ZO is het KREMLIN
Oostpriesterhulp-wagen op
tournee door Zeeland
Het miljoenenleger van de slavenf
Streekverbetering ook op gebied
van woning en huishouding
ïxruis od loren van
Hulst
hard werk
I niet bekoorlijk
paspoort-slaaf
Getuigenissen van Nicolai Chochlof i
oud-kapitein van de Russische jj
geheime dienstde MVD VII
Rondreis om naastenliefde
Dominee F. Don
te Middelburg
overleden
TYPISTE ter secretarie
EEN BOUWKUNDIG OPZICHTER
4
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 5 DECEMBER 1957
4
In de Zak van Zuid-Beveland
Amsterdams meisje
kandidate voor
Anne Frank-rol
Dorpen in Italië
geïsoleerd
DE VORST VAN SUPRANIA
De opstand in Oost-Bcrlijn had
een grote invloed op het Russi
sche volk, dat geschokt was. Ik
herinner me dat ik een van mijn
vrienden van de universiteit, een
vroegere luchtmachtofficier, ont
moette. Hij vroeg me met door
verdriet gesmoorde stem: „Wat
rijn we als we op de arbeiders
schieten, die om gerechtvaar
digde redenen in opstand ko
men?" Ik kreeg dezelfde reac
ties van mensen op handelsmis
sies, zelfs van dt inlichtingen
dienst. P- Scwjetheerserr waren
van mening dat de weigering
van het Sowjet-bezettingsleger
om te gehoorzamen het resul
taat was an de Russische anti
communistische ondergrondse.
Zjj hadden geljjk, omdat duizen
den soldaten en officieren door
de pamfle'ten en het propagan-
da-materiaal van deze onder
grondse waren beïnvloed. Door
Cen ro. tiesysteem gingen hon
derdduizenden soldaten van het
bezettingsleger terug naar de
Sowjet-Unie, waardoor de waar
heid omtrent de opstand door
ouggetulgen werd verteld. In de
zomer van 1953 vonden er op
standen plaats in concentratie
kampen van de Sowjet-Unie.
Toen ik nog in de Sowjet-Unie
was, hoorde ik van persounljjke
vrienden van de inlichtingen
dienst dat het aantal gevange
nen in de concentratiekampen in
de zomer van 1953 ongeveer 13
miljoen bedroeg, twee keer meer
dan het ledental van de commu
nistische partij.
TAVENNER: Zei u 13 of 30?
CHOCHLOF: Dertien. In i953
waren er ongeveer 7 miljoen uf-
ficiële communistische partijle
den. Op deze wijze waren er
voor elk officieel lid van de par
tij, dat nog niet eens noodzake
lijkerwijs het regiem steunde,
twee officieel vastgestelde vijan
den van het Sovjetsysteem
Russen, die in concentratiekam
pen gev- ngen waren gezet. Maar
zelfs ondanks het feit dat deze
mensen in de kampen wisten dat
zij doodgeschoten zouden wor
den, kwamen zij in opstand en
gingen zij tegen machinegewe
ren in. 'uierdaad kwamen velen
van hen om het leven.
(Op dit moment kwam Gordon
H. Scherer de kamer binnen).
CHOCHLOF: Iets veel beteke-
nends in de concentratiekampen
was dat toen de gevangenen in
opstand kwamen zij niet op de
eerste plaats grotere rantsoenen
betere kleren of een extra stuk
brood vroegen. Nee. Zij wilden
behandeld worden als mensen.
