«PasWaf p u Stem
Margriet wordt vijftien
Pater Duval m Antwerpen
DE DUIVEL IN
HET DORP
MENING EN COMMENTAAR
Hammarskjoeld
naar Londen
HULDE
SYMPTOOM
DADEN
GEVRAAGD
3
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 17 JANUARI 1958
3
De verdrinkingsdood
Aardbeving in Peru
Limburgs
sinds 182t t-s
U
in de vierkante fles
Gaat Suezkanaal voor ons dicht
Dinsdag a.s. optreden van zingende jezuïet
Grote populariteit
Waarheen die tabak
Hoofdrol-candidate
film Anne Frank
TV-RA D I O'TV'R A DI O'TV*
GZIEPG£VAA&
1 uur:
18 j.
'Als
AA
ls een grote verrassing zijn de
'mededelingen gekomen omtrent
de ontwikkeling van een nieuwe
energiebron door Nederlandse ge
leerden. In een Amsterdams labora
torium is men bezig met een pro
ject van energiewinning uit water
stof en lithium, twee stoffen, die
in ruime mate in Nederland aan
wezig zijn. We hadden altijd zo het
denkbeeld, dat wij in Nederland nu
eenmaal wel achter moesten blij
ven in de moderne wetenschappe
lijke wedloop op dit gebied. Er zijn
zulke ontzaglijke kapitalen voor no
dig en uranium wordt in het ko
ninkrijk niet gevonden. Zonder ge
rucht en publikaties zijn er echter
Nederlandse geleerden aan het
werk geweest om een wereldpri
meur voor te bereiden. Het stemt
tot gerechtvaardigde trots, zulk een
bericht. Gehandicapt in kapitaal en
arbeidsmogelijkheden, verricht Ne
derland toch pionierswerk. Hulde
aan de geleerden!
l")e verschaffing van woonruimte
is in deze dagen weer een be
langrijk onderwerp van gesprek.
Er wordt een beroep gedaan op de
christelijke gezindheid van ons
volk. naar men hoopt niet tever
geefs. Dat echter die gezindheid
niet overal aanwezig is, kan men
opmaken uit een trieste geschiede
nis, die zich' in Den Haag afspeelt.
Daar is een moeder met zes kin
deren uit haar huis gezet. De huis
eigenaar had een andere gegadigde.
Hij had bezwaren tegen zes kinde
ren op een vierkameretage. De
huisvestingsinstanties wezen ach
tereenvolgens een paar andere wo
ningen aan, deze eigenaren hadden
telkens ook bezwaren vanwege de
zes kinderen. De moeder moest nu
met haar gezin onderdak vinden in
het politiebureau. Over christelijke
gezindheid gesproken: zes kinde
ren is blijkbaar zo iets abnormaals,
dat daar geen huizen voor afgestaan
kunnen worden. Dat komt de dier
bare eigendom te na. Uitzonde
ringsgeval of symptoom? We vre
zen het laatste.
l_Iet departement van Sociale Za
ken heeft het wenselijk geacht
het werkloosheidsvraagstuk in een
aantal persconferenties te laten be
handelen door hoge ambtenaren en
functionarissen. We hebben er ech-
ter al op gewezen, dat men daar
reeds verouderde gegevens op tafel
legde. Er zit helaas zo'n vaart in
de ontwikkeling der werkloosheid,
dat er in twee weken tijds al veel
kan veranderen. De percentages,
welke voor 31 december golden,
zijn allang weer overtroffen met
verscheidene punten. Het ware
schadelijk een paniekstemming te
wekken. We moeten de seizoensin
vloeden ook in belangrijke mate
in aanmerking nemen. Doch aan
de andere kant is het even schade
lijk. te vergoelijken en te verbloe
men. We moeten de feiten onder
ogen durven zien. Anders lopen de
zaken uit de hand. De eerste
maatregel is nu reeds getroffen
door minister Witte. Een soepeler
goedkeuring van werken boven de
100 duizend gulden schijnt ook al
haar intrede gedaan te hebben. We
wachten echter met spanning af,
wat de regering nu gaat doen met
het oog op de gebieden, waar de
werkloosheid ver boven het lands-
gemiddeide uit stijgt. Bij de behan
deling van de begroting van Econo
mische Zaken heeft minister Zijl
stra ten aanzien van de ontwikke
lingsgebieden verwezen naar de Ko
mende industrialisatie. Op zo'n no
ta kunnen we nu echter niet meer
wachten. Er zal onmiddellijk iets
dienen te gebeuren. We willen ho
pen, dat men in Den Haag van dag
tot dag op de hoogte blijft van de
loop der werkloosheidspercentages
Dan zal men dit ook wel inzien
Het gaat hier om mensen en gezin
nen. voor wie de werkloosheid zulk
een groot leed brengt. Men moge
hard blijven studeren, statistieken
en rapporten samenstellen, doch
nodig is nu ook de directe daad.
