IT! III Slot van triest politiek drama kwam „te elfder ure Radio Djakarta: Indonesische vlag gaat 31 december omhoog TANTE SAAR NAAR ISRAEL FANTASTISCHE RODE RUIMTEDROMEN HOLS® s MARINIER P. MANNIE gesneuveld »uronder 20'04 uur-Maaa OPLUCHTING IN AMERIKA Militairen komen snel naar huis Droomwens in vervulling Zaak Soblen uitgesteld „Het zal een Rus zijn" Nieuwe Duitse ambassadeur in Moskou ilOUT DAGBLAD VOOR ZEELAND Oudste uil groot gezin Dezelfde temperaturen J Mokums oudste bloemenmeisje In bed vastgebonden Kinderen door ratten gebeten 12 lolly 10 cent y 10 cent 102e JAARGANG No. 24055 Voor God, Koningin en Vaderland Uitgave: N. V. Uitg Mij. Neerlandia Directeur: E. H. B Brader. Hoofdredacteur: J. J- H. A. Bruna. Redactieraad: J M A. C. v. Dongen, C. J v. Hootegera mr. dr. A J. J. M. Mes, mr H M. L». de Rechter, P V. M. Vercauteren. L. J. v 't Westende. Bureaus: Breda Reigerstraal 16 - Tel 22341 (4 liinen) - Postgiro 278841. ill TrtaD Stc DONDERDAG 16 AUG. 1962 Abonnementsprijs f 7.30 per kwartaal, 8,60 per post, t 0,56 per week Buitenlandse abonnementen op aan vraag. Losse nummers 15 cent. Advertentieprijs voor de gehele oplage 0,42 per mm (Ing. Med. 1,05). Bij contract aanzienlijk* reductie Volledi ge tarieven en Algemene Voorwaarden worden op aanvraag gaarne verstrekt. Bureau Vnwsp Fi andcn GOES Kiokstraat 1 telefoon 6 252 - Bureau voor Zccuwsch- Vlaanderen- HULST Steenstraat 14 telefoon 2377 (BijbureausTerneuzenIJsbaanstraat 24 telefoon 260' OOSTBURG: Nieuws traat 41 telefoon 2893) NEDERLAND TEKENT - MET HUIVERING - N W.-GUINE A - AKKOORD (Van onze correspondent) Bij een vuurgevecht nabij Weij op Misool op Nieuw-Guinea is de dienstplichtige marinier der tweede klasse P. M. G. C. Mannie (onge huwd) gesneuveld. De marinier was afkomstig uit Tilburg, Mar conistraat 12. Hij was het oudste kind uit een gezin van zeven kinderen. Het bericht van het sneuvelen van hun oudste zoon ontving de familie Mannie dinsdagmiddag van kape laan Smit van de parochie Broek hoven 11 in Tilburg. Kolonel De Sains, de hoofd-vloot- aalmoezenier, had de pastorie tele fonisch in kennis gesteld van de dood van de Tilburgse militair. De droeve boodschap sloeg als een donderslag in. Moeder Mannie had de avond te voren, met de avondpost, nog een brief van haar zoon ontvangen. Daarin schreef hij dat de strijd op Nieuw-Guinea haast onmen- 9 selijk was. Veertien dagen was hij j met zijn collega's van de ene plaats naar de andere moeten trekken, overal waren landingen van mariniers en van paratroepen. De laatste drie dagen (de brief was gedaeeerd op 4 augustus) had niemand van hen één' ogenblik geslapen. Marinier Mannie sprak in die brief de hoop uit dat het maar gauw afgelopen moest zijn met de strijd. De familie Mannie verwachtte in de loop van dinsdagavond of woensdag iemand, die het een of ander zou komen vertellen onder welke omstandigheden hun zoon omgekomen ivas. Ook zou men dan contact kunnen opnemen omtrent een requiem mis. Er verscheen echter niemand. De beproefde ouders ontvingen alleen woensdag een briefje van minister Visser, waarin deze de ouders condoleerde met het verlies van hun zoon. Het fiat der Nederlandse regering, dat letterlijk te elfder ure afkwam, is in Amerikaanse regeringskringen met een bijna hoorbare zucht van opluchting ont vangen. De Amerikanen zijn er namelijk tot op de laatste seconde bezorgd voor geweest, dat er wat tussenbeide zou ko men. Men