GARANTIEREGELING VOOR
PLUIMVEEHOUDERIJ
Wit
DE DUIVEL IN
HET DORP
Met 160 km per uur
Zwart
i
MENING EN COMMENTAAR
Aanslagen in
Algerië
I
Russische
visie op de
toekomst
Prof. Zegers
gaat heen
van Kaski
NIEUW EN OUD
GUNSTIG TEKEN
PIJPLEIDING
TWEEDE BLAD
pagMaii pc^ïcm
VRIJDAG 3 JANUARI 1938
Spoetnik gaat
duiken....
Voor katholiek
hoger onderwijs
f. 155.000 bijeen
Tegen hoest
en
verkoudheid
VICARISSEN-
GENERAAL
ROERMOND
Boerpas op
je eieren....
Wodka duurder
in Rusland
Frankrijk wil
lenen in V.S.
TV-RADIOTV-RADIOTV-
Nieuwjaarswensen klinken ons
van alle kanten toe. De staats
lieden zijn geladen van goede voor
nemens. Als het op woorden aan
komt, heeft de vrede nog nimmer
zo'n prachtige kans gemaakt. Alleen
president Soekarno stak de strijd-
klaroen tegen Nederland. We kun
nen niet meer terug, was zijn rede
nering. Waarmee hij bewijst de ge
vangene te zijn van zijn eigen haat-
complex. Ook al gaat zijn republiek
ten gronde, ook al moet de kleine
man krimpen van de honger, zijn
eigen maatregelen drijven hem
voort. Hij is als de man gefascineerd
door de snelheidsmeter in zijn auto.
Hij weet, dat hij met zijn leven en
dat van anderen speelt. Maar hij
gaat steeds sneller en sneller. Het
is van een adembenemende tragiek.
De overige wereld heeft er wel
wat belangstelling voor. Deels is
die belangstelling gemengd met
stille vreugde en verwachting. Indo
nesië wordt rijp voor de oogst van
het wereldcommunisme. Deels is er
passieve bezorgdheid. Machtige lan
den, die zo'n groot aandeel hebben
gehad in de voortijdige soevereini
teitsoverdracht, spreken wel eens
een vermanend woord, maar de
willekeur, het onrecht, de diefstal
jegens een goede bondgenoot laten
ze overigens gebeuren. Als we dit
bezien, is het nieuwe jaar, ingezet
met zulke prachtige wensen, nog
precies zo als het oude.
LIET is een gunstig teken voor
west-Brabant en Zeeland bij
het begin van het nieuwe jaar, dat
dr. ir. F. Mesu lid van de Delta
commissie in de vergadering van
de tuinbouwbond van de NCB te
Tilburg vlak voor de jaarwisseling
het pleit heeft gevoerd voor indus
trievestiging en havenaanleg tussen
Bath en Ossendrecht. De betekenis
van Bergen op Zoom als bestaande
kern voor industrievestiging werd
hierbij ook in het licht gesteld.
Ir Mesu merkte terecht op, dat
het gebied bij het Kreekrak aan
zienlijk gunstiger gelegen is en met
veel minder kosten tot haven, en
industrieterrein kan worden omge
vormd dan de terreinen langs het
Haringvliet.
Zijn gedachtengang bewijst, dat
thans ook in de kringen van de Del
tacommissie de mogelijkheden tot
ontwikkeling van het zuid-westen
des lands aandacht hebben gekre
gen. Noordbrabant en Zeeland staan
niet meer geheel alleen als pleitbe
zorgers voor de belangen van dit
gebied.
Gelukkig maar, dat ook in het
noorden stemmen opgaan om de
voor de hand liggende voordelen
van het zuid-westen met zijn be
staande woon- en industriekernen
te benutten, liever dan kostbare
en fantastische plannen te gaan uit
voeren in een maagdelijk eilanden-
gebied.
TN België overweegt men een olie
pijpleiding van Zeebrugge naar
Antwerpen te gaan aanleggen ten
einde de raffinaderijen in de Schel-
dehaven gemakkelijker te bedienen
dan thans geschiedt met tankers
die de Westerschelde moeten op
varen. Alleen tankers van ten hoog
ste 35000 ton kunnen Antwerpen
bereiken, terwijl er thans al veel
grotere van 60000 tot 100000 ton
gebouwd worden. Dergelijke reuze
schepen zou men in een nieuwe
haven van Zeebrugge willen ont
vangen, vanwaar dan de olie langs
buizen naar Antwerpen moet stro
men.
