2095.-
CL! mi
HENK NIJDAM nu in
de lucratieve gele trui
MIJN MENING
EDDIE PAUWELS
zegeviert in Pau
Jan Janssen werd vierde
in de eindsprint
)F
I Ned. dominerend Veel valpartijen
in Kleine Ronde aan de orde
Wie nu kopman
in Faema-team?
Pechvogel op Ned. ruggen
mm
m
PORTRET
VRAAG
DAAD
KLEUR
UITSPRAAK
ETAPPES
HULPJE
BETALING!
Ontroostbaar
Week rust voor
Rik van Looij
Dick van Rijn
oiirpnijS ura a ej
U~oto 8
Gijsel gaf op
Knops sterk klimmer
door JEF VAN DE VIJVER
11
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 5 JULI 1962
IN ONZE 2500 m2
44 TILBURG
Liesje en Loesje
de California tweeling.
Tour
SENSATIE IN GROTE TOUR:
RIK VAN LOOIJ NAAR HUIS
PAU, woensdagavond. (Van een speciale ver
slaggever).
Het noodlot heeft toegeslagen. Kik van Looy,
op wie de Belgen al hun hoop hadden gevestigd
om nu eindelijk na 1939 weer eens een Tour
winnaar te kunnen bejubelen, heeft in het voor
portaal van de Pyreneeën door de onervarenheid
van een motorrijder zijn eerste en misschien ook
vel zijn laatste Ronde van Frankrijk in het zic-
enhuis van Pau beëindigd. Er is een schok door
e karavaan gegaan, toen het bericht van Van
Looy's opgeven door de Tourradio bekend werd
gemaakt. Want het heengaan van Van Looy
betekent méér dan alleen het uitvallen van de man, die als de enige
werkelijke concurrent van Jacques Anquetil kon worden beschouwd.
Zelfs als men in aanmerking neemt, dat Van Looy door zijn nederlaag
in de tijdrit naar La Rochclle mentaal mischien te zeer geknakt was
om zelf nog de Tour te winnen, dan is zijn uittocht toch een groot
verlies. Want Rik van Looy had nog een belangrijke rol kunnen
spelen in het spel om een van zijn plocgmakkers naar voren te
schuiven, bijvoorbeeld Sjef Planckacrt, die nu wel als opvolger van
de wereldkampioen zal wordcil uitverkoren. Jammer, heel jammer,
dat Van Looy er niet meer bij is.
Het gebeurde op de smalle bochtige weg, even voor het charmante
Pyreneeën-dorp Bidarry (35 km). Een motorrijder van een Franse
krant, een nieuweling in dit zeer moeilijke vak, raakte in het peloton
verzeild en werd door de renners opzij gedrongen. De man raakte
het hoofd kwijt, kwam met zijn stuur in aanraking met een muur en
viel midden tussen de renners. Een twintigtal coureurs, o.w. Dick
Enthoven, buitelden over eikaar heen. Slechts één bleef er even lig
gen: Rik van Looy.
De consternatie in de karavaan was
groot. Volgauto's stopten pardoes midden
op de weg en er dreigde een chaos te'
ontstaan. Aanvankelijk leek het niet ern
stig. Van Looy stapte na cpkelc ogen
blikken weer op de fiets en ging tezamen
met een aantal van zijn plocgmakkers,
die op hun kopman waren blijven wach
ten, op pad en het duurde niet lang of
het groepje had de hoofdmacht bereikt.
Er was echter iets niet in orde met de
wereldkampioen op de weg. Hij raakte
bloed kwijt en toen werd de Tourdokter
Dumas geroepen. Deze raadde Van Looy
aan niet verder te rijden, maar voorlopig
wilde de Belg nog niet van opgeven
weten. Bijna een uur later was het
echter zover. Opnieuw was dokter Dumas
met gierende sirene door de volgerskara
vaan geworsteld en ditmaal werd zyn
advies niet door Van Looy in de wind
geslagen. De Belg stapte af, nam plaats
in de ambulance en werd korte tydTater
door de begeleidende helikopter van het
Rode Kruis naar het ziekenhuis in Pau
gevlogen.
