Eindelijk verliezen de
Nederlanders een rit!
DE VERGIFTIGDE VIS
MIJN MENING
Etappe zonder historie
Ah Geldermans: steeds 4de
Henk Nijdam blijft eerste
in algemeen klassement
Eerste Alpenetappe
of....koninginnerit
Ronde komt nu in
beslissende fase
DE VERRASSING VAN ANTIBES
11
Niemandsland
ou rprijs ura a ej ^jJ~oto 12
Voorsprong
Aanval
Nederlaag
WRAAK
WENS
OORZAAK
UITSPRAAK
PORTRET
IDEE
VISIE
VERLIES
VONDST
ETAPPES
door PETER POST
11
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 JULI 1962
ur
Izoard
2360
■Hl
RUDI ALTIG ZEGEVIERT VRIJ
GEMAKKELIJK IN ANTIBES
(Van onze speciale verslaggever).
ANTIBES, dinsdagavond
Rudi Allig behoeft niet meer zoals in 1959
bij de wereldkampioenschappen in Am
sterdam, toen hij zijn eerste wereldtitel bij
de amateur-achtervolgers behaalde, op zijn
hoofd te gaan slaan om overwinningen te
bevechten. In Amsterdam schreef de
nieuwe troef in de wielerwereld zijn sue"
ces voor een groot deel toe aan «Ie yoga-
oefeningen, die hij zelfs tot vlak voor de
wedstrijden volhield, aanvankelijk tot grote
hilariteit van zijn collega's. Als men nu met Altig over die
yoga-periode spreekt, moet de Duitser zelf lachen. Hij heeft
geen vreemde toeren meer nodig om zijn vooraanstaande
plaats in de wielerwereld te consolideren. Altig behoort nu
zowel óp de haan als op de weg tot de allergrootsten. Het
vorige jaar, na het wereldkampioenschap in Zuerich, waar
Altig voor de tweede maal in successie de titel bij de prof
achtervolgers veroverde, nam hij een vast besluit: nooit meer
achtervolgen. Dat is veel te zwaar. Al op de winterbanen
bleek dal Altig nog veel meer in zijn mars had en in het begin
van dit jaar won de Duitser de Ronde van Spanje.
Nu, in de Tour de France, is hij bezig te knagen aan de reputatie
van André Darrigade als etappewinnaar. De blonde Fransman is
nog altijd recordhouder met vijf overwinningen in één ronde van
Frankrijk. Als er echter in de nabije toekomst iemand Darrigade
zou kunnen onttronen dan is dat Rudi Altig, die dinsdag in de
luxueuze badplaats Antibes zijn derde ritzege in de wacht sleepte.
Daarbij komt nog dat Altig zowel in Bayonne als in Carcassonne
ongetwijfeld ook de overwinningskus zou hebben gekregen, als er
niet bijzondere omstandigheden in het spel waren geweest. Geen
wonder dus, dat Darrigade de Duitser nauw in het oog houdt.
Maar in de rit van Aix-en-Provencje
naar de Rivièra ontglipte Altig toch aan
die bewaking en won met grote over
macht op zijn drie vluchtmakkers, Jos
Hoevennaers, Bihouee en Delberghe, op
de sintelbaan van het stadion te Antibes.
Altig kwam als eerste de baan oprijden
en demarreerde toen zo overweldigend,
dat hij zeker met vijf lengten voorsprong
als eerste over de eindstreep ging. Door
deze nieuwe overwinning boekte Altig
en dat is voor hem het belangrijkste
in deze tour - een grote winst in het
puntenklassement. Als hij alleen maar
over de Alpen komt kan hem de groene
trui m Parijs niet mer-
RUDI ALTIG
derde etappezege
De karavaan had in het begin van deze
etappe kennis kunnen nemen van een
door alle ploegleiders ondertekende ver
klaring, waarin deze met nadruk stelling
nemen tegen de journalisten, die naar
aanleiding van het grote aantal opgevers
na de tijdrit op de Superbagnères de
doping in het geding hadden gebracht.
