zotheid
TROEVEN
in
GROEVEN
JE HEBT ZE!:
Minter en Hinter en de verdwijn-kast
Jhr. Roëll
van het
gispt leuzen
actie-comité"
De beursbengels:
Perquin maakt fouten!
Alg. vergadering AVRO
Luister naar
Terugblik
Carmen"
onder
Beecham
Stem-feuilleton
rr
Televisieprogramma
Radioprogrammas
Iwan Iwanowitsch
Met Mulligan on tour
door rijk van cooljazz
Commerciële t.v.
JE ZIET ZE WEER
STEEDS MEER!!
Charlie Parker bopt
Schobben-langspeler
Frank bezingt Tina
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 9 JULI 1962
(Van onze radio- en t.v.-redacteur)
Zaterdagmiddag hield de AVRO
in „Esplanade" te Utrecht de
algemene vergadering, waarin de
voorzitter jhr. Roëll in zijn ope
ningsrede allereerst de overleden
directeur, de heer D. Repko her
dacht. Het bestuur prees zich ge
lukkig de heer H. de Wolf, tot
dan toe hoofd van het radiobe-
drijf, bereid te hebben gevonden
de waarneming van de vele func
ties, die de heer Repko had ver
vuld, op zich te nemen.
Cpreker releveerde de opmerkelijke le-
denwinst die de AVRO in 1961 mocht
boeken. Deze bedroeg netto niet min
der dan 52.992 leden, zodat het leden
tal steeg tot 458,986. De heer Roëll
gewaagde van de recente verkiezingen
ter voorziening in de vacature der ge
westelijke besturen. Daarbij heeft het
..actiecomité van AVRO-vrienden" ge
bruik gemaakt van schijnschone leuzen
die misleidend en gespeend van enige
reële inhoud bleken te zijn. De terug
keer welke door het comité werd ge-
eist naar de „fiere AVRO van vroeger"
is in de huidige situatie onmogelijk en
ongewenst. De AVRO werkt samen met
de andere' omroepen in de NRU eni
NTS. Het lidmaatschap van beide or
ganen is voorwaarde voor het bezit van
een zendtijdmachtiging. Overigens zou
zonder samenwerking tussen de onder
scheidene omroepen een ongebreidelde
concurrentie ontbranden op het gebied
van de honorering enz. Deze samen
werking laat de autonomie der omroe
pen in hun programma's onaangetast.
Een scène uit Rapsodie der zotheid,
een AVRO-tv-programma rond de
Wama's onder regie van Jef de
Groot, dat zaterdag op het beeld
scherm kwam. We zien hier v.l.n.r.
Dick Wama, René van Vooren en
Wim Wama met drie lieve meisjes
van de Spotlights.
vensprong, vakantiewedstr. 15,40 Gram. 16.00
Bijbellez. 16,30 Zangrec. 17,00 V.d. kleuters
17,15 V.d. jeugd 17,30 Jazzmuz. 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Regeringsuitz.: Culturele uitwis
seling Nederland-Suriname door M.D. Thijs
18.00 Kerkorgelconc. 18.30 Met band en
plaat voor u paraat (gr.) 19,00 Nws. en weer-
ber. 19,10 Hammondorgelspel (gr.) 19,30 Ra
diokrant 19,50 Lichte muz. 20,10 Een moeder
gezocht, hoorspel 21,10 Meisjeskoor en instr.
kwintet 21,35 Klass. kamermuz. 22.00 Pari.
comm. 22,15 Metropole-ork. en sol., amus.
muz. 22.30 Nws. en SOS-ber. 22.40 Avond-
overd. 22.55 Boekbespr. 23,05 Lichte gram.
23,55-24,00 Nws.
DINSDAG 10 JULI
KRO: 7.00 Nws. 7,15 Klass. kamermuz. (gr.)
7.45 Morgengeb. en overw. 8,00 Nws. 8,15
Pluk de dag (gr.) 8,50 V.d. vrouw 9,40 Zang
rec. (gr.) 10.00 V.d. kleuters 10,15 Lichtba
ken, lez. 10.25 Klass. orkestmuz. (gr.) 11.00
V.d. vrouw 11,30 Lichte gram. 11,50 Volaan....
vooruit, praatje.
Brussel Vlaams
MAANDAG 9 JULI
324 m: 12.00 Nws. 12,03 Lichte gram. 12.30
Weerber. 12,35 Landb.kron. 12,42 Amus.muz.
