Mr. Van Boven: Benelux moet samen havens ontwikkelen Moefti van Jeruzalem (fel jodenhater) was dikke vriend van Eichmann BOSCH Staatsbanket in Parijs Rebellen generaals af Chaotische toestanden in autorij scholenbranche In west-Brabant en in Vlaanderen vele kansen Toverij Kies met verstand de beste band Verdachte self eerste getuige Goes WEDIJVER EN NAIJVER MOETEN VERDWIJNEN Beneluxcongres in Luxemburg Rassenincident in Engeland DAGBOEK UIT OORLOG ONTHULD Iedereen wordt maar instructeur Als paddestoelen uit de grond Hét hwett ue/ikochte hte/ik Ui Hufoopa, Treinbotsing te Rotterdam 10 11 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 3 JUNI 1961 11 Tentoonstelling ondagen van 2 10 uur n.m. 9 12 uur v.m. 2 5 uur n.m. 7 10 uur n.m. tentoonstelling de ad van avontuur, en de Jeugd- kent: tegen ijkheid. Wie Want wie enst bedrag Raiffeisen- jte van het i spaarders u al voor. >ten banken ïtrouwbaar, (Van onze speciale verslaggever) Op de eerste dag van het Economisch Benelux-congres, dat thans in dit rustieke en luxueuze badplaatsje Mondorf-les-Bains, enkele kilometers ten zuiden van Luxemburg, wordt gehouden, heeft de voorzitter van de Algemene Katholieke Werkgevers Vereniging, mr. P. H. M. van Boven uit Breda, een zeer belangwekkende inleiding gehouden over de ontwikkeling van het handelsverkeer en de spe cialisatie in de Benelux. Op moedige wijze stelde hij daarin enige brandende kwesties, welke een nauwere samenwerking tussen de drie landen in de weg staan, aan de orde. Benelux moet naar een werke lijke „integrale integratie" streven, zoals mr. van Boven dit noemde. De havens en de regionale industria lisatie vormen uitermate concrete uit gangspunten voor zo'n nauwere samen werking, welke op de duur het grote aandeel van derde landen in de totale handel van Benelux zullen versterken. Benelux immers, is bij uitstek het ha vengebied van de continentale Europese markt, aldus mr. van Boven, en als zo danig bestaan er ongekende perspectie ven. De Beneluxlanden zullen hun na tuurlijke ligging, hun ervaring en tra ditionele bedrijvigheid moeten benutten om de hier geboden kans te grijpen. In dit verband deed de spreker de suggestie om ,,de wedijver, ja mis schien zelfs de na-ijver", tussen onze havens om te zetten in een gezamen lijk plan tot ontwikkeling van havens en waterwegen. Daarnaast dient ook de eigen industrialisatie nieuwe vorm en inhoud te krijgen -door een geza menlijk ter hand nemen van de in dustrialisatie van het Benelux-Midden- gebied. „Bij herhaling is gewezen op de mo gelijkheden, welke west-Brabant en Vlaanderen in dit opzicht hebben te bieden. Ik hoef slechts te wijzen op het toenemend arbeidsaanbod, de cen trale ligging van het gebied en de aanwezigheid van ruime vestigings mogelijkheden." Voordat mr. van Boven tot dit „slot akkoord" van zijn betoog kwam, gaf hij een overzicht van de groei van Be nelux na het economische herstel in de eerste naoorlogsje jaren, in welke perio de de drie landen elkaar economisch uitstekend aanvulden en hun economie in grote lijnen een complementair ka rakter droeg. Nadien bracht de gevoer de economische politiek echter belang rijke wijzigingen teweè'g. Door de toene mende industrialisatie in Nederland, (chemische, metaal-, elektronische, pa pier- en grafische industrie), werd het complementaire karakter van de Neder landse economie t.o.v. België en Luxem burg afgezwakt. De drie landen kwamen meer en meer tot een concurrerende verhouding tot elkaar te staan. Er ont stond een verschuiving van een com plementaire naar een meer analoge Mr. VAN BOVEN ongekende perspectieven). structuur, welke ontwikkeling mr. van Boven aan de hand van indrukwekkend cijfermateriaal aantoonde. Deze wijzi gingen in de