zvu
DE TANTE VAN CHARLIE
Over de verering van
het Allerheiligste
kat
duiven
Radio- en t.v.-jubilarissen
middelpunt van huldiging
meer in
ïaarland
Theater
se
en
n
Jazz uit Stockholm
„IN HOLLAND STAAT
EEN RIDDERGOED"
PUROL
>bo Z.-Beveland
DOGWATER
Vandaag
Morgen
Ballroomdancing
vanuit München
De strijd in Indië
Luister naar
Kijk
naar
Terugblik
Radioprogramma
Televisieprogramma
RllT^gr<"'den
Vastenbrief 1962
van het Nederlands
Episcopaat
I Slem-feuilleton
Intrekking rijbewijs
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 5 MAART 1962
keurd, terwijl voor de re
el ezer dienst een commissie
ld, waarbij de heer I. van
ieelde, hierin niet thuis te
liever hiervoor niet beschik-
len. De heren Beulens, de
ïbaas, werden vervolgens
ef van de Herverkavelings
van Ged. Staten een voor-
>.n tot wijziging van de ge
in verband met de uitge-
rkavelingswerken waarbij de
,zen niet meer samenvallen
grenzen, wegen, waterlopen
wijziging krijgen ze weer
ik beloop, terwijl overgang
s niet plaats vindt,
iet voorstel van b. en w.
discussie besloten Ged. Sta-
hten dat de raad geen be-
t.
oor het vertrek van de heer
ele leeggekomen woningwet-
l. Vogelaarstraat 14 waren r
ï.l. de heer Anthonisse en dc
im. B. en w. overwogen da'
.honisse een goede woning
heer P. Braam niet, zodat zi
de woning te verhuren aan
aam. De heren Beulens en
zeiden volledig achter het
b. en w. te staan, waarna
:ussie z.h.s. werd besloten tot
de woning aan de heer P.
?1 van b. en w. werden ver-
mvragen om toekenning van
w.c.-verbetering ingewilligd,
heren M. den Herder, P. J.
C. M. Overbeeke.
samenspel met haar dochter
ne: Crefcoeur).
echt en beklemmend speelde
?fcoeur het neurotische kind-
ily. Een zeer moeilijke rol
Erie Schneider, die met veel
n aanwezigheid moest ken-
Hij deed dit voortreffelijk
j.egenspel gaf Coen Flink, als
ilian. Het mocht dan hier en
Iruk geven dat hij wat char-
deze was dit niet het geval.
protserige schreeuwerigheid
rng rijk geworden man, die
vachtè ervaring niet verwer-
etste als het ware tegen de
de beide zusters voelden,
alt die stilte van het onbeha-
dan opnieuw poogt te over-
Een uitstekende creatie van
Jip Sterman gaf een goeó(
van een leverancier, die dc
?s al jaren kent en helemaal
hun problemen. Een zeer goec
uitstekend vertolkt door To-
rheater in de schouwburg tc
onder auspiciën van de ZVu
C. B. A
van de volleybalwedstrijd?)
afdeling Zuid-Beveland za
>eeld, luiden.
Astra 1—Astra 2 3—1, Ter
tra 2 30, Terhole 1EGVt
ir gelijk te spelen tegen Ter
;erde EGVC 1 zich van de bo
ts der ranglijst en werd karn
de afdeling Zuid-Beveland
1961-62. De eindstand van d'
luidt: EGVC 1 22 p., TerhoU
VC 2 18 p., Astra 1 8 p., Bazi
8 p., Astra 2 0 p.
dinsdag 6 maart, gelden voor
ie Zeeland de volgende hoog'
en: Hansweert. 2.51 en
ïuzen 2.07 en 14.33 uur! Vlis-
en 14.05 uur; Wemelduig*
)2 uur.
vJ V
URG er.a
uur Susanne, 18 j. met streng
19.30 uur De onverzoenlijk®0,
EN g «,Pt
a 20 uur Susanne, 18 j. m
oorbehoud
uur De stalen klauw
uur Susanne, 18 j. met ernstig
Dud
gebouw 20 uur Messalina. 18 j-
GENT .nAe
20 uur Es war eine rauscnen
t
ïtrnm 20 uur Blanke vrou^
ngle, 14 j.
EN ï.l
0 uur De dolle generaal,
uur Alleen de zon was
huis 7 uur Vastenavondbal
HT
Sijs 5 uur Carnavalschietin»
GENT
8 uur World by night
&EN 1« 1
l uur Bloed en rozen, ro t-
^)P ZOOM
Optocht carnaval
Tn de luitgaardezaal van grand hotel
1 Gooiland kwamen dit weekeinde vele
radio- en televisiefiguren bijeen ter hul
diging van negen zilveren jubilaris
sen. Voor de eerste maal stond deze
jaarlijks gezamenlijke plechtigheid
onder leiding van de voorzitter van
de NTS, de heer mr. E. Schüttenhelm,
die dankbaar was dat ook de televisie
in de zo noodzakelijke samenwerking
met de radio was opgenomen.
Tn de persoonlijke ontmoeting krijgt men
immers meer waardering voor eikaars
werk. Hierna was het woord aan de
directeur van de KRO, drs. A.J.J. v.d.
