Zestig jaar geleden hield Dreyfus-affaire Frankrijk bezig Winter geselt in Krabbekat Carnavalsfeest van Thalia te Axel Sas van Gent had een geslaagd carnaval Tienduizenden vergenoegd over fleurige leutstoet Ongekend aantal bezoekers bij optocht in Bergen Auto slipte op viaduct in autoweg rondom Wouw Halsterse tandarts schuldig aan belasting-ontduiking DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 19 FEBRUARI 1958 Rechtsvraag werd machtsvraag beroemde geneesmiddelen in I tablet doen wonderen! Chelarine „4* Auto met 2 mille aan goederen in Halsteren gestolen Steenbergse knapen maakten Wouw onveilig Circus B. T. Kop nu op stal Zuidelijk Toneel Markiezenhof tranen.,.. en LAATSTE NIEUWS Verduistering van een ton door kashóuder Steenbergen sloeg record Bredase dame ernstig gewond „Ik heb toegegeven onder dwang EXAMENS rf»nnhlirifcprH van Hp Italiaanse mili Omstreeks september 1894 werd de aandacht van Frankrijk en spoedig ook van geheel Europa geves tigd op een strafproces, tengevolge waarvan Frank rijk in een binnenlandse crisis werd gestort, die het land aan de rand van een burgeroorlog bracht. De Dreyfus-affaire, die de gemoederen bezig hield, ontwikkelde zich van een betrekkelijk eenvoudige rechtsvraag tot een machtsvraag, die van grote bete kenis werd voor de Franse politieke ontwikkeling. mede echter geen genoegen en om Alfred Dreyfus stamde uit een wei- gestelde fabrikantenfamilie uit de Elzas. Hij kreeg een militaire oplei ding en bezoeht de Ecole de Guerre, waarna bjj snel promotie maakte en in 1893 als kapitein bjj de Franse Generale Staf werd gedetacheerd, waar hij de eerste jood was, die er een functie kreeg. Zijn chef Boisdeffre was een anti semitisch monarchist en toen na 1890 allerlei militaire stukken verdwe nen. zonder dat men de daders kon ontdekken, was hij geneigd de schuld te zoeken bij de Joodse officieren, die tot de hogere rangen van het leger waren opgeklommen. In het Dagblad .Libre Parole" werden de ze officieren dan ook openlijk als toe komstige verraders aangeduid. Onschuldig naar Duivelseiland In september 1894 kreeg de Fran se contra-spionage een schrijven in handen, dat gericht was aan majoor von Schwarzkoppen, de Duitse mi litaire attaché te Parijs. In dit schrij ven was er sprake van een aantal defensiegeheimen, die door de onbe kende schrijver aan genoemde ma joor zouden worden geleverd. Er werd een vooronderzoek inge steld, met het gevolg dat de verden king viel op kapitein Dreyfus. Men liet hem schriftproeven afleggen, waarna een aantal schriftkundigen hem verantwoordelijk stelden voor het bewuste document, ofschoon de proeven allerminst overtuigend wa ren. Bovendien was Dreyfus zeker niet dat men hem te lastig ging vinden werd hij in januari 1897 van zijn func tie als chef van de inlichtingendienst ontheven en overgeplaatst naar Tu nis. Daar hij echter wist, dat men het op zijn leven had gemunt, wist hij door tussenkomst van zijn advocaat, de vice-president van de Senaat voor het geval te interesseren, zodat de zaak Dreyfus einde 1897 in de Se naat werd gebracht, waarmede de Dreyfus-campagne een aanvang nam. Ook de broer van Dreyfus stelde allerlei pogingen in het werk om zijn onschuld te bewijzen en door diens toedoen was in november 1896 al een brochure verschenen, waarin echter nog geen sprake was van de schuld van Esterhazy, want dit was het ge heim van Picquart. In november 1896 werd een facsi mile van het bewuste document