AMAT DIA, DE ATJEHER DIE
ONKWETSBAAR WAS
KLANK ^'en
BEELD
Ja, die veldvergiftiging
is een ernstige zaak
Het eerste
veroorzaakte een
blauwe plek op
zijn voorhoofd
schot
Me
PATROUILLE IN DE PAN GEHAKT
dolk
in sarong
O
Songfestivalieder jaar
opnieuw groot probleem
bijgeloof
touw aan
nek
dood
meisje
tweede schot
Angst voor
opinie
ONZE GASTJany Bron
ErwtensoepI
en benzine j
Door P. L. Douwes
Formule niet goed
FLITSEN
De
•K1;
Nieuwe gezichten
WITTE KRUIS
Ruim 83000
nieuwe woningen
in 1959
Duivenkroniek van
,.Den Bruinen"
fet de Paketvaart, een stoomvaartmaat
schappij die de verbinding tussen de eilan
den van de Archipel onderhield, ging ik van Ba
tavia naar Kota Radja. Daar moest ik een aan
tal autoriteiten aflopen, me hier en daar melden
om vervolgens per gouvernementsstomertje, dat
nog enkele prauwen op sleeptouw had, in vier dagen van Kota Radja naar Idi te varen. Idi, op
de noordkust van Sumatra, was mijn voorlopige standplaats. L
Het bootje had geen passagiersaccommodatie en we sliepen dus allemaal aan dek naast el- '\J
kaar, mannen, vrouwen en kinderen. Een dun matrasje voorkwam blauwe plekken.
Voor de liut van
de onkwetsbare
bendeleider
JN Loksemawe, dat we
aandeden, kwam het
bericht binnen dat drie militaire patrouilles
in hinderlaag waren gevallen en grotendeels
door de Atjehers met de klewang waren afge
maakt. Een klewangaanval was heel moeilijk te
voorkomen, omdat de patrouille achter elkaar
op een smaj voetpad door het oerwoud liep. De
begroeiing was 7,0 dicht dat ue Atjehers zich op
één meter van het voetpad volkomen onzicht
baar konden verbergen.
Na een donderbusschot vlogen ze gewoonlijk
als een wervelstorm door de patrouille, zoveel
mogelijk geweren en patronen buitmakend.
Ik zaj toen wel wat wit om mijn neus gewor
den zijn, maar ik wist toen dat het eigenlijke
soldatenleven was begonnen. De overval beteken
de een morele klap en niemand durfde meer
uitrukken, totdat generaal van Dalen, de gouve-
neur van Atjeh, met een muziekkorps arriveer
de, het Wilhelmus en verschillende volksliedjes
liet spelen de hele dag door waarna
iedere soldaat er veer vol moed op uit trok.
Kerstmis 1904. Vrede op aarde Integendeel:
Idi, mijn standplaats, bestond uit een kazerne,
vrouwenbarakken, vijf officierswoningen, het ge-
hee] afgesloten door een hoge prikkeldraadver
sperring.
Ik begon mijn eerste patrouille op kerstnacht
1904 als bijloop ik moest het nog leren
onder bevel van een ervaren officier. De schuil
plaats van een Atjehse bendeleider wa- bekend
geworden en deze leider moest, zoals de op
dracht luidde, „onschadelijk" worden gemaakt.
Het zou maar een klein karweitje zijn en voor
de ochtend zou aanbreken, zouden we de kerst
vrede verder in ons bed kunnen doorbrengen.
zo goed en zo kwaad als dat in de diepe duis
ternis mogelijk was, afgezocht. Geen resul
taat. En toen eindelijk de morgen aanbrak,
zagen we voor ons liggen het lichaam van
een jong meisje, naakt, dood, in het hart ge
troffen. De onkwetsbare was verdwenen, zijn
dochter lag voor ons. Had zij zich opgeofferd,
was zij naar beneden gegooid?
Ik wist het niet, ik moest me alleen omdraai
en om me te realiseren wat er eigenlijk ge
beurd was, te midden van een onaangename
bloedlucht en kruitdamp. O, kerstnacht, schoner
dan de dagen...
Mijn eerste patrouille. Sentimentaliteit en laf
heid hebben veel dingen gemeen en eenmaal in
het schuitje zittend, had ik deze zaken maar zo
vlug mogelijk van mij af te schuiven. Toch
bleef de herinnering daaraan tijdens mijn ge-
nele verblijf op Atjeh hangen.
