)IJN Na telleurstellende eerste helft verdiende zege van de Turken (1-2) Machteloze Oranje-voorhoede sterke Turkse defensie tegen Slap gedoe Schwartz en Wiersma over de nederlaag „Uitverkoop" Gezapig spel vóór rust :t :tueel! I Kleedkamers I vol hartstocht Vlissingen won bij Kimbria BLIJF KALM NEEM'N 8 1995 f 1.75 DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 5 MEI 1958 AMSTERDAM, zondag. Bakhuys record staat nog „F.L.N.'-elftal won rquoise. voor d« 1, de Neder- en besluiten eerde docu- EUVEL lotisme. N. ■me". ÏGORDIJN, ïalfbloeden" Een nog nse vliegers END ing van dit steeds (by en aan d« •SEND AAL, (AALWIJK, OES, West- uwstraat 41 achter het werd heden afgedragen, gerstraat 16, (Van onze sportredacteur). Daar hadden we dan weer eens een teamwaartegen gevochten moest wor den. Welnu, dat gevecht hebben wij verloren. En die nederlaag ivas niet eens eervol, hoewel.... volkomen verdiend.Mct geen sprekende cijfers dat is zo maar het betekent evengoed een oplabahber van jewelste. Een, die meteen de ogen zal hebben geopend van hen, die wellicht met het denkbeeld hadden rondgelopen, dat wij er met dit Nederlands Elftal, internationaal gezien, reeds waren. Elek Schwartz z<d naar verjonging moeten streven. Dat staat al s een paal boven water. Want er was nu teveel tem po-tekort bij het middentrio en dit heeft zich de gehele ontmoeting door gewroken. Het begin was weliswaar niet daverend, aan geen van beide kanten, maar een paar ferme schoten, die overigens geen genade bij de Turkse doelman konden vinden hij leek nu en dan van rubber gemaakt kwamen toen toch van de voet van Schuurman. Die daarmee kennelijk al zijn kruit meteen al had verschoten. Want nadien heeft hij zich zelden of nooit meer laten zien met een schot, dat de moeite waard mocht heten. De bezoekers, die onder het com plete legioen een plukje met Turkse vlaggen zwaaiende supporters bleken te hebben, die zich herhaaldelijk met yells lieten horen, maakten zich vooralsnog helemaal niet druk, zodat men abusievelijk trouwens het gevoel kon krijgen, dat het maar een slap gedoe was. Nu is het zó, dat die hele eerste helft heel geringe aan trekkingskracht uit kon oefenen op de toeschouwers, waaronder er be paald vele waren, die in hoge mate teleurgesteld naar het spel zaten te kijken. Dat gold voor beide partijen, want de Turken waren al even onge vaarlijk als de Oranjehemden. In de 13e minuut lanceerde Coen Moulyn weliswaar een prachtige bal naar Schuurman, maar die schoot jammer genoeg net in de verkeerde hoek, namelijk naar de zijde waai de slanke Turkse keeper stond. Het duikje naar het leder was voor deze knaap slechts een kleinigheid. Nu en dan zag men aardige trekjes van Abe en Wilkes, maar verder dan aardige trekjes kon men het bezwaarlijk noe men. Ook de bezoekers blonken voorals nog niet uit bij hun aanvallen en van schotvaardigheid gaven ook zij sporadisch blijk, zodat Frans de Munck, die tóch onder de lat stond betrekkelijk weinig te doen kreeg en zeker geen enerverende dingen op te knappen kreeg. Verrassend element zoek Het plaatsen in de vaderlandse ge lederen nam kwalitatief totaal niet toe. en ieder verrassend element bleef ontbreken. Bij een der weinige Turkse aanvallen blunderde Noter- mans; midvoor Oktay, die later nog vaker van zich zou doen spreken, knalde in; de Munck liet het leer vallen, maar Wiersma kon door snel ingrijpen definitief redding brengen. Het bleef een verschrikkelijk saaie boel, mot spel waar niets aan was af te kijken. Tot in de 22e minuut plotseling iedereen wakker werd geschud. Uit een ogenschijnlijk onschuldige voor zet van linksbuiten Kiremitzi, die tot dan toe steeds door Wiersma in be dwang was gehouden, vuurde de vrij- ..De gehele ploeg had een off-day" meende bondscoach