De Engelse arbeider wenst
geen kleurling naast zich
Smakeliik NAVO-noenmaa
Javaan in Tweede Kamer
Ook al aan de sigaar?
Oostenrijkse artsen een
week in proteststaking
De nieuwe politieke
kaart van Afrika
,De regering negeert de
economische spanning"
VORM VAN APAR THEIDSPOLITIEK
Vestiging uit gemenebest
nu aan banden
gelegd
Chefarine .4
KAR-voorsitter Middelhuis:
Primeur voor Suriname
^JJaaqó
1 D
/journaal
In Amsterdam rijden
nog enkele trams van
het oude model met
balcons, waarop je
roken mag. Nu zijn er
mensen,die rustig bij
'n halte kunnen blij
ven staan wachten,
4-voudige werking...
wUa geneeskracht!
E
Rood-Chinese
agitatie
in Afrika
100 jaar vrij
Reële invloed
Jan rap en zijn maat"
Acht miljoen
boeren teveel
Wenen is opeens
gezond geworden
CDU verloor
meerderheid
Aardverschuiving
in Japanse stad
kantoormachines
Loonpolitiek is
te zeer verstard
Onderzoek naar
de dood van
een hertogin
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 10 JULI 1962
(Eigen buitenlandse dienst)
Zondag 1 juli is in Engeland de nieuwe wet van kracht geworden,
welke voor de eerste maal in de geschiedenis van het Britse Common
wealth de vestiging in Engeland uit landen van het Gemenebest aan
banden legt. Alhoewel de wet angstvallig vermijdt ook maar ergens
door te laten schemel en, om wie deze wet eigenlijk gemaakt is, gaat
het speciaal erom het de kleurlingen een beetje minder gemakkelijk
te maken zich in Engeland te vestigen. De enige partij, welke in het
Lagerhuis zwakjes tegen deze nieuwe wet geprotesteerd heeft, is de
Labour-partij. Maar aangezien het algemeen bekend is, dat de over
grote meerderheid van deze partij vóór die wet is. is dit protest een
beetje schijnheilig geweest.
In hun hart zijn de autochtone Engel
sen er hard voor, dat de kleurlingen
voortaan zoveel mogelijk buiten de deur
gehouden worden. De Labourpartij zal
er dan ook verder wel niet meer veel
over zeggen en er zeker geen propagan
distisch gebruik van maken. Het zou bij
de bevolking averechts uitpakken.
Toen nog niet zo lang geleden 'n grote
fabriek in de stad Banbury meer ar
beiders nodig had. dreigden vele Engel
se arbeiders in staking te gaan, als de
bedrijfsleiding het zou wagen, kleurlin
gen aan te stellen. Een 23-jarige Pakis
taner. Said Akhtar werd weliswaar aan
gesteld, maar reeds de volgende dag
deelde men hem mee, dat hij niet aan
het werk kon en men gaf hem een week
(Advertentie)
tot er eindelijk zo'n tram aankomt.
Ze hebben juist een sigaar op
gestoken en ze piekeren er niet
over, die te doven, 'n Sigaar, die
eenmaal aan is, moet aan blijven
anders is het uit. Uit met het echte
genot, waarvoor een echte genieter
graag een stel trams over heeft.
Hij laat ze in alle gemoedsrust
zijn neus voorbij gaan. Maar waar
omtelkens dat wuiven, dat hij doet?
Och, hij wuift, nu hij zich in de
buitenlucht bevindt, de rook naar
zich toe! Trams mogen zijn neus
voorbij gaan, het aroma van zijn
sigaar mag dat niet. Hij staat daar
echt, zo'n sigarenroker, als een
man, die verheven is boven het
jachten van deze tijd. Daar komt
eindelijk zijn ouderwetse tram.
