Chef-om roeper houdt nog van Z Ruwe handen? GLYCA Zwart o kat duiven Dankbaar voor „een wonder" Oratorium van Schumann op Vlaamse t.v. Luister naar Kijk naar Terugblik Dirigentenvraagstuk bij omroep Vaste markt DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 5 JANUARI 1962 Presentatie Relatie Noodlanding Alléén helpt direct! „GESCHIEDENIS VAN DE SOLDAAT" Geniet er van i Slem-feuilleton Radioprogramma Ontwapeningsoverleg op 14 maart Televisieprogramma BEURS VAN AMSTERDAM (Van onze radio- en tv-redecteur) Het valt niet te ontkennen, dat de radio-omroepers tegen' woordig niet zo populair meer zijn als hun vrouwelijke collega's van de televisie. Toen dit nieuwe me dium in vele Nederlandse huiska mers zijn intrede deed, is de glorie van de radio-omroeper misschien wat gaan tanen en waarschijnlijk zal dit na verloop van tijd ook ge beuren met de tegenwoordig soms wel wat overdreven verering van de televisie-omroepsters. De radio omroeper is momenteel voor vele luisteraars een bijna naamloze vak man geworden. /oor de nieuwe chef-omroeper van de V KRO, de heer Fons Disch, heeft dit vak echter nog niets van zijn belang rijkheid verloren. Integendeel, hij is van mening, dat het omroepen echt een vak is, dat je met hart en ziel moet doen. De luisteraars hebben recht op een feilloze presentatie van het programma. Juist de correcte toon en dictie van een bepaalde omroeper valt de toehoorder altijd op en de heer Disch acht het onverantwoord, dat de moderne omroeper, die tegenwoordig de beschikking heeft over een tot het uiterste geperfectioneerd technisch ap paraat, op een nonchalante manier zijn tekst de ether instuurt, alsof de inte resse voor het radiowerk van zijn col legae in de eenzame omroepcel op slag is verdwenen. Misschien is het feit, dat Fons Disch zich zo intensief met de aard van het omroepbedrijf verbon den voelt, voor het KRO-bestuur wel de belangrijkste aanleiding geweest om hem te benoemen op de verant woordelijke post van chef van de om roepers, als opvolger van Bert Raders- ma. Fons Disch is vader van twee zoons en een dochtertje. Hij leerde zijn vrouw kennen in het Centraal Mili tair Hospitaal „Oog in Al" te Utrecht, waar zij verpleegster was en hij in zijn militaire diensttijd de muzikale ont spanningsprogramma's voor de mili tairen verzorgden. die tijd dateert zijn relatie met 1 het radioprogramma voor de Strijd krachten, bij welk onderdeel hij in 1949 zijn vaste aanstelling kreeg. Deze verbintenis duurde tot de opheffing van dit populaire programma eind 1950, waarna hij enige maanden later door wijlen directeur Speet als omroeper werd aangesteld bij de KRO. Nog het zelfde jaar verhuisde Fons Disch naar de Katholieke Schoolradio, waar hij klank beeldjes schreef, reportages maakte en de gehele administratie voor zijn re kening nam. Na twee jaren keerde hij weer terug op zijn oude fauteuil in de inmiddels sterk gemoderniseerde om roepcel. Toch zat hij daar niet zo lang want opnieuw deed prof. Kors o.p. een beroep op hem, om zich weer met het schoolradiowerk te belasten toen Lenie Verstegen de KRO verliet. J^uim een jaar later werd zijn taak over genomen door de heer Niikamp, die als hoofd van de Kath. Schoolradio was aangesteld. Hij mocht zich toen weer gaan wijden aan zijn meest ge liefde werk, het omroepen. In de af gelopen jaren kreeg zijn stem niet alleen een vertrouwde klank in de schoollokalen, maar ook in de huis- ocjezeg d Dat dacht ik al wel: nu niemand het meer weet komen ze bij mij. Soe- karno en Luns beiden vroegen mij gisteren dringend advies inzake het