2361 Sovjet-zone provincie van de Sovjet-Unie CAMPARI De zuivel: rapporten genoeg, maar geen doortastendheid ■s Italië's president Segni beminnelijk maar taai Rus werkbaas HARD COMMENTAAR OP SLAP GEDOE Roomboter leren smaak bedervend eten via koelhuis Nieuw bisschopswapen Chefarine.4" JNNEBRIL eftec" Veiligheidsmaatregel Polaris-raket gelanceerd vanaf atoom onderzeeboot Normen zijn zowat heilig 4-voudige bestrijding van pijn en griep! BRflun ?f het beter! TAART ilanke-de Hullu iup nu een *ktrisch etwater- servoip atis EEN WEINIG OPGEMERKT VERDRAG Won der vee WERKGELEGENHEID in Canada neemt toe Duisternis kantoormachines Rust in Venezuela Veel gevangenen Gevechten in noord-Katanga Betalen Ex-vice-president VAR ontsnapt JE ZIET ZE WEER STEEDS HEERS! Gevecht met wilde dieren Te veel rode sympathie Koningin-moeder ELISABETH in opspraak Staking m Spanje duurt voort DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 8 MEI 1962 wmfi hl—ilir (01170) 24 61 illeen een ij - Markt - Oostburg 0-2786. j zich dat eens voor... gemak! Altijd volop heet (ja wérkelijk heet: zó uit de kranen. Voor n afwas, maar óók voor ie en bad. Tegen nog geen nt per liter! n kosten voor schaf en aanleg' Iers van een PZEM iater-reservoir genieten /oordeel! Gedurende 921/* n de 168 weekuren n de middag, 's avonds et gehele weekend en its) valt al het verbruik iok voor verlichting, rming en koken) bij hen het extra lage tarief van ent. Ongeveer de helft van wone tarief. Met twéé tappunten -keuken en douche/ badcel- huur per maand f 2.65 f 3.- f 3.75 INGRIJK IA VOORDEEL. I bij de PZEM is ideaall j gratis, voorzover de sche leiding niet langer meter en de waterleiding nger dan 4 meter is. En ist u deze heerlijke weefda land? Zó weinig, dat id dit gemak meer hoeft sen! album Tel. I011B0J 42S< (Eigen correspondentie uit Berlijn) Al omspoelt en overspoelt men de pourparlers tussen de Ver. Sta ten en de Sovjet-Unie terzake van Berlijn ook met de meest resolute verklaringen over de handhaving van de tot heden tegenover de intriges van Moskou en de Duitse Sovjetzone gevolgde lijn, toch wast al het water van de zee niet af, dat de modus vivendi waarop men afstuurt ergens een verslechtering van de westelijke positie in Berlijn brengen moet. De stichting van een internationale controle commissie over de toegangswegen van West-Duitsland naar West- Berlijn een aantal vertegenwoordigers van de oostblokstaten, het westen, de drie neutralen Zweden, Zwitserland en Oostenrijk èn de Duitse Bondsrepubliek en de Duits-Democratische Republiek be tekent een defacto-erkenning van een communistische Duitse staat. En daarin ligt ongetwijfeld de kiem van een latere de jure-erkenning. Want de dingen komen in beweging en zullen zich vanzelf verder ontwikkelen. De wereldopinie gaat zich rneer en meer vertrouwd maken met het bestaan van deze staat en een de facto-eiken- ning inzake mede-controle op de toe gangswegen zal menige staat de moed geven ook op andere terreinen en dan speciaal de handel eenzelfde de facto- erkenning te praktiseren. Deze belangrijke stap waarvan de toekomst zal moeten bewijzen, of zij de wereld naar het goede doel zal brengen wordt nu gezet op een moment, dat in de zogenaamde Duitse Democratische Republiek zich iets onheilspellends vol trekt. Op 26 februari van dit jaar onderte kende de Oost-Duitse dictator Waiter Ul- bricht in Moskou een verdrag, waarvan de bijzonderheden zo langzamerhand bekend beginnen te geraken. Dit ver drag komt hierop neer, dat het gehele economische leven van de Sovjet-Zone van Duitsland in de economie van de Sovjet-Unie wordt „geïntegreerd", d.w.z. een onderdeel van de volledige Sovjet- Russische economische planning wordt. Het komt daarop neer, dat in de Sov jet-Zone geen produkten meer ogen worden voortgebracht naar