Hongarije leeft in het heden
en denkt niet aan morgen
ZOUAVENMUSEUM KREEG
NIEUWE COLLECTIE
Kadar s beloften
niet ingelost
Wachtmeester werd
vrijgesproken
Zware druk
van leningen
Voorstellen voor centrale
raadsvergadering der KAB
Twee jaar na de oktober-revolutie
Broeder Christofoor verheugd
over belangrijke aanwinsten
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 23 OKTOBER 1958
11
Grote brand in Aken
Monseigneur Ignace Wils stond bezit af
Derde uitkering
melkprijsgarantie
1957-1958
276.000 kilo tabak
in onrechtmatige
handen
Fraaie serie
Ziekenfonds en contributie-afdracht
Granaat ontplofte bij spoorlijn
(Advertentie'
PEPERMUNT - ERUIT SHOW - CHOCO-KROKANT - IJSPEPERMUNT - MENTHOI-EUCAITPTUS
Sen grote brand in het gebouwen
complex van de voormalige lakenfa
briek te Aken heeft in de nacht van
dinsdag op woensdag het instituut
voor kernonderzoek van de Akense
technische hogeschool en een opslag
plaats van verpakkingsmateriaal van
de Duitse Philipsfabriek verwoest.
De schade wordt op een miljoen
mark geschat. De oorzaak van de
brand is nog niet bekend.
landen. Deze hebben Hongarije on
getwijfeld behoed voor een econo
mische ineenstorting, maar zij
moeten alle worden terugbetaald.
Rusland leende Hongarije 40 mil
joen roebel (ruim veertig miljoen
gulden) en verleende een krediet
van 875 miljoen roebel. Andere
communistische landen gaven kre
dieten van in totaal 347 miljoen
roebel.
Maar de terugbetaling van deze
leningen betekenen nu reeds een
zware last op de Hongaarse han
dels- en betalingsbalans. Begin
1960 moet Hongarije ongeveer 1.222
miljoen roebel terug betalen.
De Hongaren zijn er herhaaldelijk
voor gewaarschuwd dat de levens
standaard niet zal kunnen blijven
stijgen en ongeveer op hetzelfde
peil zal staan in de komende ja
ren.
Een regeringsleider zeide zelfs dat
de Hongaren meer en harder zul
len moeten werken om de levens
standaard op het huidig peil te
kunnen houden
Restaurants en bars, theaters en
bioscopen in Boedapest zijn tegen
woordig altijd vol. Er heerst een
kunstmatige vrolijkheid, alsof de
bevolking slechts schijnt te leven
voor het ogenblik, zonder gedach
ten aan morgen.
(Advertentie)
(Van een onzer redacteuren)
Broeder Christofoor is verheugd. Aan zijn zouavenmuseum te Oudenbosch
is een zeer belangrijke collectie toegevoegd. Monseigneur Ignace Wils,
eertijds pastoor van de Sint Agneskerk in Den Haag, nu rustend priester
te Heemstede, schonk zijn liefste herinneringen aan het museum. Zijn
vader was een pauselijk vouaaf. Zijn oom was het eveneens.
„Ik ben natuurlijk erg blij met deze nieuwe collectie", zegt broeder Chris
tofoor. „De Nederlandse herinneringsvoorwerpen aan de zouaventijd zijn
daarmee bijna alle in Oudenbosch geconcentreerd. Er waren tot voor enkele
dagen drie belangrijke collecties. De eerste in het bisschoppelijk museum
te Haarlem, de tweede in particulier bezit van monseigneur Ignace Wils,
de derde in Oudenbosch".
proces voor eerbiedwaardig-verkla-
ring aan te gaan. Misschien mag ik
nog een andere bijzonderheid van het
kerkje in Loigny vertellen. In de
crypte ziet men de gebeenten liggen
van honderden gesneuvelden".
„Nogmaals, ik vertel dit alles, om
dat hieruit andermaal blijkt hoe dap
per de zouaven waren. Ook omdat
de eretekenen, door de Wils-en in
deze veldslag veroverd, nu in het
museum verzameld zijn", vertelt de
broeder, die er vervolgens op wijst,
„Luister", zei een late klant in Boedapest tot een winkelier,
„Wat is dat?" Het klonk als gezang, het gezang van heel veel
mensen die uit volle horst zongen. Er waren ook kreten en het
gestamp van marcherende mensen. Plotseling sloeg de naderen
de menigte een hoek om en zag de late klant dat zij bestond
uit honderden studenten en arbeiders. Het was de Marseillaise
die zij zongen. Zij droegen spandoeken en banieren bij zich. De
leuzen die erop stonden waren van revolutionaire aard: „Weg
met de Russen" en „Nagy aan de macht".