probleem Nieuw-Guinea. Niemand kan er nu nog uit en derhalve richt men zich in het geheim tot een wijs man. Vooral met dat zelfbeschikkingsrecht zitten zij omhoog. Want wat is dat nu eigenlijk?", vroegen zij. Nu heb ik gelukkig een collega die vaak. en soms zelfs diep nadenkt. Hij wist het haar- fijn te formuleren. Zelfbeschikkings recht is het recht om zelf te zeggen wat een ander wil," meent hij. Dat is een diepe opmerking 'die niet naliet indruk te maken en die ik dan ook zonder blikken of blozen als van mijzelf afkomstig verkocht. Ze leidt tot bezinning, want als je er over na denkt ga je je afvragen of wij zelf nu eigenlijk wel zelfbeschikkingsrecht hebben. Ik persoonlijk wel: ik ben vrij te doen wat mijn vrouw mij zegt. Maar Den Haag? Vorige week dronk ik nog een kopje koffie met Paul de Groot hij nam trouwens zelf thee met ci troen, uit overtuiging en met een scheutje wodka en die zei hoofd schuddend: Kennedy, die zegt wat De Quay en Luns moeten doen, Ken nedy, en Adenauer. Maar nu het probleem. Het is ont staan zoals alle andere: eerst is er niks en dan zegt ineens iemand „dat land is van mij". En dan schrikt heel de wereld zich half dood en bezweert pratenjongens, praten, onderhande len, de kwestie regelen". Want dan is er ineens een kwestie. De beste oplossing lijkt mij nu maar dat een onverwacht land, bij voorbeeld IJsland zich er in mengt met de eis: Nieuw-Guinea is van ons. Het is ten slotte ook een eiland. En dan is het zó ingewikkeld geworden dat zelfs Soekarno verstomd staat. En dan zijn we klaar. 0 Alleen: als nu iedereen er nu maar voor zorgt dat hij zijn gezicht redt. Want dat is tenslotte het belangrijkste. PRAET-MAECKER FONS DISCH kamer. Wij denken hierbij aan de spel letjes, welke hij leidde in „Tierelan tijnen" als „De man achter de stem", een wedstrijd in het herkennen van be kende personen of „Een mens kan wat meemaken", een ontmoeting tussen ver tellers van sterke verhalen. Tegenwoordig verzorgt de heer Disch eenmaal in de veertien dagen het ver zoekplaten-programma voor de zieken in „De Zonnebloem" en niet te verge ten de „Muzikale Letterkast". De laat ste maanden kunt u hem dinsdagoch tend om tien uur beluisteren in de kieutervertelling voor de rubriek „Wie komt er in mijn hokje?" Ook voor de televisie-camera's is hij reeds verscheidene malen in actie ge weest. rT,och blijft Fons Disch met hart en ziel een radioman. Goed hij erkent, dat bijvoorbeeld de vele technische ver beteringen als de magnetofoonband het werk soms wel wat vereenvoudigd heb ben, maar anderzijds blijkt het vaak neer te komen op een verschuiving van het werk. Denkt u niet, dat omroepers en hun technische medewerkers van opwin ding verschoond blijven. Een frappant voorbeeld was wel het programma voor „Vliegende schijven" dat zeven jaren geleden werd uitgezonden. Dit programma duurt een uur en begint 's avonds om half acht. Voor die keer had men met medewerking van de ko ninklijke luchtmacht een route over Nederland uitgestippeld welke door drie straaljagers uit Volkel tijdens het programma zou worden gevlogen op een hoogte van vijfhonderd meter, zo dat de luisteraars precies wisten wan neer de machines over hun stad of dorp zouden vliegen. FAe benzinevoorraad van de toestellen was toentertijd net toereikend voor een uur vliegen. Tijdens de vlucht stond de KRO-omroeper in voortdurend con tact met de waarnemers in de „kisten", die dan vertelden waar ze vlogen en daarna een verzoekplaat mochten vra gen. Nu wilde het geval dat de ma chine van overste Benjamins reeds aan het begin van de uitzending