zvu DE TANTE VAN CHARLIE Over de verering van het Allerheiligste kat duiven Radio- en t.v.-jubilarissen middelpunt van huldiging meer in ïaarland Theater se en n Jazz uit Stockholm „IN HOLLAND STAAT EEN RIDDERGOED" PUROL >bo Z.-Beveland DOGWATER Vandaag Morgen Ballroomdancing vanuit München De strijd in Indië Luister naar Kijk naar Terugblik Radioprogramma Televisieprogramma RllT^gr<"'den Vastenbrief 1962 van het Nederlands Episcopaat I Slem-feuilleton Intrekking rijbewijs DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 5 MAART 1962 keurd, terwijl voor de re el ezer dienst een commissie ld, waarbij de heer I. van ieelde, hierin niet thuis te liever hiervoor niet beschik- len. De heren Beulens, de ïbaas, werden vervolgens ef van de Herverkavelings van Ged. Staten een voor- >.n tot wijziging van de ge in verband met de uitge- rkavelingswerken waarbij de ,zen niet meer samenvallen grenzen, wegen, waterlopen wijziging krijgen ze weer ik beloop, terwijl overgang s niet plaats vindt, iet voorstel van b. en w. discussie besloten Ged. Sta- hten dat de raad geen be- t. oor het vertrek van de heer ele leeggekomen woningwet- l. Vogelaarstraat 14 waren r ï.l. de heer Anthonisse en dc im. B. en w. overwogen da' .honisse een goede woning heer P. Braam niet, zodat zi de woning te verhuren aan aam. De heren Beulens en zeiden volledig achter het b. en w. te staan, waarna :ussie z.h.s. werd besloten tot de woning aan de heer P. ?1 van b. en w. werden ver- mvragen om toekenning van w.c.-verbetering ingewilligd, heren M. den Herder, P. J. C. M. Overbeeke. samenspel met haar dochter ne: Crefcoeur). echt en beklemmend speelde ?fcoeur het neurotische kind- ily. Een zeer moeilijke rol Erie Schneider, die met veel n aanwezigheid moest ken- Hij deed dit voortreffelijk j.egenspel gaf Coen Flink, als ilian. Het mocht dan hier en Iruk geven dat hij wat char- deze was dit niet het geval. protserige schreeuwerigheid rng rijk geworden man, die vachtè ervaring niet verwer- etste als het ware tegen de de beide zusters voelden, alt die stilte van het onbeha- dan opnieuw poogt te over- Een uitstekende creatie van Jip Sterman gaf een goeó( van een leverancier, die dc ?s al jaren kent en helemaal hun problemen. Een zeer goec uitstekend vertolkt door To- rheater in de schouwburg tc onder auspiciën van de ZVu C. B. A van de volleybalwedstrijd?) afdeling Zuid-Beveland za >eeld, luiden. Astra 1—Astra 2 3—1, Ter tra 2 30, Terhole 1EGVt ir gelijk te spelen tegen Ter ;erde EGVC 1 zich van de bo ts der ranglijst en werd karn de afdeling Zuid-Beveland 1961-62. De eindstand van d' luidt: EGVC 1 22 p., TerhoU VC 2 18 p., Astra 1 8 p., Bazi 8 p., Astra 2 0 p. dinsdag 6 maart, gelden voor ie Zeeland de volgende hoog' en: Hansweert. 2.51 en ïuzen 2.07 en 14.33 uur! Vlis- en 14.05 uur; Wemelduig* )2 uur. vJ V URG er.a uur Susanne, 18 j. met streng 19.30 uur De onverzoenlijk®0, EN g «,Pt a 20 uur Susanne, 18 j. m oorbehoud uur De stalen klauw uur Susanne, 18 j. met ernstig Dud gebouw 20 uur Messalina. 18 j- GENT .nAe 20 uur Es war eine rauscnen t ïtrnm 20 uur Blanke vrou^ ngle, 14 j. EN ï.l 0 uur De dolle generaal, uur Alleen de zon was huis 7 uur Vastenavondbal HT Sijs 5 uur Carnavalschietin» GENT 8 uur World by night &EN 1« 1 l uur Bloed en rozen, ro t- ^)P ZOOM Optocht carnaval Tn de luitgaardezaal van grand hotel 1 Gooiland kwamen dit weekeinde vele radio- en televisiefiguren bijeen ter hul diging van negen zilveren jubilaris sen. Voor de eerste maal stond deze jaarlijks gezamenlijke plechtigheid onder leiding van de voorzitter van de NTS, de heer mr. E. Schüttenhelm, die dankbaar was dat ook de televisie in de zo noodzakelijke samenwerking met de radio was opgenomen. Tn de persoonlijke ontmoeting krijgt men immers meer waardering voor eikaars werk. Hierna was het woord aan de directeur van de KRO, drs. A.J.J. v.d. Made, die voor alle negen jubilarissen een persoonlijk woord had alvorens hij hen de plaquette en de oorkonde over handigde. Allereerst werd de technische