Zeer waarschijnlijk heeft van Looy op
nieuw een nierbloeding bij deze valpartij
opgelopen. Opnieuw, want ook deze win
ter, terugkomend van West-Berlijn, was
van Looy op de autobaan in de Oostduit-
se zone betrokkenbij een auto-ongeluk
Toen kreeg hij óók een nierbloeding en
er werd zelfs over gesproken dat de we
reldkampioen zijn wielercarrière zou moe
ten beëindigen.
Het zou bijzonder triest zijn, als van
Looy nu, door zijn ongeluk in de Tour
de France, werkelijk aan het einde van
zijn loopbaan zou zijn gekomen. Hij had
al nooit veel zin gehad in het grote
avontuur en slechts onder de aandrang
van zijn fabrieksbaas was van Looy dit
maal bezweken. Laten wij hopen, Hik,
dat het allemaal meevalt, die wielerwe-
reld kan je niet missen.
De motorrijder heeft zich verder in de
etappe niet meer laten zien. Het is on
waarschijnlijk, dat we hem in het ver
dere verloop van deze ronde zullen ont
moeten. De man werd namelijk door
Jacques Goddet „uitgenodigd" om 's
avonds verantwoording te komen afleg
gen en de Tourbaas kennende, betekent
dit wel dat de „motard" naar een ander
baantje zal moeten omzien. Het wordt
trouwens hoog tijd, dat aan het instituut
van de motorrijders, die als muggen om
de renners zwermen, eens paal en perk
wordt gesteld. Deze mensen zijn een ge
vaar voor eenieder in de karavaan. Zij
zijn vrijbuiters, die zich niets van de
Tourwetten aantrekken en hun aantal is
de laatste jaren onrustbarend geste
gen.
De Belgen in de karavaan waren niet
te troosten. Zelfs niet door de ritzege van
hun landgenoot Eddy Pauwels, die even
als het vorig jaar op het autocircuit van
Pau de ereronde deed. Met een voor
sprong van meer dan vier minuten was
Pauwels in zijn eentje over de eindstreep
gegaan, maar zijn overwinning kon geen
vreugde brengen in het Belgische kamp.
Men treurde over het verlies van Rik
van Looy.
De ploeg van Van Looy werd
vandaag wel zwaar geteisterd,
want na de leider behoorde Huub
Zilverberg mèt Planckaert en Ar-
mand Desmet tot de voornaamste
troeven van de Faema's. Maar in
de rit van Bayonne naar Pau werd
Zilverberg teruggeslagen.
In de afdaling van de Cote de Barcus,
de tweede col in deze etappe, was Zil
verberg op jacht gegaan achter de Duit
ser Wolfshohl aan, die uit de hoofdmacht
was ontsnapt. Het werd een droevig
avontuur voor de Nederlander, die in
een bocht glipte en onderuit ging. Hij
werd bloedend gewond aan de linkerarm
en het linkerbeen en voordat hij weer
op de fiets zat, was het peloton voorbij
gesneld. Wel bleef Roger Baens op de
onfortuinlijke Goirlenaar wachten en
kwamen zij in het gezelschap van Dick
Enthoven door pech achtergeraakt, Elena
en Manzonoi, maar Zliverberg en zijn
makkers verloren meer dan 5 m. op de
grote mannen, 't Kostte onze landgenoot
15 plaatsen in het algemeen klassement
waarin hij nu een achterstand van 11
min. 4 sec. op gele truidrager Willy
Schroeders heeft. De andere Nederlan
ders eindigden allen in het grote pelo
ton, dat tenslotte een winst van 4 minU-
ten en 26 sec. aan Pauwels liet.
Ondanks het feit, dat deze donderdag
de grote Pyreneeën-etappele met de
Tourmalet, de Peyresourde en de Aspin
op hgt programma staat, was er weer
In het hospitaal van Pau is we
reldkampioen Rik van Looy onder
zocht. De Belg heeft een gekneusde
nier. Slechts voldoende rust kan ge
nezing brengen. Tevens heeft de we
reldkampioen een kneuzing aan de
rechterzijde van de borstholte. Rik II
zal acht dagen in observatie moeten
blijven en kan misschien over drie
weken de training weer hervatten.