was er in deze kringen voort durend beangst over dat het conflict zou ontaarden in een echte oorlog, die tot gevolg zou kunnen hebben, dat het com munisme in dit gebied op gevaarlijke wijze aan kracht zou hebben gewonnen. Men hoopte in deze kringen gisteren, dat de diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Indonesië spoedig na ok tober konden worden hersteld, evenals de handelsrelaties. „Nu Nederland niet meer de zorg heeft voor Nieuw-Guinea", aldus zei men in Amerikaanse diplomatieke kringen, „gaat dat dit land een bedrag van rond 100.000.000 gulden op de begroting sche len, terwijl zij in de V.N. nooit meer het EEN NEDERLANDSE militair, de 22-ja- nge wachtmeester J. Dieters uit Gronin- S" T1S„ ongeluk op de terugweg La Courtine om het leven gekomen. h1e? geweigerd aan kardinaal 5/™ a"tsblssch°p van Wenen, een vi sum te geven. De Oostenrijkse primaat schL uitgenodigd.3' WySZ'nski 'n War" EEN INWONER van Eindhoven de 20- in^roMii^h t'y'' 'S ü^dens z'in vakantie in Tirol bij het zwemmen verdronken. EEN BOEING 707 van de Duitse Luft hansa heeft op het vliegveld van Lon den een geslaagde noodlanding gemaakt iflgt neuswiel zat vast. Alles liep goed af.' EEN AMSTERDAMSE politieagent, 26 laar oud, is gearresteerd wegens verduis- tering van honderd gulden. IN ROME is gisteren een baby van vijf oagen overleden. De moeder had tijdens zwangerschap thalidomidetabletten kin(* miste armen en be- ppwarJrï overleed doordat ook in de in gewanden misvormingen bestonden. ™nTvonhdtingr, am ^et K-N-M.I. tot J 23.15 uur: pgemaakt gisterenavond Wisselend bewolkt met nlaatseliii. enkele buien. Matige" vrijkrac, t "«J zuidwestelijke wind, weinig ver- andcring in temperatuur 5 Verwachting van het Belgisch weer- J kundig instituut: Matige tot vrij krachtige zuidweste- 5 >Jke wm(L Wisselende bewolking en J kans op onweer. MaximumtempeFatu- den V°°r Vandaag van 18 tot 21 gra- Mo_rgem zon op 5.26 uur. Maan onder Dr. Van Roijen heeft gisterenavond na mens de Nederlandse regering de formele overeenkomst inzake West-Nieuw-Guinea ondertekend. Daarmee is een einde gekomen aan het veertien jaar oude geschil tussen Neder land en Indonesië. De Verenigde Naties zullen het gebied op 1 oktober aanstaande van Nederland overnemen en deze zullen het op 1 mei 1963 op hun beurt overdragen aan Indo nesië. Echter op 1 januari 1963 mag dit land reeds „symbolisch" bezit van Nieuw- Guinea nemen door naast de vlag van de V.N. de Indonesische vlag te hangen. (scheld)woord „kolonialisten" te horen zullen krijgen". De onderhandelingen tussen Neder land en Indonesië kwamen pas 13 juli voor goed op gang, maar de secretaris generaal van de Verenigde Naties, Oe Thant, heeft niet minder dan acht maan den bemiddeld. De formele overeenkomst van gisterenavond beschouwt men als zijn grootste diplomatieke succes. Na de ondertekeningsplechtigheid liet Oe Thant champagne rondgaan. Tegen tien uur gisterenavond was het nog steeds dubieus of het formele ak koord tussen Nederland en Indonesië diezelfde avond zou worden gete kend, ofschoon de overeenkomst de ge hele dag in de lucht heeft gehangen. Te gen de tijd, dat de meeste Nederlanders aanstalten maakten om naar bed te gaan, had de telex het nieuws over een over eenkomst nog niet gebracht. Tien uur was namelijk het tijdstip, waarop van Nederlandse zijde een beslissing moest worden genomen. Tegen die tijd werd bekend dat een beslissing over