Schwartz, ..Al leen in de laatste twintig minuten is er goed gevoetbald. En die twee doel punten waren niet nodig geweest. Maar ja, wat wil je. Drie dagen vóór een interland moeten nog competitie wedstrijden worden gespeeld. Enke le spelers hadden deze week zelfs al tweemaal gespeeld. Dat is voor elke voetballer te veel, zeker aan het einde van het seizoen." Daarna werd het stil, héél stil.... Lof voor Turken Roel Wiersma had enkel woorden van lof voor zijn tegenstanders. ft inzicht is hier beslissend ge weest. Die Turken trokken zich met zeven of acht terug in de verdediging en als de aanval dan was afgeslagen gingen ze weer met zes man naar voren. Door hun goede conditie kon den ze dat twee maal drie kwartier volhouden. Positioneel vond ik ze zeer goed spelen." gelopen Kucukan een schot af waar naar de Munck tevergeefs greep. Jammer genoeg voor de Turken had een hunner, midvoor Oktay zich in buitenspelpositie, vlak achter n der Hart bevonden en het publick had bijna evenveel spijt als de Tur ken, dat dit uitzonderlijk fraaie doel punt door arbiter Leafe (.terecht) on geldig werd verklaard. Oktay stak namelijk hand noch vinger uit en stond daar gewoon te kijken naar wat z'n collega Kucukan een der besten van de elf zoals later kon worden vastgesteld had verwezenlijkt. Traditie.... En bij Oranje wilde er maar geen behoorlijk spel uit komen, althans niet uit de voorhoede. Vandaar dat Notermans het maar eens ging pro beren en later, traditiegetrouw, Jan Klaassens, die het na de rust beter heeft gedaan, dan daarvóór. Het legioen zinde dit allerminst, werd zwartgallig onder dit alles en begon van de weeromstuit de Turken aan te moedigen, in de hoop dat dit Oranje misschien zou prikkelen. Ondertussen lieten de gasten her haaldelijk van fraaie staaltjes voet bal. knap individueel spel soms, ge nieten. Tegen de verhouding in kon Nederland in de 32e minuut de lei ding veroveren. Via strafschop: 1-0 Coen Moulyn, de enige in onze voor hoede die op beproefd niveau ope reerde, maar naar onze smaak toch voortdurend te ver naar het doel der tegenpartij loopt, dan voorzet, doch vrijwel steeds het doel der tegen partij afgeschermd ziet. Coen Mou lyn trachtte de sterk spelende ach ter" helpende rechtsbinnen Kucukan voorbij te glippen. Het was gebeurd óók, als de Turk hem op hetzelfde moment niet beentje had gelicht. Daar hielp niets aan: de heer Leafe kon niet anders doen als naar de penaltystip wijzen. Faas Wilkes bleek bereid hem voor zijn rekening te nemen en het leder was zó goed geplaatst, dat doelman Seren één bonk elastiek er een tevergeefse duik naar deed; 1-0 dus. Men durfde nu menen, dat deze voorsprong een stimulans voor Oran je zou worden, maar zij werd het helemaal niet en is verder ook de ge hele wedstrijd uitgebleven. Niet timide Van timide-stemming bij de Turken was intussen niets te bemerken. Hun defensie ging steeds sterker spelen, maar de voorhoede bleef volharden in te kort. te ver doorgevoerd spel, waarbij hot dikwijls nog in de breed te en in achterwaartse richting ging. Soms zo slordig echter, dat de bal niet zelden in Nederlands bezit kwam zonder dat men er hier iets behoor lijks mee deed. Kennelijk wilden de bezoekers uitsluitend doelpunten vol gens ..het boekje" maken, hetgeen tegen onze achterhoede, wie dit een kolfje naar de hand was, onmogelijk werd. In de 38e minuut was er een aar dig opgezette aanval aan Nederland se kant. De Munck deed door een uit gooi de bal bij Notermans belanden. Een Notermans, die tussen haakjes hard tegenviel. Schuurmans kreeg daarop het leer toegespeeld en had toen ongetwijfeld een behoorlijke sco ringskans. Zijn schot ging echter ver en hoog naast. Zo zeulde men verder naar de 45e minuut, want vóór theedrinken ge beurde er niets wat enigszins