Chef-om roeper
houdt nog van
Z
Ruwe
handen?
GLYCA
Zwart o
kat
duiven
Dankbaar voor
„een wonder"
Oratorium van
Schumann op
Vlaamse t.v.
Luister naar
Kijk
naar
Terugblik
Dirigentenvraagstuk bij omroep
Vaste markt
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 5 JANUARI 1962
Presentatie
Relatie
Noodlanding
Alléén
helpt direct!
„GESCHIEDENIS VAN
DE SOLDAAT"
Geniet er van
i Slem-feuilleton
Radioprogramma
Ontwapeningsoverleg
op 14 maart
Televisieprogramma
BEURS VAN AMSTERDAM
(Van onze radio- en tv-redecteur)
Het valt niet te ontkennen, dat
de radio-omroepers tegen'
woordig niet zo populair meer zijn
als hun vrouwelijke collega's van
de televisie. Toen dit nieuwe me
dium in vele Nederlandse huiska
mers zijn intrede deed, is de glorie
van de radio-omroeper misschien
wat gaan tanen en waarschijnlijk
zal dit na verloop van tijd ook ge
beuren met de tegenwoordig soms
wel wat overdreven verering van
de televisie-omroepsters. De radio
omroeper is momenteel voor vele
luisteraars een bijna naamloze vak
man geworden.
/oor de nieuwe chef-omroeper van de
V KRO, de heer Fons Disch, heeft dit
vak echter nog niets van zijn belang
rijkheid verloren. Integendeel, hij is
van mening, dat het omroepen echt
een vak is, dat je met hart en ziel
moet doen. De luisteraars hebben recht
op een feilloze presentatie van het
programma. Juist de correcte toon en
dictie van een bepaalde omroeper valt
de toehoorder altijd op en de heer
Disch acht het onverantwoord, dat
de moderne omroeper, die tegenwoordig
de beschikking heeft over een tot het
uiterste geperfectioneerd technisch ap
paraat, op een nonchalante manier zijn
tekst de ether instuurt, alsof de inte
resse voor het radiowerk van zijn col
legae in de eenzame omroepcel op slag
is verdwenen. Misschien is het feit,
dat Fons Disch zich zo intensief met
de aard van het omroepbedrijf verbon
den voelt, voor het KRO-bestuur wel
de belangrijkste aanleiding geweest
om hem te benoemen op de verant
woordelijke post van chef van de om
roepers, als opvolger van Bert Raders-
ma. Fons Disch is vader van twee
zoons en een dochtertje. Hij leerde zijn
vrouw kennen in het Centraal Mili
tair Hospitaal „Oog in Al" te Utrecht,
waar zij verpleegster was en hij in zijn
militaire diensttijd de muzikale ont
spanningsprogramma's voor de mili
tairen verzorgden.
die tijd dateert zijn relatie met
1 het radioprogramma voor de Strijd
krachten, bij welk onderdeel hij in
1949 zijn vaste aanstelling kreeg. Deze
verbintenis duurde tot de opheffing
van dit populaire programma eind 1950,
waarna hij enige maanden later door
wijlen directeur Speet als omroeper
werd aangesteld bij de KRO. Nog het
zelfde jaar verhuisde Fons Disch naar de
Katholieke Schoolradio, waar hij klank
beeldjes schreef, reportages maakte en
de gehele administratie voor zijn re
kening nam. Na twee jaren keerde hij
weer terug op zijn oude fauteuil in de
inmiddels sterk gemoderniseerde om
roepcel. Toch zat hij daar niet zo lang
want opnieuw deed prof. Kors o.p.
een beroep op hem, om zich weer met
het schoolradiowerk te belasten toen
Lenie Verstegen de KRO verliet.
J^uim een jaar later werd zijn taak over
genomen door de heer Niikamp, die
als hoofd van de Kath. Schoolradio
was aangesteld. Hij mocht zich toen
weer gaan wijden aan zijn meest ge
liefde werk, het omroepen. In de af
gelopen jaren kreeg zijn stem niet
alleen een vertrouwde klank in de
schoollokalen, maar ook in de huis-
ocjezeg
d
Dat dacht ik al wel: nu niemand
het meer weet komen ze bij mij. Soe-
karno en Luns beiden vroegen mij
gisteren dringend advies inzake het
probleem Nieuw-Guinea. Niemand kan
er nu nog uit en derhalve richt men
zich in het geheim tot een wijs man.