Het secretariaat van de Koninklij
ke Nederlandse Bond tot het redden
van drenkelingen deelt mee, dat in
het vorige jaar 669 personen door
verdrinking om het leven zijn geko
men. Dit zijn 124 meer dan in 1956.
Er verdronken meer mannen (508)
dan vrouwen, in 1956 resp. 406 en 95.
In 1957 werden 1615 te water ge
raakte mensen gered (1593), waar
van 501 (419) uit auto's.
De stad Arequipa, die circa 800 km
ten zuiden van Lima ligt, is woens
dag geteisterd door een ernstige
aardbeving. Volgens de eerste be
richten zijn hierbij dertien personen
om het leven gekomen en een groot
aantal gewond. Vele gebouwen in de
stad werden beschadigd.
Radio-Lima meldt, dat de verbin
dingen met het gebied gedeeltelijk
zijn verbroken.
(Advertentie)
HENNEKÊNS EIS
Een lekkere
borrel
of aperitief,
ook voor
dames
(met of zonder
suiker)
hele literfles
halve literfles
El
bij de vakman-slijter. 0
en HENNEKENS ELS is de echte ELS
De Daily Express" heeft voorspeld dat Egypte eventueel het Suez
kanaal voor Nederlandse schepen zal sluiten. Het blad schreef: „Elke
maand, elke week die voorbijgaat, wordt de wijsheid van de actie die
door Engeland en Frankrijk meer dan een jaar geleden tegen Suez werd
ingezet, steeds duidelijker. Het jongste bewijs is het dreigement van
een blad in Cairo, dat Nasser het Suezkanaal voor Nederlandse sche
pen zou kunnen sluiten om druk uit te oefenen op de Nederlanders in
hun geschil met de Indonesiërs. „Mogelijk zal Nasser deze daad van
chantage niet uitvoeren, doch wees ervan verzekerd dat hii, eerlang,
dit wel zal doen. Het is daarom in de eerste plaats dat hij het kanaal
in de wacht sleepte, om zijn macht tot chantage te vergroten".
i i wordi zon
dag u.s. 15 jaar, waarbij men
dan onwillekeurig weer eens
bedenkt, hoe snel de tijd gaat.
Margriet zag het levenslicht
in Canada en we moesten het
nieuws vernemen via radio-
(Advertentie)
Op dinsdag 21 januari komt de 36-jarige Franse Jezuïet Pater
Aimé Duval naar Antwerpen. Om 20.30 uur zal hij optreden in
het Koninklijk Kunstverbond en er zijn liedjes zingen, zichzelf
begeleidend op de gitaar. Publiek zal er zeker genoeg zijn om
deze zingende pater bezig te horen, want deze man is in de
schlagerwereld van Europa en zelfs in die van de U.S.A. een
beroemdheid geworden, die zich mag verheugen in de gunst van
het publiek.
Zijn grote populariteit dankt hij
niet alleen aan het feit, dat hij een
in het openbaar zingende en gitaar
spelende Jezuiet is, alhoewel zo
iemand toch een ongewone verschij
ning is. Zijn schlagerzangerstem en
zijn zelf geschreven en getoondichte
songs zijn des te populairder ge
worden. omdat de zingende pater te
Parijs tot een idool van de teenagers
werd. In tegenstelling met dat andere
teenagers-idool, dat zich Elvis Pres
ley noemt, zingt de pater echter uit
sluitend liedjes met godvruchtige in
slag en niet zelden gebruikt hij deze
liedjes als een preludium voor een
daarop volgende predikatie.
Zijn repertoire
Pater Duvals repertoire bestaat in
hoofdzaak uit liedjes in de aard van
de neger-spirituals en zeer eenvou
dige volksliedjes met lichte schlager
inslag. De grammofoonopnamen van
pater Duval behoren in Frankrijk tot
de bestsellers: de verkoopcijfers zijn
waarlijk verbluffend. De autogram
men van pater Duval, die enige tijd
geleden door het Amerikaanse ma
gazine „Time" geroemd werden als
„een van de grootste kleinkunste
naars van Frankrijk", zijn bij de
jeugd even sterk gevraagd als de
autogrammen van Brigitte Bardot of
Eddie Constantine.
En dan te bedenken dat pater Du
val zfjn „loopbaan" als klein-kunste-
naar en platen-vedette begon in 1956!
Hoe dat zo verliep? Wel, het echt
paar Maurice en Simone Robreau
hadden de pater eens gevraagd hun
„Studio SM" te bezoeken, een zeer
primitieve inrichting waar platen
werden gemaakt van godsdienstige
liederen. Het echtpaar had ge
hoord. dat pater Duval een goede
stem had en aardig op de gitaar wist
te tokkelen en probeerde de zingende
pater over te halen voor een opname.
De eerste plaat
Pater Duval weigerde met overtui
ging: hij had al wel gezongen voor
de leden van jeugdgroeperingen en
ook had hij als straatprediker zijn
stem laten weergalmen in de achter
buurten. maar steeds was hij zijn
„verplichtingen tegenover God" na
gekomen, daar na de song steeds een
predikatie was gekomen. Een plaat
zonder predikatie is waardeloos, zo
zei hij. Ten langen leste kon het
echtpaar hem toch overhalen en hij
zong in #de microfoon van „Studio
SM" de strofe:
Quest-ce que j'ai dans ma p'tite
Itête
A rêver comme ga le soir
D'un éternel jour de fête
D'un grand del que je voudrais
[voir.
Er werd overeengekomen dat er
1500 kopieën van de plaat zouden ge
maakt worden en als vervanging voor
de ontbrekende predikatie sloeg de
pater voor, een speciale tekst op de
kaft van de plaat af te drukken. Die
tekst luidde: „Voor mijn moeder, die
haar hele leven zeer arm was en op
geen ander paradijs meer wachtte
dan op het Paradijs Gods. A. Duval".
De plaat werd het grootste verkoop
succes dat de „Studio SM" ooit ge
kend had. Er werden tot nog toe
meer dan 100.000 stuks verkocht, het
geen voor de Franse platenmarkt een
zeer hoog getal is.
Hoe meer platen er verkocht wer
den, hoe meer brieven er werden ge
stuurd naar de oversten van pater
Duval, om -'deze zingende dienaar
Gods in het publiek te laten optreden.
Na lang aarzelen stemden de over
sten toe en pater Duval reed naar
Parijs om er in cinema „Gaumont
Palace" een grote godsdienstige
plechtigheid te 'houden. Hij zong er
voor het eerst voor een groter pu
bliek, want zijn naam was door de
platen zo bekend geworden, dat er
5000 mensen waren opgekomen om
hem te horen zingen. Onder de me
nigte zat er ook een impressario en
die ging de pater achteraf opzoeken.
Hij slaagde er in Aimé Duval die
weinig van wereldse zaken afwist
een contract te doen tekenen, het
welk achteraf heel wat narigheid
meebracht. Inderdaad, de impressa
rio sleurde zijn pater niet alleen naar
concertzalen, maar ook naar de Pa-
rijse „Cirque d'Hiver", naar de tele
visiestudio's en zelfs naar het „Olym-
pia Variété", waar doorgaans licht-
gesluierde danseressen op de planken
optraden.
Toen de impressario de zaken zo
ver dreef, zijn nummer „zingende pa
ter" aan Amerika te verkopen voor
15.000 dollar per optreden, om er te
zingen in de „Sullivan Show", greep
de orde in en riep de pater terug
naar het klooster.
Onder leiding
De oversten van pater Duval ver
boden hem zijn contract na te leven
en ze konden ook de impressario er
toe brengen het contract te vernieti
gen. Intussen hebben paters van het
klooster zelf de rol van manager
overgenomen. Pater Duval werd weer
als zingende apostel ingezet, maar er
wordt over gewaakt dat het aposto
laat steeds de hoofdzaak blijft.
Het klooster kocht voor de pater
een kleine auto en met dit voertuig
gaat hij nu op tournee. Als hij na een
optreden over het geheim van zijn
succes ondervraagd werd, antwoord
de pater Duval (die zichzelf slechts
voor een zeer bescheiden gitaarspeler
met een armzalige stem houdt): „Ik
kan mijn succes enkel daardoor ver
klaren. dat de melodieën mij ge
schonken worden door een hogere in
spiratie".
usiut.je. t.ibb.r aa.i oo
we toen gevoeld hoe na ons
koningshuis ons is en hoezeer
symbool van een leven in vrij
heid. Als kleuter kwam Mar
griet op Nederlandse bodem,
nu is ze al een bakvis, die op
de drempel van het „grote"
leven staat, dat haar oudere
zussen inmiddels zijn binnen
getreden.
(Foto Meyboom)
In diplomatieke kringen te Londen
is men van mening dat de besprekin
gen,. die. .Hgmm^rskioeld Londen
met de Èritse minister van buiten
landse zaken, Selwyn Lloyd, zal voe
ren, onder meer plannen voor econo
mische hulp aan het Midden-Oosten
zullen betreffen. Voorts zullen zij
spreken over de ontwapening, de toe
komst der V.N.-troepen bij Gaza, het
Suezkanaal en de Arabische vluchte
lingen in Palestina.
Het blad „Indonesia Raya" meldt
dat er in Besoeki het tabakscen
trum op Oost-Java 2.400 ton tabak
ligt opgestapeld.
Dit is veroorzaakt door de stagnatie
van de overzeese handel en het ver
voer.
„Indonesia Raya" schrijft dat de
tabak ligt opgeslagen in afwachting
van het resultaat van de Indonesische
pogingen om de tabaksmarkt van
Amsterdam naar West - Duitsland
over te hevelen.
De gouverneur van Oost-Java heeft
de resident van Besoeki naar Djakar
ta gezonden voor besprekingen met
Sadjarko, de Indonesische minister
van landbouw.
Onder de gegadigden voor de hoofd
rol in de film van Anne Frank's
Dagboek bevindt zich nog een tweede
Nederlands meisje. Met Marianne
Sarstadt komt nu ook het Utrechtse
meisje Willy Koopman in aanmer
king. Willy is een 13-jarig donker
typetje, woonachtig in de Laan van
Engelswier te Utrecht, leerlinge van
het koninklijk conservatorium in Den
Haag.
Tijdens het bezoek van Owen
McLean aan Nederland behoorde
Willy tot de vele meisjes die een
auditie kregen, maar de publikatie
van haar door Fox in Amerika ver
spreide foto als een van de zes ge
gadigden was voor de familie Koop
man een volkomen verrassing.
TAS
De heer Cielo zette op een
vliegveld bij New York zijn
tas op de grond om zijn pas-
poort uit de binnenzak te ha- i
len en dat aan de douaniers te j
laten zien. De douane-mensen
knikten en onze Cielo wilde de
tas pakken en zijn weg ver- J
volgen. Hij ontdekte echter, dat
dieven vlug kunnen zijn. De tas
toas weg. Men is er thans in al-
le staten van Amerika naar
aan het zoeken, want hij be- i
vatte een levende ratelslangS
j die bestemd was voor een
Europese dierentuin. De kans
bestaat, dat de dief al ergens
voor lijk ligt, want ratelslan- I
gen zijn levensgevaalijk, voor-
al als ze een tijdje in een tas
opgesloten hebben gezeten.
Schoen
Een mevrouw uit Kent is sinds
kort kwaad op de Britse spoorwegen.
Op het station in haar stad verloor
ze bij het instappen haar rechter
schoen. Ze haalde er alle autori
teiten bij, maar er was geen man,
die zich onder de trein waagde om
het schoeisel te gaan halen. „Als ie
zo meteen wegrijdt blijft de schoen
liggen en dan kunnen we hem zon
der risico oprapen", aldus de chef.
De trein vertrok inderdaad, maar
de schoen kreeg ze er niet mee te
rug. Een koppelstang van de laatste
wagon pikte de schoen mee en
dansend en springend verdween hij
daarop naar de volgende halte.
