OOK BELGEN HEBBEN WONINGPROBLEMEN M.V.D.-agent BINNEN EEN JAAR BEMANDE SOVJET- SATELLIET Amerikaanse wetgeving en de zaak-Li ttie Rock weigerde te moorden Veel huizen te huur, maar Veldslag in parlement van Oost-Pakistan Barakken vinden nog huurders Philips bouwt elektronisch rekencentrum Oostduitse vice-premier ontslagen DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 25 SEPTEMBER 1958 r©5iê§i fit ceSSofsan - altiid vers - altijd lekker Handgranaat in rechtszaal Vechtpartij op Nederlands schip in Nantes Eigen huis met een tuintje Hoteldief werd gegrepen SURINAAMSE POLITICUS VEROORDEELD Zijn boek Recht op eigen geweten IIIIIU Prof. Ananov verwacht: Het nadeel dei- scheiding van machten 11 (Speciale correspondentie) Ook in België raken de uitersten elkaar. Misschien omdat de Walen nog altijd Frans spreken. Misschien ook om andere rede nen. Overal in het land ziet ge borden „Woning te huur - Appar tement a louer". De makelaars verschaffen u bereidwillig meters lange lijsten van leegstaande huizen, villa's, appartementen, win kels, kantoor- en bedrijfsgebouwen, bovenhuisjes en boerderijen, die leeg staan en onmiddellijk gehuurd kunnen worden. Onze landgenoten, die al maandenlang op een verdwenen wachtlijst staan en de hoop al hebben opgegeven ergens in het goede vader land een paar kamertjes te kunnen betrekken, lijkt dit alles een zoete droom. Maar ook bij het ontwaken staat de woning nog op u te wachten. De huurprijzen moet u maar niet door een Nederlandse bril bekijken: ook bij onze zuiderburen betaalt men braaf wat franken voor een behoor lijke woning. Moderne flats met twee slaapkamers in Antwerpen, Luik en Brussel kosten gemiddeld 2500 fr. per maand, maar het zijn dan ook ju weeltjes. Vrijstaande middenstands woningen kosten evenveel. Voor een „halve villa" bestaande uit keuken, woonkamer, drie slaapkamers en bad kamer plus tuin moet u al gauw 3000 fr. uittrekken ïonder dat er centra le verwarming is, terwijl een ultra moderne halve villa vaak nog het dubbele kost. Veel goedkoper zijn de oudere bovenwoningen: ook in het hartje van de grote steden vindt men vijf nette kamers en een keuken van af 1000 fr. per maand, maar het is verstandiger wat meer uit te trek ken. Zoals gezegd: ook hier raken de uitersten elkaar want ondanks de milde overvloed bestaan er ernstige huisvestingsproblemen, die de rege ring Eijskens nu wil oplossen. Ook miljoenen Belgen kunnen de hierbo ven genoemde huurprijzen niet beta len. Per slot van zaken verdient een arbeider niet meer dan 6000 fr. per maand. De krotwoningen bestaan in derdaad ook in het rijke België en vinden nog altijd huurders. Sedert 1890 heeft men 19 wetten en wetjes uitgeknobeld om ze op te ruimen, maar er staan er nog altijd een slor dige honderdduizend. Het stemt tot nadenken, dat iri dit land met de bordjes „woning te huur" nog een kwart miljoen mensen in barakken Een Italiaan die terecht moest staan voor de politierechter van Monfalcone heeft toen hij zag dat het op een veroordeling uit zou lopen, een handgranaa geslingerd naar zijn advocaat. Toen deze het projectiel verbaasd oppakte en bekeek, had de beklaagde al berouw en riep hij uit: „Gooi weg, het is een granaat". De advocaat keek een ogenblik nog verbaasder en slingerde het gevaar lijke voorwerp toen in een aangren zende kamer, waar enkele typistes zaten te werken. Gelukkig had de beklaagde de gra naat niet goed op scherp gesteld. Volgens de politie hadden veel men sen gedood of gewond kunnen wor den. De rechtszaal was vol mensen toen het incident zich voordeed. De beklaagde werd onmiddellijk gearresteerd wegens onwettig wapen bezit en bedreiging. Als de handgra naat goed blijkt te zijn, kan hij ook nog beschuldigd worden van poging tot moord. (Advertenti^) Waarom dus iedere maand drie dui zend francs wegwerpen? Al na korte tyd stapt hij