FERNANDEL
dertig jaar
filmacteur
„IK BEN ALS KOMIEK GEBOREN
PeeK& Cl oppenburg
BOEKENPLANK
85-10%
55-io%
35
O P
Film-ster j
die niet
verbleekt
I K2r
Echo weer
te zien
80-10%
39.
35.
Chocolade
hagel
che Paté
toffees
15
Zichzelf ontdekt
Artiest
Gevlucht naar
Oost-Duitsland
Prinses Margriet
gaat in Leiden
studeren
Liefdadigheid
van Sinatra
JE ZIET ZE WEER
STEEDS MEER!!
Boeken voor kleine en
grote kinderen
Puzzels en spelen
Brieven van het
Comomeer
arthee
ikje 100 gram 108-10%
ikje 100 gram 90-10%
oot of klein,
josje 20 stuks 98-10%
>us 250 gram 165-10%
200 gram 100-10%
100 gram 52-10%
100 gram 62-10%
melk 250 gram
puur 250 gram
pak 59-10%
e rijst pak 44-10%
-*
-10%
elgarnituur
pak 60-10%
Ida's zakje 50-10%'
zakje 58-10%
es potje 112-10%
•stjes
KJ gr. per 100 gr. 60-10%
nd:
hartige hapjes
pakje23-10%
pakje 48-10%
rol 31-10%
ïoigc garneertube 59-10%
blikje 200 gram 59-10%
blikje 100 gram 39-10%
100 gram 42-10%
pakje 100 gram 33 -10%
blik. vanaf 145-10%
anspar vanaf 45-10%
fles 97 1 00-10%
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 18 APRIL 1962
(Advertentie)
Fernandel als Ignace
in de gelijknamige
operette. Hij fnift
zijn tegenspeelster
Irene Hilda op wat
verfrissends. Het
tweetal is kennelijk
in een vrolijke bui.
heeft. Het huisgezin en het privé-
leven zijn voor hem heilig en dit is
zeker een van de redenen, waarom
het publiek hem blijft bewonderen
en hoogachten.
Fernandel kan nooit eens rustig,
zoals een gewoon mens, over straat
wandelen of een vergadering bijwo
nen. Zo gauw hij herkend wordt,
groepen de mensen om hem heen, als
of hij een wondermens is. In 1939,
Fernandel was toen 43, trok hij Ma
rianne's wapenrok aan om te gehoor
zamen aan de algemene mobilisatie.
Toen hij op zekere avond op wacht
stond voor de kazerne te Marseille
ging het als een lopend vuurtje door
de stad: „Fernandel staat op wacht!"
Na een paar minuten zag het zwart
En dit is dan een serieuze
Fernandel
Toen we onlangs Fernandel aan de
televisie zijn „30 jaren cinema" zagen
en hoorden vertellen, vonden we het
toch wel jammer, dat hij zo zeldzaam
voor de televisie optreedt. „Publici
teit heb ik niet meer nodig", zegt
geldig van 18 f/m 25 april
In feite brengt Fernandel zijn
publiek al langer dan dertig
jaar verstrooiing, afleiding en
een lach.... of ook wel eens een
traan. Jong speelde en zong hij
in zijn geboorteplaats en haar
omgeving. Jarenlang heeft hij
hard moeten werken om zijn
ster te hijsen tot waar zij
„rotsvast" aan de internatio
nale cinema-hemel hangt. Der
tig jaar lang, in 130 films, za-
gen miljoenen mensen naar
haar op en zijn bewonderaars
hopen dit nog lang te kunnen
doen!
Ferivand Contandin werd in
1896 te Marseille geboren. Zijn
vader, Denis Contandin, was
overdag bankbediende en 's
avonds amateur-artiest. De he
le familie Contandin had ar-
tiestenbloed in de aderen, on
stuimig artiestenbloed, dat hen
's avonds, na hun gewone dag
taak de planken opdreef in
music-halls, cabarets of toneel
zalen. Fernand deed, toen hij
nog heel jong was, niets an
ders dan het familievoorbeeld
navolgen. Zoals zijn vader was
hij ook bankemployé en zoals
zijn familieleden zong ook hij
's avonds in de music-halls en
de cabaretten van Marseille en
omgeving. Hij werd zelfs de
concurrent van zijn ouders en
heel wat „vaste klanten" zei
den aan de oudere Contandins:
we zien en horen liever jullie
Fernand. Hij is zo komiek, il
est si dröle.
