvallen werd veroor
zaakt zouden komen te ontsnappen.
Dr. James Warwick van het observa
torium in Boulder (Colorado) heeft ge
zegd dat tengevolge van de kernproef
op grote hoogte, door de Verenigde Sta
ten op 9 juli gehouden, een nieuwe stra
lingsgordel rond de aarde is ontstaan.
De nieuwe gordel bevindt zich onder
de Van Allen gordel en is waarschijn
lijk van tijdelijke aard. Zij strekt zich
uit van ongeveer 400 km tot ongeveer
1600 km hoogte. De Van Allen gordel
bevindt zich tussen 640 km cn 64.000 km
hoogte.
Dr. Van Allen, die het laatstgenoemde
stralingsgebied heeft ontdekt, noemde de
nieuwe gordel een interessant verschijn
sel en herinnerde eraan dat na de in
1958 gehouden kernproeven op grote
hoogte een gelijksoortige stralingsgordel
was ontstaan.
i/pleet met vloerplaat.
Iegeling met
"et dubbele
altijd schoon
Jheid is een
|d! Laat uw
dviseren welk
loru het beste
laarddieover-
mthaal vindt.
HAARDEN
VAN
BECKING 8
B0NGERS N.V.
ULFT
W. VAN DER STEEN
BB 134 8k-213.b5|
