OSSENDRECHT
Met oog en oor te gast
Internationale kampioenendag
van „De Vrede" te Sas van Gent
ratóeen verf.vraag RIPOLIN
ONZE ETHERJACHT OP
ZES DECEMBER
kanon
siererwt
janus
Gaat Jan Sloekers vliegen
Kinderziekten
Wij hoorden en zagen
Sinterklaas
programma's
Vandaag
gemoedelijke surprise
Een dag in de
onvergankelijke
dorpssfeer
DERDE BLAD
Dirivenkromek van
.Den Bruinen"
Onze radio en
T V-rubriek
(Van onze speciale verslaggever)
Als Sinterklaas na zijn superzware toernee
over de daken (met die vele televisiedingen) 'n
volle dag op rust wil gaan, moet hij zeker niet
vpr7iiimpri het roede Ossendrecht met een be
zoek te vereren. Want door de straten van dit brave dorp loopt ^eftondlrd^ het lnwoneis
de glimlach. Het kan zijn, dat de grote kindervriend plotseling „Dat is niet best", mediteerde de
wordt geconfronteerd met een man die reeds meer dan zestig ^^^i-fdezfhoek z"u heufge»
jaar keizer is en het is ook mogelijk, dat zo maar ineens de in- kwaad kunnen", vervolgde hij, maar
torpssante historie wordt verteld van het verkochte kanon, dat daarmee was de tijd voor sobere be-
- - spiegelingen absoluut verstreken.
nog altijd een plaatsje heeft naast de vrij verse stenen van het
gemeentehuis. De kans is niet gering, dat een compleet verhaal tuin naar de "tuin naast de burge-
6 - i -i- 1--j- ij j:-j- mpActprliikp woning was snel ge-
Het overstapje van de gemeente-
uin naar d<
wordt opgehangen over de leeuw en de hond, die reeds jaren ™||^terlljke wonmg was
aan de voet van een (fraaie) woning liggen en het is helemaal „Burgemeester, hoe staat het met
niet onzeker, dat de burgemeester over alle bouwproblemen heen den'^v°®0,l?ev^a®Jr
terecht komt bij de aanwezigheid van een siererwt, die in de vol
gende zinnen meer relief krijgt. Het is evenmin uitgesloten, dat
de grote geschiedenis wordt herhaald yan het meisje prinses Pau
line en als Sinterklaas bij toeval aan dit alles nog niet voldoende
zou hebben kan hij zijn hoofd op een plezierige wijze pijnigen bloemenexperimenteert Op een goe
over de vraag waarom een zekere vogelpikclub met zoveel
enthousiasme de „gouden janus" wordt genoemd.
De heer Vos de Wael glimlachte.
„Dat is een vergissing", zei hij.
„Het is nameilijk geen dahlia, maar
een zeer sierlijke siererwt. Iedere
Ossendrechtenaar weet, dat onze goe
de inwon'er Lucas graag met allerlei
POLLEKE,
die nu zestig jaar keizer is.
Een dag doelloos dwalen door Os
sendrecht stelt aan het menselijke
spierenstelsel hoge eisen, want als
de vriendschap met de dorpeling be
klonken is, rollen de verhalen door
de dorpsstraat en slechts een grove
kniesoor (die wellicht zijn medetype
zou vinden in het door de plaatselijke
toneelclub op te voeren spel „Peerke
de Sukkelaar"), trekt zijn mond niet
in een glimlach.
u doen?", vroeg een
van de burgerlijke
Een man, die tussen het neerpen
nen van honderden getallekes door,
de lach niet kan vergeten is de ge
meente-ontvanger Gust Jansen. Over
zijn grijze haardos ligt een glans.
Zijn ogen tintelen als hij zich gereed
maakt om een brok dorpsgeschiede
nis te vertellen, dat van een nog vrij
recente datum is. Hij vraagt eerst
aan de blijde hoofddader" in deze
zaak, of er geen bezwaren zijn het
verhaal te vertellen. De hoofddader
blijkt hoofd van de afdeling sociale
zaken te zijn. Hij komt meeluisteren
naar de ontvanger.