Made, die voor alle negen jubilarissen
een persoonlijk woord had alvorens hij
hen de plaquette en de oorkonde over
handigde. Allereerst werd de technische
studio-chef van de AVRO, de heer W.
Wolf verrast. Daarna volgde de heer
van Hofwegen, die 24 jaar bij de NRU
werkte en thans een belangrijke taak
bij de afdeling programmazaken van
de NTS vervult. De behulpzame zaal
chef W. Kamp uit het AVRO-restau-
rant werd evenmin vergeten en de
AVRO-kassier, de heer W. Krielaart
werd geroemd om het feit, dat hij
met de nodige humor de zure cijfers
wist te kruiden. De'heer Ph. Marx,
eveneens van de AVRO kreeg te horen
dat het begrip coördinatie voor hem
geen gesloten boek meer is. Ook de
heer H. Ras heeft zich in deze kwart
eeuw onderscheiden en wel in het bij
zonder bij de verzorging van de radio
jeugduitzendingen. De algemeen be
kende KRO-producer Jan Delf gauw
werd geprezen om zijn toewijding en
de evenwichtigheid waarmee hij zijn
taak vervulde. Aan het slot van deze
rij jubilarissen kwam de heer G.J.
Godschalk, die zich bij de KRO niet
alleen had onderscheiden als een be
kwaam medewerker van het gidsbe-
drijf, maar door zijn voorbeeld had
2aterdag 10 maart wordt in München
een internationaal danstoernooi om
de grote prijs van Europa ballroom-
dans voor professionals gehouden. De
deelnemers komen o.m. uit Zuid-Afrika,
Engeland, Australië, Denemarken, Zwit
serland en Oostenrijk. Voor Nederland
neemt deel het paar Wim Voeten en
Jeanne Assman. De NTS neemtvan
23 tot, 24 uur een rechtstreekse reporta
ge van dit gebeuren van de Duitse
televisie over. Het commentaar wordt
verzorgd door de heer Albert van Lin-
gen.
Tazz uit het museum van moderne kun-
J sten te Stockholm" is de titel van
een programma van de Zweedse tele
visie, dat als beeldband opname
op zaterdag 10 maart van 19-19.30 uur
door de NTS wordt overgenomen. Me
dewerking verlenen Rolf Billberg (alt
saxofoon), Harry Baecklund (tenor
saxofoon), Rolf Eriksson (trompet),
Ears Gullin (bariton saxofoon)Rune
Gustafsson (gitaar), Sture Kailin
(drums), Nils Lindberg (piano), Sture
Nordin (bas) en Eje Thelin (trom
bone)
Jn samenwerking met Wim lbo maakt
Willy van Hemert voor de VPRO een
televisie-produktie. welke vrijdagavond
16 maart op het beeldscherm wordt
gebracht. Deze produktie kreeg tot
titel „In Holland staat een riddergoed"
en js gewijd aan het Nederlandse min
nelied van zang tot song. Cor Lemaire
verzorgt de muzikale begeleiding en
de medewerkenden zijn Maxim Ha
mel, Ingrid Valerius, Rob van Reyn,
Guido de Moor, Trins Snijders, Kaethe
Schatborn, Bennie Behr, Jan Blok,
Tom Dissevelt, Paul Collin, Ger Smit,
Robert d'Acona en Simone Rooskens.
Vrijdag 9 maart zendt de NTS om 20.20
uur de achtste aflevering uit van „De
bezetting", een serie documentaires
over Nederland in de tweede wereld
oorlog. Het onderwerp luidt nu: „De
strijd in Indonesië". Zoals gebruike
lijk zijn samenstelling en presentatie
weer in handen van dr. L. de Jong, di
recteur van het Rijksinstituut voor oor
logsdocumentatie. De produktie hebben
Milo Anstadt en Ben Klokman, de regie
voert Milo Anstadt. Het programma
wordt zondag 11 maart herhaald in
het middaguur van 14.30-15.30 uur.
getoond, niet voor niets lid van de
katholieke actie te zijn. Na afloop van
deze toespraken volgde er nog een
langdurig en gezellig samenzijn, waar
bij talrijke werkers uit de radio- en
tv-wereld in de gelegenheid werden
gesteld, de jubilarissen en hun fami
lieleden hun gelukwensen aan te bie
den.
Op Hilversum 1 (402 m - fm 92.6 mhz
kan. 19) brengt de NCRV om 20.10 uur
het programma „Bij de gratie Gods". Het
Weens filharmonisch orkest speelt om
21,40 uur Weense klanken en om 22.15
uur komt de zanger Dick Doorn voor de
microfoon.
Op Hilversum 2 (298 m - fm 96.8 mhz
kan. 33) is er om 20.05 uur „Wilde vaart"
en om 20.35 uur de quiz „Je neemt er
wat van mee". Om 21.20 uur kunt u luis
teren naar de Melodieën-expres. Om 21,45
uur wordt het klankbeeld „In de stem
weerklinkt het hart" uitgezonden. Tot
besluit van de avond volgt om 23.17 uur
de rubr. „Spontane reacties".