studio-chef van de AVRO, de heer W. Wolf verrast. Daarna volgde de heer van Hofwegen, die 24 jaar bij de NRU werkte en thans een belangrijke taak bij de afdeling programmazaken van de NTS vervult. De behulpzame zaal chef W. Kamp uit het AVRO-restau- rant werd evenmin vergeten en de AVRO-kassier, de heer W. Krielaart werd geroemd om het feit, dat hij met de nodige humor de zure cijfers wist te kruiden. De'heer Ph. Marx, eveneens van de AVRO kreeg te horen dat het begrip coördinatie voor hem geen gesloten boek meer is. Ook de heer H. Ras heeft zich in deze kwart eeuw onderscheiden en wel in het bij zonder bij de verzorging van de radio jeugduitzendingen. De algemeen be kende KRO-producer Jan Delf gauw werd geprezen om zijn toewijding en de evenwichtigheid waarmee hij zijn taak vervulde. Aan het slot van deze rij jubilarissen kwam de heer G.J. Godschalk, die zich bij de KRO niet alleen had onderscheiden als een be kwaam medewerker van het gidsbe- drijf, maar door zijn voorbeeld had 2aterdag 10 maart wordt in München een internationaal danstoernooi om de grote prijs van Europa ballroom- dans voor professionals gehouden. De deelnemers komen o.m. uit Zuid-Afrika, Engeland, Australië, Denemarken, Zwit serland en Oostenrijk. Voor Nederland neemt deel het paar Wim Voeten en Jeanne Assman. De NTS neemtvan 23 tot, 24 uur een rechtstreekse reporta ge van dit gebeuren van de Duitse televisie over. Het commentaar wordt verzorgd door de heer Albert van Lin- gen. Tazz uit het museum van moderne kun- J sten te Stockholm" is de titel van een programma van de Zweedse tele visie, dat als beeldband opname op zaterdag 10 maart van 19-19.30 uur door de NTS wordt overgenomen. Me dewerking verlenen Rolf Billberg (alt saxofoon), Harry Baecklund (tenor saxofoon), Rolf Eriksson (trompet), Ears Gullin (bariton saxofoon)Rune Gustafsson (gitaar), Sture Kailin (drums), Nils Lindberg (piano), Sture Nordin (bas) en Eje Thelin (trom bone) Jn samenwerking met Wim lbo maakt Willy van Hemert voor de VPRO een televisie-produktie. welke vrijdagavond 16 maart op het beeldscherm wordt gebracht. Deze produktie kreeg tot titel „In Holland staat een riddergoed" en js gewijd aan het Nederlandse min nelied van zang tot song. Cor Lemaire verzorgt de muzikale begeleiding en de medewerkenden zijn Maxim Ha mel, Ingrid Valerius, Rob van Reyn, Guido de Moor, Trins Snijders, Kaethe Schatborn, Bennie Behr, Jan Blok, Tom Dissevelt, Paul Collin, Ger Smit, Robert d'Acona en Simone Rooskens. Vrijdag 9 maart zendt de NTS om 20.20 uur de achtste aflevering uit van „De bezetting", een serie documentaires over Nederland in de tweede wereld oorlog. Het onderwerp luidt nu: „De strijd in Indonesië". Zoals gebruike lijk zijn samenstelling en presentatie weer in handen van dr. L. de Jong, di recteur van het Rijksinstituut voor oor logsdocumentatie. De produktie hebben Milo Anstadt en Ben Klokman, de regie voert Milo Anstadt. Het programma wordt zondag 11 maart herhaald in het middaguur van 14.30-15.30 uur. getoond, niet voor niets lid van de katholieke actie te zijn. Na afloop van deze toespraken volgde er nog een langdurig en gezellig samenzijn, waar bij talrijke werkers uit de radio- en tv-wereld in de gelegenheid werden gesteld, de jubilarissen en hun fami lieleden hun gelukwensen aan te bie den. Op Hilversum 1 (402 m - fm 92.6 mhz kan. 19) brengt de NCRV om 20.10 uur het programma „Bij de gratie Gods". Het Weens filharmonisch orkest speelt om 21,40 uur Weense klanken en om 22.15 uur komt de zanger Dick Doorn voor de microfoon. Op Hilversum 2 (298 m - fm 96.8 mhz kan. 33) is er om 20.05 uur „Wilde vaart" en om 20.35 uur de quiz „Je neemt er wat van mee". Om 21.20 uur kunt u luis teren naar de Melodieën-expres. Om 21,45 uur wordt het klankbeeld „In de stem weerklinkt het hart" uitgezonden. Tot besluit van de avond volgt om 23.17 uur de rubr. „Spontane reacties". Na het journaal volgt om 20.20 uur de NCRV-rubr. „Memo". Om 20.30 uur is er een nieuwe aflevering van „Vader weet het beter". Piet Roemer draagt om 20.55 uur het verhaal „Behekst geld" van John Collier voor. Om 21.15 uur vertoont de NTS een nieuwe aflevering in de serie „V for victory" onder de titel „Niet meer alleen". Tenslotte is er om 21.40 uur het NCRV-forum onder leiding van prof. dr. mr. I.A. Diepenhorst. Besproken wor den de examen-toestanden in Nederland. België Vlaams vertoont om 20.30 uur een uitzending van het studenten-carna val in Leuven. Om 21.30 uur volgt de toneelkron. en om 22 uur de rubr.