Zestigduizendste in Etten- Al zeventig jaar... KAMER VERKOOP dertigduizend veertigduizend vijftigduizend zestigduizend Dagblad De Stem 60.000 abonnees Vele nieuwe HKW-ers RESERVEER TIJDIG RESTAURANT „DE ZWAAN" VIERDE BLAD ZATERDAG 14 DECEMBER 1957 bm Verrassing in De Zwaan manchester voor le en 2e Kerstdag DINERS a tl. 12.50 en tl. 15— Wie als gast hier binnentreedt wat is er u wij met een kunnen zeggen. Nu, daar zit heel veel in. Natuurlijk, de kwaliteit gaat boven de kwantiteit, het „hoe" is belangrijker dan het „hoeveel", bij het tellen moet men het wegen niet vergeten en zo kan men nog een tijdje door gaan. Doch in deze wereld der mensen kan het getal toch een uiterlijk teken van succesvol wer ken zijn, kan het uitdrukking ge ven aan de wijdheid van de in vloed welke wordt uitgeoefend, aan de sterkte, welke men heeft bereikt. Niemand zal het sociale en culturele organisaties, zal het politieke partijen euvel duiden, als ze wijzen op de groei van hun ledentallen, al zullen ze er ook steeds op bedacht moeten zijn, dat naast de verbreding ook de verdieping haar betekenis moet behouden. Wat hier van organisaties ge zegd wordt, kan ook ten volle toegepast worden op het ver schijnsel „dagblad". Een dagblad moet zijn in nerlijke waarden als orgaan van nieuwsgeving en voorlichting be zitten, het ontleent echter ook ijn betekenis aan de grootte van de kring, welke van die waarden profijt wil trekken. Spre ken in een lege ruimte heeft geen zin, men moet er eerst een me nigte voor bijeen halen en hoe groter de menigte, hoe dankbaar der het spreken. Uitermate dankbaar is dan ook het werken voor en in een krant, die haar lezerstal bij vele tien duizenden mag tellen en die de schare harer abonnementen nog gestaag ziet groeien. De onder neming, die al sinds jaar en dag een krant voor west-Brabant en Zeeland laat verschijnen, kan zich verheugen op zulk een ge stage groei en er is onlangs een lezerstal bereikt, waardoor die groei opvallend wordt gemar keerd: Het is niet zonder trots, dat wij de zestigduizendste be talende abonnee aankondigen, wat betekent, dat ons blad nu toch zeker dagelijks onder 250 a 300 duizend paar ogen komt. We zijn de meest gelezen krant bezuiden de Moerdijk verschij nend, en we schrijven onze abon nees nog iedere week bij tiental len in. Het is allemaal niet ineens en allemaal niet vanzelf gegaan. „Zeven-en-negentigste jaargang' staat er boven onze krant en van die 97 jaren zijn er 65 nodig ge weest, om aan de helft van het huidige lezerstal te komen. Dui delijker gezegd: Het was half september 1935, toen wij de mijl paal van 30 duizend abonnees bereikten. Het was een zwarte tijd. Binnenlands en ook buiten lands. De werkloosheid vrat aan het merg van onze volkskracht en van onze welvaart. „In dezen zorgvollen tijd Mij „wederom in Uw midden bevin- „dend, gevoel Ik Mij gedrongen „allereerst uiting te geven van „Mijne deelneming in het lot van „allen die onder den druk der tij den gebukt gaan. Inzonderheid „ben Ik met deernis vervuld je- „gens hen, die door werkloos- „heid getroffen zijn." Zo begon Koningin Wilhelmina haar troonrede op dinsdag de ze ventiende september 1935. En verderop lezen wij: „De algemene vermindering „der welvaart, zoowel elders als „in het eigen land, is oorzaak „van het nog steeds terugloopen „der inkomsten voor de publieke „kassen, terwijl tegelijkertijd de „uitgaven voor instandhouding „van de volkskracht toenemen"... Wederom discontoverhoging door de Ned. Bank. Weer in be langrijke mate goud afgevloeid. Zo zegt dezelfde krant en we zien het disconto dan gestegen tot zes procent. Een dag later vertelt de Miljoenennota, dat de ambtena ren salarisverlaging krijgen: de periodieke verhoging wordt van één op twee jaar gebracht. De belastingdruk wordt zwaarder: twintig opcenten op de omzetbe lasting, op dividend- en tantième belasting, op successie- en zegel rechten en een nieuwe belasting op plezierreizen in het buiten land. Buiten onze grenzen is er ook al grote spanning. Mussolini gordt zich ten strijde tegen