2361
Sovjet-zone provincie
van de Sovjet-Unie
CAMPARI
De zuivel: rapporten genoeg,
maar geen doortastendheid
■s
Italië's president Segni
beminnelijk maar taai
Rus werkbaas
HARD COMMENTAAR OP SLAP GEDOE
Roomboter leren
smaak bedervend
eten via
koelhuis
Nieuw bisschopswapen
Chefarine.4"
JNNEBRIL
eftec"
Veiligheidsmaatregel
Polaris-raket
gelanceerd
vanaf atoom
onderzeeboot
Normen zijn
zowat heilig
4-voudige bestrijding
van pijn en griep!
BRflun
?f het beter!
TAART
ilanke-de Hullu
iup nu een
*ktrisch
etwater-
servoip
atis
EEN WEINIG OPGEMERKT VERDRAG
Won der vee
WERKGELEGENHEID
in Canada neemt toe
Duisternis
kantoormachines
Rust in Venezuela
Veel gevangenen
Gevechten in
noord-Katanga
Betalen
Ex-vice-president
VAR ontsnapt
JE ZIET ZE WEER
STEEDS HEERS!
Gevecht met
wilde dieren
Te veel rode sympathie
Koningin-moeder
ELISABETH
in opspraak
Staking m Spanje
duurt voort
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 8 MEI 1962
wmfi hl—ilir
(01170) 24 61
illeen een
ij - Markt - Oostburg
0-2786.
j zich dat eens voor...
gemak! Altijd volop heet
(ja wérkelijk heet:
zó uit de kranen. Voor
n afwas, maar óók voor
ie en bad. Tegen nog geen
nt per liter!
n kosten voor
schaf en aanleg'
Iers van een PZEM
iater-reservoir genieten
/oordeel! Gedurende 921/*
n de 168 weekuren
n de middag, 's avonds
et gehele weekend en
its) valt al het verbruik
iok voor verlichting,
rming en koken) bij hen
het extra lage tarief van
ent. Ongeveer de helft van
wone tarief.
Met twéé tappunten
-keuken en douche/
badcel- huur per
maand
f 2.65
f 3.-
f 3.75
INGRIJK
IA VOORDEEL. I
bij de PZEM is ideaall
j gratis, voorzover de
sche leiding niet langer
meter en de waterleiding
nger dan 4 meter is. En
ist u deze heerlijke weefda
land? Zó weinig, dat
id dit gemak meer hoeft
sen!
album Tel. I011B0J 42S<
(Eigen correspondentie uit Berlijn)
Al omspoelt en overspoelt men de pourparlers tussen de Ver. Sta
ten en de Sovjet-Unie terzake van Berlijn ook met de meest resolute
verklaringen over de handhaving van de tot heden tegenover de
intriges van Moskou en de Duitse Sovjetzone gevolgde lijn, toch
wast al het water van de zee niet af, dat de modus vivendi waarop
men afstuurt ergens een verslechtering van de westelijke positie in
Berlijn brengen moet. De stichting van een internationale controle
commissie over de toegangswegen van West-Duitsland naar West-
Berlijn een aantal vertegenwoordigers van de oostblokstaten, het
westen, de drie neutralen Zweden, Zwitserland en Oostenrijk èn de
Duitse Bondsrepubliek en de Duits-Democratische Republiek be
tekent een defacto-erkenning van een communistische Duitse staat.
En daarin ligt ongetwijfeld de kiem van een latere de jure-erkenning.
Want de dingen komen in beweging en zullen zich vanzelf verder
ontwikkelen.
De wereldopinie gaat zich rneer en
meer vertrouwd maken met het bestaan
van deze staat en een de facto-eiken-
ning inzake mede-controle op de toe
gangswegen zal menige staat de moed
geven ook op andere terreinen en dan
speciaal de handel eenzelfde de facto-
erkenning te praktiseren.
Deze belangrijke stap waarvan de
toekomst zal moeten bewijzen, of zij de
wereld naar het goede doel zal brengen
wordt nu gezet op een moment, dat
in de zogenaamde Duitse Democratische
Republiek zich iets onheilspellends vol
trekt.
Op 26 februari van dit jaar onderte
kende de Oost-Duitse dictator Waiter Ul-
bricht in Moskou een verdrag, waarvan
de bijzonderheden zo langzamerhand
bekend beginnen te geraken. Dit ver
drag komt hierop neer, dat het gehele
economische leven van de Sovjet-Zone
van Duitsland in de economie van de
Sovjet-Unie wordt „geïntegreerd", d.w.z.
een onderdeel van de volledige Sovjet-
Russische economische planning wordt.
