OOK BELGEN HEBBEN
WONINGPROBLEMEN
M.V.D.-agent
BINNEN EEN JAAR
BEMANDE SOVJET-
SATELLIET
Amerikaanse wetgeving
en de zaak-Li ttie Rock
weigerde te moorden
Veel huizen te huur, maar
Veldslag in parlement
van Oost-Pakistan
Barakken
vinden nog
huurders
Philips bouwt
elektronisch
rekencentrum
Oostduitse
vice-premier
ontslagen
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 25 SEPTEMBER 1958
r©5iê§i fit ceSSofsan - altiid vers - altijd lekker
Handgranaat in
rechtszaal
Vechtpartij op
Nederlands schip
in Nantes
Eigen huis met
een tuintje
Hoteldief werd
gegrepen
SURINAAMSE
POLITICUS
VEROORDEELD
Zijn boek Recht
op eigen geweten
IIIIIU
Prof. Ananov verwacht:
Het nadeel dei-
scheiding van
machten
11
(Speciale correspondentie)
Ook in België raken de uitersten elkaar. Misschien omdat de
Walen nog altijd Frans spreken. Misschien ook om andere rede
nen. Overal in het land ziet ge borden „Woning te huur - Appar
tement a louer". De makelaars verschaffen u bereidwillig meters
lange lijsten van leegstaande huizen, villa's, appartementen, win
kels, kantoor- en bedrijfsgebouwen, bovenhuisjes en boerderijen,
die leeg staan en onmiddellijk gehuurd kunnen worden. Onze
landgenoten, die al maandenlang op een verdwenen wachtlijst
staan en de hoop al hebben opgegeven ergens in het goede vader
land een paar kamertjes te kunnen betrekken, lijkt dit alles een
zoete droom. Maar ook bij het ontwaken staat de woning nog op
u te wachten.
De huurprijzen moet u maar niet
door een Nederlandse bril bekijken:
ook bij onze zuiderburen betaalt men
braaf wat franken voor een behoor
lijke woning. Moderne flats met twee
slaapkamers in Antwerpen, Luik en
Brussel kosten gemiddeld 2500 fr. per
maand, maar het zijn dan ook ju
weeltjes. Vrijstaande middenstands
woningen kosten evenveel. Voor een
„halve villa" bestaande uit keuken,
woonkamer, drie slaapkamers en bad
kamer plus tuin moet u al gauw 3000
fr. uittrekken ïonder dat er centra
le verwarming is, terwijl een ultra
moderne halve villa vaak nog het
dubbele kost. Veel goedkoper zijn de
oudere bovenwoningen: ook in het
hartje van de grote steden vindt men
vijf nette kamers en een keuken van
af 1000 fr. per maand, maar het is
verstandiger wat meer uit te trek
ken.
Zoals gezegd: ook hier raken de
uitersten elkaar want ondanks de
milde overvloed bestaan er ernstige
huisvestingsproblemen, die de rege
ring Eijskens nu wil oplossen. Ook
miljoenen Belgen kunnen de hierbo
ven genoemde huurprijzen niet beta
len. Per slot van zaken verdient een
arbeider niet meer dan 6000 fr. per
maand. De krotwoningen bestaan in
derdaad ook in het rijke België en
vinden nog altijd huurders. Sedert
1890 heeft men 19 wetten en wetjes
uitgeknobeld om ze op te ruimen,
maar er staan er nog altijd een slor
dige honderdduizend. Het stemt tot
nadenken, dat iri dit land met de
bordjes „woning te huur" nog een
kwart miljoen mensen in barakken
Een Italiaan die terecht moest
staan voor de politierechter van
Monfalcone heeft toen hij zag dat het
op een veroordeling uit zou lopen,
een handgranaa geslingerd naar zijn
advocaat. Toen deze het projectiel
verbaasd oppakte en bekeek, had
de beklaagde al berouw en riep hij
uit: „Gooi weg, het is een granaat".
