Programmaleider Gerard Hoek
blijft altijd journalist
MAGGI
kat
duiven
BENDER
Milo Anstadt
hoofd afdeling
t.v.-documentaires
Luister naar
Kijk naar
Terugblik
Radio-betrekking
te danken aan
prinses Beatrix
omdat U mi zoveel
Aroma gebruikt...
in stamppotten, jus,
soepen en sausen!
Profiteer ervan!
Radioprogramma
Televisieprogramma
BEURS VAN AMSTERDAM
Internationals
licht verdeeld
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 31 JANUARI 1962
P\e bekende regisseur van de televisie-
rubriek „Spiegel der kunsten", die
twee jaren geleden voor zijn werk de
prijs van het prins Bernhard-fonds in
ontvangst mocht nemen, is benoemd tot
hoofd van de documentaire program
ma's bij de televisiesectie van de VARA.
Een van zijn medewerkers, de oud
journalist Herman Wigbold uit Utrecht,
is dezer dagen naar Engeland vertrok
ken, waar hij gedurende zes weken een
televisie-cursus van de BBC mag vol
gen.
D
(Van onze radio- en t.v.-redacteur)-
i chef van de NCRV-programmalei-
dlng, de heer Gerard Hoek, trad al
jong in de journalistiek, op 11 septem
ber is het veertig jaren geleden, en hy
heeft met vele anderen, die later van
beroep veranderden gemeen, dat hy
nimmer dit joumalistenbloed heeft ver
loren. Want in de by na 25 jaren, dat
hij nu al weer by zyn christeiyke om
roepvereniging werkt heeft hy metter
daad bewezen, dat de radio geen twee
derangs massacommunicatiemiddel is,
maar een publiciteitsmedium, waarin
vooral de snelle en actuele berichtge
ving tegenwoordig een zeer belangrijke
rol speelt.
\Y/ij denken hierbij aan de trieste spoor
wegramp bij Harmeien. De heer Hoek
had een schema-vergadering, maar nau
welijks was om half tien het eerste be
richtje over de treinbotsing binnen, of
hij liet de vergadering de vergadering
en trommelde direct zijn medewerkers
bij elkaar om ze naar de plek des on-
heils te dirigeren. Zelf had hij reeds
een uur later een vraaggesprek met een
journalist, die heelhuids aan dit ontzet
tende drama was ontsnapt. Voor de
trouwe luisteraars van zijn geesteskind
„De Radiokrant" vertellen wij even
min iets nieuws, als wij beweren, dat
de heer Hoek bij de radio een faam
heeft verworven door zijn journalis
tieke primeurs. Er kon waar ter wereld
ook iets belangrijks gebeuren of door
middel van zijn correspondenten wist
hij de toehoorders in te lichten over
de stand van zaken. Hij ontdekte wijlen
Alfred van Sprang, die zovele repor
tages gaf uit gebieden waar de oorlog
of een natuurramp had toegeslagen
Stenen tijdperk
(^erard Hoek vindt het niet zo verwon
derlijk, dat hij een zwak voor
het nieuws heeft. Zijn vader was in
Beverwijk als het ware een dorpsfac
totum, een lopend nieuwsblad. Hij was
chef van een kleine drukkerij waar een
weekblad werd gedrukt en tevens de
plaatselijke chroniqueur. Zijn vader
stuurde hem vlak voor de eerste we
reldoorlog naar de christelijke h.b.s.
in Leiden. In de vakantie stapte de
De heer Gerard Hoek, chef van de pro-
grammaleiding van de NCRV, is na veer
tig jaar nog steeds een journalist in hart
en nieren.
jonge Gerard de redactie van de Leidse
Courant binnen en kreeg toestemming
van hoofdredacteur Zuidema om daar
te volontairen.
I Tij pakte van alles aan en had succes.
De hoofdredacteur van „De Rotter
dammer". dr. Diemer. die veel in hem
zag, stuurde hem op twintigjarige leef
tijd al als redactie-chef naar het
Dordtsch Dagblad, maar na verloop
van tijd keerde de jonge journalist weer
naar de Maasstad terug, waar hij bij
de grote reportages werd ingeschakeld.