deze voor Nederland zo brandende kwestie een uur was uitgesteld. De ondertekening, aldus deelden ook de Verenigde Naties in New York mede, was een uur vertraagd. Den Haag aarzelde zichtbaar. Zich be wust van haar verantwoordelijkheid ten opzichte van de Nederlandse en westelijk Nieuw-Guineabevolking nam zij enkele punten van de formele overeenkomst blijkbaar nog eens duchtig onder de loep, omdat men zich zekerheid verschaf fen wilde omtrent details, die toch van groot belang voor het geheel waren. Welke punten dat waren, werd gisteren avond niet bekend. Zo zwijgzaam als men gisterenavond in Den Haag was, zo praatziek was men in New York. De woordvoerder van de Verenigde Naties ging er kennelijk al van uit, dat er geen speld meer tussen Zo toonden fte Russen hun vreugde in de straten van Moskou, nadat bekend was geworden dat de ruimtevaarders Nikolajev en Popo- vitsj veilig waren geland. de overeenkomst te krijgen was en dat de ondertekening in ieder geval haar beslag zou krijgen. Zo ver ging men gisterenavond in Den Haag niet. Integen deel. De ministerraad in de Trèveszaal bleef aan het vergaderen met hermetisch ge sloten deuren, geen woord lekte uit. Nie mand wist gisterenavond officieel te ver tellen, waarom de Nederlandse regering zo lang aarzelde. Weliswaar waren er tientallen gissingen, maar geen van deze werd ook maar met een woord bevestigd. Die onzekerheid riep in Den Haag een uiterst nerveuze spanning op. De wach tende journalisten doodden de tijd met het aansnijden van allerlei gesprekstof, zij kwamen echter als vanzelfsprekend weer terecht op de „formele overeen komst". In het gebouw der Verenigde Naties werden ondertussen voldoende afschrif ten getikt voor de ondertekeningsplech tigheid voor geval zij zou kunnen plaats vinden. De zaal der ondertekening werd voor het publiek gesloten. Toeristen, die eruit werden gestuurd, vroegen verbaasd waarom. Van een kwestie Nieuw-Guinea was hen niets bekend Het plan de plechtigheid van de ondertekening via de Telstar naar Europa uit te zenden, heeft men laten varen omdat de satelliet om 11 uur niet meer bereikbaar was. Ondertussen wensten de leden van de Indonesische delegatie, die met hun vrou wen (in sarongsen kinderen waren ko men opdagen, elkaar reeds geluk. Som migen omhelsden elkander. Terwijl de Indonesische gedelegeerden hun plaats' innamen in de „ondertekeningszaal" en de papieren voor zich uitspreidden, kwam het nieuws van het uitstel. Het sloeg in als een bom Ook dr. Van Roijen was reeds in de zaal, maar werd daaruit weggeroepen. Kort daarna echte-r kwam de medede ling dat de ondertekening kon doorga?^» (Voor verder nieuws zie pag. 7). (Van onze parlementaireredactie) Het ligt in de bedoeling van de re gering om de Nederlandse militairen op Nieuw-Guinea, alsook de burger ambtenaren, die niet wensen te blij ven, zo snel mogelijk naar Neder land terug te brengen. Me-t die repatriëring op grote schaal zal na 1 oktober worden be gonnen. Voor het geval dat nodig mocht zijn zullen de Nederlandse militairen en burgers ook op nog kortere termijn afgevoerd kunnen worden. Zij zullen zich dan terug trekken op enkele versterkte punten, met name op Biak. In de periode van het UNO-beheer zullen de nog aanwezige Nederland se strijdkrachten voornamelijk wor den belast met de beveiliging van Nederlandse onderdanen. Hoera, ze zijn geland, jubelt „Hoera, ze zijn geland.... onze Andrian en Pavel zrn veilig