produktiestructuur binnen Benelux vonden uiteraard haar weer spiegeling in het wederzijdse handels verkeer, waarin voornamelijk sprake is van uitwisseling van gespecialiseerde produkten en half-fabrikaten; welke noodzaken tot een verdergaande specia lisatie. Wat de recente economische ontwik kelingen betreft: door het relatief laag gehouden loonpeil kon Nederland een belangrijke uitbreiding tot stand bren gen van zijn consumptie-goederenin dustrie. Het hoge loonpeil in België en Luxemburg noopte tot uitbreiding van de zware industrie. In Nederland zag men derhalve een tendens tot breedte investering en in België en Luxemburg stimuleerden de hoge lonen tot diepte- investeringen. Inmiddels is echter in Nederland de sociaal-economische politiek de richting ingeslagen van grotere vrijheid. België aanvaardt meer en meer de waarde van een structureel beleid en een zekere programmering. De krappe arbeids markt in Nederland voert de industrie hier ook gaandeweg naar diepte-inves teringen. Eendracht Vaststellend: a. dat het complemen tair karakter van de Belgisch-Luxem burgse industrie t.o.v. de Nederlandse is afgezwakt; b. dat door de uitbreiding van de zware industrie in Nederland ook hier het complementaire element is ver vallen; c. dat de concurrerende verhou ding tussen Nederland en België hier- De bedrijfsleider van een uitgevers maatschappij in de Engelse stad Green ford, heeft de helft van het magazijnper- soneel ontslagen, omdat de betrokken werknemers weigerden samen te werken met een Ceylonees. De bedrijfsleider, de 35-jarige Paul Hamlyn, zei, dat hij de 21-jarige Ceylo nees Donald Heid via het arbeidsbureau had aangenomen; Toen dit zijn personeel ter ore kwam, hadden twaalf van hen Het hoog militair gerechtshof heeft de voormalige generaals Maurice Challe en Marie André Zeiler, zoals bekend, tot vijftien jaar dwangarbeid veroor deeld. Foto: Begeleid door gendarmes verlaten Maurice Challe (met pijp) en André Zeiler (met bril) het Parijse paleis van justitie. geweigerd hiermee genoegen te nemen. Zij werden op staande voet ontslagen, Reid zei: „Ik had nog niet veel van rassenvooroordelen in Engeland gemerkt. Ik weet zeker, dat we goed met elkaar hadden kunnen opschieten". door is vergroot en d. Benelux als tota liteit derhalve dient te onderzoeken, welke specialisaties voor haar zijn weg gelegd binnen de Europese Econo mische Gemeenschap, sprak mr. van Boven zich tenslotte uit voor een zeer nauwe samenwerking in Benelux-ver- band. Er moet door de drie landen een een drachtige politiek gevoerd worden, waardoor de voorsprong op de E.E.G. niet verloren zal gaan. Onvermijdelijk zal op de duur de vraag zijn, waar wij het accent zullen leggen: opgaan als Nederland, als België, als Luxemburg in die Euro- markt, öf binnen de E.E.G. een krach tig Benelux-driemanschap vormen. Ofschoon mr. van Boven in deze vraag een simplificatie van de problematiek erkende, achtte hij het toch juist, ge zien de ontwikkeling, door een krach tige onderlinge steun, zowel de geza menlijke als de eigen problemen in de Euramarkt te verdedigen. Tijdens de middagzitting van het con gres legde de oud-voorzitter van de Ver eniging van Metaal-industrieën, dr. J. C. Hooykaas in een betoog, dat bijzon der op de actuele politieke en econo- mischt ontwikkeling in Europa en Afri ka was afgestemd, de nadruk op de be- langengemeensrhap, welke Benelux moet zijn. ,Wij staan voor de noodzaak tot een sterke concentratie van ondernemingen in de verschillende takken van industrie te geraken. In politiek opzicht hebben wij ervaren, wat gebrek aan macht voor consequenties kan hebben. Ik meen, dat wij trvoor moeten waken, op economisch gebied niet aan dezelfde ervaringen te worden