Hoofdstad Ottawa staat model
voor de hele wereld
Sterrencultus door
de tijd achterhaald
CANADA VIERDE 95-JARIG BESTAAN
HET GELUK HANGT AF
VAN EEN KANONSCHOT
Chaplin legt de laatste
hand aan zijn memoires
-ACTIE
-112343
Overstromingen
in Venezuela
Wordt film van
Fox een teken
aan de wand?
Arnhemse primeur:
Disney-figuren
aan kerktoren
FISCAAL VERSCHIL
Geen politiek
Plannen
Soblen herstellende
Slechts klein deel
bedrijfsleven V.S.
steunt regering
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 4 JULI 1962
in seminaries
studenten
18.328
8.806
379
1.440
104
29.057
ot seminaries
studenten
1.806
3.438
57
215
78
5.594
subsidie to-
bedrag van
;r beschikking
7.801.828,—.
werd toege-
13.249.216,—
14.353.442,—
uw dood
spreekwoord.
.identen in de
waardoor u
>uw van semi-
een bepaalde
de jaarlijkse
lalde student;
tesamen met
van een jaar*
alatenschap te
27.602.658.—
et aangevraag-
99.270,— bleef
et secretariaat
et college San
20 priesters uit
universitaire
noemde totaal
sidies gegeven
allen onder de
paganda Fide,
uiten de „ech-
len, namelijk
laries, die res-
ïgregatie voor
06.580,voor
priester-arme
van 1.102.629
voor de bouw
linaries, waar
opleiding ont-
Is het een „model-doorkijkje" of niet?
zeggen de trotse inwoners van Ottawa
van dit gezicht op de Parlements-
heuvel. Op de voorgrond een lid van
de Canadese bereden politie.
(Van een medewerker).
Iedere middag om twaalf uur precies vuurt men in
Ottawa een kanon af. Deze gewoonte dateert van de eerste
juli 1867, de dag, dat Canada een zelfstandig land werd.
Zolang men dit gebruik in ere houdt vernamen wij in
Ottawa zal het de stad goed blijven gaan. Nu, de prijs
van één kanonschot per dag is geen hoge prijs voor het
welzijn en de bloei ener hoofdstad!
Hoog boven Ottawa verheft zich
de „Vredes toren". Hij werd ge
bouwd als een herinnering aan
hen, die vielen op de slagvelden en
als een manifestatie van Canada's
streven naar vrede en begrip tus
sen de volken. Tot ver in het gol
vende land om Ottawa is de Vre-
destoren duidelijk zichtbaar en
vernemen de mensen het slaan der
uren.
Op nationale hoogtijdagen en bij an-
dere bijzondere gelegenheden golven de
■klanken van het carillon van de Vre-
destoren over stad en land. Zij verkon
digen allen, die het willen horen, de op
roep tot vrede. De zwaarste klok van
het carillon weegt ongeveer 10.000 kg.
Hij draagt Canada's doden uit de eerste
wereldoorlog in zijn hart en herdenkt in
de inscriptie „Glory to God in the
Highest, and on Earth Peace, Good
Will towards Men".
Ottawa is het brandpunt en tevens een
symbool van Canada's nationale een
heid. De stad ligt op een prachtig punt
aan de samenloop van drie rivieren. De
Parlementsheuvel met de Vredestoren
en regeringsgebouwen in neo-Gotische
stijl beheerst de stad en het omlig
gende land, zoals Utrecht's Domtoren de
stad Utrecht en het Sticht beheerst. De
drie rivieren zijn de Ottawa, die de na
tuurlijke grens vormt tussen de provin
cies Ontario en Quebec, de vriendelijke
Rideau en de met boomstammen bezaai
de Gatineau. De Ottawa is een indruk
wekkende stroom met watervallen de
Chaudière Waterval en de Deschènes
Waterval en een aantal eilandjes-
Iets ten oosten van de Parlementsheu-
vel zijn de sluizen tussen de Ottawa en
het Rideau-Kanaal. Enige honderden
meters verder ligt de prachtige Inter
provinciale brug tussen Quebec en On
tario. Niet ver van deze brug stort de
zelfstandige staat snel af. Reeds op 1
juli 1867 vaardigde koningin Victoria op
grond van de „British North America
Act" een proclamatie uit, waarbij de
kolonies Opper-Canada (voortaan Ontario
geheten), Neder-Canada (voortaan Que
bec genaamd), Nova Scotia en Nieuw-
Brunswijk werden verenigd tot één
staat met een op Engelse leest ge
schoeide grondwet. Daarom geldt de
eerste juli als Canada's verjaardag en
wordt hij ieder jaar als Canada Day"
vrolijk en plechtig gevierd.
