FERNANDEL dertig jaar filmacteur „IK BEN ALS KOMIEK GEBOREN PeeK& Cl oppenburg BOEKENPLANK 85-10% 55-io% 35 O P Film-ster j die niet verbleekt I K2r Echo weer te zien 80-10% 39. 35. Chocolade hagel che Paté toffees 15 Zichzelf ontdekt Artiest Gevlucht naar Oost-Duitsland Prinses Margriet gaat in Leiden studeren Liefdadigheid van Sinatra JE ZIET ZE WEER STEEDS MEER!! Boeken voor kleine en grote kinderen Puzzels en spelen Brieven van het Comomeer arthee ikje 100 gram 108-10% ikje 100 gram 90-10% oot of klein, josje 20 stuks 98-10% >us 250 gram 165-10% 200 gram 100-10% 100 gram 52-10% 100 gram 62-10% melk 250 gram puur 250 gram pak 59-10% e rijst pak 44-10% -* -10% elgarnituur pak 60-10% Ida's zakje 50-10%' zakje 58-10% es potje 112-10% •stjes KJ gr. per 100 gr. 60-10% nd: hartige hapjes pakje23-10% pakje 48-10% rol 31-10% ïoigc garneertube 59-10% blikje 200 gram 59-10% blikje 100 gram 39-10% 100 gram 42-10% pakje 100 gram 33 -10% blik. vanaf 145-10% anspar vanaf 45-10% fles 97 1 00-10% DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 18 APRIL 1962 (Advertentie) Fernandel als Ignace in de gelijknamige operette. Hij fnift zijn tegenspeelster Irene Hilda op wat verfrissends. Het tweetal is kennelijk in een vrolijke bui. heeft. Het huisgezin en het privé- leven zijn voor hem heilig en dit is zeker een van de redenen, waarom het publiek hem blijft bewonderen en hoogachten. Fernandel kan nooit eens rustig, zoals een gewoon mens, over straat wandelen of een vergadering bijwo nen. Zo gauw hij herkend wordt, groepen de mensen om hem heen, als of hij een wondermens is. In 1939, Fernandel was toen 43, trok hij Ma rianne's wapenrok aan om te gehoor zamen aan de algemene mobilisatie. Toen hij op zekere avond op wacht stond voor de kazerne te Marseille ging het als een lopend vuurtje door de stad: „Fernandel staat op wacht!" Na een paar minuten zag het zwart En dit is dan een serieuze Fernandel Toen we onlangs Fernandel aan de televisie zijn „30 jaren cinema" zagen en hoorden vertellen, vonden we het toch wel jammer, dat hij zo zeldzaam voor de televisie optreedt. „Publici teit heb ik niet meer nodig", zegt geldig van 18 f/m 25 april In feite brengt Fernandel zijn publiek al langer dan dertig jaar verstrooiing, afleiding en een lach.... of ook wel eens een traan. Jong speelde en zong hij in zijn geboorteplaats en haar omgeving. Jarenlang heeft hij hard moeten werken om zijn ster te hijsen tot waar zij „rotsvast" aan de internatio nale cinema-hemel hangt. Der tig jaar lang, in 130 films, za- gen miljoenen mensen naar haar op en zijn bewonderaars hopen dit nog lang te kunnen doen! Ferivand Contandin werd in 1896 te Marseille geboren. Zijn vader, Denis Contandin, was overdag bankbediende en 's avonds amateur-artiest. De he le familie Contandin had ar- tiestenbloed in de aderen, on stuimig artiestenbloed, dat hen 's avonds, na hun gewone dag taak de planken opdreef in music-halls, cabarets of toneel zalen. Fernand deed, toen hij nog heel jong was, niets an ders dan het familievoorbeeld navolgen. Zoals zijn vader was hij ook bankemployé en zoals zijn familieleden zong ook hij 's avonds in de music-halls en de cabaretten van Marseille en omgeving. Hij werd zelfs de concurrent van zijn ouders en heel wat „vaste klanten" zei den aan de oudere Contandins: we zien en horen liever jullie Fernand. Hij is zo komiek, il est si dröle. Fernandel was inderdaad zo dröle dat hij, al voor zijn diensttijd, door veertien „patrons" bedankt werd. Zo gauw een binnenkomende klant Fernand in de gaten kreeg, begon hij te lachen en dat lachen ging meestal over in schaterlachen als Fernand