„Tap- De KRO-tv heeft zondagavond de klucht „De tante van Charlie" ge bracht. Toneelregie Jan Blaaser, ca meraregie Ben Mettrop. Foto: v.l.n.r. Wim de Meyer, Wieke H. Muiier, Jan Blaaser, Rien van Nunen, Sylvia Schip per, Annie v.d. V or stenbosch, Tilly Perin Bouwmeester en Henk van Ef- feren. De VPRO verzorgde zaterdag het tele visie-program en heeft dat over het al gemeen lang niet zo slecht gedaan, al hoewel Simon van Collem wel wat te veel op het scherm kwam. Hij verzorgde op één avond twee programma's. De meest opmerkelijke programma-onder delen vonden wij de kennismaking met de musical „Oliver" en het aan Willy Forst gewijde deel van de Oude Draai- doos. Godfried Bomans leidde Oliver uit stekend in en de wijze waarop vijf songs uit dit zangspel vertolkt werden was buitengewoon goed. Verreweg het ple zierigste gezang vonden wij „Food, glo rious food". De betekenis van Willy Forst voor de vooroorlogse film werd door Van Col lem goed toegelicht in zijn programma, dat kwam na de uitstekende Eurovisie reportage uit Genève van het ijsdansen. Het vraaggesprek dat de VPRO-filmken- ner had met Hans Moser was heel aardig om naar te kijken en te luisteren. De filmische vormgeving was heel aan trekkelijk en Bruce Turner en zijn mu sici zorgden voor prima jazzklanken. De KRO had het zondagavondprogram ma terecht voor het grootste gedeelte afgestemd op de zotheid. Onder regie van Jan Blaaser die zelf ook de hoofdrol vertolkte, werd de klucht „De tante van Charley" gebracht. Dat geschiedde op een kostelijke wijze. Zeer terecht was dit dwaze stuk opgenomen in een zaal vol publiek zodat men de juiste sfeer had, die nodig is voor een dergelijk kolder- geval. De medespelenden werden er kenne lijk door geïnspireerd om zo komisch mogelijk voor de dag te komen. Daarin slaagden vooral Johan Boskamp en Lex Goudsmid en de „tante" zelf, Jan Blaa-| ser, die een tien verdient voor de manier waarop hij gespeeld en geregisseerd heeft. Hilversum 1 - 402 m MAANDAG S MAART NCRV: 12,25 Voor boer en tuinder, lez. 12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33 Meisjes koor en instr. kwintet 12,53 Gramm., event, act. 13,00 Nws. 13,15 Blaasorkest 13,40 Lichte gram. 14,05 Schoolradio 14,30 Donderdag avondmozaïek. gevar. progr. (herh.) 15,30 Kamermuz. 16,00 Bijbeloverd. 16,30 Filharm. sextet 17,00 V.d. kleuters 17,15 V.d. jeugd 17,30 Jazzmuz. (gr.) 17,40 Beursber. 17,45 Regeringsuitz.: De Hindoestaanse bevolkings groep in Suriname, door drs. J.D. Speek- mann 18.00 Orgelspel 18.30 Semi-klassieke gram. 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Op de man af. praatje 19,15 Klass. gram. 19.30 Radiokrant 19.50 Koperork. 20,10 Bij de gratie Gods. klankbeeld 21.40 Walsmuz. (gr.) 22.00 Pari. comm. 22,15 Liedjes 22,30 Nws. 22.40 Avondoverd. 22.55 Boekbespr. 23.05 Het kerklied en zijn weg in de toonkunst, muz. lez. 23.40 Het evangelie in Esperanto 23,55- 24.00 Nws. DINSDAG 6 MAART KRO 7.00 Nws. 7,15 Klass. gram. 7.30 V.d. jeugd 7.45 Morgengeb. en overw. 8.00 Nws. 8.18 Lichte gram. 8.50 V.d. vrouw 9.35 Wa- terst. 9.40 Schoolradio 10.00 V.d. kleuters 10,15 Lichtbaken, lez. 10,25 Te Deum, voor solisten, koor en orkest 11,00 V.d. vrouw 11,30 Lichte gram. 11,50 Volaanvooruit, lez. Hilversum 2 298 m MAANDAG 5 MAART VARA: 12.00 Lichte orkestmuz. met zang sol. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12,33 V.h. platteland, praatje 12,38 Orkestmuz. (gr.) 13.00 Nws. 13.15 V.d. middenst., lez. 13.20 Hammondorgelspel 13,45 Wikken en wegen, lez. 14.00 Cello en piano 14,30 V.d. jeugd 15.15 Dansmuz. 