De grote stroom van gehaasten
en zich verdringenden is intussen
afgevoerd. Nu staat hij als een
vrij man op een vrij balcon. Met
zijn sigaar! Ook al een vrij mens?
loon. 9 pond, als schadeloosstelling. „Wij
hadden u gaarne aan 't werk gehad",
zei de personeelschef, ..maar u moet
begrijpen, dat wij geen herrie met onze
eigen arbeiders riskeren willen".
geheime stemming
Om in deze kwestie een uitspraak der
arbeiders te forceren, besloot de 59-ja-
rige stoker Bill Davies, voorzitter van
de afdeling Banbury van de grote vak
bond „National Union of General and
Municipal Workers" een geheime stem
ming te houden.
Alle in de fabriek tewerkgestelde 1800
leden van de afdeling zouden geheim en
schriftelijk verklaren, of zij zouden toe
stemmen in de aanstelling van kleurlin
gen. Het resultaat was, dat slechts 205
leden ja stemden, 591 stemden tegen en
meer dan 900 onthielden zich van stem
ming. Wat eigenlijk op hetzelfde neer
komt, alsof ze neen gestemd hadden.
Nu is de „National Union of General
and Municipal Workers" een der groot
ste en belangrijkste vakbonden van de
Britse arbeidersbeweging. De uitslag
van de stemming werd in de gehele
Britse pers en in de radio en de t.v. bij
gevallen, maar het Verbond van Vak
verenigingen voelde zich nogal verlegen
met het geval. Jack Cooper, algemene
secretaris van de National Union protes
teerde gloeiend kwaad ertegen: „Het is
de politiek van ons verbond, geen ras
senvooroordelen te erkennen. Enkele lo
kale organisaties kunnen onze politiek
niet omstoten. De leden van onze vak
bond in Banburry moeten hun verbod tot
aanstelling van kleurling-arbeiders in
trekken, daar we ze anders zullen uit
sluiten" Waarop Bill Davies verklaarde,
dat het 'hem thans leed deed, de stem
ming te hebben georganiseerd. Maar de
fabrieksleiding verklaarde: „We zouden
zeer gaarne ook kleurlingen hebben aan
gesteld, maar nu zijn we niet fneer van
plan dat te doen. Een overweldigende
meerderheid onzer arbeiders heeft ver
klaard. dat zij daarmee niet akkoord
gaat. De kleurlingen zijn voor ons span
ningen en moeilijkheden in het bedrijf
niet waard".
niet van harte
Van harte gaat het ook aan de zijde
der Labours niet. Harry Baker, alge
mene secretaris van het verhond van
vakverenigingen van Birmingham, waar
vele kleurlingen leven, verklaarde, dat
dezen niet altijd aan rassenhaat denken
zouden, als zy door de Engelse arbeiders
vijandig behandeld worden.
„Wij Engelsen zijn een eilanden volk
en bevrienden ons niet licht met vreem
delingen, zeker niet met vreemden, die
met ons in concurrentie liggen om wo
ningen, arbeidsplaatsen en bevorderin
gen. Vreemdelingen worden in Engeland
niet met open armen ontvangen. Dat
heeft niets met de huidskleur te maken.
Onze vrienden van overzee moeten dat
verstaan en mogen niet altijd direct aan
hun huidskleur denken".
Maar de kleurlingen denken wel aan
hun huidskleur en vinden dit maar
akelig philistergedoe. Op een congres
in Londen van de „Industrial Welfare
Society" werd de toestand aangeklaagd,
dat afgestudeerden van Indische en Pa
kistaanse universiteiten in Engelse fa
brieken de floeren moeten reinigen,
omdat zij geen ander werk krijgen. En
de van overzee gekomen middenstanders
zijr bitter ontgoocheld en vol ergernis
erover, dat de hun in uitzicht gestelde
Engelse levensstandaard voor hen on
bereikbaar is, wegens de behandeling
welke zij ondervinden öm de huidskleur.
En nu heeft op 1 juli die reserve
tegen de vreemdeling in het algemeen
en de kleurling in het bijzonder nog een
v/ettelijke onderlijning gekregen. Daar
zal in de Aziatische en Afrikaanse lan
den nog een gevoelige reactie op komen,
want men ziet er niets anders dan een
vorm van apartheidspolitiek in.
