ZO is het KREMLIN Oostpriesterhulp-wagen op tournee door Zeeland Het miljoenenleger van de slavenf Streekverbetering ook op gebied van woning en huishouding ïxruis od loren van Hulst hard werk I niet bekoorlijk paspoort-slaaf Getuigenissen van Nicolai Chochlof i oud-kapitein van de Russische jj geheime dienstde MVD VII Rondreis om naastenliefde Dominee F. Don te Middelburg overleden TYPISTE ter secretarie EEN BOUWKUNDIG OPZICHTER 4 DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 5 DECEMBER 1957 4 In de Zak van Zuid-Beveland Amsterdams meisje kandidate voor Anne Frank-rol Dorpen in Italië geïsoleerd DE VORST VAN SUPRANIA De opstand in Oost-Bcrlijn had een grote invloed op het Russi sche volk, dat geschokt was. Ik herinner me dat ik een van mijn vrienden van de universiteit, een vroegere luchtmachtofficier, ont moette. Hij vroeg me met door verdriet gesmoorde stem: „Wat rijn we als we op de arbeiders schieten, die om gerechtvaar digde redenen in opstand ko men?" Ik kreeg dezelfde reac ties van mensen op handelsmis sies, zelfs van dt inlichtingen dienst. P- Scwjetheerserr waren van mening dat de weigering van het Sowjet-bezettingsleger om te gehoorzamen het resul taat was an de Russische anti communistische ondergrondse. Zjj hadden geljjk, omdat duizen den soldaten en officieren door de pamfle'ten en het propagan- da-materiaal van deze onder grondse waren beïnvloed. Door Cen ro. tiesysteem gingen hon derdduizenden soldaten van het bezettingsleger terug naar de Sowjet-Unie, waardoor de waar heid omtrent de opstand door ouggetulgen werd verteld. In de zomer van 1953 vonden er op standen plaats in concentratie kampen van de Sowjet-Unie. Toen ik nog in de Sowjet-Unie was, hoorde ik van persounljjke vrienden van de inlichtingen dienst dat het aantal gevange nen in de concentratiekampen in de zomer van 1953 ongeveer 13 miljoen bedroeg, twee keer meer dan het ledental van de commu nistische partij. TAVENNER: Zei u 13 of 30? CHOCHLOF: Dertien. In i953 waren er ongeveer 7 miljoen uf- ficiële communistische partijle den. Op deze wijze waren er voor elk officieel lid van de par tij, dat nog niet eens noodzake lijkerwijs het regiem steunde, twee officieel vastgestelde vijan den van het Sovjetsysteem Russen, die in concentratiekam pen gev- ngen waren gezet. Maar zelfs ondanks het feit dat deze mensen in de kampen wisten dat zij doodgeschoten zouden wor den, kwamen zij in opstand en gingen zij tegen machinegewe ren in. 'uierdaad kwamen velen van hen om het leven. (Op dit moment kwam Gordon H. Scherer de kamer binnen). CHOCHLOF: Iets veel beteke- nends in de concentratiekampen was dat toen de gevangenen in opstand kwamen zij niet op de eerste plaats grotere rantsoenen betere kleren of een extra stuk brood vroegen. Nee. Zij wilden behandeld worden als mensen. Dit kwam overeen met de alge mene gevoelens van het fiowjet- volk in 1953. We wilden eindelijk het recht krijgen van persoon lijke vrijheid en het recht om onze persoonlijke opvattingen van fatsoen te handhaven. Als gevolg van deze druk van onde ren moesten de Sowjetheersers zelfs de geheime politie aan de kaak stellen. In het Westen wa ren er talrijke speculaties over de val van Beria. Men vroeg mij zeer vaak wie elkaar eigen lijk hadden uitgeschakeld: Kreeg Malenkof Beria te pakken of kreeg Boelganin hem? En wat was de rol van Kroesjtsjef? Als het slechts een kwestie van per soonlijke wraak was zouden Be- ria's rivalen hem in het geheim hebben kunnen liquideren, b.v. door vergif of door een auto-on geluk, zoals zij zo vaak met an deren deden. Of Beria zou heel makkelijk gestorven kunnen zijn aan griep in een van de beste hospitalen van de Sowjet-Unie. Maar dit gebeurde niet. In plaats daarvan onttroonden zij hem voor het volle forum van de goden van de Sowjethiërar- chie. Het is een interessant feit dat