Atleet
Professor Graham Hoyle van de
Universiteit van Glasgow hoeft het
allemaal eens precies met de loep
zitten bekijken en hij weet nu, dat
sprinkhanen verbluffende atleten,
zijn. Vergeleken bij de mensen zijn
het super-wezens, die zoveel kracht
in hun spieren hebben, dat ze zon
der hijgen 20.000 keer hun eigen ge
wicht kunnen tillen. Verder kunnen
ze tien maal zo hoog springen als
ze zelf lang zijn en bij het ver
springen komen ze wel tot het twin
tigvoudige. Een mens, zou altijd nog
een meter of vijfendertig moeten
springen om deze prestatie te
evenaren.
Samenwerken
Tien huisvrouwen uit New
Jersey hebben elk een bedrag
van 500 gulden ingebracht om
een nertsenfokkerij te kunnen
oprichten. Zij hopen er na en
kele jaren genoeg pelsjes van
over te houden om er voor
alle tien een bontjas uit te
kunnen laten maken.
Recept
In een kolder-rubriekje van een
Engelse krant verscheen onlangs
een exclusief recept om een tomaat
klaar te maken. „Men neme", aldus
het dagblad, „de tomaat en rolle die
enige malen door kolenstof. Dan
brenge men het geval in een pan
netje slootwater aan de kook, waar
bij ook nog eikebladeren bijgevoerd
moeten worden". Iedereen zei „Ha-
ha aardig", tot op het moment, dat
er een briefje van een abonné bin
nenkwam met de mededeling, dat
het abonnement met ingang van he
den werd opgezegd „vanwege de
onzin met die tomaat". Men neemt
aan, dat de gewezen abonné het
recept heeft klaar gemaakt.
Omweg
In november deed een mevrouw
uit Walsall in Engeland een inge
vuld toto-formulier op de post. Dat
kan daar. Sedertdien heeft het for
mulier een barre tocht gemaakt. Het
schoof bij toeval in de envelop om
een nieuwjaarswens en werd zo zon
der pardon naar Canada verzonden.
De geadresseerde keek er eerst
een poos verbaasd naar en gooide het
ten laatste maar weer op de bus. Nu
is het als onbestelbaar bij de me
vrouw terug gekomen. Indien het
formulier de omweg niet had ge
maakt zou ze er een prijs van 100
gulden voor hebben gekregen. Nu
was het formulier echter verlopen.
Hoeveel kost die hond?
Dertig gulden.
Da's rae le duur. De
helft!
Denk er niet an. Ik Ver
koop alleen de hele hond.
ZATERDAG 18 JANUARI 1958
HILVERSUM I 402 m. VARA: 7.00
Nws 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws 8.18
Gram. 9,00 V. d. vrouw (9.35-9,40 Water-
st.) VPRO: 10,00 Tijdelijk uitgescha
keld, caus. 10,05 Morgenwijding VARA:
10,20 lichte muz. 10,45 Buitenl. week-
overz. 11,00 De Familie Doorsnee 11,30
Verkiezingscongres Partij v. d. Arbeid,
rep. 12,15 Gram. 12,30 Land- en tuinb.
meded. 12,33 Hammondorgelspel 13,00 Nws
13,15 VARA-Varia 13,20 Instr. kwart. 13,45
Sportpraatje'T4,00 V. d. jeugd 14.35 Vers
van de pers 15.00 Boekenwijsheid 15,20
Koorzang 15,40 Van de wieg tot het graf,
caus. 15,55 Kamerork. en soliste 16,20
Verkiezingscongres Partij v. d. Arbeid,
rep. 16,40 Instr. kwint. 17,00 Is de maat
vol?, caus 17,10 Ameteursprogr. 17,30 Act.
18,00 Nws en comm. 18,20 Gram. 19,00
Artistieke staalkaart. VPRO: 19,30 Pas
separtout, caus. 19,40 Godsdienst voor
heen en thans, caus. 19,55 Deze week,
caus. VARA: 20.00 Nws 20,05 Waar
gaan wij heencaus. 20,13 Gevar. progr.
21,45 Soc. comm. 22,00 Lichte muz. 22,25
Labyrint in Lan-Fang, hoorsp. 23,00
Nws 23,15-24,00 De laatste beetjes.
HILVERSUM II 298 m. KRO: 7,00
Nws 7.10 Gram. 7.15 Gawijde muz. 7,45
Morgengebed en liturg, kal. 8,00 Nws en
weerber. 8,15 Gram. 8,50 V. d. vrouw 10,00
V. d. kleuters 10,15 Gram. 10,30 Ben je
zestig? 11,00 V. d. .zieken 11,45 Gram.
12,00 Middagklok-noodklok 12,03 Prome
nade ork. en solist (12.30-12,33 Land- en
tuinb. meded.) 12,55 Zonnewijzer 13,00
Nws. en kath. nws 13.20 Gram. 13,30
Dansmuz. 14,00 V. d. jeugd 14.20 Engelse
les 14,40 Boekbespr. 14,50 Gram. 14,55
Amateursprogr. 15,15 Kroniek v. letteren
en kunsten 15,50 Amateursprogr. 16,00
V. d. jeugd 16,50 De schoonheid v. h.
Gregoriaans 17,20 Sportpraatje 17,30 Ball-
roomork. 17,45 Lichte muz. 13,00 Journa
listiek weekoverz. 18,15 Pari. overz. 18,25
Lichte muz. 18,45 Regeringsuitz.Atlan
tisch Allerlei. Een en ander over de 15
landen, aangesloten bij het Atlantisch
Pact. 19,00 Nws. 19,10 Comm. op het nws.
19,15 Lichtbaken, caus. 19,30 Gevar. progr.
20,45 Act. 21,00 S.U.S. actie. 22,10 Amus
muz. 22,35 Wij luiden de zondag in. Aan
sluitend: Avondgebed en liturg, kal. 23,00
Nws. 23.15 Nws. in Esperanto 23,22-24,00
Gram.
BRUSSEL 324 m. 12,00 Gram. 12.30
Weerber. 12,34 Gesproken aperitief 12,45
Gram. 13,00 Nws. 13,11 Radio-Almanak
14,30 Radiojourn. 15,00 Gram. 16,00 Ork.
conc. 16,45 Engelse les 17,00 Nws. 17,10
Dagklapper en lit. kal: 17,20 Liturgische
zangen 17,30 Gram. 18,00 Moderne muz.
18,30 V. d. sold. 19,00* Nws 19,40 Gram.
20,00 Idem 21,15 Amus. muz. 22,00 Nws
22,15 Verz. progr. 23,00 Nws 23,05-24,00
Jazzmuz.
BRUSSEL 484 m. 12,15 Gram. 13,00
Nws 16,00 Gram. 17,00 Nws. 17,10 Ope-
rsconc. 18,38 Gram. 18,38 Idem 19,30 Nws.
20,00 Gevar. progr. 22,00 Nws 22,10 Jazz
muz. 22,55 Nws. 23,00 Lichte muz. 23,55
Nws.
Televisie
ZATERDAG 18 JANUARI 1958
KRO: 17,00-17,45-V. d. kind. NTS:
20,00 Journ. en weerber. AVRO: 20,15
Quizprogr. 21,00 Filmfragm. 21,25-22,00
W eekendshow.
FRANS E.ELG.: 19,00 Avonturen v. h.
Verre Westen 19,30 Pêche 20,00 Journ.
20,25 TV-spel 21,55 Cabaret 22,30 Wereld-
nws.
VLAAMS BELG.: 19,00 Religieus progr.
19,30 Nws. 19,40 De week in baeld 20,10
Film-rep. 20,30 Idem 20,50 Nic Bal op
Televisite 21,30 Weekend-Show 22,15
Feuilleton 22,40 Nws.
(Advertentie)
1 de keelonfsmettende tabletten
door Maurice Zermatten.
54)
Terwijl hetdorp leegliep, was de
oude Perraudin nuchter geworden.
Eerst had hij willen vluchten als
al de anderen, ook omdat er in Che-
lin niemand overbleef, om naar hem
te luisteren. Hij was zijn huis bin
nengegaan en had in zijn kastje de
gele enveloppe gezocht met enkele
biljetten van vijftig frank. Er was
niets meer in. Hij verwonderde er
zich niet over, sloot de deuren en
ging. Toen hij honderd meter ver
der was, dacht hij opeens aan de
pastoor. Plotseling bleef hij staan ge
slagen van schrik, dat het lijk van
de priester onbegraven zou blijven.
Neen, dat mag niet. Men laat zijn
doden niet in de steek. En als je dat
doet, wreken zij zich. Het hoeft
ook niet lang te duren, want straks
heeft hij Baptiste, de klokkeluider,
het graf zien delven. Hij hoeft alleen
maar het lijk in de kist te leggen,
wat wijwater in het graf te sprenke
len en de grijsaard erin leggen. Een
kruisje erover maken en dat is al
les.
i ïiv 'i bij nog. er zijn
plechtiger begrafenissen. Maar als
men haast heelt....
Hij ging terug.
Maar ik moet toch iemand heb
ben, om mij te helpen, mompelt hij.
De laatste vluchtelingen verlieten
het dorp. De grijsaard zag Deslar-
zes, die met grote stappen weghol
de met een grote grijze zak op zijn
schouder. Hij riep:
Pierre!
Pierre keek om zonder langzamer
te lopen, het leek of hij Perraudin
niet verstond.
Pierre!
Maar hij riep vergeefs. De ander
verdween om de hoek van een straat.
Ze hebben allemaal het hoofd
verloren, dacht Perraudin.
Hij ging naar de kerk en ontmoet
te Louis Darbellay, die een kind van
twee of drie jaar op zijn nek droeg.
Het kind huilde.
Luister eens.
Maar de ander zei:
We hadden hem bijna verloren.
Hij was in een hooiberg gekropen.
Maar wacht een ogenblik en
help mij even.
Neen, man. gauw, laten we 'm
smeren. Waar blijf je?
En hij wachtte het antwoord niet
af. maar vloog tegen de steile hel
ling op.
Droef boog Perraudin het hoofd.
Maar in het bureau van de post
hoorde hij wat. Hij riep:
Ben je daar. Jean-Marie?
Ja, ik kom.
En Jean-Marie kwam naar buiten,
doodsbleek.
Ik heb de kas hier, snap je. Die
mag ik niet hier laten. En de boe-
j?n', 1 ,^ou wat moois zijn, als ik
j^iji was. Het Hoofdbestuur der
o'ï'T1 Maar nu heb ik alles. Ga
H.I.T.... Maar nu heb ik alles. Ga
gauw mee
Neen, zei Perraudin, wacht even
Je weet. daar ginds ligt een dode.
mogen we toch zo niet lagen lig
gen. Die moet toch begraven worden.
Kom, help mij even.
Maar Jean-Marie Fellay schudde
geergerd het hoofd.
Wat geeft dat, als alles wordt
meegesleurd. Dan ligt hij in de pas
torie al net zo goed als ergens an
ders. Er is geen minuut meer te
liezen. Heb je dan niet gehoord, wat
de ingenieur gezegd heeft?
Perraudin wilde hem vasthouden
Maar de ander rukte zich los en ging
heen, zijn leren zak onder de ene
arm en enkele zwarte schriften on-
d^r de andere.
Toen was er niemand meer en Per
raudin voelde zich hopeloos alleen en
verlaten. Op de bergen en rotstoppen
had hij vaak alleen gestaan in de
ontzagwekende stilte en toen had hij
het gevoel gehad koning te zijn.
Maar nu greep de angst hem aan,
nu hij alleen was in het lege dorp,
waar al die huizen zonder mensen
troosteloos in de regen stonden. Hij
dwaalde door de straatjes en dorst
niet naar de kerk te gaan. Hij voel
de het als een zekerheid, dat de ramp
niet gebeuren zou vóór de pastoor in
gewijde aarde begraven was. Hij had
dus de tijd. God zou wel over Zijn die
naar waken.
Het leek hem. dat het einde der
dagen was aangebroken. Hij alleen
leefde nog in een verlaten wereld. Er
was zelfs geen dier meer. Maar stil,
daar hoorde hij een schaap blaten.
Hij ging naar de stal en een pasge
boren wit lammetje lag er op wat
stro. De ooi stond troosteloos bij het
lam, maar verliet het niet, om zich
in veiligheid te brengen.
Ze keek beurtelings de man en het
kind aan. Perraudin nam het lam in
zijn armen en de moeder volgde hem.
Ze blaattte niet meer. Hij steeg bo
ven het dorp tot hij een beetje ho
ger was en het lam kon neerleggen
onder een rots, beschut voor de re
gen. Hij plukte wat gras en varens
en dekte er het diertje mee toe. De
ooi keek hem dankbaar aan. Perrau
din ging heen.
Ze zijn trouwer dan de mensen,
dacht hij.
Nu richtte hij zijn schreden naar
de kerk. Zijn taak leek hem nu heel
gemakkelijk en eenvoudig. Maar zijn
weg voerde hem langs het huis van
Jean-Marie Tochet. O ja, dacht hij.
Die moet ook nog begraven worden.
Dat had ik vergeten. Maar verdient
hij het wel?
Hij schudde het hoofd:
Hij is dood. Het oordeel staat niet
aan mij.
Hij ging het huis binnen, waarvan
de deur openstond. Maar in de keu
ken hoorde hij snikken. Moeder To
chet was als de< ooi bij haar kind
gebleven. Ze lag voorovergebogen
luid te snikken op het vreselijk ver
minkte lijk van haar zoon. Hier zag
de Dood er afschuwelijk uit.
Moge God hen allen vergeven!
zei hij.
En hij voegde ze allen bijeen, als
hadden ze reeds allen de wereld der
levenden verlaten.
De oude vrouw schrok op en keek
hem aan. Dan sloeg ze haar schort
over haar hoofd.
Hoor eens, Philiomine, zei Per
raudin We moeten hem begraven.
Laten we ons haasten.
Zijn stem had een doodse somber
heid. Hij bukte zich en greep de stof
felijke resten van Tochet en trok het
lichaam naar zich toe. Maar de be
nen sleurden over de grond en zij
nam ze met haar zwakke handen op.
Voetje voor voetje daalden ze de
trap zonder leuning af, zich vasthou
dend aan de meur.
In de straat konden ze makkelijker
gaan. Het kerkhof was niet ver. Ze
legden het lijk nu naast het gedolven
graf. En Perraudin ging in de kerk
wat wijwater halen.
Daar lag iemand uitgestrekt voor
het altaar. Hij herkende Fellay. Ver
baasd staarde hij daar heen. Was het
waarheid of verbeelding? Hij dorst
eerst niet naderbij komen. Maar toen
dacht hij: 't Is zeker iemand, die
boete doet.
Maar Fellay keek om en Perrau
din kwam nader. Hol klonken zijn
voetstappen door de lege ruimte. Al
les in dit verlaten dorp vond onge
wone echo's.
Kom ons helpen! zei de grijs
aard. Dat was alles.
Ze haalden in de sacristie een
emmertje met wijwater.
Toen Fellay het lijk en moeder To
chet zag. begon hij te huilen. En de
moeder snikte nu nog eens zo hard.
Maar Perraudin stond tussen hen in,
ernstig als 'n priester en onaandoen
lijk.
Doe niet als een kind! zei hij.
En Fellay zweeg.
De regen had de wanden van het
graf doen ineenzakken en Perraudin
sprong in de diepte om de wanden
weer recht te maken. Toen hij klaar
was, riep hij Fellay en zijn stem riep
uit de diepten, somber als de stem
van de dood.
Trek mij er uit, zei hij.
En toen hij eruit was geklommen,
nam hij d« wijwaterkwast en be
sprenkelde de grafkuil met wijwater.
Dan legden ze het verbrijzelde li
chaam van Tochet in de vredige ver
getelheid van het graf.
Requiescat in pace, zei hij.
Amen, antwoordde Fellay.
En allebei wierpen ze op het lijk
een handvol aarde in de vorm van
een kruis. Dan wendde Perraudin
zich tot moeder Tochet en zei:
Ga nu weg. We hebben je nu
hier niet meer nodig. En je weet,
dat ieder ogenblik...
Zij haalde de schouders op: alles
was haar hetzelfde geworden. Maar
toch ging ze heen, een klein wenend
vrouwtje door de stromende regen.
Ze zagen nog, hoe ze langs de kerk
kwam en een kruis maakte. Dan ont
dekten ze haar op de weg naar Sar-
reyer. al een eind weg.
En kom nu mee, zei Perraudin.
De jongeman zweeg. Hij ging mee
als een doofstomme, zonder begrij
pen. Ze kwamen in de pastorie en
deden de deur van de kamer open.
Ze zijn allemaal weg, zie je. Ze
zijn allemaal geblucht. En de doden
zouden ze zonder begrafenis laten.
Maar je weet wel, dat mag niet.
Snap je?
Fellay knikte, ten teken van in
stemming.
En de huishoudster is ook weg,
voorop natuurlijk. Nou ja, je hebt
maar een leven en je bent bang het
te verliezen. En als de vrees re
geert.... De doodskist stond midden
in de kamer op twee banken: het
deksel stond er nog naast.
(wordt vervolgd)