blootgesteld." Dr. Hooykaas wees er op, dat door de decentralisatie veel geld en werk gro tendeels nutteloos worden gemaakt Daarom achtte hij het een eerste eis, dat de onnodige concurrentie tussen de kleine eenheden gestaakt wordt, waar door talent en geld vrijkomen, welke dan gebruikt kunnen worden om onze produktie-methoden te verbeteren. „Wanneer wij erin kunnen slagen", aldus spreker, „onze produktie in Bene lux op een nieuwe leest te schoeien, zal onze gezamenlijke produktie sterk toe nemen en er zal een moment komen, waarop onze eigen thuismarkt verza digd raakt. Dan moeten wij met onze produkten „de boer op gaan." Dr. Hooykaas bepleitte tenslotte op een zeer boeiende wijze een gezamenlijk optreden van de drie landen van Bene lux ten aanzien van de economische mogelijkheden in de onderontwikkelde gebieden en de jonge landen van Afrika. (Advertentie) Neen, toverij komt er niet aan ta pas bij ENGLEBERT. Wèi is ar aan voortdurend streven naar perfectie. Deze machtige groep bouwt aen zijn toekomst door een neuwe verbintenis met de United States Rubber Company. De 33 is de band van de toekomst. Hij is het resultaat van een dynamische techniek, van onderzoekingen en experimenten in een Research-centrum dat over een unieke atoomuitrusting beschikt. De ENGLEBERT 33 stelt de* "koper met 'n fijne neus" in staat een nieuw volledig rijgenot te beleven. De ENGLEBERT 33 brengt U,wetenschappelijk samengesteld.de ideale dosering van alln hoedanigheden die U van Uw banden verwacht. De ENGLEBERT 33 betekent een radical* vooruitgang op elk punt waarop een band nog verbeterd kan worden. VrlliaheidI DE AFGERONDE SCHOUDER zorgt voor een absoluut vasfa waglig- ging. In bochten wordt het raakvlak, band-wegdek, groter naarmet* de snelheid groter wordt. In stadsverkeer kunt U vaster sturen (ook op rails, kaibastratmg, enz.) Kilnnmtnrx HET SCHUIN-GELIJNDE LOOPVLAKPROFIELna vale tests werd dit loopvlak als het beste gekozen. Zijn constructie garandeert U de grootste veiligheid en de uiterste zuinigheid. Bij hoge snelheden en op nette wegen houdt het Uw wegen in de rechte lijn. Abnormale slijtage is uitgesloten. Comfort F DE INTEGRAAL A-SYMMETRISCHE TEKENING: breekt de geluidsgolf. De ENGLEBERT 33 is volkomen geruisloos. Deze drie revolutionnaire oplossingen, tezamen met dertig andere voordelen, brengen de 33 aan de spits. De ideale band op goede en slechte wegen. Hij gaat langer mee, maar kost niet meer bij aankoop. nglebert 33 En voor Citroën, Panhard en Peugeot, de band Max met staten gordel. Eichmann was ,de beste vriend van de Arabieren en zou de Euro pese joden naar de gaskamers heb ben gezonden om zyn Arabische vrienden te plezieren. Zijn speciale vriend was de als bijzonder pro- Nazi bekend staande grootmoefti van Jeruzalem. De openbare aanklager, Gideon Hausner, heeft gisteren tijdens de morgenzitting van het proces Eichmann de rechtbank een aantal documenten overgelegd, waarmee hij wil aantonen dat Eichmann de emigratie van 5.000 joodse kinde ren uit midden-Europa en van an dere groepen joden naar Palestina heeft verhinderd wegens de oppo sitie hiertegen van de moefti van Jeruzalem, Haj Amin el Hoesseini. Een van de documenten die als bewijs materiaal werd voorgelegd was een blad zijde uit 't dagboek dat de moefti tijdens de tweede wereldoorlog had bijgehouden. Deze bevatte in Arabisch schrift de woorden „de beste vriend van het Ara bische volk" en direct hieronder in La tijns schrift het woord „Eichmann". Eichmann's verdediger, dr. Robert Ser- vatius, sprong op om te protesteren dat er geen bewijs was dat de moefti het woord Eichmann zelf had neergeschre ven, maar de rechtbank besliste dat het document toch aanvaard zou worden. Eichmann luisterde lusteloos toe, maak