Pier Tania verwierf faam om
zijn harde openhartigheid
Zwart
p Wit
De beursbengels:
:JE HEBT ZE!:
Minter en Hinter en de verdwijn-kast
Fantastische verhalen
op Vlaamse beeldbuis
Terugblik
Naar Canada
„Voor boer en tuinder"
voor 50ste maal op tv
xzNILLM ÊJ
2offezeffd
Radiootje spelen
Geen herhalingen
Missa Latanica
van pater Dijker
Karei Prior dient
aanklacht in
tegen impresario
NILLMIJ
LUCHTVAARTMEETING
OP VLAAMSE T.V.
Stem-feuilleton
PROFESSOR ROMME
erc-doclor in Tilburg
Vier monniken
vrijgesproken
NILLMU
SER OORDEELT:
Geen wijziging in
samenstelling
bedrijfscie metaal
Ouders omgekomen
baby worden voorgeleid
Nieuw avontuur
van M inter en
Hinter
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 23 JUNI 1962
IN de vele jaren, dat wij de oud-
journaalredacteur Pier Tania
kennen, hebben wij hem leren
waarderen om twee bijzondere
karaktereigenschappen n.l. om
zijn zelfstandig denken en om
zijn kritische nuchterheid. Dit
zijn onontbeerlijke eigenschap'
pen voor deze televisieman, die
niet alleen een voortreffelijk
presentator is, maar zich in nog
geen twee jaren tijds naam ver
wierf als regisseur van documen'
taires over de schrootaffaire, de
probleemgebieden, de taalstrijd
in België en de gehuwde
werkende vrouw. Hij is een
sterk journalist, die op goede en
objectieve wijze zijn onafhanke
lijke mening durft te formuleren
in korte, kernachtige zinnen.
"VTaandagmiddag vertrok hij met een
-L'J DC-8 van Schiphol naar Canada,
waar hij een documentaire gaat ma
ken over Montreal en de Nederlandse
emigranten, die in dit onmetelijke
land een goed bestaan zochten. Maar
voor het toestel zich van het platform
verhief, hadden wij een gesprek met
hem over zijn plannen.
Een van de meest succesvolle pro
gramma's van de Vlaamse Televisie,
dat morgen om 14 uur voor de vijftig
ste maal op de beeldbuis komt, is
zeker „Voor boer en Tuinder". Na
iedere uitzending van dit veertiendaag
se programma volgt een lawine van
brieven, waaronder talloze uit Neder
land, Frankrijk en zelfs Duitsland. Op
de prijsvragen, die soms in deze uit-j
zending voorkomen, komen gemiddeld
5000 antwoorden binnen. Ook de stede-'
ling is zich voor deze agrarische uit- j
zendingen gaan interesseren en dat'
er op deze wijze een brug geslagen
wordt tussen stad en land is iets wat
de initiatiefnemers van deze serie met
dankbaarheid vervult.
Onder deze omstandigheden kan het
niet anders of de vijftigste uitzending
gaat een feestelijk cachet krijgen, zij
het dan op bescheiden wijze. Het wordt
een soort caleidoscoopprogramma on
der de titel (ontleend aan Weremeus
Bunings Ballade van de Boer) ,,Hij
ploegde voort". O.a. werken mede de
letterkundige André Demedts, zelf een
boerenzoon, en dr. J. Goossenaerts die
een werk publiceerde, ,,De taal van en
om het landbouwbedrijf".
(Advertentie)
Geef Uw kind
een goede kans
levensverzekering
Hoe ontzaglijk welvarend wij zijn
blijkt wel uit de reusachtige omelet
die het landbouwschap wil gaan aan
richten. Nederland zit namelijk met
een dertig miljoen eieren in de maag.
Die kunnen de markt niet op, niet om
dat we ze niet betalen kunnen maar
omdat ze, daar komt het dan eigenlijk
op neer, te goedkoop zijn. En nu wil
het Landbouwschap dat de regering
die dertig miljoen eieren „uit de markt
neemt". Dat wil zeggenin zee gooit
of klutst of zo. In elk geval moeten ze
verdwijnen. ..Dan zal de eiersituatie
per 1 juli gunstiger zijn", zegt het
schap, dat het toch wel een beetje van
eieren maakt.
