Het stadje
klein stukje
Nederland
Friesland
in Texas:
Weer
A qèw weer
Davitamon 10
Geld voor de Spoetnik
Notities uit de rijkste staat der U.S.A. (slot)
Rienstra, DoornbosKilsdonk:
„echt Amerikaanse namen
Kremlin goochelde
met staatsleningen
maar niet ten gerieve
van de kleine man
Mysterie van de Etrusken
inderdaad ontsluierd
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 20 NOVE3IBER 1957
Pastoor J. A. Voorham
met emeritaat
Sinterklaas 1957 studeert letteren
Pater Luyten
kalt' nog Limburgs
Wachtenwachten
Het „Onze Vader''
voor alle mensen
Bejaarden wenden
zich tot minister
Weer beroep op
Oppenheimer
Damp°bevrij<lt
BOEKENPLANK
Het laatste spel
Prutske
ZAANHAGEL
(Van een onzer redacteuren)
Er zullen weinig Nederlanders zijn die weten,
dat reeds aan het eind van de vorige eeuw on
dernemende Friezen naar het beloofde land van
de United States emigreerden. Vandaag aan de
dag is emigreren nog altijd een aangelegenheid,
waarover door de liefhebbers menig nachtje
wordt geslapen. Dit ondanks de omstandigheid,
dat de mogelijkheden enorm verbeterd zijn en
vooral de wereld door de voortschrijding van de
techniek steeds kleiner en bijzonder overzichte
lijk wordt. Het vliegtuig doet over de grootste
afstanden nauwelijks twee dagen, een klikje aan
de televisieknop tovert elk gewenst programma
uit elke uithoek van de aarde op het scherm en
als er ernstige conflicten ergens op dit onder
maanse uitbreken, dan is de wereldbevolking
binnen het uur van de finesses op de hoogte.
Deze omstandigheden maken het risico van
de emigrant belangrijk kleiner, omdat tevoren
min of meer kan worden uitgekiend, wat achter
de horizon te verwachten is.
leeft nog.
Onze gouverneur mr. ar. FHou-
ben, heeft haar tijdens zijn K.L.M.-
reis naar Houston bezocht. Zij sprak
aanvankelijk met een Amerikaans
accent, dat naarmate zij langer sprak
steeds meer Nederlands werd, tot
dat van een Amerikaans accent niets
meer te bespeure- was. 'n Prachtige
prestatie, als men weet, dat deze
emigrantendochter reeds zestig jaar
onafgebroken in dit Nederland woont.
Bij zijn visite aan Nederland
kreeg de gouverneur nog een tele
foontje van pater Luijten, die in
deze contreien missioneert. Pater
Luijten is afkomstig uit het Lim
burgse Neer, zodat na de ge
maakte afspraak een behoorlijk
robbertje" Limburgs gekald is
geworden. Dezer dagen is de gou
verneur de in Nederland gedane
belofte nagekomen om de vader
van pater Luijten in Neer per
soonlijk de groeten van zijn zoon
over te brengen.
In tegenstelling tot de emigranten van onze tijd, mogen we de „ver
huizers" van de negentiende eeuw ontdekkingsreizigers noemen, die de
gevaren van het onbekende land manmoedig tegemoed traden. Er was
alleen dit verschil, dat deze eerste Friese emigranten geen avonturiers
waren, maar beste boeren, die ginds een nieuw leven wilden beginnen.
Het is niet verwonderlijk, dat deze mensen het allermeest werden aan
getrokken door het land van Texas, dat over uitgestrekte prairiën be
schikte. Zo zette de familie Rienstra als eerste Nederlanders in 1897 haar
schaarse bezittingen aan de wal van de havenstad Calveston, in zuidoost
Texas aan de Golf van Mexico, trok landinwaarts en plantte ergens tussen
de steden Port Arthur en Beaumont de eerste „Dutch Settlement", welke
zij „Nederland" noemde.
De Rienstra's Doornbossen, Deeg
stra's, Kildonk's enz., gingen on
middellijk aan het werk. richtten te
zamen de „Port Arthur Land Com
pany" op, kochten 66.000 acres te
gen de zeer lage prijs van 8 dollar
per acre (een acre is ongeveer een
halve hectare), en schreven niet
lang daarna optimistische brieven
naar huis om kennissen over te ha
len eveneens naar Texas te komen.