Vooral met dat zelfbeschikkingsrecht
zitten zij omhoog. Want wat is dat
nu eigenlijk?", vroegen zij. Nu heb ik
gelukkig een collega die vaak. en soms
zelfs diep nadenkt. Hij wist het haar-
fijn te formuleren. Zelfbeschikkings
recht is het recht om zelf te zeggen
wat een ander wil," meent hij.
Dat is een diepe opmerking 'die niet
naliet indruk te maken en die ik dan
ook zonder blikken of blozen als van
mijzelf afkomstig verkocht. Ze leidt
tot bezinning, want als je er over na
denkt ga je je afvragen of wij zelf
nu eigenlijk wel zelfbeschikkingsrecht
hebben. Ik persoonlijk wel: ik ben vrij
te doen wat mijn vrouw mij zegt. Maar
Den Haag? Vorige week dronk ik nog
een kopje koffie met Paul de Groot
hij nam trouwens zelf thee met ci
troen, uit overtuiging en met een
scheutje wodka en die zei hoofd
schuddend: Kennedy, die zegt wat
De Quay en Luns moeten doen, Ken
nedy, en Adenauer.
Maar nu het probleem. Het is ont
staan zoals alle andere: eerst is er
niks en dan zegt ineens iemand „dat
land is van mij". En dan schrikt heel
de wereld zich half dood en bezweert
pratenjongens, praten, onderhande
len, de kwestie regelen". Want dan is
er ineens een kwestie.
De beste oplossing lijkt mij nu maar
dat een onverwacht land, bij voorbeeld
IJsland zich er in mengt met de eis:
Nieuw-Guinea is van ons. Het is ten
slotte ook een eiland. En dan is het
zó ingewikkeld geworden dat zelfs
Soekarno verstomd staat. En dan zijn
we klaar. 0
Alleen: als nu iedereen er nu maar
voor zorgt dat hij zijn gezicht redt.
Want dat is tenslotte het belangrijkste.
PRAET-MAECKER
FONS DISCH
kamer. Wij denken hierbij aan de spel
letjes, welke hij leidde in „Tierelan
tijnen" als „De man achter de stem",
een wedstrijd in het herkennen van be
kende personen of „Een mens kan wat
meemaken", een ontmoeting tussen ver
tellers van sterke verhalen.
Tegenwoordig verzorgt de heer Disch
eenmaal in de veertien dagen het ver
zoekplaten-programma voor de zieken
in „De Zonnebloem" en niet te verge
ten de „Muzikale Letterkast". De laat
ste maanden kunt u hem dinsdagoch
tend om tien uur beluisteren in de
kieutervertelling voor de rubriek „Wie
komt er in mijn hokje?"
Ook voor de televisie-camera's is hij
reeds verscheidene malen in actie ge
weest.
rT,och blijft Fons Disch met hart en ziel
een radioman. Goed hij erkent, dat
bijvoorbeeld de vele technische ver
beteringen als de magnetofoonband het
werk soms wel wat vereenvoudigd heb
ben, maar anderzijds blijkt het vaak
neer te komen op een verschuiving
van het werk.
Denkt u niet, dat omroepers en hun
technische medewerkers van opwin
ding verschoond blijven. Een frappant
voorbeeld was wel het programma
voor „Vliegende schijven" dat zeven
jaren geleden werd uitgezonden. Dit
programma duurt een uur en begint
's avonds om half acht. Voor die keer
had men met medewerking van de ko
ninklijke luchtmacht een route over
Nederland uitgestippeld welke door
drie straaljagers uit Volkel tijdens het
programma zou worden gevlogen op
een hoogte van vijfhonderd meter, zo
dat de luisteraars precies wisten wan
neer de machines over hun stad of dorp
zouden vliegen.
FAe benzinevoorraad van de toestellen
was toentertijd net toereikend voor
een uur vliegen. Tijdens de vlucht stond
de KRO-omroeper in voortdurend con
tact met de waarnemers in de „kisten",
die dan vertelden waar ze vlogen en
daarna een verzoekplaat mochten vra
gen. Nu wilde het geval dat de ma
chine van overste Benjamins reeds aan
het begin van de uitzending in de buurt
van Zwolle nukken vertoonde, omdat
de brandstoftoevoer stagneerde. De
(Advertentie)
(Advertentie)
D'R. j.SWAAB'S VERENIGDE F ABRIEKEN
overste stelde via een cross-talk zijn
mede-piloten op de hoogte van het
feit, dat hij een noodlanding moest
maken. Omdat de twee andere vliegers
dit niet aan de luisteraars wilden laten
merken, nam een van hen de taak
van de overste over en imiteerde zo
meesterlijk zijn stem, welke een lich
telijk Indonesisch accent had, dat pas
na een uur Volkel bij de landing van
de twee andere toestellen vernam, wat
er zich inmiddels had afgespeeld.
