AMAT DIA, DE ATJEHER DIE ONKWETSBAAR WAS KLANK ^'en BEELD Ja, die veldvergiftiging is een ernstige zaak Het eerste veroorzaakte een blauwe plek op zijn voorhoofd schot Me PATROUILLE IN DE PAN GEHAKT dolk in sarong O Songfestivalieder jaar opnieuw groot probleem bijgeloof touw aan nek dood meisje tweede schot Angst voor opinie ONZE GASTJany Bron ErwtensoepI en benzine j Door P. L. Douwes Formule niet goed FLITSEN De •K1; Nieuwe gezichten WITTE KRUIS Ruim 83000 nieuwe woningen in 1959 Duivenkroniek van ,.Den Bruinen" fet de Paketvaart, een stoomvaartmaat schappij die de verbinding tussen de eilan den van de Archipel onderhield, ging ik van Ba tavia naar Kota Radja. Daar moest ik een aan tal autoriteiten aflopen, me hier en daar melden om vervolgens per gouvernementsstomertje, dat nog enkele prauwen op sleeptouw had, in vier dagen van Kota Radja naar Idi te varen. Idi, op de noordkust van Sumatra, was mijn voorlopige standplaats. L Het bootje had geen passagiersaccommodatie en we sliepen dus allemaal aan dek naast el- '\J kaar, mannen, vrouwen en kinderen. Een dun matrasje voorkwam blauwe plekken. Voor de liut van de onkwetsbare bendeleider JN Loksemawe, dat we aandeden, kwam het bericht binnen dat drie militaire patrouilles in hinderlaag waren gevallen en grotendeels door de Atjehers met de klewang waren afge maakt. Een klewangaanval was heel moeilijk te voorkomen, omdat de patrouille achter elkaar op een smaj voetpad door het oerwoud liep. De begroeiing was 7,0 dicht dat ue Atjehers zich op één meter van het voetpad volkomen onzicht baar konden verbergen. Na een donderbusschot vlogen ze gewoonlijk als een wervelstorm door de patrouille, zoveel mogelijk geweren en patronen buitmakend. Ik zaj toen wel wat wit om mijn neus gewor den zijn, maar ik wist toen dat het eigenlijke soldatenleven was begonnen. De overval beteken de een morele klap en niemand durfde meer uitrukken, totdat generaal van Dalen, de gouve- neur van Atjeh, met een muziekkorps arriveer de, het Wilhelmus en verschillende volksliedjes liet spelen de hele dag door waarna iedere soldaat er veer vol moed op uit trok. Kerstmis 1904. Vrede op aarde Integendeel: Idi, mijn standplaats, bestond uit een kazerne, vrouwenbarakken, vijf officierswoningen, het ge- hee] afgesloten door een hoge prikkeldraadver sperring. Ik begon mijn eerste patrouille op kerstnacht 1904 als bijloop ik moest het nog leren onder bevel van een ervaren officier. De schuil plaats van een Atjehse bendeleider wa- bekend geworden en deze leider moest, zoals de op dracht luidde, „onschadelijk" worden gemaakt. Het zou maar een klein karweitje zijn en voor de ochtend zou aanbreken, zouden we de kerst vrede verder in ons bed kunnen doorbrengen. zo goed en zo kwaad als dat in de diepe duis ternis mogelijk was, afgezocht. Geen resul taat. En toen eindelijk de morgen aanbrak, zagen we voor ons liggen het lichaam van een jong meisje, naakt, dood, in het hart ge troffen. De onkwetsbare was verdwenen, zijn dochter lag voor ons. Had zij zich opgeofferd, was zij naar beneden gegooid? Ik wist het niet, ik moest me alleen omdraai en om me te realiseren wat er eigenlijk ge beurd was, te midden van een onaangename bloedlucht en kruitdamp. O, kerstnacht, schoner dan de dagen... Mijn eerste patrouille. Sentimentaliteit en laf heid hebben veel dingen gemeen en eenmaal in het schuitje zittend, had ik deze zaken maar zo vlug mogelijk van mij af te schuiven. Toch bleef de herinnering daaraan tijdens mijn ge- nele verblijf op Atjeh hangen. Zes maanden later stond ik, nu als comman dant, voor het zelfde geval. De