De vrijhandel
in het slop
In Rio danst de duivel
1
De Engelse
tijdbom
W ereld is elektrischer
en magnetischer
dan men denkt
Westkapelle heeft plannen voor
uitgestrekt recreatiegebied
Portretten
<3EJ>
De cursivist
BE DRAAIENDE SCHIJF
Kruidenkracht!
CONFETTI CONFETTI CONFETTI CONFETTI CONFETTI
B.B.H.H.
Pater vertelt van
spiritistische
centra
I Spiritisme in I
j Brazilië I
j
Huidige accomodatie uitgeput
it heel f goed horloge
DE HAARDOLIE
Het wereldnieuws uit Rome
en Formosa van de laatste da
gen, alsmede het nationale
nieuws van het zuivelfront heeft
de aandacht afgeleid van de eco
nomische ontwikkeling van
Europa, waar zich toch, vooral
voor boer en tuinder, heus wel
zeer belangrijke dingen aan het
afspelen zijn.
Natuurlijk bedoel ik niet het
eindeloos gehaspel over de plaats
van vestiging van Europa's
hoofdstad, een triest gekrakeel,
dat men nauwelijks zou mogen
verwachten tussen gemeente- of
waterschapsbesturen, en zeker
niet binnen de organen van het
éénwordend Europa. Dit gekra
keel over Straatsburg, Luxem
burg of Brussel, over een zaak
dus van zéér ondergeschikt be
lang, is intussen een ontmoedi
gend voorteken voor de toe
komst van ons versplinterd
werelddeeltje.
Op 1 januari a.s. treedt de E.E.G
in werking, de Euromarkt. Dat bete
kent echter alleen, dat dan een ja
renlange overgangstoestand begint
van onverbloemd protectionisme
naar verdwijning van de onderlinge
invoerbeperkingen. Als dat laatste
over twintig jaar bereikt is, mag het
dan levende geslacht in zijn handen
wrijven.
Maar dat bescheiden begin van een
lange overgangspericd0 naar de eco
nomische eenheid van Europa wordt
nu al weer bedreigd. De Engelsen
hebben er een tijdbom onder ge
plaatst, en men weet werkelijk niet
of men hun gelijk of ongelijk meet
geven.
Zoals elkeen wel weet, hebben
slechts zes Europese landen het ver
drag van Rome ondertekend, waar
bij de Euromarkt werd ingesteld:
Italië, Frankrijk, West-Duitsland en
de drie Beneluxlandjes. Niet het zich
-eeuwig-isolerende Zwitserland en de
Iberische landen Spanje en Portugal,
maar helaas ook niet Engeland en de
drie Scandinavische landen. Over de
rest van Europa heeft men nooit ge
praat.
Aan weerskanten werd dit jammer
gevonden, en als (tijdelijk) lapmiddel
heeft toen gedacht aan de instelling
van een groot vrijhandelsgebied. dat
alle hiervoor genoemde landen zou
omvatten, dus de zes E.E.G.-staten,
Engeland en de drie Scandinavische
volken. Binnen dit gebied zouden dan
allengs de invoerbeperkingen afge
schaft worden, maar naar buiten
bleef men vrij. De Engelsen hadden
dat nodig voor de band met Canada,
Nieuw-Zeeland en hun andere satel
lieten. Begrijpelijk, maar het bedierf
voor ons Klein-Europa een heel stuk
van de pret.
Het ergste was dit voor Nederland,
en in het bijzonder voor de Neder
landse land- en tuinbouw Nederland
heeft de internationale economische
vrijheid steeds verdedigd, de vrije
handel, de vrije zee, het vrije lucht
ruim. Werkelijkheidspolitiek natuur
lijk: onze welvaart staat en valt met
de uitvoer, met de vrije handel en
het vrije verkeer.
In de voorste gelederen vechten
hiervoor de boeren en tuinders. Het
tumult over de zuivelsubsidies heeft
het begrip uitzonderingspositie van
de agrarische bedrijven" aan de op
pervlakte gebracht. Maar weten die
sprekers en schrijvers, dat de boer
en tuinder hier in Nederland ook in
een allermoeilijkste positie moet wer
ken? Ze zullen toch ook wel lezen
dat vandaag België onze Benelux-
broeder! de invoer van tomaten
verbiedt, en morgen die van peren:
dat Engeland, Noorwegen of Zweden
plotseling de invoer van uien of
bloemkool stopzetten of weer voor
korte tijd toestaan; dat aan de on
derlinge Beneluxgrenzen nog even
hard gesmokkeld wordt als ooit in
agrarische produkten! Leest u derge
lijke dingen ook over gloeilampen of
nylon?