Het komt daarop neer, dat in de Sov
jet-Zone geen produkten meer ogen
worden voortgebracht naar eigen keus
of planning, maar dat de Sovjet-Unie het
program zal opstellen. En een ding staat
reeds vast: de Sovjet-Zone van Duit:
land zal nog slechts als leverancier
van tussenprodukten fungeren. Eind-
produkten zullen nauwelijks nog gepro
duceerd worden. Een voorbeeld daarvan
is de beëindiging van de eigen autopro-
dukte (zoals „Wartburg". De voorbe
reidende werkzaamheden voor de met
zoveel tam-tam aangekondigde kleme
„Trabant" werden bereids stilgelegd,
evenals de montagebedrijven voor de
produktie van motorfietsen e.d.
Deze fundamentele veranderingen heb
ben ernstige konsekwenties. Nu de Sov
jet-zone van Duitsland nog slechts als
hulp in de totale Sovjet-huishouding op
treedt, is ook geen eigen technische we
tenschap meer nodig, zijn ook allerlei
wetenschappelijke experimentele instel
lingen overbodig. Bereids zijn dan ook
reeds de eerste besluiten uitgevaardigd
betreffende de beperking van toelatingen
tot hogescholen.
Men kan er dan ook in komen, wan
neer de staatssecretaris van het ministerie
voor Al-Duitse problemen de ironische
vraag stelt, of er sinds de 26e februari
nog wel een Duitse Staat, die zich de
Duitse Democratische Republiek noemt,
bestaat en of men veeleer niet nog
slechts met een filiaal van de Sovjet-
Unie te doen heeft.
Het is duidelijk, dat de voortdurende
moeilijkheden welke de D.D.R. het oost-
blok presenteert door haar gebrek aan
voedsel, grondstoffen en vooral vaklie
den aan de Sovjet-Unie de gelegenheid
heeft geboden voor deze definitieve in
greep. En tevens is wel duidelijk, dat de
Sovjet-Unie méér beoogt, dan alleen
maar de ondervanging van deze stc~ds
terugkerende moeilijkheden. *.7" meer
de communisten van Oost-Duitslan 1 ook
al de broeders zijn van de communisti
sche landen, de geliefde partijgenoten,
dat neemt niet weg, dat zij delen in de
resignatie welke in de Oost-Europese
landen bestaat tegenover de Duitser in
het algemeen. Men behoeft maar eens de
Duits-Poolse grens te hebben overgesto
ken om te ervaren, dat zelfs onder -om-
munisten de Polen en de Duit ,-s moei
lijk uit hun reserve kunnen treden en
dat er maar weinig nodig is voor n-
vriendelijkheden. Dat is niet op de eerste
plaats ressentiment omtrent het verle
den, maar meer nog een zekere angst
voor de toekomst. De Duitse „Tüchtig-
keit", vlijt, technische vaardigheid zijn
evcnzovele redenen om er schrik van te
hebben. Het is ook wel voldoende be
kend, dat de Sovjet-Unie en de andere
oostblokstaten altijd wel gedreigd heb
ben met een afzonderlijke vrede met
Oost-Duitsland en daarmee de volledige
erkenning van een soevereine Duitse
staat, maar in hun hart zit geen al te
grote bereidheid daartoe, om van een
hereniging der heide delen van Duits
land maar te zwijgen.
Aangezien de afsluiting van een vre
desverdrag van de oostblokstaten met
Oost-Duitsland toch wel onvermijdelijk
geworden is, Moskou immers stelde
dit als onontwijkbaar alternatief indien
het westen weigerachtig bleef de
kwestie West-Berlijn in Sovjet-Rus
sische zin op te lossen zit in de op
slorping van de Oost-Duitse economie
in die der Sovjet-Unie met al de daaruit
voortvloeiende gevolgen ongetwijfeld
ook een diepe politieke betekenis. Wat
heeft de soevereiniteit van de D.D.R. nu
nog voor angstwekkends, waar de Duit
se Sovjet-Zone feitelijk totaal afhanke
lijk is geworden van de Sovjet-Unie.
Géén Polen, géén Tsjecho-
Slowakije, dat zich nog bijzon
der ongerust behoeft te maken
over een te sterke betekenis
van de Duitse communistische
broederstaat. Voor zelfstandige
activiteiten immers op het in
ternationale politieke toneel is
minder dan ooit gelegenheid.
