Baldini groot wereldkampioen
Excellent 7
LET OP!
ROMANCE
KOMT BIJ
U THUIS!
Nederlandse amateurs
onder de maat in
ver
bleven
Reims
Geen blik voor de massa
naar
Titel
Leipzig
De excellente half-zware shag
van Douwe Egberts
4
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 1 SEPTEMBER 1958
REIMS, zondagavond. (Van een speciale verslaggever)
Zonder aarzeling
Wakker geschud
Niet verwacht
Anquetil naar huis
v. Looi in 't offensief
Niet te stuiten
Baldini in actie
Fantastisch
De uilslag
in handige plastic tabakszak!
DE ZEEKONINCIN
Bal-di-niwas de gescandeerde vreugdekreet van de duizenden verrukte Ita
lianen, die Ercole Baldini zondagmiddag in de laatste ronde over het circuit van
Reims naar de wereldtitel vergezelde. Een huldebetoon voor een groot wereld
kampioen, die daar geheel in zijn eentje tegen een veld van gerenommeerde
coureurs reed. Achtervolgers, die tegen de fenomenale tijdrijder Baldini geen
schijn van kans hadden. De Italiaan, die de laatste 50 km geheel alleen op kop
had gereden, was doof voor de aanmoedigingen. Er was voor hem slechts één
doel: de verlossende finish en dan daarna de dubbel en dwars verdiende regen
boogtrui.
Zelfs op het laatste rechte eind, toen hij desnoods lopend de
titel had kunnen veroveren, gunde hij de mensen langs de weg
geen blik. Zonder ophouden maalden zijn benen krachtig door,
alsof hij aan een achtervolging bezig was. En pas pal op de
witte kalklijn richtte hij zich flauw op. Even ging zijn hand
omhoog ten teken van triomf, toen viel hij in de armen van zijn
gelukkige verzorgers.
start. De Spanjaard Marigil, de Brit
Robinson, de Italiaan Favero, de
Zwitser Hollenstein en de Oostenrij
ker Maresch kwamen na de eerste
ronde met een voorsprong van 13
seconden door op een groepje van
vijf man, geleid door Fausto Coppi.
Vlak daarachter zat het grote pelo
ton, dat nog niet en toen terecht
in de ernst geloofde. Zelfs toen
Louison Bobet in gezelschap van
sprong achter het drietal aan. Samen Nencini en Gerrit Voorting na on-
Hy had niet geaarzeld, zoals Rik
van Looy, Rik van Steenbergen en
al die andere avorieten, toen Loui
son Bobet, Gastone Nencini en Ger
rit Voorting na ongeveer 25 km de
marreerden en een kleine voorsprong
namen. Baldini nam geen risico en
bouwden zij aan de nederlaag van al
die beroemde andere cracks. Onge
veer 180 km verder sloeg de Italiaan
zyn slag. Bovenop de lange helling
van Premecy schudde hij Louison
Bobet en Nencini van zich af. Gerrit
Voorting had al eerder het tempo
niet meer kunnen volgen en was uit
de koers verdwenen.
Baldini sprong in de ruimte met
de wetenschap, dat deze moedige
daad eindelijk wel eens de kansheb
bers wakker zou kunnen schudden.
Hij kende echter zijn krachten en
toen hij de twaalfde ronde in 30 min.
46 sec. rond ging de snelste tijd
van beide dagen wisten de tien
duizenden. dat de titel hem niet meer
zou ontgaan. Twee minuten en 9 se
conden éérder dan Bobet, die even
eens een schitterende race had gere
den, ging Baldini als wereldkam
pioen over de eindstreep
Op 3 min. 45 sec. volgde een groep
je van vijf man, waarvan André
Darrigade natuurlijk de spurt won
vóór Favero, Forestier, Huot en Jun-
kermann.