Aan het einde van de uitzending wer-
den de luisteraars op de hoogte ge
steld van dit gebeuren. De kranten
schreven de volgende dag over „De
noodlanding in de huiskamers".
Aan het einde van dit gesprek beklem
toont Fons Disch nogmaals het be
lang van de taak van de moderne radio
omroeper. Ook al is de zaak tegen
woordig technisch uitstekend geper
fectioneerd, toch moet hij zich altijd
verbonden blijven voelen met de luis
teraar, thuis, op zee of zelfs in de
lucht en niet te vergeten in de auto.
„De radio is nog steeds een groot won
der, waarvoor we erg dankbaar moe
ten zijn", zegt de nieuwe chef-omroe
per van de KRO.
7aterdag 6 januari neemt de Vlaamse
t.v. vanuit Duitsland „Das Paradies
und die Peri", een oratorium van Ro
bert Schumann, over. Op 18 november
1959 ondernam de Westduitse televisie
een poging dit oratorium van Schu
mann, dat voor de concertaal bestemd
was, ook een beeldentaal mee te geven.
Dr. Ludwig Berger maakte een t.v.-
bewerking van dit muziekepos en het
werd door de kritiek zeer goed ont
vangen. Op 6 januari brengt de ARD
een wederuitzending en de Vlaamse
t.v. stelt haar kijkers in de gelegenheid
van de partij te zijn. Peri is de naam
van een gevallen engel, een figuur uit
„Lalla Rookh" van Thomas More. Peri
beeldt de menselijke strijd uit voor
de uiteindelijke verlossing.
Het oratorium in drie delen wordt uit
gevoerd door een keur van solisten,
onder wie Leonore Leitner, Ira Mala-
niuk. Norman Foster, Joseph Greindl
en Heinz Hoppe. Medewerking ver
lenen verder het koor van de Keulse
Radio-omroep o.l.v. Bernhard Zimmer-
mann, het Symfonisch Orkest van de
zelfde omroep o.l.v. Mario Rossi, als
mede het ballet van het Landestheater
Hannover. De choreografie is van Yvon
ne Georgi.
l eden van de Rederijkerskamer Sinte
L- Barbara uit Asse, onder regie van
Jo van Eetvelde, brengen zaterdag
avond 13 januari Ramuz' l'Histoire du
Soldat, op muziek van Strawinsky, voor
de Vlaamse camera's. De Nederlandse
bewerking is van Martinus Nyhoff.
Op Hilversum 1 (402 m) opent de KRO
om 19.40 uur het avondprogramma met
de populaire rubriek „Vliegende schij
ven". Om 20.30 uur presenteert Dick de
Vree zijn programma „Staccato". Leo Ne-
lissen en Kees Schilperoort komen om
20.50 uur in de ether met „Rien, tien,
twintig, dertig, veertig". Om 21.30 uur
kunt u luisteren naar „Beentjes van de
vloer". Het Concertgebouworkest o.l.v.
Bernard Haitink voert om 22.50 uur de
vierde symfonie van L. van Beethoven
uit.
Op Hilversum 2 (298 m) geven Han de
Vries, hobo Reindert de Leeuw, piano,
een recital voor de VPRO. Om 21 uur
biedt de VARA wereldberoemde melo
dieën. het ensemble o.l.v. Sem Nijveen
speelt om 22 uur „Bijouterieën der lichte
muziek". Tot slot is er om 23.10 uur de
muzikale rubriek „Vergelijkenderwijs".
Na het journaal en weeroverzicht pre
senteert de NCRV om 20.20 uur de ru
briek „Attentie", om 21 uur gevolgd door
de eenakter „Drankje voor toto", onder
regie van Gerard Rekers. Medespelenden
zijn Kitty Janssen, Ton van Duinhoven,
Henk Richters, Charmy Reinen en Tom
Roduin. Om 22.05 uur volgt koorzang uit
de Buurkerk te Utrecht. Het Buurkerk
koor zingt enkele liederen onder lei
ding van Mees van Huis. Aan het orgel
Stoffel van Vliegen.
België Vlaams biedt om 20.30 uur „Aan
gename kennismaking met Ronse". Om
21 uur volgt de rubriek „Première" en
om 21.45 uur „Mozaiek", de kroniek van
vrijetijdsbesteding. Tenslotte vertoont
men om 22.30 uur hoogtepunten uit de
geschiedenis van de Amerikaanse stomme
film.