eigen keus of planning, maar dat de Sovjet-Unie het program zal opstellen. En een ding staat reeds vast: de Sovjet-Zone van Duit: land zal nog slechts als leverancier van tussenprodukten fungeren. Eind- produkten zullen nauwelijks nog gepro duceerd worden. Een voorbeeld daarvan is de beëindiging van de eigen autopro- dukte (zoals „Wartburg". De voorbe reidende werkzaamheden voor de met zoveel tam-tam aangekondigde kleme „Trabant" werden bereids stilgelegd, evenals de montagebedrijven voor de produktie van motorfietsen e.d. Deze fundamentele veranderingen heb ben ernstige konsekwenties. Nu de Sov jet-zone van Duitsland nog slechts als hulp in de totale Sovjet-huishouding op treedt, is ook geen eigen technische we tenschap meer nodig, zijn ook allerlei wetenschappelijke experimentele instel lingen overbodig. Bereids zijn dan ook reeds de eerste besluiten uitgevaardigd betreffende de beperking van toelatingen tot hogescholen. Men kan er dan ook in komen, wan neer de staatssecretaris van het ministerie voor Al-Duitse problemen de ironische vraag stelt, of er sinds de 26e februari nog wel een Duitse Staat, die zich de Duitse Democratische Republiek noemt, bestaat en of men veeleer niet nog slechts met een filiaal van de Sovjet- Unie te doen heeft. Het is duidelijk, dat de voortdurende moeilijkheden welke de D.D.R. het oost- blok presenteert door haar gebrek aan voedsel, grondstoffen en vooral vaklie den aan de Sovjet-Unie de gelegenheid heeft geboden voor deze definitieve in greep. En tevens is wel duidelijk, dat de Sovjet-Unie méér beoogt, dan alleen maar de ondervanging van deze stc~ds terugkerende moeilijkheden. *.7" meer de communisten van Oost-Duitslan 1 ook al de broeders zijn van de communisti sche landen, de geliefde partijgenoten, dat neemt niet weg, dat zij delen in de resignatie welke in de Oost-Europese landen bestaat tegenover de Duitser in het algemeen. Men behoeft maar eens de Duits-Poolse grens te hebben overgesto ken om te ervaren, dat zelfs onder -om- munisten de Polen en de Duit ,-s moei lijk uit hun reserve kunnen treden en dat er maar weinig nodig is voor n- vriendelijkheden. Dat is niet op de eerste plaats ressentiment omtrent het verle den, maar meer nog een zekere angst voor de toekomst. De Duitse „Tüchtig- keit", vlijt, technische vaardigheid zijn evcnzovele redenen om er schrik van te hebben. Het is ook wel voldoende be kend, dat de Sovjet-Unie en de andere oostblokstaten altijd wel gedreigd heb ben met een afzonderlijke vrede met Oost-Duitsland en daarmee de volledige erkenning van een soevereine Duitse staat, maar in hun hart zit geen al te grote bereidheid daartoe, om van een hereniging der heide delen van Duits land maar te zwijgen. Aangezien de afsluiting van een vre desverdrag van de oostblokstaten met Oost-Duitsland toch wel onvermijdelijk geworden is, Moskou immers stelde dit als onontwijkbaar alternatief indien het westen weigerachtig bleef de kwestie West-Berlijn in Sovjet-Rus sische zin op te lossen zit in de op slorping van de Oost-Duitse economie in die der Sovjet-Unie met al de daaruit voortvloeiende gevolgen ongetwijfeld ook een diepe politieke betekenis. Wat heeft de soevereiniteit van de D.D.R. nu nog voor angstwekkends, waar de Duit se Sovjet-Zone feitelijk totaal afhanke lijk is geworden van de Sovjet-Unie. Géén Polen, géén Tsjecho- Slowakije, dat zich nog bijzon der ongerust behoeft te maken over een te sterke betekenis van de Duitse communistische broederstaat. Voor zelfstandige activiteiten immers op het in ternationale politieke toneel is minder dan ooit gelegenheid. Moskou staat aan de kraan en hanteert het koord van de broodkorf. Wanneer men nu onderhandelt over een oplossing in de crisis van Berlijn en daarin rekening houdt met een de facto erkenning van een