5,
Jan Janssen wint ook
rit in Saint Gaudens
CANISAN
Gele trui voor eerste
maal in Britse handen
Huub Zilverberg te laat
Jan Janssen „en route"
Spanjaard Gomez Moral
vandaag in gele trui
HOOP
ZAAK
STAND
PORTRET
ETAPPES
MIJN MENING
door Jan Maas
Ploegleider Jef Janssen
Jan Janssen le
in Kleine Tour
Robert Cazala:
etappezege
Tommie Simpson
in gele trui
UW
GEZOND MET
11
Hoe dapper
Klimmers paraat
ouri
prif
urciaa
Koude en regen
Nog geen antwoord
Goed werk
11
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 6 JULI 1962
GELDERMANS NU TWEEDE
IN ALGEMEEN KLASSEMENT
ST. GAUDENS, donderdagavond. (Van een spe
ciale verslaggever).
De klimspecialislen hebben in de eerste echte
bergetappe, de zware rit over de Tourmalet, de
Aspin en de Peyrcsoude, een aantal voltreffers
geplaatst, waarvan enkele lieden die tot nu toe
vooraanstaande posities in de klassering innamen
het slachtoffer zijn geworden. Tourwinnaar I960,
Gastone Nencini, de oud-wereldkampioen op de
weg, Ercole Baldini, de winnaar van de Ronde
van Spanje, Rudi Altig, de Italiaanse troef Ron
chini, gele-truidrager Schroeders, André Darri
gade en alle Nederlanders, behalve Ab Gelder-
mans, liepen in de etappe van Pau naar St.-Gaudens een achterstand
van vele minuten op. De dreun is waarschijnlijk het hardst aange
komen voor de Italianen, die in de hoop hadden geleefd, het in de
bergen in de voorste linies te kunnen klaren. Maar Nencini en Ron-
chini werden op 6'h minuut gereden en Baldini raakte zelfs bijna 9
minuten achter. Italië telt nu alleen nog mee met Guido Carlesi
en Imerio Massignan. van wie de laatste echter alleen op de berg
prijs mikt.
De klap kwam ook hard aan voor Willy Schroeders en André Dar-
rigade, van wie echter wel bekend is, dat zij in de bergen moeilijk
uit de voeten komen. Schroeders moest zijn geliefde gele trui afstaan
aan de 24-jarige Engelsman Tommy Simpson, de eerste Brit, die in
de geschiedenis van de Tour de France de gele trui om de schouders
heeft gekregen. Simpson kreeg de trui overigens op het ,.dak" van de
Pyreneeën op een schoteltje aangeboden. Want toen Schroeders en
Darrigade moeizaam zwoegend uit de voorste gelederen verdwenen,
behoefde Simpson er alleen voor te zorgen, dat Ab Geldermans niet
zou ontsnappen. De Beverwijker was de enige, die hem zou kunnen
bedreigen, maar Geldermans is gebonden aan zijn kopman Anquetil
en zolang Simpson er maar voor zorgde in diens buurt te blijven,
was zijn triomf zeker. Daarvoor moest de Engelsman echter mee-
klimmen met de allersteiksten en hij kweet zich voortreffelijk van
deze opdracht.
Het werd Simpson niet zo bijzonder
moeilijk gemaakt, want zowel op de
Tourmalet, de Aspin als de Peyresourde
bleef het gezelschap in vrijwel gesloten
formatie rijden, terwijl alleen Bahamon-
tes, Massignan en Wolfshohl er vóór de
toppen steeds op uit trokken om de no
dige punten voor het bergklassement
binnen te slepen. Het resultaat was een
spurt van de achttien sterksten uit het
veld op het Circuit de Comminges in
St-Gaudens, waar duizenden Basken
hun steekgenoot Robert Cazala zijn
tweede etappezege zagen behalen vóór
Guido Carles.
Ab Geldermans, die zich prachtig van
zijn dienende taak jegens Anquetil had
gekweten, werd achtste en schoof in
het algemeen klassement op naar de
tweede plaats, die hij inneemt met een
achterstand van 30 seconden op Simpson.
Belangrijk is echter dat van de ploeg
van Anquetil alle anderen nu op grote
achterstand staan. Mocht er dus iets
met de Franse kopman gebeuren, dan
is het vanzelfsprekend dat diens taak
aan Geldermans wordt opgedragen.