Toen de bevrijdende legers in okto
ber 1944 in aantocht waren meenden
er enkele Duitsers goed aan te doen
in de Huybergsebaan achter een oud
kanon te gaan staan. Zij vuurden in
de richting van de Belgische grens,
maar toen zij eenmaal tot het besef
kwamen, dat de geallieerden verdui
veld aardig konden terugschieten,
bonden zij in en verdwenen in de bos
sen. Zij lieten het kanon vrolijk ach
ter en het zou stellig door de En
gelsen als een trofee zijn meegeno
men, indien de burgervader niet op
een reuze idee kwam. Hij smeekte de
militairen Ossendrecht dit kanon te
schenken. Het zou een onverslijtbaar
aandenken zijn aan de barre oorlogs
dagen. De plaatselijke commandant
streek over zijn hart. Het kanon werd
geverfd en kreeg een plaatsje naast
het gemeentehuis.
,,Wij hebben een prachtig kanon",
zeiden de mannen tegen elkaar, maar
op een goede dag werd het voortbe
staan van het beestje toch bedreigd.
Op een avond zaten in een van de
vele cafés enige mannen bij elkaar
en onder hen bevond zich een opko
per, die het hoofdzakelijk op oud
ijzer had gemunt. Hij dronk een bier
tje en terwijl hij aan de toog de kas
telein het een en ander vertelde, ver
scheen er in de deuropening een man,
die door de caféhouder met een ,,ha,
daar hebben we de burgemeester"
werd onthaald.
„Bent u de burgemeester?", vroeg
de opkoper.
„Natuurlijk", antwoordde de klant.
Er ontspon zich een gemoedelijk
gesprek, waarbij ook het kanon ter
sprake kwam.
„Wilt u dat kanon verkopen, edel
achtbare'*, informeerde de opkoper.
„Natuurlijk, het staat er toch voor
evenveel", zei de „burgemeester".
Het duurde niet lang of er was
een volledig akkoord bereikt. Aan
vankelijk werd de prijs van het kanon
bepaald op f 450.maar aangezien
de opkoper aan de toog de beroerdste
niet was, zakte de prijs tot f 100.
maar dan ook niet lager.
Het gezelschap ging uiteen en
iedereen was hoogst tevreden.
Maar de volgende morgen ver
scheen de opkoper, die zijn domi
cilie in Putte had, met een paard
in de buurt van het gemeentehuis
en met behulp van de zware ket
ting trachtte hij het kanon in be
weging te brengen, hetgeen de aan
dacht trok van enkele ambtenaren.
„Wat komt
van de heren
stand.
„Ik heb het kanon gekocht", ant
woordde de opkoper.
„Van wie?"
„Van de burgemeester".
De man, uiteindelijk na heel veel
vijven en nog veel meer zessen, ge
confronteerd met de burgemeester,
kreeg de grap door. Hij keerde met
zijn paard, dat overigens het kanon
geen centimeter van zijn plaats
kreeg, terug naar Putte en meer dan
waarschijnlijk dacht hij lang na over
de sociale manier, waarop het hoofd
van de afdeling sociale zaken een
avond gratis bier had gedronken.
de dag had hij weer een kruising tot
stand gebracht. Hij kwam naar mij
toe en vroeg of de siererwt „Vos de
Wael" mocht heten. Ik had daar geen
bezwaar tegen. Ik kreeg natuurlijk
enkele exemplaren voor mijn eigen
tuin. Reeds twee jaar heb ik veel
plezier aan mijn eigen bloem be
leefd. Maar in 1958 wordt het een
probleem, want ik heb geen nieuw
bloemenzaad gewonnen. Of de sier
erwt verder zijn weg door de wereld
gaat vinden en de ro*n van Ossen
drecht gaat uitdrageiPis moeilijk te
zeggen"
Achter zijn bureau zat burgemees
ter F. Vos de Wael. Hij had juist
een bespreking achter de rug met
een provinciaal planoloog en hij was
genegen een betoog af te steken over
de vele problemen in zijn gemeente,
maar hij begreep direct dat het op
deze zonnige herfstdag zeker de be
doeling niet kon zijn de wereld uit
een ernstige hoek te belichten. Toch
benaderde de burgervader een pro
bleem, want nadat hij de vraag had
gesteld of het prettig zou zijn dat
Ossendrecht van de kaart zou ver
dwijnen en daarop een rondborstig
„neen" als antwoord had gekregen,
vertelde h:j, dat de gemeente niet
zoveel inwoners meer heeft dan een
jaar geleden, want door het stopzet
ten van de produktie in de chemische
Het was eenvoudig ondenkbaar het
mooie gemeentehuis te verlaten zon
der een bezoek te hebben gebracht
aan vriend Camiel Mattheeusens
(van sociale zaken!), die in de zo
mer, als de van Esten en Wagtman-
sen op de weg zitten, twintig jaar
jonger lijkt dan in de wintermaan
den, wanneer er zo af en toe een
werkloze aan zijn loket komt tikken.