De datum was 23 oktober 1936, twee jaar geleden.
Beeld uit de strijdnu twee jaar
geleden. Troepen van het Rode Le
ger in een open vrachtauto en een
pantserauto voor het stadhuis van
Magyarovardat door de vrijheids
strijders als hoofdkwartier werd
gebruikt toen de Russische troepen
oprukten.
De demonstranten hadden toestem
ming een optocht te houden. Het
was eerst verboden, toen toege
staan en daar kwamen zy, naar
't centrum der stad. De studenten
arbeiders eisten meer vrijheid, te
rugtrekking van de Russische troe
pen van Hongaarse bodem mede
zeggenschap in de regering. Plot
seling klonken schoten. De politie
had op de betogers gevuurd.
Kreten van gewonden en het ge
jammer van stervenden. De Hon
gaarse revolutie was begonnen.
(Advertentie)
Thans twee jaar later, kan men het
verhaal van de revolutie nog lezen
van de muren en ruines van Boe
dapest, de wachten bij openbare
gebouwen, van de kandidatenlijs
ten die voor de verkiezingen van
de volgende maand zijn samen
gesteld en bovenal in de gedach
ten van het Hongaarse volk.
Hoge prijs
Voor de duur van een lange adem
tocht was Hongarije vrij. Maar de
prijs voor dat moment van vrij
heid wordt nog steeds betaald. In
de weken van bittere gevechten te
gen het Russische leger, dat ont
boden werd om de revolutie te on
derdrukken stierven 2.700 Honga
ren en werden 13.000 gewond, vol-
De minister van Landbouw, Visse
rij en Voedselvoorziening heeft het
mogelijk gemaakt aan de melkvee
houders ook over de hoeveelheid
melk, geleverd in de na 14 septem
ber resterende weken tot het einde
van het melkprijsjaar 1957-58 (8 no
vember 1958), een uitkering van vier
cent per kilogram melk te doen. Met
deze uitkering, die eind oktober- be
gin november 1958 kan worden tege
moet gezien, zal de veehouderij over
het gehele in het lopende melkprijs-
Jaar geleverde quantum een voor
schot van vier cent per kilogram op
de nog definitief voor de gegaran
deerde hoeveelheid melk te bepalen
toeslagen van de melkprijsgarantie
1957-58 hebben ontvangen.
gens officiële cijfers van het Hon
gaarse regime. Verliezen aan Rus
sische zijde die ook zeer hoog wa
ren werden nimmer bekendge
maakt.
De schade, veroorzaakt door de
gevechten en het Russische bom
bardement van Boedapest, is of-
ricieel geschat op 21 miljard fo-
r in ten (bijna vier miljard gulden).
Meer dan 190.000 Hongaren scheur
den zich los van huis en haard en
vluchtten, met achterlating van al
hun bezittingen, naar het westen.
Dat waren onmiddellijke kosten
voor Hongarije. Vandaag de dag
ziet men rog vele ruines, bescha
digde huizen en gebouwen in die
delen van Boedapest waar de ver-
bitterdste gevechten werden gele
verd.
Uniformen ziet men overal in de
stad. Geen Russische, want Russi
sche soldaten worden buiten de
hoofdstad gehouden, ofschoon men
ze buiten veel ziet. Men ziet vele
leger-uniformen, van politie-man-
nen, gewapende arbeiders van de
militia en van verschillende ande-
üere communistische organisaties.
Geuniformde wachten staan voort
durend voor gevangenissen en ka
zernes, ook voor alle ministeries,
voor de radio-omroep, het Hon
gaarse persbureau en vele andere
openbare gebouwen. In de nachte
lijke uren staan zelfs voor garages
met machinegeweren bewapende
wachten.
Een andere prijs wordt nog steeds
betaald door de „contra-revolutio-
na:ter" leiders of deelnemers
aan de revolte, die nog in gevan
genissen zitten en van wie zo nu
er dan enkelen worden terechtge-
s:eld.