Het plan ontmoet echter weer
stand in Antwerpen, waar men lie
ver grote werken in de Scheldestad
zelf ondernomen ziet. Bovendien is
het erg onzeker, omdat de verzan
dingen bij Zeebrugge de uitvoering
van de grootse havenplannen on
mogelijk kunnen maken. Wel heeft
de Belgische regering al vast maar
besloten, dat Zeebrugge een grote
zeehaven gaat worden, maar met
de restrictie er bij, dat men pas in
1960 aan het werk zal gaan en dat
het plan eerst nog technisch onder
zocht moet worden. Dat alles heeft
de indruk gemaakt van een soort
verkiezingsmanoeuvre.
Men mag zich overigens afvragen,
of er niet een veel betere oplossing
voor de Antwerpse raffinaderijen is.
Waarom maakt men geen oliepijp
leiding vanaf Teneuzen naar Ant
werpen? De haven van Terneuzen
is veel gemakkelijker aan te pas
sen dan Zeebrugge en ligt heel
wat dichter bij Antwerpen, wat de
kosten van de pijpleiding aanzien
lijk drukt. In een nauwer Benelux-
samenwerking van Zeeland met
West- en Oost-Vlaanderen moet,
dunkt ons, dergelijk plan over de
staatsgrens heen toch wel mogelijk
zijn.
Geleerden van het Smithsonian ob
servatorium te Cambridge, verwach
ten, dat de eerste Russische Spoetnik
vóór vanavond neer zal storten.
Als de kunstmaan in de dampkring
komt, zal zij er uitzien als een hel
dere fakkel, die van enkele seconden
tot zeven minuten zichtbaar zal blij
ven.
De door het hoogwaardig episco
paat in zijn herderlijke brief van no
vember j.l. ingeleide actie tot steun
aan het Kath. Hoger Onderwijs heeft
tot en met 31 december 1957 bijna
f 155.000 opgebracht. Het gironummer
van het fonds is 469054.
Het geld is bijeengebracht door 8270
katholieken, zodat de gemiddelde gift
ruim f 18 bedraagt. Het grootste aan
tal schenkingen kwam binnen uit het
bisdom Den Bosch, onmiddellijk ge
volgd door het aartsbisdom Utrecht
en vervolgens de bisdommen haarlem
en Roermond, Breda en Groningen.
De actie, welke mgr. Jansen in het
bisdom Rotterdam ten behoeve van
zijn seminarie voert, heeft niet belet
dat ook uit dat bisdom nog verschil
lende giften ontvangen zijn. Ofschoon
het bisdom Groningen uiteraard het
kleinst aantal giften opbrengt, is de
gemiddelde schenking daar het
grootst n.l. ruim f 24. Het totaal van
hen, die op de dringende oproep van
hetepiscopaat hebben gereageerd
blijft echter tamelijk klein, n.l. nau
welijks 1 procent der katholieke ge
zinnen en slechts een vijfde proeent
van alle Nederlandse katholieken.
(Advertentie)
KEELJABLETTEN
Sterk
desinfecterend
Nieuwjaarsdag is in Algerië niet
zonder aanslagen voorbijgegaan.
Woensdagavond werd te Tiaret in het
westen van Algerië een handgranaat
in een café geworpen, waardoor ne
gen Mohammedanen, o.w. drie mili
tairen, gewond werden.
Te Mostanagem is een 60-jarige
Europeaan door een verzetsman
doodgeschoten. De dader wist te ont
komen. Te Sidi Bel Abbes werd een
49-jarige Joodse winkelier in zijn
zaak doodgestoken.
Voorts heeft een bende opstande
lingen woesdag het plaatsje Saida op
het plateau van Oran bijna een uur
lang met machinegeweervuur be
stookt. Er vielen geen slachtoffers.
60 tabletten
f 0.98
iilatJi
PHIUPS-ROXANE NEDERLAND N.V.
Mgr. dr. J. M. J. A. Hanssen, bis
schop van Roermond, heeft benoemd
tot zijn vicarissen-generaal de hoog-
eerw. deken mgr. dr. F. J. Feron en
mgr. drs. P. J. Odijk.
Op de jongste vergaderingen van
boerenorganisaties werd veelvuldig
over de pluimveestapel gesproken.
Het gaat immers momenteel in de
pluimveewereld niet al te best. Over
de eerste tien maanden van 1957
werd door de pluimveehouders ge
middeld 11 cent voor de eieren ont
vangen, hetgeen maar liefst 1,6 cent
per ei minder is dan over dezelfde
periode van 1956. Dit alles zou mis
schien nog te verdragen zijn, indien
de gecalculeerde kostprijs van een ei
niet op ruim 13,5 cent werd bepaald.