onkwetsbare was weer gesignaleerd en de militaire gouver neur van Atjeh had nu geëist dat, wat het ook mocht kosten, de man voorgoed onschadelijk ge maakt zou worden. Zijn aanhang werd steeds groter, zijn onkwetsbaarheid was algemeen be kend en hij terroriseerde alle dorpen in de om geving. II één opening had. Daar moesten we allemaal doorheen geperst worden, zonder enig geluid Elk takje moest worden vermeden, elke voet stap moest voorzichtig worden neergezet, me s mocht kraken. Als katten kropen we vooruit. Het duurde nog ruim twee uur voordat we de versperring genomen hadden en in één rij, de geweren in de aanslag, voor de hut waren op gesteld. Binnen bleef alles in diepe rust. Sluipender wijs werden vier obors (flambouwen) achter het op palen staande huis geplaatst en aangestoken. Ontkomen was toen niet meer mogelijk. Geen muis kon het huis verlaten, of het moest gezien worden. Maar ja, de man was onkwetsbaar en er kon dus nog van alles gebeuren. En aangezien zelf kennis had gemaakt met ongeloofwaardig heden in het geheimzinnige Sumatraans oer woud, was ik er lang niet zeker van of deze Amat Dia wel of niet kwetsbaar was. Het is al net als voorgaande jaren: de nationale organisatie van het Songfestival stuit op bijzonder veel moeilijkheden. Bij uistek kanshebbende zangeressen als Corry Brokken, Mieke Tel- kamp en Teddy Scholten hebben van deelneming afgezien, Marcel Thielemans stapte uit de rij, omdat de goede tekst voor hem door de auteur zelf John de Mol werd opgeëist en nu het zestien tal eenmaal compleet schijnt te zijn de namen zijn op het ogen blik dat wij dit schrijven nog steeds niet bekendgemaakt blijkt de verdeling van de liedjes niet naar wens te verlopen. In ieder geval: op het ogenblik, waarop de zaak in de meeste andere landen al in kannen en kruiken is het nationale Italiaanse fes tival wordt volgende week zaterdagavond gehouden en ook door de NTS uitgezonden worstelt men bij ons nog met de samen stelling van de vocale équipe. maar een nouveauté is het wel, dat hij in een nieuwe kwaliteit op het scherm komt. Inmiddels kan men zich afvragen of de formule, volgens welke het Eurovisie Songfestival wordt georga niseerd. het meest doeltreffend is. Men wil uiteindelijk geraken tot de internationale bekroning van het bes te lied met de beste weergave. Maar men maakt daarbij de restric tie, dat die liederen speciaal voor dit festival moeten worden geschreven. Dit heeft tot gevolg dat hele popu laire nummers, echter buiten dit fes tival geschreven en dus niet deelne mende, buiten beoordeling vallen. En de kwalificatie „het beste lied- gegeven aan de beste inzending voor het festival, is daardoor zeer aan vechtbaar. Bovendien: liedjes, waarvan geble ken is, dat ze het goed doen, zou den én de kwaliteit van dit song festival opvoeren en de deelneming enthousiasmeren van topzangers en topzangeressen. Niet Wim, tóch Johnny Wim Son- neveld zal de Weekendshow niet gaan leiden. De plannen die hij maakte waren te duur en lieten naar de me ning van de Avro te weinig ruimte voor zijn persoonlijk optreden. En daarom was het juist begonnen. Johnny Kraaykamp heeft zich be reid verklaard het gastheerschap voort te zetten. Hij zou echter dol graag een goede tekstschrijver naast zich hebben. 