Leo Knops zorgt voor
nieuwe overwinning in
Aix en Henk Nijdam zit
weer in de gele trui
Emiel Daems verovert ook
boeket bloemen 16e rit
MIJN MENING
:j,
Basje Maliepaard eindigt als derde
in kalme rit naar Aix-en-Provence
En weer.....de ploegenprijs
Wie is er aan de beurt
J~oto 11
Ab Geldermans: een boete
en30 seconden straf
Spurt
Pog
yng I
ourpn^Svraacj,
PORTRET
Concurrenten
verliezen
Voorsprong
Pech
NAAM
IDEE
MENING
ETAPPES
OORZAAK
HULP
door RIK VAN STEENBERGEN
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 10 JULI 1962
Wanneer Henk Nijdam werkelijk aan het achtervolgen slaat kan geen
sterveling zijn wiel houden. Dat was ook weer zo in de rit naar Aix, waarin
de man uit Eelderwolde opnieuw de gele trui machtig werd.
(Van onze speciale verslaggever).
AIX-EN-PROVENCE, maandagavond.
De reeks van zegepralen, door de Neder
landse ploeg behaald in de Ronde van de
Toekomst, wordt nog steeds langer. Het
grote machtsvertoon, waarmee de oranje-
formatie de karavaan regeert, werd maan
dag in Aix-en-Provence gehonoreerd met de
vijfde etappe-overwinning in successie, de
zesde in totaal. Het dagploegenklassement leverde men zou
haast zeggen traditiegetrouw eveneens een Nederlandse vic
torie op, waardoor de eindzege reeds hijna een feit is geworden,
ofschoon de ronde nog bijna een week duurt.
De gele trui kreeg wel een andere eigenaar, maar bleef in
Nederlandse handen, want degene die Jan Hugens onttroonde,
was Henk Nijdam, die het tricot reeds eerder droeg. Bovendien
rukte Jan Janssen op naar de tweede plaats, zodat de kreet
„Oranje Boven" hier meer dan ooit opgeld doet.
De overwinning van de 25-jarige Limburger Leo Knops kwam op
bijzonder fraaie wijze tot stand. Knops was met Jan Janssen in
een kopgroep beland, welke door het initiatief van de Italiaan Mario
Maino na 80 km was ontstaan. Maino ging op avontuur uit, toen
juist een gevaarlijke vlucht van 21 renners door leider Jan Hugens
in eigen persoon in de kiem was gesmoord. Aanvankelijk kreeg de
Italiaan alleen de Marokaan Mohamed El Gourch mee, maar korte
tijd later volgden er meer. De strijdlustige Zweed Petterson bijvoor
beeld, alsmede de Fransen Cauvet en Carton, de Luxemburger Hent-
ges, de Belgen Vastiau en Monty, de actieve Ier Peter Crinnion, de
Italianen Bongioni en Zanin, alsmede onze landgenoten Knops en
Janssen. Al met al bleken zich in de voorste groep drie leden van de
internationale ploeg te bevinden en eenzelfde aantal Italianen. Met
het oog op 't ploegenklassement was het dus van belang dat er een
derde Nederlander bij zou komen.
finish gelegen Cote du Tholonet. meetel
lend voor het bergklassement, had geen
enkele nadelige invloed op zijn triomf
tocht Alleen arriveerde Knops in het
sportpark te Aix-en-Provence met bijna
een minuut voorsprong op zijn achter
volgers.
De spurt om de tweede plaats werd al
evenzeer beheerst door de Nederlanders.
Nijdam zou de dertig seconden bonifi
catie moeten krijgen omdat hij deze als
nieuwe leider in het algemeen klasse
ment beter kon gebruiken dan Janssen-
Deze laatste kwam juist voorbij de eind
streep nog vrij pijnlijk ten val, na in
aanraking te zijn gekomen met de Belg
Monty, maar de twee oranjemannen wa
ren toen al in hun opzet geslaagd. En
dat was het voornaamste. Hoe fel de
strijd de laatste zestig kilometer was ge
weest, blijkt uit het feit, dat een uit het
peloton ontsnapt groepje met o.a. de
Belg Vyncke en onze landgenoot Miel
Verstraete, pas bijna zes minuten later
arriveerde.