Het heeft geen doel de verklaring
van de uitzonderingspositie van onze
land- en tuinbouw te geven; ze ligt
voor de hand. Maar men zal wel be
grijpen, dat de Nederlandse agra
riërs met smart verlangen naar een
begin van een vrije handel.
En hoe de berichten der laatste
dagen hun stemming moeten beder
ven. Natuurlijk zou een uitbreiding
van de Euromarkt tot geheel Euro
pa hun veel liever zijn dan het halve
ei van de vrijhandelszone, maar dit
laatste is hun toch nog meer waard
dan een lege dop. En ik vrees, dat
we op die dop aandrijven.
Frankrijk zwenkt
Men was het er al over eens, dat,
als er een vrijhandelsgebied van
negen staten gevormd zou worden,
dit tegelijk met de Euromarkt, dus
op 1 januari a.s. moest gebeuren
Een commissie onder voorzitterschap
van een Engelse minister zou met
een nadere regeling komen. Dat is
dezer dagen gebeurd. Maar intussen
is er in Frankrijk, zoals de lezer
weet, heel wat veranderd. De heer
de Gaulle heeft Adenauer naar meer
protectionistische ideeën weten over
te halen; Italië was altijd al lauw,
waar het over vrijhandel ging, en
onze Belgische broeders met hun
ten dele sterk verouderde mijnbouw
gedragen zich de laatste tijd in de
Kolen- en Staalgemeenschap niet erg
Europees.
Feitelijk wordt het Engels-
Scandinavische plan alleen door
ons gesteund, zij het dan door
onze agrariërs met weinig geest
drift; want de Engelse invoer
uit de dominions en koloniën is
graan, wol en zuivel.
Maar nu die Engelse tijdbom. De
heren in Londen hebben aan de rede
kavelende vergaderingen in Parijs,
die het plan van de commissie-
Maudling praktisch verworpen had
den, meegedeeld, dat Engeland zijn
belangstelling voor Europese econo
mische samenwerking geheel zal
verliezen, als de vrijhandelszone niet
op i januari a.s. tot stand komt. Dat
zou betekenen, dat er in de plaats
van die belangstelling een barst zou
komen in ons toch al zo kleine
Europa, een barst tussen twee eco
nomische blokken: aan de ene kant
de zes E.E.G.-landen, aan de andere
kant Engeland, Zweden, Denemarken
en Noorwegen.
Wie daarvan zouden profiteren? De
tegenstanders van het Westen: het
communistische blok, de Aziatisch-
Afrikaanse staten.
Is het niet héél erg, lezer?
En te moeten erkennen, dat de En
gelsen nog lang geen ongelijk heb
ben!
R. W. J.
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 30 OKTOBER 1958
(Advertentie)
Aupireg
wenst U
welterusten
Er zijn minstens 3 redenen waarom 'n Aupfng-
blnnenveringmatras verre te verkiezen is:
In elke Auping-matras zit de patente
Auping-vering: soepel en toch stevig
Elke Auping-matras heeft 'n zomerkant
en 'n speciale warmtegevende winterkant
En de damasten De mooiste die er zijn!
U hebt al een echte Auping vanaf f. 79-
Waar ligt eigenlijk de
uiterste grens van de
atmosfeei Naarmate
het wetenschappelijk
onderzoek vordert
wordt oo! de (aange
nomen) grens van de
atmosfeer verlegd.
De atmosfeer strekt
zich theoretisch zo ver
uit, waar zich nog gas
sen, al zijn die nog zo
verdund vast te stellen
zijn.
En deze grens ligt vol
gens de thans beschik
bare gegevens op de
helft van de afstand
naar de maan. De
kunstmatige satellieten
kunnen hier veel bij
dragen tot de ophelde
ring van de zwevende
vraagstukken.
