Westberlijners kennen vakantie-uitstapjes géén Maori-dans in Kerkrade Koningin-moeder Engeland van Elizabeth 62 |aar Ondanks vriendschap toch gepaste voorzichtigheid Het kruiswerk moppert aan liet subsidieloket Djilas reeds gearresteerd vóór uitgave van zijn boek Het ergste is het voor de kinderen Veel groen en water - weinig ruimte Planning met zicht lang onmogelijk Vervoerverbod voor varkens weer verlengd GROOT-BRITTANNIE EN DE In Gretna Green Ineke Cammann getrouwd met Herman Kusters Wat op s harten gronde leit... IN E.E.G.-VERBAND Landbou wschap wil sociaal beleid aan studie onderwerpen IN CUBA: Politieke gevangenen slecht behandeld Hamburgse rechter gearresteerd 50.000 ste Daf van de band Diplomaat benaderde uitgever Verovering Eiger mislukt BEURS VAN AMSTERDAM Oefen-Dakota op Le Bourget neergestort Vaste stemming voor Hoogovens DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 31 JULI 1962 (Eigen buitenlandse dienst) JJERLIJN met zijn enorme oppervlakte de afstand tussen de twee uiterste punten van Groot-Berlijn bedraagt 128 km biedt heel wat stedelijk „Lebensraum", maar voor de bijna iy2 miljoen mensen in het westelijk deel is er niet zo heel veel plaats om zich te ont spannen. Zij hebben praktisch geen achterland, omdat ze spoedig nadat ze het bebouwde deel der stad verlaten hebben, weer in de Sovjet-zone terechtkomen. West-Berlijn kan zich echter gelukkig prijzen, grote oppervlakten aan parken, bossen en water te bezitten, zodat er tenminste enig soelaas voor de stedeling bestaat. Maar af en toe is het toch niet mooi meer, wanneer tienduizenden mensen dicht op elkaar gedrongen,' proberen een stukje park of bos voor zich te reserve ren of hun aandeel zon en water willen hebben. Een zonnezondag brengt zo on geveer een 40.000 bezoekers naar het strandbad Wannsee. Duizenden bezoe kers verdringen zich dan in de Botani sche tuin, rond de radiotoren lijkt wel een massameeting aan de gang, in de dierentuin schuifelt men slechts voetje voor voetje voorwaarts en stampvolle extra-autobussen expediëren zonzoekers naar de uiterste grenzen van West-Ber- lijn, om toch maar elk groen plekje te benutten. Men moet tegen de avond van zulk een zomerse dag de terugkeer van dit massaleger hebben meege maakt om te begrijpen, in welk oen keurslijf deze miljoenenbevolking is geperst. De prachtige Westberlijnse uitvalswegen, de indrukwekkende autobaan dwars door de stad, alle secundaire straten en tertiaire straatjes en wegjes zijn als even zo vele levende stromen, terugvloeiend naar de huizenzee, waar al deze mensen zich weer gaan opsluiten. Het is wel een enorme tegenstelling met vroeger jaren, toen er voor elke Berlijner plaats genoeg was in het oostelijke gebied van Groot-Berlijn, aan de Muggel, in Bernau of Fang- schleuse, toen de Berlijners nog voor weinig geld hun vakanties konden doorbrengen in het Spreewald. in de Markische Schweiz, in Potsdam of Werder. Nu grendelen dikke muren en brede versperringen deze gebieden in zuide lijke. westelijke en noordelijke richting af. Het aantal van hen, dat zich de luxe kan permitteren het weekeind in West- Duitsland door te gaan brengen, is naar verhouding gering. Het zijn ruim 200 kilometer, die over de autobaan naar het westen moeten worden afgelegd. Voor velen is het een kwestie van tijd en van gold en de massa moet zich dan ook maar met het groen tevreden stellen, dat het vrije Berlijn biedt. Het is wel een gunstige speling van het lot, dat bij de verdeling der stad zoveel groen en wa ter aan de geallieerden toeviel. Het be tekent nu praktisch de redding van de in het westen der stad opgesloten bevol king. Bijna de helft van West-Berlijn, precies 22.933 hectaren