Camiel, die eens de fantastische his
torie uit de doeken deed van de
wonderlijke prinses Pauline (een Os-
sendrechts meisje van zeer kleine af
metingen, dat enige tientallen jaren
geleden een fortuin bijeengaarde door
op te treden als curiositeit in aller
hande shows), was zeer zeker ook
op de hoogste van de merkwaardige
aankondiging in een van de dorps
cafés, waarin te lezen viel, dat er
over enkele dagen een zeer grote
Het fameuze kanon
dat verkocht werd.
(Advertentie).
ERRES TELEVISIE
Een televisietoestel kopen is een ernstige
zaak. Als U zich serieus wilt voorbereiden
voor deze moeilijke beslissing, zendt dan
vandaag nog onderstaande coupon, ingevuld
aan R. S. Stokvis Zonen N.V. Dan kunt U
op Uw gemak thuis keus maken uit een
Sthitterende kleurenfolder met alle modellen
en prijzen.
COUPONals drukwerk te zenden aan:
R.S. Stokvis St Zonen N.V.
Aid. Publiciteit, Postbus 426, Rotterdam.
Gelieve mij geheel vrijblijvend de nieuwe
Erres televisiefolder te zenden.
Naam:
toonbeeUi^liari volmaaktheid
vogelpikwedstrijd zou worden geor
ganiseerd door de „gouden janus" en
dat er naast een vet konijn ook nog
een vette haan en allerlei andere
aardige prijzen te verdienen waren.
Wie was de „gouden janus?"
„Dat is geen sterveling", zei Ca
miel, ,,maar dat is doodleuk de naam
van een vereniging. De vogelpik is
in de tijd, dat er in Ossendrecht nog
een dikke driehonderd cafés waren,
van Zandvliet en Beirendrecht komen
overwaaien. Van tijd tot tijd wordt
er in een van de twintig overgeble
ven tapgelegenheden nog een vogel
pikwedstrijd gehouden en daarbij is
het de kunst de pik midden in de
roos te gooien. Het middelste - van -
alle - middelste punten van de roos
heet „gouden janus". Dat is het ge
heim".
Camiel had daarmee zijn verhaal
kunnen beëindigen, maar hij wilde
toch nog eens even terugkomen op de
leeuw en de hond, die de ingang van
het dorp zo af en toe iets schrik
wekkends geven. „Die leeuw moest
eens kunnen spreken", zei Camiel.
„Er zijn niet veel mensen, die nog
weten, dat de leeuw boven op het
huis van Pauline Musters, de prinses,
heeft gestaan. Het huisje werd ge
sloopt en toen kocht Jan Jacobs èn
de leeuw èn de twee honden, die aan
de voet van het huis lagen. Waar
die ene hond is gebleven is mij een
volslagen raadsel".
Op het Meulekenseind had Polleke
de Keizer zijn jas al aangeschoten,
want hij moest met de ouden van
dagen op reis. Maar in zijn kamerke
vertelde hij toch nog even 'n stukske
van zijn levensgeschiedenis. Hij was
dat aan zijn eer van „populairste
burger" van het dorp wel verplicht.
„De schoonste dag van mijn leven
is de viering van mijn vijftigjarig
keizerschap geweest", zei Polleke
pienter en bij de pinken.