Het valt niet te verbazen, dat de
georganiseerde pluimveehouderij in
de loop van 1957 bij de overheid her
haaldelijk heeft aangedrongen op de
terugbetaling van de monopoliehef
fingen over de voedergranen. Deze
monopolieheffingen werden enkele ja
ren geleden ingesteld om de graan-
verbouwers een redelijke prijs te
kunnen geven voor het produkt, dat
zij verbouwden. Het gevolg van deze
manipulatie was echter, dat de prij
zen voor het kippenvoer sterk stegen
en dat onvermijdelijk de kostprijs
van de eieren veel hoger kwam te
liggen. Elke gulden, die de pluimvee
houders voor 100 kilogram voer meer
moesten gaan betalen, verhoogde de
kostprijs van 'n ei met ongeveer
één-kwart cent. Als gevolg van de
lage wereldmarktprijzen brachten de
eieren op een gegeven moment de
kostprijs niet meer op. zodat het al
leszins redelijk was, dat de heffingen
gerestitueerd gingen worden. Per 7
oktober werd daarmee een begin ge
maakt cn de terugbetaling houdt
thans 80 cent per 100 eieren in.
Vanzelfsprekend werd en wordt
Een Russische commentator
heeft in de „Prawda" een beeld
gegeven van het optreden van
de „laatste kapitalist van de
wereld" in het jaar 2008. Hij
gaf een verslag van een zekere
Viktor, een correspondent op
het eiland Samoa.
Het verslag luidt als volgt:
De laatste kapitalist van de wereld
een zekere Rockefeller, de achter
kleinzoon van de beroemde oliemag
naat heeft zich kortgeleden bij het
ministerie van Economische Zaken
van Samoa vervoegd. Hij zei niet
langer in staat te zijn zijn laatste
olieveld te exploiteren en verklaarde
volkomen geruïneerd te zijn bij de
concurrentiestrijd tegen het socialis
me. Hij deed daarom afstand van zijn
bezitting ten behoeve van de socia
listische gemeenschap.
Wel vroeg hij om een stukje land
voor een moestuin. Daar de heer
Rockefeller vijandig blijft staan te
genover het socialisme, is hij van
plan kool, asperges en tomaten op
particuliere basis te kweken.
Het ministerie willigde het verzoek
van de laatste telg van de Rockefel-
ler-dynastie in en gaf hem een schop.
Het olieveld en zijn primitieve uit
rusting zal in een museum worden
veranderd. Er is al een school ge
weest die het museum heeft bezocht.
deze restitutie alleen gegeven op
eieren, die geëxporteerd worden. In
verband met de concurrentie trekt
de binnenlandse prijs gelijk met de
buitenlandse op.
IS iet rooskleurig
De pluimveehouders zijn niet op-
timistisch. De toekomst ziet er im
mers niet zo rooskleurig uit. Zij vra
gen zich af of er bij de overheid
niet op aangedrongen moet worden
een garantieregeling te krijgen, zo
als die ook geldt voor talrijke andere
landbouwprodukten. Op grond van
het feit, dat de eieren destijds door
de minister zijn gerangschikt als ba-
sisprodukten zou het verkrijgen van
een garantieregeling tot de mogelijk
heden moeten behoren.
Wanneer de pluimveehouders ech
ter een garantie wensen zal de over
heid als tegenprestatie de beperking
van de pluimveestapel vragen. Op de
eerste plaats is de pluimveehouder
van nature afkering van enige con
trole (die er bij een beperking van
de pluimveestapel onherroepelijk
komt) en op de tweede plaats is het
een vraag of op deze wijze niet- het
paard achter de wagen wordt ge
spannen. Men ziet immers elk jaar
opnieuw, dat ondanks een grotere
produktie alle eieren toch worden
verkocht. De totale vraag neemt nog
steeds toe. Indien nu, als gevolg van
de beperking van het Nederlandse
eierenaanbod een vacuum ontstaat
op de buitenlandse markt, zal een
I ander land er als de kippen bij zijn
dit vacuum op te vullen. De kans be
staat. dat Nederland van de wereld
markt wordt verdrongen. Het is be
kend, dat Franrkijk en vooral Enge
land werken aan een betere pluim
veestapel. De Nederlandse pluimvee
houders moeten voor alles proberen
hun internationale positie" te be
houden.
De afdeling pluimveehouderij van
het landbouwschap heeft intussen een
garantieregeling bepleit. Een rege
ling, die enerzjjds een grote controle
op de pluimveestapel uitsluit en die
anderzijds geen prikkel zal zijn over
te gaan tot een belangrijke uitbrei
ding van de pluimvecstapel.