De toestand wordt beter, zegt het,
als die dertig miljoen eieren verdwij
nen. Een simpel mens zou redeneren:
hoe meer eieren we kunnen eten, hoe
beter het is. Maar dat is dus niet zo:
als die eieren, hoe vers ze ook mochten
zijn, de markt bederven dan moeten
ze verdwijnen. Het gaat dan niet meer
om de eieren maar om het belang van
de markt.
Als een andere oplossing noemt het
Landbouwschap ook nog even terloops
ofzet naar onderontwikkelde landen".
Kijk, het is aardig dat we daar nog
even aan denken. Wij hier hebben
a.o.w., huur compensatie, een vrije za
terdag en dertig miljoen eieren teveel.
We zouden ze gewoon op de vuilnis
hoop kunnen gooien, om de markt lek-
her gezond te houden, maar plotse
ling bedenken we: o ja, zeg. er zijn nog
landen waar ze misschien best die
eieren zouden willen hebben. Waar
kinderen rondlopen die nog nooit de
kans gekregen hebben een ei te eten.
Vv e zouden die dertig miljoen eieren
ius heen kunnen sturen en men
~ai aaar onze over ontwikkelde en
hoogbeschaafde welvaartsstaat onge
twijfeld uiterst dankbaar zijn voor het
gebaar. Kijk zeg, de Nederlanders stu
ren ons eieren. Ze kunnen er zelf niets
mee doen en daarom krijgen wij ze.
Als die eieren hun markt niet in ge
vaar zouden brengen, hadden we ze
nooit gekregen, maar nu is het toch
maar een treffend staaltje van naas
tenliefde.
Als nu het vervoer naar die onder-
ontwikkelde landen maar niet te duur
Want dan kunnen we ons de luxe
van de naastenliefde niet permitteren.
Het gaat tenslotte in de eerste plaats
om de markt en de economie.
Dat is het hele eieren eten.
PRAET-MAECKER
„Tk beperk me niet tot een nauwkeurig
A omlijnd programma, want in de
praktijk blijkt dan vaak, dat ik te
veel hooi op mijn vork heb willen
nemen".
Pier Tania is 37 jaar en Amsterdam
mer van geboorte. Zijn vader was een
Fries. Nadat hij in de hoofdstad de
HBS had doorlopen vatte hij het plan
op om te gaan studeren in de Neder
landse Letteren. Zijn leraar, dr. Hel-
linga, thans hoogleraar, had zijn in
teresse gewekt voor deze studierich
ting. Maar de oorlog verhinderde dit
voornemen en samen met prof. Hel-
linga heeft Pier lange tijd onderge
doken gezeten in het landelijk Doorn
spijk. Kort na de bevrijding moest hij
in militaire dienst en al spoedig werd
hij aangewezen voor de selectietest
als contactofficier bij de Legervoor-
lichtingsdienst. Na een cursus in Kijk
duin werd hij in oktober van hetzelfde
jaar beëdigd als tweede
luitenant. Spoedig daarop vertrok hij
naar het toenmalige Nederlands Indië,
waar hij op Java voorlichtingsofficier
werd. Daarna werd hij aangesteld als
hoofd van de legervoorlichtingsdienst
voor Oost-Indonesië en Nieuw-Guinea,
met als standplaats Makassar. Luite
nant Tania had een geheel eigen op
vatting over het woord voorlichting.
Hij schonk de „jongens" op alle pos
ten informatie en het meest recente
nieuws, zowel uit het moederland als
van de operaties in de Archipel. Zij
gaven daarvoor een soldatenblad uit,
dat ,,De Wacht" heette en een enorme
lezersschare telde.
Op een gegeven moment kwamen ze
op het idee een strijdkrachtenpro
gramma te gaan verzorgen. In Ma
kassar beschikten ze over een kleine
buitgemaakte Jappen-zender van 300
watt. ,,Wij hebben toen zelf geleerd
radiootje te spelen en wij hebben daar
enkele jaren met veel elan en grote
inventiviteit heerlijke programma's
uitgezonden".
In 1950 na zijn terugkeer in het vader
land solliciteerde Pier naar een beurs
om zijn oude voornemen om te gaan
studeren in daden te kunnen omzetten.
