Programmaleider Gerard Hoek blijft altijd journalist MAGGI kat duiven BENDER Milo Anstadt hoofd afdeling t.v.-documentaires Luister naar Kijk naar Terugblik Radio-betrekking te danken aan prinses Beatrix omdat U mi zoveel Aroma gebruikt... in stamppotten, jus, soepen en sausen! Profiteer ervan! Radioprogramma Televisieprogramma BEURS VAN AMSTERDAM Internationals licht verdeeld DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 31 JANUARI 1962 P\e bekende regisseur van de televisie- rubriek „Spiegel der kunsten", die twee jaren geleden voor zijn werk de prijs van het prins Bernhard-fonds in ontvangst mocht nemen, is benoemd tot hoofd van de documentaire program ma's bij de televisiesectie van de VARA. Een van zijn medewerkers, de oud journalist Herman Wigbold uit Utrecht, is dezer dagen naar Engeland vertrok ken, waar hij gedurende zes weken een televisie-cursus van de BBC mag vol gen. D (Van onze radio- en t.v.-redacteur)- i chef van de NCRV-programmalei- dlng, de heer Gerard Hoek, trad al jong in de journalistiek, op 11 septem ber is het veertig jaren geleden, en hy heeft met vele anderen, die later van beroep veranderden gemeen, dat hy nimmer dit joumalistenbloed heeft ver loren. Want in de by na 25 jaren, dat hij nu al weer by zyn christeiyke om roepvereniging werkt heeft hy metter daad bewezen, dat de radio geen twee derangs massacommunicatiemiddel is, maar een publiciteitsmedium, waarin vooral de snelle en actuele berichtge ving tegenwoordig een zeer belangrijke rol speelt. \Y/ij denken hierbij aan de trieste spoor wegramp bij Harmeien. De heer Hoek had een schema-vergadering, maar nau welijks was om half tien het eerste be richtje over de treinbotsing binnen, of hij liet de vergadering de vergadering en trommelde direct zijn medewerkers bij elkaar om ze naar de plek des on- heils te dirigeren. Zelf had hij reeds een uur later een vraaggesprek met een journalist, die heelhuids aan dit ontzet tende drama was ontsnapt. Voor de trouwe luisteraars van zijn geesteskind „De Radiokrant" vertellen wij even min iets nieuws, als wij beweren, dat de heer Hoek bij de radio een faam heeft verworven door zijn journalis tieke primeurs. Er kon waar ter wereld ook iets belangrijks gebeuren of door middel van zijn correspondenten wist hij de toehoorders in te lichten over de stand van zaken. Hij ontdekte wijlen Alfred van Sprang, die zovele repor tages gaf uit gebieden waar de oorlog of een natuurramp had toegeslagen Stenen tijdperk (^erard Hoek vindt het niet zo verwon derlijk, dat hij een zwak voor het nieuws heeft. Zijn vader was in Beverwijk als het ware een dorpsfac totum, een lopend nieuwsblad. Hij was chef van een kleine drukkerij waar een weekblad werd gedrukt en tevens de plaatselijke chroniqueur. Zijn vader stuurde hem vlak voor de eerste we reldoorlog naar de christelijke h.b.s. in Leiden. In de vakantie stapte de De heer Gerard Hoek, chef van de pro- grammaleiding van de NCRV, is na veer tig jaar nog steeds een journalist in hart en nieren. jonge Gerard de redactie van de Leidse Courant binnen en kreeg toestemming van hoofdredacteur Zuidema om daar te volontairen. I Tij pakte van alles aan en had succes. De hoofdredacteur van „De Rotter dammer". dr. Diemer. die veel in hem zag, stuurde hem op twintigjarige leef tijd al als redactie-chef naar het Dordtsch Dagblad, maar na verloop van tijd keerde de jonge journalist