Zes maanden later stond ik, nu als comman
dant, voor het zelfde geval. De onkwetsbare
was weer gesignaleerd en de militaire gouver
neur van Atjeh had nu geëist dat, wat het ook
mocht kosten, de man voorgoed onschadelijk ge
maakt zou worden. Zijn aanhang werd steeds
groter, zijn onkwetsbaarheid was algemeen be
kend en hij terroriseerde alle dorpen in de om
geving.
II
één opening had. Daar moesten we allemaal
doorheen geperst worden, zonder enig geluid
Elk takje moest worden vermeden, elke voet
stap moest voorzichtig worden neergezet, me s
mocht kraken. Als katten kropen we vooruit.
Het duurde nog ruim twee uur voordat we de
versperring genomen hadden en in één rij, de
geweren in de aanslag, voor de hut waren op
gesteld.
Binnen bleef alles in diepe rust. Sluipender
wijs werden vier obors (flambouwen) achter het
op palen staande huis geplaatst en aangestoken.
Ontkomen was toen niet meer mogelijk. Geen
muis kon het huis verlaten, of het moest gezien
worden.
Maar ja, de man was onkwetsbaar en er kon
dus nog van alles gebeuren. En aangezien
zelf kennis had gemaakt met ongeloofwaardig
heden in het geheimzinnige Sumatraans oer
woud, was ik er lang niet zeker van of deze
Amat Dia wel of niet kwetsbaar was.
Het is al net als voorgaande jaren: de nationale organisatie van
het Songfestival stuit op bijzonder veel moeilijkheden. Bij
uistek kanshebbende zangeressen als Corry Brokken, Mieke Tel-
kamp en Teddy Scholten hebben van deelneming afgezien, Marcel
Thielemans stapte uit de rij, omdat de goede tekst voor hem door
de auteur zelf John de Mol werd opgeëist en nu het zestien
tal eenmaal compleet schijnt te zijn de namen zijn op het ogen
blik dat wij dit schrijven nog steeds niet bekendgemaakt
blijkt de verdeling van de liedjes niet naar wens te verlopen. In
ieder geval: op het ogenblik, waarop de zaak in de meeste andere
landen al in kannen en kruiken is het nationale Italiaanse fes
tival wordt volgende week zaterdagavond gehouden en ook door
de NTS uitgezonden worstelt men bij ons nog met de samen
stelling van de vocale équipe.
maar een nouveauté is het wel, dat
hij in een nieuwe kwaliteit op het
scherm komt.
Inmiddels kan men zich afvragen
of de formule, volgens welke het
Eurovisie Songfestival wordt georga
niseerd. het meest doeltreffend is.
Men wil uiteindelijk geraken tot de
internationale bekroning van het bes
te lied met de beste weergave.
Maar men maakt daarbij de restric
tie, dat die liederen speciaal voor dit
festival moeten worden geschreven.
Dit heeft tot gevolg dat hele popu
laire nummers, echter buiten dit fes
tival geschreven en dus niet deelne
mende, buiten beoordeling vallen.
En de kwalificatie „het beste lied-
gegeven aan de beste inzending voor
het festival, is daardoor zeer aan
vechtbaar.
Bovendien: liedjes, waarvan geble
ken is, dat ze het goed doen, zou
den én de kwaliteit van dit song
festival opvoeren en de deelneming
enthousiasmeren van topzangers en
topzangeressen.
Niet Wim, tóch Johnny Wim Son-
neveld zal de Weekendshow niet gaan
leiden. De plannen die hij maakte
waren te duur en lieten naar de me
ning van de Avro te weinig ruimte
voor zijn persoonlijk optreden. En
daarom was het juist begonnen.
Johnny Kraaykamp heeft zich be
reid verklaard het gastheerschap
voort te zetten. Hij zou echter dol
graag een goede tekstschrijver naast
zich hebben.
'T'oen het donker was geworden, rukten we uit,
de Atjehse gids met een touwtje om zijn
nek, voorop. Na een paar uurtjes lopen stonden
we voor de twee meter dikke bamboedoeriver-
sperring, die het bamboe hutje, dat op twee
meter van de grond op palen was gebouwd, om
ringde. Er werd behoedzaam gelopen tot voor de
enige toegang tot het erf: het gat in de ver
sperring van een halve meter middellijn.