Geheel alleen eindigde Martin
van den Borgh al- eerste Neder
lander op de achtste plaats op 4
min. 25 sec. Piet Damen werd zes
tiende in een groep met o.a. Poblet
Schils, Geminani, Nencini en Faus
to Coppi. En de andere Nederlan
ders Zij hadden wegens ver
moeidheid of door een te grote
achterstand de strijd gestaakt
Wim van Est in de negende. Voor
ting in de elfde, Lahaye, de Jongh
en Piet van Est in de tivaalfde en
tenslotte ook Stolker in de der
tiende en voorlaatste ronde.
Tegen de verwachting in ontbrand
de de strijd al vrij spoedig na de
(Advertentie)
Zó ontwikkelde zich de eindspurt
in de strijd om de regenboogtrui bij
de amateurs. De Duitser Gustav
Schur (links) gaat als eerste over
de eindstreep. Rechts volgen de
Belgen Paulissen en Dewolf.
geveer 25 km aan de haal ging, en
een kilometer verder Baldini zich bij
hen voegde, bleven Rik van Looy,
Rik van Steenbergen, Anquetil, Ge-
miniani, Vannitsen en Poblet vol
gens de voorspellingen mèt Baldini
de grootste kanshebbers meesmui
lend over zoveel overmoed rustig
doorpeddelen.
Maar hoe hadden zij zich vergist
Na de tweede ronde had het viertal
op kop een voorsprong van 1 minuut
en veertig seconden. Er waren na
tuurlijk wel avonturiers, die óók iets
voor het spel voelden, maar zij kon
den de afstand al -niet meer over
bruggen; en die afstand werd steeds
groter. Na 6 ronden was het zelfs zes
minuten geworden
Er begon twijfel te rijzen. Men had
gedacht, dat het peloton na honderd
kilometer wel een eind zou gaan ma
ken aan het uitstapje van Bobet en
de zijnen. Maar de tegenstoot, ver
wacht van de Belgische vedetten,
bleef uit. Het was voor Jacques An
quetil, die met lede ogen toezag, hoe
zijn grote concurrent Bobet steeds
verder wegliep ,niet om uit te hou
den. Terwijl het peloton rustig ver
der ging, stapte Anquetil na zes ron
den af. Hij had er geen zin meer in
en verspeelde op dat moment enorm
veel van zijn populariteit. Want het
Franse publiek nam geen genoegen
met deze laffe terugtocht en floot 'de
man uit.
De samenwerking in de kopgroep
was uitstekend. In de zevende ronde
kreeg Nencini een lekke band, maar
zowel Bobet als Voorting, en natuur
lijk Baldini, wachtten tot hun stryd-
makker weer bij was. Dat heeft trou
wens niet zo lang geduurd, want
binnen enkele seconden zat een nieuw
achterwiel erin.
Bobet en Voorting wisten wel, dat
zij zonder de steun van de Italianen
hun fraaie positie niet zouden kun
nen handhaven. Precies halverwege
de wedstrijd na 168,5 km bleken
zij slechts enkele seconden verloren
te hebben.
Eindelijk dan brandde het lang ver
wachte tegenoffensief los. Rik van
Looy, met steun van zijn landgeno
ten Planckaert en Aerenhouts, die
de Italiaan Pambianco in hun zog
meekregen, begonnen aan de ach
terstand te knagen. In de achtste
ronde verloren de koplopers twee
minuten en in de negende begon het
er donker voor hen uit te zien, want
voor de tribune was de voorsprong
van zes minuten geslonken tot 2 mi
nuten en 20 seconden op de groep
van Looy. Daarbij hadden zich in
middels Elliott en Forestier gevoegd;
op 2 min. 32 sec. volgde een peloton
dat door Poblet werd aangevoerd.
Voor het eerst fietste daar geen van
de Oranjetruien: Wim van Est had
pijnlijke schrijnplekken op de dijen
gekregen en was afgestapt.
In de tiende ronde werden van
Looy en zijn makkers door de grote
groep achterhaald, die vlak voor de
eerste helling nog 2 min. achter de
vluchters lag. Maar nu hervonden
Bobet, Baldini en Nencini de kracht
voor verweer. En terwijl Gerrit Voor
ting het tempo niet meer kon vol
gen en zeven seconden achter raakte
(Van een speciale verslaggever)
REIMS, zondagavond.
