Platina
zater
dag
bruiloft op paas
Terneuzen
in
Ml
1
Goese raad niet akkoord
met memorandum-Roose
I
1
Groot tekort aan
maatschappelijk
voor
krachten
werk
Industrialisatienota van
b. en w. te Goes
Tal van stemmingen in
raad van St.-Jansteen
Plannen nieuwe pastoor:
Vlissingen noodparochie
^J^ócheicl
Infrastructuurplannen
reeds aan GS gezonden
Echtpaar Wieland-de Nering
Peek kloppenburg
Rekening voorlopig vastgesteld
Vijfde deel van
huurwoningen
niet verhoogd
HERENMODE-TIP
Oude koeien uit
de sloot
Uniform verkeer
in Europa?
Bij koffie
thee en tv
Duikdemonstratie
„Paraat" Axel
[tulpen]
tocht
Problemen om
zwembad
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 19 APRIL 1962
van te voren dat wij een praatje zouden
komen maken. Zij had zich vast voor
genomen dat zij niet te veel vertellen
zou, want dat moest allemaal in de krant
en daar lachen de mensen maar om. Toen
zij eenmaal herinneringen aan het ver
tellen was, kreeg zij er al maar meer
plezier in. „Ik vertel veel te veel", on
derbrak zij een paar maal zichzelf. Het
werd een plezierig en een hartverwar
mend verhaal. Plezierig omdat het met
nog zoveel geestdrift verteld werd. en
hartverwarmend omdat het een lang ver
haal werd van mee en tegen, maar op
de achtergrond de moed van een paar
eenvoudige mensen, die zonder grote
woorden van het goede wisten te genie
ten en de tegenslagen al even vanzelf
sprekend aanvaardden.
Een platina bruidspaar is zelfs nu nog
een unicum, ondanks alle medische voor
uitgang die de gemiddelde leeftijd van
de Nederlanders zo hoog opvoerde. Het
echtpaar W. P. Wieland-de Nering (Blok
ken 14) te Terneuzen is even lang ge
trouwd als die gemiddelde leeftyd jaren
telt. Man en vrouw zijn respectievelijk
92 en 90 jaar oud. Vooral de bruidegom
is nog zeer vitaal. Een paar jaar geleder
sloeg hij nog boardplaten tegen het pla
fond. En dat zou hij nog kunnen.
Een zeldzaam
zeventig jaar getrouwd, wordt op
paaszaterdag a.s. gevierd door de
heer en mevrouw W.P. Wieland-
de Nering, die in Terneuzen 52
jaar in hetzelfde huis aan de Dijk-
straat woonden, deze woning door
één bom in 1944 kwijt waren en
sedert 1945 op De Blokken 14
wonen.
De heer Wieland (op 8 april 92 jaar
geworden) is een geboren en getogen
Terneuzenaar. Zyn vrouw (90 jaar) is
geboren in Philippine. Niet in de ge
meente, maar in de Savoyaardpolder.
Zij verloor haar vader toen zij nauwe
lijks één jaar oud was. Moeder de Ne
ring moest voor zichzelf en haar kinde
ren de kost verdienen. Dit was in die
tijd onvoorstelbaar moeilijk. Mevrouw
Wieland weet zich nog te herinneren
dat de kinderen die naar school moesten
met „zo'n visboot door de killen moes
ten gebracht worden". Op een dag was
het zo mistig dat er geen hand voor de
ogen te zien was. Dodelijk ongerust heeft
moeder op de dijk staan roepen om de
kinderen zo de weg naar huis te wijzen.
Mevrouw Wieland is niet zo best meer
ter been. Zij heeft last van reumatiek
en zij hoort niet goed meer, maar ver-
Advertentie)
(Van onze parlementaire redactie)
,,Een vijfde deel van alle huurwonin
gen zal buiten de huurverhoging vallen
die de regering op 1 juli a.s. wil invoe-
Dit schrijft minister Van Aartsen
(volkshuisvesting en bouwnijverheid) in
zijn memorie van antwoord op het wets
ontwerp tot wijziging van de huurwet,
waarin de huurverhoging geregeld wordt.
Hij zegt daarin dat op 1 januari 1961 de
huurwoningen 70 procent van de totale
woningvoorrraad uitmaakten.
De huurverhoging van 1 juli zal ge
paard gaan met een looncompensatie
die, volgens de minister, in de meeste
gevallen voldoende zal zijn zo zij de
huurverhoging al niet overtreft.