,,Het is niet waar". We hebben dat meer
malen gehoord en daarom werd er in
de volgerskaravaan smalend gelachten
over de verklaring van de ploegleiders,
die de schuld schuiven op de klimatologi
sche omstandigheden en het drinken van
te koude dranken na afloop van de tijd
rit
De entourage in de eerste honderd
kilometer na Aix was weinig aantrek
kelijk. Al kort na de start in deze plaats
begon een „niemandsland" van vrijwel
verlaten heuvels met slechts hier en
y*?ar in de v?rte een alleenstaand huisje.
Water is in deze streek haast even
kostbaar als goud en de waterdragers in
de rennerskaravaan konden hier dan ook
geen diensten verlenen. De renners leden
i u0I}del\ de bran<*ende zon op de
onbeschaduwde wegen. Geen wonder, dat
„fii. fr!?0 blJzonder laag was en geen
enkel lid van de meute aanstalten maak
te om wat leven m de brouwerij te bren-
gen. Inspanning immers betekende vocht
verlies en nog meer ontbering
Pas na 57 km, toen de karavaan in het
stadje Vanages een ware run op alles
wat vloeibaar is, had gedaan, toetsten
y L Zancanaro de stemming in de
hoofdmacht. Die was niet erg toegevend
Vooral met omdat Tommy Simpson in
het gezelschap van enkele anderen, onder
wie Piet van Est, probeerde bij de kop-
lopers te komen.
Toen verloren Viot en Zancanaro vlot
de helft van hun voorsprong, die overi
gens niet groter was geweest dan 150
meter. Piet van Est probeerde het een
tweede maal, nu alleen; hij kwam bij
Inderdaad, vandaag gaan de
renners over de berg, die za
terdag in dit prijsvraaghoekje
werd afgedrukt. Het zal voor
u niet zo heel moeilijk zijn de
naam van deze berg te achter
halen. U hebt die naam nodig
om de prijsvraag te kunnen op
lossen.
Hiernaast vindt u de twaalfde
foto in de reeks en wel van een
Nederlands renner, die de laat
ste jaren niet meer in de tour
verscheen, maar die in de glo
rieperiode van Kees Pellenaars
fantastische fietsstaaltjes ten
beste gaf. De renner presteerde
het zelfs om Fausto Coppi bij
het beklimmen van een berg
naar de kroon te steken. Deze
blonde Limburger zei de fiets
vroegtijdig vaarwel. Hij werd
vrachtrijder, probeerde nog
eens terug te komen, maar
slaagde daarin niet.
Met deze gegevens moet 't (na
enig nadenken) mogelijk zijn
de naam van deze coureur te
achterhalen. Hij vormt op
nieuw een belangrijk bestand
deel van de totale oplossing,
die u aanstaande zaterdag kunt
realiseren.
de vluchters maar de reactie van het
peloton was zo heftig, dat een paar kilo
meter verder het drietal de strijd opgaf.
Na 65 km trok de Fransman Edouard
Delberghe er alleen tussenuit en hij had
meer succes. Toen hij anderhalve mi
nuut voor het peloton uitreed, probeer
den Bihouee, Massignan, Carlesi, Baha-
montes. Stablinkski, Foucher. Van Ton-
gerloo, Barale, van den Berghen, Gain-
che en Dotto het gat te overbruggen,
maar vooral de aanwezigheid van de
drie-eenheid Massignan-Carlesi-Baha-
montes had het peloton waakzaam ge
maakt.
Toen echter Rudi Altig, Jos. Hoeve-
naers en Bihouee de sprong waagden,
bleken de grote heren beter gestemd.
Deze renners immers vormden geen ge
vaar voor de algemene klassering en
kregen dus het fiat van de hoofdmacht.
