Koninklijk verzet tegen traditie van het Engelse protocol Voor schoolsucces van het kind is ook het milieu bepalend ZN. Lucht vaartpi onierster verlengde vliegbrevet KOERSVERLOOP OP AMSTERDAMSE BEURS ECom nu praten U.C.I.-besluit (geen door Franse profs startgelden) bestreden achterstand tegenstand democratie 11 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 7 DECEMBER 1957 OT Per- CTION VAi\ MIERLO en ZOOS 1.1. Op 82-jarige leeftijd Ir. W. Thunnissen in D.B. Kath. Werkgevers Van 2 tot en met 7 december 1957 over de aanschaf van een nieuwe Amerikaanse Ford '57 wacht er niet te lang mee! De Amerikaanse Ford 57 Levenslang tegen bakker geëist 11 8 L gelijk Irmirt |to ma- gelijk, leken, [randt Wij jen. |wordt u op iealer voor Toen koningin Elisabeth en prins Philip indertijd de Kanaal eilanden bezochten deed zich een merkwaardig incident voor: geheel tegen het protocol in stond prins Philip onverwachts stil voor een een oude baas met een lange witte baard en een pijp in de mond. „Woont u al lang op het eiland?" vroeg de prins. De oude liet van schrik de pijp uit zijn mond vallen. Ter wijl de hofdignitarissen met uitgestreken gezichten bleven staan kijken bukte de prins zich, raapte de pijp op, zuiverde het mondstuk met een zakdoekje en overhandigde haar weer aan de oude. Onstuimig begon iedereen te roepen: „Leve de prins, leve de koningin...." In zijn strijd tegen de verouderde hoftradities had prins Phi lip door het eenvoudige gebaar een nieuwe overwinning be haald. Enkele weken tevoren had koningin Elisabeth zonder haar gemaal een kort bezoek gebracht aan een Lon- dense verpleegftersschool, waar de meisjes in een gang stonden opge steld. Juist op het kritieke ogenblik kreeg een van de adspirant-verpleeg sters een flauwte. De koningin, die ireeh inbreuk wilde maken op het verouderde protocol deed alsof er niets was gebeurd en stapte over het 'bewusteloze meisje heen. Het „gevolg" was tevreden over deze waardige houding van de koningin, maar toen prins Philip het verhaal de andere dag in zijn ochtendblad las zei hij woordelijk: „Ons hof is twee eeuwen ten ach ter en het protocol 300 jaar. Je maakt het oils volk moeilijk om zijn koningin in haar volle mense lijkheid te zien, als je over een bewusteloze heen stapt." „Wat had ik dan moeten doen?", vroeg de koningin. „Wel, je had met een der andere verpleegsters een praatje kunnen maken, zodat men tijd had gekregen het meisje weg te dragen. Het zou ook goed zijn geweest, vermoedelijk nog beter, als je zelf had geholpen om de verpleegster bij kennis te brengen. Je bent de gevangene van een onmogelijke en bijna onmen selijke hoftraditie. Wij moeten in het belang van ons zelf, in het be lang van onze kinderen en in het belang van ons volk het protocol moderniseren, vermenselijken..." Vanaf deze ochtend dateert de ge meenschappelijke aanval van Elisa beth en Philip tegen de hofetiquette, een strijd, die door alle Britten met belangstelling wordt gevolgd. De verstandhouding Sussen Philip en Elisabeth kon niet beter zijn, daar van is heel Engeland overtuigd De koningin volgt haar echtgenoot thans ook in zijn felle strijd tegen de hove lingen, die hem niet kunnen verge ven dat hij inbreuk maakt op wat eeuwenlang ais het enig ware gold. Dat in eerste instantie Philip de gees telijke vader is van deze actie ligt voor de hand: Elisabeth immers werd opgevoed als „koningskind" en kreeg nauwelijks gelegenheid om betrek kingen aan te knopen met „gewone mensen". Haar wereldje bestond uit de eigen familie, de hofdignitarissen, enkele uitgezochte lords en de bis schoppen van de Anglicaanse Kerk. Philip echter was weliswaar een jon geman van koninklijke afkomst, maar zonder grote financiële middelen, zo dat zijn oom, lord Mountbatten voor zijn opvoeding moest zorgdragen. De ze hield hem de broederschap van de marine voor als een duidelijk te ken van menselijkheid