„II sputnik Italiano," de
Italiaanse sputnik hadden
enthousiaste supporters op een
bord geschreven, dat zij hoog
ophieven als hun favoriet langs
de tribune kwam. Inderdaad
sputnik, want als een meteoor
is de 25-jarige Italiaan de laat
ste twee jaar aan het wieier-
firmament omhooggeschoten.
Bij de wereldkampioenschappen
in 1956 te Kopenhagen maakte
de wielerwereld kennis met
hem. Baldini veroverde de we
reldtitel achtervolging bij de
amateurs. Er was geen houden
meer aan, want enkele maanden
later reed Ercole in Melbourne
zich naar het Olympische goud
in de wegwedstrijd. Als ama
teur nog verbrijzelde hij in 1956
het werelduurrecord en dit jaar
kwam hij als winnaar te voor
schijn uit de Ronde van Italië.
wonnen de drie andere weer 55 se
conden terug. Het bleek de dolkstoot
in de rug voor de achtervolgers.
Want bij de tiende doorkomst was de
voorsprong weer gegroeid tot vier
en een halve minuut.
Voorting was er ook weer bjj, want
hy had op het vlakke gedeelte zUn
krachten nogmaals aangesproken.
Maar zijn einde was nabij. In de elf
de ronde verloor hij snel een paar
minuten en stapte tenslotte ontmoe
digd af.
(Van een speciale verslag
gever)
REIMS, zaterdagavond.
Gustav Schur, een 27-jarige
student aan de hogeschool voor
lichamelijke opvoeding te Leip
zig, zette zaterdag de kroon op
een reeds succesrijke wiglerloop-
baan. Na een zeer enerverende
spurt behaalde de Oostduitser
met enkele centimeters voor
sprong op de Belg Paulissen de
wereldtitel bij de amateurs op
de weg.
Reeds in 1957 te Waregem was ge-
bleken, dat Schur tot de sterkste ama.
teurs der wereld behoort. Een vierde
plaats achter Proost, Pambianco en
Schalk Verhoef was toen het resul
taat, dat met ere geboekstaafd kon
worden. Dit jaar was de achtste plaats
in het algemeen klassement van de
wegwedstrijd Warschau-Berlijn-Praag,
die door Piet Damen op zo'n fraaie
wijze werd gewonnen, de inleiding
tot de hoogste wielereer.
Ook daar teleurstelling
Schur, Paulissen en diens landge
noot De Wolf, die het brons veroverde,
bezorgden de Italiaanse kolonie de
teleurstelling van het leven. Bij het
ingaan van de laatste ronde namelijk
leefden de Italianen nog in de ver
onderstelling, dat Martini, Venturelli
en Trappe onderling de eerste drie
plaatsen zouden verdelen. Maar het
liep heel anderes af.
Teleurstellend was dit wereldkam
pioenschap ook voor de Nederlandse
ploeg, die op papier tot de grootste
kanshebbers behoorde. Van het zestal,
dat in de eerste helft van de race de
toon aangaf, eindigde Jan Hugens als
best geplaatste Nederlander op de 15e
plaats met een achterstand van pre
cies twee minuten. Na hem bereikte
alleen nog de nationale kampioen Jo
de Haan de eindstreep, ongeveer 9
minuten na de winnaar, ver achter
in het veld.
Ab van Egmond, die bij het ingaan
van de zevende ronde nog samen met
de Italiaan Martini op kop had gele
gen, had het hoofd moeten buigen
voor een Italiaanse coalitie, toen Ven
turelli en Trappe zich bij hem voeg
den. Hij werd los gereden en stapte
even later wegens kramp af.
Pech, pech, pech
Piet Rentmeester had al een ronde
eerder zyn fiets aan de kant gezet,
nadat hij onwel was geworden.
Zwaaiend als een dronkeman kwam
de anders toch zo sterke Zeeuw de
pits binnen. Van der Steen had in
dezelfde ronde een lekke band ge
kregen en ontving van de materiaal
wagen een te lage fiets. Toen hy van
de Nederlandse verzorgers een ander
rywiel kreeg, bleek dit niet helemaal
in orde te zijn en ontmoedigd staakte
ook hij met een achterstand van
bijna acht minuten, na 140 km de
stryd.