Het toneelspel „Lijmen" zal in de ver
schillende Nederlandse huiskamers met
gemengde gevoelens zijn ontvangen. De
toneelgroep „Theater" zorgde voor de
presentatie met buitengewoon goede rol
len van Lo van Hensbergen als de adver-
Jn het jaarverslag van de Nederlandse Radio Unie, lezen wij onder het hoofdstuk
„Programmadienst", dat het dirigentenvraagstuk nog steeds een nijpend probleem
blijft in Hilversum. Verschillende aan de omroep verbonden dirigenten zullen,
door benoeming elders of door pensionering, de NRU gaan verlaten. Met name
moet hier genoemd worden Bernard Haitink, Maurits van den Berg en Hugo de
Groot. Bernard Haitink werd vorig jaar benoemd tot eerste dirigent van het
Concertgebouworkest. In zijn plaats heeft het bestuur van de NRU de dirigent
Jean Fournet bereid gevonden om gemiddeld vijf maanden per jaar de leiding
van het Radio Filharmonisch Orkest op zich te nemen. Naast deze is de dirigent
Willem van Otterloo gecontracteerd om met ingang van 1 september 1962 ge
middeld drie maanden per jaar genoemd orkest te dirigeren. Tot deze datum is
de omroep echter aangewezen op gastdirigenten. Ter voorziening in de komende
vacatures bij het Kamerorkest en het Promenadeorkest zullen in totaal een vijftal
dirigenten worden uitgenodigd om elk enige weken te dirigeren opdat, op grond
van geleverde prestaties een keuze kan worden gemaakt. Ook voor het Om
roeporkest wordt het zeer wenselijk geacht om naast dirigent Henk Spruyt een
dirigent aan te stellen, die in het bijzonder het operarepertoire voor zijn rekening
zal nemen.
uffana
PARADISO 22 ct
SALVATORE 27 et CAPRINO 31 ct
In doosjes van 5 en 10 stuks
agafha chrisiie
een
tussen de
8.
Ali maakte het zakje los en stortte
de inhoud voor Bobs verbaasde ogen op
tafel. Bob hield even de adem, in en
floot daarna zachtjes.
„Grote goden! Zijn die allemaal
echt?"
Ali had er plezier in. „Natuurlijk zijn
ze echt. De meeste had mijn vader al.
Ieder jaar kocht hij er nieuwe bij. Ik
ook. Ze komen overal vandaan en zijn
voor mijn familie opgekocht, door lie
den die wij konden vertrouwen in Lon
den, Calcutta en Zuid-Afrika. Dit is een
familietraditie. Deze stenen beschikbaar
te houden voor geval van nood." Heel
zakelijk liet hij erop volgen: „Ze ver
tegenwoordigen op het ogenblik een
marktwaarde van driekwart miljoen."
Driekwart miljoen pond!" Bob floot
weer even, pakte enkele edelstenen op
en liet ze door zijn vingers glijden. „Het
is ongelofelijk! Iets als in een sprook
je. Daar raakt een mens ondersteboven
van."
Ja". De donkerkleurige jongeman
knikte bevestigend. Weer gleed die
zelfde eeuwenoude, vermoeide trek over
zijn gelaat. „Bij juwelen blijven de
mensen nooit dezelfden die zij zijn. Die
dingen laten altijd een spoor van ge
welddadigheden achter. Bloedige ge
vechten, moord en doodslag. En vrou
wen zijn daarbij nog het ergste. Want
bij vrouwen gaat het niet alleen om de
geldswaarde. Het gaat om de juwelen
zelf. Prachtige juwelen kunnen vrouwen
stapelgek maken. Zij willen ze hebben
om ze om hun hals en op hun boezem
te dragen. Ik zou deze nooit aan een
vrouw toevertrouwen. Maar ik vertrouw
ze jou toe."
„Mij?" Bob zette grote ogen op.
„Ja. Ik wil niet dat deze juwelen in
handen vallen van mijn vijanden. Ik
weet niet wanneer ze tegen mij in op
stand zullen komen. Het plan kan
voor vandaag zijn vastgesteld, Misschien
kom ik niet eens levend op het vlieg
veld. 'Neem die stenen dus en handel
ermee zo goed je kunt."
„Maar luister eens even. Ik begrijp
het niet. Wat moet ik ermee beginnen?"
„Zorg ervoor dat ze veilig het land
uitkomen."
Ali keek rustig en onbewogen naar zijn
verbouwereerde vriend.
