De Keizer Kareistad
een mysterie?
Sn de muil van de leeuw
Prinsen van
den bloede
w. s. c.
PRIJSVERLAGING
BIJ STOPPELMAN
alle afdelingen
in
Am
tot
V(
(Ft.
Een kritische
beschouwing
De Franse troon
Twee pretendenten
TilNEUZEN
eetaardappelen
a. buysrogge
ferket en reijns
nu
nu
nu
nu
nu
1.49
2.98
5.90
2.90
3.50
nu 2.98
nu 8.90
nu 3.98
nu 7.90
DE STOFFENM
Fra
Verrassend boek zet stuk
geschiedenis op zijn kop
I
België sluit
onrendabele
mijnen
Voetbalvereniging „TE RN EU ZEN"
- DANSEN -
H. J. DE VLIEGHERE
In elke prijsklasse GULDENS VOORDELIGER II
Raz
Zui
O
10
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 7 JUNI 1958
Doorberekening
C.A.O. bouwbedrijf
15-jarige jongen
verdacht van
oplichting
Klein verzuim
Niet naar Eniwetok
Palm Beach rokstof
Wollen Blazerstof
Monofil nylon
10
Binnen betrekkelijk korte tijd niet bü. want wat wij in onze geschie-
heeft de uitgeverij Winants in denisboeken leren over de invallen
Heerlen ons met twee opzien
barende publikaties op het ge
bied van de historische weten
schap verrast De brochure van
v. d. Linden: „Ultramontaans
pleidooi", gericht tegen het werk
van prof. Rogier, deed veel on
nodig stof opwaaien. Thans is
bij genoemde uitgever een boek
verschenen van Albert Dela-
haye, getiteld „Het mysterie van
de keizer-Karelstad", dat ten
zeerste onze verbazing heeft ge
wekt.
In dit werk, waarin de sehr. wil
aantonen, dat alles wat over de
vroegste geschiedenis van Nijmegen
(tot de 12e eeuw) aan ons bekend is
een grote mystificatie blijkt te zijn,
wordt nj. een aanzienlijk deel van de
vaderlandse en Wesieuropese ge
schiedenis op zijn kop gezet. En dit
op een wijze, die aan grondigheid
niets te wensen overlaat.
Volgens Delahaye werd reeds lang
vermoed, „dat de geschiedenis van
Nijmegen een mysterie inhoudt, een
fundamenteel geheim" (p. 7). Dit
mysterie zou dan zijn, dat Nijmegen
na de Romeinse tijd uit de histori
sche bronnen is verdwenen en eerst
weer te voorschijn is gekomen in de
11e eeuw. Wat is er met Nijmegen
in die tussentijd gebeurd? Tot nu toe
werd dit raadsel verklaard met de
verwoesting van Nijmegen door de
Noormannen. De nieuwe oplossing
wordt ons gegeven in de volgende
theorie.
Dat in 777 te Nijmegen (Novioma-
gus volgens de oude benaming) door
Karei de Grote een paleis of burcht
is gebouwd is volkomen onjuist. Vóór
de 12e eeuw heeft de stad geen burcht
gehad. Keizer Frederik Barbarossa
bouwde in 1155 de eerste. Alle histo
rische feiten en gebeurtenissen vóór
het jaar 1155, die wij tot heden met
Nijmegen in verband brachten, moe
ten op een totaal andere manier ver
klaard worden. Dit komt, omdat er
een grandioze verwarring heeft plaats
gevonden tussen Nijmegen en de stad
Noyon in Frankrijk, welke laatste
plaats in feite de benaming Novio-
magus droeg. Karei de Grote liet dus
in 777 een paleis bouwen in Noyon.