met een of andere klant be gon te redeneren. De „patrons" had den geen zaak geopend om hun klan ten te amuseren: hun zaak was geen circus! Na een poosje werd Fernand bij de baas geroepen, die hem ver telde, dat hij nooit tot iets zou kun nen komen in het leven. Overal gaf men hem zijn ontslag en de raad het leven wat ernstiger op te nemen en, indien mogelijk ,te zorgen dat zijn uiterlijk een tikkeltje minder be lachelijk werd. Fernand Contandin begreep al gauw, dat zijn toetcomst niet bij de een of andere bank lag, achter een loket. Hij was zoals hij was en daar moest hij profijt uit zien te trekken. Hij gaf zich meer en meer aan de music-hall. Een van zijn beste vrien den, Jean Manse, had niet alleen dichtertalent, waarvan Fernand pro fiteerde om hem de tekst te laten maken van zijn liedjes, maar hij had ook een zuster, Henriette, waar Fer nand al spoedig verliefd op werd. Een reden temeer om vaker dan no dig, een bezoek te brengen aan de familie Manse. Als de moeder van Henriette Fer nand zag aankomen, zei zij met een knipoogje aan de andere familiele den „Tiens, voila Fernand d'elle Uaar komt haar Fernand!" Na zijn nuwelijk, hij was 19 jaar toen hij 1TJ„+ trouwde, zocht Fernand Contandin niet langer naar een affiche-naam: van „Fernand d'elle" maakte hij „Fernandel". Acht jaar na zijn huwelijk, op 27- jarige leeftijd, was hij de vedette van verschillende revues en films. Fernandel houdt ervan te vertellen hoe hij van zichzelf schrok toen hij zich voor het eerst op het doek zag. Hij scheen toen pas zijn enorme glimlach te ontdekken, een glimlach rond een paardegebit, op een over dreven lang en mager jongensgezicht. Het moet hem toch wel even pijn gedaan hebben, toen hij als clown Irénée in „Le Schpountz zei „als komiek heb ik steeds veel succes., maar dat komt, omdat iedereen, die zich waar ook in Frankrijk, in een zaal' bevindt, aan zijn vrouw kan zeggen: vanavond ben ik tevreden, ik heb iemand gezien, die nog dom mer en lelijker is dan ik!" De meeste tijd doet Fernandel zijn lachen?" of „Wilt u ons een chanson zingen?" Hij verafschuwt de mensen, die hem met zulke vragen lastig val len. Toen hij zich eens in een groep bevond en men hem vroeg iets vro lijks voor te dragen, antwoordde hij: „Als zich per toeval een slager on der uw gasten bevindt, dan vraagt ge hem toch ook niet een paar wor- stën voor u te maken!" Fernandel is een van de weinige grote vedetten, in wiens leven geen kopie zit voor de grote sensatiepers. Tot nu toe hebben deze bladen nog nooit de kans gekregen om te schrij ven over een „Fernandel-schandaal' Fernandel vergeet nooit, dat hij een vrouw, kinderen en klemkinderen van de mensen voor de kazerne. Het leek wel een meeting, een meeting van alleen maar kijkende en lachen de mensen! Toen zijn schoonmoeder begraven werd, stonden wel twintigduizend lachende mensen op de trottoirs langs de straten, zij hadden alleen oog voor de achter de lijkbaar lopen de Fernandel. Een kostelijke samenspraak van Don Camillo en de rode burge meester Peppone. In de films van Don Camillo heeft Fernandel on getwijfeld zijn grootste successen beleefd. Fernandel. „maar voor de jongeren kan de televisie een nuttige spring plank zijn naar de bekendheid. Als ik te vaak in de huiskamers ver schijn, krijgt het publiek misschien gauw genoeg van me." Dertig jaar fonkelt nu de Fernan- del-ster aan de cinema-hemel. Tien tallen sterren om haar heen doofden uit, tijdelijk of voor goed. Er is geen enkele reden om te veronderstellen, dat de Fernandel-ster binnenkort zal dalen of uitdoven. Fernandel zal nog lang populair blijvenzolang hij, zoals in een gedeelte van zijn