terug uit de ruimte!" klonk het gisteren in heel de Sovjet-Unie toen de ra dio bekendmaakte dat de „ruimte tweeling" behouden waren terug gekeerd. In zijn „Wostok 3" heeft majoor Nikolajew meer dan 64 omwente lingen om de aarde gemaakt en kolonel Popovitsj draaide in zijn „Wostok 4" meer dan 48 rondjes. De eerste is 94 uur en 25 minuten in de ruimte geweest, de tweede 70 uur en 59 minuten. Respectie velijk bijna vier en drie volle dagen. De televisie had hun vermoeide gezich ten getoond, gestoppeld en gespannen, maar nog altijd glimlachend. Toen de Russen de twee enige tijd na hun landing konden zien en toejuichen, zagen de kosmonauten er weer fps en monter uit en maakten grapjes. En het is plezierig grapjes te maken over een reis van twee miljoen of zelfs twee en een half miljoen kilometer, als de trip erop zit. „Het was in de ruimte stiller", grapte Nikolajew, toen een menigte hem en zijn ruimtevriend enthousiast huldigde. „Het is er ook veel minder druk", zei de ander. Overal in Rusland waren de mensen samengestroomd om over het welslagen van de meest spectaculaire ruimtevlucht heel Rusland die tot nu toe werd gemaakt, met elkaar te praten. Maar het meest uitgelaten was de bevolking van de streek rond Kara ganda in Kazakstan. Want daar kwamen de twee ruimteschepen, volgens de mede delingen uit Moskou precies op tijd en precies op de aangegeven plaats, neer. Dat gebeurde gisterenochtend rond half negen. De kosmonautentweeling, zoals de Rus sen hen noemen, werd opgewacht door een grote groep mensen. Tevoren waren er in de grootste spanning maatregelen voor de „ontvangst" genomen. Er cirkelden helikopters rond om de ruimtevaarders op te halen zodra hun capsules op de grond terecht zouden komen. Zes minuten na elkaar bereikten Nikolajew en Popo vitsj de aarde. In triomf werden zy naar een huis ge bracht, waar ze op verhaal konden ko men. Daar vond de tweede huldiging plaats. De kamer was stampvol mensen, het was er warm en omdat iedereen de twee ruimtehelden wilde zien, moesten ze op een tafel gaan staan. Luid klonken de toejuichingen en iedereen drong zo om de kosmonauten heen dat de tafel begon te wiebelen. En de ruimtevaarders trokken daar gezichten bij alsof ze het balanceren op een wankele tafel in een uitzinnige mensenzee heel wat gevaar lijker vonden dan een meerdaags verblijf in een ruimtecapsule. Maar ze mochten er af voordat ze een smak maakten en toen kregen ze, er was zo gauw niets anders bij de hand ieder een grote watermeloen. In hetzelfde vertrek was de telefoon aansluiting in orde gemaakt waarlangs de twee kosmonauten met Kroestjev spra ken. Het waren de gebruikelijke frasen, met de glorie van de partij en zo. En beiden meldden hun opperste baas dat ze „gereed voor de volgende opdracht" waren. Kroestjev zit aan de Zwarte Zeekust vakantie te houden. Maar men neemt aan dat hij vrijdag in Moskou zal zijn voor een huldiging die alles zal slaan wat er tot nu toe op het gebied van ruimtehelden-bejubelen is vertoond. Want uit alles blijkt dat Moskou van plan is dit succes tot op de bodem uit te buiten. Heel de wereld moet weten dat de roemrijke Sovjet-Unie superieur is in de ruimte en „dus" (want dat moet alle propaganda vooral het onderontwik kelde deel van de mensheid suggereren) op alle gebied. Gisteren hebben de Russische radio en t.v. en niet minder de pers in tientallen toonaarden en op gezag van een ganse opgetrommelde schare