Het stadje Nederland, dat momen
teel 6000 inwoners telt en binnen tien
jaar waarschijnlijk reeds 12.000, we
melt nog van de Nederlandse namen
Men vindt er de familie Van der Plas
Van der Bout. Klinkenberg, Hupe-
naar, Van Heiningen etc.
Oranje Hotel
De eerste emigranten kwamen in
een land zonder enig comfort. Om zo
gauw mogelijk de verschillende fa
milies onderdak te brengen bouwden
zij een hotel met 33 kamers, dat zij
de naam van Oranje-Hotel gaven.
Hoe optimistisch er ook naar huis
geschreven werd, die eerste emigran
ten kwamen spoedig tot de ontdek
king, dat zij niet in een paradijs te
recht gekomen waren. Het zeer voch
tige klimaat, de aanhoudende regens
en de grote zwermen muskieten
maakten grote brokken onder de pio
niers, van wie er dan ook na verloop
van tijd elders in de States hun ge
luk zochten of weer teruggingen
naar het vaderland.
Die eerste Friese boeren hadden
vooral in de zuivelbranche gewerkt.
En ook in het „Nederland" van Te
xas hebben zij lange tijd getracht
kaas te maken, doch tevergeefs. Het
werd hun eerste grote strop, omdat
het klimaat zich niet leende voor de
kaasmakerij en het gras niet de juis
te samenstelling had om een goed
produkt te kunnen afleveren.
Het eerste houten huisje van de
Dutch Settlement „Nederland",
dat door de ondernemende familie
Rienstra eigenhandig gebouwd
werd.
Zo klein en zo groot tevens is on
ze wereld geworden. Dit bleek trou
wens al eerder tijdens de allerhar
telijkste ontmoeting tussen de huidige
burgemeester van Nederland, dr.
HaU en de gouverneur, bij welke
gelegenheid de laatste zijn gastheer
een fraaie mijnlamp overhandigde.
Deze ontmoeting was overigens voor
bereid door een briefwisseling tussen
burgemeester Hall van Nederland in
Amerika en burgemeester Gijsen
van.. America in Nederland!!
Het toeval is op deze manier bij
zonder sympathiek uitgebuit en het
heeft de vriendschappelijke betrek
kingen tussen ons land en Texas in
het algemeen en die van Ameri
ka" en „Nederland" in het bijzonder
nauwer aangehaald.
«v*
HET IDEALE VITAMINE-PREPARAAT
FLACONS a 50. 100 EN 500 DRAGÉES
ÉÉN DRAGÉE PER DAG
IS VOLDOENDE
ORGANON - OSS
(Advertentie)
Pastoor J. A. Voorham te Zoeter-
meer zal in december a.s. zijn pas
toraat beëindigen. Pastoor Voorham,
die van 1936 tot 1944 pastoor is ge
weest te Middelburg, had de laatste
tijd met ziekten te kampen, waar
door hij zijn werkzaamheden niet
meer voldoende kon verrichten. Hij
zal zich in Voorschoten vestigen.
Reeds van verre zagen wij, dat Sint—
Nicolaas een geletterd man was. Van
onder zijn sneeuwwitte tabberd, links
en rechts van onder zijn vuurrode
mantel staken heel verleidelijk
kelijke pioniers die van staatkundig
lijke pioniers, die van staatkundig
gereformeerde huize waren, met hun
godsdienstige beleving. Wel bouwden
zij een klein kerkje, doch de staat
kundig gereformeetrde godsdienst
heeft zich in de nakomelingen niet
voortgezet. Hij stierf een langzame
dood om plaats te maken voor een
achttal andere religies, welke momen-
tepl over elf kerken Vie hesrhikkinv i PuntJes van boterletters. Hoe hij het
hebben KerKen öe hescniKKing allemaal kon torsen, was 0ns een
Nederland is een welvarend stad- j ™a*Jel;r Overigens hing rond de
je geworden, da zeker nooit op de goedheilig-man een weldadige geur
landkaart van Texas verschenen zou £ie kenmerkend is voor de fijnere
zijn als er geen ondernemende Frie-1 banketbakkerijen. „Sinterklaas be-
se families geweest waren, die in g°nnen wij heel timide, „slechts een
de volle hitte van de dag, grote te-1 Paar woorden, wij zijn van de pers!
