Nieuwe chef staf: generaal en diplomaat vrijwel regering verlamd KKK giro 323300 -Salonmuziek en krijgsrumoer -*iabydermxe"?,ï; Moeder Interessante vraag PTT helpt Egypte Tc dom voor het leger Folklore-gek Da Silva Politieke spanningen BROMVERGUNNING VOOR JONGEREN EN OUDEREN CONFETTI CONFETTI CONFETTI CONFETTI CONFETTI CONFETTI Titel Aankoop Voorbeeld Wisselwerking Rechter Geheug en Leiding DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 19 MEI 1962 Geallieerd reisbureau Europeanen hebben Europa gered Belgisch meisje uit Amerikaans ziekenhuis Machine verstaat menselijke stem Wie niet in de gelegenheid is zijn gave op de collecteschaal te schenken of wie een extra-bijdrage wil zenden, kan gebruik maken van Met zijn vijftig jaar is de deze maand benoemde nieuwe chef van de generale staf, tevens be velhebber van de landstrijd krachten, luitenant-generaal A. V. van den Wall Bake de jong ste chef van de generale staf, die Nederland ooit gekend heeft. Hij is afkomstig van het wapen der genie. Ook dat is iets bij zonders. De laatste genie-offi cier, die de hoogste positie bij de koninklijke landmacht heeft bereikt, was generaal Snijders, de opperbevelhebber tijdens de eerste wereldoorlog. Luitenant-generaal van den Wall Bake, telg van een familie die vele officieren heeft voort gebracht, is het type van de officier, dat men in toenemende mate etgenkomt in de legerlei ding van Nederland en de an dere NAVO-landen, een combi natie van spijkerhard militair en beminnelijk diplomaat. De strijdkrachten hebben grote be hoefte aan dit soort officieren. Het militair noodzakelijke is in vredestijd meestal alleen te verkrijgen na harde strijd op het vlak van de nationale en/of internationale politiek. De militair-diplomaat is overigens geen nieuwe figuur. Militaire attaché's behoren tot deze categorie. De erva ring wijst echter uit, dat handen, die lange tijd een cocktailglas omklemd hebben, dikwijls niet meer de maar schalksstaf weten te vinden, die iedere soldaat verondersteld wordt in zijn ransel mee te dragen. Grote militaire carrières worden dan ook in deze da gen niet gevormd op de gladde par ketvloeren van de salons maar op de bureaus van internationale staven, waar men dagelijks geconfronteerd wordt met de rauwe werkelijkheid van militaire problemen en de inter nationale politiek. Ook luit.-generaal van den Wall Bake heeft die leer school doorlopen, eerst bij de Lon- dense staf van de West-Europese Unie, later op het hoofdkwartier van de noordelijke legergroep der NAVO in München-Gladbach. Vóór die tijd had zijn naam overigens ook in het buitenland reeds een bekende klank. Heeft u ooit gehoord van het be roemde „reisbureau" dat geallieer de officieren tijdens de tweede we reldoorlog uit Duitse krijgsgevangen schap heeft helpen ontsnappen? D* grote man achter de schermen van dit „reisbureau", de organisator en voor bereider van de vluchtpogingen, was de heer van den Wall Bake. De faam van dat verzetswerk i n krijgsgevangenschap stuwde zijn car rière als een raket omhoog. Een scherpe intelligentie, hard werken, takt en diplomatiek talent hielden die raket in de goede baan. Van den Wall Bake passeerde jaar- genoten, later ook oudere officieren. Een dergelijke snelle carrière geeft wel eens aanleiding tot wrijvingen. In het geval-van den Wall Bake ont laadden die zich enkele maanden ge leden in een strijd achter de scher men om een andere, oudere opper- officier de onlangs afgetreden commandant legerkorps, de luit.