Duizenden contra-revolutionairen"
werden na de revolte gevangen ge
zet. Het aantal officieel bekendge
maakte terechtstellingen bedraagt
ever de honderd.
Politieke prijs
Wat de politieke prijs van de re
volte betreft, deze kan alleen in
negatieve termen worden uitge
drukt. Partij-leider Janos Kadar
deed vele beloften, spoedig nadat
de opstand was onderdrukt, maar
bijna niets daarvan is nagekomen.
Russische troepen zijn in het land
gebleven, ondanks de belofte dat
zij zouden worden teruggetrokken.
De vorming van een coalitierege
ring met niet-communistische poli
tici werd zeifs niet besproken. Het
Russisch als verplicht leervak is
weer op de scholen ingevoerd.
Vrije en eerlijke verkiezingen, zo
als door Kadar waren beloofd, zul
len er niet zijn. De Hongaren zul
len volgende maand hun stem
moeten uitbrengen op een enkele
lijst van communistische kandida
ten.
De prikkeldraadversperringen en
levensgevaarlijke mijnenvelden
langs de grens met Oostenrijk zijn
nog niet opgeruimd. De bewaking
van de grens is strenger dan ooit.
Op één terrein is sinds de revolte
van 1956 vooruitgang gemaakt: het
economisch herstel van Hongarije
was opmerkelijk. Het economische
beleid richtte zich naar 's lands
hulpbronnen. Een haastige opbouw
van de zware industrie werd ver
traagd, zodat een ongehoord grote
stroom van verbruiksgoederen in
de winkels mogelijk werd. In de
winkels in Boedapest kunnen aller
lei soorten artikelen worden ge
kocht maar men klaagt over de
slechte kwaliteit.
Tot dusver zijn slechts slappe po
gingen gedaan om meer dan 2.000
collectieve boerderijen, die tijdens
de revolutie waren ontbonden, op
nieuw in te stellen. Bijna 75 pro
cent van het bouwland is in han
den van individuele boeren.
Verplichte inlevering van land-
bouwprodukten, door premier Imre
Nagy, die in juni jl. als een „ver
rader", was terechtgesteld, afge
schaft, is nog niet opnieuw inge
voerd.
De levensstandaard over het ge
hele land, uitgedrukt in het wer
kelijke loon, is met tien tot vijftien
procent gestegen op die van voor
de revolutie. Het gemiddelde
maandsalaris is 1.470 forint (onge
veer 240 gulden), volgens officiële
statistieken.
Leningen
Veel van de economische vooruit
gang is evenwel te danken aan le
ningen van andere communistische
(Advertentie)
De n.v. Senembah maatschappij te
Amsterdam heeft gegronde redenen
om aan te nemen, dat 3.476 pakken
Sumatra-tabak van de door haar ge
plante oogst 1957 op onregelmatige
wijze in handen van onbevoegde der
den zijn geraakt. Dit deelt de maat
schappij mede in een circulaire ge
richt aan zowel binnen- als buiten
landse' makelaars, fabrikanten en
handelaren. Het totale gewicht van
de 3.476 pakken is 276.410 kg. Over
de waarde kon de maatschappij niets
naders mededelen, wel echter dat de
tabak van uiteenlopende kwaliteit is.
Desgevraagd deelde zij verder mede,
dat er wel een vermoeden bestaat
wie de onbevoegde derden zijn, maar
dat hier nog geen 100 percent zeker
heid over is.
Broeder Christofoor verheugt zich
vooral, omdat de collectie-Wils zo be
langrijk is. Zij bevat de volledige se
rie van pauselijke, Franse en Spaan
se eretekens van luitenant Auguste
Wils de vader van monseigneur. Zij
omvat ook de bij de onderscheidings
tekens behorende diploma's en een
collectie brieven van Don Alphonso
de Bourbon.
Een van de mooiste aanwinsten is
echter een schilderij, waarop Ignace
Wils (de oom van monseigneur) staat
afgebeeld, slag leverend in het
Spaanse stadje Igualada. Met een
banier in de hand staat Ignace Wils
op een barricade, enkele minuten
voor zijn dood.
,,De geschiedenis van de gebroe
ders Wils is bijzonder boeiend", ver
telt broeder Christofoor. ,,Ik zal er
u iets van vertellen, want het is goed,
dat de gedachtenis levendig blijft aan
de dappere mannen, die hun leven
wensten in te zetten voor Kerk en
Paus".
