ONDERZEEDIENST (MWO) vraagt aanpassingsvermogen Logboek van een smaldeel op Zeven van scholen in finale muziekconcours DE LENTEMODE BIJ METZ EN CO. Welke burger heeft het zonnebad in februari SLECHTHORENDEN D MEMENTO „Voor (huis, 't smaldeel en de lui in N.-Guinea" Godsdienst De Post Carnaval Gastenboek Éénheid dubbelgïoot paK Nimmer Bruinen HOGE GASTEN NAAR ATHENE Garagebrand in Nieuw-Buinen Op 10 maart in Laren „Zwarte" memoires Deen nodigt Gagarin en Glenn uit Powers deed wat hij kon doen f oor zijn vriendin Veiligheidsraad weigert behandeling klacht Cuba DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 1 MAART 1962 Hiernaast: Ms. Zwaardvis nog de enige oorlogsveteraan in de Nederlandse onderzee dienst. In 1958 ontmoette de .Zwaardvis" in Hamburg nog een oude bekende IE MORGEN word ik wakker van een dof gerommel, dat door het hele schip trilt alsof het met de kiel over een bodem van keien schuurt. Het duurt even eer ik in de gaten krijg dat het een van de ankers is, dat ratelend de ketting meetrekt naar de zanderige bodem van de baai bij Chipiona aan Spanjes zuidkust. We liggen ten anker. Ik bedenk dat het zondag is, dat ik niet kan blijven liggen omdat ik naar de H. Mis wil die door pater Willemen zal worden opgedragen in de cafetaria. Ook mijn hmgenotcn ontwaken nu: de tandarts, die soms zucht onder de administratieve rompslomp van zijn praktijk, ltz. Holtrop, die zich verslingerd heeft aan de artillerie en daarna pas ondervond, dat ook dit administratief werk met zich brengt en tenslot te ltz. Solkesz, de technicus die veel wacht loopt en veel slaapt. Alle^ maal maken we ons gereed voor de eerste zondag op zee. gedragen, werd onder het fileren van de. voortreffelijk gebraden kip genoeglijk ge kout over de marine. Niét over de dienst, maar over de marine die wereldwijd is. „Qua Patet Orbis" waar ook ter we reld zo luidt het devies van het korps mariniers, dat al bijna vier eeuwen lang deel uitmaakt van de marine. zon en het vage schijnsel van destad Cadiz De avond is zwoel maar dat verandert snel als we op de wind gaan liggen. Steeds nieuwe groepjes mensen komen door het nauwe tochtige luik naar boven om een luchtje te scheppen, profiterend van de bovenwatervaart. Ik heb toegekeken hoe zeven sche pen tegelijk de ankers ophaalden en naar hun posities stoomden. De rode seinlichten die over de baai knipper den. De claxons van de scheepstele- graaf waarmee de machinisten te ho ren kregen hoeveel klapjes voor of achteruit er van de diesels werd ge vraagd. De radio-bevelen van de krui ser die krakend uit de luidspreker kwamen: „Execute tot follow: koers 095 vaart 10". En even later: „Exe cute!" Dat alles is marine. Het grote werk van het manoeuvreren met scheepsformaties. De kleine onderzee boot volgt als laatste de kruiser die mijlen verderop nu de eerste positie inneemt. TNc zondag op zee heeft zijn aparte sfeer. Op de kruiser wordt die min of meer medebepaald door de kippen die bij honderden gebraden worden voor het middagmaal. Een feestelijk gezicht waarop het legertje koks niet ten on rechte zeer trots is. Maar afgezien daar van: de zondag op zee heeft sfeer. De werkzaamheden beperken zich tot een uurtje „poetsen en opknappen". Dan volgt de inspectie door de commandant. De hele bemanning staat blinkend en glimmend aangetreden. Goedkeurend maakt kapt. ter zee jhr. W. C. M. de Jonge van Ellemeet zijn inspectieronde. Daarna: „ingeruktmars!" en een vr\je dag. De wacht is omdat het schip voor anker ligt aanzienlijk milder. De zon kijkt neer uit een strakblauwe en onbewolkte hemel. De temperatuur is zomers. Dat wordt zonnebaden vanmid dag in plaats van „snurken". T\e cafetaria loopt vol voor de H. Mis. Minderjarigen worden gestuurd, de overigen en dat zijn er veel komen vrijwillig. Pater Willemen houdt een kor te, glasheldere preek. Een officier leest het epistel en het evangelie voor. Hij zegt ook de intenties bij het gebed voor de levenden: „Voor onze vrouwen, kinde