De voorgestelde regeling houdt in,
dat de overheid een garantie aan
biedt voor het gedeelte van de eie
ren, dat op de binnenlandse markt
wordt geconsumeerd. Dit komt neer
op een garantie voor circa de helft
van de pluimveestapel, zijnde voor 12
miljoen kippen.
Op het einde van het volgend jaar
zou dus, indien de regeling wordt ge
accepteerd een nabetaling aan de
pluimveehouder plaats hebben van
50% van de geproduceerde eieren
door het aantal dieren, dat hij ge
middeld op zijn bedrijf had volgens
de inventarisatiegegevens van de
voorafgaande jaren. Bijbetaald zou
moeten worden het verschil tussen de
garantieprijs en de gemiddeld ont
vangen prijs.
Groot bedrijf sink omen
De Nederlandse pluimveehouderij,
die zich in de komende jaren zeker
niet zou mogen uitbreiden, is en blijft
de aandacht van de overheid waard,
omdrt zij zorgt voor een niet onbe
langrijk gedeelte van het nationaal
inkomen. In 1952 exporteerde Neder
land voor 272 miljoen gulden eieren,
in 1953 voor 313, in 1954 voor 375, in
1955 voor 426 en in 1956 voor 446 mil
joen gulden. Het houdt in, dat 4,1%
van de Nederlandse export door de
eierwereld wordt verzorgd. Dat is
niet gering.
De pluimveehouderij is daarom ook
zo belangrijk, omdat zij een groot
deel van het bedrijfsinkomen bete
kent voor de kleinere bedrijven. De
kleinere bedrijven balen uit hun
pluimvee meer dan uit de varkens
houderij, de rundveehouderij en de
marktbare gewassen.
De prijs van wodka en wijn is don
derdag in de Sowjet-Unie verhoogd,
om de verminderde inkomsten van de
staat door afschaffing van de extra
belasting voor de meeste vrijgezellen
en kleine gezinnen te compenseren.
Voorts wil de Sowjetregering hiermee
drankmisbruik tegen gaan.
Tegelijkertijd zijn de prijzen van
nog enkele produkten verhoogd, o.a.
motorfietsen en sommige soorten
brood, doch andere soorten brood,
sommige typen televisietoestellen en
fototoestellen worden goedkoper.
De vooraanstaande Franse finan
ciële deskundige Jean Monnet zal,
naar verwacht wordt, op 10 januari
als leider van een delegatie naar
Washington vertrekken, om te onder
handelen over dollarleningen voor
Frankrijk. Ambtenaren van het
Franse ministerie van Financiën
schatten, dat Frankrijk in 1958 onge
veer 400 miljoen dollar aan buiten
landse hulp nodig zal hebben tot steun
van de frank en om de van vitaal
belang zijnde invoer gaande te hou
den.
Verwacht wordt, dat Monnet ook
zal trachten een overeenkomst te be
reiken tot uitstel van Franse aflossin
gen op na-oorlogse Amerikaanse le
ningen.
De 16-jarige Christine Nystrom uit
Mt. Vernon in de Amerikaanse staat
New York, heeft met een snelheid
van meer dan 160 km per uur de
auto van de 47-jarige Richard
Sperling uit Newtown in de staat
Connecticut geramd. Zowel de heer
Sperling als het meisje kwamen om
het leven. Op de voorgrond ziet men
een deel van de auto van de heer
Sperling terwijl het andere deel op
de weg ligt. De auto waarin mej.
Nystrom reed, ligt ondersteboven
in het veld.
TEKENEN
Volgens onze zegsman moet
het volgende mopje echt ge
beurd zijn. Het gaat over twee
straatvegers, die zo verwoed
het wegdek aan het zuiveren
zijn. dat op een gegeven mo
ment een vettig margarine
omhulsel opwaait en zo een
parlementsgebouw binnen
dwarrelt. „Ga het in hemels
naam maar halen", aldus een
der mannen, „want anders
krijgen we er heidense last
mee". Zijn collega gaat om
enkele minuten later terug te
komen met de mededeling:
„Te laat: 't was al getekend."
President
President Nasser van Egypte heeft
een stuk grond op de maan gekocht.
Dit nogal verbluffende nieuws komt
van een Japans sterrenkijker, die
precies weet hoe het er op de maan
bij staat en ook inzage heeft gekre
gen van de lijst van maangrond-ko-
pers. Hij vertelde voorts, dat Nasser
ook voor dertien van zijn naaste
vrienden stukken grond heeft be
sproken. Hij stelt waarschijnlijk prijs
op gezelschap als hij op een kwade
dag eens letterlijk naar de maan
wordt gewenst.