Schrijvend over huur en inkomen zegt
de minister dat het aandeel dat de huur
uitmaakt van het loon thans aanzienlijk
lager is dan in 1940. „Sinds dat jaar zijn
de arbeidslonen toegenomen met meer
dan 300 procent, het algemene huurpeil
is gestegen met 120 procent. De huur
verhogingen zijn steeds gepaard gegaan
met compensatie in de lonen*'.
Aan de huurprijsbeheersing zal zijns
ïziens een einde moeten komen tegen
de tijd dat de woningnood achter de
rug is.
huwelijksfeest, tellen kan zij best. Zij noemt namen uit
Philippine, van mensen die al lang ge
leden gestorven zijn, maar die zij zich
nog goed herinnert. En zij vertelt van
een schipper die het huishouden naar
Terneuzen bracht, omdat daar wel wat
meer zou te verdienen zijn. Zij weet nog
dat het huisraad langs het trapje nabij
het postkantoor op de wal werd gezet.
„Toen wij voor de eerste keer in Ter
neuzen kwamen, dachten we dat het
Amerika was", zegt mevrouw Wieland.
En moeder zette de eerste dagen een
bos stro voor de deur van ons eerste
huis aan de Dijkstraat. Dan vonden wij
gemakkelijker de weg naar huis.
En dan vertelt zij van haar werk. Van
de lange dagen en de slechte lonen die
aan kinderen werden betaald. Van haar
trouwdag en weer van haar werken.
Haar man, die als jongen 8 cent als tim
mermansleerling verdiende, maar zijn
verdere leven altijd graag timmerde. Hij
werkte en hij voer op de binnenvaart en
was 25 jaar, tot aan zijn pensioen, bij de
bootslieden. Zij vertelt van zijn goede
zorgen voor haar. Van de zorgen om het
huishouden en de vier kinderen, waarvan
er twee stierven. Van de ene overgeble
ven zoon (67), die twee schoenenzaken
heeft in de Noordstraat, en van de klein
zoon die ook alweer getrouwd is en bij
zijn vader werkt. Allemaal kleine, dage
lijkse dingen die voor zoveel mensen be
langrijk zijn. Van het vroegere Terneu
zen, de Dijkstraat, waar nog bijna geen
huizen stonden, en de Grenulaan, waar
er toen nog maar drie stonden.
De heer en mevrouw Wieland wisten
ïi
In de raadsvergadering te St.-Jansteen
bleek reeds het eerste agendapunt (de
notulen van de op 23 februari gehouden
openbare, zowel als gesloten vergade
ring) aanleiding te geven tot onderlinge
discussies, die werden ingeleid door de
voormalige burgervader, P. Geirnaerdt,
die zich niet kon verenigen met het feit,
dat hem in de vroegere vergadering
door de huidige burgemeester het recht
ontzegd was van een hoofdelijke stem
ming over de notulen, die ten slotte (zo
oordeelde hij terecht) moeten worden
vastgesteld door de gemeenteraad, en
dus niet door de burgemeester en zyn
wethouders.
De heer Geirnaerdt verlangde der
halve opnieuw notulenstemming, hetgeen
de burgemeester zijn goed recht noem
de, doch tezelfdertijd karakteriseerde
als loutere formaliteit. De uitslag was:
zeven voor, drie tegen, een blanco.
Nadien werd op verzoek van de heren
Dobbelaer en Geirnaerdt nog eens hoof
delijk gestemd over een eventuele adhe
siebetuiging aan de motie van de ge
meenteraad Aardenburg inzake een ver
lenging van de wet op de vervreemding
landbouwgronden, die op 1 jan. 1963 af
loopt. De heren D. en G. bleken ferven
te voorstanders van deze verlenging,
zulks in tegenstelling met o.a. de heer
Van Acker, die in de afschaffing van
deze wet de Europese gemeenschapsge
dachte nader bij haar oorspronkelijke
opzet gebracht meende te moeten zien.
Welk standpunt ook wethouder De
Kerf huldigde, die zich evenwel bij de
stemming over het voorstel kennelijk
vergiste, want bij de uitslag zeven-vier
bleek hij de oppositie te hebben ge
steund. Uiteindelijk is het zo, dat de ad
hesiebetuiging aan Aardenburg haar be
slag kreeg.
