Geen geld, maar „Boys Town" groeide GELOOF IS OOK KAPITAAL ZEI FATHER FLANAGAN Griffier veroordeeld Voorportaal Tc zwak voor studie Veel erjjenis Geleende dollars Profijtelijke koe „Fabriek voor zielen" Te harde rechters AKKERTJES €hefarine,4 JJagblaO extent w PHILIPS Moezel en Maas Duurder telefoneren GOEDE REIS - U bent een geluksvogel.... H. Stumpel N.V. Breda Invaliden-retraites te Seppe De Gaulle op inspectie in Algerië 4-voudige combinatie, een wetenschappelijk succes! ZJM Protest van Moskou tegen rede van minister Rogers W imbledon Zomeravond voetbal in Zeeland DE samenwerkende middenstands bonden hebben minister Algera van hun ontstemming doen blijken over de verhoging van de telefoon tarieven, welke inmiddels op 1 juli is ingegaan. Het is dan ook een vreemd geval. In een klein bericht je met een summiere verantwoor ding werd aan de telefoongebrui kers mededeling gedaan, dat dit overheidsbedrijf de prijzen in een belangrijke sector verhoogde. Voor al het bedrijfsleven zal het merken. Een van de kernpunten van het huidige economische beleid is de prijsstabilisatie. Daardoor alleen is het ook mogelijk rust in de loon- sector te verlangen. Wie meent, dat voor zijn produkt aan prijsver hoging niet te ontkomen valt, moet dat met uitvoerige berekeningen aantonen. Als de loonkosten stij gen, wordt in de regel gezegd: Die moogt u niet in de prijzen door berekenen. Doch van overheids wege wordt zo'n verhoging onder het motief van hogere loonkosten zo maar op een goede dag in een berichtje van enkele regels aange kondigd. Begrijpelijk is het, dat de middenstandsbonden hiertegen pro testeren. Ze kunnen er trouwens op wijzen, dat de opbrengst van de tariefsverhogingen per 1 november 1957 geheel in de reservepot wordt gestort. Minister Algera zal zich nader moeten verklaren omtrent deze verhoging, welke zo in strijd schijnt te zijn met de gehele rege- ringspolitiek. Twee kek rers in Aardenburg DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 2 JULI 1958 3 (Advertentie) „Geen drank bij je?" vroeg de lange, magere priester en probeerde de twinkeling achter zijn brilleglazen te onderdrukken. „Nee", zei de kleine man in de zuur ruikende, te dik wijls nat geregende kleren., „niks....". De witte handen van de priester tastten langs de zakken van de man: „Ga dan maar Harry, en slaap lekker." „Wacht eens even", zei hij nadenkend toen Harry hal verwege de trap was. Met lenige stappen sprong hij omhoog, lichtt het vettige hoedje van het zwervers- hoofd: „Aha old boy... zat het daar?" De fles jenever verdween tussen de plooien van de soutane. Grommend in zijn stoppels verdween Harry in de slaapzaal- Hij zou het de priester nooit vergven, hoewel hij de man met het van achtern dicht geknoopte boordje bewon derde met zijn hele vage- bondenhart. En datzelfde delen alle mannen in het „Working- mens Hotel" in Omaha- Deze jonge priester, Father Ed dy Flanagan, had hen weggehaald van de hoeken van de straten en gewekt als zij onder Kranten slie pen in kolen-opslagplaatsen. Zij waren naar het Noorden gekomen om te helpen bij de oogst, maar de was misiukt. Zonder geld voor or. onderdak gingen deze gespannen de winter in. Father Flanagan huurde met ge leend geld een oud huis, dat vroe ger als hotel had dienst gedaan, verzamelde bij vrienden en ken nissen een handvol dollars, ver trouwde verder op „het wonder" („geloof is ook kapitaal", zei hij) en bood