Geen geld, maar „Boys Town" groeide
GELOOF IS OOK KAPITAAL
ZEI FATHER
FLANAGAN
Griffier veroordeeld
Voorportaal
Tc zwak voor studie
Veel erjjenis
Geleende dollars
Profijtelijke koe
„Fabriek voor zielen"
Te harde rechters
AKKERTJES
€hefarine,4
JJagblaO extent
w PHILIPS
Moezel en Maas
Duurder
telefoneren
GOEDE REIS -
U bent een geluksvogel....
H. Stumpel N.V. Breda
Invaliden-retraites
te Seppe
De Gaulle
op inspectie
in Algerië
4-voudige combinatie, een
wetenschappelijk succes!
ZJM
Protest van Moskou
tegen rede van
minister Rogers
W imbledon
Zomeravond voetbal
in Zeeland
DE samenwerkende middenstands
bonden hebben minister Algera
van hun ontstemming doen blijken
over de verhoging van de telefoon
tarieven, welke inmiddels op 1 juli
is ingegaan. Het is dan ook een
vreemd geval. In een klein bericht
je met een summiere verantwoor
ding werd aan de telefoongebrui
kers mededeling gedaan, dat dit
overheidsbedrijf de prijzen in een
belangrijke sector verhoogde. Voor
al het bedrijfsleven zal het merken.
Een van de kernpunten van het
huidige economische beleid is de
prijsstabilisatie. Daardoor alleen is
het ook mogelijk rust in de loon-
sector te verlangen. Wie meent, dat
voor zijn produkt aan prijsver
hoging niet te ontkomen valt, moet
dat met uitvoerige berekeningen
aantonen. Als de loonkosten stij
gen, wordt in de regel gezegd: Die
moogt u niet in de prijzen door
berekenen. Doch van overheids
wege wordt zo'n verhoging onder
het motief van hogere loonkosten
zo maar op een goede dag in een
berichtje van enkele regels aange
kondigd. Begrijpelijk is het, dat de
middenstandsbonden hiertegen pro
testeren. Ze kunnen er trouwens op
wijzen, dat de opbrengst van de
tariefsverhogingen per 1 november
1957 geheel in de reservepot wordt
gestort. Minister Algera zal zich
nader moeten verklaren omtrent
deze verhoging, welke zo in strijd
schijnt te zijn met de gehele rege-
ringspolitiek.
Twee kek
rers in
Aardenburg
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 2 JULI 1958
3
(Advertentie)
„Geen drank bij je?" vroeg
de lange, magere priester
en probeerde de twinkeling
achter zijn brilleglazen te
onderdrukken.
„Nee", zei de kleine man
in de zuur ruikende, te dik
wijls nat geregende kleren.,
„niks....".
De witte handen van de
priester tastten langs de
zakken van de man: „Ga
dan maar Harry, en slaap
lekker."
„Wacht eens even", zei hij
nadenkend toen Harry hal
verwege de trap was. Met
lenige stappen sprong hij
omhoog, lichtt het vettige
hoedje van het zwervers-
hoofd: „Aha old boy... zat
het daar?" De fles jenever
verdween tussen de plooien
van de soutane. Grommend
in zijn stoppels verdween
Harry in de slaapzaal- Hij
zou het de priester nooit
vergven, hoewel hij de man
met het van achtern dicht
geknoopte boordje bewon
derde met zijn hele vage-
bondenhart.
En datzelfde delen alle
mannen in het „Working-
mens Hotel" in Omaha-
Deze jonge priester, Father Ed
dy Flanagan, had hen weggehaald
van de hoeken van de straten en
gewekt als zij onder Kranten slie
pen in kolen-opslagplaatsen. Zij
waren naar het Noorden gekomen
om te helpen bij de oogst, maar
de was misiukt. Zonder geld
voor or. onderdak gingen
deze gespannen de winter in.
Father Flanagan huurde met ge
leend geld een oud huis, dat vroe
ger als hotel had dienst gedaan,
verzamelde bij vrienden en ken
nissen een handvol dollars, ver
trouwde verder op „het wonder"
(„geloof is ook kapitaal", zei hij)
en bood de zwervers, die zich toe
vallig meldden, een „thuis".