De advocaat keek een ogenblik nog
verbaasder en slingerde het gevaar
lijke voorwerp toen in een aangren
zende kamer, waar enkele typistes
zaten te werken.
Gelukkig had de beklaagde de gra
naat niet goed op scherp gesteld.
Volgens de politie hadden veel men
sen gedood of gewond kunnen wor
den. De rechtszaal was vol mensen
toen het incident zich voordeed.
De beklaagde werd onmiddellijk
gearresteerd wegens onwettig wapen
bezit en bedreiging. Als de handgra
naat goed blijkt te zijn, kan hij ook
nog beschuldigd worden van poging
tot moord.
(Advertenti^)
Waarom dus iedere maand drie dui
zend francs wegwerpen? Al na korte
tyd stapt hij op en de huiseigenaar
begint opnieuw te zoeken.
„Het papier is niet zo best meer
en de verf mocht ook wel eens ver
nieuwd worden".
Zijn antwoord is begrijpend:
„Zeker, mevrouw, als uw man een
contractje voor een jaar wil teke
nen zal ik de zaak opnieuw doen ver
ven en behangen".
Het klinkt als een zoete muziek in
de oren van onze woningzoekende
landgenoten. Maar de huiseigenaar,
die huurders zoekt boven de 2000 fr.
per maand is al lang geen koning
meer.
Hij vreest zelfs de toekomst. Huur
ders, die 2000 fr. per maand kunnen
betalen, kunnen ook zelf bouwen. Nog
tien jaar en al die grote villa's bren
gen niets meer op.
De politie heeft een jongeman uit
Nantes beschuldigd van een poging
om een Nederlandse zeeman te ver
wonden bij een gevecht aan boord
van het vrachtschip ,,Westersingel".
De jongeman, wiens naam door de
politie niet bekend werd gemaakt,
werd gearresteerd na een jacht op
vier jongelingen, die aan boord pro
beerden te komen van het Nederland,
se schip, toen dat in Nantes aan de
kade lag.
De derde machinist Rolf v.d. A.
(27 ja^r oud) richtte zich tot de vier
die hem daarop aanvielen. Hij werd
van hout en golfplaat en in wagons
of vrachtwagens leven. Twee mil
joen Belgen, dus een vierde van de
bevolking leeft in 400.000 „overbe
volkte woningen".
Ongeveer twee derde deel van het
Belgische woningpark werd gebouwd
voor 1918 en ook nu zijn er nog pas
zestig van de honderd woningen aan
gesloten op de riolering. Maar de
helft zijn aangesloten op de water
leiding. Zelfs vlak rond .Antwerpen
vindt men nog lieden, die trouw zwe
ren bij hun pomp. Twaalf van de
honderd gezinnen bezitten geen eigen
toilet.
En toch staan er overal prima wo
ningen, met waterleiding, gas, elek
triciteit, badkamer en garage te huur.
De Nederlanders en de Fransen
profiteren er van, dat vele Belgen
de hoge huren niet kunnen betalen.
De tweede categorie vestigt ziêh bij
voorkeur in het uiterste zuiden, waar
de huisvestingstoestanden het slechtst
zijn; de landgenoten prefereren Ant
werpen en de prettige dorpjes rond
de Scheldestad. Dagelijks komen er
nieuwe immigranten uit Nederland in
Merxem, Brasschaet, Ekeren, Poly
goon, Kalmthout, Wilrijk en Antwer
pen. De Vreemdelingenpolitie heeft
er de handen vol mee.
Het Belgische woningprobleem
heeft vele facetten. Een ervan is de
droom van het „eigen-huisje-met-het-
tuintje", een droom, die voor vele <joor een van de aanvallers met een
De Apeldoornse politie heeft de 62-
jarige winkelier G. F. van D. aange
houden wegens het plegen van een
lange serie diefstallen. De man maak
te er een gewoonte van uit hotels,
restaurants en dergelijke allerlei goe
deren mee te nemen. Zo trof de po
litie in de kamer achter zijn winkel
onder andere een zestigtal roomkan
netjes, circa tien asbakken, een der
tigtal koppen en schotels, borden, jus-
kommen, peper- en zoutstellen, lepels
en vorken, tijdschriften en zelfs drie
grote dienbladen aan.