Na het journaal volgt om 20.20 uur de
NCRV-rubr. „Memo". Om 20.30 uur is
er een nieuwe aflevering van „Vader weet
het beter". Piet Roemer draagt om 20.55
uur het verhaal „Behekst geld" van John
Collier voor. Om 21.15 uur vertoont de
NTS een nieuwe aflevering in de serie
„V for victory" onder de titel „Niet meer
alleen". Tenslotte is er om 21.40 uur het
NCRV-forum onder leiding van prof.
dr. mr. I.A. Diepenhorst. Besproken wor
den de examen-toestanden in Nederland.
België Vlaams vertoont om 20.30 uur
een uitzending van het studenten-carna
val in Leuven. Om 21.30 uur volgt de
toneelkron. en om 22 uur de rubr.„Tap-
De KRO-tv heeft zondagavond de
klucht „De tante van Charlie" ge
bracht. Toneelregie Jan Blaaser, ca
meraregie Ben Mettrop. Foto: v.l.n.r.
Wim de Meyer, Wieke H. Muiier, Jan
Blaaser, Rien van Nunen, Sylvia Schip
per, Annie v.d. V or stenbosch, Tilly
Perin Bouwmeester en Henk van Ef-
feren.
De VPRO verzorgde zaterdag het tele
visie-program en heeft dat over het al
gemeen lang niet zo slecht gedaan, al
hoewel Simon van Collem wel wat te
veel op het scherm kwam. Hij verzorgde
op één avond twee programma's. De
meest opmerkelijke programma-onder
delen vonden wij de kennismaking met
de musical „Oliver" en het aan Willy
Forst gewijde deel van de Oude Draai-
doos.
Godfried Bomans leidde Oliver uit
stekend in en de wijze waarop vijf songs
uit dit zangspel vertolkt werden was
buitengewoon goed. Verreweg het ple
zierigste gezang vonden wij „Food, glo
rious food".
De betekenis van Willy Forst voor de
vooroorlogse film werd door Van Col
lem goed toegelicht in zijn programma,
dat kwam na de uitstekende Eurovisie
reportage uit Genève van het ijsdansen.
Het vraaggesprek dat de VPRO-filmken-
ner had met Hans Moser was heel aardig
om naar te kijken en te luisteren.
De filmische vormgeving was heel aan
trekkelijk en Bruce Turner en zijn mu
sici zorgden voor prima jazzklanken.
De KRO had het zondagavondprogram
ma terecht voor het grootste gedeelte
afgestemd op de zotheid. Onder regie
van Jan Blaaser die zelf ook de hoofdrol
vertolkte, werd de klucht „De tante van
Charley" gebracht. Dat geschiedde op
een kostelijke wijze. Zeer terecht was dit
dwaze stuk opgenomen in een zaal vol
publiek zodat men de juiste sfeer had,
die nodig is voor een dergelijk kolder-
geval.
De medespelenden werden er kenne
lijk door geïnspireerd om zo komisch
mogelijk voor de dag te komen. Daarin
slaagden vooral Johan Boskamp en Lex
Goudsmid en de „tante" zelf, Jan Blaa-|
ser, die een tien verdient voor de manier
waarop hij gespeeld en geregisseerd heeft.
Hilversum 1 - 402 m
MAANDAG S MAART
NCRV: 12,25 Voor boer en tuinder, lez.
12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33 Meisjes
koor en instr. kwintet 12,53 Gramm., event,
act. 13,00 Nws. 13,15 Blaasorkest 13,40 Lichte
gram. 14,05 Schoolradio 14,30 Donderdag
avondmozaïek. gevar. progr. (herh.) 15,30
Kamermuz. 16,00 Bijbeloverd. 16,30 Filharm.
sextet 17,00 V.d. kleuters 17,15 V.d. jeugd
17,30 Jazzmuz. (gr.) 17,40 Beursber. 17,45
Regeringsuitz.: De Hindoestaanse bevolkings
groep in Suriname, door drs. J.D. Speek-
mann 18.00 Orgelspel 18.30 Semi-klassieke
gram. 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Op de
man af. praatje 19,15 Klass. gram. 19.30
Radiokrant 19.50 Koperork. 20,10 Bij de
gratie Gods. klankbeeld 21.40 Walsmuz. (gr.)
22.00 Pari. comm. 22,15 Liedjes 22,30 Nws.
22.40 Avondoverd. 22.55 Boekbespr. 23.05 Het
kerklied en zijn weg in de toonkunst, muz.
lez. 23.40 Het evangelie in Esperanto 23,55-
24.00 Nws.
DINSDAG 6 MAART
KRO 7.00 Nws. 7,15 Klass. gram. 7.30 V.d.
jeugd 7.45 Morgengeb. en overw. 8.00 Nws.
8.18 Lichte gram. 8.50 V.d. vrouw 9.35 Wa-
terst. 9.40 Schoolradio 10.00 V.d. kleuters
10,15 Lichtbaken, lez. 10,25 Te Deum, voor
solisten, koor en orkest 11,00 V.d. vrouw 11,30
Lichte gram. 11,50 Volaanvooruit, lez.