,,Je bedoelt dat ik ze bij me moet
steken in jouw plaats?"
„Zo kun je het zeggen. Maar ik denk
heus dat je nog wel een betere oplos
sing zult weten te bedenken om ze vei
lig naar Europa te krijgen".
„Maar luister eens, Ali, ik heb niet
het flauwste idee hoe ik dat zou kun
nen lappen."
Ali leunde achterover in zijn stoel.
Hij glimlachte bijna vrolijk.
„Je hebt je gezonde verstand. En je
bent eerlijk. Ik herinner me uit onze
geweest bent Ik zal je trouwens naam
en adres opgeven van iemand die der
gelijke zaken voor mij opknapt.dat wil
zeggen voor het geval dat ik het le
ven erbij inschiet. Kijk niet zo bezorgd,
Bob. Doe je uiterste best. Meer vraag
ik niet van je. Ik zal je heus niets ver
wijten, wanneer het je niet lukken mocht
Het zal gaan zoals Allah wil. Dat maakt
voor mij alles zo eenvoudig. Ik wil al
leen niet dat deze edelstenen geroofd
worden van mijn ontzielde lichaam. Ove
rigens.Hij trok de schouders op.
„Het is zoals ik zei. Alles gaat toch zo
als Allah wil.
„Je bent gek."
„Nee ik ben fatalist."
„Maar je moet eens luisteren, Ali. Je
zei daarnet dat ik eerlijk ben, Maar
driekwart miljoen Geloof je niet dat
er een grens is aan iemands eerlijk
heid?"
Ali Yusuf keek zijn vriend met gene
genheid aan. „Hoe vreemd het ook is, ik
voel op dit punt niet de minste twij
fel," verklaarde hij.
HOOFDSTUK II
De vrouw op het balkon
Rob Rawlinson had zich, zijn leven
lang. nog nooit zo ongelukkig gevoeld
als toen hij wegwandelde door de hol
klinkende gangen van het paleis. De
wetenschap dat hij driekwart miljoen
pond in zijn broekzak bij zich droeg
stemde hem miserabel. Hij had het ge
voel dat iedere hofdignitaris die hij te
genkwam op de hoogte was van het
feit. Hij dacht zelfs dat ze het aan zijn
gezicht konden zien.
De schildwachten buiten presenteer
den het geweer. Bob wandelde de druk
ke hoofdstraat van Ramat af, maar zijn
geest was versuft. Waar ging hij eigen
lijk naar toe? Wat waren zijn plan
nen? Hij wist het zelf niet. Hij had bo
vendien niet veel tijd.
De hoofdstraat verschilde in niets van
de meeste hoofdstraten in het Mid
den-Oosten. Een mengelmoes van vuil
en pracht. Gloednieuwe bankgebouwen
praalden met hun rijkdom. In talloze
winkeltjes lagen goedkope voorwerpen
van plastic uitgestald. Babyschoentjes
stonden in de etalages in wonderlijke
combinatie met goedkope sigaretteaan-
stekers en dure Zwitserse horloges.
Bob liep in een soort van verdoving
voort en botste tegen lieden op in oos
terse of Europese kledij. Daarvoor
kwam hij tot bezinning. Waar liep hij
heen, vroeg hij zich af. Daarom ging
hij eerst maar een inlands cafeetje bin
nen, waar hij een thé-citron bestelde.
Toen hij deze met kleine teugjes op
dronk kwam hij langzamerhand tot
zichzelf.
De sfeer in het cafeetje was weldadig
rustig. Aan een tafeltje tegenover het
zijne liet een Arabier een snoer barn
stenen kralen door zijn vingers glijden.
Achter hem speelden twee mannen trik-
trak. Hier kon je op je gemak zitten
nadenken.
En dat had Rawlinson hard nodig.
Hoe kreeg hij drie kwart miljoen aan
juwelen ongemerkt het land uit? Er
viel zelfs geen tijd te verliezen. Ieder
ogenblik zou de bom kunnen barsten.
Ali was stapel, dat sprak vanzelf! Een
dergelijk bedrag aan juwelen luchthar
tig aan een vriend toe te werpen. Vang
En de rest dan maar aan Allah
over te laten. Een dergelijk godsgeloof
hield Bob er niet op na. Zijn God ver
wachtte van zijn dienstknechten dat zij
zijn opdracht naar hun uiterste vermo
gen in daden zouden omzetten. Maar
wat moest hij met die beroerde stenen
doen?
Bob dacht aan de ambassade. Neen,
die kon hij er niet in betrekken. Het
was ook zo goed als zeker, dat zij zou
den weigeren zich hiermede in te laten.