weer naar de Maasstad terug, waar hij bij de grote reportages werd ingeschakeld. Het was nog in het stenen tijdperk van de radio, die door velen voor een won der werd aangezien. Toen de journalist Hoek eens met de koptelefoon op de rede van Hitler had moeten opnemen, ter gelegenheid van de Duitse inval in Sudetenland. voelde hij instinctief, welk een belangrijke rol de radio in de toe komst zou gaan spelen in de publici- teitswereld. Het was in 1937 en hij schreef een brief naar de NCRV, waar in hij voorstelde een reportage voor de microfoon te maken over Rotterdam en meer in het bijzonder het Hofplein- vraagstuk, dat nooit zou zijn opgelost, als er daarna niet dat verschrikkelijke bombardement zou zijn gekomen. Bezetting 'T'oen prinses Beatrix geboren moest worden had hij voor Rotterdam een plan de campagne moeten ontwerpen. Er zou een reportagewagen komen die onmiddellijk na de officiële bekendma king de geluiden zou uitzenden van de luidende klokken en de loeiende stoom fluiten van de schepen in de havens. Maar het prinsesje liet lang op zich wachten en in de Maasstad waren de trommels vol beschuiten met muisjes voor de schooljeugd reeds driemaal ververst! Hij had bijzondere veine, want uitgerekend op de NCRV-uitzenddag maandagochtend om half tien stormde een collega de redactie binnen met het verheugende bericht. Hij vloog naar buiten en liftend in een vrachtauto be reikte hij na een levensgevaarlijke race de Leuvehaven, waar technicus Nico Akkerman al met de apparatuur gereed stond om een impressie te geven van het feestend Rotterdam. In die dagen heeft hij twaalf reportages gemaakt voor de NCRV en eerlijk gezegd heeft hij zijn betrekking bij de radio aan prinses Beatrix verdiend. De bezetting onderbrak de loopbaan van de heer Hoek, die toen chef-exploitatie bij de uitgeverij Zomer en Keuning te Wage- ningen werd. Na de oorlog versloeg hij de intocht van de Canadese tanks in de hoofdstad, waar hij geruime tijd werkzaam was als chef-redacteur van het christelijke dagblad „Trouw". XTa verloop van tijd herrezen ook de oude omroepen. Daarvoor, het was nog in de oorlog werd op de katholieke pastorie in Kortenhoef, bij pastoor I. P.J. Kaarsgaren een bespreking gehou den tussen de heren Speet (KRO) Broeksz (VARA), Tolk (NCRV), Vogt (AVRO) en Leven (VARA) om te ko men tot een samenwerking in federatief verband, hetgeen na de bezetting re sulteerde in de Ned. Fed. van Omroep verenigingen, later gevolgd door de stichting Nederlandse Radio Unie. Op 1 oktober 1949 startte de heer Hoek met de eerste aflevering van zijn in middels al dertien jaar lang populair geworden „Radiokrant". Eerst was er slechts sprake van een avonduitzen ding, maar thans bezit deze unieke krant ook een ochtendeditie. De redac tie. die destijds uit een man bestond is uitgegroeid tot vijf reporters. Beter dan t.v. „\7ooral nu de functie van de radio lang zamerhand gaat veranderen na de komst van de televisie, ben ik van mening dat dit medium bij uitstek ge schikt is voor actuele berichtgeving, informaties en reportages. De radio is veel beter dan de TV in staat om de luisteraars als het ware, van uur tot uur in te lichten over belangrijke ge beurtenissen. Daarom onderbreken wij bij de NCRV ook direct ons radio-pro gramma indien er iets belangrijk voor valt. Alleen religieuze uitzendingen val len daar vanzelfsprekend buiten. Maar anders moet alles