Geen liefde tijd en voor so... P.K P.K i*ctkc I Onthullend boek over robotstaat Toekomst van Zeeland vraagt om actief beleidj Ben Belli weken) Molotov gaf niet thuis Symbool van Kwaliteit Hoogste onderscheiding voor hoefsmid Bay ens. Oosteind Geen privéleven Warenhuizen Verschillen Historische geschriften geveild De Kapitein van een zeesleper en Dr. De Galan voor Goese K.V.P.: MARKTEN Koel hoofd, maar| slappe knieën Opnieuw 20 jaa\ Moord op v. Groenei nu voor Parijs hield onvermurwl Droog en zonr 6 DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 20 NOVEMBER 1961 CHINA Strakke gezichten, koude dis cipline. Parade in Peking. Waarheen marcheert het nieu we China? Niet alleen het Westen maakt zich zorgen over deze vraag. Ook Moskou toont zich verontrust over het fanatisme van een land dat 650 miljoen inwoners telt en waar er jaarlijks 16 miljoen bijkomen. GAAT ZIJN EIGEN WEG „China gelit nicht Russlands Weg" is de oorspronkelijke titel van een hijzonder belang wekkend hoek, dal dezer da gen in de Prismareeks is ver schenen. Het is geschreven door de Oostenrijkse journa list Louis Barcata, die in 1958 een reis door China maakte. Het hoek is niet alleen interes sant om de feitelijke gegevens die het verstrekt over de be angstigende ontwikkeling in rood-China, maar ook en voor al om de vergelijkingen die de schrijver trekt tussen het Rus. sische en het Chinese communisme. Zijn conclusie is, dat heide wereldmachten in opvattingen en levensstijl steeds verder uit eengaan en ideologisch nog slechts de communistische leuzen gemeen hebben. van tegels in de Wang-foe tsjing, een van de belangrijkste winkelstraten in Pe king, die totdusver geen trottoirs bezat. Ik hoorde dat de leerlingen van ver schillende scholen er gewoonweg op hadden gestaan deze betegeling op zich te nemen en binnen 24 uur uit te voe ren. Want: Peking moet vlug gebouwd worden, De vraag rijst natuurlijk ot de indruk van de schrijver niet vals is, oï er in derdaad van vrijwilligheid gesproken kan worden en er oprechte geestdrift schuilt achter het werk. Men vergisse zich niet. De partij echter blijkt uiterst handig de nationale trots te bespelen van het Chinese volk; een trots die in Het ligt voor de hand dat men de constateringen van Barcata, die ge daan werden toen voor de buiten wereld alles tussen Rusland en China nog pais en vree was, on middellijk confronteert met wat er de laatste maanden (en weken) op het communistische schouwto neel is gebeurd. Op het jongste partijcongres te Mos kou heeft men de tegenstellingen niet langer verbloemd. We hebben daar de zer dagen uitvoerig over geschreven. De Chinese gedelegeerden weigerden ostentatief aan het applaus deel te ne men, toen kameraad Nikita de verguis de vader der volken" de laatste trap na gaf en zij werden gesteund door Al banië. Dit kleine, fanatieke staatje, dat zich in de schaduw van Peking veilig voelt, durft nu openlijk als zijn mening te laten blijken dat de erfenis van Sta lin door de Chinezen beter wordt be heerd dan door het Kremlin. Rusland, zegt de schrijver, bekeert zich langzaam, maar zeker tot de Westerse levensstijl, met allen gevolgen vandien voor de communistische praktijk. Er is een verburgerlijking gaande, die door het huidige bewind dn de hand wordt ge werkt. China daarentegen verwijdert zich met beangstigende snelheid van het Westen. Het wordt tot een gigantische robotstaat gemaakt, waarin