Bij de ravitaillering in Dra-
guignan (107 km) waren Altig en zijn
makkers Delberghe tot op 30 sec. gena
derd en in de afdaling van de cote na
deze plaats streken zij op hem neer. Het
peloton lag op 2 1/2 min. en maakte nog
steeds geen aanstalten op jacht te gaan.
De voorsprong van de kopgroep, die
na 150 km de meer bewoonde Alpes
Maritimes bereikte, groeide tot 6 min.
20 sec. Dat was 30 km vóór Antibes,
het moment, waarop de door vele toe
schouwers met waterslangen verfriste
hoofdmacht een tegenactie ging organi
seren Maar het was al te laat. Want in
Antibes bleken Altig en zijn mede-vluch
ters, van wie Delberghe als aanstichter
van de beslissende slag tot de strijdlus-
tigste werd uitgeroepen, slechts negen
seconden te hebben verloren. Darrigade
won de spurt van de eerste groep van
het peloton, waarin zich behalve alle
..azen" ook de Nederlanders Stolker en
Geldermans bevonden. Bas Maliepaard
zat in het tweede peloton, dat in de slot
fase maar liefst 12 minuten op de kop
lopers was achtergeraakt.
Foto: Altig gaat door de finish en heeft
zijn derde etappe-overwinning.
(Telefoto)
(Van onze speciale verslaggever).
ANTIBES, dinsdagavond.
Geen Nederlander in de voorste linies, dinsdag
in de negende etappe van de Tour de l'Avenir.
De volgers wreven hun ogen uit van verba
zing, controleerden voor alle zekerheid nog
even de opgegeven nummers, maar het was
inderdaad waar. In de kopgroep van elf was
oranje niet vertegenwoordigd; wel bevonden
er zich mensen als de Italianen Roberto Pog-
gioli en Mariomaino, de Spanjaard Antonio
Gomez del 'Moral, de Zweed Gosta Petterson en de Belgen Camile
Vyncke, Ferdinand Bracke en Willy Monty in.
Nederland had de boot gemist, kennelijk volkomen verrast door
het vroege uur waarop het offensief werd ingezet.
Jan Hugens, sedert maandag geen
leider meer in het algemene klassement,
had opdracht gekregen mee te gaan met
de eerste de beste belangrijke aanval.
Ook hij had echter niet verwacht, dat de
demarrage van de Belg Bracke, nauwe
lijks twee kilometer na de start in Aix-
en-Provence, de inleiding zou vormen
tot de beslissende slag.
Hugens kwam, evenals zijn ploegge
noten bedrogen uit. Elf man gingen weg
en bleven weg, alle reacties van 't pelo
ton ten spijta Ten koste van zeer veel
krachtsinspanningen kon de schade voor
de mannen van Jefke Janssen uiteinde-
iy*. zodanig worden beperkt, dat Henk
y'j>dam. z'jn gele trui behield. Het is
echter de vraag of de bergen werk die
de oranjemannen op het 201 km lange
at.u?erS tussen Aix-en-Provence en
Antibes moesten verzetten, niet teveel
van de krachten hebben gevergd. Na dc
alpenrit van woensdag .met obstakels
vantformaatals de Vars (2111 meter) en
d ?oard <2360 meter) zal het pas mo-
getijK zijn deze vraag te beantwoorden.
n/r?rt,WMnSt Van dc kopgroep, waarin
.<v'-ifde in het algemeen
klassement met een achterstand van 5
mirii ?r,S6<( j de gevaarlijkste man was,
'ede„r geval teruggebracht tot
ongeveer 3 1/2 minuut. Te weinig om
Nijdams trui in gevaar te brengen.
