r.
mi 13 wa w 14 fif w i'j w
VOORJAARSBEURS
BOUW- EN TRANSPORTBEURS
DE MENS BIJ DE MARINE
Goed eten, bier en
post zijn op schip
belangrijke zaken
Logboek
van een
smaldeel
Marine biedt toekomst
voor de geschikte man
Rinus van Stee - twee
prothesen -
vaart weer
W.U.B.
illaties
SCHE
fel. 35905
itie
nheden.
17
19
20
SCHÏEPSHUISHOWMNG
GEEN KLEINIGHEID
Uil de rangen
Vloolaalmoezenicr
Vader
CHEFAROX
t. Bureau
en Oproep
Tel. 30777
Speciale stuurstoel
geconstrueerd
kantoorm achines
Verdachte in
„OAS-chantage"
op vrije voeten
PROEFVAART MISLUKTE
Maagklachten?
23 doden bij
aardverschuiving
in Columbia
14
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 13 MAART 1962
diesel 1960 te koop de-
tie wagen, 48.000 km.
garantie. Rik's Garage-
PGoes. Tel. 01100-6588.
omstandigheden te
l scooter Bella Zun-
laagweg 59a. Breda.
Hardtop 1957 aangebo-
;t gereviseerde motor
Unio*i 1000. 1960, bei-
rima staat. Garage Pe
is van Gent, tel. 361.
ziekte te koop: scoo-
ïdapp Bella R200. met
3 helmen enz de Sav.
ïstr. 22, Breda.
'59 t« koop, Ford 6
i. pr. st.. eigen fi-
Groenstr. 19. Prinsen-
48994
een betrouwbare, ge-
auto is het adres Toon
Vestkant 125. Breda.
346. De volgende auto's
ij ons echt in voorraad:
apitan 1961, als nieuw
ekord 1955: Ford 1955
Opel Rekord 1960; Opel
1958; Opel Rekord 1954
ie Luxe 1957; Fiat 600
Fiat HOO. I959 met
ak en radio; Dauphine
et sch.-dak en radio;
1957; Austin bestelw.
K)0 kg; Opel bestel 1959;
es 220 1955 met radio
dak; Beaulieu '58; Ja-
itor 250 cc 1956; V.W.
1957. Al deze wagens
ht in prima staat en
onder garantie ver-
Inruil, verkoop en fi
ling.49000
A 30, nieuwe motor re-
erbij. In prima staat.
Nijnatten. Abeltasman-
Roosendaal8834
10 te koop, bj. 1960, km-
29000, veel accessoires;
2 CV, bj. 1961, km-
28500 als nieuw; Dau-
1956, zeer goed: Hein-
)oter, bj. 1960, 22000 km
1 Mef veel accessoires;
lt 140Ó kg, gesloten be-
;en. 6,2 m3, inhoud,
zeer goed onderhou-
larage ,.Rima", G.L.P.
kens, Boulevard 18-20,
idaal. Tel. 3006. 8830
N.S.TJ. Fox te koop. Na
aur Zeisstr. 10, Breda.
Rekord '57, i.pr.st. te k~.
en kachel f 2500,-. Loop-
>str. 83. Breda.49114
een auto van een parti-
kopen? Vraagt dan ge-
vrijblijvend inlichtingen
M. J. v. d. Boogaard,
Langendijkstraat 16 Pa-
echt.49112
lt Dauphine '56 i.z.g.st.
Dp van part. Te bevr.
rt 65 (Blauwe Kei), Bre-
49111
de Luxe te koop met
dak en 4 nieuwe banden,
straat 2, Breda. 49105
(Advertentie)
motor 200 cc, bouwj.
e koop. T. b. b. P. de
Huifakkerstr. 69, Breda.
is inruil te koop1 nog
nooie Skoda 1950, in bui-
ivone staat van onder
voor 800,-. Garage Ca-
DKW-dealer, telef. 01100-
Goes.24490
Consul in goede staat
>articulier te koop. Graaf
n I-straat 10, Geertrui-
rg.
lig gesloten aanhangwa-
voor luxe auto te koop.