'T'oen het donker was geworden, rukten we uit, de Atjehse gids met een touwtje om zijn nek, voorop. Na een paar uurtjes lopen stonden we voor de twee meter dikke bamboedoeriver- sperring, die het bamboe hutje, dat op twee meter van de grond op palen was gebouwd, om ringde. Er werd behoedzaam gelopen tot voor de enige toegang tot het erf: het gat in de ver sperring van een halve meter middellijn. Was het bendehoofd voorbereid op onze komst? Was de gids te vertrouwen? De voorste man deed zijn helmhoed op de punt van zijn bajonet en stak deze door de opening. Geen klewang- houw volgde, waarna de gehele patrouille zich zeer behoedzaam door de opening wrong. Het ging geruisloos, maar dat vergde verscheidene uren. Eindelijk stonden we allen in front voor de hut. De meegenomen obors (flambouwen met in petroleum gedrenkte lappen in blikken bussen) werden achter het huis ge plaatst en aangestoken en in het Atjehs werd de bendeleider aangeraden zich over te geven. jjc man was volgens de gids en volgens de bevolking onkwetsbaar. Er klopte iets niet! n e °^Pr.s vielen om en doofden. Diepe duister deornna ■est0mmel ,n de hut- Een speer zoemt on de b„w Een hchaam valt uit de hut boven te kapitein-detachementscommandant van Idi was een halfbloed, zeer bijgelovig, soms zo voortvarend dat we hem dikwijls aan zijn jas- je moesten trekken opdat hij de patrouille niet te ver vooruit zou lopen. Maar soms zette hij plotseling, zonder enige voor ons verklaarbare reden, een actie die voor driekwart al geslaagd was, stop en ging terug. Later bleek mij dat dit grotendeels afhing van de klaagliederen van een nachtvogel. Het was ook zijn werk een spion met veel geduld, geld en goede woorden, nach ten aan één stuk uit te horen. En zo was hij te weten gekomen waar de onkwetsbare, Amat Dia heette hij, zich nu bevond. En hij beschik te zelfs over een gids die ons de juiste weg en plaats zou aanwijzen. Amat Dia had zich nu een plaats gekozen op een eilandje in een moeras dat een kilometer breed was, op twaalf uur lopen van Idi. Ik nam zelf een dubbelloops jachtgeweer met hagel mee, we vertrokken om 12 uur 's middags en de detachementscommandant had de leiding. We vermeden zoveel mogelijk de kampongs. Ik had het geluk dat de nachtvogel zich al vroeg deed horen, met het gevolg dat er halt gehou den werd: de kapitein ging met de helft van mijn groep terug. Dus nu alleen! Ik had alleen Javanen en Ambonezen overge houden. hetgeen een groot voordeel was bij een patrouille waar de uiterste stilte noodzakelijk was. Jannen kunnen het nu eenmaal niet laten hartgrondig te vloeken wanneer ze zich stoten, hetgeen nogal eens voorkwam. In de duistere nacht kwamen we om circa 12 uur voor het moeras te staan. Kousen, schoe nen en de gehele uitrusting werd aan de kant achtergelaten. Ieder had alleen de klewang, het geweer met patronen en een houder in 't geweer en een in de broekzak by zich. Voetje voor voetje gingen we door het moeras, heel voor zichtig, zonder enig geluid te maken. Met Euro peanen zou dat ondoenlijk geweest zijn. Na twee uren waren we het moeras onhoorbaar doorge komen. Nu kwam de tweede, en de moeilykste hindernis: de bamboedoeriversperring, die slechts een teken van my, riep de gids: „Amat Dia, geen kwaad zal je overkomen als je je overgeeft." Plotseling een geroezemoes: het ontwaken van de gehele bende. Maar geen antwoord, alleen hoorden we in de hut drif tig op en neer lopen. „Wanneer je wilt vech ten, stuur dan de vrouwen en kinderen naar beneden", riep de gids, waarop enkele vrouwen cn kinderen de bamboetrap afdaalden. Ze wer- 1 den achter de soldaten geplaatst. Weer diepe stilte, onderbroken door het op en neer lopen van Amat Dia. „Blijf dan alleen en stuur de anderen naar beneden, als ze niet doodgeschoten willen wor den." En werkelijk, vijf Atjehers daalden de trap af. Maar ieder met een rentjong (korte gebo gen dolk) in de sarong verborgen. We waren daarop