zijn bebouwde landerijen, bossen, parken, stroompjes en meren. Jammer genoeg is het geen sa menhangend gebied. Het zijn als het wa re natuurlijke eilandjes over de gehele stad verdeeld. Men kan er echt niet op uit trekken, want na weinige kilometers staat men alweer tegen muur of draad, waarmee de communisten hun paradijs hebben afgegrendeld. Vóór de bouw van de muur konden minstens 50.000 West- berlijnse families toch nog altijd hun zo merhuisjes en stukjes land in het Oost- berlijnse gebied betreden. Dat is nu de finitief onmogelijk geworden. OPTIMISME Er behoort een grote dosis optimisme toe, om zich wijs te maken, dat men te midden der massale volksverhuizing van de zondag zich ontspannen kan en nieu we krachten kan opdoen. Nauwelijks is de zon boven Berlijn opgegaan, of de uittocht begint en reeds vroeg in de voormiddag strekt zich langs de oever van de Havel een kilometerslange men senmassa uit, zij aan zij, rug aan rug. Daar tussen door wriemelen honden en hondjes van allerlei soort men kan de beesten toch niet alleen thuis laten zelfs brengen vele dames hun katten en kanaries mee. Uit duizenden transis tor-radiootjes klinkt schrille muziek want hier zijn natuurlijk alleen de pri mitieven aan hét woord. In hoeken en aan kanten hebben zich hele gezinnen genesteld met al hun hebbelijkheden en leefgewoonten. De oudere jeugd tracht een voetbalveldje af te palen, maar de bal zoekt onophoudelijk de ruimte en kletst dan neer tussen slapende of alleen maar suffende zonnebaders, die van de weeromstuit beginnen te schelden. En zo verloopt de zondag tot tegen de avond die massa ineens weer mobiel wordt en de terugtocht aanvaardt. Veel Berlijners hebben, om aan deze massa-exhibitie te ontkomen, hun toe vlucht op het water gezocht. In de meer tjes en riviertjes tussen Wannsee, Havel, Glienicker Brug en de Tegeler See drij ven zij aan zij talloze vaartuigjes, van woonarken of kleine jachtjes tot roeibo ten en kano's. Ook dit is een zo groot bedrijf geworden, dat op deze wateren en watertjes de vroeger hier onbekende figuur van de parlevinker is verschenen, die met zijn waren van boot tot boot vaart. DE KINDEREN Ondanks de relatief geringe begren zing van het waterrijke deel van West- Berlijn is het toch mogelijk daar rond vaarten te maken. Vrij luxueuze salon boten spelen het klaar om drie uren lang langs de oevers van de meren te schui ven en de suggestie van een echte bootr tocht te wekken. Het enige onaangename dat die boten bij elke reis overvol zijn. De passagiers staan dikwijls uren in de rij om eindelijk ook eens aan de beurt te komen. Het slechtste zijn de tienduizenden Berlijnse kinderen eraan toe. Vroeger beschikte men over talloze jeugdherber gen en jeugdheimen in het woudrijke gebied, dat nu Sovjetzone is. Deze kin deren zijn op dezelfde ontspanningsge- bieden en mogelijkheden aangewezen als de grote mensen, als de duizenden auto mobilisten, zwemmers. zonnebaders, roeiers, vissers En het is de jeugd, die dan aan het kortste eind trekt. Van echt onbegrensd stoeien en ravotten is geen sprake en wat weet menig Berlijns kind nog van de landbouw, van paarden, koeien, schapen Het is daarom zo goed dat steeds meer goede mensen in het westen deze Berlijnse kinderen een werkelijke vakantie bieden. De 17-jarige Ineke Camman uit Tilburg is maandag in het huwe lijk getreden met de 23-jarige Herman Kusters, met wie zij in mei het ouderlijk huis was ont vlucht. In mei begaven Ineke en Herman zich per auto naar het buitenland met Her mans broer, Willem, aan het stuur. Het paar dook op in Gretna Green voor een „Schots huwelijk". Maar toen het hoorde dat Ineke's vader naar Schotland zou vliegen om dit plan te