Dit „Hotel voor arbeiders" werd
het voorportaa voor Jongensstad.
Het gebeurde niet zelden, dat een
kleine jongen zich meldde bij de
lessenaar in de hall: „Bent U de
man in het zwarte pak?" „Eén
van hen", zei Father Flanagan
met een glimlach, „U neemt toch
mensen op voor niets?" „Ja,
maar geen jongens. Een jongen
zoals jij moet een thuis hebben".
„Ik heb er geen", zei de jongen
bedremmeld.
Zulke gevallen raakten Eddy
Flanagan in het hart. Deze kleine
zwervers kwamen op hun grillige
tochten zo gemakkelijk in aanra
king met de misdaad. Zij stonden
aan het begin van het leven. Hun
geest was als de klei, waarin de
pottenbakker nog niet zijn dwin
gende vingers had gedrukt. De
andere, oudere gasten van het
Hotel vroegen om voedsel en een
bed, maar een gesprek met hen
over godsdienst ot de zin van het
leven, stond al spoedig op dood
spoor. Father Flanagan begreep,
dat hij bij het begin beginnen
moest en dit begin was de jeugd.
Eddy Flanagan was op een
moeilijke manier priester gewor
den. Het waren niet zijn ouders,
die de gebruikelijke bezwaren
hadden. Het was een kind uit een
prachtig Iers gezin, waar alle
problemen in een familieraad
werden behandeld. De moeilijk
heden kwamen voort uit zijn eigen
karakter. Hij wilde te veel en de
wil was sterker dan zijn lichaam.
Speciaal voor Eddy was het ge
zin na de emigratie vanuit New
York naar Nebraska getrokken,
omdat de lucht er droog en hel
der was. Eddy genas volkomen en
was zo'n briljant student, dat
mgr. Scannell hem naar Rome
stuurde om af te studeren. Maar
de wil was weer te sterk Eddy
Flanagan stortte in en moest te
rug naar Amerika. Zonder mor
ren werd hij boekhouder bij een
firma, die vlees inblikte. Maar
wie meende, dat Eddy begonnen
was aan een levenslange financië
le carrière, vergistte zich. Diep in
zijn hart brandde de kaarsvlam
van zijn verlangen: priester wor
den.
Na twee jaar liet hij zich onder
zoeken. Zijn longen bleken weer
goed, hij zag er gezond uit en als
hij voorzichtig was, waren er geen
bezwaren om verder te studeren.
De familie bracht geld bij elkaar
en Eddy stak opnieuw de Oceaan
over om in Oostenrijk, in Inns
bruck, zijn studie te gaan afma
ken. Hij vond het er heerlijk,
voelde zich echt jong en, omdat
hij gezond bleef, kon hij na drie
jaar de zegen van de bisschop
ontvangen. Eddy Flanagan was
priester geworden. Naar spoedig
zou blijk' n een toegewijd en tole
rant priester, in wiens warme
hart voor ieder plaats was of hij
nu protestants was of joods, of
het bloed klopte onder een zwar
te huid of een blanke.
Zijn moeder, de goede Ierse,
wiens lieveling hij was, noemde
hem nu Father Edward, de bui
tenwereld kende hem als Father
Flanagan. Zijn eerste parochie
was de kleine stad O'Neill. Maar
men had al spoedig in de gaten,
dat de jonge priester meer arm
slag nodig had en hij werd over
geplaatst naar Omaha, waar zijn
eerste speciale dienst begon: het
Workingmens Hotel.
De superieuren van Eddy Fla
nagan hebben altijd ingestemd
met zijn plannen, die toch dikwijls
zeer revolutionair waren. Zij ver
trouwden hem Zijn ernst en blij
moedig geloof waren zijn waar
borgsom.
Toen Eddy Flanagan besefte dat
hij iets voor de jeugd moest doen,
was zijn eerste werk: studie. Re
gelmatig kon men de lange, ma
gere jongeman in de zwarte sou-
taine vinden op de tribunes van
de jeugdrechtbank in Omaha. Hij
vond er veel reden tot ergernis.