Onwettig
In Paramus werd de heer Theo
Hildebrand tot 500 gulden boete ver
oordeeld, ofschoon hij bij hoog en
laag volhield, dat het een onwettig
vonnis was. „Wijs me maar eens
aan, waar het in de wet verboden
staat", aldus onze Theo. De rechter
wist wel, dat de man gelijk had,
want zijn vergrijp bestond hierin,
dat hij in zijn auto was aangetrof
fen, 120 km per uur rijdend, met één
hand aan het stuurwiel, een scheer
mes in de andere en scheerzeep in
de ogen. Ofschoon deze overtreding
inderdaad nergens met name in de
wetboeken wordt genoemd, hield de
rechter het niettemin op de boete
Moeilijkbeden
De autoriteiten van het station
te Fresno hebben verklaard, dat
„omstandigheden van technische
aard" oorzaak waren van het feit,
dat een trein uren te laat binnen-
kwam. Die omstandigheden van
technische aard bestonden hierin,
dat de machinist van de betrok
ken trein onderweg had geniest,
daarbij zijn vals gebit had verlo
ren en het hele spul had stilgezet
om het te gaan zoeken. Dat had
nogal enige tijd in beslag geno
men.
Been
De 3-jarige Tommy Hess uit Kan
sas City kreeg een bemoedigend
klopje op de schouder van de dok
ter, die hem aan 'n zere voet zou be
handelen. „Het zal wel pijn doen,
maar je bent immers een flinke jon-
jen", aldus de dokter. Tommy ver
trok echter geen spier van zijn ge
zicht, al de veertig minuten niet,
terwijl de dokter met hete eompres-
sen werkte, voorzichtig tastte en
klopte. Toen zei het jongetje: „Het
is de andere voet, dokter".
Wach ten
De verkeerspolitie van Naugutuck
heeft een geweldige opstopping uit
de knoop weten te halen. Ze reed ge
woon langs een geweldige file van
honderden auto's, die per se niet
meer verder schenen te kunnen en
maakten helemaal vooraan de heer
Samuel Perry wakker, die vlak voor
een geduldig op groen en rood sprin
gend stoplicht achter het stuur van
zijn vrachtwagen lag te slapen.
Pas je goed op met
oversteken? Die rneuwe
jas van je heeft me een
massa geld gekost!
door Maurice Zermatten
42)
Ze keerde om, of ze ergen iets zag,
maar er was geen enkele aanwijzing.
Misschien was hij, gewond, naar huis
gegaan. En als hij misschien eens
naar Het Witte Paard gekomen was
om zich te laten verbinden.... Als
een flits joeg die hoop door haar ziel.
Ze vloog omlaag naar de Dranse,
nam haar rokken op en waadde er
doorheen, klom tegen de andere
oever op en vloog naar de herberg,
maar alle deuren waren dicht. Nu
holde ze naar het huis van de oude
Perraudin, ging de trap op en
klopte aan de deur, maar niemand
gaf antwoord Waar was hij dan
toch?
Ze bleef verbouwereerd staan. Daar,
alleen tussen de verlaten huizen, in
wier vensters de weerschijn van het
vuur flakkerde, groeide haar angst,
ze ging naar binnen, naar haar ka
mer, maar ze kon er niet blijven.
Het geluid van de brand kwam tot
haar als het doffe gerol van een la
wine. Ze ging weer naar buiten. De
brand was intussen afgenomen in he
vigheid. Louise ging vóór do herberg
zitten maar toen ze de ogen sloot zag
ze dadelijk weer Emile voor zich,
door vlammen omhuld. En ze barstte
in snikken uit.
Ze was juist van plan, weer te gaan
naar waar de mensen waren, toen
ze aan de andere kant iets hoorde,
een geluid, dat niet van de brand
kwam. Ze stond op deed een paar
stappen in die richting, maar zag
niets. Ze ging verder, luisterend en
kijkend, of ze iemand zag.
Boven Chelin tekende zich een
enorme guirlande van rook en von
ken af.
Louise ging terug zoals ze geko
men was, ze wilde door de weiden
weer naar het terrein van de brand.
Maar ze zag iets bij de donkere
schuur in de weide. Vergiste ze
zich? Maar ze kon haar oog en haar
geest daar niet meer van losmaken.
Aarzelend, bang, ging ze er heen.
Ze zag mensen. Iemand ging weg,
de helling af, naar de rivier toe. De
vlammen verlichtten niet genoeg
meer en ze kon niet zien wie het
was. Maar ze wilde het weten en ging
nu tussen het dubbele lattenhek door,
op de schuur aan. Daar zag ze een
vrouw staan en ze herkende haar.