Wat hij nodig had was iemand, een
doodgewoon iemand, die op een doodge
wone manier het land uitging. Een za
kenman of een toerist leek hem het
beste. Iemand zonder politieke relaties,
wiens bagage op zijn hoogst aan een
oppervlakkig onderzoek, of aan gener
lei onderzoek zou worden onderworpen.
Maar je moest ook nog aan de andere
kant denken, de douane in Engeland.
Stel je voor, wat een sensatie een po
ging om clandestien juwelen binnen te
smokkelen ter waarde van driekwart
miljoen pond! Nou ja, dat risico moest
je dan maar nemen
Een doodgewoon iemand, een „bona
fide" reiziger dus. En opeens had Bob
zich wel voor het hoofd kunnen slaan.
Joan, natuurlijk! Zijn zuster Joan Sut-
cliffe. Joan, die hier twee maanden
gelogeerd had met haar dochtertje Jen
nifer, die na een ernstige longontsteking
de zon had moeten opzoeken in een
kurkdroog klimaat. Ze zouden over een
dag of vier de terugreis aanvaarden.,
over zee.
Ja, Joan was de ideale figuur. Maar
wat had Ali ook weer gezegd over
vrouwen en juwelen? Bob glimlachte.
Die goeie, brave Joan. Zij zou heus de
kluts niet kwijtraken. Zij stond met bei
de benen stevig op de grond. Ja, Joan
kon hij vertrouwen.
Maar wacht eens even., kon hij Joan
eigenlijk wel vertrouwen? Haar eerlijk
heid, ongetwijfeld. Maar ook haar dis
cretie? Teleurgesteld schudde Bob het
hoofd. Joan zou vast haar mond niet
houden. Zoiets belangrijks zou ze onmo
gelijk kunnen verzwijgen. Erger nog, ze
zou er toespelingen op maken.. „Ik
breng iets geweldigs belangrijks mee
(wordt vervolgd)
POPULAIR
De Kennedy's schijnen in Ame
rika wel bijzonder populair te zijn.
John werd tenminste uitgeroepen
tot „man van het jaar", Caroline
tot „kind van het jaar", Jacqueline
tot „amazone van het jaar" en Ro
bert tot „broer van het jaar". „Vader
van het jaar" werd echter Bing
Crosby.
TOE MAAR
Het bezit van één t.v.-toestel
per gezin is in Amerika een be
wijs van ontstellende armoede.
De meeste gezinnen tellen twee
en zelfs drie exemplaren, een
voor pa, een voor ma en een
voor de kinderen. Zo kan ieder
een naar zijn lievelingspro
gramma kijken.
„HERREZEN"
De heer Schubert uit Antwerpen,
die enige tijd geleden is gestorven,
is „herrezen" naar huis teruggkeerd.
De 75-jarige „overleed" bij zijn aan
komst in het ziekenhuis, waarnaar hij
in aller ijl overgebracht was. Hij
werd aanstonds onderzocht, maar gaf
geen teken van leven meer. Het hart
en de ademhaling stonden stil, de
bloeddruk was nul. De dokter be
merkte echter, dat de pupillen van de
dode nog samentrokken. Hij sneed de
borst open en begon het hart van de
oude man te masseren. Afgelost door
drie collega's, zette hij de massages
zes uur voort, terwijl een apparaat
door kunstmatige ademhaling lucht in
de longen blies.
Het medische wonder geschiedde:
het hart begon opnieuw te kloppen,
de borst bewoog zich in opwaartse
richting en de heer Schubert kwam
weer bij kennis.
De verrezene dankte de dokters en
verliet in opgeruimde stemming het
ziekenhuis om thuis te gaan feesten.
GUL
Een 63-jarige bewoner van de Park-
hurstgevangenis op het Engelse eiland
Wight, heeft al zyn spaarcenten op
gestuurd naar de regering van het
eiland, om er kerstgeschenken voor
minderbedeelde kinderen van te ko
pen.
f37
„Zo weet ik tenminste hoe laat het is".
tentieman Boorman en van Elly van Ste
kelenburg. Walter van der Kamp zorgde
voor een televisieregie die best genoemd
mag worden. Zo zullen de kijkers allen
genoten hebben: de ene groep van het
spel en de spelers, de andere wellicht
alleen van de spelers. Hoe het zij, het
was een lang niet onaantrekkelijke tv-
toneelavond.
ZATERDAG 6 JANUARI
HILVERSUM I 402 m K.R.O. 7.00
Nws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 V. d. jeugd. 7.45
Morgengebed en overweging. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.50 V. d. vrouw. 9.40 V. d. kleuters.
