BEZORGD ROTTERDAM
ONZE PUZZEL
Papier voor UW pen
MAAR:
Europoort
en Botlek
bijna vol
Havenuitbreiding elders
wordt gevaarlijk geacht
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 21 NOVEMBER 1959
GEEN PLAATS MEER!
BEVOORRECHT
OPLOSSING
Getijde-centrale
Een gulden ogenblik in het leven van
een levensverzekering-maatschappij
het door de HAV-Bank verzekerde
kapitaal overschreed een dezer dagen de
ÉÉN MILJARD GULDEN!
(Van een medewerker)
Het gemeentebestuur van Rotterdam schijnt door pessimisme
bevangen. B. en w. van deze metropool hebben hun bezordheid
doen blijken over de economische positie van de Rotterdamse
haven, wat wel enigszins mag verwonderen, nu dit jaar het
twintigduizendste schip al weer eerder die haven binnenliep dan
vorig jaar.
Nochtans heffen b. en w. waarschuwend de vinger op. De
havenactiviteit ondervindt, zo stellen zij vast, nog geen merk
bare invloed van de Euromarkt. Weliswaar neemt het aantal bin
nenkomende schepen nog steeds toe en weet het goederenverkeer
zich goed te handhaven, maar in de nabije en verdere toekomst
moet rekening worden gehouden met een steeds sterker wor
dende positie van de met Rotterdam wedijverende zeehavens.
Verschillende van deze havens
hebben, in het bijzonder na het be
kend worden van het plan-Europoort,
grootscheepse uitbreidingsplannen ont
worpen of zijn al met de uitvoering
ervan begonnen. Uiteraard behoeft
Rotterdam een gezonde concurrentie
met andere havens in Nederland en
West-Europa niet te vrezen, zo ver
klaart het dagelijks bestuur van Rot
terdam zelf, maar blijkbaar werpen
al deze plannen toch even zovele slag
schaduwen op de Rotterdamse haven.
Rotterdam is helemaal niet gerust
over het toegankelijk maken van de
havenmond te IJmuiden voor schepen
van 75.000 ton. Daarmee zou een dou
blure van Europoort ontstaan en de
economische noodzaak van deze dou
blure is nog niet komen vast te staan.
Het behoeft niet te verbazen, als
na deze ontboezeming over de ha
venmond van IJmuiden, in wezen
een Amsterdams belang, van het
Sloeplan en het Kreekrakplan wordt
gezegd, dat zij ook niet dienen te
worden gerealiseerd, voordat de eco
nomische noodzaak daartoe drijft.
Het plan voor een nieuwe Eemsha-
ven bij Delfzijl wordt niet genoemd,
maar zal in Rotterdamse ogen wel
evenmin door de beugel kunnen. Ant
werpen laten we dan nog buiten be
schouwing. Naar het schijnt, zou Rot
terdam deze Belgische havenstad nog
het minste vrezen, als zij maar niet
aan unfaire concurrentie met Rijn
vaartpremies deed en haar havenuit
breiding en zelf bekostigde in plaats
van ze grotendeels door de Belgische
staat te doen betalen.
Merkwaardig is intussen, dat 'iet
Rotterdamse gemeentebestuur, terwijl
het zulke zorgelijke klanken laat ho
ren, tegelijkertijd publiek maakt, dat
er in Europoort en Botlek bijna geen
ruimte meer vrij is om aan verdere
aanvragen om haven- en industrie
terrein te voldoen. Van de 840 hectare,
welke de voorbereidende werkzaam
heden in Europoort aan verhuurbaar
terrein opleveren, zijn er nog slechts
100 ha beschikbaar voor eventuele ge
gadigden; van de 800 hectare, welke
in het Botlekgebied te verhuren ko
men, zijn nog maar 90 hectare vrij ter
beschikking. Over de rest is al een
overeenkomst bereikt of is men in
onderhandeling.
Deze goede gang van zaken krijgt
nog een bijzonder accent door de me
dedeling, dat het aan te trekken ver
voer in het Europoortgebied voor een
belangrijk deel nieuw vervoer zal zijn
en dus de havenactiviteit zal vermeer
deren.
Van de ene kant dus ernstige be
zorgdheid in Rotterdam over de eco
nomische noodzaak van havenaanleg
en havenuitbreiding elders in het land
en in West-Europa, van de andere kant
vaststelling van een zo snel vol lopen
van eigen haven- en industrieterrei
nen, dat men met de aanleg daarvan
de vraag er naar eigenlijk niet of
nauwelijks kan vóór komen.