(gr.) 12,50 Beursber. 13,00 Nws. 13,15 Klass.
kamermuz. (gr.) 14.00 Lichte gram. 15,00
Kamermuz. voor blaasinstr. 16,00 Beursber.
16.06 V.d. zieken 17,00 Nws. 17,15 Lichte muz.
17.55 Hobo en piano, klass. en moderne muz.
18.20 V.d. sold. 18,45 Comm. Ronde van
Frankrijk 19,00 Nws. 19.40 Operamuz. 20.00
Kamermuz. (moderne muz.) 20,50 De zeven
kunsten 21,05 Zangrec. 21.30 Lichte muz.
22,00 Nws. 22.15 Amus.ork. en licht ens.
22.35 Populaire volksmuz. 22,55 Nws. 23,00-
23,15 V.d. zeelieden.
Brussel Frans
MAANDAG 9 JULI
484 m: 13,00 Nws. 13,15 Lichte gram. 14.03
Pianistenconcours te Moskou 15,08 Lichte
gram. 16.08 Operetteselecties (gr.) 17,00 Nws.
17,15 Belg. muz. 18,45 Gram. 19.00 Gram.
19.30 Nws. 20,00 Hoorspel 22,00 Wereldnws.
22,15 Jazzmuz. 22,55 Nws.
MAANDAG 9 JULI
NTS: 20,00 Journ. en weeroverz. KRO:
20,20 Woord en beeld 20,30 Liselotte, operette
(in samenwerking met de Duitse en Oos
tenrijkse televisie) 23,00 Epiloog.
FRANS BELGIë: 19,30 V.d. jeugd 20.00
Nws. 20.30 Eurovisie: Filmverslag Ronde van
Frankrijk 20,40 Sportprogr. 21,00 Les enfants
du Paradis, film 22,30 Nws.
VLAAMS BELGIë: 19,00 Progr. v.d. jon
geren 19,30 Tekenfilm 19,45 Zoeklicht op de
culturele act. 20,00 Nws. 20,25 Het manne
ke 20,30 Eurovisie: Filmverslag Ronde van
Frankrijk 20,40 De man die men niet meer
verwachtte (Come next spring), speelfilm
22,05 Nws.
Hilversum I 402 m.
VARA: 12.00 Instr. kwintet, lichte muz.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12,33 V.h. plat
teland 12.38 Hammondorgelspel 13.00 Nws.
13,15 V.d. middenst. 13.20 Pianotrio, amus.
muz. 13.45 De gebroken zuilen van Her
cules. lez. over Spanje en Portugal (II) 14.00
Oude kamermuz. 14,30 Molen De Vriend
schap, hoorspel rep. 15.20 Licht ens. 16.00
Oude liedjes 16.15 Weerklank, muziekrevue
17.00 Tango-rumba-ork. en zangsol. 17,30
Operettemuz. (gr.) 17,50 Act. 18.00 Nws.
en comm. 18,20 Licht ens. 18.40 Instr. trio
en zangsol., jazzmuz. 19.00 Pari. overz. 19,15
Regeringsuitz.: Bescherming Bevolking vraagt
uw aandacht 19.30 Licht ork. 20,00 Nws. 20,05
Holland Festival 1962: Residentie-ork. en sol.
klass. en moderne muz. 21.30 Op de praat
stoel, licht progr. 21,50 Licht ork. 22.20 Act.
22,30 Nws. 22,40 Tachtig jaer geleden werd
Willem Elsschot geboren, klankb. 23.10
Woorden met stilte er om heen, poëzie-progr.
23,30 Vioolrec. (gr.): klass. muz. 23,55-24,00
Nieuws.
DINSDAG 10 JULI
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20 Lichte
gram. VPRO: 7,50 Dagopening AVRO:
8.00 Nws. 8.15 Lichte gram. 9,00 Ochtend-
gym. v.d. vrouw 9,10 De groenteman 9,15
Oude muziek (gr.) 9.35 Waterst. 9,40 Mor
genwijd. 9,55 Boekbespr. 10,00 Arbeidsvi
taminen (gr.) 10.50 V.d. kleuters 11,00 V.d.
zieken.
Hilversum II 298 m.
MAANDAG 9 JULI
NCRV: 12,25 Voor boer en tuinder 12,30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte muz.