De diefstallen moeten zich over een
periode van minstens drie jaren heb
ben uitgestrekt. Van D. beperkte zich
niet alleen tot Apeldoornse zaken,
doch sloeg ook zijn slag in Amster
dam, Den Haag, Groningen en zelfs
Duitsland. Hij had nog een voorwaar
delijke straf te goed van eerder ge
pleegde diefstallen.
(Advertentie)
v:' V p,
b e t. a i was m i ctd e Imet* Lpra-
R' "miff; d'öf U^ handen mooi
houdt. West vliegensvlug..
..- Afdrogen onnodig.
huiseigenaren een ware nachtmerrie
is. Het wordt al moeilijk huurders te
vinden voor panden, die 3000 fr. per
maand noèten opbrengen, maar het
is nog veel moeilijker hen te houden.
Na verloop van een jaar heeft de
huurder zijn berekening gereed. Met
weinig contanten en JJ000 fr. afbeta
ling per maand kan hij zich een ei
gen huisje bouwen, zelfs een huis.
mes verwond. Toen andere leden van
de bemanning van het schip aan
dek snelden en de hulp van de po
litie inriepen, verdwenen de jonge
mannen.
V.d. A. was niet ernstig gewond,
heeft de politie gezegd.
(Advertentie)
De fractieleider van de twee man
tellende fractie in de Surinaamse Sta
ten van de Nickeriaanse Onafhanke
lijke Partij, D. Poetoe, hoorde een
gevangenisstraf van drie jaren tegen
zich uitspraken. Poetoe, die zich in
de jaren voor 1954 heeft schuldig ge
maakt aan verduistering van een be
drag van 350.000 gulden bij de Suri
naamse Bank, werd door de kanton
rechter veroordeeld tot twee en een
half jaar, doch het Hof van Justitie
verzwaarde de straf. Het is nog niet
bekend of de heer Poetoe als Staten
lid zal aftreden.
Nikolai Chochlof, thans 36 jaar
oudwerd reeds op eenentwintig
jarige leeftijd opgeleid tot agent
van de Geheime Staatspolitie in
Rusland (M.v.D.). Het was toen de
Duitsers aan de poorten van Mos
kou stonden. Hij werd uitgezonden
naar de gebieden achter het front,
waar de partisanen tegen de Nazi
indringers vochten. Hij kreeg op-
draejit een bekende S.S.-beul te
liquideren en slaagde daarin ook
Maar in het contact met deze par
tisanen viel hem reeds op, dat in
veler hart de hoop leefde, dat na
de verdrijving der Duitsers ook het
Sovjet-systeem zou veranderen „en
verdwijnen. Hij ging twijfelen aan
de juistheid van alles wat hem
sinds zijn jeugd was bijgebracht
over de voortreffelijkheden.van het
bolsjewisme boven alle andere
maatschappelijke stelsels. Na de
oorlog trachtte hij zich dan ook los
te maken van zijn verplichtingen
ten opzichte van de Veiligheids
dienst. Hij kreeg verlof te gaan
studeren, trouwde en werd vader
van een kind. 4
Maar de Veiligheidsdienst liet hem
niet los. Men wilde al de tijd en het
geld, besteed aan zijn training, niet
opgeven en gaf hem nieuwe opdrach
ten, ditmaal in westerse landen. Op
een dag in 1954 kreeg hij opdracht
een plan op te stellen voor het uit de
weg ruimen van een Russische emi
grant, in Frankfurt am Main woon
achtig. Die emigrant was een van de
leiders van een anti-communistische
organisatie, de N.T.S., die ook onder
gronds in Rusland werkte. Chochlof
had al eerder van het bestaan van die
organisatie gehoord en eigenlijk voel
de hij in zijn hart veel sympathie voor
haar doelstellingen. Hij wist echter
niet, hoe hij zich aan de opdracht kon
onttrekken, doch toen hij er met zijn
vrouw over praatte, zei die beslist:
„Als jij aan die moord meedoet wil
ik je vrouw niet meer zijn en zal je
kind je later niet meer als vader er
kennen". Toen rijpte het besluit alle
plannen door te zetten, doch op het
beslissende ogenblik alles aan het uit
gekozen slachtoffer in Frankfurt op
te biechten. Het zou echter geheim
moeten blijven, om vrouw en kind in
Moskou niet in gevaar te brengen.
