ONDERZEEBOOTJAGER SIERLIJK
SCHIP MET HAAR OP TANDEN
Logboek
vori èen
smaldeel
PIKEUR
Reacties op
van Evian
liet verdrag
)f landhuisje
li|ke kracht j
meisje
Ieeldige kleding
Ontvangst door Nederlandse
kolonie hartelijk en royaal
LOGBOEK MET EEN
OPENHARTIG PRAATJE
OVER PASSAGIEREN
Dagwacht
Op de porlijst
Ontvangst
Barcelona
Passagieren
CHEFAROX
Men is blijj
maar vreest
terreur
14
A:
Ritmeester
Maagklachten?
Regeling der
gratificatie
PTT-personeel
Vandaag geen
mammoetwet
in Kamer
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 20 MAART 1962
Kapltan 1951 te koop m.
e banden, in prima staat.
Wijngaard. DreefJ*.
een betrouwbare, ge-
te auto is het adres Toon
i, Vestkant 125 Breda.
."346 De volgende auto s
bij ons echt in voorraad:
i Sprite 1960;V.W bestel
als nieuw; V.W. Pick-Up
V W. de Luxe 1958; Che-
Belair 1956, met radio;
an. merk Cosmopoljet als
7 mnd. oud; Opel Re-
1955; Opel Rekord 1954;
une 1959 met sch.-dak en
Consul 1957; Austin be-
1957. 1000 kg; Opel be-
1959; Mercedes 220 1955
■adio en roldak; Beaulieu
Tawa motor 250 cc 1956;
bestel 1957. Al deze wa-
zijn echt in prima staat
arden onder garantie ver-
Inruil, verkoop en finan-
ig. 49465
uit vrachtwagen 1500 kg,
pr. st. te koop, moet
Café de Vaarkant, Breda-
g, Etten.49452
58, type 1100 te koop, 1.
Te bevr. Groenstraat 19
ienbeek. 49451
itelauto te koop, merk Re-
laadvermogen, 1250 kg,
il. 13.000 km gel. is inge-
als rijdende winkel, be-
d voor textiel, kruideniers-
n, patatesfrites-kraam Br.
no. 8854.
Ford Taunus 15 M t« k.,
u.. Te bevr. C. Melisse,
;str. 45. St. Willebrord.
,n. motor te koop, merk
250 cc. Kleur blauw-grijs.
w gekocht nov. 1960. Voor
van valbeugel, bagage-
>n 2 uwe. helmen. Papieren
M. Gel. 7.000 km. Desk.
rz. toegest. 's Avonds na 6
C Mol. Schoolakkerplein
fcreda. Tel. K1600-34173.
Diversen
—«lijders, het bekende
;dse inst. F. B. brengt u
anatomisch verantwoorde
ikgordel Herniaplast. Uw
st ideale hulpmiddel! Vei-
zekerheid! (H. Defèsche,
Amorsplein 2 te Maastricht
19838). Wij demonstreren
treda, woe. 21 maart, Dro-
;rij Govers Maas, Vee-
ktstraat 37, van 10-12 uur.
^RAAGD
West-Brabant
aanvaarden.
0 65 47
(eventueel intern).
:keling, type-diploma,
is van de Franse en
eveling. I
?d voor de bediening
P. v. tl. Plasse
n Informatiekantoor,
lis.
HULST
'inrichting
totale afdeling,
ïr verkoopkracht,
ïensen, die in de
ISt
5ij, die ervaring
:ur.
rlijnen
eren
iling.
kantoor te Hulst,
iver wollen Shetland*
iten, hoog gesloten met
zonder kraagje,
male prijs 19.75
deze week 14.7S
PASSAGIEREN in Barcelona
VAN DE OS O-OFFICIER op de kruiser, de luitenant ter
zee 1 Brinkman, kreeg ik maar een nare boodschap mee,
loen ik werd overgeseamexed naar de „Overijssel". Dat was
daags voordat we Barcelona binnenliepen. Ik moest aan enkele
officieren op de jager vragen hoe goed zij wel meenden te
kunnen hockeyen. Dat kwam er op neer dat ik de heren te ken
nen moest geven dat ze het „beregoed" moesten kunnen,
wilden ze uitverkoren worden om deel uit te maken van het
smaldeelteam. Een teken, deze boodschap, hoezeer ik was
Aan boord van de jager „Overijssel" heb ik mijn zeereis beëindigd.