Hugens die het tenslotte toch nog ge
lukt was de hoofdmacht achter zich te
laten, verloor acht minuten en het pelo
ton nog anderhalve minuut meer.
De lange rit en de drukkende warmte
hadden hun tol geëist. Het ontzag voor
de Nederlandse prestatie blijft dagelijks
stijgen. Buitenlandse journalisten infor
meren nu reeds voorzichtig, welke Ne
derlander er dinsdag gaat winnen....
Deze taak nam de sterke Henk Nijdam
op zijn schouders. Met enkele felle ruk
ken liet hij het peloton meters achter
zich. De Spanjaard Gomez del Moral en
de Belg Camille Vyncke zagen het ge
vaar bijtijds, doch het baatte hen niet.
Zelfs het wiel van de Nederlander kon
den zij niet pakken, want op zulke mo
menten is Nijdam nu eenmaal niet te
stuiten. Daarmee waren echter voor de
noorderling alle problemen nog niet opge
lost. Er moest een verschil van bijna an
derhalve minuut overbrugd worden, een
allesbehalve gemakkelijke taak voor een
enkeling. Het bleek voor Nijdam geen
bezwaar. Amper 15 km duurde de jacht,
toen streek de nog opmerkelijk fitte Nij
dam op de vluchters neer- Op dat mo
ment de renners waren inmiddels al
100 km van de startplaats Montpellier
verwijderd begon het allemaal pas
goed. Het toch al hoge tempo steeg nog
meer, hetgeen enkele renners te veel
werd. De Fransman Paillier gaf de voor
keur aan de rust van de bezemwagen en
de Portugees Castro volgde niet veel la
ter zijn voorbeeld-
Jan Hugens voelde zich in het peloton,
dat steeds verder achter raakte, alles
behalve happy. Hij gaf het sein tot een
tegenoffensief, kreeg wel veertien cou
reurs mee, maar kwam niet ver. Na 125
km moest hij opnieuw genoegen nemen
met het gezelschap van het peloton,
waarvan de achterstand inmiddels was
gegroeid tot meer dan drie minuten.
Tien kilometer verder waren daar nog
eens 21/2 minuut bijgekomen. Hugens
gaf zich gewonnen. Zelfs toen zeventien
renners op hun beurt het peloton achter
zich lieten, reageerde hij niet. Het zou
hem tenslotte op een verlies van welge
teld acht minuten komen te staan.
Met Janssen voorin was de kans op de
zesde Nederlandse ritzege zeer groot.
Aangezien echter de teamgeest in de
Nederlandse ploeg prima is, werd over
eengekomen, dat ditmaal niet Janssen
(reeds winnaar van drie etappen), maar
Leo Knops de kans zou krijgen. Dit zou
tevens tot gevolg hebben, dat Henk Nij
dam in plaats van Jan Janssen de gele
trui zou veroveren, want de situatie was
voor Nederland zo gunstig, dat men ook
op dat punt een keuze kon maken. Goed,
Leo Knops moest dus gelanceerd wor
den. Er werd een plannetje bedacht, dat
goed in elkaar zat en bovendien voor
treffelijk werd uitgevoerd. Ondanks de
talrijke concurrenten slaagden Nijdam
en Janssen erin, de zaak volledig af te
sluiten, toen Knops demarreerde. En
daar ging Leo.... voordat de anderen
aan een reactie toekwamen, was hij al
uit het gezicht verdwenen en daarna
kostte het hem weinig moeite zijn voor
sprong te behouden. De op 3 km van de
Ja, u kunt vandaag weer ver
der gaan met uw prijsvraag.
Hebt u de achternamen van de
vorige negen renners reeds ge
vonden? Bent u er al achter
hoe de berg heet, die zaterdag
in ditzelfde hoekje werd afge
drukt? Als u de berg nog niet
hebt gevonden, moet u niet
wanhopen. In de loop van deze
week moeten de tourrenners er
over en dan zult u de naam
wellicht tegenkomen.