Chochlof heeft alles aan zijn slacht
offer verhaald, doch toen ter sprake
kwam, of de geheime organisatie erin
zou slagen vrouw en kind ook naar
het Westen te brengen, wist de man
uit Frankfurt geen andere uitweg dan
de Amerikaanse geheime dienst erin
te mengen. Deze liet zich niet van
zijn beste kant kennen. Door een serie
blunders ook in de zucht uit.het geval
zoveel mogelijk propagandistische
munt te slaan, kwam er niets terecht
van het plan, vrouw en kind aan de
wraakzucrt van de Russische gehei
me dienst te ontrukken. Wat er van
hen geworden is, laat zich slechts
bevroeden. Chochlof is nu een van de
leiders van de N.T.S., de revolutio-
naire emigrantenorganisatie, en hij
houdt juist dezer dagen in ons land
een reeks van lezingen over de Rus
sische Geheime Dienst en de N.T.S,
Tegelijkertijd is een Nederlandse ver
taling verschenen van een boek, waar
in hij zijn leven beschrijft en zijn ver
wachtingen voor de toekomst uit
spreekt.
De in Rusland geboren, maar
tot Fransman genaturaliseerde
professor Alexander Ananov,
natuurkundige, chemicus en
pionier op 't gebied der ruimte-
paart, is de stichter (in 1945)
van de Internationale Astro-
nautische Vereniging. Het vo-
rige jaar, toen de Russen hun
Spoetnik gelanceerd hadden,
voorspelde Ananov dat een
poging om een raket naar de
maan te schieten spoedig zou
volgen. In het hiernavolgende
artikel bespreekt Ananov enkele
aspecten van de f,maanreizen
Hij spreekt de verwachting uit
dat de Russen binnen een jaar
een bemande raket de ruimte
in zullen schieten.
Het is een ongemeen interessant en
boeiend relaas, dat hij op papier heeft
gezet. We komen er heel veel door te
weten aangaande de methodes van
het geheimzinnige apparaat, waarmee
de Sovjet-regering haar terreur uit
oefent ook ver buiten de Russische
grenzen. Er is een ongelofelijke roe
veelheid vernuft in geïnvesteerd en de
opleiding van spionnen en saboteurs
laat niets te wensen over. Alleen,
men kan het mensenhart niet ver- wetten indruist, tot de ondergang ge-
nage die veel verder ging dan een
aanvankelijk zeer begrijpelijk wan
trouwen die blunderde en zelfs be
loften brak en die de overgang van
Chochlof naar een nieuw bestaan wel
heel moeilijk heeft gemaakt.
Experts
In de epiloog van zijn boek zegt
Chochlof dan ook harde waarheden
aan het adres van het leger van „ex
perts" inzake Russische aangelegen
heden.
Toen de lilliputters erin geslaagd
waren de slapende Gulliver met
touwen vast té binden, haalden ze
zijn zakken leeg en bekeken de in-
houd zorgvuldig. Er was ook een
horloge bij. De experts van de Lilli-
liputters gaven een nauwkeurige
beschrijving van het mechanisme.