het indivi du klakkeloos de bevelen van de partij gehoorzaamt en door een demonisch systeem van hersenspoeling elk norm besef verliest. AVat Barcata in het begin van zijn boek vertelt over de vliegtocht naar Peking is al tekenend voor de kloof die er tus sen beide landen gaapt. In het Westen, zegt hij, is men geneigd te veronderstel len dat er tussen Moskou en de Chinese hoofdstad een intensief luchtverkeer is. Een vergissing! Eens per week vliegt er een Tupolev (70 passagiers) van Moskou naar Peking. Op de andere da gen moet men zich behelpen met een o- verstapje in Irkoetsk, vanwaar een II- joesjin, die slechts 27 passagiers kan vervoeren, de dienst niet de Chinese hoofdstad onderhoudt. De reis van Barcata duurde verschei dene dagen. In Oelan Batoer, de hoofd stad van Buiten-Mongolië - zo vertelt hij terloops had hij voldoende tijd om de Russische ambassade te bellen en een onderhoud met Molotof aan te vragen. De telefoniste raakte in grote verlegenheid en beloofde het verzoek onmiddelijk door te geven. Het werd door de weggepromoveerde eerste as sistent van wijlen Stalin natuurlijk niet ingewilligd. Barcata heeft zijn indrukken snel en daardoor soms wat slordig neergepend. Het kon moeilijk anders omdat zij zo overstelpend in aantal waren. Tussen de regels door merkt men telkens weer dat hij zowel met ontzag als verbijstering het doen en laten van de Chinezen van het ogenblik heeft gadegeslagen. Een volk van 650 miljoen mensen, vrijwel zonder uitzondering gekleed in onper soonlijke, blauwe werkplunje. Mense lijke werkmieren, als het ware mecha nisch gehoorzamend aan de bevelen van de partij. Gisteren zag ik duizenden kinderen en jonge mensen bezig met het leggen Revolutionaire muziek, mededelingen o- ver de verhoging van de staalproduktie en over de onfeilbare besluiten van de partij. Loftuigingen voor de helden van de arbeid" en voor de soldaten die uit Korea terugkeerden, nadat ze de papie ren tijgers (de Amerikanen) tot een wa pen stilstand hadden gedwongen. Ge leide geestdrift, maar zo indringend, zo Orwell-achtig, dat ze de geesten uitholt en bij velen inderdaad het geloof wekt in een gulden toekomst, die het Chinese volk onoverwinnelijk zal maken. Hoe dicht nationale trots en chauvinistische hoogmoed hier naast elkaar komen te liggen behoeft natuurlijk geen betoog. En elk jaar komen er zestien miljoen mensen bij Mag het verbazen dat Moskou een beetje angstig naar het Oosten gaat zienHet verschil wordt steeds duide lijker. Kroestjev is al zover gekomen dat hij welvaart aan het individu be looft en concessies toestaat aan de persoonlijke smaak, aan een levensin stelling die in wezen niet communis tisch is. In Moskou worden weer mo deshows gehouden en in het Bolsioi- theater hebben de, burgerlijkekun stenaars hun rechten herkregen. In China niets van dit alles. Een par tijleider in Peking verwierf zich een be denkelijke faam door de opmerking, dat de partij geen filantropische instelling is, die zich met het welzijn van de enke ling kan bemoeien. Slechts het collectief heeft recht van bestaan. Wie dit ver geet, zij het slechts voor een ogenblik, zondigt tegen de gemeenschap. Een voorbeeld? Op de universiteiten wordt niet alleen gestudeerd. Er moet ook handenarbeid worden verricht. De partij gaat uit van de opvatting, dat een intelligentsia die haar handen niet ge bruikt waardeloos is. Vandaar dat ook de professoren