Londense ondergrondse
druk beklant
SPORT- en SPEL-momenten
VROOM DREESMANN
Spaanse vrouw ontdekte de schat
der Inca's en verdween spoorloos
Over een wijngraf, drinkvrouwtjes.
kurkwormen en pronkbokalen
v r ij dagprijzen
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 2 JANUARI 1958
Uitbreiding
Tubes
Organisatie
Klein aantal
ongelukken
ondanks enorm
druk gebruik
Vermiste jongen
te Baardwijk
in ziekenhuis
MYSTERIE BLIJFT VOORLOPIG ONOPGELOST
Rijk leventje geleid in Z-Amerika
de wijn
Ja
ja,
is
goed
Diamanten broeder
te Huybergen
Geheimzinnig
Paardesport Groeit
Interland-program
Nieuwe Zwem-stijl
Uniek Schaaktoernooi
BREDA - BERGEN OP ZOOM
j 35
Een heer van middelbare leeftyd, gekleed In rokkostuum en hoge hoed,
wandelde het plaatskaartenbureau van het Bishop's Road Station, te Lon
den, binnen en vroeg een enkele reis per Metropolitan Line naar Farring-
don Street, een afstand van nog geen zes kilometer. Deze heer verrichtte
een historisch feit, want de datum op het kaartje was 10 januari 1863, de
datum waarop het eerste passagierskaartje op de allereerste ondergrondse
spoorweg werd uitgegeven.
Inderdaad, ondergrondse spoorweg! De flegmatieke Engelsman uit de
Victoriaanse tyd stond zeer sceptisch tegenover deze nieuwste ontwikke
ling van het openbare vervoermiddel. De Britten waren langzamerhand
reeds gewend geraakt aan het idee van het grote ijzeren monster, dat door
het vredige Engelse landschap denderde, dat de vindingrijkheid der men
sen hen snel naar de ondergang zou voeren maar deze laatste uitvin
ding ging toch wel iets te ver! Het was op zijn minst gezegd, gevaarlijk.
Hoe kon het dak van een tunnel standhouden als er grote stoomlocomo
tieven door zouden razen? En hoe zou men kunnen ademen?
Maar de mensen uit die tyd zullen wel vreemd hebben opgekeken, toen
het dak van de tunnel niet instortte en de passagiers niet door verstikking
om het leven kwamen. Velen beschreven de reis tussen de twee stations
echter als „een nachtmerrie." De rijtuigen waren vuil en spaarzaam ver
licht door kleine gaslampen en vele ongelukkige passagiers werden van top
tot een bedekt met het zwarte roet der locomotieven.
In die dagen, was de Metropolitan
Line, afgezien van een aantal door
paarden getrokken bussen, het enige
openbare vervoermiddel om snel door
de binnenstad te komen' en het bleek
al spoedig dat de lijn moest worden
uitgebreid. Men trok hem door tot
stations in Edgware Road en South
Kensington.
Tegen het einde van het jaar 1868
werd er tussen Gloucester Road en
Westminster een nieuwe lijn geopend.
Ofschoon deze lijn, de District Line,
in particulier bezit was, vormde hij
een verlenging van de Metropolitan
Line.
Gedurende de daarop volgende jaren
breidden beide lijnen zich in oostelijke
en westelijke richting uit, dwars door
de stad, tot zij in 1884, een cirkel
hadden gevormd. De lijn stond van
die tijd af bekend als de Circle Line
(of Inner Cicle), een naam die hij
nu nog heeft.
Zeven en twintig jaar na de ope
ning van de Metropolitan Line in
december 1890 kreeg Londen haar
eerste elektrische spoorweg. Deze
lijn liep van King William Street, in
het centrum van de stad, onder de
rivier de Theems door naar Stock-
well, in het zuiden.
Bij de aanleg van deze lijn maakte
men voor de eerste maal gebruik
van zgn. „tubes", in plaats van tun
nels. Gedurende de daarop volgende
zestien jaar werden de drie zgn.
„tube"-lijnen geopend: de Central
London (van Shepherd's Bush naar
de Bank van Engeland), de Picca
dilly Line (van Hammersmith- naar
Finsbury Park), en de Bakerloo Line
(van Baker Street naar Lambeth).