Het aantal radertjes en tandwiel-
tjes werd geteld, de afmeting van
de wijzers werd beschreven en de
snelheid van hun omwenteling. Zij
maakten een analyse van het metaal
en van de verf van de wijzerplaat.
Kortom: niets ontging het oog van
de „geleerden". Maar aan het rap
port mankeerde een ding: waarom
bestaat het horloge en waarom tikt
het? Dat ging het versand van de
Lilliputters te boven. Het grootste
deel van het leger van de westerse
Rusland-experts lijkt wonderlijk
veel op de geleerden van de
putters In de veertig jaar van het
bestaan van het Sovjetbewind zijn
zij erin geslaagd al zijn radertjes
en tandwieltjes te tellen, de Wijzers
op te meten en nog veel meer. Maar
een ding kunnen ze niet constate
ren: Wat beweegt het Sovjetbewind
en waarom blijft het tikken?
Chochlof heeft vertrouwen in de re
volutionaire organisatie N.T.S., welker
voorman hij door een koelbloedige
moord uit de weg moest ruimen. An
deren zullen dit vertrouwen niet de-
len. Maar wel wil men hopen op zijn
redenering, dat een systeem, hetwelk
tegen het geweten en de goddelijke
anderen en in het geval Chochlof was
het de stem van het geweten, die door
heel dit pantser heenbrak. Er staan
ook belangwekkende typeringen van
verschillende figuren uit de M.V.D. in
dit boek en het geheel is dan ook
zeer leerrijk voor wie leren wil wat
het Sovjet-systeem eigenlijk inhoudt.
Maar er staat ook veel beschamends
in voor de Amerikaanse contra-spio-
doemd is. Alleen zijn wij mensen zo
haastig gebakerd en willen het ook
op stel en sprong zien gebeuren. Ter
wijl de geschiedenis van lange adem
is en ver over het leven van een ge
neratie uitgaat.
De vertaling van Chochlofs boek is
onder de titül „Recht op eigen ge
weten" uitgegeven bij van Nijgh en
Ditmar (Den Haag).
Het lijkt mij waarschijnlijk
dat binnen de eerstkomende 12
maanden de Russen een aard-
satelliet zullen lanceren, die een
mens aan boord heeft. Ik weet
niet hoe zij het probleem zullen
oplossen die mens weer op aar
de terug te brengen, maar ik
geloof dat zij zich op het ogen
blik concentreren op de oplos
sing van dit vraagstuk.
Aan de andere kant kan ik, tot
mijn spijt, helemaal niet optimis
tisch zijn over de kans op succes
binnen korte tijd van de Amerikaan
se "schoten naar de maan."
Het belangrijkste van het afgelo
pen "Spoetnik"-jaar vind ik het Rus-
siche succes met de "ruimte-hond"
I.aika. Door Laika in een satelliet
de ruimte in te sturen zijn de Rus-
sen in staat geweest buitengewoon ruimte in te zenden en de menselijke 1 km per seconde. Als men een ra-
Het experiment met Laika be- eerste plaats beseffe men dat de aar
wees dat de kosmische straling geen de en de maan met grote snelheid
ernstige Uitwerking had op een le- door de ruimte wentelen. De aarde
vende satelliet-passagier.
draait om de zon met een snleheid
Logischerwijze zal het de volgende van 30 km per seconde, de maan
stap zijn een bemande satelliet de om de aarde met een snelheid van
interessante
en waardevolle gege-
passagier veilig op de aarde te doen ket naar de maan afschiet lijkt dat
dus alsof men probeert uit een snel-
vens te verzamelen over de reac- terufkeren. J
ties van een levend wezen op zulk Ult gesprekken die ik het vorige rijdende auto een passerende motor
een reis. iaar ,te Parijs gevoerd heb met de fiets te raken, waarbij men boven-
Reeds vele jaren geleden was het Russische professor Leonid Sedov dien moet bedenken dat een maan-
duidelijk dat het eerste stadium van ^eb ik de conclusie getrokken dat de raket blootstaat aan verschillende in.