Canada's rivieren waren het, die de
Europese pioniers de weg wezen en tot
weg dienden. De man, die geldt als de
officiële stichter" van Canada, te we
ten Samuel de Champlain, was de eer
ste, die de Ottawarivier opvoer tot aan
de bronnen. Hij deed dat in 1613. Nog
een eeuw nadien konden de pelshande
laren en ontdekkers de Ottawa in alle
rust bevaren. Deze rust was volledig
voorbij toen omstreeks 1800 het hout-
kapbedrijf in het stroomgebied van de
Ottawa ontlook. Er ontstonden nederzet
tingen in het door de houtkappers
..schoongemaakte" land. De meeste
lagen op de zuidelijke oever der rivier.
Ottawa
Engelse ingenieurs, die een militaire
ravitailleringsweg naar de Grote Meren
wilden maken, besloten in 1827 om_ een
kanaal te graven tussen de Rideaurivier
en het Ontario Meer. In 1832 was het
kanaal klaar en had de nederzetting de
naam Bytown gekregen. Het kanaal
heeft nooit enig militair nut gehad, maar
wel was het van grote betekenis voor de
opbloei van Bytown. Deze plaats werd
het verkeersbrandpunt van de streek.
Hierdoor kregen het stadje en zijn be
woners gaandeweg een ander „uiter
lijk". Om dit te bevestigen, werd By
town in 1854 herdoopt in Ottawa.
Wel woonden er nog houthandelaren in
het jonge Ottawa, maar de houtkappers
hadden zich teruggetrokken in de bin
nenlanden. De bonte, wel eens rumoe
rige hout-tijd" van Ottawa werd af ge-
Rideau zich via een waterval in de
Ottawa.
De Ottawa is niet slechts een provin
ciale, doch ock een landschappelijke
grens. Tegenover Ottawa ligt (op de
Quebecse oever) de industriestad Huil
en daarachter strekt zich het ruige heu
velland van Gatineau uit, een pai'kland-
schap, doorsneden door de snelle, niet
ongevaarlijke Gatineau-rivier. Op de zui
delijke oever van de Ottawa echter ligt
een nauwelijks geaccidenteerd akker- en
weidelandschap.
Niets of hutten
Het was een Venetiaan in Schotse
dienst Cabot geheten die Canada
in 1497 ontdekte. In het begin der zes
tiende eeuw besloten de Spanjaarden om
ook eens te gaan kijken in het nieuwe
land. In de kustgebieden vonden zij ech
ter geen edelmetaal en daarom bleven
zij niet.
„Aca nada" („hier is niets") zouden
zij gezegd hebben en aan deze gering
schattende uiting zou de naam Canada
volgens velen z«n ontstaan danken. An
dere historici menen evenwel, dat de
naam Canada teruggaat op het Indiaan
se woord „Kanatha", dat „Groep hut
ten" betekent. Hoe dit z\j, de Fransen,
minder gouddorstig dan de Spanjaar
den, namen Canada in 1534 voor hun
koning Frans I in bezit. De beroemde
ontdekkingsreiziger Jacques Cartier
noemde het 1 and Niéuw-Frankrijk.
Canada's vroegste (vaderlandse) ge-
KïS 15 diVa.n de str«d '"ssen
f,A"sn3?n en Brit om het bezit des
lands. Een paar eeuwen golfde die strijd
met wisselend succces heen en weer tot-
aat, na een koloniale oorlog op leven en
M7Hsn h:"da de Vrede van Parijs
(1763) Canada definitief verwierf Later
na de onafhankelijkheidsverklaring der
Verenigde Staten, vielen de Yankees tot
tweemaal toe (laatstelijk in 1812) Cana-
oa binnen, maar beide keren werd het
een nederlaag.
De Engelsen handhaafden zich en wis
ten ook een tweetal opstanden in de ia-
ren 1838 en 1839 de baas te blijven. Deze
opstanden waren uitgegaan van ontevre
den elementen van Franse afstamming.
