Op „zeeliedenparadijs" St.-Helena sleet Napoleon zsjn laatste Gemeentelijke herindeling van Schouwen-Duiveland RoyCO prei-crèmesoep Wetsontwerp ingediend Nieuw! Vol geurige, jonge prei zoals U zelf zou kiezen Slechts éénmaal gebeurde er iets op het pas in 1502 ontdekte eilandje dat was toen de verbannen keizer er kwam wonenom er te sterven ÏENS NEDERLANDS niemandsland t!e keizer weer rust 13 DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 2 OKTOBER 1959 13 Nieuwe gemeenten Hoogwaterstanden ROYCO... soep, zoals U ze graag opdient Bij de Tweede Kamer is thans het wetsontwerp ingediend tot gemeentelijke herindeling van het eiland Schouwen-Duiveland. Het is de bedoeling, dat deze herindeling op 1 januari 1961 ingaat. (Van een medewerker) Eenzaam en verlaten ligt in het zuidelijke deel van de Atlan tische Oceaan het eiland Sint-Helena. Het is nog steeds een rust punt in onze fel-bewogen wereld. In 1659 werd het opgenomen in het Britse rijk. Sedertdien zijn drie eeuwen verstreken. Éénmaal slechts in die driehonderd jaar werd Sint-Helena werkelijk ge raakt door het wereldgebeuren. Dat was, toen Napoleon I er zich vestigde om er zijn laatste levensjaren in ballingschap door te brengen. Hij stierf er in 1821. rioniers en koene zeevaarders, dat waren de Portugezen der vijftiende eeuw zonder twijfel. Zij zakten in gestadig tempo af langs de westkust van Afrika. Zij trotseerden de risico's van hef onbekende. Zij effende., en vonden de zeeweg naar Azië. In 1487 bereikten zij Afrika's zuidpunt, die zij Kaap de Goede Hoop noemden. Bar- tolomeo Diaz ,vas de eerste Europe se gezagvoerder die de Indische Oceaan bevoer. De ontdekking van Kaap de Goede Hoop moest leiden tot de ontdekking van het eiland Sint-Helena, daar dit gelegen was op de (toenmalige) di recte route van Afrika's meest wes telijke punt (Kaap Verde) naar Afri ka's meest zuidelijke punt (Kaap de Goede Hoop). Eigenlijk is het een beetje onbegrijpelijk dat er na Bar- tolomeo Diaz' succes nog vijftien ja ren verstreken aleer Sint-Helena ge vonden werd. Toch was het zo, want pas op 21 mei 1502 ontdekte Don Joao da Nova Castella op de thuisreis van India naar Portugal het eilandje. Daar de 21e mei de dag is van keizer Constantijns moeder Helena, noemde de Portugees het eilandje Santa He lena. Deze naam heeft het tot op de huidige dag behouden. Joao da Nova Castella ankerde zijn schip voor de kust van St. Helena ter plaatse waar nu de hoofdstad Jamestown ligt. Hij ging met zijn mannen aan land. Wat trof hij aan? Water. Prachtig en zuiver drinkwa ter. Een betere vondst had hij niet kunnen doen want het waterprobleem was in die dagen een heel moei lijk probleem voor de Azië-vaarders. Woonden er mensen Don Joao maakte enige verkenningstochten op het eiland, doch trof geen menselijk wezen aan. Evenmin vond hij sporen die wezen op menselijke bewoning. Onbewoond, was zijn conclusie te recht. Wel kon hij vaststellen dat er dichte bossen op St. Helena groei den, alsmede, dat zeevogels, schild padden, robben en zeeleeuwen er zeer talrijk waren. Al spoedig na Don Joao's ontdek king kwamen de Portugese zeelieden en kooplui tot het inzicht dat St. He lena voor hen zeer belangrijk was. Het was een uitstekende aanloop plaats voor de schepen en een pri ma „verversingsstation" voor de bemanningen. De gehele zestiende eeuw bleef St. Helena voor de Portugese vloot een ideaal plekje op aarde, het „Para dijs der Zeelieden", zoals een tijd genoot het eiland kenschetste. Er waren geen concurrenten in dat deel van de Atlantische Oceaan, zodat de onderhoudskosten van St. Helena vrij wel nihil waren. De toestand werd anders in het begin der zeventiende eeuw. Toen kwamen eerst de Hol landers en later ook de Engelsen zo nu en dan een kijkje nemen. Zo'n „kijkje" ging vaak gepaard met schietpartijen en kleine zeegevech