ruimtevaart gekenmerkt zou worden Russen van plan waren het hondje vloeden van andere grote hemellicha-
door het gebruik van aardsatellieten levend terug te brengen. Blijkbaar men.
als vliegende laboratoria. Dat stadi- ?s el 1?ts1 verkeerd gegaan. Misschien
um verkeert thans in volle ontwik- "ee*'; "e*' apparaat dat Laika's hok
keling. Reeds de allereerste satellie- 'ut de ®atelli?,t moest slingeren ge
Kleine kans
Wil men een raket om de maan
ten toonden aan dat het gevaar van faald. Maar ik ben ervan overtuigd laten cirkelen, dan moet men die
botsingen met meteorieten niet groot dat de Russen zoiets hadden voor- raket in een betrekkelijke nauwe zo-
Ir. Th. P. Tromp, lid van het pre
sidium van Philips, heeft in Eindho
ven de eerste paal geheid voor een
gebouw waarin het rekencentrum van
Philips zal worden gevestigd. Dit
rekencentrum, waarin straks ongeveer
250 mensen zullen werken, zal uniek
zijn, omdat het voor het eerst in
Europa is, dat een industrie een der
gelijk groots opgezet eigen centrum
sticht. De te installeren elektronische
rekenmachines zullen worden ge
bruikt zowel voor rekenkundig werk
ten behoeve van de research, de ont
wikkeling en de fabricage als voor
administratieve werkzaamheden op
elk gebied.
Politie met stalen helmen op heeft
na een hevige schermutseling de op
positie uit de Wetgevende Vergade
ring van Oost-Pakistan verdreven.
De politie trad op, toen de oppositie
ertoe dreigde over te gaan, de onder
voorzitter met geweld van zjjn zetel
te verjagen en begonnen was met
hem sterven naar het hoofd te gooien.
De onder-voorzitter en een zestal
leden van de oppositie werden ge
wond. Vijf van hen moesten naar het
ziekenhuis worden gebracht. De
Moeilijkheden waren zaterdag al be
gonnen, toen er een gevecht uitbrak
omdat de voorzitter zich uitgespro
ken had voor de aanwezigheid van
zes leden van de oppositie, aan wie
het recht was ontnomen, zitting te
hebben. De regering diende onmid
dellijk een votum van wantrouwen
tegen de voorzitter in. Toen hij gis
teren bij het parlementsgebouw aan
kwam, weigerde de politie hem de
toegang tot de kamer. De oppositie
viel de onder-voorzitter aan, toen de
ze op de zetel van de voorzitter ging
zitten en daarop moest de politie
wel ingrijpen.
Toen de leden van de oppositie niet
aan de bevelen van de politie gehoor
wilden geven de zittingszaal te ver
laten, dreef deze hen naar buiten,
maar niet dan nadat er hevig ge
vochten was.
De uitspraak van het opperste
gerechtshof van verleden week,
dat er negerleerlingen moeten
worden toegelaten op de cen
trale middelbare school in
Little Rock heeft wederom de
vraag naar de verdeling der be-
voegdheden tuêsen de "federale 1 zkfh™" -mei 195* want-het hof stelde
regering en de staten in het tV'k""g™ reVh"t"budVni'and"d"'"t'-i
middelpunt van de belangstel- rusting van de strijdkrachten en de
ling geplaatst, aldus de Ameri- aa"munting van geld
kaanse voorlichtingsdienst. Daarentegen wordt aan de staten
deze rechten opheft? In een der
gelijk geval is de federale wet
soeverein, want een staat mag
niet rechten aan een burger ont
houden, welke hem krachtens de
grondwet gewaarborgd worden.
