DE KERK
IN HET
MIDDEN
T)e bijbel wordt wel gekocht
doch nauwelijks gelezen
Nederlandse helikopterpiloten
spelen heldenrol in dramatische
reddingsactie in
Iraanse bergen
1
u
Wat waren
die
deeltj
Glenn zag?
es
H vl
plf JTn™
Al 7 ton voor Memisa
MATRASSEN
MATRASSEN
e
ROTORTIPS SCHEERDEN LANGS ROTSWANDEN
Mogelijk de
ruimtenaalden
Laatste r.-k.
bisschop in
Sovjet-Unie
Behalve in
crisistijden
In krater
Uitgeput
Twee geredden
Tegen rols gekleefd
Eeuwig graf
STANDBEELD VOOR
PAUS PIUS XII
Talloze giften in
natura
Priestertekort
neemt toe
H. College van
kardinalen
uitgebreid
Liturgische kalender
Redders werden
slachtoffers
ubi'ca
Raadsel na ruimte tocht:
RYNBENDE'S
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 23 FEBRUARI 1962
l=i
De Osservatore Romano heeft hulde
gebracht aan de laatste nog: in leven
lijnde rooms-katholieke bisschop in
de Sovjet-Unie bjj gelegenheid van
diens zeventigste verjaardag,
een met Rome geünieerde ritus
eon met Rome geunieëerde ritus,
verblijft al zeventien jaar in
Russische gevangenschap, „alleen
vanwege zijn voorbeeldige toewijding
aan zijn roeping, zijn ambt en de
plaatsbekleder van Christus;', aldus
de „Osservatore". Mgr. Slipyi. metro
poliet van Lwow in de Oekraine, was
één van de zes katholieke prelaten
die in april 1945 werden gearresteerd
op beschuldiging van collaboratie met
de Nazi's. De andere vijf bisschoppen
zijn sindsdien in de gevangenis over
leden. Allen werden veroordeeld tot
langdurige dwangarbeid in Siberië.
Mgr. Slipyi verblijft thans in een
gevangenis ten zuidoosten van Mos
kou. De „Osservatore" zei dat de
Russische regering een opzettelijke
actie voerde om de met Rome geüni
eerde oosterse kerk in de Sovjet-Nnie
uit te roeien. De Russische gelovigen
aldus de .Osservatore", zijn beroofd
van hun overheden en moeten hun
geloof bewaren in de beslotenheid
van hun geweten.
De Italiaanse beeldhouwer Fran
cesco Messina heeft opdracht gekre
gen een standbeeld te vervaardigen
van paus Pius XII. Het zal in de
St. Sebastiaankapel in de St. Pieter
worden opgesteld. Het is in 't Vati-
kaan traditie dat de kardinalen die
door een paus zijn gecreëerd, na
diens dood een gedenkteken voor hem
laten vervaardigen.
Pius XII heeft in zijn testament
echter uitdrukkelijk verzocht voor
hem geen standbeeld te willen op
richten. De kardinalen hebben in
weerwil daarvan toch besloten deze
traditie te handhaven. Een commissie
onder voorzitterschap van kardinaal
Agagianian heeft nu het ontwerp
van Francesco Messina goedgekeurd
en opdracht gegeven het te vervaar
digen.
De jaarlijkse januari-collecte aan
de kerkdeuren voor Memisa heeft
tot dusver f 700.000 opgebracht voor
de medische hulpverlening aan de
missielanden. De administratrice, mej.
van der Lugt, heeft goede hoop, dat
ook dit jaar de miljoen gehaald zal
worden, alhoewel ze «en teruggang
in de collecte-opbrengsten der grote
steden constateert.
De congregatie voor seminaries en
universiteiten heeft in haar jaarver
slag statistische gegevens opgenomen
die aantonen dat het priestertekort
nog steeds tpeneemt ofschoon er meer
priesters gewijd worden. Het aantal
katholieken over de hele wereld
stijgt namelijk snel en bedraagt thans
428 miljoen, een toeneming sinds 1959
van 9.600.000. Ook 't aantal semina
risten stijgt in sterke mate. Over A-
merika en Europa tonen de statis
tieken aan, dat het aantal semina
risten in 1959 een stijging vertoonde
van 2958 personen, vergeleken met
het jaar 1958. In 1960 telde men zelfs
een toename van 6124 seminaristen.