Fernandel was inderdaad zo dröle
dat hij, al voor zijn diensttijd, door
veertien „patrons" bedankt werd.
Zo gauw een binnenkomende klant
Fernand in de gaten kreeg, begon
hij te lachen en dat lachen ging
meestal over in schaterlachen als
Fernand met een of andere klant be
gon te redeneren. De „patrons" had
den geen zaak geopend om hun klan
ten te amuseren: hun zaak was geen
circus! Na een poosje werd Fernand
bij de baas geroepen, die hem ver
telde, dat hij nooit tot iets zou kun
nen komen in het leven. Overal gaf
men hem zijn ontslag en de raad
het leven wat ernstiger op te nemen
en, indien mogelijk ,te zorgen dat
zijn uiterlijk een tikkeltje minder be
lachelijk werd.
Fernand Contandin begreep al
gauw, dat zijn toetcomst niet bij de
een of andere bank lag, achter een
loket. Hij was zoals hij was en daar
moest hij profijt uit zien te trekken.
Hij gaf zich meer en meer aan de
music-hall. Een van zijn beste vrien
den, Jean Manse, had niet alleen
dichtertalent, waarvan Fernand pro
fiteerde om hem de tekst te laten
maken van zijn liedjes, maar hij had
ook een zuster, Henriette, waar Fer
nand al spoedig verliefd op werd.
Een reden temeer om vaker dan no
dig, een bezoek te brengen aan de
familie Manse.
Als de moeder van Henriette Fer
nand zag aankomen, zei zij met een
knipoogje aan de andere familiele
den „Tiens, voila Fernand d'elle
Uaar komt haar Fernand!" Na zijn
nuwelijk, hij was 19 jaar toen hij
1TJ„+
trouwde, zocht Fernand Contandin
niet langer naar een affiche-naam:
van „Fernand d'elle" maakte hij
„Fernandel".
Acht jaar na zijn huwelijk, op 27-
jarige leeftijd, was hij de vedette van
verschillende revues en films.
Fernandel houdt ervan te vertellen
hoe hij van zichzelf schrok toen hij
zich voor het eerst op het doek zag.
Hij scheen toen pas zijn enorme
glimlach te ontdekken, een glimlach
rond een paardegebit, op een over
dreven lang en mager jongensgezicht.
Het moet hem toch wel even pijn
gedaan hebben, toen hij als clown
Irénée in „Le Schpountz zei „als
komiek heb ik steeds veel succes.,
maar dat komt, omdat iedereen, die
zich waar ook in Frankrijk, in een
zaal' bevindt, aan zijn vrouw kan
zeggen: vanavond ben ik tevreden,
ik heb iemand gezien, die nog dom
mer en lelijker is dan ik!"
De meeste tijd doet Fernandel zijn
lachen?" of „Wilt u ons een chanson
zingen?" Hij verafschuwt de mensen,
die hem met zulke vragen lastig val
len. Toen hij zich eens in een groep
bevond en men hem vroeg iets vro
lijks voor te dragen, antwoordde hij:
„Als zich per toeval een slager on
der uw gasten bevindt, dan vraagt
ge hem toch ook niet een paar wor-
stën voor u te maken!"
Fernandel is een van de weinige
grote vedetten, in wiens leven geen
kopie zit voor de grote sensatiepers.
Tot nu toe hebben deze bladen nog
nooit de kans gekregen om te schrij
ven over een „Fernandel-schandaal'
Fernandel vergeet nooit, dat hij een
vrouw, kinderen en klemkinderen
van de mensen voor de kazerne. Het
leek wel een meeting, een meeting
van alleen maar kijkende en lachen
de mensen!
Toen zijn schoonmoeder begraven
werd, stonden wel twintigduizend
lachende mensen op de trottoirs
langs de straten, zij hadden alleen
oog voor de achter de lijkbaar lopen
de Fernandel.
Een kostelijke samenspraak van
Don Camillo en de rode burge
meester Peppone. In de films van
Don Camillo heeft Fernandel on
getwijfeld zijn grootste successen
beleefd.
Fernandel. „maar voor de jongeren
kan de televisie een nuttige spring
plank zijn naar de bekendheid. Als
ik te vaak in de huiskamers ver
schijn, krijgt het publiek misschien
gauw genoeg van me."