Hij was een van de zeer velen, die
waren gerepatrieerd en zich tot de
studie voelden aangetrokken. Het luk
te niet en Pier Tania solliciteerde bij
de Radio Nieuwsdienst, waar hij als
redacteur-nieuwslezer werd aangesteld
Voor het NTS-journaal zijn intrede
deed bij de televisiekijkers, maakte
Pier in zijn vrije tijd de journaalteks
ten voor de AVRO-tv. Dank zij deze
ervaring kon hij met een kans op
succes solliciteren bij de NTS. Samen
met de pas benoemde hoofdredacteur
Carel Enkelaar heeft hij in die eerste
maanden de vuurdoop ondergaan met
een reportage over het bezoek van
ons koninklijk paar aan de West.
Slechts drie jaar heeft Pier het op
de journaalredactie kunnen uithouden.
Hij vond dat dit journaalnieuws, dat
uiteraard uit zeer korte vraaggesprek
ken of commentaren bestond hem een
te grote beperking oplegde. Hij wilde
graag speurtochten maken naar onder
werpen, die zich zouden lenen voor
een echte tv-documentaire.
In 1960 trad hij daarom als regisseur
in dienst van de televisie-sectie van
de VARA. Eerst maakte hij zich ver
trouwd met het werk achter de regie
tafel en werkte mede aan de presenta
tie van „Anders dan anderen" en de
bekende reisrubriek van dr. L. van
Egeraat. De programmaleiding schonk
hem toen de kans om zelfstandig een
documentaire te maken. Met zijn aan
pak van de affaire-Worms wist hij toen
in een slag een goede naam te ver
werven. Vorig jaar reisde hij met
Netty Rosenfeld en cameraman Frans
Verhey naar het verre Australië, waar
zij in een maand tijds meer dan tien
duizend kilometer reisden om bezoe
ken af te leggen aan de vele Neder
landse emigranten en hun gezinnen.
Het werd een moordende jakkerpartij,
waarin ze praktisch geen vrije tijd
voor zichzelf hadden. In Nederland
teruggekeerd bracht Tania bijna twee
er een halve maand in de montage
kamer door om zijn documentaires
samen te stellen. De reacties waren
onverdeeld gunstig en daarom besloot
de VARA om dit jaar een drietal do
cumentaires over Canada te gaan ma
ken.
Tania's voornaamste zorg is nu, om
niet in herhalingen te vallen en zijn
filmstof zo te beperken, dat men een
afgerond beeld krijgt van een der vele
facetten van dit enorm grote land.
Daarom bracht hij de vorige maand
reeds een bezoek van drie weken aan
de miljoenensteden Montreal. Ottawa
en Toronto. Hij heeft daar tientallen
gesprekken gevoerd over de technische
coördinatie van zijn programma. De
CBC (Canadian Broadcasting Compa
ny) stelde joyeus haar archiefmateri
aal ter beschikking, maar Tania wilde
op deze trip geen reisfilm maken.
Daarom heeft hij besloten zich te be
perken tot de stad Montreal, waar 2
miljoen mensen wonen en het immense
platteland daaromheen.
,,Ik kan je verzekeren, dat we onze
uiterste best zullen doen om dit prach
tige en verfrissende vakwerk zo goed
mogelijk te benaderen", zo besloot
Pier Tania.
PIER TANIA
naar Canada
•Zondagavond 1 juli om 21.30 uur start
de Vlaamse t.v. met een nieuwe we
kelijkse serie verfilmde fantastische
verhalen. Deze reeks bleek het vorig
seizoen zeer succesrijk te zijn en onder
dezelfde titel „Twilight Zone" keert
ze nu op het scherm terug. Voor 1
juli koos men „De onzichtbare came
ra".
•Zondagmiddag om 14.35 uur zal voor
'J de KRO-microfoon door het koor van
de H. Hartkerk in Breda o.l.v. Leo
Hanssen en m.m.v. leerlingen van de
meisjes-ulo Virgo Maria" o.l.v. mej.
R. Lansu en van dr Martien van Tol,
orgel, de Missa Latanica van pater
Matthieu Dijker A. A. worden uitge
voerd.