9.55 Inleiding Hoogmis. 10.00 Pontificale
Hoogmis. 11.30 Gram. 12.00 Middagklok
noodklok. 12.04 Gram. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nws.
13.15 Nwe gram. 13.25 Amateursmuz. 13.40
Gram. 14.10 Franse les. 14.30 V. d. jeugd.
15.30 Jazzmuz. 15.50 Volksliedjes. 16.10
Chansons. 16.25 Metropole ork. en soliste.
17.00 Sportcomm. 17.10 Lichte muz. 17.30
Boekbespr. 17.40 Pianospel. 18.00 Kunstkron.
18.30 Lichte muz. 18.50 U bent toch ook van
de partij lezing. 19.00 Nws. 19.10 Act.
19.25 Wedstr. 19.45 Lichtbaken, lezing. 19.55
Radiofilharm. ork. 20.40 Gram. 20.50 En nu
mijn geval, vragenbeantw. 21.00 Gevar.
progr. 22.00 Licht progr. 22.20 22.25
Boekbespr. 22.30 Nws. 22.40 Wij luiden de
zondag in. 23.00 Meesterwerken van de
religieuze muziek, muzikale lezing. 23.55
24.00 Nws.
HILVERSUM II 298 m V.A.R.A. 7.00
Nws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 8.35 Van de voorpagina, lezing. 8.40
Gram. 9.00 Gymn. v. d. vrouw. 9.10 Gram.
9.40 Accordeonork. V.P.R.O. 10.00 Samen
thuis, praatje. 10.05 Morgenwijding. V.A.R.A.:
10.20 Gevar. muz. 10.50 Tips voor trips en
vakanties. 11.00 Tentoonstellingsagenda. 11.05
Nwe gram. 11.30 Sportnws. 11.55 Gram. 12.15
Kunstzinnige vorming v. d. jeugd, lezing.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Hammond
orgel en trompet. 13.00 Nws. 13.15 V.A.R.A.-
varia. 13.20 Pianoduo. 13.35 Tussen mens en
nevelvlek, lezing. 13.50 Lichte muz. 14.05 V.
d. jeugd. 14.35 Boekenwijsheid. 14.55 Gram.
15.05 De Tien stuivers-ballade, hoorsp. met
muz. 17.05 Jazz. 17.30 Act. 18.00 Nws.
comm. 18.20 Gram. 18.30 Dansmuz. 19.00
Artistieke Staalkaart. V.P.R.O.: 19.30 Bijbelse
miniaturen, lezing. 19.45 Blaaskwartet. 19.55
Deze week, praatje. V.A.R.A. 20.00 Nws.
20.05 Gevar. progr. 21.15 Dansmuz. 21.50 Soc.
comm. 22.05 Cabaret. 22.30 Nws. 22.40 De
zwarte diamant, hoorsp. 23.10 Zigeunerork.
en soliste. 23.40 Gram. 23.55—24.00 Nws.
BRUSSEL 324 m 12.00 Nws. 12.03
Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. 13.00 Nws.
13.15 V. d. jeugd. 14.00 Ork. conc. m.m.v
koor. 14.30 Academie der discofielen. 15.30
Lichte muz. 16.00 Theaterkron. 16.20 Lichte
muz. 17.00 Nws. 17.15 Dagklapper en lit.kal.
17.20 Liturgische gezangen. 17.30 Koorzang.
17.45 Franse les. 18.00 Orgelrecital. 18.30 V.
De V.S. en de Sovjet-Unie zijn „voor
lopig" overeengekomen dat op 14 maart
in Genève het ontwapeningsoverleg bin
nen de commissie van achttien landen
zal beginnen. Dit zegt de New York Ti
mes van „welingelichte amtenaren" te
Washington te hebben vernomen.
d. sold. 19.00 Nws. 19.40 Lichte muz. 20.00
Cabaret. 21.00 Vlaams progr. 22.00 Nws. 22.15
Gram. 23.00 Nws. 23.05 Amus. ork. 23.35
Dansmuz. 23.5524.00 Nws.
BRUSSEL 484 m 12.18 Bel Canto. 13.00
Nws. 16.03 Disco-club. 17.00 Nws. 18.38
Gram. 18.55 Gram. 19.30 Nws. 20.30 Hoorsp.
22.15 Jazzmuz. 22.55 Nws. 23.00 Gram. 23.55
Nws.
