Stagnatie aan ponten zal snel verholpen worden KRACHTBRONNEN Aardbeien plukken moet geleerd worden Het landsbelang bij „vrije veren Na besprekingen met DE LES DER HISTORIE De uitzonderlijke positie van Zeeuwsch-Vlaanderen Volgende week naar de maan van Nederlands economie T.V. en reclame Pacifisme DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1958 Brutale inbraak in Wouwsche Plantage op klaarlichte dag Gunstig perspectief voor lopend jaar BOEKENPLANK „Herwonnen land" Telers dragen rware risico s Twee jaar voor poging tot roof De invloed van het Deltaplan JJagbla? pe j&tcm Kijken naar spoetnik Bedevaart RKJB naar Dokkum Dinsdagmorgen heeft het col lege van G.S. van Zeeland met de directeur van de Provinciale Stoombootdienst, mr. J. Nieu- wenhuis, uitvoerig gesproken over de wanhopige situatie wat de kaartverkoop bij de provin ciale boten voornamelijk in Vlis- singen betreft. Overtuigd, dat er zo spoedig mogelijk een oplos sing moet komen, werd de di recteur gemachtigd om, uiter aard in contact met G.S. en de directeur van de Rijkswater staat, alle maatregelen te tref fen, welke hem goeddunken. Op zeer korte termijn zullen de volgende verbeteringen worden aan gebracht, aldus mr. Nieuwenhuis: 1. Tussen de twee veerfuiken te Vlissingen zal, voornamelijk ten ge rieve van de treinpassagiers. een kaar. tenverkooploket met dubbele bezet ting worden geplaatst. 2. De bezetting van het kaarten huis voor de verkoop van kaartjes voor voertuigen zal met een man wor den uitgebreid. 3. De bezetting van het kaartver kooploket te Breskens zal eveneens met een man worden uitgebreid. 4. Aan het begin van de toegangs wegen naar de oude en de nieuwe veerhaven te Breskens zal een aan duidingsbord worden geplaatst, zodat de gebruiker van het veer tijdig weet van welke veerhaven hij gebruik dient te maken. 5. Er zal een betere bebakening van de toegangswegen tot de oude veerhaven te Breskens worden aan gebracht. Vakantie-pech Mr. Nieuwenhuis, bij wie wij giste renavond nog informeerden, deelde ons mee, dat hij gisteren reeds alles heeft gedaan om beslag te leggen op een directiekeet, welke dan geplaatst zou kunnen worden tussen de twee fuiken te Vlissingen, om te dienen als kaartverkoophuis. Ongelukkigerwijze kon noch met de eigenaars, noch met de uitvoerders van een keet te Bres kens, noch met die van een keet te Vlissingen, contact worden verkregen, daar die zich met vakantie in Italië bevinden. Gisterenavond was hij nog op zoek naar de eigenaar van een derde keet en hij hoopte dat hij daar nog mee zou slagen. In ieder geval zal er op zeer korte termijn zo'n kaart, verkoophuisje komen. Bovendien zal men proberen het zo te regelen, dat de kaartjes voor voertuigen gekocht worden door het portier van de auto's, wat gedrang bij de kaartver koop voorkomt. Te Breskens zal ook een extra kracht worden aangetrokken voor de kaartverkoop en zal men iemand langs de wagens laten lopen om de mensen van kaartjes te voorzien. Te Vlissin gen is een deel der stagnatie te wij ten aan het feit dat buitenlandse rei zigers met groot en vreemd geld om kaartjes komen, zodat het afrekenen veel te veel tijd kost. Kaartverkoop op de nieuwe boot is niet mogelijk, omdat er teveel reizigers tegelijk mee gaan. Ons land mist bijna alle grond- industrie en dit maakt alle krach tige industrieën afhankelijk van de mogelijkheden om die grond stoffen elders aan te kopen, tegen geschikte prijzen, en aan te voe ren. En in gevaar van oorlog zal een groot deel van onze industrie het steeds noodzakelijk moeten achten een opslag te betalen en te verzorgen van die in ons land niet aanwezige grondstoffen. Dit bete kent het vastleggen van grote hoe veelheden deviezen, die we toch al moeizaam verdienen kunnen. Dit alleen reeds vraagt een enorme kennis en een wikkende-en-wegende zorgzaamheid van de financiële krachten, die niet in alle lagen der bevolking aanwezig zijn, en over wier taak de doorsnee Nederlander geen juist inzicht heeft en waarop zo gemakkelijk goedkope kritiek wordt uitgeoefend. LAND- EN TUINBOUW Omdat er zoweinig grondstoffen in ons land zijn, is de land- en tuin bouw voor onze vaderlandse econo mie van veel groter belang dan in