Moskou staat aan de kraan en
hanteert het koord van de
broodkorf.
Wanneer men nu onderhandelt over
een oplossing in de crisis van Berlijn en
daarin rekening houdt met een de facto
erkenning van een Duitse communisti
sche staat, dan mogen de westelijke
onderhandelaars wel weten, dat zij meer
dan ooit met een figurant te doen heb
ben.
Aan het verdrag van 26 februari tus
sen de Duitse Oostzone en de Sovjet-
Unie is tot nog toe in het westen weinig
aandacht besteed. Maar nu de 1 'jzonder-
heden geleidelijk loskomen, bemerkt
men pas pas van welk een grote bete
kenis het is. Kringen rond president
Kennedy verzekeren, dat ook in Was
hington eerst thans pas de bijzonder
heden geleidelijk bekend worden. De
vraag kan dan worden gesteld of pre
sident Kennedy daarin geen aanleiding
zal zien, om zijn denkbeelden inzake
het vlottend maken der Berlijnse crisis
te wijzigen.
Voor de bevolking van de Duitse Sov
jet-zone is dit alles intussen maar een
treurige zaak. Het levensniveau is in de
laatste tijd belangrijk gezonken, de voed
selvoorziening is slecht. Maar de troost
die Ulbricht uitsprak toen hij zei, dat het
de bevolking van de D.D.R. altyd nog
beter gaat dan die van de Sovjet-Unie
in haar algemeenheid wordt nu wel dui
delijk: Men preparere zich maar op een
verder zakken van de levensstandaard!
(Advertentie)
l'aperitivo
De V.S. hebben in de Stille Zuidzee
in de buurt van het Christmas-Island een
kernwapen tot explosie gebracht, dat
werd afgeschoten met een Polaris-raket.
De Polaris-raket werd gelanceerd van
af de atoomonderzeeboot Ethan Allen.
Deze onderzeeboot werd eind 1960 te wa
ter gelaten en verleden jaar gebruikt
voor de eerste proeflancering onderwater
van een Polaris-raket van het type A-2.
De met een atoomkop uitgeruste raket
werd tot ontploffing gebracht in het
..proefgebied" nabij Christmas-Island.
Het was de eerste maal, dat een atoom
kop tot ontploffing kwam na door een
raket te zijn gelanceerd.
Er werden geen gegevens verstrekt
over de bereikte hoogte en afgelegde
afstand.
Een Polaris-onderzeeboot kan zestien
met atoomkoppen uitgeruste raketten
meevoeren. De Verenigde Staten hebben
op het ogenblik Vijf van deze onderzee
boten in gebruik. Er zijn er nog drie in
aanbouw, terwijl 2 andere wel te water
zijn gelaten, doch nog niet in gebruik
genomen.
De kernpz-oef was de vijfde in de nieu
we reeks Amerikaanse kernproeven.
echter schijnt de moed te kunnen op
brengen om te vertellen, dat al dat
vet onverkoopbaar is en dat het daar
om misschien aanbeveling zou verdie
nen eens een andere norm te nemen
voor het uitbetalen van de melk en
voor het verstellen van de garantie
prijs. Zeker, er is toestemming gege
ven een gedeelte van de uitbetaling te
doen plaatshebben naar het eiwitge
halte, maar de garantie berust nog
steeds op het vet. Waarom? We weten
het niet en we zullen het waarschijn
lijk ook wel nooit weten, want wij zijn
eenvoudig leek op dit gebied en ken
nen de binnenkant niet.
Volgens berichten van het Canadese
bureau voor de statistiek was medio
maart jl. het aantal geregistreerde werk
zoekenden in Canada gedaald tot 560.000,
vergeleken met 583.000 medio februari.
In maart was 8.7 pet. van de Canadese
beroepsbevolking nog werkzoekend. Het
aantal werkende Canadezen nam in fe
bruari 1962 met 54.000 toe.
Uit deze cijfers blijkt volgens de Ne-
derlands-Canadese Kamer van Koop
handel, wat ook door het bureau nog
eens werd onderstreept, dat de werkge
legenheid in Canada de laatste jaren
voortdurend is toegenomen. Het pro
bleem is dat deze toeneming niet sterk
genoeg is geweest om aan alle werk
zoekende Canadezen emplooi te verschaf
fen.
De werkgelegenheid verschilt in Ca
nada sterk van provincie tot provincie.