Was het bendehoofd voorbereid op onze komst?
Was de gids te vertrouwen? De voorste man
deed zijn helmhoed op de punt van zijn bajonet
en stak deze door de opening. Geen klewang-
houw volgde, waarna de gehele patrouille zich
zeer behoedzaam door de opening wrong.
Het ging geruisloos, maar dat vergde
verscheidene uren. Eindelijk stonden we allen
in front voor de hut. De meegenomen obors
(flambouwen met in petroleum gedrenkte lappen
in blikken bussen) werden achter het huis ge
plaatst en aangestoken en in het Atjehs werd de
bendeleider aangeraden zich over te geven.
jjc man was volgens de gids en volgens de
bevolking onkwetsbaar. Er klopte iets niet!
n e °^Pr.s vielen om en doofden. Diepe duister
deornna ■est0mmel ,n de hut- Een speer zoemt
on de b„w Een hchaam valt uit de hut boven
te kapitein-detachementscommandant van Idi
was een halfbloed, zeer bijgelovig, soms zo
voortvarend dat we hem dikwijls aan zijn jas-
je moesten trekken opdat hij de patrouille niet
te ver vooruit zou lopen. Maar soms zette hij
plotseling, zonder enige voor ons verklaarbare
reden, een actie die voor driekwart al geslaagd
was, stop en ging terug. Later bleek mij dat
dit grotendeels afhing van de klaagliederen van
een nachtvogel. Het was ook zijn werk een spion
met veel geduld, geld en goede woorden, nach
ten aan één stuk uit te horen. En zo was hij
te weten gekomen waar de onkwetsbare, Amat
Dia heette hij, zich nu bevond. En hij beschik
te zelfs over een gids die ons de juiste weg en
plaats zou aanwijzen.
Amat Dia had zich nu een plaats gekozen op
een eilandje in een moeras dat een kilometer
breed was, op twaalf uur lopen van Idi. Ik
nam zelf een dubbelloops jachtgeweer met hagel
mee, we vertrokken om 12 uur 's middags en
de detachementscommandant had de leiding.
We vermeden zoveel mogelijk de kampongs.
Ik had het geluk dat de nachtvogel zich al vroeg
deed horen, met het gevolg dat er halt gehou
den werd: de kapitein ging met de helft van
mijn groep terug. Dus nu alleen!
Ik had alleen Javanen en Ambonezen overge
houden. hetgeen een groot voordeel was bij een
patrouille waar de uiterste stilte noodzakelijk
was. Jannen kunnen het nu eenmaal niet laten
hartgrondig te vloeken wanneer ze zich stoten,
hetgeen nogal eens voorkwam.
In de duistere nacht kwamen we om circa
12 uur voor het moeras te staan. Kousen, schoe
nen en de gehele uitrusting werd aan de kant
achtergelaten. Ieder had alleen de klewang, het
geweer met patronen en een houder in 't geweer
en een in de broekzak by zich. Voetje voor
voetje gingen we door het moeras, heel voor
zichtig, zonder enig geluid te maken. Met Euro
peanen zou dat ondoenlijk geweest zijn. Na twee
uren waren we het moeras onhoorbaar doorge
komen. Nu kwam de tweede, en de moeilykste
hindernis: de bamboedoeriversperring, die slechts
een teken van my, riep de gids: „Amat
Dia, geen kwaad zal je overkomen als je
je overgeeft." Plotseling een geroezemoes: het
ontwaken van de gehele bende. Maar geen
antwoord, alleen hoorden we in de hut drif
tig op en neer lopen. „Wanneer je wilt vech
ten, stuur dan de vrouwen en kinderen naar
beneden", riep de gids, waarop enkele vrouwen
cn kinderen de bamboetrap afdaalden. Ze wer- 1
den achter de soldaten geplaatst.
Weer diepe stilte, onderbroken door het op
en neer lopen van Amat Dia.
„Blijf dan alleen en stuur de anderen naar
beneden, als ze niet doodgeschoten willen wor
den." En werkelijk, vijf Atjehers daalden de trap
af. Maar ieder met een rentjong (korte gebo
gen dolk) in de sarong verborgen. We waren
daarop echter voorbereid en met een handige
greep van een mijner Menadonezen, die bij de
„commissie van ontvangst" hoorde, werd de At
jehers de dolk afhandig gemaakt. De heren wer
den geboeid en achter in de colonne gedirigeerd.