Zelfstandigheid
Canada legde de weg van kolonie naar
Als het kanon, dat nu al 95 jaar
iedere dag vuur spuugt, zwijgt, gaan
de zaken fout.
sloten. De laatste stap op de weg van
wildernisnederzetting tot een van
's-werelds hoofdsteden deed Ottawa in
1857. In dat jaar wees koningin Victoria
Ottawa wegens zijn gunstige centrale
ligging aan als zetel der Canadese over
heid. En toen Canada een tiental jaren
nadien zelfstandig werd. sprak het van
zelf. dat Ottawa de nationale hoofdstad
werd.
Heuvel
Het meest opvallende „kenmerk" van
Ottawa is de Parlementsheuvel. De drie
gebouwen op die „heuvel" vallen op
door hun mooie en indrukwekkende ar
chitectuur. In het midden staat het ge
bouw der Tweede Kamer (House of
Commons) met de prachtige Vredesto
ren. In het „Oostelijke Blok" (zoals men
in Ottawa zegt) bevinden zich de bu
reaus van de Eerste Minister eri het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken. In het
..Westelijke Blok" zijn het departement
van de „Staatssecretaris voor Canada"
en een paar andere regeringsdiensten
ondergebracht.
Het grasveld in het midden is kaal
gelaten, maar op de andere gazons
staan bronzen en granieten beelden
van grote figuren uit de Canadese
historie. Ook bloemen en bomen vindt
men er in overvloed. In het voorjaar
bloeien er de vele tulpen, die koningin
Juliana en een aantal Nederlanders
Canada hebben geschonken ten teken
van dankbaarheid voor wat de Cana
dezen in de oorlogsjaren voor ons
vorstenhuis en Nederland hebben
gedaan.
Prachtige lanen met een gezamenlijke
lengte van meer dan vijftig kilometer
maken het iedere bezoeker mogelijk om
alle belangwekkende punten in Ottawa
en naaste omgeving te bereiken. Daar er
in Ottawa altijd wel een auto te krijgen
is, kan men op één dag reeds veel zien.
Gebouwen als het Rijksmuseum, het Na
tionale Kunst Museum, de Munt, de
Rijksarchieven en het Observatorium,
alsmede het Oorlogsgedenkteken en een
aantal andere bezienswaardigheden lig
gen binnen het bereik van iedere bezoe
ker der stad.
Ottawa (schreef een Franse journalist
enige tijd geleden) is een stad met in
drukwekkende bouwwerken, prettige
woonhuizen, lommerrijke straten,
mooie grasvelden, veel bloemen, parken
en meertjes. In de loop van de laatste
tachtig jaren zijn er in Ottawa echter
ook wel lelijke plekjes ontstaan. Even
als in andere grote steden was dit on
vermijdelijk, want een zich snel ont
plooiend bedrijfsleven stelt altijd en
waar ter wereld ook andere eisen dan
alleen maar die van stedeschoon en har
monische stadsplanning. Niettemin, de
lelijke plekjes zijn er en daarom willen
de Canadezen ze uitwissen.
Groene toekomst
Enige jaren vóór de tweede wereld
oorlog begon men reeds plannen te ma
ken om Ottawa's „gezicht" zo mooi mo
gelijk te maken en de stad tot een mo
delhoofdstad te ontwikkelen. Het bleef
echter bij plannenmakerij tot 1944.
Toen midden in de oorlog! ont
wierp de Franse stedebouwkundige
Jacques Gréber in samenwerking met
Canadese architecten een „Plan voor de
Nationale Hoofdstad", dat eigenlijk een
streekplan voor Ottawa en ommelanden
was.
Natuurlijk voorzag dit plan (dat ten
dele reeds tot uitvoering is gekomen) in
de nodige goede wegen, doorbraken en
grote gebouwen, terwijl ook de verplaat
sing van sommige industrieën aanbevo
len werd. Rook en roet producerende
schoorstenen in woonwijken zijn nu een
maal onaangenaam. Parken en speelter
reinen behoren ook bij het „Nieuwe Ot
tawa", dat eerlang een ideale woon- en
werkstad zal kunnen zijn voor ruim een
half miljoen mensen.