Het was nog in het stenen tijdperk van
de radio, die door velen voor een won
der werd aangezien. Toen de journalist
Hoek eens met de koptelefoon op de
rede van Hitler had moeten opnemen,
ter gelegenheid van de Duitse inval in
Sudetenland. voelde hij instinctief, welk
een belangrijke rol de radio in de toe
komst zou gaan spelen in de publici-
teitswereld. Het was in 1937 en hij
schreef een brief naar de NCRV, waar
in hij voorstelde een reportage voor de
microfoon te maken over Rotterdam
en meer in het bijzonder het Hofplein-
vraagstuk, dat nooit zou zijn opgelost,
als er daarna niet dat verschrikkelijke
bombardement zou zijn gekomen.
Bezetting
'T'oen prinses Beatrix geboren moest
worden had hij voor Rotterdam een
plan de campagne moeten ontwerpen.
Er zou een reportagewagen komen die
onmiddellijk na de officiële bekendma
king de geluiden zou uitzenden van de
luidende klokken en de loeiende stoom
fluiten van de schepen in de havens.
Maar het prinsesje liet lang op zich
wachten en in de Maasstad waren de
trommels vol beschuiten met muisjes
voor de schooljeugd reeds driemaal
ververst! Hij had bijzondere veine, want
uitgerekend op de NCRV-uitzenddag
maandagochtend om half tien stormde
een collega de redactie binnen met het
verheugende bericht. Hij vloog naar
buiten en liftend in een vrachtauto be
reikte hij na een levensgevaarlijke race
de Leuvehaven, waar technicus Nico
Akkerman al met de apparatuur gereed
stond om een impressie te geven van
het feestend Rotterdam. In die dagen
heeft hij twaalf reportages gemaakt
voor de NCRV en eerlijk gezegd heeft
hij zijn betrekking bij de radio aan
prinses Beatrix verdiend. De bezetting
onderbrak de loopbaan van de heer
Hoek, die toen chef-exploitatie bij de
uitgeverij Zomer en Keuning te Wage-
ningen werd. Na de oorlog versloeg hij
de intocht van de Canadese tanks in
de hoofdstad, waar hij geruime tijd
werkzaam was als chef-redacteur van
het christelijke dagblad „Trouw".
XTa verloop van tijd herrezen ook de
oude omroepen. Daarvoor, het was
nog in de oorlog werd op de katholieke
pastorie in Kortenhoef, bij pastoor I.
P.J. Kaarsgaren een bespreking gehou
den tussen de heren Speet (KRO)
Broeksz (VARA), Tolk (NCRV), Vogt
(AVRO) en Leven (VARA) om te ko
men tot een samenwerking in federatief
verband, hetgeen na de bezetting re
sulteerde in de Ned. Fed. van Omroep
verenigingen, later gevolgd door de
stichting Nederlandse Radio Unie.
Op 1 oktober 1949 startte de heer Hoek
met de eerste aflevering van zijn in
middels al dertien jaar lang populair
geworden „Radiokrant". Eerst was er
slechts sprake van een avonduitzen
ding, maar thans bezit deze unieke
krant ook een ochtendeditie. De redac
tie. die destijds uit een man bestond
is uitgegroeid tot vijf reporters.
Beter dan t.v.
„\7ooral nu de functie van de radio lang
zamerhand gaat veranderen na de
komst van de televisie, ben ik van
mening dat dit medium bij uitstek ge
schikt is voor actuele berichtgeving,
informaties en reportages. De radio is
veel beter dan de TV in staat om de
luisteraars als het ware, van uur tot
uur in te lichten over belangrijke ge
beurtenissen. Daarom onderbreken wij
bij de NCRV ook direct ons radio-pro
gramma indien er iets belangrijk voor
valt. Alleen religieuze uitzendingen val
len daar vanzelfsprekend buiten. Maar
anders moet alles wijken voor het be
langrijke nieuws. Mijn programmalei
derschap bij de NCRV is een coördi
nerende en stimulerende functie, maar
dan met nadruk op het wobrd stimule
rend, want een ambtenaar ben ik nooit
geweest!"