-ge neraal Gips tot chef staf benoemd te krijgen. Niets dan goeds van die andere kan didaat. Dat uiteindelijk aan een wat jongere officier de voorkeur is gege ven is echter wel begrijpelijk. De functie van chef van de generale staf stelt fysiek en geestelijk zulke zware eisen, dat in deze positie de jaren boven vijftig dubbel gaan tellen. Luit.-generaal van den Wall Bake lichting van rond 80.000 dienstplich tigen ongeveer zeven procent wordt afgekeurd wegens... gebrek aan intelligentie. Volgens de heer Peij- nenburg, hoofd van de afdeling dienstplichtzaken van het ministerie van Defensie zijn deze jongelui „te domom het militaire vak te leren. Defensie is inderdaad een moei lijk bedrijf. De heer Peijnenburg kan er over meepraten. Hij is be trokken egweest bij een onderzoek in de zaak-Van der Putten, waarop het ambtenarengerecht heel wat heeft aan te merken gehad. Dat was een verdrietige zaak voor mi nister Visser maar wat kan een krijgt mede door zijn leeftijd de kans een eigen duidelijk stempel op de hem toevertrouwde taak te drukken. Ver wacht mag worden, dat het leger on der zijn leiding verder gevormd zal worden tot een efficiënt, modern ap paraat, geschoeid op een echt mili» taire geest maar wortelend doof een goed contact tussen leger en burgerij in de Nederlandse volks geest. Er wordt de laatste tijd nogal eens gemopperd over „Tante Pos". Per soneelsgebrek, gevolg van het alge» meen bestaande tekort aan arbeids krachten, maakt het haar niet steeds mogelijk die service te verlenen, waaraan het publiek gewend is ge raakt. Dit neemt intussen niet weg dat onze P.T.T. een organisatie is, die de vergelijking met de postdiensten van andere landen glansrijk kan door staan. Zo goed is de naam van de P.T.T. in het buitenland, dat Egypte de Nederlandse P.T.T. heeft gevraagd te helpen bij een algehele reorganisa tie van de Egyptische postdienst. En kele ambtenaren van de centrale af deling postmechanisatie zijn daartoe nu al weer geruime tijd in het land van de Nijl. Zij hebben er hoogst verdienstelijk werk verricht. „Briljante jongens, die Nederlan ders," zeggen ze nu in Cairo. Nu, dat is ook niet helemaal waar. Uit een verhaal in het maandblad „Ons Leger" blijkt, dat jaarlijks van een minister zeggen over tekortkomin gen van ambtenaren als zijn eigen partijgenoten hem „te licht" vinden voor het ministersschap? „Het kwam doordat m(jn vrienden en kennissen zeiden: Wat heb jij toch voor bijzondere grammofoonpla ten. Kan je die voor ons ook bemach tigen? Toen ben ik serieus met de import en verkoop van die folklore- platen begonnen". Terwijl hü dit zegt wijst de Haagse folklore-muziekex- pert H. J. da Silva in zijn zaak om zich heen, naar de rekken vol exoti sche grammofoonplaten uit meer dan honderd landen: platen uit Chili en Lapland, Spanje en Japan, Rusland en Mexico, Griekenland en Cuba. Platen met de eigen, onvervalste volksmuziek, uit verre, vreemde lan den, platen met schilderachtige man nen en vrouwen en exotische letter tekens op de hoezen. In die steeds kleiner wordende we reld van de folklore, waarvoor de be langstelling evenwel steeds groter wordt, is de heer da Silva bijzonder thuis. Misschien komt dat doordat zijn Surinaamse vader en Cypriotische moeder zulke wereldreizgers waren en samen 16 talen spraken. De zelf op Jamaica geboren Hage naar spreekt er „slechts" vijf. Zijn vader, een ingenieur op Cuba, die in de suiker zit, kwam na de „suikerkrach" van 1929 naar Neder land. Nadat zich al vanaf zijn zesde jaar een meer dan gewone muzikale be langstelling bij hem ontwikkeld had „eerst jazz en amusement, later