Het tekort aan werk is in de Atlantische
provincies het grootst, gevolgd door
Quebec en Brits Columbia. In de prairie
provincies zijn de werkgelegenheidscij
fers het gunstigt., op de tweede plaats in
dit opzicht volgt Ontario.
In absolute cijfers was uiteraard de
werkloosheid in Quebec en Ontario het
grootst. Van alle werkzoekenden woonde
64 pet. in genoemde provincies. In Ca
nada is de werkloosheid onder de man
nelijke krachten veel groter dan onder
de vrouwelijke. Het mannelijke werk
loosheidspercentage bedraagt 8.4, het
vrouwelijke 3.7.
In februari 1960 werd een enquête ge
houden naar de opleiding van de werk
loze Canadezen. Het bleek dat 44 pet.
van hen de lagere school niet had afge
lopen, 92 pet. had geen middelbare school
doorlopen.
(Van onze landbouwmedewerker)
Een aantal geleerde lieden onder leiding van de hoogleraar te
Groningen, prof dr ir. A. Vondeling, oud-minister van landbouw,
heeft een rapport uitgebracht over de zuivel in Nederland. Ze zijn
daarbij tot de conclusie gekomen, dat er aan de afzet van de zuivel
in Nederland eigenlijk niets mankeert en dat er niets hoeft te ge
beuren om deze te verbeteren of om het produkt tot meer waarde
te brengen. Wei zou het mogelijk zijn de geldelijke opbrengst van
de melk te verhogen door meer concentratie van de verwerking
van de melk. Daarnaast worden nog enkele andere maatregelen aan
bevolen, die van ondergeschikte betekenis zijn.
Het is voor een buitenstaander een
wonderlijk rapport met nog wonderlijker
conclusies. Het is bijzonder geleerd ge
schreven en het getuigt van grote des
kundigheid van de samenstellers. Een
deskundigheid, die zo groot is, dat zij
het contact met het werkelijke leven
verloren hebben. Iedereen in Nederland
weet, dat de boter aan de straatstenen
niet, kwijt te raken is, omdat er voor
boter een goed vervangingsmiddel is.
De consument is aan dit vervangings
middel de margarine gewend ge
raakt en hij stelt er blijkbaar weinig
prijs meer op, dat hij boter kan ko
pen tegen een hoge prijs. Natuurlijk
zouden er in ons land nog wel een
aantal lieden zijn, die boter zouden
willen kopen als zij eens een tijd lang
tegen een niet te hoge prijs met dit
produkt zouden kunnen kennis maken.
Dat mag echter niet. De boter, die ge
schikt is voor de consument, moet
eerst koelhuisboter worden en wordt
dan tegen een geringere prijs aan de
Nederlander beschikbaar gesteld. Hoe
men op deze manier van de margarine
eters botereters wil maken, is ons niet
duidelijk, maar de commissie zal het
wel weten.
Overigens mag men in zuivelkringen
nooit zeggen, dat boter een verloren
post is, die de zuivel beter zou kun
nen opgeven in plaats van te probe
ren met uitgaven van enkele miljoe
nen per jaar een onbereikbaar doel na
te streven. Als men zulke dingen in
zuivelkringen zegt, wordt men uitge
worpen in de uiterste duisternis. In de
ze uiterste duisternis, waar men dan
tenminste alleen gelaten wordt en vrij
is van alle drogredenen rondom de
melk en de zuivel, gaat men zich dan
zitten afvragen, waarom de melk in
Nederland nog altijd betaald wordt
naar het vetgehalte. De produktie èn
van melk èn van vet neemt ieder jaar
toe met een hoeveelheid, die het hele
ministerie van landbouw met de han
den in het haar doet zitten. Niemand
(Advertentie)
RUYS
Het enige wat wij van de Nederland
se melk kennen is de smaak en die
is afschuwelijk. Hoe komt het toch, dat
iedere Nederlander, die in Amerika is
geweest, daar melk heeft leren drin
ken Hoe komt het dat iedere Neder
lander, die een tijdje heeft doorge
bracht in een van de Skandinavische
landen, enthousiast is over de melk,
die hij daar te drinken heeft gekre
gen? Heeft men daar wonderkoeien, ge
houden door wonderboeren? We gelo
ven er niks van, maar we weten uit
eigen ervaring, dat men daar inder
daad winter en zomer voor zijn ple
zier een glas melk drinkt.