echter voorbereid en met een handige greep van een mijner Menadonezen, die bij de „commissie van ontvangst" hoorde, werd de At jehers de dolk afhandig gemaakt. De heren wer den geboeid en achter in de colonne gedirigeerd. „Amat Dia, voor het laatst, geef je over Het antwoord: een speer die -akelings over on ze hoofden suisde en in de grond bleef staan. Salvo vuur aan vuur! Een tweede salvo. Plotseling vielen alle flambouwen om en met een dacht ik iets te zien. Ik vuurde beide lopen van mijn jachtgeweer af. Weer ontsnapt Is hij dan werkelijk onkwetsbaar Het begon nu te schemeren. In mijn wanhoop zocht ik in mijn eentje het bosterrein achter het erf af, maar ik zag niets. Na de geweldige inspanning van de laatste uren was ik mijn zenuwen niet meer meester.... en huilde. 'loear dara riep plotseling een van mijn mannen: er stroomt bloed naar beneden. Kruitdamp en bloed vergiftigen iemand en ik voelde mij opeens erg tevreden. Toch dan ein delijk de onkwetsbare, die zich destijds niet ont zag zijn dochter op te offeren, gegrepen. Er volgde een stilte. Niemand durfde de trap op. En daarom liep ik naar boven, met een sol daat die een flambouw droeg, achter me. Ik trapte de deur in en zag de onkwetsbare in zijn volle lengte voor me staan, zijn speer op mij gericht. Een schot uit mijn revolver ver oorzaakte alleen maar een blauwe plek op zijn voorhoofd. Dus onkwetsbaar? Het tweede was dodelijk. Generaal van Dalen kon tevreden zijn. Angst voor de publieke opinie, die een mislukt liedje of een minder goede tekst vereenzelvigt met de vo cale kwaliteiten van een zanger of zangeres, is de oorzaak van de wei gering van Nederlandse topartiesten. Zij riskeren geen populariteitsval voor het genoegen één keertje met een nog onbeproefd lied in de schijn werpers te kunnen staan. Nadelige gevolgen voor hen, die dat in het ver leden wel deden, sterken hen in de overtuiging, dat het songfcstivalsop de favorietenkool niet waard is. Waarbij bijvoorbeeld Corrie Brokken en Teddy Scholten vergeten dat dit zelfde festijn hen éénmaal naar de internationale klasse deed promove ren. Gevolg van deze gang van zaken is, dat veelbelovende jonge talen ten, die vaak vocaal niet minder presteren dan de bekende categorie een goede kans krijgen om te be wijzen dat zij wel goud in de keel hebben, maar onvoldoende zakelijk heid óf relaties bezitten om daar mede ook inderdaad goud te verdie nen. In deze geest juichen wij de keuze van Rita Huyskens, Tony van Hulst, omroeper Herman Emmink en Hoornse Piet Sybrandy bijvoor beeld van harte toe. In dit rijtje past niet coming-cabaretier Rudi Carrell, Een zeer populai re radiozangeres is de laatste tijd Jany Bron, die men kan horen soliëren met het KRO- dansorkest onder leiding van Klaas van Beeck. met het Metro- pole Orkest on der leiding van Dolf van der Lin den en met de Ramblers. Haar stem klinkt als die van een heel jong meisje dat met goud in haar keel een roem rijke carrière te gemoet gaat. Om u meteen uit de droom te hel pen: zo'n piep jong zangeresje is Jany Bron niet meer al zou men het haar ook niet aanzien dat ze al moeder is van twee flinke peuters. Jany Bron is al 8 1/2 jaar vaste zangeres van de Ramblers, met welk gezelschap zij niet alleen veel studio-uitvoeringen heeft verzorgd, maar evenzeer heeft gereisd. Dat laatste is eigenlijk niet haar liefste wens. Want me vrouw Gottmers, zoals Jany na haar huwelijk in 1944 heet, wil voor geen geld van de wereld dat haar huisgezinnetje lijdt onder haar werk zaamheden als chansonnière. Zij tracht gezin en radiowerk zo goed mogelijk te combineren en als