klassiek" begon de jonge da Silva op 16-jarige leeftijd serieus platen te verzamelen. Door zijn speciale liefde voor de onvervalste Flamenco ging dat verzamelen zich weldra richten op bijzondere opnamen van uit ver schillende landen afkomstige onver valste folklore-muziek. Nu is die mu ziek al jaren zijn beroep. Dat zich voor de folkore-muziek in Nederland steeds meer liefhebbers aanmelden, is voor een groot deel te danken aan de groei van het interna tionaal en intercontinentaal toerisme, dat de Nederlander op veel directere wtfze dan radio en t.v. dat kunnen in aanraking heeft gebracht met „vreemde muziek". Het is het zaken- en vakmanschap van de heer da Silva „ze hebben me wel eens de folkloregek genoemd" dat er voor zorgt dat die muziek uit alle „gekke hoeken" ter wereld in Den Haag komt. Nu geeft de heer da Silva onom wonden toe, dat hij commercieel ge dwongen is water maar zo weinig mogelijk bij de folklorewijn te doen. „Bijnaa lies wat zich als folklore -muziek aandient, is kitsch", zegt hij De grammofoonplatenmaatschappijen werken dit welbewust in de hand, omdat ze lekker in het gehoor lig gende plaatjes willen. Die zijn ver koopbaar. In echte folklore-muziek zitten rauwe elementen, die het ge hoor vijandig gezind zijn. Daarom is bijna alles wat ik heb, onverkoop baar." Tot nu toe is^iog niets gezegd over de kwaliteiten van de heer da Silva als impresario. Hij is namelijk ook de man die Nederland nu voor de vierde maal het feest van de „Fiesta Gitana" bezorgt. Daar heeft hij 14 dagen heel Spanje voor moeten afrei zen. Het resultaat is dat tien topsolis- ten, in één gezelschap verenigd, zul len optreden. Zigeunerartiesten die stuk voor stuk alleen bereid waren met partners van gelijke klasse op te treden. In de zigeunerwereld heerst namelijk onder de artiesten 'n streng regime van artistieke rangen en stan den „Om toestemming voor dit op treden te krijgen heb ik ook eindeloos moeten confereren met de Tio's", al dus de heer da Silva. De Tio's zijn de oude, wijze mannen onder de zi geuners die in eigen kring met pa triarchaal gezag bekleed zijn. „Fiesta Gitana" is maandag in het Scheveningse Kurhaus zijn veertiendaagse tournee door Nederland begonnen. „Het wordt een groot feest", had de heer de Silva beloofd. Hij heeft gelijk gekregen. Den Haag is verrukt van de wilde Andalu- siërs. Hoogtepunt in dit optre den: de „boda gitana", het hu welijksfeest der zigeuners, voor de eerste maal een wereld première dus met de tradi tionele teksten en muziek en in zijn authentieke vorm ge toond. (Van onze Belgische correspondent) In Belgic verslechtert de poli tieke toestand snel. De innerlijke tegenstrijdigheden die naar voren treden, enerzijds tussen de socia listische en christendemocratische fracties van de regeringsmeerder heid. anderzijds tussen de Vlaamse en de Waalse vleugels van de zelfde meerderheid, heeft een ge vaarlijke situatie van immobilis me in het leven geroepen die de timing van het regeringsprogram ma volkomen in de war stuurt en op de duur tot een open breuk dreigt te leiden. In een commissie hebben zopas zeven van de tien CVP-leden hun vertrouwen aan de regering-Lefèvre-Spaak geweigerd om hun ongenoegen over de heersende dubbelzinnigheid lucht te geven. De so cialistische partijvoorzitter Leo Collard heeft die houding als „lomp" betiteld. Het incident deed zich voor in de Kamercommissie voor Financiën, die in afwachting van de goedkeuirng der begroting voor Nationale Opvoeding en Cultuur uitgenodigd werd een „voor lopig twaalfde" goed te keuren om de werking