12.53 Gram. of act. 13,00 Nws. 13,15 Licht
ens. 13,45 Opera-aria's (gr.) 14.05 School
radio 14,40 Kon. Militaire Kapel 15,25 De ze-
Gerry Mulligan
is nog altüd DE
baritonsaxofonist
van de cooljazz.
Zijn arrangements
ideeën, Strawinsky
en Hindemithach-
tige elementen be
vattend, klinken
vaak bizar, maar
harmoniëren daarentegen zo kleur- en
klankrijk, dat de uitdrukking „new
sound" in positieve zin volledig recht
doet aan zjjn muzikale creativiteit.
Wie Mulligan hoort spelen wordt ge
troffen door zijn technisch knappe en
bovenal rustige instrument-behande
ling. Iedere noot heeft in het gamma
van effecten een specifieke functie.
Overdadige versiering van het chorus
kent hij nauwelijks. Zijn speelwijze
moet de luisteraar verbazen, waar de
bariton plotseling klinkt als een te
nor. En dat is herhaaldelijk het geval
in de opnamen „Mulligan on Tour",
een door Verve uitgebrachte 30 cm lang
speelplaat, waarin Zoot Sims op tenor
solieert als gast.
Go home, I want to live, The red
door, Come rain or come shine en
Aple Corn zijn de stukken waarin Mul
ligan en Sims met begeleiding van The
Concert Jazzband domineren. En al
zijn er passages waarin beiden tenorist
blijken, er is toch een evident verschil
in melodische interpretatie en impro
visatie.
Als een uitspringend nummer mag
zeker Come Rain or come shine worden
aangemerkt. In dit speciaal door Mul
ligan bewerkte nummer blaast hij een
uiterst gevoelige en gave solo. De plaat
is overigens om meer redenen interes
sant. Trombonist Brookmeyerd en Mul
ligan switchen af en toe naar de piano
van Don Ferrara is een pakkende trom
petsolo te beluisteren en Zoot Sims
overtreft bijna zichzelf in Mulligans
orkestrale compositie Aple Corn. Bo
vendien zijn sfeerverschillen in de op
namen opmerkelijk, omdat ze onder
sterk wisselende omstandigheden en
voor verschillend geaard publiek tot
stand zijn gekomen in Milaan, Berlijn
en Santa Monica. (Verve MGV 30 cm
9017).
Bob Kapers „Beal Street Seven" heb
ben midden in de roos geschoten met
„Iwan Iwanowitsch" een Russisch ge
tinte schlager van Carsten en in korte
tijd bijzonder populair geworden. Ka
pers dixielandband geeft er een pit
tige vertolking van met aardige har
monie-vondsten. Het volle blaasvolume
Op Hilversum I (402 m) musiceren om
19.50 uur Hermann Hagestedt en zijn or
kest. Om 20.05 uur volgt een concert van
het Residentie-orkest o.l.v. Zubin Mehta.
Het grand gala-orkest komt om 21.50 uur
voor de microfoon. De nabeschouwing
over de tour van de toekomst is om 22.20
uur; vervolgens is er om 22.40 uur een
klankbeeld gewijd aan Willem Elsschot.
Tot besluit speelt om 23.30 uur de be
roemde violist Jascha Heifetz.
Op Hilversum II (298 m) is de NCRV
om 18.30 uur ,,Met band en plaat voor u
paraat". Het hoorspel ,,Een moeder ge
zocht" wordt om 20.10 uur uitgezonden.
Vervolgens zingt om 21.10 uur „Sweet
Sixteen", waarna om 22.15 uur het Me-
tropole-orkest voor de microfoon komt.
Tot slot van de avond om 23.05 uur volgt
het programma „Concert voor dromers".
LJet argument dat invoering van com
merciële tv vereist zou zijn op grond
van de vrijheid van meningsuiting is
uitermate aanvechtbaar. Juist deze
vrijheid wordt geweld aangedaan dooi
de voorgestelde verdeling van zendtijd.
De concessionaris zou een zendtijd van
honderd procent krijgen tegenover de
circa 14 proeent waarop elk der vier
grote omroepen aanspraak kan maken.