in de buurt van Zwolle nukken vertoonde, omdat de brandstoftoevoer stagneerde. De (Advertentie) (Advertentie) D'R. j.SWAAB'S VERENIGDE F ABRIEKEN overste stelde via een cross-talk zijn mede-piloten op de hoogte van het feit, dat hij een noodlanding moest maken. Omdat de twee andere vliegers dit niet aan de luisteraars wilden laten merken, nam een van hen de taak van de overste over en imiteerde zo meesterlijk zijn stem, welke een lich telijk Indonesisch accent had, dat pas na een uur Volkel bij de landing van de twee andere toestellen vernam, wat er zich inmiddels had afgespeeld. Aan het einde van de uitzending wer- den de luisteraars op de hoogte ge steld van dit gebeuren. De kranten schreven de volgende dag over „De noodlanding in de huiskamers". Aan het einde van dit gesprek beklem toont Fons Disch nogmaals het be lang van de taak van de moderne radio omroeper. Ook al is de zaak tegen woordig technisch uitstekend geper fectioneerd, toch moet hij zich altijd verbonden blijven voelen met de luis teraar, thuis, op zee of zelfs in de lucht en niet te vergeten in de auto. „De radio is nog steeds een groot won der, waarvoor we erg dankbaar moe ten zijn", zegt de nieuwe chef-omroe per van de KRO. 7aterdag 6 januari neemt de Vlaamse t.v. vanuit Duitsland „Das Paradies und die Peri", een oratorium van Ro bert Schumann, over. Op 18 november 1959 ondernam de Westduitse televisie een poging dit oratorium van Schu mann, dat voor de concertaal bestemd was, ook een beeldentaal mee te geven. Dr. Ludwig Berger maakte een t.v.- bewerking van dit muziekepos en het werd door de kritiek zeer goed ont vangen. Op 6 januari brengt de ARD een wederuitzending en de Vlaamse t.v. stelt haar kijkers in de gelegenheid van de partij te zijn. Peri is de naam van een gevallen engel, een figuur uit „Lalla Rookh" van Thomas More. Peri beeldt de menselijke strijd uit voor de uiteindelijke verlossing. Het oratorium in drie delen wordt uit gevoerd door een keur van solisten, onder wie Leonore Leitner, Ira Mala- niuk. Norman Foster, Joseph Greindl en Heinz Hoppe. Medewerking ver lenen verder het koor van de Keulse Radio-omroep o.l.v. Bernhard Zimmer- mann, het Symfonisch Orkest van de zelfde omroep o.l.v. Mario Rossi, als mede het ballet van het Landestheater Hannover. De choreografie is van Yvon ne Georgi. l eden van de Rederijkerskamer Sinte L- Barbara uit Asse, onder regie van Jo van Eetvelde, brengen zaterdag avond 13 januari Ramuz' l'Histoire du Soldat, op muziek van Strawinsky, voor de Vlaamse camera's. De Nederlandse bewerking is van Martinus Nyhoff. Op Hilversum 1 (402 m) opent de KRO om 19.40 uur het avondprogramma met de populaire rubriek „Vliegende schij ven". Om 20.30 uur presenteert Dick de Vree zijn programma „Staccato". Leo Ne- lissen en Kees Schilperoort komen om 20.50 uur in de ether met „Rien, tien, twintig, dertig, veertig". Om 21.30 uur kunt u luisteren naar „Beentjes van de vloer". Het Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink voert om 22.50 uur de vierde symfonie van L. van Beethoven uit. Op Hilversum 2 (298 m) geven Han de Vries, hobo Reindert de Leeuw, piano, een recital voor de VPRO. Om 21 uur biedt de VARA wereldberoemde melo dieën. het ensemble o.l.v. Sem Nijveen speelt om 22 uur „Bijouterieën der lichte muziek". Tot slot is er om 23.10 uur de muzikale rubriek „Vergelijkenderwijs". Na het journaal en weeroverzicht pre senteert de NCRV om 20.20 uur de ru briek „Attentie", om 21 uur gevolgd door de eenakter „Drankje voor toto", onder regie van Gerard Rekers. Medespelenden zijn