(Advertentie)
Gisteren zijn ongeveer 13.700 artsen
in Oostenrijk voor 24 uur in staking ge
gaan uit protest tegen onvoldoende ho
norering, en de pogingen om een aantal
van hen tot rijksambtenaren te maken-
Aanvankelijk waren bij het geschil al
leen de dokters in Wenen betrokken,
maar hun collegae in de acht andere
Oostenrijkse provincies besloten zich uit
collegialiteit en sympathie bij hen aan
te sluiten.
De strijd tussen de artsen in Wenen
en de rijksverzekeringsbank duurt nu al
verscheidene maanden. De artsen kre
gen totnutoe een basisvergoeding van
45 schilling per patiënt per drie maan
den, ongeacht de frequentie waarmee
de patiënt op hun een beroep deed. De
artsenvereniging wenste de vergoeding
verhoogd te zien tot zestig schilling,
iets waarmee de rijksverzekeringsbank
niet akkoord wenste te gaan-
Wenen is in recente maanden de „ge
zondste" stad van Europa geworden.
Toen de Weners hoorden dat ze voor
elk bezoek aan de dokter dertig tot zes
tig schilling zouden moeten neertellen,
wachtten ze zich wel, deze voor wisse
wasjes te raadplegen.
Toen een aantal dokters klaagden dat
het aantal patiënten en dus de inkom
sten aanzienlijk waren gedaald, bood de
rijksverzekeringsbank aan elke bij
haar aangesloten arts een vastgesteld
maandsalaris toe te kennen van 11.000
schilling.
De artsenvereniging wees dit voorstel
verontwaardigd van de hand, en be
schuldigde de bank ervan dat ze pro-
ONAFHANKELIJKE LANDEN
MM V0LKENB0N0SMANDAAT
Onze kaart toont het politieke ge
zicht van Afrika nadat Algerye, Roeanda
en Boeroendi onafhankelijk zyn gewor
den. De zwarte vlekken op de kaart
worden dus steeds zeldzamer. Voortaan
zijn de republiek Roeanda en het ko
ninkrijk Boeroendi twee soevereine st-
|fn. Alleen een tolunie blyft tussen de
landen behouden.
Oeganda, het Britse protectoraat met
zelfbestuur wordt op 9 oktober eerstko
mend onafhankelijk. Kenya daarentegen
zal, behoudens mogelijke snelle beslui
ten, dit jaar niet meer onafhankelijk
worden. Er zijn namelijk ernstige me
ningsverschillen ontstaan tussen de Ka
di-partij (met federaliserende strekkink)
en de Ka du-parttij (centraliserende strek
king) die door Jomo Kcniatta wordt ge
leid.
beerde het vrije beroep van arts te „na
tionaliseren".
De artsen gingen akkoord met een sta
kingsactie, en kondigden krachtige dis
ciplinaire maatregelen aan tegen hem
in hun gelederen, die het voor vele
artsen verleidelijke aanbod zou accep
teren. Gedurende de staking is voor
spoedgevallen een noodregeling van
kracht.
Vier middelen in één tablet werken krachtiger
zonder de maag van streek te maken I
Tegen pijn en griep wordt meer en
meer een combinatie gebruikt van
geneesmiddelen, die eikaars wer
king ondersteunen. Eén bestanddeel
van Chefarine „4" zorgt ervoor dat
- niettegenstaande de krachtige
werking - ook een gevoelige maag
niet van streek raakt.
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
Glazen buisje 20 tabletten f 0.80
Handige stripverpakking 40 tabletten f 1.50
Voordelige flacon 100 tabletten f 3.60
De christen-democraten van bondskan
selier Adenauers CDU hebben by de al
gemene verkiezingen die zondag in de
deelstaat Noordrijn-Westfalen zijn ge
houden, hun absolute meerderheid ver
loren.