Uok volgens de thans
nog beschikbare gege
vens moet worden aan
genomen, dat op een
t oogte, voor zover men
in de afstand van de
aarde van hoogte xan
spreken, van ongeveer
500 km, temperaturen
van meer dan tweedui
zend graden zouden
heersen
Tot deze conclusie i3
men cncer meer geko
men dooi het afrem
men van de kunstmati
ge sa ellieten op oie
hoogte
Een dergelijke hitte is
alleen verklaarbaar
door het Ach met gro
te energie verplaatsen
van de gasdelen.
Neemt men dit een
maal aan, dan worden
ook expansies van de
zon onderworpen aan
dezelfde wet.
De temperatuur, aan
de snelheid van de gas
delen gemeten moet in
de corona van de zon
meer dan een miljoen
graden bedragen.
Dank zij de expansie
ve kracht moet deze
hitte nog tot dicht bij
de aardbol vast te stel
len zijn, dat wil zeggen
dat er op betrekkelijk
korte afstand van de
aarde nog temperatu
ren van 200.000 graden
kunnen heersen.
Een van de verschijn
selen, die direct met
deze hitte te maken
hebben is het noorder
licht. Uit de jongste
waarnemingen is ge
bleken, dat de aard-
magnetische stormen
in een zeker verband
met het noorderlicht
moeten staan.
Voor de eerste maal
zijn ook in het noor
derlicht heliumlijnen
ontdekt, die waar
schijnlijk van het zon-
negas afstammen, dat
zich in de aardatmo
sfeer schiet en daarbij
het noorderlicht ver
wekt.
Bij de onderzoekingen
aan de pool heeft men
diep in de zee elektri
sche stromen ontdekt
en uit het verloop van
deze stromen kon men
al opmaken dat er diep
in de aarde in ver
schillende richtingen
hoogspanningska
bels" lopen, die een
stroom geleiden van
vele miljoenen volt.
De wereld is elektri
scher en magnetischer
dan men denkt.
(Advertentie)
Natuurvolken en dieren geven ons een
wijze les: de bron van genezing en ge
zondheid ligt bij de natuur zelf!
Klachten over hoofdpijn, moeheid, puistjes,
vale teint, verstopping, aambeien enz. zijn
slechts het gevolg van een onnatuurlijke
leefwijze. (Verkeerd voedsel, zittend leven!)
HERBES AN Kruidenthee bevat 14 ver-
ichillende Kruiden met elk een eigen heil
zame werking en herstelt de natuurlijke
functies van het lichaam.
Verkrijgbaar bij apotheker of drogist A
f. 1.80 per groot pak, voldoende voor
maanden,
Rio de Janeiro is groot, voor
al voor een Nederlander, die
gewend is aan steden met klei
ne huisjes en gezellig grach
ten, zo vertelt een pater van
„De Katholieke Missiën",
waaraan wij dit verhaal ont
lenen. Het was mijn eerste be
zoek aan deze stad, waarmee
ik voor het eerst op verre af
stand contact kreeg door het
Danstheater van Rio. Dit the
ater leefde zich zo uit in car-
navalsachtige uitbarstingen
van muziek en dans, dat
het mij op slag begeesterde
voor Rio. En nu loop ik dan
door Rio over de Avenida Rio
Branco, de hartader van de
stad. Een razend verkeer.
Hier in Rio schijnt het hele ver
keersreglement teruggebracht tot de
eenvoudige regel: alles mag als het
licht maar op groen staat. De enige
zorg van de chauffeurs schijnt er nog
in te' bestaan de andere mensen zo
veel mogelijk heel te laten. Voor de
rest worden gas en remmen op volle
toeren gebruikt.
Ik glipte te voet door dat razende
verkeer heen om een ontmoeting te
hebben met mijn vriend, pater W.
Giesen SVD. We zouden elkaar treflen
in een Braziliaanse espresso-bar. Ik
bleek er het eerst te zijn, maar ik zat
nauwelijks of een harde klap op mijn
rechterschouder verzekerde er mij
van, dat hij er was en zijn Hollandse
begroetingsceremonie in Brazilië bij
had gehouden. We wisselden wat
groeten uit van onze families maar
al vlug kwamen we over ons werk te
praten. Wat hij daarbij uit zijn prak
tijk vertelde leek zo ongelofelijk dat
ik af en toe dacht in de jungle van
Afrika verzeild geraakt te zijn.