Tot 1910 werden deze lijnen door
particuliere maatschappijen beheerd,
maar in dat jaar gingen deze maat
schappijen, op één na, een fusie aan
en hieruit ontstond de London Elec
tric Railway. De maatschappij, die
zich niet aansloot, was de Metropoli
tan Line; deze bleef tot 1933 in par
ticuliere handen.
De London Electric Railway was
eerzuchtig en begon spoedig aan het
uitwerken van nieuwe plannen voor
de ontwikkeling van de ondergrondse
spoorlijnen. Alle ondergrondse stati
ons werden allereerst voorzien van
liften om de passagiers naar en van
de perrons te vervoeren. De eerste
roltrap werd eerst in 1911 in Earl's
Court in gebruik genomen.:
In 1933 werd de exploitatie van de
spoorlijnen overgenomen door de
London Passenger Transport Board,
die op haar beurt de verantwoorde
lijkheid in 1948 in handen gaf van de
London Transport Executive.
Maar desondanks vormden de oor
spronkelijke plannen van dc London
Electric Railway Company: steeds de
basis van alle latere ontwikkelingen
van de ondergrondse in Londen.
Twee wereldoorlogen hebben
de ontwikkeling van de plannen ech
ter ernstig in de weg gestaan. Maar
nu zijn de verscheidene lijnen zo ver
uitgebreid dat zij ook de buitenwij
ken van Londen bestrijken. In totaal
hebben de lijnen een lengte van bijna
500 kilometer en er zijn 277 stations.
Ruim 730 miljoen mensen meer
dan veertien maal de totale bevol
king van Groot-Brittannië maken
jaarlijks gebruik van de onder
grondse, uit zes tot acht wagens be
staande, ondergrondse treinen. Ieder
rijtuig biedt zitplaats aan 40 tot 45
mensen en staanplaats aan 160. Op
de spitsuren is de dienst zo frequent
dat er ongeveer iedere minuut in de
binnenstad een trein vertrekt. Een
trein stopt bij een station gemiddeld
20 tot 25 seconden. Het is niet prak
tisch om extra snelle treinen te la
ten rijden, met het oog op de fre
quentie van de dienst en de korte af
standen tussen de stations; de trei
nen trekken echter zeer snel op:
De treinen rijden van 4.30 uur
's morgens tot 1 uur 's nachts; men
heeft dus slechts drie en een half
uur voor het onderhouden van de
rails, seinen enz. In deze korte tijds
duur wordt iedere meter van de
tunnel geïnspecteerd.
De in- en uitgangen hebben tijdens
de spitsuren altijd problemen opgele
verd, maar de meeste stations heb
ben nu snelle roltrappen, die in beide
richtingen 10.000 passagiers per uur
kunnen vervoeren, De langste roltrap
bevindt zich in het station Leicester
Square, deze deze is 27 meter lang.
Andere stations hebben moderne,
snelle automatische liften; de diep
ste bevindt zich op het station Hamp-
stead deze is 60 meter diep.
In een organisatie, die de verant
woordelijkheid heeft voor zo veel
treinen èn passagiers, is het van het
grootste belang, dat men alle risico's
uitsluit. Dagelijks rijden er niet min
der dan 600 treinen over het onder
grondse spoorwegnet, maar de voor
zorgsmaatregelen welke alle elek
trisch werken zijn zodanig, dat
slechts 1 op de 420.000 passagiers een
ongeluk overkomt. De beweging van
iedere trein wordt door vele veilig
heidsmaatregelen beschermd, en
mocht één van deze ooit weigeren,
dan zullen de overige nog in staat
zijn een ongeluk te voorkomen.
Storingen in het net komen slechts
zelden voor.
Van alle stations in het hart van
Londen, is het station Piccadilly Cir
cus, het drukste. Het verwerkt onge
veer 600.000 passagiers per week.
Dan volgen het station Oxford Circus
met een totaal aantal passagiers per
week van 550.000, en King's Cross,
Transport Executive circa een half
Liverpool Street en Victoria met elk
490.000 passagiers per week.
Ieder jaar ontvangt de afdeling Ge
vonden Voorwerpen van de London
miljoen gevonden voorwerpen. Het
informatiekantoor van bovengenoem
de maatschappij behandelt per jaar
800.000 aanvragen om inlichtingen.
„Prachtig" is een te veel gebruikt
en misbruikt woord. Maar mfet een
gerust hart kan men het voor de
Londense ondergrondse gebruiken.