„Amat Dia, voor het laatst, geef je over
Het antwoord: een speer die -akelings over on
ze hoofden suisde en in de grond bleef staan.
Salvo vuur aan vuur! Een tweede salvo.
Plotseling vielen alle flambouwen om en met
een dacht ik iets te zien. Ik vuurde beide lopen
van mijn jachtgeweer af. Weer ontsnapt
Is hij dan werkelijk onkwetsbaar Het begon
nu te schemeren. In mijn wanhoop zocht ik in
mijn eentje het bosterrein achter het erf af,
maar ik zag niets. Na de geweldige inspanning
van de laatste uren was ik mijn zenuwen niet
meer meester.... en huilde.
'loear dara riep plotseling een van mijn
mannen: er stroomt bloed naar beneden.
Kruitdamp en bloed vergiftigen iemand en ik
voelde mij opeens erg tevreden. Toch dan ein
delijk de onkwetsbare, die zich destijds niet ont
zag zijn dochter op te offeren, gegrepen.
Er volgde een stilte. Niemand durfde de trap
op. En daarom liep ik naar boven, met een sol
daat die een flambouw droeg, achter me. Ik
trapte de deur in en zag de onkwetsbare in
zijn volle lengte voor me staan, zijn speer op
mij gericht. Een schot uit mijn revolver ver
oorzaakte alleen maar een blauwe plek op zijn
voorhoofd. Dus onkwetsbaar? Het tweede was
dodelijk.
Generaal van Dalen kon tevreden zijn.
Angst voor de publieke opinie, die
een mislukt liedje of een minder
goede tekst vereenzelvigt met de vo
cale kwaliteiten van een zanger of
zangeres, is de oorzaak van de wei
gering van Nederlandse topartiesten.
Zij riskeren geen populariteitsval
voor het genoegen één keertje met
een nog onbeproefd lied in de schijn
werpers te kunnen staan. Nadelige
gevolgen voor hen, die dat in het ver
leden wel deden, sterken hen in de
overtuiging, dat het songfcstivalsop
de favorietenkool niet waard is.
Waarbij bijvoorbeeld Corrie Brokken
en Teddy Scholten vergeten dat dit
zelfde festijn hen éénmaal naar de
internationale klasse deed promove
ren.
Gevolg van deze gang van zaken
is, dat veelbelovende jonge talen
ten, die vaak vocaal niet minder
presteren dan de bekende categorie
een goede kans krijgen om te be
wijzen dat zij wel goud in de keel
hebben, maar onvoldoende zakelijk
heid óf relaties bezitten om daar
mede ook inderdaad goud te verdie
nen. In deze geest juichen wij de
keuze van Rita Huyskens, Tony van
Hulst, omroeper Herman Emmink
en Hoornse Piet Sybrandy bijvoor
beeld van harte toe. In dit rijtje past
niet coming-cabaretier Rudi Carrell,
Een zeer populai
re radiozangeres
is de laatste tijd
Jany Bron, die
men kan horen
soliëren met het
KRO- dansorkest
onder leiding van
Klaas van Beeck.
met het Metro-
pole Orkest on
der leiding van
Dolf van der Lin
den en met de
Ramblers. Haar
stem klinkt als
die van een heel
jong meisje dat
met goud in haar
keel een roem
rijke carrière te
gemoet gaat.
Om u meteen uit
de droom te hel
pen: zo'n piep
jong zangeresje
is Jany Bron niet
meer al zou men
het haar ook niet
aanzien dat ze al moeder is van twee flinke peuters. Jany Bron is al
8 1/2 jaar vaste zangeres van de Ramblers, met welk gezelschap zij
niet alleen veel studio-uitvoeringen heeft verzorgd, maar evenzeer
heeft gereisd. Dat laatste is eigenlijk niet haar liefste wens. Want me
vrouw Gottmers, zoals Jany na haar huwelijk in 1944 heet, wil voor
geen geld van de wereld dat haar huisgezinnetje lijdt onder haar werk
zaamheden als chansonnière. Zij tracht gezin en radiowerk zo goed
mogelijk te combineren en als er al eens belangen moeten vallen, zijn
dat nooit die van man of kinderen.