welk land ook. Hoe beter land- en tuinbouw het maken, of dit nu door een redelijke omzet in eigen land of door een goede deviezenopbrengende export geschiedt, hoe beter het is voor onze volkswelvaart. Het is dus goed kennis te nemen van de feiten, Op een brutale manier is gister morgen op klaarlichte dag ingebro ken in de woning van de rietdekker C. Veraart op de Vleet in Wouwsche Plantage onder de gemeente Wouw. In een betrekkelijk kort tijdsbestek, dat er niemand thuis was is men door het indrukken van een ruit aan de achterzijde van het huis binnen gekomen. Daar werd o.m. nog ene kast opengebroken. Er wordt een zienlijk bedrag aan geld vermist, be nevens enkele gouden sieraden. De vrouw des huizes, mevr. Ver- aart-v. d. Berg bemerkte, dat er in het huis was ingebroken, toen zij te rugkeerde van Wouwsche Plantage. Haar man was des morgens om 7 uur naar zijn werk vertrokken. In de tijd, dat er niemand in de alleen staande woning aanwezig was, moet de inbraak zijn gepleegd. De dichts- bijzijnde boerderij staat ongeveer 200 meter van de woning van de familie Veraart. In de woning was het een en an der overhoop gehaald. Er was ook een kast opengebroken. De dader(s) heeft (hebben) een aanzienlijke buit mee genomen. De familie Veraart miste °?leX?eï 4000 Belgische francs, 30.- gld. Nederlands geld, twee gouden orloges, twee gouden hangers enkele armbanden en nog enige sieraden. n. rt» Sp°Iltlc begon onmiddellijk na de aangifte met het onderzoek. Simons Emballage algemene vergadering van aandeelhouders in Simons' Emballa gefabrieken en Houthandel N.V. te uosterhout, welke vergadering op 16 augustus te Breda gehouden wordt zal worden voorgesteld van de winst f°8267a 40 y, afgel.open iaar. zünde oz.673.49, het primaire dividend van pet. uit te keren op de prioriteits- en gewone aandelen. Na aftrek van de statuaire uitkering aan directie en S°S^sarissen resteert dan nog 'f 30 8na79- Nn dit bedrag j o.a77.05 aan de reserve ten behoeve van de houders van winstbewijzen, net resterende deel wordt toegevoegd san de algemene reserve Garende het boekjaar 1957, aldus uiijkt uit het verslag van de directie, zijn verschillende investeringen ge daan. In het lopende jaar zal hier mee worden doorgegaan, om het be rt ve mechaniseren. r?,e a£ge}open maanden van het ÏSJ u boek]aar zo deelt de directie mee, hebben een niet onbelangrijke stijging van de omzetten te zien ge- r» feiS gepaagd aan verhoog- schriMenrt»y ?evolg van de voort- ïï^sTeSdhtctifedat°2l «^Ve^l0Pendeb'°^aar kryget bovendiïfdoorgelegd8 de^be8 noeming tot directeur van de heer J. F. M, Janssen, krachtens besluit van de algemene vergadering gehou den in oktober 1957. Met dit boek uitgave van de Toorts te Heemstede voltooide Arie v.d. Lugt zijn trilogie, waarvan de eerste delen ,,De gekke dokter", „God schudde de wateren" terecht naam mee maakten. Het laatste deel doet niet voor de voorgaande onder en lijkt ons nog krachtiger van com positie. Weer brengt v.d. Lugt ons naar zijn Zuidhollands eiland, dat na de watersnood zich oprichtte en het leven zijn rechten laat hernemen. Een andere geest is gevaren onder de kleine keuteraars, die niet meer siaafs onderdanig zijn aan hun brood- 23»etl' terwijl de laatsten voor de ken"8 d'euwe tijden moeten wlj- metC7?in°IHWe"1;eling beeldt v.d. Lugt Plastisch ?,?!g en Sterk verteltalent Prachtioè ptlg' en aannemelijk uit. voor 7nan - zet h« zijn lezers g°°s van Ton™?016. Mieke= de slun- ser en hnvon n de Veer' de Biet- Kranebil de reus Sebus die op orirnit, ne rattenvanger, de wi?ze sl?» i» ?aar doeltreffen- diertè dat hLt J tegen onge- de w1wrLbeAdorp op verbijsteren' onge- de wijze ternptèertf °P verb«steren' dat zicf we? f Teldadig verhaal, en afgerond geheel^ormt?6" Staand Ter kennismaking moge dienen, dat schrijver dezes de aardbeienteelt heeft gediend vanaf zijn kinderjaren. Wanneer iemand achtereenvolgens v(jf jaar ais plukker en vijf jaar als teler tussen de aardbeien heeft ge schuifeld, en thans onder meer de administratie van dergelijke bedrij ven voert, mag toch verondersteld worden, dat hij wel ongeveer weet, waarover hij op deze plaats schrijft. Welnu, zijn ervaringen als plukker zijn onder andere, dat