wijken voor het be langrijke nieuws. Mijn programmalei derschap bij de NCRV is een coördi nerende en stimulerende functie, maar dan met nadruk op het wobrd stimule rend, want een ambtenaar ben ik nooit geweest!" Op Hilversum 1 (402 m - fm 92.6 mhz kan. 19) wordt in verband met de ver jaardag van prinses Beatrix een natio naal programma uitgezonden. Om 20,05 spreekt mej. M.A. v. Oordt, praeses van de vrouwelijke studentenvereniging te Leiden. Daarna concerteert om 20.10 uur het Nederlands studentenorkest. Het pia noduo Ton Hartsuiker en Louis Andries- sen speelt om 21.20 uur. Godfried Bo- mans is om 21,40 uur te beluisteren in de rubriek „Met open vizier". Om 22.40 uur musiceert het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Jean Fournet. Tenslotte speelt om 23.25 uur het Ned. Hobokwartet. Op Hilversum 2 (298 m - fm 96.8 mhz kan. 33) is er eveneens een nationaal pro gramma met o.a. om 20.45 uur het klank beeld „En gij zult tot mijn getuigen zijn". Om 21.20 uur zingen en spelen de Valen- tina's en de O.K. Wobblers. Het Prome nade-orkest o.l.v. Hugo de Groot geeft om 22.40 uur een concert. Tenslotte is er om 23.25 uur een programma van gram- mofoonmuziek. Na het journaal en weeroverzicht pre senteert de KRO om 20.20 uur de rubriek „In woord en beeld", om 20.30 uur gevolgd door het sportpraatje van Jan Cottaar. Jos van der Valk biedt om 21 uur uit Treslong het variété-programma „Piste" Een NTS-fotograaf maakte momentopna men van de uitverkoop welke om 21.40 uur zullen worden vertoond. Rector D. Coppes houdt om 21.55 uur de epiloog terwijl het programma om 22.05 uur wordt besloten met het taailesje van de heer De Ridder. België Vlaams biedt om 20,30 uur „Schipper naast Mathilde", om 21.30 uur de rubriek „Problemen van nu" en ten slotte om 22 uur een kennismaking met molens en molenaars. (Advertentie) „No minor vices" heette de film die de NTS gisteravond op het programma had staan. Het was een gezellige door Lewis Milestone aardig geregiseerde rol prent met opvallend goed spel van Lilly Palmer en Dana Andrews als het echt paar Aswell. Het voorprogramma bevatte een in teressante, speels gemaakte film over de Deense hoofdstad, alsmede een muziek film met in de hoofdrol Jascha Heifetz. In het NTS-journaal werd piëteitsvol aandacht besteed aan de begrafenis van de heer Peters, hoofdredacteur van de Nieuwe Limburger en lid van de Tweede Kamer. De plechtigheid geschiedde met militaire eer. De beelden gaven een goede indruk van de grote belangstelling voor de laatste tocht van deze ver dienstelijke Nederlander. Een heer die zo vriendelijk was om mijn stukje over het Heinkenszandse hadhuis te lezen, schreef mij, omdat ik had aangedrongen op het stichten van een cultureel verantwoord hadhuis- koor, of ik er dan niets voor voelde het culturele leven te mechaniseren. Hij is, naar hij zegt, inwoner van een stil Zeeuwsch-Vlaams dorp dat weliswaar niet eens een hadhuis heeft, doch wel een muziekgezelschap. En om deze in stelling gaat het nu. Naar genoemde heer uit genoemd dorp, met name Lamswaarde, meedeelt laten de leden van het muziekgezelschap aldaar tij dens de jaarlijkse teer- en feestdag hun instrumenten thuis. Toch zou het geen muziekgezelschap zijn indien men deze dag zonder passende klanken liet pas seren. Men laat daarom in de lokaliteiten waar men op die hoogtijdag hijeen de jukebox stevig draaien. De Kloos tertuinis