ruimtedeskundi gen, hun uiterste best gedaan duidelijk te maken wat er nu allemaal te gebeu ren staat. Een hoogleraar verklaarde dat de Sov jet-Unie begonnen was „het heelal be woonbaar te maken" en een andere ruimtedeskundige, een vrouw, wees erop dat de afstand die de twee kosmonauten gezamenlijk hadden afgelegd, al aardig begint te lijken op de sprong naar een planeet (een rekensom die overigens weinig praktische betekenis heeft!) en ze voegde eraan toe dat de tijd die zij in de ruimte hebben doorgebracht al de helft is van die welke nodig zal zijn voor een retourreis aarde-maan. „De kosmonauten vyf en zes staan al klaar", liet de „Prawda" triomfantelijk weten en in een ander artikel in het zelfde blad betoogde een professor dat nu de tijd is aangebroken waarop men in de ruimte stations kan assembleren om van daar af een raket naar de maan te sturen. Uit andere feiten blijkt al evenzeer dat de Russen sterk in deze richting wer ken. De vluchten van Nikolajew en Popo vitsj zijn als het ware oefeningen ge weest in het coördineren en het manoeu vreren in de ruimte. Andere bladen gingen in hun enthou siasme nog verder. „Nog in de zestiger jaren zal de mens de maan bereiken. en het zal een Rus zijn", verkondigden artikelen. In het volgende decennium, dus nog vóór 1980, zullen andere planeten bereikt worden. Daarna gaan we zelfs tussen de sterren reizen, aldus verliet een hoogleraar in zijn enthousiasme reeds in de verbeelding ons zonnestelsel. „Nog deze eeuw zal reizen per raket ouderwets worden", besloot hij, na uiter aard nog even onderstreept te hebben dat dit nu allemaal te danken is aan het socialistisch systeem. Vervolg op pag. 7 Vijftig jaar heeft de bloemenver koopster van het Rembrandtplein, tante Saar, minder bekend als me vrouw S. Bacharach, genoegen geno men met een klein hoekje van het plein om haar bloemen, die zij iedere morgen zelf by de Aalsmeerse veiling ging halen, aan de man te brengen. Gisterenmiddag was het gehele Thor- beckeplein voor haar gereserveerd, zodat honderden Amsterdammers er getuigen van konden zyn hoe, tijdens een vorstelijke huldiging, de droom wens van tante Saar in vervulling ging. Een speciaal huldigingscomité kon de jubilerende bloemenverkoop ster, in samenwerking met de Cen trale Aalsmeerse Veiling, een retour vlucht Israël en een verblijf van een maand in dat land aanbieden. De huldiging van de 75-jarige bloe menverkoopster was gisterenochtend reeds begonnen toen Tom (Dorus) Manders tante Saar in zijn „hoestbui op vier wielen" naar he-t veilingge bouw in Aalsmeer reed, waar de trouwste bloemenafneemster een grootse ontvangst werd bereid. We derom per „hoestbui" arriveerde de jubilaresse 's middags veilig op het Thorbeckeplein, waar burgemeester mr. G. van Hall een van de eersten was die „tante Saar" geluk kwam wensen met haar unieke jubileum. In een speciale feesttent werd on der leiding van Jan Blaaser een feest programma afgewerkt waaraan o.a. meewerkten: Heintje Davids, Bob Scholte, imitator Dick Engelbracht en een „collega" van tante Saar, het bloemenmeisje uit de musical „My fair lady", Dorien Mijksenaar. De koningin van het plein, zoals Jan Blaaser de jubilaresse noemde, gezeten naast burgemeester Van Hall, genoot zichtbaar van het program ma. In de pauze hoorde tante Saar, staande op het podium, de vele huldi gingstoespraken aan. De voorzitter van het huldigingscomité vertelde de ontroerde