genslagen incasserend, hadden door-„Natuurlijk gaf de eeuwenoude
gezet. Vandaag aan de dag zijn de bisschop grootmoedig toe. En in het
arme Friezen van destijds, vermo-1 daarop volgend gesprek bleek de goe-
gende mannen en vrouwen. De fa- de Sint een geletterd man in de
milie Doornbos heeft tal van onder-1 meest letterlijke zin van het woord,
speciale correspondentie
nemingen in en buiten Nederland,
voert reclame met zijn typisch Ne
derlandse naam op talrijke aanplak
borden en in de dagbladen en be
hoort tot de gelukkigen, die het van
niets tot miljonair gebracht hebben,
dank zij een manmoedige aanpak en
een enorm doorzettingsvermogen.
Pater Luyten
George Rienstra
De dochter van
maar vooral een kwaliteitskenner. Hij
vertrouwde ons onder meer toe, dat
hij alleen maar ROOMBOTERletters
wilde hebben, zoals al zijn duizenden
voorgangers trouwens. Maar de
studies in de letteren van de goed
heilig-man strekten zich verder uit.
Enthousiast vertelde hij ons, dat hij
letter voor letter het hele prachtige
roomboteralbum „De Bonte Droom
van het Circus" had uitgespeld. „Fan
tastisch boeiend, zelfs zo spannend,
dat ik het in één adem heb uitge
lezen! "was het literair bescheid van
de goede Sint. „Avonden achtereen
heb ik genoten van die komische,
maar ook dieptragische mensenle
vens, de wondere circussensaties van
alle eeuwen!" De goede Sint werd
al sprekende hoe langer hoe geest-
driftiger en vertelde ons in vertrou-
fijnere wen, dat hij zelf duizenden exempla
ren van deze unieke albums had be
steld. Volgt u dit excellente voor
beeld in het kiezen van het leukste
Sinterklaascadeau. Het is een boeiend
en afwisselend verhaal verlucht met
talloze pentekeningen, vele kleuren
platen en plaatjes: geschreven door
de circuskenners bij uitstek J. v. Do-
veren en Fred Thomas. Koop het bij
uw roomboterlevevancier voor slechts
f 2.50 of bestel het rechtstreeks bij
Kantoor „Roomboteralbum", Postbus
47, Den Haag. U krijgt dan het album
per omgaande toegezonden onder
rembours. De bijbehorende plaatjes
ontvangt u GRATIS voor rijksboter-
merken. U vindt zo'n merk op elk
pakje roomboter. Neem niet alleen
voor de zondag, maar ook voor Sin
terklaas een pakje extra
Hier is moment vastgelegd,
waarop de gouverneur de mijn
lamp overhandigt aan dr. Hall,
burgemeester van het Amerikaan
se Nederland.
De eerste Nederlandse emigran-
m Texas: George Rienstra en
vrouw.
Inmiddels hadden zich bij de Ne
derlandse emigranten grote groepen
van Amerikaanse farmers aangeslo
ten, die het klimaat, het lage land
en de gehele bodemgesteldheid uit
stekend geschikt bevonden voor het
aanleggen van rijstvelden Er werden
irrigatie-dijken aangelegd en in min
der dan geen tijd bleek de rijstver-
bouw een ongekend succes, todat
juist voor de eerste wereldoorlog
het water van de Neches-rivier, on
ontbeerlijk voor de rijstvelden, werd
bedorven door zout water.
In die tijd van tegenslag kreeg het
boerenbedrijf nieuwe perspectieven
n.et de opkomst van de truck, waar
door het mogelijk was grote stukken
land te bebouwen. Toen golfden spoe
dig de gouden korenaren over de on
overzienbare velden, volgden de sui
kerbieten, aardappelen en waterme
loenen.
De groei van Nederland en zijn
welvaart begon eerst goed, toen in
1901 de eerste oliemaatschappij in
deze omgeving grond kocht om naar
olie te zoeken.
Die olie was er.
Raffinaderijen werden opgericht.
De plannen tot oprichting van een
bankgebouw, waaraan al eerder be
hoefte bleek te bestaan vanwege de
gunstige ontwikkeling in de landbouw
werden in daden omgezet: in 1922
verrees „the first National Bank of
Nederland".