In Frans-Duitse oorlog
De zouaven keerden terug uit Ita
lië. Maar diverse Nederlanders,
waaronder sergeant Ignace Wils en
(Advertentie)
luitenant Auguste Wils, sloten zich
aan bij de Frans-Duitse oorlog (1870-
1871). Zij gaven daarmee gehoor aan
de oproep van hun legendarische
aanvoerder te Mentana, baron Atha-
nase de Charette. Zij vormden een
apart legioen, de vrijwilligers van
het westen geheten. Zij vochten mee
in het Loireleger en beleefden de
Slag van Patay-Loigny (in december
1870). Hun aanvoerder was de grote
generaal Gaston de Sonis.
„Over deze generaal vertel ik
graag iets meer, omdat uit zijn hou
ding de geest van deze vrijwilligers
van het westen en daarom ook van
de zouaven zo duidelijk spreekt",
meent broeder Christofoor.
Toen het legerkorps naar het toe
komstige slagveld van Patay-Loigny
reed, vertoefde generaal Gaston de
Sonis in gezelschap van luitenant
kolonel baron Athanase de Charette.
Zij spraken over godsdienstige onder
werpen en zeiden tegen elkaar, dat
er slechts één uitkomst was om
Frankrijk en zijn leger te redden,
de terugkeer tot het geloof en de
godsdienst. Generaal Gaston de So
nis zocht naar een banier om deze
idee tot uitdrukking te brengen. Ba
ron Athanase de Charette vertelde
nog niet lang geleden van klooster
zusters een banier te hebben ont
vangen, waarop het Heilig Hart stond
afgebeeld. De generaal aanvaardde
die banier. Hij ging er mee de slag
in en sneuvelde onder die banier, die
met bloed werd bevlekt. Meer dan
9000 mannen stierven op het afgrij
selijke slagveld van Loigny..
„Een kopie van de vlag van gene
raal Gaston de Sonis bevindt zich nu
in het museum van Oudenbosch"
merkt broeder Christofoor op.
„Coeur de Jésus, sauvez la Fran
ce", „Hart van Jesus, red Frank
rijk", staat er op.
„Ignace en Auguste Wils streden
onder een brave aanvoerder", meent
broeder Christofoor. „Nog onlangs
heb ik een bezoek gebracht aan het
Franse dorpje Loigny-La-Bataille. Ik
sprak er met abbé R. Tevert. Hij
bracht me naar de grafmonumenten
van generaal Gaston de Sonis en lui
tenant-kolonel Athanase de Charette.
Voor de eerste wordt getracht een
(Advertentie)
Bij de een is het vocht,
bij de ander kon of tocht
dis Rheumatische pijnen
veroorzaakt. Maar in legio gevallen
zit de oorzaak heel ergens anders.
Onzuiver bloed, onzuiverheden die
zich vastzetten in gewrichten en le
dematen, zijn oorzaak van veler lijden.
Als dan de bloedzuiverende organen -
met de jaren trager geworden in hun
werking met Kruschen's minerale
zouten jeugdige energie krijgen toege
voegd, dan gaan deze allengs weer
krachtiger werkenhet bloed gaat
sneller stromen, de onzuiverheden
worden afgevoerd langs natuurlijke
weg en daarmee is dan ook de oor
zaak van die slopende pijnen er niet
meer. Wie nog niet die verlossende
werking van Kruschen aan den lijve
ondervonden heeft, neme de proef
(Advertentie)
dat Auguste Wils naar Nederland te
rugkeerde, maar Ignace Wils trok
naar Spanje voor een andere oorlog.
In Spaanse dienst
Ignace Wils had in Rome vriend
schap gesloten met de pauselijke
zouaaf Don Alphonso de Bourbon, de
broer van Don Carlos, de katholieke
troonpretendent van Spanje. Don Al
phonso stelde hem aan het hoofd van
een korps met 400 vrijwilligers. Hij
zou daarmee deelnemen aan de
tweede Carlistenoorlog. De 24-jarige
commandant wist zich zo te onder
scheiden, dat de naam Wils een
plaats kreeg in de nationale helden
zangen van Spanje. Een Engelse oor
logscorrespondent. die de Carlisti-
sche oorlog volgde, seinde naar zijn
blad, dat een keurkorps stond onder
bevel van 'n jonge Nederlander, Ig
nace Maria Wils, afkomstig van
Rotterdam.