De ondergrondse is eens betiteld
en niet ten onrechte als het „Acht
ste Wereldwonder".
Het 12-jarig zoontje van de fa
milie van B. te Baardwijk was
maandagmiddag om een uur van
huis gegaan, maar keerde 's avonds
niet naar huis terug. De politie werd
in de arm genomen, die de hele
nacht van maandag op dinsdag na
speuringen verrichtte, maar geen
spoor van de vermiste jongen vond.
Totdat de vader dinsdagmorgen bij
de familie A. hoorde, dat zijn zoon
tje de vorige middag vuurtje had
gestookt en daarbij zijn gezicht had
verbrand. Toen de politie daarop
in het ziekenhuis informaties in
won, bleek hij daar reeds de vorige
middag te zijn opgenomen.
volledig
De enige mens ter wereld, die iets afwist over de fabelachtige schat der
Inca's is op een geheimzinnige wijze verdwenen, zonder enig spoor achter
te laten. Het is een vrouw, een jonge Spaanse schone met de naam Jane
Cayosso. Samen met haar man, een zeer bescheiden ambtenaar, leidde Jane
een vredig bestaan te Cuzco, een klein plaatsje in Peru. De vrouw zou heel
zeker haar gewoon leventje van huisvrouw, temidden van het dagelijks ge
beuren van het dorpje verder voort hebben gezet, indien zij niet op 'n goede
dag de handelaar in antiquiteiten, Hallet Bournet had ontmoet. Zulks ge
beurde op een receptie te Lima, die daar werd gegeven om het feest van
de onafhankelijkheid te herdenken. Bournet vertelde daar aan de Spaanse
over de fabelachtige schat van de Inca's, die moet verborgen zijn in geheim
zinnige en onbekende grotten van de Andes.
werd onmiddellijk aangehouden, ter
dood veroordeeld en terechtgesteld.
Jane bleef dus het enige wezen ter
wereld dat de schat der Inca's ken
de.
Veel specialisten toonden nochtans
hun argwaan tegenlver de verklaring
van de Spaanse vrouw. Maar toen de
Spaanse die steeds heel bescheiden
had geleefd, begon apartementen van
vijfentwintig plaatsen te huren in we
reldsteden als Rio de Janeiro en Bue
nos Aires, peperdure sieraden te ko
pen en de halve wereld af te reizen
met haar persoonlijk vliegtuig, ge
raakte zij in heel Zuid-Amerika vlug
bekend als de „dievegge van de schat
der Inca's". Niemand kon haar noch
tans iets ten laste leggen. Men ver
wonderde er zich maar alleen over
dat zij haar echtgenoot
scheen vergeten te zijn.
Sinds enkele weken is Jane Cayos
so thans opnieuw verdwenen. Was zij
het slachtoffer van een oplichter of
van 'n moord? Is zij haar man gaan
opzoeken aan de andere kant van de
wereld? Het mysterie blijft voorlopig
onopgelost. De politionele diensten
hebben het dossier van de mooie
Spaanse weer opgenomen. Wellicht
bekommert men zich momenteel zelfs
meer om de schat der Inca's dan
om het lot van de vrouw.
De wijnbergen langs de Rijn zijn kaal. Weiden en heuvels
zijn door dikke nevels aan het gezicht onttrokken. Ook in
Rüdesheim, een van de meest bezochte stadjes langs de Rijn,
is het heel stil. De vrolijke wijncafeetjes in de nauwe straten
zijn leeg, de orkestjes spelen niet meer en de eindeloze scharen
vakantiegangers zijn naar hun haardsteden in alle windstre
ken teruggekeerd. Zij hebben allemaal de schoonheid van het
landschap bewonderd, de burchten en de oude verweerde
torens uit lang vervlogen tijden, zij hebben gedanst en gezon
gen, souvenirs gekocht en wijn gedronken.
Langs de wanden staan zware, met
Maar hoe oud dit landschap is,
hoe zeer hier eeuwenoude traditie
het leven van heden bepaalt, wordt
de bezoeker pas duidelijk tijdens
deze tocht van de enkele korte, don
kere decemberdagen.