Dit is nu in feite de kern van de
zaak, die ten grondslag ligt aan de
uitspraak van het opperste gerechts-
op het standpunt dat de rassen
scheiding op de scholen aan de ne
gers „gelijke bescherming krachtens
de wet" onthoudt en dit is een van
behoort onder meer de jurisdictie
over de plaatselijke regering, de aan
leg van wegen, de uitvoering van de
wetten door eigen politie en ge-
In de V.S. berust het gezag niet
uitsluitend bij de federale regering,
maar bij deze regering en bij elk
van de afzonderlijke staten. Deze
scheiding van macht is een der
grondbeginselen voor de Amerikaan
se samenleving, want het is altijd
een Amerikaanse opvatting geweest,
dat. een almachtige federale rege
ring even ongewenst is als een zwak
ke. Een zwakke federale regering zou
de Verenigde Staten tot een „ver
eniging van staten" zonder meer de
graderen.
Er is evenwel een nadeel aan
deze scheiding van machten ver
bonden. In bepaalde gevallen kan
zich n.l. de vraag voordoen: welk
gezag overheerst, dat van de fe
derale regering of dat van de be
trokken staat?
Deze vraag moet leiden tot een
compromis, dat in het korf hierop ontstaan van een geschil aanwezig is.
neerkomt:
de rechten die door de grondwet wor
den gewaarborgd.
Het mag daarom vreemd schijnen,
- - dat er verschil van mening bestaat
rngen staatsgrenzen liggen. Daartoe over de uitspraak van het hof inzake
soevereiniteit verleend bij de regeling
van kwesties die gehee] binnen de
de rassenscheiding, want het opper
ste gerechtshof dat natuurlijk een
onderdeel vormt van het federale be
wind heeft het laatste woord in elk
rechtshoven, de heffing van staats- geschil waarin de soevereiniteit be-
belgstingen en let wel de in
standhouding van openbare scholen.
Maar tot hoever deze verdeling van
gezag tussen federale regering en
staten zich uitstrekt vormt in tal van
gevallen een geschilpunt.
De kern
twist wordt van de federale regering
en waar de grondwettelijke rechten
der burgers op het spel staan.
Het gezag over de scholen in de
Ver. Staten berust van oudsher bij
de staten. In de grondwet is voorts
nergens een bepaling te vinden, die
uitdrukkelijk de rassenscheiding op
In het geval dat het congres van de scholen verbiedt de uitspraak
een staat bij de uitefening van zijn
regionaal gezag een wet aanneemt,
die uitsluitend van toepassing is op
de inwoners binnen de eigen gren
zen, schijnt op het eerste gezicht, dat
van het hof is uitsluitend een inter
pretatie van de bedoeling van de
grondwet.
Vele bewoners van het zuiden zijn
nu van mening, dat het hof bevoegd
hier geen enkele aanleiding tot het is tot interpretatie van de grondwet,
maar zij stellen bovendien, dat dit
Bij aangelegenheden, die met gro- wet strijdig is met de federale wet
tere doeltreffendheid op nationaal ni- geving? Zo waarborgt de
veau behandeld kunnen worden, dient bepaalde rechten van alle
de federale regering gezag uit te kaanse burgers
oefenen. Daartoe behoren onder meer
de diplomatieke en commerciële be-
Maar wat gebeurt er nu indien deze recht van interpretatie niet onbe
perkt is. In de kwestie van de ras-
geving? Zo waarborgt de grondwet senscheiding op de openbare scholen
Ameri- zijn de tegenstanders van het stand
punt van het hof inzake de rassen
scheiding van oordeel, dat het hof
te ver is gegaan.
Hoe staat het nu wanneer een
wet van een afzonderlkke staat
bereid, en dat zij in het komende ne brengen, die op ongeveer 36.000
km van de maan ligt. Haalt de ra
ket die zone niet, dan spat zij in
de ruimte uiteen. Passeert zij die
zone, dan komt zij binnen het bereik
jaar dit aspect vooral zullen ontwik
kelen.