,,Men mag zich verzekerd houden,
dat hij zijn post verdient als moed
en godsvrucht op verdienste aan
spraak geven. Naar het uiterlijk niet
ouder dan 25 jaar is hij reeds een
veteraan. Hij streed te Rome, diende
tijdens de laatste oorlog in Frank
rijk, heeft verscheidene maanden in
Catalonië doorgebracht en draagt de
littekens van niet minder dan 13 ko-
gelwonden. Zijn uniform is een ware
curiositeit. Zij is gescheurd en open
gereten door kogeis, die haar in alle
richtingen doorboord hebben",
schrijft de correspondent.
Ignace Wills sneuvelde by het be
leg van Igualada op 18 juli 1874. HU
kwam om op het moment, dat hy
zijn banier van de Onbevlekte Ont
vangenis op de vijandelijke barricade
zette.
Broeder Christofoor toont de speer
punt van de banier.
,,De banier zelf schijnt niet meer
te bestaan", gelooft hij: „Nazoekin
gen in Spanje hebben dat bevestigd".
Wat broeder Christofoor wel weet
is, dat nog dit jaar in Maria del Pi
nos (de Spaanse plaats bij Barcelona
waar Auguste begraven ligt) een
kleine plechtigheid plaats greep,
waarbij Wils werd herdacht.
„Kunt u zich nu voorstellen waar
om ik zo blij ben, dat het Oudenbos-
sche museum het schilderij van Ig
nace Wils machtig is geworden?",
vraagt de broeder, die zijn levens
werk een steeds mooiere gestalte ziet
aannemen.
In Loigny-La-Bataille bevindt
zich een crypte, waarin de graven
liggen van generaalGaston de
Sonis en luitenant-kolonel Athanase
de Charette. Onder hen dienden
Auguste en Ignace Wils, twee be
kende zoeaven, wier souvenirs
thans in het zoeavenmuseum te
Oudenbosch te vinden zijn
(Van onze verslaggever)
In de eerstvolgende centrale raads
vergadering van de K.A.B. in het
bisdom Breda zal er een voorstel aan
de orde komen van de afdelingen
Dongen, Chaam en Axel, waarin zij
er bjj het bondsbestuur met klem op
aandringen, dat het „alle mogelijke"
stappen onderneemt om te bewerk
stelligen, dat het eigen r.-k. zieken
fonds on aanvullingsfonds O.Z. ook
in Dongen, Chaam en Axel kan wer
ken.
De situatie, zoals wy die nu ken
nen, waarbij het niet mogelijk is een
vrije keuze te doen voor aansluiting
bij een ziekenfonds is onbevredigend
en naar onze mening onrechtvaardig,
licht de afdeling Chaam toe en de
afdeling Axel zegt: „Wij kunnen niet
meeprofiteren van een deel van ons
eigen werk en van bijzondere voor
zieningen, welke ons eigen zieken
fonds verstrekt. We vragen ons af
hoe het eigenlijk staat met onze zo
hoog geprezen vrijheid. We moeten
die nog krijgen in ons eigen huis".
Het bondsbestuur antwoordt de af
delingen met een uitvoerig pre
advies, waarin o.m. medegedeeld
wordt, dat de bevriezing van de
werkgebieden der ziekenfondsen da
teert uit de bezettingstijd toen bij het
verlenen der erkenning tot uitvoe
ring van de verplichte ziekenfonds
verzekering als voorwaarde werd ge
steld de bepaling en vaststelling van
het werkgebied. Daarbij zijn voor het
bisdom Breda (werkgebied O.Z.) uit
gevallen de plaatsen Dongen en
Chaam in Brabant en Axel en Bres-
kens in Zeeuwsch-Vlaanderen. De
grond daarvoor was, dat op 15 okto
ber 1941 in deze plaatsen O.Z. niet
werkte. Na de oorlog is herhaalde
lijk geprobeerd deze bepaling verval
len te krijgen, doch tevergeefs. Zo
wel de ziekenfondsraad als de mi
nister houden vast aan de gedachte
dat de kwestie der werkgebieden
dient te worden geregeld bij de ko
mende nieuwe ziekenfondswet, die
al vijf keer sedert 1947 in de troon
rede is aangekondigd.
Het bondsbestuur besluit met te
zeggen, dat het ervan overtuigd is,
dat deze aangelegenheid de volle
aandacht heeft en het derhalve over
bodig is in deze stappen te onderne
men.