in de pers gepubliceerd zodat iedereen het schrift hiervan kon vergelijken met dat van Esterhazy en toen Ma- thieu Dreyfus bovendien nog kans zag brieven van Esterhazy in han den te krijgen klaagde hij deze op 15 november 1897" aan als de schrijver van het oorspronkelijke document. De gecombineerde aanval van pers en Senaat leidde tot een krijgsraadzaak tegen Esterha zy maar het hele proces was een grote komedie en na een zeer partijdig onderzoek werd Esterhazy vrijgesproken; Pi cquart echter kreeg 60 dagen ar rest. De vrijspraak van Esterhazy deed de bom echter barsten. Het gehele Franse leger, de gees telijkheid en een aantal schrijvers begonnen zich ermee te bemoeien. Heel Frankrijk was verdeeld in Dreyfusards en anti-Dreyfusards. Het overgrote deel van het Franse volk was overtuigd van de schuld van Dreyfus, mede door de felle anti-se- mitische agitatie in sommige dag bladen. Ook de Generale Staf, een aantal schrijvers en een gedeelte van de geestelijkheid waren tegen hem! was immers gefortuneerd, gelukkig getrouwd en leidde een zeer geregeld leven en had slechts de wens een goede militaire carrière te maken. Toch werd hij in staat van be schuldiging gesteld en voor de krijgs raad gedaagd, die zijn zaak met ge sloten deuren berechtte en hem op 22 december 1894 veroordeelde tot de gradatie en levenslange verbanning naar het beruchte Duivelseiland. In februari 1895 werd hij daarheen overgebracht en eenzaam opgesloten ondanks de bepalingen in de Fran se wet. dat gedeporteerden alleen in gevallen van ontvluchting aan derge lijke maatregelen mochten worden onderworpen. De Franse contra-spionage bleef inmiddels op zoek naar mogelijke medeplichtigen. De werkelijke dader Tot dan toe was praktisch ie dereen ervan overtuigd dat alles legaal was gegaan, maar op 1 juli 1895 werd luitenant-kolonel Picquart, die het proces Dreyfus had bijgewoond, benoemd tot hoofd van de Franse Inlichtingen dienst. Picquart was overtuigd van de schuld van Dreyfus, maar in maart 1896 kreeg hij een in snip pers gescheurd stadstelegram in handen, door Von Schwarzkoppen gericht aan de Franse bataljons commandant majoor Esterhazy. Deze Esterhazy, die van een Hon gaarse adellijke familie afstamde, bleek een heel ongunstig bekend staand individu te zijn, een dronk- maar toch had hij ook een groot aan tal voorstanders, onder wie een aan tal belangrijke figuren, zoals Anatole France. Emile Zola en de staatslie den Georges Clemenceau en Jean Jaurès. Zola: J'accuse Toen Esterhazy werd vrijgespro ken was dit Zola te machtig en in januari 1898 verscheen in het blad van Clemenceau zijn vlammend pro test in de vorm van een brief, ge richt aan de President van de Fran se Republiek, onder de titel van: „J'accuse (Ik beschuldig De krant met dit protest werd in een oplage van 300.000 exemplaren verspreid. Alle hoge militairen wer den hierin beschuldigd, dat zij de be wijzen van Dreyfus" onschuld in han den hadden en toch recht en mense lijkheid bleven schenden en dat Es terhazy ,,op bevel" was vrijgespro ken". Hierop werd Zola voor de rechters gedaagd in een proces, dat van 7-23 februari duurde. Heel Frankrijk was op kookpunt gekomen. Op vele plaat sen kwam het tot opstootjes en wer den er demonstraties gehouden de joden werden tot vijanden van Frankrijk verklaard en het leven van Zola en zijn vrienden liep meerma len gevaar. Ondanks de schitteren de verdediging werd Zola veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf, maar