Hilversum 2 298 m
MAANDAG 5 MAART
VARA: 12.00 Lichte orkestmuz. met zang
sol. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12,33 V.h.
platteland, praatje 12,38 Orkestmuz. (gr.)
13.00 Nws. 13.15 V.d. middenst., lez. 13.20
Hammondorgelspel 13,45 Wikken en wegen,
lez. 14.00 Cello en piano 14,30 V.d. jeugd
15.15 Dansmuz. 15.50 Oude liedjes 16,05 Mu-
ziekrevue 16.45 Streekuitz.: Limburg 17.10
Lichte gram. 17,25 Roemeens orkest 17,50
Milit. comm. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Act.
18,30 Pianoduo 18.50 Openbaar kunstbezit
19.00 Pari. overz. 19,15 Regeringsuitz: Willem
O'Duys presenteert de Radio-zilvervloot 1962
19.30 Lichte muz. 20,00 Nws. 20,05 De wilde
vaart, cabaret 20,35 Je neemt er wat van
mee quizprogr. 21,20 Lichte muz. 21,45
In de stem weerklinkt het hart. klankb. 22,30
Nws. 22.40 Kamermuz. 23,14 Act. 23,17 Spon
tane reacties: muz. discussie 23,55-24,00 Nws.
DINSDAG 6 MAART
AVRO: 7,00 Nws. 7.10 Ochtendgym. 7,20
Lichte gram. VPRO: 7,50 Dagopening
AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Lichte gram. 9,00 Gym.
v.d. vrouw 9,10 De groenteman, praatje 9,15
Kamermuz. (gr.) 9,40 Morgenwijd. 9,55 Boek
bespr. 10,00 Lichte gram. 10,50 V.d. kleuters
11,00 V.d. zieken.
Brussel Vlaams
MAANDAG 5 MAART
324 m: 12.00 Nws. 12,03 Lichte muz. 12.30
Nws. 12,35 Landb.kron. 12,42 Lichte gram.
12,50 Beursber. 13,00 Nws. 13,15 Kamermuz.
13,45 Klass. muz. 14,00 Schoolradio 15,45
Vlaamse symf. muz. 16,00 Beursber. 16,0(?
V.d. zieken 17,00 Nws. 17,15 Lichte gram.
17,45 Franse les 18,00 Protest, uitz. 18,20 V.
d. sold. 18,50 Sportkron. 19,00 Nws. 19,40
Gram. 19,45 In en om de opera20,00
Amus.muz. 20.40 De zeven kunsten 20,55
Strijkkwart. en sol. 21,30 Lichte gram. 22,00
Nws. 22.15 Amus.ork. 22,35 Populaire volks-
muz. 22,55 Nws. 23,00-23,15 V.d. zeelieden.
Brussel - Frans
MAANDAG 5 MAART
BRUSSEL 484 m 13,00 Nws. 13,15 Gevar.
muz. 14,18 Kamerork. 15.03 Gram. 16,08 Ope-
rettemuz. 16.40 Gram. 17,00 Nws. 17,15 Klass.
orkestmuz. 18,45 Gram. 19.20 Lichte muz.
19,30 Nws. 22,15 Jazzmuz. 22,55 Nws.
MAANDAG 5 MAART
NTS: 20,00 .Jourq. en weeroverz. NCRV
20,20 Memo 20,30 Vader weet het beter, TV-
feuill. 20,55 Voordr. 21,15 Documentaire over
de 2e wereldoorlog 21,40 Forum.
VLAAMS BELG.: 16.00-17,15 Rozenmaan-
dag aan de Rijn 19,00 V.d. jeugd 19,30 Te
kenfilms 19,45 Cult. act. 20,00 Nws. en sport-
uitsl. 20,25 Het manneke 20,30 Studenten
carnaval te Leuven 21,30 Toneelkron. 22,00
Gitaarduo 22,20 Nws,
FRANS BELG.: 18,30 V.d. kind. 19,00 Sport-
uitz. 19,40 Eng. les 20,00 Journ. 20.30 Speel
film 22,10 Progr. over Wallonië 22,55 Nws.
(Advertentie)
In alle rooms-katholieke kerken van Nederland
is gisteren de vastenbrief 1962 van het Episcopaat
van de preekstoel voorgelezen. Hij luidt als volgt:
De wereld van onze dagen leeft in ontzettende spanning
en onzekerheid. Groeiende welvaart en technische perfectie
verschaffen ons dagelijks wel nieuwe zekerheden, maar
tegelijkertijd zien we iedere dag de angst en de onrust
toenemen. We weten niet waar we het zoeken moeten en we
zijn als het ware ons huis kwijt.
Ook de Kerk is getroffen en bewogen door dit aangrijpend
beeld van het menselijk bestaan in onze tijd. Onwankelbaar
op haar grondslagen en zeker van haar voortbestaan krach
tens goddelijke belofte, wil zij toch niet de ongenaakbare
rots in de branding zijn. Want zij is óók door God geroepen
om moeder te zijn, een moeder, bij wie men zich geborgen
weet, bij wie men rust vindt en bij wie men zich thuis voelt.
