Papier voor UW pen
Vul in: 1, 2, 3 EN WIN
e
I s>-
.vj
S G
Ll
Hengelen naar geld en
christelijke charitas
Opmerkelijk harde foto
Spontaniteit
in gedrang?
Genie te goed
voor leger
(H)
lv!
E
Discussie over collectes
Berlijnse luchtvlokken
„niet vijandig"
INTERVIEW
INTERVIEW (II)
TRAINING
ZEGE
TITEL
15
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 17 MAART 1962
15
QUO VADIS,
ELEK SCHWARZ?
Talloze televisiekijkers hebben maandag
26 febr. en woensdag 28 febr. j.l. resp. de
voetbalwedstrijden Tottenham Hotspur
Dukla Praha en Real MadridJuventus kun
nen zien. Zij hebben niet alleen gekeken,
maar ook genoten van het voortreffelijke
voetbal, dat jammer, op onze velden maar
uiterst sporadisch vertoond wordt. Wij heb
ben betere tijden gekend, d.w.z. tijden waar
in het Ned. elftal beter speelde!
In de jaren '55-'60 steeg het vaderlandse
voetbalpeil door de aanwezigheid van de
teruggekeerde ex-profs en de opkomst van
enkele goede ex-amateurs. Het waren de
jaren waarin de beide „stopperende" backs
Wiersma (PSV) en Kuys (NAC) grote triom
fen vierden als secondanten van de legen
darische as De Munck-v.d. Hart (Fort. '54).
waaromheen dan nog Klaasscns, Notermans
of v. Wissen „wentelden"! Het was n.b. nog
wel de Duitse bondscoach Sepp Herberger,
die de Ned. achterhoede bestempelde als
één der beste van Europa. Kopstukken uit
kranten als: België—„v.d. Hart" 0-1 en
DuitslandNederland 1-2, zeggen voldoende!
In de voerhoede speelden de ex-profs
Carlier, Wilkes, Rijvers. Timmermans. Appel
Neerlands grootste voetbalgenie Abe Len
stra, gevolgd door „de oogst" van het be
taalde voetbal: Moulijn, v.d. Linden e.a.
Helaas, de tijd staat niet stil! De Munck
werd te oud!, evenals Wilkes! Te oud zegt
men, maar zoals de praktijk te zien geeft,
nog jong genoeg om zoals b.v. Wilkes een
achterhoede met naam en faam in enkele
minuten van het veldte vegen. V.d. Hart
„takelde" af, Kuys kreeg een inzinking even
als Klaassens. hetgeen in de wedstrijd Ne
derland—Mexico overduidelijk bleek. Bram
Appel hing zijn voetbalschoenen aan de
wilgen, Carlier vertrok naar Monaco om
daar zo'n slordige 3000 gulden per maand te
gaan verdienen. Rijvers volgde zijn voor
beeld. Helaas, met het vertrek van deze en
andere spelers daalden ook de prestaties
van het Oranje-elftal, hetgeen duidelijk in
de laatste wedstrijden van het Ned. elftal
tot uitdrukking kwam. Sinds kort schijnt
Elek Schwarz alleen maar oog te hebben
voor Feijenoord en Ajax, alsof PSV. For
tune '54. Willem II. NAC, DOS, Blauw Wit
e.a. geen voetbalintellect meer bezitten.
Alle respect voor de voortreffelijke spe-
I Iers die beide eerstgenoemde clubs bezitten,
maar komen spelers als v. Zoghei (DOS).
Renders, v. Wissen, Louwers, Brusselers
I (allen PSV). Wilkes, v.d. Hart, Notermans
(Fortuna '54). Canjels. Luyten, Kuys (NAC),
Koopal (Willem II). Bleyenberg (BI. Wit),
Tol (Volendam) enz., niet tot soortgelijke of
hogere prestaties?
Zou misschien Kuys in zijn huidige vorm
toch niet een betere stopper kunnen zijn
dan Pronk? (of moet weer dat vervelende
camouflagemiddel: te oud, op de proppen
komen?). Lange tijd handhaaft Schwarz
nu al v.d. Linden als midvoor, terwijl dit
genie géén echte midvoor is!
Eenmaal, in dec. 1960, kregen en grepen
zij. hier is het zuidelijk elftal bedoeld, de
kans om op de besneeuwde grasmat in
Eindhoven, de Rest v. Nederland met 7-0
te verslaan! Schwarz vond de wedstrijd
nuttig, jazeker, maar vreemd, een tweede
wedstrijd hebben we nooit meer gezien. Het
voetbalintellect leeft waarlijk niet alleen
in Amsterdam of Rotterdam.
ROERMOND, de H.
VERLOF EN MILITAIR
Naar aanleiding van de nieuwe verlofre
geling voor militairen wil ik. als dienstplich
tige, er graag eens mijn mening over uiten,
welke vele en vele anderen met mij delen.
Door belasting van het treinverkeer werd
het nodig geacht (door N.S-.' en Mihisterié
van Defensie om ons maar een beetje la
ter naar huis te laten gaan. Zonder een van
tevoren gehoord commentaar werd even be
sloten om o a de semi-paraten maar 24 uur
per maand minder bewegingsvrijheid te ge
ven. Waarom Omdat wij momenteel toe
vallig precies om 18.00 u. op vrijdag naar
huis gaan. Maar waarom dan niet om 16.00 u
a,s het nog niet zo druk is. Of desnoods
.00 u. De gemiddelde militair reist volgens
mij toch nooit langer dan 2 uur. Maar waar
om begint dan nu ook het korte weekeinde
niet om 6.00 u. des zaterdags, hetgeen nog
een beetje redelijk geweest zou zijn. Er
wordt zeker niet bij stil gestaan, dat we nu
een hele vrijdagavond minder bij onze ver
loofde of vrouw zijn.