De KRO voldoet hiermede aan de op
zich genomen verplichting om op voor
dracht van de Pascal-Schmeits-stich-
ting een opdracht te verlenen aan een
der twee componisten, aan wie in 1959
een aanmoedigingsprijs werd toege
kend. De jury van de Pascal-Schmeits-
stichting stelde eenstemmig voor aan
de KRO om aan pater M. Dijker A.A.
deze opdracht te geven. In de te ver
vaardigen compositie moest het volk
een eigen stem kunnen hebben, waar
door het streven naar de gemeen
schapsviering zich metterdaad zou
kunnen uiten.
Wegens aantasting in eer en goede
naam heeft de bekende tv-producer
van de AVRO, de heer Karei Prior,
een aanklacht ingediend tegen de im
presario, de heer H. Hofman. Laatst
genoemde had de heer Prior ervan be
schuldigd steekpenningen te hebben
aangenomen bij het sluiten van con
tracten met Franse artiesten, die zou
den optreden in het televisieprogram
ma „Domino". Van AVRO-zijde deelde
men ons mede, dat het hier een kwestie
betreft, waarin deze groep geen partij
is.
(Advertentie)
Voorzorg voorkomt zorg
levensverzekering
Morgen organiseert de Belgische lucht
macht te Klein Brogel in de Kempen
een internationale luchtvaartmeeting,
die vanaf 16.15 uur door de Vlaamse
t.v. wordt uitgezonden. Naast de Bel
gische acrobatische ploeg „De rode
Duivels" en andere gelijksoortige
teams uit Frankrijk, Engeland, Duits
land en Amerika, zullen alle eenhe
den van de Belgische luchtmacht er
aan deelnemen.
Ter gelegenheid van de twintigste ver
jaardag van de oprichting van de eer
ste parachutisteneenheden, zal het ba
taljon de Belgische para-commando's
eveneens van de partij zijn.
Ook zullen nieuwe vlietuigtypen en
afweerraketten worden voorgesteld.
I
Zaterdagavond speelt op Hilversum I
402 m om 20.05 uur de mariniers
kapel. Malando en zijn orkest komen
om 20.40 uur voor de microfoon. Om
21.50 uur volgt „Hoe vindt u het?" en
om 22.40 uur „Sfeer en ritme" door Ger
van Leeuwen. Tenslotte is er om 23.10
uur de rubriek ,,'t Is allemaal show".
Op Hilversum II 298 m biedt
de KRO om 19.55 uur „Populaire klas
sieken" en om 21 uur het programma
„De platenkoffer". Om 23 uur volgt de
rubriek „Meesterwerken der religieuze
muziek" en tot slot om 23.45 uur de
suite van Jean Baptiste Lully.
Zondagochtend is er om 8.30 uur op
Hilversum I de rubriek „Weer of geen
weer" en om 11 uur het programma
Zondagmorgen zonder zorgen". Om
13.20 uur volgt „Op de plaat rust"
en het Radiofilharmonisch orkest musi
ceert o.l.v. Tibor Paul om 14.10 uur.
De befaamde „Maastreechter Staar"
kunt u om 15.25 uur beluisteren. De
avond wordt om 20.05 uur ingezet met
„Muziek uit drie windstreken", gevolgd
om 20.45 uur door de eenakter „De hitte
golf". Om 22 uur is er het programma
„Rijkdom der welluidendheid" en om
23 uur zingt Mieke Telkamp met piano
begeleiding van Peter Kellenbach.
De KRO zendt op Hilversum II om
8.30 uur de hoogmis uit, welke wordt
opgedragen in de kerk van St.-Jan de
Doper te Waalwijk. Eddy Calvert speelt
om 12.25 uur. Daarna volgen om 13 uur
de avonturen van „De Oelewappers".
Om 14.35 uur wordt de Missa Latanica
van Matthieu Dijker A.A. uitgevoerd
door het koor van de H. Hartkerk te
Breda. Om 15.25 uur kunt u luisteren
naar „Muzikale miniaturen".
De avond wordt ingezet met een pro
gramma „Een avond in Portugal" dat
om 20 uur wordt uitgezonden. Om 21.30
uur volgt „Do-re-mi" en om 22.55 uur
musiceert het Concertgebouworkest o.l.v.