Goed, vandaag dus weer een
rennersfoto. De hiernaast af
gebeelde man is een Italiaan,
die twee jaar geleden min of
meer verrassend de Tour de
France won. Hij had nu ook
goede zegekansen, maar na de
tijdrit naar de Superbagnères
at de coureur, naar men zegt,
bedorven vis. Het was voor
hem een reden om zaterdag
uit de Tour te verdwijnen. Het
kan nu voor haast niemand nog
een probleem zijn de naam
de renner te achterhalen. 1
is deze Italiaan?
(Van een speciale verslaggever)
AIX-EN-PROVENCE, maandagavond
Belangrijk was maandag voor Neder
land, dat een groot deel van de con
currenten en van hen speciaal degenen,
die als goede ploegen te boek staan, aan
zienlijke verliezen leden. De Span
jaard Antonio Gomez del Moral, tweede
in het algemeen klassement met een ach
terstand van 1 min. 14 sec. op Jan Hu
gens, viel terug naar de elfde plaats en
zal nu voor een sprong naar de eerste
plaats meer dan acht minuten goed moe
ten maken.
Hetzelfde geldt voor de Zwitserse
Lichtensteiner Adolf Heeb, die van 3
min. 30 sec. op 8 min. 36 sec. werd gezet.
Voor de Italiaan Partesotti kwamen er
eveneens vijf minuten bij en voor de
Zwitser Jaisli zelfs zeven. De Belg
Bracke kwam met een verlies van 7l-fc
minuut al evenmin zonder kleerscheuren
uit de strijd
Van degenen, die wel in de running
bleven, dient in de eerste plaats de Frans
man Carton te worden genoemd. Hij
steeg van de achtste naar de derde plaats
in het algemeen klassement en bracht
zijn achterstand op de leider terug van
vijf minuten zeventien seconden tot 2
min. 58 sec. Carton is momenteel i:
feite de enige directe belager van de
Nederlanders. Pas op de vijfde plaats
volgt de tweede buitenlander, de Itali
aan Mario Maino, maar .die moet. reeds
bijna zes minuten goed maken om een
geslaagde greep naar de macht te kun
nen doen.
Dick Enthoven heeft het in de 16e Enthoven over alle moeilijkheden van
rit geprobeerd. Maar het lukte del het metier weer heengeholpen. Wie
Amsterdammer niet om weg te weet lukt het hem vandaag niet.
komen. Een stevige maaltijd heeft I (Foto Dagblad De Stem)
(Van onze speciale verslaggever).
AIX-EN-PROVENCE, maandagavond.
Soms is een wielerwedstrijd net een loterij.
Neem nu bijvoorbeeld de etappe van Montpel
lier door de hete Provence naar Aix-en-Pro
vence. Waarom moest nu juist Emiel Daems,
een renner van grote faam, vandaag de hoofd
prijs trekken, terwijl voor hem vele kleintjes
geprobeerd hadden ook een graantje mee te
pikken uit de welgevulde geldbuidel van
„oom" Jacques Goddet.
Waarom werd in het begin van de rit tot
tweemaal toe een ontsnappingspoging van
Diek Enthoven, die in de klassering een be
scheiden plaatsje inneemt, gesmoord en liet
men tenslotte de befaamde Belg samen met de Italiaan Bailetti een
voorsprong van vele minuten nemen
Men spreekt in de wielerwereld van de „goedie ontsnapping", de
vlucht op het juiste moment. Welk moment dat is, wordt echter
alleen bepaald door de grillen van de grote mannen en vandaag
troffen Daems en Bailetti het, dat zij juist toesloegen op het ogenblik
waarop de azen het sein tot de algemene rust hadden gegeven.
Daardoor kon Daems, die even voor
het plaatsje Calas (152 km) zijn Ita
liaanse strijdmakker loste, met een voor
sprong van ruim zeven minuten op de
groten in Aix aankomen. De Belg kreeg
natuurlijk ook de minuut bonificatie en
steeg in de algemene klassering van de
26ste naar de zeventiende plaats, die hij
bezet met een achterstand van 14 min.