Jany Bron was voor de oorlog als zangeres vrijwel onbekend. Maar
kort na beëindiging daarvan, zelfs nog in de periode, dat de geallieer
de bevrijders in Nederland vertoefden, ging ze haar vocalistische kwa
liteiten demonstreren. Aanvankelijk als zangeres voor de Canadezen in
Amsterdam, maar later voor radio „Herrijzend Nederland", waar ze
zó gewaardeerd werd, dat ze er een eigen rubriek kreeg te verzorgen.
Haar ideaal was toen al vast verbonden te worden aan de Ramblers
en dat ging eigenlijk veel gemakkelijker dan ze zich had voorgesteld.
Na een auditie werd ze door dirigent-leider Theo XJden Masman
aangenomen en meteen op een buitenlandse toernee van vier weken
gezet. Het ging allemaal erg vlug, maar Jany kwam, zag en overwon
bij het ensemble, dat ze nu zo adorerend in haar gesprekken betrekt.
Voor haar collega's en voor de studiotechnici is Jany Bron een wel
kome gast. Niet alleen vanwege haar goed humeur, maar ook, omdat
ze het radiowerk met alle aparte eisjes en eisen in de toppen van haar
vingers heeft. Waarschijnlijk zal ze deelnemen aan het Nederlandse
Songfestival.
Gaat Aart weg Zanger, cabaretier
en danser Aart Brouwer, eén van de
populairste tv-artiesten, heeft plan
nen om in vaste dienst te treden van
Sleeswijks Revue, Zijn vertrek zou
een gevoelig verlies voor de Neder
landse tv betekenen. Andere vraag in
dit verband: waarom komt tv-acteur
John Soer nooit meer in het beeld
Tante Hannie trouwt In mei gaat
Tante Hannie Lips, tv-omroepster
van de KRO, maar vooral bekend
door haar optreden in de jeugduit
zendingen, trouwen met textielbaron
Henk Scholten uit Enschede. De
Arnhemse Ineke Klaarhamer wordt
haar vervangster en als Hannie na
de huwelijksreis terugkomt, tweede
omroepster. Ineke debuteerde vorige
week zaterdag in de aankondiging
van de klucht „Drie is te veel".
Nieuwe regisseurs Fritz Butze-
laar, zeer bekende acteur in vele
tv-spelen, zal eind februari debuteren
als regisseur van het spel „Einer
von Sieben", dat door de KRO wordt
uitgezonden. Nieuwe regisseur bij de
Vara wordt B. de Jong, tot 1 febru
ari schakeltechnicus bij de NTS.
Lydensmeditaties De lijdensmedi
taties voor de KRO worden dit jaar
gehouden door pater F. Tesser SMM
overste van het seminarie der Mont-
fortanen te Oirschot.
Naar het leger De Ramblers en
enkele kleinkunstartiesten gaan amu
sementsprogramma's verzorgen in
legerplaatsen. De Vara zal deze uit
voeringen via de televisie uitzen
den: De eerste op woensdag 24 fe
bruari.
Compositieprijsvraag De Avro te
Hilversum en het NIR te Brussel
hebben gezamenlijk een compositie-
orijsvraag uitgeschreven voor Neder
landse en Belgische componisten. Het
werkstuk moet een suite voor 'lichte
muziek zijn van ten minste 10 en ten
hoogste 15 minuten. De uitgeloofde
prijzen bedragen 1850, 1150 en 750
gulden.
Naar Sydney Joop Söhne, chef
jeugdafdeling Vara, gaat donderdag
aanstaande naar Sydney om er ge
sprekken te voeren met jonge Ne
derlandse emigranten, die later zul
len worden uitgezonden.
TV in Zweden In juni wordt in
Zweden de registratie van het
700.000e tv-toestel verwacht. Dan is
1 op 10 inwoners van dat land bezit
ter van een eigen apparaat.
Advertentie)
DE €CAfe PIJNSTILLER
Hebt u griep die zo echt In
uw botten is gaan zitten. Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
Tabletten, poeders, cachets
In het jaar 1959 kwamen, volgens
voorlopige gegevens van het Centraal
Bureau voor de Statistiek 83.400 nieu
we woningen gereed.
In de maand december kwamen
volgens de voorlopige cijfers rond
9.400 woningen gereed, in december
1958 was dit aantal 8.396.
Een vroegere dienstplichtige van
een regiment Jutlandse dragonders
in Holstebro in Denemarken, heeft
een boete moeten betalen van ver-
tig gulden, omdat hij in de verwar
ring van militair manoeuvres met
een kan benzine in plaats van met
water was komen aandragen.