aardbeien- plukken geleerd moet worden, even als alle andere werk. De één zal er de slag eerder van te pakken heb ben dan de ander, maar over het al gemeen kan worden gezegd, dat kna pen en meisjes een voorsprong heb ben op volwassen, en vooral op forse personen. Een gezond kind van veertien jaar beweegt zich ongetwijfeld met meer souplesse dan eer man van veertig. Bovendien is het voor hem met zijn geringe omvang minder moeilijk, om zich tussen de aardbeienbedden te verplaatsen, zonder planten en vruchten te beschadigen. Volwasse nen zijn vaak na een eerste plukdag „gebroken"; zij wennen moeilijker aan de ongewone houding, en wan neer zij helemaal geen tuinervaring hebben, maar wel een tekort aan doorzettingsvermogen, zullen zij het vaak als een onmogelijk werk beti telen. (In dit opzicht was het dan ook geen praktische maatregel, die kortgeleden het oogstverlof voor kin deren verbood). Tot voor kort kon den kinderen vanaf 11 jaar geduren de twee weken per seizoen schoolvrij krijgen, en als twaalfjarig jochie plukte ondergetekende ten hoogste achtenzestig mandjes per dag. Hoe schrijver van eerstgenoemd stuk het uitgerekend krijgt, dat kin deren onder de veertien zelfs met de grootst mogelijke ijver niet in staat zijn, meer dan tien mandjes vol te plukken, is een groot raadsel. Nog erger wordt het, wanneer hij een „geroutineerde" plukster vol trots laat vertellen, dat haar record 23 mandjes bedroeg! Het zou te ver voeren om de ver slaggevers inzage te verlenen in de administratie van het bedrijf, waar hij een dag geplukt heeft. Bij een blik op de eerste pluklijst van de eerste plukdag 1958 zou hij allereerst een aantal van 59 mandjes aantref fen, geplukt door één persoon. Dit is niet een uitgezocht voorbeeld, maar het eerste aantal wat op deze lijst vermeld staat. In de loop van dit seizoen komen er ook nog totaal cijfers voor van 65. De verdiensten Wat de verdienste betreft zij on middellijk toegegeven, dat men zijn geld op een aardbeienveld niet cadeau krijgt (evenmin als ergens anders). Schrijvers kennis van het agrarisch bedrijf is waarschijnlijk beperkt gebleven tot de regels van wijlen dichter Poot: ,,Hoe genoeglijk rolt het leven eens gerusten land- mans heen. Neen, met genoeglijk en rustig heenrollen komen geen 59 ^aP ]vtS Daar moet hard voor gewerkt worden, maar..,, dat wordt ook flink betaald. eeenefuJ„. ee" aardbeienteeltbedrijf ftae is e of s°ciale instel- loon L A 4- er toch wel op- Het van in Po? Je varieerde dit jaar 5 ?t nr? m? AenA Daar komt n°S die hpt hif 8 J' voor Plukkers, niet him hLS01ZOer^,blijv€n' en dus niet hun biezen pakken als het oo fafto6 °,opt~ Fiscale of sociale lasten worden van hen niet inge houden; hun verdiensten zijn dus netto. Vervolgens wordt er zo nodig voor vervoer gezorgd en krijgen h~SerS' e jZelf vervoermiddelen bezitten en daarvan hun collega's laten meeprofiteren, een behoorlijke vergoeding per vervoerde persoon (zelfs voor bromfietsen zijn vergoe dingen uitgekeerd). Bovendien krijgt men voor iedere werkkracht, die men aanbrengt een premie, en kan men evenveel mand jes mee naar huis nemen als men wil, n.b. tegen de halve winkelprijs. De Tilburger A. C. F. van R., zon der beroep, hoorde zich veroordelen tot een gevangenisstraf van twee jaar, door te brengen in een jeugd gevangenis. Hij had in de bossen bij Helvoirt een in zijn wagen slapende automobi list met een knuppel neergeslagen, teneinde hem te beroven. Deze straf was conform de eis. dat voor Jaja, en dan schrijft men. scholieren aardbeien plukken een laag loon, dat de verdiensten vaak nog maar vijf gulden bedragen, en, aan het slot: „Er wordt beslist niet veel verdiend met de pluk." „Door de teler", zou hierachter be doeld kunnen zijn, maar dit komt kennelijk niet overeen met de aard van het onderhavige artikel. Gegevens Men zou na bovenstaande echter wel kunnen vragen, of er voor de teler nog wel iets overschiet. Daarop kan geantwoord worden met enkele wetenschappelijke gegevens: De teler moet natuurlijk na de pacht voor elk plantje dat hij poot, ongeveer 3 cent betalen; hij plukt het eerste jaar... niets, maar be steedt wel zeer veel kostbare uren aan het wieden, omdat dit gewas