op 45 toeren EP niet voor handen, evenmin als de toch gangbare Stars and stripesDe leden zoeken soms in de opgave der voorradige top pers ook naar de hen dierbare „Orpheus in de onderwereld" of de Manoeuvre mars. Doch men legt zich dan instede van hij Sousa en Ketelhy maar neer hij wat een jukebox wel te bieden heeft en dat blijkt de culturele behoef ten der werkende leden, aldus mijn briefschrijverhogelijk te bevredigen. Kijk, zegt hij nu, waarom zouden we het gehele culturele en ontspannings leven niet mechaniseren: de voetbal club laten we op de t.v. naar spannen de matches kijken, de gemeentebestu ren subsidiëren niet meer de plaatse lijke muziekmaatschappijen en koren, maar besteden het daarvoor op de be groting gezette geld voor de aankoop van bandrecorders, projectie-appara- tuur en platenspelers. De voordelen liggen voor de hand: dure voetbalter reinen worden overbodig, alle kosten voor schoenen en tenue vervallen, ver warming, verlichting en onderhoud van patronaten, verenigings- en clubloka len worden overbodig en op die wijze bespaart de gemeenschap zich handen vol geld. De techniek kan het allemaal overnemen. Inderdaad, er zit wat in. Waarom, zijn we eigenlijk nog zo suf om een boek te lezen? Er is op ieder boek vast wel een handige jongen die er een pakkende t.v.-strip van maakt. En waarom hon den we er nog orkesten op na? Zijn er dan geen grammofoonplaten genoeg? Soms gaan er ook nog meneren lezin gen staan honden over culturele on derwerpen. Wat een onzin eigenlijkl Laten ze thuis hun praatje op de band zetten en dan de cultuur gewoon per strekkende meter verkopen. We heb ben er immers de middelen toe? De techniek staat voor niks en de wel vaart stijgt maar. Die heer in Lamswaarde heeft mij de schellen van de ogen doen tmllen. Hij wijst de juiste richting naar een bloeiende cultuur voor iedereen. En we zijn trouwens al een heel eind op mars. PRAET-MAECKER U kunt de piano van Uw wensen kiezen uit een prachtige collectie met vele be roemde merken zoals Ibach en Steinway. Onze adviezen staan U daarbij terzijde. Be/ of schrijf om onze foto-brochure nr,60A Breda, Veemarktstraat 40, - te!. 30164 Amsterdam deskundig in klank Arnhem - Leiden Rotterdam DONDERDAG 1 FEBRUARI HILVERSUM I 402 m KRO: 7,00 Nws. 7,15 Gram. 7.30 V.d. jeugd 7,45 Morgengeb. en overw. 8,00 Nws. 8,18 Gram. 8,50 V.d. vrouw 9.35 Waterst. 9,40 Schoolradio NCRV: 10.00 Gram. 10,15 Morgend. 10,45 Gram. KRO: 11,00 V.d. zieken 11,45 Gew. muz. 12,00 Middagklok-noodklok 12,04 Piano spel 12,25 Wij van het land, lez. 12,35 Land en tuinb.meded. 12,38 Gram. 12,50 Act. 13,00 Nws. 13,15 Lichte muz. 13,40 Licht progr. agaiha christie een tussen de 30. De rest van het personeel bestond uit dagmeisjes. Plet enige meisje voor dag en nacht wist alleen maar te zeggen dat juffrouw Springer vinnig kon zijn. Zij had nergens ooit iets van 'n revolver in huis gemerkt. Deze povere inlich tingen kwam juffrouw Bulstrode onder breken. ,,Een van de leerlingen wilde u graag even spreken, inspecteur," kwam zij vertellen. Kelsey veerde plotseling op. „Werke lijk? Weet ze iets?" „Wat dat betreft ben ik vrij scep tisch," antwoordde juffrouw Bulstrode. „Maar vraagt u haar dat liever zelf. Het is een van onze buitenlandse meis jes. Prinses Shaista.nichtje van Emir Ibrahim. Ze doet altijd veel gewichti ger dan ze is. U begrijpt me?" Kelsey knikte. Daarop verdween juf frouw