Abes- synië. „Italië wil koloniën even goed als Portugal, België en Ne derland", verklaart hij met veel aplomb. „De oorlog tegen Abes- synië is dus onvermijdelijk?" vroeg de interviewer hem. „Dat hangt niet van Italië af", ant woordde de Duce, „maar van Abessynië en de Volkenbond". Hitler is in die dagen ook aan het oreren. „Het leger is de leer school voor het volk en de Duit se regering wil, dat de gehele jeugd deze school meemaakt". Er komt een strenge winter, zegt de Franse astronoom Joseph Cas- siopee. een bekend autoriteit op het gebied van de zonsverduis tering. In Tilburg staken duizen den arbeiders in de textielindus trie wegens een loonsverlaging. NAC speelt met 0-0 gelijk tegen Bleyerheide. De Baronie houdt Dosko eronder met 5-2, TSC ver slaat Vlissingen met 1-0. In Den Bosch lost een 37-jarige man twee revolverschoten op zijn 28- jarige vrouw, maar hij schiet mis. Mgr. Hopmans woont te Teteringen een boerinnenrevue bij en met Monseigneur amuseer den zich o.m. hartelijk oud-minis ter Marchant, directeur mgr. Frencken en burgemeester Van der Meulen. In Bergen op Zoom vierde de heer Th. van Tilburg in blakende welstand zijn negen tigste verjaardag en in Putte kreeg L. Lint concessie voor de aanleg van een radiodistributie net! In Roosendaal wordt een 3,5 procentlening van 75 mille voor de aankoop van het Emile van Loonpark voltekend en de heer V. uit Sprundel vangt een reuze snoek van niet minder dan 14,5 pond. Arnold Meyer, die in een vergadering in de Dierentuin te Den Haag zou spreken, wordt het verblijf in die gemeente ontzegd tot 's nachts twaalf uur en tegen over de weermacht van de NSB wordt een wetsontwerp aange kondigd, dat ongewenste machts vorming moet voorkomen. De be volkingsstatistiek van Rotterdam beweegt zich in dalende lijn en er is een huis met schuur en één gemet best bouwland te koop voor de prijs van tweeduizend gulden. Het is zo maar, hier en daar, uit die kranten van half Septem ber 1355 geplukt. Men krijgt er enig idee van, hoe toen de we reld, land, gewest en gemeenten reilden en zeilden. Een woelige tijd, een bonte tijd, een ongewisse tijd... Hoe was het. toen de veertig duizendste verscheen? Het was wederom september en wel in het sombere oorlogsjaar 1941. De Duitse troepen rukken nog 'altijd op in Rusland, het broodrant- gram per week verlaagd tot 180 gram, vijf Nederlanders zijn ter dood ver oordeeld en terechtgesteld .we gens begunstiging van de vijand", de burgemeester van Ginneken stelt een boekje beschikbaar, dat voorlichting kan geven bij het aanbrengen van een doelma tige verduistering en men kan een theesurrogaat, vakkundig be reid door een oud-theeplanter, verkrijgen 30 cents per 50 gram. Meer dan ooit: Een woelige tijd, een bonte tijd, een ongewisse tijd.... Met de vijftigduizendste zijn we hier in het zuiden al van de vijand bevrijd. We schrijven dan 3 april 1945. De krant is nog maar miniem van omvang. Zo groot als een half blaadje tegen woordig. De Paasdagen zijn juist voorbij. Met onze vetste koppen berichten wij, dat de geallieer den het Twentse Kanaal hebben bereikt, dat Enschede, Hengelo, Winterswijk, Aalten en Terborg zijn bevrijd, dat de ring om het Ruhrgebied is gesloten, dat de Russen nog maar 45 kilometer van Wenen staan. Maar we moe ten ook al melding maken van wrijvingen tussen de Sovjet-Unie en het Westen. Nog spreken wij de hoop uit, dat het naast elkaar leven van de Westerse democra tie en het Sovjet-systeem in volle wederzijdse openhartigheid zon der verdoezeling der geestelijke grenzen mogelijk zal blijken. Een hoop, die in de koude oorlog al spoedig zou vernietigd worden. We hebben 't in dit nummer(tje) over scholen, door geallieerde soldaten bezet, en over de uit stalling van pin-up-girls boven de slaapplaatsen. We delen mede, dat Pellenaars-Buuron in Bergen op Zoom een tijdrace gewonnen hebben en dat een reparatiebon voor schoenen, recht gevend op 25 gram materiaal, geldig is ver klaard voor onbepaalde tijd. De Militaire Commissaris in de Scheldestad deelt mee, dat alle