Dertig jaar fonkelt nu de Fernan-
del-ster aan de cinema-hemel. Tien
tallen sterren om haar heen doofden
uit, tijdelijk of voor goed. Er is geen
enkele reden om te veronderstellen,
dat de Fernandel-ster binnenkort zal
dalen of uitdoven. Fernandel zal nog
lang populair blijvenzolang hij,
zoals in een gedeelte van zijn films,
het publiek kan bewegen tot een
franke en hartelijke lach, iets, dat,
vooral in onze tijd, goed doet en ge
zond is!
Voor heel wat lachorkanen zorgde
Fernandel in zijn filmrol als ont
snapte krijgsgevangene. Zijn erva-
nnQen met een koe waren wel
uiterst merkwaardig.
publiek lachen, maar van tijd tot tijd
vertolkt hij ook wel eens een rol van
een onbegrepen minnaar, zoals in
„Angèle", „Regain", „La fille du pui-
satier", e.a.
Hij went aan zijn gezicht, hij wil
vooruit, hij wil geld verdienen voor
zijn drie kinderen. Dank zij zijn
„hors concours-uiterlijk", zijn midi-
accent en zijn slim talent wordt hij
een der meest bekende artiesten van
Frankrijk. Jaar in, jaar uit draait hij
vier en soms vijf films. Zijn popula
riteit maakt hem wereldberoemd en
meer dan miljonair! In Californië
heeft een benzine-merk een enorme
Fernandelfoto boven haar benzine
pompen laten aanbrengen. De ge
meenteraad van Garry-Le-Rouet
heeft de naam van „Avenue Don
Camillo" gegeven aan een laan,
waarlangs een zomerverblijf ligt van
Fernandel.
Als Fernandel behoefte heeft aan
afleiding en hij denkt, dat een har
telijke lachbui hem goed zal doen,
gaat hij, indien mogelijk, naar een
van zijn eigen films kijken. Jean No-
hain zei onlangs: „Ik ga altijd graag
met Fernandel naar een film, waar
in hij de hoofdrol speelt. Hij applau
disseert zijn eigen persoon, terwijl hij
schudt van het lachen!" „Er is nie
mand", placht Fernandel te zeggen,
„die me zo doet lachen als ikzelf!"
Fernandel hecht geweldig veel
waarde aan het familieleven. Hij
vindt het verschrikkelijk, dat hij
vaak, vanwege zijn werk, ver van de
zijnen moet verblijven. Zijn vrouw
Henriette, zijn twee dochters, zijn
zoon Frank en zijn kleinkinderen
zijn alles voor hem. Daarom laat hij
steeds de volgende formule aan zijn
contracten toevoegen: „De acteur
mag de feesten bij zijn familie gaan
doorbrengen."
Om het lot zo weinig mogelijk kans
te geven hem van zijn familie voor
„goed" te scheiden, maakt hij weinig
of geen gebruik van het vliegtuig en
als hij in zijn Cadillac rijdt, zorgt hij
er voor dat de snelheidsmeter nooit
de 100 passeert. „Aldus", zo zegt hij,
„heeft men meer kans om heelhuids
ver te komen!"
Als Fernandel met iemand conver
seert, spreekt hij met heel zijn
lichaam.
„Hoe bent u een groot komiek ge
worden?" vroeg hem eens een jour
nalist tijdens een televisie-interview.
„Ik ben geen komiek geworden",
antwoordde Fernandel, „ik ben als
komiek geboren en ik heb mijn intre
de gedaan op deze wereld met een
aparte gave en een aparte sm
Een echte komiek moet het pu
bliek hartelijk kunnen doen lachen,
hij moet het publiek zijn zorgen
doen vergeten met echte afleiding.,
en dit is zeer moeilijk. Als ik in een
film moet spelen, tracht ik steeds
iemand te ontdekken, die lijkt op de
gene die ik op het doek moet doen
leven. Die persoon bestudeer ik en
tracht hem zo natuurlijk mogelijk na
te bootsen. Iemand, die me had zien
spelen in de film „De bakker van
Valorgue" schreef me: Prachtig! In
de film kan men goed merken dat u
vroeger bakker was!"
Als de komiek niet oppast, loopt
hij, volgens Fernandel, gevaar z'n le
ven uit het evenwicht te slaan. Hij
moet vooral geen komedie van zijn
eigen leven maken. Daarom moet de
komiek steeds goed onderscheid ma
ken tussen zijn beroepsleven en zijn
privé- en familieleven. Als Fernan
del de een of andere vergadering bij
woont, of zich in een gezelschap be
vindt, zijn er altijd wel mensen, die
hem vragen: „Wilt u ons eens doen
(Advertentie)
Regenjassenwaterafket-
sende katoenen gabardine.