Van het begin af aan hebben de
Nederlandse families alles in het
werk gesteld om het onderwijs van
hun kinderen zo goed als mogelijk
voort te zetten. Dat was niet een
voudig, omdat die eerste emigranten
geen letter Engels spraken. Niette
min richtten zij een lagere school
op, welke voorlopig werd onderge^
bracht in een schuur achter het pas
gebouwde Oranje-hotel. De eerste on
derwijzeres was een zestienjarig
meisje uit Beaumont, met de roman
tische naam van Lilla White.
Wat die eerste nederzetting aan
comfort tekort kwam, werd ruim
schoots goed gemaakt door enthou
siasme en ijver. Toen ook Amerikaan
se families de „Dutch Settlement"
kwamen aanvullen ging men een nor
male school bouwen, welke in 1911
als de Langham-school met bijzonde
re festiviteiten werd geopend.
Zo werden de Nederlanders Ame
rikaan met de Amerikanen en met
de uitbreiding van Nederland ging
een verdere groei van het onderwijs
gepaard. Een hoogtepunt in deze ont
wikkeling was de opening van de
eerste middelbare school in 1924.
Minder gelukkig waren de oorspron-
E>e schattingen over de groot-
j te van het bedrag dat de Sov
jet-regering heeft uitgegeven
om het zo ver te brengen dat
Spoetnik I door het heelal ging
cirkelen lopen nogal uiteen.
Sommige experts spreken over
enkele tientallen miljoenen roe
bels, anderen zoeken het in de
biljoenen. Het juiste bedrag zal
wel nooit bekend gemaakt wor
den, want de Russen zullen dat
beslist als een staatsgeheim be
handelen. Het valt overigens te
betwijfelen of zij het zelf weten.
In het rijk van Stalin en Kroest-
jev is met zovele miljoenen ge
goocheld dat men er zo lang
zamerhand de tel is kwijt
geraakt.
iii
Zoals reeds in het kort bericht,
heeft de Italiaanse hoogleraar Licinio
Glori maandag te Rome gezegd, dat
hij erin geslaagd is de schriftekens
van de oude Etrusken te ontcijferen.
De Etrusken leefden in de oudheid
in midden-Italië, hun beschaving be
reikte zijn grootste bloei tussen de
zevende en derde eeuw voor Christus,
maar verdween met de verovering
van hun gebied door de Romeinen.
Ook de kennis van hun taal en schrift
tekens ging verloren.
Professor Glori zei dat het hem na
een intensief onderzoek van ander
half jaar gelukt was Etruskische in
scripties te lezen, waaronder een op
de zogenaamde kolom van Perugia in
midden-Italië, die enkele maanden
geleden op een congres van Etrusco-
logen voor onontcijferbaar was uitge
maakt.
Het geringe aantal Etruskische
woorden dat men tot nu toe kende,
was afkomstig van enkele tweetalige
inscripties, waar Etruskische naast
Griekse of Latijnse woorden stonden.
Prof. Glori verklaarde, dat hij geen
bijzonderheden omtrent de door hem
gevolgde methode kon geven. Aan het
eind van het jaar zal er te Milaan
een boek van zijn hand verschijnen,
getiteld „Het Etruskische mysterie ont.
sluierd", waarin de gevolgde theorie
en de resultaten daarvan zullen wor
den onthuld.
Wel zei hij, dat een van de midde
len om de sleutel tot het Etruskisch
te vinden, het identificeren van de
Etruskische getallen was.
Tot dusver had hij nog geen tiende
van de tienduizend opschriften ont
cijferd, die men kent. Volgens Glori
is het Etruskisch verdeeld in drie
idiomen. Hij noemt de taal „het eer
ste kind van de Indo- Europese taal
familie, waarvan de moedertaal ver
loren is gegaan".
D langste Etruskische tekst, de 130
woorden tellende inscriptie te Perugia
bestaat volgens Glori voor tien pro
cent uit woorden, die alle Europese
talen gemeen hebben. 23 procent is
verwant met het Grieks. 20 procent
met het Angelkeltisch, achttien pro
cent met het Latijn, zestien procent
Maar al is het dan een geheim
wat de Spoetnik heeft gekost,
waar het geld vandaan kwam om
de plannen te verwezenlijken, weet
iedere Sovjet-burger. Hij, de fa
brieksarbeider, de kolchoze-boer,
heeft ieder jaar opnieuw maar weer
geld aan de staat geleend. Dat be
gon in 1927. Het tempo van de
industrialisatie moest toen worden
opgevoerd. De belastingen waren
reeds zo hoog dat er via die weg
niets meer te halen viel. Dan maar
lenen. Met veel propaganda werd
de „eerste industrialisatielening"
uitgeschreven. Het zag er bijzonder
aantrekkelijk uit. De lening was
niet zo erg grootslechts 200 mil
joen roebel, de vervaltijd was kort,
tien jaar en de rente was buiten
gewoon hoog nl. 13 pet.