de moeite van het vermelden waard mag heten. Rust 10 derhalve. Betere tweede helft Na de hervatting leek het er aan vankelijk op, dat de Oranjemannen maar dit hleek weldra een volkomen leeg reservoir te zijn. Na een zeer snelle solorun van Moulyn, in de derde minuut, en we derom van tegen de cornerlijn voor zettend kon Schuurman de bal be machtigen. Hij zond nu een goed schot in, maar met een tijgersprong van keeper Seren werd het waardeloos gemaakt. Toen kwam Wiersma met de bal aan de voet naar voren gerend bewijs voor de zwakte van de rech tervleugel van ons team maar ook zijn schot bleef een probeersel en hij moest ijlings terug rennen om aan eigen doel erger te helpen voorkomen. Of dit persoonlijke optreden van Wiersma onrust in onze defensie ver oorzaakt had Het is niet onmogelijk. Feit is echter dat in de 10e minuut de Turken gelijk maakten. Voorsprong teniet Lenstra werd op verrassende wijze de bal ontfutseld door linkshalf Ber- man die naar de nu rechtsbuiten spelende Götzepen voorzette. Cor van der Hart misrekende zich met het wegwerken van diens pass. In ieder geval belandde de bal bij de naar links geswitchte mid voor Oktay en vooraleer de Munck goed en wel de handen gereed had om ze naar het sui zende leef uit te strekken, lag het reeds achter hem in de tou wen. Een magnifiek schot; een schitterend doelpunt (11). Turken leiden Vrijwel onmiddellijk na de aftrap, die onze landgenoten in een zwakke aanval omzetten, keek Oranje reeds tegen een achterstand aan. Midvoor Oktay, die plotseling niet meer te houden bleek te zijn, speel de het op z'n centje klaar alle Oran jehemden, die hij op zijn weg ont moette, langszij te komen en onder werkelijk zeer moeilijke omstandig heden vond hy nog kans en kraeht voldoende om een enorme kanjer in te zenden, volledig buiten bereik opnieuw van onze Zwarte Panter (1—2). De schuldigen in de vaderlandse gelederen Om Ie beginnen Noter mans. daarna Wiersma cn tenslotte ook nog van der Hart. In ieder geval was dit een heel bittere pil voor on ze. als bijna onneembare vesting be kend staande defensie. En het heeft heel kort daarop slechts een haar gescheeld of de Munck was voor de derde maai ge- Zo werd het eerste Turkse doel punt een feit. De Turken zijn dwars door de Oranjeverdediging heen ge drongen om vervolgens ook de Munck te passeren. passeerd geweest. Door pijlsnel naai de uiterste linkerhoek te duiken, kon onze doelman de bal vlak naast de paal weggraaien. die door linksbui ten Aytac was ingeschoten. Prachtige omhaal Piet van der Kuil bracht in de 17e minuut enige tienduizenden enthou siaste handen op elkaar, toen hij mid den voor het Turkse net staande, dit met 'n magnifieke omhaalbal tracht te te doen trillen, maar het zou een wonder zijn geweest, als het een tref fer was geworden. Wilkes bleef in de malaise delen door vlak daarna een opgelegde kans een der weinige die uit het povere spel onzer voor hoede kon worden geschapen om zeep te brengen. Intussen was de wedstrijd veel aantrekkelijker geworden. De Turken slaagden er voortdurend in het tem po te versnellen, zodat onze mannen automatisch mee dienden te doen, wilden zij niet onder de voet worden gelopen. Het was in deze periode, dat Jan Klaassens paardewerk verricht te en Kees Kuys zich diverse keren onderscheidde, tegenover de nu veel krachtiger opererende rechtervleu gel. Waren de schoten aan Turkse kant vóór rust te tellen geweest, nu de den ze dat herhaaldelijk en uit alle posities. Terwijl Abe en Wilkes een onophoudelijke dubbele bewaking ..genoten" kwam Moulyn er steeds beter in, doch nu kregen onze schut ters geen schijn van kans, onder an dere tegen spil Erdem, die geen duimbreed grond prijs gaf en ook 'n voortreffelijk verdediger en stuwer met kopballen bleek