ren, ouders en verloofden thuis in Ne derland. Voor de opvarenden van dit smaldeel. Voor hen die bevelen en hen die gehoorzamen. Voor onze broeders die in Nieuw-Guinea dienen In een ander compartiment van dit grote schip heeft vlootpredikant Van Beek de zijnen verzameld en ook elders op het smaldeel worden nu godsdienst oefeningen gehouden. En straks als de onderzeeboten de baai zijn binnengelo pen krijgen ook die nog bezoek van pater of dominee. TVTet een aantal officieren, waaronder xde majoor der mariniers Segboer, die de afgelopen week op zee het tele gram kreeg waarin stond dat hij de vader van een kerngezonde zoon zijn eerste -7 geworden was, waren we die middag uitgenodigd aan de tafel van smaldeel- commandant. commandeur H. M. van der Wall-Bake. In de kajuit, gedecoreerd met staatsieportretten van HM de Koningin en rie Prins, verlucht met afbeeldingen van vroegere schepen die de roemruchte naam van „Zeven Provinciën" hebben Met de onderzeebootjagers en vlieg- tuigen zijn de fregatten de doodsvijan den van de onderzeeboot. Op de foto: Hr. Ms. fregat „De Bitter" neemt een zeetje. Na de kipmaaltijd maakt zich de indo lentie meester van het schip. De dek ken zijn bezaaid met zonzoekende mannen Hier en daar zitten er een paar. in een hoekje tussen schot en kanon of op het bordes van een richttoestel te schriiven naar huis. Morgen zijn we in Gibraltar en dan is het postsluiten. Dan komt er ook post aan boord en wee de echtgenote of verloofde die zich niet gehouden heeft aan de postsluitings- datum in Nederland! Post, daar drijft de Marine voor een groot deel op. De vurig verbeide brief die niet komt. kan voor het „slachtoffer" de hele vaart naar de volgende havenstad verpesten. Anderen hebben hun brief al klaar en liggen onbekommerd en half ontbloot in de zon. Weer anderen hebben gitaren voor de dag gehaald en tokkelen weemoedige wijsjes diezaebt wegdrijven op de wind. Voor de rest is het schip stil, merkwaardig stil. Af en toe dringt een geluid van een der andere smaldeelschepen door: een hoorn signaal of een schel bootsmansfluitje. Op de brug staan de mensen die de wacht hebben. Verlangend richten zij af en toe hun kijkers op de blonde kust en op de witte huisjes van Chipiona. Eigenlijk moeten ze uitkijken naar de onderzeeboten die nog altijd moeten ko men. Het wateroppervlak, trillend in de zon. maakt het moeilijk de onooglijk kleine stippen op de horizon te kwalificeren als onderzeeboten. Maar als het zeker is dat het de „Zwaardvis" en de „Walrus" zijn die daar aankomen, staat menigeen op om te kijken hoe zij ten anker komen, dicht bij de kruiser. Nauwelijks daar, kruipen de mannen omhoog uit de elek tronische en mechanische ingewanden van hun donkere cilinders om zich ook te koesteren in de zon en om de frisse lucht met volle teugen in te -ademen. Sloepen varen af .en aan. Het is com mandantenvergadering. De jagercom mandanten, die van de fregatten en de onderzeeboten komen naar het vlagge- schip om het oefenprogramma te be spreken. Rond zes uur vertrekt er een sloep waarmee pater en dominee weg gebracht worden naar de onderzee boten. Ik ga met pater Willemen mee naar de „Zwaardvis". ,,Het lijkt wel carnaval hier" zegt de kwartiermeester achter me in de kuip van de „Zwaardvis" en hij bedoelt daar mee de lange rij lichtjes van het smal deel dat in kiellinie wegvaart uit de nu duistere baai van Chipiona. de Straat van Gibraltar in op weg naar de legendarische rots. slechts bewoond door apen en Engel sen. Inderdaad, er is iets feestelijks aan. Aan de lange rij smaldeellichtjes, de flonkerende sterren, de vuurtorens, het diamantensnoer 1 1 Chipio i de hori- De „Zwaardvis" is de veteraan van de Nederlandse onderzeedienst. Hij is nog de enige onderzeeboot (wie duikboot zegt vlóékt!) die acties heeft gevoerd in de tweede wereldoorlog. In het piepkli officiersverblijfje blader ik door het gas tenboek dat die oorlog weerspiegelt. Daaruit spreekt de sfeer van een vechten de