op en de huiseigenaar begint opnieuw te zoeken. „Het papier is niet zo best meer en de verf mocht ook wel eens ver nieuwd worden". Zijn antwoord is begrijpend: „Zeker, mevrouw, als uw man een contractje voor een jaar wil teke nen zal ik de zaak opnieuw doen ver ven en behangen". Het klinkt als een zoete muziek in de oren van onze woningzoekende landgenoten. Maar de huiseigenaar, die huurders zoekt boven de 2000 fr. per maand is al lang geen koning meer. Hij vreest zelfs de toekomst. Huur ders, die 2000 fr. per maand kunnen betalen, kunnen ook zelf bouwen. Nog tien jaar en al die grote villa's bren gen niets meer op. De politie heeft een jongeman uit Nantes beschuldigd van een poging om een Nederlandse zeeman te ver wonden bij een gevecht aan boord van het vrachtschip ,,Westersingel". De jongeman, wiens naam door de politie niet bekend werd gemaakt, werd gearresteerd na een jacht op vier jongelingen, die aan boord pro beerden te komen van het Nederland, se schip, toen dat in Nantes aan de kade lag. De derde machinist Rolf v.d. A. (27 ja^r oud) richtte zich tot de vier die hem daarop aanvielen. Hij werd van hout en golfplaat en in wagons of vrachtwagens leven. Twee mil joen Belgen, dus een vierde van de bevolking leeft in 400.000 „overbe volkte woningen". Ongeveer twee derde deel van het Belgische woningpark werd gebouwd voor 1918 en ook nu zijn er nog pas zestig van de honderd woningen aan gesloten op de riolering. Maar de helft zijn aangesloten op de water leiding. Zelfs vlak rond .Antwerpen vindt men nog lieden, die trouw zwe ren bij hun pomp. Twaalf van de honderd gezinnen bezitten geen eigen toilet. En toch staan er overal prima wo ningen, met waterleiding, gas, elek triciteit, badkamer en garage te huur. De Nederlanders en de Fransen profiteren er van, dat vele Belgen de hoge huren niet kunnen betalen. De tweede categorie vestigt ziêh bij voorkeur in het uiterste zuiden, waar de huisvestingstoestanden het slechtst zijn; de landgenoten prefereren Ant werpen en de prettige dorpjes rond de Scheldestad. Dagelijks komen er nieuwe immigranten uit Nederland in Merxem, Brasschaet, Ekeren, Poly goon, Kalmthout, Wilrijk en Antwer pen. De Vreemdelingenpolitie heeft er de handen vol mee. Het Belgische woningprobleem heeft vele facetten. Een ervan is de droom van het „eigen-huisje-met-het- tuintje", een droom, die voor vele <joor een van de aanvallers met een De Apeldoornse politie heeft de 62- jarige winkelier G. F. van D. aange houden wegens het plegen van een lange serie diefstallen. De man maak te er een gewoonte van uit hotels, restaurants en dergelijke allerlei goe deren mee te nemen. Zo trof de po litie in de kamer achter zijn winkel onder andere een zestigtal roomkan netjes, circa tien asbakken, een der tigtal koppen en schotels, borden, jus- kommen, peper- en zoutstellen, lepels en vorken, tijdschriften en zelfs drie grote dienbladen aan. De diefstallen moeten zich over een periode van minstens drie jaren heb ben uitgestrekt. Van D. beperkte zich niet alleen tot Apeldoornse zaken, doch sloeg ook zijn slag in Amster dam, Den Haag, Groningen en zelfs Duitsland. Hij had nog een voorwaar delijke straf te goed van eerder ge pleegde diefstallen. (Advertentie) v:' V p, b e t. a i was m i ctd e Imet* Lpra- R' "miff; d'öf U^ handen mooi houdt. West vliegensvlug.. ..