Dit kwam overeen met de alge
mene gevoelens van het fiowjet-
volk in 1953. We wilden eindelijk
het recht krijgen van persoon
lijke vrijheid en het recht om
onze persoonlijke opvattingen
van fatsoen te handhaven. Als
gevolg van deze druk van onde
ren moesten de Sowjetheersers
zelfs de geheime politie aan de
kaak stellen. In het Westen wa
ren er talrijke speculaties over
de val van Beria. Men vroeg
mij zeer vaak wie elkaar eigen
lijk hadden uitgeschakeld: Kreeg
Malenkof Beria te pakken of
kreeg Boelganin hem? En wat
was de rol van Kroesjtsjef? Als
het slechts een kwestie van per
soonlijke wraak was zouden Be-
ria's rivalen hem in het geheim
hebben kunnen liquideren, b.v.
door vergif of door een auto-on
geluk, zoals zij zo vaak met an
deren deden. Of Beria zou heel
makkelijk gestorven kunnen zijn
aan griep in een van de beste
hospitalen van de Sowjet-Unie.
Maar dit gebeurde niet. In
plaats daarvan onttroonden zij
hem voor het volle forum van
de goden van de Sowjethiërar-
chie. Het is een interessant feit
dat de onttroning van Beria in
verband stond met de onttroning
van Stalin.
TAVENNER: Is dit over het
algemeen niet bekend?
CHOCHLOF: Nee. Maar de
eerste keer dat Stalin aan de
kaak werd gesteld in zeer felle
bewoordingen was al in juli 1953.
SS Toen was ik al lid van de com-
SSS munistische partij. In die tijd
SS moest ik erbij.
EES JACKSON: in 1953?
CHOi-.iLOF: 1953. Ik moest in
maart 1953 lid worden.
EE JACKSON: In de omgeving
SS van Los Angeles zijti er niet veel
- die langer lid zijn van de corn
er munistische partij.
CHOCHLOF: Daar weet ik
s: niets van. Maar ik weet dat dui-
zenden, honderdduizenden, mis-
S schien zei s miljoenen zoals ik
SS vele jaren hardnekkig probeer-
Tzz den buiten de communistische
SS partij te olijven, omdat zij wis-
- ten dat het niet fatsoenlijk was
S: om met de communistische par-
S tij geassocieerd te zijn.
SCHERER: Wat niet?'
CHOCHLOF: Niet fatsoenlijk,
SS behoorlijk. Een ingenieur op een
ZSZ fabriek, bijvoorbeeld, kon heel
ZS populair zijn onder de arbeiders
zolang hij maar geen lid werd
SS van de partij. Maar zodra hij lid
zou worden, zouden de arbeiders
hem niet meer vertrouwen. Hij
St zou veel van zijn populariteit en
- zijn invloed verliezen, omdat de
5S arbeiders hun voornaamste vij-
£S and kennen. Ik bedoel de partij.
TAVENNER: Laat me u even
SS onderbreken. De communistische
SS partij in dit land pocht er altijd
ss over op dat zij de toevlucht is
SS van de werkende klasse.
CHOCHLOF: Dat komt omdat
SS de communisten hier nooit in een
SS Sowjetfabriek hebben gewerkt en
SS zij nooit wedden gedwongen een
uauii aan te nemen, die zij niet
wilden Maar bij iedere stap, die
de gewone man in de Sowjet-
Unie zet wordt hij behandeld als
een 'laaf -aat me u een voor
beeld geven: U bent een arbei
der op een fabriek; u houdt niet
van het werk, maar u kunt niet
weg. Als u zoudt proberen om
weg te komen kan de directeur
of liever de baas, die door de
partij aangewezen is, u altijd
tegenhouden, zelfs arresteren,
omdat u niet het refcht hebt uw
baan te verlaten. Of als u 20»
minuten te laat komt op uw
werk wordt u automatisch 25
pet. van het salaris gedurende
zes maanden afgehouden. Dit
staat in het decreet over de ar
beidsdiscipline. dat in 1940 werd
uitgegeven cn nog steeds van
kracht is. Als u voor de tweede
keer 20 minuten te laat zou ko
men, zou u voor het gerecht ge
sleept worden en bestraft wor
den met 1 jaar gevangenisstraf.
Gewoonlijk komt het niet zover,
omdat de directeur van de fa
briek er geïnteresseerd in is u
op het werk te houden en daar
om kijkt hij dergelijke voorval
len door dc vingers. Wel gaat hij
door met u 25 pet. van uw sa
laris in te houden gedurende een
nieuwe periode van zes maan
den.