en toen Philip in het huwelijk trad met Elisabeth, toen nog prinses, wist het hof, dat er conflicten zouden ontstaan. ,,Ik wil me gaarne als prins-ge maal gedragen" zei hij kort na het overlijden van zijn schoon vader tegen twee van zijn hof- secretarissen. „Maar ik verzoek u wel niet te proberen me uit het hoofd te praten, dat zelfs een prins-gemaal in de eerste plaats een mens moet zijn van vlees en bloed- En vergeef het me ais ik zeg dat ik vaak be twijfel of de omgeving van de vorstin wel bloed heeft Waardig trokken de hoge dienaren zich terug, want het protocol liet hen geen wederwoord toe. Maar een uur later gonsde het in Buckingham Pa lace van vreemde geruchten. Prins Philip antwoordde er op, door zijn sportoefeningen voort te zetten en zich in het openbaar, temidden van zijn sportmakkers, met ontbloot bo venlijf te wassen onder een oude pomp. De strijd was hiermee nog lang niet gewonnen, want vrijwel wekelijks volgden er lichte paleisschermutse lingen tussen Philip met enkele jonge medewerkers en de oude hofkliek, die met hand en tand bleef vechten voor de traditie. Maar toen het Britse pu bliek las, dat prins Charles naar een gewone school" zou gaan, naar Cheam, waar ook zijn vader in de banken had gezeten, begreep het, dat prins Philip een nieuwe overwinning had behaald. Hij kreeg onverwachte, hoewel onwelkome, hulp van lord Al- tricham en tal van Londense dagbla den, Tevoren hadden de koningin en de prins al enkele ingrijpende her vormingen ingevoerd. Hoewel een der rijkste vrouwen van ons halfrond, is Elisabeth tegen iedere verkwisting, maar met het hele hof tegen zich had prins Philip toch nog al zijn overredingskracht nodig om haar te doen besluiten voortaan niet mèer bij iedere verschijning in het openbaar een nieuwe japon te dragen. Tijdens haar bezoek aan de Verenigde Staten en Canada verscheen ze meermalen in hetzelfde toilet, wat tijdens het koninklijk bezoek aan Parijs nog on denkbaar had geleken. Toen verwis selde ze nog protocolair van hand schoenen, telkens als ze uit haar auto stapte. Het protocol schrijft ook voor, dat de lord mayor van Londen het vor stelijk paar, telkens als het na een buitenlandse reis in de hoofdstad terugkeert, inviteert voor een luneh, waaraan dan een goed deel van de hoge adel mede aan zit. Dit grapje kost de gemeente Londen iedere keer ongeveer honderdduizend gulden. Op verzoek van het vorstelijk paar blij ven deze dure lunches voortaan ach terwege, hetgeen opnieuw tegenstand heeft veroorzaakt bij de oude hof dignitarissen. Tijdens haar bezoek aan Canada en de Verenigde Staten „zondigde" het vorstenpaar dagelijks tegen het pro tocol, waardoor lord Altrincham kon (Advertentie). Bankiers Anne 1884 MECTEN-COUPONS schrijven: „De koningin heeft bewe zen. dat ze iets kan en dat ze iemand is. Het enige, waarop we nu wachten is, dat ze dat ook zal tonen aan de Britten. In Engeland regeert echter het hof, zodat we alleen maar op een andere houding van het hof behoeven aan te dringen." Tijdens zijn inmiddels beroemd ge worden bezoek aan de Londense melk- en landbouwtentoonstelling toonde prins Philip, dat ook na de Amerikaanse reis de democratisering verder gaat. Nadat hij al verschei dene oudere hofbedienden door jon gere had vervangen en steeds meer marine-officieren ging uitnodigen een avondje in Buckingham Palace te ko men doorbrengen, ging hij tijdens zijn bezoek aan de bedoelde tentoonstel ling geheel zijn eigen gang. Hij werd er feestelijk en plechtig ontvangen, maar toen de organisatie en de ho velingen hem plichtsgetrouw volgens het programma van stand één naar stand twee wilden slepen, teneinde in dertig minuten gereed te komen, zei de prins: „Ik dank u voor de grootse ontvangst en ook uw program ma is prachtig. Maar ik stel er toch prijs op deze tentoon stelling volgens mijn eigen pro gramma te bezichtigen. U kunt vrijelijk over uw tijd beschik