te zijn. Toch kreeg Wilkes in de 27e minuut nog even een scoringskans. Hij liet het schieten echter aan de in zyn nabijheid lopende Lenstra over, die ook nu weer te hoog en te onzuiver richtte. jVa de wedstrijd tussen Nederland n Turkije in het Olympisch stadion c Amsterdam, bestormde de jeugd e Turkse spelers. Oranje liet niet af en kwam met ichtbaar laatste voorhanden krach- en onophoudelijk op het Turkse doel f, maar de gasten gooiden zich nu Herhaaldelijk met ware doodsverach ting voor de voeten hunner tegen standers. In de 29e minuut werd hun dit desondanks bijna nog noodlottig, maar de geweldige keeper was niet te vermurwen. Naar bitter einde Zo ging het snel naar het einde toe De gaston bleven in het doelgebied alle Nederlanders de baas en dank zij het feit, dat de Turken het bij hun aanvallen plotseling weer te mooi gin gen doen, bleef het Nederlandse doel verder schoon. Heel dicht tegen het slot was er voor van der Kuil nog een kansje om voor Oranje de gelijk maker uit het vuur te slepen. Maar ook nu liet Seren geen steek vallen. Een diep teleurgesteld elftal en dito legioen verliet het stadion, dat voor de vaderlandse voetbalfans dit keer bitter weinig vreugde te zien had ge geven. Honderden Amsterdammers hebben zondag geprofiteerd van de voorde lige aanbiedingen van toegangskaar ten voor Nederland-Turkije. Toen zondagmorgen bekend was geworden, dat de KNVB definitief toestemming had verleend voor het uitzenden van de wedstrijd via de televisie, was de reactie op dit besluit direct te mer ken. Bezitters van kaarten, die an ders vaak goede prijzen maken, bo den nu zitplaatsen voor de helft van de gewone prijs aan. Naarmate het aanvangsuur nader de, daalden de prijzen en vlak na het begin, van de match moet het zelfs zijn voorgekomen, dat bezitters van extra kaarten de anders zo fel begeerde plaatsbewijzen aan jonge tjes hebben weggegevenvoor niets Zo gaat dat l Daar moeten nou uitgerekend de Turken voor komen om het Nederlands Elftal een knock-out toe te dienen De twee Turkse treffers geldige althans werden pas in de helft na cle thee geplaatst. Maar zij kwamen zó zuiver en na zulk meesterlijk voorbereidend voe tenwerk van midvoor Oktay tot stand, dat de strafschop, waarmee Oranje door W ilkes vóór rust de leiding had kunnen nemen, totaal verbleekte. Er is nadien nóg meer verbleekt in de vaderlandse gelederen. Allereerst-bij Cor van der Hart en zijn mannen, die tóch al zo weinig benen van de grond hadden gekregen en verder bij het legioen, dat niet meer zo volgzaam is als vroeger en gauw begint te fluiten. Wat ze nu óók prompt deden Alle glans, die nu reeds zo lange tijd van ons nationale team afstraalde, hebben de Turken, waarvoor wij zaterdag nog waar schuwden, achter elkaar weggevoetbald. Zo gaat dat dikwijls met onbekende tegenstanders, vooral als men ze onderschat. Wij nemen althans aan, dat hier voor een groot deel sprake van is geweest. Annex een aantal andere factoren waarover straks meer. Tijdens de eerste drie kwartier de den de Turken het kalmer aan zo te zien en de Munek heeft toen weinig om handen gehad. Hun tempo lag niet hoog en in die periode had Oranje zyn slag moeten slaan, door zich voluit te geven. Dat deed het echter niet cn de 1-0 voorsprong, waarmee de kleedkamers mocht wor den opgezocht, was in werkelijkheid geen juiste afspiegeling der krachts verhouding in het veld. Dit was het temeer niet. omdat de Turken een meesterlijk doelpunt van rechtsbinnen Kucukan. een der ster ren bij de bezoekers uit het Midden- Oosten, ongeldig hadden zien verkla ren door arbiter Leafe wegens offsi- de-staan van aanvalsleider Oktay, die overigens geen enkel lichaamsdeel in beweging had gebracht, maar daar simpelweg zo maar achter de Hart stond te staan. We wisten