Ondanks deze verblijdende tenden
sen, stijgt het priestertekort. Want
telde men in Europa in 1959 1082
gelovigen tegen één priester, nu ligt
de verhouding 1:1086. In Amerika
is de toestand nog ongunstiger: ter
wijl in 1959 de verhouding priester
gelovige 1:3756 was, telt men nu 3998
gelovigen tegenover een priester.
Z.E. Stefan kardinaal Wyszynski,
die uit Polen naar Rome is gereisd
voor het voeren van besprekingen,
is door paus Johannes XXIII in
audiëntie ontvangen. Het onder
houd tussen de paus en de kar
dinaal duurde drie kwartier.
Tegenover deze teruggang staat
echter een meeropbrengst in de
kleinere steden en dorpen. Definitief
kan de opbrengst pas worden mee
gedeeld, wanneer alle parochies de
collectegelden hebben overgemaakt
hetgeen vele parochiële comité's nog
niet hebben gedaan. Bovendien blij
ven er ook nog steeds giften binnen
komen van particulieren. Overwel
digend zijn de zendingen in natura
geweest.
Het nieuwe kantoor van de Memisa
Heemraadssingel 334 in Rotterdam,
zit tot in de nok toe vol met zendin
gen in natura. De waarde hiervan
is nog op geen duizenden guldens na
te schatten. Behalve de reeds traditie
geworden zendingen van onderne
mingen, zijn er ook enorme pakketten
binnengekomen van de scholen met
tienduizenden stukken zeep. baby
artikelen, verband, blikjes melk enz.
Vooral de reactie der scholen noemt
mej. van der Lugt bijzonder verheu
gend. Voor de eerste maal heeft Me
misa namelijk het onderwijs in haar
campagne betrokken. Van de 4000
scholen hebben reeds 1000 positief -
gereageerd.
Officieel is het aantal kardinalen
door de benoeming van tien nieuwe
gestegen tot 87, waarbij dan nog ge
teld moeten worden de kardinalen
die de paus „in pectore" heeft sinds
het consistorie van december 1959,
doch wier namen hü nog niet be
kend gemaakt heeft.
De benoemingen zijn een verdere
stap op de weg naar internationalise
ring van het bestuur der kerk. daar
van de zeven nieuwe curie-kardina
len er slechts drie Italianen zijn, ter
wijl 57 niet-Italianen zijn. Intussen
toont deze nieuwe beslissing wel,
hoezeer Joannes XXIII zich bezig
houdt met de aanstelling van kardi
nalen. In zijn pontificaat van nauwe
lijks vier jaar heeft hij er al 52 ge
creëerd. Van die nieuwe kardinalen
zijn er intussen al weer vier overle
den.
Intussen blijft de leeftijd van de
kardinalen in doorsnee zeer hoog. Van
nu af aan is deze 65 jaar. De oudste
der nieuwe kardinalen is de nieuw
benoemde patriarch Da Costa Nunes,
die bijna 82 is, maar de jongste is
mgr. Landazuri Ricketts, de aarts
bisschop van Lima die 48 is en voort
aan de benjamin van het H. College
De opvallende benoeming van een
aantal kloosterlingen, ja zelfs de helft
van het nieuwe aantal, heeft de aan
dacht gevraagd voor het element der
kloosterlingen in het bestuur der
kerk. Voortaan zullen tien belang
rijke orden en congregaties binnen
het kardinaalscollege vertegenwoor
digd zijn.
ZONDAG 25 februari. Paars. Sexa
gesima. (De tweede van de drie
zondagen, die de H. Vastentijd
voorbereiden). Tijdeigen. Mis Ex-
surge, zonder Gloria. Credo. Pre
fatie van de H. Drievuldigheid.