Duitse communisti sche staat, dan mogen de westelijke onderhandelaars wel weten, dat zij meer dan ooit met een figurant te doen heb ben. Aan het verdrag van 26 februari tus sen de Duitse Oostzone en de Sovjet- Unie is tot nog toe in het westen weinig aandacht besteed. Maar nu de 1 'jzonder- heden geleidelijk loskomen, bemerkt men pas pas van welk een grote bete kenis het is. Kringen rond president Kennedy verzekeren, dat ook in Was hington eerst thans pas de bijzonder heden geleidelijk bekend worden. De vraag kan dan worden gesteld of pre sident Kennedy daarin geen aanleiding zal zien, om zijn denkbeelden inzake het vlottend maken der Berlijnse crisis te wijzigen. Voor de bevolking van de Duitse Sov jet-zone is dit alles intussen maar een treurige zaak. Het levensniveau is in de laatste tijd belangrijk gezonken, de voed selvoorziening is slecht. Maar de troost die Ulbricht uitsprak toen hij zei, dat het de bevolking van de D.D.R. altyd nog beter gaat dan die van de Sovjet-Unie in haar algemeenheid wordt nu wel dui delijk: Men preparere zich maar op een verder zakken van de levensstandaard! (Advertentie) l'aperitivo De V.S. hebben in de Stille Zuidzee in de buurt van het Christmas-Island een kernwapen tot explosie gebracht, dat werd afgeschoten met een Polaris-raket. De Polaris-raket werd gelanceerd van af de atoomonderzeeboot Ethan Allen. Deze onderzeeboot werd eind 1960 te wa ter gelaten en verleden jaar gebruikt voor de eerste proeflancering onderwater van een Polaris-raket van het type A-2. De met een atoomkop uitgeruste raket werd tot ontploffing gebracht in het ..proefgebied" nabij Christmas-Island. Het was de eerste maal, dat een atoom kop tot ontploffing kwam na door een raket te zijn gelanceerd. Er werden geen gegevens verstrekt over de bereikte hoogte en afgelegde afstand. Een Polaris-onderzeeboot kan zestien met atoomkoppen uitgeruste raketten meevoeren. De Verenigde Staten hebben op het ogenblik Vijf van deze onderzee boten in gebruik. Er zijn er nog drie in aanbouw, terwijl 2 andere wel te water zijn gelaten, doch nog niet in gebruik genomen. De kernpz-oef was de vijfde in de nieu we reeks Amerikaanse kernproeven. echter schijnt de moed te kunnen op brengen om te vertellen, dat al dat vet onverkoopbaar is en dat het daar om misschien aanbeveling zou verdie nen eens een andere norm te nemen voor het uitbetalen van de melk en voor het verstellen van de garantie prijs. Zeker, er is toestemming gege ven een gedeelte van de uitbetaling te doen plaatshebben naar het eiwitge halte, maar de garantie berust nog steeds op het vet. Waarom? We weten het niet en we zullen het waarschijn lijk ook wel nooit weten, want wij zijn eenvoudig leek op dit gebied en ken nen de binnenkant niet. Volgens berichten van het Canadese bureau voor de statistiek was medio maart jl. het aantal geregistreerde werk zoekenden in Canada gedaald tot 560.000, vergeleken met 583.000 medio februari. In maart was 8.7 pet. van de Canadese beroepsbevolking nog werkzoekend. Het aantal werkende Canadezen nam in fe bruari 1962 met 54.000 toe. Uit deze cijfers blijkt volgens de Ne- derlands-Canadese Kamer van Koop handel, wat ook door het bureau nog eens werd onderstreept, dat de werkge legenheid in Canada de laatste jaren voortdurend is toegenomen. Het pro bleem is dat deze toeneming niet sterk genoeg is geweest om aan alle werk zoekende Canadezen emplooi te verschaf fen. De werkgelegenheid verschilt in Ca nada sterk van provincie tot provincie. Het tekort aan werk is in de Atlantische provincies het grootst, gevolgd door Quebec en Brits Columbia. In de prairie provincies zijn de werkgelegenheidscij fers het gunstigt., op de tweede plaats in dit opzicht volgt Ontario. In absolute cijfers was uiteraard de werkloosheid in Quebec en Ontario het