Een ogenblik stond ze stijf van ont
zetting. Daar tegenover haar, stond
haar mededingster, achter het hek.
Ze zag haar niet meer. Ze huiver
de terwijl het zweet haar uitbrak.
Haar oren gonsden of er zwermen
bijen rond haar hoofd zaten. Ze had
een lat gepakt en haar*nagels erin
geplant. Ze beet op haar lippen van
haat.
Ze wist niet meer wat ze deed. De
werkelijkheid was niet meer, geen
dorp. geen brand, geen dal. Er was
niets meer dan een eindeloze woes
tijn van rood zand. waardoor wilde
karavanen stormden. Toen ze zich la
ter wilde herinneren, wat er ge
beurd was, wist ze alleen nog van
vlees, dat door nagels verscheurd
wordt en waarvan de smaak in de
mond lauw is en scherp als bloed.
Ze was opgestormd tegen een zwarte
massa en samen hadden ze schreeu
wend van woede op de grond liggen
te vechten. Toen was Ernestine wild
naar het bos gevlogen.
Maar hoe kwam het. dat zij bij
Emile was om hem te beschermen?
Hoe had zij hem dan daarginds her
kend en weten te bergen voor zijn
tegenstander?
Toen ze in haar kamer was en uit
zag over het dal, wist ze geen ant
woord op die vragen. Heel die nacht
bleef in wilde beelden in haar herin
nering. In een verblindend licht wa
ren tal van drama's vervlochten tot
een helse sarabande, die rood en
zwart danste door de verschrikkin
gen van die nacht vol wilde kreten,
vol snikken en slagen.
Tegen het einde van de brand was
de woede ontketend.
Al toen Emmanuel Troillet Perrau
din op de balken van zijn schuur zag
staan, had hij gebruld: Wég jij! maar
niemand lette daarop en hij had het
te druk om zijn woede de vrije loop
te laten. Spuitend streed hij uit al
zijn kracht tegen het vuur.
Toen er geen water meer was,
zocht hij zijn vijand, maar ver
geefs. Er was geen twijfel bij hem
mogelijk: Emile had zich gewro
ken. Dat had hij dadelijk begrepen,
toen hij .de brand om zijn huis hoor
de knetteren. Maar nu alles verloren
was, zon hij op weerwraak en voor
de ruines staande, vergat hij de
ramp om te denken aan wraak. In
gedachten greep hij die schoelje al
vast, kneep hem de keel toe, zag hem
bleek worden en van bleek blauw en
zwart in zijn gezicht, tot zijn tong op
zijn kin hing. Dan schopte hij hem
weg als een dode hond, spuwde hem
in zijn gezicht en ging zijn handen
wassen. Maar hij was er niet meer
en niemand wist, waar hij gebleven
was. Toen bleef hij staan bij de rui
nes en de mannen rondom hem eer
biedigden zijn stilzwijgen.
Ze stonden in een grote kring om
het terrein van de brand. Een tiental
gebouwen lag in as. Soms flikkerde
het vuur op en spoot er even een spi
raal van vlammen omhoog. Dan was
het weer voorbij. De vrees van de
vrouwen was nu grotendeels gewe
ken. Nü ze het werk van de blussing
niet meer stoorden, waren ze tussen
de mannen in gekomen. Ze zochten
hun mannen en hun zoons en meisjes
zochten hun vrienden. Maar velen
gingen ook weg, uitgeput door hevi
ge dorst. Die uit Chelin trokken hun
vrienden uit naburige dorpen mee en
probeerden buiten de menigte te ko
men. Pas, als ze daarin geslaagd wa
ren, spraken ze:
Wat een hitte!
Ze veegden zich de nek en de sla
pen af en namen hun hoeden af. De
ander vond ook:
Nou 't was een echte hel.
Kom, laten we er een glas op
drinken.
En ze verdwenen in een kelder.
Toen Emile weer verscheen, waren
er al heel wat naar het dorp terug.
Het Witte Paard vulde zich. maar
Louise was er niet om de ongelukki
ge dorstigen te laven. Ze vloekten.
De vrouw van de eigenaar liep als
dol van het ene tafeltje naar het an
dere en riep maar aldoor: ..Louise,
Louise! Hebben jullie haar niet ge
zien? Louise, Louise!"
Troillet bleef stil staan, toen hij
hem zag aankomen. Zijn hoofd hield
hij voorover op zijn borst. Hij keek
onderuit en zijn nek zwol op als die
van een stier.
De vrienden van Perraudin begre
pen die houding wel. Ze liepen ach
ter hem aan, alsof ze er een order
toe gekregen hadden. Emile ging van
de ene groep naar de andere, maar
de mensen weken opzij, alsof ze bang
waren voor een ziekte.