I De laatste nacht op zee bracht ik door op dit schip. Het was een gast
vrij schip wat niet wegneemt dat de longroom al vroeg in de avond
verlaten was. Alleen de dokter, luit. t.z. P. G. A. Rammelo uit Hel
mond was er nog en de luit t.z. Gongrijp die mij vluchtig het hele
i schip had laten zien.
ingeburgerd aan boord. Het hoofd van de machinekamer gaf
me een brief mee. Luit. t. z. Bindels vroeg me een paar
„Provineiaaltjes" af te geven.
Het toppunt van vertrouwd zijn onderging ik in Barcelona.
Toen ik argeloos aan boord stapte, Stevende dezelfde heer
Brinkman op me af„Als u zich even snel wilt omkleden.
Over een kwartier vertrekt de bus naar de ontvangst op liet
stadhuis". Ik vlóóg al! E11 verbouwereerd kwam ik tot de con
clusie, dat ook ik nti tot de aangewezen vrijwilligers behoorde....
Dokter Rammelo zat tevreden achter
[een groot glas bier en was ervan over?
1 tulgd dat hy het verdiend had. Goedge
luimd zat hy zo'n beetje de spot te drtf-
I ven met zijn bijbaantje van OS O-of-
I ficier de man aan boord die de Ont-
I spanning, Sport en Ontwikkeling organi-
Iseert. Hij had zojuist een lang verhaal
1 gemaakt over de stad Barcelona. Het hing
I nn op alle publicatiehorden en morgen-
I ochtend by het binnenlopen zou hy het
I hele verhaal nog eens voorlezen over de
I scheepsomroep.
Dat de longroom zo verlaten was had
I zijn reden. Op een jager loopt elke offi-
Icier de wacht mee en het is er niet als op
I de kruiser waar er altijd wel een aantal
Ite vinden Is dat geen wacht heeft en dus
I de avond doorbrengt in de longfoom.
Ine commandant van de jager, Kl/TZ
n A. van der Moer ontvangt mij in
Jryn kleine kajuit. Aan de hand van
Iplattegronden en doorsneetekeningen
probeert hij mij wegwijs te maken aan
jboord. Hij praat daarbij met liejde
\wor het schip, met enthousiasme als
Biet gaat over de capaciteiten van deze
B-jager. De jagers namelijk daar-
,mee is het met uitzondering van de
onderzeeboot-mensen, iedereen bij de
eigenlijk helemaal niet onaardig". Hij
toont me de toko en de cafetaria. Hij
kruipt me voor door de nauwe mangaten.
„Het minst aantrekkelijke verblijf is dat
van de machinisten". Inderdaad. In dit
verblijf staan de bedden (drie hoog en op
klapbaar) het dichtst opeen.
Korporaals hebben op de jagers hun
aparte verblijf moeten offeren aan de
apparatuur. Achter een gordijn spelen ze
klaverjas of knobbelen om een „potje".
Overal over het schip verspreid liggen
de verblijven voor manschappen onder
officieren en officieren. Het is niet meer
als vroeger toen er nog termen bestonden
als „achteruit" en „vooruit" (of „voor
de mast") termen die duidden op de woon
plaatsen van respectievelijk de officieren
en de manschappen. Men heeft geleerd.
Een zware treffer „achteruit" zou het
schip kunnen beroven van vrijwel alle
officieren. Op de kruiser gaat de verde
ling nog veel verder. Daar slapen zelfs
de koks over het gehele schip verspreid.
J. W. Lion uit Eysden („én Maastricht"
zegt hij er bij) vinden we in de wasserij.
Voor 280 man doet hij de wekelijkse was
en daar heeft hij dag in dag uit de banden
vol aan.
Via de propere ziekenboeg, een paar
administratiehutten, de onderofficier van
de wacht op het winderige dek en een
massa nauwe trappen en gangen keren
we terug naar de longroom voor een
slaapmutsje. Ik sta op de pdrlijst voor
vier uur want de dagwacht wil ik op de
brug meemaken. Ik wil het licht zien
worden.