de zwervers, die zich toe vallig meldden, een „thuis". Dit „Hotel voor arbeiders" werd het voorportaa voor Jongensstad. Het gebeurde niet zelden, dat een kleine jongen zich meldde bij de lessenaar in de hall: „Bent U de man in het zwarte pak?" „Eén van hen", zei Father Flanagan met een glimlach, „U neemt toch mensen op voor niets?" „Ja, maar geen jongens. Een jongen zoals jij moet een thuis hebben". „Ik heb er geen", zei de jongen bedremmeld. Zulke gevallen raakten Eddy Flanagan in het hart. Deze kleine zwervers kwamen op hun grillige tochten zo gemakkelijk in aanra king met de misdaad. Zij stonden aan het begin van het leven. Hun geest was als de klei, waarin de pottenbakker nog niet zijn dwin gende vingers had gedrukt. De andere, oudere gasten van het Hotel vroegen om voedsel en een bed, maar een gesprek met hen over godsdienst ot de zin van het leven, stond al spoedig op dood spoor. Father Flanagan begreep, dat hij bij het begin beginnen moest en dit begin was de jeugd. Eddy Flanagan was op een moeilijke manier priester gewor den. Het waren niet zijn ouders, die de gebruikelijke bezwaren hadden. Het was een kind uit een prachtig Iers gezin, waar alle problemen in een familieraad werden behandeld. De moeilijk heden kwamen voort uit zijn eigen karakter. Hij wilde te veel en de wil was sterker dan zijn lichaam. Speciaal voor Eddy was het ge zin na de emigratie vanuit New York naar Nebraska getrokken, omdat de lucht er droog en hel der was. Eddy genas volkomen en was zo'n briljant student, dat mgr. Scannell hem naar Rome stuurde om af te studeren. Maar de wil was weer te sterk Eddy Flanagan stortte in en moest te rug naar Amerika. Zonder mor ren werd hij boekhouder bij een firma, die vlees inblikte. Maar wie meende, dat Eddy begonnen was aan een levenslange financië le carrière, vergistte zich. Diep in zijn hart brandde de kaarsvlam van zijn verlangen: priester wor den. Na twee jaar liet hij zich onder zoeken. Zijn longen bleken weer goed, hij zag er gezond uit en als hij voorzichtig was, waren er geen bezwaren om verder te studeren. De familie bracht geld bij elkaar en Eddy stak opnieuw de Oceaan over om in Oostenrijk, in Inns bruck, zijn studie te gaan afma ken. Hij vond het er heerlijk, voelde zich echt jong en, omdat hij gezond bleef, kon hij na drie jaar de zegen van de bisschop ontvangen. Eddy Flanagan was priester geworden. Naar spoedig zou blijk' n een toegewijd en tole rant priester, in wiens warme hart voor ieder plaats was of hij nu protestants was of joods, of het bloed klopte onder een zwar te huid of een blanke. Zijn moeder, de goede Ierse, wiens lieveling hij was, noemde hem nu Father Edward, de bui tenwereld kende hem als Father Flanagan. Zijn eerste parochie was de kleine stad O'Neill. Maar men had al spoedig in de gaten, dat de jonge priester meer arm slag nodig had en hij werd over geplaatst naar Omaha, waar zijn eerste speciale dienst begon: het Workingmens Hotel. De superieuren van Eddy Fla nagan hebben altijd ingestemd met zijn plannen, die toch dikwijls zeer revolutionair waren. Zij ver trouwden hem Zijn ernst en blij moedig geloof waren zijn waar borgsom. Toen Eddy Flanagan besefte dat hij iets voor de jeugd moest doen, was zijn eerste werk: studie. Re gelmatig kon men de lange, ma gere jongeman in de zwarte sou- taine vinden op de tribunes van de jeugdrechtbank in Omaha. Hij vond er veel reden tot ergernis. De