Tenslotte Harry Scholten. Hij had
reeds tijdens de training blijk gegeven
tegen het zware parcours op te zien.
En al scheen de zon zaterdag niet op
volle, kracht en zorgde een windje
voor de nodige afkoeling, naarmate
de kilometers 'vorderden, werden de
benen van de Hagenaar zwaar. Tege
lijk met van der Steen ruimde ook
Scholten het veld.
Wel afwisseling
De amateurs hebben overigens we-1
voor een afwiselende strijd gezorgd.
Kort na de start volgde demarrage op
demarrage. Een opvallende rol speel
de daarbij de Spanjaard Juan Bel
monte, die ook in de derde ronde de
stoot gaf tot de eerste ontsnapping,
die werkelijk gevaarlijk werd. Piet
Rentmeester, die het 127 renners tel
lende veld, na het startschot in de
richting van de eerste klim had aan
gevoerd, had sympathie voor het stre
ven van de Spanjaard en ging hem
achterna. Jan Hugens wilde niet ach
ter blijven en samen overbrugden de
Nederlanders in korte tijd het kleine
verschil (25 seconden). Maar toen acht
renners, onder wie de Belg de Keyser,
de Russen Kapitonov en Keledov en
de opvallend sterk rijdende Bulgaar
Kristof aan een achtervolging begon
nen, gaf het drietal het op. Toen al
deed Schur van zich spreken door in
zijn eentje naar de voorste gelederen
te rijden. Er ontstond een kopgroep
van zestien man, onder wie ook Ab
van Egmond. maar het was allemaal
nog slechts het voorspel.
Hugens naar de kop
Opnieuw waagde Belmonte de sprong
in de ruimte en nu was het Jo de
Haan, die met de Engelsman O'Sulli-
van er eer in stelde de onstuimige
zuiderling tot de orde te roepen. Het
lukte niet, waarop Ab van Egmond
zich voor het karretje spande. Vóór
hem had de Italiaan Martini op de
lange klim naar Calvaire Belmonte
ingehaald. Nog voordat de renners de
zesde ronde ingingen, had van Eg
mond zich bij hen gevoegd en toen
was de beslissende fase ingetreden.
Belmonte moest al heel spoedig de
tol voor zijn zware werk betalen. Hij
loste en kon zelfs het tempo van zes
achtervolgers niet bijhouden; zijn rol
was uitgespeeld.
Toen de twee leiders na 120 km aan
de zevende ronde begonnen, sprongen
de Nederlandse harten open. Want
vlak voor de matig bezette grote tri
bune schoot Jan Hugens als een ko
meet uit het peloton en verkleinde
snel de achterstand op de twe kop
lopers. Hun voorsprong op Hugens
was 1.14 en 1.32 op het grote peloton,
waarin zich nog Scholten en de Haan
bevonden. Van der Steen kwam reeds
met een achterstand van ruim drie
minuten door en Rentmeester had
moeten afstappen.
De aftakeling der Nederlanders be
gon. Want enkele meters over de
streep kwam Jo de Haan, die zijn
etenszakje in ontvangst wilde nemen,
ten val. Hinkend stond hij weer op
en wilde in de pits verdwijnen. Het
was Gerrit Schulte, die de Neder
landse kampioen tot andere gedach
ten bracht. Hij hees de Haan weer
op de fiets en duwde hem het circuit
op. Maar de fut was er uit en ook de
Haan speelde geen rol van betekenis
meer.
De jagers wierpen zich gretig op deze
buit. maar verslapten hun aandacht
op de eenzame figuur vóór hen niet.
Op het laatste rechte eind naar de
finish gaf ook Trappe zich gewonnen.
Het moest in de eindsprint uitgevoch
ten worden. De liefhebbers waren
vier Italianen: Martini, Venturelli,
Trappe en Bampi. de Belgen Paulissen
en de Wolf, de Fransman Hamon, de
Pool Wierucki en de Oostduitser
Schur.