180 x 100 x 55 cm. J.M.
Talmastr. 61. Breda. Tel.
laimachines 1.75 - 2 - 2.5
5 aardappelpootmachine8
rijig. Vol en halfautoma-
10 Complete wiedmachines
ictor cultivators. 15 Kunst-
itrooiers enz. enz R.J. v.
[enboer, Brugweg 3. Kruis-
Tel 01673-440
PENBURG N.V.
)ON 01600-34184
-\
10 1717
38580
te Breda
f MSBbW dinsdag n woensdag JhtWKdonderdagÊ w vrijdag B m V
MAART MAART MAMT LJbJ MAART LmmtJÊ
zaterdag
maart
MAANDAG
MAART
DINSDAG
MAART
Vredenburg en Croeselaon:
Artikelen voor huishoudelijk
en persoonlijk gebruik.
Geopend
van 9-18 uur
Toegangsprijs
f-3.-
Croeselaon: Bouw- en Intern
transport - Uitrustingen voor
industrie en openbare diensten.
ROND ELF UUR ruikl het hele schip naar
warm eten. De ene (lag is dat snert, een
andere keer nassi-goreng of capucijners. Ik
zit in de hut van luitenant ter zee 2 van
administratie A. J. P. Bindels. Beursplein 5
wordt deze hut genoemd, want daar worden
Nederlandse guldens omgezet in ponden ster
ling, peseta's of lires. Van daaruit vindt het
maandelijkse katje een - soms kortstondig -
onderdak in de portemonnees van de Jannen.
Er wordt aan de deur geklopl. „Proefbordje
meneer", zegt de witgemutste kok binnen
stappend. De heer Bindels neemt het scho
teltje op en proeft van de aardappelen, van
de groenten en van het vlees. Hij doet liet
goed en eet haast het hele schoteltje leeg. Het
bewijs dat er vandaag weer goed opgeschept
wordt.
je zoekt reisvriendin om
buitenlandse reis te ma
il de maand juli of au-
is. Leeftijd 17-18 jaar, r--
mgeving Breda. Brieven
met foto onder no. 49030.
t uw kind? Nattermann's
osum Forte helpt, lost
slijm op. smaakt goed.
in f 2,- bij elke drogist.
ouden? Verstopte neus?
•Olinneuszalf helpt prompt
lucht f 1.45 per tube bij
ipoth. en erk. drogist.
nekkige hoest? Prikkcl-
ramphoest? Nacht- en ro-
ïoest? Bronchicum Elixir
snel en zeker. Flacon
bijelke drogist.
tobd? Lusteloos? Schief-
Bloedwijn maakt energiek
uw apoth. en erk drogist,
|£r zyn by de marine drie zeer beiangryke zaken waaraan het in niets mankeren
mag: de vette hap. het dagelijks biertje („wat olie is voor de machine, is bier
voor de marine!") en de post. Als nel met deze drie zaken in orde is en indien de
marineman daarbij nog een goed -schip onder zyn voeten heeft met op de brug
een commandant met een hart, dan vaart hij op een „happy ship", een schip,
waarop het goed dienen is en waarmee naast het werk een hoop plezier beleefd
kan worden.
Over de post had ik het al. Wat het bier betreft kan ik volstaan met te citeren
wat een onderofficier me zei: „Kijk naar de Amerikanen. Hun marine is droog
gelegd, Zie nu hoe zy zich aan de wal gedragen. Afgezien van de dollars zien
ze langs de hele Middellandsezeekuot de schepen van de Amerikaanse Middelland-
sezeevloot liever gaan dan komen"
De vette hap tenslotte is wel de meest
tijd- en werkeisende voorziening. Het is
luitenant ter zee 1 van administratie
Van den Braak die de huishouding van
de kruiser runt. Met hem stap ik de
vraagd hoe het eten was. Er heerste te
vredenheid. En het was niet eens de glo
riedag van de huishoudelijke dienst: de
dag van de rijsttafel maar die dag aten
ze capucijners met aardappelen en car-
bonade (zie foto). Natuurlijk zijn er ook
kankeraars, doch zij zijn in de minder
heid.