Volgens het officiële eindresultaat,
kreeg de CDU 46,6 pet. van het totaal
aantal uitgebrachte stemmen, een ver
lies van 4,1 pel. sinds de laatstgehouden
verkiezingen in 1958.
De grote overwinnaars zijn de socia
listen van de SPD. Ze kregen 43.3 pet.
van de stemmen, een stijging met 4,2
pet. sinds 1958.
Adenauers huidige coalitiegenoten, de
liberalen van de FDP, kregen 6,9 pet.
der uitgebrachte stemmen, een verlies
van 0,2 pet. vergeleken bij 1958.
Nu wil de winst van de socialisten
niet zeggen dat ze de regering van
Noordrijn-Westfalen gaan overnemen. Al
voor de verkiezingen heeft de FDP er
er op gewezen dat ze met de CDU een
coalitie vormt op nationaal niveau.
De zetelverdeling in Noordrijn-Westfa
len in welke deelstaat Bonn ligt
gaat er als volgt uitzien: christen-demo
craten 96 (tegen 104), sociaal-democraten
90 (81) en vrije democraten 14 (15).
De Amerikaanse onderminister van
buitenlandse zaken voor Afrikaanse aan
gelegenheden, Mennen Williams, heeft in
een verklaring aan het Amerikaanse Con
gres meegedeeld dat Rood-China al een
tijdlang probeert ontevreden groepen in
Afrikaanse landen van wapens te voor
zien. Volgens de onderminister werken
er ongeveer 2500 vertegenwoordigers uit
communistische landen in Afrika als di
plomaten, technici en handelsdeskundi
gen. De communistische activiteit is aan
zienlijk in Ghana, Guinea, Mali, Roeanda-
Oeroendi (thans twee onafhankelijke
landen), Kenya en Somaliland.
In tegenstelling tot de Chinezen, rich
ten de Russen zich meer tot de regeringen.
Op de binnenplaats van het Amster
damse stadhuis vond een koffiemaal
tijd in de openlucht plaats voor de
deelnemers aan de NAVO-taptoe in
het stadion. Onder de deelnemende
eters bevond zich ook een groepje
Turkse zwaardvechters, die ondanks
hun martiale uiterlijk heel vredig en
met smaak hun boterhammetjes aten,
om na afloop van de maaltijd met
smaak een Gouds pijpje te roken.
Vier grote aardverschuivingen hebben
30 procent van de gebouwen van de
Japanse stad Taramachi verwoest. Men
vreest dat ten minste 28 mensen om het
leven zijn gekomen. Daarenboven wor
den nog 17 mensen vermist.
De aardverschuivingen werden veroor
zaakt door zware regens die in de afge
lopen dagen zijn neergekomen in dit
gebied.
De stad ligt in het bergachtige gebied.
Een deel van de stad werd verwoest
door tonnenvrachten rotspuin, ontwor
telde bomen en modder.
In verscheidene districten in Japan
regent het nu reeds negen dagen achter
een hard. Het totaal aantal doden in
alle geteisterde districten wordt geschat
op 94
(Advertentie)
De voorzitter van de KAB, de heer J.
A. Middelhuis, meent dat de regering
de spanningen in de economie negeert,
door te blyven vasthouden aan een huur
verhoging in 1962. Dit, aldus de heer
Middelhuis, getuigt niet van een wijs
beleid, want huurverhoging en com
pensatie betekenen een nieuwe stimulans
voor onze economie, die zelfs al be
talen de werkgevers dat uit hun ruimte
over enige tyd weer moeilijkheden
kan opleveren. Dit regeringsbeleid,
meent hij, is bovendien niet bevorderlijk
voor de geest, die nodig zal zijn om de
eventuele moeilijkheden van straks het
hoofd te kunnen bieden. De heer Middel
huis zei dit op de in Utrecht gehouden
verbondsraadvergadering van de KAB.