marine in ballingschap. Je proeft er uit dat de overwinning al zeker was voor de mensen die in '44 en '45 het gasten boek vulden met rijmen, stukjes proza of kortweg groeten. Êr zijn Nederlanders bij, marinemensen die al lang dood of met pensioen zijn, Amerikanen, Engel- In het najaar van 1944 bracht de senMen vindt de groeten gedag tekend in Gibraltar. Portsmouth, Malta. Ceylon. Hongkong, Curaqao „Zwaardvis" zes vijandelijke schepen tot zinken, waaronder de Japanse mijnen- legger „Itukushima" en de Duitse onder zeeboot U-168. ..Good huntings" schre ven de gasten in het gastenboek. De kracht van deze wens ondervond U-boot-kapitan Pich. Hij behoorde tot de overlevenden van de U-168 welke werden opgepikt door de triomferende „Zwaard vis" en ook hij schreef zijn episteltje. Dan 15 jaar later: Hr. Ms. „Zwaardvis" be zoekt Hamburg. Aan boord dient zich aan Fregattenkapitan Pich van de Bundesma- rine. En weer schrijft hij zijn stukje. Frau Pich voegt er enkele regels aan toe: „Dank voor het redden van mijn man, dank voor de sportieve en goede behan deling die ge hem gafMaar de toenmalige commandant moet gezucht hebben: „Veertien dagen Pich zijn erger dan de zwaaVste dieptebomaaval". De oude „Zwaardvis"; z'n dagen zullen wel geteld zijn langzamerhand. Voor de mensen die in zijn binnenste hun werk verrichten is het toch altijd nog „een lekker schip". Wat is het dat de onderzeedienstman voorgoed aan dit wapen weet te binden. Nauw behuisd leeft hij in die cilinder. Hij slaapt in een smalle lade, op de grond of met het hoofd pal onder een vettige tor- pedokop. Onder water rookt hij niet. Hij doet zijn werk in stilte, vooral wanneer er op hem gejaagd wordt door felle on derzeeboot.! agers of fregatten. De hof meester schenkt de koffie in gebogen houding omdat in de gamelle geen mens rechtop kan staan. De kok verricht zijn culinaire wonderen in een klein open hoekje van de loopgang op een miniatuur van fornuis. Officier, onderofficier of ge wone man; niemand heeft een slaapplaats groter dan het eigen lichaam, kleiner dikwijls Ze kunnen zich nauwelijks wassen, ba den is er helemaal niet bij. Vijf en zestig mannen lopen elkaar voor de voeten in een schip dat een lengte heeft van goed 80 meter en een breedte van nog geen 9. Behalve mensen moeten in die ruimte ook nog een massa apparatuur, wapens en voorraden opgeborgen worden. Ze lopen er elkaar voor de voeten. Dat kan alleen maar goed gaan als een onder zeebootbemanning een éénheid is, opge bouwd uit mensen met een groot aan passingsvermogen en hoge kwaliteiten van kameraadschap. En daaruit nu is 4 februari: liggen ten anker J in Chipiona-baai. Zonnebaden. 18.00 onderzeeboot Zwaardvis J neemt pater en journalist aan J boord. Hr. Ms. Walvis neemt dominee aan boord. J 45 februari: smaldeel in op- J I mars naar Gibraltar. Anker op J te 21.00. Formatie I (kiellinie), t vaart 11 J 5 februari: 8.00 aankomst Gi- J braltar. Vlaggeschip wisselt sa- J luutschoten met de wal. Een dag rust in zonneschijn. J Bij het huwelijk van prinses Sofia van Griekenland met de Spaanse prins Don Juan Carlos op 14 mei in Athene, zul len o.m. de volgende gasten aanwezig zijn: koningin Juliana en prins Bernhard en de prinsessen Beatrix, Irene en Mar griet; de koningin van Denemarken met de prinsessen Margaretha, Benedicta en Anne-Marie; de koning van Noorwegen en de grootmoeder van Don Carlos, ex- koningin Eugenie van Spanje. Voorts worden verwacht de hertogin van Kent, haar dochter prinses Alexan dra en graaf Mountbattcn. De laatste is een broer van prinses Alice van Grie kenland en oom van prins Philip, hertog van Edinburgh. In de nacht van dinsdag op woensdag is brand ontstaan in de garage van de firma F. Trip te Nieuw-Buinen. De brandweer, die spoedig ter plaatse was, kon niet verhinderen dat de garage, de hele inventaris plus het kantoor een prooi der vlammen werden. Acht auto's die in de garage stonden, werden even eens vernietigd. De schade wordt op onge veer 125.000 gulden geraamd. De oorzaak van de brand is nog onbekend. De eigenaar was tegen brandschade verzekerd. (Advertentie) Verdien 24, Ondanks de enorme korting op elk pak is Ideaal-Pcrsil toch voorzien van de kostbare spaaremmertjes. Ook waardevol l groot pak KÜS fkt voor U persoonlijk! Benut de «K spaarkaart die U thuis kreeg. 