MAANDAG 26. Paars. Mis van zondag
Sexagesima. Exsurge, zonder Trac-
tus.
DINSDAG 27. Wit. H. Gabriël van de
Bedroefde Maagd. (Deze Belijder
is op 1 maart 1834 te Assisië gebo
ren. Toen hij 22 jaar was trad hij
in bij de Passionisten. Zes jaar la
ter stierf hij reeds, nog vóór hij de
hogere wijdigen had ontvangen.
Paus Benedictus XV heeft hem in
1920 heilig verklaard).
WOENSDAG 28. Paars. Mis van zon
dag Sexagesima. Exsurge, zonder
Tractus.
DONDERDAG 1 maart. Wit. H. Swit-
bertus. (De Bisschop en Belijder
Switbertus predikte in ons land het
Evangelie onder de heidenen en
verrichtte daarbij vele wonderen),
VRIJDAG 2. Paars. Mis van zondag
Sexagesima. Exsurge, zonder Trac
tus. Of. Wit. Votiefmis van het H.
Hart. Cogitationes. (Vanwege de
de eerste vrijdag). Geen Credo.
Prefatie van het H. Hart.
ZATERDAG 3. Wit. Mis van de H.
Maagd Maria op zaterdag. Salve
met Gloria. Prefatie van de H.
Maagd Maria.
amaai auurae drie Kwartier. Maagd Maria.
Over de gehele wereld is een
v hteruitgang in bijbelkennis te
constateren, maar de schuldige
is eerder het gezin dan de Kerk.
n de dagen zonder radio en
televisie werd de bijbel aan de
amiliedis gelezen, besproken
en bestudeerd. Die gewoonte is
thans vrijwel uitgestorven en
daaronder heeft de bijbelken
nis aanzienlijk geleden.
„Is de .voornaamste conclusie.
sturil» een Jnternationaal opgezette
'in J r e Plaals van de bijbel
De shiSrenv. elï. ke.fken Bekomen is
De studie heeft vijf jaar in beslag
de AmeHif" Wer,d «financierd door
iveren.ed wPvfe, Unlted Bible Society
der rannnrt geno?tschat>)- In één
rapporten, wordt gezegd dat,
althans in Amerika, de bijbel tot de
„best sellers kan worden gerekend,
maar daaraan wordt toegevoegd dat
de Amerikanen en de tot '11 kerk be
horende Christenen in andere delen
van de wereld de bijbel, die zij ko
pen. zelden of nooit lezen. Waar ook
ter wereld de bijbel als boek in om
loop is, aldus het rapport, wordt hij
verwaarloosd, behalve in tijden van
crisis, wanneer men er zijn toevlucht
toe neemt om getroost en gesterkt
tc worden.
In het rapport wordt echter verder
gezegd, dat er zoiets als een weder
opleving van de belangstelling in de
bijbel is te bespeuren maar in 't al
gemeen wijzen de feiten uit. dat wat
men noeml „het verval in bijbelge-
i,enu13ljbelkennis" niet tot staan
sta?eertahot wederopleving con
stateert het rapport onder de rooms-
katholieken in Frankrijk, voorname-
lijk beperkt tot kloosters en zekere
ontwikkelde leken". Ook onder de
FranSe protestanten js iets van een
wederopleving gebleken, doch over
het algemeen zijn geen aanwijzingen
ïn°nd?n' 1 d,e Brotc ontdekkin-
er.de Matste twintig jaar
vL^d'h k uZ'in Bedaan. veel in-
vloed heben gehad.
Een zeer algemeen verbreid ver
val is in Engeland waargenomen.
Men gaat daar minder en minder
ter kerke, zegt het rapport, maar het
lezen en bespreken van de bijbel
thuis heeft de laatste honderd jaar
een nog grotere achteruitgang ver
toond. Wat men in Engeland ontdek
te, vond men ook in Schotland en
Nederland, waar volgens het rapport
godsdienstoefeningen in de familie
kring vrijwel in onbruik zijn geraakt.