Een wijngraf
De „Adelaarstoreneen van de
grootste wijnbottelarijen in Rüdes
heim, heeft de twee eeuwenoude
onder de Rijn gelegen keldergewel
ven voor de late gast met kaarsen
geïllumineerd. In eindeloze rijen
flakkeren zij en verlenen tover
achtige glans aan de vele grote, met
houtsnijwerk uit de vorige eeuw
versierde wijnvaten, aan de duizen
den flessen. Het is een sprookjes
achtig gezicht. Uit de zware, don
kere muren van het reusachtige ge
welf stroomt een kruidige geur.
Achterin de kelder is een rechthoek
in de grond, waaromheen eveneens
kaarsen staan. Dit is het wijngraf.
Hierin worden enige van de beste
wijnsoorten uit de beste jaren, be
graven, jarenlang bewaard, van tijd
tot rijd eens opgegraven en gecon
troleerd. Uit de kwaliteit van de
wijn worden dan conclusies over le
ven en duurzaamheid van wijnsoor
ten in het algemeen getrokken. In
dit wijngraf liggen wijnen, die meer
dan dertig jaar oud zijn.
Ook in de muren van het gewelf
zijn, onzichtbaar voor vreemdelin
gen, vele flessen wijn ingemetseld,
voor tijden van nood. Uit dit gewelf
worden thans naar zestig landen ter
wereld duizenden flessen wijn per
jaar gezonden.
Bestelboek uit 1821
In het gebouw van een der oude
wijnfirma's in Rüdesheim is een
groot, licht vertrek, dat tegenwoor
dig nog zelden wordt betreden.
houtsnijwerk versierde kasten. Een
oude, witharige heer opent moei
zaam een van deze kasten en sleept
dikke boeken naar de grote ronde
tafel: bestelboeken van zijn firma
uit de jaren 1821 tot 1914. Hierin
staan de namen van vele mensen,
die eenmaal tot de machtigen van
deze aarde behoorden. Van keizers,
koningen, vorsten, generaals. Als
laatste besteller in januari 1914 leest
de bezoeker de naam van groot
vorst Nicolaas Nicolajewitsj in Sint
Petersburg. Hij kocht 25 flessen
Rüdesheimer voor 60 goudmark per
fles.
Nadenkelijk vult de oude heer
twee prachtige glazen met honing-
kleurige vjijn „Ons huis", zo ver
telt hij, „werd in 1815 door een
Pruisische officier, die in Russische
dienst was, Dilthey genaamd, opge
richt. Het is sindsdien in het bezit
van de familie gebleven. De firma
werd hofleverancier van Petersburg
en Wenen. De oprichter reisde ieder
jaar één keer per rijtuig naar Pe
tersburg en Moskou, Mijn grootva
der is eigenlijk de oorzaak, dat hier
in Rüdesheim het „Niederwald-mo-
nument" werd gebouwd. Hij heeft
daar vaak over verteld. Over de ge
hele breedte van de straat was een
reusachtig vat gebouwd en in dit
vat kreeg de keizer zijn welkomst-
dronk. Hij zei toen, dat hij al vaak
uit en van het vat had gedronken,
maar nog nooit in een vat. Dat was
in september 1877, Jongstleden sep
tember was dat dus al tachtig jaar
geleden."
De kurkworm
Beneden in de kelder, waarin
81.000 flessen wijn liggen, loopt hij
naar een hoek, neemt een fles uit
een rek, waarvan de hals helemaal
met spinneweb is omwikkeld. ..Dat
is de wijn, di-- grootvorst Nicolaje
witsj in januari 1914 voor het laatst
bestelde", zegt hij.
Hij legt de fles terug en zegt:
Wij hebben graag spinnen in onze
kelders. Zij zijn de beste bescher
ming voor de kurken, want zij
verjagen de kurkwormen, die de
sluiting van de flessen vernielen
en de wijn ongenietbaar maken".
Hij laat ook nog flessen van le
veranties aan het keizerlijk hof uit
de jaren 1886, 1393, 1895 zien van
al deze oude flessen zijn de kurken
gaaf. De spinnen hebben hun werk
goed gedaan.
In de oude ..Brömserburcht' de
oudste burcht van het Rijnland be
vindt zich naast andere prehistori
sche verzamelingen ook de grootste
verzameling van drinkbekers ter
wereld. Ook hier is het verleden nog
levend.
Ten bewijze, dat op dezelfde
plaats hier eens de Romeinen al de
wijnbouw bedreven, zijn hier Ro
meinse wijnstokmessen en Romein
se drinkbekers en wijnflessen te
zien.