toen meteen, dat de Tur ken konden schieten, venijnig en hard. En toch. men mocht dan bij thee drinken teleurgesteld zijn over het Het moment waarop de Munck voor de tweede maal door een Turks schot verslagen wordt: Het tweede Turkse doelpunt in de strijd tegen Nederland is een feit. spel onzer landgenoten, het impliceer de toen nog allerminst, dat zij zouden gaan verliezen. Tóén pas duidelijk Dit werd na de hervatting pas dui delijk, toen de bezoekers een hoger tempo gingen ontwikkelen en de dek king van Lenstra, Wilkes en midvoor Schuurman perfectioneerden, waar door dit drietal in al zijn bewegingen en handigheidjes praktisch volledig belemmerd werd. En omdat de gasten dit uiteindelijk allemaal dóór kregen, gingen ze met een uit een ander vaatje tappen. Dus danig overtuigend en met'zulk fan tastisch goed individueel spel soms, dat onze middenlinie en achterhoede tenslotte, dolgedraaid door het korte, perfecte spel, diverse keren moesten capituleren en Frans de Munck twee maal vertwijfeld tevergeefs naar de door Oktay gelanceerde kanonskogels greep. Nietszeggende aanvallen Zó is het dus in die andere drie kwartier verlopen. Een machteloze Oranje-aanval met soms goede din gen van de buitenspelers v. d. Kuyl en Moulijn, maar te langzaam reageren van het middentrio. Daartegenover de in uitstekende conditie spelende Turkse middenlinie steeds bijgesprongen door de bin- nenspelers Kucukan en Aytac teza men met de first class backs: Arkoc en Kurt. En achter dezen de superle- nige doelman Seren. Zij allen sneden onophoudelijk de pas af en maakten van onze aanvalslinie een hopeloos „geval". En zoals gezegd: Wilkcs nóch Lenstra, nóch Schuurman zijn er aan te pas gekomen. Mancosnelheidstekort Het meest in 't oog lopend manco in de Oranje-voorhoede was niet zo zeer de befaamde wendbaarheid waar Abe en Faas over beschikken, als wel de snelheid waarmee die tegen deze Turken gepaard diende te gaan. Zij probeerden steeds opnieuw door de vijandelijke linies tc komen vaak ook door onderling te switchen maar het was allemaal water naar de zee dragen tegen deze Turken, waarvan men nu wel mag aannemen, dat zij vooraf intensieve studie van onze spelers hebben gemaakt. Er is nóg iets, waar wij bijzondere aandacht voor willen vragen. Na de hervatting was er in het team der bezoekers wijziging aangebracht. Rechtsbinnen Götzepen bleek te zijn vervangen door Bartucan.' Niet deze echter ging op die plaats opereren, doch linksbinnen Kirimitzi, en het is invaller Bartucan geweest, die teza men met midvoor Oktay zijn team de overwinning heeft bezorgd. Steeds gemakkelijker kwamen zij langs Notermans. v. d. Hart en Wiersma, en het is langs die kant, dat middels doorbraken de twee goals zijn gescoord. De eerste keer. door slordig terug spelen van v. d. Hart, waarvan Oktay op geraffineerde wijze profiteerde. De tweede maal door dezelfde Oktay nu helemaal op z'n eentje waar in de perfecte schutter de hele Ne derlandse defensie ..kwijt" speelde en de Munck tevergeefs naar de bal liet graaien. Morele waarde Die twee doelpunten, zo vefrassend snel en opeenvolgend gescoord, had den geweldige morele waarde voor de Turken, doch bleken voor onze landgenoten precies het tegenoverge stelde. Zij bleven onder de psycholo gische drul« van de plotselinge achter stand ongewoon sinds lange tijd cn kregen geen enkele keer nog kans zich daar met een tegen-goal onder uit te werken. Het legioen toonde zich allerminst chauvinistisch. Het kon integendeel dit betere spel, door lichamelijk in meer perfecte conditie verkerende te genstanders, bijzonder waarderen, ge tuige het fenetricke applaus, dat het vele malen ontketende. Te veel onmacht Zo hebben wij dan wat overigens langzamerhand wel gevreesd moest worden een nederlaag voor