Op Hilversum 1 (402 m - fm 92.6 mhz
kan. 19) wordt in verband met de ver
jaardag van prinses Beatrix een natio
naal programma uitgezonden. Om 20,05
spreekt mej. M.A. v. Oordt, praeses van
de vrouwelijke studentenvereniging te
Leiden. Daarna concerteert om 20.10 uur
het Nederlands studentenorkest. Het pia
noduo Ton Hartsuiker en Louis Andries-
sen speelt om 21.20 uur. Godfried Bo-
mans is om 21,40 uur te beluisteren in de
rubriek „Met open vizier". Om 22.40 uur
musiceert het Radio Filharmonisch Orkest
o.l.v. Jean Fournet. Tenslotte speelt om
23.25 uur het Ned. Hobokwartet.
Op Hilversum 2 (298 m - fm 96.8 mhz
kan. 33) is er eveneens een nationaal pro
gramma met o.a. om 20.45 uur het klank
beeld „En gij zult tot mijn getuigen zijn".
Om 21.20 uur zingen en spelen de Valen-
tina's en de O.K. Wobblers. Het Prome
nade-orkest o.l.v. Hugo de Groot geeft
om 22.40 uur een concert. Tenslotte is er
om 23.25 uur een programma van gram-
mofoonmuziek.
Na het journaal en weeroverzicht pre
senteert de KRO om 20.20 uur de rubriek
„In woord en beeld", om 20.30 uur gevolgd
door het sportpraatje van Jan Cottaar.
Jos van der Valk biedt om 21 uur uit
Treslong het variété-programma „Piste"
Een NTS-fotograaf maakte momentopna
men van de uitverkoop welke om 21.40
uur zullen worden vertoond. Rector D.
Coppes houdt om 21.55 uur de epiloog
terwijl het programma om 22.05 uur wordt
besloten met het taailesje van de heer
De Ridder.
België Vlaams biedt om 20,30 uur
„Schipper naast Mathilde", om 21.30 uur
de rubriek „Problemen van nu" en ten
slotte om 22 uur een kennismaking met
molens en molenaars.
(Advertentie)
„No minor vices" heette de film die
de NTS gisteravond op het programma
had staan. Het was een gezellige door
Lewis Milestone aardig geregiseerde rol
prent met opvallend goed spel van Lilly
Palmer en Dana Andrews als het echt
paar Aswell.
Het voorprogramma bevatte een in
teressante, speels gemaakte film over de
Deense hoofdstad, alsmede een muziek
film met in de hoofdrol Jascha Heifetz.
In het NTS-journaal werd piëteitsvol
aandacht besteed aan de begrafenis van
de heer Peters, hoofdredacteur van de
Nieuwe Limburger en lid van de Tweede
Kamer. De plechtigheid geschiedde met
militaire eer. De beelden gaven een
goede indruk van de grote belangstelling
voor de laatste tocht van deze ver
dienstelijke Nederlander.
Een heer die zo vriendelijk was om
mijn stukje over het Heinkenszandse
hadhuis te lezen, schreef mij, omdat ik
had aangedrongen op het stichten van
een cultureel verantwoord hadhuis-
koor, of ik er dan niets voor voelde
het culturele leven te mechaniseren. Hij
is, naar hij zegt, inwoner van een stil
Zeeuwsch-Vlaams dorp dat weliswaar
niet eens een hadhuis heeft, doch wel
een muziekgezelschap. En om deze in
stelling gaat het nu. Naar genoemde
heer uit genoemd dorp, met name
Lamswaarde, meedeelt laten de leden
van het muziekgezelschap aldaar tij
dens de jaarlijkse teer- en feestdag hun
instrumenten thuis. Toch zou het geen
muziekgezelschap zijn indien men deze
dag zonder passende klanken liet pas
seren.
Men laat daarom in de lokaliteiten
waar men op die hoogtijdag hijeen
de jukebox stevig draaien. De Kloos
tertuinis op 45 toeren EP niet voor
handen, evenmin als de toch gangbare
Stars and stripesDe leden zoeken
soms in de opgave der voorradige top
pers ook naar de hen dierbare „Orpheus
in de onderwereld" of de Manoeuvre
mars. Doch men legt zich dan instede
van hij Sousa en Ketelhy maar neer
hij wat een jukebox wel te bieden
heeft en dat blijkt de culturele behoef
ten der werkende leden, aldus mijn
briefschrijverhogelijk te bevredigen.