jonge delinquenten werden meestal behandeld als volleerde misdadigers en, behoudens enkele FATHER FLANAGAN uitzonderingen, bekommerde men zich weinig om wat er in de toe komst met deze jeugd gebeuren moest. Flanagan was beslist niet zacht zinnig. Hij zou ook niet helemaal gelukkig zijn geweest met de te genwoordige, door psychiaters ge regeerde rechtspraak. Een af schuwelijk misdrijf vroeg volgens hem om een strenge straf, maar kleine jongens, die misdaden pleegden boven hun kracht, wek ten zijn erbarmen. Later zou zijn lijfspreuk worden: „There are no bad boys", (er bestaan geen slechte jongens). Hij bedoelde dit in zoverre, dat een jongen die slechte dingen deed. door liefde en geloof to* een ordentelijk mens kon worden opgevoed. Zijn eerste pupillen kreeg Fla nagan rechtstreeks van de rech ter- "e warx twaalf en veertien jaar oud, hadden een vader die dronk en een geestelijk zwakke moeder. De priester wilde hen niet in zijn hotel brengen en maakte een afspraak met hen onder een straatlantaarn. Tegen de paal geleund, hield hij lange gesprekken met hen over hun schoolwerk, hun baantje als kran tenjongen en over godsdienst. De jongens waren dol op hem en de den aandoenlijk hun best nu een normaal leven te leiden Spoedig had Flanagan dagelijks andere afspraken onder de lantaarn. Maar het werd winter en zo kon het niet doorgaan Acuut weru het probleem, toen zeven jongens van een ,,gang" aan zijn hoede werden toever trouwd. Daar stond hij op de stoep van het gerechtsgebouw en moest eerlijk bekennen, dat hij niet wist wat hij nu moest begin nen. Om tijd te winnen, deelde hij chocola uit en, gevolgd door de jongens, ging hij op zoek naar een baseball-veld. Hij wist hun en thousiasme te wekken voor de aanleg van een „diamond" en ontmoette hen sindsdien drie avonden per week. Er werd een team gevormd, dat uitkwam te gen c.e jongens uit de buurt. On dertussen zocht Flanagan baan tjes voor hen en, ofschoon ze nooit bepaald braaf werden, is niet één jongen meer in aanra king met de politie geweest. Het gevolg was, dat Father Flanagan hoe langer hoe meer jongens kreeg toegewezen. Op een dag vroeg hij audiëntie aan bij de aartsbisschop. Het re sultaat was, dat zijn handen vrij gemaakt werden en hij al zijn tijd mocht wijden aan de ont spoorde jeugd. Eén ding kon men hem niet geven: geld. Enkele dagen later huurde Fla nagan een groot, roodstenen huis van twee verdiepingen. De negen tig dollars, die hij vooruit moest betalen, leende hij. Journalisten, die hem later vroegen van wie hij dit geld gekregen had, kregen als antwoord: „Heel veel mensen zeg gen, dat zij mij dat voorschot hebben gegeven. Laten wij hen niet beroven van dat beetje glo rie" De eerste bewoners waren vijf jongens. Ze voelden zich wonder lijk thuis in het met bijeengebe- delde oude meubels gemeubileer de huis en vermoedden niets van de zorgen van de man, die nu vader en moeder tegelijk moest zijn. Waar haalde hij eten van daan en, aan 't eind van de maand, geld voor de huur Maar, oh wonder, er was nooit teveel en nooit tekort. Zelfs niet met Kerstmis 1917, toen er geen geld voor eten was en er plotse ling iemand op de stoep stond met een grote ketel, versierd met een rood lint, waarin hete zuurkool dampte. Het smaakte lekkerder dan de meest malse kalkoen. Vele hoofden werden in Omaha geschud over die onzakelijke priester, die meende met liefde en geduld misdaad te bestrijden