grootst. Van alle werkzoekenden woonde 64 pet. in genoemde provincies. In Ca nada is de werkloosheid onder de man nelijke krachten veel groter dan onder de vrouwelijke. Het mannelijke werk loosheidspercentage bedraagt 8.4, het vrouwelijke 3.7. In februari 1960 werd een enquête ge houden naar de opleiding van de werk loze Canadezen. Het bleek dat 44 pet. van hen de lagere school niet had afge lopen, 92 pet. had geen middelbare school doorlopen. (Van onze landbouwmedewerker) Een aantal geleerde lieden onder leiding van de hoogleraar te Groningen, prof dr ir. A. Vondeling, oud-minister van landbouw, heeft een rapport uitgebracht over de zuivel in Nederland. Ze zijn daarbij tot de conclusie gekomen, dat er aan de afzet van de zuivel in Nederland eigenlijk niets mankeert en dat er niets hoeft te ge beuren om deze te verbeteren of om het produkt tot meer waarde te brengen. Wei zou het mogelijk zijn de geldelijke opbrengst van de melk te verhogen door meer concentratie van de verwerking van de melk. Daarnaast worden nog enkele andere maatregelen aan bevolen, die van ondergeschikte betekenis zijn. Het is voor een buitenstaander een wonderlijk rapport met nog wonderlijker conclusies. Het is bijzonder geleerd ge schreven en het getuigt van grote des kundigheid van de samenstellers. Een deskundigheid, die zo groot is, dat zij het contact met het werkelijke leven verloren hebben. Iedereen in Nederland weet, dat de boter aan de straatstenen niet, kwijt te raken is, omdat er voor boter een goed vervangingsmiddel is. De consument is aan dit vervangings middel de margarine gewend ge raakt en hij stelt er blijkbaar weinig prijs meer op, dat hij boter kan ko pen tegen een hoge prijs. Natuurlijk zouden er in ons land nog wel een aantal lieden zijn, die boter zouden willen kopen als zij eens een tijd lang tegen een niet te hoge prijs met dit produkt zouden kunnen kennis maken. Dat mag echter niet. De boter, die ge schikt is voor de consument, moet eerst koelhuisboter worden en wordt dan tegen een geringere prijs aan de Nederlander beschikbaar gesteld. Hoe men op deze manier van de margarine eters botereters wil maken, is ons niet duidelijk, maar de commissie zal het wel weten. Overigens mag men in zuivelkringen nooit zeggen, dat boter een verloren post is, die de zuivel beter zou kun nen opgeven in plaats van te probe ren met uitgaven van enkele miljoe nen per jaar een onbereikbaar doel na te streven. Als men zulke dingen in zuivelkringen zegt, wordt men uitge worpen in de uiterste duisternis. In de ze uiterste duisternis, waar men dan tenminste alleen gelaten wordt en vrij is van alle drogredenen rondom de melk en de zuivel, gaat men zich dan zitten afvragen, waarom de melk in Nederland nog altijd betaald wordt naar het vetgehalte. De produktie èn van melk èn van vet neemt ieder jaar toe met een hoeveelheid, die het hele ministerie van landbouw met de han den in het haar doet zitten. Niemand (Advertentie) RUYS Het enige wat wij van de Nederland se melk kennen is de smaak en die is afschuwelijk. Hoe komt het toch, dat iedere Nederlander, die in Amerika is geweest, daar melk heeft leren drin ken Hoe komt het dat iedere Neder lander, die een tijdje heeft doorge bracht in een van de Skandinavische landen, enthousiast is over de melk, die hij daar te drinken heeft gekre gen? Heeft men daar wonderkoeien, ge houden door wonderboeren? We gelo ven er niks van, maar we weten uit eigen ervaring, dat men daar inder daad winter en zomer voor zijn ple zier een glas melk drinkt. Is het vetgehalte daar hoger? Dat kan wel, maar we geloven niet, dat het daaraan ligt als de smaak van de melk in die landen beter is. We weten ook niet, of de melk daar van het be gin af met meer zorg behandeld wordt dan hier. Maar we hebben toch wel een sterk