Het voorstel tot het nemen van een
besluit ter voorbereiding van een wijzi
ging inzake het uitbreidingsplan was
voor de heer Geirnaerdt aanleiding om
nadere toelichting te vragen; de wijzi
ging was echter zo minimaal, dat de
toelichting gering kon zijn.
in uni en moderne
fantasie dessins.
Uniek lage
aanbiedingsprijs.
90
BIJPASSEND
WEEKEND-SHAWLTJE
l.95
De raad van Goes heeft de gemeenterekeningen over 1956 en 1957 en de bedrijfs-
rekeningen over die jaren voorlopig vastgesteld. De heren J. Roose en J. Bookeïaar
(beiden KVP) spraken zich uit tegen de voorlopige vaststelling van de rekening
van het grondbedrijf 1957, en de gemeenterekening 1957; de eerste om redenen,
die vervat zijn in het memorandum, dat hij eergisteren heeft opgesteld en waar
over wij gisteren hebben geschreven, de tweede omdat hij naar aanleiding van de
waarschuwende vinger, die G. S. aan het gemeentebestuur heeft gericht, zich niet
akkoord kon verklaren met het advies van de financiële commissie om uit „prak
tische overwegingen" de veelbesproken rekeningen vast te stellen. De raad ver
klaarde zich tenslotte niet akkoord met het memorandum van de heer Roose.
zijn. „In dat geval zou ik ook een on
derzoek over 1956 en een uitputtend on
derzoek over 1957 hebben gevraagd",
aldus de heer Roose. Hij noemde het
memorandum een rechtvaardiging van
zijn eigen standpunt.
De heer Loeve (AR) zei, dat het on
derzoek naar de rekeningen door de
financiële commissie onvoldoende is ge
weest. Hij vond ook, dat van deze com
missie noch een volledige, noch een
steekproefsgewijze controle mag worden
verlangd. Hij sprak zich uit voor een
andere onderzoekingsprocedure. Het
onderzoek zal naar zijn mening moeten
geschieden naar de rechtmatigheid en
de doelmatigheid van het financiële be
neer van de gemeente. De rechtmatig
heid is ter beoordeling van het verifi
catiebureau van de Nederlandse ge
meenten, de doelmatigheid moet wor
den beoordeeld door de raad. De heer
hJ S ,g8e" up" of aanmerkingen
?p Lil el"latl8heid van het finanïië-
treft' eu rechtmatigheid be-
van hfï achter het rapport
van het verificatiebureau.
L°eve had de indruk, dat het
rehThn>n?Um,_ vooral een persoonlijke
dfeinJl ,W h<;eft beoogd. De beschul-
aóret h" j j r Roose aan het
teiuort 0 directeur van gemeen-
wiTde wL"°nmde hiJ "vaaS" e* -in het
v. S .Overigens was de heer Loe-
,menlbS. dat de voorgestelde op-
rand?. 11 Pr°hleem in het memo-
2™ 111 feite weinig afwijkt van de
u J van de financiële commissie. De
den, ?urSt <AR> sloot zich
aan bij het advies van de fi
nanciële commissie ondanks „de lang
bureau van verificatie-
leek hem voorts gewenst, dat de
aaci in zijn huidige samenstelling de
voe+nilni?en en me* I960 voorlopig zal
aststellen, opdat de nieuwe raad met
scaone lei kan beginnen. Voorts
,„Q^m hem wenselijk voor, dat er zo
nvi u .m°£elijk wordt gediscussieerd
Lo!) he;&een de heer Roose naar voren
ad gebracht, omdat het ..gaat over
iets wat zich heeft afgespeeld tussen G.
en het vroegere college van b. en w.
van Goes."
heer Heyboer (CH) betuigde zijn
spijt, dat de oude koeien weer uit de
sioot zijn gehaald. Overigens confor
meerde hij zich aan de mening van de
heer Loeve.
De heer Leupen (PvdA) zei niet zon-
aer opwinding, dat het memorandum
n vernietigend oordeel betekent voor 't
oude college van b. en w., waarin dhr.
ttoose zelf zitting heeft gehad. „Waar
zaten die mensen voor?" zo vroeg hij
met stemverheffing. „Om salaris op te
stnjken", schreeuwde de heer Vervest
(geroyeerd KVP-lid).