en brood op de plank te krijgen. Maar rechters en advocaten ble ven hem steunen. In die mate, dat het huis reeds na een jaar te klein was. Voor een lage huur kon Vader Flanagan een nieuw huis krijgen. Het was het Ger man-American Home. De plaats was in die jaren even gehaat als in onze dagen het hoofdkwartier van de NSB. Maar Flanagan trok er zonder blikken of blozen in. De eerste week meldden zich dertig nieuwe jongens en deden de bevolking stijgen tot over de honderd. Om hen bezig te houden formeerde Flanagan met be hulp van afgedankte instrumenten een band en liet deze na een straf fe training optreden in concerten. Later deed hij dit ook met een grote show, die de weidse aan kondiging droeg: ..World's grea test juvenille entertainers" Deze show werd helaas nooit 'n groot succes. Profijtelijker was de koe, die op een dag door een boer werd ge bracht. ,,Ik kan 'm niet houden. Lucy is voor en voor de jon gens". Lucy was de voorloopster van een grote boerderij, die de jongens als echte farmers met eigen kapitaal en behoud van winst, mochten beheren- Maar dit gebeurde pas toen Flanagan's Home for Boys uitgroeide tot Boys Town. Nu was er nog steeds iedere maand de schaduw van onbetaal de rekeningen. Met behulp van buurtbewoners, die de admini stratie bijhielden en de kleren van de jongens wasten en streken, kon een debacle nog telkens wor den voorkomen. Een groot bezwa.gr bij velen was dat negers en blanken, Chinezen en Indianen bij Father Flanagan in één ruimte woonden. ,,Als God de bedoeling had gehad mensen allen hetzelfde te laten zijn, zou hij hen niet met een verschillen de huidskleur geschapen hebben." zei iemand. Waarop Flanagan antwoordde: „En kunt U me nu eens vertellen, wat de kleur van de ziel is." Er kwamen dikwijls vreemde gasten onder Flanagan's hoede. Tot hen behoorden de drie jon gens met de zak met juwelen op hun nek. Hun vader had zijn vrouw vermoord en deze zak was de erfenis. Tot aan hun volwas senheid hadden de jongens het vertrouwde idee, dat zij geld be zaten. Alleen Father Flanagan wist, dat het waardeloze prullen waren. Daar was de 8-jarige jongen, die gewapend met een pistool een oude vrouw wilde beroven en i In Jongensstad bakken de jon- gens hun eigen brood. Zij be- schikken over een hypermoder- ne bakkerij. voor wie Flanagan oneindig lang zijn liefde moest uitstorten voor dat de harde kleine jongen zich huilend aan zijn borst wierp. Daar was de 9-jarige jongen, die z'n vriendje doodschoot en bijna gelyncht werd door de buurt, en de drie jongetjes, die met voor bedachten rade hun wrede vader om het leven brachten. Al deze kinderen noemde Flanagan op de zelfde warme wijze „dear" en sa men met zijn helpers voedde hij hen zo op. dat zij nooit meer in aanraking met de politie kwa men. gan's „fabriek voor zielen" zoals men zijn werk wel eens spottend Na enkele jarer. groeide Flana- noemde, weer uit het huis. Er moest een nieuw gebouw worden gezocht en er moest een groot stuk land zij zijn want Flanagan had fantastische plannen Hij huurde „Overlook Farm", waar de velden maïs golfden tot aan de horizon. De farm kostte bijna 100.000 dollar en Flanagan had een spaarpot van enkele dui zenden- Maar zijn geloof was nog steeds zijn kapitaal en hij droeg zijn vertrouwen zonder moeite op de hardste zakenman over. Wild van enthousiasme trokken de jongens Overlook binnen. Er waren geen muren en geen sloten op de deuren. Zo