49 seconden op de drager van de gele
trui.
Voor Ab Geldermans was er zelfs geen
klein prijsje in deze loterij weggelegd.
Integendeel. De Beverwijker had bij de
ravitaillering zijn etenszakje gemist en
kreeg dat een tijdje later van Geminiani
vanuit de ploegleiderswagen. Dit is een
overtreding, maar zij werd door de in
ternationale commissarissen toch wel
erg zwaar gestraft met een geldboete
van 25 nieuwe frank en een tijdstraf van
dertig seconden, waardoor Geldermans
na deze etappe, waarin hij evenals An-
quetil in het grote peloton eindigde, van
de derde naar de vierde plaats verhuis
de. Hij staat nu achter Anquetil met een
achterstand van 1 min. 35 seconden op
de drager van de gele trui en boze ton
gen beweren, dat de Fransen nu einde
lijk hun zin hebben.
De ontsnapping van Daems en Bailetti
was na 125 km temidden van de steen
woestijnen van de Provence, waarin
zelfs het onkruid een schamel bestaan
heeft, begonnen. Aanvankelijk leek het
dat ook deze poging evenals de vele
voorgaande op niets zou uitlopen, want
de ijverige Rudi Altig organiseerde een
jachtgroepje samen met Hoevenaers,
waardoor de voorsprong van de 2 kop
lopers maar heel langzaam steeg. Zij
moesten vechten voor seconden en had
den na 140 km pas een winst van iets
meer dan twee minuten kunnen boeken.
Toen staakten Altig en Hoevenaers de
jacht en binnen tien kilometer zagen
Daems en Bailetti hun voorsprong met
ruim vijf minuten groeien.
De hoofdmacht, die ondanks de hitte
van deze dag tevoren bijzonder actief
was, (in het eerste halve uur had men
door een ontsnapping van Darrigade en
diens ploeggenoot Ignolin niet minder
dan 24 kilometer afgelegd), had er ge
noeg van en liet Daems en Bailetti lopen.
Zelfs toen de Belg in een kleine klim
Bailetti van zich afschudde en in zijn
eentje de tocht voortzette, groeide het
verschil meer en meer.
In Gardanne, nog geen twintig kilome
ter voor de finish, kwam er een opleving
in de strijd. Daems had al een voor
sprong van 1 minuut 40 seconden op
Bailetti, terwijl het peloton acht minuten
achter was geraakt. Toen vonden Bas
Maliepaard, Baffi, Gentina, Sartore, De
Boever, Mattio en Le Lan het Welletjes.
Zij verlieten de hoofdmacht en gingen op
jacht naar de vluchters. Maar de voor
sprong van dit tweetal was te groot. Op
de sintelbaan van het stedelijk stadion
in Aix was Daems al bijna acht minuten
binnen, toen Bas Maliepaard, fel sprin
tend. een bijzonder fraaie derde plaats
veroverde voor de gerenommeerde Ita-
EMIEL DAEMS
nieuwe triomf
liaan Baffi, die in het verleden heel wat
etappe-zeges in de spurt heeft bewerk
stelligd. De sprint van het peloton, dat
tenslotte nog 1 min. 22 seconden op de
groep Maliepaard had verloren, was na
tuurlijk voor Rudi Altig, die er alleen
maar op uit is zijn positie in het pun
tenklassement vóór de Alpen zo sterk
mogelijk te maken.
Nadat de brutale vlucht vanaf de start
van Darrigade en Ignolin ongedaan was
gemaakt, bleef het roerig in de hoofd
macht, waardoor het tempo voor een rit
door de Provence tot ongekende hoogte
steeg. Vooral in de eerste tachtig kilo
meter volgden de ontsnappingspogingen
elkaar in snel tempo op en meermalen
moesten de chauffeurs van de volgwa-
gens het gaspedaal diep intrappen om
niet achter te raken.