Kijk, zegt hij nu, waarom zouden we
het gehele culturele en ontspannings
leven niet mechaniseren: de voetbal
club laten we op de t.v. naar spannen
de matches kijken, de gemeentebestu
ren subsidiëren niet meer de plaatse
lijke muziekmaatschappijen en koren,
maar besteden het daarvoor op de be
groting gezette geld voor de aankoop
van bandrecorders, projectie-appara-
tuur en platenspelers. De voordelen
liggen voor de hand: dure voetbalter
reinen worden overbodig, alle kosten
voor schoenen en tenue vervallen, ver
warming, verlichting en onderhoud van
patronaten, verenigings- en clubloka
len worden overbodig en op die wijze
bespaart de gemeenschap zich handen
vol geld. De techniek kan het allemaal
overnemen.
Inderdaad, er zit wat in. Waarom, zijn
we eigenlijk nog zo suf om een boek te
lezen? Er is op ieder boek vast wel een
handige jongen die er een pakkende
t.v.-strip van maakt. En waarom hon
den we er nog orkesten op na? Zijn er
dan geen grammofoonplaten genoeg?
Soms gaan er ook nog meneren lezin
gen staan honden over culturele on
derwerpen. Wat een onzin eigenlijkl
Laten ze thuis hun praatje op de band
zetten en dan de cultuur gewoon per
strekkende meter verkopen. We heb
ben er immers de middelen toe? De
techniek staat voor niks en de wel
vaart stijgt maar.
Die heer in Lamswaarde heeft mij
de schellen van de ogen doen tmllen.
Hij wijst de juiste richting naar een
bloeiende cultuur voor iedereen.
En we zijn trouwens al een heel eind
op mars.
PRAET-MAECKER
U kunt de piano van Uw wensen kiezen
uit een prachtige collectie met vele be
roemde merken zoals Ibach en Steinway.
Onze adviezen staan U daarbij terzijde.
Be/ of schrijf om onze foto-brochure nr,60A
Breda, Veemarktstraat 40, - te!. 30164 Amsterdam
deskundig in klank
Arnhem - Leiden Rotterdam
DONDERDAG 1 FEBRUARI
HILVERSUM I 402 m KRO: 7,00 Nws.
7,15 Gram. 7.30 V.d. jeugd 7,45 Morgengeb.
en overw. 8,00 Nws. 8,18 Gram. 8,50 V.d.
vrouw 9.35 Waterst. 9,40 Schoolradio
NCRV: 10.00 Gram. 10,15 Morgend. 10,45
Gram. KRO: 11,00 V.d. zieken 11,45 Gew.
muz. 12,00 Middagklok-noodklok 12,04 Piano
spel 12,25 Wij van het land, lez. 12,35 Land
en tuinb.meded. 12,38 Gram. 12,50 Act. 13,00
Nws. 13,15 Lichte muz. 13,40 Licht progr.
agaiha christie
een
tussen de
30.
De rest van het personeel bestond uit
dagmeisjes. Plet enige meisje voor dag
en nacht wist alleen maar te zeggen
dat juffrouw Springer vinnig kon zijn.
Zij had nergens ooit iets van 'n revolver
in huis gemerkt. Deze povere inlich
tingen kwam juffrouw Bulstrode onder
breken.
,,Een van de leerlingen wilde u
graag even spreken, inspecteur,"
kwam zij vertellen.
Kelsey veerde plotseling op. „Werke
lijk? Weet ze iets?"
„Wat dat betreft ben ik vrij scep
tisch," antwoordde juffrouw Bulstrode.
„Maar vraagt u haar dat liever zelf.
Het is een van onze buitenlandse meis
jes. Prinses Shaista.nichtje van Emir
Ibrahim. Ze doet altijd veel gewichti
ger dan ze is. U begrijpt me?"
Kelsey knikte. Daarop verdween juf
frouw Bulstrode, en een slank donker
meisje van middelmatige lengte be
trad het vertrek. Zij zag hen met haar
amandelogen wat preuts aan. „Bent
u de politie?"
,,Ja," antwoordde Kelsey met een
glimlach. „Wij zijn de politie! Wilt u
maar plaats nemen en vertellen wat u
van juffrouw Springer weet?"
„Ja, ik zal u alles vertellen." Zij
ging zitten, boog zich naar voren en
ging dramatisch fluisterend voort: „Er
zijn hier lieden die het landgoed be
spieden. Zij vertonen zich niet openlijk
maar tochvzijn ze er!" Zij knikte daar
bij veelbetekenend.