de onttroning van Beria in verband stond met de onttroning van Stalin. TAVENNER: Is dit over het algemeen niet bekend? CHOCHLOF: Nee. Maar de eerste keer dat Stalin aan de kaak werd gesteld in zeer felle bewoordingen was al in juli 1953. SS Toen was ik al lid van de com- SSS munistische partij. In die tijd SS moest ik erbij. EES JACKSON: in 1953? CHOi-.iLOF: 1953. Ik moest in maart 1953 lid worden. EE JACKSON: In de omgeving SS van Los Angeles zijti er niet veel - die langer lid zijn van de corn er munistische partij. CHOCHLOF: Daar weet ik s: niets van. Maar ik weet dat dui- zenden, honderdduizenden, mis- S schien zei s miljoenen zoals ik SS vele jaren hardnekkig probeer- Tzz den buiten de communistische SS partij te olijven, omdat zij wis- - ten dat het niet fatsoenlijk was S: om met de communistische par- S tij geassocieerd te zijn. SCHERER: Wat niet?' CHOCHLOF: Niet fatsoenlijk, SS behoorlijk. Een ingenieur op een ZSZ fabriek, bijvoorbeeld, kon heel ZS populair zijn onder de arbeiders zolang hij maar geen lid werd SS van de partij. Maar zodra hij lid zou worden, zouden de arbeiders hem niet meer vertrouwen. Hij St zou veel van zijn populariteit en - zijn invloed verliezen, omdat de 5S arbeiders hun voornaamste vij- £S and kennen. Ik bedoel de partij. TAVENNER: Laat me u even SS onderbreken. De communistische SS partij in dit land pocht er altijd ss over op dat zij de toevlucht is SS van de werkende klasse. CHOCHLOF: Dat komt omdat SS de communisten hier nooit in een SS Sowjetfabriek hebben gewerkt en SS zij nooit wedden gedwongen een uauii aan te nemen, die zij niet wilden Maar bij iedere stap, die de gewone man in de Sowjet- Unie zet wordt hij behandeld als een 'laaf -aat me u een voor beeld geven: U bent een arbei der op een fabriek; u houdt niet van het werk, maar u kunt niet weg. Als u zoudt proberen om weg te komen kan de directeur of liever de baas, die door de partij aangewezen is, u altijd tegenhouden, zelfs arresteren, omdat u niet het refcht hebt uw baan te verlaten. Of als u 20» minuten te laat komt op uw werk wordt u automatisch 25 pet. van het salaris gedurende zes maanden afgehouden. Dit staat in het decreet over de ar beidsdiscipline. dat in 1940 werd uitgegeven cn nog steeds van kracht is. Als u voor de tweede keer 20 minuten te laat zou ko men, zou u voor het gerecht ge sleept worden en bestraft wor den met 1 jaar gevangenisstraf. Gewoonlijk komt het niet zover, omdat de directeur van de fa briek er geïnteresseerd in is u op het werk te houden en daar om kijkt hij dergelijke voorval len door dc vingers. Wel gaat hij door met u 25 pet. van uw sa laris in te houden gedurende een nieuwe periode van zes maan den. Maar volgens mijn mening is dit algemeen bekend. Ik zou graag een ander geval willen aanhalen, dat misschien niet zo bekend is. Alle burgers in de Sowjet-Unie moeten een pas hebben. Met an dere woorden een identiteitsbe wijs, dat u op elk ogenblik nodig kunt hebben. Als u de straat oversteekt op een plaats waar dat verboden is. is het eerste waarnaar de politie u zal vra gen uw paspoort. In dit boekje moeten behalve uw persoonlijke kenmerken. uw burgerlijke staat, militaire dienststaat, al uw bewegingen over het hele land vermeld worden. U kunt niet van het ene huis naar het andere verhuizen zonder dat er een aantekening in het boekje wordt gemaakt en u kunt zelfs niet langer dan 24 uür in cen andere stad blijven zonder dat uw boekje gestempeld wordt. Iedereen in de Sowjet-Unie moet zulk een identificatieboekje heb ben, behalve de boeren. Er zijn echter miljoenen boeren, die nog niet eens gewone identificatiepa pieren hebben. TAVENNER: Betekent dat, dat de Russische hoer niet het recht heeft net zoals de anderen te reizen? CHOCHLOF: Ja. Hij kan niet van zijn boerderij weg. Als hij bijvoorbeeld weg moet om aard appels in