Sprekende over het loonpolitieke sys
teem zei de KAB-voorzitter, dat het
rapport van de sociaal-economische raad
thans gereed is en over niet al te lange
tijd zal worden gepubliceerd. De KAB,
zo betoogde hij, behoort tot degenen die
de verantwoordelijkheid voor de loon
vorming verder naar het bedrijfsleven
willen brengen. Dat betekent dus minder
bemoeiing van de overheid met de details
van de loonvorming en een stap terug
voor het college van rijksbemiddelaars.
Op die wijze, aldus de heer Middelhuis,
kan de starheid, die de naoorlogse loon
politiek heeft gekenmerkt, worden door
broken. Gezamenlijk moet, volgens hem,
Het Binnenhof beleeft weer de
„zomer"-invasie van vakantie
gangers. Met busladingen tege
lijk worden ze aangevoerd,
meest dagjesmensen. Ze zoeken
zich een weg tussen de bumper
aan bumper staande auto's van
Kamerleden, die bij gebrek
aan ruimte elders het mooi
ste plekje van Den Haag voor
het grootste deel van de dag tot
een parkeerplaats devalueren en
trekken roezemoezerig in lang
gerekte groepen langs Ridder
zaal, Senaat en Tweede Kamer.
Meestal wipt men er maar heel
even aan. Parlementaire debatten,
die het biertje op de nog wachtende
pier van Scheveningen kunnen doen
vergeten, ^ijn nu eenmaal zeldzaam.
Dinsdag 10 juli, vandaag is er iets
uitzonderlijks:
Aan de linkerzijde in de banken
van de P. v. d. A.-fractie zit daar
dan iemand, in wie men dadelijk een
zoon vanja van het volk van In
donesië herkent. Het is de Javaan
Soemita. Een afgezant van Soekarno
die nu eens met eigen oren wil ho
ren wat het Nederlandse parlement
precies van het plan-Bunker denkt?
Neen, die afgezant gaat naar (zit in)
Washington en doet de telefoonlijn
tussen onze ambassade daar en bui
tenlandse zaken hier rood gloeiend
staan. De heer Soemita is een rijks
genoot, een Surinamer van Javaanse
afkomst. Hij is met nog vier andere
Surinaamse statenleden allen
fractieleiders naar Nederland go-
komen om in de Tweede Kamer het
debat bij te wonen en er zo hij wil
aan deel te nemen over de rijks
wet inzake de associatie van Suri
name bij de E. E. G-.
In onze parlementaire geschiedenis
is het de eerste keer, dat Suriname
op deze wijz.e bij het werk der Twee
de Kamer betrokken wordt-
De vijf Surinamers, waarvoor de
socialisten gastvrij twee Kamerban-
ken hebben vrijgemaakt, vormen te
zamen een bont gezelschap, een sym
bool van de verscheidenheid
van rassen, waaruit langzamerhand
een jonge natie groeien kan. Tot de
ze delegatie behoren behalve de
vriendelijk glimlachende heer Soe
mita. mr. Ooft, een creool, twee
Hindoestani de heren Poetoe en Lach-
mon en de heer Pengel, een zwaar
gebouwde neger, die wel „ongekroon
de koning" van Suriname wordt ge
noemd, zo groot is zijn politieke in
vloed daar. De heer Soemita spreekt
moeilijk Nederlands. Men weet nog
niet zeker, of hij aan het debat zal
deelnemen. De andere Surinamers
zullen dat ongetwijfeld wel doen.
Dit Kamerdebat echoot door in Su
riname en is dus ook van betekenis
voor de nogal in de knoop liggende
politieke verhoudingen daarginds.
De sfeer in de Tweede Kamer is
een andere dan die in de staten van
Suriname. Daar wil het nog al eens
Spaans gepeperd toe gaan. De gevol
machtigd minister van Suriname in
Nederland, mr. dr- Pos hij krijgt
een plaats aan de regerinstafel vlak
bij de Surinamers zal zijn mensen
echter wel van te voren gezegd heb
ben wat wel en niet kan in het Ne
derlands parlement.