Pas na de bouw van de burcht te
Nijmegen in 1155 is men alle histori
sche gegevens, die betrekking hadden
op Noyon gaan overbrengen naar Nij
megen, dat toen ook de naam Novio-
magus kreeg. Deze mystificatie heb
ben de Duitse historici van de 12e
eeuw op hun geweten. Zij kenden de
Karolingische residentie Noyon topo
grafisch niet meer. De vroegere re
sidenties van het westelijk deel van
het rijk van Karei de Grote waren in
het oostelijk deel in vergetelheid ge
raakt. Zo kwamen zij er toe de twee
plaatsen waarschijnlijk onbewust
met elkaar te verwarren. En de
volgende generaties hebben de mys
tificatie eveneens onbewust voortge
zet.
Met het verwerpen van de Karo
lingische burcht in Nijmegen moet
natuurlijk het gehele met die stad
verbonden historische complex an
ders geïnterpreteerd worden. Aller
eerst de topografie en de lokale his
torie van de stad zelf. Tot nu toe
ging men uit van het paleis op het
Valkhof en dacht zich het middel
eeuwse Nijmegen rond en vanuit dit
centrum ontstaan en gegroeid. De
stad is echter pas in de 11e eeuw*
ontstaan uit een nederzetting langs de
Waal, welke vestiging zich volkomen
los van het Valkhof heeft ontwikkeld.
De Karolingische kapel op het Valk
hof is in feite een van het einde der
11e eeuw daterende St. Nicolaaskapel,
die niets met een burcht te maken
had.
Niet alleen de plaatselijke geschie
denis wordt aldus radicaal gewijzigd,
maar ook moeten alle gebeurtenissen
van de vaderlandse en algemene ge
schiedenis, die tot nu toe met Nij
megen samenhingen, volkomen an
ders verklaard worden. De in de
bronnen vermelde rivier Vahalis en
het landschap Batua, die wij tot op
heden steeds hebben opgevat als resp.
de Waal en de Betuwe, verhuizen
met de burcht van Karei de Grote
naar Noord-Frankrijk, naar de om
streken van Noyon. Plaatsen zoals
Heusden, Gendt etc., die wij altijd in
de Betuwe dachten, moeten in Frank
rijk gelokaliseerd, moeten in Frank-
richten, waarin Noviomagus en Batua
in verband met de Noormannen zijn
genoemd en die op Nijmegen en de
Betuwe betrekking hadden, slaan op
Noyon en omstreken. Hier blijft het
passeren.
Op 15 juni 1958 zal een CAO voor
het bouwbedrijf in werking treden.
Teneinde ongemotiveerde doorbere
kening van verhoogde loonkosten en
sociale lasten te voorkomen is be
paald dat deze CAO alleen van toe
passing is op werken, die aanbesteed
worden na 15 juni 1958.
Op werken, die voor die datum
reedse lopende waren kan de CAO
alleen worden toegepast met toe
stemming van het college van rijks
bemiddelaars. Deze toestemming zal
alleen worden verleend indien er ze
kerheid bestaat, dat de aannemer
uitsluitend de werkelijke schade
welke hij heeft geleden, zal bereke
nen. Aldus deelt het ministerie van
Volkshuisvesting en Bouwnijverheid
mede.
van de Noormannen in ons land tij
dens de 9e en 10e eeuw, is eveneens
onjuist. Dorestad (Wijk bij Duurste
de) verhuist aldus naar Nrd.-Frank-
rijk. Boudewijn van Vlaanderen, God
fried van Lotharingen en Dirk III van
Holland vernielden in 1047 niet de
burcht van Nijmegen, maar die van
Noyon.
Wie nu aanvaardt, dat het Karolin
gische Noviomagus Noyon was, aan
vaardt volgens de theorie van D. te
vens, dat de oude Bataafse stad Op-
pidum Batavorum en haar opvolgster
het Romeinse Noviomagus, Noyon is
geweest. Want uit de bronnen blijkt,
dat er een eenheid in deze trits van
steden is- Zo is dus ook ,,de weten
schap over Romeins Nederland op
tragische wijze misleid" (p. 92). Wij
moeten de Drususgracht en -dam
verplaatsen naar Frankrijk. De op
stand van Claudius Civilis heeft even
eens in Frankrijk plaats gehad. De
Peutinger kaart, een oude landkaart
met veel waardevolle gegevens over
de Westeuropese historisch-geografi-
sche situatie in de Romeinse tijd,
krijgt een aan deze theorie aange
paste gloednieuwe interpretatie. Tot
zover de beknopte samenvatting van
het werk van Delahaye.