om dat hij naar Engeland was gegaan, bleef hij op vrije voeten. Het Le gioen van Eer werd hem ontnomen. Na deze veroordeling gingen de Drey fusards echter verder met hun actie voor zijn vrijlating. Inmiddels was aan het licht geko de tegen Dreyfus gevoerde krijgs raadzaak. aan de rechters nadat zij zich in de Raadkamer hadden te ruggetrokken een geheim dossier had overhandigd met voor Dreyfus bezwarend materiaal. Dit dossier was noch aan hem, noch aan zijn verde diger getoond, hetgeen volgens het Franse procesrecht onwettig was. Spoedig hierna kwam het echter tot een ontknoping. In 1898 werd door geldnood ""keerde' ia ^rglkhï' 031 - M^St€r van de handschriften kreeg Picquart dan ook de absolute zekerheid, dat Esterhazy het bewuste document ge schreven had en dat Dreyfus der halve onschuldig was veroordeeld In september 1896 deelde hij dit mede aan de souschef van de Fran se Generale Staf, die echter van oor deel was, dat de zaak Dreyfus was afgedaan en niet meer 'heropend moest worden. Picquart nam hier-de Mimstèr'Oorlog e1nW,ctoU^H Ook Thalia uit Axel zette ditmaal weer haar beste beentje voor om de Axelse carnavalsdagen tot een onvergetelijk iets te maken. Zii wist met een lach en een traan, al was dit laatste een gevolg van het lachen 's levens ernst en zotheid ln een denderend programma samen te bundelen- blhveoatlw"f--ende car,lava',viering die nog lang in het geheugen zai gepubliceerd van de Italiaanse mili taire attaché aan zijn Duitse collega, waarin de naam van Dreyfus voluit voorkwam. Dit zou dan een afdoend bewijs moeten zijn van Dreyfus' schuld, maar Picquart verklaarde on middellijk dat dit stuk een vervalsing was, waarop hij werd gearresteerd. Het mooiste van alles was ech ter dat na onderzoek bleek dat het stuk inderdaad een verval sing was en wel van kolonel Hen ry de opvolger van Picquart bij de Inlichtingendienst. De gevolgen waren enorm. Ko - lonel Henry pleegde zelfmoord in de gevangenis, verschillende voor aanstaande personen uit 't pro ces namen ontslag. Esterhazy vluchtte naar Engeland en de chef van de Generale Staf leg de zijn functie neer. De regering zag wel in dat een revisie niet meer te vermijden was. Eindelijk vrij Het vonnis werd door het Hof van Cassatie op 3 juni 1899 vernie tigd, Dreyfus werd naar Frankrijk teruggehaald en zijn zaak werd op nieuw naar de krijgsraad verwezen. Dit gebeurde in Rennes om de on rust in Parijs niet te vergroten. Onder overweldigende belangstel ling van de gehele werled werd Drey fus door de krijgsraad met 5 stem men tegen 2 wederom schuldig be vonden en veroordeeld tot degradatie en 10 jaar gevangenisstraf. Maar nu greep de regering in: 10 dagen la ter kreeg Dreyfus gratie, maar hij werd niet vrijgesproken en de Dreij- fusards namen hiermede uiteraard geen genoegen. In april 1903 bracht Jaurès de zaak opnieuw in de Kamer en eiste een hernieuwd onderzoek naar de verval singen. waaraan het Inlichtingenbu reau zich had schuldig gemaakt. Als resultaat hiervan kreeg Dreyfus m 1906 volkomen eerherstel en werd hij als majoor weer in het leger opge- nomerf, terwijl Picquardt tot briga de-generaal werd bevorderd. Tot in deze dagen houdt de Drey fus-affaire de gemoederen in Frank rijk nog bezig. En zo bang is men daar voor de sentimenten uit het ver leden, dat een Amerikaanse film maatschappij geen toestemming kreeg om een film over het leven van Dreyfus in Frankrijk op te ne men. De