Het ligt niet aan de hofmeester dat
ik mij verslaap. Die heeft mij ge
pord want het leeslampje in mijn kooi
brandt als ik tegen half zes wakker schrik
Komt het van het slaapmutsje of omdat
je hier niet met koffie of thee gewekt
wordt zoals op de kruiser (hetgeen de
Vette nevelslierten hangen verwaaid
boven de haven en de stad. Nevels
die overdag wel ijler worden maar nooit
verdwijnen boven het in een hoefijzer
van bergen liggend industriële Barce
lona.
'Het geschut van „De Zeven Provinciën"
davert over het water. Eenentwintig
saluutschoten. De bemanningen van de
schepen staan aangetreden, front naar het/
fort vanwaar steekvlammetjes oplichten,
seconden later pas gevolgd door de knaL.
Het zijn er maar 19Er wordt noi
even gewacht maar er komt niet meeif.
Later horen we dat het kruit nat wap
daarboven
Op het uiterste havenpuntje staan men
sen te wuiven. Ze hebben een rood-wif-
blauwe vlag bij zich.
Zachtjes schommelen tientallen mossel
vlotjes in de boeggolf van de kruiser. De
loods komt aan boord, krijgt koffie en
behelpt zich met Engels: „Mietsjieps!
en „Stop porrt engien". In vreemde talen
zijn ze niet goed die Spanjaarden. Ze
Marine eens zijn de mooiste schepen
van de vloot. Hun snelheidgevechts
kracht en gratie maken hen tot sche
ten waarnaar men kijkt tot ze achter
de kim verdwijnen. Flinke schepen
daarmee men een hoop kan doen. maar
Wist niet zo groot dat er zuilenkun-
ontstaan: een zuil voor de ma
chinisten, een zuil voor de artilleristen,
voor de elektrotechnici, voor de
yyachtsoff icier en en ga zo maar door.
Op de ager ontmoet men hetzelfde
*°ort éénheid als op de fregatten en,
ln ipts losser verband misschien, als
°P de onderzeeboten.
Er leven op zo'n schip rond 280 man-
en daarmee komt ook het accom-
vydatieprobleem. weer om de hoek
kijken. Overste Van der Moer is wer
kelijk niet zo verblind in zijn enthou-
ïïasme dat hij niet ziet dat ook op zijn
schip daaraan het een en ander schort.
'•net is het grote nadeel van de nieuwe
whepen. Vol apparatuur, weinig plaats
*'°or de mensen. Er is niet veel aan te
doen maar prettig is het niet'*.
jl7, tel. (01600)-37086
at 96, tel.(04250}-21460
115, tel. (01180)-2924
I atfr zie jle het zelf. We dwalen
door een paar slaapverblijven. Er
sKpn er al een hoop op bed. Uit een
*an de bedden steekt het half ontklede
Whaam van een jongmens en in een
'iiburgs accent uit hfl ztfn verbazing
Pr *eit dat er plotseling midden
jP ree Pen burger aan boord is geko-
rn iR de scheepsbarbier J. Waeyen
fr,en bij Roermond. Later zie ik nog
X kleine «cheersalonnetje.
w"ioh°trp0r?al'scllr^ver provoost van
mii moQ ^Pt met de heer Gongrijp
r mU mee: -Zie 3e, het dagverblijf
Fris en charmant was het Fiesta Folc-
lórica in het Pueblo Esmanol dat de op
varenden van het smaldeel werd aange
boden door de Nederlandse kolonie van
Barcelona.
mensen van jager.v en onderzeeboten be
lachelijk in de oren moet klinken
Hoe het ook zij: ik heb me verslapen
en ik moet opschieten wil ik niet uitge
lachen worden met mijn stoere dagwacht-
plannen. De dagwacht namelijk begint
om 04.00.
Op de brug is het aardedonker. Alleen
boven de zeekaart brandt een flauw licht.
Hier en daar licht een sigarettepuntje op.
Langzaamaan wennen mijn ogen aan de
duisternis.
Voor ons zitten de lichten van de krui
ser en achter ons die van de smaldeel
schepen.
Daar is Barcelona! Honderden pinkende
lichtjes op de kim. Er is een vuurtoren
bij die zijn betrouwbaar signaal over het
water veegt. Dan breekt de dag aan. Geen
zon! Het onwerkelijke grijs van de eerste
minuten gaat snel over in daglicht. Met
de kruiser voorop varen we naar de Mont
juich, de berg die op zijn kruin het grote
fort torst dat de haven beheerst. Een
koopvaardijschip dat de lange rij oorlogs
schepen ziet naderen, haalt haastig het
anker op en schiet heel onelegant vlak
voor de kruiser naar binnen. „Verve
lende vent", hoor ik achter me. Het is
de eerste officier It. t.z. Van der Meer-
Mohr die dat zegt en hij bedoelt de koop
vaarder.