De vrees van Rotterdam komt hier
mee toch in een vreemd licht te staan,
want zij wordt door eigen constaterin
gen ontzenuwd. Men mocht trouwens
a priori wel aannemen, dat Rotter
dam in de wedijver met andere Ne
derlandse en Westeuropese havens
geen vrees behoeft te koesteren, om
dat geen enkele Europese haven zo
bevoorrecht is door haar ligging aan
de mond van een vrij bevaarbare ri
vier met een achterland, dat tot in het
hart van het oude Europa reikt en
mee van de belangrijkste industriële
centra omvat. Nog maar kort geleden
stak men in Rotterdam de loftrompet
over zijn haven, omdat zij was uitge
groeid tot eerste haven van het Euro
pese vasteland en tweede wereldhaven.
Wanneer Rotterdam desondanks
alarm slaat iver havenuitbreidingen
elders, kan de buitenstaander dit
(Advertentie)
HORIZONTAAL: 1 deel van de bij
bel, 3 soort vaas, 6 godheid, 9 onmeet
baar getal, 11 natuurwoud, 14 arro
gant, 16 bergplaats, 17 schortje, 18 de
oudere (afk 19 in erde (afk.), 20
deel van de hals, 22 wapen, 25 Duits
pers. voornaamw., 27 wrede keizer, 28
kierend, 30 ongevuld, leeg. 31 voeg
woord, 32 voegwoord, 34 herkauwer,
35 zangnoot, 36 en andere (afk.), 37
soort vis, 40 meisjesnaam, 42 wiskun
dige term (afk.), 43 meisjesnaam, 44
huidwondje, 47 steekwapen. 50 soort
verlichting, 51 als onder (afk.), 52
vis, 54 gewicht (afk.). 55 voorzetsel,
57 hoge temperatuur, 58 vogel, 60 be
kende opera, 61 deel van de bijbel
(afk.), 62 steek, 64 redelijk wezen, 66
voegwoord, 67 tandeloos zoogdier, 69
tijdperk, 70 windrichting (afk.), 71
drank, 74 plaats in België, 78 Frans
onb. voornaamw., 79 godheid, 80 ten-
nisterm, 81 gewicht (afk.)
VERTICAAL: 1 Engelse ontkenning,
2 steeds, 3 bez. voornaamw., 4 Euro
pese hoofdstad, 5 op dit moment, 6
wintervoertuig, 7 aanleg bij huis, 8
Frans voegwoord, 9 plotseling, 10
Frans pers. voornaamw.. 12 rondhout,
13 rekenkundige term, 14 hekwerk, 15
verbrandingsrest. 19 Engels telwoord,
20 zanggroep, 21 bijwoord, 23 N.V.
(Duitse afk), 24 water in Zeeland,
26 deel van Amerika (afk.). 29 secon
de, 33 papiermaat, 35 neiging, dwin
gende druk, 38 voor, 39 gesloten, 40
thee (Eng.). 41 aanzien. 44 boom, 4o
groot ongeluk, 46 houten raam met
gaas, 48 gewas, 49 jongensnaam, 50
Engels telwoord, 52 kwajongen, 53
eenvoud, rust, 56 mens, 58 zangnoot,
59 Frans lidwoord, 63 kier, 65 bars,
68 voorzetsel, 70 nummer (afk.), 71
sportterm (afk.), 72 kindergroet, 73
water in Friesland, 75 dubbelklank,
76 voorzetsel, 77 gewicht (afk.)
HORIZONTAAL: 1 aria, 3 paard, 5
roem, 7 vlo, 9 ade, 11 a.p„ 13 rots, 15
vlot, 16 ik, 17 pook, 19 neer, 21 parel,
23 lasso. 27 nek, 28 effen, 32 li, 33
inn. 35 ala, 36 de, 37 zijn, 38 aai, 39
s.s., 41 pil. 43 sta. 45 ga, 47 traan, 49
vei. 51 emmer. 53 ceder, 54 smal, 57
dame, 60 eg, 61 rein, 63 rood, 65 bij,
67 etc., 68 ore, 60 gans, 70 horig, 71
rede.
VERTICAAL: 1 ara. 2 AVRO. 3 pot,
4 dal, 5 rete, 6 mak, 8 lok, 10 don, 12
p.p., 14 span, 15 vlek, 16 ir, 18 ons.
20 elf, 22 rek, 23 l.l.z.. 24 ai, 25 si, 26
onzin, 28 elite, 29 fa, 30 ed, 31 ne, 34
Nijl, 35 aas, 39 st. 40 sr, 41 pa. 42 bed,
44 a.m., 45 ge, 46 ar. 48 arm, 49 veen,
50 leer. 52 mom, 54 s.g., 55 aresi, 65
iet. 57 dor, 58 ader, 59 eb, 60 eng, 02
ich, 64 oog, 66 ijle.
moeilijk anders dan met een kor
reltje zout nemen. Men doet dan
immers elders niet anders dan wat
Rotterdam voordeed, maar boven
dien ontlast men daarmee Rotter
dam van wat het eerst en vooral
moet vrezen: een congestie van be
volking en een indigestie aan acti
viteit, waarvoor het geen ruimte en
plaats meer zal kunnen vinden.