Bij het begin van de nu volgende
bespreking willen wij met nadruk
voorop stellen niet van de stelling te
zijn uitgegaan, dat Nijmegen wel de
stad van Karei de Grote is geweest.
Bij elke studie, maar vooral bij elke
historische studie moet men het ten
koste van alles vermijden van enig
vooroordeel bezeten te zijn. De grote
fout nu van Delahaye is, dat hij bijna
op elke pagina heeft bewezen van een
dergelijk vooroordeel geenszins vrij
te zijn. Hij blijkt bezeten te zijn van
een idee-fixe, waaraan alle feiten on-
We hebben enige tijd geleden
reeds een overzicht gegeven
van de inhoud van een boek,
geschreven door de heer Dela
haye, archivaris te Steenbergen,
die daarin een verrassende en
originele theorie ontwikkelde
omtrent het verleden van Nij
megen. Hij heeft hiermee een
knuppel in het hoenderhok ge
gooid en een levendig debat
onder historici uitgelokt. In een
tweetal artikelen heeft C. J.
M. Brok hist, drs., leraar aan
het O. L. Vrouwe Lyceum te
Breda, zijn zienswijze op dit
boek weergegeven. We drukken
die artikelen af als bijdrage tot
een belangwekkende discussie.
België heeft de hoge autoriteit ken
nis gegeven van een plan tot sluiting
van enige onrendabele mijnen in de
streek van het centrum, Charleroi en
Luik. Door deze sluiting zullen onge
veer 6.000 mijnwerkers moeten worden
afgedankt en België heeft de hoge
autoriteit verzocht om, zover dit nodig
zal zijn, bij te dragen tot de herscho
ling van deze arbeiders. Men ver
wacht echter, dat een aantal van hen
onmiddellijk in dienst zal worden ge
nomen door andere mijnen in dezelfde
streken.
dergeschikt gemaakt worden.
Hineininterpretieren is hier het eni
ge woord. Dit idee is, dat Novioma
gus niet Nijmegen, maar wel Noyon
is geweest. Alle feiten, zonder uit
zondering, die tot nu toe in verband
met Nijmegen werden gedacht, moe
ten nu koste wat kost in verband met
Noyon worden gebracht. Sehr. maakt
zich niet alleen schuldig aan een al
gemene denkfout, maar zondigt heel
speciaal tegen een der voornaamste
axioma's van de historische weten
schap, n.l. dat bij het bewijzen van
welke stelling dan ook het nodige re
lativisme in acht moet worden ge
nomen. Of met andere woorden, dat
de zaak van diverse kanten moet
worden bekeken.
Zou het b v. niet veel redelijker ge
weest zijn uit te gaan van demoge
lijkheid, dat èn Nijmegen èn
Noyon residenties van Karei de Grote
geweest zouden zijn? Ongetwijfeld
had dan de sehr. menige krampach-
tige verklaring der bronnen kunnen
voorkomen. Maar hij wijst deze mo
gelijkheid als „baarlijke nonsens" af
(p. 91). Wij mogen veronderstellen,
dat Delahaye, tot voor kort hulpar
chivaris van de gemeente Nijmegen,
menig wetenschappelijk historisch
werk in handen heeft gehad en dat
hij dus weet, dat men op nauwkeurige
wijze en zo overvloedig mogelijk zijn
bronnen moet citeren. Wij missen dit
maar al te vaak in het onderhavige
boek. En dan: de bron moet voor
zichzelf spreken. Wij zijn niet tevre
den met een vertaling of weergave
van de schrijver. Zo gebeurt het, dat
bij weergave van bronnen geografi
sche benamingen in hun moderne
versie worden omgezet. Men krijgt
zo een vertekening. Want Novioma
gus wordt nu eens Noyon, dan weer
Nijmege al naar gelang het te pas
komt. Een dergelijke methode moet
als beslist onwetenschappelijk van de
hand worden gewezen. Een en ander
zullen wij met enige, details in een
tweede artikel adstrueren.