De huishouding van een kruiser met
ruim 900 mannen aan boord vraagt wel
enige fantasie. Ltz. Van den Braak weet
d'équipage, gastheer van de Gouden
Bal", had ons welkom geheten en de
snedige opmerkingen die opstegen uit
de drukbezette zaal beloofden ons een
pittige feestavond en dat isdiet ook ge
worden. Pas tegen vieren besloten de
laatste onderofficieren onze bierproef
te staken. We waren geslaagd.
/"Onderofficier zijn bij de marine bete
kent meer dan het zijn bij leger of
of luchtmacht. Men wordt het ook lang
niet zo gemakkelijk en zo snel als bij de
beide andere krijgsmachtonderdelen. De
onderofficier bij de marine is eenal
gemeen geacht en gerespecteerd vakman.
Tijdens een feestelijke avond in de „Gou
den Bal" krijg je een pracht van een
gelegenheid de onderofficier te observe
ren en te beluisteren. Het gezelschap is
zeer gemêleerd. Daar heb je de robuuste
bootslieden van kindsaf bij de marine,
met hun carrière het bewijs geleverd
hebbende, dat zij uit het goede hout ge
sneden zijn: mannen met aanpassingsver
mogen, plichtsbetrachting en kameraad
schap. Het hoeft je ook niet te verbazen
dat je de bootsman achter zijn wanstal
tig grote (privé) bierpul vandaan hoort
praten over „de jongens van de oplei-
kombuis binnen, waar het naar bamie
mikt. NATO-bamie is het en die naam
Zegt op zich weinig, maar'het staat er
aardig op de menulijst, pal onder het
gerecht smaldeelsoep.
Zon kombuis kan heel wat aan. Een
oajlerij elektrische kookketels levert da
gelijks voor ruim 700 man voedsel. Goed
°eascl want de koks stellen er prijs op
•Jfjt er lekker gegeten wordt. In stilte
Un zij er ook trots op. dat op de „Zeven
provinciën" maar heel weinig overschot
door de stortkokers in zee verdwijnt.
Hoogtepunt van de week is de woens
dagse rijsttafel, hoewel de honderden
oruin geroosterde kippen ook een fees-
lellJKe aanblik leveren. Die kippen ko-
JDen op tafel wanneer het schip de zon
dag in zee doorbrengt.
v°or onderofficieren en officieren zijn
apaite kombuizen en hun maaltijden
M nok wat beter aangekleed dan die
van dc manschappen. Dat zit in de z.g.
gaiiicllcgeldon. Elke man aan boord be-
'aalt dagelijks zijn gamellcgeld dat aan
gevend wordt om de rijksverstrekking
Wat op te sieren. De rijsttafel bijvoor-
oeeid niet weg te denken bij de ma-
'ine ontstaat dankzij de gamellegelden
want de rijksverstrekking luidt: rijst,
Varkensvlees en uien. Kippen worden
uit de gamellepot betaald want het rijk
heeft er nimmer van gehoord. De ver-
schillen op de tafels van manschappen,
officieren en onderofficieren zitten uit
buitend in de „versiering", daar ook
he dagelijkse bijdragen verschillend zijn.
Manschappen betalen 18 cent per dag,
onderofficieren 48 cent en officieren f 1.-.