- Afdrogen onnodig. huiseigenaren een ware nachtmerrie is. Het wordt al moeilijk huurders te vinden voor panden, die 3000 fr. per maand noèten opbrengen, maar het is nog veel moeilijker hen te houden. Na verloop van een jaar heeft de huurder zijn berekening gereed. Met weinig contanten en JJ000 fr. afbeta ling per maand kan hij zich een ei gen huisje bouwen, zelfs een huis. mes verwond. Toen andere leden van de bemanning van het schip aan dek snelden en de hulp van de po litie inriepen, verdwenen de jonge mannen. V.d. A. was niet ernstig gewond, heeft de politie gezegd. (Advertentie) De fractieleider van de twee man tellende fractie in de Surinaamse Sta ten van de Nickeriaanse Onafhanke lijke Partij, D. Poetoe, hoorde een gevangenisstraf van drie jaren tegen zich uitspraken. Poetoe, die zich in de jaren voor 1954 heeft schuldig ge maakt aan verduistering van een be drag van 350.000 gulden bij de Suri naamse Bank, werd door de kanton rechter veroordeeld tot twee en een half jaar, doch het Hof van Justitie verzwaarde de straf. Het is nog niet bekend of de heer Poetoe als Staten lid zal aftreden. Nikolai Chochlof, thans 36 jaar oudwerd reeds op eenentwintig jarige leeftijd opgeleid tot agent van de Geheime Staatspolitie in Rusland (M.v.D.). Het was toen de Duitsers aan de poorten van Mos kou stonden. Hij werd uitgezonden naar de gebieden achter het front, waar de partisanen tegen de Nazi indringers vochten. Hij kreeg op- draejit een bekende S.S.-beul te liquideren en slaagde daarin ook Maar in het contact met deze par tisanen viel hem reeds op, dat in veler hart de hoop leefde, dat na de verdrijving der Duitsers ook het Sovjet-systeem zou veranderen „en verdwijnen. Hij ging twijfelen aan de juistheid van alles wat hem sinds zijn jeugd was bijgebracht over de voortreffelijkheden.van het bolsjewisme boven alle andere maatschappelijke stelsels. Na de oorlog trachtte hij zich dan ook los te maken van zijn verplichtingen ten opzichte van de Veiligheids dienst. Hij kreeg verlof te gaan studeren, trouwde en werd vader van een kind. 4 Maar de Veiligheidsdienst liet hem niet los. Men wilde al de tijd en het geld, besteed aan zijn training, niet opgeven en gaf hem nieuwe opdrach ten, ditmaal in westerse landen. Op een dag in 1954 kreeg hij opdracht een plan op te stellen voor het uit de weg ruimen van een Russische emi grant, in Frankfurt am Main woon achtig. Die emigrant was een van de leiders van een anti-communistische organisatie, de N.T.S., die ook onder gronds in Rusland werkte. Chochlof had al eerder van het bestaan van die organisatie gehoord en eigenlijk voel de hij in zijn hart veel sympathie voor haar doelstellingen. Hij wist echter niet, hoe hij zich aan de opdracht kon onttrekken, doch toen hij er met zijn vrouw over praatte, zei die beslist: „Als jij aan die moord meedoet wil ik je vrouw niet meer zijn en zal je kind je later niet meer als vader er kennen". Toen rijpte het besluit alle plannen door te zetten, doch op het beslissende ogenblik alles aan het uit gekozen slachtoffer in Frankfurt op te biechten. Het zou echter geheim moeten blijven, om vrouw en kind in Moskou niet in gevaar te brengen. Chochlof heeft alles aan zijn slacht offer verhaald, doch toen ter sprake kwam, of de geheime organisatie erin zou slagen vrouw en kind ook naar het Westen te brengen, wist de man uit Frankfurt geen andere uitweg dan de Amerikaanse geheime dienst erin te mengen. Deze liet zich niet van zijn beste kant kennen. Door een serie blunders ook in de zucht uit.het geval zoveel mogelijk propagandistische munt te slaan, kwam er niets terecht van het plan, vrouw en kind aan de wraakzucrt van de Russische gehei me dienst te ontrukken. Wat er van hen geworden is, laat zich slechts bevroeden. Chochlof is nu een van de leiders van de N.T.S., de revolutio- naire emigrantenorganisatie, en hij houdt juist dezer dagen in ons land een reeks van lezingen over de Rus sische Geheime Dienst en de N.T.S, Tegelijkertijd is een Nederlandse ver taling verschenen van een boek, waar in hij zijn leven beschrijft en zijn ver wachtingen voor de toekomst uit spreekt. De in Rusland geboren, maar tot Fransman genaturaliseerde professor Alexander Ananov, natuurkundige, chemicus en pionier op 't gebied der ruimte- paart, is de stichter (in 1945) van de Internationale Astro- nautische