Wat hebben wij er trouwens aan om 's za
terdags in alle vroegte thuis te komen, ter
wijl we dan zeker om .4.00 of 5.00 uur op
moeten staan. Iedereen heeft een 5-daagse
werkweek en wie is er de dupe van: de
soldaat.
Neen, het is een prachtregeling, we zijn er
zo blij mee, want wat hebben we toch weinig
treinen. Leve de welvaart.
EEN DPL. SOLDAAT
Ps. Wat heeft die wijziging per 1 juni nu
ueer voor voordelen
BREDA w<
UURLOONACTIE
K.A.V. EN V.K.A.J. (V)
Het is met het meeste genoegen dat ik heb
unnen constateren, dat er op mijn artikeltje
over de uurloonacie, dat eerst door Rector
kroon werd aangesneden reacties en kritie-
en zijn binnengekomen. Immers, als het
goede kritiek betreft, ts het steeds opbou
wend voor de beweging. En ik geloof, Rector,
aal u en met uw voorbeeld van de Christus
met afgeschoten handen, wel degelijk in de
loos hebt geschoten Maar is het niet zo, dat
nguurlijk bekeken dan „Wilt Gij Mijn han
en zijn", wel eens verkeerd gebruikt wordt
iet is niet alleen een uurloonactie. Als er
in de (V)K.A.J.-gelederen alleen maar een
uurloonactie was. had u volkomen gelijk,
maar er is ook nog meer. Ook activiteiten
«m klusjes buiten de (V)K.A.J. worden hun
steeds aangeboden. En dan is de vraag: „Wat
weegt het zwaarst Er worden vaak door
hen meerdere dingen gedaan in het belang
van de naasten (die toch ook goed zijn),
maar dat niet bepaald (V)K.A.J.-verband is.
En ook deze dingen werpen vruchten af.
En hiervoor moet ook liefde aanwezig zijn.
Wat het commentaar van J. de K. betreft
kan ik alleen maar zeggen: U bent gemeen!
U wilt hier mensen iets voor de voeten
gooien, terwijl u van hun activiteiten niets
afweet. Volgens u is de uurloonactie in het
district Vlissingen door toedoen van aalmoe
zenier Kroon geslaagd. Met andere woor
den: de andere districtsaalmoezeniers heb
ben er niets aan gedaan! Want zo stelt u
het. Maar waar haalt u het recht vandaan
dit een pi'iester voor de voeten te gooien.
Weet u wat zij voor de werkende jeugd
doen? Komen de aalmoezeniers u misschien
in Heinkenszand vertellen wat zij voor de
jeugd doen? Denkt u dat de nood in de we
reld alleen door geld opgelost kan worden?
En als u dat denkt moet een priester maar
meehuppelen met dit idee van u.
Tot slot zou ik aan de heer De Toonder
willen zeggen: Beste vriend, lees eerst de
vorige twee stukjes. Dan zult u, als u ze
goed hebt gelezen, zien, dat ik helemaal
niets op de afdracht van de uurloonactie op
de culturele dag tegen heb. En evenmin
prijzen wil geven voor medewerkers aan de
uurloonactie. Maar wel heb ik er bezwaar
tegen, dat als graadmeter voor deze dag
gekeken wordt naar een geldbedrag.
CLINGE OMèRE VERSTRATEN
BEDRIJFSVOETBAL EN
ZOMERAVONDCOMPETITJE
Ik wil nog eens terugkomen op het in
gezonden stuk van zaterdag 10-3-'62 van de
heer C. Genoemde heer verklaart, dat bo
vengenoemde competitie het amateurvoetbal
vermoordt en daarmede kan ik het vol
komen eens zijn. Een ding wil ik echter nog
opmerken.
De heer C. schrijft, dat elk bestuur van
een vereniging zijn spelers een verbod moet
opleggen om aan dit m.i. „wild voetbal"
mee te doen. Zou het echter niet beter zijn
dat elke actieve voetballer zelf inziet, dat
hij na beëindiging van een voetbalcompe
titie, ook al is deze nog zo kort, een be
hoorlijke rustperiode nodig heeft om weer
voor 100 pet. te kunnen spelen in de nieuwe
competitie? Deze actieve spelei's moeten dus
zelf zo wijs zijn, dat zij uit eigener bewe-
gxng niet meedoen aan de zomeravondcom
petitie, zodat een verbod van hun bestuur
niet eens nodig is. Wanneer zij een beetje
hart voor hun verenigxng hebben en eexx
beetje nadenken zullexi zij dit ook wel inzien.
Wanneer het uiteindelijk toch op verbie
den uit moet draaien, lijkt het mij wel nodig,
dat alle amateurverenigingen één lijk trek
ken en hun spelers allemaal verbiedep. om
aan de besproken competitie deel te nemen,
aaxigezien men anders heel wat verloop van
spelers zal krijgen van de ene vereniging,
waar wel een verbod geldt, naar de andere
waar het verbod niet van kracht is. Over
leg in dezen tussen de besturen van amateur
verenigingen, voor men tot verbieden over
gaat is m.i. dus zeker niet overbodig.
PRINSENBEEK. A. de G.