wilde Flanagan het: „Dit is een thuis", zei hij, „iemand sluit zijn familie ook niet op". Het leek ook wel iets op een bloedechte familie. Zijn moeder kwam op Overlook wonen, voor namelijk om een oogje te houden op haar zoon, die te hard werkte. Ondertussen werd een som van 215.000 dollar met een grootse campagne bijeengebracht. Flana gan was opnieuw uit de zorgen. Maar de zorgen om zijn gezond heid hielden aan. Hij wilde over al zelf bij zijn Iedere jongen die aangenomen werd (velen moesten geweigerd worden) kwam eerst in zijn kamer en iedere wegloper werd door Flanagan zelf opge haald en bij iedere jongen, die ge opereerd werd, hield Flanagan als een zenuwachtige vader de wacht. Opname in een sanatorium was noodzakelijk, maar lang voordat hij uitgekuurd was, was hij weer op kruistocht naar veroordeelde jongens. December 1934 werd Boys Town officieel als een gemeente erkend Er kwam een eigen postkantoor en een democratisch gekozen ge meenteraad en burgemeester. Groot plezier had Father Fla nagan de door de jongens ge dane rechtspraak. Zij bleken har de rechters tc zijn. Een gestrafte werd bijvoorbeeld gedwongen naar de bioscoop te gaan, maar terwijl de andere jongens het uit gilden van de lach om de gekke streken van Abbot en Costello, moest de zondaar met zijn rug naar het doek staan. Flanagan vond dit te erg en verbood der gelijke straffen met verwijzing naar de grondwet, die wrede en ongebruikelijke straffen" verbood. De jongens kregen prima onder wijs. Zij konden ook worden opge leid in alle mogelijke vakken. Zij dreven zelf zaken-in-'t-klein en toen de tweede wereldoorlog uitbrak, gaf een kolonel zelfs een militaire training. De sportwed strijden waren belangrijk evenals de concerten van het jongenskoor, Dit is Jongensstad (Boys Town) vanuit de lucht gezienEr zijn nu ongeveer duizend jonge mensen ondergebracht. -,*4 en zonder hoofdpijn F Heerlijk die warmte, prachtig dat natuurschoon. Maar neem „Ak kertjes" mee voor die ene keer dat het U te warm wordt. Hoofd pijn op reis bestrijdt IJ flitssnel en gemakkelijk meteen "Akker tje" Het geneeskrachtige micro poeder begint zijn pijnstil lende werking onmiddellijk. helpen direct dat op de grootste podia optrad. Protestantse, katholieke en joodse jongens kregen hun eigen gods dienstonderwijs en gingen naar aparte kerken en synagoge. Boys Town was en is werkelijk een stad met een eigen abattoir, een con- servenfabriekje, boerderij, gara ges, kapper enz. De faam was spoedig over de wereld verspreid. En. als er een moeilijke zaak voorkwam, stond Flanagan sterk: „Meer dan 4.000 jongens van al le rassen en huidskleur hebben Boys Town verlaten en zijn de wereld ingegaan. Geen enkele is in de gevangenis terechtgekomen. Als U deze jongen aan mij wilt toevertrouwen, geef ik U mijn woord, dat U er geen spijt van zult hebben." Eddy Flanagan kreeg hoge on derscheidingen, maar bleef de eenvoudige, kinderlijke priester, die met een paar dollars een ar beidershotel begon. Na de oorlog riep Generaal Mac Arthur de hulp van Flanagan in. Overal in de wereld waren kinde ren in nood. Belast met deze pro blemen reisde Flanagan in 1948 ook naar Europa. Ofschoon hij pas 62 jaar was, voelde hij zich oud en moe. Maar hij wilde niet weigeren, toen zijn hulp gevraagd werd uit Oostenrijk en Duitsland, waar de jeugd zozeer gedemora liseerd was Na een dag vol besprekingen in het zwaar geschonden Berlijn ging