Vereniging. Het vo- rige jaar, toen de Russen hun Spoetnik gelanceerd hadden, voorspelde Ananov dat een poging om een raket naar de maan te schieten spoedig zou volgen. In het hiernavolgende artikel bespreekt Ananov enkele aspecten van de f,maanreizen Hij spreekt de verwachting uit dat de Russen binnen een jaar een bemande raket de ruimte in zullen schieten. Het is een ongemeen interessant en boeiend relaas, dat hij op papier heeft gezet. We komen er heel veel door te weten aangaande de methodes van het geheimzinnige apparaat, waarmee de Sovjet-regering haar terreur uit oefent ook ver buiten de Russische grenzen. Er is een ongelofelijke roe veelheid vernuft in geïnvesteerd en de opleiding van spionnen en saboteurs laat niets te wensen over. Alleen, men kan het mensenhart niet ver- wetten indruist, tot de ondergang ge- nage die veel verder ging dan een aanvankelijk zeer begrijpelijk wan trouwen die blunderde en zelfs be loften brak en die de overgang van Chochlof naar een nieuw bestaan wel heel moeilijk heeft gemaakt. Experts In de epiloog van zijn boek zegt Chochlof dan ook harde waarheden aan het adres van het leger van „ex perts" inzake Russische aangelegen heden. Toen de lilliputters erin geslaagd waren de slapende Gulliver met touwen vast té binden, haalden ze zijn zakken leeg en bekeken de in- houd zorgvuldig. Er was ook een horloge bij. De experts van de Lilli- liputters gaven een nauwkeurige beschrijving van het mechanisme. Het aantal radertjes en tandwiel- tjes werd geteld, de afmeting van de wijzers werd beschreven en de snelheid van hun omwenteling. Zij maakten een analyse van het metaal en van de verf van de wijzerplaat. Kortom: niets ontging het oog van de „geleerden". Maar aan het rap port mankeerde een ding: waarom bestaat het horloge en waarom tikt het? Dat ging het versand van de Lilliputters te boven. Het grootste deel van het leger van de westerse Rusland-experts lijkt wonderlijk veel op de geleerden van de putters In de veertig jaar van het bestaan van het Sovjetbewind zijn zij erin geslaagd al zijn radertjes en tandwieltjes te tellen, de Wijzers op te meten en nog veel meer. Maar een ding kunnen ze niet constate ren: Wat beweegt het Sovjetbewind en waarom blijft het tikken? Chochlof heeft vertrouwen in de re volutionaire organisatie N.T.S., welker voorman hij door een koelbloedige moord uit de weg moest ruimen. An deren zullen dit vertrouwen niet de- len. Maar wel wil men hopen op zijn redenering, dat een systeem, hetwelk tegen het geweten en de goddelijke anderen en in het geval Chochlof was het de stem van het geweten, die door heel dit pantser heenbrak. Er staan ook belangwekkende typeringen van verschillende figuren uit de M.V.D. in dit boek en het geheel is dan ook zeer leerrijk voor wie leren wil wat het Sovjet-systeem eigenlijk inhoudt. Maar er staat ook veel beschamends in voor de Amerikaanse contra-spio- doemd is. Alleen zijn wij mensen zo haastig gebakerd en willen het ook op stel en sprong zien gebeuren. Ter wijl de geschiedenis van lange adem is en ver over het leven van een ge neratie uitgaat. De vertaling van Chochlofs boek is onder de titül „Recht op eigen ge weten" uitgegeven bij van Nijgh en Ditmar (Den Haag). Het lijkt mij waarschijnlijk dat binnen de eerstkomende 12 maanden de Russen een aard- satelliet zullen lanceren, die een mens aan boord heeft. Ik weet niet hoe zij het probleem zullen oplossen die mens weer op aar de terug te brengen, maar ik geloof dat zij zich op het ogen blik concentreren op de oplos sing van dit vraagstuk. Aan de andere kant kan ik, tot mijn spijt, helemaal niet optimis tisch zijn over de kans op succes binnen korte tijd van de Amerikaan se "schoten naar de maan." Het belangrijkste van het afgelo pen "Spoetnik"-jaar vind ik het Rus- siche succes met de "ruimte-hond" I.aika. Door