Maar volgens mijn mening is
dit algemeen bekend. Ik zou
graag een ander geval willen
aanhalen, dat misschien niet zo
bekend is.
Alle burgers in de Sowjet-Unie
moeten een pas hebben. Met an
dere woorden een identiteitsbe
wijs, dat u op elk ogenblik nodig
kunt hebben. Als u de straat
oversteekt op een plaats waar
dat verboden is. is het eerste
waarnaar de politie u zal vra
gen uw paspoort. In dit boekje
moeten behalve uw persoonlijke
kenmerken. uw burgerlijke
staat, militaire dienststaat, al
uw bewegingen over het hele
land vermeld worden. U kunt
niet van het ene huis naar het
andere verhuizen zonder dat er
een aantekening in het boekje
wordt gemaakt en u kunt zelfs
niet langer dan 24 uür in cen
andere stad blijven zonder dat
uw boekje gestempeld wordt.
Iedereen in de Sowjet-Unie moet
zulk een identificatieboekje heb
ben, behalve de boeren. Er zijn
echter miljoenen boeren, die nog
niet eens gewone identificatiepa
pieren hebben.
TAVENNER: Betekent dat,
dat de Russische hoer niet het
recht heeft net zoals de anderen
te reizen?
CHOCHLOF: Ja. Hij kan niet
van zijn boerderij weg. Als hij
bijvoorbeeld weg moet om aard
appels in een nabijgelegen stad
te verkopen, krijgt hij gewoon
lijk cen speciaal papier dat door
het hoofd van de collectieve
farm getekend is cn dat hem
toestaat twee of drie dagen in
de stad 'e blijven zonder dat hij
hiermee moeilijkheden krijgt.
Maar dan moet hij terug.
Het is bijna onmogelijk voor
een boer om zich definitief in de
stad te vestigen.
Er zijn verscheidene andere
dingen, die het Sowjctvolk kwel
len. Ik kan me herinneren dat
een van de professors toen ik
een lezing hield op de Yale uni
versiteit me een strikvraag stel
de. Hij was kennelijk een libe
raal en waarschijnlijk nooit in
de Sowjet-Unie geweest. Op sar
castische toon vroeg hij me: ..Is
het niet zo, meneer Chochlof. dat
een student in de Sowjet-Unie
direct na het behalen van zijn
graad cen baan krijgt".
Ik antwoordde: ..O ia, dat is
waar. Hij krijgt zijn baan".
SCHERER: Pardon. waar
vroeg de professor dit?
CHOCHLOF: In Yale, in New
Haven.
SCHERER: Dan kan ik het
begrijpen.
De door Russische tanks neer
geslagen opstand in Gost-Berlijn
bracht Rusland en de satel-
lietlanden velen aan het denken.
Er moest dan toch wel iets mis
zjjn met de „volksdemocratie".
De foto, genomen aan de I'ots-
damerplatz, vertoont nog een
merkwaardige bijzonderheid.
Links en rechts verrijzen in de
Russische sector van Berlijn
enorme flatgebouwen, maar de
ruïne der kerk in hel midden
wordt niet gerestaureerd.
Hij was er niet in geïnteres
seerd.
Maar ik kan u vertellen wat
er met een dergelijke student
gebeurt. Volgens de wet moet hij
voor het gerecht gébracht wor
den. Van zijn familieomstandig
heden en het feit of de baan
voor hem acceptabel is trekt
men zich niets aan. Een vriend
van me, bijvoorbeeld, die pas
zijn graad op de medische fa
culteit had behaald, werd naar
een uiterst afgelegen district
gezonden. Zijn vrouw, die. lera
res Frans was op een Moskous»
school, had .juist een baby ge
kregen. Al de plannen, di» hij
had. dreigden zodoende in de
war te lopen.