een nabijgelegen stad te verkopen, krijgt hij gewoon lijk cen speciaal papier dat door het hoofd van de collectieve farm getekend is cn dat hem toestaat twee of drie dagen in de stad 'e blijven zonder dat hij hiermee moeilijkheden krijgt. Maar dan moet hij terug. Het is bijna onmogelijk voor een boer om zich definitief in de stad te vestigen. Er zijn verscheidene andere dingen, die het Sowjctvolk kwel len. Ik kan me herinneren dat een van de professors toen ik een lezing hield op de Yale uni versiteit me een strikvraag stel de. Hij was kennelijk een libe raal en waarschijnlijk nooit in de Sowjet-Unie geweest. Op sar castische toon vroeg hij me: ..Is het niet zo, meneer Chochlof. dat een student in de Sowjet-Unie direct na het behalen van zijn graad cen baan krijgt". Ik antwoordde: ..O ia, dat is waar. Hij krijgt zijn baan". SCHERER: Pardon. waar vroeg de professor dit? CHOCHLOF: In Yale, in New Haven. SCHERER: Dan kan ik het begrijpen. De door Russische tanks neer geslagen opstand in Gost-Berlijn bracht Rusland en de satel- lietlanden velen aan het denken. Er moest dan toch wel iets mis zjjn met de „volksdemocratie". De foto, genomen aan de I'ots- damerplatz, vertoont nog een merkwaardige bijzonderheid. Links en rechts verrijzen in de Russische sector van Berlijn enorme flatgebouwen, maar de ruïne der kerk in hel midden wordt niet gerestaureerd. Hij was er niet in geïnteres seerd. Maar ik kan u vertellen wat er met een dergelijke student gebeurt. Volgens de wet moet hij voor het gerecht gébracht wor den. Van zijn familieomstandig heden en het feit of de baan voor hem acceptabel is trekt men zich niets aan. Een vriend van me, bijvoorbeeld, die pas zijn graad op de medische fa culteit had behaald, werd naar een uiterst afgelegen district gezonden. Zijn vrouw, die. lera res Frans was op een Moskous» school, had .juist een baby ge kregen. Al de plannen, di» hij had. dreigden zodoende in de war te lopen. Maandenlang probeerde hij om deze beslissing uitgesteld te krijgen of hem zelfs ongedaan te maken, omdat hij een woning in Moskou had en relaties om een baan te vinden. Maar on danks al zijn inspanning mo-s' hij gedurende de zomer van 1953 vertrekken en ik we"t dat het een grote tragedie was. SCHERER: Bedoelt u dat deze professor in Yale geen belang stelling had voor deze u'tleg over wat er met cen student ge beurt, die een baan weigert? CHOCHLOF: Nee. Hij zei me: .,Ik wil geen propaganda ho ren". Ik denk dat hij de waJr- hcid niet wilde horen. SCHERER: Hij wilde geen propaganda? (Afgevaardigde Morgan M. Moulder verliet op dit moment de kamer). CHOCHLOF: Hij zei: ..Ik weet al dat het daar slecht is". DOYLE (voorzitter): Mag ik onderbreken? Wie bood de stu dent die baan aan? CHOCHLOF: Toen vroeg ik hem: „O.K. hij krijgt de baan. maar bent u er niet in geïnte resseerd te weten wat er gebeurt als de student de baan niet aan neemt?" In cen vorig artikel belichtten wjj reeds in grote trekken wat de Streek- verbeteringscommissie voor de Zak van Z.-Beveland deed en nog gaat doen op landbouu-technisch gebied in de jaren tot 1961. De grenzen van het verbeterings- gebied vallen samen met het herver- ka velingsgebied. Dat was in ontwikkeling min of meer achterop geraakt door gebrek aan goede en praktisch liggende we gen: door grondsoort van matige kwaliteit; slechte ontwatering en veelal te kleine bedrijven. Nu de herverkaveling veel van deze euvelen opruimt is het zaak de betere situatie voor honderd procent te be nutten en dit niet alleen op het reeds genoemde terrein, maar ook op dat van woning en huishouding. Daarom heeft de streekverbete- ringscommissie een subcommissie voor huishoudelijke voorlichting inge steld, waarin negen dames uit de streek zitting hebben en vier des- kundgen) van elders. Deze subcommissie begint nu op toeren te komen en zij richt zich al lereerst op de praktische inrichting van de woningen. Omdat hét voor beeld meer zegt dan het woord is er allereerst naar gestreefd naar het aanbrengen van .