film werd natuurlijk toch ge maakt en wel in België, maar het laat zich aanzien, dat de Franse over- (Advertentie) blijven voortleven. Zo wisten Marie de Kort, Mercedes Cleyman, Albert Kroes en Cyril Ver stralen m een uiterst vrolijke schets, evige van de huidige woning- ,°J fen waarlijk komische wijze in het belachelijke te trekken. e m?n een vrijer ontvangt, of- een. kruik te bed legt, werd op dolle wijze getoond door Mies Moort- hamer, Ria de Korti Albert Kroes en Jozef Misseghers, terwijl Piet de Rijcke en Rich. Koene als kwebbe lende huurvrouwen, in een rock and roll-stijl de zaal deden daveren van het lachen en de aanwezigen mee voerden in een schier grenzeloze uit bundige zotheid. Ook Thalia's drumband met zijn 35 tamboers o.l.v. de heer de Bart, deed met een forse slag de ruiten trillen. De muziek en zang-afdeling liet o.l.v. de heer Mannaert weer het puikje van haar kunnen de revue passeren. Wegens de zeer grote groepen (meer dan honderd man werkten aan het programma mede) moest zelfs de groep muzikanten in tweeën wor den gesplitst, wat echter geen belet sel was om de zaal doodstil te doen luisteren of in volle feeststemming uitbundig mee te laten zingen. De Bamabra's, het mondorgel en gitaar-ensemble gevormd door de he ren de Bart, Maas en gebr. Brandt, wist op unieke wijze verscheidene deuntjes en liedjes te vertolken, die naast de leut, ook een lichte weemoed in de harten der toeschouwers bracht Waren de eerste twee dagen gewijd aan muziek, zang en klucht de laat ste van de dagen der zotheid stond een zeer druk gekostumeerd bal op 't programma, waarbij velen opvie len door hun fantastisch mooie crea tie. Tijdens de carnavalsdagen heeft de grootste Axelse vereniging weer getoond, dat waar of hoe zij ook op treedt, zij haar toehoorders weet te bundelen tot één grote familie ge schaard rond wat de trots van Axel is: „Thalia". Bij pijn, griep el ..landerig" gevoel rorgt een enkel latilef ''r' w»- -< Caen i In de nacht van maandag op dins dag is op het erf van d^ landbouwer P.S., uonende nabij de Thojense Brug een auto gestolen. De daders hebben de poort voor het erf moeten ope nen om met de auto weg te rijden. In de auto lag voor een waarde van 2000.aan textiel en andere koop- naar. Dinsdagmorgen kwam de heer S. tot de ontdekking dat de wagen verdwenen nas en hij waarschuwde direct de Rijkspolitie van Halsteren, welke een onderzoek instelde. ff W-t m Het „kattekwaad", dat gisternacht door enkele jongelui in de Spelle- straat te Wouw gepleegd is. had ern stige gevolgen kunnen hebben. Twee Steenbergenaren. J. van W. en M. v. O en H. uit Wouw, hadden in een brooddronken bui een hek, dat een weiland afsloot, uit de hengsels ge licht en op de weg gelegd. Het was de wielrijder G. uit Wouw, die het twijfelachtige genoegen genoot op ta melijk hardhandige wijze uit zijn carnavalsgedachten geschud te wor den. Hijzelf kwam er tamelijk goed van af. doch zijn fiets werd danig vernield. Door de Rijkspolitie werd heid geen toestemming zal verlenentegen de baldadige knapen, die in tot het vertonen van de film in I leeftijd variëren van 18 tot 20 jaar Franse bioscopen. een stevig procesverbaal opgemaakt. H.J.W. Ook de Sasse Carnaval zit er weer op. Prins August II heeft, zoals we al vertelden, een spectaculaire in tocht gemaakt en tot gisterenavond heeft hij de scepter over Sas ge zwaaid. Hij was zijn heerschappij be gonnen met burgemeester den Boer te „ridderen" met