en studenten hun smelt- oventjes hebben en zich uitputten in „Vandaag de dag discussiëren we nog over kapitalisme en communisme. Morgen zullen wij beidenU en ik, nog slechts over China praten", Dit verklaarde een jonge Russische diplo maat in Bangkok tijdens een gesprek met de schrijver van het markante boek over China, dat we hiernaast bespreken, het verleden maar al te vaak werd ge krenkt. Tekenend is een voorval in Praag, waarvan Barcata rept. Enkele Chinese studenten in de Tsjechi sche hoofdstad wilden elke zondag ex tra-werk verrichten in een fabriek. Toen hun gastheren verbaasd informeer den of ze dan in het geheel geen pri véleven hadden, antwoordden ze met een vastberaden: „Nee!" Uitleg achtten ze overbodig. Van deze mentaliteit, ingegeven door een aantal factoren die voor westerlin gen uiterst moeilijk te begrijpen en te beoordelen zijn,profiteert de partij in ho ge mate. Niet op de laatste plaats bij de industrialisatie van het land. China heeft altijd op zijn landbouw ge steund. Het heeft nooit industrieën van betekenis gehad. Nu echter moet er in snel tempo geïndustrialiseerd worden. Voor de fabrieken echter heeft men ma chines nodig, voor machines staal en voor de staalproduktiehoogovens. Maar noogovens zijn ook fabrieken. Een vicieuze cirkel dus!! Aanvankelijk leek het erop. Totdat de partij ontdekte dat veel kleintjes één groot maken. Zij spoorde de Chinezen aan kleine smelt- oventjes te gaan bouwen, waarin op een primitieve manier ijzer kan worden ge wonnen uit het ruwe erts. Momenteel wemelt het in China van deze oventjes. Miljoenen zijn er, over het gehele land verspreid. De staalproduktie is daar door met sprongen vooruit gegaan. China bouwt aan zijn welvaart met een angstwekkende „doe-het-zelf-actie". Niet de werktijden, maar de rusttijden wor den door de partij voorgeschreven. En iedereen controleert iedereen Een rivier moet gekanaliseerd worden. Geen nood. Vijf miljoen Chinezen wor den in de gauwigheid voor dit werk ge- requireerd. Na enkele dagen is de stroombedding veranderd. Mensen, mensen en nog eens mensen. Alle maal in blauwe werkplunje en zon der privéleven. Geen maatschappelijk verschil meer tussen man en vrouw. Gelijke beloning voor gelijke werkzaam heden. Volkscommunes overal in het land; produktiegemeenschappen, door de partij gedirigeerd, die zichzelf moeten bedruipen en waar men zelfs alweer met primitieve middelen de eigen landbouwgereedschappen vervaardigt. En overal luidsprekers, zegt Barcata. openbare zelfbeschuldigingen wanneer hun produktie onder de vastgestelde norm blijft. Barcata was er getuige van hoe een studente haar rector verzocht extra-hard te mogen werken omdat zij op misdadige wijze een uur had verspild door met haar medestudenten te kletsen en te flirten. Het moderne China, zegt de schrijver, heeft geen tijd meer voor de liefde. Wan neer op een bank in het park een blauwgekielde jongeman met een blauw- gekield meisjehand hand in hand zit, wordt het paar door voorbijgangers be zien als een lachwekkend overblijfsel uit een voorbije eeuw. Interessant is ook een vergelijking die Barcata maakt tussen de Chinese en de Russische warenhuizen. Het warenhuis ,,Goem" in de Russische hoofdstad spie gelt zich, ook wat de artikelen voor de vrouw betreft, aan de west-Europese warenhuizen. „Toen ik echter het staats- warenhuis in Peking betrad, dacht ik dat ik in een goudgraverswinkel