Maandenlang probeerde hij
om deze beslissing uitgesteld
te krijgen of hem zelfs ongedaan
te maken, omdat hij een woning
in Moskou had en relaties om
een baan te vinden. Maar on
danks al zijn inspanning mo-s'
hij gedurende de zomer van 1953
vertrekken en ik we"t dat het
een grote tragedie was.
SCHERER: Bedoelt u dat deze
professor in Yale geen belang
stelling had voor deze u'tleg
over wat er met cen student ge
beurt, die een baan weigert?
CHOCHLOF: Nee. Hij zei me:
.,Ik wil geen propaganda ho
ren". Ik denk dat hij de waJr-
hcid niet wilde horen.
SCHERER: Hij wilde geen
propaganda?
(Afgevaardigde Morgan M.
Moulder verliet op dit moment
de kamer).
CHOCHLOF: Hij zei: ..Ik weet
al dat het daar slecht is".
DOYLE (voorzitter): Mag ik
onderbreken? Wie bood de stu
dent die baan aan?
CHOCHLOF: Toen vroeg ik
hem: „O.K. hij krijgt de baan.
maar bent u er niet in geïnte
resseerd te weten wat er gebeurt
als de student de baan niet aan
neemt?"
In cen vorig artikel belichtten wjj
reeds in grote trekken wat de Streek-
verbeteringscommissie voor de Zak
van Z.-Beveland deed en nog gaat
doen op landbouu-technisch gebied in
de jaren tot 1961.
De grenzen van het verbeterings-
gebied vallen samen met het herver-
ka velingsgebied.
Dat was in ontwikkeling min of
meer achterop geraakt door gebrek
aan goede en praktisch liggende we
gen: door grondsoort van matige
kwaliteit; slechte ontwatering en
veelal te kleine bedrijven.
Nu de herverkaveling veel van deze
euvelen opruimt is het zaak de betere
situatie voor honderd procent te be
nutten en dit niet alleen op het reeds
genoemde terrein, maar ook op dat
van woning en huishouding.
Daarom heeft de streekverbete-
ringscommissie een subcommissie
voor huishoudelijke voorlichting inge
steld, waarin negen dames uit de
streek zitting hebben en vier des-
kundgen) van elders.
Deze subcommissie begint nu op
toeren te komen en zij richt zich al
lereerst op de praktische inrichting
van de woningen. Omdat hét voor
beeld meer zegt dan het woord is er
allereerst naar gestreefd naar het
aanbrengen van .„voorlichtingsver
bouwingen".
Woning
Te Kwadendamme en Ellewoutsdijk
is dit inmiddels in een woning ge
beurd. Tegenover het verleende sub
sidie aan de eigenaars der huizen,
staat de verplichting, dat zij een
maal in de week gelegenheid geven
aan geïnteresseerden om de verbou
wing te bezichtigen.
Over de tentoonstelling welke deze
commissie g: at arrangeren van 13
tot 19 december a.s. te Oudelande.
schreven wij reeds. De dames van
de huishoudvoorlichting. die het leeu-
wedeel van deze expositie verzor
gen. zullen speciaal het licht laten
vallen op de doelmatige woningin
richting. Daarnaast worden er enkele
interessante landbouwkundige objec
ten getoond en natuurlijk draait men
filmpjes. Het pakstation der veiling
verleent onderdak aan dit evene
ment.
Ondersoek
De streékverbeteringscommissie.
overtuigd van dê noodzaak, heeft de
agrarisch sociale voorlichting even
eens haar aandacht geschonken.
Op dit ogenblik ontbreek! echter
nog de basis voor deze voorlichting.
De basis ervan zal moeten worden
gevormd door de resultaten van een
onderzoek naar de sociologische
structuur van het gebied en de daar
in werkzame sociaal-psychologische
krachten. Het is van het allergrootste
belang, dat een dergelijk onderzoek
op verantwoorde wijze geschiedt en
zo snel mogelijk wordt uitgevoerd.
Immers pas na dit onderzoek kan de
eigenlijke voorlichting doelgericht
worden aangepakt.