Inspecteur Kelsey begreep wat juf
frouw Bulstrode daarnet bedoeld had.
Dit meisje speelde toneel voor haar
eigen plezier.
„Maar waarom zou men deze school
dan bespieden, denkt u?" vroeg hij.
„Het gaat om mij! Ze willen mij ont
voeren."
„Waarom wil men dat dacht u?"
„Natuurlijk om een losgeld. Dan zou
den ze mijn familie veel geld laten be
talen."
„O., och., misschien," klonk het
weinig overtuigd uit de mond van de
inspecteur. „Maar gesteld dat het zo
zou zijn, wat heeft dit dan met dc dood
van juffrouw Springer te maken?"
„Zij zal hen op het spoor zijn geko
men," zei Shaista. „Misschien heeft ze
hen wel bedreigd. Dan kunnen ze haar
wel zwijggeld hebben aangeboden. En
toen ze naar de sporthal is gegaan om
dat in ontvangst te nemen, hebben ze
haar doodgeschoten".
„Maar u denkt toch niet dat juf
frouw Springer ervoor te vinden zou zijn
geweest zwijggeld aan te nemen?"
„Dacht u dat het zo leuk is om lera
res te zijn? Gymnastieklerares?" Er
klonk minachting uit Shaista's woorden.
„Dacht u dat zij het niet prettiger
zou hebben gevonden te kunnen reizen
cn te doen wat zij wilde? Juist zo
iemand als juffrouw Springer, die niet
mooi was en naar wie de mannen niet
omkeken! Gelooft u niet dat geld voor
haar nog meer betekende dan voor an
dere mensen?"
„Och., ik weet niet wat ik daarop
zeggen zal," verklaarde Kelsey. Dit
was ook werkelijk een heel nieuw ge
zichtspunt voor hem. „Maar., dit zijn
toch helemaal uw eigen gedachten7
Juffrouw Springer heeft zich toch nooit
tegenover u in deze geest uitgelaten?"
„Juffrouw Springer zei nooit iets an
ders dan: Strek!Buig!' of ,Vlug, vlug.
ger!' en ,Niet verslappen!" antwoordde
Shaista nog met enige wrok.
„Juist precies. Gelooft u niet dat u zich
die ontvoeringsplannen len onrechte in
het hoofd heeft gehaald?"
Shaista deed onmiddellijk hevig ge
pikeerd. ,,U begrijpt cr letterlijk niets
van! Mijn neef prins Yusuf van Ramat
is, tijdens de revolutie, om het leven
gekomen. Het was de bedoeling dat ik
met hem zou trouwen. U begrijpt dat
ik dus een perspon van gewicht ben.
Het zijn misschien wel communisten
die hier rondsluipen. Misschien denken
ze niet eens aan ontvoeren en is het
alleen maar hun bedoeling mij ook te
vermoorden!"
Inspecteur Kelsey zette zo mogelijk,
nog een iets ongeloviger gezicht.
„Dat lijkt me toch wel erg ver ge
zocht!"
„Dacht u dat zulke dingen niet voor
kwamen? Ik zeg u van wel. Ze zfjn
doortrapt slecht, de communisten. Dat
weet toch iedereen?"
Aangezien de inspecteur nog steeds
weinig overtuigd keek, ging zij voort:
„Misschien denken zij ook wel dat ik
weet waar de juwelen zijn gebleven!"
„Welke juwelen?"
„Mijn neef bezat juwelen. Al van
zijn vader. Mijn familie heeft altijd een
juwelenschat gehad. Voor gevallen van
nood, zoals u begrijpen zult." Dit klonk
allemaal heel zakelijk.
Kelsey zat haar met grote ogen aan
te kijken. „Maar wat heeft dit alles
met uof met juffrouw Springer te
maken?"
„Dat heb ik u toch al gezegd! Zij
denken misschien dat ik weet waar die
juwelen gebleven zijn. En dan willen
ze mij gevangennemen om mij te dwin
gen te zeggen waar zij gebleven zijn".
Weet u dan waar die juwelen zijn?"
vroeg de inspecteur.
Weineen, natuurlijk niet. Zij zijn
tijdens de revolutie spoorloos verdwe
nen. Misschien hebben de communisten
wel gestolen.Misschien ook niet."
„Aan wie behoren ze?"