van de administratie aan de gang te houden. De goedkeuring van de bedoelde begroting wordt sedert maanden uit gesteld, omdat de regering vreest er geen meerderheid voor te vinden, tenzij voordien het departement van Nationale Opvoeding en Cultuur ge splitst werd in een Vlaams en in een Franstalig departement. Het moei lijke van het geval is, dat de regering tot die splitsing niet kan overgaan, omdat de socialisten zich daartegen verzetten. Op die manier is de Bel gische regering in een straatje zon der eind terechtgekomen. De Vlaamse CVP-leden van de Kamer commissie hebben nu gepoogd, de rege ring het mes op de keel te zetten „Géén voorlopig twaalfde, indien het departe ment niet onverwijld ontdubbeld wordt", zo luidde hun standpunt. Eerste-minister Lefèvre is naar de Com missie gesneld om de Vlaamse CVP-leden van hun obstructie te doen afzien. Hij verklaarde zekerheid te hebben, 'dat de splitsing over één tot twee weken gunstige zin zou worden geregeld, doch zijn poging leed schipbreuk. Toen het „voorlopig twaalfde" ter stemming werd gebracht, haalde de eerste-minister het maar net met 9 stemmen tegen 7 bij 2 onthoudingen. „Ik dank mijn trouwe meerderheid", zei Lefèvre, aan het adres van de 6 socialisten en de 3 CVP'ers die hem gered hadden. Vijf CVP'ers had den hun stemmen bij die der liberale oppositie gevoegd, twee CVP'ers hadden zich onthouden. Dezelfde commisie heeft anderzijds geweigerd in te gaan op het verzoek der regering om de bespreking van de wet op de belastinghervorming zonder verwijl voort te zetten. Taalgrenzen Ook op het vlak van de ontwerpen met betrekking tot de vastlegging der taalgrens en het taalgebruik in openbare diensten en in het Brusselse zijn de par lementaire werkzaamheden vastgelopen: de Kamercommissie voor Binnenlandse Zaken weigert de bespreking van het tweede ontwerp aan te vatten vooraleer de Senaatscommissie voor Binnenlandse Zaken kleur heeft bekend ten overstaan van het eerste ontwerp. Maar deze Se- naatscommisie raakt het met zichzelf niet eens, of zij al dan niet wijzigingen zal aanbrengen aan het ontwerp zoals het haar door de Kamer van Volksvertegen woordigers werd overgemaakt. Openbare orde Laatste belangrijk knelpunt: het ont- orde. Een belangrijk gedeelte van de openbare opinie in België eiste, na de politieke stakingen die eind 1960-begin 1961 het leven in België ontredderden, een wet die het stakingsrecht der agenten in rijks- en andere openbare diensten ten behoeve van de gemeenschap zou be perken. Deze belofte werd ingeschreven in het regeringsprogramma, doch de tegenkanting van de zijde der socialis ten is zodanig, dat daarvan tot dusverre niets is gekomen. De nationale CVP-voorzitter Paul Van den Boeynants heeft een paar maanden geleden gedreigd dat de CVP haar verantwoordelijkheid zou nemen en zelf een wetsontwerp zou indienen, zo de regering vóór Pasen geen initiatief had getroffen. Pasen is nu alweer goed en wel voorbij en er is helemaal niets gebeurd. Wil de CVP-voorzitter zijn gezicht niet ver liezen, dan moet hij spoedig zijn be dreiging waar maken. Doch meteen zal er een nieuwe „steen des aanstoots" op het ook zonder dat toch al zo hobbelige pad van de Belgische regering zijn geworpen! (Advertentie) (Van onze parlementaire redactie) Minister Korthals (Verkeer en Water staat) zal tot invoering van een brom fietsvergunning overgaan voor verschil lende leeftijdsgroepen, te beginnen met de 16- en 17-jarigen en met de 60-jarigen en ouderen. Deze vergunning wordt afgegeven zon der voorafgaand examen zij wordt