door zijn lage groei in een enkele week overwoekerd kan zijn door on kruid. Hij moet vervolgens het veld herhaaldelijk bespuiten met kostbare chemische preparaten, tegen onge in ons blad van 19 juli jl. gaf een plukker verslag van zijn ervaringen en indrukken op het aardbeienveld. Een aardbeien teler meent tegen een aantal opmerkingen in dit verslag te moeten opkomen. Hij verzoekt ons plaatsing van een stuk, dat op bepaalde aspecten een ander licht werpt. We geven zijn op merkingen objectiviteitshalve in hoofdzaken hierbij weer. dierte en vele soorten wortel- en bladziekten. Wanneer het op oogsten aan komt, betaalt hij hoge arbeids lonen; de lasten daarover zijn, zoals boven vermeld, voor zijn rekening. Als het 's winters meer dan 12 graden gaat vriezen kan hij zijn aardbeienvelden wel afschrijven; komt er omstreeks de oogst teveel of te weinig regen, dan rot of ver droogt de hele boel. Na deze enorme investeringen, ri sico's en kosten zou men beter kun nen zeggen, dat er voor de teler toch ook wel iets over mag schieten. Men vermoedt soms dat aardbeien-telen een goudmijn is, maar we kunnen hier beslist niet spreken over het „rode goud". Laten we het liever bij „rood-koper" houden, dat is per slot ook. nog aardig aan de prijs. K. dat er op dit terrein geen welvaart is en dat het dus nodig is, dat er uit onze belastinggelden steun verleend moet worden. Het socialistische standpunt van minister Vondeling, dat de landbouw politiek een consumenten-dienende politiek moet zijn, is uit een alge meen landsbelang dus een verkeerd standpunt. Dit op de ministersconfe rentie te Stresa verdedigde standpunt heeft daar, maar ook in ons land ver bazing en ergernis gewekt. AARDOLIE-INDUSTRIE De degelijke en goed bereikbare haven van Rotterdam heeft de mo gelijkheid geschapen, dat de aan voer van aardolie voor die haven ge liefd is, niet alleen bij de Engels- Nederlandse combinatie, de Shell, maar ook bij een Amerikaanse aard oliemaatschappij. En die aanvoer heeft geleid tot een machtige in dustrie van de verwerking dier aard- olieprodukten. De doorvoer naar achtergelegen landen, de export der gemaakte nevenprodukten geeft de viezen, maar verschaft ook grond stoffen voor nieuwe en andere in dustrieën in ons land. De uitbreiding en de outillage van de Rotterdamse haven is dus niet al leen een Rotterdams belang, maar een Nederlands belang. Maar terwijl het een Nederlands belang is, kan men toch wel inzien, dat de concen tratie van de havenbeweging en ha- venoutillage rond Rotterdam de beste oplossing is. We moeten ons overigens verheu gen, dat in verschillende streken van ons land aardolie gevonden wordt; dit verkleint de noodzakelijkheid van uit den vreemde aan te voeren, wat nodig is voor eigen behoefte. Het bespaart deviezen. Dat op onderscheidene plaatsen grote hoeveelheden aardgas gevon den worden, geschikt voor verwar ming, bespaart kolen die in ons land toch al te weinig worden gevonden. Vanzelfsprekend moet van dat na tuurlijke gas de samenstelling gewij zigd worden. Dat roept nieuwe in dustrieën met gebouwen en leidingen op, die arbeid geven, maar waar voor ook kapitalen moeten worden vastgelegd. Eensdeels zijn dit kapi talen, verkregen uit de winsten die de oliemaatschappijen maken, ander deels zijn dit kapitalen voorlopig ver kregen uit belastingopbrengsten. Maar als het goed wil gaan, moeten dit kapitalen worden, verkregen uit besparingen der bevolking. Maar zover zijn we nog niet. ZOUTINDUSTRIE In Overijssel wordt in de grond keukenzout gevonden; in zeer grote hoeveelheden. Gelukkig kan met dit zout meer gedaan worden dan het alleen maar als zout voor het huis houden en voor sommige industrieën in de handel te brengen. Men kan er chloor uit maken en bijtende soda, die weer in andere industrieën ge bruikt kunnen worden. Zestig, zeven tig jaar geleden wist een gemiddelde Nederlander hier niet veel van. Ne derland had toen nog geen „che mische industrie". Tegenwoordig is dit voor zo'n Nederlander gewone praat. Dat gebeurt nu allemaal in Delfzijl, daar in de n.o.-hoek van Groningen, aan de Eems. En men maakt er nu ook soda, wat vroeger altijd moest worden ingevoerd. Een stoffen, nodig voor een veelzijdige prachtig en groot bedrijf. De uitbreiding van onze industrie, zo noodzakelijk, heeft daar in de n.o.