in Yukon terechtgekomen was. Ik zag fiet sen en trekharmonica's, katoenen stof fen en de hier gebruikelijke schoenen van zeildoek. Vrouwen, één kind op de rug en één aan iedere hand, zwierven door de zonnige etages, maar zij waren niet op modesnufjes uit. Plotseling schoot my te binnen waar om elke mode in dit land volkomen on mogelijk geworden was. Er waren geen voorbeelden meer. De filmsterren waren arbeidsters in blauwe rokken en in de opera traden alleen maar prinsessen op om hun slaven te verleiden en daarna te laten onthoofden. De droomgestalten ontbraken om de fantasie vleugels te geven, om het verlangen op te wekken, om aanknopingspunten te vinden voor de magische identificatie met een idool." Het is in China verboden een persoon lijkheid te zijn. „Burgerlijke" gevoelens moeten worden gedood. De emotie mag nog slechts gevoed worden door de par tij, door hoge produktiecijfers en unieke arbeidsprestaties. Aan experimenten waar men in Rusland nooit aandurfde, is men in China op grote schaal begon nen. Dit alles echter betekent niet dat voor de partij alles van een leien dakje gaat. Duizenden intellectuelen heeft men na Mao's mislukte parool „Laat honderd bloemen bloeien" het zwijgen moeten op leggen en bij de vorming van de volks- communes ontmoetten de rode macht hebbers wel zoveel weerstand vooral bij de oudere Chinezen dat ze zich tot concessies gedwongen zagen. De ste den werden met rust gelaten en voorlo pig volstond men met het platteland. De communes daar werden zo georgani seerd dat elke rebellie tot mislukking zou zijn gedoemd. Vertrouwde partijker nen hebben er namelijk het gezag (en de wapens!) in handen. De schrijver heeft ook ontmoetingen gehad met leden van de „Nationale Kerk" in China, die zich, betreurens waardig genoeg, van Rome heeft los gemaakt, maar aldus Barcata nog een verbazingwekkende kracht uitstraalt. Mao c.s. moeten daarmee, volgens hem, terdege rekening houden. De katholie ken in China ziet hij als de enigen die in hun lijdzaamheid verzet tegen de communistische ideologie de uitdagende slogan durven weerspreken, dat de Chi nese mens „sterker is dan God". Een Chinese studente in een metaalbe drijf. Een robotstaat verdraagt geen gratie slogan die men letterlijk aantreft opl LIOE SJAO TSJI spandoeken die de glorie van het toe-' opvolger van Maokoud en zonder omstige China moeten verkondigen. Als het gevaar niet van binnenuit wordt bezworen, zo blijkt uit alles wat de schrijver waarnam, zal over enkele jaren de gehele wereld ermee worden geconfronteerd. Het Chinese volk (en ook zijn leiders) heeft angstwekkend verkeerde voorstellingen van de vrije wereld. Pers en radio besteden er ook geen aandacht aan. Men ziet de V.S. en de landen van west-Europa als staten die door het kapitalisme innerlijk zijn ondermijnd en langzaam maar zeker bergafwaarts gaan. Waarom zou men zich er druk over maken? De dagbladen in China schrijven ook nauwelijks over Rusland. Barcata zegt de indruk te hebben dat dit gebrek aan belangstelling voor „grote broer" niet voortkomt uit naijver, maar uit een op rechte onverschilligheid voor het beleid van het Kremlin. De Chinese commu nisten willen hun eigen weg gaan. Ze willen evenmin door Rusland worden geleid als door welk ander land ook. Dat zijn constateringen in deze volkomen juist zijn gebleken, kan men alweer afleiden uit wat het jongste partijcon gres te Moskou heeft