Breda C. J. M. BROK,
hist, docts.
De kinderpolitie te Rotterdam heeft
een 15-jarige matroos op de binnen
vaart op de St. Janshof aangehouden.
Men deed dit aan de hand van een
signalement dat aan de politie was
verstrekt door mensen, die door de
jongen opgelicht zouden zijn. Op on
geveer tien adressen in de binnen
stad zou hij pakjes hebben afgegeven
die zogenaamd waren bestemd voor
buren bij wie hij niemand thuis trof.
Hij vroeg dan of men het geld wilde
voorschieten en het pakje zolang aan
nemen. Dit lukte meestal, maar later
bleek, dat de buren niets wisten van
een pakje dat tenslotte uit een lege
doos bleek te bestaan. Het geld heeft
de matroos opgemaakt aan bioscoop
en sigaretten.
De telefoondienst van Kopenha.-
gen heeft alle mensen met de naam
Olsen een der meest voorkomen
de familienamen in Denemarken
met één slag „geliquideerd". Al
thans, bij het verschijnen van de
nieuwe gids bleek de opgave der
Olsen's, die normaal ongeveer zes
tig kolom beslaat, niet voor te ko
men. De fout bleek te liggen bij de
binder, die het gedeelte der Olsen's
vergeten had.
De telefoondienst heeft toegezegd
de reeds gedistribueerde gidsen door
andere, die wel de naam Olsen be
vatten, te zullen vervangen.
Slechts enkele namen, nl. Peder-
sen, Petersen, Jensen, Hansen, Niel
sen en Soerensen komen in Dene
marken meer voor dan Olsen.
Het is een jaarlijks te
rugkerende gebeurtenis
in Artis, dat op de hoge
muur, die de achterzijde
van het leeuwenterras
vormt, een wilde eend
haar eieren deponeert en
uitbroedt. Waarom ze op
deze hoge en uiteraard
zeer gevaarlijke plaats
haar kroost het levens
licht wil doen aanschou
wen, is een raadsel. Er
zijn immers heel wat be
tere plekjes in de tuin
te vinden, waar geen
leeuwen beneden de
wacht houden.
Ieder jaar ging het al
lemaal goed. Op een
voorjaarsochtend vond de
oppasser de moedereend
plus een dozijn kleintjes
in het water, dat de leeu
wen op een afstand van
het publiek houdt. Ge
volgd door mama had
den de donsbolletjes zich
van de toch zeker zes
meter hoge muur naar
beneden laten vallen op
het domein van de op dat
vroege uur nog in hun
nachtverblijven opgeslo
ten leeuwen, om vervol
gens zo spoedig mogelijk
Ieder jaar hadden de op
passers het druk met de
pasgeboren diertjes uit
de gracht te scheppen en
over te brengen naar een
der vijvers, waar de on
der de bedrijven in de
buurt gebleven moeder
eend zich direct bij ze
voegde. Het vermoeden,
dat er ook dit jaar wel
weer een nest eendeëie-
ren zou worden uitge
broed van beneden af
is daar niets van te zien
maakte de Artis-tech-
nici extra voorzichtig,
toen zij een dezer dagen
enige werkzaamheden bo
ven op de muur moesten
verrichten. Zo stil en
rustig mogelijk klommen
ze de ladder op. Nauwe
lijks was de eerste Artis-
man boven gearriveerd,
of er fladderde een ver
schrikte eend op, terwijl
in het door haar verla
ten nest een groot aan
tal kuikens dooreenkri-
oelde. Ze hadden kenne
lijk pas enkele uren te
voren het ei verlaten en
waren eigenlijk nog niet
zo ver, dat ze al uit het
nest konden.