Kitty Janssen, Ton van Duinhoven, Henk Richters, Charmy Reinen en Tom Roduin. Om 22.05 uur volgt koorzang uit de Buurkerk te Utrecht. Het Buurkerk koor zingt enkele liederen onder lei ding van Mees van Huis. Aan het orgel Stoffel van Vliegen. België Vlaams biedt om 20.30 uur „Aan gename kennismaking met Ronse". Om 21 uur volgt de rubriek „Première" en om 21.45 uur „Mozaiek", de kroniek van vrijetijdsbesteding. Tenslotte vertoont men om 22.30 uur hoogtepunten uit de geschiedenis van de Amerikaanse stomme film. Het toneelspel „Lijmen" zal in de ver schillende Nederlandse huiskamers met gemengde gevoelens zijn ontvangen. De toneelgroep „Theater" zorgde voor de presentatie met buitengewoon goede rol len van Lo van Hensbergen als de adver- Jn het jaarverslag van de Nederlandse Radio Unie, lezen wij onder het hoofdstuk „Programmadienst", dat het dirigentenvraagstuk nog steeds een nijpend probleem blijft in Hilversum. Verschillende aan de omroep verbonden dirigenten zullen, door benoeming elders of door pensionering, de NRU gaan verlaten. Met name moet hier genoemd worden Bernard Haitink, Maurits van den Berg en Hugo de Groot. Bernard Haitink werd vorig jaar benoemd tot eerste dirigent van het Concertgebouworkest. In zijn plaats heeft het bestuur van de NRU de dirigent Jean Fournet bereid gevonden om gemiddeld vijf maanden per jaar de leiding van het Radio Filharmonisch Orkest op zich te nemen. Naast deze is de dirigent Willem van Otterloo gecontracteerd om met ingang van 1 september 1962 ge middeld drie maanden per jaar genoemd orkest te dirigeren. Tot deze datum is de omroep echter aangewezen op gastdirigenten. Ter voorziening in de komende vacatures bij het Kamerorkest en het Promenadeorkest zullen in totaal een vijftal dirigenten worden uitgenodigd om elk enige weken te dirigeren opdat, op grond van geleverde prestaties een keuze kan worden gemaakt. Ook voor het Om roeporkest wordt het zeer wenselijk geacht om naast dirigent Henk Spruyt een dirigent aan te stellen, die in het bijzonder het operarepertoire voor zijn rekening zal nemen. uffana PARADISO 22 ct SALVATORE 27 et CAPRINO 31 ct In doosjes van 5 en 10 stuks agafha chrisiie een tussen de 8. Ali maakte het zakje los en stortte de inhoud voor Bobs verbaasde ogen op tafel. Bob hield even de adem, in en floot daarna zachtjes. „Grote goden! Zijn die allemaal echt?" Ali had er plezier in. „Natuurlijk zijn ze echt. De meeste had mijn vader al. Ieder jaar kocht hij er nieuwe bij. Ik ook. Ze komen overal vandaan en zijn voor mijn familie opgekocht, door lie den die wij konden vertrouwen in Lon den, Calcutta en Zuid-Afrika. Dit is een familietraditie. Deze stenen beschikbaar te houden voor geval van nood." Heel zakelijk liet hij erop volgen: „Ze ver tegenwoordigen op het ogenblik een marktwaarde van driekwart miljoen." Driekwart miljoen pond!" Bob floot weer even, pakte enkele edelstenen op en liet ze door zijn vingers glijden. „Het is ongelofelijk! Iets als in een sprook je. Daar raakt een mens ondersteboven van." Ja". De donkerkleurige jongeman knikte bevestigend. Weer gleed die zelfde eeuwenoude, vermoeide trek over zijn gelaat. „Bij juwelen blijven de mensen nooit dezelfden die zij zijn. Die dingen laten altijd een spoor van ge welddadigheden achter. Bloedige ge vechten, moord en doodslag. En vrou wen zijn daarbij nog het ergste. Want bij vrouwen gaat het niet alleen om de geldswaarde. Het gaat om de juwelen zelf. Prachtige juwelen kunnen vrouwen stapelgek maken. Zij willen ze hebben om ze om hun hals en op hun boezem te dragen. Ik zou deze nooit aan een vrouw toevertrouwen. Maar ik vertrouw ze jou toe." „Mij?" Bob zette grote ogen op. „Ja. Ik wil niet dat deze juwelen in handen vallen van mijn vijanden. Ik weet niet wanneer ze tegen mij in op stand zullen komen. Het plan kan voor vandaag zijn vastgesteld, Misschien kom ik niet eens levend op het vlieg veld. 