Het water had moeten dienen voor
het middagmaal van die dag: erwten
soep. De soldaat was uitgestuurd om
het te halen. Hij kwam terug met
benzine die. toen ze in de ketel op
het vuur werd gegoten, een explosie
veroorzaakte, maal zowel als veld
keuken ruinerend. Gwoendn waren
er gelukkig niet geweest.
In het bondsorgaan wordt
weer geschreven over het the
ma veldvergiftiging (van dui
ven die op de akkers iets van
hun gading proberen te vinden).
Ja, die veldvergiftiging
schrijft de heer Meylink, in ant
woord op die stukjes is in
derdaad een ernstige zaak en de
vraag rijst, welke stappen er
kunnen worden ondernomen om
hier paal en perk aan te stellen.
In overleg met de Landbouw-
voorlichtingsdienst worden in
vele provincies in een bepaald
seizoen, vergiftigde zaden uitge
strooid, ter bestrijding van
schadelijke vogels zoals kraaien,
roeken, houtduiven enz.
Nu moeten wij echter constateren
aat zich ook in andere jaargetijden
gevallen van vergiftiging voordoen,
ne moeilijkheid om hierin verande-
r(ng te brengen is dat de landbouwers
zich financieel benadeeld zien door
de grote aantallen vogels, die op de
akkers vertoeven om hun dagelijkse
maaltijd te zoeken. Dat de regering
met de boer kan meevoelen, bewijst
het feit dat zij steeds groter bedra
gen beschikbaai stelt voor het geor
ganiseerd bestrijden (schieten) van
houtduiven.
De Voorlichtingsdienst verklaart
dat de landbouwers NIET bevoegd
zijn, zelf vergif uit te strooien. Wij
zullen het er echter maar op houden
dat controle op de naleving van deze
bepaling onuitvoerbaar is.
Gezien de grote invloed die de
landbouw bij de regering heeft, zal
het uiterst moeilijk zijn om medewer
king van de overheid te krijgen, ten
einde de be-t lande bepalingen te
ver: chten of ongedaan te maken.
Intussen hebben wij ons in verbin-
mng gesteld met de Gezondheids
dienst en vernamen van dr. van Vlo-
ten dat er vorig je ar 21 gevallen van
vergiftiging zijn geconstateerd, bijna
alle veroorzaakt door parathion.
Aangezien wij ervan overtuigd zijn
dat om iets te bereiken, wij de hulp
van de Dierenbescherming niet kun
nen missen, hebben wij ons met de
Nederlandse Vereniging tot Bescher
ming van Dieren in verbinding ge
steld met het verzoek gezamenlijk
stappen te ondernemen.
Om over zoveel mogelijk bewijs
materiaal te kunnen beschikken, ver
zoek ik de lezers om, indie i hen ge
vallen van vergiftiging bekend wor
den, de betreffende eigenaars te vra
gen, de vogels op te sturen naar de
Gezondheidsdienst voor de Postdui
ven, Bildtstraat 168 te Utrecht.
Van zoon op vader
Vervolgens over bakker Verkuyl
uit Put Deze won de eerste ereprijs
nationaal Parkeston 1959 tegen 5407
duiven. Om de overwinning is fel
gestreden doch uiteindelijk was het
deze watervlugge bakker die ze al
lemaal de baard afdeed. En wel
met zijn blauwe ouivin 57710957.
Weliswaar stond zij tweede geteken
de maar dat mocht de pet niet druk
ken want ze had een televisie-appa
raat en een fiets aan hare staart
hangen. Daar ook zijn eerstgetekende
het niet aan zijn broek liet drogen
was bakker Verkuyl die niet te lui is
om ze te pakken, als ze willen komen
ook nog met een constateur voor se
rie 2 weg. U weet het van de dui
vel en de grote hoop. daar hoef ik
dus geen nadere uitleg van te ge
ven.
De blauwe duivin werd gespeeld
op een jong van veertien dagen.
Daags tevoren was haar doffer weg
genomen, zodat ze nog feller kwam
te zitten. Voordien heeft ze gans
het seizoen als weef dienst moeten
doen.
Ze is afkomstig van de bakker zijn
broer, de genaamde G. Verkuyl, be
ter gekend als de post (facteur) van
Put. Deze heeft altijd bijzonder straf
gespeeld, de rook eraf mag ik wel
zeggen.