Nu stonden de vijanden tegenover
saterdag 4 januari
HILVERSUM I 402 m VARA: 7,00
Nws. 7,10 Gym. 7,2o Gram. 8.00 Nws. 8.18
Gram. 9.00 V. d. vrouw (9,35-9,40 Wa-
terst.) VPRO: 10,00 Tijdelijk uitgescha
keld, caus. 10,05 Morgenwijding. VARA:
10,20 Dansmuz. 10.55 BuitenL weekoverz.
11,10 De familie Doorsnee 11,40 Gram.
12,00 Idem 12.30 Land- en tuinb. meded.
12,33 Hammondorgelspel 13,00 .Nws. 13,15
VARA-varia 13,20 Lichte muz. 13,45
Sportpraatje 14,00 V. d. jeugd 14,35 Vers
van de pers 15.00 Boekenwijsheid 15,20
Koorzang 15,40 Van de wieg tot het graf,
caus. 15,55 Kamerork. en solist 16,40 Op
heffen betekent ruumte maken, caus.
16,50 Instr. kwint. 17,10 Amateursprogr.
17.30 Act. 18,00 Nws. en comm. 18,20 Gr.
19,00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19,30
Passepartout, caus. 19,40 Godsdienst
voorheen en thans, caus. 19,55 Deze week,
caus. VARA: 20,00 Nws. 20,05 Waar gaan
wij heen... 20,13 Gevar. progr. 21,45 Kla
ver Vier 22,15 Soc. comm. 22,30 Gram.
23,00 Nws. 23,15-24,00 De laatste beetjes.
HILVERSUM II 298 m KRO: 7 00
Nws. 7,10 Gram. 7.15 De zingende kerk
7,45 Morgengebed en lit. kal. 8,00 Nws.
en weerber. 8,15 Gram. 8,50 V. d. huis
vrouw 10,00 V. d. kleuters 10,15 Gram.
10,30 Ben je zestig 11.00 V. d. zieken
11,45 Gram. 12,00 Middagklok-noodklok
12,03 Promenade ork. en sol. (12,30-12,33
Land- en tuinb. meded.) 12,55 Zonne
wijzer 13,00 Nws. en kath. nws. 13,20
Gram. 13,30 Dansmuz. 14,00 V. d. jeugd
14,20 Eng. les 14,40 Boekbespr. 14,50 Gr.
14,55 Amateursprogr. 15,15 Kron. v. let
teren en kunsten 15,50 Amateursprogr.
16,00 V. d. jeugd 16.50 De schoonheid v.
h. Gregoriaans 17,20 Lichte muz. 17,45
Pianospel 18,00 Journ. overz. 18,10 Gr.
18,15 Van het Binnenhof 18,25 Lichte
muz. 18,45 Regeringsuitz.: Atlantisch al
lerlei. Een en ander over de 15 landen,
aangesloten bij het Atlantisch Pact 19,00
Nws. 19.10 Comm. 19,15 Kamerork. en
soliste 20,10 Lichtbaken 20,25 Act. 20,40
Gevar. progr. 22,10 Lachte muz. 22,35 Wij
luiden de zondag in, avondgebed en lit.
kal. 23.00 Nws. 23,15 Nws. in Esperanto
23,22-24,00 Nouveautés.
BRUSSEL 324 12,00 Gram. 12,30
Weerber. 12,34 Gesproken aperitief 12,45
Gr,am. 13,00 Nws. 13,11 Radio-almanak
14,30 Radiojourn. 15,00 Gram. 16,00 Ac
cordeonrecital 16,15 Gram. 16,30 Accor
deonrecital 16,45 Engelse les 17,00 Nws.
17,10 Dagklapper en lit. kal. 17,20 Litur
gische zangen 17,30 Gram. 18,00 Moderne
muz. 18.30 V. d. sold. 19.00 Nws. 19,40
Gram. 20,00 Ork. cortd. 22,00 Nws. 22,15
Verz. progr. 23,00 Nws. 23,05-24,00 Jazz-
muz.
BRUSSEL 484 m 12.15 Gevar. muz.
13,00 Nws. 14,00 Vrije tijd 16,00 Disco
club 17,00 Nws. 17.10 Bel Canto 18,38 Gr.
19,30 Nws. 20,00 Gevar. progr. 22,00 Nws.
22,10 Jazzmuz. 22,55 Nws. 23,00 Lichte
muz. 23,55 Nws.