Heel lang hebben wij op Huub Zilver-
berg staan wachten. De andere Neder
landers waren al ruimschoots binnen,
toen in de verte de bezemwagen in traag
tempo kwam aanrijden. De tijdcontrole
was zeker een kwartier gesloten, maar
de eenzame coureur, die als laatste voor
de wagen uitreed, trapte moeizaam ver
der. Het was Huub Zilverberg. De Bra
bander, die veel last had ondervonden
van de dag tevoren opgelopen blessures,
had het lot tegen zich gehad. Tot vier
maal toe moest Zilverberg in deze rit
van de fiets om zelf een lekke band te
repareren. De helperswagens van zijn
ploeg zaten achter de grote mannen in
de voorhoede Tenslotte was Zilverberg
vlak voor de bezemwagen terechtgeko
men, maar hij wilde niet van opgeven
weten. Tientallen kilometers heeft de
winnaar van de etappe naar St.-Nazaire
gehoopt nog binnen de tijdslimiet in
St.-Gaudens aan te komen. Urenlang
heeft Zilverberg gevochten tegen de ver
leiding om in de wagen te stappen en
op een heel wat comfortabeler wijze
naar de Pyreneeënstad te rijden. Zijn
moeite en inspanning zijn vergeefs ge
weest.
Zilverberg voelde het toen hij
over de eindstreep reed, toege
juicht door de duizenden, die een
dergelijke stunt wel kunnen waar
deren. Hij was eruit. Nors duwde
de lange coureur de journalisten
opzij, die hem naar zijn belevenis
sen wilden vragen. Hij reed strair
voor zich uitkijkend door. In zijn
achterzakken vormden vier lege
banden het bewijs van zijn tegen
slag. Nog geen week geleden was
Zilverberg in St.-Nazaire bejubeld,
nu verdween hij stilletjes van het
toneel.
De eerste schermutselingen in de
riRUl Tet bedevaartsoord Lourdes
Ub km) hadden weinig te betekenen ge
had^ De vlucht van Magnani, CampUlo
en Sartore kreeg immers pas belang,
toen Busto en Piet van Est zich bij dé
vluchters voegden. Aan het begin van
de achttien km lange klim had het vijf
tal een voorsprong van 55 seconden op
de hoofdmacht, die zich begon op te
maken voor de tocht omhoog
Hier sloeg de adelaar van Toledo,
Frederico Bahamontes zijn vleugels uit.'
Als vanouds ging de Spanjaard op
jacht naar de bergprijs, dansend op zijn
fiets vóór het peloton uit. dat steeds
dichter bij dc koplopers kwam cn ze
tenslotte opslokte. De hoofdmacht be
stond uit 25 renners onder wie Carlesi,
Hoevenaars, Nencini, Armand Desmet,
Mastrotto. Simpson, Wolfshohl, Anquetil,
Suarez. Massignan, Junkermann en Gel
dermans. Piet van Est had het een
tijdje kunnen bijbenen, maar verloor ten
slotte ook het contact.
Het kan tot nu toe deze week
voor niemand een probleem
zijn geweest de renner te raden
die trouw in dit hoekje van uw
krant wordt afgebeeld. Van
daag zou het iets lastiger kun
nen zijn, indien de bijgaande
foto niet van een begeleidend
woord zou worden voorzien. De
renner hiernaast is een Luxem
burger en wel de opperknecht
van Charly Gaul. Hij wijkt in
de wedstrijd geen meter van
zijn baas. In de meeste etap
pes komt Marcel, want zo luidt
zijn voornaam, aan de zijde van
zijn meester binnen. Hij schijnt
met zijn rol van knecht vol
komen vrede te hebben ge
sloten.
Wie is de afgebeelde renner?
Hebt u zijn achternaam ge
vonden? Vul deze dan in op
uw formulier. Morgen ver
schijnt er weer een foto. Dat
wordt dan reeds de tiende in
deze serie van veertien.
De strijd was begonnen. Bahamontes
ging als eerste over de top, op 1.45 ge
volgd door Campillo op 2.05 door Mas
signan op 2.25 door Charly Gaul, Jun
kermann en Poulidor en op 2.30 door
het peloton.
Carlesi had 25 seconden op de hoofd
macht verloren: Baldini reed op 4 1/2
min. en de gele trui verscheen pas 5
min. na Bahamontes op de top.
Schroeders was het winstgevende kle
dingstuk in feite toen al kwijt. Het ge
beurde zoals vroeger. In de afdaling,
dwars door wolkenflarden heen, bleef
Bahamontes op zijn concurrenten wach
ten, maar toen een twintigtal kilometers
verder de Aspin opdoemde, begon het
spelletje opnieuw en wéér streek Baha
montes op de top de meeste punten voor
het bergklassement op- Driemaal is
scheepsrecht" dacht Bahamontes voor
de laatste klim naar de Peyresourde.