Van muilkorven is evenwel geen
sprake. Daarvoor zou men ook niet
de kans krygen by een zelfbewus
te Surinamer als b. v. de heer Pen-
gel. Meer dan ooit zal hy, afstamme
ling van uit slavernij gevluchte bos
negers, zich dezer dagen zijn rech-
Nederlandse parlement voor te dra
gen".
De Surinaamse statenleden, die in de
Tweede Kamer over een rijkswet
meediscussieren, zijn onschendbaar.
Zij kunnen meer doen dan alleen
maar „voorlichting geven". Hebben
zij tegen bepaalde onderdelen van 'n
wet bezwaren, dan kunnen zij wijzi
gingen voorstellen. Als een Surinaam
se delegatie zich tegen een rijkswet
uitspreekt zendt de voorzitter der
Tweede Kamer het wetsontwerp, in
dien de Kamer het met minder dan
drie vijfden van de uitgebrachte
stemmen toch heeft goedgekeurd,
niet door aan de Eerste Kamer. Hij
stelt dan de minister-president van
een en ander op de hoogte. Eerst als
deze na hernieuwde overweging bin
nen het kabinet meedeelt, dat het
wetsvoorstel gehandhaafd blijft wordt
het ter verdere afdoening naar de
Eerste Kamer doorgezonden.
ren", zei de heer Pengel gering
schattend, toen hy in Nederland ar
riveerde. Had hij contact met hen?
„Verantwoordelijke politici gaan niet
met jan rap en hun maat aan ta
fel zitten", bromde de politieke lei
der der Surinaamse negers.
-
.m m
ik
ten bewust zyn nu het honderd jaar
geleden is, dat in dezelfde kamer,
waar hij gaat spreken, besloten werd
tot afschaffing van de slavernij in
Suriname.
De gevolmachtigd minister van Su
riname, mr. dr. Pos, heeft op het
Binnenhof reeds meermalen het
woord gevoerd. Zoals gezegd is het
evenwel de eerste keer, dat nu ook
Surinaamse statenleden deelnemen
aan een Tweede-Kamerdebat. Zij
doen dat op grond van het in decem
ber 1954 afgekondigde Statuut voor
het Koninkrijk, dat het uit 1620 da
terende, zuiver koloniale bewind in
de West vervangt door samenwerking
op basis van gelijkwaardigheid. De
vader van het desbetreffende artikel
in het statuut is dr. De Kort. De
K.V.P.-fractieleider was in juli 1949
de indiener van een motie, waarin
gevraagd werd tegemoet te komen
aan de wens van Suriname om bij ko
ninkrijksaangelegenheden te kunnen
meepraten. Tegen die motie stem
den destijds de Anti's en de heer
Welter, die als minister van koloniën
in 1941 tijdens een bezoek aan Su
riname als eerste Nederlandse be
windsman de wens te horen kreeg
dat „de koloniën door eigen afgevaar
digden in de toekomst gelegenheid
zullen vinden hare belangen in het
Uit het feit dat Sui'iname pas in
1941 met wensen op staatsrechtelijk
gebied is komen aandragen blijkt
wel, dat het actief politiek leven
daar evenals trouwens op de Ne
derlandse Antillen nog van jonge
datum is. Dit nationalisme in de kin
derschoenen weert zich echter al ge
ducht. Er wordt bij het minste of
geringste geklaagd over Nederlandse
bemoeizucht. Men wil eigen vertegen
woordigingen bij de V. N- en in
Washington, kortom Suriname zoekt
zich op allerlei manieren status te
geven. Dat bleek uit de nieuwe R.T.C.
die het vorig jaar op verzoek van Su
riname werd belegd, dat blijkt ook
uit het rumoer in Suriname over de
adviesaanvrage aan de Nieuw-Guine-
araad over de associatie van Surina
me bij de E.E-G.. In deze advies
aanvrage is mede de reden gelegen
van de komst van een Surinaamse
statendelegatie.