ISog fataler
Nog fataler werd het, toen in de
zevende ronde de Italianen Venturelli
en Trappe zich bij Martini en van Eg
mond voegden. Eendrachtig werd de
tegenstand van de Oranjeman gebro
ken. Om beurten demarreerden de
drie Italianen, die er alles voor voel
den de buit onderling te verdelen. En
van Egmond moest zwichten. Hij loste
en kwam in een groep achtervolgers
terecht. Toen overviel hem de kramp,
die een definitief einde aan zijn kam
pioensillusies maakte.
Toen de meute aan de laatste 20 km
begon, jaagde een groep van acht man
op 45 seconden achter de drie blauwe
truien. Jan Hugens lag op ruim twee
minuten en was ook al kansloos ge
worden.
Eindsprint besliste
Met de minuut steeg de spanning.
Via de televisietoestellen op de tri
bunes volgde men het duel, dat be
slissen moest over het goud, zilver
en brons. Een kreet steeg op, toen
de acht achtervolgers nog maar 100
meter achter de Azzurri opdaagden.
Venturelli was de eerste, die het ho
peloze van de toestand inzag en even
later liet ook Martini zich terugvallen.
De laatste 500 meter volgde de ont
knoping van deze spannende rit. Het
werd een gedrang van jewelste om
een goede positie voor de sprint, die
op ongeveer 250 meter voor de streep
werd ingezet. Het leek alsof tóch een
Italiaan de titel zou gaan veroveren,
want midden op de weg voerde Mar
tini de groep aan.
In de laatste 50 meter echter wer
den zijn illusies vernietigd. Aan ztfn
rechterzijde flitste Schur naar voren,
aan zyn linkerkant de twee Belgen.
Slechts enkele centimeters vóór Pau
lissen ging Schur over de eindstreep.
Er bestond geen twyfel: voor de eer
ste keer was de wereldtitel op de weg
achter het yzeren gordijn terechtge
komen.
De grootste pechvogel in deze span
nende slotfase was Divio Trappe. De
Italiaan kwam tijdens de eindsprint
ten val. De blessures waren gelukkig
minder ernstig dan zij zich aanvan
kelijk lieten aanzien. Trappe werd ex
aequo 35e geklasseerd...
1 Gustav Schur 4.53.19, 2 Paulissen
z.t.. 3 De Wolf z.t., 4 Bampi (It.) z.t.,
5 Venturelli (It.) z.t., 6 Hamon (Fr.)
z.t., 7 Martini z.t., 8 Wierucki (Polen)
z.t., 9 Simon (Fr.) 4.54.14, 10 Daems
(B.) 4,55.19. 11 Barieviera (It.) z.t.,
12 Kapitonov (Rusl.) z.t., 13 Gorensson
(Zweden) z.t., 14 Olmes (G.B.) z.t.,
15 Hugens z.t., 16 Pancek (Polen) z.t.,
17 Hinnenberg (W.-Dld.) 4.55.49, 18
Bradley (G.B.) 4.57.06, 19 Carreras
(Spanje) z.t.
Vlak na het ingaan van de twaalf
de ronde legde Baldini de basis voor
zijn eindzege. Al voor de tribune
probeerde hij Bobet en Nencini van
zich af te schudden, maar het geluk
te Bobet nog deze aanval te weer
staan. De tweede demarrage, aan de
voet van de eerste klim, bracht de
beslissing. Bobet en Nencini vielen
terug. Nencini kon zelfs de Frans
man niet meer bijhouden, raakte
meer en meer achter en koos de
kortste weg naar huis, toen hij de
eerste lus van het uit een acht-vor-
mige circuit achter de rug had.
Bobet zette door. Hij moest en zou
iets terugwinnen van zijn populari
teit ,die de laatste jaren door gebrek
aan opvallende prestaties een ge
duchte knauw had gekregen. Het
Franse publiek waardeerde dit door
zettingsvermogen, zelfs al wist het
dat hij tegen de tien jaar jongere
Baldini kansloos was.