Waar juist deze overvoeding of ver
vetting in het verschiet ligt. is veeleer
ernstige bezorgdheid geboden over een
neiging in Rotterdam om alle aan
dacht en bekommernis in den lande
op zijn reeds zwaarlijvige havenuftlcg
te concentreren en iedere parallelle
ontwikkeling van havenactiviteit en
spreiding van industriële expansie
mogelijke ontlastingen voor het be
nauwd rakende Rotterdam als on
gewenst of waaghalzerij voor te stel
len. Het is maar gelukkig, dat de
regering een industrialisatiebeleid
heeft uitgestippeld, dat niet besmet is
met deze Rotterdamse zwartgalligheid,
die, als ingebeelde ziekte, wel eens
uitermate ongezond en gevaarlijk voor
de nationale economie zou kunnen
worden.
Russische ingenieurs hebben plan
nen gemaakt voor een elektrische cen
trale. waarbij gebruik gemaakt wordt
van de energie van eb en vloed.
De eerste elektrische getijdecentrale
in de Sovjet-Unie zal in het oostelijke
deel van de Mezenbaai (Witte Zee)
gebouwd worden. Het verschil tussen
eb en vloed is hier 7 tot 10 meter. Er
zal een dam aangelegd worden van
100 kilometer met 2.000 turbines er in.
(Advertentie)
Een bedrag dat spreekt van een groot vertrouwen...
Een bedrag dat getuigt van toewijding en soliditeit...
1.000.000.000,
Een bedrag dat vooruitstrevendheid en vakmanschap weerspiegelt...
«ANK SCH)*-0*
N.V. LEVENSVERZEKERING-MAATSCHAPPIJ
HAV BANK
HOOFDKANTOOR TE SCHIEDAM - TEL. 69304
PENDEL EN LOON (I)
Naar aanleiding van het uitvoerig schrij
ven, voorkomende in uw blad van 17
nov. jl., aangaande een zienswijze welke
m'n medestadgenoten (fabrikanten) ter
kennis meenden te moeten brengen, van
het Tweede-Kamerlid Assmann met een
afschrift aan Romme, betreffende de toe
genomen pendel naar het noorden, het
volgende
Mogelijk gaan andere stadgenoten, wel
ke zeker niet voor hun lol, dagelijks bui-
ten-.^tads" hun brood moeten verdienen,
aik'koord, dat na de eerste stap van onze
.fabrikanten" wij op deze manier mee
gaan stappen. De heren verlangen een
strenge controle op loontoeslagen en mo
gelijk nog meer, wat uw artikel niet ver
meldt.
Op het verlangen lijstje der .werkne
mers", die geen goedwillende en sociaal-
voelende fabrikanten kunnen missen, staat
o.a. wij wensen: dat u niet probeert het
bij anderen eraf te halen maar zal trach
ten het zelf er bij te doen wat u moge
lijk thans zelf te weinig betaalt!;
dat u alles in het werk zal stellen om
Oosterhout in de 1ste klas der gemeente
classificatie te plaatsen (indien dit in de
weg staat) of nog beter, deze geheel te
doen verdwijnen en te komen met een
ander, beter systeem!
Veronderstel, dat wij geleerden" ge
noeg bezitten, dat het eveneens een nood
zakelijkheid te noemen is de OAO's zo
danig uit te breiden, dat daar veel meer
onder ressorteert; dat, mogelijk tengevol
ge van kortzichtigheid onzerzijds het
reeds land „vreemd" te noemen is, dat
bedoelde CAO's bij ons ophouden;
dat wij gaarne zien, nu de roomboter
op Europees peil Is gebracht, onze lonen
ook dit niveau bereiken:
dat de broodprijs ih onze plaats, welke
door onze bakkers eigenmachtig is ver
hoogd, teruggebracht zal worden op rede
lijk Ned peil;
dat er zeker gevonden zullen worden,
die bereid zijn heer Romme of Assmann
te verzoeken het eens voor te komen doen
in een gezin, dat rond moet komen, met
een minimumloon (wat vermeld staat als I
richtlijn) en mogelijk nog normaal ge
acht wordt ook;
veronderstel nog dat bij deze mensen
de bloemetjes NIET in de handen staan;
dat wij die politiek juist noemen, welke
gericht is op het welzijn van OOK onze
gezinnen;
wellicht wordt de mentale gesteldheid
der werknemers nog beter, indien blijkt
dat hun „ikritiek" tot tastbare resul
taten zal leiden.
In afwachting
OOSTERHOUT, STADGENOOT
PENDEL EN LOON (II)
Ik ben reeds 9 jaar werkzaam bij de
zelfde fabrikant en steun daarmee toc-h
beslist de eigen streekindustrie.