Zij wordt daaïbij geleid door de goddelijke Trooster, de H.
Geest, die in onze dagen de Kerk zo duidelijk leidt. Hij leidt
ons met zachte maar sterke hand naar de verloren gegane
eenheid onder de christenen. En onder de bezieling van onze
Paus Joannes stuwt Gods Geest ons voort naar het komende
concilie. Aldus vernieuwt de Kerk zich in onze tijd.
Bijzonder opvallend en verheugend is in dit verband ook
de vernieuwing van het eucharistisch leven met zoveel
gelovig inzicht en heilige voortvarendheid ingezet door de
heilige Paus Pius X.
Met name mogen wij ons thans verheugen over de her
waardering van het H. Misoffer als het hoogste, zeer reële
Teken van onze gemeenschap met de goddelijke hogepriester
Jezus Christus. Juist in die gemeenschap met Zijn Offer
en in de communie met Hem beleven wij de Kerk als volk
van Gods verbondenheid in hoogste trouw en diepste liefde.
U begrijpt, beminde gelovigen, met hoeveel vreugde uw
bisschoppen u in deze ontwikkeling trachten vóór te gaan
en u te leiden. Daarom zult u ook begrijpen, dat wij met
enige bezorgdheid waarnemen, hoe onze tijd moeite schijnt te
hebben met wat wij de eucharistische vroomheid zouden
kunnen noemen. Terwijl de gemeenschappelijke viering van
het Heilig Misoffer een gelukkige
opbloei vertoont, schijnt bij velen
een soort innerlijke weerstand
te groeien tegen andere, tot nu toe
geijkte vormen van eucharistisch le
ven, zoals daar zijn: de dankzegging
na de H. Mis, de geestelijke commu
nie, het bezoek aan het Allerheiligste,
de deelname aan lof en sacraments
processie, aan aanbiddingsfeest en
veertig-uren-gebed.
Bij velen is dit onbehagen meer een onduidelijk gevoel
dan een kwestie van inzicht. Sommigen menen hun onlust
gevoelens te mogen motiveren met het argument, dat de z.g.
tabernakelvroomheid niet behoort tot de geloofsschat der
oude Kerk, die veeleer de offerviering centraal stelde.
Zij beschouwen de eucharistische aanbidding allereerst als
een wapen van de Kerk der contra-reformatie tegen de ont
kenning der werkelijke aanwezigheid van onze Heer onder
de geconsacreerde gedaanten van brood en wijn. En zij zien
hierin met zekere bezorgdheid zelfs een ernstige belemme
ring in het oecumenisch streven van onze tijd.
Wij zouden echter een in alle opzichten groot goed prijs
geven, wannee' wij zouden toegeven aan de drang om ons
eucharistisch leven uitsluitend in de liturgische gemeen
schapsviering van het eucharistisch Offer tot uiting brengen.
De gemeenschapsviering krijgt n.l. pas haar volle waarde,
wanneer zij door ieder van ons persoonlijk wordt beaamd
en voortgezet. Het „Ite, Missa est" is geen punt, maar een
dubbele punt; geen afsluiting maar een besluit tot persoonlijk
antwoord eri persoonlijk voortgezette deelname in vereniging
met Hem, in wie wij leven.
Zo is de dankzegging na de Mis niet alleen een dankwoord
voor een bezoek van de Heer aan ons, maar een persoonlijk
aanvaarden, een persoonlijk antwoord, een persoonlijke over
gave in geloof en liefde aan Christus, die zich met ons door
zijn sacrament heeft willen verenigen. Wie zich onrustig
voelt, of haast heeft weg te komen, mag zich afvragen, of hij
op de grens van liturgische viering en dagelijks leven
voldoende zijn eigen wezen, zijn hart, zijn zorgen, zijn
voornemens, zijn plannen en gedachten heeft opengesteld in
geloof en dankbaarheid jegens Hem, die zich in zijn Offer
met ons verbonden heeft.
Binnen deze zelfde sacramentele visie ligt ook de geeste
lijke communie. Zij is meer dan een vroom verlangen naar
de volgende sacramentele communie. Zij is een poging om
persoonlijk meer één te worden met Christus in zijn Offer.
Zouden onze bezwaren tegen de aanbidding niet voor een
belangrijk deel voortkomen uit onze bedrijvigheid en onrust
en uit een zekere onmacht om voor God tot inkeer en
bezinning te komen en de stilte uit te houden, waarin Hij wil
spreken tot de ruimte van ons hart?
In ditzelfde licht moeten wij ook onze waardering voor
andere, meer gemeenschappelijke vormen van eucharistische
vroomheid durven zien en zo nodig willen herzien.
Wij zullen misschien de vormgeving van onze processies
b.v. meer moeten betrekken op onze aardse pelgrimstocht
in het licht én de kracht van onze Heer. We zouden op onze
eucharistische feesten misschien duidelijker kunnen doen
uitkomen, hoezeer de aanbidding terugwijst op het Offer en
recht in het verlengde van het Offer ligt. We zouden
voorzichtig kunen zoeken naar nieuwe vormen van eucharis
tische vroomheid. Want vernieuwing in deze geest breekt
geen waarden al, maar maakte echte waarden nieuw.