SLAG IN DE JAVAZEE (II)
Het is uiteraard steeds een gewaagde zaak
omtrent historische gebeurtenissen het beter
te willen weten dan de man „on the spot".
Niettemin ben ik van mening, dat de kon
stabel b.d. Van der Veer zich bepaaldelijk
vergist, wanneer hij stelt, dat Hr. Ms. „Witte
de With" niet de torpedobootjager was, die
de in de slag in de Java-zee beschadigde
Engelse kruiser ..Exetep" "naa^^Sperfibaja be
geleidde, doch dajtf onzé jager' reeds èerder
verlóren was gegaan op eén rff bij tie eilan
den Banka en Billitoni Ik kan mij daartoe
beroepen op alle schrijvers, die hieroxritrent.
hebben gepubliceerd: om enkelen tè noemen:
Helfi'ich, Kroese, Quispel, Bezemer, Mori son,
terwijl ook het Marine jaarboek 1954 mijn
zienswijze bevestigt.
De jager, waarop konstabel Van der Veer
schoot, was Hr. Ms. „van Ghent" (ex-de
Ruyter), die op 15 februari 1942 in de Stolze-
straat op het rif van Bamidjo bij de Lima
eilanden op 03® 15' ZB 107°21'OL liep en ver
nietigd moest worden. De „Witte de With"
wex-d op 2 maart 1942, dus na de Slag in de
Java-zee en na op 1 maart door een Japanse
luchtaanval beschadigd te zijn, op het Marine-
Etablissement te Soerabaja door marine
personeel vernield, evenals dit toen gebeur
de met he zusterschip, waarop de heer Van
der Veer diende.
BREDA,
KERMIS IN DE REGEN
In enkele landelijke dagbladen heb ik
grote advertenties gezien van de eerste grote
speelfilm van Kees Brusse „Kermis in de
regen" Zoals bekend is de film gemaakt
naar een boek van de schrijver Joop van
den Bx'oek, die Bredanaar van geboorte is.
Het verhaal speelt zich in Breda af en we
hebben nog niet zo lang geleden de opnamen
in het hartje van onze stad meegemaakt.
Niets lijkt meer voor de hand te liggen,
dan dat Breda de eer van de première zou
genieten. Maar nee, daar komt onze stad
niet aan te pas. Alleen in de grote steden
in het westen dan? Ook niet. want gelijk
met Den Haag krijgen dertien andere ste
den de film te zien waaronder Eindhoven,
Tilburg en Den Bosch.
Er zit voor ons, Bredanaars, inwoners van
een stad van meer dan 100.000 zielen die
vier bioscopen telt, niets anders op dan maar
(wéér en wéér en wéér te wachten. Hoe
lang? Dat staat nog te bezien, maar over
een paar jaar komt „Kermis in de regen'
wel op de t.v, Dan krijgen we 'm dus
nog thuis ook.
BREDA.
K.
j I kwartje per kolom p
4 kolommen f I .-
r *-
ist-
i
1!
<1!
B A
1
1
a b
1
r
1 r
1
i
1 D
1
i
i
1 F
1
i
LG
i
i
hH
i
1 i
i
J
1 K
i
i
i
L.
Hl
i
3
1 kwartje per kolom^
4 kotommen I I
i
li
ill
2 ft
1
1
3 B
1
1
1 r
8
1
1
1 D
m
1
1
l
1 F
1
l
l
S H
1
s
I
1
i 1
1
1 K
1
1
WÊt
1
-Jl
uj o.en win.
erboven plaatsen wij nog enkele
"julkolommen voor onze puzzel
ee nerners kunnen deze gebrui-
willen invullen.
Inzendingen uiterlijk dinsdagavond
18.00 u., postbus 2500. Amsterdam.
ANGST?
Op 10 oktober 1960 beweex'de professor
Rasker voor de radio, dat de Westerse mo-
gendheden de vrijheid verdedigden uit angst.
Hierop heb ik vanaf deze plaats geageerd
door te verklaren, dat de tegenstanders
uit angst en verraad tegen de Westerse
mogendheden strijden, ook zijn ze angstig
om het gesproken woord voor' de radio óp
schrift te verstrekken, getuige mijn verzoek
van 5-2-'62 n.a.v. een radio-uitzending op die
datum, waarbij men uitdrukkelijk zegt: „In
dien u' belang stelt in deze lezing, sluit dan
24 ct. aan extra postzegels in en u ontvangt
deze lezing bij u thuis". Ik heb nl. direct
na de radio-uitzending van de P.S.P. op 5
febr. '62 een briefkaart met vereiste porto
verzonden doch tot op heden nog geen lezing
ontvangen, dit is al meerdere keren gebeurd.
Is men angstig? Men vreest blijkbaar dat
met hun ondermijnende theorieën enorme te
genstand zal verkregen worden.
Beschouwen we de lezing van de P.S.P.
van jl. maandag dan kunnen we ook weer
hieruit opmaken hoe verraderlijk en lafhartig
men tekeer gaat tegen ons bestel. Men schil
dert onze regering af als een stelletje zwen
delaars door te verklaren, dat zij de pas
poorten voor onze militairen vervalst etc.
Het is onbegrijpelijk voor een beweging als
deze die beweert een groot gedeelte van het
intellect te vertegenwoordigen, dat ze de
persvrijheid die helaas alleen maar in
Westerse landen is gekend zó misbruikt.