hij om half tiei naar bed. Midden in de nacht werd hij wakker en riep zijn neef en naaste medewer ker Pat Norton: „Ik heb zo'n pijn in mijn borst. Haal de dokter." Kort daarop stierf hij. Boys Town hoorde het droevige bericht in een speciale nieuwsuit zending. De geliefde Father werd begraven in de kapel Met gouden letters staat op het graf: FATHER FLANAGAN FOUNDER OF BOYS TOWN LOVER OF CHRIST AND MAN JULI 13 1886 MAY 15 - 1948 (Advertentie) als u een van de TIEN MONTE- ROSA VULPENHOUDERS wint, die wij voor U, uit ons met zorg samengesteld assortiment MONT- BLANC vulpenhouders, gereser veerd hebben. Over de prachtige technische kwa liteiten en schrijfeigenschappen van dit model zijn wijzelf zeer enthou siast. MONT-BLANC SPECIALIST Van 5 tot 9 juli en van 9 tot 13 juli worden in het retraitehuis te Sep- te retraites gehouden voor invaliden, respectievelijk afkomstig uit de bis dommen Breda en Den Bosch. De retraites worden voorbereid door dio cesane commissies. Daarin hebben o. m. zitting vertegenwoordigers van de r.-k. invalidenvereniging St. Liduina, het Wit-Gele Kruis en het Diocesaan Charitatief Centrum. Onder de deel nemers bevinden zich mensen, die jarenlang huis of woonplaats niet hebben verlaten. De bisschop van Breda, mgr. Jos. Baeten, zal de in validen op maandag 7 juli in het re traitehuis bezoeken. Premier de Gaulle van Frankrijk is gisteren, in gezelschap van Guy Mollet en enkele andere autoriteiten, in Algerië aangekomen, waar hij door generaal Saian werd verwel komd. Eerst vanavond zal de Gaulle in de hoofdstad arriveren. Hij in specteert eerst een aantal militaire eenheden in west- en oost-Algerië. George Bidault, een der stichters van de Republikeinse Volksbeweging (M.R.P.) in Frankrijk, heeft een nieuwe politieke groepering in het le ven geroepen: de Christendemocra tische Beweging van Frankrijk. Bi dault heeft zich bij de val van de regering Gaillard van de M.R.P. los gemaakt. Verzetsstrijders hebben dinsdagoch tend een handgranaat geworpen in een café in Algiers.Meer dan 20 men sen, Fransen en Mohammedanen, werden gewond: twee van hen ern stig. (Advertentie) Vier werkelijk betrouwbare middelen helpen elkaar endoen wonderenI Een belangrijke ontdekking op geneeskun dig gebied is „synergismus". Hiermede wordt bedoeld de wederzijdse versterking van de werking van verschillende genees middelen. De vier middelen verenigd in Chetarine„4"- elk atzonderlijk al beroemd - werken tezamen nog beter. Ze helpen ook dan, wanneer andere middelen falen en doen werkelijk wonderen f/ Tegen pijnen en griep Geschikt voor de gevoeligste maag, want die wordt beschermd door het bestanddeel Chelaroi. De Sovjet-Unie heeft dinsdag bij de V.S. een protest ingediend, dat be trekking heeft op „vijandige verkla ringen", afgelegd door de Ameri kaanse minister van Justitie, William P. Rogers. In het protest wordt de rede, die Rogers op 21 juni in Chicago heeft gehouden, en waarin hij de executies in Boedapest veroordeelde, „absurd en lasterlijk" genoemd. De Arnhemse rechtbank heeft de 54-jarige substituut griffier van het gerechtshof te Amster dam, mr. J. G. R. veroordeeld tot een boete van f 50 subsidiair tien dagen hechtenis. De grif fier was ten laste gelegd, dat hij zich in geschrift beledigend had uitgelaten over het openbaar ge zag door een publikatie in het dagblad „De Telegraaf"- Mr. R. zou zich in het gewraakte artikel in nodeloos onterende