Ik kan mij niet voorstellen dat de Oos-
terhoutse fabrikanten hierover een op
merking durven te maken. Het ligt in
hun eigen handen dat dit pendel-vraag-
stük opgelost wordt.
Indien zij iedere arbeider een loon be
talen van 80 gulden, dan ben ik vast
overtuigd, dat zij geen tekort aan werk
krachten zullen hebben. U zult misschien
zeggenmijne heren dat mogen wij niet!
Ach kom, waar een wil is, is een weg.
Hebt u, heren fabrikanten al eens gepro
beerd om met een weekloon van 70 gul
den met 3 4 kinderen rond te komen.
Bij ons zijn er nog die met 65 gulden te
vreden moeten zijn. U verkoopt toch ook
uw produkten aan die mensen, die het
meest betalen. Neemt u het ons dan kwa
lijk, dat wij bij diegenen gaan werken,
die het meest betalen, of gelooft u ook
nog in de spreuk van „Geld maakt niet
gelukkig". Indien u daaraan gelooft, dan
wordt het hoog tijd, dat u ons mee laat
delen in de winst.
Heeft u er ook al eens over nagedacht
wat u voor het welzijn van de arbeider
doen kunt, om de eigen streekindustrie
te steunen! Het volgende wil ik u even
voorhouden hoe het bij ons op de fa
briek is: Ik werk er reeds 9 jaar, maar
er is mij nog nooit een „goede morgen"
gewenst. Koffie of thee is er nog nooit
geschonken (buiten het kantoorpersoneel,
waar wij naar mogen kijken). De kachels
beginnen om half acht te branden, wan
neer wij beginnen. Verschillenden heb
ben reeds 12','! jaar trouwe dienst achter
de rug, waar nooit een woord over ge
rept is. Het minste wat de directie doen
kan is toch wel een hand geven. Met de
bestedingsbeperking werden ook ver
schillende werknemers zonder pardon er
uit gegooid. Indien u toen heren fabri
kanten, wat zuiniger geweest was met
ontslagen, had u er nu van kunnen pro
fiteren.
Voor ons werknemers staat het gelijk,
hoe je ontslag krijgt, als pendelaar of
als niet-pendelaar, alleen met dien ver
stande, dat je als pendelaar nog een
hogere uitkering krijgt. En ik geloof wel
wanneer je als pendelaar 100 gulden in
de week thuis brengt, in plaaU van 70
gulden die u in uw eigen streekindustrie
verdient, dan kunt u alleen nog maar
respect hebben voor de pendelaar.
Kom heren fabrikanten, steek de kop
pen eens bij elkaar, dit is een probleem
dat u zelf op kunt lossen.
ARBEIDER ZN OOSTERHOUT
PENDEL EN LOON (lil
Sedert „enige" tijd ben ilk werkloos
Nee, niet door eigen schuld, alleen een
gevolg van massa-ontslag bij een wapen
fabriek. Daar ik vast besloten was, zo
vlug mogelijk weer aan de slag te ko
men, ging ik er steeds op uit naar alle
mogelijke industrie bedrijven. Ik kwam
dan ook bij verschillende bedrijven in
Oosterhout.
Normaliter komt men eerst bij de por
tier. Op mijn vraag of ik de personeels
chef kon spreken, was de wedervraag:
Is het voor werk of een betrekking?
Mijn antwoord was: „Ja". Zijn vraag
luidde dan: „Hoe oud ik was". Ik zegde:
„Veertig jaar". Toen was de reactie: ,,'t
Spijt me, meneer, maar ik mag u niet
aanmelden want boven 35 jaar komt u
niet meer in aanmerking!"
Men zou nu wel aan de regering moe
ten vragen om de pensioengerechtigde
leeftijd op 35 jaar terug te brengen in
pplaats van 65 jaar! Als ik de vele adver
tenties eens doorneem, rijst bij mij de
vraag op; wie stelt die op? Vaak eist
men vele diploma's en „ervaring"
niet ouder dan 24 of 27 jaar. Als ik eens
de vereiste diploma's ontleedde no
dige studiejaren eraan verbondendan
kan het zijn, dat men dan één, twee of
drie jaren in een bedrijf werkzaam kan
zijn geweest. Hoe het ook gedraaid of
gekeerd wordt, men k-an moeilijk ver
langen, dat een zo jonge leeftijd de no
dige ervaring bezit om de verantwoor
delijke posities >te bekleden.
Het is mogelijk dat het volgende toch
wel waarheid bevat: werkkrachten bo
ven de 30 of 35 jaar hebben doorgaans
meer verantwoordelijkheidsgevoel, plichts
betrachting en ervaring, dan de door
snee mensen beneden de 30 jaar.