„Park"
In het Ottawa-Streekplan is ook aan
dacht besteed aan de recreatiemogelijk
heden buiten de stad. Die moge
lijkheden vinden de bewoners van de
Canadese hoofdstad vooral in het nabij
de stad gelegen 2300 km2 grote „Gati
neau National Park". Daar zorgen de
mooie beboste heuvels, de meertjes en
rivieren voor gezonde ontspanning en
sportbeoefening der hoofdstedelingen.
En zulks zowel *s winters als in de zo
mer! In het „Gatineau National Park"
leven vele dieren en groeien tal van
planten en bomen, die voor de natuur
vrienden belangwekkend zijn. Kortom,
dank zij het „Gatineau National Park"
en de „stadslongen" van Ottawa, zijn
de bewoners der Canadese hoofdstad ze
ker van een „groene toekomst"!
Kanon
Ottawa's wapenspreuk luidt „Vooruit".
Als men terugblikt op de snelle ontplooi
ing van de vroegere houtkappersneder
zetting Bytown tot een bloeiende hoofd
stad van een, groot en rijk land, kan
men niet anders dan constateren, dat
Ottawa die wapenspreuk in ere heeft ge
houden en in praktijk heeft gebracht.
En wie in Ottawa thans zijn oor te
luisteren legt, verneemt dingen, die er
op wijzen, dat de stad nog lang niet aan
het eindpunt van zijn ontwikkeling is ge
komen. Dit moge op dit ogenblik toe
komstmuziek zijn, toch is er alle reden
om Ottawa's toekomst met veel vertrou
wen tegemoet te zien.
Overstromingen in de ongeveer zes
honderd kilometer van de hoofdstad
Caracas gelegen Venezolaanse staat Mo.
nagas Abrir, die werden veroorzaakt
doordat de rivier de Guarapiche buiten
haar oevers is getreden, hebben aan
tien personen het leven gekost, terwijl
dertig mensen worden vermist. Zeshon
derd mensen zijn dakloos geworden.
De aangerichte schade wordt op 2700
miljoen gulden geschat.
^1 enige tijd is de sterren-
verafgoding in Hollywood
een bron van moeilijkheden.
Het meest recente bewijs hier
voor is de profetisch genoeg
„Something's got to give" ge
noemde Monroe-Martin-film.
De Hollywoodse producent
Jerry Wald zegt: „Er zijn tus
sen de vijftien en twintig top-
sterren waarvan iedereen een
foto wil hebben. Tussen hier
en Europa zijn er honderd pro
ducenten die bereid zijn aan
hun financiële eisen tegemoet
te komen. Er is dus afzetgebied
en de sterren weten riit. Het is
dan ook alleen maar natuurlijk
dat ze er uit proberen te slaan
wat er uit te slaan valt. Het is
menselijk, denk ik zo. Elkeen
wil bekend staan als hoogst-
betaalde filmster en dat maakt
bet nogal moeilijk voor de
studio's en onafhankelijke pro
ducenten".
VS7ALD noemde de sterren die het
meest in trek zyn: John Wayne,
Rock Hudson, Kirk Douglas, Cary
Grant, Tony Curtis, William Holden,
Burt Lancaster, Frank Sinatra, James
Stewart, Marilyn Monroe, Elizabeth
Taylor, Natalie Wood, Marlon Bran
do, Sophia Loren en Audrey Hep
burn.
Er zijn er mis
schien nog een
paar, aldus Wald,
„maar de grote
filmmaatschap
pijen zijn van dit
beperkt aantal
sterren afhanke
lijk. Wat mij op
valt is, dat in
deze groep afge
zien van Natalie
Wood, geen jonge
krachten zitten.
Ik zou wensen
dat meerderen
LIZ TAYLOR onder hen zouden
doen als Jimmy
Stewart. Hij gaat akkoord met een
garantie van 70.000 pond sterling en
een percentage van de winst, als die
wordt gemaakt. Anderen eisen als ga
rantie alleen al 260.000 pond".
Wald ziet als enige oplossing van dit
probleem ontwikkeling van nieuw
talent door de studio's, zodat er
voortdurend nieuw aanbod van jonge
sterren is. Hij verwijt de grote maat
schappijen dat ze hun grote contract-
lijsten hebben verscheurd, zodat de
„voorraad" aankomende sterren te
niet werd gedaan.
Achtentwintig Walt Disneyfiguren zijn
in steen vereeuwigd aan de toren van
de Grote of Eusebiuskerk in Arnhem.