Laika in een satelliet de ruimte in te sturen zijn de Rus- sen in staat geweest buitengewoon ruimte in te zenden en de menselijke 1 km per seconde. Als men een ra- Het experiment met Laika be- eerste plaats beseffe men dat de aar wees dat de kosmische straling geen de en de maan met grote snelheid ernstige Uitwerking had op een le- door de ruimte wentelen. De aarde vende satelliet-passagier. draait om de zon met een snleheid Logischerwijze zal het de volgende van 30 km per seconde, de maan stap zijn een bemande satelliet de om de aarde met een snelheid van interessante en waardevolle gege- passagier veilig op de aarde te doen ket naar de maan afschiet lijkt dat dus alsof men probeert uit een snel- vens te verzamelen over de reac- terufkeren. J ties van een levend wezen op zulk Ult gesprekken die ik het vorige rijdende auto een passerende motor een reis. iaar ,te Parijs gevoerd heb met de fiets te raken, waarbij men boven- Reeds vele jaren geleden was het Russische professor Leonid Sedov dien moet bedenken dat een maan- duidelijk dat het eerste stadium van ^eb ik de conclusie getrokken dat de raket blootstaat aan verschillende in. ruimtevaart gekenmerkt zou worden Russen van plan waren het hondje vloeden van andere grote hemellicha- door het gebruik van aardsatellieten levend terug te brengen. Blijkbaar men. als vliegende laboratoria. Dat stadi- ?s el 1?ts1 verkeerd gegaan. Misschien um verkeert thans in volle ontwik- "ee*'; "e*' apparaat dat Laika's hok keling. Reeds de allereerste satellie- 'ut de ®atelli?,t moest slingeren ge Kleine kans Wil men een raket om de maan ten toonden aan dat het gevaar van faald. Maar ik ben ervan overtuigd laten cirkelen, dan moet men die botsingen met meteorieten niet groot dat de Russen zoiets hadden voor- raket in een betrekkelijke nauwe zo- Ir. Th. P. Tromp, lid van het pre sidium van Philips, heeft in Eindho ven de eerste paal geheid voor een gebouw waarin het rekencentrum van Philips zal worden gevestigd. Dit rekencentrum, waarin straks ongeveer 250 mensen zullen werken, zal uniek zijn, omdat het voor het eerst in Europa is, dat een industrie een der gelijk groots opgezet eigen centrum sticht. De te installeren elektronische rekenmachines zullen worden ge bruikt zowel voor rekenkundig werk ten behoeve van de research, de ont wikkeling en de fabricage als voor administratieve werkzaamheden op elk gebied. Politie met stalen helmen op heeft na een hevige schermutseling de op positie uit de Wetgevende Vergade ring van Oost-Pakistan verdreven. De politie trad op, toen de oppositie ertoe dreigde over te gaan, de onder voorzitter met geweld van zjjn zetel te verjagen en begonnen was met hem sterven naar het hoofd te gooien. De onder-voorzitter en een zestal leden van de oppositie werden ge wond. Vijf van hen moesten naar het ziekenhuis worden gebracht. De Moeilijkheden waren zaterdag al be gonnen, toen er een gevecht uitbrak omdat de voorzitter zich uitgespro ken had voor de aanwezigheid van zes leden van de oppositie, aan wie het recht was ontnomen, zitting te hebben. De regering diende onmid dellijk een votum van wantrouwen tegen de voorzitter in. Toen hij gis teren bij het parlementsgebouw aan kwam, weigerde de politie hem de toegang tot de kamer. De oppositie viel de onder-voorzitter aan, toen de ze op de zetel van de voorzitter ging zitten en daarop moest de politie wel ingrijpen. Toen de leden van de oppositie niet aan de bevelen van de politie gehoor wilden geven de zittingszaal te ver laten, dreef deze hen naar buiten, maar niet dan nadat er hevig ge vochten was. De uitspraak van het opperste gerechtshof van verleden week, dat er negerleerlingen moeten worden toegelaten op de cen trale middelbare school in Little Rock heeft wederom de vraag naar de verdeling der be- voegdheden tuêsen de "federale 1 zkfh™" -mei 