Bernard Haitink m.m.v. Irmgard See-
fried, sopraan.
LEKKER
Enkele Zweedse geleerden hebben
onderzocht of bladeren en gras voe
dingswaarde hebben. Ze kwamen tot
de ontdekking, dat deze „gerechten"
goed eetbaar en gezond waren. Sinds
dien worden in Zweden massa's gras
koekjes vervaardigd.
IRRITEREND
In negentien Engelse ziekenhui
zen is onder de patiënten een on
derzoek ingesteld naar de meest
irriterende geluiden. Stofzuigers,
kerkklokken en auto's bleken zeer
hinderlijk. De meeste klachten kwa
men echter over het getrippel van
naaldhakjes op de gangen.
VREEMD
Margot Fonteyn (43), Britse prima
ballerina, kreeg een voor danseressen
zeldzame onderscheiding: de univer
siteit van Cambridge verleende haar
de waardigheid van doctor (honoris
causa) in de rechten. Niemand weet
hoe Margot dat voor elkaar heeft ge
danst.
ONDERDUIKER
Alvara Margenas (29), werd bij
wedstrijden in onder-water-zwemmen
in de Mexicaanse stad Bihuahua schit
terend winnaar. Bescheiden weerde hy
alle gelukwensen af en nog besche;
den er onttrok hij zich aan de vanzell
sprekende belangstelling van de foto
grafen. Maar die mannetjes hielden
vol en de volgende dag bracht §*n
plaatselijke krant in grote opmaak
de foto van de nieuwe kampioen.
Spoedig kreeg Margenas bezoek van
gendarmen die hem prompt arres
teerden. Hy bleek vyf jaar geleden de
plaat te hebben gepoetst in de gevan
genis van Mexico City en leefde al die
tjjd ondergedoken. Hij kon evenwel
niet aan de bekoring weerstaan zich
te laten inschrijven voor de onderwar
terkampioenschappen.
„Troost u maar. U bent niet de
enige ontevreden klant in onze zaak"
en om 20.30 uur presenteert de KRO
de rubriek „Woord en beeld". Ko van
Dijk speelt om 20.40 uur de hoofdrol
in de eenakter „Requiem voor een vo
gel". Het Amsterdams kunstmaandor-
kest musiceert om 21.15 uur, waarna
om 22 uur de filmserie „Strijd tegen het
onrecht" wordt vertoond. Tenslotte houdt
rector D. Coppes om 22.30 uur de epi
loog.
Zaterdagmiddag om 15 uur geeft dr.
v. Egeraat „Tips voor uw vakantie". Om
15.25 uur volgt de Amerikaanse tv-film
„Het leven is vol verrassingen" en om
15.50 uur de Tsjechische tekenfilm „De
mens zoekt zijn weg naar de bodem
der zee". Om 16.10 uur is er een nieuwe
film in de wild-westserie „Wells fargo"
waarna om 16.35 uur Eeco Schuller
spreekt over de luchtvaart. Bert Gart-
hoff verzorgt om 17 uur het programma
„De kijkdoos" voor de jeugd.
Zaterdagavond om 19.30 uur is er de
teenagerrubriek „Top of flop". Na het
journaal brengt de VARA om 20.20
uur „Mit musik kommt alles wieder".
Om 21.10 uur is er een nieuwe afleve
ring van de Franse politiefilm over in
specteur Leclerc. Tot besluit wordt om
21.35 uur de tweekamp „Willens en we
tens" uitgezonden.
Zondagavond vertoont om 19.30 uur
her NTS-journaal zijn weekoverzicht. Om
20 uur volgt de rubriek „Sport in beeld"
27)
„Nee, Bob", lichtte Diephout hem met
iets van deelneming in zijn stem in.
„Het was jouw mededinger Bea was
kennelijk verlegen met de situatie, om
dat wij er bij waren en daarom speel
de ze een geslaagd stukje toneel. Heel
logisch en daar hoef je niet kwaad om
te zijn. Zij gaf die zogenaamde bakker
een week uitstel, herinner je je dat
nog? Dat betekent, dat zij een week wil
nadenken over haar besluit, al dan niet
met hem in zee te gaan. Het bewijst
intussen, dat ze niet erg happig is..„.