Gelukkig zal deze val (reeds eerder
bij een auto-ongeluk kneusde hij een
nier) geen nadelige gevolgen voor
zijn verdere wielercarrière heb
ben. Zijn vrouw, onmiddellijk ge
waarschuwd, is naar het hospitaal in
Pau vertrokken.
veel strijdlust in de rit naar Pau. Al na
enkele kilometers trachtte van Looy zijn
positie in de klassering te verbeteren. Hij
sprong weg en reed met Ioulin reeds
een tijdlang honderd meter voor 't pe
loton uit, waarin Jacques Anquetil al zijn
manschappen verzamelde om de aanval
te weerstaan. Na elf kilometer was dat
inderdaad gebeurd. Toen lieten Enthoven
en Piet van Est zich zien. Tezamen trok
ken zij er tussenuit, gevolgd door Wolfs
hohl. die zijn positie als leider in het
bergklassement met hand en tand ver
dedigde. Maar nadat eerst Enthoven zich
had laten terugvallen, staakten al spoe
dig ook de beide anderen hun poging.
Even vóór het drama van Looy begon,
waren Eddy Pauwels en de Fransman
Rohrbach op hol geslagen. Twee onbe
langrijke figuren in de klassering. Maar
hun vlucht had méér succes. Binnen tien
kilometer lagen zij 1 min. 35 sec. voor
op de Italiaan Barale, die in zijn eentje
het gat probeerde te overbruggen, en
anderhalve minuut op het peloton, dat
na de val van van Looy geen interesse
meer scheen te hebben voor het tweetal
voorop.
De voorsprong van Pauwels en Rohr
bach groeide dan ook gestadig. Op de
Col d'Osquich (79) behorende tot de
derde categorie, was Pauwels het eerst
boven, op tien meter gevolgd door Rohr
bach, die een veelbelovend klimmer leek
te worden. Barale lag op vier en halve
minuut, het peloton, aangevoerd door
Bahamontes,Wolfshohl, Plankckaert en
Zilverberg was bijna zes en halve mi
nuut achter. Rohrbach begon echter
steeds moeilijker te draaien. Op de Cote
de Barcus (100 km) ging hij nog iets
eerder dan Pauwels over de top, maar
daarna was het met de Fransman ge-
Wielrenners verstaan de kunst van
het vallen" en meestal komen ze er
zonder kleerscheuren van af. Gisteren
was er weer een valpartijmaar nu
waren de gevolgen desastreus, althans
voor Rik van Looy. Het blijft hard
labeur voor de dwangarbeiders van
de weg!
daan. Op 25 km van de finish werd
Rohrbach gelost en verloor snel terrein
Hij kon tenslotte niet eens meer in de
hoofdmacht meekomen, die in de slot
fase nog twee minuten van de voor
sprong van Pauwels afknabbelde. In zijn
eentje, met een achterstand van 5 min,
15 sec. op zijn vluchtmakker, ging Rohr
bach over de finish. Niémand zag hem,
Dick van Rijn grijpt er bij de
wielerreportages van de Kleine Tour
iedere dag glansrijk naast. In de
jongste reportage wist hij helemaal
niet welke Fransman als eerste over
de streep ging. Het gevolg was, dat
Van Rijn ook niet wist dat Henk
Nijdam de gele trui toekwam. Trou
wens Van Rijn was zich van de aan
wezigheid van Nijdam helemaal niet
bewust. Hij smeet die met Van
Kreuningen door elkaar.- Het was een
trieste reportage, waarin over de
vierde in plaats van over de derde
etappe werd gesproken, en waarin het
ging over Henk Janssen inplaats van
Jan Janssen.
Het is stellig voor niemand een
probleem geweest de renners,
die dinsdag en woensdag in dit
hoekje stonden afgedrukt, te
vinden. Het zal eveneens niet
al te veel problemen geven de
hierbij afgebeelde renner thuis
te wijzen. De renner is een
Fransman, die er op rekent
voor de derde maal de Tour
zege te gaan behalen. Hij is op
weg zulks te doen, want hij
reed de jongste zondag reeds
een fantastische tijdrit. Daarbij
heeft hij de beschikking over
een uitstekende ploeg. En
er volgen nog enkele tijdritten
waarin hij zijn ongetwijfeld
fantastische kwaliteiten kan
ten toon spreiden. Voor de ren
ner is het te hopen, dat hij
na zijn nederlaag in de Ronde
van Spanje inderdaad tot de
Tour-overwinning komt.
Hebt u zijn achternaam gevon
den? Vul dan zijn naam in op
uw Tourformulier. Morgen ver
schijnt de negende foto.