er al eens belangen moeten vallen, zijn dat nooit die van man of kinderen. Jany Bron was voor de oorlog als zangeres vrijwel onbekend. Maar kort na beëindiging daarvan, zelfs nog in de periode, dat de geallieer de bevrijders in Nederland vertoefden, ging ze haar vocalistische kwa liteiten demonstreren. Aanvankelijk als zangeres voor de Canadezen in Amsterdam, maar later voor radio „Herrijzend Nederland", waar ze zó gewaardeerd werd, dat ze er een eigen rubriek kreeg te verzorgen. Haar ideaal was toen al vast verbonden te worden aan de Ramblers en dat ging eigenlijk veel gemakkelijker dan ze zich had voorgesteld. Na een auditie werd ze door dirigent-leider Theo XJden Masman aangenomen en meteen op een buitenlandse toernee van vier weken gezet. Het ging allemaal erg vlug, maar Jany kwam, zag en overwon bij het ensemble, dat ze nu zo adorerend in haar gesprekken betrekt. Voor haar collega's en voor de studiotechnici is Jany Bron een wel kome gast. Niet alleen vanwege haar goed humeur, maar ook, omdat ze het radiowerk met alle aparte eisjes en eisen in de toppen van haar vingers heeft. Waarschijnlijk zal ze deelnemen aan het Nederlandse Songfestival. Gaat Aart weg Zanger, cabaretier en danser Aart Brouwer, eén van de populairste tv-artiesten, heeft plan nen om in vaste dienst te treden van Sleeswijks Revue, Zijn vertrek zou een gevoelig verlies voor de Neder landse tv betekenen. Andere vraag in dit verband: waarom komt tv-acteur John Soer nooit meer in het beeld Tante Hannie trouwt In mei gaat Tante Hannie Lips, tv-omroepster van de KRO, maar vooral bekend door haar optreden in de jeugduit zendingen, trouwen met textielbaron Henk Scholten uit Enschede. De Arnhemse Ineke Klaarhamer wordt haar vervangster en als Hannie na de huwelijksreis terugkomt, tweede omroepster. Ineke debuteerde vorige week zaterdag in de aankondiging van de klucht „Drie is te veel". Nieuwe regisseurs Fritz Butze- laar, zeer bekende acteur in vele tv-spelen, zal eind februari debuteren als regisseur van het spel „Einer von Sieben", dat door de KRO wordt uitgezonden. Nieuwe regisseur bij de Vara wordt B. de Jong, tot 1 febru ari schakeltechnicus bij de NTS. Lydensmeditaties De lijdensmedi taties voor de KRO worden dit jaar gehouden door pater F. Tesser SMM overste van het seminarie der Mont- fortanen te Oirschot. Naar het leger De Ramblers en enkele kleinkunstartiesten gaan amu sementsprogramma's verzorgen in legerplaatsen. De Vara zal deze uit voeringen via de televisie uitzen den: De eerste op woensdag 24 fe bruari. Compositieprijsvraag De Avro te Hilversum en het NIR te Brussel hebben gezamenlijk een compositie- orijsvraag uitgeschreven voor Neder landse en Belgische componisten. Het werkstuk moet een suite voor 'lichte muziek zijn van ten minste 10 en ten hoogste 15 minuten. De uitgeloofde prijzen bedragen 1850, 1150 en 750 gulden. Naar Sydney Joop Söhne, chef jeugdafdeling Vara, gaat donderdag aanstaande naar Sydney om er ge sprekken te voeren met jonge Ne derlandse emigranten, die later zul len worden uitgezonden. TV in Zweden In juni wordt in Zweden de registratie van het 700.000e tv-toestel verwacht. Dan is 1 op 10 inwoners van dat land bezit ter van een eigen apparaat. Advertentie) DE €CAfe PIJNSTILLER Hebt u griep die zo echt In uw botten is gaan zitten. Jaagt hem eruit met WITTE KRUIS. Tabletten, poeders, cachets In het jaar 1959 kwamen, volgens voorlopige gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek 83.400 nieu we woningen gereed. In de maand december kwamen volgens de voorlopige cijfers rond 9.400 woningen gereed, in