„Kijk eens, dat zat zo. De meeste
mensen die oud worden komen tot de
viering van een gouden bruiloft. Dat
kon bij mij eenvoudig niet, want ik
ben nooit getrouwd geweest. Maar
op een goeie dag moest ik 60 jaar
"gaan worden en toen staken de buren
dia mij graag mogen, de koppen bij
elkaar en toen kwamen zij met het
plan een feest op touw te zetten. Er
verscheen een erepoort voor de deur
van mijn huiske, waarop geschilderd
werd: „Er is groot feest, want wie
is er vijftig jaar keizer geweest!"
Mijn huiske werd van onderen tot bo
ven versierd en ik vond het allemaal
prachtig, want tja. de mensen had
den gelijk, ik was vijftig jaar keizer,
maar dan in een bijzondere beteke
nis.
Toen ik zo'n jaar of tien was en
l>ü meester Kruter school ging,
kwam op een gegeven moment de
figuur van Napoleon de Keizer op
de proppen. Het stomme toeval
wilde, dat ik door mijn vader Na
poleon werd gedoopt en het was
nog toevalliger, dat meester Kru
ter mij aankook en zo maar zei:
„Gij daar, Napoleon, gij zjjt kei-
Ik ben dat eeuwig en altijd geble
ven. Napoleon Mous, mijn officiële
naam, die alleen de ambtenaren van
de burgerlijke stand moeten kennen,
wisselde ik voor Polleke de Keizer.
Daarom hadden de mensen groot ge
lijk voor mij een feest op touw te
zetten ennemij diverse geschen
ken te geven".
Het was Polleke's tijd. De bus voor
de ouden van dagen reed aan. Daar
stapte Polleke met een opgewekt ge
zicht in, fluisterend, dat er nog wel
eens een keizersfeest zou komen,
maar dat hij het vandaag meer had
staan op het Sinterklaasfeest, dat de
Broeders van Huybergen hadden ge
organiseerd.
De populairste figuur verliet
voor enkele uren het dorp en wel
licht sprak hij met Sinterklaas, die
in Ossendrecht best een dagje rust
zou kunnen nemen en die zich
ook zou thuisvoelen in de bijzon
dere, gemoedelijke dorpssfeer, die
elke vreemdeling als een surprise
wordt gepresenteerd.
(Advertentie)
(Advertentie)
Welkome afwisseling op de boterham I
Mayonna visconserven
Hollandse haring Ir* blik, volledig
schoongemaakt en zonder graten. In
room-, mosterd- of tomatensaus. Voor
Bijzondere Boterhammen en ook voor
slaatjes!
Het gaat er Spaans naar toe,
in deze dagen. Sinterklaas is in
onze konterijen, zelf ook groot
duivenliefhebber zijnde, maar
dan gebraden. Op menig ver
langlijstje stond een goei
kweekkoppel, maar de, goedhei
lig man kon er alleen voor zor
gen in taai-taai of marsepin. Af-
fijn een kinderhand is gauw ge
vuld, zo'n koppel is trouwens
eerst en vooral een kwestie van
pakken. Niet op de manier ge
lijk bij Valeer Desmet-Matthijs,
die ze een paar jaar geleden al
zijn kampioenen van 't kot
weggehaald hebben, voelt u
wel. Pakken in de duivensport
is wat anders. Eventueel komen
er pintjes bij te pas, maar de
kweek van goeie jongskes is
toch hoofdzaak. Nog een week
of zes en dat feest gaat weer
beginnen, momenteel zijn het
de tentoonstellingen en kam-
pioenendagen die onze aandacht
vragen.
Ik zal beginnen met die van „De
Vrede" te Sas van Gent, een der oud
ste en meest gerenommeerde duiven-
maatschappijen die de wereld ooit ge
kend heeft.
Voor de 12e maal in haar roemrijk
bestaan, richt deze organisatie op
zondag 15 december a.s. een interna
tionale duivenkampioenendag in en
wel in zaal „Flora" bij den heer Sjors
Vermeulen. Deze tentoonstelling zal
alles wat op dit gebied ooit werd
vertoond, glansrijk overtreffen. Van
de stedelijke kampioenen hebben in
geschreven de matta-dorus Jaap Hei-
da, Jos Renique, W. Rademaker, A.
Claeysens, G. Vermeulen voornoemd,
een der grootste steunberen van de
maatschappij, M. Vermandel en C.