De Romeinen kenden al glazen.
Het gebruik van glazen en het
geheim van glas ging echter ver
loren. Omstreeks het jaar elfhon
derd kwam het glas onder Ooster
se invloed weer in gebruik. Tot
de renaissance zijn de drinkbekers
uit aardewerk. Daarna werden zij
weer uit glas, maar ook uit me
taal, uit zuiver goud en zilver,
uit koper, nikkel en hoorn ge
maakt.
Deze collectie bevat een aantal
prachtige bekers uit de zestiende
en de zeventiende eeuw. Bokalen in
de vorm van fabeldieren, en er is
zelfs een „drinkvrouwtje" bij, dat
men eerst om het middel moet vat-
'cn om er uit te kunnen drinken.
Ieder van deze zeldzame glazen en
bekers vertelt een geschiedenis uit
het verleden. Het prachtige glasser.
vies van August de Sterke, de heer
lijke Venetiaanse netglazen. de gro
te welkomstkroezen uit de zeven
tiende eeuw, de oude studentenboka
len, de dekselbokalen, de fonkelen
de robijn-glazen. Deze verzameling
omvat in totaal meer dan dertien
honderd voorwerpenAlles in
het teken van de wijn.
60
te
Maandag 6 januari a.s. is het
jaar geleden, dat broeder Gabrièl
Huybergen In de wereld G. Geert*
werd geprofest. Broeder Gabriel,
die tot de Congregatie van de Broe
ders van Huybergen behoort, is thans
85 jaar oud. Lange jaren was hij in
Huybergen in de bakkerij werkzaam,
terwijl hij ook een reeks van jaren aan
de kweekschool te Breda verbonden
was.
In verband met de gezondheidstoe
stand van broeder Gabriél zal het
feest in kleine kring worden gevierd.
De Cayosso's en de handelaars in an
tiquiteiten vatten sympathie op voor
eikaar en brachten elkaar geregeld
bezoeken. Bij elke conversatie werd
Jane meer enthousiast voor de oude
legendes over de Inca's.
Op zekere dag kwam Hallet Bour
net heel onverwacht bij zijn nieuwe
vrienden aanlopen. Van een Indiaan
had hij vernomen dat een eenzame
man die leefde in de grotten van de
Andes, meer afwist over de schat
van de Inca's. Deze eenzame ver
meed iedereen, leefde een werkelijk
dierenbestaan.Maar hij moest een der
rijkste ter wereld zijn. „Deze ge
schiedenis is wellicht slechts een le
gende, voegde Hallet Bournet er aan
toe, maar 't is een feit dat de schuil
plaats van deze Indiaan niet ver van
de Zonnetempel is gelegen".
Een week nadien was Jane Cayos
so verdwenen. Haar echtgenoot ver
wittigde de politie. Geen spoor. Na
verschillende maanden van vruchte
loze opsporingen kon de politie ten
slotte meedelen, dat toeristen een
jonge blanke vrouw hadden ontmoet
in de hut van een oude Indiaan,
El Desiani.
Bijgestaan door een groep poli
tiemannen, begaf de echtgenoot zich
in de bergen. Het was wel degelijk
zijn vrouw die in de omgeving van
de Indiaan was gaan leven. Niemand
kon haar overtuigen terug te keren
tot het normaal leven en ooggetuigen
verklaarden zelfs dat het leek alsof
de vrouw onder hypnose verkeer
de.
Drie weken later verdween de man
van Jane op zijn beurt. Men zocht
hem overal tot zelfs in de hut van
de Indiaan. Maar het was vergeef
se moeite. Jane en de Indiaan wer
den aangehouden,maar omdat er geen
bewijzen konden worden gevonden
tegen hen. diende men hen opnieuw
in vrijheid te stellen. Jane legde toen
een sensationele verklaring af. 't
Was louter en alleen om de schat dei-
Inca's te ontdekken, dat zij de Indi
aan was gaan opzoeken. Zij slaagde
erin zijn vertrouwen te winnen en hij
vertelde haar dat hij zes van zijn ras
genoten had vermoord. El Desiani
Met uitzondering van de
extra-wedstrijd in het voor
jaar, waarvoor nog een te
genstander wordt gezocht,
staan voor het Nederlands
voetbalelftal in 1958 vier
wedstrijden op het program
ma.