.Iet onderzoek zal worden verricht
door de afdeling streekonderzoek van
het landbouw-economisch instituut,
dat daarvoor drs. Galland bij het
E.T.I. te Middelburg detacheerde.
De opzet van het onderzoek vindt
door deze instantie plaats in overleg
met de vaste commissie voor streek
onderzoek van het landbouw econo
misch instituut en de wetenschappe
lijke werkgroep voor sociologisch on
derzoek van de commissie welzijn ten
plattelande. Zo nodig wordt ook de
stichting Zeeland er in betrokken.
Het eigenlijke onderzoek zal wor
den gesteund en geleid door een sub
commissie van de streekverbeterings-
commissie, dij op haar beurt verant
woording verschuldigd is aan de
streekverbeteringscommissie. In de
subcommissie zullen een aantal per
sonen uit de streek zitting nemen, die
de verschillende geestelijke en maat
schappelijke stromingen vertegen
woordigen. Burgemeester Andriessen
is er de voorzitter van. De subcom
missie zal na de beëindiging van het
onderzoek ook leiding geven aan de
agrarisch-sociale voorlichting. Het
opstellen van een werkplan op basis
van de gegevens van het onderzoek
is hiervoor een eerste eis. Dit werk
plan kan dan tevens dienst doen als
aanvulling op het geheel omvatten
de werkplan van de streekverbete
ringscommissie.
Drs. Galland deelde ons nog mede
dat hij met het onderzoek, via vra
genformulieren en gesprekken, is be
gonnen en dat het voormoédelijk half
1958 gereed zal zijn.
Marianne Sarstadt, een pittig 15-
jarig Amsterdams meisje, met grote
donkere ogen en een paarde^taart, is
door de talentonderzoeker Owen Mc
Lean aangewezen als een der kandi-
daatjes voor het vervullen van de
hoofdrol in de Anne Frank-film, waar
voor de opnamen in februari van het
komende jaar in de studio's van Twen
tieth Century Fox zullen beginnen.
Honderden dorpen in zuid-Italië
waren gisteren voor de derde dag door
Cen dikke laag sneeuw van de buiten
wereld afgesneden. De regering heeft
geld ter beschikking gesteld voor de
aankoop van voedsel, dat naar de
dorpen zal worden gebracht zodra
men ze kan bereiken.
In vele steden in het zuiden waren
de scholen gisteren gesloten.
Een der kapelwagens van de OostprieSterhuIp gaat deze maand een tournee
maken door Zeeland, onder het bekende motto Rondreis om naasten
liefde" Eerst staan de eilanden op het programma: zondag a.s. is de
kapelwagen in Vlissingen, maandag in 's-Heerenhoek, dinsdag in Lewê-
dorp, woensdag in Heinkenszand, donderdag (12 décember) in Kwaden
damme en zondag 15 december in Middelburg.
de parochie om gaven in geld cn na-
De actie van de "Cyrenerwagen"
bestaat uit een tentoonstelling, waar
bij het altaar zal worden uitgezet.
Dit gebeurt in de meeste gevallen
bij de parochiekerk, 's Avonds zal
in een zaal een voorstelling worden
gegeven van een indrukwekkende
film, welke het schrijnende leed dat
nog altijd onder tienduizenden ver
jaagden en vervolgden heerst, in
beeld brengt. Men verwacht daarbij
uiteraard veel belangstelling.
Tenslotte rijdt de kapelwagen door
Niemand bood
CHOCHLOF:
het hem aan.
DOYLE: Wie beveelt hem de
baan aan te nemen.
CHOCHLOF: Het departement
van Arbeidsreserve zendt de lei
ding van dc universiteit een lijst
van gevraagd personeel, waar
zij nodig zijn, wat zij moeten
doen en wat voor soort beroepen
daar nodig zijn. De studenten
worden naar verschillende plaat
sen gestuurd door een soort jury,
die uit mensen van de universi
teit. van de partij cn de kom-
somol (jeugdbeweging) functio
narissen bestaat. Het lijkt wel op
een strafgerecht. De student
gaat dan naar de leiding van een
fabriek, die hem zal vertellen
waar hij moet werken en wo
nen. Natuurlijk kunt u soms kie
zen tussen naar Kazakstan
ongeveer 1000 mijl van Moskou
of naar Turkestan onge
veer 1500 mijl van Moskou
gezonden te worden. Soms
vraagt de universiteit u waar u
het liefste heen gaat.