Debacker. Van de regionale fond
cracks de geweldenaars: A. de Put
ter te Cadzand, P. Verstraeten te
Clinge, R. Decock te Overslag, J. A.
de Blok te St. Jansteen, J. Bogaert
te Stoppeldijk, niet te genaken en
niet te verslaan, Koster-van Hoorn te
Axel, A. Boon te Hulst, vlak deze ko
lossale speler niet uit, er is geen ene
Bels die zulke duiven op zijn kot
heeft zitten, zelfs met de mist van de
laatste dagen gaan ze door de lucht
dat de rook er af vliegt, C. Markusse
te Westdorpe, G, Dusarduyn te Groe-
At'
de, Ch. d'Haens te Nieuw Namen,
J. Becu te Groede, Reintje van der
Veke te Zaamslag, een ouwe vos die
ze ook zo makkelijk niet bij zijnen,
staart gepakt krijgen, Gebr. Elegeert
te Koewacht, A. van der Slikke te
IJzendijke, J. du Puy te Sluiskil, nog
familie van de geweldige kampioenen
te Biervliet, waar ook nooit aan te
kluiven geweest is, P. de Winne te
Kloosterzande, L. Lauret te Bosch-
kapelle, Jan Klaassen te Breskens, P.
Buyze te Breskens met zijn schitte
rende blauwen, A. de Hamer te Bier
vliet, klopt er ook nogal op enz.
Van over de oceaan komen de heren
A. van Keulen uit Vlissingen, A. van
Bergen uit Vlissingen en B. Ridderhof
uit Kapelle. België is dit jaar bijzon
der sterk vertegenwoordigd. Het puik
je, zowel uit het Land van Waes en
het Meetjesland, achter Gent, zal met
BÉkttflÉttSkt... - -"hiii&'ifrrr n3^''V;Jy- W
Met de laatste kruimels letter
banket nog in de haren van
onze gelegenheidsbaard willen
we een ogenblikje stilstaan bij
de noden van de mensen, die
de verjaardag van de Goed
heilig-man hebben aangegrepen
om een lang gekoesterde wens
in vervulling te doen gaan. Die
om het in een paar woorden
te zeggen voor hun Sinter
klaas een TV-toestel hebben
aangeschaft.
We zullen onze nieuwe mede-kijkers
volgen vanaf het moment, dat de
uitgebreide schare vakbekwame lie
den, die aan de installatie van hun
apparaat nu eenmaal te pas moeten
komen, de deur achter zich dicht
heeft geslagen. Beladen met zondag
se sigaren en gevuld met koffie en
sprits.
Daar staan ze dan, vol spanning
het moment verbeidend, dat de eerst
volgende uitzending op het scherm
zal komen.
Ze oefenen ijverig aan de knoppen
en de hele dag is het huis vervuld
van geheimzinnige samenspraken
over contrast en lichtsterkte, kana-
lenkiezers en rasterlijnen.
's Avonds schakelen ze nerveus
hun eerste programma op de beeld
buis, en ziedaar, de ellende is be
gonnen.
Vanaf dit moment werpen ze zich
met Holle-bolle-gijzerige gulzigheid
op alles, wat onverschillig welke re-
gisseuh maar voor de camera kan
krijgen. Ze kijken naar Meridiaan en
Het Leven van Riley, naar Pas Ge
perst en Uit en Thuis; ze bezichtigen
starogend de dominee uit Vorden,
het Internationaal borreluur en Hoi
kus. Pokus, dat kan ik ook. Geen pro
gramma ontgaat hun, of het nu de
Boemerang is, de Poortersparade,
Vier auf einem Pferd of het TV-
circus.
Och, laten we maar eerlijk zijn!
Dit stadium hebben alle kijkers door
gemaakt. Want kijkers zijn als kinde
ren. Hun nieuwe speelgoed verdringt
nu al het andere. En net als bij kin
deren gaat het vlug genoeg weer
over.
Tenminste: in de meeste gevallen.
Want er zijn stakkers, die aan deze
verdwazing niet meer ontkomen. Voor
wie 't TV-apparaat de tiran in huis
wordt, die hun dagindeling bepaalt.
Die hen hun vrienden ontneemt en
elke kans op verrijking van hun le
ven doet verdrinken in de veelheid
van te verzwelgen programma's.