Als luit. t.z. Van den Braak met my
dp kombuis verlaat, heeft de chef-kok
•iuist het tableau met proefbordjes klaar
gemaakt. Die proefbordjes gaan naar de
commandant, de eerste officier, de offi-
ier van administratie en de chef d'equi-
Page (de npperschipper). Pas als ztf de
•hap" hebben goedgekeurd komt hü op
tafel.
nr^A61" ^Grii op cafetaria geweest
P etenstijd. Ik heb hier en daar ge-
precics wat hij volgens de verordening
mag besteden per dag. Zaak is het om de
nodige variatie te brengen in het week-
menu en gelukkig slaagt hij daarin ook.
Per week echter zijn er de vaste herken
ningspunten: de snert op maandag en
de rijsttafel op woensdag. Vrijwel elke
marineman hecht aan beide maaltijden
wel zoveel waarde, dat hij ze maar node
van het weekprogramma zou zien af
voeren.
We komen in de bakkerij. Daar is
de boel eigenlijk net aan kant. De da
gelijkse vijfhonderd broden zijn ge
bakken en de bakkers zijn nu bezig
met koek voor bij de koffie. Fantasie
bij de besteding der gamellegelden kan
dus ook op een oorlogsschip leiden tot
„koekjes bij de thee".
JQ,r botteliers kunnen meepraten over
de enorme hoeveelhelcn voedsel die
het schip meeneemt want zij beheren dc
voorraden. Enorme ijskasten bevatten
kilo's vlees en meer dan duizend gepluk
te kippen. Die moeten gedurende de hele
reis goed blijven, want straks bij aan
komst in Den Helder zal er nog een
groepje onderofficieren in dc rij staan
voor een dicpvrieskipje. Ze hebben dat
tijdens de reis gewonnen bij het bingo-
spel.
Als het schip 's zaterdags vaart dan
is het 's avonds bingo en in de „Gou
den Bal De Gouden Bal" is in de
ganse marine de aanduiding voor het
recreatieverblijf der onderofficieren
De Gouden Balvan de „Zeven Pro
vinciën" is een fris geschilderd ver
trek met een goed voorziene bar. Het
was zaterdagavond toen een collega en
i kbij de onderofficieren werden uit
genodigd en we waren op zee. Dus: ik
speelde bingooverigens zonder een
kip te winnen.
Opperschipper Van der Kaa, uit
hoofde van zijn functie van chef
Pater Willemen geeft godsdienston
derricht aan jongens van de matrozen-
opleiding.
Capucijners met karbonade. Een ste
vige hap voor mannen die lang en hard
werken. Het bekende verhaal over de
diensttijd die een lanterfantend wach
ten is op de demob, is zeker niet ge
ïnspireerd op de gang van zaken op
een oorlogsschip.
ding" alsof het zijn eigen zoons zijn. Je
moet dan niet lachen als hij zegt: „die
jongens zijn eigenlijk te jong om het al
zonder vader en moeder te stellen en
daarom neem ik die taak over. Die knul
len hebben soms trubbels waarvoor ze
eigenlijk bij d'r moeder moeten zijn. Nou
dan speel ik even voor moeder!"
Niet lachen, want die bootsman méént
wat hij zegt en hij dóét het.
Die „knullen" hoeven niet te weten
fyoe deze bootsman heet, want zij kennen
liem als ze niets bijzonders aan de
hand hebben gehad waarvoor ze naar
hem toestapten waarschijnlijk slechts
als een nogal barse baas die hen de hele
dag achter de vodden zit met allerlei
„rotgeintjes" die ze alleen bij de marine
kunnen verzinnen".
Ze hoeven niet te weten hoe die be
paalde bootsman over hen denkt. Wel
mogen ze weten en .hun ouders aan
de wal zeker hoe de meerdere in het
algemeen zijn taak van opleider-opvoe
der opvat. Want deze bootsman staat
heus niet alleen met zijn gedachten,
waarmee hij op zijn manier een stukje
scheeps-sociologie en -psychologie be
drijft.
Jn de longroom bijvoorbeeld is het ltz.