Tot de liefhebbers van de vrije ruim
te behoorde Dick Enthoven, die een druk
ke dag kreeg. Want na zijn vergeefse po
gingen om te ontsnappen kreeg de klei
ne man uit de grote IJ-polder zelf een
lekke band
Met behulp van een paar ploeggenoten
en nog enkele andere pechvogels kwam
Enthoven na een lange rit weer bij, juist
op het moment, dat Francois Mahé, zijn
kopman, een lekke band kreeg. En weer
begon voor Enthoven het harde werk.
Hij moest op Mahé wachten, maar kwam
tenslotte toch weer bij en eindigde in het
grote peloton evenals de andere Neder
landers. Minder voorspoedig verging het
zijn ploeggenoot Jean-Claude Lefebvre,
een van de waterdragers vam de forma
tie van Mahé- Hij was een van de velen,
die er op uit werden gestuurd om drin
ken te halen. In een dorpje stapte Le
febvre af bij een pomp. vulde een paar
flessen met water en dronk zelf gulzig
van het koele vocht. Maar toen hij zijn
kostbare lading aan de baas had afgele
verd, kreeg Lefebvre een inzinking, die
hem ver achter de hoofdmacht bracht.
Eenzaam streed de Fransman tegen
de hitte en de zon. Nog een paar maal
stapte hij af om ergens het hoofd onder
een straal water te houden. Het was te
vergeefs. Met een achterstand van meer
dan 22 minuten kwam Lefebvre als laat
ste in Aix aan en werd uit de strijd ge
nomen omdat hij de limiet ver had over
schreden.
Voor uitslagen en klassemen
ten: zie elders in dit nummer.
„Jazeker", zei Paul. „Als ik Tommie
Simpson, Ab Geldermans, Gilbert De
smet, Luis Otano en Jef Plankaert voor
de Kleine Tour kryg winnen wy".
Het is de Peugeots in deze Ronde
van Frankrijk nog niet voor de wind
gegaan. Zij hebben nog geen presta
ties geleverd waarover naar huis te
schrijven zou zijn. Zij hebben prak
tisch geen cent verdiend. Even zag
het er in de etappe naar Aix-en-Pro
vence naar uit, dat er toch wat geld
in het bakje van de Peugeots zou
komen. Op een gegeven moment im
mers (Emiel Daems en Antonio Bai
letti waren toen reeds onbereikbaar)
demarreerde Fernand Picot.
..Wat ga jij doen", riep een jour
nalist tegen Fernand.
„Ik ben het slagveld opgestuurd",
antwoordde Picot.
„Welke dwaas heeft je dat bevel
gegeven?", vervolgde de journalist.
„Phillipot", luidde de repliek.
De kranteman ging eens kijken
naar Phillipot. Hij keerde lachend te
rug. Hij had een ontdekking gedaan.
De voornaam van Phillipot boezem
de hem ontzag in. Zij luidde... Napo
leon.
LEO KNOPS
het was zijn beurt
De beurt is dus nu aan Leo
Knops, triomfator in Aix-en-Pro
vence. Deze Zuidlimburger begon
in 1955, samen met zijn broer
Huub te fietsen. Na drie seizoe
nen had Huub genoeg van de
dwangarbeid op de weg, maar
Leo fietste liever, dan in de sla
gerij van zijn vader te moeten
werken. Leo deed het in zijn eer
ste seizoenen zeer bescheiden. En
kele overwinningen in nieuwe
lingenwedstrijden gaven hem een
beetje regionale bekendheid. Ook
in zijn eerste amateur jaren
bracht Knops er niet zo heel veel
van terecht. Vanaf 1960 gingen
zijn prestaties echter in stijgende
lijn. In dat jaar veroverde Leo
een etappe in Olympia's Tour, hij
reed een uitstekende Ronde van
Joego-Slavië en fietste op de va
derlandse wegen een dikke der
tig prijzen bij elkaar. Identiek
was zijn seizoen 1961. Ook riü was
een etagpezege in Olympia's Tour
zijn beste resultaat én ook nu
ging het prima in de Ronde van
Joego-Slavië.
Dit seizoen trok Knops met
Klaas Buchly naar Spanje. Hij
deed het bevredigend en kon vier
maal beslag leggen op een goede
prijs. Daar bleef het echter bij.