15.50 Oude liedjes 16,05 Mu- ziekrevue 16.45 Streekuitz.: Limburg 17.10 Lichte gram. 17,25 Roemeens orkest 17,50 Milit. comm. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Act. 18,30 Pianoduo 18.50 Openbaar kunstbezit 19.00 Pari. overz. 19,15 Regeringsuitz: Willem O'Duys presenteert de Radio-zilvervloot 1962 19.30 Lichte muz. 20,00 Nws. 20,05 De wilde vaart, cabaret 20,35 Je neemt er wat van mee quizprogr. 21,20 Lichte muz. 21,45 In de stem weerklinkt het hart. klankb. 22,30 Nws. 22.40 Kamermuz. 23,14 Act. 23,17 Spon tane reacties: muz. discussie 23,55-24,00 Nws. DINSDAG 6 MAART AVRO: 7,00 Nws. 7.10 Ochtendgym. 7,20 Lichte gram. VPRO: 7,50 Dagopening AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Lichte gram. 9,00 Gym. v.d. vrouw 9,10 De groenteman, praatje 9,15 Kamermuz. (gr.) 9,40 Morgenwijd. 9,55 Boek bespr. 10,00 Lichte gram. 10,50 V.d. kleuters 11,00 V.d. zieken. Brussel Vlaams MAANDAG 5 MAART 324 m: 12.00 Nws. 12,03 Lichte muz. 12.30 Nws. 12,35 Landb.kron. 12,42 Lichte gram. 12,50 Beursber. 13,00 Nws. 13,15 Kamermuz. 13,45 Klass. muz. 14,00 Schoolradio 15,45 Vlaamse symf. muz. 16,00 Beursber. 16,0(? V.d. zieken 17,00 Nws. 17,15 Lichte gram. 17,45 Franse les 18,00 Protest, uitz. 18,20 V. d. sold. 18,50 Sportkron. 19,00 Nws. 19,40 Gram. 19,45 In en om de opera20,00 Amus.muz. 20.40 De zeven kunsten 20,55 Strijkkwart. en sol. 21,30 Lichte gram. 22,00 Nws. 22.15 Amus.ork. 22,35 Populaire volks- muz. 22,55 Nws. 23,00-23,15 V.d. zeelieden. Brussel - Frans MAANDAG 5 MAART BRUSSEL 484 m 13,00 Nws. 13,15 Gevar. muz. 14,18 Kamerork. 15.03 Gram. 16,08 Ope- rettemuz. 16.40 Gram. 17,00 Nws. 17,15 Klass. orkestmuz. 18,45 Gram. 19.20 Lichte muz. 19,30 Nws. 22,15 Jazzmuz. 22,55 Nws. MAANDAG 5 MAART NTS: 20,00 .Jourq. en weeroverz. NCRV 20,20 Memo 20,30 Vader weet het beter, TV- feuill. 20,55 Voordr. 21,15 Documentaire over de 2e wereldoorlog 21,40 Forum. VLAAMS BELG.: 16.00-17,15 Rozenmaan- dag aan de Rijn 19,00 V.d. jeugd 19,30 Te kenfilms 19,45 Cult. act. 20,00 Nws. en sport- uitsl. 20,25 Het manneke 20,30 Studenten carnaval te Leuven 21,30 Toneelkron. 22,00 Gitaarduo 22,20 Nws, FRANS BELG.: 18,30 V.d. kind. 19,00 Sport- uitz. 19,40 Eng. les 20,00 Journ. 20.30 Speel film 22,10 Progr. over Wallonië 22,55 Nws. (Advertentie) In alle rooms-katholieke kerken van Nederland is gisteren de vastenbrief 1962 van het Episcopaat van de preekstoel voorgelezen. Hij luidt als volgt: De wereld van onze dagen leeft in ontzettende spanning en onzekerheid. Groeiende welvaart en technische perfectie verschaffen ons dagelijks wel nieuwe zekerheden, maar tegelijkertijd zien we iedere dag de angst en de onrust toenemen. We weten niet waar we het zoeken moeten en we zijn als het ware ons huis kwijt. Ook de Kerk is getroffen en bewogen door dit aangrijpend beeld van het menselijk bestaan in onze tijd. Onwankelbaar op haar grondslagen en zeker van haar voortbestaan krach tens goddelijke belofte, wil zij toch niet de ongenaakbare rots in de branding zijn. Want zij is óók door God geroepen om moeder te zijn, een moeder, bij wie men zich geborgen weet, bij wie men rust vindt en bij wie men zich thuis voelt. Zij wordt daaïbij geleid door de goddelijke Trooster, de H. Geest, die in onze dagen de Kerk zo duidelijk leidt. Hij leidt ons met zachte maar sterke hand naar de verloren gegane eenheid onder de christenen. En onder de bezieling van onze Paus Joannes stuwt Gods Geest ons voort naar het komende concilie. Aldus vernieuwt de Kerk zich in onze tijd. Bijzonder opvallend en verheugend is in dit verband ook de vernieuwing van het eucharistisch leven met zoveel gelovig inzicht en heilige voortvarendheid ingezet door de heilige Paus Pius X. Met name mogen wij ons thans verheugen over de her waardering van het H. Misoffer als het hoogste, zeer reële Teken van onze gemeenschap met de goddelijke hogepriester Jezus Christus. Juist in die gemeenschap met Zijn Offer en in de communie met Hem beleven wij de Kerk als volk van Gods verbondenheid