films, het publiek kan bewegen tot een franke en hartelijke lach, iets, dat, vooral in onze tijd, goed doet en ge zond is! Voor heel wat lachorkanen zorgde Fernandel in zijn filmrol als ont snapte krijgsgevangene. Zijn erva- nnQen met een koe waren wel uiterst merkwaardig. publiek lachen, maar van tijd tot tijd vertolkt hij ook wel eens een rol van een onbegrepen minnaar, zoals in „Angèle", „Regain", „La fille du pui- satier", e.a. Hij went aan zijn gezicht, hij wil vooruit, hij wil geld verdienen voor zijn drie kinderen. Dank zij zijn „hors concours-uiterlijk", zijn midi- accent en zijn slim talent wordt hij een der meest bekende artiesten van Frankrijk. Jaar in, jaar uit draait hij vier en soms vijf films. Zijn popula riteit maakt hem wereldberoemd en meer dan miljonair! In Californië heeft een benzine-merk een enorme Fernandelfoto boven haar benzine pompen laten aanbrengen. De ge meenteraad van Garry-Le-Rouet heeft de naam van „Avenue Don Camillo" gegeven aan een laan, waarlangs een zomerverblijf ligt van Fernandel. Als Fernandel behoefte heeft aan afleiding en hij denkt, dat een har telijke lachbui hem goed zal doen, gaat hij, indien mogelijk, naar een van zijn eigen films kijken. Jean No- hain zei onlangs: „Ik ga altijd graag met Fernandel naar een film, waar in hij de hoofdrol speelt. Hij applau disseert zijn eigen persoon, terwijl hij schudt van het lachen!" „Er is nie mand", placht Fernandel te zeggen, „die me zo doet lachen als ikzelf!" Fernandel hecht geweldig veel waarde aan het familieleven. Hij vindt het verschrikkelijk, dat hij vaak, vanwege zijn werk, ver van de zijnen moet verblijven. Zijn vrouw Henriette, zijn twee dochters, zijn zoon Frank en zijn kleinkinderen zijn alles voor hem. Daarom laat hij steeds de volgende formule aan zijn contracten toevoegen: „De acteur mag de feesten bij zijn familie gaan doorbrengen." Om het lot zo weinig mogelijk kans te geven hem van zijn familie voor „goed" te scheiden, maakt hij weinig of geen gebruik van het vliegtuig en als hij in zijn Cadillac rijdt, zorgt hij er voor dat de snelheidsmeter nooit de 100 passeert. „Aldus", zo zegt hij, „heeft men meer kans om heelhuids ver te komen!" Als Fernandel met iemand conver seert, spreekt hij met heel zijn lichaam. „Hoe bent u een groot komiek ge worden?" vroeg hem eens een jour nalist tijdens een televisie-interview. „Ik ben geen komiek geworden", antwoordde Fernandel, „ik ben als komiek geboren en ik heb mijn intre de gedaan op deze wereld met een aparte gave en een aparte sm Een echte komiek moet het pu bliek hartelijk kunnen doen lachen, hij moet het publiek zijn zorgen doen vergeten met echte afleiding., en dit is zeer moeilijk. Als ik in een film moet spelen, tracht ik steeds iemand te ontdekken, die lijkt op de gene die ik op het doek moet doen leven. Die persoon bestudeer ik en tracht hem zo natuurlijk mogelijk na te bootsen. Iemand, die me had zien spelen in de film „De bakker van Valorgue" schreef me: Prachtig! In de film kan men goed merken dat u vroeger bakker was!" Als de komiek niet oppast, loopt hij, volgens Fernandel, gevaar z'n le ven uit het evenwicht te slaan. Hij moet vooral geen komedie van zijn eigen leven maken. Daarom moet de komiek steeds goed onderscheid ma ken tussen zijn beroepsleven en zijn privé- en familieleven. Als Fernan del de een of andere vergadering bij woont, of zich in een gezelschap be vindt, zijn er altijd wel mensen, die hem vragen: „Wilt u ons eens doen (Advertentie) Regenjassenwaterafket- sende katoenen gabardine. Stoere tricot kraag. Moderne multicolours ïn blauw en bruin.