Men zou slechts ten gerieve van de
commercie maatregelen treffen, die
dagbladen zou dwingen hun verschij
ning zonder meer te staken en zelfs
ou kunnen leiden tot een bepaald on
verkwikkelijke machtsconcentratie op
het terrein van de publiciteit en de
opinievorming. Ten aanien van de in
houd van het rapport-Pilkington sprak
jhr. Roëll de hoop uit, dat dit zijn
invloed zal hebben op de invoering
van de commerciële tv in ons land
te voorkomen. Ten aanzien van het
derde fm-radionet zal naar mening van
de AVRO gebruik dienen te worden
gemaakt van een programma, dat naar
tijd en aard ook contrasteert met de
huidige programma's. Met mate zou
tegemoet kunnen worden gekomen aan
de wensen van hen, die daarop een
„derde programma" zouden wensen
naar het voorbeeld van de BBC. De
AVRO wenst dit net te gebruiken zo
wel voor cultureel-geïnteresseerden
als voor hen die de radio slechts ge
bruiken als middel tot verpozing of
informatie. Tot slot kondigde spreker
aan dat de AVRO in het komende jaar
andermaal de charitas wil dienen door
een grootscheepse actie via radio en
tv voor een liefdadig doel. Volgend
jaar hoopt men het veertigjarig be
staan van deze omroep op feestelijke
wijze te gedenken.
(Advertentie)
DE BETERE VIRGINIA
40)
Toen stond Oom Dorus op, kwam ach
ter zijn schrijtafel vandaan en liep
zonder merkbare aarzeling op zijn
nichtje" toe: ,,Kind", zei hij hartelijk,
gelukgewenst, hoor", en hij kuste haar
op beide wangen. Zij voelde, dat de
ontroering haar bijna te machtig werd.
Hoe leek hij op haar vader. Wat lief
was hij!
Daarna pakte Oom Dorus Ronalds hand.
Hij drong zijn ontroering weg door een
quasi plechtige toespraak: „Jongen", zei
hij, ,,je hebt een meisje uit het beurs-
wezen gekregen. Er is veel gespecu
leerd op de vloer, door mensen die de
hoofdaandeelhouder van Bea's hart wil
den worden, maar jij hebt vanaf de in
zet geluk gehad. Daar kan de knapste
kop niet tegenop. Maar niettemin, van
harte proficiat, Ronald. En mag ik dan
mijn feestrede besluiten met de geijkte
beursterm JE-HEBT-ZE?"
Deze speech had de even pijnlijke si
tuatie volkomen gered. ..Jongelui", nep
Oom Dorus. toen het wat rustiger werd
ik kan er niks aan doen, maar ik
voel me zowat de mannelijke uitgave
van een Schikgodin. We moeten de zaak
nog even helemaal uitpraten, want er
mag nooit gezegd worden, dat de Beurs
vandaag een teleurstellend slot p^d. Bob,
wij hebben de rekening nog met veref
fend.. Stel je gerust, kerel...daar hoef je
niet zo van te schrikken. Ken je me
dan nog niet? Wij zijn in zekere zin
dooi het lot (hij zei het zo schalks mo
gelijk) verbonden en in zulke gevallen
sta je elkaar heus niet naar het leven.
Wat vind jijzelf: heb je me reden tot
ontevredenheid gegeven?"
.,Nou, me dunkt...", zei Bob beteu
terd. ,,Het was me nogal een streek
Maar eh...ik weet natuurlijk niet, of u
het een reden tot ontslag vind..,ikzelf
zou er niet van opkijken...Misschien
mag ik u nóg een bekentenis doen. Ik
heb al een tijdje een oog laten val
len op een plaats als bediende bij myn
heer Kommandeur...Er zit een goede
promotie voor me in...als...als u tenmin
ste niet al te slechte referenties geeft.
Van Markesteyn was nu toch echt even
oeduusd. ..Enfin, zo gek is het eigen-
ijk niet. Over je werk heb ik nooit an-
éers dan vol lof gesproken. En dat zal
'k blijven doen. Natuurlijk. Meneer Diep
hout was ook altijd heel tevreden over je
'de procuratiehouder knikte heftig ja).
Er wat dat slippertje betreft, .och...ver
liefde mensen doen wel eens eigenaar
dig. Dat weten wij allemaal. We zullen
je ondanks alles missen, Bob. Dat meen
ik Je bracht er vaak de stemming in
hier. Komaam, mijn hand er op, jij zult
die baan bij Kommandeur krijgen...Apro
pos, hij heeft eer aardige dochter."
,,En nu jullie", zei hij tot Bea en Ro
nald, die naast elkaar bij de open haard
stonden, hand in hand. ,,Ik had zo ge
dacht... als jullie mettertijd nu eens hier
ip mijn huis je intrek zou nemen. Ro
nald, jij moet je studie nog afmaken,
vóór je de plichten van het directeur
schap van de fabriek op je gaat nemen,
en Bea, jou willen we zolang je niet
getrouwd bent niet graag hier mis
sen."