Dit alles is misschien te overwegen
door de bedoelde personeelschefs of fa
brikanten, die vrezen niet voldoende
werkkrachten te kunnen aantrekken.
Men hoort wel eens zeggen: ,,'t Leven
begint bij veertig". Maar voor degenen
die veertig zijnen terug aan de slag
moeten komen.... lijkt het moeilijker
dan een speld te zoeken in een hooiberg!
Waarom de leeftijdsgrens vasthouden op
35 of jongerals men een tekort vreest
aan werknemers?
L. M. P. B.
(Wat <le Oosterlioutsc fabrikanten heb
ben bepleit is niet anders dan het na
komen van de algemene loonregeling
en de bepalingen in de CAO's vast
gelegd. Lonen, die „zwart" gemaakt
door ongeoorloofde toeslagen,
zijn onwettig en daarop dient con-
n»ic uitgeoefend te worden. We ver
moeden, dat de fabrikanten ook niets
liever zouden willen dan een hogere
classificatie voor Oosterhout. Op ver
hoging van de minimumlonen wordt
nu juist ook gemikt bij de onderhan
delingen op basis van de gedifferen
tieerde loonvorming. Ieder is wel
overtuigd, dat daaraan iets gedaan
moet worden. Aan de arbeiders wordt
het ook niet kwalijk genomen, dat ze
zo veel mogelijk willen verdienen, al
zullen ze ook wel de bezwaren voor
het huiselijk leven van het werken-
verweg beseffen en ondervinden. Wat
nu de menselijke verhoudingen in de
afzonderlijke ondernemingen betreft,
de tweede inzender heeft het blijk
baar slecht „etroffen. We kunnen ons
echter niet indenken, dat dit maat
staf zou zijn voor de Oosterhoutse
c.q. de Brabantse industrie. De leef
tijdsgrens is een aparte kwestie, wel
ke zeker de nodige aandacht ver
dient. Red.)
RUSTIG DAGJE
Deze week las ik in uw krant het be
richtje over de voorgenomen staking van
Belgische automobilisten vanwege de ver
hoging van de benzineprijzen. Door dit
simpele en amusante berichtje geïnspi
reerd, liet ik mijn gedachten eens de
vrije loop en al mijmerend over het nut
van zoiets kwamen mij weer in gedach
ten de zondagen, waarop bij ons van
wege de benzineschaarste niet met auto's
en motoren gereden mocht worden. Wat
een rust was dat toen, je kon onbevreesd
wandelen en fietsen. Je leefde er gewoon
van op.
Zo verder denkend, kwam ik toen op
het idee om minstens éénmaal per jaar
zo'n „vrije" zondag in de toekomst te
scheppen en die dag zou beschouwd moe
ten worden als een nationale herden
kingsdag voor verkeersslachtoffers.
Laat ons die dag dan houden om dat
alles eens te overwegen en daardoor een
klein beetje respect voor onze medemen
sen te doen ontluiken. Het behoeft niet
veel te zijn, maar net voldoende om ons
te doen beseffen, dat we zelf niet het
belangrijkst zijn.
SAS VAN GENT, K. P. MARTENS
ERGERNIS
Met ergernis nam ik kennis van het
bericht in het Dagblad De Stem van don
derdag 15 oktober '59, nl. de suggestie
van de heer H. Westerlaken, directeur
van het centr. bureau voor afgifte van
rijvaardigheidsbewijzen. Deze heer sug
gereerde belasting voor veilig verkeer te
laten opbrengen door fietsers en brom
fietsers.
Maken dan deze weggebruikers het ver
keer zo onveilig? Uit hoofde van mijn
beroep heb ik nogal met het verkeer te
maken, maar ik zie het nog al eens
anders.
Aanvankelijk wilde ik op dit stukje
niet ingaan, maar dan lees ik dinsdag
10 november in Dagblad D-e Stem: „Drie
gezusters gedood bij aanrijding! Automo
bilist reed door". En in hetzelfde blad
van woensdag 11 nov. lees ik dan. „On
voorzichtige chauffeur voor Bredase
rechtbank". En verder: „Even later was
K. de wagen van S. gaan inhalen. Daarna
hadden vader en zoon S. gezien, dat het
af en toe maar een haar scheelde of K.
had zijn tegenliggers aangereden. Die
moesten hals over kop de uiterste rech
terzijde van de dubbelbaanse weg opzoe
ken.
„Het scheelde maar een lucifersdoosje",
getuigde de zoon.
In hetzelfde blad„Chauffeur reed in
op verkeersbrigadiertje".
Men kan het dagelijks lezen en ook
zien wie eigenlijk de grote onvoorzichti-
gen zijn. Had bovengenoemde heer nu
niet beter gesuggereerd, als hij die be
lasting voor veilig verkeer door de wer
kelijk onvoorzichtigen zou willen laten
betalen in plaats van door de minst draag-
krachtigen.