verhinderen, ver dween het paar naar elders. Na de trouwplechtigheid zei He-rman dat hij en Ineke de laatste twee maan den in Londen waren geweest. „Haar va der is erg rijk", zei Herman, „en we meenden dat hij zou trachten ons tegen te houden wanneer hij wist dat er nog tijd was". „Hij zal wel erg kwaad zijn, wanneer hij dit ontdekt. Ik heb in een Londens hotel gewerkt", voegde hij eraan toe. Ineke, die in zwart en wit was ge kleed. zei: ..Ik weet niet wat mijn vader zal zeggen als hij hoort dat ik getrouwd ben. Ik ga het hem niet vertellen. Hij zal het zelf wel horen". De jonggehuwden zijn voornemens in Londen te gaan wonen, waar Ineke hoopt een opleiding tot mannequin te krijgen. Zij weigerden te zeggen wat hun adres zal zijn. Nu dezer dagen een begin wordt ge maakt met het gemeenschappelijk land bouwbeleid door de inwerkingtreding van de verordeningen voor een aantal produkten, acht het landbouwschap het gewenst dat eveneens met de concreti sering van het sociale beleid een aan vang wordt gemaakt. Dit wordt opge merkt in een schrijven van het land bouwschap aan de E.E.G.-commissie. Het „schap" heeft deze commissie ver zocht de instelling van een paritair sa mengesteld raadgevend comité voor agrarische sociale aangelegenheden te bevorderen en om terzake met spoed in overleg te treden met het bedr'ifsleven over taak, bevoegdheden en samenstel ling van dit comité. ..Een gemeenschap pelijk landbouwbeleid", aldus het land bouwschap, ,,zal er dan slechts in kun nen slagen de doelstellingen van het ver drag te verwezenlijken, wanneer het meer economisch gerichte deel van het landbouwbeleid samen gaat met een so ciaal beleid dat in eerste instantie leidt tot opheffing van de sociale achterstan den die in de landbouw bestaan". Begroet door enige duizenden Cu baanse ballingen, zijn drie Cubanen, die vorig jaar aan de mislukte Cubaanse invasie hebben deelgenomen en gevan gen waren genomen, te Miami gearri veerd. Familie en vrienden hadden een losgeld van 175.000 dollar voor hen be taald. .Een van de vrijgelatenenen, Jorge Go- vin, zoon van de vroegere eigenaar van net dagblad El Mundo in Havanna, zeide rn J toestand van de gevangen geno men deelnemers aan de mislukte invasie elo„rag J!5 ls' Velen z'jn ziek en er zijn geen medicamenten en de gevangenbe waarders stellen maar weinig drinkwa- beschikbaar. Het is de mannen van t-astro echter niet gelukt het moreel van de gevangenen te breken. Volgens Belli? men de Cubaanse militie ver wordt i ade uGestaP°: ..'s Nachts wordt je uit bed gehaald en moet je met ue anderen naar de binnenplaats. Dan hike d" *?e- CeJlen doorzocht. Het feite- JOKe doel is de weinige levensmiddelen sturen"2? V??nd,?n„ 1n 'amilie konden sturen, te stelenVolgens Govin krijgen gwaffew?"0". aljTn, bonen te eten en arte kotlie te drinken. „De grote moeilijkheid, waarop reeds zo vaak is geattendeerd, dat namelijk voor welk onderdeel van de sociale ge zondheidszorg ook, geen enkele aan spraak bestaat en geen enkel wettelijk recht op subsidies aanwezig is, doet zich telkens opnieuw gevoelen. Men ontkomt niet aan de indruk dat de gezondheidszorg, in vergelijking met andere noodzakelijke voorzieningen voor het maatschappelijk welzijn op het de partement van Financiën in de verkeer de hoek zit, zodat de subsidies nog altijd als een gunst beschouwd moeten worden, waarvoor men lang &an de bel moet staan, waarbij men erop moet rekenen dat het te weinig is en men met de zorg blijft zitten om zijn begroting rond te krijgen". Deze klacht komt voor in „Katholieke Gezondheidszorg", het maandblad van de nationale federatie „Het Wit-Gele Kruis", in een artikel „Planning en fi nanciering van de gezondheidszorg". De