De Gelderse hoofdstad heeft hierbij een
wereldprimeur. Het idee om deze fi
guren, die een grootte van twee meter
hebben, aan de Arnhemse gi-ote toren
te laten aanbrengen, is afkomstig van
architect Ph. Verlaan, naar wiens be
kroonde ontwerp de in de oorlog ver
woeste toren wordt herbouwd. De figu
ren, bekend uit de Donald Duckfilms en
stripverhalen, zijn vervaardigd door de
beeldhouwer Freeling. De beelden zijn
aangebracht op een hoogte van zeventig
meter. De totale hoogte van de nieuwe
toren wordt 92 meter. Nog ongeveer een
jaar duurt de nerbouw ervan.
MARLON BRANDO
"CULMS waarin twee schone vrou-
wen optreden, hebben een studio,
20th Century-Fox, tot nu toe miljoe
nen gekost, en het einde is nog niet
in zicht. De prijs van „Cleopatra" met
Elizabeth Taylor, is van een geschat
te 7 miljoen pond uitgegroeid tot 10
miljoen of meer.
De rel rondom
Marilyn Monroe I
dwong 20th Cen- I
tury-Fox om „So-
mething's got to
give" af te schrij- ASB
ven, nadat er
700.000 pond aan
ten koste was ge-
legd. Op dit ogen-
blik is er bij
deze maatschap- f|||
pij maar één g fl|
film in de maak, '-Jij
waardoor hon- B||||pJ
derden employé's JU
werkeloos zijn. SOPHIA LOREN
Op grote schaal
zijn in Hollywood en op het hoofd
kwartier van 20th Century-Fox in
New York ontslagen gevallen. Direc
tieleden moeten genoegen nemen met
salarisinkrimping. Om de zaak nog
erger te maken: vier televisieshows
van de televisieafdeling van de maat
schappij werden in de lente afge
last.
Het algemeen gevoelen is dat de
sterrenverafgoding door de tijd ach
terhaald gaat worden. De Europese
filmindustrie bloeit zonder dit exces.
Wil Hollywood een concurrerende
positie blijven voeren, dan zal „So
mething's got to give" waarschijnlijk
het teken aan de wand worden voor
de topsterren, die nu nog eisen kun
nen stellen.
NIETTEGENSTAANDE de geleide-
lijke verwezenlijking van de
Europese Economische Gemeenschap
bestaan er tussen de deelnemende
landen nog enorme verschillen op
fiscaal gebied, ook wat betreft de
film. Een eenvoudig geval illustreert
dit: de heer Frangois, eigenaar van
cte bioscoop „Lux" in de Franse stad
Saverne, en de heer Ludwig, exploi
tant van de „Kammerlichtspiele" in
het Duitse Kehl, hebben beiden voor
stellingen gegeven met de film Ben
Hur onder vrijwel dezelfde omstan
digheden. De beide steden zijn van
ongeveer dezelfde betekenis, de bio
scopen zijn even groot en het bezoek
lag in beide gevallen op hetzelfde
peil. De heer Frangois moest aan de
fiscus aan vermakelijkheidsbelasting
een bedrag van negenduizend nieuwe
franken afdragen, de heer hudwig
werd van het betalen van vermake
lijkheidsbelasting vrijgesteld, omdat
„Ben Hur" in West-Duitsland het
predikaat „waardevol" had ge
kregen
JAMES STEWART
/^harlie Cliaplin, sinds woensdag
eredoctor in de letteren van de
universiteit van Oxford, lioopt nog
voor het einde van het j'aar gereed
te komen met zijn gedenkschriften.
„Ik word er geheel door in beslag
genomen", verklaarde hij in zijn wo
ning in Manoir de Ban, Zwitserland.
„Ik werk er erg hard aan om alles
op tijd voor publikatie gereed te
hebben".
£JHAPLIN, thans 73 jaar, zegt dat In
zijn memoires niet aan politiek
zal worden gedaan, maar dat ze wel
veel persoonlijke opvattingen zullen
verkondigen.
Hij heeft zijn werk nogal eens moeten
onderbreken om te werken aan het
schrijven en uitgeven van muziek
voor hervertoningen van zijn vroeg
ste films. Hij houdt daar zelf een
oogje op. Binnenkort zal hij het werk
weer even moeten laten liggen, want
begin juli zal Chaplin vader van een
tiende kind worden.