bloemenverkoopster, dat haar wens, eenmaal Israël te mogen zien, in vervulling zal gaan. Hij voeg de eraan toe dat men de regering van Israël tijdig van de komst van tante Saar op de hoogt© zal stellen, in de hoop dat men haar „de ontvangst zal bereiden die zij verdient", aldus de heer Vreeswijk. De feestvreugde op het stampvolle Thorbeckeplein bereikte een hoogte punt toen een Veluwse kweker kwam vertellen dat hij een nieuw gekweek te roos de naam „Tante Saar" heeft gegeven. Een grote menigte vrolijke en enthousiaste mensen begroette het paar bij de ingang van de grote veilinghal. (Advertentie) r VAKANTIE-AANBIEDINCI van 15 mei tot 1 okt. a.s. HOLS VLEES IN BLIK S hele blikken f. 1.60 samen f. 2.78 3 halve blikken f. 0.90 aaman f. 2.25 HOLS GEZOND VOOR KAT EN HOND Twee kinderen in een instelling van de openbare onderstand St.-Elisabeths- gasthuis te Antwerpen, zijn, terwijl zij vastgebonden op bed lagen, door ratten gebeten. Zij waren te slapen gelegd in een zaaltje dat wegens de vervallen staat waarin het zich bevindt, ongeschikt was verklaard als inrichting voor kinderge neeskunde. „In dat zaaltje zijn ratten. Er is 's nachts geen toezicht, en men bindt de kinderen vast", aldus De Standaard te Brussel. Een van de twee gebeten kinderen lijdt aan een bloedziekte, waardoor de rat- tebeet een gevaarlijke wonde tengevol ge had. Dat kind is thans opgenomen in het Stappaertgasthuis te Antwerpen. TER GELEGENHEID van de twaalfde verjaardag van prinses Anne van Enge land heeft een Britse krant het hof de raad gegeven, de prinses haar eigen weg te laten gaan. „Het zou zonde zijn om de menselijke dynamo, die prinses Anne is, niet de kans te geven de eerste doctor van de Britse koninklijke familie te worden", zei de krant. West-Duitsland heeft de Sovjet-Unie verzocht Horst Gröpper, een deskundige op het gebied van de oostelijke landen, te aanvaarden als nieuwe ambassadeur in Moskou. Gröpper is momenteel plaatsvervan gend hoofd van de afdeling voor aange legenheden betreffende de oostelijke lan den van het ministerie van buitenland se zaken. Hij is vele jaren in Moskou werkzaam geweest als diplomaat van la gere rang. Indien de Sovjet-Unie Gröpper als am bassadeur aanvaardt, zal hij tegen het einde van september Hans Kroll ver vangen. Kroll, die sedert 1957 in Moskou is geweest, is tweemaal in moeilijkheden geraakt omdat hij in zijn particuliere contacten met premier Kroestjev van de Sovjet-Unie buiten zijn boekje zou zijn gegaan. De advocaat van de 61-jarige Ameri kaans© spion voor de Sovjet-Unie, dr. Robert Soblen, heeft voor een rechtbank in Londen verklaard, dat Soblen zich niet verzet tegen zijn uitwijzing uit En geland, maar tegen het feit dat hij naar de Verenigde Staten moet. Soblens argumentering (hij was niet zelf aanwezig) was, dat hij in Engeland geen wet had overtreden en dat hij geen politieke vluchteling was, en daarom kon gaan naar het land zijner keuze. Vorige Engelse gerechtshoven hebben dit argu ment afgewezen, zo ook Engelands mi nister van binnenlandse zaken, Henry Brooke. De raadsman van Soblen legde ook weer de nadruk op de menselijke kant van de zaak. Hij zei dat als de tot levens lang veroordeelde spion gevangen zou worden gezet, hij „op korte termijn" in de cel zou sterven. „Dat", aldus de advocaat, „zou een af schuwelijke misdaad zijn". De zaak is nu weer uitgesteld tot 22 augustus.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 1