fopspeen en sui kerpot (met „beetensuiker") en van de onderdirecteur van ..De verenigde vrienden", de heer Ranschaert, die gedurende de drie carnavalsdagen als „de grootste muzikale dweil van Sas" door het feestvierende stadje heeft gelopen. Een hoogtepunt was de carnavals optocht. Sas was stampvol gasten en het heeft met zijn tweede vasten avondoptocht seder" de wedergeboor te van carnaval een goede beurt ge maakt. Want de stoet was uitste kend. Er waren vele en fraaie wa gens en de vooruitgang sedert vorig jaar was opvallend. Vooral de prin selijke wagen was goed; August zat hoog op zijn troon op de kop van een levensgrote olifant. Trouwens, de gehele carnaval stond in het teken van de beesten. De stoet daverde er van. Er waren apen, die aapachtig deden, varkens, die er een zwijneboel van maakten, leeuwen die rustig hun toch stevig getraliede kooi in- en uit wandelden. zoals het vorsten vergund is te gaan en te staan-waar zij willen. Maar er waren ook spoetniks, een Amerikaanse „explorer" die schrik wekkende knallen gaf (en maar niet omhoog kwam..) en marsbewoners en gemotoriseerde maancommando's trokken broederlijk mee door het aardse Sas van Gent. Was er vorig jaar slechts één mu ziekgezelschap in de stoet, nu wa ren er drie. Zelfs de sport was niet vergeten; de Corn Boys en hun klas segenoten (origineel aangeduid!) trokken mee in het bonte spektakel. Sas heeft een goede beurt gemaakt. Het kan voor de volgende jaren re kenen op de belangstelling van ge heel Zeeuwsch-Vlaanderen. Want reeds nu waren er toeschouwers uit alle delen van de streek. Uitslag De uitslag van de carnavalsoptocht was als volgt: Wagens: 1. de wagen „Apenrots"; 2 „Leut tot in de wolken"; 3 „Clowns van de zuidpool". Enkelingen: 1. ..Doris": 2. Bloemen meisje: 3. Goochelaar Kip. Groepen van 2 tot 4 personen: 1. ..Riksja"; 2. „Twee Riksja's"; 3. ..Theemutsen". Idem van 5 tot 9 personen: 1. Groep negerinnen; 2. Groep Katten; 3. Rebellenclub. Idem van 10 tot 20 personen: 1. Hollandse nieuwe; 2. Triomf en werkelijkheid; 3. Raketten en mars bewoners. Uit ons bericht betreffende de nieuwe directie van het Zuidelijk To neel is een regel weggevallen. De be treffende passage moest als volgt luiden: Het stichtingsbestuur van de toneelgroep „Theater" heeft van zijn instemming met dit besluit doen blijken. (Van onze verslaggever). Even leek het gisteren, alsof prins Killes zijn heerschappij over het Krabbegat moest afstaan aan koning Winter. Uit een met donkere wolken gestoffeerd uitspan sel werd een tapijt van dikke hagel over het feestvie rende Krabbegat neergelaten en toen bijna iedereen al had uitgemaakt, dat de carnavalsoptocht 1958 door de buien van koning Winter uiteengeslagen sou ivorden, gebeurde het: een gouden zon brak door en vergulde de kleurige en fleurige stoet, die zich een iveg zocht door de straten van het Krabbegat. Op het laatste moment kozen de weergoden partij voor Killes, die deze dinsdag zijn laatste „ronde" maakte. Magnifiek en bijzonder carnavalesk was deze car navalsoptocht van het Krabbegat, die door tiendui zenden uit alle windstreken werd gadegeslagen. Deze stoet van bonte kleuren en boordevol leut, stond op internationaal niveau en stak die van Rosenmontag in Keulen naar de Kroon. Voorop in de carnavalsoptocht, waaraan Bergen op -Zoom bijna een jaar bouwde en waaraan het sommen gelds besteedde, ging de drumand van de „Artilleristen", die in de stoet-van-het- jaar een bijzonder