Is het vetgehalte daar hoger? Dat
kan wel, maar we geloven niet, dat
het daaraan ligt als de smaak van de
melk in die landen beter is. We weten
ook niet, of de melk daar van het be
gin af met meer zorg behandeld wordt
dan hier. Maar we hebben toch wel
een sterk vermoeden, dat dit een van
de oorzaken is van de betere kwaliteit.
In ons land gaat alle melk naar de
fabriek en alle melk gaat door elkaar
heen. Er is een regeling om de kwa
liteit van de melk te belonen, maar
deze is zo minimaal, dat wij vrezen
dat er weinig effect van uitgaat. En we
hebben nog nooit gehoord van een fa
briek, die doodgewoon weigerde de melk
van een boer te aanvaarden zoals we
wel gehoord hebben van fabrikanten
van industriële produkten, die de grond
stof weigeren, als deze niet voldoet
aan de eisen, die de fabrikant stelt. We
hebben ook nog nooit gehoord van een
veehouder, die moest ophouden met zijn
bedrijf, omdat hij geen goede melk le
verde, zoals we wel gehoord hebben van
industriële ondernemingen, die failliet
zijn gegaan, omdat ze geen goed produkt
afleverden.
We vragen ons wel eens af, of w|j
tegenover de landbouw niet te voor
zichtig zijn. Een goed produkt moet
goed betaald worden, maar het zal ge
zonder zyn als het goede produkt niet
meer bedorven kan worden door het
geknoei van een aantal lieden die een
tweederangs produktie afleveren.
Over de Nederlandse kaas durven we
helemaal niet te praten, want die is bij
de zuivelmensen nog heiliger dan de
melk. Maar zo links en rechts in Euro
pa wel eens kaas gegeten hebbende
vragen we ons toch af, waarom Neder
land zo trots is op zijn uniforme kaas,
die altijd dezelfde smaak heeft. Hij is
voortreffelijk op de boterham, die in een
papiertje meegaat naar het werk, om
dat men dan toch niets meer proeft. Hij
is echter niet geschikt om kaas te eten
als kaas met een stukje brood erbij voor
de smaak. Alleen de boerenkaas, die
niet gemaakt wordt van dode melk.
heeft zijn eigen smaak met steeds die
kleine afwisseling die de proever nooit
naar de rand van de verveling voert.
Er zou over kaas een heel verhaal te
schrijven zijn, dat in ons land vooral zou
moeten gaan over kaas en hygiëne. Kaas
en wijn immers zijn de beste gaven
van de natuur; zodra er echter hygië
ne bij te pas komt, gaat het mis.
Natuurlijk zal de goede melk en de
goede kaas betaald moeten worden. Er
heerst echter een hardnekkig vooroor
deel, dat de Nederlander niet bereid zou
zijn te betalen voor een kwaliteitspro-
dukt.
Is dit inderdaad waar? Leven wij in
dit opzicht met onze gedachten ook nog
te veel in het verleden? Krijgt de Ne
derlander de kans om te bewijzen, dat
hij wel wil betalen voor goede produk
ten?
De heer C. Th. W. te Breda meende
in de tekening van het nieuwe bisschop
pelijk wapen zoals wij dat afdrukten in
ons blad van 27 april, een aantal heral
dische fouten te kunnen aanwijzen. Zijn
stellige beweringen worden nu echter
weersproken door een deskundige op dit
terrein. De heer W., zo verzekerde deze
ons, wil ten onrechte een aantal wetten
maken, waar er vrijheid is gelaten aan
de tekenaar.
1 De hoed zou even groot moeten zijn
als het wapenschild. Het gezagvolle werk
van mgr. Bruno B. Heim: Coutümes et
Droits héraldiques de l'Eglise, Parijs
1949, zegt er niets over. Over de vorm
van de hoed wordt alleen op blz. 80
gesproken en dit wordt niet aangeraakt.
En in zijn gegeven voorbeelden ziet men
verschillende afwijkingen.
2 De koorden zouden niet uit de bol,
maar uit de rand moeten komen. Ook op
dit punt is er geen enkele verplichting.
Men vindt de meest verschillende uit
voeringen. In het genoemde werk neemt
men een komen uit de rand van de bol
als voor de hand liggend aan, omdat de
koorden dan alleen goed corresponderen
met en aansluiten bij de kwasten boven
op de hoed, die op hun beurt weer vast
zitten aan het koord dat rond de bol
van de hoed ligt.