vermoeden, dat dit een van de oorzaken is van de betere kwaliteit. In ons land gaat alle melk naar de fabriek en alle melk gaat door elkaar heen. Er is een regeling om de kwa liteit van de melk te belonen, maar deze is zo minimaal, dat wij vrezen dat er weinig effect van uitgaat. En we hebben nog nooit gehoord van een fa briek, die doodgewoon weigerde de melk van een boer te aanvaarden zoals we wel gehoord hebben van fabrikanten van industriële produkten, die de grond stof weigeren, als deze niet voldoet aan de eisen, die de fabrikant stelt. We hebben ook nog nooit gehoord van een veehouder, die moest ophouden met zijn bedrijf, omdat hij geen goede melk le verde, zoals we wel gehoord hebben van industriële ondernemingen, die failliet zijn gegaan, omdat ze geen goed produkt afleverden. We vragen ons wel eens af, of w|j tegenover de landbouw niet te voor zichtig zijn. Een goed produkt moet goed betaald worden, maar het zal ge zonder zyn als het goede produkt niet meer bedorven kan worden door het geknoei van een aantal lieden die een tweederangs produktie afleveren. Over de Nederlandse kaas durven we helemaal niet te praten, want die is bij de zuivelmensen nog heiliger dan de melk. Maar zo links en rechts in Euro pa wel eens kaas gegeten hebbende vragen we ons toch af, waarom Neder land zo trots is op zijn uniforme kaas, die altijd dezelfde smaak heeft. Hij is voortreffelijk op de boterham, die in een papiertje meegaat naar het werk, om dat men dan toch niets meer proeft. Hij is echter niet geschikt om kaas te eten als kaas met een stukje brood erbij voor de smaak. Alleen de boerenkaas, die niet gemaakt wordt van dode melk. heeft zijn eigen smaak met steeds die kleine afwisseling die de proever nooit naar de rand van de verveling voert. Er zou over kaas een heel verhaal te schrijven zijn, dat in ons land vooral zou moeten gaan over kaas en hygiëne. Kaas en wijn immers zijn de beste gaven van de natuur; zodra er echter hygië ne bij te pas komt, gaat het mis. Natuurlijk zal de goede melk en de goede kaas betaald moeten worden. Er heerst echter een hardnekkig vooroor deel, dat de Nederlander niet bereid zou zijn te betalen voor een kwaliteitspro- dukt. Is dit inderdaad waar? Leven wij in dit opzicht met onze gedachten ook nog te veel in het verleden? Krijgt de Ne derlander de kans om te bewijzen, dat hij wel wil betalen voor goede produk ten? De heer C. Th. W. te Breda meende in de tekening van het nieuwe bisschop pelijk wapen zoals wij dat afdrukten in ons blad van 27 april, een aantal heral dische fouten te kunnen aanwijzen. Zijn stellige beweringen worden nu echter weersproken door een deskundige op dit terrein. De heer W., zo verzekerde deze ons, wil ten onrechte een aantal wetten maken, waar er vrijheid is gelaten aan de tekenaar. 1 De hoed zou even groot moeten zijn als het wapenschild. Het gezagvolle werk van mgr. Bruno B. Heim: Coutümes et Droits héraldiques de l'Eglise, Parijs 1949, zegt er niets over. Over de vorm van de hoed wordt alleen op blz. 80 gesproken en dit wordt niet aangeraakt. En in zijn gegeven voorbeelden ziet men verschillende afwijkingen. 2 De koorden zouden niet uit de bol, maar uit de rand moeten komen. Ook op dit punt is er geen enkele verplichting. Men vindt de meest verschillende uit voeringen. In het genoemde werk neemt men een komen uit de rand van de bol als voor de hand liggend aan, omdat de koorden dan alleen goed corresponderen met en aansluiten bij de kwasten boven op de hoed, die op hun beurt weer vast zitten aan het koord dat rond de bol van de hoed ligt. 3 Theoretisch is de gelijkarmigheid van het kruis misschien voorgeschreven, maar praktisch hangt de uitvoering af van de vorm van het schild zoals men in het Annuario Pontificio kan nagaan bij verschillende kardinalen. De