Als laatste van het smaldeel verlaat de
kruiser „De Zeven Provinciën" de haven
van Barcelona, uitgewuifd door Neder
landers die de driekleur uitgespreid hou
den. Het fort boven op de heuvel op de
achtergrond werd in 1705 belegerd door
een vlooteskader waarbij zich de vierde
„De Zeven Provinciën" en de zevende
„Overijssel" bevonden.
spreken trouwens zelf een wereldtaal, dus
so what!
Het stortregent als we afmeren en het
hagelt als de „Gelderland" naast ons komt
liggen. We nemen afscheid van de jager
en betreuren het niet een paar dagen
langer op dit eerlijke schip te hebben
meegevaren. Aan de smaldeelstaf zou het
niet gelegen hebben.
ls ik op de kruiser terugkeer zit de
longroom al vol Nederlanders. Het
De smaldeelcommandant, commandeur
H. M. van den Wall Bake wordt ont
vangen door de burgemeester van Bar
celona.
zijn meest studenten die als gids zullen
dienen bij de eerste busexcursies van
deze morgen. De Nederlandse kolonie van
Barcelona schijnt het groots aan te pak
ken.
Een nogal corpulente man met. een la
chend gezicht drukt me de hand: Theo
Stols. hoe maakt, u het", Theo Stols, zo
blijkt later is de grote promotor van de
organisatie die op gang gekomen is om
de opvarenden van het smaldeel een ge
noeglijk Spaans weekeinde te bezorgen.
Tk heb zelfs een bekende filmster ver
sierd... eh.... ik zie u nog wel" roept
hij als hij haastig wegloopt omdat de
bussen al voor komen rijden.
„De Zeven" is op slag veranderd. Het
is er een beetje een chaos geworden. De
sfeer is gespannen. Weg is de vertrouwde
cadans van de zeedienst. Opgepoetst staat
iedereen die iets officieels te doen heeft
aan dek, de overigen houden „koppen
weg" aan de kadezijde. Er komen hoge
gasten aan boord. Spaanse admiraals en
generaals, de consul-generaal der Neder
landen. Een groep officieren staat in het
beste blauwe laken en het glanzendste
goud te wachten op vervoer naar het
stadhuis waar Barcelona's gemeentebe
stuur klaar staat om het Squadra Olan-
desa te ontvangen. Zoals in de aanhef al
gezegd; ik heb me by deze troep te voe
gen.
Een indrukwekkend stadhuis. Monu
mentaal, pompeus maar soms ook artis
tiek. Het is Theo Stols weer die de rond
leiding verzorgt. De eerste kennismakin
gen worden aangeknoopt met Nederlan
ders van Philips, de SEDA, Unilever,
KLM....
De burgemeester houdt een toespraak.
Theo Stols vertaalt. De commandeur ant
woordt, Theo Stols vertaalt. Er komen
drankjes. Vermouth, de beste sherry en
de lieflijkste malaga. Witgejaste bedien
den lopen rond met hartige hapjes en
pikken af toe een sigaret van de tafels.
Spanjaarden zijn doorgaans niet rijk
De commandant zeemacht Nederland,
schout-bij-nacht baron de Vos van
Steenwijk is aangekomen. Hij ruilde het
kille Den Helder voor het milde klimaat
van Barcelona de zon was toch nog
gekomen en een week meevaren op het
smaldeel, 's Avonds aan boord van de
kruiser is hij het middelpunt van een
der vele gespreksgroepjes op de met wit
tentzeil overkoepelde kampagne. Nu
houdt het smaldeel een ontvangst. Er
wordt veel gelachen en gepraat en de
hofmeesters doen voortreffelijk hun best.
In menig opzicht kunnen zij de vergelij
king met kelners uit de beste restaurants
glansrijk doorstaan! Party aan boord.
Veel conventies, maar ook gezelligheid.
Mensen ontmoeten is altijd interessant.
Er zijn veel Nederlanders weer natuur
lijk. Ik spreek met de nestor van de
Nederlandse kolonie, de beer Th. Snelders
uit Breda die al sinds 1924 in de Cata
laanse hoofdstad werkt voor Seda. „Ik
houd van Barcelona maar elk jaar kom
ik nog in Breda. Logeren in Dennenoord.