De jonge delinquenten werden
meestal behandeld als volleerde
misdadigers en, behoudens enkele
FATHER FLANAGAN
uitzonderingen, bekommerde men
zich weinig om wat er in de toe
komst met deze jeugd gebeuren
moest.
Flanagan was beslist niet zacht
zinnig. Hij zou ook niet helemaal
gelukkig zijn geweest met de te
genwoordige, door psychiaters ge
regeerde rechtspraak. Een af
schuwelijk misdrijf vroeg volgens
hem om een strenge straf, maar
kleine jongens, die misdaden
pleegden boven hun kracht, wek
ten zijn erbarmen. Later zou zijn
lijfspreuk worden: „There are no
bad boys", (er bestaan geen
slechte jongens). Hij bedoelde dit
in zoverre, dat een jongen die
slechte dingen deed. door liefde
en geloof to* een ordentelijk mens
kon worden opgevoed.
Zijn eerste pupillen kreeg Fla
nagan rechtstreeks van de rech
ter- "e warx twaalf en veertien
jaar oud, hadden een vader die
dronk en een geestelijk zwakke
moeder. De priester wilde hen
niet in zijn hotel brengen en
maakte een afspraak met hen
onder een straatlantaarn. Tegen
de paal geleund, hield hij lange
gesprekken met hen over hun
schoolwerk, hun baantje als kran
tenjongen en over godsdienst. De
jongens waren dol op hem en de
den aandoenlijk hun best nu een
normaal leven te leiden Spoedig
had Flanagan dagelijks andere
afspraken onder de lantaarn.
Maar het werd winter en zo kon
het niet doorgaan
Acuut weru het probleem, toen
zeven jongens van een ,,gang"
aan zijn hoede werden toever
trouwd. Daar stond hij op de
stoep van het gerechtsgebouw en
moest eerlijk bekennen, dat hij
niet wist wat hij nu moest begin
nen. Om tijd te winnen, deelde hij
chocola uit en, gevolgd door de
jongens, ging hij op zoek naar een
baseball-veld. Hij wist hun en
thousiasme te wekken voor de
aanleg van een „diamond" en
ontmoette hen sindsdien drie
avonden per week. Er werd een
team gevormd, dat uitkwam te
gen c.e jongens uit de buurt. On
dertussen zocht Flanagan baan
tjes voor hen en, ofschoon ze
nooit bepaald braaf werden, is
niet één jongen meer in aanra
king met de politie geweest. Het
gevolg was, dat Father Flanagan
hoe langer hoe meer jongens
kreeg toegewezen.
Op een dag vroeg hij audiëntie
aan bij de aartsbisschop. Het re
sultaat was, dat zijn handen vrij
gemaakt werden en hij al zijn
tijd mocht wijden aan de ont
spoorde jeugd. Eén ding kon men
hem niet geven: geld.
Enkele dagen later huurde Fla
nagan een groot, roodstenen huis
van twee verdiepingen. De negen
tig dollars, die hij vooruit moest
betalen, leende hij. Journalisten,
die hem later vroegen van wie hij
dit geld gekregen had, kregen als
antwoord: „Heel veel mensen zeg
gen, dat zij mij dat voorschot
hebben gegeven. Laten wij hen
niet beroven van dat beetje glo
rie"
De eerste bewoners waren vijf
jongens. Ze voelden zich wonder
lijk thuis in het met bijeengebe-
delde oude meubels gemeubileer
de huis en vermoedden niets van
de zorgen van de man, die nu
vader en moeder tegelijk moest
zijn. Waar haalde hij eten van
daan en, aan 't eind van de
maand, geld voor de huur
Maar, oh wonder, er was nooit
teveel en nooit tekort. Zelfs niet
met Kerstmis 1917, toen er geen
geld voor eten was en er plotse
ling iemand op de stoep stond met
een grote ketel, versierd met een
rood lint, waarin hete zuurkool
dampte. Het smaakte lekkerder
dan de meest malse kalkoen.
Vele hoofden werden in Omaha
geschud over die onzakelijke
priester, die meende met liefde en
geduld misdaad te bestrijden en
brood op de plank te krijgen.