De bakkerij van Verkuyl staat
vlak aan de grens, tussen de twee
slagbomen van de douane. Hij is pas
vorig jaar actief duivensjarel gewor
den en reeds thans een eerste prijs
nationaal. De zoon Robert heeft de
bakker feitelijk met de duivenbacil
besmet. Die was er vijf jaar gele
den alreeds mee begonnen vol en
thousiasme aanvankelijk, doch gaan
de minder, naarmate een „andere
duivin" van achttien lentes, zijn aan
dacht begon te trekken.
Vader Verkuyl was er inmiddels
zo in opgegaan dat hij de sport van
zoonlief overnaih. Het goede werd
er uit gcslecteerd en daarmee werd
de strijd begonnen, zowel op weduw
schap als puur op nest.
Verkuyl is lid van de „Grensduif"
en alreeds een geducht concurrent.
Zijn vroegere genoegens (biljarten,
schaatsenrijden, vogelpik, met de
kaarten spelen, voetballen, wielrijden
televisie-kijken, een goei pint gaan
pakken in Antwerpen enz. enz.) heeft
hij er gewoon aan gegeven, om zich
geheel met de „soort" te kunnen
occuperen.
In tijdnood, heeft zijn vrouw Le-
nie bewezen, als verzorgster, duchtig
haar man te staan. Ne straffe
En de ervaren post, zal niet nala
ten de nodige adviezen te geven ten
einde de successen van bakker Ver
kuyl in de toekomst nog groter te
doen zijn.
Goed-weer-werk
Gecombineerde Algemene Tentoon
stelling van alle duivenmaatschap-
pijen en sociëteiten in de Kanaalzone
te Sluiskil.
Deze zal doorgaan in zaal Krijger op
zondag 24 januari a.s. Er komen
twee internationaal beroemde keur
meesters (Belzen). Onder voorbe
houd zij vermeld zo lees ik op de
inschrijfbiljetten dat de keuring
bij abnormale weersgesteldheid,
wanneer de keurmeesters (die per
soonlijk op de fiets komen), wegens
gladheid, storm of sneeuw niet kun
nen komen, niet kan doorgaan, er
geen tentoonstelling zal plaats vin
den. We hopen echter deze bepaling
niet van kracht te laten doen gelden
en verwachten tevens dat niemand
op deze gezamenlijke krachtmeting
zal ontbreken. Waar buiten de poule
bedragen om, eveneens een beker en
medalje voor de schoonste duiven
beschikbaar worden gesteld.
Tot slot tentoonstelling „De Reis
duif" te Waspik, keurmeester van
Iersel uit Tilburg.
Oude doffers: 1 J. van Tilburg, 2
K. Schmitz, 3 J. van der Hoof, 4 H.
Langermans, 5 Th. van Dongen en
6 dr. Smits.
Idem duivinnen: 1 J. van Tilborgh,
2 A. van Tilborgh, 3 P. de Graauw,
4 dr. Smits, 5 E. Gijsman en 6 W.
Donks.
Jarige doffers: 1 J. van Tilborgh. 2
M. Bakx. 3 Chr. Geerling. 4 P.
Schellekens, 5 Th. Gijsman, 6 Sjaan
Selders.
Jarige duivinnen: 1 F. van Onze-
noort, 2 A. van Tilborgh. 3 dr. Smits
4 P. Emmers, 5 J. Pagie, 6 J. van
der Hoof.
Jonge doffers: 1 M. Bakx, 2 Fr. van
Onzenoort. 3 J. van der Hoven, 4 S.
Selders, 5 dr. Smits, 6 K. Schmitz.
Jonge duivinnen: 1 P. Schellekens,
2 P. de Grauw, 3 S. Selders, 4 P.
Emmers. 5 F. van Onzenoort, die
zeer hard gepakt heeft, 6 dr. Smits.
Extra klasse jonge bonte doffers
(deze mannen maken het te bont
om in de gewone klas te zitten, voel
ik wel): 1 P. de Grauw, 2 P. Schel
lekens, 3 J. van Tilborgh. 4 C. de
Rooy, 5 Th. Gijsman, 6 S. Selders.
Jonge bonte duivinnen: 1 M. de Rooy
2 J, van Tilborgh, 3 S. Selders, 4 M.
de Rooy, 5 H. Langermans, 6 C. de
Rooy enz.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN