Zestig jaar geleden hield
Dreyfus-affaire
Frankrijk bezig
Winter geselt
in Krabbekat
Carnavalsfeest van
Thalia te Axel
Sas van Gent had een
geslaagd carnaval
Tienduizenden vergenoegd
over fleurige leutstoet
Ongekend aantal bezoekers
bij optocht in Bergen
Auto slipte op viaduct in
autoweg rondom Wouw
Halsterse tandarts schuldig
aan belasting-ontduiking
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 19 FEBRUARI 1958
Rechtsvraag werd
machtsvraag
beroemde
geneesmiddelen
in I tablet
doen wonderen!
Chelarine „4*
Auto met 2 mille aan
goederen in Halsteren
gestolen
Steenbergse knapen
maakten Wouw
onveilig
Circus B. T. Kop nu op stal
Zuidelijk Toneel
Markiezenhof
tranen.,..
en
LAATSTE NIEUWS
Verduistering van
een ton door
kashóuder
Steenbergen sloeg record
Bredase dame ernstig gewond
„Ik heb toegegeven onder dwang
EXAMENS
rf»nnhlirifcprH van Hp Italiaanse mili
Omstreeks september 1894 werd de aandacht van
Frankrijk en spoedig ook van geheel Europa geves
tigd op een strafproces, tengevolge waarvan Frank
rijk in een binnenlandse crisis werd gestort, die het
land aan de rand van een burgeroorlog bracht.
De Dreyfus-affaire, die de gemoederen bezig hield,
ontwikkelde zich van een betrekkelijk eenvoudige
rechtsvraag tot een machtsvraag, die van grote bete
kenis werd voor de Franse politieke ontwikkeling.
mede echter geen genoegen en om
Alfred Dreyfus stamde uit een wei-
gestelde fabrikantenfamilie uit de
Elzas. Hij kreeg een militaire oplei
ding en bezoeht de Ecole de Guerre,
waarna bjj snel promotie maakte en
in 1893 als kapitein bjj de Franse
Generale Staf werd gedetacheerd,
waar hij de eerste jood was, die er
een functie kreeg.
Zijn chef Boisdeffre was een anti
semitisch monarchist en toen na
1890 allerlei militaire stukken verdwe
nen. zonder dat men de daders kon
ontdekken, was hij geneigd de schuld
te zoeken bij de Joodse officieren,
die tot de hogere rangen van het
leger waren opgeklommen. In het
Dagblad .Libre Parole" werden de
ze officieren dan ook openlijk als toe
komstige verraders aangeduid.
Onschuldig
naar Duivelseiland
In september 1894 kreeg de Fran
se contra-spionage een schrijven in
handen, dat gericht was aan majoor
von Schwarzkoppen, de Duitse mi
litaire attaché te Parijs. In dit schrij
ven was er sprake van een aantal
defensiegeheimen, die door de onbe
kende schrijver aan genoemde ma
joor zouden worden geleverd.
Er werd een vooronderzoek inge
steld, met het gevolg dat de verden
king viel op kapitein Dreyfus. Men
liet hem schriftproeven afleggen,
waarna een aantal schriftkundigen
hem verantwoordelijk stelden voor
het bewuste document, ofschoon de
proeven allerminst overtuigend wa
ren.
Bovendien was Dreyfus zeker niet
dat men hem te lastig ging vinden
werd hij in januari 1897 van zijn func
tie als chef van de inlichtingendienst
ontheven en overgeplaatst naar Tu
nis.
Daar hij echter wist, dat men het
op zijn leven had gemunt, wist hij
door tussenkomst van zijn advocaat,
de vice-president van de Senaat voor
het geval te interesseren, zodat de
zaak Dreyfus einde 1897 in de Se
naat werd gebracht, waarmede de
Dreyfus-campagne een aanvang nam.
Ook de broer van Dreyfus stelde
allerlei pogingen in het werk om zijn
onschuld te bewijzen en door diens
toedoen was in november 1896 al een
brochure verschenen, waarin echter
nog geen sprake was van de schuld
van Esterhazy, want dit was het ge
heim van Picquart.
In november 1896 werd een facsi
mile van het bewuste document in
de pers gepubliceerd zodat iedereen
het schrift hiervan kon vergelijken
met dat van Esterhazy en toen Ma-
thieu Dreyfus bovendien nog kans
zag brieven van Esterhazy in han
den te krijgen klaagde hij deze op 15
november 1897" aan als de schrijver
van het oorspronkelijke document.
De gecombineerde aanval van
pers en Senaat leidde tot een
krijgsraadzaak tegen Esterha
zy maar het hele proces was
een grote komedie en na een
zeer partijdig onderzoek werd
Esterhazy vrijgesproken; Pi
cquart echter kreeg 60 dagen ar
rest.
De vrijspraak van Esterhazy
deed de bom echter barsten.
Het gehele Franse leger, de gees
telijkheid en een aantal schrijvers
begonnen zich ermee te bemoeien.
Heel Frankrijk was verdeeld in
Dreyfusards en anti-Dreyfusards. Het
overgrote deel van het Franse volk
was overtuigd van de schuld van
Dreyfus, mede door de felle anti-se-
mitische agitatie in sommige dag
bladen. Ook de Generale Staf, een
aantal schrijvers en een gedeelte van
de geestelijkheid waren tegen hem!
was immers gefortuneerd, gelukkig
getrouwd en leidde een zeer geregeld
leven en had slechts de wens een
goede militaire carrière te maken.
Toch werd hij in staat van be
schuldiging gesteld en voor de krijgs
raad gedaagd, die zijn zaak met ge
sloten deuren berechtte en hem op
22 december 1894 veroordeelde tot de
gradatie en levenslange verbanning
naar het beruchte Duivelseiland.
In februari 1895 werd hij daarheen
overgebracht en eenzaam opgesloten
ondanks de bepalingen in de Fran
se wet. dat gedeporteerden alleen in
gevallen van ontvluchting aan derge
lijke maatregelen mochten worden
onderworpen.
De Franse contra-spionage bleef
inmiddels op zoek naar mogelijke
medeplichtigen.
De werkelijke dader
Tot dan toe was praktisch ie
dereen ervan overtuigd dat alles
legaal was gegaan, maar op 1
juli 1895 werd luitenant-kolonel
Picquart, die het proces Dreyfus
had bijgewoond, benoemd tot
hoofd van de Franse Inlichtingen
dienst.
Picquart was overtuigd van de
schuld van Dreyfus, maar in
maart 1896 kreeg hij een in snip
pers gescheurd stadstelegram in
handen, door Von Schwarzkoppen
gericht aan de Franse bataljons
commandant majoor Esterhazy.
Deze Esterhazy, die van een Hon
gaarse adellijke familie afstamde,
bleek een heel ongunstig bekend
staand individu te zijn, een dronk-
maar toch had hij ook een groot aan
tal voorstanders, onder wie een aan
tal belangrijke figuren, zoals Anatole
France. Emile Zola en de staatslie
den Georges Clemenceau en Jean
Jaurès.
Zola: J'accuse
Toen Esterhazy werd vrijgespro
ken was dit Zola te machtig en in
januari 1898 verscheen in het blad
van Clemenceau zijn vlammend pro
test in de vorm van een brief, ge
richt aan de President van de Fran
se Republiek, onder de titel van:
„J'accuse (Ik beschuldig
De krant met dit protest werd in
een oplage van 300.000 exemplaren
verspreid. Alle hoge militairen wer
den hierin beschuldigd, dat zij de be
wijzen van Dreyfus" onschuld in han
den hadden en toch recht en mense
lijkheid bleven schenden en dat Es
terhazy ,,op bevel" was vrijgespro
ken".
Hierop werd Zola voor de rechters
gedaagd in een proces, dat van 7-23
februari duurde. Heel Frankrijk was
op kookpunt gekomen. Op vele plaat
sen kwam het tot opstootjes en wer
den er demonstraties gehouden de
joden werden tot vijanden van
Frankrijk verklaard en het leven van
Zola en zijn vrienden liep meerma
len gevaar. Ondanks de schitteren
de verdediging werd Zola veroordeeld
tot 1 jaar gevangenisstraf, maar om
dat hij naar Engeland was gegaan,
bleef hij op vrije voeten. Het Le
gioen van Eer werd hem ontnomen.
Na deze veroordeling gingen de Drey
fusards echter verder met hun actie
voor zijn vrijlating.
Inmiddels was aan het licht geko
de tegen Dreyfus gevoerde krijgs
raadzaak. aan de rechters nadat
zij zich in de Raadkamer hadden te
ruggetrokken een geheim dossier
had overhandigd met voor Dreyfus
bezwarend materiaal. Dit dossier was
noch aan hem, noch aan zijn verde
diger getoond, hetgeen volgens het
Franse procesrecht onwettig was.
Spoedig hierna kwam het echter
tot een ontknoping. In 1898 werd door
geldnood ""keerde' ia ^rglkhï' 031 - M^St€r
van de handschriften kreeg Picquart
dan ook de absolute zekerheid, dat
Esterhazy het bewuste document ge
schreven had en dat Dreyfus der
halve onschuldig was veroordeeld
In september 1896 deelde hij dit
mede aan de souschef van de Fran
se Generale Staf, die echter van oor
deel was, dat de zaak Dreyfus was
afgedaan en niet meer 'heropend
moest worden. Picquart nam hier-de Mimstèr'Oorlog e1nW,ctoU^H
Ook Thalia uit Axel zette ditmaal weer haar beste beentje voor om de
Axelse carnavalsdagen tot een onvergetelijk iets te maken. Zii wist met
een lach en een traan, al was dit laatste een gevolg van het lachen 's
levens ernst en zotheid ln een denderend programma samen te bundelen-
blhveoatlw"f--ende car,lava',viering die nog lang in het geheugen zai
gepubliceerd van de Italiaanse mili
taire attaché aan zijn Duitse collega,
waarin de naam van Dreyfus voluit
voorkwam. Dit zou dan een afdoend
bewijs moeten zijn van Dreyfus'
schuld, maar Picquart verklaarde on
middellijk dat dit stuk een vervalsing
was, waarop hij werd gearresteerd.
Het mooiste van alles was ech
ter dat na onderzoek bleek dat
het stuk inderdaad een verval
sing was en wel van kolonel Hen
ry de opvolger van Picquart
bij de Inlichtingendienst.
De gevolgen waren enorm. Ko -
lonel Henry pleegde zelfmoord in
de gevangenis, verschillende voor
aanstaande personen uit 't pro
ces namen ontslag. Esterhazy
vluchtte naar Engeland en de
chef van de Generale Staf leg
de zijn functie neer.
De regering zag wel in dat een
revisie niet meer te vermijden
was.
Eindelijk vrij
Het vonnis werd door het Hof
van Cassatie op 3 juni 1899 vernie
tigd, Dreyfus werd naar Frankrijk
teruggehaald en zijn zaak werd op
nieuw naar de krijgsraad verwezen.
Dit gebeurde in Rennes om de on
rust in Parijs niet te vergroten.
Onder overweldigende belangstel
ling van de gehele werled werd Drey
fus door de krijgsraad met 5 stem
men tegen 2 wederom schuldig be
vonden en veroordeeld tot degradatie
en 10 jaar gevangenisstraf. Maar nu
greep de regering in: 10 dagen la
ter kreeg Dreyfus gratie, maar hij
werd niet vrijgesproken en de Dreij-
fusards namen hiermede uiteraard
geen genoegen.
In april 1903 bracht Jaurès de zaak
opnieuw in de Kamer en eiste een
hernieuwd onderzoek naar de verval
singen. waaraan het Inlichtingenbu
reau zich had schuldig gemaakt. Als
resultaat hiervan kreeg Dreyfus m
1906 volkomen eerherstel en werd hij
als majoor weer in het leger opge-
nomerf, terwijl Picquardt tot briga
de-generaal werd bevorderd.
Tot in deze dagen houdt de Drey
fus-affaire de gemoederen in Frank
rijk nog bezig. En zo bang is men
daar voor de sentimenten uit het ver
leden, dat een Amerikaanse film
maatschappij geen toestemming
kreeg om een film over het leven
van Dreyfus in Frankrijk op te ne
men.
De film werd natuurlijk toch ge
maakt en wel in België, maar het
laat zich aanzien, dat de Franse over-
(Advertentie)
blijven voortleven.
Zo wisten Marie de Kort, Mercedes
Cleyman, Albert Kroes en Cyril Ver
stralen m een uiterst vrolijke schets,
evige van de huidige woning-
,°J fen waarlijk komische wijze
in het belachelijke te trekken.
e m?n een vrijer ontvangt, of-
een. kruik te bed legt, werd op
dolle wijze getoond door Mies Moort-
hamer, Ria de Korti Albert Kroes en
Jozef Misseghers, terwijl Piet de
Rijcke en Rich. Koene als kwebbe
lende huurvrouwen, in een rock and
roll-stijl de zaal deden daveren van
het lachen en de aanwezigen mee
voerden in een schier grenzeloze uit
bundige zotheid.
Ook Thalia's drumband met zijn 35
tamboers o.l.v. de heer de Bart, deed
met een forse slag de ruiten trillen.
De muziek en zang-afdeling liet o.l.v.
de heer Mannaert weer het puikje van
haar kunnen de revue passeren.
Wegens de zeer grote groepen
(meer dan honderd man werkten aan
het programma mede) moest zelfs
de groep muzikanten in tweeën wor
den gesplitst, wat echter geen belet
sel was om de zaal doodstil te doen
luisteren of in volle feeststemming
uitbundig mee te laten zingen.
De Bamabra's, het mondorgel en
gitaar-ensemble gevormd door de he
ren de Bart, Maas en gebr. Brandt,
wist op unieke wijze verscheidene
deuntjes en liedjes te vertolken, die
naast de leut, ook een lichte weemoed
in de harten der toeschouwers bracht
Waren de eerste twee dagen gewijd
aan muziek, zang en klucht de laat
ste van de dagen der zotheid stond
een zeer druk gekostumeerd bal op
't programma, waarbij velen opvie
len door hun fantastisch mooie crea
tie. Tijdens de carnavalsdagen heeft
de grootste Axelse vereniging weer
getoond, dat waar of hoe zij ook op
treedt, zij haar toehoorders weet te
bundelen tot één grote familie ge
schaard rond wat de trots van Axel
is: „Thalia".
Bij pijn, griep el ..landerig" gevoel rorgt een enkel
latilef ''r' w»- -< Caen i
In de nacht van maandag op dins
dag is op het erf van d^ landbouwer
P.S., uonende nabij de Thojense Brug
een auto gestolen. De daders hebben
de poort voor het erf moeten ope
nen om met de auto weg te rijden.
In de auto lag voor een waarde van
2000.aan textiel en andere koop-
naar. Dinsdagmorgen kwam de heer
S. tot de ontdekking dat de wagen
verdwenen nas en hij waarschuwde
direct de Rijkspolitie van Halsteren,
welke een onderzoek instelde.
ff W-t m
Het „kattekwaad", dat gisternacht
door enkele jongelui in de Spelle-
straat te Wouw gepleegd is. had ern
stige gevolgen kunnen hebben. Twee
Steenbergenaren. J. van W. en M. v.
O en H. uit Wouw, hadden in een
brooddronken bui een hek, dat een
weiland afsloot, uit de hengsels ge
licht en op de weg gelegd. Het was
de wielrijder G. uit Wouw, die het
twijfelachtige genoegen genoot op ta
melijk hardhandige wijze uit zijn
carnavalsgedachten geschud te wor
den. Hijzelf kwam er tamelijk goed
van af. doch zijn fiets werd danig
vernield. Door de Rijkspolitie werd
heid geen toestemming zal verlenentegen de baldadige knapen, die in
tot het vertonen van de film in I leeftijd variëren van 18 tot 20 jaar
Franse bioscopen. een stevig procesverbaal opgemaakt.
H.J.W.
Ook de Sasse Carnaval zit er weer
op. Prins August II heeft, zoals we
al vertelden, een spectaculaire in
tocht gemaakt en tot gisterenavond
heeft hij de scepter over Sas ge
zwaaid. Hij was zijn heerschappij be
gonnen met burgemeester den Boer
te „ridderen" met fopspeen en sui
kerpot (met „beetensuiker") en van
de onderdirecteur van ..De verenigde
vrienden", de heer Ranschaert, die
gedurende de drie carnavalsdagen
als „de grootste muzikale dweil van
Sas" door het feestvierende stadje
heeft gelopen.
Een hoogtepunt was de carnavals
optocht. Sas was stampvol gasten en
het heeft met zijn tweede vasten
avondoptocht seder" de wedergeboor
te van carnaval een goede beurt ge
maakt. Want de stoet was uitste
kend. Er waren vele en fraaie wa
gens en de vooruitgang sedert vorig
jaar was opvallend. Vooral de prin
selijke wagen was goed; August zat
hoog op zijn troon op de kop van
een levensgrote olifant. Trouwens, de
gehele carnaval stond in het teken
van de beesten. De stoet daverde er
van. Er waren apen, die aapachtig
deden, varkens, die er een zwijneboel
van maakten, leeuwen die rustig hun
toch stevig getraliede kooi in- en uit
wandelden. zoals het vorsten vergund
is te gaan en te staan-waar zij willen.
Maar er waren ook spoetniks, een
Amerikaanse „explorer" die schrik
wekkende knallen gaf (en maar niet
omhoog kwam..) en marsbewoners
en gemotoriseerde maancommando's
trokken broederlijk mee door het
aardse Sas van Gent.
Was er vorig jaar slechts één mu
ziekgezelschap in de stoet, nu wa
ren er drie. Zelfs de sport was niet
vergeten; de Corn Boys en hun klas
segenoten (origineel aangeduid!)
trokken mee in het bonte spektakel.
Sas heeft een goede beurt gemaakt.
Het kan voor de volgende jaren re
kenen op de belangstelling van ge
heel Zeeuwsch-Vlaanderen. Want
reeds nu waren er toeschouwers uit
alle delen van de streek.
Uitslag
De uitslag van de carnavalsoptocht
was als volgt:
Wagens: 1. de wagen „Apenrots";
2 „Leut tot in de wolken"; 3 „Clowns
van de zuidpool".
Enkelingen: 1. ..Doris": 2. Bloemen
meisje: 3. Goochelaar Kip.
Groepen van 2 tot 4 personen:
1. ..Riksja"; 2. „Twee Riksja's";
3. ..Theemutsen".
Idem van 5 tot 9 personen: 1.
Groep negerinnen; 2. Groep Katten;
3. Rebellenclub.
Idem van 10 tot 20 personen:
1. Hollandse nieuwe; 2. Triomf en
werkelijkheid; 3. Raketten en mars
bewoners.
Uit ons bericht betreffende de
nieuwe directie van het Zuidelijk To
neel is een regel weggevallen. De be
treffende passage moest als volgt
luiden: Het stichtingsbestuur van de
toneelgroep „Theater" heeft van zijn
instemming met dit besluit doen
blijken.
(Van onze verslaggever).
Even leek het gisteren, alsof prins Killes zijn
heerschappij over het Krabbegat moest afstaan aan
koning Winter.
Uit een met donkere wolken gestoffeerd uitspan
sel werd een tapijt van dikke hagel over het feestvie
rende Krabbegat neergelaten en toen bijna iedereen
al had uitgemaakt, dat de carnavalsoptocht 1958
door de buien van koning Winter uiteengeslagen
sou ivorden, gebeurde het: een gouden zon brak door
en vergulde de kleurige en fleurige stoet, die zich een
iveg zocht door de straten van het Krabbegat. Op het
laatste moment kozen de weergoden partij voor Killes,
die deze dinsdag zijn laatste „ronde" maakte.
Magnifiek en bijzonder carnavalesk was deze car
navalsoptocht van het Krabbegat, die door tiendui
zenden uit alle windstreken werd gadegeslagen. Deze
stoet van bonte kleuren en boordevol leut, stond op
internationaal niveau en stak die van Rosenmontag
in Keulen naar de Kroon.
Voorop in de carnavalsoptocht, waaraan Bergen op -Zoom
bijna een jaar bouwde en waaraan het sommen gelds besteedde,
ging de drumand van de „Artilleristen", die in de stoet-van-het-
jaar een bijzonder goed figuur slóeg.
Vijftien reclamewagens die pre
cies vertelden waar men het goede
der aarde kon halen volgden on
middellijk. Nog een drumband en dan
Steketee, die zich van een hagelbui-
tje meer of minder geen zier aan-
Bij de Rotterdamse politie heeft
zich gisteren gemeld de 60-jarige D.
E.H,. kashouder van de spaarbank
in Ammerstol. Volgens zijn verkla
ring moet hij in enige jaren tijds on
geveer 100.000.hebben zoekge
maakt. Hiervan moeten niet alleen
kleine spaarders van die bank de
dupe zijn. maar ook een Haagse le
vensverzekeringsmaatschappij, waar
voor, hij de ziekenfondspremies had
moeten innen. Het geld moet voor het
grootste deel zijn opgegaan aan rei
zen naar het buitenland. H. is op
thansport gesteld naar Lekkerkerk.
waar de rijkspolitie zetelt, die Am
merstol onder haar ressort heeft.
De kashouder was lid van de ge
meenteraad van Ammerstol voor de
partij ..gemeentebelangen". Reeds
een hall jaar geleden deden in het
dorp geruchten de ronde over het
goede leven dat de heer H. zich kon
veroorloven, onder andere met „wijn
tje en trijntje".
(Van onze verslaggever).
Het is gisteren in Bergen op Zoom „bar" druk geweest. De carnavals
optocht bracht duizenden en nog eens duizenden vreemdelingen op
de been. Hoe druk het wel is geweest, tonen de cijfers, die politie,
B.B.A. en spoorwegen ons verstrekten, wel duidelijk aan. De politie
telde deze dinsdagmiddag 2500 geparkeerde auto's, welk cijfer iets be
neden dat van het vorige jaar, toen er 3000 auto's werden geteld, ligt.
Er werden voorts 25 autobussen geteld. Dat de B.B.A. goede zaken heeft
gedaan, illustreren de volgende cijfers. Alleen uit Roosendaal reden 24
extra bussen naar Bergen op Zoom, terwijl uit Wouw 7 extra bussen
kwamen. Steenbergen was gistermiddag massaal in Bergen op Zoom
vertegenwoordigd. Per bus kwamen niet minder dan 1500 Steenberge
naren naar de Bergse vastenavondvieringOok bij de spoorwegen was
veel werk aan de winkel. N.S. Heten tal van extra treinen naar en van
Bergen op Zoom rijden. Stationschef Douma deelde ons mede. dat hij
het aantal optochtgangers, dat met gewone en extra treinen naar
Bergen op Zoom werd vervoerd, had staan op 7,5 tot S duizend.
In de nacht van maandag op dins- den, na verbonden te zijn, liftend door
dag rond twee uur ts op het viaduct naar Breda.
trok en die een fijne neus voor scho
ne blommen bleek te hebben. De
leutige ploeg, met het klupvlaggeske
voorop, ging vooraf aan de boere-er-
remenie, die een gèf stukske muziek
weggaf.
De schone blommen, die aan de
kant van de weg bij dozijnen te pluk
ken waren, bleken niet veilig voor
de vergaarzucht van de dweilploeg,
die zich over menige blom ontferm
de. In de gele calèche hadden de
blommekés uit Nice, die nimmer
kennis maakten met de straffe hand
van koning winter, weer een plaats
je gekregen.
Muziek was er in deze prachtige
stoet te over: de leutige tonen, die
de muzikanten uit hun instrumenten
toverden, verhoogden de carnavals
vreugde. Prins Nilles, de vorst van
de Krabbegatse bloemenvelden, vond
schommelend zijn weg door het ge
woel. Hij werd uitbundig begroet en
iedere groet beantwoordde hij met
een sprankelend „Aggemarleutet".
De Garde d'honneur en de blauwe
schuit volgden direct op het „blom-
De gigantische wagen van „De Nar-
nekop", die in de Bergse Vasten-
avondoptocht een eerste prijs
behaalde.
mentuintje" van Nilles, dat na één
enkele hagelbui als met een laken
overtrokken leek.
Dan kwamen de enkelingen de pa
ren en de groepen. Hier was het na
derend afscheid van de Bergse car-
navalsvorst meer dan eens tot the
ma genomen. Vandaar „tranen om
Nilles", van uile-tranen tot krokodil-
le-tranen.
Pronkstuk
Een van de pronkstukken van deze
reusachtige stoet, die als een kleu
rig lint voor de kijkers uit noord
en zuid werd ontrold, vormde on
getwijfeld de gigantische wagen
van tie Bergse carnavalsvereniging
„De Narrekop", die zeer carnava
lesk was. Een reusachtige bewegen
de nar, die zo uit het gevolg van
Prins Nilles getild kon zijn, toren
de hoog boven deze wagen uit. Met
deze teutkar legde „De Narrekop"
dan ook alle eer in.
Natuurlijk ontbraken in deze op
tocht de echte Bergse ideeën niet. Ie
dere Bergenaar is het lange wachten
voor de overweg een doom in het
oog. Wachtpost 13 ging dan ook mee
in deze stoet, maar ook het in aan
bouw zijnde viaduct ontbrak niet
op dit appèl van de leut. De Berg-
sè humor kwam in de uitbeelding van
de stadsbus - mee - veul - klein -
jong rijkelijk aan haar trekken en
dat het markiezenhof in het voorbije
jaar aan Bergen terugkwam, werd
in de stoet ook nog even aangestipt.
De mooie wagen „Na jaren emme
n'onze zin", waarop een hoge mili
tair met melkfles niet ontbrak, beeld
de deze terugkeer uit.
Sluitstuk
Het waarlijk grootse sluitstuk van
de carnavalsoptocht 1958, die alle
voorgaanden ver achter zich liet,
vormde de prachtige wagen van „Ut
Gaspitje", die de almaar groeiende
stad, waarvan de hovenier 't slacht
offer dreigt te worden, tot thema had-
Deze kostelijke wagen, met een hon
derd procent Bergse idee, dwong de
bewondering af van de duizenden,
die de halzen rekten om vooral geen
detail te missen, 'n Verdiend applaus
kregen de bouwers van deze wagn
mee.
En zo ontrolde zich de carna
valsstoet 1958, waarvan de man
nen van Polygoon-profilti voor
het journaal van de week gretig
opnamen maakten, aan de blik
van Krabben, Krabbekes en
vreemdelingen, die van het fleu
rige schouwspel niet genoeg
konden krygen.
in de autoweg rondom Wouw, juist
op de grens van de gemeente Roo
sendaal, een personenauto geslipt en
tegen de railing van Het viaduct op
gevlogen Drie inzittende dames
werden daarbij gewond, waarvan
mej. W.K. uit Breda vrij ernstig aan
het gelaat. Deze laatste moest in het
ziekenhuis te Roosendaal worden op
genomen. Haar toestand was dins
dagavond redelijk.
Kort na middernacht was het klin
kerwegdek, de zuidelijke oprit van
genoemd viaduct vormend, opnieuw
voor vele automobilisten een bijna
niet te nemen spiegelgladde helling
geworden. 4tej. B. uit Den Haag. be
stuurster van de verongelukte wa
gen. verloor plotseling alle controle
óver het stuur. De auto vloog tegen
de stootrand van het viaduct op en
vervolgens tegen de railing.
Door inzittenden van achteropko
mende auto's werden de dames uit
hun benarde positte in de deels ver
nielde auto bevrijd. Mej. W.K. werd
naar het ziekenhuis te Roosendaal
overgebracht, de andere dames kon-
De inmiddels gewaarschuwde poli
tie trof op het viaduct dan ook
slechts een vernielde en verlaten
auto. Onmiddellijk werden maatrege
len genomen om de bestuurders van
auto's en andere motorrijtuigen te
waarschuwen voor het gladde weg
dek. Knipperlichten werden geplaatst
en zoveel mogelijk kregen de bestuur
ders nog een persoonlijke raadgeving
kalm aan te doen. Dit bleek wel zeer
noodzakelijk want de stroom van
auto's met uit Bergen op Zoom te
rugkerende carnavalsvierders bleef
tot ongeveer vijf uur in de morgen
aanhouden.
In de haast om aan de mzittende
dames hulp te bieden en hen in vei
liger oorden te brengen hadden de
hulpvaardige automobilisten de ver
nielde auto midden op het viaduct
zonder enige verlichting achtergela
ten. Door weer andere late carnaval-
vierders werd het vehikel met ver
eende krachten zoveel mogelijk naar
rechts gesleept. Een karwei dat er
na het urenlang hossen over de dans
vloer nog wel bij kon.
Op 28 maart '55 bracht de fiscale recherche uit Amsterdam een bezoek aan
tandarts v. D. te Thoien, om hem om inlichtingen te vragen over de prak-
tykovername van v. G. uit Halsteren. Men vermoedde een belastingfraude
door v. G. en hoewel v. D. aanvankelijk uit een oogpunt van collegialiteit
v. G. de hand boven het. hoofd trachtte te houden, bleek later, dat v. G.
heeft geknoeid met aangiften voor de inkomstenbelasting.
inkomsten waren", vertelde van D.
„Toen ik dit op de belastingformu
lieren wilde controleren zei v. G.,
dat dit geen nut had omdat die be
dragen toch aanmerkelijk lager wa
ren dan het werkelijke inkomen".
..Wilt u nu met alle geweld de op
zet om de belasting te ontduiken na
deze drie getuigenverklaringen toch
nog blijven ontkennen?" vroeg de
president. ,,U hebt zelfs tegen de re
cherche precies verteld waarom u
het had gedaan: De studie van uw
kinderen kon u anders niet betalen
en u voelde zich als illegaal werker
teleurgesteld over de schadevergoe
ding van de staat".
..De getuigen hebben verkeerde ge
volgtrekkingen gemaakt", zei ver
dachte.
Hierna kwam het verbranden van
de patiëntenkaarten ter sprake.
'..Waarom hebt u die kaarten ver
nietigd?", wilde de president weten.
„Zulke kaarten met aantekenin
gen over de behandelingen zijn toch
heel gemakkelijk voor uw opvolger.
Bovendien is er nu nooit meer te be
rekenen hoe groot uw inkkomen in
die jaren is geweest".
Uitspraak over 14 dagen.
Van G. werd in verzekerde bewa
ring gesteld te Bergen op Zoom. be
kende tot tweemaal toe, maar kwam
later met vele tegenwerpingen, wel
ke er op zouden moeten wijzen, dat
hij totaal onschuldig is aan de hem
tenlastegelegde belastingontduiking.
In de Bred, rechtszaal is 't. hem niet
gelukt de officier van justitie, mr.
Bauwens. te overtuigen van deze on
schuld. De eis luidde een maand ge
vangenisstraf. De verdediger, mr.
Verpaalen uit Breda was wel over
tuigd van verdachtes onschuld. Vol
gens hem was vrijspraak gerecht
vaardigd.
Aan het juridische duel tussen offi
cier van justitie en verdediger was
een urenlang getuigenverhoor vooraf
gegaan, voortreffelijk en rustig ge
leid door de president mr. Holleman.
De kernvraag „U hebt toch tot twee
maal toe bekend?" kwam herhaalde
lijk aan de orde.
Verdachte zei hierop: ,,Ik heb toe
gegeven onder dwang. Bovendien
heeft de hoofdinspecteur van de fis
cale recherche op het politiebureau
te Bergen op Zoom tegen me gezegd,
dat ik maar bekennen moest, dan kon
ik later voor de rechtbank altijd nog
mijn verklaring intrekken".
De hoofdinspecteur ontkende dit ten
stelligste. „Er is verdachte geen en
kele belofte gedaan in de trant van
..Beken nou maar dan komt u los",
aldus deze getuige.
Ook het echtpaar v. D. legde voor
verdachte bezwarende verklaringen
af.
„Ik wilde de praktijk van v. G.
overnemen en toen vroeg ik wat de
BOVAG PATROONSEXAMEN
Te 's-Gravenhage slaagde voor het
Bovag-patroonsexamen voor motor
en scooter de heer A.B. Inghels uit
Sas van Gent.