PAU, woensdagavond. (Van een speciale verslag
gever.)
Een grootse, twee kilometer lange achtervolging
op het autocircuit van Pau leverde Henk Nijdam
woensdag in de derde etappe van de Tour de
l'Avenir behalve een tweede plaats in het dag
klassement óók de gele trui op. Bij de eerste door
komst voor de tribunes was er nog niets, dat
daarop wees. De Fransman Pierre Matignon en de Luxemburger Hent-
ges, in de straten van Pau ontvlucht, passeerden toen met een geringe
voorsprong op het vele renners tellende eerste peloton, waaruit een
Oranjetrui zich juist losmaakte. Lex van Kreuningen ging achter het
tweetal aan. In een flits werd de Utrechter evenwel gepasseerd door
een van zijn eigen ploeggenoten: Henk Nijdam.
Van Kreuningen zag in dat de wereldkampioen achtervolging bij de amateurs
méér kansen zou hebben dan hij en daarom bepaalde hii zich er toe, de overige
coureurs zo veel mogelijk af te stoppen. In een angstwekkend hoog tempo liep
Nijdam op de leiders in. Toch zou zijn poging mislukt zijn, ais niet Hentges kort
voor de finish een lekke band had gekregen Nu was de tweede plaats voor de
26-jarige coureur uit Eelderwoide, want Matignon was niet meer te bereiken. De
dertig seconden bonificatie waren niettemin voldoende om de gele trui over te
nemen van de Spanjaard Momenc, aangezien dze zich in het tweede peloton bevond
dat vrij veel terrein had verloren.
Jan Hugens. die - evenals trouwens
alle overige Nederlanders - in het pelo
ton zat dat vier seconden na Nijdam over
de streep raasde, klom bovendien op naar
de derde plaats in de algemene rang
schikking achter Nijdam en de Fransman
Carton.
De Belgen waren de grote animators
geweest in deze rit. Heeds na 15 km
gingen twee van hen, Willy Leenaerts en
Gerard Vastiau op avontuur uit. ver
gezeld van de Spanjaard Luis Mayroal
en de Fransman Christian Paillier. Mayo
ral deed geen kop, om de gele trui van
zijn co-equipier Momene zo min mogelijk
in gevaar te brengen, maar desondanks
groeide de voorsprong snel.
In Saint-Jean Pied-de Port (na 51
km) lag het kwartet twee minuten voor
op een tweede groep met o.a. Jan Jans
sen, de Fin Aliutalathi (opnieuw zeer
strijdlustig) en de Spanjaard Garcia. Het
peloton volgde op 4 1/2 minuut. Voor de
Nederlanders had Radio Tour inmiddels
het minder prettige bericht omgeroepen,
dat Raf Gysel de strijd had gestaakt.
Gysel, een coureur met opvallend weinig
wilskracht en incasseringsvermogen, was
dinsdag reeds als een der laatsten bin
nengekomen. Toen hij voor de start van
de derde etappe verklaarde naar huis te
zullen gaan als het woensdag niet beter
ging, was het niet moeilijk meer om te
voorspellen, dat hij Pau niet zou halen.
Nederland ging dus van dat moment af
met zeven coureurs, doch verschil maak
te dat nauwelijks. Op de top van de
Osquich, een col van de derde categorie,
bleek namelijk reeds dat de overige
Oranjemannen zich geducht waren gaan
Mayoral passeerde als eerste, op vijf
seconden gevolgd door Leenaerts en Vas
tiau. terwijl Paillier 25 seconden had
moeten prijsgeven. Uit de tweede groep
hadden zich de opvallend goed klimmen
de Spanjaard Garcia en de Portugees
Simoes losgemaakt. Zij kregen tijdens de
afdaling Paillier te pakken, waarna het
drietal gezamenlijk de jacht voortzette.
De ravitaillering in Mauleon-Soule (91.5
km) kon de strijd geen moment doen af
nemen. Integendeel. Steeds meer ren
ners lieten het peloton met de gele trui
drager achter zich en van hen rukten
vooral Leo Knops, Jan Hugens en de
Spanjaard Velez in snel tempo op.
Het leidende drietal handhaafde zich
toch nog tot na de top van de Cote de
Barcus (56 km voor de finish), hoewel
de zeer goed draaiende Leo Knops reeds
tot op één minuut was genaderd. Hij had
vijf seconden voorsprong op een groepje
met Janssen, Velez, Garcia en Simoes.