ZATERDAG 6 JANUARI
V.A.R.A. 15.00 Het komt in de bus
klachten en oplossingen v. problemen. 15.25
T.V.-film. 15.50 Documentaire film. 16.20
T.V.-film. 16.45 Balletfilm. 17.00-17.30 V. d.
kind. 19.30 Progr. over eventuele toekomstige
tophits v. d. Nederl. platenmarkt. N.T.S.
20.00 Journ. en weeroverz. V.A.R.A. 20.20
Gevar. progr. 21.20 T.V.-film. 21.45 Quiz.
22.3522.40 Achter het nieuws.
VLAAMS BELGISCHE T.V. 15.30 V. d.
jeugd. 16.3017.45 Biljartkampioensch. 19.00
T.V.-feuill. 19.30 Binnenlands nws. 20.00
Nws. 20.20 Das Paradies und die Peri, opera.
21.40 Quizprogr. 22.40 Nws.
FRANS BELGISCHE T.V. 18.30 V. d.
jeugd. 19.40 Wetensch. act. 20.00 Journ. 20.30
T.V.-film. 21.00 Komedie. 21.40 Amerikaanse
show. 22.20 Film. 22.45 Journ.
Het Damrak heeft gisteren de koers
daling van eergisteren voor de meeste
hoofdfondsen ruimschoots ingehaald. De
handel was in alle hoeken van de inter
nationale waarden zeer kalm. Ditmaal
vond Amsterdam steun door de hogere
koersen die Wall Street eergisteren te
zien had gegeven, ook voor Nederlandse
waarden. Op de Westduitse beurzen la
gen de aandelen van de chemische in
dustrie aangeboden in de markt. Zoals
werd verwacht, bleven de koersfluctu
aties voor de hoofdfondsen op de dag bin
nen zeer nauwe grenzen.
De hoek die gisteren de toon aan gaf
was de scheepvaarthoek. Gedurende de
gehele beursduur werd in deze afdeling
regelmatig gehandeld, al gebeurde dit
dan weliswaar slechts met één stuk te
gelijk. De stemming over vrijwel de ge
hele linie was voor de scheepvaartafde
ling aan de vaste kant.
De drukte in de cultuursector van eer
gisteren had gisteren plaats gemaakt voor
een kalmere sfeer.
3-1
4-1
Ned. '59
41/4
102 Va
102&
Ned. *47
3 Va
92V4
931,8
AKU
A
400
4018,4
Hoogovens
cA
778 Va
781 Va
Philips
GBA
981i'4
98934
Unilever
cA
183.85
185.90
Kon. Olie
A
123.40
125.20
Scheepv. Unie
A
1517'g
15434
A'dam Bk
A
3953,4
395
Kon. Zout
cA
1100
1093
NABETJRSKOERSEN
Telefonisch avondverkeer
AKU 400; Kon. Olie 124.70—126.50 g.l.;
Philips 990—1000 g.l.; Unilever 183.70—
186.50 g.l.; Hoogovens 783 g.l.
74. Yze was zélf erg verbaasd, dat hij floot
inplaats van gewoon hikken. „Wat doe ik
nou?" dacht hij, want hij was de hele fluit
vergeten. Maar hij schrok nog erger, toen
hij merkte, dat Horrla helemaal verdwe
nen was. Kijk maar naar het eerste plaat
je. Niets meer te zien! Yze hing even een
moment los in de lucht en begon toen te
vallen. „Wat nou? Wat nou, Ha ha?" dacht
hij en was zó beduusd, dat hij helemaal ver
gat, dat raven kunnen vliegen. Sylvester
en Mei zagen, dat Horrla verdwenen was
en Yze gevaarlijk naar beneden viel. „Vlie
gen, Yze" riep Sylvester, maar Yze hoorde
niets. Hij sloeg zijn vleugels voor zijn ogen
en dacht alleen maar: „Oei, Nee maar!" en
dat hielp niet als je valt. „Kom mee" riep
Mei „we moeten hem opvangen" en dus
rende ze met Sylvester naar de plaats waar
Yze terecht zou komen. Ze zetten zich
schrap en staken hun armen uit, zodat Yze
er steunend precies bovenop viel. (Geluk
kig, hij had zijn benen kunnen breken moet
je rekenen). „Hé, word wakker" riep Mei
ongeduldig en Yze deed voorzichtig een
oog open. „Wat is er gebeurd?" vroeg hij
zachtjes. Sebastiaan stond een eindje ver
der naar de grond te kijken. Hij had iets
ontdekt, zoals je ziet. Een houten beeldje,
dat zomaar tussen de stenen lag.