opgeleverd. Rusland wenst geen volkscommunes, China heeft ze al. Moskou laat de kol chozen hun eigen tractors aanschaffen, Peking ontzegt het volk elk recht op particulier bezit, zeker in de sector van de produktiemiddelen. En tenslotte is er dan nog een be langrijk ideologisch twistpunt tussen beiden wereldmachten. Kroestjev acht een oorlog met de ka pitalistische landen niet onvermijdelijk, Mao wel. Hij is de vaste overtuiging toe gedaan, dat het „vermolmde Westen" vroeg of laat naar de wapens zal grij pen om aan de „zegevierende opmars" van het proletariaat te weerstaan. Deze opvatting is uiterst gevaarlijk. Ze kan Peking ertoe verleiden het mo ment voor de toch „onvermijdelijke" botsing tussen Oost en West zelf te kie zen. Maar het argument der atoomwapens dan? zal men vragen. Een Chinese ge neraal heeft hier indertijd, blijkbaar met instemming van de partijleiding, hét antwoord op gegeven. „Als de Ame rikanen met atoomwapens beginnen," zei hij, „kunnen ze hoogstens een paar miljoen mensen doden. Per slot van re kening leeft China op zijn boerderijen. Wat kunnen atoombommen daar uit richten? Het Westen kan desnoods 300 miljoen Chinezen doden; dan blijven er toch nog altijd dubbel zoveel over als de Zo wordt in Kansoe het erts uit de bergen gehaald. Mensen zijn er im mers genoeg! humor totale bevolking van de Verenigde Sta ten telt. Als één volk het geluk heeft een atoomoorlog te kunnen overleven en de heersende macht op aarde te worden, dan zijn wij het hier, in China De generaal heette Nieh en hij sprak zijn gedenkwaardige woorden tijdens de onderhandelingen in Korea. Niet alleen het Westen, maar ook de Sovjets moeten zich onprettig gaan voe len door uitlatingen als deze. Moskou gaat zich blijkbaar terdege realiseren hoe breed de kloof aan het worden is tussen zijn eigen interpretatie van het communisme on die van Peking. In China wordt de leer van Marx geladen met een koud, oosters fanatisme. Barcata, die zijn reis dus drie jaar ge leden maakte, merkt op dat vier jaar on geveer de termijn was die men zich daar stelde om onder invloed van de Russen uit te komen en de stfijd tegen de eis van het Kremlin inzake het absolute lei derschap aan te binden. Nu er drie jaar verlopen zijn durft het kleine Albanië het aan om met duidelijke instemming van Peking Kroestjev een verrader te noemen. Is het niet uiterst veelzeggend? J. V. Louis Barcata, China gaat zijn eigen weg. Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht. Tijdens een veiling van historische ge schriften is in de Duitse stad Marburg een brief van de stichter van de Jezuïe tenorde Ignatius von Lojola aan koning Philips II van Spanje voor ongeveer ze venduizend gulden aan een Franse ver zamelaar verkocht. Een brief van Luther aan Ilieronymus Baumgaertner ging voor bijna tiendui zend gulden naar een Berlijnse liefheb (Advertentie) verantwoordelijk werk vereist concentratie De sleepvaart bij hoge zee - Hollands Glorie - dat is zijn werk. Hij is verant woordelijk voor sleep, schip en beman ning! Verantwoordelijk werk vereist concentratie! De kapitein weet uit er varing dat P.K. chewing-gum hem in zijn taak helpt, omdat kauwen een aan genaam en natuurlijk middel tot con centratie is! Hij heeft altijd een pakje P.K. bij zich omdat dit de beste chewing gum is die hij kan kiezen! Probeer het zelf! Neem óók P.K..! N 2 - 61 (Van onze verslaggever) j richtte op de