Op een kwade dag zullen deze on-
gelukkigen ontdekken, dat de aan
schaf van een toestel voor hen geen
winst betekende, geen bron van ge
noegen, maar het begin van voort
durende ellende. En dan zitten ze met
de brokken
Allereerst een uitzending in de se
rie: „Gij zult het aanschijn der aar
de vernieuwen", geheel gewijd aan
het totaal van oude gebruiken, die
het leven van alle dag zoveel warmte
en zoveel kleur kunnen geven. Een
verzorgde en goed geregisseerde pro
duktie onder de bekwame leiding van
Tom Bouws, die in dit genre zijn spo
ren al danig heeft verdiend.
In het dinsdagavond-TV-programma
een beklemmende verfilming van 'n
waar gebeuren onder de titel: „Het
zout der Aarde". Hoewel de camera
bij de vervaardiging van dit film
werk bekwaam werd gevoerd, bleek
een zekere matheid in het spel van
de grote massa figuranten onvermij
delijk. Overigens vormde deze avond
een welkome afwisseling op het ge
bruikelijke menu van zoete-koek-
films, waaraan deze rubriek nu een
maal gebonden is.
3*
De Avro bracht woensdagavond een
lichtvoetig fantasietje van Paul Vin
cent Carroll voor de camera. Een
nogal traditioneel verhaaltje van een
brave, oude pastoor, die met het oog
op de hem door zijn parochianen
aangegeven „geur van heiligheid"
naar een nogal erg rustige omgeving
wordt geëvacueerd. Wanneer de dui
vel in eigen persoon het pastoorke
dan komt sterken in zijn vermeende
kwaliteiten, is het gerommel in Kil-
kevin inderdaad niet van det lucht.
Totdat uiteindelijk het goede toch
weer overwint.
Nu is Carroll een vrijmoedig heer,
die nogal luchtig omspringt met ker
kelijke hoogwaardigheidsbekleders.
Wat we hem overigens best zouden
kunnen vergeven we namen zijn
typeringen immers tóch al met een
korreltje zout ware het dat hij
van de bisschop althans een aan
vaardbare figuur had weten te ma
ken. Wat er nu uitkwam was meer een
caricatuur. Jammer voor dat oude
pastoortje, dat zo'n voortreffelijke
vertolker had in de persoon van Henk
van Buuren. Frits Butzelaar, als al
tijd van allure, bracht een verfijnde
creatie van duivelachtigheid. De rol
stond hem dan ook wel op het lijf
geschreven.
Een bijzonder woord van lof voor
de beeldregie, die even origineel als
verfijnd genoemd kon worden. Met
vaardigheid en fantasie werd hier ge
goocheld met alle middelen, die de
ware vakman maar vinden kan. Min
der enthousiast waren wij echter over
het tempo waarin het stuk gebracht
werd. Verschillende episoden liepen
dood in een traagheid, die de humor
ernstig in gevaar bracht.
Over 3e hele linie waren uiteraard
de donderdagnamiddag en -avondpro
gramma's gewijd aan de dag der
dagen: St. Nicolaas. Een extra kin
derprogramma van de N.T.S., Lied
jes van het kinderkoor Jacob Hamel,
Muziekkado'tjes van de Avro, Koek
en Ei in Sinterklaassfeer, en tot slot
een Cabaretprogramma van de KRO-
televisie met een lange rij gerenom
meerde lieden. Allemaal pepernoten,
allemaal mijters, allemaal houtwol,
kortom: helemaal Sinterklaas!
De KRO brengt vnavond om 9 uur
een rechtstreekse uitzending van „Un
Ballo in Maschera" vanuit de Scala
te Milaan ter gelegenheid van de
opening van het opera-seizoen. Voor
de liefhebbers van opera-muziek een
unieke gelegenheid! Tierelantijnen is
met het oog hierop verzet naar een
wat vroeger uur.
Het TV-programma wordt van
avond verzorgd door de NCRV. Na
het journaal gewoontegetrouw het
Lied van de maand, gevolgd door het
rubriekje „Pas Geperst" van Pi
Scheffer. Laten we hopen, dat Pi er
nu eindelijk weer eens de oude vaart
inbrengt. De laatste keren ging het
trager dan traag!