schrijver van het artikel beschouwt het e-chter als een gunstige ontwikkeling dat op de directie Volksgezondheid van het ministerie van Sociqle Zaken en Volksgezondheid twee nieuwe afdelingen in het leven zijn geroepen, en wel voor het subsidiebeleid en voor de gezond- hcidsplanning. Betoogd wordt dat intus sen het departementaal beleid voor de kruisverenigingen, die er in hoge mate van afhankelijk zijn, moeilijk te volgen is doordat de lijnen niet vast liggen. Ook wordt geklaagd, dat geen systematisch departementaal overleg me-t de uitvoe rende organisaties plaatshad. Het gevolg was dat het voor de kruisverenigingen moeilijk was. een eigen beleid te bepa len. zeker op langer termijn. „Zo moeizaam is het beleid van het ministerie, dat een groot deel van de werktijd en energie van besturen en staffunctionarissen door eindeloze be sprekingen in beslag wordt genomen en dan nog vaak met onbevredigend resul taat. Het drama van de subsidie voor de kraamzorg is daarvan het meest recente en teleurstellende voorbeeld, al blijkt te elfder ure de ontknoping gekomen", zo schrijft „Katholieke Gezondheidszorg". Het ministerie wordt afschuiving naar de gemeenten verweten, die meest niet bij machte zijn grotere projecten te sub sidiëren. „Maar nog veel meer voelt men zich in de verdrukking als men van dit parlement de boodschap verneemt, dat de particuliere bijdragen dan maar ver hoogd moeten worden". Opgemerkt wordt, dat de kruisverenigingen jaarlijks vrijwililg uit particuliere bijdragen 40 tot 50 miljoen op tafel brengen voor de uitvoering van het nationale gezond heidsprogramma. Gepleit wordt tenslotte voor een sub sidiebeleid van de overheid, dat niet lan ger het karakter vertoont van het inci denteel toekennen van een gunst, maar dat in het thans begonnen overleg uit groeit naar financieringsbeleid voor de gezondheidszorg ter uitvoering van een in onderling overleg vast te stellen ge zondheidsprogramma. Hoewel bij de bestrijding van het mond- en klauwzeer onder de varkens zeer goede en hoopvolle resultaten zijn geboekt het wekelijkse aantal nieuwe gevallen is wederom teruggelopen en in de periode van 19 tot 25 juli gedaald tot twaalf heeft de minister van Land bouw en Visserij de vervoersbepalingen in het „onbesmette" gebied nog niet op geheven. De tot nu toe geldende maatre gelen blijven voor het gehele land voor lopig tot 1 september van kracht. Er zijn verschillende verspreide gevallen voor gekomen, waarvan de herkomst van de besmetting niet kan worden nagegaan. De nog bestaande en reeds weer ver kregen exportmogelijkheden kunnen in gevaar worden gebracht door mogelijke versleping van smetstof naar het onbe smette gebied. Hierdoor zouden de met zoveel moeite en kosten verkregen resul taten in de waagschaal worden gesteld. Tijdens de internationale marswed strijden die zondag in het kader van het WMC Kerkrade werden gehouden, behaalde de National Band of New- Zealand een eerste prijs met lof der jury (115 punten). De uitslag van de jury was voor de leden van de band reden tot een enthousiaste vreugde dans der Maori's. Een Hamburgse rechter is tijdens het afgelopen weekeinde gearresteerd ver dacht van deelneming aan de executie van 40 joden in Rusland gedurende de tweede wereldoorlog. De rechter was op 29 mei op eigen verzoek van zijn functie ontheven. Gisteren is bij Van Doorne's automo bielfabriek n.v. te Eindhoven de 50.000e personenauto van de band gekomen. In de eerste zes maanden van dit jaar wer- oden aan het voertuigenpark in Neder land 6167 nieuws DAFs toegevoegd (Daffodil en DAF 750), hetgeen ruim 25 pet. meer is als in deze-lfde periode van 1961, toen er 4769 (DAF 600) werden toe gevoegd. h„ b.*vïf.