3 Theoretisch is de gelijkarmigheid
van het kruis misschien voorgeschreven,
maar praktisch hangt de uitvoering af
van de vorm van het schild zoals men
in het Annuario Pontificio kan nagaan
bij verschillende kardinalen. De krullen
aan het einde van het kruis kunnen gelijk
zijn. maar mogen ook de vorm van het
schild volgen, zoals men het al ziet op
de ramen van de kathedraal van Char-
tres uit de XHIe eeuw, de gouden eeuw
van de heraldiek. (Les Vitraux de la
Cathédrale de Chartres. Histoire en des
cription par l'abbé Y. Delaporte. Repro
ductions par E. Houvet. Chartres 1926
PI. CCX)bovendien tekent C. Th. W.
een ander kruis dan het kruis dat in het
Bovenstaande afbeelding is ontleend
aan Vitraux de la Cathédrale de Char
tres. Histoire et description par l'abbé
Y. Delaporte. Reproductions par Fr.
Houvet, Chartres 1928. PI. CCX. Hier
ziet men het kruis juist zoals op de
tekening van het wapen van mgr. De
Vet.
wapen van onze bisschop is gekozen.
4 De bemerking als zou het kruis de
Bredase (en Westbrabantse) kruisjes niet
mogen bedekken, is niet juist. Het kruis
is „over alles", bij definitie, vastgelegd
in de heraldische beschrijving; en alles
is bij I niet alleen het rood veld.
5 De opmerking als zou het kruis
kenmerkend zijn voor de abt en niet
voor de bisschop is geheel onjuist, aan
gezien het omgekeerde juist het geval
is. Men kan er weer het Annuario Pon
tificio op naslaan of het werk van Heim
op blz. 87.
We hopen met deze opmerkingen de
ongerustheid van de in heraldiek be
langstellende lezer te hebben weggeno
men.
De opstand in Carupano heeft volgens
officiële opgave vier doden en 15 gewon
den geëist. Het Venezolaanse ministerie
van binnenlandse zaken deelt mee, dat
de verliezen aan regeringszijde twee do
den en tien gewonden bedragen.
Afgezien van de 300 opstandige mili
tairen zijn in Carupano 40 burgers ge
vangen gezet, onder wie talrijke leden
van de oppositiepartij „de republikeins-
democratische unie.
In Caracas zijn luitenant Hector Fle
ming, onder-luitenant Eufrasio Silva, de
communistische afgevaardigde Eloy Tor
res en zes andere burgerlijke leden van
de communistische partij of van de links-
revolutionaire beweging door de beman
ning van de torpedopoot „Moran" ge
arresteerd toen zij met een vaartuig pro
beerden te ontkomen.
Volgens het Venezolaanse ministerie
van binnenlandse zaken heerst er nu rust
en orde in het gehele land.
Volgens het Kongolese persbureau
wordt er in het noorden van Katanga
hard gevochten tussen troepen van het
Kongolese nationale leger en Katangaan-
se gendarmerie. In de centrale hoofd
stad vindt men de toestand in Katanga
verontrustend. Men acht zelfs Albert-
stad door de Katanganen bedreigd. In
VN-kring wordt het bericht niet beves
tigd.
De Katanganen hebben twee dorpen
in noord-Katanga veroverd, aldus het
Kongolese persbureau. Zij zouden 95
dorpelingen hebben afgemaakt. De voor
naamste gevechten spelen zich af rond
om de stad Njoenzoe, honderd km ten
westen van Albertstad.
(Advertentie)
Vier middelen in één iablet doen wonderen
zonder de maag van streek te maken I
De vier geneesmiddelen van Che-
farine „4" worden in de hele wereld
op grote schaal gebruikt. In één
tablet verenigd werken zij bijzonder
snel, krachtig en weldadig, vaak
zelfs wanneer andere middelen
falen.
JJijjaSfEaiélaiJuttll
Tegen pijn en griep, Geschikt voor een gevoelige maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel Chefarox.
20 tabletten f 0.80,40 tabletten f 1.50, 100 tabletten f 3.50
Radio Damascus heeft gisteren in een
uitzending bekendgemaakt, dat de voor
malige vice-president van de VAR, Abdel
Hamid Serraj, uit het gevangeniszieken
huis van El Maza is ontsnapt.
Volgens radio-Damascus is een belo
ning uitgeloofd voor de aanhouding van
Serraj. Serraj werd gearresteerd na een
militaire coupe in Syrië die de afschei
ding van het land uit de VAR tot gevolg
had.