goed figuur slóeg. Vijftien reclamewagens die pre cies vertelden waar men het goede der aarde kon halen volgden on middellijk. Nog een drumband en dan Steketee, die zich van een hagelbui- tje meer of minder geen zier aan- Bij de Rotterdamse politie heeft zich gisteren gemeld de 60-jarige D. E.H,. kashouder van de spaarbank in Ammerstol. Volgens zijn verkla ring moet hij in enige jaren tijds on geveer 100.000.hebben zoekge maakt. Hiervan moeten niet alleen kleine spaarders van die bank de dupe zijn. maar ook een Haagse le vensverzekeringsmaatschappij, waar voor, hij de ziekenfondspremies had moeten innen. Het geld moet voor het grootste deel zijn opgegaan aan rei zen naar het buitenland. H. is op thansport gesteld naar Lekkerkerk. waar de rijkspolitie zetelt, die Am merstol onder haar ressort heeft. De kashouder was lid van de ge meenteraad van Ammerstol voor de partij ..gemeentebelangen". Reeds een hall jaar geleden deden in het dorp geruchten de ronde over het goede leven dat de heer H. zich kon veroorloven, onder andere met „wijn tje en trijntje". (Van onze verslaggever). Het is gisteren in Bergen op Zoom „bar" druk geweest. De carnavals optocht bracht duizenden en nog eens duizenden vreemdelingen op de been. Hoe druk het wel is geweest, tonen de cijfers, die politie, B.B.A. en spoorwegen ons verstrekten, wel duidelijk aan. De politie telde deze dinsdagmiddag 2500 geparkeerde auto's, welk cijfer iets be neden dat van het vorige jaar, toen er 3000 auto's werden geteld, ligt. Er werden voorts 25 autobussen geteld. Dat de B.B.A. goede zaken heeft gedaan, illustreren de volgende cijfers. Alleen uit Roosendaal reden 24 extra bussen naar Bergen op Zoom, terwijl uit Wouw 7 extra bussen kwamen. Steenbergen was gistermiddag massaal in Bergen op Zoom vertegenwoordigd. Per bus kwamen niet minder dan 1500 Steenberge naren naar de Bergse vastenavondvieringOok bij de spoorwegen was veel werk aan de winkel. N.S. Heten tal van extra treinen naar en van Bergen op Zoom rijden. Stationschef Douma deelde ons mede. dat hij het aantal optochtgangers, dat met gewone en extra treinen naar Bergen op Zoom werd vervoerd, had staan op 7,5 tot S duizend. In de nacht van maandag op dins- den, na verbonden te zijn, liftend door dag rond twee uur ts op het viaduct naar Breda. trok en die een fijne neus voor scho ne blommen bleek te hebben. De leutige ploeg, met het klupvlaggeske voorop, ging vooraf aan de boere-er- remenie, die een gèf stukske muziek weggaf. De schone blommen, die aan de kant van de weg bij dozijnen te pluk ken waren, bleken niet veilig voor de vergaarzucht van de dweilploeg, die zich over menige blom ontferm de. In de gele calèche hadden de blommekés uit Nice, die nimmer kennis maakten met de straffe hand van koning winter, weer een plaats je gekregen. Muziek was er in deze prachtige stoet te over: de leutige tonen, die de muzikanten uit hun instrumenten toverden, verhoogden de carnavals vreugde. Prins Nilles, de vorst van de Krabbegatse bloemenvelden, vond schommelend zijn weg door het ge woel. Hij werd uitbundig begroet en iedere groet beantwoordde hij met een sprankelend „Aggemarleutet". De Garde d'honneur en de blauwe schuit volgden direct op het „blom- De gigantische wagen van „De Nar- nekop", die in de Bergse Vasten- avondoptocht een eerste prijs behaalde. mentuintje" van Nilles, dat na één enkele hagelbui als met een laken overtrokken leek. Dan kwamen de enkelingen