echter niet gegeven aan hun wie als bijkomende straf de bevoegdheid is ont zegd motorrijtuigen te besturen, althans niet tijdens de ontzeggingsperiode. Ook zal voor bromfietsers van 60 jaar en ouder een geneeskundige verklaring ver plicht worden gesteld, waaruit de licha melijke en geestelijke geschiktheid tot het besturen van bromfietsen blijkt. Hou ders van geldige rijbewijzen zullen van de verplichting tot het hebben van een bromfietsvergunning worden vrijgesteld. Bij intrekking van de vergunning op grond van een rechterlijke uitspraak kan een nieuwe vergunning eerst worden verkregen na afgelegd theoretisch exa men. Dit heeft minister Korthals (Verkeer en Waterstaat) medegedeeld in de me morie van antwoord op zijn begroting aan de Eerste Kamer. (Advertentie) Voor hel here Baby-huidje De eerste administrateur van het Mar shall plan heeft in Washington ver klaard, dat over het algemeen een te grote waarde gehecht wordt aan de hulp die de V.S. in het Marshall plan aan Europa gaven, bij het herstel van dit werelddeel na de tweede wereldoorlog. Paul G. Hoffman, thans directeur van het speciale fonds van. de V.N. verklaarde tegenover het wereld-voedselforum: „In het jaar van maximum-activiteit van het plan, 1949. beliep de waarde van goederen en diensten aan Europese lan> den, van buitenaf gegeven, slechts drie procent van het bruto nationale produkt. Het zijn de Europeanen geweest, die na de oorlog Europa hebben gered. Evenzo zijn het de volkeren zelf van de landen met lage inkomens, die er voor zullen moeten zorgen, dat het land in deze beslissende jaren de noodzakelijke voor uitgang maakt." Het Belgische meisjes Marijke van den Knouwland, dat kort geleden haar voet verloor bij een auto-ongeluk, is uit het Silver Cross ziekenhuis ontslagen. Het charmante Belgische meisje, dat allerwegen bewondering oogstte omdat zij tijdens het ongeluk, in de wetenschap haar voet te hebben verloren, toch eerst dacht aan het troosten van haar mede slachtoffers, zal op 5 juni haar high school diploma ontvangen. Zij heeft in het ziekenhuis door gestudeerd. Op komende R.A,I. Op de komende efficiency-beurs 22 tot 30 mei in de RAI te Amsterdam zal de Amerikaanse ingenieur W. C. Dersch (op de IBM-stand) een experi mentele machine demonstreren die re kenkundige bewerkingen uitvoert op mondeling bevel. Het apparaat, genaamd „Shoebox", verstaat 16 woorden, waarvan 10 cijfers. Wanneer woorden zoals plus, minus en totaal in een microfoon worden gesproken geeft het apparaat opdracht aan een telmachine om de juiste ant woorden op eenvoudige rekenkundige problemen te berekenen en af te druk ken. De machine is speciaal (door de internationale bedrijfsmachine maat schappij n.v.) ontwikkeld om de tech nische mogelijkheden te bestuderen van het vertalen van de menselijke stem in een voor machines begrijpelijke taal. KATHOLIEKE KERKENBOUW NEDERLAND te UTRECHT desgewenst met vermelding: „bestemd voor kerkenbouw in het bisdom Een jongeman sprak op straat een meisje aan en dat zei: „Ik kan alleen maar vast stellen dat u geen heer bent". Waarop de jongeman antwoordde: „En ik kan tot mijn bijzondere voldoening vaststellen, dat u óók geen heer bent". X „Ben ik de eerste man op wie je verliefd bent?", vroeg een heer aan een meisje. „Ja", antwoordde ze, „de anderen waren allemaal jongens". X „Wat zou je nou het liefst laten staan, wijn of vrouwen?"vroeg de ene student aan de andere. „Hangt helemaal van de wijnoogst af", zei de andere. X Volgens een mededeling van Engelse zijde is ooit een kameel in Egypte