„Ze waren van mijn neef. maar die
is dood. Nu behoren ze mij toe. Hij
heeft geen nakomelingen. Zijn tante,
mijn moeder, is overleden. Het zou
zijn wens zijn geweest dat ze aan mij
kwamen. Als hij niet om het leven was
gekomen, zou ik zijn vrouw zijn gewor
den."
„Staat dat vast?"
„Dat moest wel, omdat hij mijn
neef is, weet u?"
„En zou u bij uw huwelijk die ju
welen gekregen hebben?"
Neen, dan zou ik andere hebben ge
kregen, van Cartier, uit Parijs. Die
oude zouden bewaard zijn gebleven,
voor tijden van nood."
Inspecteur Kelsey knipperde even met
de ogen, bij de gedachte aan deze ty
pisch oosterse wijze van levensverzeke
ring. Shaista ratelde vol animo voort.
„Ik denk dat het zo is gegaan.
Iemand heeft de juwelen uit Ramat
weten te krijgen. Misschien een ver
trouwde, misschien een onbetrouwbaar
persoon. De vertrouwensman zou z«
aan mij komen brengen met de woor
den: ,Hier zijn uw juwelen!' en ik zou
hem daarvoor belonen." Zij voegde
daaraan een koninklijk gebaartje toe;
zo goed was zij in haar rol.
,Een echte actrice,' dacht de inspec
teur bij zichzelf.
„Maar is het daarentegen een onbe
trouwbaar persoon geweest, dat zal hij
ze zich toeëigenen en verkopen. Of
naar mij toekomen en vragen: ,Wat
geeft ge mij als beloning, wanneer ik
ze u ter hand stel?' En lijkt het hem
dan de moeite waard, dan geeft hij ze
mij., anders niet."
„Maar het is een feit dat niemand er
met u ook maar één woord over heeft
gesproken."
„Neen," moest Shaista toegeven. In
specteur Kelsey was het nu met zich
zelf eens geworden. „Ik vind," zei hij
op een allervriendelijkste toon, „dat
eigenlijk een heleboel onzin heeft zit
ten vertellen."
Shaista wierp hem een vernietigende
blik toe. „Ik heb u alleen verteld wat
ik allemaal weet, meer niet!" klonk
het humeurig.
„O ja, dat vind ik ook heel aardig
van u en ik zal het stellig in gedach
ten houden."
Kelsey was naar de deur gelopen,
had deze voor prinses Shaista openge
houden en sloot hem daarna achter
haar.
Een verhaal uit de Duizend-en-Eén-
Nacht, vind je ook niet?" luidde zijn
commentaar, toen hij weer aan tafel
plaats nam.
.Ontvoeringen en een fabelachtige ju
welenschat. Wie volgt."
(wordt vervolgd)
GIERIG
Ontgoochelde vestiaire-juf trou
wen constateerden tijdens het
festival de Nice op de gala
avond „Nacht der Gierigheid",
dat hun fooien 85 pet. kleiner
waren dan op een normale
avond.
LETSEL
Een rechter in Miinchen heeft de 26-
jarige Josef Obkirchner wegens het
toebrengen van lichamelijk letsel tot
vijftig mark boete veroordeeld. Ob
kirchner had weliswaar slechts op de
voorruit van de auto van een per
soonlijke vijand gespuwd, maar de
rechter hesliste, dat de „walging", die
deze handeling hij de bestuurder op
wekte, als „lichamelijk letsel" kon
worden beschouwd.
JAMMER
Moderne tieners mogen dan dromen
eens een roomwitte sportwagen te
bezitten. Martin Waldorn (16) in Win
chester had een andere droom en heeft
die intussen gerealiseerd. Hij heeft
altijd al een echte tien tons stoomwals
willen hebben.
Onlangs kocht hij voor 250 gulden
zo'n transportmiddel, dat hij in de
achtertuin opknapte tot een bruik
baar geheel.
Nu heeft Martin nog maar een
klacht. De wet staat aan jongens van
16 niet toe een voertuig te besturen
zonder dat een volwassene naast hem
zit.
REPUTATIE
De bewoners van de Rue des Mau-
vais Gargons in Parijs maken zich
zorgen: zij menen, dat de naam van
hun straat afbreuk doet aan hun
goede naam.