Nijdam en De Jóng begonnen met zes
anderen 1 min. 45 sec. na de leiders aan
de afdaling.
Alvorens een hergroepering tot stand
kwam, vormde zich nog een kopgroep
van negen renners met Leo Knops, die
zich louter bepaalde tot meerijden om
dat de Belden met drie man naar de
zin van Nederland veel te sterk waren
vertegenwoordigd. Successievelijk kwa
men alle groepjes bijeen, zodat tenslotte
een groot veld was ontstaan, waarin zich
alle Nederlanders bevonden.
Verstraeten en Van Kreuningen waren
namelijk met Succes „overgewipt" uit het
peloton, dat meer dan 2 min. achter
stand had. De Jong had kort tevoren in
gezelschap van een aantal anderen de
sprong gemaakt.
Toen was het nog slechts de vraag,
wie de trui van Momene zou overnemen.
De Fransman Carton was de troonpreten
dent met de meeste kansen. Hij stond
tweede in het klassement met vier se
conden voorsprong op Nijdam, Hugens,
Bazire en Gomez del Moral.
De krachtsexplosie van Nijdam
was er echter de oorzaak van, dat
voor de tweede maal in drie dagen
een Nederlander het leiderstricot
veroverde.
Voor Frankrijk was er een troost in
de vorm van de ritzege en de eerste
plaats in het dagploegenklassement. De
vreugde in de ploeg van Jefke Jansen
was er nauwelijks minder om.
Henk Nijdam, de tuinderszoon
uit Eelderwoide, is dus in de
Kleine Tour drager geworden
van de gele trui. Het zal vooral
de Fransen niet verbazen, want
in de kolommen van l'Equipe
heeft de renner de laatste weken
zeer veel publiciteit gekregen.
Hij wordt algemeen als favoriet
voor de eindzege vooropgezet.
Henk Nijdam (het is een vraag
of hij voldoende klimcapacitei-
ten heeft om zich te handhaven)
is een logische favoriet. Hij is
niet voor niets wereldkampioen
achtervolging. Knappe achter
volgers bewijzen op dit ogenblik
hun waarde op de weg. Zo Rudi
Altig, zo ook Peter Post. Door
zijn zege in Olympia's Tour on
derstreepte Nijdam nog eens zijn
bijzondere kwaliteiten. De
Franse pers baseert Nijdams
kansen vooral op het feit dat
Henk veertien dagen geleden in
Parijs een wedstrijd won, waar
in de sterkste Franse amateurs
aantraden. Hij versloeg iedereen
met minuten.
Henri schreef terug „Neen, ik
ben een stuk beter
De renner in de Tour krijgen vele
brieven. Ook Henri Angladeeen
Frans idool. Een supporter vroeg
hem: „Zijn gij nog dezelfde renner
als in 1959?".
In Frankrijk is het heel normaal
dat pastoors en kapelaans vurige
wielersupporters zijn. De pastoor van
het dorpje Saint Christophe is er zo
één. Hij schreef een brief aan André
Darrigade, het kind van de streek,
waarip hij hem verzocht bij de door
tocht in Saint Christophe voorop te
rijden. André gaf aan het verzoek van
de pastoor gehoor en snelde als eerste
door het meergenoemde gehucht. Van
pure vreugde begon de pastoor na de
doortocht van de karavaan de klok te
luiden. De dorpsbewoners wisten niet
wat er aan de hand was en trokken
in drommen naar het kerkje. Daar
wachtte de pastoor hen op. ..André
zat vooraan, mannen Kom, wij
maken er een feestdag van", riep de
pastoor, die in de namiddag als eerste
eindigde in een zeer snel opgezette en
zeer snel gereden dorpswielerkoers.
HENK NIJDAM
in eretrui
Adolphe Deledda was in de jaren
onmiddellijk na de tweede wereld
oorlog een zeer ordentelijk renner. Zo
als zovele anderen kan ook hij maar
geen afscheid nemen van het métier.
Als chauffeur van ploegbaas Bernard
Gauthicr (Liberia-Grammont) plaatst
Adolphe menige opmerking. Hij zei
tegen de viervoudige winnaar van
Bordeaux Parijs „Wat wordt er
toch ontzettend hard gefietst in deze
Tour. Ik geloof nooit zo hard te hebben
gereden".