Ook dat zou ik niet graag missen".
Resie Cremers (Roermond) heeft,
charmant als zij is, geen gebrek aan
gesprekspartners. Ze is het middelpunt
van een groepje officieren. Er wordt ge
praat over Barcelona. Barcelona is het
Spaanse Rotterdam" zegt juffrouw Cre
mers. „Ik zocht Spanje, maar hiér heb
ik dat niet gevonden".
Dat kan wel zijn maar de woorden van
de Limburgse nemen toch niet weg dat
Barcelona de moeite van een vlootbezoek
weet te belonen. Barcelona is van een
ongewassen charme. Het heeft boulevards,
groter en weidser dan die van Parijs. Het
heeft ook stegen, smeriger dan die van
Parijs. Op de Ramblas van de haven
naar het hart van de stad is het altijd
druk. Vanaf zijn hoge zuil kijkt Columbus
uit over de Middellandse Zee. Diep be
neden hem ligt de Santa Maria ''getrouwe
kopie) die te bezichtigen is voor 5 pese
ta's. Het verkeer. Ay! Auto's zoeven
over het immense Plaza del Cataluna.
Chaotisch krioelen zij door elkaar, rem
men gierend, snijden en hangen op een
ongelooflijke manier de wegpiraat uit.
Horden taxi's racen over de Ramblas
en schuiven door het netwerk van straat
jes in „Chinatown" (waar overigens géén
Chinezen wonen).
Nog geen honderd pas van de zonnige
charme der Ramblas vandaan keert het
hart zich om in je lijf bij het aanzien van
zoveel ellende, uitvaagsel en viezigheid.
Maar Barcelona heeft ook de Montjuich,
de sprookjesachtige fonteinen van de
Plaza d'Espana. de Tibidabo op welks
top een enorm Christusbeeld ziin armen
uitstrekt over de stad aan Ziin voeten.
Barcelona heeft ook muziek: de vlam
mende flamenco, de sardana. Barcelona
heeft alles wat een wereldstad behoort
te hebben. Barcelona, dé stad van Spanje,
al zullen ze het in Madrid daar niet mee
eens zijn!
In deze stad passagieren drie dagen
lang Nederlandse marinemannen. Hoe
passagiert nu de marineman? De out
sider aan de wal weet er gewoonlijk
fraaie verhalen over te vertellen. Laten
we bij het begin beginnen. Op het schip
wordt het signaal „sloep naar de wal"
geblazen. De passagiers treden aan, keu
rig geborstelde uniformen, glanzende
schoenen en kraakheldere mutsen en kra
gen. De officier van de wacht kijkt dit
allemaal eens zorgvuldig aan en dan gaan
ze de valreep af. De meesten hebben ca
mera's. Ze verspreiden zich in de stad.
Fotograferen mensen, gebouwen, markt
stalletjes, schoenpoetsers, meisjes, de in
gang van een metrostation, fonteinen pal
men, Columbus. Ze duiken de souvenir
winkeltjes binnen. Handelen langdurig.
Bekijken en betasten stiertjes van ge
perst papier. Toledo-edelsmeedwerk. man
tillas. castagnetten, zwaarden en sabels
(ook uit. Toledo), speeldozen en bijoute
riekistjes. ingelegd met parelmoer. Ze
kopen ansichtkaarten en postzegels. Ze
flaneren over de Ramblas en laten hun
ogen goedkeurend gaan in de richting
van een schone die zich van haar charmes
zeer wel bewust is, er iets aan doet ook.
maar al óf niet gechaperonneerd
de ogen zedig neerslaat. Ze gaan een res
taurant binnen en eten er een bord Paela
of een ander visgerecht. Ze drinken er
een goed glas wijn bij. Later nemen ze
een biertje. En als het stil wordt op de
Ramblas en dat is niet meer zo laat
als vroeger nemen ze een taxi en laten
zich voor een spotprijs naar het schip
brengen. „Puerto! Barca Hollandesa!"
zeggen ze dan tegen de chauffeur. Want
die verstaat geen Engels, geen Frans,
laat staan Nederlands.
Verder hebben ze allicht een dag de
wacht en bovendien wacht hen nog een
aantal interessante punten op het feest
programma van de gastvrije Nederlandse
kolonie.