voetbalclubs, hockeyverenigingen en andere sportverenigingen, welke onder hun leden sportbla den verspreiden, hiervan schrif telijk aan hem mededeling moe ten doen. Er wordt een vergade ring belegd, om een comité „Hulp en informatie" voor Am sterdam op te richten. In een rubriek „Ruil" in de kleine ad vertenties wordt een herenwinter jas gevraagd voor een kokos vloerkleed, een herenhorloge voor een kano. Zie, dat was zo de wereld, toen we de 50 duizend hadden vol gemaakt. Nog altijd: Een woelige tijd, een bonte tijd, een ongewisse tijd.... En hoe staat het er voor, nu we aan de 60 duizend toe zijn? Een fraaie wereld is het nog al lerminst. De doem van de grote tegenstelling Oost-West ligt er nog over, somberder nog dan een paar jaar geleden. Een periode van welvaart is alweer uitgelo pen op een tijd, waarin bezuini ging en bekrimping onder een fraaie betiteling het economisch (Advertentie) I I Ml Tém VOOR DE FEESTDAGEN leven beheersen. We staren met verbijstering op een Indonesisch drama en dat maakt de toe komst nog extra mistig. Kunst manen zwerven om de aarde en verkondigen de triomf der Rus sische wetenschap. De Westerse solidariteit heeft zware beproe vingen te doorstaan. Onrust in Algerië, op Cyprus, in Marokko, in het Midden-Oosten. Een in ra zend tempo zich uitbreidend ver keer vraagt steeds meer slacht offers. We zuchten nog onder wo ningnood en hoe meer die vermin dert, hoe ongunstiger het ruimte probleem wordt in ons aan op pervlakte arme land. Wij zijn het atoomtijdperk definitief binnen getreden en de televisie verovert almeer huisgezinnen. We moeten onze zestigduizend (en meer) abonnees met hun gezinnen iedere dag weer over dit en nog zo veel meer berichten. Er vallen geluk kig ook zo veel goede dingen te kronieken, verheugende activi teiten op allerlei gebied in ge west, stad en dorp vooral. We zien dit zuiden, waar we ver schijnen, uitgroeien tot een scha- kelgebied vol nieuwe bedrijvig heid en belangrijke perspectieven in een zich consoliderende Bene lux, een groeiende Europese eenheid. We voelen onze taak groter en zwaarder naarmate de betekenis van west-Brabant en Zeeland stijgt. Doch we wor den er ook door aangevuurd het beste van onze werkkracht en onze mogelijkheden te geven, om de voortdurend aanzwellende schare abonnees de krant te be zorgen, waarop ze recht heeft. Belangrijke verbeteringen in ons technisch apparaat zullen bin nen afzienbare tijd verwezenlijkt worden. De vernieuwing van ons gebouwen-complex gaat gestaag voort. We voelen ons gedragen en gedreven door de daadwerkelijke sympathie van tienduizenden, van honderdduizenden. Achter en boven alles staat echter het besef, dat we niets vermogen zonder de zegen van Boven. Op deze feestelijke dag durven we ook aan onze getrou wen een gebed vragen, dat Gods steun en genade met ons mogen zijn bij het volvoeren van een zware taak. In deze woeilige tijd, deze bonte tijd, deze ongewisse tijd... (Van onze speciale verslaggever) Wij hebben U mogen noteren als de 60.000ste abonnee van het „Dagblad De Stem", zo zei de heer J. H. Huntjens, chef van de verkoop, tegen de heer en mevrouw A. Peijnen- burg van het fraaie restaurant „De Zwaan" op de Markt te Etten. „Namens het „Dagblad De Stem" heb ik het genoegen U een grote taart te overhandigen", zo vervolgde hij tot een zeer verbaasde heer en mevrouw Peijnenburg. ren, maar na de oorlog maakte de krant een periode van grote groei door en door een stevige uitbreiding van de apparatuur (een uitbreiding, die op dit mo ment nog voortgaat) kon in een betrekkelijk korte periode de 60.000ste abonnee worden inge schreven. Dat zij de 60.000ste lezers van de krant waren, maakte de heer Huntjens in enkele woorden duide lijk. Hij vertelde, zich nog goed te herinneren, dat er 25 jaar ge leden nog maar 30.000 lezers wa- Dat inschrijven gebeurde door Anton van der Borst, een van de vijf boden van de krant in Etten-Leur. Tien jaar geleden kwam deze bode bij het „Dag blad De Stem". Hij startte met tweehonderd abonnementen, maar na enkele jaren had hij de vier honderd