„voorlichtingsver bouwingen". Woning Te Kwadendamme en Ellewoutsdijk is dit inmiddels in een woning ge beurd. Tegenover het verleende sub sidie aan de eigenaars der huizen, staat de verplichting, dat zij een maal in de week gelegenheid geven aan geïnteresseerden om de verbou wing te bezichtigen. Over de tentoonstelling welke deze commissie g: at arrangeren van 13 tot 19 december a.s. te Oudelande. schreven wij reeds. De dames van de huishoudvoorlichting. die het leeu- wedeel van deze expositie verzor gen. zullen speciaal het licht laten vallen op de doelmatige woningin richting. Daarnaast worden er enkele interessante landbouwkundige objec ten getoond en natuurlijk draait men filmpjes. Het pakstation der veiling verleent onderdak aan dit evene ment. Ondersoek De streékverbeteringscommissie. overtuigd van dê noodzaak, heeft de agrarisch sociale voorlichting even eens haar aandacht geschonken. Op dit ogenblik ontbreek! echter nog de basis voor deze voorlichting. De basis ervan zal moeten worden gevormd door de resultaten van een onderzoek naar de sociologische structuur van het gebied en de daar in werkzame sociaal-psychologische krachten. Het is van het allergrootste belang, dat een dergelijk onderzoek op verantwoorde wijze geschiedt en zo snel mogelijk wordt uitgevoerd. Immers pas na dit onderzoek kan de eigenlijke voorlichting doelgericht worden aangepakt. .Iet onderzoek zal worden verricht door de afdeling streekonderzoek van het landbouw-economisch instituut, dat daarvoor drs. Galland bij het E.T.I. te Middelburg detacheerde. De opzet van het onderzoek vindt door deze instantie plaats in overleg met de vaste commissie voor streek onderzoek van het landbouw econo misch instituut en de wetenschappe lijke werkgroep voor sociologisch on derzoek van de commissie welzijn ten plattelande. Zo nodig wordt ook de stichting Zeeland er in betrokken. Het eigenlijke onderzoek zal wor den gesteund en geleid door een sub commissie van de streekverbeterings- commissie, dij op haar beurt verant woording verschuldigd is aan de streekverbeteringscommissie. In de subcommissie zullen een aantal per sonen uit de streek zitting nemen, die de verschillende geestelijke en maat schappelijke stromingen vertegen woordigen. Burgemeester Andriessen is er de voorzitter van. De subcom missie zal na de beëindiging van het onderzoek ook leiding geven aan de agrarisch-sociale voorlichting. Het opstellen van een werkplan op basis van de gegevens van het onderzoek is hiervoor een eerste eis. Dit werk plan kan dan tevens dienst doen als aanvulling op het geheel omvatten de werkplan van de streekverbete ringscommissie. Drs. Galland deelde ons nog mede dat hij met het onderzoek, via vra genformulieren en gesprekken, is be gonnen en dat het voormoédelijk half 1958 gereed zal zijn. Marianne Sarstadt, een pittig 15- jarig Amsterdams meisje, met grote donkere ogen en een paarde^taart, is door de talentonderzoeker Owen Mc Lean aangewezen als een der kandi- daatjes voor het vervullen van de hoofdrol in de Anne Frank-film, waar voor de opnamen in februari van het komende jaar in de studio's van Twen tieth Century Fox zullen beginnen. Honderden dorpen in zuid-Italië waren gisteren voor de derde dag door Cen dikke laag sneeuw van de buiten wereld afgesneden. De regering heeft geld ter beschikking gesteld voor de aankoop van voedsel, dat naar de dorpen zal worden gebracht zodra men ze kan bereiken. In vele steden in het zuiden waren de scholen gisteren gesloten. Een der kapelwagens van de OostprieSterhuIp gaat deze maand een tournee maken door Zeeland, onder het bekende motto Rondreis om naasten liefde" Eerst staan de eilanden op het