Nieuwe alliage
De Russen hebben reeds enkele van de aantrekkingskracht van de
opmerkelijke prestaties verricht. On- JRaari en zaJ zij daarop neerstorten,
langs hebben zij twee honden per d®. iiuidige stand van zaken zal
raket tot op grote hoogte geschoten bijzonder moeilijk zijn juist die
en de dieren weer veiliv terneve- smalle zone te bereiken.
en de dieren weer veilig terugge
bracht. Dat bewees een zeer grote
mate van precisie. Soortgelijke pogin
Wij kunnen natuurlijk verwachten
dat zowel de Amerikanen als de Rus
gen (maar dan met muizen) van sen zich tot het uiterste zullen in-
Amerikaanse zijde ondernomen zijn spannen om de accuratesse van hun
in zoverre mislukt dat men de mui
zen nimmer heeft' teruggevonden.
raketten te verhogen. Zij zullen trach
ten elkaar op het gebied van deze
Ik geloof niet dat de Russen, zo- Precisie telkens te overtroeven. Af-
als sommige berichten willen, over gezien van^ de onplezierige militaire
een nieuwe brandstof beschikken. Zjj
werken, dunkt rnjj, met de aan allen
kant van de zaak, zal deze concur
rentie heilzaam zijn voor de ontwik-
bekende raketbrandstoffen. Het ge- keling.
heim van hun successen ligt naar Ik ben er echter van overtuigd dat
mijn mening in een reeks metaal- die concurrentie over weinige jaren
alliages die zjj ontwikkeld hebben en 7-al ophouden. Want de experimenten
die een veel hoger smeltpunt heb
ben dan enig bekend metaal. Dat zou
zullen steeds duurder worden en ten
slotte zo veel geld kosten dat geen
ook verklaren waarom Amerikaanse enkel land, hoe rijk ook, die alleen
raketten uiteengespat zijn bfj het af- zal kunnen bekostigen,
schieten.
Men krijgs in Europa de indruk
dat Amerika zijn ruimtevaartpro
gram met grote snelheid uitvoert,
met te grote snelheid misschien. Het
lijkt door te grote haast te komen
dat de verschillende raketten die in
Cape Canaveral werden beproefd,
blijkbaar samengesteld waren uit on
derdelen die niet als één geheel wa
ren ontworpen B.v. werd de ene
"trap" van zulk een raket gevormd
door een projectiel van het leger,
een andere trap door een raket van
de marine. Voor dergelijke projec
ten is echter een in zijn geheel ont
worpen raket nodig, waarvan iedere
trap is berekend voor de taak die
nodig is.
Mijn oordeel over de Amerikaanse
plannen om een raket naar de maan
af te schieten is helaas nog kriti
scher. Volgens Amerikaanse zegslie
den heeft zulk een maaraket-lance-
ring een kans van één op tien om te
gelukken. Naar mijn mening is er
slechts een kans van één op 10.000.
Ik geloof niet dat de raket-techniek
reeds zo accuraat werkt dat men een
projectiel om de maan kan laten cir
kelen en kan laten terugkomen naar
de aarde. En zijn daarbij zoveel moei
lijheden te overwinnen, dat zij niet
eens opgesomd kunnen worden. In de
De 58-jarige Fritz Selbmann, een
van de voornaamste economische des
kundigen van Oost-Duitsland, heeft
nu ook zijn functie van vice-premier
verloren, die hij sinds' november 1955
heeft bekleed. Hij is ook lange tijd
minister voor de zware industrie ge
weest.
Selbmann is de laatste maanden het
mikpunt geweest van heftige kritiek
van de zijde van het bestuur van de
Oostduitse communistische partij. De
ze verweet Selbmann aanmatiging en
de neiging zich als „directeur" en
technocraat te gedragen. Hij werd er
ook van beschuldigd betrekkingen
onderhouden te hebben met de groep
van Schirdewan-Oelssner en Woll-
weber, die begin februari uit de lei
ding van de partij gestoten werd we
gens haar oppositie tegen Walter Ul-
bricht, de eerste secretaris van de
Oostduitse communistische partij.