Van Wermeskerke die me vertelt, hoe
hij en vele andere officieren denken
over de taak van de divisie- en groeps
chef. „Er zijn er nog wel", zegt hij. „die
uitsluitend spreken in termen van dienst
is dienst en de rest gaat mij niet aan,
maar het merendeel der chefs staat klaar
om kennis te nemen van de privé moei
lijkheden van zijn ondergeschikte en er
zo mogelijk iets aan te doen".
Er zijn divisiechefs die het klaar spe
len een sfeer te scheppen waarin de man
net zo gemakkelijk tot praten komt als
bij pater of dominee, die hij ondanks de
goudgallons toch niet helemaal als mili
taire meerderen ziet.
Naast de bootslieden, schippers en on
derofficieren van de huishoudelijke dien
sten vind je in de „Gouden Bal" technici
te over:
Radio-radarmonteurs, elektromonteurs,
machinisten, geschut- en vuurleiding-
constabels. De telegrafisten, vanouds de
„gentlemen" hebben de laatste jaren con
currentie gekregen van de mannen die
van zichzelf zeggen dat zij met hun ap
paratuur de brains van het schip vor
men: de mannen van de navigatie-ge-
vechtsinformatiedienst. Zij werken in
halfduistere radar- en commandocentra
les. Met hun radars zien ze mijlen ver.
Ze plotten en praten NATO-Engels naar
de brug en naar andere schepen of vlieg
tuigen.
Cl
6 februari: oefenen de hele dag
in de buurt van de Balearen.
7 februari: woensdag-rijsttafel-
dag.
LOSSE NOTITIES:
De Gouden Bal
Opleiding en Opvoeding
Pater Willemen
Bekroonde carrière
UI
J-Toe het ook allemaal zij: feit is, dat
elke onderofficier uit hoofde van
functie en vakbekwaamheid aan boord
een sleutelpositie inneemt. Hij is de be
langrijke schakel tussen het bevel of het
plan en de uitvoering ervan. Is hij nu
beter af omdat hij er voor zorgde, dat
hij der destijds (óók) bijkwam?
Een beetje moeilijk te zeggen omdat
je in de eerste plaats moet voelen voor
het leven in een militaire sfeer en voor
al voor het varen en overzee dienen. In
elk geval is het zo, dat de onderofficier
zich bij de marine een status heeft ver
overd die voor de geschoolde arbeider
in de burgermaatschappij zelden bereik
baar is en zijn salaris ook hij wil wel
meer natuurlijk is zeker niet slechter
dan wat er aan de wal wordt verdiend.
Maar hij moet er dan ook wel voor
werken.
Het klinkt heel aardig: voorjaarsreis
naar de Middellandsezee". Het is ook
wel prettig om het winterse Nederland
te ruilen voor het zonnige en ook in
deze tyd veel zachtere klimaat van de
blauwe zee maar men moet daarbij niet
over het hoofd zien dat een oorlogsschip
constant met oefeningen bezig is. Is het
niet in vlootverband, dan individueel.
En afgezien van de zeer zware oorlogs-
wacht (die dikwijls tien tot veertien da
gen lang gelopen wordt!) is er de norma
le zeewacht die maakt dat de man
en dit geldt vanzelfsprekend voor ieder
een aan boord in zijn nogal versnip
perde vrije tyd eerder aan zyn kooi dan
aan de bar of toko wordt gekluisterd.
„Snurken" heet dat bij de marine.
JQc kroon op de carrière van ieder die
niet via het Koninklijk Instituut de
marine binnenkwam, is de promotie tot
officier van vakdiensten. Ik heb er in
de longroom van „De Zeven Provinciën"
twee ontmoet: de luitenants ter zee 2 van
vakdiensten Kolenbrander en Pronk. Bei
den waren pas enkele dagen tevoren be
vorderd en nog bezig met wennen aan
de geheel nieuwe omgeving. Weggehaald
uit de hartelijk-kameraadschappelijke
sfeer van de „Gouden Bal" komen ze in
de longroom waar het gemeenschapsleven
even kameraadschappelijk is, doch op
een geheel ander niveau ligt.