in hoogste trouw en diepste liefde. U begrijpt, beminde gelovigen, met hoeveel vreugde uw bisschoppen u in deze ontwikkeling trachten vóór te gaan en u te leiden. Daarom zult u ook begrijpen, dat wij met enige bezorgdheid waarnemen, hoe onze tijd moeite schijnt te hebben met wat wij de eucharistische vroomheid zouden kunnen noemen. Terwijl de gemeenschappelijke viering van het Heilig Misoffer een gelukkige opbloei vertoont, schijnt bij velen een soort innerlijke weerstand te groeien tegen andere, tot nu toe geijkte vormen van eucharistisch le ven, zoals daar zijn: de dankzegging na de H. Mis, de geestelijke commu nie, het bezoek aan het Allerheiligste, de deelname aan lof en sacraments processie, aan aanbiddingsfeest en veertig-uren-gebed. Bij velen is dit onbehagen meer een onduidelijk gevoel dan een kwestie van inzicht. Sommigen menen hun onlust gevoelens te mogen motiveren met het argument, dat de z.g. tabernakelvroomheid niet behoort tot de geloofsschat der oude Kerk, die veeleer de offerviering centraal stelde. Zij beschouwen de eucharistische aanbidding allereerst als een wapen van de Kerk der contra-reformatie tegen de ont kenning der werkelijke aanwezigheid van onze Heer onder de geconsacreerde gedaanten van brood en wijn. En zij zien hierin met zekere bezorgdheid zelfs een ernstige belemme ring in het oecumenisch streven van onze tijd. Wij zouden echter een in alle opzichten groot goed prijs geven, wannee' wij zouden toegeven aan de drang om ons eucharistisch leven uitsluitend in de liturgische gemeen schapsviering van het eucharistisch Offer tot uiting brengen. De gemeenschapsviering krijgt n.l. pas haar volle waarde, wanneer zij door ieder van ons persoonlijk wordt beaamd en voortgezet. Het „Ite, Missa est" is geen punt, maar een dubbele punt; geen afsluiting maar een besluit tot persoonlijk antwoord eri persoonlijk voortgezette deelname in vereniging met Hem, in wie wij leven. Zo is de dankzegging na de Mis niet alleen een dankwoord voor een bezoek van de Heer aan ons, maar een persoonlijk aanvaarden, een persoonlijk antwoord, een persoonlijke over gave in geloof en liefde aan Christus, die zich met ons door zijn sacrament heeft willen verenigen. Wie zich onrustig voelt, of haast heeft weg te komen, mag zich afvragen, of hij op de grens van liturgische viering en dagelijks leven voldoende zijn eigen wezen, zijn hart, zijn zorgen, zijn voornemens, zijn plannen en gedachten heeft opengesteld in geloof en dankbaarheid jegens Hem, die zich in zijn Offer met ons verbonden heeft. Binnen deze zelfde sacramentele visie ligt ook de geeste lijke communie. Zij is meer dan een vroom verlangen naar de volgende sacramentele communie. Zij is een poging om persoonlijk meer één te worden met Christus in zijn Offer. Zouden onze bezwaren tegen de aanbidding niet voor een belangrijk deel voortkomen uit onze bedrijvigheid en onrust en uit een zekere onmacht om voor God tot inkeer en bezinning te komen en de stilte uit te houden, waarin Hij wil spreken tot de ruimte van ons hart? In ditzelfde licht moeten wij ook onze waardering voor andere, meer gemeenschappelijke vormen van eucharistische vroomheid durven zien en zo nodig willen herzien. Wij zullen misschien de vormgeving van onze processies b.v. meer moeten betrekken op onze aardse pelgrimstocht in het licht én de kracht van onze Heer. We zouden op onze eucharistische feesten misschien duidelijker kunnen doen uitkomen, hoezeer de aanbidding terugwijst op het Offer en recht in het verlengde van het Offer ligt. We zouden voorzichtig kunen zoeken naar nieuwe vormen van eucharis tische vroomheid. Want vernieuwing in deze geest breekt geen waarden al, maar maakte echte waarden nieuw. Wij moeten ons echter bij dit alles wel bewust blijven, dat de gedaanten, waaronder Christus bij ons tegenwoordig wil rijn, gedaanten zijn van brood en wijn, dus van spijs en drank, tekenen dus die allereerst vragen om genuttigd te worden. Daarom blijft de aanwezigheid van Christus in het taber nakel op de