Televisie
zaterdag 4 januari
VPRO: 17.00 V. d. kind. NTS: 20,00
Journ. en weeroverz. NCRV: 20,15 Lied
v. d. maand 20.20 Nieuwe gram. 20,45
Gevar. progr. 21,50 Dagsluiting.
VLAAMS BELG. 15,30-17,00 V. d.
jeugd 19,00 Feuilleton 19.05 V. d. jeugd
19,15 Progr. over de karper 19,30 Nws.
19,35 De week in beeld 20,05 Beroemde
bokswedstr. 20,15 Gevar. progr. 22,15
Feuilleton 22,40 Nws.
FRANS BELG. 19,00 Feuilleton 19.30
Tuinb. praatje 20,00 Journ. 20,25 Le mari,
la femme et la mort. TV-spel 21,55 Ca
baret 22,35 X... chez lui 23,05 Wereldnws.
Prof. Zegers, directeur-gene
raal van het Katholiek Sociaal
Kerkelijk Instituut heeft aan
mgr. Alfrink medegedeeld, dat
hij, na gedurende 12 jaren lei
ding te hebben gegeven aan dit
instituut, thans deze functie
wenst neer te leggen.
De aartsbisschop betreurt het
heengaan, doch meent de motie
ven welke prof. Zegers hiertoe
bewegen, te moeten eerbiedigen.
Aan prof. Zegers is met ingang
van 1 januari 1958 eervol ont
slag verleend onder dankzeg
ging voor de door hem zowel op
nationaal als internationaal ter
rein verrichte waardevolle pio
niersarbeid.
elkaar. De ruines van de schuur
waren nog tussen hen in, maar de
afstand was niet groot meer en ze
konden elkaar heel goed zien, als niet
net de vlammen weer tussen hen op
laaiden.
Emile zocht de strijd niet. Hij had
zijn werk volbracht. Hij wou zich al
leen maar even laten zien, want dat
was hard nodig. En dat was ge
beurd. Nu kon hij wel gaan. Hij zei
tot zijn vrienden:
Nou, jullie hebben zeker ook
dorst? Laten we naar Het Witte
Paard gaan.
Ze begrepen hem niet goed. Weg
gaan? Maar ze waren toch niet bang!
En Carron zei:
Laten we nog even wachten.
Troillet verloor hen niet uit het
oog. Toen kwam hij met langzame
passen op Perraudin af.
Emile verbleekte. Zeker, zijn vrien
den zouden hem helpen. Hij deed, of
hij niets zag en praatte verder tegen
zijn vrienden, of hij helemaal niet
bang was.
Achter Troillet kwamen wel vijftig
mannen aan, die vast besloten waren.
Tot nu toe hadden ze niets gedaan
om het land te beschermen tegen zijn
helse aanslagen en kuiperijen. Nu
was het tijd. Te lang al was hun
geduld misbruikt. Een van hen heeft
zich tegen hem verzet en nu wordt
zijn huis in brand gestoken. Morgen
is het onze beurt. Maar dat zullen we
eens zien
Ze kwamen aan, met gebogen rug
gen, zoals muilezels lopen voor een
ploeg. En hun vuisten waren geslo
ten als anders om de greep van een
spade.
Pas op! riep Carron.
De massa stond rond de twee te
genstanders, ten volle meelevend in
de strijd, die ontbrandde. De mannen
bogen naar voren. De vrouwen hin
gen aan hun kleren. Sommige huilden
van opwinding. Emile had geen tijd
om te keren. Tien stalen vingers
grepen hem in zijn hals. Om zich te
bevrijden, sloeg hij Troillet in het ge
zicht het bloed sijpelde onder
zijn vuist uit, maar op hetzelfde ogen
blik deed een slag op zijn voorhoofd
hem wankelen. Ze rolden belden op
de grond. En daar worstelden ze als
twee aan elkaar geketende dwangar
beiders, terwijl de mensen er omheen
met kloppende harten de strijd volg
den, op elkaar lettend en bereid, mee
te vechten.
De oude Perraudin slaagde erin
naar voren te komen. Roerloos stond
hij daar, met zijn hand op zijn jas
en diepe droefheid op zijn gezicht.
Hij was naar voren gedreven en nu
hij er stond, schaamde hij zich diep.
De boeren aarzelden de strijd te be
ginnen. Als één van hen begon, werd
het onverwijdelijk 'n algemene veld
slag. De jongeren waren met minder,
maar zij waren leniger. De zoons zou
den tegen de vaders en broers tegen
broers vechten in een brutale worste
ling daar in het bleke schijnsel van
het uitstervend vuur. Daar geen van
de partijen dronken was, schrokken
ze allen terug.
(wordt vervolgd)