Maar rechters en advocaten ble
ven hem steunen. In die mate,
dat het huis reeds na een jaar te
klein was. Voor een lage huur
kon Vader Flanagan een nieuw
huis krijgen. Het was het Ger
man-American Home. De plaats
was in die jaren even gehaat als
in onze dagen het hoofdkwartier
van de NSB. Maar Flanagan trok
er zonder blikken of blozen in.
De eerste week meldden zich
dertig nieuwe jongens en deden
de bevolking stijgen tot over de
honderd. Om hen bezig te houden
formeerde Flanagan met be
hulp van afgedankte instrumenten
een band en liet deze na een straf
fe training optreden in concerten.
Later deed hij dit ook met een
grote show, die de weidse aan
kondiging droeg: ..World's grea
test juvenille entertainers" Deze
show werd helaas nooit 'n groot
succes.
Profijtelijker was de koe, die op
een dag door een boer werd ge
bracht. ,,Ik kan 'm niet houden.
Lucy is voor en voor de jon
gens". Lucy was de voorloopster
van een grote boerderij, die de
jongens als echte farmers met
eigen kapitaal en behoud van
winst, mochten beheren- Maar dit
gebeurde pas toen Flanagan's
Home for Boys uitgroeide tot
Boys Town.
Nu was er nog steeds iedere
maand de schaduw van onbetaal
de rekeningen. Met behulp van
buurtbewoners, die de admini
stratie bijhielden en de kleren
van de jongens wasten en streken,
kon een debacle nog telkens wor
den voorkomen.
Een groot bezwa.gr bij velen was
dat negers en blanken, Chinezen
en Indianen bij Father Flanagan
in één ruimte woonden. ,,Als God
de bedoeling had gehad mensen
allen hetzelfde te laten zijn, zou
hij hen niet met een verschillen
de huidskleur geschapen hebben."
zei iemand. Waarop Flanagan
antwoordde: „En kunt U me nu
eens vertellen, wat de kleur van
de ziel is."
Er kwamen dikwijls vreemde
gasten onder Flanagan's hoede.
Tot hen behoorden de drie jon
gens met de zak met juwelen op
hun nek. Hun vader had zijn
vrouw vermoord en deze zak was
de erfenis. Tot aan hun volwas
senheid hadden de jongens het
vertrouwde idee, dat zij geld be
zaten. Alleen Father Flanagan
wist, dat het waardeloze prullen
waren.
Daar was de 8-jarige jongen, die
gewapend met een pistool een
oude vrouw wilde beroven en
i In Jongensstad bakken de jon-
gens hun eigen brood. Zij be-
schikken over een hypermoder-
ne bakkerij.
voor wie Flanagan oneindig lang
zijn liefde moest uitstorten voor
dat de harde kleine jongen zich
huilend aan zijn borst wierp.
Daar was de 9-jarige jongen, die
z'n vriendje doodschoot en bijna
gelyncht werd door de buurt, en
de drie jongetjes, die met voor
bedachten rade hun wrede vader
om het leven brachten. Al deze
kinderen noemde Flanagan op de
zelfde warme wijze „dear" en sa
men met zijn helpers voedde hij
hen zo op. dat zij nooit meer in
aanraking met de politie kwa
men.
gan's „fabriek voor zielen" zoals
men zijn werk wel eens spottend
Na enkele jarer. groeide Flana-
noemde, weer uit het huis. Er
moest een nieuw gebouw worden
gezocht en er moest een groot
stuk land zij zijn want Flanagan
had fantastische plannen
Hij huurde „Overlook Farm",
waar de velden maïs golfden tot
aan de horizon. De farm kostte
bijna 100.000 dollar en Flanagan
had een spaarpot van enkele dui
zenden- Maar zijn geloof was nog
steeds zijn kapitaal en hij droeg
zijn vertrouwen zonder moeite op
de hardste zakenman over.
Wild van enthousiasme trokken
de jongens Overlook binnen. Er
waren geen muren en geen sloten
op de deuren. Zo wilde Flanagan
het: „Dit is een thuis", zei hij,
„iemand sluit zijn familie ook niet
op". Het leek ook wel iets op een
bloedechte familie. Zijn moeder
kwam op Overlook wonen, voor
namelijk om een oogje te houden
op haar zoon, die te hard werkte.