Respect voor zoveel plichtsbetrachting
vakmanschap en andere kwaliteiten,
waardoor men via drie standen en vyf
rangen tenslotte de officierseed mocht
afleggen is dan de basis waarop de ont
moeting tussen de op het K.I.M. gevorm
de officier en de officier, voortgekomen
uit de rangen, plaats vindt.
De heren Pronk en Kolenbrander be
reikten de hoogste sport, wat niet weg
neemt, dat ik luit t.z. Kolenbrander me
nigmaal met heimwee heb zien kyken
naar de onderzeeboten waarop nu geen
plaats meer voor hem is
Hl schip draait weer zijn rondjes om
de kleine zwarte schietschijf. In de
enorme geschutstorens van de 15 cm ka
nons en in de kleinere van de 57 mm s
zitten de kanonniers te richten en te
schieten. Rondjes draaien is een dage
lijks weerkerend programmapunt. Er
worden kanonniers opgeleid. Zij behel
pen zich met de z.g. geweerschietinrich-
ting: een geweerloopje, gemonteerd op
de kanonloop. Dat werkt wat zuiniger.
Ik heb me laten vertellen, dat één salvo
van een 15 cm opstelling evenveel kost
als twee volkswagens.
Pater Willemen kijkt dit gedoe ge
ïnteresseerd aan. Hij staat met de ca
mera in de hand en schiet gewillig een
plaatje van me. „Hoe vond u de mis
zondag? Is het niet beter deze nieuwe
psalmen te zingen dan de onbegrijpelijke
taal van vroeger dagen?"
Pater Willemen past zich volkomen aan
bij de sfeer aan boord daarbij tevens
zichzelf blijvend. Zijn jongensachtige en
gemoedelijke manier van doen heeft niets
gekunstelds. Hij heeft ook hart voor zijn
werk en weet anderen mee te slepen. En
zo komt hij aan zijn zangers, aan zijn
evangelielezer, aan alles eigenlijk. Op de
„Zwaardvis" was ik er getuige van hoe
hij de algemene kerkdienst leidde: la
chend werd daar zijn ernst aanvaard.
„Nergens kun je zo goed pastoraal
werk doen als aan boord van een schip"
is een van zijn stellingen.
Waar wij tegenwoordig kolommen vol
schrijven oyer de oecumene, is dat bij
de marine al lang een normale zaak. De
kruiser heeft toevallig zowel een predi
kant als een aalmoezenier aan boord.
Maar op andere schepen waarop slechts
één van beide zit, of er nu en dan een
bezoek brengt, worden „algemene kerk
diensten" gehouden. Dan luisteren katho
lieken naar de dominee of protestanten
naar de pater, al naar het uitkomt.
Overdag geven de geestelijke verzor
gers hun lessen en maken zij hun rondjes
over het schip. Zij gaan dan op „huisbe
zoek" en ontmoeten hun parochianen of
gemeenteleden in hun werk.
's Avonds zit pater Willemep in zijn
gelukkig niet militair ingerichte
hut en ontvangt er degenen die met hem
willen praten. Dat duurt heel vaak tot
tien of elf uur.
Tk ga naar de longroom. Daar is de bor-
rel vlag gehesen ten teken dat het vrije
tap is. Geen jarige deze keer maar een
„vader". De majoor der mariniers Seg-
boer heeft zojuist een telegram ontvan
gen, dat er een gezonde zoon geboren
is en dat ook zijn echtgenote het goed
maakt. Het is de majoor zijn eerste kind.
Hij heeft er over lopen piekeren de hele
week al, elke dag verder van Den Hel
der en zijn vrouw vandaan.