Stoere tricot kraag. Moderne
multicolours ïn blauw en bruin.-
74 jaar
75
Windjackets van polyester, dus
licht in gewicht èn bestand tegen
regen en wind.
Machtig moderne fantasievoering.
75 jaar
75
Terlenka/katoenen
pantalons zijn
heerlijk luchtig èn-
praktisch C want
"wash 'n wear"l.
In unl-beige öf In
groene of blauwe
multicolours.
25 jaar j 8.^^
kleine stijging per maat
BREDA - BERGEN OP ZOOM
OOSTERHOUT
Een vooraanstaande Westduitse com
munist, de 38-jarige Josef Angenfort,
die twaalf dagen geleden in Muenchen
aan de politie ontsnapt is, is erin ge
slaagd naar Oost-Duitsland uit te wij
ken, zo heeft het Oostduitse persbureau
ADN bekendgemaakt. Angenfort was
tot vijf jaar gevangenisstraf veroor
deeld, omdat hij schuldig was bevon
den aan een poging om de Westduitse
regering omver te werpen.
(Advertentie)
haalt de meeste vlekken
uit de meeste stoffen!
Prinses Margriet is voornemens in
september zich als studente aan de
Rijksuniversiteit te Leiden te laten in
schrijven. Het is de bedoeling van de
prinses dat haar studie, die van be
perkte tijdsduur zal zijn, zich zal be
palen tot een inleiding van het recht
en daarnaast in het bijzonder tot de
hoofdzaken van het staatsrecht, het in
ternationale recht en de sociologie. De
prinses zal haar intrek nemen aan het
Rapenburg 45, in de kamers waar prin
ses Beatrix gedurende haar studietijd
woonde.
55
De kunstmaandienst van de sterre-
wacht in Utrecht heeft meegedeeld, dat
bij helder weer de Amerikaanse ballon
satelliet Echo aan de zuidelijke hemel
en gaande van west naar oost weer is
te zien. De overgangstijden zijn als volgt:
18 april 21.33, 19 april 22.50, 20 april
21.05, 21 april 23.24, 22 april 22.35, 23 april
21.50 en 23,50 uur, 24 april 23.00 uur,
25 april 22.25 uur, 26 april 21.30 uur,
27 april 22,40 uur, 28 april 21.55 uur en
23.55 uur en 29 april 23.10 uur.
Zangar-filmacteur Frank Sinatra is
momenteel in Honoloeloe, zijn eerste
stopplaats in een wereldtournee ten be
hoeve van onbevoorrechte kinderen. Si
natra zal optreden in Japan, Hongkong,
Griekenland, Israël, Italië, Engeland,
Frankrijk en Monaco en hoopt hier
mee miljoenen dollars te verdienen voor
liefdadigheidsinstellingen in de landen
waar hij optreedt. Hij zegt, dat hij op
eigen kosten reist en dat de tournee hem
meer dan 100.000 dollar zal kosten. De
tournee zal twee maanden duren.
(Advertentie)
Een bijzonder waardevolle uitgave
vormen de twee Prisma-pockets waar
in de sprookjes van Andersen gebundeld
zijn. Sprookjesboeken zijn er vele, maar
de boekjes met aangepaste" vertellin
gen, bedoeld voor de jongste kinderen,
overheersen wel een beetje en juist voor
deze groep kinderen worden de sprook
jes van Andersen niet zo aantrekkelijk
geacht. Een verzameling van een gro
ter aantal Anderson-sprookjes is dan ook
betrekkelijk zeldzaam en daarom juichen
we de twee Prismaboekjes van harte
toe. Het zijn regelrechte vertalingen,
van de hand van Leonora ter Laan en
A. F. Maitland - van Bemmelen, die de
wel zeer eigen sfeer en stijl van Hans
Christian Andersen goed tot hun recht
doen komen. De illustraties van Hans
Tegner passen daar uitstekend bij.
Voor de jongere kinderen is er bij Uit
geverij H. J. Dieben N.V. in Den Haag
een bijzonder leuk boekje verschenen:
Koning Gommenikkes", van Sebasti-
aan. Het is een van die pretentieloze,
van louter blijheid doorstraalde boek
jes waarop de jeugd bijzonder gesteld
is. Koning Gommenikkes is ,,zo maar"
een verhaaltje, maar vlot en boeiend ge
schreven en vol van een soort humor
die kinderen regelrecht aanspreekt. Ze
zullen erom schateren.