Ondertussen werd een som van
215.000 dollar met een grootse
campagne bijeengebracht. Flana
gan was opnieuw uit de zorgen.
Maar de zorgen om zijn gezond
heid hielden aan. Hij wilde over
al zelf bij zijn Iedere jongen die
aangenomen werd (velen moesten
geweigerd worden) kwam eerst in
zijn kamer en iedere wegloper
werd door Flanagan zelf opge
haald en bij iedere jongen, die ge
opereerd werd, hield Flanagan
als een zenuwachtige vader de
wacht.
Opname in een sanatorium was
noodzakelijk, maar lang voordat
hij uitgekuurd was, was hij weer
op kruistocht naar veroordeelde
jongens.
December 1934 werd Boys Town
officieel als een gemeente erkend
Er kwam een eigen postkantoor
en een democratisch gekozen ge
meenteraad en burgemeester.
Groot plezier had Father Fla
nagan de door de jongens ge
dane rechtspraak. Zij bleken har
de rechters tc zijn. Een gestrafte
werd bijvoorbeeld gedwongen
naar de bioscoop te gaan, maar
terwijl de andere jongens het uit
gilden van de lach om de gekke
streken van Abbot en Costello,
moest de zondaar met zijn rug
naar het doek staan. Flanagan
vond dit te erg en verbood der
gelijke straffen met verwijzing
naar de grondwet, die wrede en
ongebruikelijke straffen" verbood.
De jongens kregen prima onder
wijs. Zij konden ook worden opge
leid in alle mogelijke vakken.
Zij dreven zelf zaken-in-'t-klein
en toen de tweede wereldoorlog
uitbrak, gaf een kolonel zelfs een
militaire training. De sportwed
strijden waren belangrijk evenals
de concerten van het jongenskoor,
Dit is Jongensstad (Boys Town)
vanuit de lucht gezienEr zijn nu
ongeveer duizend jonge mensen
ondergebracht.
-,*4
en zonder
hoofdpijn F
Heerlijk die warmte, prachtig dat
natuurschoon. Maar neem „Ak
kertjes" mee voor die ene keer
dat het U te warm wordt. Hoofd
pijn op reis bestrijdt IJ flitssnel
en gemakkelijk meteen "Akker
tje" Het geneeskrachtige
micro poeder begint zijn pijnstil
lende werking onmiddellijk.
helpen direct
dat op de grootste podia optrad.
Protestantse, katholieke en joodse
jongens kregen hun eigen gods
dienstonderwijs en gingen naar
aparte kerken en synagoge. Boys
Town was en is werkelijk een stad
met een eigen abattoir, een con-
servenfabriekje, boerderij, gara
ges, kapper enz. De faam was
spoedig over de wereld verspreid.
En. als er een moeilijke zaak
voorkwam, stond Flanagan sterk:
„Meer dan 4.000 jongens van al
le rassen en huidskleur hebben
Boys Town verlaten en zijn de
wereld ingegaan. Geen enkele is
in de gevangenis terechtgekomen.
Als U deze jongen aan mij wilt
toevertrouwen, geef ik U mijn
woord, dat U er geen spijt van
zult hebben."
Eddy Flanagan kreeg hoge on
derscheidingen, maar bleef de
eenvoudige, kinderlijke priester,
die met een paar dollars een ar
beidershotel begon.
Na de oorlog riep Generaal Mac
Arthur de hulp van Flanagan in.
Overal in de wereld waren kinde
ren in nood. Belast met deze pro
blemen reisde Flanagan in 1948
ook naar Europa. Ofschoon hij
pas 62 jaar was, voelde hij zich
oud en moe. Maar hij wilde niet
weigeren, toen zijn hulp gevraagd
werd uit Oostenrijk en Duitsland,
waar de jeugd zozeer gedemora
liseerd was
Na een dag vol besprekingen in
het zwaar geschonden Berlijn ging
hij om half tiei naar bed. Midden
in de nacht werd hij wakker en
riep zijn neef en naaste medewer
ker Pat Norton: „Ik heb zo'n pijn
in mijn borst. Haal de dokter."
Kort daarop stierf hij.