(Advertentie)
Zolang de zuivel in zijn produktschap
alle initiatief de kop indrukt en alle con
currentie en verbetering voor de consu
ment onmogelijk maakt, heeft men in
zuivelkringen niet het rciht te zeggen, j
dat de Nederlander niet betalen wil voor
een goed produkt.
We zullen met deze losse gedachten!
over de zuivel weinig eer inleggen. Wel
zullen wel de naam krijgen, ,,dat wei
praten naar we verstand hebben." Dat:
is zo. We hebben er geen verstand van. I
Niet meer verstand, dan de doodgewo
ne dagelijkse consument, die zich iede
re dag weer ergert aan de slechte melk
en aan het saaie zuivelprodukt, waar
voor hij naar verhouding te veel moet
betalen. De enige hoop die we hebben
is, dat althans voor de kaas de volledi
ge concurrentie in de EEG op den duur
enige levendigheid zal brengen.
(Advertentie)
6^71 fS9
Met een Braun shaver is
scheren een genoegen.
Adressen van handelaren voor 1
week gratis proef en interessante
voorlichtingsfolder 1472 en 1261
bij Braun N.V., Amsterdam-C.,
tel. 63957.
Bij een aanval van wolfsachtige wilde
dieren op een kudde schapen bij het ge
hucht Kaynaklar in de buurt van de
stad Izmir in Turkije, zijn zaterdag een
persoon om het leven gekomen en veer
tien gewond. De dode is een veertien
jarige jongen.
De gewonden, opgenomen in het. zie
kenhuis van Izmir, zeiden dat zc drie
kwartier verbeten met de wilde dieren
gevochten hadden maar weinig hadden
kunnen uitrichten, omdat ze ongewapend
waren.
Men heeft niet kunnenv vaststellen of
er sprake was van wolven, wilde honden
of luipaarden, drie diersoorten die in het
betrokken gebied voorkomen.
I
DE BETERE VIRGINIA
Diverse Belgische bladen hebben scher
pe kritiek geleverd op de activiteiten
van koningin-moeder Elisabeth van Bel
gië, die thans in Moskou verblyft.
„Het Volk" vroeg zich zelfs af of de
koningin-moeder nog wel in het bezit
was van al haar geestelijke vermogens.
Oorzaak van de kritiek was het feit,
dat koningin-moeder Elisabeth het „nogal
goed kan vinden met de communisten".
Dit is in feite reeds tientallen jaren het
geval en er zijn Belgen, die haar daarom
de bijnaam de „rode koningin" hebben
gegeven.
Het recente bezoek vzn de „rode ko
ningin" aan Moskou was echter de drup
pel, die volgens „Het Volk" de emmer
deed overlopen.
Niet alleen legde zij een krans bij het
graf van Lenin, maar bovendien stond
zij een vraaggesprek toe aan het Belgi
sche communistische blad „Drapeau
rouge" waarin zij premier Kroestjev be
schreef als „een vriendelijke man".
Zaterdag schreef „Le Peuple": „Deze
keer is zij te ver gegaan".
„Independance' te Charleroi leverde
zaterdag een scherp gestelde beschouwing
over het interview met „Drapeau rouge".
Volgens welingelichte kringen zal de
„rode koningin" te horen krijgen de pijn
lijke bezoeken aan Moskou, de Chinese
republiek en dergelijke achterwege te
laten. De koning zelf zal haar deze bood
schap overbrengen, zo werd gezegd.
Antonio Segni, zondag jl. gekozen tot
president van Italië, verkreeg 443 stem
men, 15 meer dan de vereiste meerder
heid. De verkiezing heeft vijf dagen ge
duurd. Segni volgt Gronchi op, wiens
zevenjarige ambtstermijn vrijdag afloopt
De 71-jarige Segni, tot zyn verkiezing
als president minister van buitenlandse
zaken van Italië, is op het eerste ge
zicht een beminnelijke oude heer, die
zyn weekeinden pleegt door te brengen
op Sardinië, waar hy is geboren. Wegens
bronchitis zegt hy vaak afspraken af en
met een enigszins verveeld gezicht leest
hij zyn toespraken voor. Deze landeige
naar en politicus is echter van een taai
er hout gesneden dan men op het eer
ste gezicht zou vermoeden.
Segni is de matigende kracht in de
groten heterogene partij der christen-de
mocraten. Tweemaal heeft hij het land
als premier gediend. Zijn eerste kabinet
van 1955 tot 1957, duurde 669 dagen.