'Neem die stenen dus en handel ermee zo goed je kunt." „Maar luister eens even. Ik begrijp het niet. Wat moet ik ermee beginnen?" „Zorg ervoor dat ze veilig het land uitkomen." Ali keek rustig en onbewogen naar zijn verbouwereerde vriend. ,,Je bedoelt dat ik ze bij me moet steken in jouw plaats?" „Zo kun je het zeggen. Maar ik denk heus dat je nog wel een betere oplos sing zult weten te bedenken om ze vei lig naar Europa te krijgen". „Maar luister eens, Ali, ik heb niet het flauwste idee hoe ik dat zou kun nen lappen." Ali leunde achterover in zijn stoel. Hij glimlachte bijna vrolijk. „Je hebt je gezonde verstand. En je bent eerlijk. Ik herinner me uit onze geweest bent Ik zal je trouwens naam en adres opgeven van iemand die der gelijke zaken voor mij opknapt.dat wil zeggen voor het geval dat ik het le ven erbij inschiet. Kijk niet zo bezorgd, Bob. Doe je uiterste best. Meer vraag ik niet van je. Ik zal je heus niets ver wijten, wanneer het je niet lukken mocht Het zal gaan zoals Allah wil. Dat maakt voor mij alles zo eenvoudig. Ik wil al leen niet dat deze edelstenen geroofd worden van mijn ontzielde lichaam. Ove rigens.Hij trok de schouders op. „Het is zoals ik zei. Alles gaat toch zo als Allah wil. „Je bent gek." „Nee ik ben fatalist." „Maar je moet eens luisteren, Ali. Je zei daarnet dat ik eerlijk ben, Maar driekwart miljoen Geloof je niet dat er een grens is aan iemands eerlijk heid?" Ali Yusuf keek zijn vriend met gene genheid aan. „Hoe vreemd het ook is, ik voel op dit punt niet de minste twij fel," verklaarde hij. HOOFDSTUK II De vrouw op het balkon Rob Rawlinson had zich, zijn leven lang. nog nooit zo ongelukkig gevoeld als toen hij wegwandelde door de hol klinkende gangen van het paleis. De wetenschap dat hij driekwart miljoen pond in zijn broekzak bij zich droeg stemde hem miserabel. Hij had het ge voel dat iedere hofdignitaris die hij te genkwam op de hoogte was van het feit. Hij dacht zelfs dat ze het aan zijn gezicht konden zien. De schildwachten buiten presenteer den het geweer. Bob wandelde de druk ke hoofdstraat van Ramat af, maar zijn geest was versuft. Waar ging hij eigen lijk naar toe? Wat waren zijn plan nen? Hij wist het zelf niet. Hij had bo vendien niet veel tijd. De hoofdstraat verschilde in niets van de meeste hoofdstraten in het Mid den-Oosten. Een mengelmoes van vuil en pracht. Gloednieuwe bankgebouwen praalden met hun rijkdom. In talloze winkeltjes lagen goedkope voorwerpen van plastic uitgestald. Babyschoentjes stonden in de etalages in wonderlijke combinatie met goedkope sigaretteaan- stekers en dure Zwitserse horloges. Bob liep in een soort van verdoving voort en botste tegen lieden op in oos terse of Europese kledij. Daarvoor kwam hij tot bezinning. Waar liep hij heen, vroeg hij zich af. Daarom ging hij eerst maar een inlands cafeetje bin nen, waar hij een thé-citron bestelde. Toen hij deze met kleine teugjes op dronk kwam hij langzamerhand tot zichzelf. De sfeer in het cafeetje was weldadig rustig. Aan een tafeltje tegenover het zijne liet een Arabier een snoer barn stenen kralen door zijn vingers glijden. Achter hem speelden twee mannen trik- trak. Hier kon je op je gemak zitten nadenken. En dat had Rawlinson hard nodig. Hoe