krullen aan het einde van het kruis kunnen gelijk zijn. maar mogen ook de vorm van het schild volgen, zoals men het al ziet op de ramen van de kathedraal van Char- tres uit de XHIe eeuw, de gouden eeuw van de heraldiek. (Les Vitraux de la Cathédrale de Chartres. Histoire en des cription par l'abbé Y. Delaporte. Repro ductions par E. Houvet. Chartres 1926 PI. CCX)bovendien tekent C. Th. W. een ander kruis dan het kruis dat in het Bovenstaande afbeelding is ontleend aan Vitraux de la Cathédrale de Char tres. Histoire et description par l'abbé Y. Delaporte. Reproductions par Fr. Houvet, Chartres 1928. PI. CCX. Hier ziet men het kruis juist zoals op de tekening van het wapen van mgr. De Vet. wapen van onze bisschop is gekozen. 4 De bemerking als zou het kruis de Bredase (en Westbrabantse) kruisjes niet mogen bedekken, is niet juist. Het kruis is „over alles", bij definitie, vastgelegd in de heraldische beschrijving; en alles is bij I niet alleen het rood veld. 5 De opmerking als zou het kruis kenmerkend zijn voor de abt en niet voor de bisschop is geheel onjuist, aan gezien het omgekeerde juist het geval is. Men kan er weer het Annuario Pon tificio op naslaan of het werk van Heim op blz. 87. We hopen met deze opmerkingen de ongerustheid van de in heraldiek be langstellende lezer te hebben weggeno men. De opstand in Carupano heeft volgens officiële opgave vier doden en 15 gewon den geëist. Het Venezolaanse ministerie van binnenlandse zaken deelt mee, dat de verliezen aan regeringszijde twee do den en tien gewonden bedragen. Afgezien van de 300 opstandige mili tairen zijn in Carupano 40 burgers ge vangen gezet, onder wie talrijke leden van de oppositiepartij „de republikeins- democratische unie. In Caracas zijn luitenant Hector Fle ming, onder-luitenant Eufrasio Silva, de communistische afgevaardigde Eloy Tor res en zes andere burgerlijke leden van de communistische partij of van de links- revolutionaire beweging door de beman ning van de torpedopoot „Moran" ge arresteerd toen zij met een vaartuig pro beerden te ontkomen. Volgens het Venezolaanse ministerie van binnenlandse zaken heerst er nu rust en orde in het gehele land. Volgens het Kongolese persbureau wordt er in het noorden van Katanga hard gevochten tussen troepen van het Kongolese nationale leger en Katangaan- se gendarmerie. In de centrale hoofd stad vindt men de toestand in Katanga verontrustend. Men acht zelfs Albert- stad door de Katanganen bedreigd. In VN-kring wordt het bericht niet beves tigd. De Katanganen hebben twee dorpen in noord-Katanga veroverd, aldus het Kongolese persbureau. Zij zouden 95 dorpelingen hebben afgemaakt. De voor naamste gevechten spelen zich af rond om de stad Njoenzoe, honderd km ten westen van Albertstad. (Advertentie) Vier middelen in één iablet doen wonderen zonder de maag van streek te maken I De vier geneesmiddelen van Che- farine „4" worden in de hele wereld op grote schaal gebruikt. In één tablet verenigd werken zij bijzonder snel, krachtig en weldadig, vaak zelfs wanneer andere middelen falen. JJijjaSfEaiélaiJuttll Tegen pijn en griep, Geschikt voor een gevoelige maag, want die wordt beschermd door het bestanddeel Chefarox. 20 tabletten f 0.80,40 tabletten f 1.50, 100 tabletten f 3.50 Radio Damascus heeft gisteren in een uitzending bekendgemaakt, dat de voor malige vice-president van de VAR, Abdel Hamid Serraj, uit het gevangeniszieken huis van El Maza is ontsnapt. Volgens radio-Damascus is een belo ning uitgeloofd voor de aanhouding van Serraj. Serraj werd gearresteerd na een militaire coupe in Syrië die de afschei ding van het land uit de VAR tot gevolg had. (Advertentie) Zolang de zuivel in zijn produktschap alle initiatief de kop indrukt en alle con currentie en verbetering voor de consu ment onmogelijk maakt, heeft