Dus geen bacchanalen? AchIk
neem u mee naar de rosse buurt
van Barca, een netwerk van benauwende
stegen dat omzoomd wordt door de Calle
Santa Monica en de Calle San Pablo. Ik
schreef: het hart draait zich om in je
lijf. Niet direct want er zijn nuances. Ik
vind er de Jannen heus wel. wat nog
niet wil zeggen dat die het zijn die over
de schreef gaan want de marineman
heeft doorgaans meer van de wereld ge
zien. Hij laat zich niet gemakkelijk over
rompelen. Hij weet er van. Aan boord
hebben ze hem niet in het ongewisse
gelaten omtrent de eventuele gevolgen.
Hij drinkt er zijn biertje „en kijkt, er het
spul eens an". Hij amuseert zich ontegen
zeggelijk. Voor de rest zegt hij domweg
„balen" tegen de hele troep en gaat naar
boord terug. Het groepje dat inderdaad
min of meer model kan hebben gestaan
voor de zeemansverhalen die de landrot
weet te vertellen, is zeer. zeer klein. Ik
ben in de gelegenheid geweest dit
s avonds aan boord te controleren.
„Wonderlijk,zegt een van de Neder
landers in Barcelona tegen mij, „dat de
Nederlandse marine in het buitenland
zo populair is. Wonderlijk vind ik dat
als je nagaat wat Nederlanders op zich
zelf hebben aan te merken, als je leest
wat er in (Nederlandse) kranten geschre
ven wordt over de houding van Neder
landers in de vreemde". Wonderlijk?
Welnee. De Nederlandse marineman weet
zich te gedragen en heeft geen superiori
teitsgevoel al vindt hij biefstuk met dop
erwten lekkerder dan een korst brood
met gebakken inktvisjes.
Langzaam schuift „De Zeven
Provinciën" de haven uit. Nu sta
ik zelf bij de Nederlanders te wui-
8 februari. SEAMEX. „Overijs
sel" en Gelderland" komen
langszij de kruiser en nemen
op hun beurt elk een fregat
langszij. Hr. Ms. „Overijssel"
neemt journalist aan boord.
8/9 februari. Opmars naar Bar
celona. 06.00 Lichten van de
stad komen in zicht.
9 februari. 08.05 Vlaggeschip
wisselt saluutschopen met kas
teel Montjuich. Kasteel be
antwoordt met slechts 19
schoten. Vernemen later dat
resterend kruit nat was!
08.30 Smaldeel meert af.
Grootse ontvangt door Neder
landse kolonie.
9-10-11 februari. Recepties en
ontvangsten. Passagieren en
afwerken feestprogramma Ne
derlandse kolonie.
12 februari. Vertrek smaldeel
uit de haven van Barcelona.
Nederlandse kolonie en DAG
BLAD DE STEM wuiven de
gijze bodems nu op weg
naar Malta uit.
(Hier wordt het logboek afgesloten
met een laatste aantekening aan het
adres van smaldeel I: „Behouden
vaart en wel thuis".
(Advertentie*—
voor 1.25 heeft u
immers al de proef.
licht en geurig
ven. Weer is de vlag uitgerold.
Vanaf de kruiser wordt terugge-
wuifd. De zachte wind voert het
geluid van een hoornsignaal met
zich mee en langs ons heen. „Af
trap meerrol" horen we nog. De
kruiser, het hele smaldeel vaart
weer. Snel zullen ze daar weer in-
geslingerd zijn. Morgen neemt de
schout-bij-nacht een steam-past af,
een parade van schepen in volle
zee. Ik kijk het schip nog lang na
en ontdek de waarheid van wat
Piet Bakker eens schreef toen hij
een week op een vliegkampschip
had gezeten: „zo'n schip zié je pas
als je er af bent".
WIM KOCK.
(Advertentie)
Vormt een genezende laag op de maagwand
De minister van Verkeer en Water
staat heeft, na overleg met de directie
dpr PTT en enige bestuurders van de
samenwerkende honden van overheids
personeel. zijn goedkeuring gegeven aan
een gratificatieregeling over 1961 voor
het PTT-personeel.