ken. Mag ik aannemen, dat u als goede democraten mij het zelfde recht gunt?" Geheel alleen dwaalde de prins vijf uren lang door de expositieruimte. Hij sprak met de verkopers, liet zich inlichten en gaf er blijk van goed op de hoogte zijn met het boerenwerk. Aan de bar dronk hij tussen de ove rige bezoekers een glas bier en even later kon men de prins een sandwich zien eten, staande voor een model, melkinrichting. De prins heeft tegen zijn vrienden van de marine herhaaldelijk gezegd: „Indien mijn vrouw te weinig contact heeft met de bevolking ligt dat uit sluitend aan het hof. Zij is de gevan- gene van té waardige lieden met een groot verleden uit de pruikentijd. Zelf zou ze niets liever doen dan on gedwongen met de beide kinderen in Londen gaan winkelen en de bus ne men, zoals iedereen. En die „iedereen" vraagt zich mo menteel af of het Britse vorstenpaar de moeilijke strijd tegen het hof zal kunnen volhouden en of men het nog zal mee maken, dat prins Philip, de koningin en hun beide kinderen door Londen kunnen wandelen, zoals iedereen. De prins weet, dat hij hiertoe de medewerking van de pers nodig heeft. Daarom maakt hij de laatste tijd gemakkelijk een praatje met journalisten. Dezer dagen nog stapte hij uit een groepje officiële persoon lijkheden op een man af die tussen het volk stond en vroeg: „Dit is nu de tiende keer, dat ik u vandaag zie. Mag ik ook weten wie u bent?" De journalist stelde zich voor als een van de redacteuren van een groot Londens blad, waarop de prins la chend vroeg: „Wie denkt u, dat van ons beiden het beroerdste baantje heeft? Ik, die u moet dienen, of u, die mij alsmaar moet volgen?" De journalist antwoordde gevat: „Ik weet het niet. Maar we zouden eens een week kunnen ruilen?" De geschiedenis van de luchtvaart i Een prestatie, die niet veel haar telt verscheidene pioniers, die stuk I toen hebben kunnen nadoen, laat voor stuk naam hebben gemaakt.staan verbeteren! Velen van hen hebben echter reeds het tijdelijke met het eeuwige ver wisseld en zijn niet meer. Een van hen een vrouw is onlangs weer in het nieuws geweest. Deze vrouw is de Franse pionierster Marie Marvingt, geboren in 1875. Onlangs stapte ze of het de ge woonste zaak van de wereld was naar de medische keuring om haar brevetten te laten verlengen. Na een grondig onderzoek verklaarde de dok toren geen termen aanwezig te ach ten om haar die verlenging niet toe te kennen. Dus bezit zij thans op 82- jarige leeftijd weer een geldig bre vet, waarmee zij ook in een helikop ter en zweefvliegtuig mag vliegen. Voor deze „sport" nl. heeft zij er zo even tussendoor haar bewijs van vliegvaardigheid gehaald. Mag dit thans een bijzonderheid he ten, hoe moet het dan wel destijds bij de aanvang van de 20ste eeuw geweest zijn, toen zij als een der eerste vrouwelijke piloten haar vlieg brevet haalde. De toenmalige wereld viel van de ene verbazing in de an dere toen zij van haar sportieve pres taties deed blijken. In 1909 haalde zij zelfs het stoute stukje uit om met een ballon dwars de Noordzee over te steken en in Engeland te Southwold te landen. In de woensdag j.l. gehouden ver gadering van het federatiebestuur van de Algemene Katholieke Werk gevers Vereniging en van het alge meen bestuur van het Katholiek Ver bond van Werkgeversvakverenigin- gen, werden de reeds zitting hebben de leden dr. J. Ph. M. van Campen (Nijmegen), L. A. J. M. van Heijst ('s-Hertogenbosch), mr. F. M. J. Jansen (Heerlen) en F. H. Terwindt (Nijmegen), herkozen tot lid van het dagelijks bestuur dezer beide vereni gingen. In de vacature, ontstaan door het aftreden van ir. Joh. Haymakers, die statutair niet herkiesbaar was. werd gekozen ir. W, Thunnissen (Breda), lid van het hoofdbestuur van de Nederlandse Katholieke Aan nemers- en Patroonsbond. Tot leden-specialisten werden in het da 'elijks bestuur gekozen de heren dr. P. A. J. M. Steenkamp (Uit hoorn) en