Ook zoiets is bij de marine een gewone
zij het ietwat feestelijke zaak. De
anderen leven daarin mee. De comman
deur en commandant komen ook even
langs en alle officieren zijn present. Och.
ze komen niet voor een borreltje want
dat kost tenslotte maar één of twee dub
beltjes op -zee. Maar ook, afgezien van
die lage prijs: ze komen omdat ze mét
de majoor blij zijn met de goede afloop,
omdat ze hem echt en van harte geluk
moeten wensen. Voor de meesten tenslot
te is het een eigen spannende ervaring
die nu een ander heeft beleefd. Anderen
staat het vroeg of laat te wachten.
Vigeer is een oefendag voorbij. Het smal-
deel groepeert zich in de bekende
formatie voor de nachtelijke opmars. Er
is wat wind gekomen en elke blauwe
golf is afgezet met witte kant. Als het
schip scherp draait striemen stuifzeeën
wild over de campagne. De hoge kusten
van de Balearen liggen geelbruin in het
laatste zonlicht van deze dag. Op he
schip klinkt nu het gekletter van mok
ken, koppen, borden en plates. De hoi
meesters doen de vaat van ruim 900 man
Op Beursplein 5 legt de hoofdredacteu
Bindels van „Het Provinciaaltje", het
weekblad voor smaldeel 1 de laatste
hand aan zijn krant, de krant die ons
iets zal vertellen over Barcelona „dc
ongenaakbare keizerin der Zuideuropese
steden", waar we het komende weekend
doorbrengen.
Voor de in zee zakkende zon
vaart één der jagers. Scherp
tekent het silhouet zich af tegen
het vurige oranje-rood. Er begint
een lichtje te knipperen. De sei
ners staan met toegeknepen ogen
te kijken. De jager heeft nog een
boodschap voor het vlaggeschip.
„Roger out", seinen zij terug. De
zon is weg en de avond valt snel.
Ergens op de donkere kluit die
Mallorca nu is, pinkt een lichtje
Beneden gaan we zitten voor de
film .Die kan zo dramatisch niet
zijn of we lachen. Misschien heb
ben zij, die de films voor de vloot
selecteren tóch gelijk.
WIM KOCK
Volgende en laatste reportage: het smal-
deel in Barcelona.
(Advertentie)
vraag nu een DRU
„Jullie hebben van die knappe inge
nieurs, laat die voor mij nu eens een
stuurstoel uitvinden, die het voor my
mogelijk maakt om weer te gaan va
ren." Deze wens, die de 28-jarige inva
lide schipper Rinus van Stee uit Brui-
nisse heeft geuit in een gesprek met
Radio-Holland, heeft tot resultaat gehad,
dat hy als alles meezit op 2 mei
weer met de BRU 23 zal kunnen uitva
ren op de mosselvangst.
Begin vorig jaar viel schipper Van
Stee op de Westerschelde overboord. De
malende schroef van de BRU 23 sloeg
zijn benen af. Gedurende een kwartier
wist hij zich desondanks boven water te
houden, tot de overige drie bemannings
leden hem aan boord konden hijsen. Op
topsnelheid werd koers gezet naar Goes,
waar het slachtoffer in een ziekenhuis
werd opgenomen. Tussen het moment
van het ongeluk en de opname in het
ziekenhuis lagen drie, lange uren.
In het ziekenhuis is zes weken voor
zijn leven gevochten. Daarna werd hij
naar een ziekenhuis in Amsterdam ge
bracht, waar hij verscheidene transplan
tatie-operaties onderging. Lang duurde
het daarna nog voor hij hersteld was.
Gedurende deze tijd trachtte men schip
per Van Stee ervan te overtuigen, dat
terugkeer naar de mosselvisserij niet
mogelijk zou zijn, maar de visser ver
zette zich hiertegen. ,,Ik ben van mijn
twaalfde jaar af op zee geweest, en als
De 28-jarige fabrikant van neonartike-
len Robert J. uit Amsterdam, verdacht
van de zogenaamde OAS-chantage, is
op vrye voeten gesteld. Er waren geen
termen aanwezig hem langer vast te
houden, omdat ztfn alibi volledig klopte.