Hoewel.-.ze schijnt hem toch zeker niet
te haten, zoals jij eerst veronderstelde."
„Wat een ploert!" barstte Bob uit.
„Die vent heeft zeker een plank van
heb ik jou daar voor z'n kop. Hij zal
het toch niet door gehad hebben van
die klap en die verkleedpartij?"
„Nee", klonk Diephouts antwoord po
sitief. „Ik hoorde hem zeggen, dat hij
van die nachtelijke affaire niets be
greep, maar dat het hem geen snars
kon schelen, wat de reden was van die
scène. Hij vróeg haar gewoon, alsof het
om een nieuwe haring ging.
Bob kookte van woede. „Zij gaf hem
een week uitstel? Ze had de horen moe
ten neergooien. Nog geen kwartier daar
voor had ze mij!" Hij hield zich snel
in.
„Had ze jou soms ook een week
uitstel gevraagd?" informeerde Diephout
met een meewarig gezicht.
„Verdorie, ja", riep Bob. „Dat was
vlak voor dat telefoontje."
Inwendig gnuifde Diephout. Hij wist
niet, dat de zaken zo scherp stonden.
Het maakte de vooruitzichten alleen
maar beter.
„Ik vrees", zei hij, „dat jullie zo on
geveer gelijke papieren hebben bij Bea.
De markt is oer-willig, naar twee kan
ten zou je zo zeggen. Ik zie kans voor
jou, om met één slag de winst te in
casseren, als ik dat zo zeggen mag."
Bob had wat verstoord gekeken, toen
de beurstermen klonken, want de zaak
was voor hem van zeer subtiele aard-
Toch vergat hij zijn wrevel, toen hij
bemerkte, dat Diephout het blijkbaar
goed met hem meende.
„Er is namelijk iets gebeurd, dat de
hele toestand veranderen kan, als we
niet een beetje...nu ja.„een beetje in
een bepaalde richting gaan werken, om
de zaken een zetje te geven."
„Hoe zo?" vroeg Bob.
„Bea...maar denk er om: geen woord,
tegen niemand...is erfgename geworden
van het aandelenpakket van mevrouw
Haanstra. De oude mevrouw moet de
laatste tijd wat eigenaardig geweest zijn:
zij heeft herhaaldelijk haar testament
veranderd. Eerst moet Van Voorst ju
nior universeel erfgenaam geweest zijn.
Daarna weer niet. Wat er precies tus
sen die twee voorgevallen is, weet ik
niet- Maar een feit is, dat Bea - die
zij immers zo graag mocht - alle aan
delen van de fabriek erft. Van Voorst
krijgt een legaat; met anderen. Je zult
wel begrijpep, waarom die Van Voorst
er zo als de kippen bij was, om Bea
op te bellen. Hij zal wel op de hoogte
geweest zijn.
Volgens mij was het een bevlieging
van de oude mevrouw, maar intussen
boft Bea er bij. Ik gun het haar, daar
niet van."
Bob dacht een ogenblik na. Toen barst
te hij los: „Die schoft, die Ronald,
heeft dat geweten! Hij zou erven, dus
zeker ook die aandelen: dat heeft hij
zelf gezegd op die fuif. En daarom
vergeet hij nu die oplawaai in het por
tiek zo vlot. Logisch. Er zitten me wat
tonnen voor hem aan vast. Voor zo'n
prijs laat ie zich desnoods villen, de
geldhaai!
Diephout boog het hoofd in wijsheid.
Inwendig schaterde hij. Bob tippelde met
wijd open ogen de val binnen.
„Ik vrees dat het is, zoals jij zegt",
zei hij langzaam, „en in een normaal
geval, dus als Van Voorst junior niet
de ex-erfgenaam van zijn tante was ge
weest, zou Bea van zoveel berekening
en sluwheid (sic, dacht Diephout met
zelfkennis) walgen en hem nooit meer
aankijken. Waarschijnlijk zou ze hem
dan zelf graag om zijn oren slaan."
„Dat weet ik zeker", riep Bob.