- 74 jaar 75 Windjackets van polyester, dus licht in gewicht èn bestand tegen regen en wind. Machtig moderne fantasievoering. 75 jaar 75 Terlenka/katoenen pantalons zijn heerlijk luchtig èn- praktisch C want "wash 'n wear"l. In unl-beige öf In groene of blauwe multicolours. 25 jaar j 8.^^ kleine stijging per maat BREDA - BERGEN OP ZOOM OOSTERHOUT Een vooraanstaande Westduitse com munist, de 38-jarige Josef Angenfort, die twaalf dagen geleden in Muenchen aan de politie ontsnapt is, is erin ge slaagd naar Oost-Duitsland uit te wij ken, zo heeft het Oostduitse persbureau ADN bekendgemaakt. Angenfort was tot vijf jaar gevangenisstraf veroor deeld, omdat hij schuldig was bevon den aan een poging om de Westduitse regering omver te werpen. (Advertentie) haalt de meeste vlekken uit de meeste stoffen! Prinses Margriet is voornemens in september zich als studente aan de Rijksuniversiteit te Leiden te laten in schrijven. Het is de bedoeling van de prinses dat haar studie, die van be perkte tijdsduur zal zijn, zich zal be palen tot een inleiding van het recht en daarnaast in het bijzonder tot de hoofdzaken van het staatsrecht, het in ternationale recht en de sociologie. De prinses zal haar intrek nemen aan het Rapenburg 45, in de kamers waar prin ses Beatrix gedurende haar studietijd woonde. 55 De kunstmaandienst van de sterre- wacht in Utrecht heeft meegedeeld, dat bij helder weer de Amerikaanse ballon satelliet Echo aan de zuidelijke hemel en gaande van west naar oost weer is te zien. De overgangstijden zijn als volgt: 18 april 21.33, 19 april 22.50, 20 april 21.05, 21 april 23.24, 22 april 22.35, 23 april 21.50 en 23,50 uur, 24 april 23.00 uur, 25 april 22.25 uur, 26 april 21.30 uur, 27 april 22,40 uur, 28 april 21.55 uur en 23.55 uur en 29 april 23.10 uur. Zangar-filmacteur Frank Sinatra is momenteel in Honoloeloe, zijn eerste stopplaats in een wereldtournee ten be hoeve van onbevoorrechte kinderen. Si natra zal optreden in Japan, Hongkong, Griekenland, Israël, Italië, Engeland, Frankrijk en Monaco en hoopt hier mee miljoenen dollars te verdienen voor liefdadigheidsinstellingen in de landen waar hij optreedt. Hij zegt, dat hij op eigen kosten reist en dat de tournee hem meer dan 100.000 dollar zal kosten. De tournee zal twee maanden duren. (Advertentie) Een bijzonder waardevolle uitgave vormen de twee Prisma-pockets waar in de sprookjes van Andersen gebundeld zijn. Sprookjesboeken zijn er vele, maar de boekjes met aangepaste" vertellin gen, bedoeld voor de jongste kinderen, overheersen wel een beetje en juist voor deze groep kinderen worden de sprook jes van Andersen niet zo aantrekkelijk geacht. Een verzameling van een gro ter aantal Anderson-sprookjes is dan ook betrekkelijk zeldzaam en daarom juichen we de twee Prismaboekjes van harte toe. Het zijn regelrechte vertalingen, van de hand van Leonora ter Laan en A. F. Maitland - van Bemmelen, die de wel zeer eigen sfeer en stijl van Hans Christian Andersen goed tot hun recht doen komen. De illustraties van Hans Tegner passen daar uitstekend bij. Voor de jongere kinderen is er bij Uit geverij H. J. Dieben N.V. in Den Haag een bijzonder leuk boekje verschenen: Koning Gommenikkes", van Sebasti- aan. Het is een van die pretentieloze, van louter blijheid doorstraalde boek jes waarop de jeugd bijzonder gesteld is. Koning Gommenikkes is ,,zo maar" een verhaaltje, maar vlot en boeiend ge schreven en vol van een soort humor die kinderen regelrecht aanspreekt. Ze zullen erom schateren. Twee avonturenverhalen voor jongens kwamen bij L.C.G. Malmberg in 's-Her- togenbosch van de pers. ,,Pim Pandoer, piraten in de Poolnacht," door Carel Beke, is het elfde boek