eerste plaats een verwijzing naar de offermaaltijd waarbij wij ons offer met dat van Christus verenigen. U ziet dus, hoe wij ons gebed voor het Allerheiligste nooit moeten losmaken van de offergeest in Mis en communie. Misschien wordt dit nog duidelijker, als wij ons uitdrukkelijk de vraag stellen: waarom is Christus in het H. Sacrament aanwezig? Dat Hij aanwezig is willen wij gelovig aanvaarden rnaar waaróm is Hij daar? Hebben wij die bijzondere aanwezigheid nog nodig? Hij is toch immers reeds door de genadegemeenschap heel intiem levend in ons, en die aanwezigheid in hart en nieren van de gelovige is toch de werkelijkheid van het christelijk leven, waaraan alle genademiddelen, ook de H. Eucharistie, ondergeschikt blijven? Inderdaad, dat is waar, al leeft dit misschien wel veel te weinig in ons. Maar de eucharistische aanwezigheid in het tabernakel heeft dan ook tot doel die genade-eenheid met Christus te versterken door telkens terug en vooruit te wijzen naar de offerhande ling van de H. Mis, naar de offer bereidheid als de grote voorwaarde voor eenwording met Christus. Wij willen u door deze vastenbrief stimuleren u in de komende vastentijd te bezinnen op uw houding jegens Christus in de H. Eucharistie. De vastentijd is bedoeld als een grote collectieve retraite tot bezinning, boete, offerbereidheid. Een goede eucharistische mstelling bevordert de voor de vastentijd vereiste offerbereidheid. Een goede eucharistische instelling bevordert de voor de vastentijd vereiste offerbereidheid. Bekijk het eens eerlijk: v at zegt mij de Eucharistie? Wat doe ik jegens Christus in het tabernakel? Wat zou ik kunnen doen om mijn eucharistische houding te versterken? Laat het niet bij vrome gedachten alleen. Zorg te komen tot de offerdaad, die de echtheid van uw offerbereidheid bewijst. Om enkele voorbeelden te noemen, die een goede eucharistie-devotie op weg kunnen zetten: zouden we niet de moed kunnen opbrengen om nu en dan in het voorbijgaan eens even een kerk binnen te stappen? Is het niet onredelijk om nieuwe vormen van gebeds- en avondoefeningen bij voorbaat als niet terzake doende naast ons neer te leggen? Zou het niet mogelijk zijn om in overleg met de geestelijkheid te komen tot een gespreksgroep over de Eucharistie? Zou een meer geregelde of meer bewuste -H. Mis en communie (bijzonder in -de vastentijd^ ons eucharistisch besef niet kunnen versterken? Zou het b.v. ook niet bijzonder zinvol kunnen zijn om na de H. Mis nog even in de kerk te blijven om de eucharistische eenwording te laten doorwerken? De reeds langer bestaande vormen van eucharistische verering zijn rdet alleenzaligmakend. Men zoekt al geruime tijd naar nieuwe, naar aangepaste gestalten. Maar de verering van het Allerheiligste als zodanig is té sterk verbonden met het wezen zelf van de Eucharistie, om haar als bijkomstig of als onbelangrijk te beschouwen. Juist zjjn sacramentele aanwezigheid maakt ons zo tastbaar wat St. Paulus van zichzelf zei en wat geldt voor ieder, die zich verenigt met de Heer: „Ik leef, neen niet ikzelf, Christus is het, die leeft in mij (Gal. 2,20 DE BISSCHOPPEN VAN NEDERLAND agatha chrisiie een sen de 58) ,.Ik ben bang dat Chaddy ernstig ge wond is. Het lijkt mij daarom beter haar stil te laten liggen tot de dokter komt." HOOFDSTUK XXIII VERKLARINGEN VAN POIROT 1 Toen mevrouw Upjohn door de gangen van Meadowbank liep te dwalen, ver gat zij het opwindende toneel waarvan zij daareven getuige was geweest. Zij was niets anders dan een moeder die op zoek is naar haar kind. Zij vond Julia tenslotte in een leeg klasselokaal. Ze zat voorovergebogen, het puntje van haar tong kwam tussen haar lippen te voorschijn, verdiept als zij was in het schrijven van een opstel. Toen zij opkeek zette zij hele grote ogen op. Daarna stormde zij op haar moeder af en sloot haar liefkozend in haar armen. Mammie!" riep ze. Daarna maakte zij zich vlug los uit deze omhelzing, met de verlegenheid aan haar jaren eigen, enigszins be schaamd over deze onbeheerste gevoe lens, en