De twee keken hem verbaasd aan.
Oom raadde hun gedachten. „Nou,
dat is heus geen zelfopoffering, hoor",
zei hij. ,,Ik zie graag jonge mensen om
me heen, en jullie allereerst, want ei
genlijk hm...ja, eigenlijk zijn jullie voor
mij zo iets als...m'n kinderen. En die
heb ik graag dicht in de buurt. Je ziet
het: puur egoïsme".
Bea vloog hem om de hals. ,,Je bent
een engel", fluisterde ze.
Na het journaal presenteert de KRO
om 20.20 uur de rubriek „Woord in
beeld". Om 20.30 uur kunnen de liefheb
bers van een operette genieten van een
grote Duits-Oostenrijkse co-produktie
onder regie van Kurt Wilhelm. Het is de
operette „Liselott" van Eduard Kuenne-
ke, welke door solisten en het ballet van
de Weense staatsopera en het koor en
orkest van radio Keulen onder directie
van Franz Marszalek wordt uitgevoerd.
Aalmoezenier P. C. Groenendijk houdt
om 23 uur de epiloog.
België Vlaams biedt om 20.30 uur een
filmverslag van de tour en om 20.40 uur
de speelfilm „De man die men niet meer
verwachtte".
Diephout. Na enkele minuten legde hij
de horen neer. „Nou, da's fraai", zei hij,
zijn procuratiehouder aanziend. „Ik ge
loof, dat ik je niets meer hoef te vra
gen, nietwaar Diephout?"
Deze protesteerde flauwtjes en wilde
Verschoor en Bas betichten van een in
greep op eigen initiatief, maar Van Mar
kesteyn voorkwam de leugens. „Die no
bele heren hebben in hun woede tegen
de notaris verteld, dat ze door jóu getipt
waren, Diephout. Doe maar geen moei
te!"
Diephout werd spierwit. „Heb je nog
iets te zeggen?", vroeg de commissio
nair, in wie niets vriendelijks meer o-
ver was, nu hij besefte dat de man
die hij altijd had vertrouwd, zowel hem
als Bea had willen bedriegen. Diephout
schudde van nee. „Dan kun je gaan",
zei Van Markesteyn. Diephout boog.
sloop, zoals zijn gewoonte was, naar de
deur en trok die open. Op hetzelfde o-
genblik klonk een verschrikkelijke kreet
uit vier kelen. Verbaasd keken de aan
wezigen naarde gestalte van juffrouw
Pot, die languit over de vloer lag. Met
'n pijnlijk gezicht krabbelde ze overeind.
„Wat is dat?" riep mijnheer Van Mar
kesteyn uit. „Hoe kom jij voor de drom
mel hier naar binnen gerold?" Juffrouw
De sportliefhebbers zijn zaterdag en
zondag niets tekort gekomen op de te
levisie. Zaterdag konden zij tennisfe-
nomenen en rappe zwemmers en zwem
sters gadeslaan en zondag waren de
laatsten weer present en kwamen boven
dien 's werelds beste turners en turn
sters aan bod. En dat betekende nogal
wat. Voor wat vlotte en plezierige ont
spanning zorgden zaterdagavond Annie
Palmen, Truus Koopmans, Jenny Roda,
Dick Doorn en John de Mol met een
aaneenschakeling van liedjes uit de ou
de en de nieuwe doos. Na een oninteres
sant filmpje over een kermis te Laren
moest een show van de Wama's het hoog
tepunt vormen. Behoudens een enkel aar
dig momentje was deze zgn. show echter
een vrij waardeloos gevalletje, waarmee
de AVRO weinig eer inlegde.
Het programma, dat de NCRV de kij
kers zondagavond voorschotelde was ook
al in mineur, zodat de meeste kijkers
hun televisieheil wel in het buitenland
zullen hebben gezocht.