„De auto's van grote politici en in
dustriëlen zie je net zo goed voor de
centra van de spiritisten staan als
het gammele wagentje van de gewo
ne burger", zo begon hij. „Ik erger
me groen en blauw als ik zie hoe Jan
en alleman erin trapt en alles wat ze
daar opgelepeld krijgen voor zoete
koek aannemen." Zijn eerste verhaal
was ontstellend.
Volslagen gek
„Ik zal je vertellen hoe een meisje
volslagen gek werd door het spiritis
me, Tk maakte het onlangs mee in
Assai. heel wat kilometers van hier.
Zij was 19 jaar, verloofd en klaar om
te trouwen. Het was een reuze knap
kind, waar iedere Braziliaan op slag
verliefd op raakt. L'e ouders vreesden
dus dat er nog wel meer gegadigden
waren of zouden komen. Ze brachten
haar daarom naar een spiritistisch
centrum voor een onderzoek of het
huwelijk gelukkig zou kunnen wor
den. Natuurlijk ontdekte de leider
van het spiritistisch centrum aat er
nog een derde in het spel was, maar
hij maakte het verhaal interessant
met de verklaring dat de zaak juist
anders zat, want een ander meisje
aasde op de toekomstige bruidegom.
Vier zittingen waren nodig om te ont
dekken welk meisje dat wel was. Tn
dc vijfde zitting werd echter gecon
stateerd, dat de rivale in de liefde
needs gestorven was. De leider waar
schuwde zijn cliënte dus heel intens,
want de geest van haar rivale dwaal
de nog rond en zou terugkomen, in
de zesde zitting moest het dan ge
beuren, want nu zou de leider de
geest van de rivale t- pakken krijgen.
Het lukte hem niet.
Het meisje was intussen aan
haar verloofde gaan twijfelen. De
ar.gst voor de geest van haar ri
vale kreeg haar te pakken. Ze
werd vreselijk zenuwachtig en
raakte volslagen overspannen. Er
volgden nog twee zittingen. Dat
was het einde. Totaal gek gewor
den moest het meisje geïnter
neerd worden."
Zat ik hier nu in een van de mo
dernste steden ter wereld op een
barkruk of was ik verzeild geraakt in
een klein dorp in Centraal Afrika
Ik kan het nauwelijks geloven. Ze
ker niet toen we even later naar mijn
hotel reden aan de Copacabana. We
gingen er heen in een lotacao, een
klein taxibusje, want een echte taxi
is hier afschuwelijk duur. Vanuit
mijn hotel zagen we prachtige ge
bouwen door Oscar Niemeijer ge
bouwd in een hartveroverende moder
ne stijl.
Nog een verhaal
Ik informeerde bij mijn vriend
nog eens naar de betrouwbaar
heid van zijn verhaal. Hij verze
kerde -me nog eens dat het de
volle waarheid was. „Als je dat
al niet gelooft wat zul je dan zeg
gen van wat ik zo pas nog mee
maakte. Een door-en-door katho
liek meisje, dat ik goed ken,
moest ook van haar ouders naar
een spiritistisch centrum. Toen ze
thuis kwam voelde ze zich
„draaierig".
Ze gaat naar haar kamer en stormt
even later gillend naar buiten Vier
mannen probeerden haar vast te
houden. Kalmerende injecties hielpen
haar niet. In het ziekenhuis gebracht
werd ze naar een spiritistische kli
niek verwezen omdat ze „geestes
ziek" was. Binnen het uur was ze
opgeknapt. Thuis gekomen speelde
zich veertien dagen later hetzelfde
spelletje af, alleen begon ze nu ook
nog luidop te vertellen wat de om
standers in het geheim voor onge
rechtigheid hadden uitgespookt. Ze
beheerste bij zo'n aanval met gemak
drie talen, ofschoon ze alleen maar
de lagere school heeft gehad. Een
paar mannen begonnen de rozenkrans
te bidden en ze zweeg. Nauwelijks
hielden de mannen op of zij begon
zo te vloeken, dat de grofste kerel
bij haar in de leer zou kunnen gaan.