„Dat klopt", antwoordde Gautliier.
„Jij hebt daarom ook de Tour nooit
gewonnen
André Darrigade is blijkbaar
bijzonder geliefd bij de Franse
clerus. In Lucon ontving de ren
ner tenminste het bezoek van
monseigneur Caseaux, de bis
schop. De journalisten hadden
gauw een verklaring voor dit be
zoek. Caseaux en Darrigade zijn
beiden van Dax. De journalisten,
waren meer nieuwsgierig naar
het gesprek, dat zich tussen de
bisschop en de wielrenner ont
wikkelde en zij stelden zich der
halve op „luisterafstand" op.
„Hoe gaat het André?", vroeg
de bisschop.
„Zeer goed, monseigneur!"
„Het spijt me, zoon, maar ik
ben daar niet helemaal zeker
van".
„Wat bedoelt u, monseigneur?"
„Toen ik u in vorige ronden
sprak waart gij steeds in de kleur
van de zondagen na Pinksteren".
Even aarzelde „Darri", maar
hij zei daarna: „Ik droeg, zon
dag, nog een wit petje monseig
neur en daaronder een gele trui.
Is dat geen reclame?"
De bisschop en de renner lach
ten. De journalisten ook.
Sinds enkele dagen is nu ook
Monsieur Charles Courtehoul in de
karavaan gearriveerd. Deze man
heeft een zeer bijzondere taak in
het uitgebreide circus van Jacques
Goddet. Charles is namelijk de man,
die de renners moet afduwen als
zij aan een tijdrit beginnen. Een
handige journalist heeft uitge
rekend, dat Courtehoul op een mid
dagje zo ongeveer honderd ton aan
wielrenners en materiaal de wed
strijd instuurt.
„Voor Charles is het een en
ander toch wel gevaarlijk, want hij
kan er het lidmaatschap van zijn
club door verspelen", schreef de
handige" journalist.
Niemand begreep daar aanvanke
lijk iets van, maar later wel, want
Charles is lid van de „Vereniging
van Mannen van Honderd Kilo".
E3D
«^^«UMOULOU
TONTACOj
VlCilBiJAC
Tlourdes
WGELtS-
GA20ST J*
PIERREFITTE^lBARÈGESl
nestalasT-
'BAZAN^F
ASPIN
„arreau
YOURMALEN
I O
PE YRESQURDE^^iScSoH
Het grote spel gaat vandaag be
ginnen. De renners rijden de 12e
etappe van Pau naar Saint Gaudens.
De afstand bedraagt 207.5 kilometer.
Het zou niet veel zijn, indien er niet
zoveel geklommen moest worden.
Allereerst moeten de renners over de
Tourmalet (2113 m, 1e categorie):
vervolgens over de Aspin (1489 m, 3e
categorie) en ten slotte over de
Peyresourde (1563 m, 2e categorie).
De renners van de Kleine Tour
krijgen als belangrijkste obstakel
alleen de' Pe resourde voor de wielen
geschoven.
i,Er is voor mij in deze
Ronde van Frankrijk maar één
favoriet en dat is Jacques An
quetil, de meest complete ren
ner. Een Tour is geen klassie
ker, geen strijd om de wereld
titel, het is een heel bij zondera
wedstrijd.
Ik wilde het echter niet zo
zeer hebben over de favorieten
als wel over de Nederlanders.
Na de periode-Pellenaars be
schikten wij plotseling over
geen klasserenners meer. Wij
zijn en ik geloof dat het goed
is dit duidelijk te onderstrepen
de inzinking volkomen te boven. Wij hebben als klein wieler-
land een stel renners, waarop Italië en Spanje jaloers kunnen
zijn. De bewijzen worden niet alleen geleverd in de Grote Tour,
maar vooral ook in de Kleine Tour. Ik hoop, dat Jacques God
det zijn oorspronkelijke belofte gestand zal doen. Ik hoop, dat
hij na een merkenronde opnieuw een landenronde zal brengen.
Overigens.... de belangstelling voor de Tour is er naar mijn
gevoel volledig. Mijn hotelgasten praten de hele dag over niets
anders.... zelfs de Duitsers hebben het er over. Sjonge, wat
hebben die lui van de radio en televisie zich vergist, zeg!"