„Dit is de reden waarom mevrouw
Chaplin mij niet naar Oxford kon
vergezellen", aldus Chaplin. De baby
zal geboren worden in de Montchoisi
kliniek van Lausanne, waar Chaplins
drie jongste kinderen: Eugène van
negen, Jane van vijf en Annette van
twee het levenslicht hebben aan
schouwd.
Mevrouw Chaplin, de vroegere Oona
O'Neill, dochter van de Amerikaanse
toneelschrijver Eugène O'Neill, maakt
het goed. Het zal haar achtste kind
van Chaplin zijn. Hij heeft twee
zoons van Lita Grey, zijn tweede
vrouw.
■Hfat zijn plannen voor de toekomst
aangaat, zegt Chaplin: „Ik woon
vrijwel altijd hier, temidden van mijn
gezin. Op het ogenblik is alleen
Geraldine niet thuis. Zij is zeventien
en studeert ballet in Londen. Michael
Josephine, Victoria en Eugène gaan
allemaal hier op school. Jane is op
de kleuterschool. Ook kleine Annette
en de nieuwe baby zullen in Zwit
serland schoolgaan. Ik zit hier zeer
naar mijn zin".
Chaplin is voorlopig niet van plan
Amerika te bezoeken. Hij is er in
Een luchtfoto die de fraaie opbouw van Ottawa wel heel duidelijk laat zien
De Sovjet-spion Robert Soblen, die in
een vliegtuig getracht heeft zich van het
leven te beroven, is aan de beterende
hand.
De 62-jarige psychiater, die naar Is
rael was gevlucht om aan levenslange
gevangenisstraf te ontkomen, wordt in
een ziekenhuis in een Londense voorstad
verpleegd. Hij staat onder voortdurende
politie-bewaking.
Een woordvoerder van het ziekenhuis
zei dat zijn wonden aan zijn polsen en
buik, aan het genezen waren. Soblen
had toen hij zich met een tafelmes in
de buik stak, zijn milt geraakt
t ^ie reeds aan kanker in
het bloed lijdt, verloor bijna een liter
blogd.
CHARLES
1952 onder onprettige omstandigheden
vandaan gegaan en nooit meer terug
gekeerd.
In Crans-sur-Sierre op twee uur
rijden van zijn vijfentwintig-kamer
woning aan het Meer van Genève,
heeft Chaplin een winterchalet ge
kocht. Hij legde in 1953 voor zijn
Zwitserse huis 72.000 dollar op tafel.
Nu is het het dubbele waard.
Vrienden van Chaplin zou het niet
verbazen wanneer hij geen films meer
zou maken. Ze zeggen dat hij niet
verder denkt dan beëindiging van
zijn memoires. Maar zelfs dan zal
Chaplin genoeg te doen hebben.... al
was het alleen maar het beheer van
zijn vermogen, geschat op ruim vijf
miljoen pond sterling.
Uit een onderzoek, dat het blad van
dc Amerikaanse kamer van koophandel
„Nation's Business" heeft ingesteld,
blijkt dat slechts een van de tien zaken
lieden in de Verenigde Staten de regering
van Kennedy steunt. De rest beweert,
dat zijn binnenlandse politiek het ver
trouwen van het bedrijfsleven heeft ge
schokt.
Daarentegen maakt het blad er mel
ding van, dat 71 procent van de 250 on
dervraagde functionarissen verwacht dat
de verkopen van hun ondernemingen in
de komende twaalf maanden zullen toe
nemen. Slechts twee procent verwacht
een daling en het overige deel voorziet
weinig of geen verandering. Een grote
fabrikant van huishoudelijke artikelen
verklaarde typerend: „Op het ogenblik
gaan wij voort zonder wijziging in de
plannen, maar voorzichtigheid ia de
boodschap".
igen pr. op
ot. aantal
54
31
31
33
8%
24
89
37%
45%
72%
25
41
10
26%
69%
!.5%
5.6
1,9
i
',5
1,5
>,8
1.5
2.6
2,7%
3
4
1,2%
0
2,6
der de Pro-
i China met
Afrika is
i. Samen
1009
4554
6127
8579
r zeggen ze
geheel van
1 reeds aan-
0 inwoners,
x