Een kapelaan, die erbij geroepen
werd, begon direct met de duivels
bezwering. Na de gebeden lag ze
doodstil. Ze weet zich nu niets meer
van deze voorvallen te herinneren.
Het gevecht tegen dit gedoe is bij
na onbegonnen werk", zuchtte mijn
vriend. „Daarnaast hebben we nog
het gevecht tégen het communisme,
vóór gcede sociale organisaties, té
gen de corruptie onder de leidende
figuren. Dat zou allemaal werk zijn
voor de katholieke man in Brazilië.
Maar het is hem niet kwalijk te ne
men dat hij nog zo onvolwassen is in
zijn katholicisme. Te lang zijn de bes
ten onder hen zoet gehouden met vro-
J In 1954 reeds telde Rio de Ja-
J neiro 8000 officieel geregistreer-
de centra van spiritisten. Begin
1956 telde een kleine stad als Re-
gistro (22.000 inwoners) er 19.
Hun aantal neemt over geheel
Brazilië voortdurend toe. S
„Het spiritisme vormt het
grootste gevaar voor de katholie- J
I ke kerk in Brazilië' (Paus Pius f
xiD.
95 Pet. van allen, die in Bra-
J zilië in psychiatrische inrichtin-
J gen verpleegd worden, zijn erin
terecht gekomen tengevolge van
bezoeken aan spiritistische een-
tra, zeggen de specialisten op het S
gebied van geestesziekten.
me oefeningen van Maria-congrega-
ties en broederschappen. Wij moeten
ze eindelijk eens wat strijdbaarder
gaan maken en hen ook als katho
liek midden in het leven gaan plaat
sen."
Als wij uit het hotelraam naar bui
ten leunen zien we op het strand van
Copacabana de mannen en vrouwen
van Rio voorbij wandelen: mooie
vrouwen in mooie kleren flaneren
over het reusachtige strand van Co
pacabana, de hoogste genoegens die
maar denkbaar zijn in dit land van
altijd verse koffie.
De gemeente Westkapelle
heeft grote plannen voor de
toekomst. Want als gevolg van
de steeds groter wordende toe-
ristenstroom, heeft deze plaats
aan de vele tientallen verhuur-
adressen in de kom van het
dorp niet meer genoeg. Nadat
G.S. daartoe vorig jaar reeds
een voorgestelde wijziging van
het streekplan hadden goedge
keurd, staat nu een uitbrei
dingsplan op stapel, dat voor
ziet in de aanleg van een uit
gestrekt recreatiegebied ten
zuiden van het dorp, compleet
met een kamphotel, een kamp
huis, alsmede een groot aantal
kampeerhuisjes, bungalows en
dépandences. Vijftienhonderd
mensen zullen hier dan kun
nen profiteren van de moge
lijkheden, die dit brokje Wal
cheren te bieden heeft.
Er zijn maar weinig gemeenten in
Zeeland, die sinds de afgelopen oorlog
zo'n opvallende metamorphose heb
ben ondergaan als Westkapelle, het
voormalige vissersdorp, dat veertien
jaar geleden terwille van Europa's
vrijheid met de grond gelijk werd ge
maakt. Er verrees een nieuw dorp,
dat op geen enkele wijze te vergelijken
was met het Westkapelle van vroeger
en de bevolking paste zich - ogen
schijnlijk zonder veel moeite - aan de
nieuwe omstandigheden aan.
Zes adressen
De basis voor een nieuwe toekomst
werd na de opbouw omstreeks 1950
gelegd, toen de eerste badgasten zich
bij een vijftal verhuuradressen en één
hotel lieten inschrijven. Vorig jaar
was het aantal verhuuradressen al
tot bijna honderd gestegen en hiermee
bereikte men een getal, dat moeilijk
te verhogen viel, eenvoudig omdat de
accomodatie was uitgeput. En om
hierin verandering te kunnen bren-
heeft het gemeentebestuur het archi
tectenbureau Lens te Hengelo opge
dragen een plan te maken voor een
nieuw recreatiegebied. Een moeilijk
heid hierbij is, dat de gemeente op
de plaats, waar dit terrein werd ge
projecteerd, geen enkel stukje grond
in haar bezit heeft. Het zal dus louter
afhangen van de initiatieven van
mensen, die hier iets willen beginnen,
hoe vlug het plan werkelijkheid wordt.