ontwikkeling van de well vaartsbronnen. Door de ramp werd ecrJ Op de algemene jaarvergadenng van ter de aandacht 0p Zeeland gevestigil de KVP afdeling Goes, gehouden in zaal De vele industrieën kunnen gaan profilel Baarends, heeft de waarnemend direc-1 ren van de bijzonder gunstige ligginsl teur van het ETI Middelhui-- dr r de len opzichte van de Zeeuwse omgevir.il 'an "et '«'ddeiburg, dr. u de|or de recds aanwezig zijnde natuurlek! Galan een inleiding gehouden over de vestigingsplaatsen, o.a. het WesterscheMi-l economische ontwikkeling in Zeeland. Om het heden en de toekomst goed te kunnen behandelen, moet men uitgaan van het verleden. Tot voor kort liep de werkgelegenheid in Zeeland in de jaren 1950-1960 achter uit, welke achteruitgang voornamelijk gelegen was in de landbouwsectoren. Andere omstandigheden die de ontwik keling van Zeeland in de weg stonden en een remmende werking hadden, wa ren o.m. de gebrekkige verbindingen, de grenspositie van Zeeland, de geogra fische gesteldheid met veel kleine ge deelten, het gebrek aan belangstelling bij de overheid voor deze gewesten en het weinige initiatief door de eigen be volking getoond. Elders waren door aller lei oorzaken de omstandigheden voor ont wikkeling veel gunstiger. Gelukkig is ber. Een schrijven van de Amerikaanse dit alles nu aan het ombuigen geleerde Fulton aan Napoleon bracht Tot de ramp in 1953 was er nauwelijks ongeveer 6000 gulden op. gemeente- of overheidsbeleid dat zich Met het verminderen van de paarden- stapel in ons land gaat gepaard het af nemen van goede hoefsmeden die een paard nog zeer goed kunnen beslaan. En bij de cavalerie kunnen dienstplichtingen ook geen kennis en routine meer opdoen in deze, want ruiterij oftewel paarde- volk behoort tot een voorbije periode. Toch is het instandhouden van een goede gebruikspaardenstapel goeddeels mede afhankelijk van een goede smeden- stand (en omgekeerd) en het is van het bestuur van de Koninklijke Vereniging „Het Nederlandsche Trekpaard" dan ook een heel goede instelling om op de nationale tentoonstelling in Den Bosch het hoefbeslag der paarden door een des kundige jury te doen beoordelen en de smeden, die goed of best werk geleverd hebben, voor een bekroning in aanmer king te doen komen. Op de jongste tentoonstelling kwamen 43 voor een onderscheiding in aanmer king, waarvan vier Westbrabantse smeden en tien uit Zeeland. Uit overig Brabant waren het er nog zestien, uit Limburg vier, uit Overijssel en de N. O.P. ieder drie en uit elk der provincies Zuid-Holland, Gelderland en Drente één. Door het bestuur der vereniging van onderwijzers in praktisch hoefbeslag werd een medaille toegekend aan die smid die liet beslag gelegd had dat de meeste punten behaalde. Dat was in dit geval smid J. Baijens, Provincialewcg 88 te Oosteind. Twee smeden met dezelfde naam komen ook uit West-Brabant: H. J. Baijens te Oosterhout en J. Baijens te Hilvarenbeek. Mede uit West-Brabant kwam voor een bekroning in aanmer king H. J. E. Rolffs te Raamsdonks- veer. De tien Zeeuwse smeden die een be kroning verwierven zijn in alfabeti sche volgorde; het aantal behaalde pun ten is niet vermeld J. van Arenthals te Axel en J. Boerman, eveneens aldaar; L. Cijvat te Koudekerke (Walcheren) FC. Hertogh te Rooversberg post Lams waarde; J. C. Kesteloo te Kerkwerve; J. Kurz te Serooskerke; J. C. van Liere te Kapelle-Biezelinge; P. Slabbekoorn te Kloetinge; A. P. Steyaert te Schoondijke en J. F. Stokx te 's-Heerenhoek. MIDDELBURG, 17 nov. Fruit: To maten A 42-64, C 28-42. Appelen: Jona than: 1 75-80 55-56, 65-75 57-58. 