Even onbegrijpelijk is het, dat men toestaat
dat dei-gelijke radio-lezingen oneindig kunnen
werden uitgesproken. Nu kan men wel zeg
gen, dat is democratie doch hiertegenover
staat: er bestaan toch fatsoenlijke grenzen.
De wolf in schapenvacht is zeer gevaar
lijk!!!
BREDA VAN DER S.
TV-ACTIE
ZONDER TOON" (II)
Ziezo, dat is dan ook weer voorbij. En
daarmede bedoelen wij dan de carnaval.
Wat hebben wij toch weer plezier gehad.
Wel zijn wij wat schor van het zingen en
onze benen willen nog maar steeds „twis
ten". Zo blijven de prettige herinneringen
aan de afgelopen dagen, ons nog het gehele
jaar volgen. Ja, wij hebben echt de bloe
metjes weer eens buiten gezet.
Maar heeft u met al uw plezier ook aan
andere mensen gedacht? Bijv. de zieken? Wij
bedoelen nu speciaal de patiënten in de
Klokkenberg.
Ook zij willen dolgraag eens uit de band
springen, maar helaas dat gaat nog niet
Voor verschillende patiënten zal het beslist
ook carnaval zijn het volgend jaar, voor an
deren nog niet..
En toch willen ook zij genieten. Iedereen
kan hierbij helpen. Zoals u weet, is er bij
de N.V. Hero Conserven, afd technische
dienst, een actie op touw gezet, om geld in
te zamelen voor een t.v.-toestel voor de pa
tiënten van de Klokkenberg.
Momeneel nemen al 80 personen aan de
ze actie deel. Maar wij alleen kunnen ons
doel niet bereiken. Daarom doen wij nog
maals een beroep op andere bedrijven om
een soortgelijke actie op te zetten. Ook bij
dragen van particulieren stellen wij zeer op
prijs. Kom vrienden, laten wij de patiënten
nu niet teleurstellen. Zij hebben een verzet
je heel hard nodig en kijken met zeer gro
te spanning uit naar de dag wanneer weer
een t.v.-toestel geplaatst zal worden.
U kunt uw bijdrage, groot of klein, stor
en op gironummer 496741, ten name van
de heer P. Kathmann, voor t.v.-actie Klok
kenberg. Tot op heden mochten wij al enke
le particuliere bijdragen ontvangen, waar
voor onze hartelijke dank.
Wij hopen en vertrouwen dat er in de ko
mende weken nog een flink bedrag gestort
zal worden, waarvoor bij voorbaat onze har
telijke dank.
BREDA
T.V.-ACTIE KLOKKENBERG
„ZONDER TOON"
JURY (III)
Met het artikel van „Toeschouwer" ben
ik het helemaal eens. Ik speel zelf in een
band en wij doen ook dikwijls mee aan con
coursen. Maar het is niet te begrijpen, hoe
het kan, dat wij als band, om maar een voor
beeld te noemen, zaterdag de eerste prijs
behalen en de zondag daarop maar de vier
de, terwijl we praktisch dezelfde „tegenstan
ders" hadden.
En wie laat bijvoorbeeld een duo kampen
tegen een hele band? Het is voor 5 of 6
jongens moeilijker om op elkaar ingesteld
te zijn dan voor 2. Als wij dit van tevoren
geweten hadden, dan waren wij niet gegaan.
We zijn echt niet bang om te verliezen, maar
er moet regel en organisatie zijn. Ik ben
het ook eens met „Toeschouwer", dat het
publiek maar jury moest zijn, want daar
zouden we ook veel meer plezier in hebben.
Dit zou trouwens voor de organisatoren ook
veel beter zijn, want dan bracht iedereen
een stel supporters mee. Dan zou een
zaal ook altijd vol zitten en dan zouden de
bands veel beter spelen als voor een half ge
vulde zaal.
BREDA
GITARIST
DE GASTARIEVEN
Er is 'n voorstel ingediend om het tarief
van het gas te wijzigen. Het zou voor een
vastrecht-verbruiker op f 0,90 per jaar meer
komen als hij 600 m3 verbruikt. Ons vast
rechttarief bedraagt nu f 20 per jaar, dus
heb ik 't nadeel van f 5,54 per jaar. Dat is
nu wel niet zo'n ramp maar nu de mensen
die niet aan de 300 m3 per jaar komen. Dat
zijn meestal bejaarden die bij hun kinderen
warm eten of hun potje in de winter op de
kachel koken.
Als zij nu maar 100 m3 verbruiken beta
len ze 'n paar centen minder omdat het
metergeld vervalt, maar krijgen aan 't eind
van het jaar 'n soort boete van f 20, om
dat ze te zuinig zijn geweest. Het voordeel
dat men de grootverbruiker gaat geven ver
haalt men weer op de minst draagkrachtigen.
Als dit voorstel aangenomen wordt, gaat
men in de raad hetzelfde doen als wat on
ze regering deed met de lagere ambtenaren
en het woningbeleid. De kleintjes moeten de
klappen maar opvangen, die zijn niet anders
gewend.
BREDA
'n HUISVROUW
Uw medewerker T. K. heeft in de ru
briek „De Kerk in het midden" een
naar mijn smaak dramatisch pleidooi
afgestoken voor een uniformering: van
de kerkcollectes. Ik ben bijna geneigd
om te zeggen: een doorgewinterde be-
delpredikant zou bet hem niet hebben
kunnen verbeteren.