december 1958 was dit aantal 8.396. Een vroegere dienstplichtige van een regiment Jutlandse dragonders in Holstebro in Denemarken, heeft een boete moeten betalen van ver- tig gulden, omdat hij in de verwar ring van militair manoeuvres met een kan benzine in plaats van met water was komen aandragen. Het water had moeten dienen voor het middagmaal van die dag: erwten soep. De soldaat was uitgestuurd om het te halen. Hij kwam terug met benzine die. toen ze in de ketel op het vuur werd gegoten, een explosie veroorzaakte, maal zowel als veld keuken ruinerend. Gwoendn waren er gelukkig niet geweest. In het bondsorgaan wordt weer geschreven over het the ma veldvergiftiging (van dui ven die op de akkers iets van hun gading proberen te vinden). Ja, die veldvergiftiging schrijft de heer Meylink, in ant woord op die stukjes is in derdaad een ernstige zaak en de vraag rijst, welke stappen er kunnen worden ondernomen om hier paal en perk aan te stellen. In overleg met de Landbouw- voorlichtingsdienst worden in vele provincies in een bepaald seizoen, vergiftigde zaden uitge strooid, ter bestrijding van schadelijke vogels zoals kraaien, roeken, houtduiven enz. Nu moeten wij echter constateren aat zich ook in andere jaargetijden gevallen van vergiftiging voordoen, ne moeilijkheid om hierin verande- r(ng te brengen is dat de landbouwers zich financieel benadeeld zien door de grote aantallen vogels, die op de akkers vertoeven om hun dagelijkse maaltijd te zoeken. Dat de regering met de boer kan meevoelen, bewijst het feit dat zij steeds groter bedra gen beschikbaai stelt voor het geor ganiseerd bestrijden (schieten) van houtduiven. De Voorlichtingsdienst verklaart dat de landbouwers NIET bevoegd zijn, zelf vergif uit te strooien. Wij zullen het er echter maar op houden dat controle op de naleving van deze bepaling onuitvoerbaar is. Gezien de grote invloed die de landbouw bij de regering heeft, zal het uiterst moeilijk zijn om medewer king van de overheid te krijgen, ten einde de be-t lande bepalingen te ver: chten of ongedaan te maken. Intussen hebben wij ons in verbin- mng gesteld met de Gezondheids dienst en vernamen van dr. van Vlo- ten dat er vorig je ar 21 gevallen van vergiftiging zijn geconstateerd, bijna alle veroorzaakt door parathion. Aangezien wij ervan overtuigd zijn dat om iets te bereiken, wij de hulp van de Dierenbescherming niet kun nen missen, hebben wij ons met de Nederlandse Vereniging tot Bescher ming van Dieren in verbinding ge steld met het verzoek gezamenlijk stappen te ondernemen. Om over zoveel mogelijk bewijs materiaal te kunnen beschikken, ver zoek ik de lezers om, indie i hen ge vallen van vergiftiging bekend wor den, de betreffende eigenaars te vra gen, de vogels op te sturen naar de Gezondheidsdienst voor de Postdui ven, Bildtstraat 168 te Utrecht. Van zoon op vader Vervolgens over bakker Verkuyl uit Put Deze won de eerste ereprijs nationaal Parkeston 1959 tegen 5407 duiven. Om de overwinning is fel gestreden doch uiteindelijk was het deze watervlugge bakker die ze al lemaal de baard afdeed. En wel met zijn blauwe ouivin 57710957. Weliswaar stond zij tweede geteken de maar dat mocht de pet niet druk ken want ze had een televisie-appa raat en een fiets aan hare staart hangen. Daar ook zijn eerstgetekende het niet aan zijn broek liet drogen was bakker Verkuyl die niet te lui is om ze te pakken, als ze willen komen ook nog met een constateur voor se rie 2 weg. U weet het van de dui vel en de grote hoop. daar hoef ik dus geen nadere uitleg van te ge ven. De blauwe duivin werd gespeeld op een jong van veertien