Op de vraag van de heer Leupen
waarom de heer Roose wel met de re-
1956, maar niet met die var 1957
akkoord wil gaan, antwoordde de heer
Roose dat „1956 niet meer te reconstrue-
aen uS bestreed de opmerking van
de heer Loeve dat het memorandum
voor een rehabilitatie geschreven zou
Persoonlijke aanval
De heer Vervest lanceerde hierna een
persoonlijke aanval op de heer Roose.
Met een waarlijk satanische trek op het
gelaat zei hij o.m.dat hij maar moei
lijk het politieke onderricht van de heer
Roose had kunnen volgen, en dat hij
„het willoos en gedachteloos instrument
van de heer Roose had moeten worden".
Te Straatsburg zijn plannen bespro
ken om tot een uniforme regeling te
komen in geheel Europa van het snel
verkeer. Deze plannen zijn besproken
in een bijeenkomst van een speciale
commissie van de raadgevende verga
dering van de Raad van Europa.
Een woordvoerder van de commissie
heeft verklaard, dat het voorgeschreven
gebruik van veiligheidsgordels, unifor
me snelheidsbeperkingen en rechts ver
keer voor alle landen ter sprake waren
gekomen.
(Advertentie)
sit
«4
Hij beschuldigde de heer Roose er van,
dat hij hem een „opdracht tot mislei
ding van het college" had gegeven. Als
bewijs citeerde hij uit een hem door de
heer Roose toegezonden brief van au
gustus 1958.
Burgemeester Huber stelde na deze
aanval voor het maar liever na de ver
gadering met elkaar uit te praten. De
burgemeester bleef bij zijn verzoek hier
over niet verder meer te discussiëren. De
heer Roose zei hiermee akkoord te kun
nen gaan wanneer de raad door stilzwij
gen er zijn instemming mee zou betui
gen dat er ook inderdaad niet verder
meer over gesproken zou worden.
De raad zweeg en distancieerde zich
daardoor van hetgeen de heer Vervest
naar voren had gebracht.
Gisteravond werd te Axel in het raam
van de leger- en luchtmachttentoonstel
ling „Paraat 1962" een demonstratie ge
houden door de vaar- en duikerschool
van het Nederlandse leger. In de zoge
naamde Kleine Kreek werden voor hon
derden belangstellenden oefeningen ge
houden in duikeruitrustingen, gevolgd
door een demonstratie met een drietal
stormboten. Vooral de bestuurders van
deze boten lieten gedurfde staaltjes van
behendigheid en onversaagdheid zien.
Tot keurig slot van deze hoogst in
teressante show haalde een helikopter
een aantal duikers uit het water, die na
een kort luchtreisje weer even onver
saagd in het water doken.
Vanavond om 21.15 uur komen op het
centrale parkeerterrein de Limburgse
Jagers. Tevens zal dan de tentoonstelling,
die op de terreinen en in de gebouwen
van de ZVTM wordt gehouden, geopend
worden. De tentoonstelling is voor het
publiek toegankelijk tot en met tweede
paasdag.
Een voorstel de stichting Matthaeus
Passion Hulst een subsidie van 50 gul
den te geven bracht de heer Geirnaerdt
weer in de oppositie. Hij zag liever een
toekenning van jaar tot jaar i.v.m. een
eventueel overschot (waarvoor hij voor
lopig niet bang hoeft te zijn - red.). Hij
kreeg de toezegging, dat aan deze sub
sidietoekenning de beperking „tot we
deropzegging" zal worden verbonden.
En alsof men per se in stemming wil
de blijven werd nadien nog eens hoof
delijk gestemd over het voorstel tot wij
ziging van het reglement van orde voor
de raadsvergaderingen, die inhoudt, dat
kritiek op de notulen voortaan schrifte
lijk en tijdig moet worden ingediend om
bij de stukken te kunnen worden gelegd
ter inzage van de raadsleden, waarbij
de tegenstemmers zich overvleugeld za
gen door de zeven voorstemmers.
Zo nu en dan nogal spits"-vondig
werd langdurig gedelibereerd over de
voorgestelde vernieuwing van de spits
van de gemeentelijke toren waarmee
(voorlopig) een bedrag van 20.000 gul
den gemoeid is. Het uiteindelijke resul
taat was de suggestie deze zaak nog
eens te bezien en daarvoor een com
missie te benoemen, waarvoor alleen
de heer Hemelaar als deskundige ge
schikt geacht werd. De burgemeester
zal uitzien naar enkele andere leden van
buiten de raad.