In het overleg terzake met. de PTT-
dirertie en enige bestuurders van de
samenwerkende bonden van overheids
personeel is vastgesteld, aldus deelt de
directie der PTT mee, dat de grondslag,
waarop deze regeling berust, nl. het
betalen van een waarderingspremie van
rond 2 of 4 procent van het jaarsalaris,
een voor de PTT specifiek karakter draagt
en geheel verschilt van een uitkering-
ineens over 1961 aan het gehele over
heidspersoneel, zoals die door de regering
is afgewezen.
Minister Korthals heeft, nadat daar
over in bovenvermeld overleg geen ver
schil van inzicht was gebleken, zijn toe
stemming voor de uitkering over 1961
gegeven. Dat betekent, dus, dat aan het
lagere en middelbare PTT-personeel, dat
niet onder een stelsel van verdienste-
beloning valt, een uitkering wordt gege
ven van rond 2 procent van het jaar
salaris bij een beoordeling „goed" en van
rond 4 procent wanneer deze „zeer goed"
of hoger luidt.
De behandeling van het wetsontwerp
tot regeling van het voortgezet onder
wijs, de z.g. „mammoetwet", die vandaag
als eerste punt van de agenda der
Tweede Kamer in dat college
aan de oi:de zou komen, is voorlopig één
dag uitgesteld wegens lichte ongesteld
heid van minister Cals.
De Tweede Kamer zal vandaag een
begin maken met de verdere afwerking
der agenda.
West-Europa en de communisti
sche wereld hebben met woorden
van instemming het Frans-Alge
rijnse akkoord van Evian verwel
komd, maar tegelijkertijd gereser
veerdheid getoond wat mogelijke
acties van de Franse extremisten
aangaat.
Radio Moskou sprak van een overwin
ning van het gezond verstand, maar
waarschuwde dat een staakt-het-vuren
nog geen vrede inhield. Eerst zou nog
een bittere strijd gestreden moeten
worden tegen ..de fascistische moorde
naars en ultra-kolonialisten die alles zul
len doen om een wapenstilstand te sa
boteren."
Ook de Westerse pers was van dit ge
voelen, al bracht men het wat gema
tigder onder woorden. Het commentaar
van de Londense Daily Telegraph was
karakteristiek voor deze houding. Het
blad schreef: „Zeven jaren frustratie en
verschrikking kunnen niet in een oog
wenk worden uitgewist door een paar
handtekeningen in Evian. Het is waar
lijk te vroeg ongeremd te juichen." De
Daily Telegraph legde president De
Gaulle de woorden in de mond die sir
Winston Churchill eens sprak: ..De
vrede is de laatste prijs die ik moet
zien te winnen."
Op regeringsniveau drukten woord
voerders van de regeringen van
Engeland, West-Duitsland, Italië,
Nederland, België en Luxemburg,
allen hun tevredenheid over de tot
standkoming van het verdag uit Zij
prezen president De Gaulle voor
diens „positieve" stap op de weg
naar de vrede.
Koning Hassan de tweede van Ma
rokko, wiens land heeft gediend tot ba
sis van de Algerijnse rebellen, sprak
van ..een dynamische gebeurtenis in de
geschiedenis welke slechts kan leiden
tot onafhankelijkheid van Algerije."
Het Oostduitse persbureau „ADN"
noemde het verdrag „een nederlaag
voor het Westerse imperialisme". Het
blad schreef dat dit in Algerije een van
zijn krachtigste pogingen had gedaan
om zich koloniaal te handhaven.
Het gezaghebbende blad Politika ln
Belgrado prees beide partijen, maar
constateerde dat nog een „enorm com
plex van problemen" op te lossen bleef.
Ook VAR verheugd
In Kaïro drukte de secretaris-gene
raal van de Arabische Liga de hoop uit,
dat Algerije zich spoedig hij zijn orga
nisatie zou aansluiten. Het was volgens
hem nu mogelyk geworden, dat vriend
schappelijke betrekkingen tussen Frank
rijk en de Liga tot stand kwamen.
In gelijke zin liet zich president Nas
ser van de Verenigde Arabische Repu
bliek uit. Hij 2;ei, dat de mogelijkheid
was geschapen van toenadering van de
Arabische wereld met Frankrijk, „een
land dat een van de glorievolste blad
zijden aan de geschiedenis van de revo
lutie heeft toegevoegd." Hij waar
schuwde evenwel tegen het gevaar van
optreden ..van terroristische militaire
groeperingen."
(Advertentie)
vraag nu,een DRU