„Uit en Thuis" wordt voor het eerst
gepresenteerd in een nieuwe vorm,
namelijk met beide teams in de zaal.
De technische moeilijkheden, die ver
bonden zijn aan de methode, die men
vroeger had bleken op den duur on
overkomelijk te worden. We kunnen
er geen spijt van hebben en verwach
ten dat de thans gevonden oplossing
het programma zeker ten goede zal
komen.
Bij de debutanten zien we met
spanning uit naar het Quarcanta-
kwartet uit den Bosch, dat ook in
„Springplank" al van zich liet horen.
Het viel ons op, dat in de Gids
geen woord wordt gerept over de
Tweelingen-speurtocht. Heeft men dit
onderdeel al losgelaten of komt er
een verrassing? Het idee was goed,
maar de uitvoering viel tot nog toe
bitter tegen!
Voor de volgende week vestigen
wij alvast Uw aandacht op het hoor
spel, dat de Vara woensdagavond uit
zendt. Een bewerking vn de Engelse
toneelschrijver Malleson van „De
Weddenschap" van meester-verteller
Anton Tsjechow. De BBC oogstte met
dit stuk een groot succes. De regie
heeft S. de Vries jr. I
zijn presentie aanwezig zijn. Inge
schreven zijn alreeds A. Snoeck te
Assenede, bijt ook nogal door, R-
Vereecke te St. Niklaas, F, de Roe te
Assenede, G. van der Straeten te Gent,
P Merckx te St. Niklaas en FraaH
van de Walle uit dezelfde populaire
stad, Sjors Maes te Wachtebeke, Sjors
Deburggraeve, A. van Waesberghg,
Vict. Chinitor (wat is dat voor "tl Ohi»
nese naam, die heb ik nog nooit ge
hoord in de duivensport) en Andre
Dhuyvetter te Zelzaete, tot slot Au
gust van Zele te St. Kruis Winkel e«
Remi van Hecke uit Ertvelde. Om
kort te gaan en niet rond de pot_ te
draaien alles bij mekaar een kleine
drieduizend vogels.
Massa keuring
Bij P. de Kind te Koewacht heefl
keurm. Ariën uit Paal in Belg. Lim*
burg op één dag niet minder dan 60Ü
duiven gekeurd. Hij had "t vooral ge
munt op de gevreesde soort van kaïn»
pioen Jan de Block van St. Jansteea,
Iedere keer had hij het bij het recht*
eind en zijn succes was groot.
Hier de uitslag van de 7e interna»
tionale kampioenendag te Bier
georganiseerd door de maatsehapi
„De Hoop" wier devies is: n'eseali
pas dans cette espérance. 1 P. Buyz*
te Breskens met zijn fantastische eoï-
lectie blauwen, waar op geen enkele
tentoonstelling aan te kluiven k I A
Koemans te Hulst, 3 J. Klaassens hl
Breskens, 4 Th. de Smit te Sasput eit
5 J. Becu te Groede.
Vervolgens breng ik u de lang ver»
wachte halve fondkampioenschappei
in het centrum van Zeeuwsch-Vlaan*
deren: Jan Bogaert te Rapenburg mei
235 p., 2 L. Lauret te Bosehkapell*
228 p., 3 E. Baecke te Westdorpe 199
p., 4 Jos Renique te Sas van Getlï
de kampioen van altijd, mogen Wqj
gerust zeggen, deze persoon zit ef
heel zijn leven al met zijn traoteineni
tussen, 194 p. 5 P. van Damn» te
Rapenburg 177 p., 6 R. de Guehte-
neire 171 p., 7 A. Snoeck te Sluiskil
167 p., 8 A. Claeyssens te Sas van
Gent, 9 W. Verheegen te Westdorpè
159 p., 10 J. de Block te Sluiskil 155 p»
De kampioenen-generaal in „Da
Vrede" voornoemd, alwaar de strijd»
bijl al lang begraven ie, zien er elf
volgt uit: 1 Jos Renique, 2 Geo Vev*
meulen, 3 Jaap Heida, 4 H. Marquiirf^
5 R. Geirnaerdt enz.
In de C.C. Nieuw Ginneken, bij A,
de Jong te Ulvenhout, is er om d«
puntjes gestreden tot het bittere ein
de. Eregalerij oude doffers: H. van
der Velden, opvolger A. de Jone; oud*
duivinnen: A. Martens; jonge doffers!