In bepaalde kringen in Suriname
stuurt men thans aan op volledige
onafhankelijkheid. Vurige ijveraars
voor dit onafhankelijkheidsstreven
vindt men onder de jonge Surinamers
die in Nederland studeren en in de
pseudo dolce vitasfeer van Amster
damse Leidsepleinkringen hun poli
tieke scholing ontvangen.
Wat denken de statenleden van dit
nationalisme? „Schreeuwende jonge-
Vanwaar die scherpe reactie? De
heer Pengel is ook een nationalist
Hij wil die band tussen Netderland
Suriname zo los mogelijk maken
maar (nog) niet verbreken. Suriname
zo weet hij, kan economisch voorlo
pig niet op eigen benen staan Fi
nanciële hulp uit Nederland is on
misbaar voor de verdere ontwikke
ling van het land. De heer Pengel
en andere verantwoordelijke Surina
mers weten bovendien, dat men in
Nederland langzamerhand wat geir-
riteerd raakt door het langtenige Su
rinaamse nationalisme. Wil Surina
me volledige onafhankelijkheid? Ak
koord. De Nederlandse regering zal
Suriname hierbij geen strobreed in
de weg leggen. Tenslotte kost Suri
name ons alleen maar geld. Wil men
goede betrekkingen? Ook akkoord,
maar dan moet men, zo zegt men in
Den Haag, £ich in Paramaribo ook
wat volwassener gedragen.
Het betrekken van Suriname bij de
E.E.G. biedt Suriname een goede
aanleiding zich nog eens op de ver
houding met Nederland te bezinnen.
Door de huidige band met ons land
kan Suriname mee profiteren van de
welvaart, die voor heel de wereld
voor sommigen verontrustend dui
delijk van de Europese samen
werking uitstraalt- De Surinaamse
Pengels zijn zich hiervan terdege be
wust. De Nederlandse regering ook.
Moet Suriname daarom verder maar
braaf in de pas lopen? Laat de zaak
nu maar aan ons over, zegt het be
drijfsleven in Nederland en de Wést.
Het bedrijfsleven heeft reeds een
eigen band gelegd tussen de drie
rijksdelen door de vorming van een
industriële adviesraad. Deze raad zal
nagaan op welke wijze de Neder
landse industrie door vestigingen
en anderszins aan de verdere ont
wikkeling van Suriname en de Antil
len kan bijdragen. Een mooi gebaar?
Zeker maar het eigenbelang is er
niet geheel vreemd aan. Doordat Su
riname bij de E.E.G. betrokken wordt
krijgt Nedei'land een bruggehoofd op
het Zuidamerikaanse continent waar
nog belangrijke nieuwe markten door
industriële conquistadores te verove
ren zijn.
Deze samenwerkingsstimulans van de
industrie kan geen kwaad. De econo
mische eenwording van Europa zou
immers niet zo ver gevorderd zijn
als het bedrijfsleven niet zelf krach
tig had aangepakt. Men kan gerust
stellen dat de industrie, na een wat
aarzelend begin, meermalen van gro
tere visie en meer durf heeft blijk
gegeven dan menig politiek architect
van het Verenigd-Europa.
met de werkgeversorganisaties een nieuw
systeem ogebouwd worden, waarin met
de nodige soepelheid loonbeleid kan
worden gevoerd. De overheid behoeft
niet geheel teruggedrongen te worden.
Naar de mening van de heer Middel
huis is er sprake van een duidelijke
verbetering van het klimaat voor de
bezitsvorming. Hij tekende hierbij aan
dat het niet alleen gaat om het kweken
van een zeker bezit bij hen die tot dus
verre bezitloos waren, maar om een
rechtvaardige vermogensverdeling en
om een aandeel in de investeringen. In
dit verband deelde de heer Middelhuis
mee, dat de drie vakcentralen zich thans
gezamenlijk beraden over de vraag welke
maatregelen dienen te worden getroffen
om dit probleem aan te pakken. Anders
staat het, volgens hem, met de verwer
kelijking van de medezeggenschap. De
werkgevers praktisch als ze zijn
gaan niet verder dan onvermijdelijk en
noodgedwongen is. De werknemer blijft
vaak afhankelijk van de inzichten van
de op hun beurt weer afhankelijke per-
soneelleiders en vaak worden de vak
bonden voor voldongen feiten geplaatst.