Voor de eendemoeder
bleef er maar een keus:
zo gauw mogelijk met
haar kroost van de be
dreigde plaats te ver
dwijnen. Waarom ze zich
tot ontsteltenis van ieder
die het aanschouwde,
plompverloren naar be
neden liet vallen. Midden
tussen de likkebaardende
leeuwen, die op dit uur
van de dag wel op hun
terras waren. Met één
sprong was een der roof
dieren bij de vogel en
met een luide grom had
hij de angstig fladderen
de eend in de bek. Met
opgeheven kop liep hij
naar zijn geliefkoosd
plekje, om daar met be
hulp van klauwen en ge
bit het onverwachte hap
je te consumeren. Tevre
den liet hij zich er neer
vallen en opende de bek
iets om de prooi beter
met de klauwen te kun
nen bewerken. Hetgeen
voor de eend voldoende
was om zich in een uiter
ste fladderpoging tussen
de gevaarlijke tanden
vandaan te wringen en
geheel onbeschadigd het
luchtruim te kiezen! On
der luide toejuichingen
van de verzamelde op
passers, die de leeuwen
ongetwijfeld een goed
hart toedragen, maar ze
deze buit toch beslist
misgunden. De unieke
ontsnapping uit de leeu
wemuil is alleen moge
lijk geweest, doordat het
roofdier de eend kenne
lijk slechts bij de veren
van een vleugel te pak
ken had en derhalve geen
letsel kon toebrengen.
Inmiddels hadden de
Artis-mensen op de muur
de hulpeloze eendekui
kens, die gelukkig nog
niet in staat waren de
moeder naar beneden te
volgen, uit het nest ge
nomen. Onder het toe
ziend oog van mama, die
hoog in de lucht rondcir
kelde, werden de kleinen
naar een der vijvers ge
bracht. En al heel spoe
dig streek de eend naast
de stuurloos ronddrijven
de jongen neer. Ze
kwaakte eens wat,
schudde haar veren recht
en ging over tot de din
gen van de dag: de ver
zorging van haar kroost...
Voorjaar 1940. De oorlog was een half jaar gele
den verklaard. In West-Europa was echter van mi
litaire acties op grote schaal nog geen sprake, ge
weest. In en achter de Maginot- en Siegfried-linies
lagen de tot de tanden gewapende Fransen en Duit
sers tegenover elkaar. De vraag was: Wanneer zou
de „grote" oorlog werkelijk beginnen? Dat moest
losbarsten, daaraan twijfelde niemand.
Frankrijk maakt thans een rumoerige tijd door.
Welke oplossing voor de huidige crisis uiteinde
lijk zal worden gevonden, is niet met zekerheid
te zeggen. Buiten Frankrijk weten slechts weini
gen, dat er daar te lande ook een monarchistische
stroming bestaat. Zowel de royalisten als de
bonapartisten hebben een „legitieme pretendent"
voor de Franse troon. Wie en hoe zijn deze twee
prinsen van den bloede? Het antwoord vindt u
in deze beschouwing.
In Honoloeloe zijn drie pacifisten,
die zich met 'n schip naar de atoom-
proefterreinen van Eniwetok wilden
begeven, tot twee maanden gevan
genisstraf veroordeeld wegens het
niet-opvolgen van een gerechtelijk be
vel. De mannen wilden op deze wijze
protesteren tegen het voortzetten van
proeven met kernwapens.
Een vierde opvarende werd tot een
voorwaardelijke straf veroordeeld.
Enige jaren na de Tweede Wereldoorlog be
sloot de Franse Volksvertegenwoordiging, de
Wet van 20 juni 1886, die het aan Franse troon
pretendenten verbood, in Frankrijk te vertoe
ven, op te heffen. Kort nadien vestigde prins
Henri d'Orléans, graaf van Parijs, zich in de
Franse hoofdstad. Naar het oordeel der Franse
royalisten is hij de legitieme gegadigde voor de
troon.
Ook een tweetal vloeiend Frans sprekende heren niet.