ïd.t.b"".)™,*.. r - TrhHI» n ttnilinm ÏTrinAirinn Ti* - Milovan Djilas, William Ivanovich te New York, heeft verklaard dat een Zuid- slavische diplomaat in New York hem had gervaagd niet tot publikatie over te gaan, daar, zo vestigde de diplomaat de indruk, de schrijver anders in gevaar zou komen. Het boek .Gesprekken met Stalin", deed Djilas onlangs in de gevangenis belanden. Hij werd gearresteerd vóór het boek werd uitgegeven. Jovanovich zei dat de diplomaat Drago Vujiva. verbonden aan het consulaat te New York, hem begin april dit jaar te spreken had gevraagd. De uitgever zei, dat hij het manuscript had meegebracht uit Zuidslavië en het in mei wilde publi ceren. Vujica verklaarde dat de rege- ring-Tito van oordeel was dat het boek schadelijk was voor de belangen van het land. Jovanovich bestreed dit. Uit het boek bleek de dappere houding van Zuidslavië tijdens de crisis met Rusland Het is tekenend voor de op 4 augustus 62 jaar wordende koningin-moeder Eli zabeth van Engeland, dat ze in plaats van haar verjaardag te vieren een offi ciële verplichting zal nakomen. De koningin-moeder zou met gemak een familiefeestje hebben kunnen beleg gen op Buckingham Palace, en zich daar, zoals traditie is, door haar kleinkinderen hebben kunnen laten bedenken met rui kertjes bloemen. Maar juist door haar zichzelf wegcijferende plichtsgevoel is I de koningin-moeder by haar volk zo populair geworden en na de dood van koning George de Zesde gebleven. In de aderen van de korte en gezette koningin-moeder stroomt Schots bloed. „Niet veel", zegt men in Engeland, en „niet veel", zegt men in Schotland. De familie van de koningin-moeder ze telt op het kasteel Glamis in Schotland. Shakespeare situeerde er Macbeth. Ze Vier Zwitserse bergbeklimmers twee mannen en twee vrouwen die vrijdag waren begonnen met een poging om de 3970 meter hoge top van de Eiger langs de zeer gevaarlijke noordelijke helling te bêreiken, hebben hun doel niet bereikt. Gisterochtend keerden zij terug in Klein Scheidegg. Over hun lot had ruim een etmaal on zekerheid geheerst, doordat de berghel ling door dichte mist aan het oog was onttrokken. De vier bergbeklimmers wa ren de voormalige Zwitserse skikam pioene Loulou Boulaz uit Genève, Yvette PillardAttinger uit Neuchatel, Mi chel Vaucher uit Genève en de gids Michel Darbellay uit Martigay. Bij vo rige veroveringen van de noordkant van de Eiger zijn 21 alpinisten om het leven gekomen. Het besluit terug te keren in plaats van letsel of zelfs de dood te riskeren, werd zondagochtend om 6 uur genomen, vertelde Yvette Attinger. „We bevonden ons op een hoogte van 3.500 meter, in slecht weer. We hadden kunnen probe ren de laatste 500 meter naar de top af te leggen, maar de moeilijkheden leken te groot. Zelfs als we zonder ernstige in cidenten de top hadden kunen bereiken, was er het gevaar van bevriezing der ledematen geweest". DE GAULLE MAC-MILLAN ADENAUER -iai^laU0f Cn Charl®s d® Gau,le hebben nooit vij- tig bouwwerk houden, hoewel het helaas slechts een facade LP1f«s* van7Pif«nSerVHr JFü8»! gekoesterd. Elk van is- Dit ,,helaas" is oprecht, omdat elke bovennationale sa- Fiimna «iprk *?a'EJv2:u. SeM©ven deel van menwerking, die niet op dwang berust, een voordeel is. aa Tiin rWi Vii^ ^rw ?r®ot"Britannië moet daar" Wanneer men echter ziet, dat de twee volkrijke delen van zy Engeland op een afstand het Gemenebest, Pakistan en India vijanden van elkaar zijn, dan kan men die niet meer voor een vriendenclub houden zouden willen houden is een onzinnige bewering. Niet te ontkennen valt daarentegen, dat zowel Adenau er als de Gaulle tegenover de integratie met Engeland met grote voorzichtigheid optreden. Deze houding