-hoek van ons land, met aard olie, aardgassen en zoutlagen nu we zenlijk nieuwe welvaartsbronnen ge schapen, ver van de grote welvaarts centra in Zuid- en Noord-Holland. De haven van Delfzijl is er nu een grote zeehaven geworden. Tot grote erger nis der Duitsers, die aan de andere kant van de Eems wonen. De land grens tussen Nederland en Duitsland loopt daar ergens in de rivier, maar ze is nooit precies vastgesteld en het heeft al menigmaal tot wrijving ge leid. Er ligt daar een prachtig stuk polder aan de Nederlandse kant in te polderen. Overrijp! Maar de Duit sers hebben ons steeds belet, dat ter rein in te dijken. Dan zou hun scheep vaart wel eens belemmerd kunnen worden. Onzin natuurlijk. Want als die rivierbedding versmald wordt, is de doorstroming des te sterker en ook de uitdieping groter. Toch is men nu tussen Duitsland en Nederland al een paar jaar aan het praten om daar nu eindelijk eens orde op zaken te stellen. Maar het is duidelijk, dat de Duitsers niet willen. Het geeft in tussen een prettig gevoel, dat Delf zijl een vlotte, degelijke zeehaven gaat worden. PHILIPS Philips in Eindhoven heeft nog al tijd een wereldproduktie voor zijn produkten en daarvoor is wereld- afzet. Ook met de fabrieken voor allerlei produkten in België, Duitsland, Italië en weet ik waar niet al. De wereldreputatie en de concurrentiekracht tegenover ge lijksoortige fabrikanten in andere landen kan alleen behouden blijven door de nieuwe vindingen en nieuwe produktiemethoden die in de omvang rijke laboratoria van deze industrie gezocht en bestudeerd moeten wor den. Is men daarin niet gelukkig of houdt men uit de winsten niet vol doende reserves over om dit betalen, dan kan het gebeuren dat de wereld positie wordt verzwakt. Tot op heden is Philips een der grondzuilen van onze Nederlandse economie, waar tegen weinig industrieel Nederland 50 jaar geleden hoger opkeek dan tegenwoordig. Men is er aan gewend en alleen de effectenbelegger kijkt elke dag naar de beurs om te weten hoe de wereld over de Philipsaan- delen denkt. Maar voor onze vader landse economie is Philips van veel groter waarde. Allereerst voor de tienduizenden arbeidskrachten, die daar hun week- en maandloon ver dienen. D.A.F. Zal zich in Eindhoven een nieuwe grondzuil voor onze vaderlandse eco nomie ontwikkelen? Zal de D.A.F., nog geen tien jaar oud, fabrikanten van goede vrachtauto's van een be paald kaliber en op het einde van dit jaar ook van een personenauto van een bepaalde technische uitmonste ring, zoveel good-will in Nederland weten te behouden en zoveel export mogelijkheden verkrijgen, dat de nu bestaande waardering over 25 jaar nog bestaat, groter geworden is en flink ingeleid in onze vaderlandse economie? Ziedaar waarom het in de volgende jaren gaan zal. Eenvou dig is dit niet, maar men kan er goed vertrouwen in hebben. Iedere Nederlander, die op dit terrein iets te bestellen of te kopen heeft, zal daartoe een greintje enthousiasme en een dure plicht hebben op te bren gen. B.o.Z. Ir. J. Het artikel in het Zeeuws Tijdschrift herinnert er aan, dat des tijds de vrijdom van veergeld voor de Westerschelde werd gege ven, omdat Zeeuwsch-Vlaanderen in ons land een uitzonderings positie inneemt. Die uitzonderingspositie bestaat niet alleen hier in, dat Zeeuwsch-Vlaanderen door een zeearm van overig Neder land wordt gescheiden, wat ook voor verschillende eilanden geldt, althans voorlopig nog geldt! maar ook in de omstandigheid, dat het geografisch één geheel vormt met een naburig land. Overig Nederland kan daardoor vanuit Zeeuwsch-Vlaanderen over land alleen via België worden be reikt. Men moet deze twee omstandighe den in combinatie zien. Isolering door een zeearm alléén is in Nederland geen reden geweest om vrijdom van veergeld te verlenen. Voor het ver keer met de Zeeuwse en Zuidhol landse eilanden is steeds veergeld be taald. In 1945 stond de regering ech ter wel vrij vervoer toe op de veren over de Westerschelde. De motivering hiervan was, dat Zeeuwsch-Vlaanderen over de weg slechts via België is te bereiken, waarom de verbindingen over de Wes terschelde als een landsbelang moe- V,b worden beschouwd. Het werd dus ,iw 3 j als wenselijk be schouwd, dat het verkeer van Zeeuwsch-Vlaanderen met overig Ne derland met via België geschiedde, „HL "Cigic gCöCIlJ aai althans een zo mogelijk even gun Nerh> Yerkeersm°Selijkheid me?