In dergelijke gevallen, zo meent de
heer Middelhuis, zou de aanwezigheid
van arbeiderscommissarissen toch wel
van betekenis kunnen zijn. De heer Mid
delhuis meent, dat de tijd is aangebroken
om ook dit probleem samen met de
andere vakcentralen tot een oplossing te
brengen.
Over gebrek aan belangstelling heeft
de vakbeweging niet te klagen, aldus de
heer Middelhuis, maar de werknemers
zelf, zo zei hij, laten haar voor meer
dan de helft in de steek.
Ook de politieke scholing betrok de
heer Middelhuis in zijn beschouwing.
Hij vroeg zich af, of de vakbeweging
misschien ook in dit opzicht haar koers
moet wijzigen. Hij meent, dat de vak
beweging meer werk zal moeten maken
van politieke en staatkundige scholing
en vorming van de werknemers.
Meer werknemers zullen lid moeten
worden van de politieke partij om via
afdelings- en kringbesturen en door mid
del van kandidaatstelling en groslijst-
stemming sterkere invloed uit te oefenen
op de samenstelling van de volksverte
genwoordiging.
In het land is men. aldus de heer
Middelhuis, bepaald geschrokken van een
uitlating van de voorzitter van het NVV,
die betoogd heeft dat een negenurige
werkdag te lang is en binnen afzienbare
tijd tot acht en een half uur moet wor
den teruggebracht.
De heer Middelhuis zei het in dit op
zicht eerder met de NVV-voorzitter eens
te zijn dan met zyn critici, al beseft
ook de KAB dat realisering van een
verdere verkorting van de werkweek
niet van vandaag op morgen kan worden
bereikt.
Over de plannen voor een nieuwe
structuur van de KAB zei de heer Mid
delhuis nog dat men het gesprek met
de andere katholieke sociale organisaties
zo spoedig mogelijk zal voortzetten. Hij
hoopt dat dit tot grotere eenheid zal
kunnen leiden.
De in Lunteren gehouden derde we
reld-plattelandsjongeren-conferentie, bij
gewoond door 120 landbouwjongeren
heeft tien rapporten opgesteld over de
landbouwproblematiek in de wereld.
In de Westeuropese landen en in Noord-
Amerika, aldus één der conclusies, zul
len in de nabije toekomst 8 miljoen boe
ren uit de landbouw moeten afvloeien
om het mogelijk te maken dat de land
bouw in een vrije mededinging zich kan
handhaven. Voor alle continenten geldt
dat er niet voldoende aandacht wordt
geschonken aan het elementair en het
landbouwonderwijs. Toekomstige boeren
moeten op dit terrein op gemakkelijke
voorwaarden faciliteiten verkrijgen.
De politie van Tecklenburg in Duits
land stelt een onderzoek in naar de dood
van de 37-jarige hertogin Helena von
Mecklenburg, die zondag bij een ongeluk
met een particulier vliegtuig om het le
ven is gekomen. De hertogin vloog in
een tweemotorig vliegtuig van het Noord-
zee-eilandje Sylt naar Düsseldorf.
De 35-jarige piloot van het vliegtuig
kwam eveneens om het leven. De echt
genoot van de hertogin, de Egyptische
juwelier Hassan Said Kamil uit Zürich,
verklaarde dat zijn vrouw een kistje
diamanten en andere edelstenen ter
waarde van ruim 100.000 dollar bij zich
had toen het ongeluk gebeurde.
De politie heeft geweigerd mee te de
len of bij het uitgebrande wrak diaman
ten werden gevonden.