ROOSENDAAL, EEN LAGERE
AMBTENAAR EN FIETSER
HUISVRIEND
Dat niet alle honden in de slaapkamer
mogen slapen van de baas (zoals de onze)
begrijpen we in principe wel. Wat we
niet begrijpen is het volgende. Zaterdag
nacht j.l. terugkomend van Antwerpens
ijsballet, stapten we op de Princenhage
Markt uit de bus. Het was half 3. Van
de Markt komen, zagen we in de Dreef
een grote zwarte hond. Het dier moet
's nachts blijkbaar op dè stoep aan de
voordeur slapen! Het was koud. Het dier
blafte klaaglijk, stond dan weer tegen de
voordeur, krabde met z'n poot tegen de
voordeur, liep op en neer. Tot 3 u. hebben
we dat zo aangekeken. Zelfs in de schuur
is dus geen plaats voor het dier. Nie
mand deed er open. Slapen buren daar
doorheen? Moet dat zo baas? Arm dier!
BREDA. EEN DIERENVRIEND
MISSELIJK GEDOE
TE BAVEL
Dezer dagen ontvingen wij van de
r.-k. gymnastiekvereniging een briefje,
met de woorden „Door vergissingen of
zoiets, maar in ieder geval door 'n mis
selijk gedoe kan de gymles vanavond
niet doorgaan". De reden ervan was dat
pater Verschuren (onze dorpsgenoot) die
jarenlang als missionaris bij de koppen
snellers werkzaam is en in de verre
omtrek als een van de beste missiona
rissen bekend staat, een lezing kwam
geven.
Nu vraag Ik me af wat Bavel, dat toch
bekend staat als een godsdienstig dorp,
met een bestuur doet in een vereniging,
die zoiets durft te schrijven. Want ik
hoop toch van harte dat het trots mag
zijn op zo'n missionaris, die onze be
langstelling zo hard nodig heeft.
BAVEL, 'N DORPSGENOOT
SOCIALE
VOORZIENINGEN
Naar aanleiding van het verslag in uw
blad van woensdag 11 november jl. be
treffende de vergadering van de KAB
te Bergen op Zoom waar van gedachten
is gewisseld over de sociale wetgeving
in de landen België en Nederland, moge
ik een enkele opmerking maken.
Aan sociale zekerheid ontvangt de Bel
gische arbeider geen 32.5 pet. van zijn
loon. Dan zou het er zeer slecht voor
hem uitzienEr wordt in totaal 32,5 pet.
van zijn loon betaald voor sociale ver
zekeringen. Hiervan betaalt de patroon
23,75 pet. en de werknemer 8,75 pet.
Of het percentage van 32,5 pet. dat in
België betaald wordt aan sociale las
ten nu het hoogste is in West-Europa
valt te betwijfelen, omdat voar een tim
merman in Bergen op Zoom het per
centage aan sociale lasten gesteld moet
worden op 43,87 pet.
Inderdaad zijn de kinderbijslagwet en
het ouderdomspensioen in België aan-
trkkelijker dan in Nederland. Wat dit
laatste pensioen betreft, geldt evenwel
niet voor alle Belgen, zoals de AOW in
ons land. Bovendien mag men in België,
wanneer men dit pensioen ontvangt, nog
maar een kleine bedrijvigheid uitoefe
nen, terwijl men in Nederland bij het
AOW-pensioen nog volkomen vrij is.
Wat de werkloosheid wet betreft, deze
is in Nederland beter. Hier is de maxi
mum-uitkering gesteld op f 15,20 per dag.
In België op 106 francs per dag, of wel
in Nederlands geld f 8,06.
Nu menen wij dat men in Nederland
met f 15,20 mear kan doen als met
f 8,06 in België.
BERGEN OP ZOOM, N. A. VAN KAAM
GEKRUID (III)
Wij zijn de heer Maas bijzonder erken
telijk voor zijn reactie op ons artikeltje
„Gekruid", maar wij menen zijn schrij
ven niet onbeantwoord te kunnen laten.
Bob Spaak ik ook o.i. een vlot journa
list en een gezellig causeur, maar vaak
té vlot en té gezellig. In zijn boekje
„Sport voor sport" lijdt hij aan dezelfde
kwaal, al heeft het werkje ook andere,
goede eigenschappen.
Wij zien sport als een wezenlijke uiting
van het maatschappelijk leven. Dit is
dan ook de reden, waarom wij ook Bob
spaak in zijn „Zondagssportjournaal" ons
oor lenen.