termen hebben uitgedrukt in zijn kritiek op de manier van huiszoeking door de Haagse politie in 1954 bij de van majesteitschennis beschuldigde heer Fabius, alsmede op de recente ge vangenhouding van majoor Koopman. Mr. R. had onder meer in zijn ge schrift meermalen de term „Gesta- pomethoden" gebezigd. Hij is in ver band met zijn publikatie uit zijn functie geschorst. De officier van justitie te Arnhem had tegen mr. R. f 100 of 30 dagen hechtenis geëist. De rechtbank heeft het vonnis te gen mr. R. gebaseerd op de over tuiging, dat verdachte in het eerste geval (aanhouding Fabius) behoort te worden vrijgesproken en in het tweede geval (belediging van de pro cureur-generaal in Den Haag, mr. van Gilse), terzake eenvoudige bele diging, aangedaan aan een ambte naar in de rechtmatige uitoefening zijner bediening, strafbaar is. De rechtbank is volgens het vonnis van oordeel dat het geven van een kwa lificatie „willekeur" niet is een uit lating in de beledigende vorm van het in genoemd artikel vermelde on derdeel van de Haagse politie, omdat daarmee niet een verwijt wordt ge maakt aan de eer en de goede naam van dit onderdeel, want de kwalifi catie is niet in schimpende toon ge geven. Met de kwalificatie „Gestapo-me- thoden" heeft de verdachte alleen bedoeld de betekenis van Gestapo- methoden te beperken tot „willekeur in de toepassing van geldende nor men ten behoeve van de strafvorde ring". De rechtbank achtte wel be wezen, dat verdachte mr. D. J. van Gilse heeft beledigd door een artikel in het dagblad De Telegraaf, waarin verdachte mr. van Gilse betichtte niet integer te zijn. Volgens deze betichting zou het normbesef en het hoger verantwoordelijkheidsgevoel van een geïndividualiseerde procu reur-generaal gestoord zijn door vijf jaar bezetting en door het de hand lichten met de naleving van het mo derne wetboek van strafvordering. Dit is beledigend, nu deze betichting betreft de in het bijzonder aan een procureur-generaal bij het gerechts hof opgelegde taak in verband met diens ambtseed. Diens karakter als eerlijk rechterlijk ambtenaar wordt door deze betichting aangetast. De rechtbank merkt tenslotte op, dat ieder mens die werkt, fouten maakt. Het maken van fouten in moeilijke tijden door een ambtenaar, die vele jaren daarna in een zeer hoge functie is geplaatst, houdt nog niet in, dat door die fouten het norm besef en het hoger verantwoordelijk heidsgevoel van die ambtenaar is ge stoord. Het uiterlijk tegenover de buitenwereld onbewogen zijn voor fouten die anderen op het gebied waarvoor hij te waken heeft, zouden hebben gemaakt, rechtvaardigt even min een dergelijke conclusie. De rechtbank heeft bij het bepalen van de strafmaat in aanmerking ge nomen, dat verdachte zelf deel uit maakt van de rechterlijke macht. Te Londen zijn de wedstrijden om de Wimbledonkampioenschappen voort gezet. De belangrijkste uitslagen wa ren: Heren enkelspel, kwart-finales Coo per (Austr.) versl. Wilon (G.B.) 6-4 6-2 3-6 4-6 7-5; Rose (Austr.) versl. Mackay (V.S.) 6-2 6-4 6-4; Nielsen (Den.) versl. Anderson (Austr.) 