Hij trapt daar trouwens een deur mee
in, die misschien nog wel niet helemaal
open stond, maar die dan toch minstens
al van het slot is. Want het streven om
tot. een modernisering te komen in de
„kerkfinanciering" is bepaald geen uit
vinding van vrijdag 9 maart 1962. Voor
zover ik er mee op de hoogte ben, weet
ik. dat de zaak in het Bossche bisdom
in het groot aan de orde is gesteld. In
het Bredase gebeurt het incidenteel. Flu
welen zakjes met een stok en een col
lectant eraan verdwijnen en er komt
uniform plaatsgebrek. In 'n enkele paro
chie, zoals Hulst, loopt zelfs een enquê
te onder de parochianen: hoe willen
jullie het nu het liefst en wat komt
jullie het beste uit? Als we zo nog een
paar jaren stug doorzetten, komen we
onweerstaanbaar uit bij de éne schaal
met de éne gave. En niemand verzet
er zich tegen, tenzij binnenskamers en
dan nog binnensmonds, om niet het
odium van ouderwetsheid op zich te la
den.
Mag ik er mij misschien dan wèl te
gen verzetten? Ik ben nl. tegen de ker
kelijke supermarkt, als ik me zo eens
mag uitdrukken. Ik wens nog altijd zelf
te bepalen: a) wat ik geef, b) wanneer
ik geef en c) aan wie of wat ik geef.
Dit is, in enkele woorden, mijn stand
punt en ik wil dat graag wat nader toe
lichten.
Als ik zeg, dat ik zelf wil uitmaken
wat ik geef, dan zal iedereen dat,
dunkt mij, wel begrijpen. Ik moet dat
vrijelijk kunnen laten afhangen van b.v.
mijn geldelijke positie van het ogenblik,
van mijn gemoedsgesteltenis (die nu
eenmaal zelfs door de paus niet genor
maliseerd kan worden) en van het doel
waarvoor mijn bijdrage gevraagd wordt.
Voor een belangrijk deel heb ik hier
dan eveneens al mee bepaald wanneer
ik geef. Als ik eens een goede maand
heb gehad, dan wil ik daar best an
deren van laten meeprofiteren: een pas
toor, de pater die naar de missie gaat,
de blinden en al degenen die het even
hard of nog harder nodig hebben dan
ik. Ik wil daar overigens nog bij aan
tekenen, dat mijn gave in dit geval
heus wel eens buiten de kerkschaal te
recht komt. Er zijn immers zoveel ge
gadigden.
Het belangrijkste vind ik echter om
zelf uit te maken, aan wie of wat ik
geef. En dit geldt ook als ik me be
perk tot wat ik in de kerk wens af te
staan. Ik wil nu eenmaal graag de kans
hebben om in mijn gift een bepaalde
waardering of een bepaalde sympathie
uit te drukken, hetgeen ik dus kan als
ik zelf kan bepalen hoeveel van mijn
wekelijkse gave terecht komt in het zak
je (of gleufje) voor de kerk, voor de
armen, voor het Bisschoppelijk Nood
fonds en eventueel nog voor een ander
doel, waarvoor b.v. zojuist een bedelpre-
dikant is aangetreden. Het is me meer
dan eens overkomen, dat ik „onder pres
sie", zoals T. K. het uitdrukt, nog tij
dens de preek mijn portemonnee tevoor
schijn haalde en het bedrag dat ik me
had voorgenomer te geven, verdubbel
de. Hoe moet ik dat doen als er één
vastgesteld bedrag gegeven moet wor
den? Niemand weet dan dat er meer
gegeven is, noch voor wie of wat het
bestemd is.
Neen, meneer of mevr. T. K„ ik
vrees, dat u de christelijke charitas in
het slop helpt. U legt haar aan banden,
doo* van de vrijwillige en vrijwillig be
paalde gift een soort belasting te ma
ken en daardoor verbreekt u naar mijn
inzicht de band met de offergedachte,
waarvan het H. Misoffer doortrokken is.
Wat blijft er van het „spontane ge
ven" nog over, denkt u, als ik nu moet
bepalen, wat ik de eerstkomende maan-
denMSf hét. eerstkomende jaar .op de
schaal ga gooien.? Niets.
Ik kan niet ontkennen, dat de veel
vuldige rondgang van de collectanten in
de kerk hier en daar wel eens storend
is. Maar daar zou al voor een goed
deel een oplossing voor gevonden zijn,
als cle mensen die altijd achter in de
kerk blijven staan, de moeite zouden
nemen om naar de (vrijwel altijd nog
wel aanwezige) lege plaatsen te zoeken.
Want zij zijn het die de collectanten bij
hun rondgang zodanig in de weg staan,
dat ze op het einde van de H Mis nog
lopen te hengelen. En als dit nu een
beetje binnen de perken gebracht zou
kunnen worden, dan zijn we geloof ik al
een heel eind op de goede weg.
A. J.
NASCHRIFT
Het door de heer A. J. gewraakte betoog
was niet in de eerste plaats een pleidooi
voor collecte-vereenvoudiging, maar in
hoofdzaak een beroep op gelovigen èn pries
ters om inzake de beoefening van de cha
ritas tot een andere mentaliteit te komen.
En dit speciaal met betrekking tot de bis
schoppelijke vastenactie.