Het onderzoek der Amsterdamse poli
tie zal, nu deze verdachte is vrijgelaten,
over een andere boeg gegooid moeten
worden. Ook de twee kennissen van J.,
die verdacht werden van medeplichtig
heid, zijn in vrijheid gesteld. Robert J.
was gearresteerd omdat twee getuigen
zijn stem meenden te herkennen van
een bandopname, die gemaakt was van
een telefoongesprek.
Diverse zakenrelaties hadden J. te
kennen gegeven niets meer met hem te
maken te willen hebben.
het enigszins mogelijk is ga ik daar
weer naar toe."
In deze zware tijd las hij veel. Zo
kreeg hij ook een boek in handen over
de bekende Engelse oorlogsvlieger, com
mander Douglas Bader. Deze Engelse
piloot verloor in de oorlog beide benen.
Desondanks blééf hij vliegen, hij slaag
de er zelfs in, na eenmaal neergescho
ten te zijn ondanks zijn prothesen
uit een Duits interneringskamp te ont
snappen. ,.Wat voor hem mogelijk was,
moet ik toch óók kunnen,peinsde van
Stee in zijn ziekenhuisbed.
Toen hij eens met Radio-Holland
sprak, uitte hij zijn idee om een
stuurstoel te laten bouwen, waardoor
hij weer zou kunnen varen. Het appa
raat kwam er. De firma, waar Van
Stee voor werkte, nam de kosten voor
haar rekening. Groot was zijn teleur
stelling, toen de eerste'' proefvaart,
waarbij hij zelf niet aanwezig was,
een mislukking bleek. Verscheidene
verbeteringen werden echter aange
bracht en nu hebben de makers het
volste vertrouwen in de deugdelijkheid
van het apparaat, dat hem in staat
stelt zijn werk. op één plaats te ver
richten. De roerbediening is vervangen
door enkele knoppen voor stuur- en
bakboord.
Na zijn thuiskomst, was Van Stee's
eerste gang naar de Bru 23 om zijn
stuurstoel in werking te zien. Zonder
hulp werkte hij zich ondanks zijn pro
these, die hij nog slechts veertien dagen
had alleen aan boord via een smal
trapje, een prestatie, waar hij zelf trots
op was. Na enige oefening was hij en
thousiast over het apparaat.
Op 2 mei, als de zaadvisserij voor de
mosselkwekers weer begint, zal hij dus
weer als vanouds de Bru 23 naar de
visgronden varen. Hoewel de oudere
vissers in Bruinisse nog zeer sceptisch
staan tegenover de stuurstoel, heeft hij
er zelf het volste vertrouwen in.
De schipper, die liever geen publiciteit
wenste ze noemen mij een stoere
visser maar dat ben ik niet. Ik werk
alleen voor mijn brood is daar toch
op teruggekomen. Hij heeft nl. veel brie
ven ontvangen van andere gehandicap
ten. die uit zijn moed nieuwe kracht
hebben geput. ..Als mijn geval voor an
deren een stimulans kan zijn om vooruit
te komen, waarom zal ik dan niet hel
pen?" aldus de schipper, die zijn loop
baan als mosselvisser vol vertrouwen
gaat voortzetten.
(Advertentie)
voor blijvende verbetering
Vormt een genezende laag op de maagwand
Door een aardverschuiving in de pro
vincie Caldas in Colombia zijn zaterdag
23 mensen om het leven gekomen, ter
wijl 12 anderen werden gewond, van
wie twee ernstig.
Een lawine aarde schoof zaterdag van
een helling op de stad Pensilvania als ge
volg van zware regens. De 45.000 inwo
ners van het plaatsje raakten verstoken
van water en elektriciteit. Twintig wo
ningen werden geheel bedolven.