Een herhaling van een reeds vorig
jaar op de beeldbuis gebracht toneel
stukje van 25 minuten was nu niet di
rect een grote gebeurtenis en het uit
voeren van een „gewichtig" transport-
werk was meer iets, dat echte trans
porteurs misschien zal hebben geïnteres
seerd. Gelukkig viel er tenslotte muzi
kaal schoons te beleven. Op oude, kost
bare instrumenten werd namelijk Schu
berts kostbare „Forellen-kwintet" uitge
voerd. Schubertliefhebbers en daar
mogen we ons ook onder rekenen
konden genieten van een melodieuze
verklanking. W. v. B.
wordt daarbij met dempelfecteri afge
wisseld. Een stemmings-introductie en
enkele slotkreten geven het nummer
een echt Iwan-idee. Aan de keerzijde
van deze Omega-single maken de „Beal
Street Seven" een vlotte Wolverine-
blues van Morton en Spikes (Omega
single 9.35.346).
Van „The Essential" Charlie Parker
(42) zijn op Verve LP 25 cm tien num
mers verschenen, waarin „The Bird"
solieert met verschillende kwartet- en
kwintetbezettingen. Daarbij treft men
grote namen uit de bop-historie, zoals
Dizzy Gillespie, Thelonious Monk, Miles
Davis, Max Roach en Al Haig. De
plaat geeft een voortreffelijke indruk
van stijl en opvattingen, die Parker
tenslotte onder de topfiguren van de
moderne jazz hebben gerangschikt. Zijn
samenwerking met Gillespie en later
met Davis hebben hem klaarblijkelijk
geïnspireerd tot uitdieping van een
musiceertrant, die jarenlang voor waan
zinnig revolutionair is uitgekreten,
maar tenslotte toch overal aanhang ont
moette. Eer het zover was had Parker
een tiental jaren van zijn leven geof
ferd aan een ideaal, dat hem veel armoe
en teleurstellingen heeft bezorgd. Par
ker is tegenwoordig een altist, wiens
sonoriteit „ascetisch" wordt genoemd,
omdat zijn muziek lang niet bij ieder
een begrip ontmoet of in het gehoor
ligt. Hij goochelt met noten, die als
melodische flarden de ruimte in ge
slingerd worden in een hoog tempo.
Acht van de tien stukken op de nieu
we langspeler zijn typische Parker
composities, goed aangevoeld door de
genen die met „The Bird" musiceren.
Het beluisteren van de plaat geeft een
merkwaardige, maar boeiende erva
ring. (Verve MMV 609).
De eerste 25 cm LP van Willy
Schobbens ensemble is pas bij Artone
verschenen kort nadat Schobben de
gouden plaat kreeg aangeboden als
gevolg van goede verkoopresultaten.
Napoli, Bolivia, Majorca en Benfica
zijn er als zijn eigen composities in
te beluisteren. Bovendien klinkt zijn
vitale trompetspel in Mexico, Auf
Wiedersehen Mariene, Shalom Ale-
chem, Happy José, Egal-O.K. en
Ballad of the Trumpet. Deze tien
nummers, in een luxe uitgevoerd al
bum bijeen gebracht, bieden gezel
lige amusementsmuziek (Artone
MMDR 506 LP 25 cm).
The second time around en Tina
van Frank Sinatra hebben weer een
onderhoudende Reprise-single opge
leverd. „The Voice" heeft zich deze
keer laten begeleiden door het or
kest Felix Slatkin en het laatste
nummer opgedragen aan zijn jongste
dochtertje, zoals hij destijds ook
..Nancy with the laughin' face" heeft
bezongen. Tina is weer een beschou
wend liedje in slow-tempo en Si
natra op het lijf geschreven. De lief
de is onderwerp van The second time
around, eveneens met groot gemak
uitgevoerd. De begeleidende muziek
is volledig aangepast aan het genre.
Het geheel is te kwalificeren als
prettig entertainment, (Reprise single
27001).
Een fonkelend kleinood in de serie
klassieke E.P.'s van His Masters Voice
is een 45-toeren plaatje met gedeel
ten uit de opera Carmen van Bizet.
Waarom wij dit een kleinood noe
men zal men begrijpen als men even
beseft dat de „Carmen" (wij spre
ken van „de" Carmen) Bizet beroemd
heeft gemaakt. Dat is één. Het twee
de waardoor deze plaat zich bij de
liefhebber opdringt is het feit dat
Victoria de los Angeles de titelrol
zingt en tenslotte dat sir Thomas
Beecham de uitvoering van het werk
dirigeert.
Een internatioaal plaatje trouwens,
want de koren en het orkest zijn
Frans en in Frankrijk is ook de op
name gemaakt.