De kleine sovjet-man trapte er in,
niet altijd even vlot en vrijwiUig,
maar met lichte dwang van de partij
kwar- het geld er. Men behoefde de
obligaties niet ineens te betalen, het
kon in tien maandelijkse termijnen en
het verschuldigde bedrag werd gelijk
met de belasting van het loon afge
houden.
Aangemoedigd door het succes van
de eerste lening, maar nog meer ge
dwongen door de steeds lege staats
kas, ging de regering ieder jaar op
nieuw over tot het uitschrijven van
een lening. In 1930 was de staats
schuld aan de burgers reeds 1650
miljoen roebel. Toen begon er wat
klaarheid te komen in de plannen
van de financiële deskundigen. Alle
tot nu toe uitgegeven obligaties wer
den plotseling vervangen door nieu
we, met een looptijd van tien jaar
ingaande 1930 en een rente van 10
pet. Over een vergoeding over de
voorbije jaren werd niet gepraat.
Vanzelfsprekend was deze „oplos
sing" voor het volk minder prettig en
men verwachtte, dat ondanks propa
ganda en dwang, de animo om nieu
we obligaties te kopen sterk zou ver
minderen Vandaar dat de regering
op de idee kwam om de zaak wat te
stimuleren door de rente, die over
iedere jaarlijkse lening zou moeten
worden betaald, te verloten. Iedere
obligatiehouder had kans op een prijs,
die aan de winnaars belastingvrij
zou worden uitbetaald. Er waren prij-
zen van 25.000 en 50.000 roebel.
Zo ging het weer enkele jaren goed.
Maar de datum waarop de sovjetre
gering over de brug zou moeten ko
men naderde. Zo ver kon men het
niet laten komen.
In 1936 werd de tweede conversie
afgekondigd en weer werden alle in
omloop zijnde obligaties door nieuwe
vervangen. Ditmaal werd de datum
waarop de papieren betaalbaar zou
den zijn wat verder weg gesteld, n.l.
twintig jaar, onverschillig het jaar
van uitgifte van de oorspronkelijke
obligaties. De rente werd radicaal
verlaagd, voortaan nog maar 4 pet.
Een derde conversie op kleinere
schaal volgde reeds in 1938.
De geldzuivering van 1947, toen
voor tien oude roebel één nieuwe
werd verstrekt, was een prachtgele-
genheid om ook de staatsschuld wat
te verminderen. De Sovjet-regering
li it die gelegenheid niet voorbij gaan
en deelde dan ook stevige klappen uit,
waarvan de arbeiders en de boeren
de slachtoffers waren. Iedere obliga
tiehouder moest nogmaals in de rij
gaan staan om zijn staatspapieren in
te leveren. Voor iedere drie oude
obligaties kreeg hij één nieuwe. De
rente werd verlaagd tot 2 pet. De
datum waarop de stukken inwissel-
b ar zouden zijn werd op 1967 be
paald.
De arbeider, die in 1927 zijn met
hard werken verdiende geld aan de
staat leende en daarvoor een 13 pet.
rentegevende obligatie kreeg, die in
1937 zou kunnen worden verzilverd,
had in 1947 nog een derde aandeel,
dat 2 pet. rente gaf als hij tenmin
ste iets in de loterij won en dat in
1967 in geld zou kunnen worden om
gezet.
Wanneer de Russen misschien had
den gehoopt dat het nu voor het laatst
was dat er met de obligaties zou
worden geknoeid, dan zjjn zij al te
optimistisch geweest. In de Prawda
van 10 april J.l. kondigde Kroestjev
op pagina 2 aan dat de Sovjetrege
ring van plan is het betalen van rente
op alle in omloop zijnde obligaties
voor 20 a 25 jaar op te schorten. Wat
het terugbetalen van het geleende
geld betreft, ook daarop zal de Sov
jetburger een gelijk aantal jaren
moeten wachten.