Zij noemden zich Louis Blanchard en Henri d'Orliac. Zij
deelden aan de Franse rekruteringsinstanties mede, de
Zwitserse nationaliteit te bezitten. Zij verzochten toe
stemming om dienst te nemen in het Franse leger. Hun
papieren werden aan een vluchtig onderzoek onderwor
pen en in orde bevonden. Zo namen prins Louis-Napo-
leon Bonaparte (alias Louis Blanchard) en prins Henri
d'Orléans, graaf van Parijs (alias Henri d'Orliac) dienst
bij de geallieerden. Twee Franse troonpretendenten, die
eerder vergeefs gepoogd hadden soldaat te worden onder
hun eigen naam en wie eigenlijk ae toegang tot ,het
Franse grondgebied was ontzegd, schaarden zich incog
nito als „Zwitsers' onder de Tricolore.
Staat van dienst
Henri d'Orliac geraakte in krijgsgevangenschap. Hij
wist echter te ontvluchten en meldde zich weer bij zijn
onderdeel. Inmiddels hadden de Duitsers zijn ware iden
titeit wereldkundig gemaakt. De Franse generale staf
zond d'Orliac (Henri d'Orléans) naar Algiers. Na de lan
ding der Amerikanen in Noord-Afrika beschouwden veel
Fransen daar de graaf van Parijs als de aangewezen man
om later naar Frankrijk te gaan als Hoge Commissaris
of Regent. Er waren hoge Franse officieren, die het denk
beeld steunden. President Roosevelt echter stak een
spaak in het wiel, toen hij categorisch verbood, de graaf
van Parijs ooit voor zo'n belangrijke functie aan te wij
zen. Door dit Amerikaanse ingrijpen ging een royalis
tische droom in rook op. Begin 1943 vestigde de graaf
van Parijs zich metterwoon in Portugal.
SPORTPARK WESTELIJK BOLWERK
PROMOTIE TWEEDE KLASSE
ZONDAG a.s. Aanvang 3 uur
tegen
Het Huis van Oranje-Nassau erkent de aan
spraken van de graaf van Parijs niet en be
schouwt een telg uit het geslacht de Bourbon-
Naundorff als rechthebbende, daar hij afstamt
van de prins de Boterbon, die na de dood van zijn
ouders (Bodewijk XVI en Marie Antoinette) op
raadselachtige wijze uit de gevangenis wist te
ontsnappen.
Louis Blanchard, alias prins Louis-Napoleon Bona
parte, ging na de Franse nederlaag in de zomer van 1940
naar Zwitserland. De Duitsers nodigden hem uit, tegen
woordig te zijn bü de overbrenging van het stoffelijk
overschot van de hertog van Reichstadt (de zoon van Na
poleon I) van Wenen naar Parijs. Prins Louis-Napoleon
weigerde, maar ging wel terug naar Frankrijk, waar hij
zich aansloot bij de verzetsbeweging. Met zijn neef prins
Joachim Murat (nazaat van een der beste medewerkers
van Napoleon I) nam hij deel aan verscheidene verzets
acties. Hij liep daarbij een zware verwonding op. We
gens zijn verdiensten als illegaal werker werd de bona-
partistische troonpretendent onderscheiden met het rid
derkruis van het Legioen van Eer en met het Oorlogs-
kruis (Croix de Guerre). Hij was toen luitenant en noem
de zich graaf de Montfort. Onder ntze naam vertoefde
hij kort na de oorlog enige malen in Frankrijk met offi
cieuze toestemming der regering.
Bijzonderheden
De prinsen d'Orléans en Bonaparte zijn beiden spor
tieve figuren. Bonaparte heeft verscheidene successen
op auto-, zwem- en wintersportgebied op zijn naam staan.
Henri d'Orléans is iemand, die dol is op de „witte we
reld" en die vroeger als ski-loper uitmuntte. Hij onder
scheidt zich van de meerderheid der welgestelde Fran
sen door het feit, dat hij vader wera van elf kinderen.