betekent, dat zij eerst zouden willen weten, of de Britten van plan zijn, in plaats van de Europese één wording te verhinderen, hieraan deel te nemen. Dat hebben zij tot heden n.l. steeds geweigerd, zodat hun om de leiding te behouden niets anders overbleef, dan dwars over de weg te gaan staan, die het vaste land naar zijn een wording ingeslagen had. Zijn de Britten van deze zucht naar de leiding intussen genezen? Logischerwijze, zouden zij het moeten zijn, omdat hun in de eerste wereldoorlog veroverde positie van de wereld macht in de 2e Wereldoorlog verloren hebben- Londen vreest dat Parijs en Bonn het Britse Gemenebest voor een mach- Niets goeds heeft het tot heden opgeleverd, dat de invloed van Nehroe op Mac-Millan sterker is, dan die van Mac-Mil- lan op Nehroe. Dit heeft er zelfs toe bijgedragen, dat Laos aan het communisme is uitgeleverd. Daarom is de wens van Adenauer en de Gaulle, dat alle kaarten open op tafel worden gelegd, zeer begrijpelijk. Even als hun vastbeslotenheid om het schip der E.E.G. niet op een Britse windflauwte te laten drijven. Zij stellen zich echter bloot aan de ontgoocheling, wanneer zij juist de Italiaanse ministerpresident Amintore Fanfani uitkiezen, de door Nederland en België veroorzaakte impasse te overwinnen. Fanfani lonkt ook in de wereldpolitiek naar links, omdat dit Italië evenals in Duitsland het zekerste middel is. Ook tegenover Rome is nu voorzichtigheid ge boden. heeft er veel oude vrienden en een kas teel van zichzelf. Voor een vrouw van 62 ziet ze er veel jonger uit, al probeert ze dan niet meer de grijze haren weg te werken, die door haar bruine kapsel lopen. Haar gezicht is nagenoeg rimpelloos. Aan dieet heetf ze nooit gedaan en haar gezetheid zit haar niet in de we-g. Koningin-moeder Elizabeth rookt niet maar is een expert op het gebied van champagne. Van de traditionele vrije tijdsbesteding van koningin-moeders als nuttige handwerken en borduren moet ze niet veel hebben. Ze verkiest televisie en wanneer ze alleen eet doet ze dat van een bijzettafeltje voor het toestel. Koningin-moeder Elizabeth houdt van mensen en van paarden. Nu ze zelf een stal heeft, spreekt ze graag weer of geen weer met eigenaars van andere stallen, en het personeel dat met de ver zorging is belast. Zo is er een visser in Schotland die onlangs een geanimeerd gesprek voerde met een dame in waterlaarzen, die mid den in een ondiepe rivier zalm stond te vangen. Namen werden niet genoemd, en zo kon het gebeuren, dat hij nader hand hoorde wie de dame was geweest. Zoals alle Schotten is ook de koningin moeder aan haar geboortegrond gehecht. Vandaar drie maal per week die doedel zakserenade rond Clarence House met wijsjes uit de kinderjaren van de ko ningin-moeder. Hoe koningin-moeder Elizabeth haar 62e verjaardag ook zal doorbrengen, zij kan er verzekerd van zijn, dat het Brit se volk haar altijd lachende gezicht op prijs stelt. van Djilas, toch ook niet wilde dat de schrijver leed zou geschieden? Ik be aamde dit", aldus Jovanovich. Hij ver telde dat hij na het gesprek met de diplomaat had besloten met publikatie te wachten. Nadat hij had vernomen dat Djilas in Belgrado was gearresteerd, was hij naar Zuidslavië gereisd. Hij werd echter niet bij Djilas toegelaten, maar kreeg te horen dat de schuld van Djilas was gebleken uit persberichten over de aanstaande publikatie. Toen Jovanovich in New York was te ruggekeerd, had hij besloten de publika tie door te zetten. Hij ontkende dat hij met opzet de verjaardag van maar schalk Tito voor publikatie had gekozen. Dat was ^stom toeval". Djilas is een vroegere president van Zuidslavië. Hij raakte in 1954 uit de gratie door zijn kritiek op het beleid