Het gemeentebestuur is nu met
een radicaal voorstel gekomen
waarbij nog enigszins rekening
wordt gehouden met de traditie:
omdopen in Rue des Bons Gargons.
„Onze specialiteit is
verse vis mynheer".
(Advertentie)
(herh.) NCRV: 14,00 Metropole-ork. 14,30
Gram. 15.35 Amus.muz. 16,00 Verkenningen
de bijbel 16,20 Kamermuz. 16,40 Gram.
17,00 V.d. jeugd 17.30 Gram. 17.40 Beursber.
17,45 Marinierskapel 18,15 Sportrubr. 18,30
Vocaal ens. 18,50 Sociaal perspectief, lez. 19,00
Nws. en weerber. 19,10 Op de man af, praatje
19,15 Gram. 19,30 Radiokrant 19.50 Pol. lez.
20,00 Gevar. progr. 22,30 Nws. 22,40 Avond-
overd. 22.55 Boekbespr. 23,00 Sopr. en piano
23,35 Flitsen v.h. congres De Muzikale Vor
ming van de Amateur 23,55-24,00 Nws.
HILVERSUM II 298 m AVRO: 7,00*Nws.
7.10 Gym. 7,20 Gram. VPRO: 7.50 Dag
opening AVRO: 8,00 Nws. 8,15 Gram.
9,00 Gym. v.d. vrouw 9,10 De groenteman
9,15 Gram. 9,40 Morgenwijd. 10,00 Gram.
10,50 V.d. kleuters 11,00 V.d. vrouw 11,15
Radio-kamerork. 12,00 Lichte muz. 12,30
Land- en tuinb.meded. 12,33 Uit het bedrijfs
leven, lez. 12,43 Hammondorgelspel en zang
13,00 Nws. 13,15 Meded. en gram. 13,25 Beurs
ber. 13,30 Lichte muz. 14,00 Pianorec. 14.30
V.d. vrouw 15,05 Gram. 15,30 Act. 16,00 Ge-
var. progr. 17,00 Gram. 17,30 V.d. jeugd 18,00
Nws. 18,15 Eventueel act. 18,20 Gram. 18,30
Sportpraatje 18,35 Gespr. brief 18,40 Lichte
muz. 19.00 V.d. kind. 19.05 Gram. 19,30 V.d.
jeugd 20,00 Nws. 20,05 Omr.ork. en sol. 21,05
Concerto in F. hoorsp. 22,00 Milit. ork. 22,30
Nws. en meded. 22,40 Act. 23,00 Sportact.
23,10 Discotaria 23,55-24,00 Nws.
BRUSSEL 324 m 12,00 Nws. 12,03 Gram.
12,30 Weerber. 12,35 Amus.ork. 12,50 Beurs
ber. 13,00 Nws. 13,15 Kamermuz. 14,00 School
radio 16,00 Beursber. 16,06 Franse les 16,21
Gram. 17,00 Nws. 17,15 V.d. kind. 18,15 Lichte
muz. 18.20 V.d. sold. 18,50 Sportkron. 19,00
Nws. 19,40 Amus.muz. 19,50 Vrije pol. tri
bune 20,00 Lichte muz. 20,30 Ork.conc. 21,15
Lichte muz. 22,00 Nws. en ber. voor de toe
risten 22,15 Gram. 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m 12,03 Bonjour musique
13,00 Nws. 13,15 Gram. 14,13 Gram. 15,03
Gram. 16,08 Kamermuz. 17,00 Nws. 17,30
Liederen 18,30 Discografie 19,25 Gram. 19,30
Nws. 20,30 Hoorsp. 22,55 Nws.
DONDERDAG 1 FEBRUARI
NTS: 20,00 Journ. AVRO: 20,20 In
AVRO's Televizier 20,30 Kleine Wereldbur
gers, documentaire 21,00-22,30 De ongeloof
waardige wereld van Horace Ford, TV-spel.
VLAAMS BELG.: 19,00 V.d. teenagers 19,30
Tele-taalles 20,00 Nws. 20,30 Kunstkron. 21,00
Toneelspel 22,30 Nws.
FRANS BELG.: 18,30 V.d. kind. 19,00 Kron.
v.d .vrouw 19,30 De socialistische gedachte
20,00 Journ. 20,30 Wedstr.progr. 21,30 Film
kron. 22,30 Journ.