Zijn vrouw is prinses Isabella d'Orléans-Braganza. In
1931 trad zij in Palermo in het huwelijk met de graaf
van Parijs. Bonaparte, die een jaar of zes jonger is dan
Orléans (hij werd in 1914 geboren: Orléans in 1908),
trouwde veel later en wel in april 1949 met een dochter
van de markies de Foresta. Een der getuigen bij dit hu
welijk was de generaal Koenig, toen commandant van
het Franse bezettingsleger in Duitsland.
Ondanks de „Verbanningswet" van 1886 bezocht Bona
parte In de „verboden tijd" Frankrijk vele malen, maar
Orléans eerbiedigde die wet en vertoefde ruim een
kwart eeuw buiten zijn vaderland. Als jongeman stu
deerde hij in Parijs, daar er toen vrijwel geen uitzicht
was, dat hij ooit pretendent naar de koningstroon zou
worden. Na de dood van twee neven zijns vaders de
hertogen de Montpensier en d'Orléans werd prins
Henri's vader pretendent en hijzelf „kroonprins", zodat1
hij niet meer in Frankrijk mocht zijn. In 1940 stierf zijn
vader, de hertog de Guise, waardoor prins Henri preten
dent werd en de royalistisch gezinde Fransen hun hoop
voortaan op hem vestigden.
En thans
De bonapartisten en royalisten in Frankrijk juichten,
toen de „Verbanningswet" van 1886 buiten werking werd
gesteld. Zij meenden namelijk, dat daardoor een grote be-
lemmering op de weg naar herstel var. konings- of kei- I
zerstroon overwonnen was. Bonaparte en Orléans ech-
ter gaven na hun terugkeer in Frankrijk duidelijk te
kennen, dat zij niet actief zouden deelnemen aan res
tauratiepogingen en dat zij het liefst als „vergeten bur
gers" in la douce France wilden wonen. Intussen, het
feit, dat zij beiden in Frankrijk vertoeven, zou toch nog
wei eens tot politieke verwikkelingen kunnen leiden.
Beide pretendenten beschikken namelijk over een tame
lijk grote, ten dele invloedrijke aanhang. Naar buiten
zijn de monarchisten meestal erg rustig, maar in hun
hart hopen zij op een herstel van het koningschap of
keizerschap.
Het initiatief tot opheffing van de „Verbanningswet"
van 1886 ging uit van de heer Hutin, lid der Volksver
tegenwoordiging en dagbladeigenaar. In 1948 ging hij
naar Portugal om de graaf van Parijs te bezoeken. Hij
zei tot de royalistische pretendent: Uw staat van dienst
is goed; de Republiek komt door uw aanwezigheid niet
in gevaar. En hij begon een actie met het doel, de ver
banning ongedaan te maken.
De actie slaagde ten volle. De terugkeer van de graaf
van Parijs naar de stad, welker naam hij voert, bewees
het. Hij heeft wij merkten het reeds op veel aan
hangers in de Franse hoofdstad en daarbuiten. Toen hij I
terugkeerde in de Franse hoofdstad, zei een journalist op
een persconferentie: Dat doet me nou echt genoegen,
want als de burgemeester van Parijs ons niet helpt, kun
nen wij ons voortaan tot de graaf van Parijs wenden
Ook thans, nu Frankrijk een ernstige crisis doormaakt,
zijn de ogen van veel Fransen weer gericht op de beide
troonpretendenten. Zullen deze prinsen van den bloede,
die toch waarlijk geen politieke avonturiers zijn, in
Frankrijk „vergeten burgers" blijven? De tijd zal het
ons moeten leren.
Entree 75 ct. Kinderen 25 ct. Zitplaatsen 25 ct. extra
Leden en Donateurs alleen Toegang op vertoon van kaart
2 UUR VOORWEDSTRIJD JUNIOREN
KERMIS TE LAMSWAARDE
in de grote danstent van
op zondag 8 juni en maandag 9 juni Prima dansorkest
Uit voorraad nog leverbaar: BESTE EETAARDAP
PELEN ras FURORE. Ook in kleine hoeveelheden.