195* want-het hof stelde regering en de staten in het tV'k""g™ reVh"t"budVni'and"d"'"t'-i middelpunt van de belangstel- rusting van de strijdkrachten en de ling geplaatst, aldus de Ameri- aa"munting van geld kaanse voorlichtingsdienst. Daarentegen wordt aan de staten deze rechten opheft? In een der gelijk geval is de federale wet soeverein, want een staat mag niet rechten aan een burger ont houden, welke hem krachtens de grondwet gewaarborgd worden. Dit is nu in feite de kern van de zaak, die ten grondslag ligt aan de uitspraak van het opperste gerechts- op het standpunt dat de rassen scheiding op de scholen aan de ne gers „gelijke bescherming krachtens de wet" onthoudt en dit is een van behoort onder meer de jurisdictie over de plaatselijke regering, de aan leg van wegen, de uitvoering van de wetten door eigen politie en ge- In de V.S. berust het gezag niet uitsluitend bij de federale regering, maar bij deze regering en bij elk van de afzonderlijke staten. Deze scheiding van macht is een der grondbeginselen voor de Amerikaan se samenleving, want het is altijd een Amerikaanse opvatting geweest, dat. een almachtige federale rege ring even ongewenst is als een zwak ke. Een zwakke federale regering zou de Verenigde Staten tot een „ver eniging van staten" zonder meer de graderen. Er is evenwel een nadeel aan deze scheiding van machten ver bonden. In bepaalde gevallen kan zich n.l. de vraag voordoen: welk gezag overheerst, dat van de fe derale regering of dat van de be trokken staat? Deze vraag moet leiden tot een compromis, dat in het korf hierop ontstaan van een geschil aanwezig is. neerkomt: de rechten die door de grondwet wor den gewaarborgd. Het mag daarom vreemd schijnen, - - dat er verschil van mening bestaat rngen staatsgrenzen liggen. Daartoe over de uitspraak van het hof inzake soevereiniteit verleend bij de regeling van kwesties die gehee] binnen de de rassenscheiding, want het opper ste gerechtshof dat natuurlijk een onderdeel vormt van het federale be wind heeft het laatste woord in elk rechtshoven, de heffing van staats- geschil waarin de soevereiniteit be- belgstingen en let wel de in standhouding van openbare scholen. Maar tot hoever deze verdeling van gezag tussen federale regering en staten zich uitstrekt vormt in tal van gevallen een geschilpunt. De kern twist wordt van de federale regering en waar de grondwettelijke rechten der burgers op het spel staan. Het gezag over de scholen in de Ver. Staten berust van oudsher bij de staten. In de grondwet is voorts nergens een bepaling te vinden, die uitdrukkelijk de rassenscheiding op In het geval dat het congres van de scholen verbiedt de uitspraak een staat bij de uitefening van zijn regionaal gezag een wet aanneemt, die uitsluitend van toepassing is op de inwoners binnen de eigen gren zen, schijnt op het eerste gezicht, dat van het hof is uitsluitend een inter pretatie van de bedoeling van de grondwet. Vele bewoners van het zuiden zijn nu van mening, dat het hof bevoegd hier geen enkele aanleiding tot het is tot interpretatie van de grondwet, maar zij stellen bovendien, dat dit Bij aangelegenheden, die met gro- wet strijdig is met de federale wet tere doeltreffendheid op nationaal ni- geving? Zo waarborgt de veau behandeld kunnen worden, dient bepaalde rechten van alle de federale regering gezag uit te kaanse burgers oefenen. Daartoe behoren onder meer de diplomatieke en commerciële be- Maar wat gebeurt er nu indien deze recht van interpretatie niet onbe perkt is. In de kwestie van de ras- geving? Zo waarborgt de grondwet senscheiding op de openbare scholen Ameri- zijn de tegenstanders van het stand punt van het hof inzake de rassen scheiding van oordeel, dat het hof te ver is gegaan. Hoe staat het nu wanneer een wet van een afzonderlkke staat bereid, en dat zij in het komende ne brengen, die