kreeg hij drie kwart miljoen aan juwelen ongemerkt het land uit? Er viel zelfs geen tijd te verliezen. Ieder ogenblik zou de bom kunnen barsten. Ali was stapel, dat sprak vanzelf! Een dergelijk bedrag aan juwelen luchthar tig aan een vriend toe te werpen. Vang En de rest dan maar aan Allah over te laten. Een dergelijk godsgeloof hield Bob er niet op na. Zijn God ver wachtte van zijn dienstknechten dat zij zijn opdracht naar hun uiterste vermo gen in daden zouden omzetten. Maar wat moest hij met die beroerde stenen doen? Bob dacht aan de ambassade. Neen, die kon hij er niet in betrekken. Het was ook zo goed als zeker, dat zij zou den weigeren zich hiermede in te laten. Wat hij nodig had was iemand, een doodgewoon iemand, die op een doodge wone manier het land uitging. Een za kenman of een toerist leek hem het beste. Iemand zonder politieke relaties, wiens bagage op zijn hoogst aan een oppervlakkig onderzoek, of aan gener lei onderzoek zou worden onderworpen. Maar je moest ook nog aan de andere kant denken, de douane in Engeland. Stel je voor, wat een sensatie een po ging om clandestien juwelen binnen te smokkelen ter waarde van driekwart miljoen pond! Nou ja, dat risico moest je dan maar nemen Een doodgewoon iemand, een „bona fide" reiziger dus. En opeens had Bob zich wel voor het hoofd kunnen slaan. Joan, natuurlijk! Zijn zuster Joan Sut- cliffe. Joan, die hier twee maanden gelogeerd had met haar dochtertje Jen nifer, die na een ernstige longontsteking de zon had moeten opzoeken in een kurkdroog klimaat. Ze zouden over een dag of vier de terugreis aanvaarden., over zee. Ja, Joan was de ideale figuur. Maar wat had Ali ook weer gezegd over vrouwen en juwelen? Bob glimlachte. Die goeie, brave Joan. Zij zou heus de kluts niet kwijtraken. Zij stond met bei de benen stevig op de grond. Ja, Joan kon hij vertrouwen. Maar wacht eens even., kon hij Joan eigenlijk wel vertrouwen? Haar eerlijk heid, ongetwijfeld. Maar ook haar dis cretie? Teleurgesteld schudde Bob het hoofd. Joan zou vast haar mond niet houden. Zoiets belangrijks zou ze onmo gelijk kunnen verzwijgen. Erger nog, ze zou er toespelingen op maken.. „Ik breng iets geweldigs belangrijks mee (wordt vervolgd) POPULAIR De Kennedy's schijnen in Ame rika wel bijzonder populair te zijn. John werd tenminste uitgeroepen tot „man van het jaar", Caroline tot „kind van het jaar", Jacqueline tot „amazone van het jaar" en Ro bert tot „broer van het jaar". „Vader van het jaar" werd echter Bing Crosby. TOE MAAR Het bezit van één t.v.-toestel per gezin is in Amerika een be wijs van ontstellende armoede. De meeste gezinnen tellen twee en zelfs drie exemplaren, een voor pa, een voor ma en een voor de kinderen. Zo kan ieder een naar zijn lievelingspro gramma kijken. „HERREZEN" De heer Schubert uit Antwerpen, die enige tijd geleden is gestorven, is „herrezen" naar huis teruggkeerd. De 75-jarige „overleed" bij zijn aan komst in het ziekenhuis, waarnaar hij in aller ijl overgebracht was. Hij werd aanstonds onderzocht, maar gaf geen teken van leven meer. Het hart en de ademhaling stonden stil, de bloeddruk was nul. De dokter be merkte echter, dat de pupillen van de dode nog samentrokken. Hij sneed de borst open en begon het hart van de oude man te masseren. Afgelost door drie collega's, zette hij de massages zes uur voort, terwijl een apparaat door kunstmatige ademhaling lucht in de longen blies. Het medische wonder geschiedde: het hart begon opnieuw te kloppen, de borst bewoog zich in opwaartse richting en de heer Schubert kwam weer bij kennis. De verrezene