Het kx-ampachtige en traditionele in de
geldgeverij moet verdwijnen en dat kan
een vereenvoudiging van ons collectesysteem
tengevolge hebben. Wij zullen de armen altijd
bij ons hebben, zelfs al zouden de twee
miljard hongerlijders in de wereld gevoed
zijn. Dit is trouwens iets waarbij men van
de collecte-opbrengsten geen groot heil
hoeft te verwachten. Ter oplossing van de
wereldnood zijn ingrijpende sociale hervor
mingen in de betrokken landen nodig, die
veelal geen kwestie van geld zijn. Maar
al zouden de grote noden gelenigd zijn, dan
is de charitas nog niet uitgewerkt.
Het is normaal dat wij behoeftigen hebben
om voor te zorgen. Even, normaal is derhalve
de charitas voor de christen die dit wéét.
Charitas is voor de christen even gewoon
als de regen na een tijd van droogte
en even welkom bij degenen die erop wach
ten.
Nu hebben wij ons, instede van zoals de
heer A. J. doet boos te worden over het
idee van een tarief stelsel, af te vragen welke
giften „gewoon" zijn in een „gewone" cha-
ritasbeoefening. Koperen muntjes behoren
er beslist niet toe. Zij vormen op zijn best
een excuus voor een geef-,.gebaar". Een
hand met een cent of een stuiver erin is
nét geen lege hand.
De collecte-zakjes en hun moderne na
zaten, de spaarpotjes met gleufjes voor
„Armen", „Kerk" en „Studiefonds" vormen
echter in feite de fijne kam die nog even
door het kerkvolk wordt gehaald om de
kleintjes te vangen die bij het werk met
de gx-ove kam de schaal en het mandje
zijn blijven zitten. „Meegenomen is mee
genomen", schijnt men te denken en dit
standpunt inspireert de gelovigen allerminst
tot gulheid. En daar komen koperstukjes
tevoorschijn, die het geef-gebaar moeten
rechtvaardigen.
Het is de christenen een beetje onwaar
dig. dit gehengel.
Wij willen en wij moeten zelfs ook in de
beoefening van de charitas serieus worden
genomen. De fluwelen zak en de spaarpot
geven ons die kans nauwelijks in tegenstel
ling tot de „alles in één collecte".
Aan de andere kant (van de collecteschaal)
is het ook zo, dat de geestelijkheid zichzelf
beperkingen moet willen opleggen bij het
aanbevelen van bijzondere collectes. De ge
meenschap der gelovigen mag geen viswater
worden waarin iedere liefhebber naar cen
ten kan komen hengelen. De pastoor moet
„neen" kunnen zeggen tegen ijveraars voor
goede doelen die in het randgebied van de
werkelijke noden liggen. Bedelpredikanten
zouden de moed moeten hebben om te vol
staan met het verschaffen van oriëntatie
omtrent het object waarvoor zij werken,
zonder de gelovigen te verstrikken in te
vér gaande geef-argumenten aangezien dan
de spontaniteit van het geven ver te zoeken
is. Waardigheid in de charitas is een eerste
vereiste.
Van de geefgewoonte moeten wij naar de
geef-houding toegroeien. Dit is een gemoeds
gesteldheid welke weliswaar niet door
de paus genormaliseerd kan worden, hetgeen
overigens niet hoeft, maar welke wel als
vanzelfsprekend uit het christen-zijn voort
vloeit.
OPEN BRIEF
AAN DE INWONERS VAN
RAAMSDONK-
RAAMSDONKSVEER
Het zal ieder wel voldoende bekend zijn
dat op 30 mei a.s. de gemeenteraadsverkie
zingen zullen plaatsvinden: deze verkiezin
gen kunnen voor onze gemeente, gezien de
ontwikkeling van de laatste tijd in West
brabant, buitengewoon belangrijk zijn.
Gezien deze gewestelijke en ook de plaat
selijke omstandigheden, rijst de vraag of
de afvaardiging van de, in het verleden
gebruikelijke, groeperingen naar de gemeen
teraad wel de enige waarborg biedt voor een
zo gevarieerd mogelijke gemeenteraad.
In het verleden immers werden door drie
groeperingen, t.w. de boeren-, arbeiders- en
middenstandsorganisaties, na onderlinge strijd
de kandidaten geleverd: nu echter langza
merhand er een sterke wijziging is gekomen
in de bevolkingssamenstelling, pleit alles
er voor, deze afvaardiging eens anders, mo
gelijk ook beter, samen te stellen.
Is het niet zo, dat los van de genoemde
organisaties, er nog eexi behoorlijke groep
van de bevolking aanwezig is, die bij het
overleg tot stellen van kandidaten, absoluut
niet betrokken is? Men mag toch redelijker
wijze veronderstellen, dat naast de reeds ge
noemde groepen er zeer zeker belangstel
lenden zullen zijn uit de vrije beroepen,
werkgevers, doktoren e.d. wie eveneens het
belang van onze dorpen ter harte gaat.
Vooral nu men om ons heen Westbrabant
tot ontsluiting brengt en onze gemeente zich
ook op regionaal gebied dient te oriënteren,
is het van zo'n groot belang dat men uit
deze laatste bevolkingsgroep tevens perso
nen tot een overleg uitnodigt. Gezien ook
de zo nodige industrialisatie, de woningbouw,
het bestrijden van het vertrekoverschot, de
pendel naar de Randstad Holland en nog
zo vele andere problemen meer, waai-voor
de komende raad zich zal gesteld zien, is
het van groot belang, niet alléén een geva
rieerde samenstelling, maar daarnaast ook
de nodige deskundigheid van de betrokken
kandidaten bijzonder zwaar te laten wegen.