Oranje moeten registreren. Het was een ver diende bovendien, omdat er te veel onmacht in zijn gelederen werd aan getroffen. Men mag nu wel, zonder tegen spraak te ontmoeten, constateren, dat onze binnenspelers niet snel genoeg meer zijn en de hardheid missen als het tegen kaliber-tegenstanders moet worden opgenomen. Op de duur kwamen Abe en Faas in ademnood en met Schuurman als aanvalsleider was het volkomen mis. Jammer misschien, dat Fons van Wissen daar niet heeft kunnen opere ren. Die kon tenminste altijd nog gro te onrust bij de tegenpartij teweeg brengen. Iets waartoe de ADO'er ni^t bij machte was tegen die geweldig spil Erdem. In de kleedkamer der Turken t werd na afloop veel en vaak J hartstochtelijk gezoend. Tiental- len leden van de Turkse kolonie in Nederland drongen ongeinvi- i teerd naar binnen, kennelijk met slechts één doel: het gelaat van aanvoerder Seren, getooid met 'n fraai snorretje, tegen hun opge- wonden gezichten te drukken. „Uw ploeg is te oudzei Se- ren bedachtzaam, „maar zij heeft J enkele zeer goede spelers; die Wilkes bijvoorbeeld en Lenstra". Het gesprek werd even afgebro- t ken voor een accolade. „Wat zei J ik ook weer?oh ja, Wilkes en J Lenstra zijn goede voetballers, t maar zij en de anderen waren S toch te traag voor onze ploeg. J Alleen die Moulijn J Scheidsrechter Leafe's com- S mentaar was bondig en diploma- J tick: „Ik heb Nederland wel eens J beter zien spelen, wilskrachtiger ookDe heer Leafe doelde daarbij op het duel Spanje-Neder- J land (januari 1957) dat eveneens door hem werd geleid. „Uw t ploeg speelde vandaag op halve kracht, zonder overtuiging." I „Die Turkse aanvoerder (doel- man Seren) is een voortreffelijke J J sportjongen. Hij wist dat het een J strafschop was en zei tegen de andere spelers dat ze geen flauwekul moesten maken. Nou en toen gingen we vrolijk verder. l Ik heb het echt niet moeilijk t gehad." J (Advertentie). ALLE JONGENS VRAGEN Quick Sportschoenfabriik N.V. - Hcnjelo (Gld.) 55 55 Het meer dan twintig jaar oude re cord van Beb Bakhuys is nog steeds niet verbeterd. In zijn 43ste interland is Abe Lenstra, die de eerste plaats op de lijst van doelpuntenmakers deelt met de oud-speler van Z.A.C. en H.B.S. met 30 treffers, er niet in geslaagd Bakhuys voorbij te streven. Faas Wilkes fXerxes, Valencia en V.V.V.) is dank zij de ene goal, die de V.V.V.-er tegen de Turken scoor de, het duo tot op één doelpunt gena derd. De hoogst geplaatsten op de lijst zijn thans: 1-2 Bakhuys en Abe Len stra, beiden 30 doelpunten; 3 Faas Wilkes, 29 doelpunten; 4 Kick Smit, 25 doelpunten; 5 Leen Vente, 18 doel punten. Er waren 35 minuten gespeeld in de wedstrijd Kimbria-Vlissingen toen C. Stroo een goed aangegeven bal van links in het doel plaatste, (0-1). Te voren waren de Maastriohtenaren het meest in de aanval geweest en had de Zeeuwse defensie herhaalde malen redding moeten brengen. Maar de Vlissingse verdediging sloot als een bus, waartegen 't stuntelige spel van de Kimbria-aanvallers geen succes kon boeken. Ook aan de overzijde viel het spel van de aanvallers hard tegen. Na de rust verviel het spel in een hopeloos heen en weer getrap. Na 8 minuten schoot C. Stroo in en keeper Sebille viel over de bal heen (0-2). Kort daarop was het weer C. Stroo die in het verlaten doel trapte, maar R. Wijnands kopte het leer nog juist weg. Na 30 minuten gelukte het Kim bria door Felix tegen te scoren, 1-2. Het Algerijnse voetbal-elftal, dat grotendeels is samengesteld uit oud- Franse internationale spelers (die kortgeleden uit de Franse clubs zijn verdwenen op aandrang van het F.L. N.l hebben zaterdag tegen een plaat selijk elftal in Tunis gespeeld en met 5-1 gewonnen. (Advertentie).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1958 | | pagina 5