Ferdinand Bracke gaf het sein voor de
ogenschijnlijk zinloze aanval. Even bui-
*en A^en-ProYence sProng hij weg uit
de hoofdgroep tijdens de beklimming van
een lastig heuveltje. Vyncke, Monty,
Poggiali, Maine, Gomez del Moral Pet
terson en nog enkele anderen reageer
den onmiddellijk. Van de Nederlanders
was alleen Jan Janssen in de buurt
maar de Nootdorper maakte een fatale
misrekening door te veronderstellen dat
hy na de top gemakkelijk aansluiting
zou krijgen Op het hoogste punt bleek
er namelijk reeds een niet meer te over
bruggen gat te zijn geslagen, zodat
Janssen zijn poging spoedig moest sta
ken. De winst van de elf koplopers groei
de snel. Van 2 min. na 17 km liep het
verschil op tot 3 min. 40 sec. na 40 km,
waarmee Nijdam en de zijnen in een zeer
onprettige situatie verzeild waren ge
raakt.
Een tegenoffensief kon en mocht
niet uitblijven. Het volgde dan ook
prompt. Zeven Nederlanders kozen po
sitie voor in het peloton en deden, zich
om beurten belastend met het kopwerk,
het tempo met sprongen omhoog gaan.
De gevolgen bleven niet uit.
In Esparron, 14 km verder, was de
achterstand teruggebracht tot 2 min. 10
sec., doch 't was tevens duidelijk ge
worden dat oranje zonder steun van de
andere ploegen niet zou slagen. En ge
holpen werd er nu juist allerminst. Zo
doende was de opleving slechts van tij
delijke aard en was het peloton bij de
ravitaillering te Draguignan (na 107.5
km) weer een minuut meer achterge
raakt.
Peter Crinnion, wiens naam vrijwel
dagelijks door de tourradio wordt ge
noemd, en de Portugees Simoes waren
daar de hoofdmacht vooruit gesneld,
doch ook zij zagen weldra in dat hun
achtervolging geen kans op succes bood.
Het terugvallen van de Zuidslaviër
Boltezar en de Brit Holmes tastte de
feloos een 200 km lange vlucht kan
kracht van de kopgroep niet aan. Toch
bleek tegen het einde dat men niet stral-
ondernemen. Het tempo van de negen
overgebleven leiders liep terug, terwijl
dat van het peloton daarentegen omhoog
ging. Bovendien ging Jan Hugens, ken
nelijk met de wil zich te revancheren,
nog kort voor Antibes op jacht, waarbij
hij Adolf Heeb en de Zuidslaviër Skerl
meekreeg. Het resulteerde nog in een
winst van bijna een halve minuut op de
hoofdmacht, maar de nederlaag, welke
Nederland had geleden, kon hierdoor
niet worden verdoezeld.
Op de abominabel slechte sintelbaan
van het sportpark te Antibes leverden
de Italiaan Roberto Poggiali en Antonio
Gomez del Moral nog een fel gevecht om
de etappezege. Nagenoeg gelijktijdig sto
ven zij over de streep en het was niet
mogelijk met het blote oog een verschil
waar te nemen. De finishfoto wees ech
ter Poggiali als winnaar aan. De Belgen,
in de kopgroep door drie man vertegen
woordigd. legden onbedreigd beslag op
de eerste plaats in dagploegenklassement.
De ploegleiders van
de grote tour hebben
dinsdag de journa
listen een verklaring
in handen gestopt,
waarin zij proteste
ren tegen het feit,
dat er naar aanlei
ding van de rit naar
de Superbagnères zo
veel over doping is
geschreven. De
ploegleiders delen
mee, dat spijzen en
dranken de renners
kwaad hebben ge
daan. Het organise
rende blad L'Equipe
bracht de „spijzen-
en-drankenaffaire"
op de volgende wijze
in beeld.
Voor uitslagen en klassementen: zie elders in dit nummer.
Het is de laatste dagen vrij rustig
in de grote tour. Dat is gewoonlijk
zo tussen de Pyreneeën en de Alpen.
Jacques Anquetil kon na de aankomst
in Antibes dan ook terecht verkla
ren: „Ik heb zelden in mijn leven zo
lang geslapen. Eerst zes uur op de
fiets en direct tien uur in bed".