de pa ren en de groepen. Hier was het na derend afscheid van de Bergse car- navalsvorst meer dan eens tot the ma genomen. Vandaar „tranen om Nilles", van uile-tranen tot krokodil- le-tranen. Pronkstuk Een van de pronkstukken van deze reusachtige stoet, die als een kleu rig lint voor de kijkers uit noord en zuid werd ontrold, vormde on getwijfeld de gigantische wagen van tie Bergse carnavalsvereniging „De Narrekop", die zeer carnava lesk was. Een reusachtige bewegen de nar, die zo uit het gevolg van Prins Nilles getild kon zijn, toren de hoog boven deze wagen uit. Met deze teutkar legde „De Narrekop" dan ook alle eer in. Natuurlijk ontbraken in deze op tocht de echte Bergse ideeën niet. Ie dere Bergenaar is het lange wachten voor de overweg een doom in het oog. Wachtpost 13 ging dan ook mee in deze stoet, maar ook het in aan bouw zijnde viaduct ontbrak niet op dit appèl van de leut. De Berg- sè humor kwam in de uitbeelding van de stadsbus - mee - veul - klein - jong rijkelijk aan haar trekken en dat het markiezenhof in het voorbije jaar aan Bergen terugkwam, werd in de stoet ook nog even aangestipt. De mooie wagen „Na jaren emme n'onze zin", waarop een hoge mili tair met melkfles niet ontbrak, beeld de deze terugkeer uit. Sluitstuk Het waarlijk grootse sluitstuk van de carnavalsoptocht 1958, die alle voorgaanden ver achter zich liet, vormde de prachtige wagen van „Ut Gaspitje", die de almaar groeiende stad, waarvan de hovenier 't slacht offer dreigt te worden, tot thema had- Deze kostelijke wagen, met een hon derd procent Bergse idee, dwong de bewondering af van de duizenden, die de halzen rekten om vooral geen detail te missen, 'n Verdiend applaus kregen de bouwers van deze wagn mee. En zo ontrolde zich de carna valsstoet 1958, waarvan de man nen van Polygoon-profilti voor het journaal van de week gretig opnamen maakten, aan de blik van Krabben, Krabbekes en vreemdelingen, die van het fleu rige schouwspel niet genoeg konden krygen. in de autoweg rondom Wouw, juist op de grens van de gemeente Roo sendaal, een personenauto geslipt en tegen de railing van Het viaduct op gevlogen Drie inzittende dames werden daarbij gewond, waarvan mej. W.K. uit Breda vrij ernstig aan het gelaat. Deze laatste moest in het ziekenhuis te Roosendaal worden op genomen. Haar toestand was dins dagavond redelijk. Kort na middernacht was het klin kerwegdek, de zuidelijke oprit van genoemd viaduct vormend, opnieuw voor vele automobilisten een bijna niet te nemen spiegelgladde helling geworden. 4tej. B. uit Den Haag. be stuurster van de verongelukte wa gen. verloor plotseling alle controle óver het stuur. De auto vloog tegen de stootrand van het viaduct op en vervolgens tegen de railing. Door inzittenden van achteropko mende auto's werden de dames uit hun benarde positte in de deels ver nielde auto bevrijd. Mej. W.K. werd naar het ziekenhuis te Roosendaal overgebracht, de andere dames kon- De inmiddels gewaarschuwde poli tie trof op het viaduct dan ook slechts een vernielde en verlaten auto. Onmiddellijk werden maatrege len genomen om de bestuurders van auto's en andere motorrijtuigen te waarschuwen voor het gladde weg dek. Knipperlichten werden geplaatst en zoveel mogelijk kregen de bestuur ders nog een persoonlijke raadgeving kalm aan te doen. Dit bleek wel zeer noodzakelijk want de stroom van auto's met uit Bergen op Zoom te rugkerende carnavalsvierders bleef tot ongeveer vijf uur in de morgen