programma: zondag a.s. is de kapelwagen in Vlissingen, maandag in 's-Heerenhoek, dinsdag in Lewê- dorp, woensdag in Heinkenszand, donderdag (12 décember) in Kwaden damme en zondag 15 december in Middelburg. de parochie om gaven in geld cn na- De actie van de "Cyrenerwagen" bestaat uit een tentoonstelling, waar bij het altaar zal worden uitgezet. Dit gebeurt in de meeste gevallen bij de parochiekerk, 's Avonds zal in een zaal een voorstelling worden gegeven van een indrukwekkende film, welke het schrijnende leed dat nog altijd onder tienduizenden ver jaagden en vervolgden heerst, in beeld brengt. Men verwacht daarbij uiteraard veel belangstelling. Tenslotte rijdt de kapelwagen door Niemand bood CHOCHLOF: het hem aan. DOYLE: Wie beveelt hem de baan aan te nemen. CHOCHLOF: Het departement van Arbeidsreserve zendt de lei ding van dc universiteit een lijst van gevraagd personeel, waar zij nodig zijn, wat zij moeten doen en wat voor soort beroepen daar nodig zijn. De studenten worden naar verschillende plaat sen gestuurd door een soort jury, die uit mensen van de universi teit. van de partij cn de kom- somol (jeugdbeweging) functio narissen bestaat. Het lijkt wel op een strafgerecht. De student gaat dan naar de leiding van een fabriek, die hem zal vertellen waar hij moet werken en wo nen. Natuurlijk kunt u soms kie zen tussen naar Kazakstan ongeveer 1000 mijl van Moskou of naar Turkestan onge veer 1500 mijl van Moskou gezonden te worden. Soms vraagt de universiteit u waar u het liefste heen gaat. DOYLE: Waarom kon deze student geen baan van zijn eigen keuze krijgen? Hij had zijn graad behaald. Waarom kon hij niet gaan en een baan krijgen? CHOCHLOF: Deze regeling ontstond toen de studenten geen collegegelden hoefden te betalen. Zij werden op staatskosten opge leid. Daarom moesten zij daar naar toe gaan waar de staat hen heen zond. Maar in 1940 kwam er een bevel dat de studenten hun eigen lesgeld moesten beta len. Na de oorlog werd dit les geld behoor!'jk hoog. maar nog niet zo hoog als in het Westen. In het Westen kan een student echter werkelij»; geld verdienen. Maar in de Sowjet-Unie moet hij zeer hard werken om zichzelf te kunnen \oeden en kleren te kun nen kopen. Hij heeft het hard te halen zelfs als hij er een extra baantje bij heeft. (Wordt vervolgd) Het handjevol torenbouwers, dat het ontwerp van architect J. Brou wer tot werkelijkheid brengt, heeft de kroon op het werk gezet. Ze plaatsten het 17 meter hoge kruis, dat nu nog omgeven is door een netwerk van balken en latten, doch dat straks majestueus omhoog zal wijzen. Hier ziet men een geslaagde opname van de laatste fase van het precieze karwei, dat de plaatsing van het kruis was. tura op te halen. Alleen in Vlissin gen en Middelburg is dit niet moge lijk; daar wordt men verzocht zijn gaven te brengen bij de kapelwa gen, die bij de parochiekerk staat opgesteld. Zeelands beurt Misschien heeft menigeen reeds vergeten dat er in het oosten van het vrije Europa, langs het ijzeren gordijn, nog vele duizenden mensen in troosteloze kampen levén, zonder bezittingen, zonder hoop en zonder toekomst. Het zijn de verjaagden uit de Oosteuropese landen, voor wie nergens plaats is. Onder deze duizenden ellendigen werkt de Oostpriesterhulp, een grote organisatie die al vaak een beroep op de offergezindheid van de vrije mensen in West-Europa deed. Nooit vergeefs; men gaf altijd met gulle hand. Honderden tonnen goederen (levensmiddelen, kleding schoeisel) en ook tonnen gelds zijn ingezameld. Wellicht herinnert men zich de tocht van de "spekpater" door Zeeuwsch-Vlaanderen, verscheidene jaren geleden. Wie de vurige pries ter had horen spreken over de nog altijd grote nood onder de mensen in de diaspora, die kon geen weer stand bieden aan de drang tot offe ren. Intussen zijn er jaren voorbijge gaan. maar nog altijd is er