Maar ditmaal lieten Wolfshohl en Mas
signan hem niet alleen gaan en ge
drieën namen zij een voorsprong van
1 min. op de groep van Anquetil en Gel
dermans, die zich niet in de strijd om
het bergklassement mengden.
Na de dichte wolken op de Tourmalet,
mistvlagen in de afdaling van de Aspin
speelden de Pyreneeën nu hun laatste
troef uit. Hel regende op de Peyresour
de. Natuurlijk ging Bahamontes weer
het eerst onder het spandoek door, ge
volgd door Wolfshohl en Massignan. De
groep Anquetil-Geldermans volgde op
1.25, Nencini op 2.15, de gele trui in het
gezelschap van Stolker, Van Est, Baldini
en enkele anderen op 6 min., Darrigade,
ondanks het feit dat hij letterlijk door
het Franse publiek omhoog werd ge
dragen, op bijna acht minuten, Bas
Maliepaard op elf minuten, Enthoven,
die al in de eerste kilometers van de
klim naar de Tourmalet was achterge
raakt en Zilverberg waren in geen vel
den of wegen meer te bespeuren.
Massignan en Wolfshohl streden ver
woed door en werden tenslotte pas vlak
vóór St.-Gaudens tot overgave gedwon
gen. Wolfshohl zelfs als laatste nog geen
twee km voor de verlossende eindstreep,
waar winnaar Robert Cazala een gemid
delde van 34,636 km liet uitrekenen, uit
zonderlijk hoog voor een bergetappe.
Het wachten was nu nog op de an
dere Nederlanders. Piet van Est kwam
in een groep binnen met Darrigade,
Schroeders, Pambianco, Stolker en Bal
dini met een achterstand van 8.45. Bas
Maliepaard was meer dan een kwartier
na de eerste in St.-Gaudens; Dick Ent
hoven volgde op bijna 34 min. maar hy
was nog gered- Zilverberg niet meer.
In een mals zonnetje maalt onze land-, kilometers in de Ronde van de Toe-
genoot Jan Janssen (vóóraan) de vele komst onder zijn wielen weg.
ST.-GAUDENS, donderdagavond. (Van een spe
ciale verslaggever)
In een pakkende eindsprint behaalde Jan Janssen
donderdag in de vierde etappe van de Tour de
l'Avenir zijn tweede ritzege. Slechts luttele cen
timeters vóór de in de Zwitserse ploeg rijdende
Liechtensteiner Adolf Heeb drukte de Nootdorper
zijn voorwiel over de eindstreep. Maar óók centimeters tellen....
De reeks van Nederlandse successen in deze nog zo jonge Ronde van
de Toekomst is daarmee dus voortgezet.
Weliswaar moest Henk Nijdam ziin eerste plaats in het algemeen klassement
afstaan aan de Spanjaard Gomez del Moral, maar Jan Hugens. die zich evenals
Janssen in de kopgroep bevond, staat wat tyd betreft op gelijke hoogte met de
nieuwe leider. Met de tijdrit van vrijdag in het verschiet is de kans zeer groot
dat Hugens, die momenteel louter door slechtere klasseringen in de dagklasse
menten tweede staat, als derde landgenoot de maillot jaune zal dragen. De Lim
burger was er zelf van overtuigd: „Als ik geen pech krijg, pak ik de trui morgen",
beloofde hjj.
De Pyreneeën hebben geen antwoord
kunnen verschaffen op de vraag, wie
in deze karavaan met vele onbekende
namen nu eigenlijk de ware klimmers
zijn. Daarvoor boden de beide ritten te
weinig moeilijkheden. Zelfs de ruim 1500
meter hoge Peyresourde kon donderdag
de strijd nauwelijks beïnvloeden. Wel
bleek, dat vooral de Spanjaarden zich
in de bergen heel prettig voelen, terwijl
ook de Zwitsers uitstekend meekomen;
de Italianen bleven onder de verwach
tingen.
Het werd Simpson niet zo moeilijk
gemaakt, want zowel op de Tourmalet,
de Aspin als de Peyresourde bleef het
gezelschap in vrijwel gesloten formatie
rijden, terwijl alleen Bahamontes, Massig
nan en Wolfshohl er vóór de toppen
steeds op uit trokken om de nodige pun
ten voor het bergklassement binnen te
slepen. Het resultaat was een spurt van
de achttien sterksten uit het veld op het
Circuit de Comminges in St. Gaudens,
waar duizenden Basken hun streek
genoot Robert Cazala zijn tweede etappe
zege zagen behalen vóór Guido Carlesi.