mr. F. J. van Thiel (Hel mond). terwijl de heer L. Janssens Czn. (Tilburg) als zodanig werd her kozen. Vrijd.6-12 Koersverschil Alg. Kunstzijde Unie Van Berkels Patent Van Gelder Zonen Kon. Ned. Hoogovens Ned. Kabelfabriek Philips Unilever Wilton - Feijenoord Kon. Petroleum Holl. - Amerika Lijn Kon. Ned. Stoomboot Mij Ned. Scheepvaart Unie Van Ommeren Amsterdam Rubber H.V.A. Ver. Deli Mtjen 3-3 Vi Nederland 1947 3 Invest, cert. Ned. 3 Ned. 1962-64 Laagste Hoogste laatste t.o.v. koers koers tijdvak vorige week 139 1/2 147 3/4 139 3/4 8 1/8 166 1/2 170 1/2 166 1/2 8 172 174 174 229 233 230 6 215 227 227 ■f" 5 229 1/2 236 3/4 232 6 1/2 317 1/2 329 320 1/2 8 7/8 184 191 190 1/2 2 1/2 157. 164.40 157.30 5.05 136 140 138 1/2 1/4 120 1/4 122 1/2 121 2 1/2 108 115 1/2 108 1/2 12 5/8 193 201 1/2 200 1/2 1/2 37 44 40 1/2 6 1/4 85 91 87 3/4 4 1/4 50 1/8 53 52 3/4 1/2 82 1/8 82 3/4 82 3/16 1/2 88 1/2 89 88 15/16 86 7/8 87 3/8 87 11/32 5/16 Ook heeft zU naam gemaakt op het gebied van het ziekenvervoer door de lucht. In 1910 ontwierp zjj nl. een vliegende ziekenwagen, de voor loper van de latere ambulance-vlieg tuigen. Tussen de twee wereldoorlogen in maakte zij nog even een tournee dooi de Verenigde Staten van Noord-Ame- rika. Hierbij werd maar eventjes ruim 116.000 km afgelegd! Dat zij een „bijzonder mens" is niet alleen op luchtvaartgebied, heeft zij in haar lange leven bewe zen door haar imponerende presta ties als zwemster zij was de eer ste vrouw, die het klaar speelde om bij Parijs de Seine over te zwemmen en als wielrijdster zij reed in haar eentje op de fiets een ..Tour de France." Bovendien was zij een uit stekend paardrijdster, tennister en ski-ster. Het kan dus niet anders of iedereen heelt bewondering voor deze krasse dame, die zich nu nog dagelijks op de fiets tussen het drukke verkeer van Parijs begeeft. ^jSSvërtentïe) (met of zonder inruil) met een muurvaste wegligging en een fantastisch ruim interieur. Geruisloos en veilig - stijlvol en comfortabel enmet een verbluffend motorvermogen. De Mercury 1957 vol nieuwe technische vondsten, vermetel van lijn, imponerend van prestatie. Kom nu met ons praten over de aanschaf van een nieuwe auto. Maak een afspraak DE OFFICIAL FORD DEALERS met een official Ford dealer Met de Tour- de France komt het dus weer in orde. Er is nog enig ge redekavel over het aantal renners, dat de Luxemburgers in de ploeg met onze landgenoten willen zien opgeno men zullen het er drie zijn of vier? maar het akkoord is er. De Lu xemburgse Wielerbond heeft immers met algemene stemmen en met vreugde zijn instemming met de idee: in 1958 een gemengd Ned.- Luxemburgse equipe naar de Ronde van Frankrijk, betuigd. Dat zit dus wel goed. En daarmede is dan weder, om een eind gekomen aan de onge rustheid die een poos heeft geleefd, dat het met de gevestigde positie van ons land in de Tour mis zou lo pen. Kees Pellenaars heeft het dus we derom klaar gespeeld. Dank zij de gewaardeerde figuur, welke hij in de voorbije jaren in de Ronde is gewor den en de goede naam. die hij in Frankrijks wielerwereld heeft weten te vestigen. Maar ook in andere lan den, als Italië en Spanje, getuige het feit, dat hij daarheen met de Ned.- Luxemburgse ploeg zal gaan rijden in de Rondes, welke aan de Tour voor af gaan. Mooie gelegenheden, om de combinatie tot een hechte te maken, vooraleer het grote gebeuren in la douce France van wal steekt (van 26 juni tot 19 juli deze keer). Dat de ons omringende landen be grip hebben voor de positie, waarin Nederland verkeert, is tijdens het vo rige week in Zürich gehouden con gres duidelijk geworden. Wij geloven, dat de K.N.W.U.-voorzitter, dr. van Dijk. daarin een belangrijk aandeel heeft geleverd. Tegen de wens van de Fransen in, vonden de U.C.I.