Bulstrode, en een slank donker meisje van middelmatige lengte be trad het vertrek. Zij zag hen met haar amandelogen wat preuts aan. „Bent u de politie?" ,,Ja," antwoordde Kelsey met een glimlach. „Wij zijn de politie! Wilt u maar plaats nemen en vertellen wat u van juffrouw Springer weet?" „Ja, ik zal u alles vertellen." Zij ging zitten, boog zich naar voren en ging dramatisch fluisterend voort: „Er zijn hier lieden die het landgoed be spieden. Zij vertonen zich niet openlijk maar tochvzijn ze er!" Zij knikte daar bij veelbetekenend. Inspecteur Kelsey begreep wat juf frouw Bulstrode daarnet bedoeld had. Dit meisje speelde toneel voor haar eigen plezier. „Maar waarom zou men deze school dan bespieden, denkt u?" vroeg hij. „Het gaat om mij! Ze willen mij ont voeren." „Waarom wil men dat dacht u?" „Natuurlijk om een losgeld. Dan zou den ze mijn familie veel geld laten be talen." „O., och., misschien," klonk het weinig overtuigd uit de mond van de inspecteur. „Maar gesteld dat het zo zou zijn, wat heeft dit dan met dc dood van juffrouw Springer te maken?" „Zij zal hen op het spoor zijn geko men," zei Shaista. „Misschien heeft ze hen wel bedreigd. Dan kunnen ze haar wel zwijggeld hebben aangeboden. En toen ze naar de sporthal is gegaan om dat in ontvangst te nemen, hebben ze haar doodgeschoten". „Maar u denkt toch niet dat juf frouw Springer ervoor te vinden zou zijn geweest zwijggeld aan te nemen?" „Dacht u dat het zo leuk is om lera res te zijn? Gymnastieklerares?" Er klonk minachting uit Shaista's woorden. „Dacht u dat zij het niet prettiger zou hebben gevonden te kunnen reizen cn te doen wat zij wilde? Juist zo iemand als juffrouw Springer, die niet mooi was en naar wie de mannen niet omkeken! Gelooft u niet dat geld voor haar nog meer betekende dan voor an dere mensen?" „Och., ik weet niet wat ik daarop zeggen zal," verklaarde Kelsey. Dit was ook werkelijk een heel nieuw ge zichtspunt voor hem. „Maar., dit zijn toch helemaal uw eigen gedachten7 Juffrouw Springer heeft zich toch nooit tegenover u in deze geest uitgelaten?" „Juffrouw Springer zei nooit iets an ders dan: Strek!Buig!' of ,Vlug, vlug. ger!' en ,Niet verslappen!" antwoordde Shaista nog met enige wrok. „Juist precies. Gelooft u niet dat u zich die ontvoeringsplannen len onrechte in het hoofd heeft gehaald?" Shaista deed onmiddellijk hevig ge pikeerd. ,,U begrijpt cr letterlijk niets van! Mijn neef prins Yusuf van Ramat is, tijdens de revolutie, om het leven gekomen. Het was de bedoeling dat ik met hem zou trouwen. U begrijpt dat ik dus een perspon van gewicht ben. Het zijn misschien wel communisten die hier rondsluipen. Misschien denken ze niet eens aan ontvoeren en is het alleen maar hun bedoeling mij ook te vermoorden!" Inspecteur Kelsey zette zo mogelijk, nog een iets ongeloviger gezicht. „Dat lijkt me toch wel erg ver ge zocht!" „Dacht u dat zulke dingen niet voor kwamen? Ik zeg u van wel. Ze zfjn doortrapt slecht, de communisten. Dat weet toch iedereen?" Aangezien de inspecteur nog steeds weinig overtuigd keek, ging zij voort: „Misschien denken zij ook wel dat ik weet waar de juwelen zijn gebleven!" „Welke juwelen?" „Mijn neef bezat juwelen. Al van zijn vader. Mijn familie heeft altijd een juwelenschat gehad. Voor gevallen van nood, zoals u begrijpen zult." Dit klonk allemaal heel zakelijk. Kelsey zat haar met grote ogen aan te kijken. „Maar wat heeft