te zo nu en dan een aantekening of bla derde wat in zijn papieren. Vele van de documenten zijn door de geallieerden aan het einde van de twee de wereldoorlog gevonden te Bad Gas- tein in Oostenrijk, waar de moefti zijn hoofdkwartier had. Nu woont hij in Kaïro. Uit andere dokumenten bleek, dat de nazi's in 1942 en 1943 voortdurend de emigratie van joden naar Palestina ver hinderd hadden hoewel zij bereid waren ze naar Engeland te laten vertrekken als de Britse regering haar toestemming verleende. Ook bleek, dat de emigratie van joodse kinderen naar Argentinië en andere neutrale landen verboden was tenzij Amerika en Engeland een vrijge leide gaven aan Duitsers die in het bui tenland woonden en naar het Duitse rijk wilden terugkeren. Uit de documenten bleek ook duide lijk, dat de vriendschap tussen Eich mann en de moefti xo groot was, dat de moefti Eichmann's chef, Heinrich Himmler verxocht hem een speciale ad viseur uit Eichmann's afdeling toe te wijzen om te helpen bij de oplossing van het Joodse probleem in Palestina als hij, naar hij hoopte, aan het hoofd van de as-troepen Jeruzalem zou bin nentrekken. Eichmann had deze baan aan zijn assistent, Dieter Wisliceny aangeboden. Hierna werden twee getuigen a charge gehoord die verklaarden, dat de nazi's tijdens de tweede wereldoorlog joodse krijsgevangenen hadden vermoord. De in Polen geboren Abraham Levin- son, die nu in Tel Aviv woont, zei, dat hij in begin 1941 in de buurt van Lublin Poolse krijgsgevangenen had gezien die bij een temperatuur van 30 graden Cel sius onder nul op hun blote voeten door SS'ers werden weggevoerd. Ongeveer 20 km buiten Lublin had hij vele lijken gezien in Poolse legerunifor men. Met andere joden had hij opdracht gekregen de lichamen op karren te laden voor vervoer naar Lublin, waar de li chamen aan de plaatselijke joodse raad werden overgedragen, die voor de be grafenis moest zorgdragen. Op vragen van de rechtbank zei Le- vinson, dat alleen joden waren neerge schoten. De tweede getuige, de Pool Abraham Buchmann, verklaarde, dat hij in 1939 door de Duitsers krijgsgevangen was ge maakt. In februari 1940 was hij met een groep van 627 joodse krijgsgevangenen overgebracht naar Lublin. 's Nachts werden zij samengeperst in een stal waar nauwelijks ruimte genoeg was om te staan en werden voortdurend door de SS-bewakers met knuppels ge slagen. Buchmann zei, dat tijdens een mars sommige van de gevangenen waren dood geschoten en dat een andere groep in een stal terecht was gesteld. Van de oorspron kelijke groep van 627 joden hadden 284 er het leven afgebracht. Eichmann's verdediger, dr. Servatius heeft in een gesprek met een vertegen woordiger van het Israëlische blad „Maariv" medegedeeld, dat de eerste getuige a décharge die hy zal doen ho ren, Eichmann zelf zal zijn. Het staat wel vast, dat Eichmann, die gedurende de zes weken die het proces nu duurt, nog geen woord heeft gezegd, aan een langdurig verhoor en tegenverhoor zal worden onderworpen. Servatius liet zich prijzend uit over de onpartijdigheid van de rechters in het proces. De 20.000 dollar, die de Israëlische re gering voor Eichmanns verdediging be schikbaar heeft gesteld, zijn volgens Ser vatius nu verbruikt. Hij zal nu om nog eenzelfde bedrag vragen. De chaotische situatie in het autorijschoolbedrijf heeft onmete lijke vormen aangenomen. Het aantal autorijscholen in ons land nadert de 5000 en met ongeveer 6000 motorrijtuigen worden thans in ons land autorijlessen gegeven. Van de 6000 rij-instructeurs zijn er naar schatting 2000, die wegens gehrek aan voldoende kennis en het ontbreken van pedagogische en psychologische talenten, niet in staat zijn, de leerlingen het juiste onderricht te geven. Dit zei gisteren de