In west-Duitsland en Oostenrijk wordt
nog in bepaalde gezinnen uit de bij
bel gelezen, meestal aan tafel, doch
zelfs in die gezinnen gaan werk en
ontspanning voor.
Zij die statistische gegevens verzame
len over de mate, waarin de, bijbel
wordt gelezen, zijn altijd aangenaam
verrast, wanneer zij zien, hoeveel
mensen zeggen de bijbel geregeld te
lezen. Maar hun aantal bedraagl
zelden meer dan een zesde van de
bevolking van een in naam christe
lijk land. De meeste mensen in Eu
ropa en in de Angelsaksische wereld
doen de familiebijbel zelden open en
het wordt steeds moeilijker in die
landen in openbare toespraken uit de
bijbel te citeren.
Ook in de Verenigde Staten is het
beeld met zeer verschillend, zelfs
in de vanouds als zeer „bijbelvast"
beschouwde streken.
werden door de Nederlandse helikop
ters naar beneden gebracht.
,,De Nederlandse piloot Heyjer ver
richtte een uitzonderlijk knap staaltje
van helikopter-stuurkunst," staat in een
Perzische krant, ,,toen hij de Ameri
kaanse parachutist Hadley redde. Had-
ley, die men per parachute had neer
gelaten om de overlevenden te helpen,
was zélf verkeerd neergekomen en
klemde zich vast op een rotspunt. Om
hem te redden moest Heyjer met zijn
helikopter zo dicht de bijna verticale
Onbaatzuchtig en spontaan
hebben twee Nederlandse he
likopterpiloten van Sclireiner
Aerocontractors uit Den Haag,
de 28-iarige Charlie Heyier en bergwand benaderen, dat de roterbladen
n t 1 1 1 rakelipgs langs de rotsen scheerden
de 31-jarige jan Joore, de
hoofdrol gespeeld in een even
dramatische als gevaarlijke
reddingsactie waaraan een ko
lonel en een specialist van het
Amerikaanse leger hun leven
hebben te danken.
In lucht zo ijl, dat zelfs de voor
het vliegen op grote hoogte ge
bouwde „Alouette" helikopters er
nauwelijks houvast in hebben,vlo
gen onze landgenoten deze maand
7 dagen lang in Perzië op en neer
naar een 4200 meter hoge bergkom
waarin tijdens een sneeuwstorm
een Amerikaans legervliegtuig met
vijf Amerikaanse militairen aan
boord was neergestort.
Alle vijf waren levend uit het wrak ge-
Een Amerikaanse Beaver" stortte
op een routinevlucht van Teheran naar
de Dezful-luchtmachtbasis tegen de bin
nenrand van een kratervormig stuk
j berghelling neer, op een hoogte, die
bijna met die van de Mont Blanc kan
worden vergeleken, veerde dankzij de
dikke vacht sneeuw omhoog en sloeg
over de kop. De vijf inzittenden kro
pen er met wat builen en schrammen
levend uit.
v;;v'
Daags daarna ontdekten op onderzoek
uitgestuurde andere toestellen het wrak.
Men zag twee overlevenden in de buurt.
De reddingsactie kwam op gang. Be
neden op het vliegveld van de oliemaat
schappij nam onze landgenoot J. R.
Schuiling. de leiding, met een kolonel
van het Amerikaanse leger. De Neder
landse helikopters gaan wel naar boven
doch kunnen wegens de ijle lucht en de
dwarswinden in de krater niet zakken.
Intussen worden helemaal uit Tripo
lis 2 Amerikaanse' parachutisten naar
Iran overgevlogen. Het zijn twee ge
harde en voor dit werk speciaal ge-
het is onmogelijk naar boven of bene
den te klimmen.