reeds bereikt en hij haal de zelfs de vijfhonderd. „Kees', die 65 jaar is, begon zijn dage lijkse route te groot te vinden en hij verzocht een gedeelte van zijn werk aan anderen te geven, het geen enkele maanden geleden ge beurde. Kees hield zelf een route aan van tweehonderdtachtig abon nees, maar door zijn werkzaam heid slaagde hij er in, het aantal in zijn wijk in zeer korte tijd op driehonderdtwintig te brengen. ..De uitbreiding van Etten is daaraan niet vreemd", vertelde Anton, die drie weken geleden de krant ook deponeerde in het nieu we Ettense hotel „De Zwaan". Hij bracht er dagelijks een proef nummer. Natuurlijk klopte hij daarop aan bij de hotelhouder voor een abonnement, dat on middellijk werd afgesloten. „Veertien dagen lang las ik Uw krant temidden van alle drukte, die een nieuw bedrijf nu eenmaal met zich meebrengt", zo zei de heer Peijnenburg. „Ik was er mij wel van bewust, dat ik als nieuwe Ettenaar diende te proberen de plaats en de streek te kennen. Het was voor mij spoedig een uitge maakte zaak, dat ik mij op het „Dagblad De Stem" moest abonneren. Ik heb dat na de kennismaking met Uw krant dan ook direct gedaan". Intussen bekeek mevrouw Peij nenburg de reusachtige taart, een produkt uit de bakkerij van de Ettenaar K. van Ierssel-Hessels. Zij las op de rand van het mooie baksel „Dagblad De Stem" en in het midden „60.000 abonnees." „Ik geloof, dat we de taart maar meteen moeten aansnijden" opperde mevrouw, die de daad onmiddellijk bij het woord voeg de en trakteerde op koffie-met- gebak. „Ik heb nog iets uit te delen", zei de heer Huntjens en hij over handigde de ijverige bode van der Borst de bekende „envelop pe." De 60.000ste werd gevierd en dat daarbij de ontwikkeling van de krant nog eens uitvoerig ter sprake kwam behoeft geen be toog. Dagblad. De Stem" en „60.000 ibonnees" stond er op de taart te ezen, die aan de 60.000ste, de heer n mevrouw A. Peijnenburg uit tten kon worden overhandigd. In ie midden de heer A. v.d. Borst, bod«om de krant te Etten. Zolang ons dagblad bestaat dat is bjjna 100 jaar zijn de van Opstals in de Raadhuis straat (Ginneken) abonnee ge weest. Dat is een machtig mooie tijd, die over drie generaties werd verdeeld: grootvader Jan van Opstal, die op nummer 14 in de Raadhuisstraat een stal houderij dreef; vader Adrianus van Opstal, die in 1889 op num mer 12 een slagerij opende en zoon Jan van Opstal (50), die niet alleen de slagerij, maar ook het abonnement op ons blad van zijn vader overnam. En er heeft zich reeds een nieuwe generatie aangediend: de trotse vijf jaar oude tweeling van het echtpaar Van Opstal- Schellekens. (Advertentie). hugo vakkleding speciaalzaak kayser torenstraat 14 - breda Op het moment snappen Adje (die niet naar buiten te krijgen is) en het meisje Henny (dat niet binnen te houden is) er nog niet veel van. Als zijn vader aan Adje vraagt of hij la ter soms ook De Stem gaat lezen, houdt hij tenminste nauwelijks op met poppetjes tekenéh. Hij schudt alleen hardnekkig het kleine hoofd. Het kan misschien geen kwaad over een jaar of vijftien een van onze ex ploitatie-mensen eens op Adje af te sturen, want dit abonneetje willen wij niet missen. De heer Van Opstal vertelt ons ondertussen van de oude tijd, toen er tussen Oranjeplein en Ginnekenstraat nog maar één huis stond: villa Rust- land. Puttend uit verhalen, die hij van zijn vader en grootvader heeft gehoord, blijkt dan, dat ,,'t dagblad" in de vorige en in het begin van deze eeuw gezamenlijk uitgeplozen en be sproken werd. Zo gebeurde dat in Ginneken in het café van Franske de Visser in de Raadhuisstraat dat later door dochter Anneke tfnu 75) verder werd geëxploiteerd. Daar stond een grote ronde tafel. Op die tafel stonden bor relglaasjes, eremheen zaten de man nen uit de buurt, ernstig discus siërend wat er zoal in „'t dagblad" te lezen stond. Dat was vooral 's winters het geval, 's Zomers waren er lege plekken rond de tafel. De boeren hadden dan na melijk nergens tijd voor, alleen voor hun land. In dat jaargetijde keken ze ,,'t