ten. De Portugezen werden voorzich tig en besloten om St. Helena niet meer zo dikwijls aan té lopen. Het eiland behield de status van „niemandseiland" tot 1633. Toen ar riveerden er een aantal Nederlandse schepen „Prins Willem", „Prin- cesse Emilia", „Hollandia", „Hoorn" „Rotterdam" en „Zutphen" op de rede en lieten de ankers vallen. De energieke oud-gouverneur-generaal van Oost-Indië, Jacques Specx, be sloot om eens en vooral een einde te maken aan alle onzekerheid. Daarom nam hij St. Helena formeel in bezit voor Nederland. Er werd een plechtige proclamatie opgemaakt en deze werd vastgenageld aan een paal in het dal, dat tegenwoordig James Valley heet. Het document belandde hoe, dat weet men niet later weer in Nederland en werd in de jaren dertig onzer eeuw terug gevonden in het Algemeen Rijksar chief in Den Haag. Wat hiervan zij, het is zeker dat St. Helena dooi het optreden van Specx onder Nederlands gezag was geplaatst. Wat deden onze voorvaderen met St. Helena? Voor zover wij weten was dat niet veel. Ons zijn geen namen bekend van mannen die er als be stuurders hebben vertoefd. Er heeft waarschijnlijk nooit een Nederlands garnizoen gelegen. Hoewel formeel Nederlands gebied, bleef St. Helena nog ruim twintig jaar na 1633 een „niemandseiland". De geschiedenis van de „bewoning" van St. Helena begint pas in 1658. Omstreeks die tijd nam de Engelse Oost-Indische Compagnie het eiland in bezit. In 1658 besloten de heren in Londen om het eilandje te ver sterken en er een blijvende bevolking heen te brengen. De eerste Engelse gouverneur was John Dutton. Dutton was getrouwd met een Nederlandse vrouw. St. Helena was dus een Engels eiland geworden. De Hollanders wa den daar niet bijster tevreden over. En toen de Engelsen in 1672 de oorlog verklaarden aan onze republiek be sloten de leiders der Verenigde Oost- Indische Compagnie aan de Kaap eind november 1672 om St. Helena te veroveren. Een week vóór Kerst mis 1672 verschenen er drie Holland se schepen (de „Vrijheid", de „Cat- tenburch" en de „Vliegende Swaen") voor de kust van St. Helena. Na eni ge vergeefse landingspogingen slaag den de Hollanders er in vaste voet te krijgen op het eiland. De Engelsen boden weinig tegenstand. De vader landse driekleur woei boven St. He lena. Lang duurde dit evenwel niet. Slechts zes maanden waren de Ne derlanders er heer en meester. Toen kwamen de Engelsen met een tame lijk sterke vloot en heroverden zij het eiland. Sedertdien heeft nóóit iemand meer geprobeerd St. Helena in handen te krijgen. Tot 1834 stond het eiland onder gezag van de En gelse Oost-Indische Compagnie. In dat jaar echter nam Engeland het eiland over en werd het een Engel se kolonie. Rustig verliep het leven op St. He lena. Behalve burenruzies, moei lijkheden met de slaven en zo nu en dan een benarde levensmidde lensituatie gebeurde er vrijwel niets op het eiland. De achttiende eeuw verliep vredig. Toen Napo leon bezig was Europa te verove ren, stoorde dat de rust op St. Helena niet. Het bleef er kalm eentonig, ja, bijkans vervelend tot de 11e oktober 1815. Tot St. Hele na's grote dag Op de 11e oktober 1815 bracht de Icarus", een klein Engels oorlogs schip de tijding dat over enige da gen Napoleon 1, ex-keizer der Fran sen, in de hoofdstad Jamestown zou arriveren. En wel als banneling. In derdaad, op 15 oktober 1815 bracht de „Northumberland" Napoleon op het eiland. Gedrang aan de kade toen de kei zer voet aan land zette. Opwinding onder alle standen der bevolking. Strenge bepalingen om iedere ont snappingspoging Elba lag de En gelse autoriteiten nog vers in het ge heugen - van Napoleon onmoge lijk te maken. Aanzienlijke verster king van het garnizoen. Gevolg: le vensmiddelentekorten en prijsstijgin gen. De wildste geruchten omtrent Napoleon deden opgeld. Volgens een van die geruchten at de