heer W. I. Boere- boom, voorzitter van de vakafdeling autorijscholen van de Federatie van Ne derlandse organisaties voor het perso nenvervoer (FNOP). Ter gelegenheid van het vijftienjarig bestaan van deze vakafdeling is gisteren in Utrecht een nationaal congres van autorijschoolhou ders belegd. Een verzoek om een vestigingsbesluit autorijschoolbedrijven is in 1958 afgewe- Alleen vert. N.V.Willem van Rijn, Amsterdam-W. - Postbus 8005 zen. In 1954 werd het ministerie van verkeer en waterstaat gevraagd, een. speciale autorijschoolwet in te stellen. De in de grondwet gewaarborgde vrij heid van onderwijs en het daarop ge baseerde arrest van de Hoge Raad noopten de minister toen echter, een negatief arrest van de Hoge Raadcmfw negatief besluit te nemen. Het auto rijschoolbedrijf is nog steeds een vo- zijn, wordt het argeloze publiek zand in ogen gestrooid, zo zei hij. Op deze manier verschijnen tientallen gelvrij beroep, aldus de heer Boere- boom. Hij voegde hieraan toe, dat vele zichzelf instructeur noemende lieden, nauwelijks nadat zij zelf met veel moei te het rijbewijs hebben gehaald, een wagen kopen en daarop een bord met de vermelding „erkend en gediplomeerd instructeur" aanbrengen, zonder dat zij ook maar enig begrip hebben van hun verantwoordelijke taak. Door middel van allerlei aanlokkelijke advertenties, waarvan er sommige beslist misleidend rijscholen per week. De buschauffeur, de melkboer, de monteur, de bakker, de slager en zelfs politieambtenaren geven in hun vrije tijd autorijlessen. Sommigen verstaan hun vak, het overgrote deel echter niet, zo betoogde de heer Boere- boom. De groep van voor hun taak bereken de rijschoolhouders moet een voortdu rende strijd leveren met de in aantal niet te verwaarlozen groep van onbe kwame lieden. Jaarlijks worden ongeveer 150.000 tot 175.000 nieuwe leerlingen tot het rij examen toegelaten. Vele tienduizenden vallen, volgens de heer Boereboom, in handen van instructeurs, die werkelijk niet in staat zijn anderen tot goede weggebruikers op te leiden. Als de instructie gebrekkig en ontoereikend is, zo voegde hij hieraan toe, zal het aantal gevaarlijke rijders op onze we gen blyven toenemen, en de verkeers- onveligheid dagelijks worden vergroot. Wanneer overheid nog langer in ge breke blijft afdoende maatregelen te treffen tegen le ontoelaatbare situatie in het rijschoolbedrijf, ziet het er voor de verkeersveiligheid in de toekomst maar donker uit, zo verklaarde de heer Boe- renboom. Gisternacht om ongeveer drie uur zijn op het meest zuidelijke gedeelte van het uitgebreide spoorwegemplacement op de linker Maasoever ter hoogte van de Smeetslandsedijk een posttrein en een goederentrein met el kaar in botsing gekomen. Persoonlijke ongevallen deden zich daarbij niet voor. Alleen de machinist van een der trein stellen, de 38-jarige C. de Jong uit Rot terdam, kreeg een lichte hoofdwonde. Hij kon na een behandeling in het Dijkzigt- ziekenhuis naar huis gaan. Door de botsing werd de belangrijke spoorlijn tussen Rotterdam C.S. en Dor drecht enige tijd geblokkeerd. De dien sten op dit traject werden in de vroege ochtenduren met autobussen onderhou den. Maar reeds om tien over zes was het normale verkeer in beide richtingen weer mogelijk. De oorzaak van de botsing blijkt te zijn het negeren van een onveilig sein door de machinist van de posttrein. De betrokken machinist heeft zijn fout in middels toegegeven. Ter gelegenheid van het bezoek van president Kennedy en zijn echtgenote is op het Elysée in Parijs een staatsie banket gehouden. Foto v.l.n.r.: premier Debré (staand), mevr. De Gaulle, pre sident Kennedy, president De Gaullt en mevrKennedy.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1961 | | pagina 7