verliefd geworden op een sfinx. Dit zou zowel de bult op de rug van de kameel als de raadselachtige glimlach van de sfinx verklaren. X „Ik heb Harry heus niet genomen toen hy de eerste keer zijn aanzoek deed", zei een meisje. „O nee", antwoordde haar vriendin, „daar was jy namelijk niet bij". X „Mijn man is de enige man die mij ooit gekust heeft", zei een dame. „En", vroeg haar vriendin, „bent u daar trots op of betreurt u het?" X „Een mens weet eigenlijk nog zo weinig", zei een professor, „neem nu bijvoorbeeld elektriciteit. Ik heb er niet de geringste notie van hoe die werkt". „Maar dat is toch heel eenvoudig", antwoord de zijn vrouw, „je draait een knopje om en het licht gaat aan". X „Vandaag ben ik jarig", zei een meisje. „Proficiat", antwoordde haar vriendin, „hoe oud wordt je nog niet?" X „Hoe zou het toch komen", zei een man, „dat vrou wen elkaar kussen en mannen niet?" „Dat is heel eenvoudig", antwoordde zijn vrouw, „mannen hebben iets beters om te kussen; vrouwen niet". X X „Ik weet wel dat hij rijk is", zei een meisje, „maar is hij niet wat te oud om een aanvaardbare partij te zijn?" „Kind", zei haar vriendin, „hij is een veel te aan vaardbare partij om oud genoemd te worden". X „Ik wou dat ik in jou schoenen stond", zei een jneisje tegen een vriendin die ging trouwen. „Daar kun jij niet in", antwoordde de andere vriendelijk a X „Ik vind het onbeschoft", zei een dame, „dat Riet me opbelde onder de Hoogmis. Ze weet vermoede lijk, dat ik er niet naar toe ga, maar ze kon zo fat soenlijk zijn om aan te nemen, dat ik wel ga". X „De tijd geneest alles" zei iemand. En hij voegde er, kijkend naar zijn vrouw, aan toe: „Maar hij is een hele slechte schoonheids specialist". X „Echt", zei een dame, „ik weet van Annie niets dan goeds te vertellen". „Juist", zei haar vriendin, „laten we het nu maar eens over iemand anders hebben". X „Vanmorgen in de tram", zei een corpulente dame, „stonden er drie mannen op om me hun plaatsen aan te bieden". „En heb je ze aangenomen?", vroeg haar vriendin vriendelijk. X „Is het een mannetje of een vrouwtje'", vroeg een dame in de dierentuin bij het nijlpaardenpaviljoen „Och", zei de bewaker, „wat kan het u schelen, mevrouw, zolang u geen nijlpaard bent?" In een klein dorp in de buurt van Luik had een schuttersfeest "plaats, dat om allerlei redenen zo ongeveer in het honderd liep. Er namen aan de schieting zowel dames als heren deel en het lag in de bedoeling, dat er uiteindelijk een keizer en een kei zerin uit het festijn tevoorschijn zou den komen. Welnu, dat gebeurde ook. Onmiddellijk nadat de laatste pijl gericht was riep de voorzitter de uit slag om: ,,Ik heb het genoegen u voor te stellen onze nieuwe keizer, mevrouw Beauwin. Ik heb de eer u de naam mee te delen van onze nieuwe kei zerin, mijnheer Kerelgers". Jean Graczyk, de Franse wiel renner, die vier etappes won in de Ronde van Spanje, is een zoon van het platteland. Tel kens als Jean duizend gulden bijeen gefietst heeft, zegt hij tegen zijn vrienden, dat hij weer een koe heeft verdiend. Op de vooravond van de laat ste etappe was Jean opnieuw ijverig aan het rekenen. Hij had al een koe of veertien, vijf tien bij elkaar toen hem ter ore kwam, dat Jacques Anque- til (zijn ploegmaat) de volgen de ochtend niet zou starten en dus.de tweede plaats van het eindklassement zou verspelen. Het was voor Jean aanleiding nieuwe berekeningen te maken. Hij kwam nu tot de aankoop van twaalf koeien eneen schaap! Catania tegen een clubje uit Valla- dolid speelde. De arbiter produceerde de ene blunder