Martien van den Bossche is een
van de Belgische jongeren in de Tour
de l'Avenir. In Aix-en-Provence
kreeg hij bezoek van enkele vrien
den, die dinsdag Martien wensten
aan te moedigen. Zij deden meer,
want Martien kreeg ook een flesje
limonade aangeboden. Dat kwam
goed van pas, want de Belg achter
volgde met de Spanjaard Campo Mo-
mene een vluchtersgroepje. Martien
vertikte het om de dorstige Spanjaard
een slokje limonade te geven. Daarop
vertikte het de Spanjaard de achter
volging voort te zetten. Van den Bos
sche viel terug in de grote groep.
Charly Gaul is geen gemakke
lijke jongen. Iedereen weet dat.
De nukkige Luxemburger start
te in deze tour helemaal niet als
een van de favorieten, want hij
demonstreert dit jaar zijn vorm
nergens. Charly voelde zich in de
eerste dagen van de tour eenzaam
en verlaten. Plotseling haalde hij
echter enkele goede uitslagen.
Charly zegt nu: „Ik weet dat
mijn vorm stijgt. Ik merk dat aan
het bezoek van de journalisten".
Raoul Remy, een oud-renner, geniet
de eer de ploeg van Margnat te mogen
leiden. De Fransman heeft de laatste
dagen echter al zyn landgenoten-ren
ners uit zyn ploeg zien verdwijnen.
Slechts drie Spanjaarden bleven er
over.
In Antibes liep Raoul de grote haas
Jacques Goddet tegen het lijf. Goddet
zei: „Ik heb het alttfd gezegd. Het is
goed, dat er drie buitenlanders in één
Franse ploeg worden toegelaten.
De inmiddels uit de tour ver
dwenen Duitser Hans Junker-
mann is een berucht wieltjeszui
ger. Hij valt in geen enkele wed
strijd op, maar hij blijft steeds in
de buurt van de grote bazen en
hij staat dan ook altijd gunstig
geklasseerd.
Maurice Vidal, een Franse
schrijver, die enkele dagen de tour
volgde, merkte op: „Er zijn van
daag drie renners uitgevallen,
maar ook een volger". Met de
laatstgenoemde werd de Duitser
bedoeld.
Het ziet er wel naar uit, dat Federico
Bahamontes, de gevleugelde klimmer,
ook ditmaal de grote bergprijs zal win
nen in de Ronde van Frankrijk. Heden
en morgen zal de „Adelaar van Toledo"
zijn capaciteiten kunnen tonen op de
Restefond, de Izoard en andere berg
reuzen.
Federico heeft al een hele tourcar
rière achter de rug. Hjj debuteerde in
1954. In de vlakke etappes verloor hy
veel tijd, maar in de bergen was hij
ongenaakbaar. Hij werd daarom 25e
in het eindklassement, maar hij besloot
de tour als bergkoning. In 1956 ging het
een heel stuk beter. Bahamontes mikte
op de eindzege, maar slaagde niet in
zijn opzet. Hij moest met een vierde
plaats genoegen nemen. In 1957 stelde
hij teleur. Hij stapte in de negende
etappe in de bezemwagen. In 1958 was
„Baba" echter weer present. Hij werd
achtste in het eindklassement, maar op
nieuw triomfator van de bergprijs. Fe-
derico's topjaar werd 1959. Hij won
én de bergprijs én de tour. In 1960 ver
dween hij in de tweede etappe uit het
tourcircus.
Bahamontes staat er op dit jaar
een record te bewerkstelligen: driemaal
winnaar van de „Grand Prix de la
Montagne".