Boys Town hoorde het droevige
bericht in een speciale nieuwsuit
zending. De geliefde Father werd
begraven in de kapel Met gouden
letters staat op het graf:
FATHER FLANAGAN
FOUNDER OF BOYS TOWN
LOVER OF CHRIST AND MAN
JULI 13 1886
MAY 15 - 1948
(Advertentie)
als u een van de TIEN MONTE-
ROSA VULPENHOUDERS wint,
die wij voor U, uit ons met zorg
samengesteld assortiment MONT-
BLANC vulpenhouders, gereser
veerd hebben.
Over de prachtige technische kwa
liteiten en schrijfeigenschappen van
dit model zijn wijzelf zeer enthou
siast.
MONT-BLANC SPECIALIST
Van 5 tot 9 juli en van 9 tot 13
juli worden in het retraitehuis te Sep-
te retraites gehouden voor invaliden,
respectievelijk afkomstig uit de bis
dommen Breda en Den Bosch. De
retraites worden voorbereid door dio
cesane commissies. Daarin hebben o.
m. zitting vertegenwoordigers van de
r.-k. invalidenvereniging St. Liduina,
het Wit-Gele Kruis en het Diocesaan
Charitatief Centrum. Onder de deel
nemers bevinden zich mensen, die
jarenlang huis of woonplaats niet
hebben verlaten. De bisschop van
Breda, mgr. Jos. Baeten, zal de in
validen op maandag 7 juli in het re
traitehuis bezoeken.
Premier de Gaulle van Frankrijk
is gisteren, in gezelschap van Guy
Mollet en enkele andere autoriteiten,
in Algerië aangekomen, waar hij
door generaal Saian werd verwel
komd. Eerst vanavond zal de Gaulle
in de hoofdstad arriveren. Hij in
specteert eerst een aantal militaire
eenheden in west- en oost-Algerië.
George Bidault, een der stichters
van de Republikeinse Volksbeweging
(M.R.P.) in Frankrijk, heeft een
nieuwe politieke groepering in het le
ven geroepen: de Christendemocra
tische Beweging van Frankrijk. Bi
dault heeft zich bij de val van de
regering Gaillard van de M.R.P. los
gemaakt.
Verzetsstrijders hebben dinsdagoch
tend een handgranaat geworpen in
een café in Algiers.Meer dan 20 men
sen, Fransen en Mohammedanen,
werden gewond: twee van hen ern
stig.
(Advertentie)
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar endoen wonderenI
Een belangrijke ontdekking op geneeskun
dig gebied is „synergismus". Hiermede
wordt bedoeld de wederzijdse versterking
van de werking van verschillende genees
middelen. De vier middelen verenigd in
Chetarine„4"- elk atzonderlijk al beroemd -
werken tezamen nog beter. Ze helpen ook
dan, wanneer andere middelen falen en
doen werkelijk wonderen f/
Tegen pijnen en griep Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel Chelaroi.
De Sovjet-Unie heeft dinsdag bij de
V.S. een protest ingediend, dat be
trekking heeft op „vijandige verkla
ringen", afgelegd door de Ameri
kaanse minister van Justitie, William
P. Rogers.
In het protest wordt de rede, die
Rogers op 21 juni in Chicago heeft
gehouden, en waarin hij de executies
in Boedapest veroordeelde, „absurd
en lasterlijk" genoemd.
De Arnhemse rechtbank heeft
de 54-jarige substituut griffier
van het gerechtshof te Amster
dam, mr. J. G. R. veroordeeld
tot een boete van f 50 subsidiair
tien dagen hechtenis. De grif
fier was ten laste gelegd, dat hij
zich in geschrift beledigend had
uitgelaten over het openbaar ge
zag door een publikatie in het
dagblad „De Telegraaf"-
Mr. R. zou zich in het gewraakte
artikel in nodeloos onterende termen
hebben uitgedrukt in zijn kritiek op
de manier van huiszoeking door de
Haagse politie in 1954 bij de van
majesteitschennis beschuldigde heer
Fabius, alsmede op de recente ge
vangenhouding van majoor Koopman.
Mr. R. had onder meer in zijn ge
schrift meermalen de term „Gesta-
pomethoden" gebezigd. Hij is in ver
band met zijn publikatie uit zijn
functie geschorst. De officier van
justitie te Arnhem had tegen mr. R.
f 100 of 30 dagen hechtenis geëist.