dit alles met uof met juffrouw Springer te maken?" „Dat heb ik u toch al gezegd! Zij denken misschien dat ik weet waar die juwelen gebleven zijn. En dan willen ze mij gevangennemen om mij te dwin gen te zeggen waar zij gebleven zijn". Weet u dan waar die juwelen zijn?" vroeg de inspecteur. Weineen, natuurlijk niet. Zij zijn tijdens de revolutie spoorloos verdwe nen. Misschien hebben de communisten wel gestolen.Misschien ook niet." „Aan wie behoren ze?" „Ze waren van mijn neef. maar die is dood. Nu behoren ze mij toe. Hij heeft geen nakomelingen. Zijn tante, mijn moeder, is overleden. Het zou zijn wens zijn geweest dat ze aan mij kwamen. Als hij niet om het leven was gekomen, zou ik zijn vrouw zijn gewor den." „Staat dat vast?" „Dat moest wel, omdat hij mijn neef is, weet u?" „En zou u bij uw huwelijk die ju welen gekregen hebben?" Neen, dan zou ik andere hebben ge kregen, van Cartier, uit Parijs. Die oude zouden bewaard zijn gebleven, voor tijden van nood." Inspecteur Kelsey knipperde even met de ogen, bij de gedachte aan deze ty pisch oosterse wijze van levensverzeke ring. Shaista ratelde vol animo voort. „Ik denk dat het zo is gegaan. Iemand heeft de juwelen uit Ramat weten te krijgen. Misschien een ver trouwde, misschien een onbetrouwbaar persoon. De vertrouwensman zou z« aan mij komen brengen met de woor den: ,Hier zijn uw juwelen!' en ik zou hem daarvoor belonen." Zij voegde daaraan een koninklijk gebaartje toe; zo goed was zij in haar rol. ,Een echte actrice,' dacht de inspec teur bij zichzelf. „Maar is het daarentegen een onbe trouwbaar persoon geweest, dat zal hij ze zich toeëigenen en verkopen. Of naar mij toekomen en vragen: ,Wat geeft ge mij als beloning, wanneer ik ze u ter hand stel?' En lijkt het hem dan de moeite waard, dan geeft hij ze mij., anders niet." „Maar het is een feit dat niemand er met u ook maar één woord over heeft gesproken." „Neen," moest Shaista toegeven. In specteur Kelsey was het nu met zich zelf eens geworden. „Ik vind," zei hij op een allervriendelijkste toon, „dat eigenlijk een heleboel onzin heeft zit ten vertellen." Shaista wierp hem een vernietigende blik toe. „Ik heb u alleen verteld wat ik allemaal weet, meer niet!" klonk het humeurig. „O ja, dat vind ik ook heel aardig van u en ik zal het stellig in gedach ten houden." Kelsey was naar de deur gelopen, had deze voor prinses Shaista openge houden en sloot hem daarna achter haar. Een verhaal uit de Duizend-en-Eén- Nacht, vind je ook niet?" luidde zijn commentaar, toen hij weer aan tafel plaats nam. .Ontvoeringen en een fabelachtige ju welenschat. Wie volgt." (wordt vervolgd) GIERIG Ontgoochelde vestiaire-juf trou wen constateerden tijdens het festival de Nice op de gala avond „Nacht der Gierigheid", dat hun fooien 85 pet. kleiner waren dan op een normale avond. LETSEL Een rechter in Miinchen heeft de 26- jarige Josef Obkirchner wegens het toebrengen van lichamelijk letsel tot vijftig mark boete veroordeeld. Ob kirchner had weliswaar slechts op de voorruit van de auto van een per soonlijke vijand gespuwd, maar de rechter hesliste, dat de „walging", die deze handeling hij de bestuurder op wekte, als „lichamelijk letsel" kon worden beschouwd. JAMMER Moderne tieners mogen dan dromen eens een roomwitte sportwagen te bezitten. Martin Waldorn (16) in Win chester had een andere droom en heeft die intussen gerealiseerd. Hij heeft altijd