aanhouden. In de haast om aan de mzittende dames hulp te bieden en hen in vei liger oorden te brengen hadden de hulpvaardige automobilisten de ver nielde auto midden op het viaduct zonder enige verlichting achtergela ten. Door weer andere late carnaval- vierders werd het vehikel met ver eende krachten zoveel mogelijk naar rechts gesleept. Een karwei dat er na het urenlang hossen over de dans vloer nog wel bij kon. Op 28 maart '55 bracht de fiscale recherche uit Amsterdam een bezoek aan tandarts v. D. te Thoien, om hem om inlichtingen te vragen over de prak- tykovername van v. G. uit Halsteren. Men vermoedde een belastingfraude door v. G. en hoewel v. D. aanvankelijk uit een oogpunt van collegialiteit v. G. de hand boven het. hoofd trachtte te houden, bleek later, dat v. G. heeft geknoeid met aangiften voor de inkomstenbelasting. inkomsten waren", vertelde van D. „Toen ik dit op de belastingformu lieren wilde controleren zei v. G., dat dit geen nut had omdat die be dragen toch aanmerkelijk lager wa ren dan het werkelijke inkomen". ..Wilt u nu met alle geweld de op zet om de belasting te ontduiken na deze drie getuigenverklaringen toch nog blijven ontkennen?" vroeg de president. ,,U hebt zelfs tegen de re cherche precies verteld waarom u het had gedaan: De studie van uw kinderen kon u anders niet betalen en u voelde zich als illegaal werker teleurgesteld over de schadevergoe ding van de staat". ..De getuigen hebben verkeerde ge volgtrekkingen gemaakt", zei ver dachte. Hierna kwam het verbranden van de patiëntenkaarten ter sprake. '..Waarom hebt u die kaarten ver nietigd?", wilde de president weten. „Zulke kaarten met aantekenin gen over de behandelingen zijn toch heel gemakkelijk voor uw opvolger. Bovendien is er nu nooit meer te be rekenen hoe groot uw inkkomen in die jaren is geweest". Uitspraak over 14 dagen. Van G. werd in verzekerde bewa ring gesteld te Bergen op Zoom. be kende tot tweemaal toe, maar kwam later met vele tegenwerpingen, wel ke er op zouden moeten wijzen, dat hij totaal onschuldig is aan de hem tenlastegelegde belastingontduiking. In de Bred, rechtszaal is 't. hem niet gelukt de officier van justitie, mr. Bauwens. te overtuigen van deze on schuld. De eis luidde een maand ge vangenisstraf. De verdediger, mr. Verpaalen uit Breda was wel over tuigd van verdachtes onschuld. Vol gens hem was vrijspraak gerecht vaardigd. Aan het juridische duel tussen offi cier van justitie en verdediger was een urenlang getuigenverhoor vooraf gegaan, voortreffelijk en rustig ge leid door de president mr. Holleman. De kernvraag „U hebt toch tot twee maal toe bekend?" kwam herhaalde lijk aan de orde. Verdachte zei hierop: ,,Ik heb toe gegeven onder dwang. Bovendien heeft de hoofdinspecteur van de fis cale recherche op het politiebureau te Bergen op Zoom tegen me gezegd, dat ik maar bekennen moest, dan kon ik later voor de rechtbank altijd nog mijn verklaring intrekken". De hoofdinspecteur ontkende dit ten stelligste. „Er is verdachte geen en kele belofte gedaan in de trant van ..Beken nou maar dan komt u los", aldus deze getuige. Ook het echtpaar v. D. legde voor verdachte bezwarende verklaringen af. „Ik wilde de praktijk van v. G. overnemen en toen vroeg ik wat de BOVAG PATROONSEXAMEN Te 's-Gravenhage slaagde voor het Bovag-patroonsexamen voor motor en scooter de heer A.B. Inghels uit Sas van Gent.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1958 | | pagina 7