langs de onzichtbare scheidsmuur die de grens is tussen twee werelden - een dictatoriale en een vrije -, een on voorstelbare nood. Die te helpen lenigen is de taak van iedere vrije mens, niet alleen van de katholieken; het is ieders taak. In de diaspora wordt niet naar iemands geloof gevraagd: hij wordt geholpen voor zover men hem kan helpen. Aan woorden alléén hebben de verjaagden niets: zij verlangen voedsel en kleding, een bed om in I te slapen en een dak boven hun hoofd. Kortom zij verlangen er naar mens te zijn. Zeeland is nu opnieuw aan de beurt te tonen dat het een land is waar de naastenliefde leeft. Moge de kapelwagen na de Zeeuwse tournee (na de eilanden komt ook Zeeuwsch- Vlaanderen aan de beurt) met een enorme vracht aan goederen en met een groot bedrag aan geld vertrek ken. Opdat er vele vluchtelingen, in naam van Zeeland, geholpen kunnen worden! In de ouderdom van 59 jaar is te Nederlands-hervormd predikant al- nederlands hervormd predikant al daar. Ds. Don werd in 1898 te Vlaardin- gen geboren en was aanvankelijk in de handel werkzaam te Vlaardingen, Rotterdam en 's Gravenhage. Op 30-jarige leeftijd ging hij stude ren voor het staatsexamen, waarvoor hij in augustus 1932 slaagde. Vervol gens studeerde hij theologie aan de rijksuniversiteit te Leiden en die te Utrecht. In 1935 werd hij kandidaat in Gel derland. Op 11 augustus van dat jaar aanvaardde hij het predikambt te Oostkapelle, op 14 juli 1946 werd hij predikant te Middelburg. Ds. Don heeft zich in de Zeeuwse hoofdstad op velerlei gebied bewo gen. Hij was geestelijk verzorger van het gasthuis, verzorgde het gods dienstonderwijs op de middelbare scholen en leidde op voor de akte godsdienstonderwijzer. Ook was hij redacteur van het orgaan der ge meente "Gemeenteleven". Zijn stoffelijk overschot zal zater dag a.s. om iwee uur op de algeme ne begraafplaats te Middelburg na afloop van een rouwdienst in de nieu we kerk aldaar worden ter aarde be steld. G EME ENTE H ULST Burgemeester en Wethouders van Hulst roepen sol licitanten op voor de betrekking van Salaris voor meerderjarigen f 1.890tot f 2.550. 5 éénjaarlijkse verhogingen van f 132. Salaris voor minderjarigen volgens jeugdregeling. Genoemde normen zijn exclusief de bekende 6 pet. toèlage en de 5.6 pet. compensatietoelage A.O.W. VEREISTEN: Diploma U.L.O. Diploma typen strekt tot aanbeveling. Sollicitaties vóór 15 december a.s. te zenden aan de burgèmëester van Hulst. N. V. PROVINCIALE ZEEUWSCHE ELECTRIC1- TEITS-MAATSCHAPPI.I vraagt voor enkele be langrijke bouwkundige werken in Terneuzen en omgeving Schriftelijke aanbiedingen mét volledige inlichtin gen té richten aan het hoofdkantoor te Middel burg. afdêling Personeel. 7521 Als Aram cn de zijnen net brandende Messeria-dorp haastig verlaten hebben en op korte afstand nog eenmaal om kijken, heeft het vuur reeds ver om zich heen gevreten. Reeds lekken de vlammen aan de paalmuur. dan. gestuwd door de zwakke nachtwind, slaat het vuur over op de bo men aan de bosrand!! „Het oerwoud brandt!!" zegt Aram met een grimmig lach je. ,,Dat kunnen we goed ge bruiken!! Als Salladin en zijn trawanten ons nu achterop ko men, kunnen ze wel eens war me voeten krijgen!!" Maar wat nu te doen? De tocht terug door de woestijn, naar de waterval, waar Niora's vader hên met de kano's op wacht. is zonder waterkruiken onmogelijk te volbrengen Dan dringt een kleine gestal te tussen Arams mannen door en grijpt hem opgewonden bij de arm Het is de dwerg, die Aram uit Salladins kerker be vrijd heeft en die nu opgewon den begint te praten in een on verstaanbaar taaltje. „Het is een Bambuti!", roept Niora. dfe de taal van de klei ne man wel verstaat, verbaasd uit. „Hj wil ons de weg wijzen naar een rivier, waar naar hij zegt kano's gereed liggen!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1957 | | pagina 6