De wervelende melodieën en het
voor de opera sterke verhaal maak
ten van Bizet, wiens faam tot dus
verre beperkt was gebleven doordat
men hem meer als muzikale illustra
tor van toneelwerken dan als schep
per van een eigen oeuvre placht te
beschouwen, eensklaps een halve
afgod. Zijn muziek welke zo treffend
de lichtzinnige, gevaarlijke Carmen
uitbeeldt en ons in tomeloze, Spaanse
woestheid meesleept, heeft in onze
dagen nog niets van haar aantrek
kingskracht verloren.
De uitvoering, waaraan verder me
dewerken Dénise Monteil en Moni
que Linval is van uitstekend gehalte.
Sir Thomas Beecham, de vermaarde
Britse dirigent, heeft het orkest we
ten op te zwepen tot een zodanige
geestdrift dat de luisteraar af en toe
terugdeinst, zoals bij „Les Voici, Les
Voici!"
(His Masters Voice, 7 ER 5218)
Vandaag is ons feuilleton ,,De beursbengels" ten einde en het is
ons een genoegen te kunnen aankondigen dat we morgen weer
overstappen naar de vertrouwde wereld van de detective. De vele
liefhebbers van dit genre zullen verheugd zijn te horen dat de
keuze weer op een verhaal van Martin Mons is gevallen.
In Perquin maakt fouten!" zien we intussen de vermaarde in
specteur terug en hij staat deze keer voor een heel merkwaardige
zaak. De titel van het feuilleton duidt er al op dat het geen
„gewoon" probleem is% dat inspecteur Perquin krijgt op te lossen,
want fouten maakt hij niet zo gemakkelijk. Er is in een schoonheids
salon, tijdens de behandeling, een journaliste overleden. Terwijl
Perquin de zaak onderzoektkomt een tweede dode de zaak oplos
senzoals ieder denkt. Want het troeede slachtoffer heeft zelf
moord gepleegd en voordien een bekentenis inzake de moord in de
schoonheidssalon op schrift gezet. Daarmee is de zaak beklonken
behalve voor Perquin.
Wat er daarna nog gebeurt kunt u vanaf morgen lezen in ons
nieuwe feuilleton y,Perquin maakt fouten
Pot keek hem met onverholen ontstel
tenis aan.
„Jij hebt aan de deur staan luisteren,
boender!" bulderde haar mijnheer. „Zeg
op. Heb ik gelijk?"
De huishoudster ontweek de vraag
en begon op hoge toon beschuldigingen te
uiten: „Altijd wor ik maar voor oud
vuil aangezien. Iedereen negeert mij...
zelfs die snotaap daar (en ze wees naar
Bob die spottend lachte), maar je kunt
het me doen, Van Markesteyn! Ik ver
trék. Als je dat maar begrijpt! Denk
je, dat ik me nog langer uitsloof hier
in die bende? Ajuus, zeg ik, ajuus!"
Mijnheer Van Markesteyn was een o-
genblik beduusd door de tegenwoordig
heid van geest die zijn huisfeeks aan
de dag legde, maar bij haar „ajuus"
vergat hij alles wat hij had willen zeg
gen. Vriendelijk, tergend vriendelijk zei
hij: „Ajuus dan, juffrouw Pot, ajuus."
De razende Barbara Pot trok zich te
rug in de gang. Tot op de trap klonk
haar nóg in de oren het smadelijke „a- heen: Ronald en Bea, de Frankfortjes
juus", dat was overgenomen door allen Ihfet. leven was rijk en gul.
die in de directiekamer bijeen waren. In de hall ontmoette Diephout juffrouw
„Goddank", zuchtte Van Markesteyn, I Pot en reikte die dame haar paraplu
„dat die boender er uit is. Dat is 'nlaan, omdat het nu buiten stortregende,
steen van m'n hart. Ik denk erover, om| De ex-huishoudster zei: „Meneer Diep-
me niet meer aan ouwe wijven met man-
nenhonger toe te vertrouwen. Ik bedenk
me wat: Ik ga morgen eens met de
Frankfortjes praten...Dat lijkt me net
zo'n stel dat hier past. Hij kan het loop
werk in de tuin doen en zij is nou net
het type dat hier de mannenhuishou
ding aan kan...Denk je ook niet Bea?
En als jullie getrouwd zijn, zien we wel
verder. Ik meen dat ze dan best kunnen
blijven."
Bea had nu tranen in de ogen. „Ik
begin gewoon te twijfelen aan mezelf",
stotterde ze. „Een uur geleden leek het,
alsof er een catastrofe zou komen. En
nu dit...!"