De overige agendapunten, reeds eer
der gepubliceerd, gingen vlot onder de
hamer door.
(Advertentie)
EN ADOX C18 GEEFT
KLEURENWARMTE
$m f.
AAN UW DIA'S
Het afscheid is
vaak het innigste
onderdeel van het
samenzijn. Als de
meester afscheid
neemt, maakt dat
de meeste indruk
op de leerling die
het meest van hem
houdt. Daarom is
het vandaag de
dag om in het e-
lippen ontsnapt een: „Nu is het wel
Deze donderdag was wit van gespan
nenheid. De moord op Jezus hing in de
lucht. Het Sanhedrin fluisterde er over
Dc Heer sprak er over. In een open-
hare afstraffing van de upper ten had
Jezus al bij voorbaat commentaar ge
geven. In een profetisch visioen had hij
de ondergang der heilige Stad als ge
volg aangekondigd.
Toen nam Hij afscheid. Neem eens
afscheid van mensen waar je veel van
houdt, maar die je niet begrijpen!
Christus was onbegrepen. Zijn een
zaamheid later op de avond in de
olijventuin was nauwelijks groter dan
hier aan het afscheidsdiner. Joannes
kon zich dan tegen Jezus aanvlijenen
Petrus kon zich met twee zwaarden
tot persoonlijke lijfwacht van de Heer
aanstellen, maar wat Jezus zei en
deed ontging hen volkomen. Aan zijn
lipen ontsnapt een: „np is het wel
genoeg". Maar Hij moest het zeggen
en Hij moest het doen. Later zou het
hun duidelijk zijn. En Hij sprak.
..Nog slechts korte tijd ben ik bij
jullie. Ge zult Mij zoeken. Een
nieuw gebod lea Ik jullie op: Hou van
elkaar. Zoals Ik van jullie hield. Zo
m.oeten jullie elkaar liefhebben. Hier
aan zal iedereén kunnen zien dat je
mijn leerlingen bent. Aan het feit dat
je alles voor elkaar overhebt. Dit
is miin Lichaam, en dit is de kelk van
het Nieuwe Verbond in mijn Bloed.
Doe zo te mijner gedachtenis. Ik
laat je niet als wezen achterIk zal
de Vader bidden, en Hij zal je een
andere Helper geven om bij je te
blijven voor eeuwig."
Kapelaan S.
„Wij menen, dat uit dit jaarverslag blijkt, dat de Raad een eigen
plaats in het Zeeuwse leven inneemt en in het bijzonder in het ka
tholieke Zeeuwse leven. De Raad is onmisbaar geworden
Dit schrijft mr. dr. A. Mes, voorzitter van de Katholieke Raad
voor Maatschappelijk Werk in Zeeland in zijn voorwoord op het ver
slag, dat de Raad over zijn werkzaamheden van 1 juli 1960 tot en
met 31 december 1961 heeft uitgegeven. Mr. dr. Mes schrijft verder:
„Gaat men de veelheid van onderwerpen na, dan ziet u hoe de Raad
zich intensief bezig houdt met al hetgeen te doen valt, zonder ook
maar in het minst de zelfstandigheid en eigen werking der organi
saties aan te tasten". In het voorwoord wordt tenslotte respect uit
gesproken vóór de werkkracht van de directeur van de Raad, drs.
W. Dusarduijn, de enige beroepskracht in dienst van de Raad.
In het verslag wordt eerst een over-J tijk, want in 15 van de 45 parochies ont-
zicht gegeven van het ontstaan van de
Katholieke Raad en van de samenstel
ling van het bestuur. Daarna wordt uit
voerig ingegaan op het algemeen maat
schappelijk werk en de gezinszorg. Op
het eind van 1961 telde Zeeland negen
beroepskrachten voor het uitvoerend al
gemeen maatschappelijk werk. Dit bete
kent op een katholieke bevolking van
75.000 één kracht voor gemiddeld meer
dan 8000 zielen. De gangbare norm is
1 op 6000 parochianen en deze wordt ook
in de Zeeuwse situatie als minimaal aan
gemerkt, zeker als daarbij gedacht wordt
aan het probleem van de afstanden in de
verschillende werkgebieden alsmede aan
het feit dat de maatschappelijk werksters
tevens de leiding van de gezinszorg ver
vullen.