Als wij moesten handelen naar de wel
gemeende raadgeving van de heer Maas,
om de kamer te ontruimen, zodra Bob
Spaak het weer eens niet bezwaarlijk
vindt, om voor de radio en dus voor heel
luisterend Nederland een hoestsolo weg
te geven, dan zouden wij ons schuldig
maken aan een klassiek staaltje van
struisvogelpolitiek. Een dergelijk argument
kunnen wij niet anders dan als een dood
doener bestempelen. Als de heer Maas
meent, storend'heden in een radiopro
gramma gewoon storendheden te kunnen
laten, moeten wij hem helaas onmiddel
lijk rekenen tot het groeiende leger van
ja-en-amen-knük'kers zonder kritiek of
eigen mening.
Een hoestbui moge menselijk zijn, maar
als een dergelijk verschijnsel voor de
microfoon optreedt, mag het zeker wel
geëxcuseerd worden. Zélfs Bob Spaak
hoeft er geen bron van inspiratie in te
zien voor oubolligheden (dat is dan die
„gemoedelijke burgermanspraat", waar
wij zo „raadselachtig" op doelden) en
evenmin het bewijs te leveren van de
stelling „Stemming stijgt, peil daalt".
De radio-omroep heeft nog altijd een
opvoedingstaak, al hoeft men die ook
écht weer niet tot uitdrukking te bren
gen door „de taal der oud-Nederlandse
dichters" te hanteren.
BREDA. ADRIAAN VAN DUIJTSLANT
BROOD OP
WOENSDAG (IV)
Het is me misschien wel vergund
enkele dingen recht te zetten naar aan
leiding van de stukjes inzake „Brood op
woensdag".
In de eerste plaats ben ik het eens dat
een bakker niet alleen recht heeft op
een vrije middag, zelfs zou ik zeggen
bij voorrang, gezien de vele ongunstige
uren dat deze heren arbeid verrichten.
Ik heb de vrije-middag-kwestie niet
gesteld, doch uitsluitend de service ge
prezen van de bakker aan het publiek
gezien in het licht van deze tijd De uit
voering van de vrije middag dient elk
bedrijf op zich zelf te regelen.
Ten aanzien van de geachte „Teenager"
uit Bergen op Zoom, zou ik willen wijzen
op het feit dat het m.i. hier in hoofd
zaak gaat tegen invloeden van buiten.
U kunt toch geen uitzondering maken
inzake bezorging indien u van alle kan
ten kunt benaderd worden. Niet dat dit
nu het geval is of was. doch wat hangt
de balkkerij hoven het hoofd. Kent u de
plannen die gereed liggen tot de ont
wikkeling van het grootbedrijf, hetgeen
de nachtarbeid, bezorging om 8 uur en
brood in levensmiddelenbedrijven impli
ceert? Weet u dat nu reeds op de week
markten kramen verschijnen met rozij
nenbrood en koekjes hetgeen door het
publiek grif gekocht wordt. D*it toch
gaat ten koste van de bakkerij in het
algemeen. Dit is een voorbeeld wat tot
nadenken noopt. Is het dus geen zaak
van belang dat de balkkerij zijn klanten
zo goed mogelijk „vasthoudt" door zijn
service?
Dat de bakkerij besloot op woensdag
te bezorgen meen ik nog steeds een
verstandige daad gesteld te hebben. Ziet
u de ontwikkeling komen zoals boven
vermeld, had dit er toch van moeten ko
men (of u moet uw zaak niet op peil
willen houden) en is het nu beter dan
later op momenten waarop het lastiger
zou gaan.
Tenslotte mag ik „Teenager" gerust
stellen dat ik wel iets van de bakkerij
afweet en niet om half negen mijn merk-
zaamheden begin, doch om 7 uur en ge
middeld 10 k 12 uur per dag werk.
SAS VAN GENT. BROODETER
(Discussie gesloten. Red.)
GEVAARLIJKE WEG
Dat de provinciale weg Oosterhout—
Rijen bijzonder gevaarlijk is moest dezer
dagen onze stadgenoot M. d. R. weer eens
ervaren. Hij werd dusdanig gewond, dat
hij in het ziekenhuis moest worden op
genomen. Reeds meerdere malen heb ik
door middel van een ingezonden stuk in
het dagblad De Stem de overheid op het
gevaar van deze weg gewezen en om
beveiliging gevraagd, doch tot op heden
zonder enig vruchtbaar succes. Gezien
de steeds groeiende drukte op deze weg
kunnen meer ongelukken niet uitblijven.
Ik werk nu enige tijd in Rijen en in
die periode heb ik reeds verscheidene
ongelukken zien gebeuren. Met de schuld
vraag wil ik mij niet bezighouden, maar
naar mijn mening moest steeds de oor
zaak gezocht worden in het feit, dat de
voetgangers en het rijdend verkeer van
een en dezelfde weg gebruik moeten
maken. Het aanbrengen van een witte
streep op de helft van de weg en wit-
zwart geverfde betonnen paaltjes in de
herm heeft de weggebruikers niet bevei
ligd, integendeel.