men in zuivelkringen niet het rciht te zeggen, j dat de Nederlander niet betalen wil voor een goed produkt. We zullen met deze losse gedachten! over de zuivel weinig eer inleggen. Wel zullen wel de naam krijgen, ,,dat wei praten naar we verstand hebben." Dat: is zo. We hebben er geen verstand van. I Niet meer verstand, dan de doodgewo ne dagelijkse consument, die zich iede re dag weer ergert aan de slechte melk en aan het saaie zuivelprodukt, waar voor hij naar verhouding te veel moet betalen. De enige hoop die we hebben is, dat althans voor de kaas de volledi ge concurrentie in de EEG op den duur enige levendigheid zal brengen. (Advertentie) 6^71 fS9 Met een Braun shaver is scheren een genoegen. Adressen van handelaren voor 1 week gratis proef en interessante voorlichtingsfolder 1472 en 1261 bij Braun N.V., Amsterdam-C., tel. 63957. Bij een aanval van wolfsachtige wilde dieren op een kudde schapen bij het ge hucht Kaynaklar in de buurt van de stad Izmir in Turkije, zijn zaterdag een persoon om het leven gekomen en veer tien gewond. De dode is een veertien jarige jongen. De gewonden, opgenomen in het. zie kenhuis van Izmir, zeiden dat zc drie kwartier verbeten met de wilde dieren gevochten hadden maar weinig hadden kunnen uitrichten, omdat ze ongewapend waren. Men heeft niet kunnenv vaststellen of er sprake was van wolven, wilde honden of luipaarden, drie diersoorten die in het betrokken gebied voorkomen. I DE BETERE VIRGINIA Diverse Belgische bladen hebben scher pe kritiek geleverd op de activiteiten van koningin-moeder Elisabeth van Bel gië, die thans in Moskou verblyft. „Het Volk" vroeg zich zelfs af of de koningin-moeder nog wel in het bezit was van al haar geestelijke vermogens. Oorzaak van de kritiek was het feit, dat koningin-moeder Elisabeth het „nogal goed kan vinden met de communisten". Dit is in feite reeds tientallen jaren het geval en er zijn Belgen, die haar daarom de bijnaam de „rode koningin" hebben gegeven. Het recente bezoek vzn de „rode ko ningin" aan Moskou was echter de drup pel, die volgens „Het Volk" de emmer deed overlopen. Niet alleen legde zij een krans bij het graf van Lenin, maar bovendien stond zij een vraaggesprek toe aan het Belgi sche communistische blad „Drapeau rouge" waarin zij premier Kroestjev be schreef als „een vriendelijke man". Zaterdag schreef „Le Peuple": „Deze keer is zij te ver gegaan". „Independance' te Charleroi leverde zaterdag een scherp gestelde beschouwing over het interview met „Drapeau rouge". Volgens welingelichte kringen zal de „rode koningin" te horen krijgen de pijn lijke bezoeken aan Moskou, de Chinese republiek en dergelijke achterwege te laten. De koning zelf zal haar deze bood schap overbrengen, zo werd gezegd. Antonio Segni, zondag jl. gekozen tot president van Italië, verkreeg 443 stem men, 15 meer dan de vereiste meerder heid. De verkiezing heeft vijf dagen ge duurd. Segni volgt Gronchi op, wiens zevenjarige ambtstermijn vrijdag afloopt De 71-jarige Segni, tot zyn verkiezing als president minister van buitenlandse zaken van Italië, is op het eerste ge zicht een beminnelijke oude heer, die zyn weekeinden pleegt door te brengen op Sardinië, waar hy is geboren. Wegens bronchitis zegt hy vaak afspraken af en met een enigszins verveeld gezicht leest hij zyn toespraken voor. Deze landeige naar en politicus is echter van een taai er hout gesneden dan men op het eer ste gezicht zou vermoeden. Segni is de matigende kracht in de groten heterogene partij der christen-de mocraten. Tweemaal heeft hij het land als premier gediend. Zijn eerste kabinet van 1955 tot 1957, duurde 669 dagen. Langer dan enig premier sinds de Gas- peri. De afgelopen twee jaar is hij in drie opeenvolgende kabinetten minister van buitenlandse zaken geweest. Zijn naam is identiek