Theoretisch gesproken is er volgens het
verslag daarom een groot absoluut tekort
aan krachten voor het algemeen maat
schappelijk werk. Dit blijkt uit de prak
Burgemeester en wethouders
van Goes hebben de raad een in
dustrialisatienota doen toekomen
omdat het voor het college „een
behoefte is een overzicht te geven
van de huidige stand van zaken
met betrekking tot enkele indu-
stialisatievraagstukken". Tevens
is de nota geschreven omdat „het
begrijpelijk is, dat de ingewikkelde
procedure het voor velen niet meer
duidelijk maakt, waar nu het wach
ten op is".
De nota heriniert er eerst aan dat de
aanwijzing tot ontwikkelingskern ge
schiedde in april 1959. Ze geldt voor vijf
jaar. De nota werpt vervolgens een uit
gebreid licht op de besluiten van de raad
tot aanleg van het z.g. natte industrie
terrein het industrieterrein Zuidwest
le fase en het industrieterrein zuid. Ook
wordt uitvoerig ingegaan op de beschik
bare oppervlakten grond, op de belang
stelling hiervoor van de zijde der in
dustrieën, op de noodzakelijk gebleken
wijziging der prijzen van het natte
industrieterrein aan de te graven
insteekhavens en op de infrastructuur
werken waartoe de raad in het kader
van de rijksbijdragemogelijkheden heeft
besloten. Wat het laatste betreft wordt* vekots graanhandel.
opgemerkt dat globale plannen over de
aanleg van een westelijke spoorlijn van
af het kopspoor op het spoorwegempla
cement naar het havenindustrieterrein, de
bouw van een beweegbare brug over het
havenkanaal ter hoogte van houthandel
E. van Riesen en de uitbreiding van het
zwaaikomproject met het maken van
een nieuwe damwand aan de Goeskade
reeds ingezonden zijn aan Gedeputeerde
Staten ter doorzending aan de minister
van economische zaken.
Tenslotte geeft de nota de huidige stand
van zaken weer.
Baggerwerken
Voor het klaarmaken van de natte in
dustrieterreinen, voor zover zij nog niet
geheel zijn afgewerkt, is het wachten op
de uitvoering van de baggerwerken le
fase, omr'lnt met de daaruit gewonnen
baggerspecie de bewuste terreinen moe
ten worden verbeterd. De vaststelling
van de nieuwe grondprijzen ad 13.
per vierkante meter van het natte in
dustrieterrein door de minister laat op
zich wachten.
Men is thans bezig met sonderingen
van de terreinen waarover het tracé zal
lopen van de spoorlijn. Deze werkzaam
heden verlopen uiterst traag. Pas als de
resultaten hiervan bekend zijn kan het
ingenieursbureau Bos en Witteveen be
palen hoe het tracée zal worden uitge
stippeld. De zwaaigelegenheid heeft de
bijzondere aandacht van het college. De
deskundigen zijn het er over eens, dat
de ligging ervan ten noorden van de te
projecteren spoorbrug de meest verkies
lijke is. De olieopslagplaats van Purfina
zal dan moeten verdwijnen. De zwaai
gelegenheid bij de jachthaven heeft het
voordeel, dat zij op korte termijn te
verwezenlijken is en tevens het herstel
betekent van de damwand bij N.V. Du-
De aanbrenging van een uitwijkplaats
in het kanaal van Goes ontmoet geen
bezwaar bij het bestuur van de maat
schappij „De Wilhelminapolder" aldus de
nota.
Nog maar één
Van de aan te trekken industrieën voor
het natte industrieterrein is thans alleen
nog; de Belgische maatschappij „La Bri
de Industrielle" reflectant, bij wie ove
rigens aangedrongen is op een spoedige
beslissing.
Van het droge industrieterrein Zuid-
West fase 1 ligt thans één ha bouwrijp.
Nóch de gevraagde aanwijzing, nóch de
goedkeuring van de voorgestelde grond
prijs ad f 10 per m2 hebben tot nu toe
een bekrachtiging gekregen van de mi
nister.
Waf het zwembad betreft worden er
moeilijkheden ondervonden bij het
verkrijgen van de benodigde gronden
omdat G.S. zich niet kunnen verenigen
met de gevraagde grondprijs, die door
de raad was aanvaard. Alles wijst er
op, aldus de nota, dat het zwembad
kan worden uitgevoerd indien althans
ook de rijksgoedkeuring vlot zal wor
den verleend en het terrein alsnog in
gebruik kan worden gekregen.