DOYLE: Waarom kon deze
student geen baan van zijn eigen
keuze krijgen? Hij had zijn
graad behaald. Waarom kon hij
niet gaan en een baan krijgen?
CHOCHLOF: Deze regeling
ontstond toen de studenten geen
collegegelden hoefden te betalen.
Zij werden op staatskosten opge
leid. Daarom moesten zij daar
naar toe gaan waar de staat hen
heen zond. Maar in 1940 kwam
er een bevel dat de studenten
hun eigen lesgeld moesten beta
len. Na de oorlog werd dit les
geld behoor!'jk hoog. maar nog
niet zo hoog als in het Westen.
In het Westen kan een student
echter werkelij»; geld verdienen.
Maar in de Sowjet-Unie moet hij
zeer hard werken om zichzelf te
kunnen \oeden en kleren te kun
nen kopen. Hij heeft het hard te
halen zelfs als hij er een extra
baantje bij heeft.
(Wordt vervolgd)
Het handjevol torenbouwers, dat
het ontwerp van architect J. Brou
wer tot werkelijkheid brengt, heeft
de kroon op het werk gezet. Ze
plaatsten het 17 meter hoge kruis,
dat nu nog omgeven is door een
netwerk van balken en latten, doch
dat straks majestueus omhoog zal
wijzen. Hier ziet men een geslaagde
opname van de laatste fase van het
precieze karwei, dat de plaatsing
van het kruis was.
tura op te halen. Alleen in Vlissin
gen en Middelburg is dit niet moge
lijk; daar wordt men verzocht zijn
gaven te brengen bij de kapelwa
gen, die bij de parochiekerk staat
opgesteld.
Zeelands beurt
Misschien heeft menigeen reeds
vergeten dat er in het oosten van
het vrije Europa, langs het ijzeren
gordijn, nog vele duizenden mensen
in troosteloze kampen levén, zonder
bezittingen, zonder hoop en zonder
toekomst. Het zijn de verjaagden uit
de Oosteuropese landen, voor wie
nergens plaats is.
Onder deze duizenden ellendigen
werkt de Oostpriesterhulp, een grote
organisatie die al vaak een beroep
op de offergezindheid van de vrije
mensen in West-Europa deed. Nooit
vergeefs; men gaf altijd met gulle
hand. Honderden tonnen goederen
(levensmiddelen, kleding schoeisel)
en ook tonnen gelds zijn ingezameld.
Wellicht herinnert men zich de
tocht van de "spekpater" door
Zeeuwsch-Vlaanderen, verscheidene
jaren geleden. Wie de vurige pries
ter had horen spreken over de nog
altijd grote nood onder de mensen
in de diaspora, die kon geen weer
stand bieden aan de drang tot offe
ren.
Intussen zijn er jaren voorbijge
gaan. maar nog altijd is er langs de
onzichtbare scheidsmuur die de
grens is tussen twee werelden - een
dictatoriale en een vrije -, een on
voorstelbare nood.
Die te helpen lenigen is de taak
van iedere vrije mens, niet alleen
van de katholieken; het is ieders
taak. In de diaspora wordt niet naar
iemands geloof gevraagd: hij wordt
geholpen voor zover men hem kan
helpen. Aan woorden alléén hebben
de verjaagden niets: zij verlangen
voedsel en kleding, een bed om in
I te slapen en een dak boven hun
hoofd. Kortom zij verlangen er naar
mens te zijn.