van de regering en de communistische partij. In 1957 werd hij gevangen gezet wegens kritiek op het Russische optre den in de Hongaarse revolutie. Hij kreeg ook gevangenisstraf voor zijn boek ,,De nieuwe klasse", dat in de Verenigde Staten werd uitgegeven spoedig na zijn ge vangenneming. Gesprekken met Stalin" werd ge schreven toen Djilas van 1957 tot .1961 in de gevangenis vertoefde. Een oefen-Dakota van de Franse lucht vaartmaatschappij „Air France" is maan dag tijdens de start op Le Bourget neer gestort. Vier van de inzittenden zijn vol gens de eerste berichten om het leven gekomen. Drie anderen zouden gewond zijn geraakt. Volgens ooggetuigen raakte het twee- motorige toestel met een van zijn vleu geltips een vrachtwagen toen het juist van de startbaan was losgekomen en stortte neer. Het weekend heeft geen verandering gebracht in de goede stemming, die de beurs vrijdag voor Hoogovens heeft la ten zien. De kwartaalcijfers zijn erg meegevallen en hebben gisteren kopers in de markt gelokt, waardoor een zeer vaste stemming voor Hoogovens is ont staan. In het voorbeursverkeer werd reeds op iets hogere koersen gehandeld, maar gistermiddag ontstond een krachtig opwaartse beweging, waardoor de koers weldra op 580 kwam. In de loop van de middag duurde de vraag naar Hoog ovens voort, waardoor per saldo een no tering van 588 werd bereikt. Hiermede was het staalaandeel 25 punten hoger dan vrijdag. De kwartaalcijfers hebben dus wel een flinke uitwerking gehad. Overigens was de beursstemming vrij wel gelijk aan die van de vorige week. Dit betekent dus dat de affaire wederom dun gezaaid was en dat de veranderingen in de koers niet groot waren. Opnieuw kwam wederom de vaste stemming voor Kon. Olie naar voren. Het hoofdfonds noteerde boven 136 en handhaafde zich daarop uitstekend. Olies en Hoogovens waren de twee voor naamste hoeken. Zelfs in Philips ging het opmerkelijk kalm toe maar de vo rige notering bleef goed gehandhaafd, waardoor de 161 werd benaderd. AKU was eveneens goed prijshoudend op 365. Unilever daarentegen volgde de stem ming van Wall Street en was iets aange boden. Dit fonds opende op 140,50 maar herstelde tot 141. Daarmee werd een verlies van ruim één gulden geleden. Het weekend heeft voor de markt weinig of geen nieuws opgeleverd. In de algemene stemming kwam dan ook geen enkele wijziging. De beurs bleef onge animeerd maar met een goede onder toon. De scheepvaartaandelcn handhaaf den zich en waren zelfs aan de vaste kant voor Scheepvaartunie op 126. Cul tuurfondsen trokken nauwelijks de aan dacht. Het Jaarverslag van de Antilliaan se verffabviek heeft bitter teleurgesteld. Dit was vrijdag reeds te merken maar gisteren kwam dit nog sterker tot uiting doordat de koers wederom een tiental punten lager werd geadviseerd. 27-7 30-7 Ned. '59 41/4 98 98% Ned. '61 4»/4 98% 98% Ned. '47 3» 88 j9e Ned. grootboek 1946 89% 90 AKU 362 3 a 365% Hoogovens 563 587'2 Philips 160.60 160.80 Unilever 142.15 140% Kon. Olie 135.85 136'4 HAL 122 122' 2 Scheepvaartunie 124% 125% Amst. Bank 365% 366 Ned. Handelmij. 335 336 Lucas Bols 829 829 Drie Hoefijzers 366 Mach. Breda 240 232 Zeeuwse confectie 341 Bijenkorf 870 874 Simons Emb.f. en houth. 240 241 Van Gelders papier 305 305' Heineken 476 Hero Conserven Holl. Beton Mij. 375 Kon. Zout 741% 735% Nijverdal - Ten Cate 235 231 De Schelde 266 201% Scholten Foxhol 770 775 Thomassen en Drijver 669 674% Van Vlissingen Katoen 298 296 Vredestein 390 390 Zwanenberg Organon 893 896 NABEURSKOERSEN Telefonisch avnndverkeer AKU 364—366 gl: Kon. Olie 135.80 136.60: Philips 160.20 gb—161.10; Unilr ver 140.20 gb—141.00; Hoogovens 582.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 7