keizer bij voorkeur kleine kinderen. Volgens 'n ander maakte hij in no time een schaap of een os soldaat (figuurlijk wei ie verstaan). De „dames van standing" die op het eiland woonden kregen het heel druk met haar be zoeken en haar jurken, want in het gevolg van Napoleon bevonden zich enige gravinnen en baronessen, met wie de eilandbewoonsters heel graag converseerden. Kortom, St. Helena stond op zijn kop. Napoleon kreeg het landhuis Long- wood" toegewezen als verblijfplaats. Ver van zijn vaderland, ver van huis, vrouw en kind sleet hij daar in grote eenzaamheid zijn laatste le vensjaren. In 1821 sloot hij voor altijd de ogen. Toen keerde de rust weer op St. Helena. Na Napoleons dood was de rust dus weergekeerd op St. Helena. Hjj werd sedertdien niet meer ver stoord. De slavernij verdween. Het eiland was geruime tijd zelfs een ankerplaats voor de Engelse oor logsschepen die waren ingezet om slavenschepen te bestrijden en op te brengen. In de loop onzer eeuw werden er maatregelen getroffen, die tot een grotere mate van auto nomie leidden. De bevolking van het eiland is niet talrijk (een kleine 5000 zielen), maar daar het eiland arm is en weinig voortbrengt, althans te weinig, ziet de Engelse regering zich toch ge noodzaakt, jaarlijks enige miljoenen guldens aan St. Helena te schenken om het eiland „op peil" te houden. De gelden worden besteed voor hui zenbouw, herbebossing, onderwijs en ziekenverpleging. Het vlas, dat op het eiland wordt verbouwd en de vis die in de wateren bij St. Helena wordt gevangen zijn niet voldoende voor de handhaving van een aan vaardbaar welvaartspeil. Behalve vis en vlas is er nog een uitvoerprodukt te weten postzegels. Vrijwel iedere reiziger of toerist die St. Helena aan doet koopt een of meer „complete series op enveloppe". Maar St. Helena moge niet rijk zijn, het moge „saai" zijn en wat eenzijdig, drie dingen bezit het, waar menig ander gebied jaloers op kan zijn: Een prachtige na tuur, een heerlijk klimaat en te vreden mensen. Het wetsontwerp noemt in de eer ste plaats een wijziging van de wes telijke grens van de gemeente Brui- nisse. Verolgens voorziet het in de volgende wijzigingen: de gemeente Nieuwerkerk, uitgezonderd gedeel ten dier gemeente, welke onderschei denlijk naar de gemeente Zierikzee en naar de nieuwe gemeente Brou wershaven overgaan, de gemeente Oosterland, uitgezonderd een gedeel te, dat naar de nieuwe gemeente Brouwershaven overgaat en de ge meente Ouwerkerk, uitgezonderd een gedeelte, dat naar de gemeente Zie rikzee overgaat, worden samenge voegd tot een nieuwe gemeente, ge naamd Duiveland. Aan de gemeente Zierikzee worden toegevoegd gedeelten van de gemeen ten Kerkwerve, Nieuwerkerk, Noord- gouwe en Ouwerkerk, terwijl gedeel ten der gemeente Zierikzee naar de nieuwe gemeenten Brouwershaven en Middenschouwen overgaan. De gemeenten Brouwershaven, uit gezonderd een gedeelte, dat naar de nieuwe gemeente Middenschouwen overgaat, Dreischor, Noordgouwe, uitgezonderd gedeelten, die naar de nieuwe gemeente Middenschouwen en naar de gemeente Zierikzee overgaan en Zonnemaire in haar geheel, met gedeelten van de gemeenten Duiven- dijke, Kerkwerve, Nieuwerkerk, Oos terland en Zierikzee worden samen gevoegd tot een nieuwe gemeente, genaamd Brouwershaven. De gemeente Duivendijke, uitge zonderd een gedeelte, dat naar de nieuwe gemeente Brouwershaven overgaat, de gemeente Eikerzee, de gemeente Ellemeet, uitgezonderd een gedeelte, dat naar de nieuwe ge meente Westerschouwen overgaat, de gemeente Kerkwerve, uitgezonderd gedeelten, die naar de gemeente Zie rikzee en naar de nieuwe gemeente Brouwershaven overgaan, met ge deelten van de gemeenten Brouwers haven, Noordgouwe, Noordwelle en Zierikzee, worden samengevoegd tot een nieuwe gemeente, genaamd Middenschouwen. De gemeente Burgh, de gemeente Haamstede, de