Zeeland is nu opnieuw aan de
beurt te tonen dat het een land is
waar de naastenliefde leeft. Moge de
kapelwagen na de Zeeuwse tournee
(na de eilanden komt ook Zeeuwsch-
Vlaanderen aan de beurt) met een
enorme vracht aan goederen en met
een groot bedrag aan geld vertrek
ken. Opdat er vele vluchtelingen, in
naam van Zeeland, geholpen kunnen
worden!
In de ouderdom van 59 jaar is te
Nederlands-hervormd predikant al-
nederlands hervormd predikant al
daar.
Ds. Don werd in 1898 te Vlaardin-
gen geboren en was aanvankelijk in
de handel werkzaam te Vlaardingen,
Rotterdam en 's Gravenhage.
Op 30-jarige leeftijd ging hij stude
ren voor het staatsexamen, waarvoor
hij in augustus 1932 slaagde. Vervol
gens studeerde hij theologie aan de
rijksuniversiteit te Leiden en die te
Utrecht.
In 1935 werd hij kandidaat in Gel
derland. Op 11 augustus van dat
jaar aanvaardde hij het predikambt
te Oostkapelle, op 14 juli 1946 werd
hij predikant te Middelburg.
Ds. Don heeft zich in de Zeeuwse
hoofdstad op velerlei gebied bewo
gen. Hij was geestelijk verzorger van
het gasthuis, verzorgde het gods
dienstonderwijs op de middelbare
scholen en leidde op voor de akte
godsdienstonderwijzer. Ook was hij
redacteur van het orgaan der ge
meente "Gemeenteleven".
Zijn stoffelijk overschot zal zater
dag a.s. om iwee uur op de algeme
ne begraafplaats te Middelburg na
afloop van een rouwdienst in de nieu
we kerk aldaar worden ter aarde be
steld.
G EME ENTE H ULST
Burgemeester en Wethouders van Hulst roepen sol
licitanten op voor de betrekking van
Salaris voor meerderjarigen f 1.890tot f 2.550.
5 éénjaarlijkse verhogingen van f 132.
Salaris voor minderjarigen volgens jeugdregeling.
Genoemde normen zijn exclusief de bekende 6 pet.
toèlage en de 5.6 pet. compensatietoelage A.O.W.
VEREISTEN: Diploma U.L.O.
Diploma typen strekt tot aanbeveling.
Sollicitaties vóór 15 december a.s. te zenden aan de
burgèmëester van Hulst.
N. V. PROVINCIALE ZEEUWSCHE ELECTRIC1-
TEITS-MAATSCHAPPI.I vraagt voor enkele be
langrijke bouwkundige werken in Terneuzen en
omgeving
Schriftelijke aanbiedingen mét volledige inlichtin
gen té richten aan het hoofdkantoor te Middel
burg. afdêling Personeel.
7521 Als Aram cn de zijnen
net brandende Messeria-dorp
haastig verlaten hebben en op
korte afstand nog eenmaal om
kijken, heeft het vuur reeds
ver om zich heen gevreten.
Reeds lekken de vlammen aan
de paalmuur. dan. gestuwd
door de zwakke nachtwind,
slaat het vuur over op de bo
men aan de bosrand!!
„Het oerwoud brandt!!" zegt
Aram met een grimmig lach
je. ,,Dat kunnen we goed ge
bruiken!! Als Salladin en zijn
trawanten ons nu achterop ko
men, kunnen ze wel eens war
me voeten krijgen!!"
Maar wat nu te doen? De
tocht terug door de woestijn,
naar de waterval, waar Niora's
vader hên met de kano's op
wacht. is zonder waterkruiken
onmogelijk te volbrengen
Dan dringt een kleine gestal
te tussen Arams mannen door
en grijpt hem opgewonden bij
de arm Het is de dwerg, die
Aram uit Salladins kerker be
vrijd heeft en die nu opgewon
den begint te praten in een on
verstaanbaar taaltje.
„Het is een Bambuti!", roept
Niora. dfe de taal van de klei
ne man wel verstaat, verbaasd
uit. „Hj wil ons de weg wijzen
naar een rivier, waar naar hij
zegt kano's gereed liggen!