Twee avonturenverhalen voor jongens
kwamen bij L.C.G. Malmberg in 's-Her-
togenbosch van de pers. ,,Pim Pandoer,
piraten in de Poolnacht," door Carel
Beke, is het elfde boek in de (vele jon
gens bekende) Pim Pandoerreeks en de
ze keer gaat Pim naar Noorwegen,
waar een bandietenbende het voorzien
heeft op de bezittingen van een rijke
reder. Het is voor de ,,fans" van Pim
Pandoer overbodig, te zeggen dat er in
dit boek weer heel wat aan avonturen
te beleven valt. Een boek vol gezonde
spanning, dat vereidt tot „in één ruk
uitlezen".
De Arendsoogserie is ook verrijkt.
Nummer 24 in deze populaire reeks
heet „Een hinderlaag voor Arendsoog"
en de schrijver P. Nowee is er toch
weer in geslaagd nieuwe cowboy-avon
turen te bedenken. Het gaat deze keer
zelfs om Arendsoog eigen grondgebied,
waarop indringers wettige aanspraken
menen te mogen maken. Nu is Arends
oog niet alleen onbevreesd als er revol
vers getrokken worden, maar ook tegen
geheimzinnigheid kan hij wel op. En
ook dit avontuur klaart hij dan weer.
Maar voordat hij zo ver is hebben de
lezers heel wat bladzijden vol spanning
doorgewerkt!
De „prijsvraagfabrikant" Laurens A.
Daane heeft langzamerhand een indruk
wekkend lijstje pockets op zijn naam
staan. Er zyn er nu weer twee ver
schenen, twee Prisma's die „Gezel
schapsspelen" en „Prisma Puzzels" he
ten. Het laatste is weer een boekje vol
kruiswoordraadsels en aanverwante pu-
zels die menig liefhebber van dit popu
laire soort van raadsels welkom zal
zijn. Zoals gewoonlijk staan de oplossin
gen achterin. De echte puzzelaar kijkt
daar toch niet voordat hij helemaal
klaar is., of helemaal niet meer verder
kan.
De verzameling gezelschapsspelen
lijkt bij het doorbladeren van het boek
je een enigszins monotone geschiedenis,
maar men moet natuurlijk geen specia
le avonden gaan beleggen om zoveel mo
gelijk van de in het boekje omschreven
spelletjes af te werken. Het zijn er
trouwens 225, dus het zou wel laat wor
den. Maar voor een feestavondje, waar
op zelfs de altijd zo vindingrijke en lol
lige oom Piet niets meer weet te ver
zinnen, is het boekje heel geschikt.
Deze brieven van Romano Guardini
zijn bijna 40 jaar oud. Ik merkte het
pas toen ik na lezing ervan het voor
woord doornam. Daarin constateerde
ik dat ze voor het eerst verschenen
zijn in een tijdschrift tussen de jaren
1923 en 1925. Guardini heeft ze apart
gebunde.x uitgegeven; het jaartal van
deze Duitse uitgave staat niet vermeld,
maar in grote lijnen hebben de brie
ven hun oorspronkelijke vorm en in
houd behouden. We hebben hier dus te
maken met de jonge Guardini, maar
zijn ontwikkelde ideeën zijn nog zó
fris en „aan de dag" dat ze vandaag
konden geschreven zijn.
Misschien zou hij nu enigszins an
ders geschreven hebben, niet zó dat
de innerlijke lijn ervan afgebogen zou
worden, zeker niet teruggebogen, alleen
maar „anders".
„Ik voelde hoe rondom me heen een
groot sterven was begonnen.wat daar
ginds in het noorden al bijna voltooid
was, zag ik hier opkomen. Ik zag de
machine binnendringen in een land dat
tot nu toe cultuur had gekend.." Het is
een cultuur, verbonden met de natuur
in werken en doen, maar de technische
era verwijdert de mens van de na
tuur, er ontstaat een botsing tussen
beiden. De klok is echter niet terug
te zetten, een nieuw tijdperk komt op,
waarin de mens niet meer in levend
contact met de natuur staat, maar in
de techniek een tweederangs natuur
schept, die hij beheerst en waaraan hij
lijdt.
Guardini preekt geen vlucht voor het
nieuwe, maar een bewuste verantwoor
de aanvaarding ervan: „Alles zal in
een nieuwe en levende betrekking tot
de mens moeten komen en zo zal een
wereld geschapen moeten worden, die
het menselijk bestaan werkelijk schra
gen kan." Het boekje werd bij Lannoo
uitgegeven. J.H.