FEDERICO BAHAMONTES
adelaar van Toledo
Voor Willy Vannitsen, de fameuze
Belgische sprinter is deze tour toch wel
een succes geworden. Niemand had ge
dacht, dat Willy iets zou presteren. Zelf
zei hij voor de aanvang minstens twee
etappes te zullen winnen. Hij hield
woord, maar hij wil nog meer. Hij zei
op de volgende, fijne manier: „Ik wil
pertinent in het Pare des Princes win
nen, tenminsteals ik de Alpen
overkom".
Het is heel typisch, maar er zijn
renners, die vroeger een grote naam
hadden en die nu nog blij mogen zijn
mee te kunnen. Fernand Picot streed
eens heftig met André Darrigade om
het bezit van de groene trui. Jean
Gainche verrastte twee jaar geleden
iedereen met zijn fabuleuze sprint
kwaliteiten, maar hij is nu nergens
meer. Jean Dotto behoorde eens tot
de sterkste klimmers van het veld.
Deze Jean Dotto was op een kwaad
moment in Aix-en-Provence zijn
fiets kwijt. Hij was er na de ritaan-
komst mee aan de wandel gegaan.
Zijn ploegleider vond 's nachts het
ding terugtemidden van kermis
tenten.
Mario Ottusi is de persoonlijke me
canicien van niemand minder dan Jef
Plankaert. Mario is de laatste dagen
natuurlijk in de wolken, want zyn baas
zit in de gele trui, verdient grof geld
en
In Aix-en-Provence wandelde een
journalist van „L'Equipe" om drie uur
's nachts terug naar zijn hotel. Hij werd
plotseling met de aanwezigheid van
Mario Ottusi op straat geconfronteerd.
„Nou", zei de journalist. „Jij bent
vroeg uit de veren om de spullen van
je baas in orde te gaan maken".
Mario kon slechts dit antwoord ge
ven: „Lekkere whisky
Vandaag vallen er klappen. De ren
ners beginnen immers aan de eerste,
grote Alpenrit. De 18e etappe gaat
van Antibes naar Briancon over een
afstand van 241,5 kilometer. Drie grote
bergen dienen overwonnen te worden.
Eerst de Restefond, vervolgens de Vars
en tenslotte de Izoard. De renners van
de Kleine Tour rijden van Le Sauze
naar Briancon. Zij moeten 104 kilometer
afleggen. De Vars en Izoard beklim
men zij eveneens.
„Ik zeg heel graag iets over de
tour. Ik geloof dat iedereen wel
weet, dat ik een ploegmaat ben
van Rik van Looij. In alle objec
tiviteit moet ik vaststellen, dat er
na het verdwijnen van Rik uit de
Tour nog maar weinig is gebeurd.
Er is sindsdien bijzonder defen
sief gereden. Jazeker, Jef Plan
kaert is in de gele trui gekomen.
Omdat hij ook een van m'n ploeg
maten is, hoop ik, dat hij de tour
wint, maar ik betwijfel het ten
sterkste. Want is het niet zo, dat
Jacques Anquetil in een fauteuil
naar het Pare des Princes wordt
gereden? Welke inspanningen heeft
de Franse kampioen sinds Nancy
geleverd? Hij heeft zich alleen in
de tijdritten laten zien. Omdat hij
nog slechts weinig heeft geleden,
is hij voor mij favoriet nummer
één. Favoriet nummer twee is
Charly Gaul, die misschien niet in
topvorm steekt, maar die voor
nen zorgen. Onze Nederlands mannen m^r'LT'a^mecT goTd
Ab Geldermans fietst geweldig, maar Michel Stolker valt mij tegen Ik
had minstens eén etanpezege van hem verwacht. Natuurlijk moet hii An
quetil mee beschermen, maar dat moet Rudi Altig toch ook'
Hp,6^ „te ,n,°6 letS °7?r de Kleine Tour- Hoe geweldig voor Nederland
jUn^j ^gatooTni^^datk^enl^Njjdam ^het haalt** il^heb
Mijn favormt "is^daar'om^ Janssen.™"6" d°6t beter da" ^dam.