-af- gevaardigden het goed, dat de Ronde van Nederland een andere periode kreeg toegewezen dan aanvankelijk was gevraagd. In het tijdvak van 30 april tot 15 mei is de Ronde van Spanje gepland, terwijl de Giro d'Ita- lia van 18 mei tot 8 juni wordt ver reden. Het voornemen van de heer Otto van Erp, ook volgend jaar di recteur van de Ronde van Nederland, om onze Tour in de maand mei te houden, kon uiteraard niet gereali seerd worden, omdat er dan geen behoorlijk rennersveld te engageren zou zijn geweest. Ook al niet, omdat de firma's, die voor extra sportieve reclame zorgen, met andere woorden de renners in staat stellen aan de diverse Rondes en klassiekers deel te nemen, én de organisatoren, bijsprin gen met financiële medewerking, dan daartoe niet bereid zouden zijn. Aangenomen mag worden, dat die extra sportieve reclame-ondernemin gen een behoorlijke vinger in de pap hebben gehad bij de voor Nederland zo gunstig uitgevallen beslissing. En misschien is het niet eens boud te veronderstellen, dat onze vaderlandse Ronde straks zeer behoorlijke steun van die zijde tegemoet kan zien. Ook al vanwege het feit, dat Pellenaars kans heeft gezien in het buitenland Nederlandse coureurs onder te bren gen bij ploegen, die door extra spor tieve reclame-ondernemingen op de been worden gehouden. Men mag, doorredenerend, verder aannemen, dat deze omstandigheid Nederlandse firma's en bedrijven aan zal sporen, in belangrijker mate dan tot nog toe, steun aan de organisato ren van de Ronde van Nederland te verlenen. Die dan op hun beurt er eindelijk eens toe zullen kunnen gera ken een omvangrijker veld renners te laten deelnemen, zodat men niet beangst behoeft te zijn, met een handvol coureurs de finish te berei ken. Zoals de laatste jaren het geval was. En met al de nadelen daaraan verbonden. Vooral qua gemis aan werkelijke strijd. Intussen blijkt, dat het besluit van de U.C.I. om voortaan geen startgel den meer te geven aan beroepsren ners in klassieke en andere wedstrij den, allerminst de goedkeuring weg kan dragen van een aantal grote Franse coureurs. Dit zal niemand, die wat meer van de wielrennerij, af weet, erg verbazen. De kopstukken, ook elders in Europa, kunnen jaar lijks op een zeer behoorlijk inkomen rekenen, via genoten startgelden. En zij, die bijvoorbeeld succesvol uit de een of andere ronde tevoorschijn ge komen zijn, of uit een klassieke koers, kunnen dat in later komende wedstrijden behoorlijk te gelde ma ken, nog vooi zij een meter in zo'n wedstrijd hebben gereden. Maar het zijn en waren dan ook altijd en alleen maar de kopstukken die organisatoren startgelden wensten te fourneren. Vanwege hun trekpleis terschap en zo. De mindere goden, die men in een koers niet missen kan, lochten meestal wel mee komen doen zonder dergelijke douceurtjes of tegen een kleine vergoeding. Van die kant zijn dan ook nog geen bezwaren aangevoerd. Uiteraard niet, want die krijgen straks, onder de nieuwe voor waarden: via een prijzenpot, zoals men die in België al zo lang kent, kans om meer geld te gaan verdie nen. Voor hen heeft dat U.C.I.-besluit dus zeer aantrekkelijke kanten en, zo- als wij reeds eerder schreven, ook de organisatoren van koersen, die er straks weer aan kunnen gaan den ken, professionals aan de start te la te,. komen. Hetgeen de laatste jaren slechts sporadisch kon gebeuren, vanwege de soms onbetaalbare start gelden, die werden gevraagd. De kwestie is, dat voelt iedereen, een diep-ingrijpende. Maar het kwaad is kennelijk zo diep ingeworteld, dat de U.C.I. wel gedwongen moet zijn geweest daaraan paal en perk te stel len. Zoals bij iedere maatregel, is er ook ten deze een profiterende en nadeel ondervindende groep. Het zal zeker niet eenvoudig zijn de besluiten van de Internationale Wieier Unie overal en volgens de letter door te voeren. Als er echter niet stringent de hand aan wordt gehouden, zullen ze waardeloos blijven. Ongetwijfeld ware dit te betreuren, want alleen op die manier kan er weer nieuw b'oed in de rennerswereld worden gekweekt en is de mogelijkheid ge schapen het peil, dat om in eigen land te blijven, heel erg is gezakt, weer tot het niveau van enige jaren geleden op te voeren. Laat de betrokkenen, dit nu eens ernstig voor ogen houden en met hun allen er aan medewerken, dat het zo belangrijke U.C.I.