2 70-80 55-59, 70-75 50-51, 65-70 46-54, 2 d 45, 3 grof 46-53, 3 fijn 35. Goudreinette: 2 80- 90 63, 65-75 60, 2 d 54-56, 3 grof 59-61. Golden Delicious 1 80-85 67, 75-80 67 70-75 71, 65-70 65, 60-65 60, 2 75-80 65, 70-75 63, 65-70 63, 60-65 57-60. 3 grof 57-59. Appels kroet, val 35-53. Groenten: Sla 4-13. Bloemkool 4 p. kist 61-72, 6 p kist 40-77, 8 p. kist 29-48. Andijvie 7-24 Rode kool 6-14. Sav. kool 5-14. Witte kool 6-10. Boerenkool 8-10. Prei 10-12. Witlof 71-86. Waspeen 25-36. Bospeen 12. Boskroten 7-9. Kassnijbonen 2.10. Spina zie 77-81. Spruiten ongesch. 30-60. gesch. bekken met zijn Sloehaven. Om echter de arbeiders, die nu pcn-| delen, in eigen streek te houden, achtte dr. de Galan het noodzakelijk, dat del huidige gemeenteklassificatie van del baan gaat, om de toonverschillen zoveel mogelijk te nivelleren, Ook het toerisme kan een groot aan deel in do ontwikkeling leveren. On danks het drukke toerisme is er nog plaats genoeg in Zonland voor derecrea- r tic. Nieuwe mogelijkheden worden ge- schapen aan het Vcerse Moer, ew vn.de I toekomst aan het Zeeuwse Meer. Una-1 bouw en tuinbouw zullen hun nu nog I dominerende positie gaan verliezen,! doch zullen zich aan de gewijzigde ofl-| standigheden aanpassen. Ook de handel! en het verkeer zullen met het gewest! gaan veranderen en meewerken aan del welvaartstoeneming. Ongetwiifold zijn er ook nadelen aar! deze ontwikkeling. De provincie zal har! eigen karakter gaan verliezen. De positie! van de landbouw kan moeilijker worde'! en de visserij, met name de oester- er! mosselteelt, zullen grotendeels gaan vel dwijnen. Als zwakke punten bij de ver! dergaande industrialisatie en ontwikt! ling van Zeeland noemde dr. de Gate! de slechte verbindingen. De weg Vli'! singen-Bergen op Zoom moet zo spoed/1 mogelijk vierbaans worden. De veerdif-1 sten zullen nog geïntensiveerd moe's I worden. Ook de Oosterscheldebrug I bij de ontwikkeling een belangrijker» kunnen spelen, met name voor Goes# dan nog meer dan thans al het p is. de rol van centrumgemeente gaan vervullen. Het woonklimaat zal verbeterd moeten I worden. Het eerste wat een industry I zich voor vestiging in een bepaalde streep I afvraagt, is. of het er prettig wonen voor zijn personeel, en of er mogeiF heden zijn voor ontspanning, sPy zwemmen en schouwburgbezoek. Dr. I Galan wees er hierbij op, dat er in nefl I Zeeland nog geen enkel overdekt zwem* bad is. Aan het slot van zijn rede wees de Galan er nog op, dat er veel gevri zal worden van het aannassingsvermog^ van de Zeeuwse bevolking. Er zijn rui' me perspectieven voor de bevolking af wezig, wanneer de Zeeuwen ook onder' nem^rschan tonen. Er moet ook worden gedaan aan de zgn. public re'*' Hons, waarbij bet Deltaplan als psydJJ logische achtergrond kan dienen. actief beleid is noodzaknlijk. gebast on economisch-sociale inslag. T'idens deze algemene ledenve# Hng werden kandidaten gesteld vDOr Provinciale Staten. De volgende PerSJL werden voorgedragen: J. Roose. «o V mr. dr. A. J J. M M-s, Heinkensza"°; drs. L. Lockofcer, Hulst, drs. A "lLr deijn. Goes, E. A. Suv, Kruinin^' Verdonk. Lewedorp en mevr. 0- mans-Nelissen. Het bestuur werd uitgebreid leden, t.w. mevrouw G. Koopmatis"w sen en de heer M. L. de Koster. Ook