Bobet blééf doorvechten voor zijn
tweede plaats, doch steeds dichterbij
kwamen de stropers die het op zijn
zilver hadden voorzien. Bij het ingaan
van de laatste ronde had Louison nog
slechts een voorsprong van twee mi
nuten op de gevaarlijke André Dar
rigade, die aanvankelijk met de Ier
Elliott, later in gezelschap van Fa
vero, Forestier en de Franse kam
pioen Huot en Junkermann, op de
loer lag. Het lukte André niet om de
oud-wereldkampioen van de ere
plaats naast Baldini te stoten.
Martin van der Borgh vocht achter
de „jagers". Hij was in een groep
van zestien man met o.a. Coppi, Po-
Ercole Baldini, van de aanvang af
niet te stuiten in de strijd om
proftitel te Reims, passeert, zicht
baar onvermoeid, zegevierend d«
finish.
biet, Geminiani en Piet Damen
vijf minuten en 20 seconden de laat
ste ronde ingegaan en toonde toer,
zijn klimmerscapaciteiten, die ock L"
de Ronde van Frankrijk zoveel op
zien hadden gebaard.
Niemand kon zijn wiel houden r
geheel alleien kwam van der Borgh
op de achtste plaats binnen.
Dat Piet Damen in het gezelschip
van Poblet, Schils, Defilippis en Ge
miniani niet mee kon doen in dt
spurt van de groep, was geen schan
de.
Zijn zestiende plaats zal hem toch
veel genoegen doen, want hij eindig-;,
de nog vóór Fausto Coppi, die niet I
voor een overdonderende terugkeer
had kunnen zorgen.
1. Ercole Baldini 276 km in 7.29,32,
2. Louison Bobet 7.31.41; 3. André
Darrigade 7.33.19; 4. Vito Favero z.t,
5. Jean Forestier z.t.; 6, Valentin
Huot z.t.; 7. Hans Junkermann z.t.;
8. Martin van der Borgh 7.33.57 9
Frans Aerenhouts 7.34.12; 10. Klaus
Bugdahl z.t. 11. Miguel Poblet 7.34.17
12. Jos Schils z.t.; 13. John Andrews
z.t.; 14. Nino Defilippis z.t.; 15 Ra-
pheal Geminiani z.t.; 16. Piet Damen
z.t.; 17. Fausto Coppi z.t.; 18. Gilbert
Scodeller z.t.; 19. Jos Planckaert i.t
20. Jan Adriaenssens z.t.
Het moyenne van Baldini over dt
276.794 km was 37,575 km per uur.
(Advertentie)
63—24 Allen zijn verrast over
deze plotselinge wending in de
situatie. De kamprechter buigt
zich over Aram heen. „Bewus
teloos", constateert hij kortaf.
Met een triomfantelijk gebaar
heft Ares de vuisten ten he
mel om voor de zoveelste maal
het gejuich van de toeschou
wers te ontvangen. Maar, af
gezien van enkele onverstaan
bare kreten en een verward ge
roezemoes van stemmen blijft
het angstig stil op de tribu
nes. Het is duidelijk, dat de
toeschouwers weinig waarde
ring hebben voor de laffe list,
die hun kampioen gebruikt
heeft om de strijd te winnen
„Ik verklaar Ares tot overwin
naar in de tweekamp tegen
Aram!" roept de kamprechter
luid. „Aram, als gevangene
van de senaat, op grond van
verstoring der openbare orde,
heeft hiermede zijn kans op
vrijheid verspeeldtenzij
iemand het voor hem op wil
nemen in een tweegevecht te
gen Ares! Is er zo iemand, dan
kome hij naar voren!"
Een doodse stilte valt over
het stadion- Dan treedt vanuit
een der toegangen tot de arena
een slanke meisjesgestalte het
strijdperk binnen, een zwaard
in de handIk neem het
voor Aram op tegen Ares!",
klinkt haar heldere stem....
98e JAj
Uitgave
Directeu
Hoofdrec
Redactie
gen, C.
J. J. M.
ter, P. V
't Wester
Bureaus:
Tel. 22341
Bureau