H. Bogers; jonge duivinnen: O. da
Rooy. Tentoonstelling van heel da
santeboetiek, oude doffers: 1 en 3 H.
Bogers, 2 Chr. Martens, 4 Adr. Mar
tens, 5 Sooi van Gils, de zoon van
Wilhelm Teil; oude duivinnen: 1 Ge-r-
rit de Rooy, 2 Chr. Martens, 3 S. Aarta,
4 A. de Jong, 5 Jac. de Kort; jonga
doffers: 1 Fr. Martens, 2 en 3 Wint
Graumans, 4 B. Goosen, 5 H. Burgera
enz.; jonge duivinnen: 1 Chr. Martens;
2 Jac. van Dijk, 3 A. Voeten, 4 Sooi
van Gils, 5 de grote kampioen Frans
Heyblom enz. Schoonste duif der
tentoonstelling H. Bogers met oude
doffer. Zaterdag 7 december prijs
uitreiking in lokaal de Jong, trekking
van de loterij met hoofdprijs Volks»
wagen, waarna bal tot drie uw, Zegé
het voort en komt allemaal me*;»»tf
benen van de vloer gooien.
Bredase competitie
De berichten over de kampioenen
competitie in lokaal „Che* Ami* aan
de Haagdijk 117 zijn onveranderd gun
stig. Zondag jl. waren al de halve
fondkampioenen van de Bredase Bond
met hun presentie aanwezig. Keur
meester was de wijd en zfjd bekend*
Jan Sloekers, er zit zelfs soort v«a
hem in Arizona en volgens dat het
schijnt vliegen die cowboys er hard
mee. Ze vroegen Jan of hij zelf ook
eens over wilde komen, maar daar
kon hij indireot nog niet toe beslui»
ten. Onder ons gezegd sal er nog ï|eet
wat water door het Kattegat moeteit
vloeien, eer ze hem in een rliegma.
chien krijgen.
Maar om op die keuring terug te
komen, die was af. Hier de uitslag;
1 Flip van Gageldonk, 2 Piet Vermeu
len, 3 M. Pellenaars, 4 P. van der
Horst, 5 Chr. Beenhake-rs, 6 J. Ver
straten enz.
Morgen zondag is het aantreden ge
blazen voor de fondmannen. De week
daarop is het zoals u weet Bredase
Kampioenendag (volle bak!), waarna
op 22 december de apotheose.
De Internationale Kampioenendag
te Utrecht, onder auspiciën van de
NPO in Tivoli te Utrecht gehouden,
is een groot succes geworden. Het
aantal bezoekers wordt geschat op
plm. 2500, maar het kunnen er ook
3000 zijn geweest. De opbrengst der
verkochte bons voor jonge duiven wa«
f 3260.
Michel Deschamps-Vanhasten te
Lauwe f 105, Valeer Docker te Moort-
zele f 82, M. van Tuyn ta Merksem
f 65, Valeer Desmet-Matthijs te No-
kere f62, George Fabry te Luik f61,
Marcel van Parijs te Maleizen f60,
Vandenbroucke-de Weerd te Wiels-
beke f 55. P. de Weerd te Breda (duif
uit Zuid-Afrika) f50, J. Josis te Ben
Ahin f42, B. Burgers te Nijmegen (de
eerste Hollander) f 42, Ch. Vanderespt
te Oostende f40, M. Derumeaux te
Lauwe f 38. Staf Dusarduyn te Groede
f35, Jan de Liefde te Utrecht f32,
J. Hessing te Amsterdam f31, A. Ha-
gers te Berkel en Rodenrijs f 30, enz.
De paar honderd andere bons bleven
alle beneden de dertig gulden.
Merkwaardig is dat de bons van de
Duitse inzenders zo weinig belangstel,
ling hadden.
Hoe het zij, ik denk dat vele gegadig
den de kans van de dag voorbij heb
ben laten gaan om voor een appel en
een el een pracht van een Bareelona-
vlieger op hun kot te krijgen. Vol
gende keer beter.
Allemaal goeie.
DEK BRUÏKÏ»