Het reeds een jaar uitgezette rijwiel
pad voor beide verkeersrichtingen kan
hier uitkomst brengen, maar wanneer
wordt hier iindelijk eens aan begonnen.
Er is reeds een huis voor orgebroken
en ook blijkt er al een te zijn aange
kocht, maar aan het rijwielpad wordt
maar niet begonnen. Nu kan de desbe
treffende instantie opmerken, dat Keulen
en Aken niet op een dag zijn gebouwd,
maar het aanleggen en beveiligen van
een te drukke verkeersweg vergt niet zo
bar veel tijd, als er maar aan begonnen
wordt.
Ik vraag mij af wat er straks gebeuren
gaat als de wegen weer glad worden.
Zullen de chauffeurs, evenals vorig jaar,
weer geen hoffelijkheid tonen ten op
zichte van de andere weggebruikers? Zul
len wij weer uit lijfsbehoud in de berm
moeten springen en zullen wij ons weer
van dag tot dag moeten afvragen of nu
onze beurt voor bet ziekenhuis er is?
Dat er toch terstond maatregelen ge
nomen worden.
OOSTERHOUT,
VAARTPAD 13
M. J, PROOSTEN
INTOCHT SINT NICOLAAS
TE BREDA
„Pappa, waar is Sint Nicolaas zijn
paardje nou."
En: „Dat is de stoomboot uit Spanje
niet, want hij rookt niet en ik vind hem
niet mooi ook!"
Dergelijke en vele andere uitlatingen
werden door mij gehoord van kinderen
die in Breda naar de intocht van Sint
Nicolaas stonden te kijken.
Wat moeten wij; de mensen die dit spel
voor hen moeten spelen, er dan wel niet
van denken als de kleintjes al zo rede
neren. Ofschoon er reeds om 11.00 uur
al vrij veel kinderen stonden, begon de
muziek eerst om 10 voor twaalf te spe
len, de spoorbrug ging al open. Het rond
vaartbootje was 'n verveloos dihg, afge
zien dan nog van het feit, dat 't nagenoeg
niet versierd was Fen sioomfluit bezat
het vanzelfsprekend niet, doch slechts
een „fieper".
De steiger was een zeer wankel ding
en zonder zorg in elkaar „geflanst".
Zou de goede Sint de kinderen der co
mité-leden beter vinden dan de overige
stadgenootjes? Het was in strijd met de
waardigheid van Sint Nicolaas dat hij
„die poort inging".
Wat het verdere gevolg betreft; er was
een zwartepiet te paard bij, die er op
zat met een houding van: „Val ik er
nu niet af, dan toch zeker-over vijf mi
nuten". De collecterende pieten en pietjes
die elkaar Jan, Kees en Henk noemden
in het bijzijn van kinderen. Nog erger,
die na afloop der rondrit dronken wa
ren, weer anderen die ruzie maakten met
elkaar en vele die tot laat in de avond
op alle soorten voertuigen door de stad
..sjeesden".
Met dergelijke lieden kan men niet eens
carnaval vieren, laat staan een beschaafds
een mooie Sint Nicolaas-intocht uitvoeren.
De H.H. leden van het comité zou ik
willen verzoeken eens 25 jaar terug te
denken, want dan zullen er waarschijn
lijk wel heren bij zijn die toen Sint
Nicolaas ook wel eens hebben zien aan
komen in de haven tegenover de kathe
draal. De paarden stonden toen zelfs aan
dek van de stoomboot" en enkele wees
kinderen waren de enigen die hem aan
boord begroette De mensen zijn wel ver
anderd, maar de paarden zijn nog even
mak en lief als vroeger!
De plaatsen bij de steiger verpachten
is voor een goed doel, maar reduceer uw
prijzen; mogelijk staat dan de Academie
singel vol met kinderen en zal de op
brengst groter zijn. Selecteer het „per
soneel" dat hem volgt beter; kunt u dan
niet voldoende beschaafde heren krij
gen. maak dan liever zijn gevolg klei
ner en laat door „burgers" collecteren.
Direct de afloop van de rondrit af-
sminken en de kleding inleveren zou zéér
wenselijk zijn Verder zorgen voor een
behoorlijke en goed gepavoiseerde stoom
boot en de paarden bij de steiger laten
staan, zodat de Sint daar te paard kan
gaan.
Er wordt veel geschreven en gesproken
over ..le klas gemeente" enz. dan moet
„men" eerst eens nroebren zich als le
klas ^e'-neente, ook in dit opzicht, t«
gedragen.
BREDA, J- A- V.
Advertentie^
UW METGEZEL IN ELK SEIZOEN
81/ knebelhoest en opkomende verkoud
heid vlug een paar Pottertjes in de mond.
Dit voorkomt veel narigheid! Geven een
(risseadem na een cigaretoieen borreltje.
In handig
platte doosjet a SS cent