-besluit, dat dus automatisch een K.N.W.U.-maat- regel is geworden, wordt gereali seerd. De officier van justitie bij de recht bank te Zutphen heeft vandaag le venslange gevangenisstraf geëist te gen de 28-jarige bakker J. P. uit Miste (gem. Winterswijk) die bekend heeft op 11 januari van dit jaar de postbode G. H. van het leven te hebben beroofd en hem driehonderd gulden te hebben ontstolen. De officier van justitie zeide in zijn requisitoir o.a. dat aan het beroven van de postbode door de verdachte onvermijdelijk het doden van de post bode was verbonden. Het slachtoffer kende immers d. dader goed. De of ficier van justitie meende dat hier sprake is van moord. Hij noemde verdachte een gevaarlijk man en hij kon geen enkele verzachtende om standigheid in deze zaak vinden. (Van onze onderwijsmedewerker) Het is ifiet onze bedoeling, in dit arti kel te schrijven over Spoetniks en andere aardsatellieten, maar een ogenblik drong zich de gedachte aan technische wonde ren bij ons op,- toen wij ons bezonnen op de studieproblemen der jongelui. Is het immers niet merkwaardig dat de mens zijn veroveringszucht reeds uitstrekt tot buiten onze aarde, terwijl wij nog lang niet klaar zijn met vele schijnbaar een voudige aardse vraagstukken? Wij doe - len dan nog niet eens op een voor de hand liggend goed als vrede en menslie vendheid, maar simpelweg op een effi ciënte uitrusting van onze eigen kinderen voor hun maatschappelijk bestaan. Wel is de mens in staat, de loopbaan van een kunstmatige planeet tevoren nauwkeurig te richten en te berekenen, maar tegelijkertijd le veren wij zeer onbevredigend werk bij het uit stippelen van de loopbaan van onze kinderen. Nu is het wel duidelijk, dat de dode stof zich gemakkelijker laat dwingen dan de levende mens, die volgens eigen vrije wilsbesluiten een individuele vorm aan zijn bestaan kan geven. Maar zelfs als deze vrije mens zich zonder eigenzinnigheid aan onze leiding toevertrouwt staan wij nog zo vaak voor onzekerheden bij het wijzen van de meest gerichte weg. Wanneer uw zoon u vraagt: ik zal studeren wat u wilt, maar zegt u mij dan, welke school voor mü het meest geschikt is? dan mag u de meest uitgelezen experts te hulp roepen, u kunt tot op heden geen asvies tevoorschijn brengen, dat afdoende zekerheid ener juiste keu ze biedt. Sinds jaar en dag zoekt men naar betrouwbare selectiemethoden, waardoor voor elk kind de meest geëigende school zou kun nen worden gekozen. Meermalen heeft men al gedacht, de steen der wijzen gevonden te heb ben. het intelligentie-quotiënt, het interview, het observatie-rapport, maar telkens bleek weer dat men slechts een klein deel van het gecompliceerde vraagstuk nader tot oplossing had gebracht. Voor het ogenblik willen wij nu deze proble matiek laten rusten, om ons te wenden tot die ouders, die wellicht menen, dat deze onderzoe kingen althans voor hun kinderen niet meer actueel zijn, omdat die al tot een bepaalde schoolkeuze zijn gekomen. De een is geslaagd voor de HBS, een ander voor het lyceum of voor de ULO. Wellicht is uw kind een piente re leerling, waarvan het personeel der lagere school u hoopgevende toekomstverwachtingen deed horen. Mogelijk heeft uw jongen of meis je een uitnemend toelatingsexamen gemaakt. Uw kind, nu in de eerste klas van de vervolg- school, zit elke avond trouw over de boeken en schriften gebogen. Moet u zich nu, ondanks al deze gunstige verschijnselen, toch nog zor gen maken? Ons antwoord is twijfelachtig. Enerzijds ligt het geenszins in onze bedoeling, u nodeloos be zorgd te maken. Maar tegelijk willen wij u waarschuwen voor