op de andere en ten einde raad verzochten de spelers de brave man het fluiten maar te staken. „Ik heb meer zin in voetballen", zei de arbiter, die bij een 0-0 stand van „plaats verwisselde" met de spil van Catania. Er waren nog vier en twintig minuten te spelen. In die tijd scoorde de fluitist drie (gave) goals. Heel opgewonden arriveerde een Argentijnse basketbalploeg in Pa rijs. Voor de eerste maal waren de heren in Europa en zij waren natuurlijk bijzonder in de wolken. „Voor één ding moet je in Parijs voorzichtig zijn," zeiden de drie leiders van de Argentijnse basket- balbond tegen hun mannen, „je moet niet te veel wijn drinken, want daarvan ben je te sntl dron ken." Dat klopte, 's Avonds werden de drie leiders door de spelers naar hun respectievelijke bedden ge dragen. Marcel Pigou is een bokser, die in Toulouse thuishoort. Zoals elke bok ser pleegt te doen traint Marcel hard. Daarvoor heeft hij natuurlijk spar ring-partners nodig. Welnu, enkele dagen geleden sloeg Marcel zijn „te genstander" Michel Vinot een tand uit de mond. Deze Michel Vinot heeft op zijn beurt ook een sparring-part ner, namelijk Marius Dori. Michel sloeg hij Marius een tand uit de mond. Dit was nog niet alles, want bij een derde training mikte Marius een tand weg hij Marcel. „Quitte", zeiden de heren toen. Generaal Charles De Gaulle, de grote man van Frankrijk, vertoonde zich voor de eerste maal bij een voethal- match. Hij woonde namelijk de ont moeting bij tussen Nancy en Saint Etienne, de finalewedstrijd om de Franse belter. Voor de aanvang van de match Ptelden de aanvoerders van de ploegen hun spelers voor. De voorzitter van de voetbalbond liet Charles kennis maken met de scheidsrechter en de grensjagers. De Gaulle volgde de wedstrijd zeer nauw keurig. Voortdurend zat hij in zijn programma te kijken. Na afloop van de match kwamen de spelers hij hem een medaille halen ter herinnering aan deze cup-finale. De president noemde zeventien van de twee-en- twintig spelers bij hun juiste naam. Het vlotte niet al te best in de voet balmatch, die de kleine Spaanse ploeg René Bressou is rechter aan het hof van Tours. Hij heeft een eervolle baan. Hij is streng en rechtvaardig. René kreeg een zekere Jean Pierre Del- mond voor zijn hekje. De man had zich tijdens een bokswed strijd voor amateurs bijzonder misdragen. Hij had op de eer ste plaats een heleboel herrie gemaakt met de arbiter. Deze schold hij de huid vol: zo hard roepend, dat de arbiter de match enkele ogenblikken moest stilleggen. Toen daarna de arbiter toch doorging met verkeerde beslissingen te ne men, raakte de maat bij Jean Pierre vol. Hij klom zelf in de ring en gaf de arbiter een rechtse zodanig, dat de meeting moest worden gestaakt. „Dat was geen stijl van je, hè?", zei de rechter. „Het was een briljante stijl", antwoordde Jean Pierre. „Ja, maar de arbiter vond het toch niet prettig en daarom geef ik jou tachtig francs boe te", zei de rechter. „Ook dat lijkt mij een ver keerde beslissing", zei Jean Pierre. Nu werd de rechter op recht woedend. Hij en niemand anders was immers ook de arbiter van de boksmatch. Ja, Jan Kiaassens is er weer. Hij is, nadat hij enkele maanden geleden een ernstige aanrijding had, weer hersteld. Jan gaat natuurlijk voetballend .aan de slag. Eén interessante vraag speelt er rondom deze Feijenoord-speler. Zal hij wel in het Nederlands elftal worden opgenomen? Jan lag immers in het ziekenhuis toen de bekende kwestie van de Feijenoordspelers zich voordeed.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 6