Wij moeten ons echter bij dit alles wel bewust blijven, dat
de gedaanten, waaronder Christus bij ons tegenwoordig wil
rijn, gedaanten zijn van brood en wijn, dus van spijs en
drank, tekenen dus die allereerst vragen om genuttigd te
worden.
Daarom blijft de aanwezigheid van Christus in het taber
nakel op de eerste plaats een verwijzing naar de offermaaltijd
waarbij wij ons offer met dat van Christus verenigen.
U ziet dus, hoe wij ons gebed voor het Allerheiligste nooit
moeten losmaken van de offergeest in Mis en communie.
Misschien wordt dit nog duidelijker, als wij ons uitdrukkelijk
de vraag stellen: waarom is Christus in het H. Sacrament
aanwezig? Dat Hij aanwezig is willen wij gelovig aanvaarden
rnaar waaróm is Hij daar? Hebben wij die bijzondere
aanwezigheid nog nodig? Hij is toch immers reeds door de
genadegemeenschap heel intiem levend in ons, en die
aanwezigheid in hart en nieren van de gelovige is toch de
werkelijkheid van het christelijk leven, waaraan alle
genademiddelen, ook de H. Eucharistie, ondergeschikt blijven?
Inderdaad, dat is waar, al leeft dit misschien wel veel te
weinig in ons.
Maar de eucharistische aanwezigheid in het tabernakel
heeft dan ook tot doel die genade-eenheid met Christus te
versterken door telkens terug en
vooruit te wijzen naar de offerhande
ling van de H. Mis, naar de offer
bereidheid als de grote voorwaarde
voor eenwording met Christus.
Wij willen u door deze vastenbrief
stimuleren u in de komende vastentijd
te bezinnen op uw houding jegens
Christus in de H. Eucharistie. De
vastentijd is bedoeld als een grote collectieve retraite tot
bezinning, boete, offerbereidheid. Een goede eucharistische
mstelling bevordert de voor de vastentijd vereiste
offerbereidheid. Een goede eucharistische instelling bevordert
de voor de vastentijd vereiste offerbereidheid. Bekijk het
eens eerlijk: v at zegt mij de Eucharistie? Wat doe ik jegens
Christus in het tabernakel? Wat zou ik kunnen doen om
mijn eucharistische houding te versterken?
Laat het niet bij vrome gedachten alleen. Zorg te komen
tot de offerdaad, die de echtheid van uw offerbereidheid
bewijst. Om enkele voorbeelden te noemen, die een goede
eucharistie-devotie op weg kunnen zetten: zouden we niet
de moed kunnen opbrengen om nu en dan in het voorbijgaan
eens even een kerk binnen te stappen? Is het niet onredelijk
om nieuwe vormen van gebeds- en avondoefeningen bij
voorbaat als niet terzake doende naast ons neer te leggen?
Zou het niet mogelijk zijn om in overleg met de
geestelijkheid te komen tot een gespreksgroep over de
Eucharistie? Zou een meer geregelde of meer bewuste
-H. Mis en communie (bijzonder in -de vastentijd^ ons
eucharistisch besef niet kunnen versterken? Zou het b.v.
ook niet bijzonder zinvol kunnen zijn om na de H. Mis
nog even in de kerk te blijven om de eucharistische
eenwording te laten doorwerken?
De reeds langer bestaande vormen van eucharistische
verering zijn rdet alleenzaligmakend. Men zoekt al geruime
tijd naar nieuwe, naar aangepaste gestalten.
Maar de verering van het Allerheiligste als zodanig is té
sterk verbonden met het wezen zelf van de Eucharistie,
om haar als bijkomstig of als onbelangrijk te beschouwen.
Juist zjjn sacramentele aanwezigheid maakt ons zo tastbaar
wat St. Paulus van zichzelf zei en wat geldt voor ieder,
die zich verenigt met de Heer:
„Ik leef, neen niet ikzelf, Christus is het, die leeft
in mij
(Gal. 2,20
DE BISSCHOPPEN
VAN NEDERLAND
agatha chrisiie
een
sen de
58)
,.Ik ben bang dat Chaddy ernstig ge
wond is. Het lijkt mij daarom beter
haar stil te laten liggen tot de dokter
komt."
HOOFDSTUK XXIII
VERKLARINGEN VAN POIROT
1
Toen mevrouw Upjohn door de gangen
van Meadowbank liep te dwalen, ver
gat zij het opwindende toneel waarvan
zij daareven getuige was geweest. Zij
was niets anders dan een moeder die
op zoek is naar haar kind. Zij vond
Julia tenslotte in een leeg klasselokaal.
Ze zat voorovergebogen, het puntje van
haar tong kwam tussen haar lippen te
voorschijn, verdiept als zij was in het
schrijven van een opstel.
Toen zij opkeek zette zij hele grote
ogen op. Daarna stormde zij op haar
moeder af en sloot haar liefkozend in
haar armen. Mammie!" riep ze.