^)verig Mn fV°0r Zeeuwsah"Vlaanderen ritkv =1? over Nederlands ter- ritoir als over Belgisch gebied vi ",auwere binding van Zeeuwsch Vlaanderen met Noord-Nederland dan „S ?le speelt hier een rol. Zelfs m 1824, toen Nederland en België één staat vormden, was men daarop nog bedacht, wat blijkt uit de afwijzta8 van verzoekschriften uit die tijd om pn west-Zeeuwsch-Vlaanderen Vlaanderen boegen °°St" West" be'schouwd" wenst, wat later dan ook juist is gebleken en uit datzelfde oogpunt du* ™n.Le,ge landsbelang nam het Rijk in 1921, nadat er sprake was geweest van annexatie van Zeeuwsch-Vlaan deren door België, 80 procent van de verliezen bij de Westerscheldeveren voor zijn rekening. Ditzelfde landsbelang leidde in 1945 tot invoering van de vrije veren. Daar mee had Zeeuwsch-Vlaanderen alles bereikt, wat het bereiken kon, be houdens de vaste oeververbinding. Maar in 1948 krabbelde de regering terug, zodat in 1949 besloten werd weer matige tarieven in te voeren voor de Westerscheldeveren. De voet gangers behielden echter nog vrij vervoer, waaraan nu in 1958 met de hogere tarieven ook een einde komt. V erandering van beleid De oorzaken van deze verandering van beleid zijn bekend. De toenemen de exploitatietekorten leidden eerst tot de wederinvoering van veergelden, vervolgens thans tot de verhoging en uitbreiding daarvan. In dit laaitste geval leidde daartoe bovendien voor al ook de behoefte aan een betere outillage van de veren. De heer de Kok toont aan, dat Zeeland op het punt van de nodige nieuwe veerbo ten toch wel in een dwangpositie heeft verkeerd, waar men alleen door een koppeling van hogere tarieven met verbeterde outillage kon uitko men. Benelux De les van een en ander is, dat thans het landsbelang bij het weg nemen van de uitzonderingspositie van Zeeuwsch-Vlaanderen blijkbaar zo zwaar niet meer weegt als vroe ger, dat het tenminste met 3 a 4 mil joen gulden per jaar te duur schijnt te worden. Hierbij ban ook een andere wijze van waardering in het spel zijn als gevolg van een veranderde verhouding '.ot België in de Benelux-samenwer- king. Vanuit Zeeuwsch-Vlaanderen via België overig Nederland bezoeken is dan een operatie, welke helemaal past in een geïntegreerd Benelux-gebied. De regering, die eerst vrije veren gaf, omdat Zeeuwsch-Vlaanderen slechts via België over de weg is te bereiken, zegt thans, dat Zeeuwsch- Vlaanderen de rest van ons land zo nodig ook wel via België bereiken kan en herinnert er daarbij nog aan, dat Zeeuwsch-Vlaanderen in 1953 voor een busdienst via België heeft geijverd. Maar dit politieke accentverschil, deze ommezwaai kan men in Zeeuwsch-Vlaanderen zo maar niet accepteren. Men is daar in de eerste plaats uit op een integratie met overig Nederland en het uitblijven daarvan zal men er te scherper gaan gevoelen, wanneer de rest van Zeeland door het Deltaplan op een versnelde aanpas sing met overig Nederland kan re kenen. De heer de Kok roert dan nog even de kwestie aan, of een veer moet wor den beschouwd als een deel van de weg of als een vervoeronderneming, op welk laatste standpunt de regering zich plaatst. Hij komt dan aan het slot van zijn verdienstelijk artikel tot de volgende conclusies: Conclusies 1 In het kader van de liberali- satiepolitiek ten aanzien van tollen en veren in Nederland zouden re gering en volksvertegenwoordiging dienen vast te steUen in hoeverre veren in het Nederlandse wegennet als een verlengstuk van de weg moeten worden gezien en in hoe verre in dit verband financiële steun aan de exploitatie een rijks zaak is. 2 Indien het onderzoek onder 1 bedoeld tengevolge zou hebben dat op de Nederlandse hoofdveren GEEN vrijdom van vervoer moge lijk is, dan moet worden vastge steld in hoeverre Zeeuwsch-Vlaan deren in een uitzonderingspositie verkeert, welke noopt tot geredu ceerde veergelden, c.q. vrije veren. 