De rechtbank heeft het vonnis te
gen mr. R. gebaseerd op de over
tuiging, dat verdachte in het eerste
geval (aanhouding Fabius) behoort
te worden vrijgesproken en in het
tweede geval (belediging van de pro
cureur-generaal in Den Haag, mr.
van Gilse), terzake eenvoudige bele
diging, aangedaan aan een ambte
naar in de rechtmatige uitoefening
zijner bediening, strafbaar is. De
rechtbank is volgens het vonnis van
oordeel dat het geven van een kwa
lificatie „willekeur" niet is een uit
lating in de beledigende vorm van
het in genoemd artikel vermelde on
derdeel van de Haagse politie, omdat
daarmee niet een verwijt wordt ge
maakt aan de eer en de goede naam
van dit onderdeel, want de kwalifi
catie is niet in schimpende toon ge
geven.
Met de kwalificatie „Gestapo-me-
thoden" heeft de verdachte alleen
bedoeld de betekenis van Gestapo-
methoden te beperken tot „willekeur
in de toepassing van geldende nor
men ten behoeve van de strafvorde
ring". De rechtbank achtte wel be
wezen, dat verdachte mr. D. J. van
Gilse heeft beledigd door een artikel
in het dagblad De Telegraaf, waarin
verdachte mr. van Gilse betichtte
niet integer te zijn. Volgens deze
betichting zou het normbesef en het
hoger verantwoordelijkheidsgevoel
van een geïndividualiseerde procu
reur-generaal gestoord zijn door vijf
jaar bezetting en door het de hand
lichten met de naleving van het mo
derne wetboek van strafvordering.
Dit is beledigend, nu deze betichting
betreft de in het bijzonder aan een
procureur-generaal bij het gerechts
hof opgelegde taak in verband met
diens ambtseed. Diens karakter als
eerlijk rechterlijk ambtenaar wordt
door deze betichting aangetast.
De rechtbank merkt tenslotte op,
dat ieder mens die werkt, fouten
maakt. Het maken van fouten in
moeilijke tijden door een ambtenaar,
die vele jaren daarna in een zeer
hoge functie is geplaatst, houdt nog
niet in, dat door die fouten het norm
besef en het hoger verantwoordelijk
heidsgevoel van die ambtenaar is ge
stoord. Het uiterlijk tegenover de
buitenwereld onbewogen zijn voor
fouten die anderen op het gebied
waarvoor hij te waken heeft, zouden
hebben gemaakt, rechtvaardigt even
min een dergelijke conclusie.
De rechtbank heeft bij het bepalen
van de strafmaat in aanmerking ge
nomen, dat verdachte zelf deel uit
maakt van de rechterlijke macht.
Te Londen zijn de wedstrijden om de
Wimbledonkampioenschappen voort
gezet. De belangrijkste uitslagen wa
ren:
Heren enkelspel, kwart-finales Coo
per (Austr.) versl. Wilon (G.B.) 6-4
6-2 3-6 4-6 7-5; Rose (Austr.) versl.
Mackay (V.S.) 6-2 6-4 6-4; Nielsen
(Den.) versl. Anderson (Austr.) 6-2
6-3. Anderson trekt zich terug we
gens enkelbrusseure; Fraser (Austr.)
versl. Davidson (Zweden) 6-4 6-8 6-2
3-6 8-6.
Dames enkelspel, kwart-finales: Ann
Haydon (G.B.) versl. Maria Bueno
(Braz.) 6-3 7-5; Althéa Gibson (V.S.)
versl. Shirley Bloomer (G.B.) 6-3 6-8
6-2; Angela Mortimer (G.B.) versl.
Margaret Dupont (V.S.) 4-6 6-3 10-8;
Zusy Kormaczy (Hong.) versl. Mimi
Arnold (V.S.) 6-1 5-7 8-6.
De uitslagen van het zomeravond
voetbal in de periode van 23 tot en
met 28 juni luiden:
Rayon Goes: Robur veteranen-Ha-
ringman 4-6, SC Ford-De Zon 6-1,
Keuringsdienst-Comb. NS 1-4.