De internationale waarden hebben gis
termiddag bij de opening een licht ver
deelde stemming te zien gegeven, waar
bij Unilever en AKU's lager noteerden,
terwijl Philips, Kon. Olie en Hoogovens
boven het slotniveau van eergisteren uit
kwamen. De handel in de Philipshoek
was iets levendiger dan maandag. Ame
rika had enige belangstelling voor deze
stukken met als gevolg, dat de koers
steeg van 953 tot 958. De vorige slotkoers
was 954. Hoogovens lagen bijna zes pun
ten hoger in de markt op 761. Kon. Olies
die in Wall Street hoger sloten, liepen
op van 122,70 tot 123.30. De slotkoers
van eergisteren was 121,90. AKU's stel
den bepaald teleur met een koersverlies
van drie punten op 393V2. Unilevers en
Kon. Olies noteerden boven pariteit New
York. Het Damrak ondervond wederom
geen steun van Wall Street waar eergis
teren merendeels een gedrukte stemming
heerste. Unilevers sloten er een halve
dollar lager. Er was hier en daar een
stukje vraag in de hoofdfondsen van pu
blieke zijde.
In de cultuursector en de scheepvaart
afdeling was het zeer rustig. De koersen
gaven weinig verandering te zien. In de
staatsfondsenhoek was de stemming door
elkaar aan de vaste kant.
In de lokale afdelingen waren de aan
delen van onroerende goederenmaatschap
pijen wederom gevraagd.
Op 9 februari kan worden ingeschre
ven op de derde lening 1962 rentespaar-
brieven Bank voor Nederlandse Gemeen
ten groot 25 min. De beurs had liever
gezien dat deze bank met twee leningen
van 50 min. was gekomen dan tot op
heden drie leningen van ca. 30 min. Ook
deze derde lening zal er, volgens de
beurs, wel in gaan. De koers van de
tweede lening, die eergisteren voor het
eerst werd genoteerd op 101%, werd
gisteren op 100% getaxeerd.
30-1
31-1
Ned. '59
4%
1031/4
103',2
Ned. '47
3%
93/g
93
AKU
A
396',
3931/2
Hoogovens
cA
755 >/2
761
Philips
GBA
9533,4
9581/2
Unilever
cA
183,80
183,70
Kon. Olie
A
121,80
123,50
Scheepv. Unie
A
1511/4
1513,4
A'dam Bk
A
3881/2
388Vi
Kon. Zout
cA
1050
1045
NABEURSROERSEN
Telefonisch avondverkeer
AKU 396—402 g.l.; Kon. Olie 124.00—
124.70; Philips 960968 g.l.; Unilever
184.00—185.60; Hoogovens 764—765 g.l.
96. De agenten waren wel geschrokken. Ze
lagen beduusd op de grond en steunden:
„Ojee" en „Maar wat is dat nou?" Sylves
ter had reuze medelijden met ze en wilde
ze vriendelijk helpen opstaan, maar Mei
trok hem aan zijn mouw en riep: „Kom nou
mee. Nü kunnen we hem smeren. Dan zijn
we die engerds kwijt." Dus sprongen ze op
de rug van Johannes, die een beetje had
staan suffen en spoorden hem aan: „Vooruit
Johannes! Zet 'm op". Het huis verdween,
schuddend van de vaart, in een zijstraat en
de agenten, die langzaam overeind kwa
men, zagen alleen nog maar Sebastiaan, die
uit het achterraampje keek. „Hé", riepen
ze nog en „Hier blijven", maar toen was
het huis al om de hoek verdwenen. Nu zou
den ze het huis wel achternagehold zijn, als
er niet wat anders was geweest, dat hun
aandacht opeiste. Met een klap viel er nog
een blad op de grond en nog een. Op de
reusachtige hand van Porrepief zat de zelf
de geheimzinnige man met de steek en hak
te met zijn sabel alle bladeren van de krans
af. Ondertussen was het huis met onze
vrienden in de havenbuurt terechtgeko
men. „Wat een vriendelijke mensen", zei
Mei en Sylvester knikte. De Porto Peanen
liepen om het huis heen en lachten tegen
hen. De kinderen waren niet bang voor Jo
hannes maar zongen tegen hem of gaven
hem stukjes brood. Ook uit de ramen hin
gen mensen om te kijken. Want zoiets had-
de ze nog nooit gezien.