al een echte tien tons stoomwals willen hebben. Onlangs kocht hij voor 250 gulden zo'n transportmiddel, dat hij in de achtertuin opknapte tot een bruik baar geheel. Nu heeft Martin nog maar een klacht. De wet staat aan jongens van 16 niet toe een voertuig te besturen zonder dat een volwassene naast hem zit. REPUTATIE De bewoners van de Rue des Mau- vais Gargons in Parijs maken zich zorgen: zij menen, dat de naam van hun straat afbreuk doet aan hun goede naam. Het gemeentebestuur is nu met een radicaal voorstel gekomen waarbij nog enigszins rekening wordt gehouden met de traditie: omdopen in Rue des Bons Gargons. „Onze specialiteit is verse vis mynheer". (Advertentie) (herh.) NCRV: 14,00 Metropole-ork. 14,30 Gram. 15.35 Amus.muz. 16,00 Verkenningen de bijbel 16,20 Kamermuz. 16,40 Gram. 17,00 V.d. jeugd 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17,45 Marinierskapel 18,15 Sportrubr. 18,30 Vocaal ens. 18,50 Sociaal perspectief, lez. 19,00 Nws. en weerber. 19,10 Op de man af, praatje 19,15 Gram. 19,30 Radiokrant 19.50 Pol. lez. 20,00 Gevar. progr. 22,30 Nws. 22,40 Avond- overd. 22.55 Boekbespr. 23,00 Sopr. en piano 23,35 Flitsen v.h. congres De Muzikale Vor ming van de Amateur 23,55-24,00 Nws. HILVERSUM II 298 m AVRO: 7,00*Nws. 7.10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: 7.50 Dag opening AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Gram. 9,00 Gym. v.d. vrouw 9,10 De groenteman 9,15 Gram. 9,40 Morgenwijd. 10,00 Gram. 10,50 V.d. kleuters 11,00 V.d. vrouw 11,15 Radio-kamerork. 12,00 Lichte muz. 12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33 Uit het bedrijfs leven, lez. 12,43 Hammondorgelspel en zang 13,00 Nws. 13,15 Meded. en gram. 13,25 Beurs ber. 13,30 Lichte muz. 14,00 Pianorec. 14.30 V.d. vrouw 15,05 Gram. 15,30 Act. 16,00 Ge- var. progr. 17,00 Gram. 17,30 V.d. jeugd 18,00 Nws. 18,15 Eventueel act. 18,20 Gram. 18,30 Sportpraatje 18,35 Gespr. brief 18,40 Lichte muz. 19.00 V.d. kind. 19.05 Gram. 19,30 V.d. jeugd 20,00 Nws. 20,05 Omr.ork. en sol. 21,05 Concerto in F. hoorsp. 22,00 Milit. ork. 22,30 Nws. en meded. 22,40 Act. 23,00 Sportact. 23,10 Discotaria 23,55-24,00 Nws. BRUSSEL 324 m 12,00 Nws. 12,03 Gram. 12,30 Weerber. 12,35 Amus.ork. 12,50 Beurs ber. 13,00 Nws. 13,15 Kamermuz. 14,00 School radio 16,00 Beursber. 16,06 Franse les 16,21 Gram. 17,00 Nws. 17,15 V.d. kind. 18,15 Lichte muz. 18.20 V.d. sold. 18,50 Sportkron. 19,00 Nws. 19,40 Amus.muz. 19,50 Vrije pol. tri bune 20,00 Lichte muz. 20,30 Ork.conc. 21,15 Lichte muz. 22,00 Nws. en ber. voor de toe risten 22,15 Gram. 22,55-23,00 Nws. BRUSSEL 484 m 12,03 Bonjour musique 13,00 Nws. 13,15 Gram. 14,13 Gram. 15,03 Gram. 16,08 Kamermuz. 17,00 Nws. 17,30 Liederen 18,30 Discografie 19,25 Gram. 19,30 Nws. 20,30 Hoorsp. 22,55 Nws. DONDERDAG 1 FEBRUARI NTS: 20,00 Journ. AVRO: 20,20 In AVRO's Televizier 20,30 Kleine Wereldbur gers, documentaire 21,00-22,30 De ongeloof waardige wereld van Horace Ford, TV-spel. VLAAMS BELG.: 19,00 V.d. teenagers 19,30 Tele-taalles 20,00 Nws. 20,30 Kunstkron. 21,00 Toneelspel 22,30 Nws. FRANS BELG.: 18,30 V.d. kind. 19,00 Kron. v.d .vrouw 19,30 De socialistische gedachte 20,00 Journ. 20,30 Wedstr.progr. 