1 -k Y L I Ideaal-Persil verzorgt Uw was ideaal Daar tijdens dc laatste uitvoering derMemorial Foundation te Laren (N.H.). De volgende afvaardigingen hebben zich in de finale geplaatst: het meisjeskoor de Kweekschool Mariënburg uit Den demi-finale te Zwolle van het Inter- scholair Muziekconcours een tweetal mu zikale afvaardigingen van scholen als winnaar werd aangewezen, nl. die van de Rijkskweekschool uit Heerenveen en van het Gemeentelijk Lyceum uit Em- men, zullen aan de finale van dit con cours thans zeven muzikale afvaardigin gen deelnemen. Deze finale heeft op 10 maart a.s. plaats in de concertzaal van de Stichting Singer van Bosch: Christiaan Norde (cello) begeleid door Freek de Vos (piano) van het Nieu we Lyceum te Hilversum; het gemengd koor met begeleiding van het Chr. Streeklyceum Buitenveldert te Amster dam: het gemengd koor van de Bisschop pelijke Kweekschool te Oudenbosch: Loek Krassen burg (bariton) begeleid door Reggy Meijler (piano) van de Chris telijke Kweekschool te Leiden; het ge mengd schoolkoor van de Rijkskweek school uit Heerenveen en het harmonie orkest van het Gemeentelijk Lyceum te Emmen. Deze zeven muzikale afvaardigingen werden winnaar van het vijftal uitvoe ringen der demi-finale, die in diverse plaatsen in ons land zijn gehouden. Hier aan zijn circa twintig uitvoeringen voor afgegaan. waarbij 2000 scholieren van 63 VHMO- en Kweekscholen direct be trokken waren. Zij hebben ruim tiendui zend mede-scholieren van hun uitsteken de prestaties laten genieten. De prijzen welke de finalisten voor hun school kunnen winnen zijn: eerste prijs een 16 mm geluidsprojector; tweede prijs een school-televisietoestel; derde prijs een radio-grammofooncombinatie. Alle scholieren, die in de finale uitkomen, zullen bovendien een persoonlijk aanden ken ontvangen. De memoires van de in 1961 overleden voormalige communistische Finse minis ter van Binnenlandse Zaken, Yrjo Leino, die door hem zelf niet voor publikatie waren vrijgegeven, zijn toch onder dc titel „Een communist als minister van Binnenlandse Zaken" in enkele honder den exemplaren op de zwarte markt ver schenen. Dit bleek het werk te zijn van zekere Sven Alf Leo Laine uit Hel sinki, die gehandeld zou hebben zonder machtiging van de huidige rechthebben den^ een zoon in Gothenburg en een doch ter in Tsjecho-Slowakije, die beiden als journalist werkzaam zijn. Laatstgenoem den hebben tegen de uitgever een geding aanhangig gemaakt op grond van schen ding van auteursrecht en ongeoorloofde geldinzameling. De uitgever zegt dat hij uit ideële overwegingen heeft gehandeld. het onderzeebootwapen opgebouwd. Die binding is het die de mensen eenmaal gevangen, niet meer loslaat. Van alle vra gen die ik op de „Zwaardvis" stelde was deze de meest voorkomende: ..Zou je naar een bovenwaterschip willen?" Het ant woord luidde steeds: nee. Waarom niet? Ou de bovenwaterschepen zijn afstanden, zuilen. Hier op de onderzeeboot ga je anders met elkaar om, of je nu officier bent of jongste matroos, je voelt je ster ker verbonden, je voelt je letterlijk in het zelfde schuitje zitten. Dat bepaalt hier de sfeer en die verschilt totaal van die op de bovenwaterschepen. Merkwaardig weer is het grote aantal Limburgers dat bij de onderzeedienst dient en weer komt men aandragen met de verklaring: De Mijn. Ik geloof daar niets van. Ik geloof niet dat Limburgers zich op een onderzeeboot thuisvoelen om dat ze vertrouwd zijn met de mijn. want nogmaals; lang niet alle Limburgers wer ken in de mijn! Hofmeester eerste klas H. Hermsen uit Brunssum sprak tenminste niet over de mijnen. Hij prefereerde de onderzeedienst alleen