Ronald zei ernstig: „Ik heb zo het
het gevoel, dat Tante Itte het precies
zo gewild zou hebben, als nu gebeurd
is, Oom."
Om dat eerste „Oom" van Ronald
moest commissionair Van Markesteyn
even iets wegslikken. In gedachten zag
hij de toekomst voor zich...een toekomst
met niets dan hartelijke mensen om hem
hout, mocht u Van Markesteyn nog zien,
zeg dan tegen hem, dat al die beurske-
rels hardstikke mesjokke zijn. Daar!"
Diephout boog nederig het hoofd. „Het
is nu eenmaal een eigenaardig vak,
juffrouw", zei hii beleefd. „Maar ik ge
loof. dat ik mijnheer Van Markesteyn
voorlopig niet meer zal zien. Ik ben
ontslagen!"
Barbara Pot keek hem ontsteld aan.
„En nou?" vroeg ze.
..Ik ben al zestig", antwoordde Diep
hout, „en 't wordt tijd om 't wat kalmer
aan te gaan doen. Ik ga ergens buiten
wonen, denk ik, vèr van de beurs."
„Helemaal alleen?" vroeg Barbara, die
wist, dat Diephout nog altijd vrijgezel
was.
De aangesprokene gaf geen antwoord,
doch keek zijn lotgenoot vragend aan.
„Misschien...", zei hij toen, „tenzij..."
Juffrouw Pots gezicht werd één en'al
zon. „Christiaan!riep ze spontaan. Bar
bara!" sprak Diephout innig.
Gearmd en schuilend onder één en de
zelfde paraplu verlieten ze het huis, twee
mensen, samengebracht door het Lot...
door een lieflijk Lot met een jongens
kopje en slanke benen......
EINDE
„Foei", grapte Oom Dorus. „kijk Ro
nald nu eens kwaad kijken!"
Maar Ronald lachte hartelijk.
Op dat moment zei Diephout, die zich
min of meer als een spion voelde bij
al dat tedere gedoe: „Vindt u het goed,
meneer, dat ik ga? Er wacht nog veel
werk..."
Van Markesteyn knikte reeds, doch
juist ging de telefoon. „Een ogenblik,
Diephout", zei de commissionair. „Mis
schien is 't voor jou." Het was echter
niet voor Diephout. Ooms gezicht sprak
daar boekdelen over. Het ging wel óver
Diephout. Het was namelijk de notaris.
De aanwezigen hoorden Van Markesteyn
verbaasd vragen: „Verschoor en Bas?
Wannéér blden die u op? „En zij vroe
gen naar Bea Aha..! Ja. ja., dat
snap ik., die prioriteitsaandelen.
Langzaam gingen Van Markesteyns
blikken naar Bob en Diephout De laat
ste werd asgrauw van schrik'en begon
met veel armgebaren iets te betogen,
dat zijn baas echter niet verstond. Die
keek alweer naar Bea en toen wéér naar
14-2. Veldwachter Zeeg fitste onverdro
ten voort. Hij waande zich achter het
stuur van een politie-auto in wilde ach
tervolging en gebruikte zijn bel als si
rene en zijn remmen in het geheel niet.
Nadat hij het dorpje Pebbel op deze
wijze had doorkruist, zonder een spoor
van het ezelskarretje te ontdekken, be
gaf hij zich met zijn tweewieler op de
buitenweg. Hier stond een straffe wind,
waardoor zijn tempo wat werd vertraagd
maar het gemis van zijn portefeuille
vormde toch een zo krachtige drijfveer,
dat het niet lang duurde eer hij het
ezelskarretje had ingehaald. Het stond
plompverloren midden op de weg en er
was niemand te zien.
„Dat is gunstig," mompelde Zeeg hij
gend, „nu kan ik deze werktuigen der
misdaad aan een rustig onderzoek on
derwerpen."
Hij beklopte de zeven hoge hoeden,
maar slechts één daarvan bleek iets te
bevatten en wel een gebakken ei. „Da's
geen bewijsmateriaal," mompelde de
veldwachter, terwijl hij de zwijgzame
kip onderzoekend aanstaarde.
„Wacht eens, die kast!" Hij klom op
de kar en opende omzichtig de fraai
versierde deur. „Asjemenou!" Het kost
te de veldwachter moeite een triomf
kreet te onderdrukken. Daar lagen, bo
ven op een plank, vier portefeuilles en
twee gouden horloges....