21,30 Film kron. 22,30 Journ. De internationale waarden hebben gis termiddag bij de opening een licht ver deelde stemming te zien gegeven, waar bij Unilever en AKU's lager noteerden, terwijl Philips, Kon. Olie en Hoogovens boven het slotniveau van eergisteren uit kwamen. De handel in de Philipshoek was iets levendiger dan maandag. Ame rika had enige belangstelling voor deze stukken met als gevolg, dat de koers steeg van 953 tot 958. De vorige slotkoers was 954. Hoogovens lagen bijna zes pun ten hoger in de markt op 761. Kon. Olies die in Wall Street hoger sloten, liepen op van 122,70 tot 123.30. De slotkoers van eergisteren was 121,90. AKU's stel den bepaald teleur met een koersverlies van drie punten op 393V2. Unilevers en Kon. Olies noteerden boven pariteit New York. Het Damrak ondervond wederom geen steun van Wall Street waar eergis teren merendeels een gedrukte stemming heerste. Unilevers sloten er een halve dollar lager. Er was hier en daar een stukje vraag in de hoofdfondsen van pu blieke zijde. In de cultuursector en de scheepvaart afdeling was het zeer rustig. De koersen gaven weinig verandering te zien. In de staatsfondsenhoek was de stemming door elkaar aan de vaste kant. In de lokale afdelingen waren de aan delen van onroerende goederenmaatschap pijen wederom gevraagd. Op 9 februari kan worden ingeschre ven op de derde lening 1962 rentespaar- brieven Bank voor Nederlandse Gemeen ten groot 25 min. De beurs had liever gezien dat deze bank met twee leningen van 50 min. was gekomen dan tot op heden drie leningen van ca. 30 min. Ook deze derde lening zal er, volgens de beurs, wel in gaan. De koers van de tweede lening, die eergisteren voor het eerst werd genoteerd op 101%, werd gisteren op 100% getaxeerd. 30-1 31-1 Ned. '59 4% 1031/4 103',2 Ned. '47 3% 93/g 93 AKU A 396', 3931/2 Hoogovens cA 755 >/2 761 Philips GBA 9533,4 9581/2 Unilever cA 183,80 183,70 Kon. Olie A 121,80 123,50 Scheepv. Unie A 1511/4 1513,4 A'dam Bk A 3881/2 388Vi Kon. Zout cA 1050 1045 NABEURSROERSEN Telefonisch avondverkeer AKU 396—402 g.l.; Kon. Olie 124.00— 124.70; Philips 960968 g.l.; Unilever 184.00—185.60; Hoogovens 764—765 g.l. 96. De agenten waren wel geschrokken. Ze lagen beduusd op de grond en steunden: „Ojee" en „Maar wat is dat nou?" Sylves ter had reuze medelijden met ze en wilde ze vriendelijk helpen opstaan, maar Mei trok hem aan zijn mouw en riep: „Kom nou mee. Nü kunnen we hem smeren. Dan zijn we die engerds kwijt." Dus sprongen ze op de rug van Johannes, die een beetje had staan suffen en spoorden hem aan: „Vooruit Johannes! Zet 'm op". Het huis verdween, schuddend van de vaart, in een zijstraat en de agenten, die langzaam overeind kwa men, zagen alleen nog maar Sebastiaan, die uit het achterraampje keek. „Hé", riepen ze nog en „Hier blijven", maar toen was het huis al om de hoek verdwenen. Nu zou den ze het huis wel achternagehold zijn, als er niet wat anders was geweest, dat hun aandacht opeiste. Met een klap viel er nog een blad op de grond en nog een. Op de reusachtige hand van Porrepief zat de zelf de geheimzinnige man met de steek en hak te met zijn sabel alle bladeren van de krans af. Ondertussen was het huis met onze vrienden in de havenbuurt terechtgeko men. „Wat een vriendelijke mensen", zei Mei en Sylvester knikte. De Porto Peanen liepen om het huis heen en lachten tegen hen. De kinderen waren niet bang voor Jo hannes maar zongen tegen hem of gaven hem stukjes brood. Ook uit de ramen hin gen mensen om te kijken. Want zoiets had- de ze nog nooit gezien.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 9