Daarna maakte zij zich vlug los uit
deze omhelzing, met de verlegenheid
aan haar jaren eigen, enigszins be
schaamd over deze onbeheerste gevoe
lens, en zei met geforceerd onverschil
lige intonatie.... bijna verwijtend:
„Maar ben je dan nu al terug, Mam
mie?"
Ik ben terug komen vliegen," gaf
mevrouw Upjohn haast verontschuldi
gend ten antwoord, „uit Ankara
„O!" zei Julia. „Nou ik ben blij
dat je terug bent."
„Ja, dat ben ik ook," verzekerde me
vrouw Upjohn.
Zij keken elkaar een beetje verlegen
aan. „Waar ben je mee bezig?" vroeg
haar moeder, dichterbij komende.
„Met een opstel voor juffrouw Rich,"
antwoordde Julia. „Zij geeft soms van
die opwindende onderwerpen op."
„Waar gaat het over?" informeerde
haar moeder belangstellend. Zij boog
zich over het papier en las het 'onder
werp: „Stel tegenover elkaar de hou
ding van Macbeth en die welke Lady
Macbeth aanneemt tegenover het ple
gen van een moord."
„Nou, nou," sprak ze op misprijzen
de toon, „je kunt niet zeggen dat dit
geen actueel onderwerp is."
Vervolgens las ze het begin van het
geen Julia geschreven had.
„Macbeth gevoelde wel voor een
moord en had er lang over nagedacht,
maar had een zetje nodig om ertoe
over te gaan. Eenmaal genoot hij er
van zijn mededingers te doden, zonder
spoor van vrees of wroeging. Maar La
dy Macbeth was een en al hebzucht
en eerzucht. Zij had gedacht dat het
haar niets zou kunnen schelen wat zij
deed, als zij haar doel maar bereikte.
Maar toen ze het eenmaal bereikt had,
merkte zij dat zij er toch spijt van
had."
„Je woordkeus is nog weinig elegant,"
Zei mevrouw Upjohn. „Die moet je
nog wat bijschaven. Maar je hebt de
tegenstelling goed begrepen."
Inspecteur Kelsey sprak op een toon
van licht beklag.
„Voor jou is dat allemaal vrij gemak
kelijk, Poirot. Je kunt zoveel dingen
meer zeggen dan wij! Maar ik moet
je toegeven dat je de zaak voortreffe
lijk had geënsceneerd. Eerst dat mens
op een dwaalspoor brengen door net te
doen of we verdenking koesterden te
gen juffrouw Rich.. en haar toen op
eens dol maken door mevrouw Upjohn
ten tonele te voeren. Het is een bof
dat ze haar revolver heeft gehou
den na de moord op Springer. Als de
kogel blijkt te passen
„Daar is geen twijfel aan, mon ami!"
zei Poirot.
„Nu, dan hebben we haar wegens
moord op Springer. En ik heb gehoord
dat ook juffrouw Chadwick er zeer ern
stig aan toe is. Maar luister eens, Poi
rot, ik begrijp nog niet goed hoe- zij
juffrouw Vansittart neergeslagen kan
hebbes. Daar is ze helemaal niet toe
in staat. Haar alibi is volkomen water
dicht.... tenzij die jonge Rothbone en
het hele personeel van „Le Nid Sauva-
ge" zouden liegen!"
Poirot schudde het hoofd. „Geen spra
ke van. Haar alibi is echt. Ze heeft
zowel juffrouw Springer als mademoi
selle Blanche gedood. Maar juffrouw
Vansittart....' 'Hij aarzelde een ogen
blik. Zijn ogen dwaalden naar de plaats
waar juffrouw Bulstrode zat te luiste
ren. „Juffrouw Vansittart is door juf
frouw Chadwick vermoord."
„Wat? Door juffrouw Chadwick?" rie
pen juffrouw Bulstrode en Kelsey vrij
wel tegelijkertijd.
Poirot knikte. „Dat lijdt geen twi>
fel," zei hij.
„Maar waarom?"
„Ik geloof," vervolgde Poirot, „dat
haar liefde voor Meadowbank haar te
machtig is geweest." Zijn blik richtte
zich op juffrouw Bulstrode.
„Ik begrijp u.. sprak deze. „Ja,
ja, ik begrijp hetDat had ik kun
nen weten. U bedoelt dat zij
„Ja." legde Poirot uit, „zij heeft dit
internaat met u opgezet. Zij heeft Mea
dowbank altijd beschouwd als een on
derneming van u beiden."
„Dat was het ook in zekere zin," be
vestigde juffrouw Bulstrode.
„Zeker! Maar dat gold alleen de fi
nanciële kant van de zaak. Toen u er
over bent gaan praten uw werk neer
te leggen, heeft zij zichzelf als uw op
volgster beschouwd."
„Maar daar is zij veel te oud voor,"
wierp juffrouw Bulstrode hem tegen.
„Dat óók," beaamde Poirot, „maar
bovendien zou zij niet geschikt zijn ge
weest voor directrice. Maar zo dacht
zij er zelf niet over. Zij had zich in
het hoofd gezet dat zij, als u weg zou
gaan, directrice van Meadowbank zou
worden. En toen heeft ze opeens ge
merkt dat dit niet het geval zou zijn.