om zijn sfeer, precies zoals dat hierboven al uit de monden van anderen staat opgetekend. Datzelfde gold ook voor de telegrafist P. J. Kooiman uit Lage Zwaluwe, afgezien van het feit dat er in Zwaluwe geen mijnen zijn. Kooiman mocht niet mopperen want de radiohut is nog een van de grootste ruimten aan boord. Sinds die nacht op de „Zwaardvis" ge loof ik ook dat je over speciale eigen schappen moet beschikken om je aange trokken te voelen tot dit wapen. Twee uur heb ik het volgehouden in mijn nauwe „bed". Toen werd ik volkomen verkrampt wakker. De rest van de nacht heb ik doorgebracht in de kuip bij de officier van de wacht en de kwar tiermeester, die assisteerde bij de navi- gaite. Onderzeebootkwartiermeesters wor den opgeleid in het navigatievak, in te genstelling tot hun ranggenoten op de bovenwaterschepen. Deze kwartiermees ter had „het" wel want hij werd onver wacht gegrepen door de onderzeedienst toen hij eens zijn eigen schip „achter- zeilde" en 't aan boord van de 021 moest nareizen. Na een week op de inmiddels uit de dienst gestelde maar roemruchte O-boot heeft hij net zo lang verzoeken ingediend om geplaatst te worden bij de onderzeedienst tot het hem werd toege staan. Ik zou na deze nacht een dergelijk verzoek nimmer doen Eindelijk verbleekten de sterren. In het oosten was het alsof een gordijn opge trokken werd. De nieuwe dag brak aan. Een rood licht, hoog op de nog onzicht bare rots van Gibraltar seinde al meer dan een half uur naar de kruiser. In het smaldeel kwam meer leven en de schepen waren al als grijze schimmen te herken nen toen we een nieuwe formatie gingen Het weerbericht voor Nederland luidt: Stormachtige wind, buiig met hagel of natte sneeuw. Hier aan Spanjes zuid kust zonnebaden de opvarenden van smaldeel I. „Welke burger heeft het?" zo luidt het ironisch bedoelde marine grapje dat hierop betrekking heeft. varen: in de middellijn de kruiser, ge volgd door de beide onderzeeboten, over bakboord de beide jagers achter elkaar en over stuurboord de beide fregatten. Feilloos werd de manoeuvre uitgevoerd, koersend naar de brede ingang van Gi braltar Bay. De wollen mutsjes van de onderzeebootmensen maakten plaats voor de witte petten en mutsen. Langzaam stoomde het smaldeel de baai binnen. Langzaam, want bet mocht er niet eerder zijn dan de zon. De sa luutschoten konden immers pas na zons opkomst worden afgegeven. Daar was de zon dan en terwijl hij de rots hulde in een gouden waas van ne vels hulde Hr. Ms. „De Zeven Provinciën' zich in vlammen en kruitdamp. Dof echoden de saluutschoten door het Spaan se heuvelland. Even later liepen de sche pen de pieren binnen. Hiermee was een eind gekomen aan het verblijf op de onderzee boot en er klonk mij geen treffen der uitspraak in de oren dan die van de eerste officier, ltz. Van Swaay toen wij afmeerden naast de kruiser: „Zie je wel, dat die bovenwaterbojo's al veel bruiner zijn dan wij!" WIM KOCK De vermogende Deense zakenman Ak- sel Faber heeft in Mexico City verklaard, dat hij de astronauten John Glenn en Joeri Gagarin heeft uitgenodigd elkaar in het voorjaar in Wenen te ontmoeten. Fabei beschouwt een dergelijke ont moeting als een „bijdrage aan het be grip tussen twee mogendheden, het be grip dat nodig is om het voortbestaan van het mensdom te verzekeren". Faber, die president is van een stich ting die naar hem is genoemd, zei dat hij de uitnodiging voor Glenn had ge zonden naar diens woning in Arlington, Virginia. De invitatie voor Gagarin had hij via de Russische ambassade gestuurd. De zakenman meende, dat Glenn Wenen zou kunnen bezoeken voor of na zijn vakantie te Cannes. De echtgenoten van de astronauten werden eveneens uitge nodigd. Een speciale raad van onderzoek naar de gebeurtenissen omtrent de vlucht van de Amerikaanse U-2 piloot Francis Gary Powers boven de Sovjet-Unie is tot de slotsom gekomen, dat Powers zijn best gedaan heeft de instructies van de Ame rikaanse geheime dienst oni zijn toe stel te