geworden met een po litiek die het westen krachtig steunt. In het kabinet van premier De Gas- peri was Segni minister van landbouw Hij gaf toen de stoot tot de grote land hervormingen. Wegens het verdelen van land dat zijn eigendom was, onder ar me boeren, werd hij door de rechtse pers ae „witte communist" genoemd In 1957 was hij echter de man, die als minister van defensie een akkoord teken, de voor de vestiging van Navo-raket-ba- ses in Italië, ondanks communistische protesten en dreigende Russische no ta s. Toen hij in 1955 premier werd, was een van zijn eerste daden te trachten tot een vergelijk te komen met de lin- ker-vleugel der socialisten onder leiding van Pietro Nenni, die toen nauw verbon den waren met de communisten. Niet alleen bij een groot gedeelte van zijn eigen partij, maar ook bij de recht se partijen geniet Segni groot aanzien. Linkse politici, die zich om politieke redenen tegen hem verzetten, geven toe dat hij „simpatico" is. Segni werd op 2 februari 1891 te Sas- sari op Sardinië geboren. Hij begaf zich al jong op het politieke pad. Bij de komst van het fascisme trok hy zich ge heel uit de politiek terug. In de laatste jaren van de oorlog vormde hij samen met anderen in het geheim de christen democratische partij. In 1946 werd hij in het parlement gekozen, waarin hij sindsdien onafgebroken zitting heeft ge had. Na eerst onderminister van landbouw te zijn geweest, werd hij in 1944 be- noemd tot minister van landbouw, wel ke post hy tot 1951 bezette. In dat jaar Segni na zijn verkiezingdie met een storm van gejuich werd ontvangen door zijn aanhangers. De nieuwe pre sident heeft vijf dagen lang moeten vechten tegen de hardnekkige oppo sitie van de linkervleugel van zijn christen-democratische partij. werd hij minister van onderwys tot hif in juli 1955 premier werd van een coar litieregering. In het kabinet van Fanfani, van 1958. .hlJ vice-premier en minister vfil tlf'h u" kabinet Fanfani Vlei, volgde hij hem begin 1959 op als premier van een kabinet dat geheel uit christen-democraten bestond. Hij kon 'e„k™n. °P de steun der liberalen, mn- 19«n 6na ne,9-fascisten. In februari èn Seenf rilenH llberale" ,hl» steun op en segni diende zijn ontslag in, aange zien hij niet alleen afhankelijk wilde zijn Steun der neo-fascisten. In de lange crisis, die daar het gevolg van !b?tS to vte j een kabinet te vormen, dat zou kunnen rekenen op de steun wïs S<Hif moe I" .PentraaI-liaks gericht nm k I Z1J" P°g'ngen opgeven n m Zljn partit te vermij- Ho r./S? f n18 1960 aanvaardde hij de portefeuille van buitenlandse zaken m het kabinet van premier Tambroni en „,o„5e, f positie tot hij benoemd werd tot president van Italië In Oviedo zijn ook gisteren besprekin. gen gevoerd tussen een hoge ambtenaar en vakbondsleiders, om een oplossing te vinden voor een staking van bijna 80.000 Spaanse arbeiders de grootste staking tijdens het bewind van Franco. De staking, die al een maand duurt, heeft praktisch de gehele industrie ver lamd in de provincie Asturie (waarvan Oviedo de hoofdstd is) en is overge slagen naar andere plaatsen in het noor den van het land. Voor de streken waar wordt gestaakt is dezer dagen de noodtoestand afgekondigd. Er zijn po» litieversterkingen aangevoerd. „Nog altijd worden wij betaald volgens uit de tijd geraakte schalen en we willen een overeenkomst zoals de meeste an dere arbeiders hebben. We willen direct "let de regering te maken hebben. Onze vakbondsvertegenwoordigers zijn tot dus verre nutteloos gebleken", verklaarde een mijnwerker. Tenminste 90 personen zijn gisteren gearresteerd onder verdenking van het bekleden van leidende functies bij de organisatie van de staking. Men ver wacht, dat er nog meer arrestaties zul len worden verricht.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 7