Nu waren er dus vier man die gered
moesten worden. Bij elkaar vliegend
brachten de twee Alouette toestellen
vervolgens twee Amerikaanse parame
dics naar boven, hospitaal-soldaten dus,
die voorzien waren van ski's en die
moesten proberen de overlevenden te
helpen.
trainde, laconieke jongens, die drie da-
kropen. Drie van hen, die poogden zich gen na het pngeïuk arriveren en met-
in een kuil warm te houden sneeuwden een met een „Dove" vliegtuig naar bo-
In en kwamen om, maar de twee ande- ^en gaa"' Met wat noodvoorraad sprin-
gen ze boven de krater uit de ,,Dove
maar zijwinden drijven hen af en beiden
komen tenslotte tegen de steile rots
wand aan de buitenkant van de krater
terecht. Die houdt hen gevangen, want
ren, een kolonel en een specialist, zijn
tenslotte na enkele dagen gered en
(advertentie)
r. i
BINNENVERING
RUBBER
TOONZALEN TE AMSTERDAM
ROTTEROAM. UTRECHT. BREDA
NEERLANDS MEEST
VERKOCHTE MATRAS
De deskundigen staan voor een
raadsel. Men heeft op het eilandje
Grand Turk, dat deel uitmaakt van
de Bahama-eilanden twee dagen
lang kolonel John Glenn onder
vraagd over hetgeen hij heeft mee
gemaakt, maar men weet niet wat
men aan moet men met de melding
van „heldere kleine deeltjes die
langs de capsule zweefden".
Dr. Robert Voas. de man die de lei-
ding heeft gehad bij de psychologische
voorbereiding van de astronauten voor
hur. ruimtevluchten, verklaarde, dat de
astronauten niet voorbereid waren op
het zien van dergelijke vreemde ver
schijnselen wat niet wegnam, zo zei
hij, dat Glenn de geheimzinnige dingen
had gezien en gerapporteerd. Alle drie
keer, dat Glenn in zijn cabine uit de
duistere zijde van de aarde in de buurt
van de kust van Californië in het dag-
licht was gekomen, had hij deze stro-
men van heldere deeltjes gezien.
De deskundigen verklaarden dat het
niet uitgesloten was, dat het hier de
rulmtenaaldcn betrof die vorig jaar
werden gelanceerd. Maar deze naal
den waren op een veel hogere baan
gericht geweest en bovendien had
men getracht die baan over de polen
te leggen.
Glenn vertelde, dat de deeltjes op
enige afstand gezien leken op vuur
vliegjes, maar dicht bij zjjn raam
hadden ze geleken op sneeuwvlokken.
IVolken
Glenn had voorts verteld, dat het
grootste deel van de aarde, het groot
ste deel van de dag bedekt is met wol
ken. Hij was van mening dat een astro
naut in staat zou zijn de hoogte van
de bewolking te schatten naar ..laag"
„middelmatig" en „hoog".
De meteorologen hechtten hier grote
waarde aan. De kunstmanen, zoals die
van het type Tiros, kunnen de wolken
wel registreren maar geven geen aan
wijzing omtrent de hoogte.
Glenn had voorts laten blijken dat hij
verder over de aarde kon zien dan men
verwacht had. Op aarde kon hij over
een afstand van 1100 km zien (een mens
op aarde ziet iets meer dan 60 km)
Het meest spectaculaire ogenblik van
de reis was het moment van terugkeer
geweest. Door de wrijving met de lucht
was de buitenwand van de cabine ver
hit geweest tot 300 graden Ook de lucht
rond de capsule had opgegloeid. Het
was helder licht geweest van gloeien
de luchtdeeltjes en van gloeiende deel
tjes die van het hitteschild van de cap
sule werden afgebrand.
Achter de cabine kon Glenn een hel
dere oranje vlek zien. Dat was klaar
blijkelijk de plaats waar de gloeiende
deeltjes door de zuiging weer samen
kwamen.
Enkele uren later vlogen de Neder
landers weer naar boven, ditmaal met
de volledige uitrusting voor de para-me-
dics aan boord van het ene toestel en
een jonge Amerikaanse luitenant in het
andere. De luitenant sprong boven ge
komen kundig op het kleine plateau*
wachtte de tweede helikopter af en
griste de uitrustingen daaruit, terwijl
Joore aan de stuurknuppel bleef om
zijn machine zwevend te houden.