Het is een 'somber geluid dat
Kroestjev heeft doen horen, maar de
Russen zijn wel wat gewend. Zij heb
ben niet geprotesteerd toen zij ge
dwongen werden hun geld aan de
staat te „lenen". Zonder meer heb
ben zij de conversies geaccepteerd
en zij zullen ook deze laatste bittere
financiële pil wel slikken. Om de pil
een beetje gemakkelijker te doen glij
den werd gelijktijdig aangekondigd,
dat in het begin van 1958 de verkoop
van obligaties zal worden gestaakt.
Vooral deze laatste aankondiging is
voor westerse financiële en belasting
deskundigen een verrassing, waar
voor zij geen verklaring bij de hand
hebben. Waarom, zo vraagt men zich
af, laat de Russische regering plot
seling een jaarlijks inkomen, dat op
een 15 biljoen roebel geschat wordt,
zonder meer schieten? Ingewikkelde
theorieën worden opgebouwd om deze
manoeuvre te doorgronden. Het is
best mogelijk dat de jongste maatre
gel zo hij inderdaad wordt uitge
voerd niet zo zeer uit financiële
overwegingen is genomen, maar meer
een binnenlands-politieke achtergrond
heeft.
Het zijn vooral de oudere Sovjet
burgers, die de dupe zijn van het in
g Veke blijven van de regering om
de schulden te betalen, de jongere
generatie is nog niet in het bezit van
een dik pak obligaties. Voor de jeug
dige arbeiders is het vooruitzicht om
volgend jaar niet meer gedwongen
te zijn om 3 a 4 weken salaris af te
dragen belangrijker dan het voorlopig
verlies van het relatief geringe be
drag dat zij al hebben afgestaan. Het
kan zijn dat het belangrijkste doel
van de komende actie niets anders
is dan het trachten vrienden te ma
ken onder de jongere groepen ten
koste overigens van de oudere gene
ratie. De tijd en de toekomstige fis
cale politiek van de Sovjet-Unie zul
len meer klaarheid brengen in deze
geschiedenis.
De Sovjet-Unie geeft enorme bedra.
gen uit aan wetenschappelijk onder
zoek, dat verband houdt met de op
bouw van een uiterst modern leger.
Vandaar dat, ondanks de fabelachtige
sommen, die de regering in de loop
van dertig jaar „lenen" in handen
heeft gehad, de produktie van ver-
bruiksgoederen nog steeds gering is,
al is er in de laatste jaren enige ver
betering waar te nemen. De levens
standaard blijft laag eri het is een
twijfelachtige compensatie naar
Spoetnik te mogen turen, terwijl meer
aardse dingen' onzichtbaar blijven en
ook de 260 biljoen roebel, die de staat
heeft geleend, even ongrpijbaar blij
ken als de echte maan.
De „Bond zonder Naam" voert een
actie om het „Onze Vader" te doen
bidden met een levendig besef van
zijn inhoud. De Bond noemt deze actie
„Het^Onze-Vader voor alle mensen".
Uitgegaan wordt daarbij van de ge
dacht, dat in deze veelbewogen tijd
het „Onze Vader" een zeer bijzondere
betekenis heeft om de geestelijke een.
held van alle mensen te bevorderen.
De tekst is uitgevoerd op 'n wandkaart
in Nederlandse of Vlaamse Katholie
ke of Protestantse tekst, in twee
kleurendruk, en in gotische sierletters.
Op aanvrage onder opgave van de
gewenste soort, wordt de wandkaart
aan iedereen gratis toegezonden door
de „Bond zonder Naam" te Haarlem
en te Antwerpen.
De in het Centraal Orgaan Samen
werkende organisaties verenigde bon
den van ouden van dagen en ge pen
sioneerden hebben zich de minister
van Sociale Zaken en Volksgezond
heid gewend, met het verzoek de uit
kering van de algemene ouderdoms
wet te verhogen. De kosten voor het
levensmiddelenpaket zijn gestegen,
zeggen zij. Gevraagd wordt of de mi
nister er bij eventuele verhoging van
de A.O.W. bij de gemeentebesturen op
zou willen aandringen, de verhoogde
uitkering niet af te trekken van de
aanvullende steun van gemeentewege
Tenslotte wordt aangedrongen op ver
hoging van de huurcompensatie voor
bejaarden, omdat blijkt dat in veel
gevallen de huurverhoging de daar
voor gegeven compensatie niet onaan
zienlijk overtreft.