Rayon Middelburg: Kraaien 2-Kraaien
1 2-7, Pingelaars-VSV 5-0.
Rayon Sas van Gent: Sasse Boys-
ONA 3-2.
Rayon Terneuzen: PZEM-Waterlei-
ding 11-1.
Rayon Vlissingen afd. 1: SBLV-VAW
1 1-1, MKW 1-Uiterton 3-2, GPC-
PZEM 1-1, v.d. Berg-PVS 1 6-2.
Afd. 2: MWK 2-VAW 2 1-9, VAW 3-
BVV 1 1-6.
Rayon Zierikzee: Prov. Waterstaat-
Ned. Heide Mij. 6-2, Neptunus-Druk-
kerij L. en O. 2-2, Rijkswaterstaat-
Kon. Zeelandia 1-2, PZEM-fa. Janse
1-7, Herverkaveling-fa. De Oude en
de Jonge 1-5, Zierikzee veteranen
Grontmij 1-2.
P)E Franse staatscourant, het
„Journal Officiel", heeft zo pas
het decreet gepubliceerd, waarbij
de kanalisatie van de Moezel tot
een werk van publiek belang wordt
verklaard, en 12 juni j.l. zijn de
eerste gedeelten van dit werk, twee
dammen met sluizen, in uitvoering
genomen. Men hoopt nu, dat in
1963 de kanalisatie van de Moezel
al een feit zal zijn.
Zoals bekend, wil men met deze
kanalisering, welke Frankrijk bij
het Saarakkoord van Duitsland be
dong, aan de industrie van Lotha
ringen een gemakkelijke vaarweg
verzekeren naar de Rijn en het
Ruhrgebied. Daarmee zal echter
nog maar de industrie van oostelijk
Lotharingen gebaat zijn. Westelijk
Lotharingen blijft verder van een
goede vaarweg verstoken, tenzij
men de Maas in Frankrijk ook gaat
kanaliseren.
Het internationale comité voor de
verbetering van de Maas en haar
zijtakken, dat te Luik is gevestigd,
heeft al lang op de kanalisering
van de Franse Maas aangedrongen
en houdt tevens het oog gericht op
een nieuwe Maas-Rijn-verbinding,
waarvoor in september a.s. te Venlo
weer een studiedag zal worden ge
houden.
De nieuwe Maas-Rijn-verbinding
komt zo vanzelf ook weer op het
voorplan en hierbij kan dan de
Antwerpen-opvatting een rol gaan
spelen, welke de directeur-generaal
van het Antwerpse Havenbedrijf,
de heer O. Leemans, in mei j.l. op
het congres van het Vlaams Eco
nomisch Verbond te Brussel ver
tolkt heeft. Deze opvatting hield
in, dat er een west-oost-verbinding
moet komen van Antwerpen naar
Maas en Rijn ongeveer langs Eind
hoven.
Een dergelijke conceptie zou er
toe leiden, dat de Maas-Rijn-ver
binding tussen Arcen (bij Venlo)
en Ruhrort wordt gesitueerd, en zij
zou tevens het Postelkanaal om-
vattén, dat als verbindingsschakel
tussen het Belgisch Kempische ka-
nalennet en het Noordbrabantse
Wilhelminakanaal is gepropageerd.
Het door de Moezelkanalisatie
opnieuw aangewakkerde streven
naar verbetering van de Maas en
haar vertakkingen als scheepvaart
wegen kan daarom zijdelings ook
van groot belang worden voor het
zuiden van ons land.
(Advertentie)
Radicale vernietiging van
insectendodende lamp
Op de onlangs te Kapelle gehouden
keizerschieting voor Zeeland, wist H,
van Iwaarden, koning van de hand
boogmaatschappij Sint Sebastiaan uit
Aardenburg, zich keizer te schieten.
Van de 26 schutterskoningen die aan
deze wedstrijd deelnamen was hij de
enige, die de hoogvogel neerhaalde
en het gold hier de staande wip.
Een andere koning van Sint Sebas
tiaan, O. Onghenae verwierf het kei
zerschap van Vlaanderen bij de kei-
zersschieting die te Sint Niklaas. Hier
gold het de liggende wip.