Dat u uw gedachten had laten gaan
over iemand anders en waarschijnlijk
wel Eleanor Vansittart als opvolgster
zou aanwijzen. Zij hield van Meadow
bank, maar niet van Eleanor Vansit
tart. Ik geloof dat haar gevoeleps ten
slotte in blinde haat zijn verkeerd."
„Jazeker, dat kan ik mij wel voor
stellen," sprak juffrouw Bulstrode lang
zaam. „Ja, Eleanor Vansittart was een
beetje.... hoe zal ik het zeggen
met zichzelf ingenomen, en ze deed uit
de hoogte. Zo iets valt niet makkelijk
te verdragen wanneer je toch al ja
loers bent. Want dat is toch wat u be
doelt, nietwaar? Chaddy was jaloers."
„Ja," bevestigde Poirot, „angstvallig
bezorgd voor Meadowbank en jaloers
op Eleanor Vansittart. De gedachte dat
die twee bij elkaar zouden gaan beho
ren is haar ondraaglijk geworden. En
toen is er misschien iets in uw houding
veranderd, waardoor zij dacht dat u
wat verslapte."
„Ja, maar toch niet in de zin waar
in misschien Chaddy dacht dat ik ver
slapte. In werkelijkheid heb ik zelfs
aan een jonger iemand dan juffr. Vansit
tart gedacht... Ik heb er dagenlang over
lopén denken en zelf gezegd: „Nee, die
is nog te jong en onervaren.... Chaddy
was erbij, dat herinner ik me!"
„Toen heeft zij natuurlijk gedacht dat
u juffrouw Vansittart bedoelde. Dat u
juffrouw Vansittart nog te jong vond.
Daar was rij het volkomen mee eens.
Haar eigen inzicht en ervaring vond zij
veel belangrijker. Maar toen bent u
tenslotte toch naar uw oorspronkelijk
denkbeeld teruggekeerd. U hebt aan
Eleanor Vansittart gedurende dat week
einde de leiding van de school toever
trouwd.
„Toen is waarschijnlijk het volgende
gebeurd^ Op die zondagavond, toen juf
frouw Chadwick niet in slaap kon ko
men, heeft ze licht in de sporthal zien
branden. Ze is erheen gegaan, precies
zoals ze gezegd heeft. Met uitzondering
van één detail. Zij heeft geen golfstok
meegenomen, maar een van de zakken
zand die in huis nog voor het grijpen
lagen. Zij verwachtte met een inbreker
te doen te krijgen, met een dief die
voor de tweede maal een inbraak in
de sporthal pleegde. Met die zak zand
dacht zij zichzelf te kunnen verdedigen
tegen mogelijke belagers. Maar wie
vond ze daar? Eleanor Vansittart, ge
knield voor het kastje van Shaista
(wordt vervolgd
De rechtbank te Shrewsbury heeft het
rijbewijs ingetrokken van hoteleigenaar
Dennis Verity, sinds kort eigenaar van
een zeven meter lange auto met inge
bouwde bar, nadat hij schuldig was be
vonden aan autorijden onder invloed
van alcoholische drank.
(Advertentie)
124. Toen Johannes over de heuvel was
verdwenen, zuchtte Mei en zei: „Wat jam
mer; ik vond hem juist zo aardig en hij
begon net manieren te leren". Sylvester
keek treurig voor zich uit en Sebastiaan
snuffelde aan de ijzeren rails, die met een
bocht om het eenzame huisje liepen. Op
dat moment ging er knarsend een raam
open en een man met pet op en rode vlag
in zijn hand leunde eruit. Sylvester zag
hem het eerst: „Dag mijnheer'., riep hij,
„kunnen we met de trein mee?" De man
antwoordde met sombere stem: „Zoals u
wilt, maar ik zou het niet doen!" „Hoezo?",
vroeg Mei verbaasd. „Omdat ik hier woon",
zei de man. „Maar wij willen juist naar
huis", zei Sylvester toen, waarop de man
bedroefd knikte en zei: „Ja, ja", met de
trein zeker? Past u maar op! Al die mo
derne snelheidsmiddelenToen trok hij
zijn hoofd terug en een hele tijd dacht
Sylvester, dat er niets zou gebeuren; maar
even later kwam de man echt naar buiten.
Hij keek op zijn horloge en zei somber:
„U treft het. Hij kan ieder ogenblik ko
men, want mijn klok staat stil op de ver
trektijd". Zwijgend sjouwde hij een sein
paal naar buiten en ook bracht hij spoor
bomen langs de weg aan. Toen rolde hij
een perron op wieltjes vlak bij de rails,
waarop een bordje stond met: „Hier plaats
nemen in ordelijke rij a.u.b." „Hier plaats
nemen in ordelijke rij aa uu bee", schreeuw,
de de stationschef (want dat was hij). Dat
deden de reizigers en daarna blies de chef
op een hoorn, die hij om had hangen en
verdween naar binnen. Uit de bergen kwam
een dunne koude mist langesam naar be
neden.
1