3 Bij het vaststellen van de on der 2 genoemde uitzonderingsposi tie moet in aanmerking worden ge nomen, dat het Deltaplan in een groot deel van Zeeland de thans gebrekkige noord-zuid-verbinding tot een primaire verbinding maakt, waardoor de Westerschelde als ver- keersbarrière wordt geaccentueerd. 4 Gezien de ontwikkeling va.n het verkeer en het belang in de toe komst van de Benelux-noord-zuid- verbinding door Zeeland dient het onderzoek naar de mogelijkhe den van een vaste-oeververbin- ding door of over de Westerschel de met kracht ter hand te worden genomen. Reeds lang tevoren! Bij zijn derde conclusie gaat de heer de Kok intussen niet in op de ver- keerstoestand, welk» reed» lang vóór De actie voor de vrije veren we denken daarbij niet al leen aan het comité van die naam zal zeker niet stil staan. Er is nu echter als het ware een adempauze om de wapenrusting te inspecteren en na te gaan, hoe historische mo tieven en opdoemende perspec tieven het ijveren voor dit ver langen kunnen steunen. De his torie wordt in het jongste num mer van het „Zeeuws Tijd- J schrift" belicht door de heer de Kok. Zijn betoog willen we met J een enkele kanttekening hier t weergeven. de volledige voltooiing van het Del taplan voor Zeeland zal ontstaan. Wanneer de Volkerakdam, de Gre- velingendam en de Zoomse weg zijn voltooid, zullen alle Zeeuwse eilanden via het verkeersplein bij Willemstad een verbinding over de weg bezitten met overig Nederland. Dit geldt zelfs voor Noord-Beveland, omdat terzelf- dertijd of eerder al het Drie Eilanden plan zal zijn verwezenlijkt, waardoor dit geisoleerd gebied wegaansluitin- gen verkrijgt met Walcheren en Zuid- Beveland. Noord-Beveland zal dan met Wal cheren en Zuid-Beveland langs Wil lemstad een verbinding met Holland krijgen, nog korter dan die over Moerdijk. Tholen via zijn brug en Sint Philipsland via zijn dam profite ren mede van die kortere verbinding. Het meest geïsoleerde Zeeuwse eiland Schouwen-Duiveland zal via de Grevelingendam en Goeree-Over- flakkee een aansluiting krijgen op het verkeersplein in de Zoomse weg tus sen Hellegat, Hollandsch Diep en Ha ringvliet. In minder dan een uur tijds zal men dan vanuit Zierikzee zonder enig oponthoud in een auto de Rand stad kunnen bereiken, in nog korter tijd via Willemstad naar Noord-Bra bant kunnen rijden. Op betrekkelijk korte termijn dus al en reeds tien tot vijftien jaar vóór de voltooiing van het gehele Delta plan zullen alle Zeeuwse eilanden over de weg te bereiken zijn en met overig Nederland in verbinding staan. Alleen Zeeuwsch-Vlaanderen zou dan nog aan de kant blijven liggen, enkel bereikbaar met dure veren of langs België. Reeds veel eerder dan van een primaire noord-zuid-verbinding door Zeeland sprake kan zijn, zal daarom het isolement van Zeeuwsch-Vlaanderen nog uit zonderlijker en onhoudbaarder worden. Ook de regering zal deze ontwikke ling ten ongunste van Zeeuwsch- Vlaanderen niet onverschillig kunnen blijven aanzien, nog te minder daar zij de expansie van het Westerschel- debekken bevorderen wil. Wellicht komt minister Algera zelf nog eens met het initiatief om vrije veren toe te staan, omdat hij in zijn hart Zeeuwsch-Vlaanderen helemaal niet in de hoek geduwd wil zien. Daar toe zal een nieuwe aandrang uit de Staten-Generaal bij de behandeling der begroting van Verkeer en Water staat voor het volgend jaar uiterst nuttig kunnen zijn. MEN krijgt de indruk, dat de ge dachte van „reclame in de tele visie" aan het doorbreken is naar de verwezenlijking. Er is een tijd geweest, dat het opperen van die gedachte alleen al een storm van verontwaardiging deed opsteken. Zoals ze in ons radiobestel ook nooit heeft kunnen doordringen. .Thans echter willen de omroepver enigingen blijkbaar overwegen op beperkte en goed-gecontroleerde schaal aan .gegadigden de gelegen heid te geven, ook wat reclame aan de kijkers voor te zetten. De om roepverenigingen zouden daarvoor dan een speciale stichting in het leven roepen. We geloven wel, dat daarin voldoende waarborg zit te gen het vercommercialiseren van een machtig instrument ter beïn vloeding van het publiek. De finan ciering van de televisie-omroep zou er natuurlijk zeer door vergemak kelijkt worden en uitbreiding