In de centrale raadsvergadering
zal ook een voorstel van de afdeling
Sprundel aan de orde komen en wel
om aan de afdelingen St. Willebrord,
Etten, Leur, Hoeven, Oudenbosch,
Bosschenhoofd, Sprundel, Rucphen,
Zegge en Schijf, ter financiering van
de werkzaamheden van de streek
commissie in het ontwikkelingsge
bied z.w.-Brabant, een hogere contri
butieafdracht te verlenen van 1 cent
per lid per week.
Het is namelijk zo, dat de grotere
plaatsen een afdracht van een cent
per week per lid meer ontvangen
dan de kleinere plaatsen om hierdoor
'n overkoepelingsorgaan in stand te
houden, waardoor de K.A.B. sterker
naar buiten kan treden en ook bijzon
dere activiteiten kan ontwikkelen.
De streekcommissie nu heeft naar de
mening van de afdeling Sprundel de
zelfde werkwijze en hetzelfde doel
als de stedelijke overkoepelingsorga
nen. Daarom betoogt zij, dat, aange
zien er in deze streek nog vele extra
inspanningen noodzakelijk zijn en de
afdelingen niet bij machte deze te
financieren, het in het belang van
de K.A.B. en de arbeidersstand is om
dit voorstel te doen.
Het bondsbestuur ontving eenzelf
de voorstel van de streekcommissie
en de in het voorstel genoemde af
delingen. In zijn preadvies verklaart
het echter, dat aanneming van het
voorstel moet worden ontraden op
grond van diverse overwegingen. Het
is van mening, dat voor bijzondere
omstandigheden en activiteiten bij
zondere voorzieningen moeten wor
den getroffen (het is dan ook bereid
om in overleg met de streekcommis
sie alles te doen wat in zijn vermo
gen ligt om de financiële moeilijkhe
den tot een oplossing te brengen),
maar het acht het ongewenst, dat
bij de vaststelling van de contributie
afdracht rekening wordt gehouden
met bijzondere tijdelijke om
standigheden in de afdelingen. Voorts
verwijst het bondsbestuur naar het
door de Commissie Financiën uitge
bracht rapport en de naar aanleiding
daarvan door de Centrale Raad ge
nomen besluiten en ook concludeert
I het, dat het totaalbudget voor de af-
delingen zou worden verhoogd bij
I aanneming van het voorstel.
De Krijgsraad Oost te Arnhem
heeft vonnis gewezen in de zaak van
de wachtmeester eerste klasse van
de A-batterij van de 108e afdeling
artillerie 't Harde, A.J. den O. en
beklaagde vrijgesproken van het hem
ten laste gelegde. De auditeur-mili
tair heeft appel aangetekend.
De tenlastelegging was, dat be
klaagde als veiligheidsonderoffi
cier bij een oefening op 4 fe
bruari jl. te Oldebroek uit het
eerste stuk van een batterij ar
tillerie een brisantgranaat had
laten afschieten, welke granaat
in de nabijheid van de drukbere-
den spoorlijn Oldebroek-Wezep
ontplofte en daar schade veroor -
zaakte.
De auditeur had hiervoor twee maan
den onvoorwaardelijke hechtenis ge-
eist. De motivering van de krijgs
raad luidde, dat de raadsman van
beklaagde als voornaamste verweer
heeft gevoerd, dat niet bewezen zou
zijn, dat de ontploffing welke zich
heeft voorgedaan, veroorzaakt zou
zijn door het projectiel, afgevuurd uit
de vuurmond, waarbij beklaagde als
veiligheidsonderofficier met het toe-
zicht op de veiligheidsmaatregelen
was belast. Dit verweer is door de
krijgsraad volledig verworpen.
Beklaagde had, naar het oordeel van
de krijgsraad, door een controle kun
nen voorkomen, dat de vuurmond in
onjuiste stand werd afgevuurd, in
welk geval de spoorbaan ook niet zou
zijn getroffen. Dat beklaagde niette
min werd vrijgesproken, is hierop
gegrond, dat volgens de geldende
voorschriften op beklaagde niet de
verplichting rustte om deze controle
te verrichten, zodat op dit bepaalde
punt de tenlastelegging niet bewezen
kon worden verklaard, waardoor
slechts vrijspraak kon volgen.
(Advertentie)