In de krater begonnen vervolgens de
para-medics met de luitenant af te da
len naar de twee overlevenden, die zich
daar reeds drie dagen bevonden en uit
geput begonnen te raken. Op de terug
weg zag Heyjer een der tegen de rots
wand klevende parachutisten, maar hy
zag geen kans deze te bereiken. De
man ging op deze duizelingwekkende
hoogte boven een peilloze afgrond alleen
de even onheilspellende als koude nacht
in.
Zo brak de vierde dag aan. De para
medics rapporteerden via hun walkie-
talkie aan de rondcirkelende vliegtuigen
dat ze meer mankracht nodig hadden
om de beide half bevroren overleven
den op een geimproviseerde slee tegen
de wand omhoog te trekken naar het
plateau. De piloten in de vliegtuigen ga
ven dit weer door naar het vliegveld be
neden.
Terstond haalde men daar twee erva
ren Iraanse bergsoldaten van het Per
zische leger. Zij stapten bij Heyjer en
Joore in de Alouettes en werden naar
het plateau gebracht. In een tweede
vlucht brachten onze landgenoten hen
hun uitrusting na. Op die vlucht bevroor
de snelheidsmeter van Joore. Op de te
rugweg riep Heyer Joore over zijn
boordradio en zei: ,.Ik geloof toch dat
die parachutist wel te redden is, ik ga
het proberen". Hij had nog juist brand
stof genoeg en het weer was redelijk
Uiterst omzichtig naderde hij met de op
deze hoogte zo slecht naar de stuurknup
pel luisterende helikopter de bergwand.
De lange rotor-bladen draaiden tenslot
te angstig dicht langs de rotsen, maar
de lakonieke Amerikaan waagde de
sprong en stapte 10 minuten later fit
wel bij de dokter in het tijdelijke kamp
uit.
Daar bleven de Alouettes die dag op
het radio-bericht wachten, dat de slee
met de geredden aan de rand zou rijn
gearriveerd. Dat gebeurde 'smiddags om
2 uur. Samen stegen ze naar de top en
daar werd niet zonder moeite de op z'n
bevroren voeten moeilijk lopende spe
cialist, genaamd John T. Porter, aan
boord gehesen bij Heyjer.
Nadat Heyjer met Porter had koers
gezet naar het vliegveld cirkelde Joore
naar het plateau toe. Niet de geredde
kolonel nam naast hem plaats, doch de
enthousiaste luitenant wiens enthousias
me na een dag veranderd was in uitput
ting. Hij kon niet meer lopen en werd
door Joore zo snel mogelijk naar de
dokter gebracht. Intussen steeg Joore
opnieuw naar de top om de tweede over
levende, kolonel Walter Vann, te halen.
Zo waren dus de twee overlevenden
gered. De kolonel was half bevroren.
Bij het aanbreken van de vijfde dag
kon dus de voorlopige balans worden
opgemaakt: 2 man gered, maar boven
nog aanwezig 2 para-medics. 2 Iraanse
bergsoldaten en niet te vergeten de
tweede nog steeds onvindbare Ameri
kaanse parachutist. Op de ochtend van die
vijfde dag werd het een van de twee
bergsoldaten te erg. Zijn voet vertoonde
een begin van bevriezing en Heyer werd
opgeroepen om hem naar beneden te
halen, hetgeen geschiedde. Als altijd
vloog Joore met hem mee en als altijd
tuurden beide piloten tevergeefs de
zwarte rotswanden af op zoek naar de
tweede Amerikaanse parachutist.
Heyer pikte op die vijfde dag de in
moeilijkheden geraakte bergsoldaat op en
daalde naar beneden, terwyl Joore lang
zaam langs de rotswand volgde. Hy zocht
voor die zoveelste keer naar de 2e para
chutist en ditmaal vond hy hem. De
man kleefde in ongemakkelijke positie
tegen de rotsen aan en het was volsla
gen uitgesloten dat hU per helikopter kon
worden gered.