Het ware te wensen, dat men bij de be
sprekingen die over het bezetten van de
raadszetels zullen komen, zou willen uit
gaan van een zo gevarieerd mogelijke lijst,
waarop dan kandidaten kunnen voorkomen,
die gezien hun capaciteiten en persoonlijk
heid, gezien ook de groepering die zij ver
tegenwoordigen, het vertrouwen der kiezers
zullen weten te winnen.
Hopelijk is dit ingezonden stuk een aan
sporing tot dit overleg, ondergetekende houdt
zich gaarne aanbevolen voor reacties, uit
welke kring dan ook.
RAAMSDONKSVEER, W.Th.H. HOYTINK
Beatrixlaan 11
RADIO VERONICA (VI)
Aangaande het schrijven onder de titel
„Papier voor uw pen" ben ik ook even in
de pen geklommen en wel betreffende „de
Veronica". Ik ben het zeer eens met de
heren Polderman uit Rilland-Bath en J. L.
uit Terheijden. Deze heren schrijven, dat er
nog maar een paar zenders bij moesten ko
men zoals de Veronica. Nu moet deze lezer
maar wat geduld hebben, want binnenkort
komt er een oude bekende Belg bij, ook op
de vrije zee en wel bij Knokke. Dus dan
hebt ge twee kansen. Want de gewone zen
ders daar moet men wel een jaar vooruit
betalen maar meestal is het zwaar pet. Met
de t.v. is het al niet veel beter met de Hol
landse zenders, want 's zaterdagsavonds als
iedereen kan kijken, wordt men verrast,
zoals verleden zaterdag, met handgeklap en
touwtje springen. Daar betaalt men dan zijn
kijkgeld voor. Hier in Brabant en nog wat
verderop zegt men: voor Holland betaalt
men kijkgeld, maar naar België kijkt men
het meest.
SPRUNDEL
K.
HARTELIJK DANK
De dag. van vertrek naar de missie in
Oeganda- is weer aangebroken- Ik bén blij
dat ik mijn ^parochianen ,w^er zal jZjen. Ik
heb een mooie' vakantie" gehad. Veel"harte-
lijks en veel medeleven heb ik dit jaar mo
gen ondervinden. Wat is iedereen toch goed
voor me geweest!
Ik ben vrienden en kennissen veel dank
verschuldigd voor al de medewerking, die
zij mij gegeven hebben, vooral de KAJ, KAB,
KAV, NCB, boerinnenbond en jonge boe
rinnen. Hartelijk dank voor al het werk dat
gij voor mijn missie hebt verzet.
Hartelijk dank ook aan alle parochianen
van Stuivezand voor de prachtige open-
schaal-collecte in de kerk, die 649,62 op
bracht. Ik zal u allen blijven gedenken in
mijn gebed. Ik wens u allen Gods beste ze
gen. Vaarwel en tot over 7 jaar.
Jos Delheij
C.M. Mulanda
P.O. Box 28
Tororo, Uganda
B.E. Africa
(Advertentie)
POTTER^
..UN IA
MENTHOLPELLETS
Tegen hoest en Keelpij-
Uitwerking frappant
Jean-Baptiste Frené, een Franse boe
renzoon, is na een psychotechnische test
voor militaire dienst, naar huis gezonden.
De kolonel van de psychologische af
deling van het leger riep hem bij zich,
na de resultaten van de test te hebben
bekeken. Lichtelijk blozend verscheen
Jean-Baptiste voor de officier.
„Er wacht u een schitterende toe
komst," zei de kolonel, „Wij zullen u
helpen. U bent veel te intelligent om nu
al uw militaire dienstplicht te vervullen".
Jean-Baptiste had namelijk geen enkele
fout gemaakt noch een vergissing be
gaan bij alle proeven van bekwaamheid
die hij moest afleggen. De psychologen
die hem testten verklaarden dat hij de
hersens van een genie had, zoals van
Blaise Pascal, de Fransman die de grond
wet van de hydraulica formuleerde, of
van Leonardo da Vinei.
Hij had een studie waarvoor normaal
zeven jaar nodig is, in vijf maanden vol
tooid, drie uur per dag werkend.
„Hij leert zo gemakeklijk, dat je er
bijna bang van wordt", zei een van zijn
leraren.
Frené, het negende van elf kinderen,
is van plan naar de boerderij van zijn
ouders terug te keren, maar hij weet nog
niet wat hij zal gaan doen. „Ik ben nog
aan het studeren", zei hij.
De Amerikaanse minister van defensie,
Robert S. McNamara, heeft gezegd dat
het gebruik van metaalvlokken in de
Berlijnse luchtcorridors door de Russen
„zeer gevaarlijk" zou kunnen zijn. Maar
tot dusver zijn de geallieerde vliegtuigen
die van de corridors gebruik maakten, in
staat geweest veilig te manoeuvreren.
McNamara, die op een persconferentie
in Washington sprak, zei dat het vrij dui
delijk was dat de Sovjets in de Berlijnse
luchtcorridors vliegende geallieerde vlieg
tuigen moeilijkheden in de weg legden.
Maar hij weigerde in te stemmen met
een der verslaggevers die de Russische
handelwijze met „vijandig" wilde be
stempelen.
LUISO GARRINCHA
baard af
Luiso Garrincha is een voetbal
grootheid van Brazilië. De won
derlijke man speelt in de won
derlijke ploeg Botafogo, die een
trip organiseerde in het nabu
rige Mexico. Luiso stond na
tuurlijk in het middelpunt van
de belangstelling. Een televisie
reporter wilde hem een inter
view afnemen, maar Garrincha
wilde daar slechts van horen,
indien hem daarvoor geld werd
uitgekeerd.