in de (vele jon gens bekende) Pim Pandoerreeks en de ze keer gaat Pim naar Noorwegen, waar een bandietenbende het voorzien heeft op de bezittingen van een rijke reder. Het is voor de ,,fans" van Pim Pandoer overbodig, te zeggen dat er in dit boek weer heel wat aan avonturen te beleven valt. Een boek vol gezonde spanning, dat vereidt tot „in één ruk uitlezen". De Arendsoogserie is ook verrijkt. Nummer 24 in deze populaire reeks heet „Een hinderlaag voor Arendsoog" en de schrijver P. Nowee is er toch weer in geslaagd nieuwe cowboy-avon turen te bedenken. Het gaat deze keer zelfs om Arendsoog eigen grondgebied, waarop indringers wettige aanspraken menen te mogen maken. Nu is Arends oog niet alleen onbevreesd als er revol vers getrokken worden, maar ook tegen geheimzinnigheid kan hij wel op. En ook dit avontuur klaart hij dan weer. Maar voordat hij zo ver is hebben de lezers heel wat bladzijden vol spanning doorgewerkt! De „prijsvraagfabrikant" Laurens A. Daane heeft langzamerhand een indruk wekkend lijstje pockets op zijn naam staan. Er zyn er nu weer twee ver schenen, twee Prisma's die „Gezel schapsspelen" en „Prisma Puzzels" he ten. Het laatste is weer een boekje vol kruiswoordraadsels en aanverwante pu- zels die menig liefhebber van dit popu laire soort van raadsels welkom zal zijn. Zoals gewoonlijk staan de oplossin gen achterin. De echte puzzelaar kijkt daar toch niet voordat hij helemaal klaar is., of helemaal niet meer verder kan. De verzameling gezelschapsspelen lijkt bij het doorbladeren van het boek je een enigszins monotone geschiedenis, maar men moet natuurlijk geen specia le avonden gaan beleggen om zoveel mo gelijk van de in het boekje omschreven spelletjes af te werken. Het zijn er trouwens 225, dus het zou wel laat wor den. Maar voor een feestavondje, waar op zelfs de altijd zo vindingrijke en lol lige oom Piet niets meer weet te ver zinnen, is het boekje heel geschikt. Deze brieven van Romano Guardini zijn bijna 40 jaar oud. Ik merkte het pas toen ik na lezing ervan het voor woord doornam. Daarin constateerde ik dat ze voor het eerst verschenen zijn in een tijdschrift tussen de jaren 1923 en 1925. Guardini heeft ze apart gebunde.x uitgegeven; het jaartal van deze Duitse uitgave staat niet vermeld, maar in grote lijnen hebben de brie ven hun oorspronkelijke vorm en in houd behouden. We hebben hier dus te maken met de jonge Guardini, maar zijn ontwikkelde ideeën zijn nog zó fris en „aan de dag" dat ze vandaag konden geschreven zijn. Misschien zou hij nu enigszins an ders geschreven hebben, niet zó dat de innerlijke lijn ervan afgebogen zou worden, zeker niet teruggebogen, alleen maar „anders". „Ik voelde hoe rondom me heen een groot sterven was begonnen.wat daar ginds in het noorden al bijna voltooid was, zag ik hier opkomen. Ik zag de machine binnendringen in een land dat tot nu toe cultuur had gekend.." Het is een cultuur, verbonden met de natuur in werken en doen, maar de technische era verwijdert de mens van de na tuur, er ontstaat een botsing tussen beiden. De klok is echter niet terug te zetten, een nieuw tijdperk komt op, waarin de mens niet meer in levend contact met de natuur staat, maar in de techniek een tweederangs natuur schept, die hij beheerst en waaraan hij lijdt. Guardini preekt geen vlucht voor het nieuwe, maar een bewuste verantwoor de aanvaarding ervan: „Alles zal in een nieuwe en levende betrekking tot de mens moeten komen en zo zal een wereld geschapen moeten worden, die het menselijk bestaan werkelijk schra gen kan." Het boekje werd bij Lannoo uitgegeven. J.H.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 9