„Maar nu liggen de zaken even anders
want de oude dame heeft haar lieve
neef niet onterfd omdat ze zo'n hekel aan
hem had. Nee, vast niet: zij wilde al
leen maar, dat hij het geld en de aan
delen (centjes krijgt hij toch, dus heb
maar geen medelijden met hem) ver
standig zou beheren. Nu heeft ze
echt iets voor een oude dame zitten
wikken en wegen. Ze wist, dat Bea heel
wat zakelijker is dan haar neef, maar
bovendien werd ze gewaar, dat neefje
lief onze juffrouw Evenblij bijzonder
graag mocht. Ze dacht nu, Bea een zet
je in de door haar gewenste richting
te geven, door haar bij testament die
zeepziederjj of wat is het? over
te doen. Dat is een soort familiebezit
en de oude tante gebruikte het nu, om
een nieuwe familieband te smeden. Die
zeepziederij is dus eigenlijk haar prijs
voor Bea's jawoord aan de jonge Van
Voorst. Kun je me volgen?"
Bob recapituleerde: „Dus Bea erft de
„weduweaandelen" en hij wat centen
en de boedel en zo, en Tante hoopt, dat
Ronald en Bea het familiebezit samen
zullen voegen. Ze dacht zeker, dat Bea
zich om dat geld verplicht zal voelen:
dat die de intentie wel zal snappen?"
„Ik geloof: ja", antwoordde Diephout
nadrukkelijk. „Je snapt, dat die malle
laatste wil de zaak verandert. Bea was
erg op de oude mevrouw gesteld en...
ze is niet afkerig van de jonge Van
Voorst. Dus wat ligt voor de hand? Dat
zij binnen een week „ja" tegen hem zegt.
Bob keek heel somber. „Rotter dan het
nu is, kon het nooit worden", mompelde
hij droevig.
„Tja", merkte Diephout wijsgerig op,
we hebben nu eenmaal met mensen te
maken én die doen soms dingen die we
niet konden voorzien."
„Maar", begon Bob, ,,u zag een licht
puntje, zei u daarnet?"
„Hoe weet het dan vroeg Bob
prompt.
„Logisch, dat je dat vraagt. Ik heb
het.„nu ja, je zwijgt erover, heb je be
loofd... van de baas gehoord. Ik denk,
dat de oude mevrouw hem nog om ad
vies gevraagd heeft. In ieder geval:
hij weet het, en de notaris zal het na
tuurlijk ook weten...en dan ik en nu jij
ook. O ja, Van Voorst junior ook nog.
Die moet op een of andere manier
lucht van het geval gekregen hebben.
Misschien heeft zijn tante hem wel bij
zich ontboden en hem toen de huid vol
gescholden, en hem alvast ingelicht, wat
ze van plan was te doen." (Bijtijds her
innerde Diephout zich dit kleine detail.
Het was oppassen, want hij had met een
denkend mens te doen. Hoewel, als het
om vrouwen ging. waren die gedachten
gemakkelijk te beïnvloeden).
„Bea hoort het op z'n vroegst over
een week", zo ging de procuratiehouder
van de degelijke en hoogst betrouwbare
zaak Van Markesteyn voort: „Dat is ook
de gelegenheid, om haar kandidaat
gemaal te ontmoeten.
(wordt vervolgd)
„Riedels en fiedels" vormde de hoofd-
sciioiei in net televisieprogramma van oe
NCRV. Het was een uitzending van Ne
derlandse muziek met enkele verrassend
aardige werkjes, maar ook met een stel
weinig geslaagde muziekjes. De arrange
menten (o.m. van Bert Paige en Kees
Bruyn) maakten echter veel goed. Ze
werden ook uitstekend gespeeld door het
strijkorkest van Harry de Groot. De tv-
presentatie was ver beneden de maat en
het noemen van de decorbouwer was
gewoonweg onzinnig, omdat er van een
decor nauwelijks sprake was.
In de rubriek Attentie werd o.m. aan
dacht besteed aan het verband tussen
roken en longkanker, aan de mogelijk
heden tot het beoefenen van de water
sport in ons land en aan de problemen
van Amsterdam met betrekking tot de
krotopruiming. Een Vlaamse uitzending
over de dichter Richard Minne maakte
het avondprogramma compleet. E.B.