Langer dan enig premier sinds de Gas-
peri. De afgelopen twee jaar is hij in
drie opeenvolgende kabinetten minister
van buitenlandse zaken geweest. Zijn
naam is identiek geworden met een po
litiek die het westen krachtig steunt.
In het kabinet van premier De Gas-
peri was Segni minister van landbouw
Hij gaf toen de stoot tot de grote land
hervormingen. Wegens het verdelen van
land dat zijn eigendom was, onder ar
me boeren, werd hij door de rechtse
pers ae „witte communist" genoemd
In 1957 was hij echter de man, die als
minister van defensie een akkoord teken,
de voor de vestiging van Navo-raket-ba-
ses in Italië, ondanks communistische
protesten en dreigende Russische no
ta s.
Toen hij in 1955 premier werd, was
een van zijn eerste daden te trachten
tot een vergelijk te komen met de lin-
ker-vleugel der socialisten onder leiding
van Pietro Nenni, die toen nauw verbon
den waren met de communisten.
Niet alleen bij een groot gedeelte van
zijn eigen partij, maar ook bij de recht
se partijen geniet Segni groot aanzien.
Linkse politici, die zich om politieke
redenen tegen hem verzetten, geven
toe dat hij „simpatico" is.
Segni werd op 2 februari 1891 te Sas-
sari op Sardinië geboren. Hij begaf
zich al jong op het politieke pad. Bij de
komst van het fascisme trok hy zich ge
heel uit de politiek terug. In de laatste
jaren van de oorlog vormde hij samen
met anderen in het geheim de christen
democratische partij. In 1946 werd hij
in het parlement gekozen, waarin hij
sindsdien onafgebroken zitting heeft ge
had.
Na eerst onderminister van landbouw
te zijn geweest, werd hij in 1944 be-
noemd tot minister van landbouw, wel
ke post hy tot 1951 bezette. In dat jaar
Segni na zijn verkiezingdie met
een storm van gejuich werd ontvangen
door zijn aanhangers. De nieuwe pre
sident heeft vijf dagen lang moeten
vechten tegen de hardnekkige oppo
sitie van de linkervleugel van zijn
christen-democratische partij.
werd hij minister van onderwys tot hif
in juli 1955 premier werd van een coar
litieregering.
In het kabinet van Fanfani, van 1958.
.hlJ vice-premier en minister
vfil tlf'h u" kabinet Fanfani
Vlei, volgde hij hem begin 1959 op als
premier van een kabinet dat geheel uit
christen-democraten bestond. Hij kon
'e„k™n. °P de steun der liberalen, mn-
19«n 6na ne,9-fascisten. In februari
èn Seenf rilenH llberale" ,hl» steun op
en segni diende zijn ontslag in, aange
zien hij niet alleen afhankelijk wilde zijn
Steun der neo-fascisten. In de
lange crisis, die daar het gevolg van
!b?tS to vte j een kabinet te vormen,
dat zou kunnen rekenen op de steun
wïs S<Hif moe I" .PentraaI-liaks gericht
nm k I Z1J" P°g'ngen opgeven
n m Zljn partit te vermij-
Ho r./S? f n18 1960 aanvaardde hij
de portefeuille van buitenlandse zaken
m het kabinet van premier Tambroni en
„,o„5e, f positie tot hij benoemd
werd tot president van Italië
In Oviedo zijn ook gisteren besprekin.
gen gevoerd tussen een hoge ambtenaar
en vakbondsleiders, om een oplossing te
vinden voor een staking van bijna 80.000
Spaanse arbeiders de grootste staking
tijdens het bewind van Franco.
De staking, die al een maand duurt,
heeft praktisch de gehele industrie ver
lamd in de provincie Asturie (waarvan
Oviedo de hoofdstd is) en is overge
slagen naar andere plaatsen in het noor
den van het land. Voor de streken
waar wordt gestaakt is dezer dagen de
noodtoestand afgekondigd. Er zijn po»
litieversterkingen aangevoerd.
„Nog altijd worden wij betaald volgens
uit de tijd geraakte schalen en we willen
een overeenkomst zoals de meeste an
dere arbeiders hebben. We willen direct
"let de regering te maken hebben. Onze
vakbondsvertegenwoordigers zijn tot dus
verre nutteloos gebleken", verklaarde
een mijnwerker.
Tenminste 90 personen zijn gisteren
gearresteerd onder verdenking van het
bekleden van leidende functies bij de
organisatie van de staking. Men ver
wacht, dat er nog meer arrestaties zul
len worden verricht.