dankte de dokters en verliet in opgeruimde stemming het ziekenhuis om thuis te gaan feesten. GUL Een 63-jarige bewoner van de Park- hurstgevangenis op het Engelse eiland Wight, heeft al zyn spaarcenten op gestuurd naar de regering van het eiland, om er kerstgeschenken voor minderbedeelde kinderen van te ko pen. f37 „Zo weet ik tenminste hoe laat het is". tentieman Boorman en van Elly van Ste kelenburg. Walter van der Kamp zorgde voor een televisieregie die best genoemd mag worden. Zo zullen de kijkers allen genoten hebben: de ene groep van het spel en de spelers, de andere wellicht alleen van de spelers. Hoe het zij, het was een lang niet onaantrekkelijke tv- toneelavond. ZATERDAG 6 JANUARI HILVERSUM I 402 m K.R.O. 7.00 Nws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 V. d. jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.40 V. d. kleuters. 9.55 Inleiding Hoogmis. 10.00 Pontificale Hoogmis. 11.30 Gram. 12.00 Middagklok noodklok. 12.04 Gram. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws. 13.15 Nwe gram. 13.25 Amateursmuz. 13.40 Gram. 14.10 Franse les. 14.30 V. d. jeugd. 15.30 Jazzmuz. 15.50 Volksliedjes. 16.10 Chansons. 16.25 Metropole ork. en soliste. 17.00 Sportcomm. 17.10 Lichte muz. 17.30 Boekbespr. 17.40 Pianospel. 18.00 Kunstkron. 18.30 Lichte muz. 18.50 U bent toch ook van de partij lezing. 19.00 Nws. 19.10 Act. 19.25 Wedstr. 19.45 Lichtbaken, lezing. 19.55 Radiofilharm. ork. 20.40 Gram. 20.50 En nu mijn geval, vragenbeantw. 21.00 Gevar. progr. 22.00 Licht progr. 22.20 22.25 Boekbespr. 22.30 Nws. 22.40 Wij luiden de zondag in. 23.00 Meesterwerken van de religieuze muziek, muzikale lezing. 23.55 24.00 Nws. HILVERSUM II 298 m V.A.R.A. 7.00 Nws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.35 Van de voorpagina, lezing. 8.40 Gram. 9.00 Gymn. v. d. vrouw. 9.10 Gram. 9.40 Accordeonork. V.P.R.O. 10.00 Samen thuis, praatje. 10.05 Morgenwijding. V.A.R.A.: 10.20 Gevar. muz. 10.50 Tips voor trips en vakanties. 11.00 Tentoonstellingsagenda. 11.05 Nwe gram. 11.30 Sportnws. 11.55 Gram. 12.15 Kunstzinnige vorming v. d. jeugd, lezing. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Hammond orgel en trompet. 13.00 Nws. 13.15 V.A.R.A.- varia. 13.20 Pianoduo. 13.35 Tussen mens en nevelvlek, lezing. 13.50 Lichte muz. 14.05 V. d. jeugd. 14.35 Boekenwijsheid. 14.55 Gram. 15.05 De Tien stuivers-ballade, hoorsp. met muz. 17.05 Jazz. 17.30 Act. 18.00 Nws. comm. 18.20 Gram. 18.30 Dansmuz. 19.00 Artistieke Staalkaart. V.P.R.O.: 19.30 Bijbelse miniaturen, lezing. 19.45 Blaaskwartet. 19.55 Deze week, praatje. V.A.R.A. 20.00 Nws. 20.05 Gevar. progr. 21.15 Dansmuz. 21.50 Soc. comm. 22.05 Cabaret. 22.30 Nws. 22.40 De zwarte diamant, hoorsp. 23.10 Zigeunerork. en soliste. 23.40 Gram. 23.55—24.00 Nws. BRUSSEL 324 m 12.00 Nws. 12.03 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 13.00 Nws. 13.15 V. d. jeugd. 14.00 Ork. conc. m.m.v koor. 14.30 Academie der discofielen. 15.30 Lichte muz. 16.00 Theaterkron. 16.20 Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Dagklapper en lit.kal. 17.20 Liturgische gezangen. 17.30 Koorzang. 17.45 Franse les. 18.00 Orgelrecital. 18.30 V. De V.S. en de Sovjet-Unie zijn „voor lopig" overeengekomen dat op 14 maart in Genève het ontwapeningsoverleg bin nen de commissie van achttien landen zal beginnen. Dit zegt de New York Ti mes van „welingelichte amtenaren" te Washington te hebben vernomen. d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Lichte muz. 20.00 Cabaret. 21.00 Vlaams progr. 22.00 Nws. 22.15 Gram. 23.00 Nws. 23.05 Amus. ork. 23.35 Dansmuz. 