een voorbarig optimisme. Het werd hierboven reeds gezegd: onze selec tiemethoden zijn nog helemaal niet honderd procent accuraat. Bij de toelating kunnen zowel fouten in de afwijzingen als in de toelatingen zijn binnengeslopen. Maar laat ons aannemen, dat uw kind met recht tot de eerste klas werd toegelaten. Dan nog is dit prachtige begin geen slotstuk aan uw jarenlange zorg voor een mogelijke voortgezette studie. Allerlei statistische onderzoekingen wijzen im mers steeds meer naar de conclusie, dat het schoolresultaat weliswaar voor 'n belangrijk deel door de aanwezige intelligentie wordt bepaald, maar in nog belangrijker mate afhankelijk is van het milieu, waaruit de studerende jonge mens voortkomt en waarin de studie wordt ver richt. Geen staat of stand Het is duidelijk, dat hier niet op de eerste plaats aan stand of staat moet worden ge dacht, wanneer het woord milieu wordt gebruikt. Veeleer gaat het hier om een algemene gees telijk-culturele achtergrond, waartegen de stu dent al of niet een echo hoort Van de cultuur goederen, die thans door hem of haar worden veroverd. Men mag dit ook niet opvatten, alsof het de ideale toestand zou zijn, als de ouders van een beginnend HBS-er beiden in het bezit van het eindexamen HBS zijn. Wellicht zou men zelfs kunnen denken, dat het er om ging, dat va der en moeder eventueel de behulpzame hand zouden kunnen bieden bij onoplosbare huiswerk- puzzels. Neen, met milieu-achtergrond wordt hier ge doeld op oen algemene geesteshouding, een in teresse-sfeer, waarin het kind weerklank vindt voor zijn studie-onderwerpen. Waarin aan tafel een gesprek mogelijk is rondom de vraagstuk ken, die de lessen op school in het jeugdige hoofd en het jonge hart hebben losgeweekt. In dit opzicht is het onweersprekelijk, dat een kind van ouders, die zelf ook enige verdere ont wikkeling na de lagere school hebben geno ten, in het voordeel is. En daarbij ook nog die jongelui wier ouders de tijd en de energie kun nen vinden, om toch minstens ,,met hun kind mee te studeren", wij bedoelen: om belang stelling te tonen voor en een gesprek te ope nen over de studiestof van het kind. Staan dan de ouders, die zelf geen gelegen- heid tot studie hadden in hun jeugd en wier da gen thans overbezet zijn met talloze werkzaam heden, machteloos om steun te bieden aan hun studerend kind? Integendeel. De bovengenoemde, zeer belang rijke steun kunnen zij niet bieden. Maar er staan nog andere wegen open, welke even zeer door de ouders moeten worden bewan deld. Het zijn namelijk niet zelden de begaafde leerlingen, die op voortgezette studie misluk ken, en wel door gebrek aan wilskracht, door karakterzwakte, door slordige studiemethoden, enzovoort. In ieder gezin met studerende kinderen kan daarom langs deze weg een hoognodige en be slist Invloedrijke steun worden geboden bjj het handhaven of opvoeren der gewenste school resultaten: schept orde en regelmaat in het gezin, want deze levensdiscipline is een houvast en een voorbeeld voor de student, houdt u aan vaste tijden voor de maaltijd, zorg voor een voldoende nachtrust voor het kind, leg een gerechtvaardigde hoeveelheid huishou delijke plichten op de schouders van het kind, maar bedenk dat sommige ouders in dit op zicht geen maat houden, stimuleer een redelij ke portie ontspanning, bij voorkeur in de bui tenlucht. Stimuleer een nuttig gebruik van radio, film, televisie, dagbladen en tijdschriften, maar kweek tevens de bitter-nodige zelfbeheersing aan in het benutten van deze bronnen. Kortom: „eef Uw kind eer gezonde opvoeding, waarin voldoende plaats wordt ingeruimd voor de onontbeerlijke harding. Dan hebt u op deze manier veel directer en veel intensiever dan u zich wellicht realiseert, bijgedragen aan het schoolsuccs van uw kind. Let wel: een goede intelligentie-alleen is nog geen enkele garantie!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 9