vernietigen na te komen. Dit is door de New York Times bekendge maakt. De U-2 met Powers als bestuur der kwam in mei 1960 op Sovjetrussisch grondgebied terecht. Hij werd tot gevan genisstraf veroordeeld, doch kortgeleden naar de Verenigde Staten teruggezonden. Volgens de New York Times was de raad ervan overtuigd, dat het toestel niet door een treffer van een Russische raket tot de landing was gedwongen. De raad zou tevreden zijn gesteld door twee verklaringen van Powers, namelijk, dat de U-2 door een ontploffing in de staart onbestuurbaar was geworden en in een spiraal geraakte. Powers zou vol gens de New York Times voorts gezegd hebben, dat hij zijn opdracht om het toe stel in geval van nood te vernietigen niet had kunnen uitvoeren omdat de kracht van de explosie en de daarop vol gende spiraalvormige bewegingen van het verkenningsvliegtuig het hem onmo gelijk maakten bij de „vernielingsknop" te komen. Een man uit Londen werd veroordeeld wegens diefstal van twaalf flessen deo dorant (reukverdrijvend middel). Hij had tegenover de politie bekend de diefstal te hebben gepleegd voor zijn vriendin.... De Veiligheidsraad heeft geweigerd de jongste door Cuba tegen de Verenigde Staten bij de raad ingediende klacht in zijn agenda op te nemen. Deze klacht gold ook de besluiten, welke op de re cente, in Punta del Este gehouden confe rentie van Amerikaanse staten ten aan zien van Cuba werden genomen. Vóór behandeling van de klacht stem den slechts de Sovjet-Unie, Roemenië, Ghana en de VAR. De overige zeven leden van de raad onthielden zich van stemming. (Advertentie) MORGEN dus VRIJDAG van 2-6 uur wederom ZITTING van uw CONSULTATIE BUREAU VOOR S.H. in gebouw DE VESTE, OUDE VEST 3, BREDA; advies gratis, levering van gehoortoestellen cv. over Ziekenfonds. (Van onze mode-redactrice) Terwijl een ijzige wind over het water voer en de koude doordrong tot de dertiende verdieping van het Havengebouw te Amsterdam, bracht Metz daar de zomer binnen met de nieuwe voorjaarscollectie. De mannequins maakten haar entree in ochtendtoilet, waarbij twee uit de oude tijd teruggekeerde kimono's bewe zen dat er geen smaakvoller negligé is te bedenken. Bij de tuin- of strandensembles komen de Libertystoffen al dadelijk tot hun recht: een rozenrood driedelig sleep- complet (met Bermuda-shorts) leek bo vendien met pailletten bestikt. Van de vele tailleurs met losse rechte jasjes nog slechts een enkel rokje glad en nauw. Licht gegeerde banen, plooien of klokken geven het wel heel kort rokje een naar onder licht uitlopend silhouet dat de mode thans wil. Wij merkten veel schuin aangebrachte zak jes en zakklepjes op en (ook op spor tieve japonnen) leren ceintuurs. Veel mantels en jasjes zijn „ras du cou" zoals de Fransen dat noemen: glad om de hals sluitend zonder kraag, het geen de hals ongenadig uitlevert en alleen jonge halsjes kunnen verdragen. De nonchalante zwier van ruime man tels, vaak met lage ceintuur in de rug. wordt overtroffen door de vloeiende redingote: wij noemen een perzikkleurig model met diagonaal-lopende sluiting en een abrikooskleurige mantel met bo lero in de rug (waarbij een allerliefst chasseurtje hoorde). Mantels met bijpassende ruime rok die soms tussen de losse jaspanden door gluurt komen voor in het sportieve én geklede genre (zwarte zijde over witte chiffon). Als Metz zich gaat verdiepen in de combinaties beige met reebruin, grijs met tabac, donkerbruin met roomwit of met rose, dan is de ontwerper op zijn best. Zelfs tussen de zeer geklede wui vende zomer japonnen van zijden chiffon getuigde een gcel-bruine imprimé op fumé fond van de voorkeur voor dit palet Van de hoeden, ook in de baret- en toque modellen volumineus, konden ons de flatteuze flambards in stro of vilt met opgeslagen rand het meest bekoren. i i Roomwit wollen tailleur, met zwie rige overslag gevoerd met donker bruine zijde; grote cloche met licht opgeslagen rand.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 5