(Advertentie)
met het Angelgermaans en zeven pro
cent met de taal van de Hittieten,
terwijl zes procent niet in andere ta
len wordt gevonden. Prof. Glori die
zijn titel heeft gekregen van het pon
tificale Lateraanse atheneum te Rome,
waar hij filosofie heeft gestudeerd,
deelde tenslotte mee, dat hij het
vraagstuk van het Etruskisch was gaan
bestuderen toen hij bezig was een
„universele geschiedenis" te schrij
ven.
Tevor Gardner, voormalig Ameri
kaans onderminister voor de Lucht
macht. heeft in een televisievraag
gesprek verklaard dat de regering-
Eisenhower, „in het licht der huidige
vraagstukken", de positie van de be
roemde Amerikaanse geleerde dr. Ro
bert Oppenheimer, „een der grootste
breinen ter wereld", opnieuw in over
weging zou moeten nenmen.
Dr. Oppenheimer, die uog heeft
meegewerkt aan de vervaardiging van
de eerste Amerikaanse waterstofbom,
werd in 1954 als een „risico voor de
Amerikaanse veiligheid" beschouwd
en hij heeft sinds die datum geen toe
gang meer gehad tot de geheime Ame
rikaanse wetenschappelijke gegevens
op het gebied der kernenergie.
Gardner meende, dat Eisenhowers
nieuwe speciale medewerker voor de
coördinatie der programma's voor de
vervaardiging van lange-afstandsra-
ketten, dr. Killian, zou moeten over
wegen, of het geen aanbeveling ver
dient weer van de diensten van dr.
Oppenheimer gebruik te maken.
(Advertentie)
neus, keel,borst van vastzittend slijm
Een jonge Belgisch-Limburger, Ber
nard Kemp, heeft een opmerkelijk
knappe en suggestieve roman ge
schreven, „Het laatste spel". Een jon
ge Belgische soldaat reist met groot
verlof van zijn basis in Duitsland
terug naar Brugge, waar zijn meisje
hem wacht. Een simpel feit. Maar die
soldaat doorleeft in gedachten, tijdens
zijn tocht per auto, vliegtuig en trein
wat hij gehoord heeft in de officiers
mess, waar hij als kelner dienst moest
doen. Vier mensen, die daar altijd
achterbleven in de avond met hun
spel, kwamen tot de afspraak ieder
te vertellen was ze ongewoons had
den beleefd naar aanleiding van hun
geliefkoosd spel. Het zijn een com
mandant, een dokter, een aalmoeze
nier en een verpleegster. Het zijn
oorlogservaringen, navrant en somber,
maar toch ook gekleurd met de wee
moed der herinnering. Ze spelen de
reiziger door het hoofd en vermen
gen zich met de ervaringen van zijn
reis, terwijl hij zelf ook nog midden
in een roman leeft, zijn liefde voor
het meisje van de bunkerbouwer,
waar ze thuis zo verschrikkelijk óp
tegen zijn en waarvoor hij aan het
slot een breuk met zijn vader ris
keert. Het is alles in een flitsende
geserreerde stijl voor ons neergezet
en deze 146 bladzijden zijn boordevol
van een ietwat bittere levenswijsheid,
die echter in de liefde van de hoofd
persoon voor zijn meisje hoop op de
toekomst laat lichten. Bernard Kemp
is een schrijver, die volle aandacht
verdient. Desclee de Brouwer te
Brugge gaf dit werkje uit.
Verschenen is een achtste druk van
Stijn Streuvels' Prutske, de aardige
en psychologisch-zuivere beschrijving'
van de ontplooiing van een kinder
leven. Uitgave Desclée de Brouwer.
150 gram
68 cent
Gratis dierfiguurtjes
bij ZAANHAGEL!
Vraag inlichtingen bij
Uw winkelier voor het
verkrijgen van 10 plastic
dierfiguurtjes in ivoor- en
transparante kleuren. Uw
kinderen zijn er de hele
dag zoet mee.
de lekkerste chocoladekorrels
van échte chocola