het voorstel over de contribu io verhoging, noodzakelijk wegens verno do afdracht aan het partijbestuur en kring, werd vlot aangenomen. De con butic werd van f3,50 verhoogd tot i f per jaar. Voor deze bijeenkomst van ae a waren voor de eerste maal ook de lingen van de hoogste klassen van i mulo en de h.b.s. uitgenodigd, op w i uitnodiging verschillende leerlingen hun komst gereageerd hebben. Steenlegger Knud Graabeck (25)helft I zijn leven te danken aan het ie«« I hij zijn hoofd koel kon houden i» levensgevaarlijk moment. n. Hij reed op zijn bromfiets op ee bewaakte overweg, toen er juis trein passeerde. De trein stootte ne zijn voertuig en slingerde hem voertuig over de baan. Graabeck l tussen de rails terecht en drukt tegelijk plat tegen de grond.Een van een seconde later raasde over hem heen. aru/oest Met slappe knieën (en een veiw pak) stond hij op. 102e JAARGANG Uitgave: N. V. Uitg. Mijl Directeur: E. H. B. Bradl Hoofdredacteur: J. J. Redactieraad: J. M. A. C. J. v. Hootegem, mr. Mes, mr. H. M. L. de Rec| Vercauteren, L. J. v. 't Bureaus: Breda - Reig^ Tel. 22341 (4 lijnen) - Po Bureau voor de Zeeuwse! Dit is Michael Rockefellt jarige zoon van de gouveI de staat New York, Rockefeller. Voor het gerechtshof te bosch heeft gisteren in hj terechtgestaan de 25-jarige ij op 10 mei 1960 het 16-jarj meisje Joke van Groenend leven heeft gebracht. De advocaat-generaal bij I W. de Vries, heeft tegen hl vestiging van het vonnis va bank te Roermond gevraag! had veroordeeld tot 20 jaar I straf met aftrek van voorari Zowel de officier van Just! mond, die levenslange gev! had geëist als de verdachte I tegen het vonnis in hoger b I men. De zaak werd op het met gesloten deuren behandl vocaat-generaal heeft na afl zitting verklaard, dat hij varl punt is uitgegaan, dat ver! meisje niet heeft meegenoml doel haar te vermoorden. Hil gens hem het besluit daartol in zijn opwinding, na zijn pl ontucht, en heeft daarna in I raad zijn daad tot uitvoer g| De raadsman, mr. Knittel genbosch, was van mening doodslag ten laste kon wore! omdat het in opwinding genoil en de uitvoering daarvan, do! een voortgezette handeling v zien. r Het hof zal op 4 december zen. De Algerijnse opstandelinge Bella en zyn vier medegc INDIA heeft China van „ver sie" op Indisch grondgebied en de terugtrekking van CA onwettig bezette Indische ge eist. PRINSES BEATRIX heeft straatsburg de jaarlijkse sa dij gewoond van het Europese met de ministerraden van d€ gemeenschappen (E.E.G., E Euratom), waarmee de nc nng van het Europese parler geopend. PRESIDENT Nasser van de L president Tito van Zuid-Slav gisteren drie uur lang gei Daarna is Tito weer naar zi ruggekeerd. IN DEN HELDER hebben f 25.000,- ontvreemd uit de van het warenhuis van Vroom mann. Een huisknecht ontdekt morgen de inbraak. IN NUNHEM (gem. Haelen, mond), is een vrachtauto, bc cement, op een stilstaande a reden. Tien reizigers van d< licht, de bestuurder van de werd levensgevaarlijk gewond Weersverwachting van het tot vanavond, opgemaakt avond 23.15 uur: Droog en zonnig weer, ove matige wind tussen oost en Ongeveer dezelfde temperat gisteren of iets lagere. Weersverwachting van het weerkundig instituut: Over het algemeen mooi tc bewolkt. In de ochtend eei nevelig. Vandaag: zon onder 16.42 uu op 16.46 uur. Morgen: zon op 8.11 uur. der 7.43 uur.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1961 | | pagina 10