zei met geforceerd onverschil lige intonatie.... bijna verwijtend: „Maar ben je dan nu al terug, Mam mie?" Ik ben terug komen vliegen," gaf mevrouw Upjohn haast verontschuldi gend ten antwoord, „uit Ankara „O!" zei Julia. „Nou ik ben blij dat je terug bent." „Ja, dat ben ik ook," verzekerde me vrouw Upjohn. Zij keken elkaar een beetje verlegen aan. „Waar ben je mee bezig?" vroeg haar moeder, dichterbij komende. „Met een opstel voor juffrouw Rich," antwoordde Julia. „Zij geeft soms van die opwindende onderwerpen op." „Waar gaat het over?" informeerde haar moeder belangstellend. Zij boog zich over het papier en las het 'onder werp: „Stel tegenover elkaar de hou ding van Macbeth en die welke Lady Macbeth aanneemt tegenover het ple gen van een moord." „Nou, nou," sprak ze op misprijzen de toon, „je kunt niet zeggen dat dit geen actueel onderwerp is." Vervolgens las ze het begin van het geen Julia geschreven had. „Macbeth gevoelde wel voor een moord en had er lang over nagedacht, maar had een zetje nodig om ertoe over te gaan. Eenmaal genoot hij er van zijn mededingers te doden, zonder spoor van vrees of wroeging. Maar La dy Macbeth was een en al hebzucht en eerzucht. Zij had gedacht dat het haar niets zou kunnen schelen wat zij deed, als zij haar doel maar bereikte. Maar toen ze het eenmaal bereikt had, merkte zij dat zij er toch spijt van had." „Je woordkeus is nog weinig elegant," Zei mevrouw Upjohn. „Die moet je nog wat bijschaven. Maar je hebt de tegenstelling goed begrepen." Inspecteur Kelsey sprak op een toon van licht beklag. „Voor jou is dat allemaal vrij gemak kelijk, Poirot. Je kunt zoveel dingen meer zeggen dan wij! Maar ik moet je toegeven dat je de zaak voortreffe lijk had geënsceneerd. Eerst dat mens op een dwaalspoor brengen door net te doen of we verdenking koesterden te gen juffrouw Rich.. en haar toen op eens dol maken door mevrouw Upjohn ten tonele te voeren. Het is een bof dat ze haar revolver heeft gehou den na de moord op Springer. Als de kogel blijkt te passen „Daar is geen twijfel aan, mon ami!" zei Poirot. „Nu, dan hebben we haar wegens moord op Springer. En ik heb gehoord dat ook juffrouw Chadwick er zeer ern stig aan toe is. Maar luister eens, Poi rot, ik begrijp nog niet goed hoe- zij juffrouw Vansittart neergeslagen kan hebbes. Daar is ze helemaal niet toe in staat. Haar alibi is volkomen water dicht.... tenzij die jonge Rothbone en het hele personeel van „Le Nid Sauva- ge" zouden liegen!" Poirot schudde het hoofd. „Geen spra ke van. Haar alibi is echt. Ze heeft zowel juffrouw Springer als mademoi selle Blanche gedood. Maar juffrouw Vansittart....' 'Hij aarzelde een ogen blik. Zijn ogen dwaalden naar de plaats waar juffrouw Bulstrode zat te luiste ren. „Juffrouw Vansittart is door juf frouw Chadwick vermoord." „Wat? Door juffrouw Chadwick?" rie pen juffrouw Bulstrode en Kelsey vrij wel tegelijkertijd. Poirot knikte. „Dat lijdt geen twi> fel," zei hij. „Maar waarom?" „Ik geloof," vervolgde Poirot, „dat haar liefde voor Meadowbank haar te machtig is geweest." Zijn blik richtte zich op juffrouw Bulstrode. „Ik begrijp u.. sprak deze. „Ja, ja, ik begrijp hetDat had ik kun nen weten. U bedoelt dat zij „Ja." legde Poirot uit, „zij heeft dit internaat met u opgezet. Zij heeft Mea dowbank altijd beschouwd als een on derneming van u beiden." „Dat was het ook in zekere zin," be vestigde juffrouw Bulstrode. „Zeker! Maar dat gold alleen de fi nanciële kant van de zaak. Toen u er over bent gaan praten uw werk neer te leggen, heeft zij zichzelf als uw op volgster beschouwd." „Maar daar is zij veel te oud voor," wierp juffrouw Bulstrode hem tegen. „Dat óók," beaamde Poirot, „maar bovendien zou zij niet geschikt zijn ge weest voor directrice. Maar zo dacht zij er zelf niet over. Zij had zich in het hoofd gezet dat zij, als u weg zou gaan, directrice van Meadowbank zou worden. En toen heeft ze opeens ge merkt dat dit niet het geval zou zijn. Dat u uw gedachten had laten gaan over iemand anders en waarschijnlijk wel Eleanor