Zijn plaats in de Tour de l'Avenir
verdiende de Limburger in de
Ronde van België. Hij legde be
slag op de tweede plaats in het
eindklassement. Jef Janssen mag
in de komende ritten nog meer
van Leo verwachten. Hij is im
mers een van de weinig klimmers
in de ploeg.
„Zou je nu ooit kans zien om met een
internationale ploeg iets te presteren"?,
werd aan Paul le Drogo, de leider van
de internationale ploeg in de Toekomst
ronde, gevraagd.
Rudi Altig wierp in Aix-en-Pro-
vence, nadat hy weer eens de snelste
was geweest van het peloton, een blik
op de Pyreneeën. „Die dingen z(jn ge
lukkig achter de rug", zei hy tegen
ploegleider Kaiael Geminiani. „Het
is allemaal nog niet tegengevallen",
grinnikte „Gem".
Waarop de Duitser antwoordde: „Ik
geloof dat de Alpen minder mooi zyn".
De renners van de Grote Tour fiet
sen vandaag van Aix-en-Provence
naar Antibeg. De afstand bedraagt 201
kilometer. De enige moeilijkheid is
de" Cóte Draguignan, een heuvel van
de vierde, categorie. De renners van
de Kleine Tour gaan hun grote broers
op hetzelfde parkoers vooraf.
Henri An glade staat gunstig in het
algemeen klassement. Opmerkelijk is
het voor deze Fransman, dat hij zeer
gemakkelijk heeft geklommen. Zo kwam
hij op de Col d'Aspet gelijk met de
grote bazen boven.
„Hoe komt het toch, ,dat je zo uit
stekend klimt?" vroeg een redacteur
van L'Equipe, het organiserende blad.
,.Ik heb vanmorgen een gesprek ge
had met een magnetiseur", zei Henri.
„Hij ging naar de top van de Aspet
Zdasdislaw Burak is een van de
Hy is nog een van de weinige cou-
Poolse renners in de Tour de l'Avenir.
reurs, die het genoegen mogen smaken
hun land te vertegenwoordigen. De
rest is immers geruisloos uit de kara
vaan van het kleine circus verdwe
nen. Toch liet de Poolse wielerbond
niets aan het toeval over. De masseur
van het team waseen dokter.
„Een interessantere Tour
als deze kan ik mij niet voor-
stellen. Wanneer er ooit een
Belg een kans heeft gehad de
ronde te winnen dan is het
ditmaal Jef Plankaert. Eén
ding moet er dan echter ge
beuren en naar mijn gevoel
zal dat ook gebeuren. Jef
Plankaert, die uitstekend
klimt, moet in een van de
Alpenetappes een aanval lan- I
ceren. Hij moet trachten twee
a drie minuten voorsprong te
krijgen op Jacques Anquetil.
Lukt hem dat, dan zal hij
ook na de tijdrit van vrijdag aan de kop van de algemene rang
schikking kunnen blijven. In die tijdrit wordt Plankaert immers
met drie minuten door Anquetil verslagen. Indien Jef Plankaert
er niet in slaagt meer voorsprong te verwerken in de Alpen dan
heeft hij de Tour verloren. Hij heeft een schitterende kans, die
ik echter nog lang niet verwezenlijkt zie. Naar mijn smaak is
deze Tour voor Anquetil. Wat voor Plankaert geldt, zou ook
voor Geldermans kunnen gelden. Ab is echter een ploeggenoot
van Anquetil. Uw landgenoot komt derhalve in het slothoofdstuk
niet meer voor. Tenslotte.... ik wil graag iets zeggen over de
Kleine Tour. Nederland heeft nog nooit een team naar een in
ternationale rittenkoers gestuurd, dat het zo goed deed. Mijn
gelukwensen. Er wordt nu wel gezegd, dat de mannen in de Al
pen alles weer zullen verliezenzij hebben echter al zo veel
gewonnen, dat zij niet meer kunnen verliezen. U weet het mis
schien, ik ben naast wielrenner ook zakenman".