Tijdens de traditionale wedstrijd
HFC—oud-internationals werd Leo
Halle geblesseerd. Door teamgeno
ten en tegenstanders werd hij met
vereende krachten en liefderijk
weer op de been gebracht.
Naar reeds bekend is, wordt op
13 april de wedstrijd België
Nederland (Antwerpen) gespeeld.
Daarna volgt op 28 september
opnieuw een uitwedstrijd tegen de
Belgen. Deze ontmoeting, de eer
ste van het nieuwe seizoen, is op
verzoek van de Belgen vroeger
dan anders vastgesteld. Op 2 no
vember komt Zwitserland op be
zoek en op 23 november volgt'de
wedstrijd Nederland Denemar
ken. Het is nog niet bekend waar
deze beide wedstrijden In novem
ber zullen worden gespeeld.
De K.N.V.B. heeft voor een ex
tra thuiswedstrijd in het aan
staande voorjaar Italië uitgeno
digd met 'n keuze tussen 23 maart
en 4 mei.
De Italiaanse bond heeft de
invitatie een wedstrijd in Ne
derland te komen spelen in prin
cipe aanvaard. Het is echter uit
gesloten, dat dit op zondag kan
gebeuren. Italië zal vermoedelijk
voorstellen de wedstrijd op een
woensdag te spelen.
De Olympische kampioene 100
meter rugslag, de Engelse zwem
ster Judy Grinham, heeft tijdens
een demonstratieavond in Londen
een nieuwe stijl gezwommen. On
der leiding van haar trainer Reg
Laxton is Judy de dolfijn-been
slag, die in de vlinderslag een
ware omwenteling heeft teweeg
gebracht, gaan toepassen. Boven
dien worden de armen gelijktijdig
doorgehaald, zoals dat bij de zo
genaamde samengestelde rugslag
het geval is.
Deze dolfijn-rugslag bleek zeer
snel te zijn maar zoals Judy
Grinham na haar demonstratie
verklaarde ook uitermate ver
moeiend.
Het Fina-reglement schrijft voor
de rugslag geen speciale been- of
armbeweging voor, zodat geen
bezwaar tegen de door de Olym
pische kampioene toegepaste
zwemwjjze kan worden aange
voerd.
Het is een verheugend ver
schijnsel, dat de ruitersport In de
provincie Zeeland onmiskenbaar
aan belangstelling wint geduren
de de laatste tijd. Hieraan zal het
feit, dat enkele Zeeuwse ruiters
vorig jaar op de landelijke kam
pioenschappen tot uitstekende
prestaties kwamen wel niet
vreemd zijn.
In 1956 namelijk werd de heer
L.B.H. van der Slikke uit Nieuw
en Sint Joosland Nederlands kam
pioen op het onderdeel dressuur.
De „Oranjeruiters" uit Willem
stad. welke vereniging lid is van
de Zeeuwse Bond, ging toen met
het goud strijken bij de achttal
len, in welke categorie de Nieuw-
landse vereniging „Walcheren"
met een vijfde plaats opmerkelijk
goed voor de dag kwam.
Zeeland telt momenteel zeven
verenigingen, die zijn aangesloten
bij de Koninklijke Federatie van
Landelijke Rijverenigingen, waar
van prinses Beatrix bescherm
vrouwe is. Lid- zijn van de lande
lijke federatie houdt in, dat men
mag deelnemen aan de officiële
concoursen hippique en aan de
landelijke kampioenschappen. Het
totaal aantal leden van de Zeeuw
se afdeling bedraagt ongeveer ze
ventig. Walcheren is vertegen
woordigd met „Oranjezon" uit
Vrouwenpolder en „Walcheren"
uit Nieuw- en Sint Joosland,
Zeeuwsch-Vlaanderen bezit in
Axel de „Oranje-ruiters" en in
Zaamslag de „Julianaruiters",
terwijl zoals gezegd ook de
„Oranjeruiters" uit Willemstad
aangesloten zijn. Schouwen-Dui-
veland heeft, evenals Noord-Be
veland, één landelijke rijvereni-
ging.
De training, die men druk be
oefent, moe men niet beschouwen
als „een beetje te paard zitten",
Het paardrijden is zo moeilijk
omdat men hierbij te doen heeft
met twee levende wezens, die elk
een wil hebben. Een paard heeft
net zo goed zijn stemmingen als
een mens. Ruiter en paard beho
ren een twee-eenheid te vormen
en beide moeten gymnastisch ont
wikkeld worden, hetgeen voor
alle takken van ruitersport geldt.