Vansittart als opvolgster zou aanwijzen. Zij hield van Meadow bank, maar niet van Eleanor Vansit tart. Ik geloof dat haar gevoeleps ten slotte in blinde haat zijn verkeerd." „Jazeker, dat kan ik mij wel voor stellen," sprak juffrouw Bulstrode lang zaam. „Ja, Eleanor Vansittart was een beetje.... hoe zal ik het zeggen met zichzelf ingenomen, en ze deed uit de hoogte. Zo iets valt niet makkelijk te verdragen wanneer je toch al ja loers bent. Want dat is toch wat u be doelt, nietwaar? Chaddy was jaloers." „Ja," bevestigde Poirot, „angstvallig bezorgd voor Meadowbank en jaloers op Eleanor Vansittart. De gedachte dat die twee bij elkaar zouden gaan beho ren is haar ondraaglijk geworden. En toen is er misschien iets in uw houding veranderd, waardoor zij dacht dat u wat verslapte." „Ja, maar toch niet in de zin waar in misschien Chaddy dacht dat ik ver slapte. In werkelijkheid heb ik zelfs aan een jonger iemand dan juffr. Vansit tart gedacht... Ik heb er dagenlang over lopén denken en zelf gezegd: „Nee, die is nog te jong en onervaren.... Chaddy was erbij, dat herinner ik me!" „Toen heeft zij natuurlijk gedacht dat u juffrouw Vansittart bedoelde. Dat u juffrouw Vansittart nog te jong vond. Daar was rij het volkomen mee eens. Haar eigen inzicht en ervaring vond zij veel belangrijker. Maar toen bent u tenslotte toch naar uw oorspronkelijk denkbeeld teruggekeerd. U hebt aan Eleanor Vansittart gedurende dat week einde de leiding van de school toever trouwd. „Toen is waarschijnlijk het volgende gebeurd^ Op die zondagavond, toen juf frouw Chadwick niet in slaap kon ko men, heeft ze licht in de sporthal zien branden. Ze is erheen gegaan, precies zoals ze gezegd heeft. Met uitzondering van één detail. Zij heeft geen golfstok meegenomen, maar een van de zakken zand die in huis nog voor het grijpen lagen. Zij verwachtte met een inbreker te doen te krijgen, met een dief die voor de tweede maal een inbraak in de sporthal pleegde. Met die zak zand dacht zij zichzelf te kunnen verdedigen tegen mogelijke belagers. Maar wie vond ze daar? Eleanor Vansittart, ge knield voor het kastje van Shaista (wordt vervolgd De rechtbank te Shrewsbury heeft het rijbewijs ingetrokken van hoteleigenaar Dennis Verity, sinds kort eigenaar van een zeven meter lange auto met inge bouwde bar, nadat hij schuldig was be vonden aan autorijden onder invloed van alcoholische drank. (Advertentie) 124. Toen Johannes over de heuvel was verdwenen, zuchtte Mei en zei: „Wat jam mer; ik vond hem juist zo aardig en hij begon net manieren te leren". Sylvester keek treurig voor zich uit en Sebastiaan snuffelde aan de ijzeren rails, die met een bocht om het eenzame huisje liepen. Op dat moment ging er knarsend een raam open en een man met pet op en rode vlag in zijn hand leunde eruit. Sylvester zag hem het eerst: „Dag mijnheer'., riep hij, „kunnen we met de trein mee?" De man antwoordde met sombere stem: „Zoals u wilt, maar ik zou het niet doen!" „Hoezo?", vroeg Mei verbaasd. „Omdat ik hier woon", zei de man. „Maar wij willen juist naar huis", zei Sylvester toen, waarop de man bedroefd knikte en zei: „Ja, ja", met de trein zeker? Past u maar op! Al die mo derne snelheidsmiddelenToen trok hij zijn hoofd terug en een hele tijd dacht Sylvester, dat er niets zou gebeuren; maar even later kwam de man echt naar buiten. Hij keek op zijn horloge en zei somber: „U treft het. Hij kan ieder ogenblik ko men, want mijn klok staat stil op de ver trektijd". Zwijgend sjouwde hij een sein paal naar buiten en ook bracht hij spoor bomen langs de weg aan. Toen rolde hij een perron op wieltjes vlak bij de rails, waarop een bordje stond met: „Hier plaats nemen in ordelijke rij a.u.b." „Hier plaats nemen in ordelijke rij aa uu bee", schreeuw, de de stationschef (want dat was hij). Dat deden de reizigers en daarna blies de chef op een hoorn, die hij om had hangen en verdween naar binnen. Uit de bergen kwam een dunne koude mist langesam naar be neden. 1

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 3