Burgemeester mr. M. Tydeman jr.,
die altijd enthousiast is, wanneer het
om de vooruitgang van zijn gemeente
gaat, vertelde het één en ander over
het plan. Het terrein wordt in het
noorden begrensd door het Joosjes-
wegje, dat is de weg, die leidt naar
de plaats waar vorig jaar de Duitse
kustvaarder „Achilles" op het strand
lag. Aan de andere zijden vormen 'n
smalle kreek, de t>e Bucksweg en de
duinen de omzoming. Temidden van
het opgloeiende hout zullen in de eer
ste plaats eenendertig kampeerhuisjes
Zeshonderd knipsels ten bewijze van mijn ijver
ik draag mijn plakboek blij de kamer in
en toon het trots; k ben stukjesschrijver
een producent van groot geluk en klein gewin.
ik zie het leven door een leuke zonnebril'
de babies en mijn kiespijn en het auto-ongelukje,
of als ik 's-nachts van stille stappen ril
van zulke avonturen bak ik fijn een stukje.
Wat ieder boos maakt, doet mij weer verdienen
ik glimlach om een flink proces-verbaal.
Dan sla ik schaterend uit mijn machine,
waarna ik 't met mijn honorarium betaal.
Maar 'k droom soms van relaties en verwanten
B,rootste Neigend brult: waar hoor ik;
ben jij dat, die ons uitlacht in de kranten
Hou je gereed,. Je spel is uit, m'n Yorick...
YORICK
worden opgetrokken, zowel van hout
als van steen. De bezitters van de
houten huisjes krijgen echter maar
vergunning tot 1970, maar daar staat
tegenover, dat de gebouwtjes niet ie
der jaar weg hoeven, zoals in vele an
dere gemeenten het geval is. Voorts
komen er zesenveertig kleine bunga
lows met een oppervlakte van vijfen
twintig tot veertig vierkante meter en
drieenveertig grote hmngajlows, die
veertig tot zestig meter in het vier
kant worden. Verder werden in het
plan zeven gekoppelde bungalows op
genomen; dit zijn twee kleine bunga
lows aan elkaar, die eventueel in één
te gebruiken zijn. Tenslotte werden
zeventien dépendances geprojecteerd,
kampeerhuisjes zonder keuken, die
in de nabijheid van een hoofdgebouw
komen te staan. Dit kamphuis is be
stemd voor het herbergen van groe
pen en hiermee wordt tegemoet geko
men aan de verlangens naar een groe-
penrecreatie, waaraan over het alge
meen veel behoefte bestaat.
Kamphotel
Het kamphotel, dat op een schier-
eilandje dichtbij de ingang van het
kamp aan de Joosjesweg moet ver
rijzen, zal voor Zeeland een unicum
zijn. Mensen met een kleinere beurs
zullen er hun vakantie kunnen door
brengen tegen een bijzonder redelijke
prijs. Dit betekent echter, dat bepaal
de werkzaamhedt zoals bet schoon
houden van de kamers, zelf gedaan
moeten worden. Doch wanneer de ac
comodatie toereikend is - en dat zal
zij in dit hotel, dat ongeveer driehon
derd bedden krijgt zeker zijn - dan
is dit een uitstekende vorm van soci
aal toerisme.
Tegenover het kamphotel wordt een
servicegebouw opgetrokken, met par
keerterreinen rondom. Dit laatste is
noodzakelijk, omdat in het gebied zelf
niet met auto's gereden zal mogen
worden. Op verschillende plaatsen
zijn speelterreinen ontworpen. Som
migen krijgen dusdanige afmetingen,
dat er eventueel gemakkelijk tennis
banen van te maken zijn. Voor de we
genaanleg zal men gebruik maken van
betonpuin, dat in de nabijheid in rui
me mate voorhanden is. Het strand
zal voor de bewoners van dit gebied,
dat zich over een lengte van meer dan
een kilometer aan de voet van de dui
nen uitstrekt, via drie duinovergangen
te bereiken zijn.