BESTRIJDINGSMIDDELEN voor vlas, erwten enz,
en aardappelziekte. Aanbevelend
TEL. 145 HULST
TIVOLIWEG W
Moderne machines, prima vakmanschap, doorlopende
service, geven U de verzekering dat U voor
MARMERWERKEN
S jk GRANITO WERKEN
AANRECHTEN
t BOUWWERKEN
KUNST- en HARDSTEEN
S GRAFMONUMENTEN
de grootste keuze heeft bij:
Tel. Hulst 243
TRAGEL 7c ST. JANSTEEN
LEUKE KINDERDESSINS, wasecht zuiver katoen, normaal 2.50
NYLON FLAMMé, de nieuwste dessins voor ideale „luchtige" zomer
jurkjes. Nieuw procédé: laat transpiratie door! 90 cm. Normaal 4.90
RAYé TAILLEUR, het grote succes van de Italiaanse mode, wit fond
met donkere streep. Voor een pakje, rok, pantalon of de moderne
hemdjurk. 140 cm. Normaal 7.90
SATIN COTTON IMPRIMé, edelkatoen, bedrukt met fraaie dessins, voor
jong en oud ruime keuze! 90 cm. Normaal 3.95
JACQUARD ZOMERSTOF, double face, dus 2 kleuren voor één geld,
geheel kreukherstellende kwaliteit voor een geklede japon in 4 tinten.
90 cm. Normaal 5.50
alleen in „Havana" bruin!
140 cm. Normaal 5.90
Korenblauw, de modekleur
140 cm. Normaal 11.50
Voor bruid en bruidjes
Feestelijk koopje. 115 cm.
Normaal 5.90
Van de monsterkamer ontvingen wij een prachtige partij restanten:
ZOMERMANTEL- EN TAILLEURSTOFFEN,
Fraaie „Export' -kwaliteiten, o.a. in wollen structuur weefsels voor pak
jes en leuke pied de poule-ruitjes voor kindermantels enz. enz.
140 cm. Normaal kosten deze uitgelezen kwaliteiten 10 a 14 p/m,
98e JAA
Uitgave
Directeur
Hoofdred:
Redactier:
gen, C. J.
J. J. M. M
ter, P. V.
't Western
Bureaus:
Tel. 22341
Bureau v<
Naar te Bel|
razzia onder
pathie voor
verdacht of o
gevaar voor
worden geacht
Volgens ono
het aantal ar
bedragen. De
zou Dusko E
plaatsvervange
atische commi
De franse r
wogen de da
stemming op
len, aldus is
tend gehoudi
het kabinet
Verder is
Algerië toege
sidium van d
De raad heeft
acht voor de
tijdse verkiezin
Vergadering te
Generaal St
gedelegeerde
VIJF VLIEGTUI
gelopen weekend
gestort. Hierbij k
ven personen om
trof allemaal kle
DRIE ITALIAAN
van wie er twee
bij een poging om
Punta del Luglia
delijk verongeluk
VAN EEN GROI
tisten, die oefeni
het strand bij Pe:
door de wind n;
Drie van hen ve:
IN GOUDVELDI
Magadan in oosl
een goudklompje
drie kilo, zo mei
DE SJAH van
persconferentie
klaard, dat hij va
wen, omdat het
wilde geen vrage:
het Perzische n
trouwen, „niet
brengen.
OME JAN VAN
pioniers van de
jarige leeftijd te
den. Hij was offic
Oranje Nassau er
kendheid door zij:
c.-bestrijding.
(Adve
inwinimn
BOSSTRAAT 20 TELEFOON 5779 BERGEN OP ZOOM
Minde
Weersverwachl
M.I. tot vanavc
zondagavond 23.1
de bewolking me
bet noorden van
enkele bui. Ma
wind tussen zui
Mest. In het nooi
elders ongeveer
temperaturen.
Verwachting v
Weerkundig Insti
vervolgens mat
wind uit west(
Zwaar bewolkte
lend met brede o
en daar neerslag
lijk nevelig des
Vandaag: zon
maan onder 12.V
zon op 4.21 uur, n