op ongeveer 36.000 km van de maan ligt. Haalt de ra ket die zone niet, dan spat zij in de ruimte uiteen. Passeert zij die zone, dan komt zij binnen het bereik jaar dit aspect vooral zullen ontwik kelen. Nieuwe alliage De Russen hebben reeds enkele van de aantrekkingskracht van de opmerkelijke prestaties verricht. On- JRaari en zaJ zij daarop neerstorten, langs hebben zij twee honden per d®. iiuidige stand van zaken zal raket tot op grote hoogte geschoten bijzonder moeilijk zijn juist die en de dieren weer veiliv terneve- smalle zone te bereiken. en de dieren weer veilig terugge bracht. Dat bewees een zeer grote mate van precisie. Soortgelijke pogin Wij kunnen natuurlijk verwachten dat zowel de Amerikanen als de Rus gen (maar dan met muizen) van sen zich tot het uiterste zullen in- Amerikaanse zijde ondernomen zijn spannen om de accuratesse van hun in zoverre mislukt dat men de mui zen nimmer heeft' teruggevonden. raketten te verhogen. Zij zullen trach ten elkaar op het gebied van deze Ik geloof niet dat de Russen, zo- Precisie telkens te overtroeven. Af- als sommige berichten willen, over gezien van^ de onplezierige militaire een nieuwe brandstof beschikken. Zjj werken, dunkt rnjj, met de aan allen kant van de zaak, zal deze concur rentie heilzaam zijn voor de ontwik- bekende raketbrandstoffen. Het ge- keling. heim van hun successen ligt naar Ik ben er echter van overtuigd dat mijn mening in een reeks metaal- die concurrentie over weinige jaren alliages die zjj ontwikkeld hebben en 7-al ophouden. Want de experimenten die een veel hoger smeltpunt heb ben dan enig bekend metaal. Dat zou zullen steeds duurder worden en ten slotte zo veel geld kosten dat geen ook verklaren waarom Amerikaanse enkel land, hoe rijk ook, die alleen raketten uiteengespat zijn bfj het af- zal kunnen bekostigen, schieten. Men krijgs in Europa de indruk dat Amerika zijn ruimtevaartpro gram met grote snelheid uitvoert, met te grote snelheid misschien. Het lijkt door te grote haast te komen dat de verschillende raketten die in Cape Canaveral werden beproefd, blijkbaar samengesteld waren uit on derdelen die niet als één geheel wa ren ontworpen B.v. werd de ene "trap" van zulk een raket gevormd door een projectiel van het leger, een andere trap door een raket van de marine. Voor dergelijke projec ten is echter een in zijn geheel ont worpen raket nodig, waarvan iedere trap is berekend voor de taak die nodig is. Mijn oordeel over de Amerikaanse plannen om een raket naar de maan af te schieten is helaas nog kriti scher. Volgens Amerikaanse zegslie den heeft zulk een maaraket-lance- ring een kans van één op tien om te gelukken. Naar mijn mening is er slechts een kans van één op 10.000. Ik geloof niet dat de raket-techniek reeds zo accuraat werkt dat men een projectiel om de maan kan laten cir kelen en kan laten terugkomen naar de aarde. En zijn daarbij zoveel moei lijheden te overwinnen, dat zij niet eens opgesomd kunnen worden. In de De 58-jarige Fritz Selbmann, een van de voornaamste economische des kundigen van Oost-Duitsland, heeft nu ook zijn functie van vice-premier verloren, die hij sinds' november 1955 heeft bekleed. Hij is ook lange tijd minister voor de zware industrie ge weest. Selbmann is de laatste maanden het mikpunt geweest van heftige kritiek van de zijde van het bestuur van de Oostduitse communistische partij. De ze verweet Selbmann aanmatiging en de neiging zich als „directeur" en technocraat te gedragen. Hij werd er ook van beschuldigd betrekkingen onderhouden te hebben met de groep van Schirdewan-Oelssner en Woll- weber, die begin februari uit de lei ding van de partij gestoten werd we gens haar oppositie tegen Walter Ul- bricht, de eerste secretaris van de Oostduitse communistische partij.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1958 | | pagina 9