van de zendtijden eerder mogelijk ge maakt. gRAVE pacifisten in alle West- europese landen plegen altijd steun te verlenen aan petitionne menten en vredescongressen, door de communisten georganiseerd. Ze geloven ook heilig in alle Moskou'se propaganda omtrent de communis tische vredeswil en slingeren ver wijten naar de Westerse regerin gen, die niet ingaan op ontwape ningsvoorstellen, als daaraan geen cüeugdelijk controlesysteem wordt verbonden. Laten die brave pacifisten nu eens luisteren naar het commentaar op de bijeenkomst van de twee communistische opperbazen, dat het Pekingse Volksblad neerschreef. Beide landen hebben besloten, zo zegt dit blad, hun militaire macht zonder ophouden te vergroten. „De strijd voor de vrede mag nooit wor- verward met het pacifisme, waardoor de strijdlust van de vol keren worden verslapt, gevoelens van vrees worden veroorzaakt en het werk van de vijanden van de vrede wordt vergemakkelijkt". Precies. En daarom wakkeren de communisten het pacifisme in de „kapitalistische" landen aan. Om de strijdlust daar te verzwakken en hun eigen werk te vergemakkelij ken. Maar toch zullen we al die we reldvreemde professoren, kunste naars, links-socialistische politici wel weer zien opdraven, als er on der het teken van Picasso's vredes duif weer resoluties tegen „atoom- dood" en „Amerikaanse oorlogs zucht" in elkaar moeten worden gedraaid. Het hoofd van de afdeling voor raketten van de maan van het Ame rikaanse ministerie van defensie, dr. Johnson, heeft te Washington tot een verslaggever gezegd, dat volgende week misschien de eerste poging zal worden gedaan een satelliet om de maan te doen wentelen. Het ministerie hoopt deze week het tijdstip van de lancering vast te stellen en dit zal niet meer dan on geveer vijf dagen voor de proef ge schieden, zo zei Johnson. Volgens Johnson is het niet de be doeling de maan te raken, maar de kunstmaan er om heen te doen cir kelen en foto's te maken van de zijde van de maan, die altijd van de aarde is afgewend. Het is nog niet vastgesteld welke vorm de satelliet zal hebben. Het wordt waarschijnlijk een cilindervor mige kunstmaan, die met alle in strumenten 22 tot 24 kilogram zal wegen. Er zijn reeds verschillende typen kunstmanen gebouwd, aldus Johnson. De raket waarmee de poging zal worden ondernomen bestaat uit een „Thor" en twee trappen van de ,,Vanguard"-raket. De derde trap zal krachtiger zijn dan het overeenkom stige deel van de tot dusver ge bruikte ,,Vanguard"-raketten. Johnson zei verder, dat zes minu ten na het lanceren bekend moet zijn of de drie trappen goed hebben ge werkt. Binnen anderhalf uur kan worden vastgesteld of de raket in haar koers is, maar het zal twee- en een halve dag duren alvorens de raket de maan bereikt, indien zij zo ver komt. Volgens mededelingen van de ster renwacht te Utrecht zal op 6 augus tus a.s. de vuurpijl van de derde Russische kunstmaan te zien zjjn om 22.00 uur (M.E.T.) in het noordoosten op een hoogte van 30 graden gaande van noord naar oost. Om 23.47 uur in het zuidwesten op een hoogte van 70 graden gaande van west naar zuid. De kunstmaan is te zien om 0,56 uur in het zuid-westen op een hoogte van 50 graden, gaande van west naar zuid, 's avonds om 21.50 uur in het noord-oosten op een hoogte van 20 graden, gaande van noord naar oost en tenslotte om 23.38 uur in het zuid-westen op een hoogte van 40 graden gaande van west naar zuid. Op 7 augustus a.s, is de vuurpijl te zien om 21.54 uur (M.E.T.) in het noord-oosten op een hoogte van 30 graden gaande van noord naar oost en om 23.38 uur in het zuid-westen, op een hoogte van 80 graden, gaande van west naar zuid. De kunstmaan is dan te zien om 1.25 uur in het zuid-westen, op een hoogte van 25 graden, gaande van west naar zuid en om 22.21 uur in het noord-oosten op een hoogte van 30 graden, gaande van noord naar oost. Het bestuur van de r.-k. jonge boe renstand in de kring Breda van de N.C.B. is voornemens in het najaar met de leden een bedevaart naar Dokkum te houden. Men wil er een tweedaagse tocht van maken en dan bij Brabantse boerengezinnen in de N.O. Polder overnachten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1958 | | pagina 5