Waar een wil is is een weg, zeker
voor para-medics en Iraanse bergsolda-
De Alouetteis een bijzonder
geschikte helikopter voor reddings-
werkzaamheden, ook in bergen en
zelfs onder ongunstige weersom-
standigheden. Maar op de hoogte l
waar Heyjer en Joore moesten
werken is het in feite levens-
gevaarlijk. Want het toestel heeft
eigenlijk een heel wat minder ijle J
atmosfeer nodig dan die op ruim l
vierduizend meter! 2
ten. Heyer vloog weer naar boven en
pikte daar een van de twee para-medics
op, die de vorige dag op het punt had
gestaan om zich naar beneden te laten
halen, omdat hij uitgeput was, maar die
nu weer geheel fit bleek.-Uit de lucht
toonde hij deze man waar de parachu
tist zich bevond en zette hem vervol
gens. weer op het plateau af. Terstond
begaven de beide para-medics en de
overgebleven bergsoldaat zich te voet
naar dat punt van de kraterrand, waar
onder de parachutist zich nu al ruim
2 dagen en nachten aan de rotsen klem
de.
„Dat is geen werk voor para-medics",
meenden de Amerikanen beneden. Het
was meer een karwei voor ervaren Iraan
se bergbeklimmers. Ze vonden er vier,
die door Heyer en Joore naar boven
werden gebracht maar naar toen bleek
had 't dappere drietal (de twee para-me
dics en de bergsoldaat) intussen de kra
terrand bereikt en onvervaard liet de berg
soldaat zich aan 'n touw naar de zich nog
steeds in dezelfde benarde positie be
vindende parachutist zakken.
Boven de bergrug cirkelend volgden
de piloten van de twee Amerikaanse
vliegtuigen ademloos hoe de actie ver
der verliep. Aangekomen bij de toch wel
uitgeput rakende parachutist wist de
sterke bergsoldaat deze op zyn rug te
laden, waarna hij met behulp van de
tientallen meters hoger aan het touw
trekkende para-medics de rand tenslotte
veilig wist te bereiken. De parachutist
bleek bevroren handen en voeten te heb
ben opgelopen.
De terugkeer naar het plateau ver
liep uiterst moeizaam en tot overmaat
van ramp werd de hele bergrug in dichte
sneeuwstormen gehuld. Verder vliegen
die dag was onmogelijk. Acht man gin
gen tezamen een verschrikkeliike nacht
in: 2 para-medics, 1 bergsoldaat. 1 uit
geputte parachutist en 4 verse bergbe
klimmers, die net boven waren gebracht.
De zesde dag brak aan. Per radio werd
van boven gevraagd of de Nederlanders
maar wilden komen om iedereen naar be
neden te brengen. Ze stegen op, maar
troffen op het plateau alleen de moedige
Iraanse bergsoldaat aan, die aan sneeuw
blindheid begon te lijden en terug wilde.
„Waar is dan de Amerikaanse parachu
tist met zijn bevroren handen en voeten,
die je gisteren van de rotswand hebt ge
haald?" vroeg Heyer, bij wie hij zich
aan boord begaf. Tot zijn verbazing
luidde het antwoord, dat de parachutist
weliswaar gisteren niet veel meer waard
was, maar .dat wat voedsel en verzorgiQg
hem ondanks de sneeuwstormen en de
vreselijke nacht weer zo hadden opge
knapt, dat hij de 2 etmalen op de rotsen
allang weer was vergeten en er nu op
stond tijdens de vierde dag van zijn ver
blijf in deze onherbergzame hoogte mee
te zoeken naar de lijken van de 3 ver
misten.
Voor de Alouette was na deze dag het
riskante werk voorbij. Uit Duitsland
hadden de Amerikanen tenslotte grotere
en krachtiger helikopters gerekruteerd,
die nu aankwamen en die het verdere
werk volbrachten, zelfs werden nog
Duitse alpinisten naar boven gebracht,
maar na 10 dagen werd het zoeken naar
de vermisten opgegeven. Men neemt aan
dat hun lijken onder vele meters sneeuw
een eeuwig graf hebben gevonden.
(Advertentie)
een
pittige 'jonge*
jonge
White Label dubbele klare
f 855 per literfles exclusief gUs