Cultuur
De culturele sector is volgens de nota
helaas ten achter gebleven. Het is een
noodzakelijkheid, dat Goes over een be
hoorlijk geoutilleerd cultureel centrum
gaat beschikken. Daarvoor bestaat een
regeling waarbij een bijdrage kan wor
den verleend tot 50 procent in de kosten
met een maximum van f 250.000. De vraag
volgens de nota, is, of hiervoor nog gel
den beschikbaar zijn, en zo ja, of deze
niet kunnen worden aangewend voor mo
dernisering van het Schuttershof, dat
toch wel bijzonder gunstig ligt.
Van de investeringskosten zal dan ech
ter 10 procent uit particuliere bron moe
ten komen, hetgeen een voorwaarde is
voor de bijdrageverlening. In dit ver
band kan volgens de nota ook gedacht
worden aan verbetering van openbare
leeszaal- en bibliotheekwerk, dat even
zeer voor bijdrage in aanmerking kan
komen.
breekt dit werk nog, t.w. in Clinge,
Graauw, Axel, Koewacht, Zuiddorpe,
Ossenisse, Stoppeldijk, Boschkapelle,
Hengstdijk, Hansweert, Yerseke. Rilland-
Bath, Tholen, Oud-Vossemeer en Zierik-
zee.
Het aantal krachten voor de gezinszorg
was op 31 december j.l. als volgt: 26 ge
zinsverzorgsters, 25 gezinshelpsters en 15
bejaardenhelpsters. De hulp aan bejaar
den begint geleidelijk aan op gang te
komen. Als voorbeeld voor een organi
satorische en verantwoorde opzet wordt
Sas van Gent genoemd.
Gezinsverzorgsters
In het verslag wordt gewezen op de
noodzaak belangstelling te wekken voor
het beroep van gezinsverzorgster. Op dit
punt werden enkele gegevens verzameld
over de belangstelling van Zeeuwse
meisjes voor de opleiding op Bouvigne
te Breda. Gebleken is dat regionaal op
merkelijke verschillen bestaan. Vanuit
west-Zeeuwsch-Vlaanderen bijvoorbeeld
was de belangstelling voor het beroep
van gezinsverzorgster veel groter dan
in de Zak van Zuid-Beveland.
Met het oog op te bouwen pension
tehuizen voor bejaarden werd veel voor
bereidend werk verricht. Gewezen wordt
op het feit dat in de laatste tijd van ka
tholieke zijde tal van activiteiten zijn
ontplooid om de capaciteit van de be
staande tehuizen op te voeren en nieuwe
tehuizen tot stand te brengen. Bijzondere
aandacht is gevraagd voor en gegeven
aan de plannen voor de tehuizen in Hulst,
Westdorpe (i.o.), Zuiddorpe, IJzendijke
en Lewedorp (i.o.). Wat de capaciteit be
treft werd de voorkeur gegeven aan te
huizen met een zo klein mogelijke capa
citeit, dit om een zo gunstig mogelijke
spreiding over de provincie te verkrijgen.
Met bijzondere voldoening wordt onder
het hoofd „Verpleegtehuizen voor chro
nisch zieken" vermeld, dat met de bouw
van Zeelands eerste katholieke verpleeg
tehuis (Maria Terweel te Goes) begon
nen kan worden. Bij de bouw van ver
pleegtehuizen wordt volgens het verslag
de voorkeur gegeven aan de combinatie
verpleegtehuis-ziekenhuis. Het lijkt vol-
gens het verslag verder overigens alles
zins wenselijk te overwegen om in
Zeeuwsch-Vlaanderen uiteindelijk toch
nog te komen tot een apart verpleeg
tehuis.
Aangaande de toeristenzorg, waaraan
ook van de zijde van de Katholieke Raad
de nodige aandacht geschonken wordt,
is een minimaal programma voor de
strandkerkenbouw ontworpen. Ondanks
het feit, dat het als minimaal dient te
worden aangeduid ligt, aldus het ver
slag, op dit gebied een door katholiek
Zeeland financieel niet te dragen last.
Er zijn strandkerken zonder meer nodig
in Cadzand, Vrouwenpolder, Dishoek,
Westkapelle, Kamperland en op Schou
wen en DUivélarid. De Katholieke Raad
heeft er toe bijgedragen dat de stichting
„Katholieke Toeristenzorg in Zeeland"
een feit is geworden. Deze stichting heeft
o.m. ten doel katholieke toeristen-kerken
op te richten en in stand te houden.