gemeente Renesse, de gemeente Serooskerke (Sch.) en de gemeente Noordwelle, uitgezonderd een gedeelte, dat naar de nieuwe ge meente Middenschouwen overgaat, met een gedeelte van de gemeente Ellemeet, worden samengevoegd tot een nieuwe gemeente, genaamd Wes terschouwen. T oelichting In de toelichting op het westont- werp merkt minister Toxopeus on der meer op, dat van de achttien ge meenten op Schouwen-Duiveland slechts twee gemeenten meer dan 2000 inwoners tellen, tw. Zierikzee met 7271 en Bruinisse met 2395 inwo ners. De zestien overige gemeenten tellen gemiddeld ongeveer 860 inwo ners. Het ligt voor de hand, dat met een dergelijke gemeentelijke indeling aan de gemeentelijke bestuurskracht op Schouwen-Duiveland weinig in houd kan worden gegeven. De gevol gen daarvan doen zich dan ook in menig opzicht gevoelen. Na de watersnoodramp in 1953 heeft zich op het eiland een algehele reconstructie voltrokken. Zo vond op grote schaal herverkaveling plaats, werd een uitstekend wegennet aange legd, zijn de openbare voorzieningen op beter niveau gebracht en is de volkshuisvesting aanzienlijk verbe terd. De gemeenten, die met haar geringe inwonertal uiteraard niet bij machte waren de verbeteringen zelve tot stand te brengen, zullen even min in staat zijn, deze op peil te hou den c.q. daaraan de noodzakelijke uitbreiding te geven. De wegens het geringe inwonertal zwakke financiële positie der gemeenten staat daaraan in de weg. Bovendien laten in ver schillende kleine gemeenten de per sonele bezettiijg en de staat waarin de gemeente-administratie verkeert, te wensen over. De gemeentelijke autonomie zal op Schouwen-Duive land eerst tot ontplooiing kunnen ko men, indien de huidige miniatuur gemeenten tot krachtiger bestuurs- eenheden worden verenigd. Met na me is het van belang, dat door sa menvoeging van de kleine gemeenten een aanzienlijke besparing op de be- stuurskosten kan worden verkregen, waardoor ruimere middelen voor de behartiging van andere gemeentelijke belangen op het eiland beschikbaar komen. Het merendeel van de gemeente raden van de op te heffen gemeenten heeft begrip voor de reorganisaties getoond, zo zegt minister Toxopeus. Enige gemeenteraden, vrezende, dat daaromtrent in de nieuwe ge meenten en bepaaldelijk ook in de raden dier gemeenten, moeilijkheden zullen ontstaan, hebben de wens uit gesproken de zetel van het plaat selijk bestuur (het centrum) van de nieuwe gemeenten in de wet aan te wijzen. De minister is van gevoelen, dat aan dit verzoek niet kan worden vol daan, vooreerst omdat de wetgever daarmede in een incidenteel geval een autonome bevoegdheid van het plaatselijk bestuur tot zich zou trek ken en voorts omdat alsdan een uit sluitend bij wet te wijzigen bestuurs centrum zou worden aangewezen, dat in de toekomst, bijvoorbeeld door een ontwikkeling na het tot stand komen van de deltadammen, qua ligging voor deze functie wellicht minder ge- eigend zou blijken te zijn. Morgen, zaterdage 5 oktober, gel den voor de provincie Zeeland de vol gende hoogwaterstanden: te Hans- weert om 3.27 en 15.36 uur, te Ter- neuzen om 2.36 en 14.49 uur en t« Vlissingen om 2.07 en 14.19 uur. Royco kiest wat U zelf zou kiezen: Een melange l. van blankwitte en zachtgroene prei. Prei van de eerste oogst. Vers uit de tuin, vers gesneden in de soep. Royco Prei-crèmesoep is echt een gulle soep met geurig gekruide vleesbouillon, snippers ui, melk, bloem en alles wat soep werkelijk lekker maakt. En er is meer: de naam Royco, dushet speciale eigen recept, de heel aparte fijne smaak. ROYCO kiest ook net als U - de sappigste tomaten voor Uw tomatensoep de mooiste kip voor Uw poulardesoep de blankste bloemkool voor Uw bloemkoolsoep heerlijk mals vlees voor Uw rundvleessoep. Rov 40.316.240.63

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1959 | | pagina 7