dagen. Daags tevoren was haar doffer weg genomen, zodat ze nog feller kwam te zitten. Voordien heeft ze gans het seizoen als weef dienst moeten doen. Ze is afkomstig van de bakker zijn broer, de genaamde G. Verkuyl, be ter gekend als de post (facteur) van Put. Deze heeft altijd bijzonder straf gespeeld, de rook eraf mag ik wel zeggen. De bakkerij van Verkuyl staat vlak aan de grens, tussen de twee slagbomen van de douane. Hij is pas vorig jaar actief duivensjarel gewor den en reeds thans een eerste prijs nationaal. De zoon Robert heeft de bakker feitelijk met de duivenbacil besmet. Die was er vijf jaar gele den alreeds mee begonnen vol en thousiasme aanvankelijk, doch gaan de minder, naarmate een „andere duivin" van achttien lentes, zijn aan dacht begon te trekken. Vader Verkuyl was er inmiddels zo in opgegaan dat hij de sport van zoonlief overnaih. Het goede werd er uit gcslecteerd en daarmee werd de strijd begonnen, zowel op weduw schap als puur op nest. Verkuyl is lid van de „Grensduif" en alreeds een geducht concurrent. Zijn vroegere genoegens (biljarten, schaatsenrijden, vogelpik, met de kaarten spelen, voetballen, wielrijden televisie-kijken, een goei pint gaan pakken in Antwerpen enz. enz.) heeft hij er gewoon aan gegeven, om zich geheel met de „soort" te kunnen occuperen. In tijdnood, heeft zijn vrouw Le- nie bewezen, als verzorgster, duchtig haar man te staan. Ne straffe En de ervaren post, zal niet nala ten de nodige adviezen te geven ten einde de successen van bakker Ver kuyl in de toekomst nog groter te doen zijn. Goed-weer-werk Gecombineerde Algemene Tentoon stelling van alle duivenmaatschap- pijen en sociëteiten in de Kanaalzone te Sluiskil. Deze zal doorgaan in zaal Krijger op zondag 24 januari a.s. Er komen twee internationaal beroemde keur meesters (Belzen). Onder voorbe houd zij vermeld zo lees ik op de inschrijfbiljetten dat de keuring bij abnormale weersgesteldheid, wanneer de keurmeesters (die per soonlijk op de fiets komen), wegens gladheid, storm of sneeuw niet kun nen komen, niet kan doorgaan, er geen tentoonstelling zal plaats vin den. We hopen echter deze bepaling niet van kracht te laten doen gelden en verwachten tevens dat niemand op deze gezamenlijke krachtmeting zal ontbreken. Waar buiten de poule bedragen om, eveneens een beker en medalje voor de schoonste duiven beschikbaar worden gesteld. Tot slot tentoonstelling „De Reis duif" te Waspik, keurmeester van Iersel uit Tilburg. Oude doffers: 1 J. van Tilburg, 2 K. Schmitz, 3 J. van der Hoof, 4 H. Langermans, 5 Th. van Dongen en 6 dr. Smits. Idem duivinnen: 1 J. van Tilborgh, 2 A. van Tilborgh, 3 P. de Graauw, 4 dr. Smits, 5 E. Gijsman en 6 W. Donks. Jarige doffers: 1 J. van Tilborgh. 2 M. Bakx. 3 Chr. Geerling. 4 P. Schellekens, 5 Th. Gijsman, 6 Sjaan Selders. Jarige duivinnen: 1 F. van Onze- noort, 2 A. van Tilborgh. 3 dr. Smits 4 P. Emmers, 5 J. Pagie, 6 J. van der Hoof. Jonge doffers: 1 M. Bakx, 2 Fr. van Onzenoort. 3 J. van der Hoven, 4 S. Selders, 5 dr. Smits, 6 K. Schmitz. Jonge duivinnen: 1 P. Schellekens, 2 P. de Grauw, 3 S. Selders, 4 P. Emmers. 5 F. van Onzenoort, die zeer hard gepakt heeft, 6 dr. Smits. Extra klasse jonge bonte doffers (deze mannen maken het te bont om in de gewone klas te zitten, voel ik wel): 1 P. de Grauw, 2 P. Schel lekens, 3 J. van Tilborgh. 4 C. de Rooy, 5 Th. Gijsman, 6 S. Selders. Jonge bonte duivinnen: 1 M. de Rooy 2 J, van Tilborgh, 3 S. Selders, 4 M. de Rooy, 5 H. Langermans, 6 C. de Rooy enz. Allemaal goeie. DEN BRUINEN

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1960 | | pagina 5