Ab Geldermans, die zich prachtig van
zyn dienende taak jegens Anquetil had
gekweten, werd achtste en schoof in het
algemeen klassement op naar de tweede
plaats, die hij inneemt met een achter
stand van 30 seconden op Simpson. Be
langrijk is echter dat van de ploeg van
Anquetil alle anderen nu op grote achter
stand staan. Mocht er dus iets met de
Franse kopman gebeuren, dan is het
vanzelfsprekend dat diens taak aan Gel
dermans wordt opgedragen.
Traditiegetrouw ontbrandde de strijd in
de vierde etappe opnieuw zeer vroeg. De
Belgen Vastiau en Vyncke, de Spanjaard
Garcia, de Zwitserse tijdrace-specialist
Jaisli en de portugees Castro lieten reeds
na 20 km het peloton achter zich. An
tonio Gomez del Moral maakte al enkele
kilometers verder duidelijk een serieuze
aanval op de gele trui j;e willen doen,
door zich tezamen met o.a. de Italiaan
Maino, de Zwitsers Lutz en Williger en
de sterke Zweed Petterson bij de leiders
te voegen, waardoor de kopgroep tot tien
man werd uitgebreid.
Het feit, dat zich voorin geen enkele
Nederlander bevond, scheen vooral Jan
Janssen en Jan Hugens te verontrusten.
Zij gingen weldra op jacht naar de lei
ders en kregen sterke coureurs als de I-
taliaan Partesotti, de Belg Bracke, Adolf
Heeb en de Spanjaard Momene mee.
Voordat aan de 17,5 km lange beklim
ming van de Peyresourde, het enige ob
stakel van formaat in deze rit, werd be
gonnen, kwam de aansluiting tot stand.
Heeb ging zo snel naar boven, dat hij
op de top welgeteld een minuut vóór
lag op Gomez del Moral. Op 10 sec. volg
de de Portugees Silva en weer 15 sec
later een groepje met Hugens, die uitste
kend was meegekomen. Oo Janssen '1
min. 25 sec. achterstand op de leiders)
mocht tevreden zijn, temeer, daar in de
afdaling een hergroepering tot stand zou
komen.
Ook in het peloton, dat op de top bijna
3 minuten later doorkwam dan Heeb, wa
ren de onderlinge verschillen vrij gering
gebleven. Van de Nederlandrs was al
leen Miel Verstraete het contact kwijt
geraakt, doch in de afdaling kwam ook
de Zeeuw weer bij, zodat men op dat
moment reeds met een gerust geweten
kon zeggen, dat oranje ongeschonden de
Pyreneeën was doorgekomen, Raf Gysel
buiten beschouwing gelaten.
Toen de afdaling van de Peyresourde
achter de rug was, had zich een leiders-
pelotonnetje van 17 renners gevormd,
waarbij zich later nog de achtergeraakte
Petterson en de uit het peloton naar voren
gekomen Spanjaard Velez voegden. Span
je stond er met vier renners voorin het
beste voor, maar ook Zwitserland en
België konden best tevreden zijn met drie
coureurs in de frontlinies.
In de laatste kilometers moest er nog
behoorlijk worden gestegen, zodat de pure
sprinters niet bij voorbaat favoriet wa
ren. Adolf Heeb, die klimcapaciteiten
paart aan een rappe spurt, kwam als
eerste in zicht, onmiddellijk gevolgd door
Jan Janssen.
De Nootdorper werkte zich op het
laatste rechte stuk naast Heeb en op de
eindstreep was er nauwelijks enig ver
schil. Enkele minuten van martelende
onzekerheid volgden. Toen werd Heeb
tot overwinnaar uitgeroepen. De vreugde
van de Liechtensteiner duurde echter niet
lang, want even later werd door de mi
crofoon bekend gemaakt, dat niet Heeb
maar Janssen de vierde rit op zijn naam
had gebracht. „Als ik het niet zeker
weet, steek ik mijn hand maar op, dat
is altijd safe", was het nuchtere com
mentaar van 'onze gebrilde landgenoot.
Zwitserland kon zich ondanks de ver
loren zege toch nog verheugen door de
overwinning in het ploegenklassement,
die aanvankelijk (ook al per abuis) aan
Nederland werd toegewezen.
Nog geen drie minuten na de winnaar
arriveerde het peloton, waarvan Lex van
Kreuningen overtuigd de sprint won.
(Advertentie)
Volledig
vitaminenpreparaat
voor honden.
Verkrijgbaar bij:
Prijs 1.95 per 500 gram.