6-2 6-3. Anderson trekt zich terug we gens enkelbrusseure; Fraser (Austr.) versl. Davidson (Zweden) 6-4 6-8 6-2 3-6 8-6. Dames enkelspel, kwart-finales: Ann Haydon (G.B.) versl. Maria Bueno (Braz.) 6-3 7-5; Althéa Gibson (V.S.) versl. Shirley Bloomer (G.B.) 6-3 6-8 6-2; Angela Mortimer (G.B.) versl. Margaret Dupont (V.S.) 4-6 6-3 10-8; Zusy Kormaczy (Hong.) versl. Mimi Arnold (V.S.) 6-1 5-7 8-6. De uitslagen van het zomeravond voetbal in de periode van 23 tot en met 28 juni luiden: Rayon Goes: Robur veteranen-Ha- ringman 4-6, SC Ford-De Zon 6-1, Keuringsdienst-Comb. NS 1-4. Rayon Middelburg: Kraaien 2-Kraaien 1 2-7, Pingelaars-VSV 5-0. Rayon Sas van Gent: Sasse Boys- ONA 3-2. Rayon Terneuzen: PZEM-Waterlei- ding 11-1. Rayon Vlissingen afd. 1: SBLV-VAW 1 1-1, MKW 1-Uiterton 3-2, GPC- PZEM 1-1, v.d. Berg-PVS 1 6-2. Afd. 2: MWK 2-VAW 2 1-9, VAW 3- BVV 1 1-6. Rayon Zierikzee: Prov. Waterstaat- Ned. Heide Mij. 6-2, Neptunus-Druk- kerij L. en O. 2-2, Rijkswaterstaat- Kon. Zeelandia 1-2, PZEM-fa. Janse 1-7, Herverkaveling-fa. De Oude en de Jonge 1-5, Zierikzee veteranen Grontmij 1-2. P)E Franse staatscourant, het „Journal Officiel", heeft zo pas het decreet gepubliceerd, waarbij de kanalisatie van de Moezel tot een werk van publiek belang wordt verklaard, en 12 juni j.l. zijn de eerste gedeelten van dit werk, twee dammen met sluizen, in uitvoering genomen. Men hoopt nu, dat in 1963 de kanalisatie van de Moezel al een feit zal zijn. Zoals bekend, wil men met deze kanalisering, welke Frankrijk bij het Saarakkoord van Duitsland be dong, aan de industrie van Lotha ringen een gemakkelijke vaarweg verzekeren naar de Rijn en het Ruhrgebied. Daarmee zal echter nog maar de industrie van oostelijk Lotharingen gebaat zijn. Westelijk Lotharingen blijft verder van een goede vaarweg verstoken, tenzij men de Maas in Frankrijk ook gaat kanaliseren. Het internationale comité voor de verbetering van de Maas en haar zijtakken, dat te Luik is gevestigd, heeft al lang op de kanalisering van de Franse Maas aangedrongen en houdt tevens het oog gericht op een nieuwe Maas-Rijn-verbinding, waarvoor in september a.s. te Venlo weer een studiedag zal worden ge houden. De nieuwe Maas-Rijn-verbinding komt zo vanzelf ook weer op het voorplan en hierbij kan dan de Antwerpen-opvatting een rol gaan spelen, welke de directeur-generaal van het Antwerpse Havenbedrijf, de heer O. Leemans, in mei j.l. op het congres van het Vlaams Eco nomisch Verbond te Brussel ver tolkt heeft. Deze opvatting hield in, dat er een west-oost-verbinding moet komen van Antwerpen naar Maas en Rijn ongeveer langs Eind hoven. Een dergelijke conceptie zou er toe leiden, dat de Maas-Rijn-ver binding tussen Arcen (bij Venlo) en Ruhrort wordt gesitueerd, en zij zou tevens het Postelkanaal om- vattén, dat als verbindingsschakel tussen het Belgisch Kempische ka- nalennet en het Noordbrabantse Wilhelminakanaal is gepropageerd. Het door de Moezelkanalisatie opnieuw aangewakkerde streven naar verbetering van de Maas en haar vertakkingen als scheepvaart wegen kan daarom zijdelings ook van groot belang worden voor het zuiden van ons land. (Advertentie) Radicale vernietiging van insectendodende lamp Op de onlangs te Kapelle gehouden keizerschieting voor Zeeland, wist H, van Iwaarden, koning van de hand boogmaatschappij Sint Sebastiaan uit Aardenburg, zich keizer te schieten. Van de 26 schutterskoningen die aan deze wedstrijd deelnamen was hij de enige, die de hoogvogel neerhaalde en het gold hier de staande wip. Een andere koning van Sint Sebas tiaan, O. Onghenae verwierf het kei zerschap van Vlaanderen bij de kei- zersschieting die te Sint Niklaas. Hier gold het de liggende wip.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1958 | | pagina 5