23.5524.00 Nws. BRUSSEL 484 m 12.18 Bel Canto. 13.00 Nws. 16.03 Disco-club. 17.00 Nws. 18.38 Gram. 18.55 Gram. 19.30 Nws. 20.30 Hoorsp. 22.15 Jazzmuz. 22.55 Nws. 23.00 Gram. 23.55 Nws. ZATERDAG 6 JANUARI V.A.R.A. 15.00 Het komt in de bus klachten en oplossingen v. problemen. 15.25 T.V.-film. 15.50 Documentaire film. 16.20 T.V.-film. 16.45 Balletfilm. 17.00-17.30 V. d. kind. 19.30 Progr. over eventuele toekomstige tophits v. d. Nederl. platenmarkt. N.T.S. 20.00 Journ. en weeroverz. V.A.R.A. 20.20 Gevar. progr. 21.20 T.V.-film. 21.45 Quiz. 22.3522.40 Achter het nieuws. VLAAMS BELGISCHE T.V. 15.30 V. d. jeugd. 16.3017.45 Biljartkampioensch. 19.00 T.V.-feuill. 19.30 Binnenlands nws. 20.00 Nws. 20.20 Das Paradies und die Peri, opera. 21.40 Quizprogr. 22.40 Nws. FRANS BELGISCHE T.V. 18.30 V. d. jeugd. 19.40 Wetensch. act. 20.00 Journ. 20.30 T.V.-film. 21.00 Komedie. 21.40 Amerikaanse show. 22.20 Film. 22.45 Journ. Het Damrak heeft gisteren de koers daling van eergisteren voor de meeste hoofdfondsen ruimschoots ingehaald. De handel was in alle hoeken van de inter nationale waarden zeer kalm. Ditmaal vond Amsterdam steun door de hogere koersen die Wall Street eergisteren te zien had gegeven, ook voor Nederlandse waarden. Op de Westduitse beurzen la gen de aandelen van de chemische in dustrie aangeboden in de markt. Zoals werd verwacht, bleven de koersfluctu aties voor de hoofdfondsen op de dag bin nen zeer nauwe grenzen. De hoek die gisteren de toon aan gaf was de scheepvaarthoek. Gedurende de gehele beursduur werd in deze afdeling regelmatig gehandeld, al gebeurde dit dan weliswaar slechts met één stuk te gelijk. De stemming over vrijwel de ge hele linie was voor de scheepvaartafde ling aan de vaste kant. De drukte in de cultuursector van eer gisteren had gisteren plaats gemaakt voor een kalmere sfeer. 3-1 4-1 Ned. '59 41/4 102 Va 102& Ned. *47 3 Va 92V4 931,8 AKU A 400 4018,4 Hoogovens cA 778 Va 781 Va Philips GBA 981i'4 98934 Unilever cA 183.85 185.90 Kon. Olie A 123.40 125.20 Scheepv. Unie A 1517'g 15434 A'dam Bk A 3953,4 395 Kon. Zout cA 1100 1093 NABETJRSKOERSEN Telefonisch avondverkeer AKU 400; Kon. Olie 124.70—126.50 g.l.; Philips 990—1000 g.l.; Unilever 183.70— 186.50 g.l.; Hoogovens 783 g.l. 74. Yze was zélf erg verbaasd, dat hij floot inplaats van gewoon hikken. „Wat doe ik nou?" dacht hij, want hij was de hele fluit vergeten. Maar hij schrok nog erger, toen hij merkte, dat Horrla helemaal verdwe nen was. Kijk maar naar het eerste plaat je. Niets meer te zien! Yze hing even een moment los in de lucht en begon toen te vallen. „Wat nou? Wat nou, Ha ha?" dacht hij en was zó beduusd, dat hij helemaal ver gat, dat raven kunnen vliegen. Sylvester en Mei zagen, dat Horrla verdwenen was en Yze gevaarlijk naar beneden viel. „Vlie gen, Yze" riep Sylvester, maar Yze hoorde niets. Hij sloeg zijn vleugels voor zijn ogen en dacht alleen maar: „Oei, Nee maar!" en dat hielp niet als je valt. „Kom mee" riep Mei „we moeten hem opvangen" en dus rende ze met Sylvester naar de plaats waar Yze terecht zou komen. Ze zetten zich schrap en staken hun armen uit, zodat Yze er steunend precies bovenop viel. (Geluk kig, hij had zijn benen kunnen breken moet je rekenen). „Hé, word wakker" riep Mei ongeduldig en Yze deed voorzichtig een oog open. „Wat is er gebeurd?" vroeg hij zachtjes. Sebastiaan stond een eindje ver der naar de grond te kijken. Hij had iets ontdekt, zoals je ziet. Een houten beeldje, dat zomaar tussen de stenen lag.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 9