Memorandum
Het verslag vermeldt verder nog dat
bij gelegenheid van het werkbezoek van
de minister van Maatschappelijk Werk
aan Zeeland namens de Katholieke Raad
een Memorandum is aangeboden, waarin
onderwerpen werden behandeld die voor
een goed begrip van de positie van ka
tholiek Zeeland van belang zijn. Tevens
werden er enkele wensen geformuleerd,
betrekking hebbend op voornamelijk
moeilijkheden op financieel gebied. In
het verslag wordt vervolgens op ver
schillende publikaties, die van de zijde
van de Katholieke Raad zijn uitgegaan,
gewezen.
Hierna signaleert het verslag de
gespreksbijeenkomsten van katholieke
raadsleden. Dit werk is een uitvloeisel
van een verzoek van de statenkring Sluis
van de KVP aan de Raad om naar aan
leiding van het ETI-rapport ,.De econo
mische ontwikkeling van west-Zeeuwsch-
Vlaanderen" een gespreksmiddag voor
katholieke raadsleden te leiden. De op
gedane ervaringen waren van dien aard
dat besloten werd met medewerking van
de Katholieke Raad regelmatig bijeen
komsten voor deze groep te organiseren.
Met de katholieke raadsleden van Zuid-
Beveland is op het eind van 1961 een
soortgelijk contact ontstaan. Het lijkt
niet uitgesloten, aldus het verslag, dat
dit werk in de toekomst ook in andere
delen van Zeeland zal worden opgezet
Zorgelijk
De financiering van liet werk van de
Raad „is voor het bestuur een voorwerp
van bijzondere zorg". Het blijkt, on
danks de financiële steun van vele zy-
den, een allerminst eenvoudige opgave
om de financiën rond te krijgen.
Het bestuur is volgens het verslag van
mening dat een hechtere basis voor de
financiering onontbeerlijk is en dat dit
niet te bereiken zal zijn zonder een pa
rochiële bijdrage.
(Van onze redacteur)
Vlissingens nieuwe parochieher
der, pastoor H. M. Adriaansens,
heeft in een gehouden bijeenkomst
van de meest vooraanstaande fi
guren uit het parochiële en organi
satieleven, plannen geopperd Vlis
singen tot een noodparochie te la
ten uitroepen. Zowel geestelijk als
materieel moet Vlissingen tot de
zeer arme parochies worden gere
kend. Slechts drastische maatrege
len zullen een einde aan deze nood
toestand kunnen maken.
De samengekomen katholieke bestuur
ders hebben vele onthutsende feiten en
cijfers moeten aanhoren. Zo is bij een
telling gebleken dat van de 6000 min of
meer „officiële" katholieken, die de
Scheldestad telt, nog geen 2500 de kerk
op zondag bezoeken. Een acceptabel ge
bouw voor bijeenkomsten kent de toch
bepaald niet kleine parochie niet. De
jeugdorganisaties huizen in wat men ge
rust krotten kan noemen. Het komt mo
menteel regelmatig voor dat verenigin
gen van een andere geloofsrichting ge
vraagd moet worden of gebruik mag
worden gemaakt van hun wel zeer mo
derne faciliteiten op het gebied van ver
gaderruimte.
Maatregelen zijn dus nodig, maar voor
al Snel en doeltreffend. Op geestelijk ge
bied heeft pastoor Adriaanssens zijn pro
gramma gereed en ter beoordeling voor
gelegd. In de zomermaanden elke zon
dag niet minder dan zes missen, waarbij
een avondmis. Ook in de week een
avondmis, als proef zou op woensdag- en
vrijdagavond worden begonnen.
Belangrijkste streven op korte termijn
moet zijn een eigen katholiek centrum,
een parochiehuis waarin het gehele ka
tholieke leven zijn trefpunt vindt. Het
zelfde geldt voor Souburg, waar welk
soort van accommodatie, vooral voor de
jongeren, ontbreekt. De hier gehouden
telling toonde aan dat van de 800 katho
lieke inwoners 240 hun geloofsplichten
vervullen.
Ook is de gedachte geopperd in Vlis
singen een, bijkerk te stichten. Waar
deze zal komen staat echter nog in ge
nen dele vast.