Springen en cross-countries leg
gen de indruk op moed want na
genoeg iedere ruiter en elk paard
moet bij het nemen van een hin
dernis een gevoel van angst on
derdrukken. Vandaar dat de paar
desport een zeer goede indruk
uitoefent op de karaktervorming.
Ruitersport is veel minder duur
dan algemeen wordt veronder
steld. Want het is een vereiste,
dat de (warmbloed) paarden in
het bedrijf werkzaam zijn. Zij
moeten kunnen trekken. Landbou
wers behoeven dus niet speciaal
een paard aan te kopen om aan
ruitersport te kunnen doen. De
contributie van de Zeeuwse rij
verenigingen kost niet veel, het
geen voor een belangrijk deel te
danken is aan de donateurs.
Donderdag 9 januari zal in het
Beverwijkse Kennemertheater het
20e Hoogoven-schaaktoernooi be
ginnen. Nog steeds is niet bekend
hoe groot het aantal deelnemers
precies zal zijn, maar wel staat
reeds vast, dat het Hoogoven
toernooi 1958 een uniek evene
ment zal worden, niet alleen wat
de kwantiteit van de deelnemers
betreft, maar ook in kwaliteit
Het is thans zeker dat Dr,
Euwe in de invitatiegroep 1 zal
deelnemen. Prins is verhinderd
en zijn plaats in deze groep zal
worden ingenomen door van
Scheltinga. De Frdanse groot
meester Rossolimo kan wegens
een operatie niet naar Beverwijk
komen. Hij wordt in groep 1 ver
vangen door de Zuidslaviër Pirc.
Invitatiegroep 1, waarin gestre
den zal worden om de grote door
de hoogovens beschikbaar ge
stelde trofee, bestaat nu dus uit
de grootmeester O'Kelly de Gal-
way (Belg,), Pilnik (Argentinië),
dr. Euwe (Ned.), Stahlberg (Zwe
den), Matanovic (Zuid Slavië),
houder van de trofee, en Pirc
(Zuid Slavië), en de meesters van
Scheltinga, Donner, Bouwmees
ter (allen Nederland) en Mille
(Zuid-Sla vië).
ALLEEN GELDIG VRIJDAG 3 JAN. 1958 «h, Schriftelijke bestellingen welke ZATERDAG in ons
bezit zijn worden SNEL EN ZORGVULDIG
legen deze PRIJZEN uitgevoerd I
practisch
boodschappentasje
van waterdicht sterk linnen
met voorzok. Solide ritsslui
tingen. Sportief emmermo
del, ideaal voor school en
kontoor. Leuke ruitdessins.
Als speciale 048
wijs «-»
stalen divanbed
sleemodel, met gegarandeerd
staaldraadmatras. Prima uit
voering en afwerking.
Eenpersoons 9980
30 x 190 cm
kindermuts
zuiver wol, in 6 verschillende
modellen en diverse kleuren.
Zeer sportief en heer- 188
lijk warm. Slechts
lunetta
een overheerlijk
koekje CJ®
250 gram 00
gedroogde
pruimen
prima kwaliteit extra
voordelig.
250 gram OC
breiwol
Keuze uit 4 mooie soorten
Zwart sajet
Sokkenwol (10 kleuren)
Jaegerwol
Gekleurde wol (16 kleuren)
Per knot
100 gram
huishoudpakket
bestaande uit;
2 werkdoekjes 40x40 em
1 flanellen stofdoek
40 x 40 cm
naar keuze geel of geruit.
100
SAMEN I
bedrukte
lingeriekatoen
wit fond, met zwart
nopje, zeer fijne
kwaliteit,
80 cm Lreed AQ
per meter
rubber auto- of deur. dames overhemdblouse flanellen
mat
48 x 36 cm. Stevige uitvoe
ring. Zwart rubber. IJzer
sterk. Nu bijzonder 148
voordelig. Slechts I
pracht kwaliteit No-Iron pop
lin, V* mouw. Kan zowel
open- als hooggesloten ge-
drogen worden. R80
Paorlmoer knopen O
herenpyama
in uni met contrasterende
kleur afgezet, of mooie
streepdessins, pontalon met
elasti.k in de band T90
alle moten