dagblad" dan ook niet aan. Ze zegden het op tot de wintermaan den weer voor de deur stonden. Dan groeide de belangstelling voor wat er in Ginneken en omgeving gebeurde tot dezelfde hoogte als de zon, die in het zenith is aangeland. Mevrouw Schellekens-Huiben (78), die tot voor twee jaar in Dongen woonde en nu bij haar dochter, mevr. Van Opstal, is ingetrokken, zegt, dat het in Dongen al precies hetzelfde was. En zij kan het weten. Zij leest onze krant al een jaar of zeventig en heeft er nog steeds niet genoeg van gekregen: „Ik lees hem het liefst van allemaal. Vooral omdat er altijd din gen instaan over de streek waar je woont en over mensen, die je kent." Verknochte lezers van ons dag blad: slager J. van Poppel met links van hem zijn vrouw en rechts zijn schoonmoeder, die de krant nu al een jaar of ze ventig leest. Dwars door de voor- en achterpagina steken de hoofden van de tweeling Adje en Hennie. Het is te ho pen, dat zij later wat rustiger met de krant omspringen. (Advertentie) BREDA GROTE MARKT 50 CATHARINASTRAAT 4 De HKW de katholieke bond van handels-, kantoor- en winkelbedien den die volgend jaar zijn gouden jubileum viert, heeft, nu zijn jubi leum propaganda-actie nauwelijks twee maanden oud is, reeds een winst geboekt van duizend nieuwe leden. (Van onze speciale verslaggever) „België, heeft enthousiast het ini tiatief genomen, om in 1958 de grote ontmoeting van de volkeren te orga niseren. Op de terreinen van de we reldtentoonstelling te Brussel 7. uil en talrijke landen gedurende zes maan den hun belangrijkste verwezenlijkin gen op het gebied van de wetenschap pen, de schone kunsten en de tech niek met elkaar kunnen vergelijken. De expositie dient echter meer te worden dan de balans van de ver overingen van deze eeuw. De ten toonstelling van 1958 moet vooral „Een pleidooi Voor De Mens" wor den." Aldus de commissaris-generaal van de tentoonstelling, baron Moens de Fernig. Hij heeft zich in de af gelopen jaren tot de regeringen van alle mogelijke volkeren gewend en hij heeft het klaar gekregen om niet minder dan vijftig landen, alsmede een tiental internationale organisa ties, voor de expositie aan te trekken. In de tuinen van het paleis van Laken, in de tuinen van het grote landgoed Ossegcm, op de Heizelgron- den verrijzen thans de gigantische gebouwen van Amerika en Rusland. Engeland en Nederland, de Heilige Stoel en het Internationale Rode Kruis. Ook de minder grote gebou wen van Andorra en Cambodja. Thai land en Peru, Nicaragua en Monaco. Miljoenen mensen uit alle landen van de wereld maken zich gereed om naar Brussel te gaan. Zij zullen we kenlang kunnen dwalen langs de „vondsten van deze eeuw" en zij zul len zich waarschijnlijk het meest ver bazen over de vele architectonische wonderen, die de Belgische wereld stad gaat bieden. Wereldtentoonstellingen hebben een klinkende naam. Het begon honderd jaar geleden in het Engelse stadje Cork, waar 17.000 exposanten bij een waren. Het ging verder met Du blin en New York, met Londen (in 1862 niet minder dan 27:000 exposan ten en 6 miljoen bezoekers!) en Philadelphia, met Antwerpen en Pa rijs (in 1900 met veertig deelnemen de landen en 51 miljoen bezoekers!), met Rio de Janeiro en nog eens Pa rijs. Brussel 1958 wordt een oonfronta- tie van de volkeren, de expositie da syntese van een halve eeuw weten schappelijke ontdekkingen. Maar eerst en vooral wil de tentoonstelling een pleidooi zijn voor de mens. (Advertentie) SPECIALE WEEKEND MENU'S MARKT ETTEN TELEFOON 698 De rechtbank te Dordrecht heeft gis teren de 29-jarige fabrieksarbeider L. v.d. N. uit Dordrecht veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de tijd van tien maanden conform de eis. De fabrieksarbeider had een bank werker, die hij in een café had ont moet gevraagd de nacht in zijn huis door te brengen. Toen gast en gast heer het huis betraden nam de laatste een lege fles en timmerde ermee op het hoofd van de eerste en eiste geld. De gast kon echter de straat op- 1 vluchten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 7