„Hoeveel moet u voor een
kleine demonstratie en een
interview hebben?" vroeg de
reporter.
Luiso dacht even na en zei:
120.000.-".
Zonder blikken of blozen ver
klaarde de reporter zich bereid
dit bedrag te betalen. Garrincha
werd naar een stadion gevoerd,
gaf een demonstratie met de
bal ten beste, praatte wat en
kreeg prompt de gevraagde som
uitbetaald. Dit geschiedde door
de secretaris van de televisie
maatschappij.
„U moet die heer ook nog even
spreken", zei de secretaris, wij
zend naar een onooglijk man
netje, voorzien van een reus
achtige baard.
Luiso sprak met het heertje, dat
de voetballer vriendelijk maar
dringend verzocht 65.000 neer
te tellen.
„Dan is meteen de belasting be
taald", zei het manneke droog
jes.
Helenio Herrera is inderdaad de
meest schilderachtige trainer, die ooit
in dienst is geweest van de Italiaanse
voetbalbeweging. Helenio, die nu
weer twee jaren aan „Internazionale"
is verbonden, kreeg een aanbod van
Gianni Agnelli, directeur van de Fiat-
fabrieken en tevens directeur van de
voetbalclub „Juventus" om eens een
keertje te komen dineren.
Herrera zei op dit aanbod in te
gaan. Hij vertelde zo links en rechts
tot de heren van zijn team, dat hu met
de directeur van de Fiatfabrieken con
tact had en dat het op komst zijnde f
gesprek heus niet over de aankoop
van een Fiat zou gaan. Fluisterend
werd het een en ander in „Inter" ver
der verteld en het verhaaltje bereikte
ook het bestuur.
Na de grote dag van het diner met
Agnelli was Helenio zeer zwijgzaam.
Hij lachte stilletjes. Dit ontging de
„Infcer"-mannen niet. De voorzitter
van het team, de multimiljonair An-
gelo Morati, achtte op zijn beurt de
tjjd gekomen om Helenio eens mee
uit dineren te nemen. Ook deze maal
tijd, waarvan de journalisten lucht
hadden gekregen, greep plaats. Toen
Angelo en Helenio aan hun laatste
glas wijn bezig waren verschenen de
journalisten ten tonele. Morati wilde
wel een interview weggeven. Helenio
trok zich derhalve bescheiden terug.
Morati zei: „Mijnheer Herrera be
wijst uitstekende diensten aan onze
voetbalploeg. Wij hebben besloten zijn
salaris te verhogen tot 24.000 per
maand. Ik geloof, dat zelfs Onze Lie
ve Heer niet duurder zou kunnen
zijn".
Later op de avond gaf ook Helenio
een persconferentie. Hij zei: „Inter
heeft niet zulke geweldige voetballers.
Het bestuur verwacht steeds wonde-
deren van mij. Ik ben Onze Lieve
Heer niet
Monsieur Ujlaki is een van de
huidige Franse topvoetballers. De
speler houdt echter van een goed
leventje en pleegt nogal eens uit
te gaan. Een verslaggever van
L'Equipehet Franse sportblad,
die na een nachtdienst nog even
een bar inwandelde, ontdekte tot
zijn stomme verbazing monsieur
Ujlaki op de dansvloer.... al twis
tende.
,.Ik geloof, dat een uurtje twisten
de beste voorbereiding is voor een
voetbalwedstrijd"zei Ujlaki, die de
volgende dag in het veld diende te
komen.
Monsieur Ujlaki scoorde in de
volgende match drie goals.
Abbeville en Roubaix houden elk
jaar een hockey-sportuitwisseling. Het
ene jaar spelen de heren van Roubaix
in Abbeville, terwijl de dames dan ge
lijktijdig in Roubaix de strijd aan
binden. De jongste zondag was er die
Uitwisseling weer en zoals te doen
gebruikelijk zou een beker worden
uitgereikt aan de winnende stad. De
dames van Abbeville trokken met
het nodige enthousiasme het veld van
Roubaix op, maar Er was geen
enkele hockeybal voorradig. De sleu
tel van het hokje, waarin zich de
ballen bevonden, was in handen van
een hockeyer, die op dit moment in
Abbeville speelde. De wedstrijd kon
dus niet worden gespeeld en regle
mentair werd de uitslag Roubaix
Abbeville 0-5.
Roubaix won toch de beker. De spe
ler, die de sleutel van het hokje in
zijn zak had gehouden scoorde zes
goals en de uitslag bij de heren was
AbbevilleRoubaix 0-6.
Roland La Straza maakte vijf,
zes jaar geleden furore als bok
ser. Hij knokte in 1953 om een
middengewichttitel tegen
Rockey Marciano en won. Het
boksen beviel La Straza echter
niet zo best. Hij zei de sport
vaarwel en werd filmacteur. De
eerste film, waarin de man op
treedt is thans gereed. De titel
luidt: „Gevecht in de donkere
zone".
Bij de repetities werd Roland
tweemaal k.o. geslagen.
Surrealisme in de persfotogra- loop van de match deze hard-
fie. Zo zou deze foto betiteld heid uit te beelden in een prent,
kunnen worden. Een van onze Het resultaat staat hierboven,
fotografen was bij een voetbal- Let wel, het is een foto en geen
wedstrijd, waarin het nogal hard tekening,
toe ging. Hij stelde zich na af-