„FAUNA" Beekstraat 45, Breda
Molenstraat 119, Zundert
Jos de Jong, Dreef 57, Breda/Princenhage
P. Meeuwissen, Haagdijk 213, Breda
A. Roovers, Haagdijk 251, Breda
Chr. Willemsen, Ginnekenweg 79, Breda
Willy Schroeders, die enkele dagen
de gele trui mocht dragen, is een
man, die van alles en nog wat kwijt
pleegt te raken. In de jongste Giro
was op een gegeven moment zijn
fiets taboe. In Pau overhandigde
Willy tijdens de dagelijkse huldiging
even zijn oude gele trui aan een
omstaander, terwijl hij de nieuwe
trui over zijn hoofd liet glijden.
Eenmaal in het nieuwe ding gesto
ken kon Schroeders de „supporter"
nergens meer vinden.
„Ik raak van alles kwijt," klaagde
de Belg. „Morgenavond komt mijn
echtgenote naar Saint Gaudens. Die
hoop ik te mogen houden."
Het is vanzelfsprekend, dat in de
verslagen van de tour alleen de be
langrijkste valpartijen worden ver
meld. In de rit van Bayonne naar Pau
maakte onze bloedeigen Piet van Est
een klein slippertje. Hij zat binnen
drie seconden weer op de fiets, maar
Radio Tour moest toch even melding
maken van het feit. Radio Tour gaf,
zodra ..Stalen Piet" weer op zijn fiets
zat het volgende commentaar: ..Piet
rijdt weer. Zijn val heeft niets te bete
kenen gehad. Vallen is voor van Est
trouwens een familiezaak."
Het schijnt, dat in de Tour de
l'Avenir alleen maar Nederlan
ders en Spanjaarden gele truien
veroveren. En dan netjes om
beurten. Jan Janssen en Henk
Nijdam droegen beurtelings dit
shirt, terwijl eerst Momene en
vandaag Antonio Gomez Moral
zich als kiassementsleider aan
dienden. Antonio's portret is
hierbij afgebeeld.
Inzake de Kleine Ronde nog deze
mening van Ferdi Kubler over
de Nederlanders: „Die oranje
mannen hebben hun kruit ver
schoten alvorens een berg te heb
ben gezien. Zij halen Parijs
geen van allen".
Natuurlijk, ploegleiders rijden niet
voor niets mee in de karavaan. Zij
moeten van tijd tot tijd de handen
uit de mouwen steken. Een van hun
belangrijkste zorgen is de renners
op tijd drinken te kunnen geven.
Ómdat zij voor nog al wat renners
moeten zorgen halen zij water heden
ten dage met emmers aan. Rafael
Geminiani en Bernard Gauthier heb
ben van deze zaak een wedstrijd
gemaakt. De stand is momenteel
zeven-zes in 't voordeel van „Gem".
ANTONIO GOMSZ MORAL
Stuiver gewisseld
(Foto Dagblad De Stem)
Een van de grootste spektakelstuk
ken in de Tour van 1961 was de aan
komst op de Superbagnères. Daar
heerste toen zo'n noodweer, dat radio
reporters hun reportages moesten sta
ken. Vandaag klimmen de renners
van de Grote Tour naar de Super
bagnères. Dat gebeurt in een tijdrit
van 18.2 kilometer.
De renners van de Kleine Tour rij
den eveneens een tijdrit. Zij trappen
van Saint Gaudens naar Saint Girons,
een afstand van 39 kilometer.
,,Ik ben al lang de wielerbeweging
uit: ,,Ik volg de gedragingen van de
renners echter in alle mogelyke
kranten. Ik heb er spyt van, dat Eik
van Looy, die ik zo dikwyls in het
Antwerpse Sportpaleis bezig zie, de
tour in de steek heeft moeten laten.
Het is voor de tour een groot verlies,
want van Looij is een temperament
vol renner. Hij zou wellicht de tour
niet hebben gewonnen (mijn favoriet
is Jacques Anquetil), maar een wed
strijd met van Looij betekent strijd,
betekent sensatie. Hij geeft altyd waar
voor zijn geld.
Wat ik aan dit alles nog wil toevoegen.
Wat rijden de Nederlanders fantas
tisch."
Jef Janssen doet het met onze jonge rijders uitstekend in de
Kleine Tour. Jef is een rustige man. Na de aankomst in Saint
Gaudens zei hij: „M'n mannen hebben het tot nu toe uitstekend
gedaan. Zeker, zij hebben flinke inspanningen geleverd. In een
Tour als deze is echter elke klap iets meer dan een daalder
waard". En na dit gezegd te hebben ging Jef zwemmen....
(Foto Dagblad De Stem).