Ter gelegenheid van het zevende
lustrum van de katholieke econo
mische hogeschool in Tilburg zul
len tijdens de viering van de „Dies
natalis" op donderdag 15 novem
ber eredoctoraten worden verleend
aan prof. mr. C-.P.M. Romme uit
Bloemend sal en aan prof. Colin
Clark, hoogleeraar aan de univer
siteit van Oxford.
(Advertentie)
Later van niemand afhankelijk
door een MM MM! MJM M M
van PM a MmMmMwM M%M
levensverzekering
Vier kapucijner monniken, beschuldigd
van medeplichtigheid aan misdaden
van de Maffia, zijn door een Siciliaanse
rechtbank vrijgesproken.
De drie leken die met hen terecht
stonden, en die werden beschuldigd van
het plegen der misdaden, kregen ge
vangenisstraffen variërend van 14 tot 30
jaar.
Het publiek applaudisseerde, toen de
monniken werden vrijgesproken»
Deze zaak dateerde van 1958.
(Advertentie)
Jong verzekerd,
voordelig verzekerd
levensverzekering
(Van onze Haagse redactie)
De Sociaal Economische Raad is van
oordeel dat geen wijziging moet worden
aangebracht in het ledental en de samen
stelling van de bedrijfscommissie voor
de metaalindustrie en de elektronische
industrie. De raad weigert daardoor te
voldoen aan het verzoek van de Neder
landse bond van middelbare en hogere
technici om in de bedrijfscommissie ver
tegenwoordigd te zijn.
De raad heeft eenzelfde afwijzend
standpunt ook reeds in juli 1960 inge
nomen. De raad is n.l. nog steeds van
oordeel dat deze bond niet groot genoeg
is om voor een zetel in de bedrijfscom
missie in aanmerking te komen.
De S.E.R. heeft thans besloten de ver
ordening regelende bedrijfscommissie
voor onbepaalde tijd vast te stellen.
De Haagse politie heeft het verhoor
van de ouders van de vorige week
woensdag als gevolg van ernstige ver
waarlozing overleden baby thans afge
sloten. De dertigjarige steigermaker B. J.
van den B. en zijn 28-j. echtgenote A. van
den B.-H. zullen hedenochtend voor de
officier van justitie in Den Haag worden
geleid.
Over de resultaten van het onderzoek
in deze zaak heeft de politie na afge
lopen woensdag haar eerste indrukken
te hebben weergegeven, zich nog niet
uitgelaten.
„Minter en Hinter en de
verdwijn-kast" heet het nieuwe
stripverhaal, waarin de helden
uit het zwiergeit-drama op
nieuw gaan optreden.
Wat ze nu gaan beleven is zo
mogelijk nog wonderlijker en
sensationeler dan hun voorbijs
escapades. We gaan meteen
maar van start.
12. Na de lange, hete zomer, was ook
in het dorpje Pebbel het najaar geko
men. De gele bladeren huppelden met
de wind mee over straat, als uitgelaten
honden, die eindelijk van hun riem zijn
bevrijd en maakten een smeerboel van
jewelste. Vooral bij de benzinepomp van
Hendrikus Naaldhout, want daar bleven
ze in de olievlekken vastkleven en moes
ten worden weggeveegd.
Dit karweitje werd opgeknapt door
twee jongetjes, die elke middag na
school bij de benzinepomp te werk wa
ren gesteld om klanten te bedienen. Nu
kwamen er haast nooit auto's langs en
dat was een beetje droevig, want ze
moesten het van de fooitjes hebben.
„Minter," zei het ene jongetje, „we
moeten achtenzestig gulden betalen en
we hebben al zevenentwintg verdiend.
Hoeveel blijft er over?"
„Moet 't uit het hoofd?" vroeg Minter.
„Nee, laten we het in ons ruitjes-
schrift opschrijven", bedacht Hinter,
„kom mee".
Ze liepen naar binnen, waar hun
schooltassen lagen en begonnen de moei
lijke som in hun rekenschrift te zetten.
Maar terwijl ze met de tong uit de
mond zaten te cijferen, klonk buiten
ineens een ongeduldig getoeter