Ontspanningsmogelijkheden zijn er
verschillende. Allereerst natuurlijk
de zee, die het strand tussen de paal
hoofden omspoelt. Bij minder gunstig
weer is een wandeling door de be
planting langs de kreek een prettig
tijdverdrijf. En voor de liefhebbers
van de hengelsport zijn de perspectie
ven al uitermate gunstig; want behal
ve'het vissen aan het strand op zee
baars, tong, makreel, herder, platvis,
paling en geep kan de liefhebber in
de kreek zijn hart ophalen aan de
jacht op paling en bot.
Het staat als een paal boven water,
dat dit plan een grote kans van sla
gen heeft. „Maar wy weten niet hoe
dun het touwtje al is geworden, waar
aan het zwaard van Damocles boven
dit alles hangt." zei burgemeester
Tydeman, die hiermee doelde op de
mogelijke voorzieningen, die getrof
fen moeten worden om de zeewering
tor plaatse te versterken. Wellicht dat
er een oplossing te vinden is, waar
door de duinen gehandhaafd kunnen
blijven, zodat de groei van Westka
pelle als vreemdelingenoord voort
gaat.
f Advertentie)
(Advertentie)
p!: ""'-L'
i
Dit is een zin, verzonnen door Kurt Tu-
cholsky: een ei is een ei, zei iemand en
hij nam het grootste.
En een verwonderde NCB-functionaris las dezer
dagen een brief, die aldus begon: Hooggeachte
heer, Met deze deel ik u mede, dat ik ben op
gehouden met boeren.
Ophouden met roken vereist alleen maar een
heel sterke wil, zei iemand ons. En dié heeft mijn
vrouw.
De ene microbe zei legen de andere: ik voel
me niets lekker; ik denk, dat ik teveel penicil
line geslikt heb.
Ik ging, zei iemand, onlangs met de trein
naar Amsterdam. Maar het was helemaal
geen prettige reis; ik heb de hele tijd
achteruitgereden.
Dan had je toch, zei iemand anders, aan
degene, die tegenover je zat, kunnen vra
gen, of je eens van plaats mocht verwisse
len?
Nee, zei hij, dat kon niet, want er zat
niemand tegenover me.
Een glimlachende oude dame zat in een andere
trein alsmaar te kijken naar een kauwgum eten-
de Amerikaan. Na drie stations zei ze: U mag
we] ophouden met praten hoor, ik ben tóch doof.
En een heer zei tegen zijn vriend, dat hij zijn
vakantie had doorgebracht in Bergen op Zoom.
In hotel Centraal, voegde hy eraan toe.
Daarop ze. zyn vriend, dat je in Bergen op Zoom
geen hotel Centraal hebt, maar wél in Roosen-
daal.
0> ^el Je ander toen, nou begrijp ik, waar
om het altijd zo ver lopen was naar het strand.
In een militairentehuis hoorden wij een soldaat
tegen een andere soldaat zeggen: een van
mijn voorouders schijnt nog in de kaffer-oorlog
gevochten te hebben.
Waarop de andere soldaat vroeg: aan welke
kant
In een groot warenhuis hoorden wij de verkoop
ster zeggen: deze sokken kosten drie vijftig en
deze drie vijf en zeventig.
En wat vroeg de vriendelijke klant, is
het verschil
Waarop het meisje zei: een kwartje meneer.
Als ik trouw, zei een koket meisje van twin
tig, zal ik heus een heleboel jongens onge
lukkig maken.
Waarom vroeg haar vriendin, je trouwt
toch maar met één jongen
Er werd ons verteld, dat een vader zijn zoon,
die in Amsterdam studeerde, wilde bezoeken. Hij
kwam 's morgens al vroeg aan het huis aan,
belde en zag de hospita door het deurraampje
kijken.
Woont hier, vroeg de vader, de student
Gerritsen
Ja, zei de hospita, leg hem zolang maar
in de gang, ik zal de deur opendoen.
Nu moet u, zei de, dokter, om van het
drinken af te komen, iedere keer, als u zin
hebt in een borrel, een appel eten.
Nee, zei de patiënt, dat kunt u me niet
aandoen. Ik kan niet mijn levenlang buik
pijn hebben.
Onder de regering van George II van Engeland
had een journalist de troonrede gepubliceerd voor
ze uitgesproken was. Hij werd gearresteerd.
King George zei: ik hoop dat hij er goed van
af komt. Ik vond zijn troonrede in elk geval heel
wat mooier dan de mijne.
Een Amerikaan zei laatst: de mens is het enige
wezen dat kan lachen. En hij heeft er waar
schijnlijk het minst reden toe.
Wy hoorden deze definitie van snobisme: sno
bisme is houden van iets, waar je niet van houdt.
Een psychiater liet zijn patiënt f 25.— vooruit,
betalen, wreef in zijn handen en zei: zo, mijn
probleem is opgelost. Nou het uwe.
Voor Binnen of Buiten,
voor Huis of Hangkast- Flexa
op houtwerk en muren, zit
er in een wip op,
gaat er in geen jaren af.
En wat een KLEUR!
de verf voor het schilderfeest
Vraag het gratis boekje 'Knap het op met
Kleur' aan FLEXA, postbus 2, Leiden
FLEXA O.A. VERKRIJGBAAR BIJ
L. WöGINGER
Wilhelminastr., St.-Jangteen
C. W. UITTERHOEVE-DE BOECK
Schildersbedrijf Lewedorp
Burg. Lewestraat 10 Tel. 384
Carel Orff
„Der Mond" van Carl Orff is uit
op twee platen Col. 1534 en 1535.
Het is tekenend voor onze tijd,,
waarin iedereen met zichzelf in de
knoop zit, dat een figuur als Orff
zoveel moeite heeft zich populair te
maken. Op slot van rekening is hij
èn in ritme èn in melodievinding' -
èn in geestigheid beslist niet de
mindere van Johann Strauss, die
met zijn walsen en operettes in de
vorige eeuw de wereld veroverde
en aller hart verwarmde. Hij is zelfs
gevarieerder in ritme, zijn komische
typen bereiken een uitermate grote
hoogte en zijn melodievinding (ge*
put uit een schat van volkswijzen)
spreekt even gemakkelijk aan alt
die van Strauss. Maar wij schijnen
met het ongecompliceerde geen ge-
noegen meer te kunnen nemen. In
de grote muziekwereld der ouderen
schijnt alles ingewikkeld en zwaard-
wichtig en wetenschappelijk ver
antwoord te moeten zijn en is een
man als Carl Orffdie meer naar het
operette-achtige overhelt dan naar
de opera, niet regu.
Voor het muzikale deel der jon
geren zegt hij wellicht weinig, om
dat hij geen jazz brengt, afgezien
van de vraag of dit muzikale deel
in theaters komt. De overgrote mid
denmoot, die hem zeer zou kunnen
gaan waarderen krijgt hem dus niet
voorgezet (de wereld waarin be
paald wordt, wat zal worden opge
voerd en wat niet, is maar zeer klein
en vanwege de financiën zeer voor
zichtig); de middenmoot moet ge
noegen blijven nemen met wat ze
ker „trekt"; Lehar en soortgenoten,
die in hun werk voor een lach en
een traan zorgen.
Wat Orff beslist niet doet. Inte
gendeel. De man is kerngezond en
houdt zich niet op met sentimenta
liteit. Hij is wat onze buren zouden
noemen: „urwüchtig". Met twee be
nen op de grond brengt hij de meest
menselijke strevingen in een on
overtroffen humor op een volkse
wijze op volkse melodieën, die
prachtig worden gestyleerd en
uitermate markant gebracht. En af
en toe haalt hij er het gangbare ope
rettelied op een genoeglijke manier
door. Het is vanzelfsprekend niet
alles even goed; maar het is wel al
les iets bijzonders en toch voor ieder
zonder moeite toegankelijk.
Wel dringt zich af en toe de vraag
op, of het allemaal wel iets eigens
is. Men hoort Puccini en Strawinsky
naast elkaar. Juist als in zijn andere
operette „Die Kluge" heeft hij er
moeite meer het werk niet helemaal
als een nachtkaars te laten uitgaan.
Echt groot werk is het derhalve
niet, maar „Der Mond" blijft een
genoeglijke geschiedenis met een
pracht van een verteller, die dade
lijk dp sprookjessfeer treft, met vier
grappenmakers van formaat en een
dodenwereld, die van domheid (ook
in de muziek) aan elkaar hangt.
Advertentie)
met het hoogste rendement
zuinig ^jeèn roet meer warmte
